ตอนที่ 19 Shopping + Pillow fighting
“ตื่นได้แล้วว้อยยยยยยยยยยย” ไอ่เสียงโหวกเหวกนี่มันอะไรเนี่ย...ผมปรือตาขึ้นอย่างง่วงงุน แล้วก็ได้พบไอ่แนน...ในระยะประชิด
“ว๊ากกกกกกก” ตกใจ!!! ไอ่นี่หนิเข้ามาซะใกล้ ตอนนี้จมูกมันแทบจะชนจมูกผมอยู่แล้ว ตอนนี้มันคร่อมผมอยู่บนเตียงอีกต่างหาก ท่าทางโคตรจะล่อแหลม ไอ่แน๊น~ มึงเป็นผู้หญิงน๊า~
“ตื่นได้แล้วว้อยยยยย ไปเที่ยวกัน สาด” มันจับไหล่ผมดึงขึ้นตามแรง แรงควายเหมือนกันนะมันอะ ผมลุกขึ้นนั่งตามแรงฉุด สายตามองกวาดไปรอบห้อง เห็นไอ่แจ๊คกับน้องเมหัวเราะกันใหญ่
“เออๆ ตื่นแล้วๆ” ผมผุดลุกขึ้นนั่งขยี้ตาตัวเองด้วยความมึน ไอ่แนนก็ลุกจากเตียงผมคว้ารีโมททีวีแล้วเปิดหาอะไรของมันก็ไม่รู้ เช้านี้ไม่ต้องทำอาหารครับ กะจะไปหาอะไรกินที่ห้างกันเลย
พอมาถึงเราก็พบคาราวานเด็กแนวครับ 555+ หล่อๆสวยๆทั้งนั้น พวกเขาก็มองพวกผม พวกผมก็มองพวกเขา เป็นสายตาแบบสงสัยอะครับ... แต่ผมรู้สึกได้ว่าสายตานั้นจับไปที่ไอ่สองตัวนั่น...คู่หูบรรลัย สาวๆก็มองไอ่แจ๊คกันใหญ่ อาจจะด้วยความแปลกหรือความหล่อของมันอันนี้ผมก็ไม่รู้ รู้แต่อิจฉาอะ ไม่มีสาวกรี๊ดผมมั่งเลย ส่วนไอ่แนนนี่หนุ่มๆมองครับ มันแต่งตัวท้าฟ้าดินด้วยล่ะ พวกผมสามคนจะมีเสื้อกันหนาวติดตัวตลอดครับ อากาศมันยังหนาวอยู่นี่นา ฝนตกประปราย บางทีก็มี Snow shower แต่ไอ่แนนนี่ล่อเสื้อกล้ามสีดำโชว์กล้ามแขนกับสกินนี่ยีนส์และบู๊ททหาร ไอ่แนนสูงพอๆกับไอ่แจ๊คแต่ช่วงขามันยาวครับ ผมเคยเห็นมันเล่นต่อยมวยกับไอ่ฮวน ซึ่งไอ่ฮวนก็สูงพอควรนะ แต่ไอ่แนนก้านคอใส่แบบสบายๆ พอถามมันว่าทำได้ไง มันก็บอกมันเคยต่อยมวยมาก่อน....เออ เจริญ...
ไปถึงก็หาข้าวกินกันก่อน เป็นร้านอาหารแถวๆนี้ครับ ชื่อ Panera Bread อาหารชุดแบบมีแซนด์วิช กับซุบข้น อร่อยใช้ได้ทีเดียว เครื่องดื่มเป็นแบบเติมได้ตลอด พวกผมเลยนั่งคุยเล่นกันนานพอสมควร แล้วก็ออกมาเดินช๊อบปิ้งกัน
จุดที่ผมรู้สึกว่าไอ่แนนมันมีความเป็นผู้หญิงก็คือความบ้าช๊อบปิ้งของมันนี่แหล่ะ เข้าคู่กันดีเยี่ยมกับน้องเมครับ แต่ไม่ใช่ว่าผมไม่ชอบนะ มันก็โอเคอะ แล้วผมเป็นคนเพื่อนเยอะ การมาเดินหาของฝากก็เป็นสิ่งที่ต้องทำอยู่แล้วครับ
“เฮ้ย...มึงสองตัวอะ กูกับน้องเมจะเข้า Victoria’s Secret มึงจะไปเดินไหนกันก็เดินนะ อีก 3 ชั่วโมงมาเจอกันหน้า Target โอเคมะ” ไอ่แนนหันมาบอกผม ผมก็แอบงงเล็กน้อย แล้วไหงไม่ไปด้วยกันล่ะ แต่พอไอ่แจ๊คพูดผมก็เข้าใจทันทีว่ามันเป็นร้านขายอะไร แหะๆ
“อ่าว...ทำไมไม่ให้พวกกูไปด้วยล่ะ...จะได้ช่วยมึงเลือกไง คัพไรวะมึงอะ...” ไอ่แจ๊คยืนล้วงกระเป๋ากวนตีนๆ ไอ่แนนได้ยินนี่ขำก๊ากเลย ผมนึกว่ามันจะอายหรือจะโกรธซักหน่อยนะ
“อย่างกูคัพอะไรก็มึงก็ไม่คิดจะจับอยู่แล้วนี่...ฮึๆ...มึงไปเลือกให้เมียมึงดีกว่ามั้ง” ไอ่แนนพูดแล้วบุ้ยใบ้มาทางผม เล่นเอาผมเอ๋อแดก...ตกลงมันรู้กันแล้วเหรอ...
“เฮ้ยๆ อย่ามาทางกู” ผมโบกมือส่งๆไปที่ไอ่แนนที่ยังขำไม่เลิก น้องเมเองก็ยิ้มน้อยๆ กรรมจริงๆ...
“อ่านะ...โอเค อีก 3 ชั่วโมงเจอกันหน้า Target นะ...ปะน้องเม ไปกัน” ว่าแล้วมันก็ออกเดินไปกับน้องเมอย่างเริงร่าราวกับปลาในต้นฤดูฝน...เว่อไปๆ เอาเป็นว่ามันดูลั้นลากันมากเลยละกัน
“เอาไง...อยากดูอะไรมั้ย” ไอ่แจ๊คหันมาถามผม...เวลาอยู่กันสองคนสำเนียงมันจะอ่อนโยนลงจนสังเกตได้ อดเขินไม่ได้วุ้ย แหะๆ ผมก็บอกมันไปว่าเดินดูเรื่อยๆละกัน มันเองก็เห็นด้วย
เดินเล่นกันจนมาถึงร้านๆหนึ่งครับ American eagle ท่าทางดูดี ผมก็เดินไปสำรวจข้าวของต่างๆ ได้เสื้อโปโลไปฝากพ่อ กับเสื้อกล้ามตัวเล็กๆไปให้น้องสาวผม ไอ่แจ๊คก็ซื้อเหมือนกันครับ แต่เหมือนมันจะซื้อใส่เอง
ผมก็เดินเลือกอะไรไปเรื่อย หลังจากที่ได้ของฝาก ผมก็เลยเดินดูเผื่อจะถูกใจอะไร คว้าๆจับๆไปเรื่อย ได้ยินเสียงเรียกเบาๆจากไอ่แจ๊ค ตอนนี้มันยืนอยู่หน้าห้องลองเสื้อ กวักมือเรียกผมให้เข้าไปหา
ผมก็เดินเข้าไปด้วยคิดว่ามันคงจะให้ช่วยเลือกหรือช่วยดู แต่ไม่คาดคิด ไอ่แจ๊คคว้าข้อมือผมเข้าไปในห้องลองเสื้อแล้วปิดประตูลงกลอน...
“อะ...เฮ้ย…อื้อ!” มันรวบตัวผมเข้าไปกอด แล้วประกบจูบเบาๆที่ริมฝีปาก ผมดิ้นอึกอักในอ้อมแขนมันด้วยความตกใจ พอมันถอนริมฝีปากออก ผมก็ด่ามันเบาๆ
“แจ๊ค...มึงนี่ ถ้าใครเห็นจะทำไง ห๊ะ!” มันไม่ตอบอะไร แต่ยิ้มน้อยๆกลับมา ริมฝีปากคู่เดิมประกบจูบผมอีกครั้งและครั้งนี้หนักหน่วงขึ้นอีก ปลายลิ้นสอดแทรกเข้าไปในโพรงปาก ลามเลียหลังฟัน แล้วส่งเรียวลิ้นมาพัวพันกับลิ้นของผม รู้สึกถึงแรงกดจากภายนอก จูบร้อนๆรุนแรงเหมือนจะดูดเอาพลังชีวิตผมไปอย่างนั้นแหล่ะ จนมันผละไปอีกรอบ ผมกำลังจะหลุดปากด่าแต่ก็...
“ถ้าด่าอีก...โดนอีก บอกแล้วไง เวลาแบบนี้ห้ามพูดไม่เพราะ…ฮึๆ” งะ ตกลงกูผิดที่อยู่ๆมึงลากกูเข้าห้องลองเสื้องั้นดิ
“เปล่า...คือ ถ้ามีคนเห็นจะทำไงล่ะ” ตอนนี้ผมก็ยังอยู่ในวงแขนมันนะ -*-
“ในห้องลองเสื้อ จะมีใครเห็นได้ไง ส่วนตอนที่เข้ามา...ก็บอกว่าเข้ามาช่วยเลือก จะเป็นไรไป ฮึๆ...”
คิดง่ายมาก สาดดดด ผมคิดในใจแต่ไม่กล้าเถียง แหะๆ จนผมบอกให้มันปล่อย มันก็ก้มลงมาหอมแก้มผมอีกรอบแล้วปล่อยตัวผมออก อยู่กับมึงนี่เปลืองตัวชิบเป๋ง T^T
แต่ลงท้ายตอนออกมาก็ไม่มีพนักงานเห็นนะครับ เขาอยู่ที่เคาร์เตอร์กันหมดอะ จ่ายตังค์เสร็จก็เดินออกมาไปดูร้านอื่นต่อ ทีนี้เดินไปเจอร้านแบบสินค้าพวกเล่นเสก๊ตน่ะครับ ท่าทางไอ่แจ๊คจะชอบ เห็นมันเลือกของใหญ่ ผมเองก็เดินดูไปเรื่อยๆ ได้หมวกของ Volcom มาใบหนึ่ง สวยดีเหมือนกัน พนักงานขายแนวมากครับ เป็นผู้หญิงทำผมตั้งๆ เขายืนคุยกับผมใหญ่เลย
ออกไปตระเวนกันต่อ ของที่ซื้อมาใช้เองชักแซงหน้าของฝากแฮะ 555+ เดินผ่านร้านรองเท้า ไอ่แจ๊คเดินแซงหน้าผมไปดูรองเท้ากีฬา ไอ่บ้านี่มันบ้าเรื่องบาสกับฟุตบอลมากครับ ผมก็เดินไปเดินมาจนถูกใจ Nike รุ่นหนึ่ง สวยดีอะ ผมถามพนักงานเรื่องไซซ์ เขาก็บอกว่าเดี๋ยวจะเอามาให้ ผมเลยนั่งแกว่งเท้ารอที่เก้าอี้สำหรับลองรองเท้า
แต่คนที่เดินเอารองเท้ามาให้ผมกลับไม่ใช่พนักงานแฮะ เป็นไอ่แจ๊คแทน ผมก็มองหน้ามันขำๆ ถามมันว่าไปเป็นพนักงานกับเขาเมื่อไหร่ มันยิ้มน้อยๆไม่ตอบอะไร แต่ตอนนี้มันคุกเข่าตรงหน้าผม แล้วเอื้อมมือมาใส่รองเท้าให้ รองเท้าที่ผมถามไซซ์นั่นแหล่ะ...เอ่อ...
มือมันบรรจงถอดรองเท้าคู่เดิมของผมออก แล้วใส่รองเท้าผ้าใบคู่ใหม่ให้ผมทั้งสองข้าง มัดเชือกผูกรองเท้าให้เรียบร้อย แล้วมันก็เงยหน้าขึ้นมามอง ส่งยิ้มให้ผมน้อยๆตามสไตล์...
ผมที่ยังคงอึ้งแดกไม่หาย มองไปที่มันอย่างงงๆ สลับกับมองผลงานของมันที่เท้าผม จนไอ่แจ๊คขำ มันคงขำในความเอ๋อของผมมั้ง...คือ มันงงอะครับ...คือ ยังไงดีอะ ไม่คิดว่า เอ่อ...มันจะทำแบบนี้งะ
“เอ้า...ใส่แล้วก็ลุกขึ้นเดินสิ...ว่าสบายมั้ย” มันคว้ามือผมให้ลุกขึ้นยืน ผมก็ยืนตามแรงฉุดอย่างงงๆ จนสายตาผมไปกระทบกับพนักงานสาวในร้านคนหนึ่ง เขามองมาแล้วยิ้มๆให้ ไม่ใช่ยิ้มแบบธรรมดา เหมือนเขายิ้มเขินๆอะ...
ง่า...เหมือนเพิ่งรู้ตัวว่าไอ่ที่ทำๆอยู่เนี่ยมันเป็นยังไงในสายตาคนอื่น อยู่ดีๆผมก็รู้สึกเขิน...เขินขึ้นมาอย่างช่วยไม่ได้ ตอนนี้หน้าแดงแหงๆ รู้สึกถึงไอร้อนผ่าวๆบนหน้าตัวเองอะ...
ผมเงยหน้ามองไอ่แจ๊คที่ตอนนี้ยืนอยู่ตรงหน้าผมห่างไปไม่ถึงคืบ ใกล้ไปแล้วมั้ย...ผมค่อยๆถอยออกมาแล้วหันหลังเดิน เดินเหมือนจะลองว่ารองเท้าเป็นยังไง แต่ผมรู้ตัวดีว่าผมหันหน้าหนีมันหรอก...
“ฮึๆ...” เสียงหัวเราะเบาๆจากทางด้านหลัง แล้วก็เสียงวัตถุกระทบเบาะ ผมเดินทำใจแล้วก็หันหลังกลับไปเห็นไอ่แจ๊คนั่งสบายอารมณ์อยู่บนเก้าอี้ตัวเดิมที่ผมนั่งเมื่อกี๊ ท่าทางโคตรน่าหมั่นไส้อะ ผมเดินไปนั่งข้างๆมันแล้วถอดรองเท้าออกทีละข้าง มันเอื้อมมือมาเหมือนจะช่วย แต่ผมส่งสายตาดุๆกลับไปแทน นึกว่ามันจะเกรงใจซะหน่อยดันหัวเราะซะงั้น แต่มันก็ปล่อยผมถอดรองเท้าเองจนเสร็จนั่นแหล่ะ
ผมกับไอ่แจ๊คเดินไปจ่ายตังค์ที่เคาร์เตอร์ท่ามกลางสายตายิ้มๆของพนักงานที่แทบจะมองมาทั่วร้าน...อายชะมัด จ่ายเสร็จผมเผ่นออกมาทันที ไม่สนใจไอ่แจ๊คที่ยืนคุยอยู่กับพนักงานหรอก มึงจะคุยก็คุยไปเห๊อะ กูขอเผ่นก่อนอะ อายชิบหาย T^T
ใกล้ถึงเวลาที่นัดแล้ว ผมกับไอ่แจ๊คเลยเดินไปรอที่จุดนัดพบ ไม่กี่นาทีถัดมาสองสาวก็มาในสภาพหอบข้าวของพะรุงพะรังจนต้องช่วยถือตามธรรมเนียมสุภาพบุรุษ แหะๆ
แต่ละคนเริ่มสูญเสียพลังงานจากการช๊อบปิ้งครับ เลยพากันไปนั่งแมคโดนัลล์ ฟาสฟู๊ดหากิน เหอๆ นั่งคุยนั่งเล่นกันซักพักก็นั่งแท็กซี่กลับที่พัก พอไปถึงก็ราวๆสองทุ่มแล้วก็แยกย้ายกันเข้าห้อง
ต่างคนต่างนั่งรื้อของที่ซื้อมาครับ ผมนั่งรวบรวมบิลกับค่าใช้จ่ายต่างๆแล้วจดบันทึกในไดอารี่ พอจดมาถึงค่ารองเท้าก็ทำให้ผมนึกถึงอะไรได้บางอย่าง
“แจ๊ค...มึงคุยอะไรกับเค้าวะ...ที่ร้านรองเท้าอะ” ผมปาหมอนใบเล็กใบเดิมนั่นแหล่ะไปที่มัน มันก็รับได้ตามสันชาตญาณนักบาสแล้วโยนกลับมาที่ผมทันที
“หึงรึไง” ยักคิ้วยียวนกวนส้นตีนอีกแล้ว ผมอดหมั่นไส้ไม่ได้ เลยปาหมอนกลับไปอีกรอบ คราวนี้เข้าหน้ามันเต็มๆ แอบสะใจว่ะ 5555+
“หึงห่าไรล่ะ อย่าลีลา มึงเม้าท์ไรกู สาดดดด”
“ก็แค่บอกว่ามึงเป็นแฟนกู....แค่นั้นแหล่ะ...” มันส่งยิ้มกวนส้นมาอีกรอบ ห่า...อะไรนะ บอกเค้าอย่างนั้น...มันปาหมอนกลับมาอีกรอบ คราวนี้ผมลุกขึ้นยืนบนเตียงแล้วปาหมอนใบใหญ่กว่าเดิมกลับไปด้วยความหมั่นไส้ ไปๆมาๆกลายเป็น สงครามปาหมอนย่อยๆซะงั้น 555+
จากที่ปาหมอนไปมา กลายเป็นทั้งผมทั้งมันถือหมอนคนละใบแล้วฟาดใส่กันอย่างเอาเป็นเอาตาย ตอนนี้ไอ่แจ๊คข้ามมาบนเตียงผมเรียบร้อย เอาเซ่~ สู้ว้อยยยย
“โอย....เหนื่อยว้อย...มึงแม่ง แรงควาย” ผมลงไปนั่งแปะบนเตียงตัวเอง หมอนเหมินกระจายหมด ไอ่แจ๊คก็นั่งหอบอยู่ตรงหน้าผมนี่ล่ะ เดินทั้งวันแล้วมานั่งออกแรงกันอีก
“อยากเหนื่อยกว่านี้ปะล่ะ...” มันมองผมแบบเจ้าเล่ห์ๆ ทำท่าจะคลานเข่าเข้ามา ผมยกตีนขึ้นเบรกมันทันที
“เฮ้ยๆๆๆๆ ไม่เอาๆๆๆ 5555+” โอ๊ย ขำอ่า~ ท่าทางมันตอนนี้เหมือนตาแก่โรคจิตเลย ผมสะบัดเท้าไปมา มันคว้าข้อเท้าผมได้ ผมเองก็ยื้อแรงไว้ ไปๆมาๆก็ล้มกลิ้งลงบนเตียงด้วยกันทั้งคู่
ตอนนี้ทั้งผมทั้งมันนอนหัวเราะอยู่ข้างๆกันในสภาพหัวยุ่งเหยิงไปหมด ชักหมดแรงเล่น หันไปมองหน้ากันแล้วระเบิดหัวเราะมาอีกรอบ...มีความสุขจังแฮะ...
จบตอน 19 Shopping + Pillow fighting...
---------------------
เบรคอารมณ์หื่นมาหวานกันบ้างดิคนเรา
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
