ตอนที่ 26 มาแบบเวิ่น ๆ จ๊าาาาค กระทู้ตรูหาย 
โอ้ยยยยยย......ปวดหัวจิ๊บเป๋ง....เมื่อคืนไม่น่าเขินไอ้พวกเชี่ยนั่น โช๊คเข้าไปเยอะแยะเล๊ยยยยย เซ็งเว่ย....ผมตื่นมาด้วยอารมณ์มึนๆ อยู่ไหนวะเนี่ย?....มันม่ะคุ้นอ่ะครับ ไม่ใช่บ้านไอ้เอกด้วย...ถ้าเป็นบ้านไอ้เอกนี่ไปบ่อยจำได้ครับ...บ้านใครวะ เมื่อคืนก็จำไม่ได้ว่าใครหิ้วผมมา...แต่น่าจะเป็นไอ้เอกนั่นแหละครับ...เออ! แล้วพี่มาร์ชอ่ะ ...ผมวิ่งไปด้านนอกกะจะไปดูว่าตัวเองอยู่ไหน...เผื่อจะโทรหาพี่มาร์ช...เซ็ง เลยกรูว่าจะไปโชว์แมน...แม่งเมาเหมือนหมา...ผมเลยเดินออกมาด้านนอก...
"เฮ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยย" O.o
"อะไรของมึง ไอ้เมลล์ร้องยังกะโดนเชือด"
"ทำไมพี่มาอยู่นี่อ่ะ" ผมรีบถามเมื่อเห็นคนตรงหน้าเต็มตา...พี่จะถอดทำไมเสื้ออ่ะ...แง่งๆๆๆ เช้าๆ อย่างงี้ไอ้เมลล์ชักธงรบพร้อมนะเพ่!
"ก็นี่บ้านกรู...ไม่ให้อยู่นี่แล้วให้กรูไปอยู่ไหนล่ะ"
"ห๊าาาาา บ้านพี่หรอ...แล้วผมมาไงอ่ะพี่"
"ก็มึงอ่ะ เมาเหมือนหมา...จะถามว่าบ้านอยู่ไหนเพื่อนมึงก็หนีกลับกันหมด...เลยต้องพามานี่แหละ"
"อ้าวหรอพี่...แหะๆ โทษทีพี่ มันติดพัน"พี่มาร์ชหันมามองผมแปลกๆ...ผมก็งง ยังไม่ทันคิดอะไร พี่มาร์ชก็ถาม
"เมื่อคืนจำได้ม่ะว่าทำอะไรไปบ้าง" ผมนั่งคิดๆๆ....ทำไรไปวะ...คิดอยู่ตั้งนานก็ไม่รู้
"ไม่รู้อ่ะพี่...จำไม่ได้ ทำไมหรอ"
"เออๆ..มึงอ่ะเมาเหมือนหมา...พูดไม่รู้เรื่องกรูต้องดุแลอีก ไม่น่าไปกะมึงเลย คราวหน้าไม่ต้องชวนกรุนะ"
"โหหหห ไรอ่ะพี่...ดูแลน้องนุ่งแค่เนี๊ยะ ทำเปงบ่น...น่านะๆ คราวหน้าไม่เมา..สัญญาเลย"
"ไม่มีคราวหน้าแล้วไอ้เมลล์...กรูไม่ไปด้วยแล้ว...ภาระกรุ"
"โหยยย ใจร้ายยยยยย....ว่าแต่พี่มาร์ชทำไรอยู่อ่ะ"
"ทำข้าวให้มึงกินไง...จะกินไม่กิน"
"เอ้ยยยยย จริงดิ...แน่ใจนะว่ากินได้...พี่มียาแก็ท้องเสียป่าว เตรียมไว้ก่อนไม๊"
"งั้นก็ไม่ต้องกินนะไอ้เมลล์ อย่าให้กรูเห็นนะว่ากิน"
"อร๊ากกกก พี่มาร์ชชชช อย่าทำแบบเน้ เสียของๆๆๆ มาๆๆ กินกันๆ"
"รีบกินรีบกลับเลยนะมึง"
"โหไรอ่ะ..มีไล่ด้วย"
"เออ...รบกวนรู้ตัวรึเปล่าเนี่ย"
"อารายยอ่ะพี่...น้องคนเดียวดูแลไม่ได้หรอ"
"อย่าพูดมาก...กินเข้าไป..พี่มีนัด"
"นัดใครอ่ะพี่"
"แฟน" แฟน.....ผมได้แต่มองพี่เขาอย่างตกใจ....แฟนหรอ หมายความว่าไง?
"ใครอ่ะพี่...ทำไมผมไม่รู้อ่ะ"
"แล้วมึงต้องรู้เรื่องกรูทุกเรื่องรึไงไอ้เมลล์"
"หรอพี่...งั้นเดี่ยวผมรีบกินแล้วกันนะ"
ผมไม่รู้รสชาติของข้าวจานนั้นไม่รู้ว่าอร่อยหรือไม่อร่อย...คำว่าแฟน...ที่พี่เขาบอกมา มันทำให้ผมจุกไปทั้งใจ...พี่เขามีแฟน...แล้วมีตั้งแต่เมื่อไหร่....ทำไมไม่เคยมีใครรู้....แล้วผม...ควรอยู่ตรงไหน?
ผม ไม่รู้ว่ากลับมาที่คอนโดได้ยังไง ภาพพี่มาร์ชที่แต่งตัวอย่างดี...ขับรถออกไป...เพื่อไปหาคนของเขามันทำให้ผม เจ็บ....ผมก้าวขึ้นบันได้ทีละขั้นๆ แขนขาหนักอึ้งจนเหมือนจะแบกไว้ไมไหว...จนกระทั่งถึงห้อง ผมเหมือนหมดเรี่ยวแรง....ทิ้งตัวลงบนเตียง....คนคนเดียวที่ผมนึกถึงในตอนนี้
"เจ้...."
"ว่างายยย...ทำไมเสียงเป็นงั้นอ่ะ"
"เจ้...เมลล์..."
"เป็นอะไรเมลล์...ค่อยๆ คิด ค่อยๆ พูด..."
"พี่มาร์ช...มีแฟนแล้วอ่ะเจ้"
"ห๊าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา มั่วแล้วมึง...มันจะไปมีตอนไหน...มันยังบอกกูอยู่เลยว่าไม่มี อย่ามามั่วมึง" -*-
"เจ้แหละมั่ว! ก็เมื่อคืนอ่ะ เมลล์เมา แล้วไปค้างบ้านพี่มาร์ช...เมื่อเช้านะ พี่มาร์ชมาส่งเมลล์แล้วก็บอกว่าจะไปหาแฟน"
"กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก" -*-
"ขำไรอ่ะเจ้ เมลล์ไม่ตลกนะ"
"งั้นกูเนี่ยแหละแฟนมัน...มันโทรมาชวนกูไปกินข้าว....แหมมมม อยู่ดีๆ ก็มีแฟนวุ้ยกรู กร๊ากกกกกก" -*-
"จริงหรอเจ้"
"จริงดิ กรูจะโกหกมึงเพื่อ?"
"แล้ว....ทำไมพี่มาร์ชต้องโกหกเมลล์"
"เออว่ะ...ทำไม"
เราสองคนต่างคนต่างเงียบ จนอิเจ้มันถามผมขึ้นมาอีกครั้ง
"ไอ้เมลล์....หรือว่ามันรู้แล้วว่าแกชอบวะ?"
"เหอออ ไม่มีอ่ะ เมลล์ไม่เคยบอก" ก็จริงอ่ะ ยังไม่เคยบอก จะรู้ได้ไง...แถมผมก็ไม่ได้แสดงท่าทีขนาดนั้น แค่อ้อนบ้าง อยู่ใกล้ๆ บ้างแค่นั้นเอง พี่เขาจะรู้ได้ไง ใช่ม่ะครับ?
"หรอ....แล้วมันมีเหตุผลอะไรต้องโกหกแกวะ...งงวุ้ย แมร่งกูละปวดหัว"
"โหเจ้...แล้วเมลล์ควรทำไงดีอ่ะ"
"เอางี้เมลล์....แกอยู่เฉยๆ ไปก่อน เนี่ยมันนัดชั้นไปกินข้าว เดี๋ยวชั้นจะล้วงตับมันมาเอง โอเคม่ะ"
"ได้เจ้...รักเจ้นะค้าบบบ"
"โหไอ้เมลล์ ไม่ต้องมาปากหวาน รักกรูก็เอากรูทำเมียดิ...ไปเอาอิมาร์ชทำผัวทำไม?"
"เจ้! ทำไมเจ้ต้องคิดว่าพี่มาร์ชเป็นผัวด้วยเล่า!"
"หูยยยย ไอ้เมลล์ มึงไปส่องกระจกหน่อยไม๊คะคุณน้อง น้ำหน้าอย่างแก แกจะเป็นผัวใครด๊ายยย"
"โหยย ของอย่างงี้มันอยู่ที่ความไวและลีลาเจ้"
"หรอออ...งั้นอิมาร์ชก็ได้เปรียบทั้งสองอย่าง...ชั้นว่ามันไวกว่า...แถมประสบกามเพียบ แกมีอะไรไปสู้มานนน กร๊ากกกกกกกกกกก"
"โหไรอ่ะเจ้...ไม่ให้กำลังใจกันหน่อยหรอ"
"555+ เอางี้เดี๋ยวเจ้ ไปสีลมซื้อCD มาให้แกศึกษา เอาไว้เป็นประสบการณ์ดีม่ะ...เผื่อแกจะทำได้ กร๊ากกกก"
"ขอ2 แผ่น...เฮ่ยยย โห่ เดี๋ยวเมลล์โหลดเอง เมลล์จะเป็นรุก"
"หรอออออ กรูขอให้ประสบผลสำเร็จนะ กร๊ากกกกกกกก"
"นี่ไม่เชื่อกันเลยชิมะ"
" กร๊ากกก เออแปบนะ.....อิมาร์ช กรูอยู่นี่...อิเลวแต่งซะหล่อกลบกรูเลยนะ แมร่ง หลุดมาจาก แอลล แฟชั่นวีคหรอมึง แค่แดกข้าวกะกรูแค่เนี๊ยะ แต่งซะกรูนึกว่ามาขอกรูแต่งงาน กร๊ากกกก..." -*- อิเจ้ นี่แกปากหมาทั่วราชอาณาจักรเลยรึเปล่า? ผมได้ยินเสียงพี่มาร์ชแว่วๆ ไม่รู้ว่าตอบว่าอะไร แล้วเสียงอิเจ้ก็กลับมาหาผม
"เออๆ เจ้ไปก่อนนะ อย่าลืมไปศึกษานะลูก เดี๋ยวเจ้ไปทำภารกิจก่อน" -*- โห สมองมันโครตเร็ว คิดโค้ดลับสดๆ ร้อนๆ
"ค้าบๆๆๆ เมลล์รอนะ"
"จร้า บะบายๆ"
"ค้าบบ"
ผมวางสายแล้วกลับมากลิ้งอยู่บนที่นอนตัวเอง....ทำไมพี่มาร์ชต้องบอกผมว่าออกไปกับแฟน....มีเหตุผลอะไร ....ผมยิ่งคิดยิ่งไม่เข้าใจ ได้แต่มองโทรศัพท์ในมือ แล้วฝากความหวังไว้ที่เจ้ผม...
TBC....
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
