หัวข้อ: +++ สะดุดรัก ไอ้คิ้วเข้ม +++

[moonlight]

 :z6:อิพี่ซี

แต่อย่างน้อยเฟยก้อยังมีเวย์อยู่ข้างๆ

ฝันดีค่ะ

[ไฉไล]

ความรักแบบของซี ช่างน่ากลัว และน่า       จริงๆ

[wan]

ความรู้สึกที่เจ็บช้ำ ควรเก็บไว้เป็นบทเรียน แต่อย่านำมาเป็นความตอกย้ำ

พยายามค้นหาสิ่งที่เพียรรอ แต่จะพบกับความสุขที่แท้จริง

เป็นกำลังใจให้ น้องนะห์ +1 ให้ด้วย

ปล. ไอ้สั่นแบบนั้นนะ ให้เวย์ช่วยละกัน อย่ามาอ้างว่าง้วงนอนเลย ตะเอง

[มาโซซายตี้]

น่าสงสารเฟย
อะฮึก อะฮึก

ทำไมพ่อแปลกๆ สงสัยจะรู้ว่าเวย์มาชอบลูกชาย(มั้ง)

[iGiG]

ก่อนอื่นขอแนะนำตัวก่อนเลย ชื่ออิ๊กค่า ยินดีมากมายที่ได้รู้จักพี่นะห์ (ไม่แน่ใจว่าพี่รึเปล่า ยังไงขอโมเมเลยนะคะ อยากเด็ก 55+  ) และรู้จักเรื่องนี้

เพิ่งมาอ่านเรื่องนี้ครั้งแรกตอนตี 4 กว่า กะจะอ่านนิดๆแล้วไปนอน ปรากฎต้องนั่งอ่านจนจบไม่ได้นอน และอ่านจบก็อยากเม้นท์ทันที เพราะตอนนี้อะไรๆมันล้นท่วมตัวไปหมด

อยากบอกว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องที่ทำให้ร้องไห้ตลอดเรื่อง ร้องไห้แบบสุดๆ ร้องไห้เหมือนอยู่ในเหตุการณ์จริงๆ เหมือนเป็นคนในเรื่อง ร้องแบบสะอึกสะอื้นเลย ปวดใจ อยากจะอ้วก ไม่รู้จะพูดยังไง ถึงจะบรรยายความรู้สึกออกมาหมด

ไม่รู้ว่าอินไปมั้ย แต่ก็รู้สึกอย่างนั้นจริงๆ สุดยอด ขอยกให้เป็นอีกเรื่องที่ติดอยู่ในใจไปเลยค่ะ แต่สารภาพว่าไม่รู้ว่าจะกล้ากลับไปอ่านอีกมั้ย เพราะมันทำร้ายความรู้สึกสุดๆ อ่านไปทรมานไป ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมตัวเองเป็นขนาดนี้ ตั้งแต่อ่านหนังสือออก เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ 2 ที่ทำให้ร้องไห้แบบสุดๆ ดีนะเนี่ยที่เวย์ออกมาช่วยฟื้นฟูจิตใจได้บ้าง  

อยากบอกว่าพี่นะห์เขียนเก่งมาก ถ้าเป็นนิยาย ก็เป็นนิยายที่น่าสนใจมากถึงมากที่สุด แต่ถ้ามีความจริงผสมอยู่ ถึงจะแค่ไม่มาก ก็เป็นเรื่องที่เศร้ามากๆ บอกได้มั้ยคะ ว่าตกลงมันเป็นนิยายหรือว่ายังไง เห็นที่พี่บอกไว้ตอนต้นว่า"แรง บัน ดาล ใจ มาจากชีวิตจริง"

เป็นกำลังใจให้นะคะ ถ่ายทอดออกมาได้ดีจริงๆ พี่เรียกน้ำตาหนูได้มากกว่าคนที่เคยหักอกซะอีก เอิ๊กๆ

และก็เป็นนักเขียนที่ขยันมากด้วย ชอบมากมาย ใกล้ๆจะหลงรักแล้วนะเนี่ย  

[nOn†ღ]

ไอ่พี่ซี เลวแล้วยังตามมารังควาญได้อีก   

[THIP]

   

[StillLoveThem]

...หนักแน่นเข้าไว้เฟย...
...เดี๋ยวทุกอย่างจะดีเอง..
...สั่นเหรอ..เดี๋ยวตามเวย์ให้นะ..
...เวย์     เฟยหน่อย..           

[menano]

  ไอ้พี่ซีชั่ว

สารเลวได้อีก

ทำไมเป็นคนแบบนี้

ไอ้บ้านี่

คนเค้ากำลังมีความสุข

ยังจะมาก่อกวนอีก ไอ้บ้า

[pongsj]

ถ้ายังปล่อยไปแบบนี้ สักวันเฟยต้องเป็นบ้าแน่ๆ

[torto]

ความรักเริ่มพัฒนาแล้วแฮะ  ไอ้เราก็ลุ้นอยู่ว่าเวย์จะทำงัย

กล้าสารภาพรักแบบนี้  เฟยจะหนีไปไหนพ้นล่ะ  

แต่ก็ยังมีมาร  ไอ้ซีอยู่ดีเน๊อะ  เฮ้อ    เรื่องมันยังไม่จบสินะ  

รอลุ้นอยู่  ตอนต่อไปขอให้หวานกันก่อนเด้อ ^_^

[princehoo]

 :beat:ไอซี

 :กอด1:เวย์ดีกว่า

[M@nfaNG]

ชีวิตก็เป็นแบบนี้ต้องเจอทั้งคนดีและไม่ดี
 ปัญหาคือทำไงจะแยกตัวออกจากคนไม่ดีได้มากกว่า

[Joobperman]

  ตอนแรกอ่านชื่อเรื่อง นึกว่าเป็นเรื่องรักแบบใสใส  น่ารัก ๆ

แต่พอได้อ่านกลับเป็นแบบที่ไม่คาดคิด ขอบอกว่า    มากเลยจ๊ะ

อ่านแล้วบีบคั้นจิตใจจริง ๆ  อยากให้น้องเฟยผ่านพ้นเรื่องร้าย ๆ บ้า ๆ โดยเร็ว...

ขอเป็นกำลังใจให้ทั้งน้องเฟย กะคนคิ้วเข้ม สู้ สู้ อดทน เอาชนะให้ได้นะ

กด + 1 ให้น้องเฟย เอ้ย..ไม่ใช่ น้องนะห์คนน่ารัก  

แล้วก็รออ่านตอนต่อไป....

[kongkilmania]

มาให้กำลังใจน้องนะห์คนน่ารักจ้า 

จริงๆมีเพื่อนแนะนำให้อ่านเรื่องนี้หลายวันละ

แต่เพิ่งจะได้ฤกษ์งามยามดี เริ่มอ่านเมื่อวันก่อน  จนตอนนี้อ่านทันละ
อยากให้เรื่องนี้เป็นเรื่องแต่งมากกว่า  เพราะสะเทือนใจมากจริงๆ   

แต่ถ้าเป็นเรื่องจริง  น้องเฟยก็เข้มแข็งมากนะ  ที่ผ่านเรื่องร้ายๆขนาดนี้มาได้

เหมือนเฟยกระโดดข้ามขั้นจากเด็ก เป็นผู้ใหญ่ไปเลย

ไม่ได้ผ่านช่วงสดใสของวัยรุ่น วัยที่จะควรจะอยู่กับเพื่อนๆ

หรือแอบชอบใคร  ได้คบใครในวัยเดียวกันแบบปับปี้เลิฟ
ต้องโทษไอ้6ชั่วฝ่านรกโลกันต์นี่แหล่ะ  ที่ทำให้เฟยต้องเป็นแบบนี้

แต่พี่เชื่อนะ  ว่ากรรมสมัยนี้มันติดจรวด

ชีวิตพวกมันจะไม่มีวันมีความสุขที่แท้จริงอย่างแน่นอน

เป็นกำลังใจให้เฟยกะไอ้คิ้วเข้มมีความสุขมากๆนะจ๊ะ
รออ่านตอนต่อไปนะน้องนะห์จ๋า   

[both^^]

กำเวนจริงๆ เฟย
จะหนียังไงพ้นละเนี่ย

เอาความเข้มแข็งเข้าสู้
อยู่กะคนที่เห็นค่าเราจริงๆ มะ

[HadsaNah]

ตอนที่ 27 มันก็ต้องคิดกับผมบ้างแหละน่า


ผมรีบลงจากห้องมันโดยเร็วที่สุด เอาอีกแล้วกู ทำอะไรโดยไม่คิดอีกแล้ว ทำอะไรก่อนสมองสั่ง ผมต้องใกล้จะบ้าเร็วๆ นี้แน่ๆ อายจัง เขินสุดๆ ด้วย รีบไปดีกว่า


ผมรีบลงมาแล้วลาพ่อมันก่อนที่จะรีบวิ่งออกไปนอกบ้านอย่างรวดเร็ว มันต้องโทรมาแน่ๆ ปิดเครื่องก่อนดีกว่า ไม่กล้ารับสายตอนนี้ด้วย อาย ไม่รู้จะพูดยังไง ปิดไปแหละดีทีสุดแล้ว รอให้มีสติก่อน คิดก่อนว่าจะตอบมันว่ายังไงดีกับสิ่งที่ได้ทำลงไป


ผมไม่ได้ไปซ้อมบาสหรอก ในตอนนี้ภาพหลายๆ ภาพมันผุดขึ้นมา นกมันชอบสีแดง ปลามันชอบสีเขียว แล้วมีอะไรอีกที่มันชอบ มันขี้หนาว แต่ชอบเปิดแอร์แรง ขาดผ้าห่มไม่ได้ ชอบนอนเบียด นิสัยเหมือนเด็ก เอาแต่ใจ แต่น่ารัก ขี้เหงาบางเวลา และสุดท้ายเมื่อมันมีความสุข รอบๆ ข้างก็จะมีความสุขไปด้วย ตอนนนี้ผมนอนอยู่บนเตียง คอมพิวเตอร์ที่ผมต้องเปิดทุกครั้งเมื่อเข้าห้อง ผมกลับไม่ต้องเปิด มารู้ตัวอีกทีผมก็นอนยิ้มอยู่คนเดียว จนรู้สึกว่าปวดกรามเลยด้วยซ้ำ
ผมยิ้มเยอะเกินไปหรอ?


ผมคิดได้แล้วว่าจะบอกยังไงกับมัน ไหนๆ ก็บอกความรู้สึกไปแล้วนี่ มันอาจจะไม่โรแมนติก แต่ผมก็หัวใจเกือบวายได้เหมือนกัน ผมเปิดเครื่อง เมสเสจถูกส่งเข้ามา


-- เฟย --


---     เฟย  ได้โทรหาคุณเมื่อ  19.20 -------  จำนวน 104 ครั้ง   ---


"ซวยแล้วกู" ผมอุทานกับตัวเองเบาๆ เมื่อเห็นเมสเสจ มันโทรหาผมขนาดนี้เลยหรอเนี่ย โอ้ย...เจ็บกรามจัง ยิ้มอีกแล้ว  ผมตัดสินใจโทรกลับไปหา แต่มันไม่รับสงสัยหลับไปแล้วมั้ง แต่ก็ดีเหมือนกัน พรุ่งนี้ค่อยพูดก็ได้ ให้ผมคิดเองเออเองไปผ่ายเดียวแบบนี้ก่อนก็ได้ ขออย่าให้มันคิดคนละแบบกับผมเลย ข้อร้อง


ผมมส่งเมสเสจไปแทนเพราะอยากอยู่ข้างๆ คอยดูแลแต่ทำไม่ได้  มันคงคิดว่าผมไปซ้อมบาสอยู่แน่ๆ เอาวะให้มันคิดไปแบบนั้นและกัน ถ้าบอกว่าเขินจนไม่กล้ารับโทรศัพท์นี่คงจะ เสียหน้าตายเลย


-- ทอสัพเวย์แบตหมด ไม่ได้ชาร์ตเลย พึ่งซ้อมบาสเสร็จ นอนห่มผ้าหนาๆ นะ เดี๋ยวเป็นหวัด คิดถึงจัง ไอ้..........   ---  ไอ้อ่ะไรดีหว่า ผมคิดไม่ออก มือเตรียมตัวกดอยู่ที่แป้นโทรศัพท์ แต่คิดเท่าไหร่ก็คิดไม่ออก

---- ที่รัก -----   เอาคำนี้หล่ะ   กดมันลงไปเลย กด sent ไปแล้วด้วยแก้ไขไม่ได้แล้ว ตายแน่ๆ คราวนี้กู ไปอาบน้ำดีกว่า สงบสติอารมณ์หน่อย จะได้นอน วันนี้ก็เหนื่อยๆ มาเหมือนกัน


ผมถอดเสื้อผ้า เหลือแต่ผ้าขนหนูอยู่ที่เอว มองตัวเองหน้ากระจก ยังคงคิดถึงตอนที่มันนอนอยู่ในแขน วงแขนคู่นี่เคยกอดมัน หน้าอกตรงนี้มันมือมันวางไว้ แล้วก็ร่างกายนี้ที่มอบความอบอุ่นให้มันทั้งคืน  โอ้ย.......... ผมบ้าไปแล้ว ต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ มายืนคิด ยืนลูบตัวเองอยู่ได้ ไม่ไหวแล้ววุ้ย ไปอาบน้ำดีกว่า 


"ใจเย็นจนเริ่มจะช้า ดา ดา ดี้ ดา ด่าว  ใจเย็นจนกลัวว่าหมา อา อา จะ คาบไป ใจเย็น......" โทรศัทพ์ที่อยู่บนเตียงนอนที่โยนไว้หลังจากส่งเมสเสจเสร็จ หน้าจอโชว์ชื่อปลายทางที่โทรเข้ามา


---- เฟย ---- 


เฮ้ย ตายยากชะมัด อะไรวะเนี่ย ไอ้ตอนเมื่อกี้สงบใจได้แล้วโทรไปหาดันไม่รับ แล้วดันโทรกลับมาตอนนี้อีก รับดีไหมวะเนี่ย


ผมตัดสินใจกดรับสาย


"..................." เงียบ ทำไมมันเงียบหว่า?


"เฟยๆ โหลๆ เฮ้ ได้ยินเปล่า"   ผมพูดกลับไปเพราะว่ามันเงียบมากๆ เป็นไรไปวะเนี่ย


"ถึงบ้านนายยัง" มันถามแล้วครับ เฮ้อ ตกใจนึกว่าจะโดนโทรมาด่าซะอีก


มันก็ถามไปเรื่อยหละครับ แต่ไม่มีวี่แววจะพูดถึงเรื่องที่เกิดขึ้น เรื่องที่ผมกระทำลงไปเลย หรือว่ามันไม่อยากรู้กันแน่ หรือมันไม่สนใจ เอาแล้วไงกู บอกรักวันแรกก็โดนซะแล้ว แต่ก็คงไม่หรอก ถ้ามันไม่สนใจกันจริงๆ มันคงไม่โทรกลับมาถาม ไม่โทรเป็นร้อยๆ สายหล่ะมั้ง ผมปลอบใจตัวเอง


"ที่เชียงใหม่คืออะไร" เอาแล้วไง เชียงใหม่หลุดมาแล้ว

"เฟยจำอะไรไม่ได้เลยหรอ? เวย์กับเฟยเคยเจอกันที่เชียงใหม่แล้วนะ" ผมเริ่มพยายามรื้อฟื้นความทรงจำของมัน

"ตอนไหน"   มันถามด้วยน้ำเสียงสงสัยๆ

"สงการนต์ไง แต่เฟยคงจำไม่ได้หรอก เฟยคงจำเวย์ไม่ได้ เพราะเวย์ไม่ได้สำคัญอะไรนี่นา" เฮ้อ น้อยใจหวะ แต่เก็บไม่ไหวแล้ว น้อยใจมานานแล้ว คนบ้าอ่ะไรความจำสั้นนัก ทั้งๆ ที่ล้มมาทับกันถึงขนาดนั้น แมร่งยังจำไม่ได้

สงสัยล้มทับคนบ่อยแน่ๆ แมร่งต้องอ่อยคนอื่นไว้เยอะชัวร์


ถ้าผมไม่ได้บอกชอบมันไปแล้ว ผมคงไม่เป็นถึงขนาดนี้แน่ๆ ตอนนี้มันกำลังให้ความหวังผมอยู่ ถ้ามันไม่คิดอะไรมันก็น่าจะบอกผมดิ บอกผมให้รับรู้หน่อย บอกผมให้หยุดความคิดไว้แค่นี้ แต่นี่มันไม่ด่า มันไม่ว่าอะไรสักอย่าง กลับโทรมาเหมือนปกติ เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แล้วผมจะน้อยใจมันได้ไหมเนี่ย แต่ก็ไม่รู้แล้วเว้ย ก็มันน้อยใจนี่หว่า โอ้ยเจ็บหว่ะ เจ็บสุดๆ


"ไม่รู้อ่ะ เฟยจำไม่ได้ มันแค่คุ้นๆ แต่ก็จำไม่ได้ อาจเป็นเพราะว่าช่วงนั้นเฟยกินยาอยู่มั้ง ยามันแรง เฟยเลยเบลอๆ" เฟยมันตอบแบบน้ำเสียงเหมือนคนผิดมากๆ มันทำให้ผมรู้สึกสงสารสงสัยผมพูดแรงเกินไปหรือเปล่า


"เฟยไปดูรูปในคอมดิ ตอนที่อยู่ที่เชียงใหม่ เฟยไว้ผมยาว แอ๊คท่ากับหมากฝรั่งอ่ะ ด้านหลังอ่ะสังเกตุดีๆ เดี๋ยวเวย์ไปอาบน้ำก่อนนะ เดี๋ยวโทรกลับไป อย่าพึ่งนอนนะ สัญญา... ว่าจะรอ"  ผมไปอาบน้ำก่อนดีกว่า ใส่ผ้าขนหนูตัวเดียวมันเย็นพิลึก อีกอย่างไประงับสติอารมณ์ตัวเองด้วย ตอนนี้ฟุ้งซ่านใหญ่แล้ว แล้วก็ให้เวลาเฟยมันไปดูรูปเผื่อมันจะคิดอะไรออกบ้าง


"อื้อ สัญญา โทรมานะ" มันบอกก่อนวางสายไป


ผมเข้ามาอาบน้ำในหัวตอนนี้มันอธิบายเป็นคำพูดไม่ได้สักอย่าง สับสน ดีใจ เสียใจ น้อยใจ มันตีกันไปหมด ผมไม่รู้ว่าจริงๆ แล้วเฟยคิดยังไงกับผม มันทำให้ผมมีความสุข มันพยายามเอาใจผม ทั้งๆ ที่บางทีมันก็เอาแต่ใจมากมาย หรือเป็นผมคนเดียวที่คิดไปเอง
ผมแอบรักมันข้างเดียวแน่ๆ เฮ้อ.....กูมันโง่เอง  รู้ทั้งรู้ว่าเขามีเจ้าของอยู่แล้วก็ยังไปรักเขา  แล้วจะให้ทำไงหล่ะ ในเมื่อรักเขาไปแล้วนี่ ก็ทำได้แค่นี้หล่ะ อยู่ข้างๆ ก็เป็นสุข ไม่หวังอะไรมากมายแล้วโว้ย


ผมอาบน้ำได้สักพัก ออกมาเช็ดตัวให้แห้ง ใส่เสื้อผ้า ในหัวยังคิดเสื้อผ้าที่อยู่ทีห้องมัน มันจะซักเสื้อผ้าให้ น่ารักดีหวะ ไม่เคยมีใครทำให้ผม นอกจากแม่ แล้วมันเป็นคนที่สอง ผมนั่งพักสักแป๊ป พยายามเรียบเรียงคำพูด แล้วกดโทรออกไป


"โหล"  ผมบอกกับปลายสาย


"อื้อ อาบนานจัง รอนานมั๊กๆ" มันพูดน้ำเสียงดีใจ


ผมถามมันเรื่องรูปที่ให้มันไปดู มันทำเสียงตกใจสุดๆ แล้วก้ว่าผมต่างๆ นาๆ บอกว่าในเมื่อเคยเจอกันแล้วก็ทำไมไม่บอก ทำไมถึงเก็บเป็นความลับ อ้าวกูผิดหรือไงเนี่ย ก็กูเห็นมึงไม่สนใจ มึงจำไม่ได้แล้วจะให้กูพูดอ่ะไรหล่ะ มันก็เถียงของมันไปเรื่อย สุดท้าย


"ถ้าเวย์ไม่บอกแล้วเฟยจะจำได้ไหม" เออ จริงของมัน อาจเป็นเพราะผมเองเนี่ยหล่ะที่เงียบเอาไว้ ถ้าผมพูดไปตั้งนาน มันก็จำได้ตั้งนานแล้ว ผม มันโง่ไปเองหละครับ แล้วก็มาคิดน้อยใจ คนเรามันก็ต้องหลงลืมกันบ้างเป็นธรรมดา ถ้าจะให้จำทุกเรื่องในชีวิตเลยก็คงเป็นไปไม่ได้  แต่ล้มทับกันแบบนี้มันก็น่าจะจำหน่อยนะ หรือเป็นเพราะมันไม่ได้ใส่ใจ นั่นไงเอาอีกแล้วกู


"แล้วพี่เฟยบอกว่ายามันแรง เฟยกินยาอะไร เป็นโรคประจำตัวหรอ?" ผมถามไปเพราะอยากรู้ว่า มันไม่สบายหนักหรือเปล่า ถึงต้องกินยา เห็นบอกว่ายาแรงซะด้วย แสดงว่าต้องเป็นหนักแน่ๆ


"เอ่อ...................ยา............แก้เครียดนิดหน่อย  ตอนนั้นที่บ้านมีปัญหาอ่ะ"  มันพูดๆ เหมือนพยายามเลี่ยงคำตอบยังไงไม่รู้แฮะ


"เฟย เฟยรู้ใช่ไหมว่าเวย์คิดยังไงกับเฟย" ไหนๆ ก็ไหนๆ และถามซะเลยดีกว่า


"รู้ แต่......เวย์ก็รู้ใช่ป่ะ ว่าเฟยมี......" มันไม่ค่อยอยากจะพูดซักเท่าไหร่


"เวย์รู้ แต่แค่นี้ก็พอแล้ว เวย์ขอแค่นี้แหละ"  ผมบอกกลับไปแบบที่ผมคิด ผมแอบรักมันไปแล้วนี่ แอบรักไปทั้งๆ ที่รู้ว่าเขามีเจ้าของอยู่แล้ว แต่ผมมีความสุขนี่ครับ รอให้มันทุกข์ทรมารมากๆ ก่อน ผมค่อยไปมันคงยังไม่สาย


พอดีกว่า ไม่อยากพูดเครื่องเครียดๆ แบบนี้ แกล้งมันซะหน่อย


"เฟยๆ คุยทอสัพข้างไหนอ่ะ"  ผมถามมัน


"ขวา ทำไมหรอ?"  เสียงปลายสายเริ่มรู้สึกงงๆ กับคำถามผมและ


"เวย์รักเฟยนะ" เขินหว่ะแฮะๆ


"ไหนๆ ลองเปลี่ยนไปอีกข้างดิ๊" ผมทำเสียงอ้อนๆใส่มัน


"เปลี่ยนทำไม ทำไมต้องเปลี่ยนอ่ะ" มันตอบกลับมาแบบงงหนักกว่าเดิม


"เหอะน่า บอกให้เปลี่ยนก็เปลี่ยนดิ"  แล้วมันก็ทำเสียงกุกกักๆ เหมือนกำลังเปลี่ยนมืออีกข้างอยู่


"เปลี่ยนแล้ว"  เสียงมันเริ่มรู้สึกรำคาญนิดๆและ


"เวย์เกียจเฟยนะ"  ผมพูดแบบน้ำเสียงเข้มๆ


"อ้าวไหงงั้นอ่ะ เมื่อกี้ยังบอก......อยู่เลย"  มันว้ากขึ้นมาทันทีเลยครับ


"ก็เวย์รักเฟยข้างเดียวอ่ะ"    โดนๆ โดนไปเต็มๆ    5555555555


".................................." มันเงียบไม่พูดอ่ะ


ผมถามมันว่าเสี่ยวไหม มันบอกว่าสุดๆ เลยหล่ะ


"เสี่ยวแล้วยิ้มทำไม"   ผมรู้ว่าตอนนี้มันต้องยิ้มแน่ๆ ได้ยินจากน้ำเสียง


"ใครยิ้ม ไหนใครยิ้ม บ้าเปล่า จะยิ้มทำไม" มันตอบกลับมาเสียงน่ารักๆ ผมว่ามันต้องยิ้มหนักกว่าเดิมอีกแน่ๆ


"เฟยแหละยิ้ม ฮั่นแน่ ยิ้มใหญ่เลย ชอบอะดิ"  ผมแหย่มันหนักขึ้นๆ มันน่ารักอ่ะ ถ้าผมอยู่ใกล้ๆ มันตอนนี้ผมต้องจุ๊บมันอีกแน่ๆ แค่คิดก็เหมือนมันอยู่ตรงหน้าเลย


เล่นต่ออีกดีกว่า


"เฟยๆ กี่โมงแล้วอะ"  ห้องกูก็มีนาฬิกา แต่ต้องเล่นซะหน่อย เอาให้มันหันมามองหน่อยก็ดี


"จะเที่ยงคืนแล้วอะ ไมหรอ?"  มันยังคงตอบน้ำเสียงปกติ มันคงคิดว่าผมคงถามมันเฉยๆ มั้ง


"ไม่รู้ดิ รู้สึกว่าวันเวลาเวย์จะหยุดเดินไปแล้ว ตั้งแต่เจอเฟย"    โดนไปอีกหนึ่งดอก เอิ๊กๆ


"......................" มันเงียบไปอีก แล้วมันก็บอกว่า


"ประทานโทษนะ นาฬิกาเฟยมันตายไปแล้วหละ ตั้งแต่ตอนเจอเวย์อะ"   อุ๊ก............ จุก หว่ะ  แมร่งสวนกลับ   ไอ้เฟย นะ ไอ้เฟย มันกระแทกเสียงหนักๆ ตรงคำว่าตายด้วย


"หูย..........." ผมเผลออุทานออกมา เหมือนที่มันชอบอุทาน สงสัยผมติดมาแล้วแน่ๆ


"ล้อเล่นน่า" มันบอกกลับมา


แล้วเราก็เล่นมุขเสี่ยวๆ กันไปต่อเนื่อง ผมชอบเล่นมุขแบบนี้นะ แต่ไม่น่าเชื่อว่ามันจะแก้ได้เยอะขนาดนี้ หรือมันเองก็มีมุขแบบนี้เยอะเหมือนกัน น่ารักจริงๆ เลยหว่ะ แฟนใครวะ เหอๆ ไม่ใช่แฟนกูนี่หว่า คุยกันจนเกือบตีสอง แล้วก็แยกย้ายกันไปนอน ก่อนนอนมันยังบอก


" ถ้าเวย์อยู่ข้างๆ ก็คงดี คืนนี้คงหนาวเนอะ"   แล้วมันก็กดวางสายไปเลย



ผมโทรกลับไปก็ไม่รับ อาการคล้ายๆ กับผมเลย หรือว่ามันจะเขิน...........

[RN]

เวย์กับเฟย คุยกันน่ารักมาก

ค่อยสมวัยหน่อย  แอร๊ย น่ารัก

มุข รักเขาข้างเดียว แอร๊ยยยยย คิดได้อีก

ชอบๆๆ

ปล.อยากเห็นเฟยสดใส สมวัยๆๆ

[HadsaNah]

ถึงจะลงสั้น ๆ แต่ มาทุกวัน คงไม่มีปัญหากันเนอะ

ตอนนี้ เสี่ยวไปนิส ใครกินข้าวกลางวันแล้วระวังอ้วกนะ

[iGiG]

น่ารักมาก ชอบเฟยกับเวย์ที่เป็นแบบนี้จังค่ะ อยากให้เฟยมีความสุขเยอะๆ  

[dahlia]

จีบกันกระหนุงกระหนิงแบบนี้สิ น่ารัก อ่อนโยน อบอุ่นดีด้วย 

[both^^]

เวย์รักเฟยข้างเดียว

มุขนี้ไม่ไหวแร้ววววววว
กรี๊ดดดดดดดดดดด
ดดดดดดดดดด

[||WiTHOuT_YoU||]

 

เสี่ยวได้ใจจริงๆ เล่นกันไปได้ ไม่เขินกันเองหรอเนี่ย

 

[menano]

แหมมมมมม

ไม่เสี่ยวหรอก

หวานกำลังดีเลย

อ๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยย

เขินนนนนนนนนนนนนนนน

[pongsj]

เสี่ยวแต่น่ารักยังไงก็ยอมมมมมมมมมมมมมมมมมม อิอิ

[nana]

น่ารักกันจริงๆ

[epochii_upfun]

แอร๊ยยยยยยยยยยยย
ดูๆๆไปเหมือนพีอพพี้เลิฟฟเรย

[MonsterP]

สั้นๆ แต่ขยันซอย ก็ไม่มีใครว่ารายเลยค้าบคนแต่งค้าบ อิอิ

[beautifuldead]

หูย ขอจดมุขไปยืมใช้หน่อยเถอะพ่อคู๊นน รักเค้าข้างเดียวเนี่ย 

[M@nfaNG]

โอ๊ยยยยจะน่ารักกันไปไหน มันอิจฉานะเนี่ย