ฟิคชั่นนี้เป็นอีกเรื่องนะคะที่เอามาลง
ความจริงแล้วผ่านคริสมาสต์มาแล้ว แต่เพิ่งได้เล่นคอมฯเลยพึ่งเอาลง^^
ใช้เวลาแต่งเรื่องนี้ไม่ถึง30นาที มันจะสั้นกุดมาก เพราะเกิดเพียงอารมณ์ชั่ววูบอย่างแต่งซะงั้น
เป็นเรื่องที่สองที่แต่งถึงคู่นี้ ฝากด้วยนะคะ^^
ปล.ลงไว้อีกที่นะคะ ถ้าอยากได้อารมณ์กว่านี้จิ้มลิ้งค์นี้คะ อิิอิ^^
http://my.dek-d.com/poochnoy/story/view.php?id=475571---------------------
ของ ขวัญสำหรับวันคริสมาสต์ของใครหลายๆคน คือ กล่องของขวัญใบใหญ่ๆข้างในจุเต็มไปด้วยชอคโกแลต เสื้อผ้าหนาๆอุ่นๆเหมาะกับวันที่หิมะตก หรือของกุ๊กกิ๊กน่ารักๆสำหรับวันคริสมาสต์โดยเฉพาะ
ทุกปีที่เป็นวันคริสมาสต์ผมจะชอบนั่งอยู่ที่ริมหน้าต่างของบ้านชั้นบนสุด กระจกทรงกลมรายล้อมไปด้วยไฟหลากสีที่แต่งเฉพาะวันนี้โดยเฉพาะส่งแสงแวววับจน ผมมองไม่เห็นภาพด้านนอก เกล็ดหิมะจับตัวกันเป็นกลุ่มก้อนสีขาวปกคลุมไปทั่วทุกบ้านเรือนแลดูเหมือน บ้านในการ์ตูนวอล์ดิสนีย์
“เจลูก ลงมาข้างล่างแล้ว”เสียง แหบต่ำของพ่อเรียกให้ผมลงไปข้างล่าง ผมเดินลงบันไดช้าๆเอื่อยๆไม่ได้รู้สึกว่าสิ่งที่พ่อจัดแต่งบ้านรับคริสมาสต์ นั้นจะดูสวยงามเลยสักนิด.. ก็ในเมื่อพ่อกับแม่เลิกกันแล้วผมรู้สึกทุกครั้งแม้ยามที่พ่อยิ้มมันช่างเป็น รอยยิ้มที่ต่างจากเมื่อก่อนมากเหลือเกิน
“นั่งลงสิ”พ่อ สวมชุดสีแดงเกือบจะทั้งหัวจรดปลายเท้า มองๆแล้วดูเหมือนลูกมะเขือเทศเดินได้ยังไงก็ไม่รู้ ผมนั่งลงที่เก้าอี้ฝั่งตรงข้ามกับพ่อ ห้องโถงกลางของบ้านผมเต็มไปด้วยต้นคริสมาสต์มากมาย กล่องของขวัญน้อยใหญ่วางเรียงไล่สูงต่ำต่างกันไป ดูเหมือนปีนี้พ่อของผมจะลงทุนมากกว่าปีที่ผ่านๆมา เดี๋ยวผมค่อยลงมาแกะกล่องของขวัญพวกนี้ตอนดึกๆละกัน
ผมนั่งกินพาสต้าไปเรื่อยๆ พ่อลุกขึ้นเปิดเพลงแนวคลาสสิกคลอเบาๆ เสียงหัวเราะรื่นเริงจากนอกบ้านส่งเสียงแว่วๆให้ได้ยินเป็นระยะๆ ตอนนี้เพื่อนบ้านละแวกนี้กำลังตระเตรียมตกแต่งบ้านกันอย่างสนุกสนาน ผมช่วยพ่อนิดๆหน่อยเมื่อวานนี้ในการจัดบ้านเพื่อต้อนรับวันคริสมาสต์ ปี นี้ก็เหมือนปีที่ผ่านๆมา ผมไม่รู้สึกว่าคริสมาสต์มันจะสนุกรื่นเริงตรงไหนเลยสักนิด ของขวัญผมก็ได้จากพ่อเหมือนทุกปีๆ บรรยากาศในบ้านก็เป็นเหมือนทุกๆปีที่ผ่านมา พ่อเรียกผมลงมาทานอาหารเปิดเพลง ให้ของขวัญผม เหมือนทุกปี
เมื่อท้องอิ่มผมก็เปิดประตูบ้านออกด้วยความยากเย็นเพราะหิมะที่ตกลงมาตรง ช่วงประตูทำให้หิมะค้างอยู่ตรงร่องประตู ผมหยิบที่โกยหิมะออกมาจากในครัว อากาศหนาวเย็นภายนอกทำให้แก้มของผมเย็นวาบ ผมใช้ที่โกยหิมะช้อนหิมะหนาเป็นนิ้วออกเพื่อให้มีทางเดินออกไป เกล็ดหิมะสีขาวยังคงตกลงมาปรอยๆผมวิ่งเข้าไปในบ้านเพื่อหยิบหมวกไหมพรมกับโอ วัลตินในแก้วที่ยังร้อนจนควันฉุย ผมนั่งลงที่เก้าอี้ไม้หน้าบ้านทุกครั้งที่ผมหายใจออกจะเห็นเป็นควันสีขาวพ่น ออกมาเหมือนคนสูบบุหรี่ ผมเป่าโอวัลตินร้อนๆเบาๆ เกล็ดหิมะสีขาวร่วงลงมาปรอยๆ เสียงเด็กหัวเราะดังสนั่น บ้านฝั่งตรงข้ามบ้านผมเป็นบ้านที่รับเลี้ยงเด็กบรรยากาศบ้านหลังนั้นเต็มไป ด้วยเสียงของเด็ก มันช่างเป็นบรรยากาศที่เต็มไปด้วยความวุ่นวายในความคิดของผม
ผมมองรถบรรทุกคันใหญ่ค่อยๆชะลอรถจอดเทียบฟุตบาทหน้าบ้านผม เสียงดังหึ่งๆของมันเงียบสงบลงเมื่อคนขับรถดับรถ ผมขมวดคิ้วเล็กน้อยเมื่อชายวัยกลางคนเดินอ้อมไปหลังรถ ไขประตูด้านหลังเปิดอ้าออกกว้าง ข้างในนั้นมีคนอยู่ก่อนแล้ว 2-3คน พวกเขาช่วยกันยกกล่องของขวัญสีขาวเกลี้ยงผูกด้วยริบบิ้นสีแดงขนาดใหญ่พอ สมควร กล่องของขวัญกล่องใหญ่ถูกวางไว้ที่หน้ากล่องจดหมายบ้านผม ชาย3-4คนเดินกลับขึ้นไปบนรถชายขับรถปิดประตูหลังของรถลง เสียงดังครึกๆของเหล็กดังให้ได้ยินแว่วๆ รถบรรทุกคันใหญ่จากไปในเวลาเพียงไม่กี่นาที ผมขมวดคิ้วมองกล่องของขวัญกล่องใหญ่ที่วางแน่นิ่งอยู่ที่พื้นปูนซีเมนต์ คำถามแรกที่ผุดขึ้นมาในหัวของผมคือ ‘ของใครกันนะ?’ ผมส่ายหน้าเล็กๆให้กับความสอดรู้สอดเห็นของตัวเอง ผมลุกขึ้นล้วงกระเป๋ากางเกงอากาศข้างนอกเริ่มหนาวมากแล้ว ผมเองถ้าอยู่ด้านนอกนานๆอาจจะไม่สบายเอาได้ ผมเดินหันหลังให้กับกล่องของขวัญกล่องนั้น
กุกกัก~
ผมหยุดชะงักฝีเท้าของตัวเองอยู่ในท่าเตรียมก้าว ผมเหลียวหลังมองกล่องของขวัญใบนั้น เพ่งมองด้วยความสงสัย
กุกกักๆ~
เสียงกุกกักดังมาจากข้างในของกล่องของขวัญ ผมขมวดคิ้วมุ่น ในนั้นมันคืออะไรกันน่ะ อย่าบอกนะว่าฮิปโป บ้าน่า!
ในที่สุดผมก็ต่อต้านความอยากรู้อยากเห็นของตัวเองไม่ได้ ทั้งๆที่ปรกติแล้วผมเป็นคนไม่ชอบยุ่งเรื่องของใคร แต่ไม่รู้ทำไมความรู้สึกของผมถึงอยากรู้ว่าข้างในกล่องนี้มันเป็นอะไรจังนะ
ผมมองความเกลี้ยงเกลาของกล่องกระดาษใต้ริบบิ้นสีแดงมีกระดาษใบเบ้อเริ่มสอด เอาไว้ ผมมองผู้คนรอบกาย เห็นว่าไม่มีใครผ่านมาก็หยิบกระดาษใบนั้นออกมากางอ่าน
‘ของขวัญวันคริสมาสต์ สำหรับลูก’
Dad
หือ? ลูกนี่ใครกันน่ะ? ใครชื่อลูกน่ะ ยังไม่ทันที่ผมจะคิดหาคำตอบสิ่งที่ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น
แควก~~!
กล่องกระดาษกล่องใหญ่ฉีกออกเป็นรอยยาว กลุ่มผมสีน้ำตาลโผล่พ้นออกมาจากขอบของกล่องของขวัญ ผมกำกระดาษที่อ่านในมือแน่น จดจ้องภาพตรงหน้าไม่วางตา
หนุ่มน้อยน่ารักดวงตากลมโตราวกับตาของกวาง แก้มที่แดงแจ๋เปล่งปลั่งเมื่อหันมามองหน้าผม จมูกโด่งรับกับริมฝีปากแดงชาดน่ารัก ร่างบอบบางสวมใส่ชุดกวางเรนเดียร์สีน้ำตาลปกคลุมไปด้วยขนทั่วทั้งตัว ริมฝีปากของคนตรงหน้าฉีกยิ้มกว้างให้ผม ภาพตรงหน้าราวกับสะกดจิตให้ผมไม่สามารถขยับกายหนีไปไหน ราวกับนางฟ้าบนสรวงสวรรค์ที่ผมยากจะเอื้อมถึง งดงามราวกับความฝัน ผมยืนแข็งแน่นิ่งอยู่ที่เดิม จนไม่รู้ว่ากวางตัวน้อยมายืนโบกมือหยอยๆอยู่ข้างหน้าผมแล้ว ผมสะดุ้งด้วยความตกใจ ทำท่าจะเดินหนีแต่กลับถูกร่างบอบบางกอดผมเอาไว้ ความรู้สึกแปลกๆแล่นมาทั่วทั้งร่างทันทีที่โดนกอด
กระดาษใบเล็กส่งยื่นให้ผมคลี่อ่าน ผมรับมันมาด้วยความงวยงง ร่างบางที่ตัวเล็กกว่าแค่ระดับไหล่ผมยืนจ้องผมราวกับจะดูดผมเข้าไปทั้งตัว
‘ผมเป็นของขวัญของคุณ เจลอว์’
ผมเงยหน้าขึ้นจากกระดาษด้วยดวงตาที่เบิกกว้างเป็นดวงอาทิตย์ คนตัวเล็กหัวเราะคิกคักเสียงกังวานใส
“ของขวัญหรอ?”ผมมองร่างบางตรงหน้า หัวสมองขาวโพลนจับต้นชนปลายไม่ถูก
“อื้ม”ตอบ รับเสียงหวานเพราะหู ผมเงยหน้าขึ้นมองหน้าต่างบนบ้าน พ่อยืนยิ้มให้ผมอย่างใจดีเป็นรอยยิ้มที่ผมเห็นครั้งแรกหลังจากที่พ่อเลิกกับ แม่มา ผมยิ้มตอบท่าน เป็นรอยยิ้มที่เหมือนจะเปิดแสงสว่างถึงหัวใจที่มืดมนของผม ผมรู้สึกมีความสุขมากที่สุด
“หนาวจังเลย”ดวงตากลมมองผมอย่างใสซื่อ มือเล็กถือวิสาสะจับมือของผม
“มืออุ่นจัง เจ”นัยน์ตาหวานเป็นเส้นโค้งรับกับริมฝีปากเล็ก ช่างเป็นรอยยิ้มที่น่ารักมากเหลือเกิน
“นายชื่ออะไรหรอ”ผมถามคนตัวเล็กข้างๆ เขามองหน้าผมแวบเดียว
“ลั่วลั่ว^^”
เสียง เพลงเฉลิมฉลองวันคริสมาสต์ดังออกมาจากทุกบ้านที่เริ่มวันแห่งความสุขกันแล้ว ผมมองร่างบางที่ดูจะตื่นเต้นกับการเล่นไฟเย็นเป็นพิเศษ แขนเล็กๆโบกไกวไปมาทั่วโต๊ะที่เต็มไปด้วยอาหารที่พ่อจัดเตรียมเอาไว้ ร่างบางสวมเสื้อหนาวสีแดงหนานุ่มเข้ากับกางเกงขายาวสีดำ เขาหันมามองหน้าผม ชี้แท่งไฟเย็นมาตรงหน้าผม
“ฉันน่ารักใช่ไหมล่ะ มองจังเลย^^~”เสียงหวานกลั้วหัวเราะ
“มะ..ไม่ใช่สักหน่อย”ผมตอบตะกุกตะกัก รู้สึกร้อนหน้าแปลกๆ พ่อที่พึ่งออกมาจากครัวยิ้มให้ผมอย่างอบอุ่น
เสียงเพลง Rocking Around the Christmas Tree ดังออกมาจากลำโพงเบาๆช่างเข้ากับแสงไฟสีทองในห้อง ช่างเป็นบรรยากาศที่แสนอบอุ่นอบอวลไปด้วยความสุขมากเหลือเกิน ผมได้หัวเราะเสียงดังๆ ได้วิ่งเล่นบนหิมะสีขาว ได้มองรอยยิ้มที่งดงามที่สุด มันช่างเป็นคริสมาสต์ที่วิเศษสุดๆในชีวิตของผม ของขวัญที่พ่อให้ผมมันจะเป็นของขวัญที่ผมไม่มีวันลืม...
ของขวัญที่เป็นทุกสิ่งทุกอย่างของผม^_^ ลั่วลั่ว
คริสมาสต์นี้ คุณได้ของขวัญแบบผมหรือเปล่า?^^
----------------THE END---------------
THANKYOU FOR COMMENT
หัวข้อ: Gift for Merry Chrismas {J law & Kirio} (อ่าน 8311 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก