หัวข้อ: คอปเตอร์จอมซ่ากะอัลฟ่าบ้าบอ (20/01/2012) 07.12 หน้า201

[namtaan]

นานาจิตตังนะจ๊ะนุ้งฟ่า อย่าไปคิดมาก
แต่พี่มานั่งยัน นอนยัน และยืนยันว่าจะตามอ่านและให้กำลังใจนุ้งฟ่าที่น่ารักต่อไป

ว่าแต่ฟ่าไปจัดการกับตัวอุปสรรคยังไงหนอ อยากรู้จัง 

[myxt]

คนเราความคิดความอ่านไม่เหมือนกัน
มุมมองก็ไม่เหมือนกัน เพราะฉะนั้น จะให้รู้สึกเหมือนกันคงจะยาก
เล่าต่อเถอะนุ้งฟ่า มีคนอ่านแน่นอน เนอะๆ
....
อุปสรรคงอแงเหรอเนี่ย เลยยังจัดการไม่เรียบร้อยซะที 555
  รอนุ้งฟ่าต่อไป

[ชินจัง]

อ่านแล้วเห็นใจคุณฟ่ามากที่ต้องเจอสถานการณ์แย่ๆจากคนที่เรารักมากๆ

 

แต่ยังอยากฟังจากปากเตอร์อยู่ดีว่าพูดว่าอะไร 
รออ่านต่อนะคะ รักอัลฟ่ากับเตอร์ค่ะ 

[อัลฟ่าบ้าบอ]

อุปสรรคมันมากมายอ่ะ
กว่าจะฝ่าฟันมาได้เล่นเอาเหนื่อยจนหลับไป
อย่าว่ากันนะ
ที่ปล่อยให้รออ่ะครับ
รู้สึกผิดอย่างไม่น่าให้อภัย

ขอโทษก๊าบบบบบบ



   อ้าวพระอาทิตย์ขึ้นแล้ว....นั่งเหม่อจนเช้าเลยเรา  นี้มันจะไม่มาง้อผมบ้างเลยหรอหรือว่ามันทำอะไรกันอยู่
อาบน้ำนอนดีกว่า อย่างน้อยร่างกายเราก็ได้พักผ่อน  ผมตัดสินใจนอนแช่น้ำอุ่นเพื่อนให้มันผ่อนคลายความเหนื่อยล้าลง
ผมให้น้ำจากชาวเวอร์ด้านบนรดหัวไปเรื่อยๆ ผมพยายามทำให้ใจว่างสมองว่าง เพื่อจะได้ลืมเรื่องราวทั้งหมด รวมทั้งลืมมันด้วย  เป็นวันแรกในรอบสองเดือนที่ผมอาบน้ำคนเดียว
ผมพยายามเข้าข้างตัวเองว่ามันก็ดีเหมือนกันนะ ช่วงเวลาเก่าๆของเรากลับคืนมาแล้วการที่ได้ใช้ชีวิตกับตัวเอง
ทำเพื่อตัวเอง ผมทำธุระในห้องน้ำเสร็จเดินมาแต่งตัวมองตัวเองในกระจก สภาพเราทำไมมันซีดอย่างกะศพนะ
ตามบวมจนช้ำ ถ้าใครเห็นแล้วเราจะตอบคำถามเค้าได้มั้ยว่าเราไปทำอะไรมา
ทุกอย่างรอบตัวเคยมีคนทำคู่แต่บัดดี้ทำคนเดียวมันรู้สึกใจหายเหมือนกันนะ
แต่เมื่อก่อนอยู่ได้ทำไมตอนนี้จะอยู่ไม่ได้หล่ะ อยู่ได้สิฟ่าเธอเก่งออกจะตายไป สู้เว้ยยยย
   ผมล้มตัวลงนอน น้ำตาก็ไหลอีกแล้ว แต่ผมต้องฝืนฝืนมันเอาไว้ให้ได้ แต่ถ้าเรานอนแบบนี้ไม่มีทางหลับแน่
ผมตัดสินใจเอายาแก้แพ้ที่เคยกินมากินแต่ขอเพิ่มอีกหนึ่งเม็ดนะอยากหลับอ่ะ
ตื่นขึ้นมาก็อยู่คนเดียว ไม่อยากรับโทรศัพท์ใครอ่ะ ไม่อยากคุยกะใครด้วย อยากอยู่เฉยๆๆนั่งคิดทบทวนเรื่องราวมากมาย
          เห้ย...ลืมกินข้าวเลยแหะ  กินนมแล้วกันเค้กอีกสักชิ้นไม่มีอารมณ์จะกินไรทั้งนั้นอ่ะ
ทำไมเค้กชิ้นเดียวมันฝืดคอยังงี้หว่ะเนี่ยฝืนกินหน่อยฟ่าเอ้ยกันตาย
   งืดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
   ใครโทรมา  เบอร์แปลก ไม่รับอ่ะขี้เกียจคุย ปล่อยให้สั่นไปงั้นแหละมันส์ดี  ตุ๊บ!!!!!!หล่นดีอยากดิ้นดีนักลงไปเลย
งืดๆๆๆๆๆๆๆๆๆสั่นต่ออีก  ใครโทรมานักเนี่ย  บอกว่าไม่รับๆไม่รู้เรื่องไง
"ก๊อกๆๆๆๆ"  ใครมา ใครมาตอนนี้หรือว่ามันมาแล้ว ดีใจทำไมเนี่ยเราเลิกกันแล้วนะไอ้ฟ่าดีใจทำไมฟ่ะ
"แอ๊ดดดดดดดดดดดดดดดด"  อ่าวไม่มีใคร ไปไหนอ่ะ
ใครมาเคาะเด็กที่ไหนมาเล่นเนี่ยเดี๋ยวพ่อเตะเด็กโชว์แมนซะนี้ยิ่งอารมณ์เสียอยู่
   มีน้ำเต้าหู้ปาท่องโก๋เเขวนไว้ ที่ประตูจากใครกันนะ  ในใจนึกว่าเป็นมันแน่นอนเข้าข้างตัวเองว่ามันต้องมาง้อเราแน่นอนเชียว     มีอุดมแต้พานิชติดไว้อีกแล้ว"อย่าทำร้ายตัวเองนะหาอะไรกินบ้าง"
โอ้น้ำตาจะไหลแต่ไฟแค้นยังแน่นทรวง อย่าร้องๆอย่าร้องออกมาอัลฟ่า
   "ปุ" ผมเดินเอาน้ำเต้าหู้ของมันไปทิ้งถังขยะ ไม่มีทาง จบแล้วจบเลย อย่างเราคงไม่อาภัพจนไม่มีใครเอาหรอก
แค่คนชั่วคนหนึ่งให้หมามันกินไป เข้าห้องนอนดีกว่า
   "งืดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ" สั่นอีกและผมก้มหยิบโทรศัพท์มาดู เมสเสจครับ
   "อย่าทำร้ายตัวเองนะ รักตัวเองให้มากมากนะ" ส่งมาฆ่ากันรึไง ทำไมเราใจอ่นอย่างนี้นะเห้อ แต่อย่ามายุ่งกันอีกอย่ามาเกี่ยวข้องกันอีกเลย ผมตอบกลับเมสเสจอย่างเร็วพลัน  "ไปให้พ้น" เท่านี้แหละปิดโทรศัพท์อาบน้ำดีกว่า มันก็ยังคงวนเวียนอยู่ในหัวผมตลอดตั้งแต่เช้าจรดเย็น ไม่เคยคิดถึงใครนอกจากมัน  เย็นแล้วทำไรหม่ำดีอ่ะ

   "ก๊อกๆๆๆๆๆๆๆๆๆ"  ใครมานี้ มันต้องมาง้อเราแน่ๆๆดีใจวุ้ยยย  เห้ยแต่เราเลิกกันแล้วนี้นา สงบสติอารมณ์ซะอัลฟ่าบ้าบอ
   "แอดดดดดดดด"  ไม่มีคน มีถึงอาหารตามเดิม  ผัดไท หอมดีแหะ แต่ไม่คือไม่ จบคือจบ เดินไปที่เดิม
   "ปุ" ทิ้งลงที่เดิมแล้วเดินมากินอาหารเวฟคุณหรีดตามยถากรรม จบไงจบ อย่าไปคิดถึงมันอีก
แต่คราวนี้ไม่มีเมสเสจนะเพราะปิดเครื่องไปแล้ว  เล่นเกมส์ดีกว่า  ผมหยิบเกมส์มาเล่นน้ำตาก็เตรียมจะมา เข้าใจป่ะครับว่าทุกกิจกรรมที่ผมทำต้องมีมันอยู่ข้างๆเสมอ ถ้าจะไม่ให้คิดถึงผมต้องไปอยู่ที่อื่น แล้วผมจะไปอยู่ที่ไหนอ่ะ 
บ้านงั้นหรอแม่ต้องรู้แน่ว่าผมเศร้าแล้วผมจะทำเข้มแข็งได้นานแค่ไหนเชียว
ห้องพี่ส้ม  พี่ส้มเป็นผู้หญิงนะไม่ได้หรอก  ใครดีอ่ะ
ไอ้แพทไอ้แพทมันอยู่คนเดียวห้องกว้างสบายมันเลยมันคนเดียวไอ้เพื่อนเลิฟ
   "โหลแพท"
   "เมิงไมเอาเบอร์บ้านโทรว่ะ"
   "ทำไมอ่ะโทรศัพท์บ้านห้ามโทรหามือถือหรอไง"
   "กวนตรีนนะ  มีไรให้กรูรับใช้อีกอ่ะ"
   "เดี๋ยวกูไปนอนด้วยนะอยู่บ้านเบื่ออ่ะเมิงอยู่คนเดียวใช้ป่ะไปว่าไรใช่ปาวเดี๋ยวเจอกันนะ"
   "เอออคือ"  ผมวางสายทันที แล้วเก็บเสื้อผ้าของใช้ใส่เป้ มุ่งตรงสู่บ้านไอแพท 
ผมเปิดโทรศัพท์สายไม่ได้รับเพียบเมสเสจตรึมไม่อ่านหรอก ลบทิ้งไปเลย
   "โหลแพท ห้องเมิงมีที่จอดรถป่ะ"
   "ใครให้เมิงมากรูยังไม่ได้อนุญาติเลย"
   "เก็บของแล้วนะ"
   "เออ มีเอามาจอดได้"
   "ใจนะเดี๋ยวเจอกัน" อิอิ มันไม่แร้งน้ำใจกะผมหรอกเชื่อดิ
ไม่นานผมก็ถึงห้องมันผมให้มันลงมารับแล้วมันก็ลงมารับพร้อมกับทำหน้าเบื่อหน่ายที่ผมไปกวนใจมันแต่ผมรู้ว่ามันทำไปงั้นแหละจริงๆแล้วมันมีน้ำใจจะตาย
   "ไม่เต็มใจกลับก็ได้นะเว้ย"
   "เออ"
   "อ้าว"
   "ล้อเล่นขึ้นไปดิ แหย่เล่นอ่ะ ดีซะอีกมีเพื่อนเล่นเกมส์ กินไรมายังหว่ะ"
   "ยังอ่ะ  มีไรกินมั้ง  ออกไปกินข้างนอกม๊ะชวนกุ๊กพีนุ่นมาด้วย"
   "มันกลับต่างจังหวัดกันหมดกูโทรไปถามแล้ว"
   "อ่าวเจงดิแล้วในตู้เย็นมีไรมั้ง"
   "เพียบ"
   "เออเดี๋ยวทำให้กิน"
   "แดกได้หรอหว่ะ"
   "แล้วเมิงจะรู้แพทว่าเพื่อนเมิงอ่ะทั้งหล่อทั้งเก่ง"
   "ถุย ราคาคุย"
   "อย่ามาขอข้าวบ้านกรูกินก็แล้วกัน"  เราเดินไปคุยไปจนถึงห้อง ห้องมันเรียบร้อยเกินกว่ามันจะอยู่คนเดียวซึ่งขัดกับบุคลิคมันยิ่งนัก
   "สะอาดเรียบร้อยเวอร์อ่ะ"
   "ไมว่ะ"
   "ใครมาทำให้เนี่ย"
   "ทำเองอยู่คนเดียว"
   "โกหกแระ สาวที่ไหนมาทำให้หว่ะ"
   "กูทำเองหน้าอย่างกูนี้สะอาดไม่ได้หรอหว่ะ"
   "คราวที่แล้วมายังกะรังหนู"
   "นั้นมันยุ่งอ่ะ ตามสบายนะเว้ย"
   "อืมใจหว่ะ"
   "แต่ตอนนี้กูหิวตาลายแล้วหว่ะ"
   "เออๆๆๆๆมาเป็นลูกมือเลย อยากกินไรหว่ะ"
   "มึงไปดูว่ามีไรทำแดกได้มั้งก่อนเหอะในตู้อ่ะ"
   "ตู้เสื้อผ้าหรอ"
   "เมิงจะเอาลีวายมาต้มยำก็เอาดิ  กวนตรีน"
   "พูดกะเพื่อนอ่ะเพราะๆหน่อยดิ"
   "เพื่อนไม่ใช่แฟนเว้ย"
   "เออ เดี๋ยวใส่ยาพิษให้กินเลยนี้มาช่วยกันทำเลยอย่าเอาเปรียบดิ"
   "โหให้มาค้างนี้นับว่าบุญคุณแล้วนะ"
   "ยังไม่ได้ค้างก็ทวงบุญคุณเลยนะ  เดี๋ยวก็เนรคุณแทงไส้ไหลเลยนิ"
   "เออๆๆๆว่าแต่เมิงจะทำไรอ่ะให้ช่วยไร"
   "บล็อคเคอร์รี่ผัดกุ้ง หมูทอดกระเทียม ไข่เจียว ต้มจืดเต้าหู้หมูสับ ครีเอทได้เท่านี้อ่ะ บอกกับข้าวเต็มตู้ต้นหอมผักชีเหี่ยวเหมือนหน้าเมิงเลย"
   "เมิงนี้นะกัดกูตลอด เออเอาตามนั้น แต่ไม่มีอาหารเผ็ดเลยนะอยากแดกเผ็ดๆอ่ะ"
   "พริกป่นไงโรยใส่ข้าวดิ"
   "ขอบใจนะ ไปทำได้แล้วหิวแล้วเว้ย"
   "เมิงอ่ะมาช่วยกัน" ไอ้แพททำกับข้าวเป็นผมดูออก มันทำเป็นไม่รู้คงจะกลบเกลื่อนความสาววันแน่ผมว่ามันต้องแอ๊บแมนชัวร์ทำไมต้องสงสัยมันด้วยนะเนี่ย ถึงว่าแซวเรื่องพี่เต้ยทำเป็นไม่พอใจ ร้อนตัวสิเมิง
   "นี้เมิงทำเป็นทุกอย่างเลยนี้ แอบตุ๊ดป่ะแพท"
   "ค๊า  สาดหางานให้กูแระไง"
   "แน่ใจ๋"
   "แล้วเมิงอ่ะทำเป็นทุกอย่างไม่น่าสงสัยเหมือนกันหรอ" เออเจงด้วยลืมมองตัวเอง
   "ไม่ๆๆๆ"  มันทำให้ผมลืมเรื่องบางเรื่องไปได้ทีเดียว ผมกับมันกินกันจนเกลี้ยง แล้วไปนั่งเล่นเกมส์ไปแพทเห็นผมนั่งเหม่อบ่อยๆๆมันคงสงสัย
   "เมิงเป็นไรป่าวหว่ะฟ่ากูเห็เหม่อตั้งแต่กินข้าวแล้ว"
   "ป่าวๆๆ"
   "แน่ใจนะ"
   "แน่ดิ"
   "กูไม่เชื่อ  ไม่งั้นเมิงไม่มาค้างกับกูหรอก บอกกูได้นะเว้ย"
   "ไม่มีเจงๆๆกูแค่เหนื่อยแล้วก็ง่วง"
   "งั้นเมิงก็ไปอาบน้ำนอน โน้นผ้าเช็ดตัว"
   "เออขอบใจงั้นกูเลิกเล่นแระ"
   "เออๆๆ" ผมอาบน้ำนอนมันยังคงเล่นเกมส์อยู่ ผมไม่หลับหรอกแปลกที่อ่ะเลยลุกมากินยาซักหน่อย ไอ้แพทไปอาบน้ำแล้วซักพักมันคงตามมานอน  ตื่นมาอีกที่จะเที่ยงแล้ว เมื่อคืนก็นอนดึกกันทั้งคู่ ผมลุกไปอาบน้ำก่อนแล้วมาปลุกมัน
   "เห้ยตื่นเว้ย"
   "ไรหว่ะ กวนใจเจงเชียว"
   "เที่ยงแล้วเมิง"
   "เอออ" มันบิดขี้เกียจสองสามทีก็ลุกไปอาบน้ำ ผมไปทำมื้อเที่ยง มีแต่ไข่กะไส้กรอก ต้นหอมกับผักชีเหี่ยวๆกะแตงกวาสามสี่ใบ
   "ทำไรกินหว่ะ"
   "ข้าวผัดอ่ะ ของในตู้เมิงไม่มีเลยนะ"
   "เออ แล้วเมิงจะค้างกักูป่าวคืนนี้อ่ะ"
   "ไมเมิงจไล่กรูแล้วไง"
   "ป่าว จะได้ไปซื้อกับข้าวกันไง หรือเมิงจะกินน้ำปลา"
   "เดี๋ยวค่ำๆกูกลับแล้ว"
   "ไรหว่ะ ยังไม่หายคิดถึงเลย"
   "อย่ามากวนตรีน เมื่อกี้ไล่กรู"
   "ล้อเล่นอ่ะอย่าซีเรียสดิหว่ะ"
   "เออวันหลัวมาใหม่ เมิงว่างๆไปค้างกะกูได้นะ"
   "ไม่เอาอ่ะเดี๋ยวแฟนเมิงว่า"
   "ไม่มีเว้ย"
   "กูก็ว่างั้นขี้เหร่อย่างเมิงใครจะเอา"
   "เออไอ้โดมปกรณ์ลัม ไอ้พระเอก  ถุย"
   "เดี๋ยวกูมานะไปข้างล่างแป๊ปหวังว่าขึ้นมาคงได้แดกนะแม่ช้อย"
   "เออปากดี"
อยู่กับมันก็ไม่เหงาดีเหมือนกันแต่ก็เกรงใจมันอ่ะไม่อยากให้มันต้องเหลือความส่วนตัวน้อยลง
   "เห้ยฟ่า แม่งไม่ดีแล้วหว่ะ"
   "ไร"
   "ใครไม่รู้เอาถุงน้ำเต้าหู้เขวี้ยงรถเมิงอ่ะ"
   "อ่าวงานเข้าแล้ว  แล้วรถกูอ่ะ"
   "กระจกแตกหว่ะ"
   "เห้ยยยยยยยยยยย"
   "ล้อเล่ง ไม่เป็นไรแค่เปื้อนเฉยๆทำเป็นหน้าเสียสงสัยใครหมั่นไส้ไปจอดปิดท้ายเค้ารึป่าว"
   "ไม่รู้อ่ะก็เห็นมันว่างนี้เมิงไม่บอกหว่ะ"
   "อ่ะนี้ปาท่องโก๋ น้อเต้าหู้แตกไปแร้ว"
   "เก็บไว้กินเองเหอะ" ผมลงไปดูรถไม่เป็นอะไรจริงๆใครมาทำหว่ะอารมณ์เสียเลย
   "ไปกินข้าวเหอะเมิงอ่ะเดี๋ยวกูกลับแระ อารมณ์ไม่ดีหว่ะที่นี่แม่งอันธพาล"
   "อ้าวไหงงั้นอ่ะ กินข้าวก่อนดิค่อยกลับแล้วข้าวของบาห้องไม่เอารึไง"
   "เออลืม" ผมเดินไปเอาของแล้วลงมา  ข้าวไม่กินแล้ว ไม่อยากกินทำรถทำผมดีกว่า
   "ขับดีดีนะเว้ย เดี๋ยวว่างๆไปนอนด้วย"
   "เออ ใจนะเว้ย"
   "ยินดีรับใช้หว่ะเพื่อน"
   "ไปแระแพท"
   "บายๆๆดาร์ลิ่ง"
   "ถุยกรูจะอ้วก"
ผมขับรถออกมาจากไอ้แพท มุ่งสู้ร้านอัดฉีด ใครมาแหย่หนวดเสือนะ ระหว่างรอไปไหนดีหว่ะไม่ไปดีกว่านั่งรอมันนี้แหละ
ผมรอจนรถเสร็จล้างแต่ข้างนอกข้างในไม่ต้องขี้เกียจรออ่ะ  มุ่งตรงสู่สยามพารากอนช็อปของถูกในซุปเปอร์ยามค่ำคืนดีกว่า
ผมซื้อโน้นนี้นั้นไปกิน แต่สุดท้ายก็ไม่ได้กินเพราะไม่มีคำว่าอยากเลย เห้อกลับบ้านดีกว่าบ้านที่มีแต่ความทรงจำเก่าๆๆขับรถถึงคอนโดก็ไม่อยากจะเข้าไปอ่ะบอกไม่ถูกแต่มีความรู้สึกว่ามีคนเข้ามาในห้องนะ แอร์ยังเย็นอยู่เลย มันต้องมาแน่ๆ มันมาทำอะไร มาเก็บของหรอหรือว่ามันมาขอโทษเรา แต่ทุกอย่างมันจบแล้วมันต้องมาเก็บของแน่ๆๆ  แต่ทุกอย่างเหมือนเดิมนี้นา เดินไปดูที่ห้องมันดีมั้ยนะไม่เราเลิกกันแล้วท่องไว้เราเลิกกันแล้ว  โอ้ยยยยยทำไมต้องคิดถึงมันด้วยฟ่ะออกไปข้างนอกดีกว่า ไปหาหนมปังสังขยกินดีกว่า
ผมเดินไปหลังคอนโดนักศึกษาพลุกพล่านไปหมด สังขยา สังขยา สังขยาาาาาาาาา
   "พี่เอาหนมปังชุดหนึ่งครับ ใสุถุงนะ แล้วก็ชานมแก้วหนึ่งไม่หวานนะครับ" สักพักก็ได้แล้วหิ้วมันกลับไปกินที่ห้อง
ให้สดชื่นจิตใจดีกว่า ลั่นล้า สร้างภาพไปงั้นแหละในใจนี้ร้องไห้เป็นเผาเต่า  ร้านหนังสืออัพเดทเทรนด์แฟนชั่นซะหน่อยดีกว่า  แต่ด้วยความหิวสะสมก็เลยอยากกินแฮมชีสใน7-11แฮมชีสที่รักรอฟ่าก่อนกำลังเดินไปจร้าาาาาาาาา
   "พี่แฮมชีสอันหนึ่งแล้วก็ไส้กรอกชีส แล้วเอาหนมจีบปูสองชุดด้วย"
   "ค่ะ" ผมเดินดูของระหว่างรอ  เอผูชายคนนั้น ทำไมมันคุ้นจังน๊า หันหน้ามาดิ  ยังอีก  ลุ้นๆๆๆๆใครกัน

[myxt]

มันช่างเหมือนกันอะไรเยี่ยงนี้
ภาพทุกภาพมันลอยกลับมาให้เห็น
ทำอะไรก็มีแต่น้ำตา กินอะไรก็ไม่ลง กินยาให้หลับเท่านั้นที่ช่วยได้ 
แต่มันก็ผ่านมาแล้วเนอะ อุปสรรค ทำให้เราเข้มแข็ง ปัญหา มีไว้ให้แก้
นุ้งฟ่าผ่านทุกอย่างมาได้ เก่งสุดๆ 

ว่าแต่ หนุ่มใน7-11ผู้นั้นคือใคร ลุ้นๆ
(แต่หนุ่มในรูปข้างบน ไม่ต้องลุ้น จำได้ๆ  )

อุปสรรคมันมากมายอ่ะ
กว่าจะฝ่าฟันมาได้เล่นเอาเหนื่อยจนหลับไป

อืม..... เจ้าอุปสรรคของนุ้งฟ่าเนี่ย ท่าทางปราบยากเนอะ เล่นเอาซะหมดแรง 

[อัลฟ่าบ้าบอ]

มันช่างเหมือนกันอะไรเยี่ยงนี้
ภาพทุกภาพมันลอยกลับมาให้เห็น
ทำอะไรก็มีแต่น้ำตา กินอะไรก็ไม่ลง กินยาให้หลับเท่านั้นที่ช่วยได้ 
แต่มันก็ผ่านมาแล้วเนอะ อุปสรรค ทำให้เราเข้มแข็ง ปัญหา มีไว้ให้แก้
นุ้งฟ่าผ่านทุกอย่างมาได้ เก่งสุดๆ 

ว่าแต่ หนุ่มใน7-11ผู้นั้นคือใคร ลุ้นๆ
(แต่หนุ่มในรูปข้างบน ไม่ต้องลุ้น จำได้ๆ  )

อุปสรรคมันมากมายอ่ะ
กว่าจะฝ่าฟันมาได้เล่นเอาเหนื่อยจนหลับไป

อืม..... เจ้าอุปสรรคของนุ้งฟ่าเนี่ย ท่าทางปราบยากเนอะ เล่นเอาซะหมดแรง 

ตื่นแต่เช้าหรือยังไม่ได้นอนเนี่ย

นุ้งฟ่าต้องตื่นเพราะหน้าที่ นึกขึ้นได้อ่ะว่าจะมาต่อ

มอร์นิ่งเน้อ

เดี๋ยวไปเตรียมมือเช้าก่อนเน้อ

หนุ่มใน7-11นี้แหละพระเอกขี่ม้าขาว

[myxt]

มอร์นิ่งจ้านุ้งฟ่า
ตื่นเช้าเพราะจำได้ว่าต้องมารอนุ้งฟ่าปราบอุปสรรคเสร็จไง อิอิ
ขอแจมมื้อเช้าด้วยคนจิคะ เช้านี้ยังขาดแคลนอาหารอยู่เลย

อัศวินขี่ม้าขาวคนนั้นจะเป็นใครน๊อ ....

[อัลฟ่าบ้าบอ]

กลับจากต่างจังหวัดมาถึงบ้านรีบเปิดเครื่องอ่านเรื่องน้องฟ่าเลย...
ถึงกับอึ้ง+น้ำตาไหลเลยทีเดียว 
เข้าใจฟ่ามากๆ เลยนะครับ ณ ตอนนั้นคงไม่มีอารมณ์จะมาฟังเหตุผลหรอก
คงได้แต่ประเมินสถานการณ์จากภาพที่เราเห็นแล้วมาปะติดปะต่อกัน
จะรออ่านต่ออย่างใจจดใจจ่อนะครับ ว่าหลังจากนั้นแล้วเคลียร์กันได้ยังไง

ไว้จะหายาฆ่าเห็บให้นะฟ่า...เห็บหมัดอย่างอิเอ็มจะได้ไม่มากวนใจอีก
อ่านแต่ละคำที่มันพูดแล้วจี๊ดถึงสมองเลยทีเดียว มันน่า  จริงๆ

ยังไงก็ขอให้กำลังใจฟ่ากะเตอร์นะครับ...คำว่ารักต้องคู่กับคำว่าอดทนด้วยนะครับ สู้ๆ ครับ 

อิ อิ เป็นรีที่ 1040 เลขสวยน๊า

พันสี่สิบ หยิบมาเขียน เปลี่ยนเป็นกลอน
ให้อาวรณ์ นอนคิด  พิศสงสัย
มันต้องมี ความหมาย มีความนัย
ซ่อนอะไร เอาไว้ ให้ได้ยิน

นึกไปมา ฟ่าว่าต้อง มองให้เห็น
เป็นเลขเด่น เม้นท์ดี ที่ซ่อนไว้
ซ่อนความรัก ความหวังดี ความห่วงใย
ที่มอบให้ กันมา น่านิยม

หรือเป็นเลข ร้องขอ หรอหรือนี้
เป็นเลขดี ที่ว่าสวย ด้วยใช่มั๊ย
เลยขอกลอน มาต่อเนื่อง เครื่องแทนใจ
หรือว่าไม่ ใช่ดั่งว่า ฟ่าคิดการ

แต่ด้วยเลข ที่ดี ที่ว่าสวย
ฟ่าเห็นด้วย งามยิ่ง กว่าสิ่งไหน
ในฐานะ เลขเด่น เป็นธงชัย
ฟ่าเลยได้ ขอไหว็ พระให้พร

ขอบารมี ที่สถิตย์ ศักดิ์สิทธิ์ยิ่ง
ทุกทุกสิ่ง ในเมืองไทย ในทุกหน
พระทองคำ วัดไตรมิตร รวมใจคน
เทพเบื้องบน ต่างมาให้ ได้คำพร

ขอให้รวย ด้วยทรัพย์ ด้วยปัญญา
เงินไหลมา ทองไหลตาม ความรักสม
สุขภาพ ร่างกาย ไม่ทุกข์ตรม
รักไม่ล่ม งานไปรอด ล้วนปลอดภัย

ปราถณา สิ่งใดใด  ขอให้เกิด
แสนเลอเลิศ ชีวิต พิศมัย
พันสี่สิบ ล้านขอให้ รวยสมใจ
มีเงินใช้ ไม่บกพร่อง ต้องคำพร

สิบนิ้วเรียง จดหว่างคิ้ว นิ้วมือนั้น
ที่มาอ่าน ที่มาเม้นท์ เป็นแรงให้
แสนปลาบปลื้ม ลืมทุกข์ สุขดวงใจ
เล่าเรื่องให้  ทดแทนใจ ไหว้ขอบคุณ

[wan]

รออยู่เหมือนกัน นุ้งฟ่า รีบมาเฉลยต่อเลย ว่า หนุ่ม 7 - 11 มีบทบาทอะไร  

[namtaan]

มอร์นิ่งจ้านุ้งฟ่า
ไปกำจัดอุปสรรคซะเหนื่อยจนหลับไปเลยนะ
แต่น่ารักนะมาต่อให้แต่เช้าเลย
พระเอกขี่ม้าขาว ณ 7-11 เนี่ยใครกันหนอ ทำให้ค้างเนอะ

แอบสงสัยอีกนิดนึงคือเรื่องที่รถนุ้งฟ่าโดนปาด้วยน้ำเต้าหู้เนี่ยมีประเด็นแอบแฝงเกี่ยวกับเรื่องที่จะเล่าต่อๆไปด้วยปะจ๊ะ

ปล.เห็นบอกว่าต่อไปจะแต่งกาพย์ยานี กับ อินทรวิเชียรฉันท์ ด้วย
รีเควสโคลงสี่สุภาพด้วยนะนุ้งฟ่า จะได้ครบ โคลง ฉันท์ กาพย์ กลอน เลยจ้า

[Poes]

ค้าง อีกตอนมะได้หรอนุ้งฟ่า 

แล้วเค้าคือใครพระเอกขี้ม้าขาวอะ

[อัลฟ่าบ้าบอ]

อยากได้อีกตอนหรอ

เอแล้วนุ้งฟ่าจะเอาอะไรเป็นของแลกเปลี่ยนดี๊น้า

[อัลฟ่าบ้าบอ]

มอร์นิ่งจ้านุ้งฟ่า
ไปกำจัดอุปสรรคซะเหนื่อยจนหลับไปเลยนะ
แต่น่ารักนะมาต่อให้แต่เช้าเลย
พระเอกขี่ม้าขาว ณ 7-11 เนี่ยใครกันหนอ ทำให้ค้างเนอะ

แอบสงสัยอีกนิดนึงคือเรื่องที่รถนุ้งฟ่าโดนปาด้วยน้ำเต้าหู้เนี่ยมีประเด็นแอบแฝงเกี่ยวกับเรื่องที่จะเล่าต่อๆไปด้วยปะจ๊ะ

ปล.เห็นบอกว่าต่อไปจะแต่งกาพย์ยานี กับ อินทรวิเชียรฉันท์ ด้วย
รีเควสโคลงสี่สุภาพด้วยนะนุ้งฟ่า จะได้ครบ โคลง ฉันท์ กาพย์ กลอน เลยจ้า

   รักแท้ไม่แพ้         สิ่งใด  ในหล้า
อัลฟ่าถ่ายทอดให้     ใคร่รู้
คนไหนไม่เชื่อใจ      ว่าใช่  รักจริง
ได้เล่ารักเราไว้         ไม่ใช้  ปากดี

  รักเราเรื่องนี้          ที่มา  นั้นมี
จากเรื่องชีวีพา         แกร่งกล้า
ทำรักนี่รู้ว่า             คุณค่า  แท้จริง
รักนี้ไม่เคยกล้า       อ่อนหล้า  ไม่มี

[Poes]

อยากได้ไรล่ะ  ให้ได้จะให้

[april]

ฟ่าตื่นมาแต่งโคลงแต่เช้า
หรือยังไม่ได้นอนนี่

อยากรู้เรื่องพระเอกขี่ม้าขาวท่ 7-11 แล้ว 

[FOAM]

เตอร์สะกดรอยตามฟ่าแหงม

[C2U]

มอร์นิ่ง นุ้งฟ่า   



ว่าแต่ เจอใคร ใน 7-11   ไมแค่คุ้นๆ  ต้องไม่ใช่คนคุ้นเคย ใช่มะ   

คนนั้น ไม่ควรแค่คุ้นๆนะ

เป็นไอ่พี่เต้ย อีกป่ะเนี่ย   

[bixzz]

กลับจากต่างจังหวัดมาถึงบ้านรีบเปิดเครื่องอ่านเรื่องน้องฟ่าเลย...
ถึงกับอึ้ง+น้ำตาไหลเลยทีเดียว 
เข้าใจฟ่ามากๆ เลยนะครับ ณ ตอนนั้นคงไม่มีอารมณ์จะมาฟังเหตุผลหรอก
คงได้แต่ประเมินสถานการณ์จากภาพที่เราเห็นแล้วมาปะติดปะต่อกัน
จะรออ่านต่ออย่างใจจดใจจ่อนะครับ ว่าหลังจากนั้นแล้วเคลียร์กันได้ยังไง

ไว้จะหายาฆ่าเห็บให้นะฟ่า...เห็บหมัดอย่างอิเอ็มจะได้ไม่มากวนใจอีก
อ่านแต่ละคำที่มันพูดแล้วจี๊ดถึงสมองเลยทีเดียว มันน่า  จริงๆ

ยังไงก็ขอให้กำลังใจฟ่ากะเตอร์นะครับ...คำว่ารักต้องคู่กับคำว่าอดทนด้วยนะครับ สู้ๆ ครับ 

อิ อิ เป็นรีที่ 1040 เลขสวยน๊า

พันสี่สิบ หยิบมาเขียน เปลี่ยนเป็นกลอน
ให้อาวรณ์ นอนคิด  พิศสงสัย
มันต้องมี ความหมาย มีความนัย
ซ่อนอะไร เอาไว้ ให้ได้ยิน

นึกไปมา ฟ่าว่าต้อง มองให้เห็น
เป็นเลขเด่น เม้นท์ดี ที่ซ่อนไว้
ซ่อนความรัก ความหวังดี ความห่วงใย
ที่มอบให้ กันมา น่านิยม

หรือเป็นเลข ร้องขอ หรอหรือนี้
เป็นเลขดี ที่ว่าสวย ด้วยใช่มั๊ย
เลยขอกลอน มาต่อเนื่อง เครื่องแทนใจ
หรือว่าไม่ ใช่ดั่งว่า ฟ่าคิดการ

แต่ด้วยเลข ที่ดี ที่ว่าสวย
ฟ่าเห็นด้วย งามยิ่ง กว่าสิ่งไหน
ในฐานะ เลขเด่น เป็นธงชัย
ฟ่าเลยได้ ขอไหว็ พระให้พร

ขอบารมี ที่สถิตย์ ศักดิ์สิทธิ์ยิ่ง
ทุกทุกสิ่ง ในเมืองไทย ในทุกหน
พระทองคำ วัดไตรมิตร รวมใจคน
เทพเบื้องบน ต่างมาให้ ได้คำพร

ขอให้รวย ด้วยทรัพย์ ด้วยปัญญา
เงินไหลมา ทองไหลตาม ความรักสม
สุขภาพ ร่างกาย ไม่ทุกข์ตรม
รักไม่ล่ม งานไปรอด ล้วนปลอดภัย

ปราถณา สิ่งใดใด  ขอให้เกิด
แสนเลอเลิศ ชีวิต พิศมัย
พันสี่สิบ ล้านขอให้ รวยสมใจ
มีเงินใช้ ไม่บกพร่อง ต้องคำพร

สิบนิ้วเรียง จดหว่างคิ้ว นิ้วมือนั้น
ที่มาอ่าน ที่มาเม้นท์ เป็นแรงให้
แสนปลาบปลื้ม ลืมทุกข์ สุขดวงใจ
เล่าเรื่องให้  ทดแทนใจ ไหว้ขอบคุณ

ขอบคุณสำหรับกลอนเพราะๆ นะครับน้องฟ่า

.....นึกไปมา ฟ่าว่าต้อง มองให้เห็น
เป็นเลขเด่น เม้นท์ดี ที่ซ่อนไว้
ซ่อนความรัก ความหวังดี ความห่วงใย
ที่มอบให้ กันมา น่านิยม.....
^
^
ถูกต้องตามนี้เลยแหละฟ่า...เม้นท์ให้ฟ่าด้วยความห่วงใย ความหวังดี และกำลังใจอย่างเต็มเปี่ยมจริงๆ 
ขอให้คุณพระคุ้มครองฟ่าและเตอร์ด้วยเช่นกันนะครับ ขอให้จากนี้ไปมีแต่ความสุขและเรื่องดีๆ ในชีวิตนะครับ 

รออ่านต่อนะฟ่า อยากรู้จริงๆ ว่าพระเอกขี่ม้าขาวในเซเว่นคือใครหนอ ?!? 

[Vesi]

เห็นฟ่าเขียน ล้า เป็น หล้า มาตลอดเลย

หล้า = แผ่นดิน โลก นะครับผม

เดี๋ยวนึกอะไรออกมาเมนท์ใหม่  ตอนนี้เบลอๆ อ่ะ

[TARO]

มอร์นิ่งจ้านุ้งฟ่า
ไปกำจัดอุปสรรคซะเหนื่อยจนหลับไปเลยนะ
แต่น่ารักนะมาต่อให้แต่เช้าเลย
พระเอกขี่ม้าขาว ณ 7-11 เนี่ยใครกันหนอ ทำให้ค้างเนอะ

แอบสงสัยอีกนิดนึงคือเรื่องที่รถนุ้งฟ่าโดนปาด้วยน้ำเต้าหู้เนี่ยมีประเด็นแอบแฝงเกี่ยวกับเรื่องที่จะเล่าต่อๆไปด้วยปะจ๊ะ

ปล.เห็นบอกว่าต่อไปจะแต่งกาพย์ยานี กับ อินทรวิเชียรฉันท์ ด้วย
รีเควสโคลงสี่สุภาพด้วยนะนุ้งฟ่า จะได้ครบ โคลง ฉันท์ กาพย์ กลอน เลยจ้า

   รักแท้ไม่แพ้         สิ่งใด  ในหล้า
อัลฟ่าถ่ายทอดให้     ใคร่รู้
คนไหนไม่เชื่อใจ      ว่าใช่  รักจริง
ได้เล่ารักเราไว้         ไม่ใช้  ปากดี

  รักเราเรื่องนี้          ที่มา  นั้นมี
จากเรื่องชีวีพา         แกร่งกล้า
ทำรักนี่รู้ว่า             คุณค่า  แท้จริง
รักนี้ไม่เคยกล้า       อ่อนหล้า  ไม่มี

เทพโคตร นั่นมันกาพย์ยานี 11 เลยนะนั่น

ยิ่งกว่าเรียนอักษร


โคลงสี่สุภาพค้าบ

ผิดอย่างแรง 

[imageriz]

นุ้งฟ่ามาต่อตอนเช้าเลยนะ 

แล้วผู้ชายคนนั้นคือใครอ่ะ   

  แต่กลอนได้เก่งจริง ๆ 

[( = ___ = )]

อัลฟ่าสู้ๆ โซเป็นกำลังใจให้น้า

  อ๊ากกกกก...หนุ่มในเซเว่นคือครายยยยยยย


ขอ :z6:คอปเตอร์1ที ฐานทำให้ฟ่าร้องไห้ นี่แน่ะ...แถม

[ranaways]

ใคร กัน

เฮ้อออออออออออออออ

[l3iZal2l2e]

ใคร ??????????????
ค้างอ่ะฟ่า ๆๆ ๆ ๆ

พี่เต้ยเหรอ
 

[||WiTHOuT_YoU||]

เค้าเป็นใครหนอ เค้ามาจากไหน

 

[HadsaNah]

ไม่รู้จะพูดยังไง กับ เรื่องนี้

เคยโดนนอกใจเหมือนกัน

ทรมาร มากๆ

แต่ ฟ่า มา แบ่ง เฟย ไปสักคนม่ะ

เดี๋ยวให้พี่ ซี ก็ได้

คริกๆ


แต่ห้าม เอา เวย์ เคป่ะ

คริกๆๆ


ปล. เฟย มีตั้งหลาย คน เดี๋ยวแบ่ง ให้ จะได้ ไม่ เศร้า

คริกๆ ๆ
ๆ
ๆ


ล้อเล่นเน้อ

[● MaYa~Boy ●]

เป็นอีกเรื่องที่น่าเอาไปส่งให้ช่อง 7 ทำละคร อิอิ

ได้ใจมาก

แร๊ง

[lizzii]

น้องฟ่า ๆๆๆ ตอนที่แ้วอ่านแล้วก้อบีบจายอย่างแรง
พอมาตอนนี้ ก้อน๊า อ่านแล้วนึกภาพตาม
มันเส้าอ่า อะไรทุกอย่างที่เคยทำดวยกันแล้วต้องทำคนเดียว
แถมพ่อคุณเทอก้อยังเอาน้ามเต้าหู้มาง้ออีก


อ่านแล้วบีบบบบ

แล้วพ่อหนุ่มในเจ็ดสิบเอ็ดนี่ครายยย นั่นแน่ ๆๆๆ

[sNow]

ฟ่ามาอัพอีกครั้งตอนตีห้า

อืม เตอร์ เล่นน้ำเต้าหู้ใส่รถเลยหรอ  ฟ่าต้องทำโทษด้วยนะ เสียค่าล้างเลยเห็นมั๊ย


ตกลงคนใน7/11คือใครกันอยากรู้ๆ

[อัลฟ่าบ้าบอ]

มอร์นิ่งจ้านุ้งฟ่า
ไปกำจัดอุปสรรคซะเหนื่อยจนหลับไปเลยนะ
แต่น่ารักนะมาต่อให้แต่เช้าเลย
พระเอกขี่ม้าขาว ณ 7-11 เนี่ยใครกันหนอ ทำให้ค้างเนอะ

แอบสงสัยอีกนิดนึงคือเรื่องที่รถนุ้งฟ่าโดนปาด้วยน้ำเต้าหู้เนี่ยมีประเด็นแอบแฝงเกี่ยวกับเรื่องที่จะเล่าต่อๆไปด้วยปะจ๊ะ

ปล.เห็นบอกว่าต่อไปจะแต่งกาพย์ยานี กับ อินทรวิเชียรฉันท์ ด้วย
รีเควสโคลงสี่สุภาพด้วยนะนุ้งฟ่า จะได้ครบ โคลง ฉันท์ กาพย์ กลอน เลยจ้า

   รักแท้ไม่แพ้         สิ่งใด  ในหล้า
อัลฟ่าถ่ายทอดให้     ใคร่รู้
คนไหนไม่เชื่อใจ      ว่าใช่  รักจริง
ได้เล่ารักเราไว้         ไม่ใช้  ปากดี

  รักเราเรื่องนี้          ที่มา  นั้นมี
จากเรื่องชีวีพา         แกร่งกล้า
ทำรักนี่รู้ว่า             คุณค่า  แท้จริง
รักนี้ไม่เคยกล้า       อ่อนหล้า  ไม่มี

เทพโคตร นั่นมันกาพย์ยานี 11 เลยนะนั่น

ยิ่งกว่าเรียนอักษร

อันนี้โคลงสี่สุภาพต่างหาก

บังคับเอกโทสัมผัส

ยากโคตร