หัวข้อ: คอปเตอร์จอมซ่ากะอัลฟ่าบ้าบอ (20/01/2012) 07.12 หน้า201

[myxt]

เห็นเมนูแล้วหิวข้าวววววววว อยากไปรับแม่ครัวมาทำกับข้าวที่บ้านจังเลยฮับ
สงสารเตอร์เนอะ มีกขค.อยู่ต่ออีกคืน 555
ปล. ตี๋เนี่ย ชักจะแปลกๆแฮะ ไม่ค่อยไว้ใจเลย

[HydrA]

บอกตรงๆตาตี๋มีพิรุธไม่น่าไว้ใจ
อย่างยิ่งเข้าทำนองเพื่อนไม่น่า
สนิทดันทะลึ่งคิดไม่ซื่อ
มารจะเกิดอีกแร่ะ

[tawan]

เป็นผัวเมียที่ดีกันจริง ๆ

น่ารักกกกก

 

[namtaan]

นุ้งฟ่าชัดเจนตลอด 
แต่ก็อย่างที่ฟ่าบอก เมื่อไรที่เตอร์จะชัดเจน
พอกำกวมแล้ว คนนอกเขาไม่รู้เรื่อง เขาก็จะกลายเป็นมือที่มองไม่เห็น เอ๊ย มือที่สามโดยไม่รู้ตัวได้สิ
ก็หวังว่าจะไม่มีอะไรตามมาอีกนะ

แต่ยุ่งกับแตมป์เป็นเพื่อนที่น่ารักมากเลย เสมอต้นเสมอปลาย
ทะเลาะกันยังไง ก็ยังงั้นกับเตอร์ ทำให้เฮฮาปาจิงโกะกันดี

บวก 1 แต้ม ขอบคุณนะค้าบ 

[giftzy]

คิดถึงเหมือนกานจ้า

[DeJavu~ ★]

อยากให้รับ

นู๋ฟ่าไปเป็น

เเม่ศรีเรือนที่บ้านจริงๆ

แต่ว่าหนูฟ่าเหอะ ยอมปะ

[อัลฟ่าบ้าบอ]

อยากให้รับ

นู๋ฟ่าไปเป็น

เเม่ศรีเรือนที่บ้านจริงๆ

แต่ว่าหนูฟ่าเหอะ ยอมปะ

สู้ราคาไหวป่ะหล่ะ  อิอิ

[-Otto-]

น่ารักอ่ะ นุ้งฟ่า
เสน่ห์ปลายจวัก เตอร์ รัก เตอร์หลง

               

[อัลฟ่าบ้าบอ]

น่ารักอ่ะ นุ้งฟ่า
เสน่ห์ปลายจวัก เตอร์ รัก เตอร์หลง

               

ปลายจวักคือประเด็นรอง

ประเด็นหลัก คือ ความแซ่บ

555555+

[hipolymer]

แหม แซ่บบขนาดไหนกันนะ 

[-Otto-]

แซ่บซะด้วย  

อะไรแซ่บหว่า

[อัลฟ่าบ้าบอ]

ฮ๋าๆๆๆๆ

ขอใช้คำว่า

"แซ่บเวอร์" 

[kitty]

 :impress2:แซ่บเว่อออออออออ

[icyblue]

งุ้งงิ้ง กันน่ารักดี

น้องเตอร์  ดีมากค่ะ เชื่อฟังคุณแฟน  ดูท่าอนาคตจะรุ่งสุดๆนะเนี่ย แฟนดีมีชัยไปเกินครึ่งแระ 

คู่น้องแตม ก็น่ารัก กุ๊กกิ๊ก


  นุ้งฟ่า & น้องเตอร์

[hipolymer]

แน่นอนล่ะ อย่างฟ่าเนียะ ธรรมดาไม่ได้หร๊อกก พิเศษใส่ไข่ คนน่ารักเว่อ

[pukpra]

เห็นรายชื่ีอกับข้าวแล้วหิว คนอาร๊ายย น่ารักแล้วยังเก่งอีก เพอร์เฟ็ค! ^^

[MIkz_hotaru]

เตอร์ ฟ่า
ยุ่ง แตม
 
น่าร๊ากอ่ะ
ว่าแต่ออกไปคุยไรกันหว่า???
แกล้งไรเพื่อนอีกป่ะเนี่ย ฟ่าแผนเยอะ อิิอิ

[wan]

น่ารักกันตลอด ถ้าไม่มีมือที่สาม ไอ้นี่แหละรู้สึก ตงิด ๆ นะ
+1 ให้นุ้งฟ่า มารอตอน ขออีกคืน 

[อัลฟ่าบ้าบอ]

มาแร้วๆๆๆๆช่วงนี้นุ้งฟ่าสอบนะค๊าบบบบบบบบ  มาช้าไปหน่อย



"กูว่าไปโยนโบว์ดีม๊ะ" ไอ้ยุ่งเสนอต่อ
"ฟ่าว่าไปตีเเบตดีกว่า"
"แตมป์สนับสนุนตีแบต" แตมป์ยกมือสนับสนุนความคิดเห็นผม
"เตอร์อ่ะ" ผมมองมันด้วยสายตาที่บ่งบอกว่า เมิงต้องเห็นด้วยกะกรูนะ  ฮ๋าๆๆๆ
"ตีแบตก็ได้ครับ"
"สามเสียงชนะหนึ่งเสียง ยุ่งแพ้"
"โกงกันเห็นๆ"
"โกงที่ไหน ประชาธิปไตย"
"หราาาาาาา"
"แล้วไม้แบตมีพอไหมอ่ะ"
"ฟ่ามีไม้เยอะแยะเเตมมป์ไม่ต้องห่วง "
"แตมป์แกไม่รู้อ่ะสิ ว่าเมียกูอ่ะ แชมป์นะเว้ยยย"
"หรอ  งั้นต้องมาลองกันซักตั้งสิ"
"จัดไป"
พวกเราเตรียมเสื้อผา อุปกรณ์ พร้อมก็ออกเดินทางไปยังสนามแบตมินตัน  ยังคงเป็นช่วงบ่ายๆคนเลยไม่ค่อยเยอะ ไปถึงก้ได้คอร์ดเลย
พวกเราจองคอร์ดไว้สองชั่วโมง พอวอร์มร่สงกายเสร็จก็แบ่งข้าง ผมจะคู่กับแตมป์แต่เตอร์มันไม่ยอม มันจะคู่กะผมก็เลยต้องเป็นไปตามนั้น
เกมส์ดำเนินไปเรื่อยๆ ผมสองคนทำแต้มนำมาตลอด
"เห้ย" ผมตบลูกฝังไปกลางหน้าอกไอ้ยุ่ง
"ฟ่าโหดว่ะ" ไอ้ยุ่งบ่นพร้อมตวัดลูกส่งมาให้ผมเสริฟ
"ยุ่ง  อ่อนว่ะ  ไม่รู้กลางคืนจะอ่อนแบบนี้รึป่าว"
"โห เอาจริงแล้ว เมื่อกี้อ่อยให้ "
"หรา" เล่นกันไปก็แซวกันไป นานๆจะได้ออกกำลังกายก็สนุกดีครับ จบเกมส์แรกผมสองคนชนะ
ก็เลยไปนั่งพักกันหาน้ำมาดื่ม
"ที่รักร้อนไหมครับ" เตอร์หันมาถามผมพร้อมกับเอาผ้าขนหนูผืนเล็กๆมาเช็ดหน้าให้ผม
"ขอบคุณครับ เตอร์หยิบยางมัดผมในกระเป๋าให้ฟ่าหน่อยสิ ผมมันทิ่มตาอ่ะ"
"เดี๋ยวเตอร์มัดให้นะ"
"ไม่เอา มัดเอง"
"ไม่เอาๆ เตอร์จะมัดจุกให้อ่ะ"
"เตอร์ไม่เอา เดี๋ยวฟ่าไม่น่ารักนะ"
"น่ารักเชื่อเตอร์สิ"
"เล่นไรกันอ่ะ" ไอ้ยุ่งเดินมาพร้อมกับน้ำดื่มมันคงสงสัยว่าผมสองคนทำไรกัน
"ก็มัดผมไง เมิงไม่มีตาหรอไอ้ยุ่ง"
"มี  แล้วนี่เมียกรูไปไหนไอ้เตอร์"
"เมียมึงไม่ใช่เมียกู กูจะไปรู้หรอ"
"แตมป์ไปห้องน้ำยุ่ง  โน้นไงเดินมาโน้นแล้ว"
"พร้อมกันยัง เครื่องกำลังร้อน เกมส์นี้ไม่แพ้แน่นอน" แตมป์มาถึงก็ฟิตมาเลยครับ
"ถ้าเกมส์นี้ใครแพ้ เลี้ยงข้าวเย็น"
"โอเค" แตมป์ตอบอย่างหนักแน่น
"ที่รักแน่ใจหรอ" ไอ้ยุ่งกระซิบข้างหูแตมป์ แต่พวกผมก็ได้ยิน
"แน่สิ"
เกมส์ที่สองเริ่มขึ้น ผมสองคนตกลงกันว่า"ห้ามแพ้" ฮ่าๆๆๆๆ สองคนนั้นเล่นเข้าขากันมาก แต่ก็ไม่เกินความสามารถของพวกผมที่จะเอาชนะ
จบลงด้วยผมสองคนชนะอีกเป็นเกมส์ที่สอง แต่เกมส์นี้ค่อนข้างเหนื่อย เพราะสองคนนั้นสู้สุดพลัง จบเกมส์ก็มานั่งหอบกันที่ท้ายคอร์ด
ผมควักพัดลมมือถือขึ้นมาเป่าๆที่หน้านั่งแบบหมดสภาพ ฮ๋าๆๆๆ
"ฟ่านั่งดีดี" ผมนั่งยกเข่าขึ้นมา คงเพราะกางเกงมันขากว้างไอ้เตอร์เลยทำหน้าดุใส่ผม แต่ก็ใส่กางเกงในแบบมีขาข้างในนะ ไม่โป๊หรอกน๊าสามี
"ทำไมอ่ะ"
"ถ้าคนอื่นเค้ามองมา เค้าจะเอาไปจิ้นได้"
"ฟ่าไม่ใช่ผู้หญิงนะเว้ย ใครเค้าจะเอาไปปจิ้น " เพราะคอร์ดข้างๆก็มีแต่ผู้ชาย
"ก็เพราะไม่ใช่ผู้หญิงเนี่ยแหละ ดูแต่ละคนสิ มีกลิ่นกันทั้งนั้น มีแต่เรนเดียร์"
"เห็นก็เอาไปไม่ได้ซะหน่อย"
"วันหลังมาตีแบตไม่ต้องใส่ขาสั้นมาเลยนะ"
"จะบร้าหรอเตอร์ ใส่ขายาวมาตีเเบต ประสาท แตมป์ก็สั้นยุ่งยังไม่เห็นว่าอะไรเลย"
"ก็อยากจะว่าอะ แต่ไม่รู้จะเริ่มต้นยังไง"
"ยุ่งแกก็เป็นไปกะเตอร์ด้วยนะ"
"ก็ดูขาเเตมป์กะขาฟ่าสิ ขนหน้าแข้งก็ไม่มี ขาวยิ่งกว่าขาผู้หญิงอีก ใครเห็นก็ต้องกลืนน้ำลายกันทั้งนั้นอ่ะ"
"เห็นป่ะ เตอร์ไม่ได้ประสาทนะ ไอ้ยุ่งมันก็คิดเหมือนที่เตอร์คิด"
"แล้วจะให้เราสองคนทำยังไง ใส่ขายาวเสื้อคอเต่ามาตีแบตอ่ะนะ แกสองคนอ่ะหัดทำใจบ้าง " แตมป์พูดได้ถูกใจผมมากมากประโยคนี้
"นั้นสิ ใครจะดูก็ให้เค้าดูไปเหอะ ดูไปก็เอาไปไม่ได้"
"ใช่" เราเล่นต่ออีกสองเกมส์ก็หมดเวลาที่จองไว้
"เตอร์เก็บของให้ฟ่าด้วย เดี๋ยวฟ่าขอไปฉี่แปปนะ" ผมรีบวิ่งไปเข้าห้องน้ำเพราะปวดฉี่มาก สามคนนั้นช่วยกันเก็บไม่แบต แล้วก็ผ้าเช็ดหน้า กระติกน้ำ
คนก็เยอะนะห้องน้ำเนี่ย  คอร์ดแบตเบ้อเริ้มเทิ้ม สร้างห้องน้ำได้นิดเดียว เห้อ ไม่สมดุลเลย กว่าจะได้เข้าห้องน้ำก็ยืนบิดอยู่นาน
ออกมาก็มาล้างหน้าล้างตา แต่ดันทำที่มัดผมหล่นพื้น ก็มีผู้ชายที่แสนดี ที่ยืนรอเข้าห้องน้ำเก็บให้
"ของน้องป่ะครับ"  ผู้ชายคนนี้ยิ้ม พร้อมกับส่งยางมัดผมให้
"ขอบคุณครับ" โอ๊ย หล่อลาก ฮ่าๆๆ ลืมตัวไปว่ามีสามีแล้ว แต่ขอบรรยายลักษณะของผู้ชายคนนี้หน่อยเหอะ ผู้ชายไวทำงาน ที่รักการเล่นกีฬา ตัวขาวอมชมพูดูสุขภาพดี ตัวสูงดูสะอาดสะอ้าน พูดจาสุภาพ เกย์ชัวร์  ฮ่าๆๆๆๆๆ ผิดที่เราเจอกันช้าไป(ขำขำนะ)
"อุย" กำลังเพลิดเพลินกับชายหนุ่ม เดินออกมาหน้าห้องน้ำเห็นสามีทำหน้ายักษ์รออยู่ หรือว่ามันเห็นเราแอบแรดนะ
"ทำไมนานจัง"
"คนเยอะอ่ะ ฟ่าไม่อยากฉี่ที่โถฉี่อ่ะ เลยต้องยืนรอ"
"เห้ยแล้วพวกเราจะไม่อาบน้ำกันหรอ เหงื่อซกขนดนี้" ไอ้ยุ่งพูด
"เมิงสองตัวจะอาบก็ได้ เดี๋ยวกูกับฟ่าไปนั่งรอข้างนอก"
"แล้วเตอร์กับฟ่าไม่อาบหรอ" แตมป์พูด
"แตมป์เมิงดูสภาพห้องน้ำสิ ถ้าใครปีนแอบดูเมียกรูอาบน้ำจะว่าไง แล้วถ้ามันแอบถ่ายหล่ะ"
"แกนี้เป็นเอามากนะเตอร์" สองคนนั้นเข้าไปอาบน้ำ ผมสองคนไปนั่งรอด้านนอกให้ตัวแห้ง ระหว่างรอก็กินไอติมไปด้วย อิอิ
"เดี๋ยวเตอร์ไปเข้าห้องน้ำแปปนะ"
"งืม" ระหว่างที่รอสามคนนั้นผมก็กินไปติมไปทั้งหมดห้าแท่ง กินจนคนขายส่งยิ้มให้ ฮ่าๆๆ และแล้วพี่คนที่เจอในห้องน้ำก็ออกมานั่งแถวที่ผมนั่งอยู่
พี่แกก็ส่งยิ้มให้ผม ผมก็ยิ้มตอบตามมารยาท แล้วสักพักเพื่อนแกก็ตามมาอีกสามคน
"เห้ย สองสาวยังไม่มาหรอ" เพื่อนพี่แกถาม
"ยังอ่ะ"
"มองไรว่ะ"พี่แกมองมาที่ผม เพื่อนของพี่เค้าคงจับสายตาได้
"นั่งอยู่คนเดียวด้วย เดี๋ยวกรูขอเบอร์ให้ม๊ะ"
"เห้ยไม่ต้อง" ผมรู้ว่างานจะเข้าเลยเดินไปซื้อไอติมไม้ที่หก ไอ้เตอร์ก็เดินมาพอดี

"เตอร์เอาไอติมมั้ย"
"ไม่เอาครับ นี้กินกี่ไม้แล้ว" พูดจบมันก็เอามือมาโอบเอวผมพร้อมกับยืนเลือกไอติม ไหนบอกไม่เอาง่ะ
"อันนี้ไม้ที่หก"
"จะกินแทนข้าวเลยรึไง งั้นเตอร์เอาข้าวโพดอันหนึ่ง"
"ฟ่าว่าจะกินให้ครบทุกรสอ่ะ"
"พอเหอะ เดี๋ยวพี่เค้าไม่มีขายคนอื่น"
"ขอชิมรสข้าวโพดหน่อยดิ"
"อ่ะ"
"อร่อยอ่ะ ซื้ออีกอันดีฝ่า"
"ซื้อแฟรนไชน์ไปตั้งที่บ้านเลยมั้ย"
"ชิส์" ผมได้ไอ้ติมอันที่แปดมาครอบครอง สองคนนั้นก็อาบน้ำเสร็จออกมาพอดี
"เออ มากันซักทีนะพวกมรึง "
"ยุ่ง แตมป์ กินไอติมป่าว อร่อยมั๊ก"
"อย่าบอกนะว่า ไม้ไอติมทั้งหมดนี้ฝีมือฟ่าอ่ะ"
"ถูกต้องนะค๊าบบบบบบ"
"ป่ะ กลับกันเหอะ เตอร์อยากอาบน้ำแล้ว" มันดึงมือผมให้ลุกขึ้น
"ส่วนมึงสองตัวจะแดกไอติมก็เร็วๆเข้ากรูอยากอาบน้ำกับเมียกรูเเล้ว"
"พูดเบาๆก็ได้ เสียงดังอายเค้า" ผมกระซิบมันเบาๆเพราะตอนนี้คนเค้าเริ่มหันมามองพวกเราแล้ว
"อายทำไมคนเยอะแยะ" เอ้าอินี่
 ผมเดินไปช่วยสองคนนั้นเลือกไอติมแล้วก็ไม่ลืมที่จะซื้อของตัวเอง ทำไมมันถึงอร่อยอย่างนี้นะ
"เตอร์ไม่กินจริงอ่ะ"
"ไม่เอา พอแล้ว"
"แน่น๊า"
"แน่ครับ เร็วๆหน่อยสิครับเตอร์ร้อนอยากอาบน้ำ"
"มันเป็นอะไรหรอฟ่า ดูหงุดหงิดจัง" ไอ้ยุ่งกระซิบถามผม
"ไม่รู้อ่ะ"
"สงสัยจะปวดขี้มั้ง" ฮานะไอ้ยุ่ง
"กูไม่ได้ปวดขี้ไอ้ยุ่ง แต่กรูไม่อยากให้เมียกรูอยู่ตรงนี้นานๆ"
"ทำไมง่ะ"
"มันเปลือง"
"แค่ไอ้ติมไม่กี่ไม้ มึงเลี้ยงฟ่าไม่ได้หรอ แล้วต่อไปจะทำอะไรเลี้ยงเค้า อย่ามีมันเลยเมียอ่ะ แค่ค่าไอติมยังงก" ด่าได้มันส์มากไอ้ยุ่ง
"กูไม่ได้หมายถึงตังค์ ที่กูบอกว่าเปลืองหน่ะ หมายถึงตัว"
"ไปเหอะๆ เริ่มจะไปกันใหญ่แล้ว" เตอร์ขับรถออกจากคอร์ดแบต โดยมีผมนั่งข้างหน้าแตมป์กะยุ่งนั่งด้านหลัง เตอร์ไม่พูดอะไรเลย นอกจากตั้งหน้าตั้งตาขับรถ ผมหันไปมองสองคนนั้น ส่งสายตามาแบบว่า ไอ้เตอร์เป็นไรหรอ ทุกคนคงอยากรู้รวมถึงผมด้วย อึกอัดมากมาก ในสภาพแบบนี้
"แตมป์ไอติมหมดยังขอฟ่าอันหนึ่งสิ"
"ได้เลย  อ่ะนี้" แตมป์ยื่นไอติมให้ผม คนข้างๆผมยังคงเฉย
"ฟ่าถึงสิบไม้ยังเนี่ย"
"ไม่รู้อ่ะ กินๆเข้าไปใจมันจะได้เย็นๆ" ผมเริ่มก่อสงครามประสาทเล็กๆๆ สองคนนั้นยังคงนั่งเงียบ มองหน้ากันไปมองหน้ากันมา ไอ้เตอร์มองผมด้วยหางตาแว๊บหนึ่ง  รถขับไปจนถึงคอนโดก็ยังไม่มีใครพูดอะไร คนขับก็ตีหน้ายักษ์ คนนั่งก็หน้าเหวอไปตามๆกัน ถึงแล้วก็เดินขึ้นห้องกัน
"แตมป์ ยุ่งหิวมั้ย"
"ยังไม่ค่อยอ่ะ"
"อยากกินอะไรป่าว เดินไปดูในซอยกันม๊ะ"
"ก็ดีนะ"
"เตอร์มึงอ่ะ" ไอ้ยุ่งเรียกเตอร์แต่ตอนนี้มันเดินขึ้นห้องไปแล้ว
"ตกลงมันเป็นอะไรกันแน่ว่ะ" เราสามคนเริ่มเปิดประเด็นเรื่องนี้
"ฟ่าก็ไม่รู้ว่ะยุ่ง อยู่ดีดีมันก็หน้าบึ้ง"
"หรือว่าพวกเราซื้อไอติมช้าไม่ทันใจคุณชายเค้าอ่ะ"
"ไม่หรอก อันนี้เหตุผลน้อยไปนะ ฟ่าว่ามันต้องมีอะไรมากกว่านั้น"
"แล้วเราจะจัดการเรื่องนี้ยังไงดีอ่ะ""
"ปล่อยมันเหอะเดี๋ยวมันก็หาย เชื่อฟ่าสิ"
"แต่"
"ไม่มีแต่แตมป์ อย่าคิดมาก เดี๋ยวมันอาบน้ำอารมณ์ดีขึ้นเดี๋ยวมันก็หาย เชื่อฟ่า โอเค๊" พวกเราซื้อโน้นซื้อนี้กันเสร็จ ก็เดินขึ้นคอนโดกัน พวกวาดสายตาไปทั่วก็ยังไม่เจอมัน  ก็เลยไปหุงข้าวเดี๋ยวหิวจะได้กินกัน เสร็จก็เดินเข้าห้องนอน เพื่อจะอาบน้ำ
"เดี๋ยวฟ่าไปอาบน้ำก่อนนะ เล่นเกมส์กันไปก่อน"
"จร้าๆๆ" ผมเดินเข้าห้องนอนไปก็เห็นคงนอนหลับอยู่บนเตียง เห้อ นึกว่าน้อยใจอะไรหนีออกจากบ้านไปแร้ว ไม่สบายป่าวว่ะเนี่ย ผมเลยเอามือแตะที่หน้าผากมันเบาๆ ผมว่ามันยังไม่หลับชัวร์  ตัวก็ไม่ร้อนนี่นา หอมแก้มซะหน่อยดีฝ่า
"ฟ๊อดดดดดด" ฮันแหน่ ยังนอนนิ่ง  เชอะไม่ง้อก็ได้ฟร่ะ ผมถอดเสื้อผ้าเดินเข้าห้องน้ำไป อาบน้ำเสร็จออกมาอีกทีมันก็ไม่อยู่แร้ว  หวังว่าคงไม่ไปแอบในตู้อีกนะ ผมแต่งตัวเสร็จก็เดินออกไปดูข้างนอก ก็ยังคงเห็นสองคนนั้นเล่นเกมส์กันอยู่
"แตมป์ เตอร์อ่ะ"
"เดินออกไปไหนก็ไม่รู้"
"อ่าว สีหน้ามันอ่ะ"
"เรียบเฉย"
"แต่เห็นเดินไปหยิบอะไรบนหลังตู้เย็นก็ไม่รู้" ผมเดินไปดูหลังตู้เย็นต้องเป็นกุญแจห้องมันแน่ๆๆ
"เดี๋ยวมานะ อย่าตีกันหล่ะ ขี้เกียจแก้ปัญหาให้อีกคู่"
"แก้ให้ตัวเองก่อนดีกว่ามั้ยจ้ะฟ่า"
"ฮ๋าๆๆๆ" ผมเดินขึ้นไปบนห้องอีกห้องหนึ่ง ซึ่งเป็นห้องของเตอร์ ที่มันให้แม่มันซื้อให้ เพราะอยากอยู่คอนโดเดียวกับผมตั้งแต่ตอนที่มันจีบผมใหม่ๆ เรียกได้ว่าเจอผมที่โรงเรียนสอนพิเศษของป้าผมมันก็คิดว่ามันจะต้องเอาผมเป็นเมียให้ได้ ปณิธานแรงกล้ามากมาก  ฮ๋าๆๆๆ  แล้วมันก็ทำสำเร็จนะ อิอิ
ผมขึ้นลิฟท์ไปอีก แล้วก็เดินไปถึงหน้าห้องมันก็เลยเคาะประตู
"ก๊อกๆๆๆ" แล้วจะเคาะประตูทำไมว่ะเนี่ย  ผมเอื้อมมือไปบิดลูกบิด ห้องไม่ได้ล็อค แสดงว่ามันอยู่ที่นี้จริงๆด้วย
ผมเห็นมันยืนอยู่ที่ริมระเบียง
"อย่าคิดสั้นนะ เดี๋ยวเมียคุณเป็นหม้าย"
"........................." ไม่มีเสียงตอบรับจากหมายเลขที่ท่านเรียก มันยังคงยืนหันหลังนิ่งให้ผมอยู่ ตกลงนี้มันโกรธผมเรื่องอะไรอ่ะ
"ขอคุยด้วยหน่อยได้ไหม" ผมเดินไปโอบเอวมันจากด้านหลัง มันขยับตัวเล็กน้อยแต่ก็ไม่ได้สะบัดมือผมออก  ผมคลายกอดออกก็ยืนพิงระเบียง
"เตอร์  ฟ่าไม่รู้หรอกนะว่าเตอร์โกรธอะไรฟ่า แต่ถ้าเตอร์ยังเงียอยู่แบบนี้ฟ่าก็ไม่รู้จะอธิบายอย่างไง แต่เรื่องที่ฟ่าจะขอร้องก็คือ นานๆทียุ่งกับแตมป์จะมาค้างกับเรา ถ้าเตอร์เอาปัญหาของเรามาทำให้เพื่อนรู้สึกอึดอัดฟ่าว่ามันไม่เหมาะนะ เราอย่าต้อนรับสองคนนั้นด้วยอาการแบบนี้เลย ฟ่าขอร้อง"  มันยังคงเงียบอยู่
"ถ้าเตอร์ไม่พูดอะไรเลยแบบนี้  ฟ่าจะกลับห้องแล้วนะ  แต่ฟ่าจะบอกว่า ทุกอย่างฟ่าทำด้วยความบริสุทธ์ใจ ไม่มีอะไรแอบแฝง แล้วถ้านิสัยขี้หึงขี้ระแวงของเตอร์มันเริ่มกลับมาโคม่าอีกครั้ง ฟ่าก็ไม่ค่อยพอใจเหมือนกัน ฟ่าจะถือว่าเตอร์ผิดสัญญาแล้วก็ไม่ไว้ใจฟ่าด้วย"  ผมก้าวขาออกจากตรงนั้น ก่อนจะถึงประตูห้องก็มีเสียงเรียกผมเบาๆ
"ฟ่า" ผมหันกลับไปมอง เตอร์เดินตามผมมา
"พูดได้แล้วหรอ"
"ขอโทษนะ" มันเอื้อมมือมาจับมือผมแล้วก็หอมมาที่แก้ม
"ขอโทษเรื่องไหนอ่ะ"
"ขอโทษเรื่องที่เตอร์งี่เง้าอ่ะ"
"แล้วทำไมถึงงี่เง้าอ่ะ"
"ก็....ก็เตอร์เห็นฟ่าคุยกับใครก็ไม่รู้ในห้องน้ำคอร์ดแบตอ่ะ แล้วเตอร์ก็ได้ยินไอ้หมอนั้นมันคุยกะเพื่อนมันว่าจะขอเบอร์ฟ่า ตอนที่เตอร์ไปเข้าห้องน้ำอ่ะ แล้วก็ได้ยินเพื่อนมันพูดกันอีกว่า ไอ้นั้นอ่ะมันชอบฟ่า ฟ่าอ่ะสเปคมัน"
"แล้วมันเกี่ยวไรกะฟ่าอ่ะ"
"เตอร์ก็คิดไปต่างต่างนานาอ่ะ เห็นฟ่าคุยกะมันในห้องน้ำก็นึกว่า......"
"นึกว่าอะไร"
"นึกว่าฟ่าให้เบอร์มันอ่ะสิ"
"กล้าคิดเนอะ ฟ่าไม่ใช่เตอร์นะที่จะปฏิเสธใครไม่เป็นอ่ะ"
"เป็นแล้ว อะเดี๋ยวนี้ปฏิเสธเป็นแล้ว"
"แล้วมันน่าน้อยใจไหมเนี่ย ต่อไปนี้ก็ไม่ต้องไปไหนมันแล้ว อยู่แต่บ้านเนี่ยแหละ จะได้ไม่ต้องโดนหึงโดนหวง"
"เตอร์ขอโทษ"
"เตอร์ คนเรามันต้องมีสังคมนะ เราห้ามใจตัวเองได้ แต่เราห้ามใจคนอื่นเค้าไม่ได้"
"ครับ"
"เมื่อไรจะโตซะที"
"ไม่รู้"
"อย่าเป็นแบบนี้บ่อยสิ ฟ่าเหนื่อยอ่ะ มันไม่มีความสุขหรอกนะ แล้วคนรอบข้างเราเค้าก็พลอยไม่มีความสุขไปด้วยอ่ะ เข้าใจนะ"
"เข้าใจครับผม  ว่าแต่ทำไมตัวห๊อมหอม"
"อย่ามาทำหน้าแบบนี้ สองคนนั้นรอนานแล้ว"
"ขอทีหนึ่งนะ"   มันทำหน้าอ้อนมากมาก
"ไม่เอา"
"นะแปปเดียว"   ยังจะอ้อนอีก
"จะบร้าหรอ ไม่เอา"
"นะ"   โอ้ยยยยย อ้อนแบบนี้เดี๋ยวก็ให้หรอก
"ไม่"
"ถ้าไม่ยอม เอ้ย เราจะปล้ำ เอ้ยเราจะปล้ำให้หนำใจ"  มันร้องออกมาเป็นลิเก ไอ้นี้แอบไปดูตอนไหนมาเนี่ย
"ฮ๋าๆๆๆ ไอ้บร้า ไปเถอะ สองคนนั้นรอนานแล้ว" ผมบีบจมูกมันเบาๆ
"จ้ะ"
"เออใช่ว่าจะพูดหลายทีแล้ว ห้องเนี่ยให้คนเช่าเถอะ ปล่อยไว้ก็ไม่เกิดประโยชน์ เตอร์ลองคุยกับคุณแม่สิ ฟ่าเสียดายเเทนอ่ะ"
"เรามาอยู่ห้องใหญ่นี้ดีมั้ยอ่ะ แล้วเอาห้องฟ่าให้เช่า ฟ่าจะได้เก็บค่าเช่าไง ได้มีรายได้"
"ไม่เอาอ่ะ ขี้เกียจย้ายของ เตอร์ก็เก็บค่าเช่าให้คุณแม่สิ"
"คุณแม่เค้าไม่เอาหรอก เค้ายกห้องนี้ให้เราสองคนแล้ว ให้เช่าก็ดีเหมือนกัน จะได้เอาตังค์มาสร้างครอบครัวของเราให้มั่นคง"
"เพ้อเจ้อ"
"หรือว่าฟ่าจบมาอยากเป็นลูกน้องคนอื่นเค้า นิสัยอย่างเทอหน่ะจะเป็นลูกน้องใครได้"
"นิสัยอย่างช้านนนทำไมย่ะ"
"น่ารักเกินไป เดี๋ยวเจ้านายเอาทำเมีย"
"ติงต๊อง  ผมเป็นผู้ชายนะเว้ย"
"สังคมสมัยเนี่ยน่ากลัว เห็นแมนๆก็เหอะ โดยเฉพาะพวกไบเนี่ยได้ทั้งชายทั้งหญิง แล้วถ้ามันเห็นหน้าหวานๆแบบเนี่ย โอ้โหไม่อยากจะคิด"
"ถ้าเจ้านายหล่อๆก็สมยอมสิ เผลอๆได้เลื่อขั้นอีก"  เริ่มแหย่ให้มันประสาทแตกอีกแล้วเรา เพิ่งจะสงบลงไปแป๊ปๆ
"งั้นเตอร์ต้องไปดูก่อน ถ้าเจ้านายเป็นผผู้ชายบริษัทนั้นไม่ต้องทำ แต่ถ้าเป็นผู้หญิงทำได้"
"พอๆๆๆไปกันใหญ่แล้ว กุญแจอ่ะ ล้อคห้องด้วย"
เราสองคนเดินกลับไปที่ห้อง กลับไปสองคนนั้นก็ยังนั่งเล่นเกมส์กันอยู่
"หายไปไหนกันมาว่ะ พวกกูใจไม่ดีเลย"
"ใจไม่ดีแต่นั่งเล่นเกมส์กันเนี่ยนะ"
"แล้วตกลงมึงเป็นไรว่ะ" ไอ้ยุ่งถามเตอร์ด้วยความสงสัย
"หงุดหงิดนิดหน่อยว่ะ ไม่ได้มีไรกะเมียวันหนึ่งดคตรหงุดหงิดเลย"
"เจงดิ งั้นกูกลับห้องกันก็ได้นะเว้ย"  สีหน้าจิงจังมากไอ้ยุ่ง
"กูล้อเล่น โทษทีนะเว้ยที่ทำให้มึงสองตัวไม่สบายใจอ่ะ"
"ช่างเหอะ  แต่มึงมีไรก็บอกกูได้นะเว้ย  บางทีพวกกูทำไรไม่ดีมึงก็บอกกูตรงๆได้ "
"เห้ยไม่มีไรจริงๆ กูก็แค่น้อยใจเมียกูนิดหน่อยอ่ะ"
"เรื่องไรว่ะ"
"อย่าเรียกว่าน้อยใจสิเตอร์  เรียกว่าหึงจนหน้ามึดดีกว่ามั้ย"  ผมนั่งลงข้างเตอร์พร้อมกับขนมมากองไว้ตรงหน้า
"หึงใครหรอฟ่า อย่าบอกนะว่าหึงยุ่ง "
"กล้าคิดนะมรึง" มันแย่งจอยสติ๊กจากไอ้ยุ่งมาแล้วก็เล่นเกมส์สู้กับแตมป์ที่ตอนนี้นั่งกดๆๆๆจนไม่ได้สนใจพวกผมว่าคุยไรกัน
"ก็หึงกลุ่มที่นั่งอยู่ตอนที่เราซื้อไอติมกันอ่ะ"
"โห  แค่เค้ามองเนี่ยนะ ไอ้นี้เป็นเอามาก ประสาทแดกว่างๆพาไปให้หมอตรวจมั้งนะฟ่า"
"หมอไม่รับอ่ะเคยพาไปแล้ว เค้าบอกต้องทำใจ"
ฮ๋าๆๆๆๆๆๆๆๆ

"หิวกันยังเนี่ย"
"หิวมาก"  เตอร์ตอบพร้อมตาก็มองที่จอทีวี  ผมเดินไปอุ่นอาหารที่ซื้อมาแล้วก็เทใส่จาน
"แตมป์ ไปช่วยฟ่า มานี้ยุ่งเล่นเอง"
"ไม่เป็นไร เล่นกันเหอะ แค่นี้สบายมาก"
"แตมป์ มึงเคยได้ยินป่ะว่า อยู่บ้านท่านอย่านิ่งดูดาย ปั้นวัวปั้นความให้ลูกท่านเล่นอ่ะ"
"เออไปก็ได้ว่ะ " แตมป์ลุกมาช่วยผมเพราะโดนไอ้ยุ่งแย่งเล่นไปแล้ว  พวกเรามาทานข้าวกันจนอิ่มแล้วก็ไปนั่งเล่นเกมส์กันต่อ จนเที่ยงคืนกว่าจึงได้มีอาการง่วงกันเกิดขึ้น
"เตอร์..........ฟ่าง่วงแล้วอ่ะ เดี๋ยวพรุ่งนี้มีเรียนเช้าอ่ะ ฟ่าไปนอนก่อนนะ"
"เดี๋ยวนอนพร้อมกันนะครับ เดี๋ยวจบไฟท์นี้ก่อน" นั่งสู้กันอยู่เนี่ยไม่ต่อยกันจริงๆไปเลยว่ะ ผมเดินเข้าไปแปรงฟัน แล้วก็เดินไปกินวิตมินกินน้ำเตรียมตัวนอน แตมป์ก็เดินไปแปรงฟันเช่นกัน สองหนุ่มยังคงสู้กันอยู่อย่างเมามัน จนผลออกมาไอ้ยุ่งชนะ ฮ่าๆๆๆ เตอร์ปิดเกมส์แล้วก็เดินไปเข้าห้องน้ำ ผมกับแตมป์เข้าห้องนอนแล้ว สวดมนต์เสร็จก็เตรียมนอน แตมป์ก็ชวนผมคุยโน้นคุยนี้ รอสองหนุ่มนั้น
เตอร์เดินเข้ามาก่อน  แล้วก็ซุกตัวมาใต้ผ้าห่มแล้วกอดผม  ยุ่งตามเข้ามา
"ไอ้ยุ่งปิดไฟด้วย" ยุ่งปิดไฟแล้วก็เข้ามานอนข้างๆแตมป์ ไม่นานเราสี่คนก็หลับไปในนิทราราตรี
ตื่นเช้ามาอีกทีก็เป็นผมนั้นแหละที่ตื่นก่อน คนข้างกายยังนอนหลับสบาย คนข้างล่างสองคนก็หลับสบายอยู่ในอ้อมกอดของกันและกัน ผมค่อยๆลุกเพื่อจะไปเข้าห้องน้ำแล้วก็เตรียมอาหารมื้อเช้าสำหรับทุกคน แต่ก็มีมือหนึ่ง มาคว้าหมับเข้าที่แขนของผม 
"ตื่นแล้วหรอ"
"อื้ม  ทำไมไม่หอมแก้มเตอร์ก่อน"
"ก็เดี๋ยวเตอร์ตื่นไง เห็นหลับสบาย"
"ผิดสัญญานิ"
"ก็กะว่าจะไปทำอาหารให้เสร็จก่อนแล้วค่อยมาหอมแก้มปลุกอ่ะ"
"นั้นแหละผิดสัญญา"
"แล้วเตอร์ตื่นนานแล้วทำไมไม่หอมแก้มฟ่าหล่ะ"
"ก็  เออ ก็"
"ก็พอกันแหละ ปล่อยได้แล้ว เดี๋ยวจะไปทำกับข้าว"
"ไม่ต้องทำหรอก เดี๋ยวไปหาอะไรกินกันง่ายๆก็ได้ เหนื่อยปล่าวๆ"
"ไม่เอาอ่ะ ฟ่าอยากกินข้าวต้มกุ้งด้วย"
"ทำไมชอบทำตัวให้ลำบากนะ"
"ลำบากตรงไหน ทำให้คนที่เรารักกิน มีความสุขจะตาย"
"พุดแบบนี้ มาหอมแก้มทีสิ๊"
"ไม่เอา" แล้วผมก็รีบวิ่งออกจากห้องนอน  ยุ่งกะแตมป์สงสัยมันจะหลับลึก ผมเล่นกันมันยังไม่ตื่นอีก ผมไปต้มข้าวต้มกุ้งเสร็จแล้วก็ไปอาบน้ำ ไอ้ตัวดีก็มาเคาะประตู
"ก๊อกๆๆ เปิดหน่อยครับที่รัก" ผมมคว้าผ้าเช็ดตัวมานุ่งแล้วก็ไปเปิดประตู
"อาบเสร็จแล้วหรอ"
"ยัง"
"ก็ดี" แล้วมันก็ไปนั่งปุงปุ๊งแล้วก็มองผมอาบน้ำ สายตามันทำให้ผมเสียวสันหลังวาบเลย ฮ๋าๆๆๆมันทำภารกิจเสร็จก็เดินมาอาบน้ำกับผม อาบน้ำเสร็จผมก็เดินไปหยิบเสื้อคลุมของผมแล้วก็เตอร์มาใส่ วันนี้จะนุ่งผ้าเช็ดตัวเดินโทงๆก็ไม่ได้เพราะมีแขกอยู่ในบ้าน
"อ่าวเห้ย จะนอนกกกันอีกนานไหม หนังสือหนังหาไม่ไปเรียนรึไง"  ปากดีเชียว
"ยุ่งๆๆ ตื่นได้แล้ว" แตมป์ได้ยินเสียงไอ้เตอร์ก็ลุกขึ้นพร้อมกับเขย่าตัวยุ่งให้ตื่น ไอ้ยุ่งตื่นมาแบบงัวเงีย
"เช้าแล้วหรอ"
"อื้ม"
"ยุ่งกะเเตมป์ไปอาบน้ำเถอะ แล้วเดี๋ยวมาทานข้าวกัน ออกสายเดี๋ยวรถติดนะ"
"กูให้เวลามึงสองตัว ยี่สิบนาที แล้วห้ามทำอะไรกันในห้องน้ำกูนะ"
"กูไม่ใช่มึงนะเตอร์ กูรู้หรอกว่าที่ไหนที่ของกูไม่ใช่ที่ของกู"
"เถียงกันแต่เช้าเลย แตมป์พายุ่งไปอาบน้ำเถอะ "
"จ้ะ" สองคนนั้นเข้าไปอาบน้ำ ผมสองนก็แต่งตัว แต่งตัวเสร็จสองคนนั้นก็อาบน้ำเสร็จพอดี ผมสองคนออกไปรอข้างนอกห้องนอน ให้สองคนนั้นแต่งตัวกันแบบสบายๆจะได้ไม่ต้องมาอายผมสองคน แล้วเราก็มานั่งทานข้าวต้มกุ้งพร้อมกัน แล้วจึงแยกย้ายกันไปเรียน



เดี๋ยวสอบเสร็จจะมาต่อให้นะครับบบบ

[wan]

^^
^^
จิ้มนุ้งฟ่า
ความหีงนี่ ตลอด ไม่ลดดีกรีลงเลย นุ้งเตอร์เนี่ย
+1 ให้คนสวยตลอดเวลา 

[icyblue]

นิดนึงก็เอานะน้องเตอร์    หึงตลอด

นุ้งฟ่าต้องทำใจเยอะๆนะ อยากน่ารัก เสน่ห์แรง  สะมีเลยขี้หึง ขี้หวง มากๆๆๆ 


  นุ้งฟ่า & น้องเตอร์

[pay-it-forward]

เตอร์ขี้หึงตลอด 555
ฟ่าต้องพยายามเข้าใจนะ คิดซะว่าเตอร์รักมากก็เลยหวงมาก
รักกันๆ 

[iforgive]

ฟ่าเสน่ห์แรงนะเนี่ยะ  แบบนี้เตอร์ต้องทำใจให้หนักแน่นมาก ๆ ๆ ๆ ๆ
ที่สำคัญมีอะไรก็คุยกันตรง ๆ แหละดีที่สุด

[กุหลาบเดียวดาย]

เตอร์เลยอดไปสองคืนเลย โสน้าน่า

[tawan]

น่ารักจริง ๆ

 

[warin]

เสน่ห์แรงไม่เบานะเนี่ยคุณฟ่า

[HydrA]

อ่านเพลินเลยละชอบๆ
ฟ่าอ่ะจะชัดเจนเสมอแหล่ะ
ต้องชมเชย

[myxt]

เตอร์ไม่เคยเปลี่ยนแปลง เฮ้ออออ เป็นงี้บ่อยๆ หน้าเหี่ยวเร็วนะเตอร์เอ๊ย 555
ปล. อยากกินข้าวต้มกุ้ง

[sornvat]

เอิ๊ก..อ่านหลายตอนทีเดียว เพลินเลย
แอบคิดสัปดน ถ้าเตอร์-ยุ่ง เป็นแฟนกันนี่ เรื่องมันคงจะฮามั่กๆ
แต่ก็เนอะ ฟ้าเขาส่งเตอร์กะฟ่ามาคู่กัน ^^
สวัสดีปีน้องต่ายหน้าแฉล่ม น้องฟ่ากะน้องเตอร์ ล่วงหน้านะครับ เพื่อนๆทุกคนด้วย
ขอให้มีแต่เรื่องๆดีเข้ามาในชีวิต สุขภาพแข็งแรง
คิดอะไรขอให้สมหวังสมความปรารถนาทุกสิ่งอัน คิดเงินให้ได้เงิน คิดงานให้ได้งาน คิดถึงรัก ขอให้มีแต่คนมารัก
สมบูรณ์พูลสุขทุกๆด้านเลย
ป.ล. อยากจะร่ายเป็นกลอนแบบที่ฟ่าเคยทำ แต่ความสามารถไม่ถึง ^^

[-Otto-]