Part 6ผมบอกให้เจ้าหัวหลอดย่องกลับไปห้องตัวเอง อาบน้ำอาบท่าแล้วค่อยมาที่ห้องผม ตอนแรกก็กะจะแกล้งทำเป็นล็อกประตูเหมือนเคยแหล่ะครับ แต่เจ้าตัวยุ่งนี่สิ มันดันรู้ทันไม่ยอมออกจากห้องผม นั่งหน้าด้านหน้าทนเกาะกับชั้นวางของไม่ยอมไปไหน
สักพักไอ้ตัวยุ่งมันเดินออกมาจากห้องน้ำพร้อมกับเสื้อแขนยาวสีขาวตัวโคร่ง และกางเกงขายาวที่เกินไซส์จนต้องพับขึ้นหลายทบ พอผมเห็นสภาพมันเท่านั้นแหล่ะถึงกับหลุดขำออกมา
“หึหึ ทีหลังหัดกินนมเยอะๆ นะ จะได้สูงกว่านี้” ผมว่า ตาก็หันกลับมาดูทีวี
“โหยยย ใครจะไปเกินมาตรฐานชายไทยแบบเฮียล่ะ ผิดปกติแล้วมาว่าคนอื่น” มันบ่นงุบงิบๆ ตามสไตล์ แล้วจึงค่อยๆ หย่อนตัวลงนั่งที่โซฟาข้างผม
“คืนนี้ไปนอนห้องนั้นนะ เตรียมที่นอนไว้ให้แล้ว” ผมพูด ส่วนนิ้วก็ชี้ไปทางห้องทางเล็กๆ ที่ไว้ใช้รับแขกทางขวามือ ซึ่งตอนนี้เปิดโล่งหลังจากที่เพิ่งผ่านการทำความสะอาดเล็กๆ น้อยๆ เผยให้เห็นเตียงเดี่ยวตั้งอยู่ตรงริมห้องและของกระจุกกระจิกอีกนิดหน่อย
“เตียงเล็กขนาดนั้น นอนสองคนได้เหรอ” อีกฝ่ายหันไปมองที่ห้องนั้น แล้วก็หันมามองผม
“ไม่ได้”
“อ่าว งั้นทำไง”
“ก็ไม่ต้องทำไง เราก็นอนห้องนั้น ส่วนชั้นก็นอนห้องของชั้น” ผมยกขาขั้นชันเข่ากับโซฟา ยกน้ำมะนาวกระป๋องขึ้นซด อา~~สดชื่นนน ส่วนตาก็ยังมองบอลแมทช์โปรดไม่เลิก
“หา ไม่เอาอ่ะ! แยกห้องทำไม!?” ไอ้หัวหลอดโวยวาย ตัวมันนี่แทบจะขึ้นมานั่งบนตักผมอยู่แล้ว ให้ตายเถอะ
“ลงไปๆ แล้วจะมานอนด้วยกันทำไมเล่า นอนห้องนู้นไปแหล่ะดีแล้ว”
“แล้วผมจะมานอนห้องเฮียหาง้าวเหรอไงหะ โหหห มีสมองป่ะเฮียย หน้าตาดีซะเปล่า ไหงถึงคิดตื๊นนนนตื้นนน.....โอ๊ยยยย!!” อ๋อ ไอ้เสียงหลังนั่นเกิดเพราะผมจัดการมอบมะเหงกลงบนหัวไอ้มิกกี้อย่างมันส์มือเองแหล่ะครับ
“เผลอไม่ได้นะ ปากจัดจริง ผู้ชายสองคนนอนเตียงเดียวกันได้ไงเล่า! แคบจะตาย! นอนห้องนู้นไป๊”
ผมตัดปัญหาด้วยการลุกขึ้นปิดทีวี กะว่าจะไปนอนดูต่อในห้องตัวเอง แล้วเดินไปปิดไฟห้องรับแขกเสีย
“กูดไนท์” ผมกำลังจะหันหลังไปบอกราตรีสวัสดิ์ไอ้ตัวยุ่ง แต่ทว่าโซฟากลับว่างเปล่า เข้าห้องไปตอนไหนวะ เร็วจริง เอาเถอะ สงสัยคงง่วงจัด วันนี้เลยไม่ต่อปากต่อคำมาก
“กูดไนท์ครับ”
เฮ้ยยยยยยยยยยยยย! ผมถึงกับผงะด้วยความตกใจที่หันมาเห็นไอ้ตัวแสบนอนห่มผ้าห่มบนเตียงผมเรียบร้อยโรงเรียนดิสนี่ย์แล้ว หนอยยย ไอ้มิกกี้เม้าส์!!
“เข้ามาตอนไหนวะ!?” ผมเกาะขอบประตูเอาไว้กันเสียศูนย์ ก็คนมันตกใจนี่หว่า
“เมื่อกี้” มันพูด พร้อมกับกลิ้งไปมาบนที่นอนเล่น ส่วนผมก็ได้แต่หันซ้ายหันขวา แม่ง นี่กรูตาไม่ดีหรือมันเร็วเกินมนุษย์วะ!?
“ที่นอนเฮียนุ้นนุ่มมม เตียงใหญ่มากเลยด้วย ไหนบอกแคบ ชิชิ”
“ไปนอนห้องนู้น!”
“หึ๊” มันส่ายหัวดิกๆ ฝังตัวลงนอนกับฟูกนุ่มมากกว่าเดิม
“มิกกี้” ผมพยายามทำเสียงเข้มเพื่อให้มันกลัว เผื่อจะได้ผลแบบครั้งก่อนๆ
“คร้าบบบ” แต่ก็นั่นแหล่ะครับ.... ใช้ทริคเดิมกะคนเดิมหลายๆ ครั้งเข้าก็ต้องรู้ทันเป็นธรรมดา อีกฝ่ายยิ้มร่า สองมือเกาะผ้าห่มแน่น มันดูกวนจนพระบาทาผมคันยิกๆ
“ให้ตายสิ...”
“มีไรเหรอเฮีย”
“เฮ้อออออ ช่างมันเถอะ”
รอบที่เท่าไหร่แล้วไม่รู้ที่ผมถอนหายใจแบบนี้ สงสัยมันมากจัดจนไม่อยากจะนับ ว่าแล้วผมก็เดินไปเปิดทีวีต่อ แล้วล้มตัวลงนอนบนเตียงข้างๆ ไอ้เจ้าหัวหลอด หลังจากแมทช์บอลจบไปแล้ว และผลคือทีมโปรดผมแพ้ยิ่งทำให้อารมณ์บ่จอยซักเท่าไหร่นัก ผมกดเปลี่ยนช่องไปเรื่อยๆ จากหนังบู๊ หนักรัก หนังดราม่ายันหนังเก่ารุ่นมิตรชัย บรรชา
“จะดูช่องไหนก็เลือกซักช่องดิเฮีย ตาลายไปหมดแล้ว” ไอ้คนข้างๆ ผมมันว่า มานอนห้องชาวบ้านแล้วเสือกเจ้ากี้เจ้าการอีกนะมึง
“ไม่รู้จะดูอะไร”
“มานี่ๆๆ” ว่าแล้วมันก็คว้ารีโมทไปจากมือผมซะงั้น!
“เฮ้ยๆ จะทำไร??”
“ดูนี่กัน”
รู้มั้ยครับว่ามันชวนผมดูอะไร?? ......เอ่อ......สารคดีสัตว์โลก! แต่มันไม่ใช่แค่สารคดีธรรมดาน่ะสิ เจือกเปิดตอนไฮไลท์การผสมพันธุ์สัตว์อีกนะมึงงง ไม่มีอะไรจะดูรึไงวะ!?
“แม่ง ดูไรเนี่ย เปลี่ยนๆ” ผมพยายามเอื้อมสุดตัวไปคว้ารีโมทในมืออีกฝ่าย แต่มันก็เบี่ยงตัวหลบไปเรื่อย
“ดูนี่แหล่ะ ฮาดี”
“ไม่ดูเว้ย!” พูดไปด้วยมือผมก็ยื้อแย่งรีโมทจากมือไอ้มิกกี้ไปด้วย
พวกเราดิ้นกันไปดิ้นกันมา มือก็ยื้อแย่งกันอยู่แบบนั้น ส่วนเจ้าหนูน้อยมันทำท่าจะกลิ้งหลบผมไปด้านข้าง หวังว่าจะให้พ้นจากมือยาวๆ แต่กลับดูเหมือนยิ่งกลิ้งจะยิ่งไปใกล้ของเตียงขึ้นเรื่อย ผมเห็นแบบนั้นเลยรีบคว้าตัวมันเข้ามาโดยสัญชาติญาณ
“ทะ....ทำไรอ่ะ” คนในอ้อมแขนตกใจ นอนตัวแข็งทื่อไกลจากริมขอบเตียงแล้ว
“อย่าดิ้นมาก จะตกเตียงแล้วเห็นมั้ย”
“อะ...อืม” มันรับปาก แล้วดันแขนผมออกจากตัว ผมจึงถือโอกาสนั้นแย่งรีโมทมาจากมืออีกฝ่ายได้
“เฮ้ยยยย ขี้โกงงงง เอามาาา”
“ชู่ววว นิ่งๆ” ผมทำปากจู๋ สั่งให้อีกฝ่ายเงียบซะ แต่ดูเหมือนจะไม่ค่อยได้ผล
“เฮียยยย” นั่น ไอ้หนูมันปีนขึ้นมาบนตัวผมเพื่อจะแย่งรีโมทคืนซะแล้ว ให้ตายเถอะ! ไม่ใช่เบาๆ นะเนี่ย!
“เฮ้อออ ดูแบบนี้เปิดหนังโป๊กันเลยดีกว่า เสียลูกตา”
“โหยยย เฮียยย มันคือศิลปะชั้นสูงนะการผสมพันธุ์สัตว์เนี่ย เซ็กส์ของคนน่ะมันคือการทำเพื่อสนองตัณหา ไร้ซึ่งความงาม ไม่อยากจะดู” ไอ้มิกกี้นอนกึ่งทับอยู่บนตัวผม ไม่อยากจะเชื่อว่าเด็กหนุ่มที่หน้าตาดูกวนตีนชอบหาเรื่องชาวบ้านกลับเป็นคนที่ธรรมะธรรมโม แถมยังมีความคิดที่แปลกกว่าชาวบ้านชาวช่องทั่วไปจนอดแปลกใจไม่ได้
“คนก็มีเซ็กซ์เพื่อดำรงเผ่าพันธุ์เหมือนกันนั่นแหล่ะ” ผมตอบ ตั้งแขนขึ้นชันคางตัวเอง นอนมองดูว่าอีกฝ่ายจะตอบว่าอย่างไร
“แต่ 90% ของคนที่มีเซ็กซ์ก็เพื่อความสุขส่วนตัวไม่ใช่เหรอ หรือเฮียจะเถียง” นั่น มีการมองตาตอบด้วยนะ จะยั่ว (โมโห) กันหรือยังไง
“อืม....”
“ถ้าไม่ใช่ ป่านนี้อย่างเฮียคงมีลูกมีหลานเต็มบ้านเต็มเมืองไปหมดแล้ว”
“หมายความว่าไง??” ผมขมวดคิ้วถาม
“ก็หล่อๆ เพลย์บอยอย่างเฮียคงฟันสาวมานับไม่ถ้วนแล้วอ่ะดิ๊” มันว่า เขยิบไปนอนฝั่งตัวเอง เอาหน้าซุกกับหมอนหลบตาผม
“ก็จริง....” ผมตอบตามที่คิด ยกมือขึ้นเกาคางพร้อมกับนึกตามที่ไอ้เจ้ามิกกี้มันพูดไปด้วย
“หึ ขอให้ถุงยางแตก ติดเอดส์ตายซักวัน” ถึงมันจะพูดเบาๆ แต่ทั้งห้องมันก็มีเพียงเสียงหายใจฟืดฟาดของกระทิงและบทบรรยายเนือยๆ ของพิธีกรจากทีวี ทำให้ผมได้ยินทุกอย่างที่อีกฝ่ายบ่น
“เดี๋ยวเหอะ มาแช่งคนอื่นแบบนี้” ผมพูด พร้อมกับยื่นมือไปโบกหัวมันอีกรอบ
“โอ๊ยย เฮียอ่า มือหนักโคตร” มันยกขึ้นลูบหัวตัวเองป้อยๆ ทำตาหรี่มองมาที่ผม
“พูดแบบนี้ แสดงว่ายังเวอร์จิ้นล่ะสิเรา”
สิ่งที่ผมควาดหวังไว้ว่าจะเกิดก็คือ ไอ้เจ้าหนูนี่ต้องโวยวายๆ กลับมาแน่ แต่ที่ไหนได้กลับ...เงียบ...
“เฮ้ย อย่าบอกนะว่ายังไม่เคยน่ะ?” ผมรีบยันตัวเองลุกขึ้นเพื่อดูอีกฝ่ายให้ชัดๆ ส่วนเจ้ามิกกี้เม้าส์นี่น่ะเหรอ อยู่ๆ มันก็หน้าแดงไปจนถึงใบหู แถมยังยกผ้าห่มขึ้นมาปิดหน้าซะงั้น
“ใครจะไปเชี่ยวเหมือนเฮียล่ะ! ผมเพิ่ง 20 เองนะ!” มันยิ่งหลบหน้าหลบตาซุกหมอนหันหลังให้ผมเข้าไปใหญ่
“ฮะๆๆ ก็ไม่ได้ว่าอาร๊ายยย ก็ดีนะ เดี๋ยวนี้เด็กใจแตกมันเยอะ มีอะไรกันตั้งแต่ยังเล็ก เราก็อย่าเพิ่งไปรีบมีซะล่ะ หึหึ”
“น้ำเสียงนี่ชมหรือเยาะเย้ยฟะ ฮึ่ย” นั่น เอาหน้าซุกหมอนยังสามารถพูดด้วยหายใจไปด้วยได้ สามารถนะมึง
“ชมสิ หึหึ”
“ไม่ต้องมาหัวเราะเลย!” ไอ้เจ้ามิกกี้มันเงยหน้าขึ้น แล้วเปลี่ยนท่ามากระโดดทับบนท้องผม หยิบหมอนตัวเองขึ้นมาปิดหน้าผมแทน
“อ่อกกกก ไอ้อ้า อายใอไอ่ออกกกก (อ่ออก ไอ้บ้า หายใจไม่ออกกก)”
“สมน้ำหน้าๆๆ ฮ่าๆๆๆ”
ผมดิ้นขลุกขลักๆ อยู่ข้างใต้ไอ้ตัวยุ่ง เห็นตัวผอมๆ แม่ง แรงเยอะชิบหาย กรูไม่น่าประมาณการณ์ผิดไปเล้ยยยย ส่วนไอ้ข้างบนน่ะเหรอ ท่าทางจะวิวดีจัด ไม่ก็เมายา หัวเราะเริงร่าไม่หยุด สาดดด สนุกไปมั้ยยยยย
แต่อยู่ๆ แรงที่กดหมอนก็ลดลง ผมก็งงสิครับ มันจะมาไม้ไหนอีกล่ะ.... ผมค่อยๆ หยิบหมอนออกจากหน้า แล้วก็มองอีกฝ่ายที่ตอนนี้นั่งอยู่บนตัวผม แต่ตานี่สิไม่ได้มองลงมาเลย มันมองตรงไปที่ตรงหัวเตียง
หัวเตียง...
หัวเตียง!!
“ใครอ่ะเฮีย?” กรูว่าแล้วววว่ามันต้องถาม เฮ้ออ
“น้อง” ผมพูดพร้อมกับดันตัวมันออก แล้วคว่ำกรอบรูปบนหัวเตียงลง
“หน้าไม่เห็นเหมือนกันเลย”
“ลูกพี่ลูกน้อง”
“เหรอ หล่อนะ หน้าตาดีชะมัด….” มันยังวิจารณ์ไม่หยุด จนผมต้องดันตัวให้กลับไปฝั่งข้างๆ
“เออ รู้แล้ว นอนซะ”
“แต่ออกแนวน่ารักมากกว่า”
“เออออ นอนนนน” ผมรีบพยายามเปลี่ยนเรื่องคุย ดึงผ้าห้มมาคลุมหัวมันจะได้หลับเร็วๆ แต่ไอ้ตัวดีก็ยังเตะผ้าห่มออก ยื่นมือมาจะหยิบกรอบรูปตั้งขึ้น จนผมต้องตีมือดังเพี๊ยะ!
“โอ๊ยยย!” มันรีบหดมือหนี แล้วทำหน้ายู่ คิ้วขมวด
“บอกให้นอน เดี๊ยะๆ”
“เออๆ แค่นี้ทำหวง นอนก็ได้!”
ไอ้ตัวยุ่งดึงผ้าห่มขึ้นมาคลุมจนมิดหัว หันหลังให้ผม ส่วนผมน่ะเหรอ มองมันแล้วถอนหายใจเฮือกใหญ่ ปวดหัวจริงๆ เลยวุ้ย ดูแลเด็กเนี่ย..... ว่าแล้วก็เหลือบไปมองกรอบรูปสีเข้มที่คว่ำหน้าลงบนหัวเตียง ลอบถอนหายใจอีกครั้งเบาๆ กับตัวเอง
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
