#วันเกิด
ผมขยับตัวเมื่อตื่นแต่ยังไม่อยากลืมตาแถมซุกตัวเข้าหาคนข้างมากขึ้นพี่เสือก็กระชับอ้อมกอดก่อนจะลูบที่หลังเบาๆแล้วจูบลงที่หัวของผมจนผมยิ้มออกมา
พี่เสือน่ารักกว่าแต่ก่อนเยอะเลย
“หิวรึป่าวจะเที่ยงแล้ว”
“โลมายังไม่หิวแต่ง่วงอ่ะ”ผมว่าแล้วเพิ่มแรงกอดพี่เสือมากขึ้น
“ตื่นได้แล้วเดี๋ยวปวดท้อง”
“ไอ้ขันหิวข้าวแล้วแน่”ผมเพิ่งนึกได้จะไปเทอาหารให้มันเลยเด้งตัวขึ้นแต่พี่เสือดันจับผมไว้ก่อน
“กูให้แล้วห่วงตัวเองก่อนเถอะเพราะมึงเป็นแบบนี้ไงใครๆถึงเอาเปรียบมองข้ามหัวมึงไปหมดมึงยอมคนอื่นง่ายไป”
“โลมาไม่อยากมีเรื่องนี่ไม่อยากสนใจด้วย”ผมว่าเพราะเราห้ามความคิดคนไม่ได้เราจะให้เค้ามาชอบเราไปหมดซะทุกคนก็คงไม่ได้
“ไม่ยุ่งมันก็ดีกูเห็นด้วยแต่มึงก็ไม่ควรปล่อยให้คนอื่นมาวุ่นวายกับมึงเหมือนกันเราอยู่เฉยๆใช่ว่าเค้าจะอยู่เฉยๆเหมือนมึงความอยากเสือกในชีวิตคนเรามันไม่เท่ากันทนไม่ได้อย่าทนเตะปากคนให้เลือดออกสักทีสองทีมึงไม่หมดเป็นล้านหรอกตังในบัญชีที่กูโอนเข้าน่ะหัดเอาออกมาใช้บ้างเอาไปเสียค่าปรับในโรงพักก็เป็นตัวเลือกที่ดีเหมือนกัน”
“บ้าแล้ว”ผมยิ้มขำออกมาคนบ้าอะไรอยากให้ใช้เงินเสียค่าปรับที่โรงพักอีกอย่างใครจะไปเตะปากคนอื่นมั่วๆได้เล่าพี่เสือไอ้บ้า
“อารมณ์ดีแล้วดิ”พี่เสือว่าผมเลยพยักหน้าตอบจริงๆผมไม่ได้อะไรมาหรอกผมกับไอ้โนเจอจนชินแล้วตั้งแต่ปีหนึ่ง
ผมคบกันสองคนมันก็ดีนี่ไม่ได้มีอะไรเสียหายตรงไหนผมว่าชีวิตผมก็มีความสุขดีนะ
ผมกับพี่เสือเราตกลงกันว่าจะไปกินข้าวข้างนอกเพราะวันนี้วันเกิดผม 14 พฤศจิกายนผมโทรไปหาป๊ากับเจ้ตูนแล้วเพราะเค้าคือคนสำคัญที่ทำให้ผมมีวันนี้ส่วนแม่ผมเธออยู่ต่างประเทศกับครอบครัวใหม่ผมไม่ได้โกรธหรือเกลียดเธอที่ทิ้งผมกับป๊าไปผมยังรักเธอเหมือนเดิมทั้งที่เธอไม่เคยติดต่อเราเลย
ถ้าแม่มีชีวิตที่ดีผมก็ดีใจ
เราทิ้งไอ้ขันอยู่บ้านเพราะเอามาด้วยไม่ได้ก่อนออกจากบ้านมันวิ่งมาหาผมใส่กระโปรงด้วยทั้งที่มันเป็นตัวผู้พี่เสือคงเเกล้งมันผมนี่ขำไม่หยุดถือว่าเป็นของขวัญแรกของวันที่ทำให้ผมยิ้มได้แล้วกัน
ของขวัญจากหมาผมเอง
พี่เสือขับรถมาจอดที่ร้านอาหารร้านนึงมันดูดีมากๆมากจนไม่อยากเข้ามันหรูเกินไป
“ไม่ลงอ่ะถึงแล้ว”พี่เสือพูดขึ้นเมื่อผมยังนั่งเฉยไม่ยอมลงจากรถ
“พี่เสือโลมาว่าเราเปลี่ยนร้านมั้ยมันดูแพงเกินไป”
“กูจองไว้ล่วงหน้าเป็นอาทิตย์มึงจะเปลี่ยนหรอกูแค่อยากให้วันพิเศษของมึงมันพิเศษแค่นั้น”
ผมมองหน้าพี่เสือน้ำตาคลอพี่เสือเลยเอามือมาวางบนหัวผมก่อนจะดึงผมเข้าไปกอด
“เราไม่ได้มาแบบนี้ทุกวันสักหน่อยอีกอย่างกูรวยเผื่อมึงลืมกูแค่อยากให้มึงมีความสุขนะโลมาอยากให้ยิ้มไม่ใช่ร้องไห้”
“อื้ม”ผมพยักหน้าอยู่ในอ้อมกอดผมรู้สึกดีที่มีเค้าอยู่ข้างๆแค่นี้ก็เป็นของขวัญที่ดีเเล้ว
เราลงจากรถเข้าไปในร้านอาหารพี่เสือบอกชื่อกับพนักงานเค้าเลยพาเราเข้ามาด้านในสุดข้างนอกว่าหรูแล้วข้างในหรูกว่าผมนี่เดินตัวหดเหลือครึ่งเซนเลยตอนแรกนึกว่าจะกินหน้าหม่บ้านซะดูผมแต่งตัวมาดิกางเกงขาดเสื้อยืดสีขาว
พี่เสือสั่งอาหารไว้ล่วงหน้าแล้วก่อนที่เราจะมาถึงเค้าคงเตรียมมาดีจริงๆผมนี่ยิ้มไม่หุบเลยบางครั้งก็ได้แต่มองมือตัวเองอย่างเขินๆทั้งแต่งงานกันแล้วแท้ๆ
“ไม่อยากมองหน้ากูหรอ”
“ป่าวสักหน่อย”
“แล้วทำไมไม่มอง...เขิน?”
ผมพยักหน้าพี่เสือเลยมองล้อๆจนอาหารมาเราเลยลงมือกินกันเพราะหิวมากตั้งแต่เช้ายังไม่ได้กินอะไรเลยกินเสร็จพี่เสือก็ยื่นกล่องเล็กๆมาให้ผมเลยมอง งงๆ นิดหน่อย
เพราะตอนเดินมาไม่เห็นเค้าถือมาด้วย
“ของขวัญวันเกิดขอให้มึงมีความสุขมากๆและเป็นเด็กดีของกูตลอดไป”
“พี่เสือขอบคุณนะ”
“อืมเปิดดูสิไม่รู้ว่าจะชอบมั้ยแต่กูตั้งใจเลือกมากนะ”
“ต้องชอบอยู่แล้ว”ผมว่ายิ้มๆมือก็เปิดกล่องกำมะยี่สีน้ำเงิน
“ต่างหูหรอพี่เสือ”ข้างในเป็นต่างหูเงินมั้งผมไม่แน่ใจเป็นรูปโลมาเล็กๆสวยมาก
“อืมกูสั่งทำชอบรึป่าว”
“ชอบสิขอบคุณนะ”
“ไม่เป็นไรแค่อยู่ด้วยกันรอรับของขวัญจากกูไปทุกปีก็พอเเล้วเมีย”
แน่นอนอยู่แล้วเพราะผมไม่ไปไหนหรอก♡
/////////////////////////////////////////////
happy birthday นะโลมาลูกแม่ขอให้หนูมีความสุขมากๆ
หัวข้อ: โลมาของพี่เสือ (อ่าน 6394 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก