หัวข้อ: 2nd hand love / รักมือสอง (Special 1: ดาว) 13/08/2019

[nikpook]

ต้นคนเลวทำไมทำแบบนี้ น้องกีไปหาคนใหม่เลย

[koikoi]

 

[broke-back]

อินดิน#รออ่านตอนจบ
ดินคนหลงแฟน


ต้นกี#อยากอ่านๆๆๆๆๆๆๆๆ แฟนเดือนเดียว

ถามจริงต้น กีเจอริวในห้อง เอาจริงหรือจัดฉาก
จัดฉาก#ต้นคนรักไม่เป็น
เอาจริง#ต้นคนเชี่ย ซุงโคตรเชี่ย

เป็นกำลังใจให้ฮับ..คนแต่ง
ชอบอ่านแนวนี้ 55

[Kelvin Degree]

อ้าว ไใ่ยอมถามก็งี้แหละต้น คิดเองเออเอง สงสารกีมาก,,,

[Maywrite]

24:00 รักมือสอง

พระอาทิตย์กำลังจะตกดิน แสงสีส้มเรื่อของท้องฟ้ายามเย็นถูกทดแทนด้วยแสงไฟนีออนกลมๆ สองดวงที่ติดตั้งอยู่บนรั้วหน้าบ้าน อินยืนนิ่งเทน้ำหนักทั้งหมดใช้หลังพิงกำแพง ถุงกระดาษที่มีกล่องใส่คุ้กกี้เนยสดที่เพิ่งทำเสร็จสดใหม่ถูกคล้องไว้ที่ข้อมือขวา สายตาจับจ้องหน้าจอมือถือเครื่องเล็กบนสองมือ พิมพ์สนทนาตอบโต้กับคนที่ทำให้เขาต้องมายืนอยู่ตรงนี้

Intouch: ถึงไหนแล้วววว ไหนว่ากำลังจะถึง รอหน้าบ้านนานแล้วนะ

Bordin: 5 นาทีถึงแน่นอนครับ ขอโทษน้าาาาาาา

Intouch: 5 นาทีมาสองครั้งแล้ว รอมา 15 นาทีแล้วนะ (สติ๊กเกอร์หมีโกรธ)

อินส่ายหน้าอย่างระอาคู่สนทนา ตั้งแต่เมื่อตอนบ่ายที่เขาทำขนมอยู่กับกีดินก็โทรมาหา เสียงอีกฝ่ายดูรุกรี้ลุกลนผิดปกติ พูดจาวกไปวนมาเหมือนมีเรื่องปกปิด ในที่สุดพอคาดคั้นเอามากๆ ก็ยอมบอกว่ามีเรื่องจะให้ช่วย พอนึกถึงตรงนี้อินก็หลุดยิ้ม นี่ก็เป็นมุมใหม่อีกมุมที่เขาเพิ่งจะเคยเห็นจากแฟนเขา พอได้เห็นคนพูดจาโผงผาง มาทำตัวเกรงอกเกรงใจแบบนี้ก็ดูน่ารักไปอีกแบบ

ติ้ง!

กำลังจะตัดสินใจว่าจะพิมพ์ต่อว่าอะไรอีกฝ่ายต่อดี เห็นดินอยู่ไม่สุขแบบนี้ก็อยากแกล้งอีกหน่อย แต่เสียงเตือนของแอปในโทรศัพท์ก็ดังขึ้นมาเสียก่อน พร้อมภาพที่เลื่อนลงมาจากด้านบนของจอเป็นข้อความเตือนว่ามีเพื่อนคนนึงในอิสตาแกรมอัพรูปหลังจากไม่ได้อัพมานาน เมื่อเห็นชื่อเจ้าของภาพ มือก็เผลอกดเข้าไปดู รอแปปเดียวภาพที่ว่าก็ปรากฎขึ้นบนหน้าจอ

‘เจ้ามูมมาม’

ถึงจะมีชื่อภาพแบบนั้น แต่คนในภาพไม่ได้กำลังกินอะไร ทั้งภาพมีเพียงหน้าของชายสองคนที่แก้มแนบชิดกัน ทั้งสองยิ้มให้กล้อง เป็นยิ้มที่ดูมีความสุขมากกว่าครั้งไหนๆ อินเผลอมองเข้าไปในแววตาของคนตัวใหญ่กว่าด้านซ้ายมือของภาพ ผู้ชายที่ครั้งนึงเขาเคยใกล้ชิดที่สุด คนที่ตอนนี้สีหน้าเต็มไปด้วยความสุขที่แท้จริงจากใจ ความอบอุ่นแผ่ซ่านขึ้นในอก เขาไม่เคยคิดว่าจะมีวันนี้ วันที่เขาจะกลับไปคุยกับคนทั้งสองอีกครั้ง แม้กระทั่งยอมตอบตกลงเป็นเพื่อนกันในโซเชียลมีเดีย และที่สำคัญที่สุด ถึงแม้ว่าเขาจะสามารถทำสิ่งที่กล่าวมาได้ แต่เขาก็ไม่เคยคิดว่าเขาจะสามารถทำมันออกมาได้จากใจจริง ทำมันด้วยความเต็มใจ ทำมันด้วยความสุขจากภายในอย่างตอนนี้

อินยกยิ้มมุมปาก กดส่งหัวใจให้กับภาพคู่มื่นชื่นของคนทั้งคู่

สำหรับเขากิตยังเป็นคนสำคัญที่เขาอยากให้เจ้าตัวมีความสุขเสมอ กิตอาจจะเคยทำผิดพลาดในความรักของเราในอดีต แต่เขาก็คิดว่าอีกคนได้บทเรียนที่เพียงพอแล้ว ในตอนนี้ขอเพียงเจ้าตัวรู้จักรักษาและดูแลคนที่ตัวเองรักและรักตัวเขาเองให้ดีที่สุด อินก็คิดว่าคนที่เคยเป็นโลกทั้งใบของเขาคนนี้ก็ไม่มีอะไรน่าห่วงอีกต่อไป อินอดยิ้มให้กับความคิดตัวเองไม่ได้ เขายังจำอินทัชที่โดนเพื่อนด่าเพราะกินเหล้าไม่เว้นวัน คนที่หาข้ออ้างโทรศัพท์หาคนที่ทำให้ช้ำใจ และคนที่ร้องไห้หนักกว่าเดิมหลังวางโทรศัพท์ได้ดี แต่ทั้งๆ ที่อินคนนั้นเพิ่งหายไปไม่กี่เดือน แต่ในความทรงจำมันช่างเหมือนนานแสนนานมาแล้ว นานมากจนไม่รู้สึกอะไรสักอย่างที่เคยรู้สึก และนานพอที่จะรู้สึกอะไรที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อน ทั้งหมดมันก็ตั้งแต่วันนั้น ตั้งแต่วันที่มีอีกคนเดินเข้ามาในหัวใจ...

ปี๊บ!

อินยังไม่รู้ตัวเมื่อรถเก๋งญี่ปุ่นสีขาวมาจอดตรงหน้า จนคนที่ผุดเข้ามาในความคิดบีบแตรรถเสียงดังอินจึงเงยหน้าขึ้นมาจากโทรศัพท์ ส่งยิ้มให้กับคนข้างในรถก่อนที่จะยันตัวตรงแล้วเดินไปเปิดประตูรถด้านที่นั่งข้างคนขับ

“ทาดา~” เมื่อก้าวเข้ามานั่งในรถ อินก็คว้าเข็มขัดนิรภัยขึ้นมาคาดเรียบร้อยแล้วถือถุงขนมขึ้นมาระดับหน้า ส่งเสียงน่ารักพร้อมสั่นถุงไปมาเป็นการอวดของในมือ ดินยิ้มให้ท่าทางของคนตรงหน้าเขา ก่อนจะรีบคว้าอีกมือที่ว่างของอินขึ้นมาจุ๊บที่หลังมือ ใช้นิ้วโป้งถูไปมาบนนั้นอย่างเบามือ

“ขอโทษนะครับที่มาช้า” น้ำเสียงอีกฝ่ายจริงจังจนอินอดสงสารไม่ได้ ตอนแรกที่ว่าจะแกล้งทำเป็นงอนอีกสักหน่อยก็เลยยอมเปลี่ยนใจ

“ไม่เป็นไรเลย แต่จะงอนแล้วนะถ้าไม่สนใจเจ้านี้ซักที” เมื่อเขาตอบกลับแบบนั้น คนตรงหน้าจึงรีบคว้าถุงในมือไปเปิดดู

“โห หอมจังเลย” ยังไม่ทันได้แกะกล่องขนม กลิ่นหอมหวานของคุ้กกี้เนยสดของโปรดที่เพิ่งออกมาจากเตาก็ลอยกรุ่นมาปะทะจมูกจนคนได้กลิ่นอดใจไม่ไหว เปิดฝากล่องได้ปุ๊บก็รีบหยิบมาใส่ปากเคี้ยวกรุ๊บๆ อย่างรวดเร็วก่อนจะกลืนลงคอ

“อร่อยที่สุดเลย” ว่าแล้วก็หยิบชิ้นที่สองเข้าปากจนอินต้องยั้งด้วยการยึดกล่องขนมกลับมา เตือนให้คนขับออกรถได้แล้ว ดินจึงเอื้อมมาหยิบคุ้กกี้อีกชิ้นก่อนจะหันไปเหยียบคันเร่งบังคับรถออกจากหน้าบ้าน

“เพิ่งทำเสร็จเมื่อกี้เลยนะ วันนี้กีมาให้สอนทำเค้ก เลยลงมือทำด้วย” ไหนๆ ก็อุ่นเตาแล้ว

“กีเนี่ยนะทำเค้ก?” ดินไม่อาจห้ามความสงสัย เท่าที่พอรู้จักกันมาเขาไม่เคยเห็นมันทำอะไรสักอย่าง เวลาไปเที่ยวด้วยกันก็เห็นมีแต่อินที่คอยทำโน้นทำนี้ให้ อินหัวเราะร่าให้กับหน้าตาเหลือเชื่อเกินเหตุของอีกฝ่าย ก่อนจะเอ่ยแซวเพื่อนสนิทตัวเองขำๆ

“พลังรัก”

“หืม.. ทำให้ไอ้ต้นหรอ ไม่ใช่วันเกิดมันซักหน่อย”

“อืม เห็นว่าทำให้เฉยๆ น่ะ”

“นี่ก็พลังรักใช่ไหม..อิน!!” ดินที่กำลังจะเอื้อมไปหยิบคุ้กกี้พลังรักอีกอันต้องร้องโวยวายเมื่ออินเอาฝามาปิดกล่องขนมแน่นสนิทก่อนจะยัดลงถุง

“ดินกินพอแล้ว นี่ตั้งใจจะให้ดินเอาไปให้พี่มินกับคุณพ่อคุณแม่นะ” คนตัวโตบ่นอุบอิบ อินได้ยินแว่วๆ กินได้ไม่ถึงห้าชิ้น หรือ ไม่มีใครรักอะไรสักอย่าง ร่างบางจึงยกมือไปดึงแก้มคนขี้บ่นแรงๆ ไปมาอย่างมันเขี้ยว ในที่สุดพอเห็นอีกฝ่ายซึมหนักๆ เข้าก็ใจอ่อน

“อินเก็บของดินไว้ให้แล้ว พรุ่งนี้ค่อยกินตอนเดินทางนะ ทั้งกล่องของดินคนเดียวเลย” คนตัวโตหน้าบานขึ้นมาทันที ไม่วายพูดยกยอคนทำขนม

“อินทำขนมอร่อยแบบนี้ อีกหน่อยดินอ้วนเป็นหมูแน่” คนขับว่าขึ้นก่อนรถจะเลี้ยวเข้าสู่ถนนใหญ่

“ดีเลย จะได้ไม่ต้องมีใครมาสนใจ”

“หึ ก็กลัวแต่อินจะหมดรักน่ะสิ ถ้าดินไม่หล่อแล้ว”

“ทุกวันนี้ก็ไม่หล่อ แต่ก็รักจะตาย” ดินชะงักประโยคหยอกเย้าที่ออกมาจากคนที่ไม่ค่อยแสดงความรู้สึกทำให้เขาใจสั่นไหว ถึงจะโดนว่าว่าไม่หล่อแต่คำรักที่มาต่อท้ายมันก็ดึงความสนใจทั้งหมดของเขาไปแล้ว

ยอมไม่หล่อวันนึงก็ได้

อินเหลือบมองเสี้ยวหน้าของคนขับ หูทั้งใบของอีกฝ่ายขึ้นสีเรื่อ นึกรู้ว่าอีกฝ่ายเขินคำบอกรักของเขาก็เลยเอาใหญ่

“รักมากกก รักที่ซู้ดดดด” ร่างสูงหันมามองอย่างไม่อยากเชื่อ อยากจะลองหยิกตัวเองดูว่านี่ฝันไปหรือเปล่า ไม่ทันได้ทำก็โดนคนตรงหน้าหยิกดึงแก้มเขาส่ายไปมาหลายครั้งจนแน่ใจว่าคงไม่ใช่ความฝัน ก็เจ็บมากซะขนาดนี้ อินอารมณ์ดีเป็นพิเศษ นานๆ ทีจะเห็นคนตัวโตตรงหน้าออกอาการเขินแบบนี้ ก็น่ารักดีเหมือนกันแหะ

.

.

.

.

.

.

หลังจากแวะไปกินข้าวที่ห้างสรรพสินค้า รถเก๋งสีขาวก็มาจอดสนิทในลานจอดรถของคอนโดแห่งหนึ่ง อินจำได้ว่าที่แห่งนี้อยู่ห่างจากมหา’ ลัยเขานิดเดียว คอนโดที่นี่ดูหรูหราทันสมัยกว่าหอพักที่เขาเคยอยู่มาก ดูง่ายๆ ได้จากลานจอดรถกว้างขวางที่มีระบบรักษาความปลอดภัยอย่างดี ทั้งสองคนเดินเข้าไปโดยที่ร่างสูงมีคีย์การ์ดที่ใช้แสกนประตูอยู่ในมืออยู่แล้ว

“เรามาหาใคร” อินเอ่ยถามเมื่อขึ้นลิฟท์มาถึงชั้นสิบหก เดาว่าน่าจะเป็นเพื่อนสนิทหรือคนในครอบครัวเพราะคงต้องสนิทกันพอสมควรถึงให้คีย์การ์ดกันไว้แบบนี้ ดินไม่ตอบ เจ้าตัวเพียงยกยิ้มมุมปากหนึ่งข้าง ตาวาวแสดงความตื่นเต้น

“เดี๋ยวก็รู้” ว่าแล้วดินก็เดินต่อไปตามทางเดินก่อนจะหยุดที่ห้องห้องหนึ่ง ไขประตูเปิดกว้างแล้วจึงหันมาหาเขา ผายมือเป็นการเชื้อเชิญให้อินเดินเข้าไปก่อน ไม่รอช้าด้วยความอยากรู้อยากเห็นเต็มทนอินก็เดินตรงไปเข้าไปในห้องที่ถูกเปิดไว้ ภายในห้องไม่มีอะไรหรือใครรออยู่อย่างที่อินคิด มีเพียงห้องเปล่าที่ไม่มีเฟอร์นิเจอร์เลยสักชิ้น

“ห้องใครหรอดิน”

“ห้องดินเอง”

“หืม” อินหันไปมองคนตัวโตด้านหลังอย่างแปลกใจ

“ไม่เห็นรู้เลยว่าดินมีห้อง จะไม่อยู่กับต้นแล้วหรอ”

“ดินพึ่งซื้อ ดินตั้งใจเก็บตังค์มาตั้งแต่มอปลายแล้ว เงินที่ได้จากการร้องเพลงที่ร้านและจากงานนอกที่รับมาเรื่อยๆ ดินอยากมีห้องของตัวเองมาโดยตลอด อยากมีพื้นที่ส่วนตัวเอาไว้ทำเพลง นี่ว่าจะทำห้องนึงไว้ใช้เป็นห้องอัดเสียง ช่วงที่เก็บเงินก็เลยต้องขอแชร์ห้องกับไอ้ต้นมันอยู่ จะได้เก็บเงินได้เร็วๆ” อินมองคนที่เล่าเรื่องตาเป็นประกายอย่างชื่นชม คนคนนี้ทำอะไรจริงจังตลอด อินรู้ว่าบ้านดินฐานะดี ทั้งๆ ที่จะขอพ่อแม่เอาเลยก็ได้ แต่ดินกลับเลือกที่จะลงมือทำมันด้วยตัวเอง เจ้าของห้องเดินพาเขาสำรวจโดยรอบ เปิดห้องโน้นห้องนี้ เล่านั้นชี้นี้ไม่ยอมหยุด อินยกยิ้มอย่างปลื้มใจแทน ดูก็รู้ว่าอีกฝ่ายภูมิใจกับห้องๆ นี้มากแค่ไหน

“อินชอบไหม” เมื่อเดินกันจนรอบดินก็หันกลับมาถามเขา

“ก็ดีนะ อินว่าห้องกว้างกำลังดี มีระเบียงด้วย อากาศก็ถ่ายเทสะดวก” อินมองไปรอบๆ อีกครั้งก่อนจะเปิดประตูออกไปตรงระเบียงที่ไม่เล็กจนเกินไป สามารถเอาโต๊ะเล็กๆ กับเก้าอี้อีกสองตัวมาตั้งแล้วนั่งรับลมได้สบายๆ

“วิวดีเหมือนกันนะ” ยิ่งออกมายืนนอกระเบียงอินยิ่งเห็นวิวของบ้านเมืองชัดเจน อยู่ชั้นสูงๆ แบบนี้แทบไม่มีตึกอื่นมาบดบังทัศนวิสัยเลย กำลังมองวิวอยู่เพลินๆ ก็มีสองมือใหญ่มาสอดรัดรอบเอวเขาแน่น

“ดีใจนะที่อินชอบ” อินยิ้มบางทิ้งน้ำหนักไปยังแผงอกด้านหลัง สองมือประกบอยู่บนมือที่สอดรอบเอวเขาอยู่ก่อนแล้ว จมูกโด่งพอดีของร่างสูงไล้เลียอยู่บริเวณหัวไหล่ของเขาอย่างแผ่วเบา

“หกเดือนแล้วนะ..” คนตัวโตว่า อินครุ่นคิดถึงความหมายของเวลา พวกเรายังเป็นแฟนกันแค่สี่เดือน งั้นมันก็น่าจะเป็นช่วงเวลาที่เขาเจอกัน

“อืม.. เร็วเหมือนกันเนอะ”

“มันเป็นช่วงเวลาที่ดีที่สุดในชีวิตดินเลยนะ” เขาไม่ได้โกหก จากวันที่เห็นคนของเขานั่งเศร้าอยู่ในร้านมันเป็นครั้งแรกในหลายๆ สิ่งในชีวิต

ครั้งแรกที่ใจเต้นแรงอย่างไร้เหตุผล

ครั้งแรกที่อยากปกป้องใครสักคนด้วยหัวใจทั้งหมด

ครั้งแรกที่อยากเป็นเจ้าเข้าเจ้าของ ไม่อยากปล่อยคนตรงหน้าไปให้กับใคร

ครั้งแรกที่รู้สึกว่าความรัก มันดีขนาดนี้

“จำได้ไหมว่าดินมีเรื่องอยากให้ช่วย”

อินหันมาประจันหน้ากับคนตัวโต ตื่นเต้นที่จะได้มีส่วนร่วมกับอีกฝ่าย

“อืม บอกอินมาเลยนะ จะทาสี ซื้อของแต่งห้องหรือช่วยย้ายของ อินช่วยเต็มที่” ไม่พอเขาจะลากพวกไอ้กีไอ้ธันมาช่วยด้วย คนตัวโตยกยิ้มให้กับท่าทางกระตือรือร้นของอีกฝ่ายก็อดใจไม่ไหวยกข้อนิ้วเรียวขึ้นมาเกลี่ยแก้มอีกฝ่ายไปมา

“งั้นก็ช่วยย้ายของอินเข้ามาอยู่ด้วยกันเลยนะ”

“ได้!! ..ห๊ะ!!” อินที่ฟังไม่ทันจบดีก็รับคำอย่างแข็งขัน ก่อนที่จะนึกอึ้งกับเมื่อสมองแปลผลทั้งประโยคจนเข้าใจ

“ตกลงแล้วนะ” ดินมัดมือชก

“แต่..” จู่ๆ ความคิดมากมายก็เข้ามาในหัว มันออกจะเร็วไปหรือเปล่า เพิ่งจะคบกับได้ไม่เท่าไหร่ เป็นแฟนกันมันง่ายเวลาโกรธใครก็ห้องใครห้องมัน ก็การมาอยู่ร่วมกับใครสักคนมันไม่ได้ง่ายเลย ถ้าเกิดวันนึงดินเบื่อเขาขึ้นมา...

“คิดมากอีกแล้ว” ขณะที่กำลังว้าวุ่นกับความคิดของตัวเอง ดินก็พูดขึ้นมา

“ไม่อยากอยู่กับดินหรอ” อินเงยหน้าสบตาอีกฝ่าย ผู้ชายตรงหน้ายังเป็นคนเดิมที่มักพุ่งตรงไปยังสิ่งที่ตัวเองอยากได้เสมอ พอลองมองกลับมาที่ตัวเองแล้วเขากลับเจอเพียงคนที่ยังขี้กลัว คนที่คิดมากเกินเหตุ อินตกลงใจแล้ว ในเมื่อเขาก็อยากอยู่กับอีกฝ่ายเหมือนกัน มันก็ไม่มีอะไรที่ต้องคิดมากอีกต่อไปแล้ว

“ก็อยาก..”

“แล้ว?”

“กลัวดินนอนกรน” คนตัวโตหัวเราะร่า แอบใจเสียเมื่อตอนแรกอีกฝ่ายเหมือนไม่อยากมาอยู่ด้วย

“ไม่กรนหรอก อินก็รู้” นิ้วเรียวยาวเกลี่ยไปมาตรงแก้มนุ่มของคนตัวเล็ก

“นะ” อินอมยิ้มอย่างเอียงอาย นี่มันเหมือนแต่งเข้าบ้านเหมือนกันนะ ไม่รอให้คนตัวโตพูดซ้ำสอง อินก็พยักหน้าเป็นการตกลง รู้ตัวอีกทีก็มาอยู่ในอ้อมกอดเจ้าของห้องไปแล้ว อินซบลงในอกอบอุ่นของคนรัก รู้สึกตื่นเต้นจนใจสั่นกับก้าวต่อไประหว่างเรา

.

.

.

.

.

.





“นี่จะทดสอบอะไรหรือเปล่า” อินเอื้อมมือไปรับขวดเบียร์เล็กเย็นๆ ที่อีกฝ่ายลงไปซื้อมาจากร้านสะดวกซื้อด้านล่าง ก่อนจะเอ่ยถามเมื่อคนที่เพิ่งกลับเข้ามาเปิิดเพลงในมือถือเสริมบรรยากาศการดื่มเบียร์บนพื้นระเบียงห้อง แต่ไปไงมาไงไม่รู้เพลงที่เปิดดันเป็นเพลง นอกจากชื่อฉัน ซะงั้น

“ก็นิดนึง” ดินหัวเราะ เขาไม่คิดจะโกหก ตอนที่เลื่อนเลือกเพลงไปเรื่อยๆ จู่ๆ เพลงนี้ก็โผล่ขึ้นมา เห็นแล้วเขาก็อดกดเลือกไม่ได้ ใจอยากรู้เหมือนกันว่าปฎิกิริยาของคนตรงหน้าจะเป็นอย่างไรเมื่อได้ยินเพลงนี้อีกครั้ง อย่านึกนะว่าเขาจะไม่เห็นว่าทั้งสองคนแอดอินสตาแกรมกันแล้ว

“ก็อยากรู้ว่ายังคิดถึงคนเดิมหรือเปล่า”

“ก็ยังคนเดิม” อินตอบสั้นๆ พร้อมยกขวดเบียร์ขึ้นจิบ คำตอบที่ได้ทำให้คนเล่นเองเจ็บเองหน้างอขึ้นมาทันที พึมพำว่าไม่น่าเล่นเลยกูออกมาเบาๆ จนอินอดขำไม่ได้

“คิดถึงคนเดิม แต่ไม่ใช่ความรู้สึกเดิม” อินเอ่ยเล่าต่ออย่างจริงใจ

“เมื่อก่อนคิดถึงแล้วทุกข์ แต่ตอนนี้คิดถึงแล้วมีความสุข ได้เห็นเขามีรักที่ดี อินก็ดีใจไปกับเขาด้วย อย่างน้อยก็ได้ชื่อว่าเคยรักกัน” อินเอื้อมมือไปแตะมืออีกฝ่าย ความอบอุ่นของผิวกายแผ่ซ่านระหว่างกัน

“ที่อินคิดแบบนี้ได้ ก็เพราะดินเลยนะ พอเป็นตัวเองมากขึ้น พอแสดงออกในสิ่งที่คิดมากขึ้น ก็เหมือนอะไรๆ จะดีกว่าแต่ก่อน” คนทั้งสองสบตากัน ยกยิ้มบางให้กับอีกฝ่าย

“ขอบคุณนะที่เข้ามาในชีวิตของอิน” ดินยกมือที่แตะกันของอีกฝ่ายขึ้นมาจุ๊บเบาๆ

“ดินก็ขอบคุณอินเหมือนกัน รักอินที่สุดเลยครับ” อินยิ้มรับก่อนจะเอ่ยคำเดียวกันกลับไป

“เลิกพูดเรื่องกิตดีกว่า เลือกเพลงอื่นกันเถอะ” ว่าแล้วคนร่างบางก็หยิบมือถือของคนตัวโตมาเลื่อนหาเพลงหวังจะเปลี่ยนบรรยากาศ สุดท้ายก็ยิ้มกรุ่มกริ่ม จนเพลงหนูคนเดียวดังขึ้นมา

“ลุกเต้นหน่อยไหม” อินเอ่ยแซวจนคนตัวโตเอามือมากุมหน้าผาก จำวันที่ตัวเองเต้นดุ๊กดิ๊กเป็นปลาหมึกในห้องของอินได้ดี

“หรือจะเอาเพลงนี้” อินว่าแล้วกดเลือกอีกเพลงจนดินยิ้มกว้างออกมาเมื่ออินโทรเพลง ความรู้สึกที่ไม่เคยรู้สึก ดังขึ้น

“ต้องเป็นเวอชั่นร้องงานวันเกิดถึงจะชอบ” ร่างโตเอ่ยออกมาบ้าง จนคนเลือกเพลงเองเขินหน้าแดง คิดถึงตอนที่ตัวเองนั่งร้องเพลงต่อหน้าคนเยอะแยะทีไร ก็อายจนแทบจะแทรกแผ่นดินหนีทุกที ดินเลื่อนตัวเข้าไปใกล้คนที่ตั้งอกตั้งใจเลือกเพลง สอดแขนข้างหนึ่งเข้าไปกระชับกับเอวบาง ลอบมองหน้าของคนข้างตัวอย่างรักใคร่ ภาพความประทับใจในวันเกิดย้อนกลับมาอีกครั้ง เป็นรอบที่เท่าไหร่แล้วนะที่เขาตกหลุมรักคนคนนี้

“หรือเพลงนี้” เมื่อร่างเล็กหันมาสบตา เพลงรักมือสองก็ดังขึ้น วันนี้ก็เหมือนวันนั้น ภาพของตาสองคู่ที่สบกันช่างมีความหมายมากมายแฝงอยู่ วันที่ชายคนนึงเกือบสิ้นหวังไปกับความรักแรก และมันก็เป็นวันที่คนขี้ขลาดคนนึงแสดงความกล้าทั้งหมดเพื่อที่พูดความในใจออกไป อินยกยิ้ม จู่ๆ ในหัวก็มีคำพูดที่ชวนให้นึกขำพาดผ่าน

“แฟนเซอร์วิสหรอครับ” ทั้งสองหัวเราะ ดินเอื้อมมือที่ถือขวดเบียร์มาแนบแก้มคนร่างเล็ก ทั้งอารมณ์รักที่ท่วมท้นและความเย็นของเบียร์ในขวดส่งผลให้อินหัวขาวโพลนไปหมด ร่างสูงโน้มหน้าลงมาจนริมฝีปากทั้งสองแตะกันแผ่วเบา ถอยกลับออกไปก่อนที่กลับมาประกบกันอย่างหนักหน่วงกว่าเดิม ลิ้นร้อนไล้เลียไปทั่วริมฝีปากบางทั้งล่างและบน ก่อนจะบีบเม้มแรงๆ จนอินปล่อยเสียงครางออกมา

“อยากจะเซอร์วิสเหมือนกัน ขอเป็นแฟนได้ไหมล่ะครับ” เสียงพร่าเอ่ยสิ่งที่อยู่ในความทรงจำออกมา ทั้งคู่ยิ้มให้กันก่อนที่คนตัวเล็กจะเอื้อมมือเข้าไปสางผมนุ่มของอีกฝ่าย มองคนตรงหน้าอย่างนึกรักเป็นที่สุด

“ก็แล้วถ้าจะร้องเพราะขนาดนี้ ขอหึงได้ไหม ในฐานะแฟน....”









*******

จบแล้ว (T_T) กว่าที่จะเขียนตอนจบออกมาได้ต้องย้อนกลับไปอ่านนิยายอีกหลายรอบจนตอนนี้อินไปหมดแล้ว ชอบกันหรือเปล่าค่ะ จบแบบนี้พอได้อยู่ไหม

นิยายเรื่องที่สองในชีวิต คิดว่าจากเรื่องแรกตัวเองก้าวมาไกลพอสมควร ในฐานะของคนอ่านนิยาย ก็รู้ตัวนะคะว่าตัวเองยังห่างจากคำว่า “เขียนดี” อยู่มาก แต่ก็ไม่ได้รู้สึกย่อท้อนะคะ นี่เพิ่งเรื่องที่สองเอง ถ้าเขียนไปสักสิบเรื่องแล้วยังไม่มีใครอ่าน ค่อยท้อตอนนั้นก็ได้เนาะ 555

คือจริงๆ อยากจะใช้พื้นที่ตรงนี้ขอบคุณนักอ่านทุกคนนะคะ เราลงนิยายเรื่องนี้ไป 4 ที่ ซึ่งทั้งสี่ที่ก็เป็นแหล่งพลังงานขับเคลื่อนนิยายเรื่องนี้กันทั้งนั้น บางตอนจากบางเวบที่เราคิดว่าคนอ่านเยอะกว่าก็ไม่ได้คอมเม้นเลย แต่ก็ไปได้จากอีกเวบที่ไม่ได้คาดหวังแทน เป็นแบบนี้สลับกันไปเรื่อยๆ จนมาถึงตอนจบนี่แหละค่ะ มันสำคัญจริงๆ นะคะคอมเม้นเนี้ย เพราะมันแสดงให้เห็นว่ามีคนที่มีความรู้สึกร่วมไปกับนิยายพล๊อตธรรมดาๆ เรื่องนี้ไปด้วยกันจริงๆ แล้วสำหรับคนที่มาคอมเม้น อย่าให้ต้องไล่ชื่อขอบคุณเลยนะคะ จะกลัวกันเปล่าๆ จำได้ทุกคนจริงๆ 555 (บางทีมีแอบน้อยใจทำไมยังไม่มา บอกตัวเองถ้าคนนี้ไม่มาเม้นสักทีจะไม่อัพตอนต่อไป ฮา) สำหรับเรื่องนี้เดี๋ยวมีตอนพิเศษมาแน่ เช่นตอนไปปากช่อง หรือไปค่ายอาสา รอกันด้วยน้าา แต่ตอนนี้ขอไปปั่นเรื่องตั้งต้นก่อน คนด่าเยอะ สงสารนางงง 555

นอกจากนี้ก็ขอฝากเรื่องใหม่่ๆ ที่กำลังจะมานะคะ

- แฟนเดือนเดียว / A month boyfriend

#ต้นคนรักไม่เป็น

ตอนนี้ปั่นเรื่องนี้อยู่คะ ตอนแรกกำลังจะมาแล้ว เรื่องราวของกีต้นจะจบอย่างไรไปตามลุ้นกันเน้ออ

- หมูพีที่รัก / My Honey

#หมีแทนที่รัก

เรื่องนี้ถูกดองไปก่อนนะคะ ตามไทม์ไลน์มันต้องมาหลังจากต้นกี ก็เลยรอกันอีกนิดนึงเนาะ แต่เรื่องนี้น่ารักนะ โดยเฉพาะใครที่ชอบหมีพูห์ก็น่าจะสนุกไปด้วยกันนะคะ ต้องเป็นคนแบบไหนถึงจะจับให้พิกเก็ตเป็นแฟนกับพูห์ได้ 555

ฝากด้วยน้าาา รักที่สุดจ้าาาาาาาา

คุยกันในทวิตเตอร์ได้ตลอดนะคะ @maywrite1

#รักมือสองอินดิน

[sailom_orn]

ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆเรื่องนี้ค่ะ เราเป็นอีกคนที่อ่านจากหลายที่ บางทีก็ไปเม้นจากเเห่งอื่น เป็นกำลังใจให้ผู้เเต่งนะคะ

[broke-back]

รักครั้งเก่า เน่าเหม็น เข็นใจหนี
รักครั้งนี้ หอมหวาน ซ่านสุขสม
ลืมไปแล้ว ช้ำรัก เคยตรอมตรม
แค่คนนี้ ให้ชื่นชม สมรอคอย

#อินดิน#รักกันถล่มทะลาย

[JokerGirl]

มีการชวนมาอยู่ด้วยกันด้วยอ่ะ น่ารักขอบคุณสำหรับเรื่องดีๆค่ะ สนุกมาก รอต้นกีนะคะ

[ซีเนียร์]

ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆจ้า 

[BaoBao]

เจ้าของกระทู้ กรุณาเปิดอ่านข้อความใน PM (กล่องข้อความส่วนตัว)

ผู้ดูแลห้อง Boy's love story
 

[Kelvin Degree]

สนุกครับ ขอบคุณครับ,,,

[songte]

แหมๆๆๆหวานกันจนน่าอิจฉา

[snowboxs]

อ่านจบแล้ว น่ารักๆ
จริงๆตามมาจากเรื่องแฟนเดือนเดียวนะนี่

[FaX]

ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆแบบนี้นะคะ ชอบมุมมองความรักมาก ขำพระเอกด้วยความทำตัวเป้นเด้ก 55+ จะรออ่าน แฟนเดือนเดียวนะคะ อยากอ่านมาก ติดตามต่อว่าความรักของ กี กับต้นจะเป็นยังไง อินคุ่นี้มากก 

[Gatjang_naka]

ตามไปรอ แฟนกันเดือนเดียว 

[Kaamnutt]

นิยายน่ารักมากเลยค่ะ ภาษาก็ดีอ่านง่าย แต่งเก่งมากเลยค่ะ ติดตามเรื่องต่อไปนะคะ  อยากเห็นตอนอินอิน แซ่บๆๆ พริก20เม็ดจังเลยค่ะ   

[sugarcane_aoi]

รอติดตามคู่ของต้นกับกีค่ะ เพราะเรื่องนี้จบแบบคาใจสำหรับคู่นี้ รอติดตามต่อค่ะ

[PanGii]

จบแฮปปี้น่ารักเลยที่เดียว  แต่กีกับต้นนี่ยังไงคะ จะมีต่อไหม

[Maywrite]

จบแฮปปี้น่ารักเลยที่เดียว  แต่กีกับต้นนี่ยังไงคะ จะมีต่อไหม

มีเรื่องแล้วค่ะ ลงในนี้แล้วเหมือนกัน ชื่อเรื่อง แฟนเดือนเดียวค่ะ

[Maywrite]

Special 1: ดาว✨

รถยนต์สีขาวขนาดสี่ที่นั่งแล่นไปตามเส้นทางถนนสายมิตรภาพ เนื่องจากวันนี้เป็นวันธรรมดา ถนนสายหลักสู่ภาคอีสานจึงไม่มีรถหนาแน่นนักสามารถขับไปได้อย่างคล่องตัว แต่ถึงถนนจะโล่งแค่ไหน เวลาที่ใช้ในการเดินทางกลับมากกว่าที่ควรจะเป็น ด้วยความที่คนนั่งข้างคนขับที่รู้จักถนนสายนี้ดีคอยแต่จะชี้นั่นชี้นี่ให้คนขับที่เพิ่งจะเคยมาเป็นครั้งแรกดู และยังไม่รวมกับที่คอยแวะรายทางถ่ายรูปกับสถานที่สำคัญหรือไม่ก็ซื้อของกินที่มีเรียงรายอยู่ตลอดทางไม่หยุด
“แวะซื้อกระหรี่ปั๊บกัน ไส้ไก่ของเจ้านี้คืออร่อยมาก”
“ดินอยากกินองุ่นไร้เม็ดไหม เจ้านี้ไร้สารพิษ แม่อินแวะประจำเลยนะ”
“เนี่ยพอก่อนที่จะถึงบ้านคุณตา เราแวะฟาร์มโชคชัยก่อนไหม อินอยากกินอึมมิ้ลล์”
ดินยิ้มให้กับคนน่ารักที่วันนี้ดูร่าเริงกว่าปกติ รู้มาว่าตอนเด็กๆอีกคนมักจะมาอยู่ที่นี่กับคุณตาคุณยายเป็นประจำ ดังนั้นไม่ว่าจะขับรถผ่านตรงไหนความทรงจำวัยเด็กของอีกฝ่ายจึงถูกถ่ายทอดออกมาอย่างไม่รู้จักเหน็ดจักเหนื่อย
“วันนี้จะถึงไหมเนี้ย” ดินอ้าปากรับองุ่นที่คนข้างๆส่งมาให้ก่อนจะเอ่ยแซว อินไม่ทันฟัง มือนึงคอยยื่นของกินให้คนขับไม่ขาด อีกมือก็ยกมือถือมาหาข้อมูลสถานที่ท่องเที่ยวดังๆของปากช่อง ในช่วงเวลาที่เขาไม่ได้มา เหมือนที่แห่งนี้จะเปลี่ยนไปเยอะจนจำแทบไม่ได้
“เนี้ย เขาว่ามีฟาร์มแกะด้วยนะ เพิ่งเปิดไม่นานตอนอินมาล่าสุดยังไม่มีเลย”
ร่างเล็กยังคงใจจดใจจ่อเปิดดูเว็บนั้นเว็บนี้หาสถานที่ท่องเที่ยวที่อยากจะไป ก่อนที่จะจัดการลิสต์มันลงมือถือ
“เดี๋ยวค่อยไปดูต่อที่บ้านไหม ยังไงก็ต้องเข้าไปหาคุณยายอินก่อนนี่” ดินว่า ตาเหลือบมองคนที่ยังไม่สนใจเขา เอื้อมมือไปหยิกแก้มอีกฝ่ายเบาๆ “ตอนนี้สนใจดินก่อน”
เมื่อได้ยินดังนั้นอีกคนก็เหมือนจะรู้สึกตัว เงยหน้าขึ้นมายิ้มเจื่อนให้เขา เก็บมือถือเข้าไปในกระเป๋าทันที เด็ดองุ่นยื่นให้ถึงปากคนขับ ดินรับองุ่นเข้าปากเคี้ยวตุ่ย “พอแล้ว ไม่ต้องป้อนแล้ว”
เมื่อได้ยินดังนั้นคนที่ตั้งใจเด็ดองุ่นถึงกับมือชะงัก เงยหน้าขึ้นมามองเสี้ยวหน้าอีกฝ่าย
“โกรธอินหรอ” เอ่ยถามเสียงอ่อย ดินอมยิ้มส่ายหน้าเป็นการปฎิเสธ
“เปล่าครับ ไหนอินบอกคุณยายทำกับข้้าวไว้เยอะ ดินอยากเก็บท้องไว้กินฝีมือคุณยาย” อินยกยิ้มเอื้อมไปจับมือคนขับ
“อืม ดินต้องชอบแน่ๆ วันนี้ยายทำขนมจีนไว้ให้ ยายเตรียมไว้ตั้งหลายน้ำยาแน่ะ มีน้ำยาแกงเขียวหวาน น้ำยาป่า แล้วก็น้ำยาพริกของโปรดอินด้วย!”
“โตขนาดนี้ยังกินน้ำยาพริกอยู่อีก” ดินอดแซวไม่ได้
“ไม่เห็นจะเกี่ยว โตแล้วก็กินได้” ก็ยายเขาทำให้กินมาตั้งแต่เด็กๆ มันติดรสชาติไปแล้วนี่น่า
“ก็ไมได้ว่าอะไรสักหน่อย” ดินเอามือมาแปะบนกลุ่มผมนุ่มของคนหน้ามุ่ย ขยี้ไปมาอย่างนึกเอ็นดูคนที่ยังเจื้อยแจ้วเล่าเรื่องนั้นเรื่องนี้ไม่หยุด
บ้านของคุณตาคุณยายอินอยู่ไม่ไกลจากถนนใหญ่มากนัก จึงสามารถหาได้ง่ายและเดินทางไม่ลำบากเท่าไหร่ เมื่อเลี้ยวรถเข้ามาในบริเวณที่ครอบคลุมไปด้วยต้นไม้สูงใหญ่มากมาย ทั้งสองก็มองเห็นบ้านไม้สามชั้นขนาดใหญ่ ชั้นล่างสุดมีระเบียงยื่นออกมาเป็นที่รับลม บนระเบียงมีหญิงสูงอายุท่าทางภูมิฐานนั่งปอกมะม่วงชะเง้อตามองมาที่รถของเขา เมื่อแน่ใจแน่แล้วว่าเป็นรถของหลานชายจึงรีบลุกมาต้อนรับ
“ยาย~ คิดถึงจังเลย” เมื่อรถจอดสนิทลงตรงเชิงบันไดหน้าบ้านเรียบร้อยแล้วอินจึงวิ่งโผเข้าไปกอดญาติผู้ใหญ่ที่เคารพรัก ดินที่เดินตามมาส่งยิ้มสุภาพก่อนที่จะยกสองมือพนมไหว้อย่างเด็กมีมารยาท
“สวัสดีครับคุณยาย สบายดีไหมครับ”
“สบายดีจ้า ตามสบายนะ คิดว่าอยู่บ้านตัวเองแล้วกัน” ผู้ใหญ่ใจดีกล่่าวทักทายพร้อมกับตบแขนร่างสูงเบาๆ ก่อนจะหันมาลูบหัวหลานชาย
“หล่อไม่เบาเลยนะแฟนเราเนี่ย” ทั้งดินทั้งอินเบิกตากว้างอย่างตกใจ เลิกลั่กเสมองหน้ากันอย่างทำตัวไม่ถูก
“ยาย~ยายว่าอะไรนะ!!” อินพูดตะกุกตะกัก เขาก็รู้ว่าตากับยายของเขาเป็นคนหัวทันสมัย แต่ก็ไม่คิดว่าจะเป็นกันขนาดนี้ ตอนแรกก็เลยว่าจะปิดไว้ก่อน
“โอ๊ย อย่ามาปิดยายซะให้ยาก แม่เราเล่าให้ยายฟังหมดแล้ว”
โถ~ แม่นะแม่~
“ไปๆ มากันเหนื่อยๆขึ้นไปเก็บของข้างบนห้องซะ ล้างไม้ล้างมือแล้วจะได้มากินขนมจีนกัน”
“อ้าว แล้วตาอยู่ไหนครับยาย” อินถามถึงคนที่ตั้งแต่มายังไม่ได้เจอเลย
“ตาเราอยู่ที่ไร่ เดี๋ยวยายโทรบอกว่าเรามาแล้วพอกินเสร็จก็จะได้ให้ตานำแฟนเราไปเที่ยว”
“ยายอ่ะ..” อินเขินเพราะยายยิ้มกริ่มพูดเน้นคำว่าแฟน ทั้งสองขนข้าวของทั้งหมดลงจากรถ มีของฝากจากญี่ปุ่นที่แม่ซื้อมาฝากให้ตากับยายด้วย อินลองให้ยายชิมคุ้กกี้เนยที่เขาทำเอง ยายชมเปราะบอกฝีมือเขาดีเหมือนรสมือยาย ทั้งสองเอากระเป๋าเสื้อผ้าขึ้นไปเก็บไว้ชั้นบนสุดที่เป็นห้องนอนของพวกเขาคืนนี้ ห้องนี้มีลักษณะเป็นห้องใต้หลังคาขนาดใหญ่ ไม่มีเตียงแต่มีฟูกขนาดใหญ่วางตั้งอยู่กลางห้อง มีโต๊ะเขียนหนังสืออยู่ปลายที่นอนติดกับชั้นวางที่มีโทรทัศน์ขนาดเล็กแบบเก่าตั้งอยู่ มีห้องน้ำเล็กในตัวอยู่ติดกับระเบียงขนาดเล็กที่เปิดออกไปยืนชมวิวได้ ส่วนบนของห้องไม่มีเพดาน มันเป็นเพียงกระจกใสแบบหนามีม่านปิดไว้ สามารถเปิดออกรับแสงหรือดูดาวตอนกลางคืนได้ในเวลาที่ต้องการ พวกเขาทำธุระส่วนตัวเสร็จก็เปลี่ยนเสื้อผ้าเป็นชุดลำลอง เดินลงมาด้านล่างบริเวณระเบียงที่ตอนนี้มีโต๊ะอาหารขนาดใหญ่ตั้งอยู่ จากตรงนี้เขามองเห็นชายคนหนึ่งที่อยู่ในเสื้อลายสก๊อตสีแดงที่แม้จะมีรอยเหี่ยวย่นมากมายตามอายุแต่ก็ดูแข็งแรงสุขภาพดี ชายคนดังกล่าวหันมาฉีกยิ้มกว้างทันทีเมื่อเห็นพวกเขาเดินเข้ามา
“ตา~” อินวิ่งถลาเข้าไปหาชายร่างใหญ่ แทรกตัวเข้าไปในอกอุ่นอย่างแสนคิดถึง
“นึกว่าจะลืมตาไปแล้วซะอีก”
“โถ~อินจะลืมได้ยังไงกัน แต่อินเรียนหนักจริงๆเลยมาหาไม่ได้เลย”
“แน่ใจนะว่าเรียนหนัก ไหนแม่เขาบอกว่าเราติดหนุ่ม” พูดเสร็จก็หัวเราะให้เขาเขินหน้าแดง อินหน้ามุ่ยนึกโกรธคนเป็นแม่ที่เอาเรื่องมาเล่าให้ตายายฟังหมดแล้ว
“ไม่มีใครแทนที่ตาของอินได้สักหน่อย” กล่าวอ้อนพร้อมกับกระชับอ้อมกอดให้แน่นขึ้น ตาหัวเราะชอบใจ หันไปยิ้มรับไหว้ ยกมือเชื้อเชิญให้คนที่ยืนเก้ๆกังๆนั่งลง พอดีกับที่ยายและคนงานในบ้านยกอาหารมาตั้งโต๊ะพอดี
“อ้อนอะไรตาอีกแล้วหนูอิน” ยายกล่าวอย่างเอ็นดู หันมากระซิบกับดิน “ลำบากหน่อยนะ หลานยายมันเอาแต่ใจ” ดินหัวเราะเบาๆก่อนจะเอียงหน้าไปกระซิบกลับ
“เอาแต่ใจที่หนึ่งเลยครับ” คนโดนอ้างถึงเริ่มโวยวายหันไปฟ้องคนอายุเยอะที่สุดในบ้าน
“ตา~ ช่วยอินด้วย อินโดนรุม” แต่แทนที่คนเป็นตาจะยอมช่วยหลานสุดที่รัก “ก็เรามันดื้อจริงๆ ระวังพ่อหนุ่มจะทิ้งไปซะก่อน” อินอ้าปากค้าง ทั้งงอนทั้งอาย หน้าแดงหูแดงไปหมดแล้ว นั่งกอดอกหน้ามุ่ยมองจานข้าวเปล่าตรงหน้า วันนี้เขาไม่มีพวกสักคน
“ยังไงก็ไม่ทิ้งหรอกครับ” เงยหน้าขึ้นเมื่อได้ยินเสียงเข้มเอ่ยออกมา ใจเต้นรัวกับคำที่อีกฝ่ายพูดกับผู้ใหญ่ น้ำเสียงที่เหมือนจะล้อเล่นแต่แววตาจริงจังเหมือนคำสัญญา
“แค่ถ้าดื้อมากๆจะจับตีเสียให้เข็ด”
“เออ ดีๆ เอาให้จำเลยนะ” ตาหัวเราะร่า
“ถ้าหลานยายทำตัวไม่ดี โทรมาฟ้องยายได้ตลอดเลยนะลูก แอดไลน์ยายไว้นะ” ยายเสริม
อินพูดไม่ออก นั่งมองสามคนที่เข้ากันได้ดีเป็นปี่เป็นขลุ่ย คุยกันออกรสจนมื้ออาหารนี้ใช้เวลายาวนานกว่าปกติ ตากับยายดูยิ้มแย้มแจ่มใสกว่าที่เคยเห็นผ่านวีดิโอคอล รู้สึกดีใจที่ตัดสินใจมาเยี่ยมหลังจากที่มัวแต่ยุ่งเรื่องของตัวเองจนปล่อยปะละเลยญาติผู้ใหญ่ทั้งสองไปนาน ในใจสัญญากับตัวเองว่าจะพยายามหาเวลามาหาท่านทั้งสองคนให้มากกว่านี้
“อินมันยังฉี่รดที่นอนอยู่เลยตอนปอสี่”
“ตอนที่พาไปรีดนมวัวครั้งแรกนะ ร้องจนวัวแทบวิ่งหนี”
อินยกยิ้ม ก่อนจะส่ายหน้าไปมาอย่างปวดหัว เขาก็ดีใจนะที่เห็นคนที่รักทั้งสามเข้ากันได้ดี แต่จะดีมากกว่าถ้าไม่รวมหัวกันแกล้งจนเขาไปไม่เป็นแบบนี้!!!
.
.
.
.
“วันนี้เหนื่อยไหม” อินที่กระโดดขึ้นที่นอนเอ่ยถามขณะที่เอาผ้าเช็ดผมที่เพิ่งสระเสร็จใหม่ๆไปมาวันนี้หลังจากที่กินข้าวเที่ยงเสร็จเรียบร้อย ตาเขาก็พาพวกเขาตระเวนเที่ยวรอบบริเวณ เริ่มจากพาไปหักข้าวโพดที่โตเต็มวัยมาให้ยายต้มให้กิน พาไปเก็บพริกในสวน แล้วยังพาไปฟาร์มสัตว์เลี้ยง เก็บไข่ไก่สด รีดนมวัว แล้วจบด้วยการพาไปขี่ม้า เรียกได้ว่าทัวร์กันจนทั่ว กว่าจะกลับเข้าบ้านอีกทีก็ตอนที่พระอาทิตย์ตกดินไปเรียบร้อยแล้ว
“นิดหน่อย แต่สนุกมากกว่า” คนที่ยุ่งอยู่กับการเปิดผ้าม่านบนเพดานตอบกลับ เมื่อเปิดออกกว้างก็ปิดไฟในห้อง ทำให้ตอนนี้สามารถมองเห็นดาวที่ระยิบระยับเต็มท้องฟ้าที่มืดสนิทได้ชัดเจน เป็นภาพที่หาดูไม่ได้ง่ายๆเลยสำหรับคนที่อยู่กรุงเทพฯมาทั้งชีวิต ร่างสูงนั่งลงบนที่นอนข้างคนรักก่อนที่เอื้อมมือสอดเข้าไปที่เอวคอดของอีกฝ่าย “ขอบคุณนะครับที่ชวนดินมา”
อินยิ้มรับ วางผ้าขนหนูพาดไว้ที่เก้าอี้ข้างที่นอน สอดสองแขนคล้องคออีกฝ่าย “ถ้าดินชอบ อินก็ดีใจ” เขากระซิบบอก “อินมีความสุขที่คนที่อินรักเข้ากันได้ดีแบบนี้” พูดพร้อมกับเอาปลายจมูกเกลี่ยไปมาบนอวัยวะเดียวกันของอีกคน
“หืม..อินว่าคุณตากับคุณยายชอบดินหรือเปล่า” ร่างสูงที่แอบหวั่นใจมาตลอดทั้งวันเอ่ยถามจนอินหัวเราะออกมา ผละหน้าออกมาสบตากัน
“ถ้าอยู่นานอีกนิดอินก็เป็นหมาหัวเน่าแล้ว” ดินยิ้มกว้าง “คุณตายกเด็กดื้อให้ดินแล้วนะ” พูดไปก็ใช้จมูกไล้เลี้ยไปตามส่วนต่างๆของใบหน้าอีกฝ่าย สูดจมูกหนักๆตรงแก้มนุ่ม
“ถ้าอินดื้อแล้วดินจะตีจริงๆหรอ” ตากลมช้อนมองสบตา ทำใจกล้าเอ่ยถามทั้งที่เริ่มหายใจผิดจังหวะเพราะโดนอีกคนรุกเร้า สองมือหนาสอดเข้ามาในเสื้อนวดคลึงไปมา ก่อนที่จะล้วงต่ำไปยังสะโพกเนียนขาว บีบแรงๆจนเจ้าตัวต้องปล่อยเสียงครางออกมา ดินค่อยๆประทับริมฝีปากลงที่ริมฝีปากนุ่มเบาๆ ทำซ้ำหลายๆครั้งเพิ่มน้ำหนักและความเร็วมากขึ้น บีบเม้มดึงดันจนตอนนี้ปากแดงของอีกคนบวมเจ่อ น้ำใสไหลเยิ้มลงบนฟูกนุ่มทุกครั้งที่ผละออกจากกัน ลิ้นร้อนเริ่มรุกเร้าเข้าไปด้านในไล่เลียไปตามไรฟันสะอาดก่อนจะหยอกล้อกับลิ้นอีกฝ่ายที่พยายามตอบโต้กลับมา
ตอนที่กำลังดื่มด่ำไปกับจูบทีี่เร้าร้อนก็ต้องชะงักเมื่อมือบางสอดเข้ามาในเสื้อของเขา ลากขึ้นสูงจนต้องผละออกรั้งมือขึ้นเพื่อให้อีกคนถอดมันได้สะดวก เมื่อเสื้อของเขาไปกองอยู่บนพื้น คนทำก็ลุกขึ้นถอดเสื้อผ้าตัวเองออกจนตอนนี้ไม่เหลืออะไรสักชิิ้น ดินมองภาพตรงหน้าอย่างไม่อยากเชื่อสายตา อินที่แสนขี้อายของเขากำลังเริ่มก่อน เจ้าตัวนั่งลงทับขา สองมือเอื้อมมาดึงกางเกงเขาออกอย่างรวดเร็วก่อนจะเขวี้ยงทิ้งไปที่พื้น
“วะ...ว่าไง อินถามว่าถ้าอินดื้อแล้วดินจะตีจริงๆหรอ”
ตอนนี้เขามั่นใจแล้วว่าเขากำลังโดนเด็กดื้อยั่วอยู่
เร็วกว่าความคิดเขายกตัวอีกคนขึ้นมาคร่อมบนตักก่อนที่จะส่งจูบดุดันเข้าไปอีกครั้ง เม้มกัดริมฝีปากบางจนเจ้าตัวส่งเสียงครางในลำคอ อย่างรวดเร็ว เลื่อนลงต่ำไปที่ซอกคอขาว รู้สึกหมั่นเขี้ยวจนอดขบกัดลงไปไม่ได้ ไวกว่าความคิดเขาเลื่อนมาจนถึงตุ่มไตสีชมพู ดูดเม้มจนมันตั้งชันได้รูป คนด้านบนร้องครางอย่างอดกลั้นไม่อยู่ด้วยความรุ่มร้อนจากการรุกเร้า สองมือจิกแผ่นหลังหนาของอีกคนไว้มั่น ดินกระชับมือที่รัดแผ่นหลังอีกฝ่ายไว้มั่นกลัวอีกคนจะหงายหลัง อีกมือเอื้อมไปสัมผัสก้นกลม บีบรัดจนมันขึ้นรอยมือก่อนจะทนไม่ได้ฟาดลงไปเบาๆหนึ่งทีจนคนที่โดนกระตุ้นครางออกมาเสียงดังอย่างลืมตัว
“เด็กดื้อ..” ดินกระซิบเสียงพร่า ก่อนจะสอดมือเข้าไประหว่างร่องก้น เคล้าคลึงกับช่องทางเล็กที่ขยิบรออยู่แล้ว ตอนนี้กลางตัวเขาปวดหนึบไปหมด ทุกการเคลื่อนไหวของอีกคนบนตัวเขาส่งผลโดยตรงให้มันขยายใหญ่ขึ้น ถ้าเป็นไปได้เขาอยากจะสอดใส่ความใหญ่โตเข้าไปซะตอนนี้เลย กระแทกเข้าไปแรงๆจนคนที่หัดยั่วร้องออกมาไม่เป็นภาษา แต่เพราะรักเกินไปจนไม่กล้าบุ่มบ่ามทำอะไรแบบนั้น เพราะอยากให้อินมีความสุขทุกวินาทีจึงต้องอดทนใจเย็นค่อยๆสอดนิ้วเข้าไปช้าๆเตรียมความพร้อมให้อีกคน
“อ่า..ดิน..” เสียงครางข้างหูแว่วมาเมื่อเขาสอดนิ้วทั้งสามเข้าไป คนตัวเล็กเริ่มกระสับกระส่าย สองมือจับหัวไหล่เขาแน่น สะโพกบางเริ่มโยกขึ้นลงตามจังหวะที่เขาเป็นคนกำหนด
“วันนี้ดินขอไม่ใส่ถุงยางนะ” เอ่ยออกไปเพราะรู้ดีว่าตอนนี้ไม่สามารถหยุดเพื่อไปหยิบถุงยางในกระเป๋าได้แน่ คนตัวเล็กเม้มปากแน่นก่อนที่จะพยักหน้าลงหลายครั้งเป็นคำตอบ เขารีบดึงนิ้วทั้งสามออกมารวดเดียวจนอินร้องออกมาเสียงดัง แทนที่เข้าไปด้วยแท่งร้อนที่พร้อมรออยู่แล้วทันทีทันใด
“อ่า..ดิน..มันคับ..ช้าๆ” พอใส่เข้าไปได้ดินก็ไม่สามารถบังคับตัวเองได้อีกต่อไป เพราะเป็นครั้งแรกที่เข้ามาโดยไม่มีสิ่งขวางกั้น การตอดรัดที่ได้สัมผัสโดนตรงทำให้เขารู้สึกดีจนเผลอเร่งจังหวะ จัยเอวบางแน่นกระแทกขึ้นลงจนอีกคนร้องครางออกมา ดินผละออก จับอีกคนนอนคว่ำชันเข่ากับฟูกนุ่ม บีบคลึงก้นกลมก่อนที่จะแหวกมันออกแทรกความร้อนยาวเข้าไปอีกครั้ง จับเอวสอบไว้มั่นกระแทรกกระทั้นจนอีกคนครางๆไม่หยุด เอี้ยวตัวลงไปกดจูบบนแผ่นหลังขาว ขบเม้มจนขึ้นรอบแดงเรื่อเต็มไปหมด
“อ่า...อิน..อิน..รัดแน่น” ดินครางออกมาเมื่อด้านในช่องแคบตอดรัดเขาแน่นขึ้นเป็นสัญญาณว่าอีกฝ่ายกำลังจะถึงฝั่ง ดินจงใจผ่อนจังหวะให้ช้าลง ดึงออกมาจนเกือบสุดแล้วกระแทกกลับไปอย่างแรงจนอินร้องเสียงหลง เขารู้ดีว่าจุดไหนที่อินชอบมากที่สุด กระแทกเข้าไปไม่กี่ครั้งอินก็ตัวกระตุกปลดปล่อยน้ำขาวขุ่นออกมาเต็มที่นอน ดินเองก็เร่งจังหวะให้ถี่เร็วขึ้นและในที่สุดความอุ่นร้อนก็ถูกปลดปล่อยอย่างรุนแรงกว่าทุกครั้งเข้าไปภายในตัวอีกคน
ทั้งสองทิ้งตัวลงบนฟูกที่เลอะไปด้วยคราบน้ำรัก ในอากาศมีเพียงเสียงหอบหายใจหนักๆของคนที่เพิ่งเสร็จกิจกรรมเร่าร้อน
“.เด็กดื้อ..” ดินว่าขึ้นทั้งที่ยังหายใจผิดจังหวะ “ยั่วเก่งแบบนี้ดินหัวใจวายไปก่อนจะทำไง”

.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
“เล่นต่อเพลงกันไหม” เมื่อจังหวะหายใจกลับมาปกติคนในอ้อมกอดก็เอ่ยขึ้น สองตายังจ้องมองดวงดาวที่ส่องแสงระยิบระยับเต็มท้องฟ้า ดินที่ใช้ปลายจมูกคลอเคลียไหล่บางอยู่ยกยิ้ม “เอาสิครับ”
“เอาเพลงที่มีคำว่าดาวนะ” คนคิดเกมส์ว่าต่อพร้อมกับเสนอตัวเป็นคนเริ่มร้องก่อน
“ในคืนนี้มีดาว...เป็นล้านดวง แต่ใจฉันมีเธอแค่เพียงดวงเดียว... สอดประสานสบตาเคียงข้างกัน อยากจะขอจูบดาวใต้เงาดวงจันทร์”
อีกคนช่วยประสานเสียงร้อง กอดกระชับตัวเขาแน่นขึ้น
“อยู่ไหน...บอกเธอที่มา..ซบลงไออุ่นหัวใจ และเธอ..บอกเธอที่ไป..ฝันคงสดใส รักอยู่ไม่ไกล...จากเธอ ร้องบอกหัวใจ..มีเธอ”
คนร้องเงยหน้าขึ้นมามองกันส่งยิ้มหวานให้ “ตาดินแล้ว” เอ่ยเร่ง “คนชนะจะขออะไรก็ได้หนึ่งอย่าง” ร่างสูงกว่าหัวเราะในลำคอ ก่อนจะครุ่นคิดอยู่อึดใจ ยกอีกฝ่ายขึ้นมาใกล้ โน้มลงไปกระซิบข้างหูคนที่พยายามหดคอหนี
“คืนที่ดาวเต็มฟ้า ฉันจินตนาการถึงหน้าเธอละเมอไปไกลมองไม่เห็นเป็นดาว จันทร์ที่ดูสดใสนั้นเป็นดังใจเธอหรือเปล่า หากมันเป็นจริง..จะเก็บเอาจันทร์มาใส่ใจ”
“(.////.)”
“พอได้ไหมครับ” กระซิบเสียงแหบพร่าใกล้หูแดงเรื่อของอีกฝ่าย
“ระ..ร้องเพราะก็ไม่มีคะแนนเพิ่มให้หรอกนะ” ดินหัวเราะกับคำพูดแก้เขินของอีกคน เอามือลูบแผ่นหลังเปลือยเปล่าของอีกฝ่ายไปมา “ตาอินแล้ว”
“เนื่องจากตอนนี้..ฉันรู้สึกจิตใจมันอ่อนไหว.. อยากจะรู้ว่าเขาเป็นยังไงจากคำพูดวันนี้”
อ้อมกอดที่กระชับแน่นอยู่แล้ว ยิ่งแน่นกว่าเดิม สองมือที่ลูบแผ่นหลังเริ่มเปลี่ยนเป็นบีบนวดคลึงต่ำลงไปถึงเอวคอด “เพลงโปรดดิน” อินยิ้มรับเมื่อคนตัวโตว่าอย่างนั้น สองเสียงสอดประสานกันพร้อมกับสายลมเย็นยามค่ำคืน
“เพราะฉันเพิ่งบอก..รักไป..และเขาก็รับฟังทุกอย่างทุกถ้อยคำ เหมือนความฝัน...แต่ฉันเองก็ไม่อาจแน่ใจ ว่าพรุ่งนี้เรื่องของเราจะสุขหรือแสนเศร้า จึงวอนขอดาวให้ช่วยบอกที...”
คนร้องจบยกยิ้ม “ตาดินแล้..อื้ม!!!” พูดไม่ทันจบก็โดนริมฝีปากหนาเข้ามาประกบ ดูดคลึงจนเกิดเสียงดังก้องในอากาศ ลิ้นร้อนลากเลียไปทั่วริมฝีปากทั้งบนล่าง ไม่นานก็ดุนดันให้เขาต้องยอมเปิดปากรับ ลากเลียแสดงความเป็นเจ้าของไปทั่วพื้นที่ในโพรงปาก อินทุบอกเบาๆ เพราะจู่ๆอีกฝ่ายจู่โจมเข้ามาแบบนี้จนเขาหายใจไม่ทัน
“ดะ..ดิน! จู่ๆทำอะไรเนี้ย” บ่นออกไปทั้งที่ตัวอ่อนยวบไปหมดแล้ว
“ก็อินน่ารัก.. น่ารักจนดินทนไม่ไหวแล้ว”
“แต่เล่นต่อเพลงกันอยู่นะ”
“ดินไม่มีสมาธิเล่นแล้ว”
“...”
“นะ” มองหน้าคนที่ทำตาออดอ้อนจนอินก็อดยกยิ้มไม่ได้
“ชนะอินให้ได้ก่อนแล้วอินจะให้ทำ”
“โธ่~อิน” อีกคนโวยวาย
“ให้ทำจนกว่าจะพอใจเลย”
“โอเค แค่ชนะก็พอใช่ไหม!”
“อยากทำมาให้เธอ..ให้เธอได้อุ่นใจ ว่ายังมีเพื่อนเธอ ตรงนี้ อยากทำมาให้เธอ ให้เธอรู้สึกดี ให้ดาวกระดาษนี้เป็นเพื่อนเธอ”
ดินเริ่มร้องเพลงแบบเร่งจังหวะจนฟังแทบไม่ทัน
“ดาวตกจากฟ้า ยังมีอีกเยอะ ดาวตกไปแล้ว ตกอยู่เสมอ ก็เป็นเหมือนที่เธอไป ไม่หวนคืนมา เธอจากไปแล้ว ใจยังเหงา ให้มันแล้วไป ยังรักเธอ และอย่าไปคิดเสียดายเลย อย่าคิดมากเลยเพื่อนเรา”
อินหัวเราะร่า หยิกแแก้มคนที่ร้องเพลงรัวๆออกมาไม่หยุด
“โอ้คืนนี้ ฉันคิดถึงเธอเหลือเกิน อยู่แห่งไหน เธอที่เฝ้ารอมาเนิ่นนาน ขอวอนดาวและพระจันทร์ ช่วยดลบันดาลให้ซักวัน ให้ฉันได้พ..อือ!!”
หมับ!
อินเอามือปิดปากอีกคนที่ยังร้องเพลงไม่หยุด ปีนขึ้นไปบนตัวอีกฝ่าย สบตากับคนข้างล่าง
“พอแล้ว ดินชนะแล้ว” อินว่าต่อ ยังปิดปากคนตัวโตแน่น
“ถ้าปล่อยแล้วห้ามร้องเพลงอีกแล้วนะ”
ยกยิ้มเจ้าเล่ห์ขึ้นมา

“ให้จูบได้อย่างเดียว”
.
.
เขาขอสัญญากับดาวบนฟ้า จนกว่าแสงดาวสุดท้ายจะลับหายไป คืนนี้เขาจะไม่ปล่อยให้คนขี้ยั่วได้หลับง่ายๆแน่นอน...



*******
เพลงบอกอายุเด้อออ 555 คิดถึงคู่นี้กันบ้างไหมค่ะ เราคิดถึงงงง หวังว่าจะชอบกันน้า~ ว่าจะลงนานแล้วแต่คืออีกคู่ยังตีกันอยู่เลย จะให้มาสวีทตอนเพื่อนเศร้าก็จะดูใจร้ายเกิ๊นน พอเริ่มจะดีกันแล้วเลยเอามาให้อ่านกันจ้า แล้วเอ็นซีเป็นไงบ้าง~ พอใช้ได้เปล่า เขิลลลลล
ติดตามความเคลื่อนไหวที่ทวิตเตอร์ @Maywrite1 #รักมือสองอินดิน

[sailom_orn]

ขอบคุณที่มาเติมความหวานให้ค่ะ

[Nung66669]

เที่ยวกันอยู่ดีๆงั้ยมาจบแบบต้องเสียเลือดกันละเนี้ย

[Geawgard]

จบเเล้ววสำหรับคู่หลักนี่หวานกันเรียบร้อย ชอบดินเวลาอ้อนอินมากฟิลเตอร์หมาน้อยชัดๆ ส่วนต้นกีนั้นบอกได้คำเดียวว่าค้างมาก เป็นกำลังใจให้คนเขียนด้วยนะคะเเล้วก็ขอบคุณสำหรับนิยายสนุกๆ

[airjang]

ชอบนะ สำนวนภาษาดี อาจมีคำผิดบ้าง หน้า/น่า เราว่าถ้าแทนตัวฝ่ายหญิงว่า ของเธอ ดีกว่า ของเขา ไหม

เนื้อเรื่องไม่เวอร์วังเกินจำเป็น ไม่ยืดเยื้อ NC พอดีๆ พอประมาณ

ประทับใจความรักหลากรูปแบบ พ่อแม่ พี่น้อง เพื่อน รุ่นพี่รุ่นน้อง

ความรักที่แม้อยากเก็บเธอไว้แต่ก็ยอมปล่อยมือเมื่อรู้ว่าเธอจะมีความสุขกว่าที่จะอยู่กับตัวเอง

เรารู้ว่าเรื่องนี้เป็น วาย จึงเน้น ชช หลายคู่จัง ก็สนุกอะนะ

ชอบคู่ กีรติตั้งต้น มีความดราม่าที่ทำให้เรื่องเข้มแข็งเข้มข้นขึ้น



ขอบคุณความตั้งใจของคุณนักเขียน อย่าท้อ อย่าทิ้งน้า นิยายของคุณคู่ควรให้คิดตาม ติดตาม

[O-RA DUNGPRANG]

 

[แมลงมีพิษชนิดหนึ่ง]

สนุกมาก หลายคู่ดีแท้

 

[twinmonkey0311]

 

[nOn†ღ]

 

[Musashi]

 จนเมื่อเขาใกล้ถึงฝั่งก็พยายามดึงออกมาจากปากคนตรงหน้า แต่ถูกอีกฝ่ายจับไว้แน่นจนในที่สุดก็ปล่อยออกมาเต็มปากของคนข้างล่าง เมื่อได้สติอีกครั้งดินก็รีบขว้าตัวคนที่ไม่คุ้นกับของเหลวในปากจนสำลักและไอไม่หยุดเข้ามากอดแน่นๆ 

เรื่องไหนเรื่องนั้นทุกเรื่อง พระเอกกินของนายเอกไม่เคยสำลักหรือไอ แต่นายเอกทุกเรื่องสำลักและไอเหมือนกันหมด