记心间 คะนึงหา (เรื่องสั้นจบในตอน)
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: 记心间 คะนึงหา (เรื่องสั้นจบในตอน)  (อ่าน 2303 ครั้ง)

ออฟไลน์ wattana

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 38
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +34/-0
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ


ติดตามกฎเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฎจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0

ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0

ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่

1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิ์ส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน  เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ   เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรูปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ
หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสต์กระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด   คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง   จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต  และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ   

เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า  อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต   จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น   ก็ประมาณอย่าทำให้กระทู้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย  ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพสต์ หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ  เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้  ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเว็บแห่งนี้นะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล์ บอกเมล์ แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ

5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้  มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย  ทำได้  แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสต์นิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว  โดยสามารถใช้ปุ่ม Insert quote ได้    ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
      7.1 นิยาย 1 ตอน  จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
      7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
      7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
            - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ

8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).

9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ

10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป  โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เว็บ http://www.thaiboyslove.com  ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย  เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม้อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเว็บ แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป

11.บอร์ดนิยายที่โพสต์จนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสต์ในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรื่องบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว

บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป

12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด

13.ผู้โพสต์นิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสต์ให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ

14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน  ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ

15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเว็บบอร์ด  ควรจะให้เครดิตกับ... 
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เว็บไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ  ให้โพสต์ชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ  พร้อมทั้งเว็บไซต์ที่อ้างอิง 
  (กรณีนี้จะโพสต์อ้างอิงชื่อผู้โพสต์หรือเว็บไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเว็บไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสต์และเว็บไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสต์ค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเว็บไซต์สาธารณะ เช่น  หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสต์ได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพสต์
- ถ้าเป็น FW mail  ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail

16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข

17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน  ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง  นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฎการซื้อขายของเล้าก่อน ด้วยนะคะ)
ว่าด้วยเรื่องการจะรวมเล่มนิยายขายในเล้า จะต้องมี ID ซื้อขายก่อน ถึงจะสามารถประกาศ ..แจ้งข่าว.. ที่บนหัวกระทู้ของนิยายได้ ในกรณีที่ รวมเล่มกับ สนพ. ที่มี  ID ซื้อขายของเล้าแล้ว นักเขียนก็สามารถใช้ หมายเลข  ID ของ สนพ. ลงแจ้งในหน้าที่มีเนื้อหารายละเอียดการสั่งจองนิยายได้

18.ใครจะโพสต์เรื่องสั้นให้มาโพสต์ที่บอร์ดเรื่องสั้น ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที  ส่วนเรื่องสั้นที่จบแล้วให้แก้ไขโพสต์แรก และต่อท้ายว่าจบแล้วจะได้ไม่ถูกลบทิ้งและจะเก็บไว้ที่บอร์ดเรื่องสั้นไม่ย้ายไปไหน   เช่นเดียวกับนิยายทุกเรื่องเมื่อจบให้แก้ไขโพสต์แรก และต่อท้ายว่าจบแล้ว จะได้ย้ายเข้าสู่บอร์ดนิยายจบแล้ว ไม่เช่นนั้นม๊อดอาจเข้าใจว่าไม่มาต่อนิยายนานเกินจะโดนลบทิ้งครับ

เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ
admin
thaiboyslove.com.......................................                                                           

วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฎ ข้อที่ 7
วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฎทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย
วันที่ 11 พ.ย. 2557 เพิ่มเติมการลงเรื่องสั้นและการแจ้งว่านิยายจบแล้ว
วันที่ 4 ธ.ค. 2557 เพิ่มบอร์ดเรื่องสั้นจึงปรับปรุงกฎข้อ 18 เกี่ยวกับเรื่องสั้น และ เพิ่มเติมส่วนขยายของกฎข้อ 17



เว็บไซต์แห่งนี้เป็นเว็บไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฎหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเว็บไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเว็บไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเว็บไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม
-----------------------------------------------------------------------------------


记心间 คะนึงหา

ผู้แต่ง
一盅
(Yī zhōng)

ยามพบแสนยาก.....จำจากแสนง่าย

จิตอาลัย.....เฝ้าคิดคะนึงหา

เมื่อไหร่จะได้พบกันอีกครา

===================================
สารบัญ
นักรบกับดอกโบตั๋น
แม่ทัพถามนภา
คืนหิมะโปรยของแม่ทัพตาบอด​​​​​​​
 
Share This Topic To FaceBook
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 23-05-2019 00:42:26 โดย wattana »

ออฟไลน์ wattana

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 38
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +34/-0
นกรบกับดอกโบตั๋น
«ตอบ #1 เมื่อ16-05-2019 23:24:13 »

โบตั๋น_1

นกรบกับดอกโบตั๋น



หลายปีธุลีเปรอะ.....ชุดรบเลอะคราวคลาไคล

ใฝ่แสวงคันธาลัย.....ณ ศาลา ชุ่ยเวย์ ขจี

สลิลพิไลไศลพิลาส....พิศะมิอาจจะอิ่มฤดี

รีบขับควบพาชี.....ศศีจ้าลาลับจร



สงคราม... ช่างยืดเยื้อกินเวลาแสนยาวนาน ปีแล้วปีเล่าพ้นผ่าน สงครามก็ยังมิจบ....

ข้ารีบควบม้าแลพาเหล่าทหารตะลึงบอนมุ่งหน้า ยามโฉ่ว* ข้าเพิ่งตีทัพศัตรูแตกพ่ายไป แต่ไม่ทันรุ่งสางผู้รุกรานกลับยกทัพมาอีกครา คงเป็นกลศึกคิดฉกฉวยโอกาสยามพวกเราหย่อนยานที่ได้รับชัย

[*ยามโฉ่ว เวลา 01.00 - 02.59 นาฬิกา]

ข้ามองชาวบ้านพากันอพยพเป็นเส้นแถวแนวยาวที่ข้างทาง ช่างเป็นภาพชวนสลดใจ แต่พลันผ่านศาลาที่รายล้อมด้วยดอกโบตั๋นพิสุทธิ์แลหอมกรุ่น ภาพทุกอย่างกลับแลเชื่องช้า เมื่อมองเข้าไปในศาลา ข้าเห็นหนุ่มรูปงามผู้หนึ่งกำลังนั่งเป่าขลุ่ยอยู่ในนั้น ชุดสีขาวบริสุทธิ์พลิ้วตามลมเอื่อย ภาพนั้นตราตรึงข้าที่สวมเกราะเกรอะกรังให้นึกอยากจะแวะเชยชมเพียงสักครา แต่ก็จำต้องรีบควบขับม้าไปในค่ำคืน

กลับมาอีกคราคงมิได้เจอ หนุ่มผู้นั้นคงจะอพยพลงใต้ปะปนไปกับชาวบ้านแล้ว



รุ่งสางฟ้าเริ่มสว่างรำไร สมองว่างเปล่า ข้าขับม้าเอื่อยเฉื่อยมาที่ศาลาเล็กซึ่งรายล้อมด้วยดอกโบตั๋น กลีบดอกบางร่วงหล่นบนบ่าของข้าที่เคยหนักอึ้ง

เสียงขลุ่ยแสนไพเราะดึงดูดให้ข้าบังคับม้าเข้าไปใกล้

บุรุษรูปงามชุดขาวเป่าขลุ่ยอยู่ในศาลา เมื่อเขามองมาที่ข้า พวกเราจึงได้สบตากัน

ข้าในชุดเกราะเกรอะกรังโชกเลือดยิ้มเปรมปรีดิ์ เขาคลี่ยิ้มงดงามพร้อมกับผงกศีรษะเล็กน้อย

และร่างของข้าก็ค่อยๆ จางหายไป...



--- END ---

ขอบคุณบทกวีแบบซือ "ศาลาชุ่ยเวย์ แห่ง ฉือโจว" (池州翠微亭)

จากเว็บ : https://www.bloggang.com/mainblog.php?id=dingtech&month=13-04-2010&group=4&gblog=7


« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 23-05-2019 00:31:13 โดย wattana »

ออฟไลน์ ืniyataan

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3324
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +64/-1

ออฟไลน์ wattana

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 38
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +34/-0
แม่ทัพถามนภา
«ตอบ #3 เมื่อ17-05-2019 15:04:03 »

นภา_1

2

แม่ทัพถามนภา



จันทร์กระจ่างสักกี่ครั้ง…..ชูเมรัยไต่ถามฟ้า

ทิพยสถานกลางเวหา…..ราตรีนี้เป็นปีใด



เราตั้งมั่น ถอยกรู บุกโจมตี ฝ่าฟัน ซ้ำไปซ้ำมามานานแล้ว ดวงจันทร์ลอยหลาหลบหายคืนแล้วคืนเล่า

จนวันนี้ยามดี มีราชโองการอวยชัยให้สำเร็จก่อนวสันต์ฤดู ข้าตัดสินใจพาทัพข้ามแม่น้ำขวางกั้น ตีทัพศัตรูจนแตกกระเจิงถอยล่นกลับไป

จบศึกแล้ว…

ราวสิบห้าวันทัพที่เมืองหลวงส่งมาตั้งมั่นก็ถึงที่หมาย มาพร้อมกับข้าวปลา สุรา ขนม เป็นของกำนัลให้ทัพที่เหลือรอดของข้าดื่มด่ำก่อนนำทัพกลับบ้านกลับเมือง

ข้าร่ำสุรา แหงนหน้าขึ้นมองฟ้า เห็นจันทร์ที่ยังไม่เต็มดวงดีลอยกระจ่างพลางกล่าวว่า

“นี่มันปีใดแล้วนะ พวกเราทำศึกมานานจนลืมวันลืมคืนเลยทีเดียว”

เห็นสหายต่างวัยหัวเราะร่วน ดวงหน้าอ่อนเยาว์ที่เคยกระจ่างสู้จันทรา บัดนี้หมองคล้ำไปเพราะกร่ำแดดกร่ำลมมาแรมปี เจ้าเคียงบ่าเคียงไหล่ตรากตรำกับข้ามานานเหลือเกิน

“ตอนเปิดศึกที่นี่ข้าอายุสามสิบห้า ครานี้คงจะเข้าสี่สิบแล้วกระมัง” ข้ากรอกเหล้าเข้าปากอย่างไม่เสียดาย สุราหกรดชุดเหม็นสาบที่สวมใส่อยู่จนเปียกชุ่ม ปกติแล้วเจ้ามักชอบโวยวายเสมอยามที่ข้าออกดื่มเหล้าเคล้านารี

“ถ้าเจ้าอายุครบยี่สิบแล้วยังไม่ออกเรือน …ก็มาอยู่ด้วยกันกับข้าเถิด ข้าเองก็ตัวคนเดียว”

ไม่มีเสียงตอบกลับมา ความเงียบงันเข้าครอบงำอยู่นาน

“ท่านแม่ทัพซุน” พลทหารนายหนึ่งเรียกพลางเดินเข้ามาหา ข้าเหลือบมองแล้วเผลอเห็นเป็นเจ้าไปเสียได้ ข้าจึงลอบขำพลางโคลงศีรษะไปมากับความเลอะเลือนของตัวเอง “เหตุใดจึงมานั่งดื่มคนเดียวเช่นนี้เล่า ไปร่วมวงกันเถิด พวกข้ามีเรื่องอยากสนทนาเฮฮากันท่านตั้งมากมาย”

“ราตรีนี้ปีใดแล้วนะ…” ข้าเอ่ยถาม เสียงไม่ดังนัก

“ท่านแม่ทัพซุนว่าอย่างไรนะ?”

“เดี๋ยวข้าตามไป” ข้าบอกเช่นนั้น พลทหารจึงกลับไปร่วมวงดังเดิม

ข้าชูชามเมรัยขึ้นฟ้า “ไม่ทราบว่าบนสวรรค์คืนนี้เป็นปีใด” ข้าไถ่ถามกับนภา หวังว่าเจ้าที่อยู่บนฟ้าจะได้ยิน



-- END --

ขอบคุณกลอน (ยอดขุนโจร, 2 : 415) จากเว็บ > http:/

« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 23-05-2019 00:34:57 โดย wattana »

ออฟไลน์ ืniyataan

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3324
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +64/-1
ึคือระลึกถึงคนที่จากไปแล้ว...ใช่ไหม  :hao4:

ออฟไลน์ wattana

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 38
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +34/-0
ึคือระลึกถึงคนที่จากไปแล้ว...ใช่ไหม  :hao4:
เหมือนแม่ทัพจินตนาการขึ้นมาเองค่ะ

ออฟไลน์ wattana

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 38
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +34/-0
คืนหิมะโปรยของแม่ทัพตาบอด
«ตอบ #6 เมื่อ23-05-2019 00:40:45 »

เนตร_1
คืนหิมะโปรยของแม่ทัพตาบอด

หาญมั่นเจตน์มุ่ง หิวเนื้อ “หู” ปรุง เป็นภักษา

กระหายเลือด “ซยุงหนู” ดื่มดวดแล้วกู สรวลเสวนา



ในคืนที่หิมะโปรยปราย

คนที่ข้ารักได้ตายจากไปนานแล้ว ถูกซยุงหูย่ำยีจนตายไปนานแล้ว

พวกมันยึดเมืองได้ก็เข่นฆ่าอย่างไร้ปราณี ขืนใจสตรีมากมาย ชาวฮั่นทั้งหลาย ทั้งชาวบ้าน ทหาร ขุนนาง แลเชื้อพระราชวงศ์ที่ตกเป็นทาส บ้างถูกทรมาน บ้างถูกใช้แรงงานจนตายราวกับใบไม้ร่วง

ข้าเกลียดพวกมันเหลือเกิน เกลียดจนอยากฉีกทึ้งพวกมันให้เป็นชิ้นๆ แล้วกัดกิน



ข้าข้ามแม่น้ำบุกโจมตีพาดฟันพวกมันด้วยความแค้น จนทัพของพวกมันแตกพ่ายหนีกระเจิง ข้าจักไล่ล่าหัวแม่ทัพของพวกมันเพื่อนำมาเสียบประจานสังเวยให้กับชาวฮั่น

ข้าควบม้าตามมาไกล รู้ตัวอีกครา ก็เหลือเพียงตัวข้าในป่าเพียงลำพัง

สายไปแล้ว... ความแค้นบังตาข้าจนมืดบอด



คืนนี้หิมะโปรยปราย

สองแขนข้าถูกตัด ข้อเท้าทั้งสองข้างก็ถูกหั่นไปนานแล้ว ซ้ำดวงตาทั้งสองก็ยังถูกควัก ก่อนไปพวกไม่ลืมที่จะเอาดาบปักทิ้งไว้ตรงท้องข้า

พวกมันเองก็คงเกลียดข้าเหมือนกัน คงอยากกินเลือดกินเนื้อข้าเหมือนๆ กัน

ข้านอนหายใจรวยริน ชินชาแล้วซึ่งความเจ็บปวดใดๆ ละแล้วซึ่งความแค้น ในตอนนี้หวังเพียงแสงสว่างสุดท้ายที่จะนำทางไปสู่ปรภพ

“สวบ… สวบ… สวบ…” ได้ยินเสียงคนเดินลากฝีเท้าเข้ามาหาอย่างเกียจคร้าน กลิ่นหอมเย็นโชยมาพาให้ใจอุ่นวาบจนแทบน้ำตาทะลัก และสติข้าก็ใกล้หลุดลอยเต็มที

หรือนางจะมารับข้าแล้ว...

“หลินเอ๋อร์? ...” ข้าเรียกด้วยเสียงที่แหบพร่าแผ่วเบา

“ไม่ใช่” เสียงทุ้มหวานกังวานใสชวนอุ่นใจตอบก่อนจะกล่าวว่า “ท่านช่างน่ากินนัก”

จากนั้น... สัมผัสแสนนุ่มละมุนก็ทาบทามมาบนฝีปากแตกยับของข้าที่คิดว่าจะไม่รู้สึกอะไรอีกแล้ว

เอาเถิด… จะกินเลือดกินเนื้อข้าอย่างไรก็เชิญเถิด ข้ามิสนอะไรอีกแล้ว...



-- END --

ขอบคุณบทกวีแบบฉือที่แต่งโดย แม่ทัพ เยว่เฟยจากเว็บ : https://www.bloggang.com/mainblog.php?id=dingtech&month=13-04-2010&group=4&gblog=7

ออฟไลน์ ืniyataan

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3324
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +64/-1
อื้อหือ..บทนี้สยองขวัญ  :mew5:

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด