ตอนที่ 28 กริช x ต้น
คำพูดที่ออกมาจากกริชทำให้ต้นถึงกับตกใจ ซึ่งแม้แต่กริชเองก็ดูตกใจในสิ่งที่ตนเองพูดเช่นเดียวกัน
“อะ..เอ่อ..คือจะบอกว่าถ้าเราไปเปลี่ยนชุดเดี๋ยวมันจะนานไปน่ะ มันจะมืดเสียก่อน” กริชรีบแก้ตัวเป็นพัลวัน
“โอเค”
“ห๊ะ”
“ก็ไปกันทั้งชุดนี้ไง มันใส่ยาก ไว้ค่อยไปถอดที่ห้องก็ได้” ต้นตอบโดยที่ไม่มีความเขินอายแม้แต่น้อย
กริชหัวใจเต้นแรงไม่เป็นจังหวะ มันจริงอยู่ที่เขาเสนอไปด้วยความพลั้งปาก แต่ตอนนี้เขากลับคิดได้ว่าหากไปกินข้าวชุดนี้ คนอีกมากมายก็จะเห็น แต่อีกใจหนึ่งกลับอยากลองอะไรแบบนี้ขึ้นมาเสียอย่างนั้น
“เดี๋ยวเราลองพูดตามบทที่เขาให้มาดูไหม”
“ดะ..ดะ...ดะ..ได้ๆ” กริชลนลานรับคำ เพราะเพิ่งหลุดจากภวังค์ความสับสนในใจ
แม้ว่าจะดูนิ่งๆ แต่ในใจต้นกลับตื่นเต้นไม่แพ้กัน แม้ว่าเขาจะมีประสบการณ์น่าอายหลายอย่างตอนรับน้อง แต่เรื่องแบบนี้ไม่ใช่เรื่องที่เกิดซ้ำบ่อยๆ แล้วจะชินง่ายๆ การตอบตกลงคำชวนของกริชทำให้ต้นทั้งรู้สึกตื่นเต้นและตื่นตัวไม่น้อย ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ที่ต้นรู้สึกชอบความรู้สึกที่เกิดขึ้นแบบนี้ ตื่นเต้น หน่วง กังวล และอายในเวลาเดียวกัน
ทั้งสองผลัดกันพูดบทด้วยความเขินอาย เพราะทั้งสองไม่เคยใช้คำพูดแบบนี้มาก่อน เมื่อถึงช่วงที่มีเสียงกรีดร้องจากการโดนกระแทกก็ทำเอาทั้งต้นและกริชหน้าแดงขึ้นมาพูดต่อไม่ได้
ทั้งสองนั่งมองหน้ากันอยู่สักพัก
“มันนานแล้วเรากลับไปต่อกับพวกนั้นกันไหม”
“ไปกัน” ต้นรับคำและลุกขึ้น”
อากาศยามเย็นไม่ได้ร้อนอบอ้าวเท่าตอนกลางวัน แต่ด้วยความที่ชุดมันทับซ้อนกันหลายชั้น ก็ทำให้ทั้งสองรู้สึกร้อนขึ้นมาบ้าง และอึดอัดเล็กน้อย เพราะเหงื่อที่ซึมกับความรัดรูปของชุดที่ใส่ แต่เพียงครู่เดียวเท่านั้น ทั้งสองก็ชินและลืมความรู้สึกนั้นไป
แม้ว่าจะอยู่มานานสักพักแล้ว แต่การกลับมาเจอผู้คนอีกรอบก็ทำให้ต้นและกริชบังเกิดความรู้สึกเขินอายขึ้นมาอีกครั้ง บริเวณที่นักแสดงยืนอยู่ มีเก่งเข้ามายืนคุยด้วย
“เอ่อ พวกนายทั้งสอง ระหว่างที่พวกนายไปซ้อมกันอยู่มีการเปลี่ยนแปลงนิดหน่อยนะ” คนที่เป็นผู้กำกับเข้ามาคุยด้วยเมื่อต้นและกริชเดินเข้ามาถึง
“อ่ะ หา อะไรเหรอ”
“บทของสีแดงมีการเปลี่ยนตัวนิดหน่อย เพราะเราขาดคนตัดเสียงคนที่เล่นบทนี้จึงอาสาไปตัดเสียงให้”
“เราเลยได้ เก่งจากห้องพวกนายมาเล่นให้”
เก่งหันมาโบกมือยิ้มให้ทั้งสอง
“เดี๋ยวเราลองมาต่อบทกันเลยนะ เอาคร่าวๆ พอ”
ก่อนที่การต่อบทจะเริ่มขึ้น ต้นสังเกตว่าชุดของกริชมันไม่เข้าที่เนื่องจากการล้มลงไปเมื่อครู่นี้
“กริช แป๊บนะ ชุดมันไม่เข้าที่”
ต้นเดินเข้าไปที่ด้านหลังของกริชและขยับบริเวณเข็มขัดของกระโปรงจากด้านหลัง ซึ่งต้นเผลอเกี่ยวชุดว่ายน้ำทางด้านหลังไปด้วย จึงทำให้แทนที่กระโปรงจะถูกเลื่อนอย่างเดียว กลับกลายเป็นชุดว่ายน้ำถูกขยับและดึงจากด้านหลังไปด้วยพร้อมกัน
“อึ๋ย อึ๊บ” ตั้งแต่ตอนไหนก็ไม่รู้ที่หัวของกริชค่อยๆ เปิดออกมา และตอนนี้ด้วยความบังเอิญที่ต้นขยับชุดของกริช ก็ทำให้ตอนนี้หัวที่เปิดออกมาเล็กน้อยได้สัมผัสกับเนื้อกางเกงในไปแล้วเรียบร้อย
“เป็นอะไรหรือเปล่ากริช ต้นถามเมื่อได้ยินเพื่อนส่งเสียงแปลกๆ”
“ปะ.เปล่าต้น อึ๊ก” จังหวะจัดครั้งสุดท้ายพอดี แม้ทำให้ชุดเข้าที่แต่ก็สร้างความรู้สึกเสียวแว๊บให้เกิดกับด้านล่างของกริชอย่างรุนแรง และตอนนี้กริชตกที่นั่งลำบากเสียแล้ว เพราะทุกๆ การขยับการเสียดสีกับผ้าก็จะเกิดขึ้น และมันสร้างความรู้สึกเสียวแปลบปลาบให้เกิดขึ้นเป็นระยะ และต้องขอบคุณชุดแนบเนื้อที่ปิดไปหมดทุกสัดส่วน จนทำให้กริชไม่สามารถที่จะหาเวลานอกไปจัดตรงนั้นให้เข้าที่
กริชคิดในใจว่าซวยแล้วไง เพราะเมื่อครู่แค่ขยับหลบเพื่อนแค่ก้าวเดียวเขากลับรู้สึกเสียวจนแทบยืนไม่อยู่ แล้วถ้าต้องเดินไปไหนมาไหนแบบนี้เขาต้องทนความรู้สึกนี้ไม่ไหวอย่างแน่นอน
การต่อบทอย่างคร่าวๆ เริ่มขึ้น ซึ่งกริชต้องเรียกสติทั้งหมดขึ้นมาเพื่อโฟกัสกับการต่อบทอย่างเดียวเท่านั้น เพราะความรู้สึกที่พลุ่งพล่านจากด้านล่างคอยก่อกวนเขาเป็นระยะ แต่การยืนนิ่งก็ยังสามารถประคับประคองสถานการณ์คับขันแบบนี้ไปได้บ้าง
การต่อบทเสร็จสิ้นในที่สุด ทั้งหมดตัดสินใจแยกย้ายไม่ไปรวมกับกลุ่มที่แบ่งงานแล้ว
กริชยังคงยืนอยู่ที่เดินตอนทุกคนแยกไป ต้นและเก่งที่ยืนอยู่ข้างๆ ก็หันหน้ามาถามกริชในหัวข้อที่ว่าจะไปโรงอาหารที่ 1 2 หรือ 3 ดี
“เอ้อ เราไปเอาชุดที่ห้องน้ำก่อนไหมกริชลืมไปเลย”
“อะ เอ่อ ปะ ไป กัน”
“งั้นเดี๋ยวรอที่นี่นะ” เก่งไม่ได้เปลี่ยนชุดอะไรเลย เลยตัดสินใจว่าไม่ไปด้วย
ต้นเดินนำออกไป โดยที่มีกริชค่อยๆ เดินตามไปทีละก้าวด้วยความยากลำบาก เพราะทุกๆ ก้าวย่างมันทำให้เขาเสียวจี๊ดขึ้นมาจับใจ แต่เขาต้องอดทนเพื่อที่จะได้เข้าไปจัดระเบียบให้เรียบร้อยในห้องน้ำ
“เอ้า กริชทำไมเดินช้าจัง”
ต้นที่ล่วงหน้าไปหันกลับมา เมื่อเห็นเพื่อนอยู่ห่างออกไปหลายก้าวเลยทีเดียว
“ป๊ะๆ รีบไป” และต้นก็เดินตัวปลิวกลับมา อ้อมไปที่ด้านหลังของกริช
“ตะ ต้น ต้นอย่านะต้น”
สองมือในชุดรัดรูปของต้นจับเข้าที่บ่าทั้งสองของกริช
“ไปกันเล้ย”
ต้นออกแรงดันให้กริชเดินไปด้านหน้าอย่างรวดเร็ว การถูกผลักจากด้านหลังทำให้กริชต้องขยับขาไปด้านหน้าทั้งซ้ายและขวา กลายๆ เป็นคล้ายๆ กึ่งออกวิ่งโดยมีต้นผลักอยู่ด้านหลัง
“ซี๊ดดดด โอวว ต้นๆ ต้นพอก่อนนน”
“โอววว ซี๊ดด” ความเสียวจี๊ดที่ยากจะบรรยาย เกิดขึ้นทุกย่างก้าวของกริช และมันเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ โดยที่คนด้านหลังยังไม่รู้สึกตัวยังคงดันเล่นด้วยความสนุกสนาน
“ต้น โต้นนนน หยุ๊ดดดดด”
“ห๊ะ อะไรเหรอกริช”
กริช บังคับไม่ให้ขาของตัวเองสั่นเมื่อความเสียวซ่านจบลงจากการหยุดเดินของต้น ลมหายใจของกริชขาดห้วงเล็กน้อย เพราะการเดินด้วยความรู้สึกที่ถาโถมเมื่อครู่ทำเอาเหนื่อยไม่น้อย
“รู้สึกปวดขานิดหน่อยน่ะ”
“เอ๊า ขอโทษนะ”
ต้นทำหน้าจ๋อยๆ และทั้งคู่ก็เดินมาด้วยจังหวะที่ช้ากว่าปกติ จนมาถึงห้องน้ำ กริชเดินมาด้วยท่าทางที่แปลกๆ เพื่อที่จะลดการเสียดสีให้มากที่สุด การอ้างว่าปวดขาจึงทำให้กริชเดินแปลกๆ ได้อย่างสบายใจมากขึ้น แต่นั่นก็ยังเดินลำบากอยู่ดี
ทั้งสองเข้ามาในห้องน้ำ กริช เดินเข้าไปภายในห้องน้ำห้องหนึ่งเพื่อที่จะจัดระเบียบร่างกายตัวเอง โดยให้เหตุผลว่าปวดฉี่ ซึ่งจริงๆ แล้วตอนนี้เขาไม่รู้ว่าความรู้สึกที่เกิดขึ้นมันเป็นอะไรกันแน่ระหว่างปวดฉี่ ปวดท้อง เสียว หรืออะไร ในตอนนี้เขารู้สึกชาๆ ด้านล่าง
กริชพยายามจะปลดซิปด้านหลังชุดว่ายน้ำที่คลุมอยู่นอกสุดออกก่อน เขาจับซิปและดึงลง มันไหลลงมาเกิดเสียงดังครืดๆ และมันก็หยุดลง ซิปของชุดกริชติดจนขยับไม่ได้ ประกอบกับการเอื้อมมือมาด้านหลังทำให้เขารู้สึกเมื่อยแขน จนไม่สามารถเอื้อมไปด้านหลังได้นานๆ
เวลาผ่านไปครู่หนึ่งที่กริชพยายามจะปลดซิป ตอนนี้เขาปวดฉี่ขึ้นมาจริงๆ แล้ว
“กริช เป็นอะไรหรือเปล่า”
“เปล่าๆ แต่ซิปมันติดอะไรไม่รู้ แกะไม่ได้น่ะ”
“ออกมาสิ เดี๋ยวเราแกะออกให้”
กริชเปิดประตูให้ แต่ยังไม่ทันได้ออกมาต้นก็เข้าไปเสียก่อน
“ไหนๆ เดี๋ยวดูให้”
“เหมือนว่ากริชจะไม่ดึงลงมาตรงๆ มันเลยกินเนื้อผ้าเข้าไปซิบมันก็เลยติดน่ะ”
เนื่องจากห้องน้ำค่อนข้างแคบ ต้นเลยต้องแทรกตัวเข้าผ่านประตูไป แล้วจึงปิดประตู เพื่อไม่ให้เกะกะ จนตอนนี้กลายเป็นว่า ต้นและกริชอัดกันอยู่ในห้องน้ำสองคน อากาศที่ธรรมดากลายเป็นอบอ้าวขึ้นมาแทบจะทันที
“เดี๋ยวนะ จะออกละ” ต้นยังมุ่งมั่นในการดึงซิปลงทั้งๆ ที่ตัวยังเบียดกับกริชอยู่
“อึ๊อ”
“เป็นอะไรหรือเปล่ากริช”
“.....” กริชไม่ได้ตอบอะไรออกมา ต้นจึงตั้งหน้าตั้งตาแกะต่อ ด้วยแรงเขย่าจากซิปมันสามารถส่งไปถึงด้านล่างเช่นกัน แม้ว่าจะเล็กน้อย แต่มันก็ทำให้กริชรู้สึกจนด้านล่างแข็งตัว
“ออกหรือยังต้น”
“ไม่เลยมันติดแน่นมาก เหมือนว่าต้องใช้ที่กว้างกว่านี้น่ะ ออกไปข้างนอกดีกว่า ไม่รู้จะมาอัดกันในนี้ทำไมเนอะ”
“เดี๋ยวๆ กริช อย่าเพิ่งหันมา โอ๊ย”
“ขอโทษต้นเป็นอะไรไหม”
กลายเป็นว่าพอกริชหันตัวในห้องน้ำแคบที่คนเดียวเข้าไปก็แทบจะเต็มแล้วทำให้ทั้งสองประจันหน้ากัน ลำตัวส่วนบนและส่วนล่างอยู่ใกล้กันจนแทบจะชิด
“กะ..กริช อะ..เอ่อ อย่าเพิ่งขยับขานะ โอ้ววว”
หลังจากกริชพลิกตัวกลับมาต้นที่พยายามจะหลบทำให้กลายเป็นว่าต้นกางขาจนกระโปรงร่นขึ้นไปด้านบนและตัวของกริชเข้ามาอยู่ตรงกลางระหว่างขอของต้นพอดี ทุกการขยับเลยส่งแรงกระแทกสู่ต้นน้อยอย่างเต็มที่
“ปะ แป๊บ อ๊า อย่าเพิ่งขยับ อูววว”
ในห้องน้ำที่คับแคบและชุดแนบเนื้อที่ปกคลุมทั้งสองเอาไว้ทำให้ร่างกายร้อนรุ่ม ความชื้นและเหนียวเหนอะหนะตัวกลายเป็นความรู้สึกแปลกใหม่ที่ทั้งสองไม่เคยได้รับ และกระตุ้นอารมณ์ของทั้งคู่ให้แตกพล่านอย่างรวดเร็วและรุนแรง
กริชและต้นหน้าแดง หายใจไม่เป็นจังหวะหัวใจของทั้งสองเต้นแรงจนสัมผัสได้ถึงความแรงของหัวใจอีกฝ่าย ลำตัวแนบลำตัว และด้านล่างบดเบียดกัน
“เอางี้ดีกว่าต้น”
กริชไขว้ขากับต้นซึ่งแวบแรกทำให้ต้นถึงกับสะดุ้งเฮือกจากแรงเบียด และเมื่อทำสำเร็จทำให้ทั้งสองยืนเบียดกันในสภาวะที่ต้นขาซ้ายของกริชอยู่บนเป้าของต้นและขาของต้นก็อยู่บนเนื้อที่ไวสัมผัสของเขาเช่นเดียวกัน
ต้นหอบหายใจ ความรู้สึกที่คุ้นเคยหวนกลับมาอีกครั้ง ครั้งก่อนเป็นกับครูสน แต่ครั้งนี้กับเพื่อนของเขาเอง ต้นอยากจะหนีออกไปจากตรงนี้ เพราะถ้ามันเกิดเหตุการณ์แบบนั้นซ้ำอีกครั้ง เขากับเพื่อนอาจมองหน้ากันไม่ติดก็เป็นได้
“กะ..กริช เปิดประตูหน่อยสิ เรามองไม่เห็น”
กริชที่อารมณ์เตลิดไปแล้ว จะเอื้อมมือไปเปิดประตูด้านหลังของต้น เขาโอบมือไปเพื่อจะควานหาตัวล็อกที่มันสับลงตอนปิดห้องน้ำ แต่กลายเป็นว่าไปเร่งให้ต้นขยับจนตัวเองต้องร้องออกมาเพื่อระบายอารมณ์ จากนั้นเขาเลยขยับขาซ้ายสวนคืนเพื่อที่จะแกล้งเพื่อนบ้าง
“นี่แนะ”
“โอะ โอ้ววว กริช ยะ อย่าทำ บะ แบบ ฮ๊า” ต้นถูกดุลเข้าไปที่ต้นน้อยทำให้รู้สึกแปลกๆ ขึ้นมาเช่นเดียวกัน และอารมณ์ของต้นก้พุ่งขึ้นมาแล้ว
“ทำแบบนี้ใช่ไหมได้ อึ๊อ โอ๊ะ โอ้ววว”
“อ๊า ต้น จะเอาใช่ไหมล่ะ” กริชรวบมือโอบร่างต้นเข้ามาประชิด สอดขาเข้าไปตรงระหว่างขาโดนบริเวณแท่งเนื้อที่แข็งเป็นก้อนอย่างชัดเจน จากนั้นจึงเริ่มส่งท่อนขาเข้าไปเสียดสีอย่างต่อเนื่อง แต่ตัวของเขาเองก็โดนต้นหมุนวนขาบริเวณเดิมที่โดนเสียดสีมาแล้วเช่นเดียวกัน ความหน่วงใต้ท้องน้อยยิ่งเพิ่มมากขึ้นกว่าเดิม เกมือนกริชแบกบางสิ่งบางอย่างไว้ในท้องน้อย และทุกๆ การบดคลึงมันจะเพิ่มปริมาณมากขึ้นเรื่อยๆ
เหมือนต้นจะรู้เพราะจังหวะของเขาถี่ขึ้นและขยี้มากขึ้นเรื่อยๆ ทั้งสองคนเปลี่ยนเป็นการโยกก้นเพื่อให้ด้านหน้าไปบดกับขาของอีฝั่งแทน ตอนนี้ภาพที่เห็นจึงกลายเป็นต่างคนต่างร่อนเอวเพื่อให้ระหว่างขาของตัวเองไปเบียดกับขาของอีกฝั่ง
“โอ้วว มะ มัน รู้สึกแปลกๆ ซี๊ดดดด” ใจของกริชเต้นแรงและเร็ว ความเสียวแล่นจี๊ดขึ้นมาจากตรงนั้น
“คะ ความรู้สึกแบบนี้มันอะไรกัน”
“ฮึ๊กกก อึ๋ยย ต้น เหมือนมีอะไรสักอย่างจะออก โอ๊ยย จะออกแล้ว อื๊ออ โต้นนน จะออกแล้ว จะออกแล้วววว” และกริชก็ตัวกระตุกไปหนึ่งครั้งตามมาด้วยอาการเกร็งจนสั่นไปทั้งตัวอยู่ชั่วครู่
ทั้งคู่ยืนหอบหายใจด้วยความเหนื่อยอ่อน แต่เหนือกว่าสิ่งใดนั้นเมื่อกริชได้สติกลับมา ความรู้สึกผิดกลับเข้ามาเกาะกุมในจิตใจทันที
“ขอโทษนะต้น”
เขามองไปที่หน้าต้นที่ตอนนี้ไม่อาจเดาความรู้สึกใดๆ ได้ ต้นหายใจแรงออกทางจมูกเพราะความเหนื่อยจากกิจกรรมเมื่อสักครู่
ต้นนั้นรู้สึกสับสนไม่น้อย เพราะเหตุการณ์นั้นคล้ายกับของครูสนเพียงแต่ว่าครั้งนี้มันต่างออกไปเล็กน้อย
“เราขอโทษนะต้น”
“ขอโทษนะ” เมื่อเห็นเพื่อนนิ่งไม่ตอบกริชยิ่งใจหาย หัวใจของเขาหล่นวูบ เขารู้สึกกลัวที่จะเสียเพื่อนคนนี้ไปอย่างจับใจ แต่สิ่งที่เขาทำมันก็ดูช่างน่าละอายจริงๆ
“อื้อ ไม่เป็นไรหรอก”
ต้นเอื้อมมือไปปลดล๊อกด้านหลังประตูและเดินออกไป
หัวข้อ: Mask of fetish : หน้ากากแห่งความใคร่ 18+ ตอนที่ 31 การออกเดตกับโจ ตอนต้น (อ่าน 15288 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก