บทที่ 24 ถึงร้ายก็รักนะ เกเรยังไงก็รักนะ หน้าตาเป็นตัวกำหนดเทวดาเขียนบทยังไงกันวะ [ร้ายก็รัก - โจอี้ บอย]
“ตื่นได้แล้ว คนดี”
“...”
หลังจากอาบน้ำชำระร่างกายตัวเองเรียบร้อย ไอดินเดินมาปลุกเด็กขี้เซาที่ยังนอนหลับไม่รู้เรื่อง ก้มลงหอมแก้มนุ่มไปเสียหายฟอด แต่เจ้าของแก้มกลับนอนนิ่งไม่ขยับกาย มีเพียงเสียงหายใจที่สม่ำเสมอเป็นตัวบอกว่าคนตัวเล็กหลับลึกแค่ไหน ไอดินจับมือน้อยขึ้นมาบีบนวดเบาๆ คนตัวเล็กจึงเริ่มขยับกาย ดวงตาคู่โตสวยเปิดปรือขึ้น
“เด็กขี้เซา”
“อื้อ~ ง่วง”
“หึหึ .. ตื่นได้แล้ว ไม่หิวข้าวเหรอ?”
“หิว~~”
“ฮะฮ่า ไปอาบน้ำเร็ว .. ไอ้แมคแย่งกินไส้กรอก ขนมปังปิ้งหมดแล้วมั้ง”
พอพูดเรื่องของกินก็เหมือนว่าคนตัวเล็กจะตื่นเต็มตา เจ้าตัวรีบลุกขึ้นอย่างรวดเร็ว แต่ด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล์จากเมื่อวาน ทำให้เด็กน้อยทรุดลงไปกองกับพื้น
“เห้ย! คุณจันทน์”
“แหะๆ ล้ม”
“ยังจะมาหัวเราะอีก เจ็บไหมครับ”
“มะ ไม่เจ็บฮะ”
“ไหวไหม .. พี่อาบให้ไหม”
“หา .. ไม่ต้องเลย พี่ไอดินชอบทำเกิน”
“ทำอะไรเกิน?”
“ทุกอย่าง”
“เช่น?”
“ก็..”
“ก็..”
“เอ๊~ ก็นั่นแหละ ถามทำไมเล่า”
คนตัวเล็กที่ล้มลงไปกองกับพื้นก้มหน้างุดด้วยความเขินอาย เมื่อนึกถึงเรื่องเมื่อคืนที่ผ่านมา ถึงแม้จะมีสติไม่ครบถ้วน 100%แต่เขากลับจำทุกอย่างได้เป็นอย่างดี ทุกอย่างจริงๆ .. ท่าทาง คำพูด น้ำเสียงที่เอ่ยชมจากอีกคน
“หน้าแดง .. ทะลึ่งใช่ป่ะ”
“อื้อ .. ไม่ต้องมาจับเลย”
“เมื่อคืน~”
“อย่าพูดนะ!”
“หึหึ .. แค่จะบอกว่า หนูเก่งมากค่ะ”
“มะ ไม่ต้องมาชม .. ละ แล้วไม่ต้องพูด คะขา ด้วย”
“ไม่ชอบเหรอ?”
“ฮึ~”
“ยังไง”
“อื้อ~ มันเขินนะ”
“หึหึ”
ไอดินไล้แก้มเนียนที่มีริ้วแดงจางๆ จากเรื่องที่คุยกัน ลากมือไล้ลงมาตามลำคอขาว เรื่อยลงมาถึงสาบเสื้อของชุดคลุมอาบน้ำ เจอรอยแดงช้ำจากกิจกรรมยามค่ำคืน มือหนาไล้ไปทั่วแผ่นอกที่มีรอยรักประดับอยู่ คนตัวเล็กอยากจะขัดขืนแต่กายกลับนั่งนิ่งเฉยเสียอย่างนั้น
“อื้ม~ พะ พี่ อ ไอดิน”
“เมื่อคืน .. พี่รู้สึกดีมากเลย หนูรู้ไหม?”
“อื้อ~ ยะ อย่าจับ”
“หนูเก่ง แล้วหนูก็สวยมาก~”
“อ่า~”
คุณจันทน์ไม่อาจเอ่ยห้ามปรามอีกคนที่กำลังส่งสายตาเจ้าชู้มาที่เขา ลูบไล้เนื้อตัวเขา ร่างกายที่ไม่รักดีของเขาไม่สามารถปฏิเสธมือของคนผู้นี้ได้เลย นั่นอาจจะเป็นเพราะว่าหัวใจเขาเป็นของผู้ชายคนนี้เต็มหัวใจ
ดวงตาคมมองมาที่เขา สายตาอ่อนโยนที่มอบให้เพียงเขา ภาพสะท้อนของแววตาที่เห็นแค่เพียงเขา ริมฝีปากบางเผยอรับปากหนาที่ก้มลงมาประกบ จูบแสนหวานที่ทำให้ใจสั่นเหมือนทุกครั้งและครั้งนี้ก็เช่นกัน
“อื้อ~”
“คุณจันทน์ .. หอมจังครับ”
“อ่า~”
ปากหนาลากไล้ขบเม้มไปตามลำคอขาว มือใหญ่แหวกสาบชุดคลุมอาบน้ำออกให้พ้นทาง สร้างสัมผัสหวามไหวให้คนตัวเล็กอย่างต่อเนื่อง ลิ้นร้อนไล่ไปตามจุดไวสัมผัสอย่างรู้งาน ไอดินรู้ดีว่าอีกคนชอบแบบไหน ยังไง
ก๊อก ก๊อก ..
“พะ พี่ไอดิน”
“ชู่ว~”
“อื้อ~~”
จากจูบแสนหวานแปรเปลี่ยนเป็นจูบแสนยั่วเย้าเอาแต่ใจ ไอดินจับคนตัวเล็กขึ้นมาคร่อมบนตักท่าประจำที่เขาโปรดปราน ส่วนตัวเองนั่งพิงหลังกับเตียง คนทั้งคู่มีเพียงชุดคลุมอาบน้ำสวมใส่อยู่เท่านั้น แต่สำหรับคนตัวเล็กที่แม้จะใส่ชุดคลุมแต่กลับเหมือนไม่ได้ช่วยปกปิดส่วนใดเลย
“อ๊ะ อ่า”
“อยากได้แบบเมื่อคืนอีก .. ได้ไหม?”
“ตะ แต่ว่า ..”
“นะ นะครับ คนดี”
“อา~”
มือและปากทำงานร่วมกันเป็นอย่างดี ก้นกลมถูกมือหนาสอดเข้ามาบีบเคล้นอย่างมันเขี้ยว แต่กลับสร้างความเสียวซ่านให้กับคนตัวเล็กอย่างมาก แต่ก่อนที่อะไรๆจะดำเนินไปในทางที่ควรจะเป็น
ก๊อก ก๊อก
“พะ พี่ไอดิน”
“ชู่ว~ .. ไม่ต้องไปสนใจ”
“อื้อ .. อา~”
เสียงเคาะประตูหยุดไปแล้ว แต่ริมฝีปากหนากลับไม่หยุดสร้างความหวามไหวให้กับคนตัวเล็ก ไอดินลูบไล้ไปตามแผ่นหลังเนียน ลากต่ำลงมาที่เอวคอดสวย แล้วเน้นขยำอยู่ที่บั้นท้ายกลมสวย เขาคิดว่าป่านนี้ผิวขาวๆของคุณจันทน์คงขึ้นรอยแดงไปหมดแล้วแน่ แต่จะให้ทำยังไง เขาไม่สามารถควบคุมตัวเองได้เลยเมื่อได้สัมผัสอีกคนแบบนี้
ก๊อก ก๊อก
“ไอ้ดิน .. ไอ้ดินโว้ย”
“อ๊ะ~ .. พะ พอก่อน”
“...”
“อื้อ~ .. พี่ไอดิน”
“ไอ้ดิน กูได้ยินนะ .. มึงเปิดเลย เปิดสิโว้ยยยยยย”
ปัง ปัง ปัง
“จะ จันทน์จะไปอาบน้ำ .. อื้อ”
“ไอ้ดิน .. มึงเปิด กูบอกให้เปิด!! เปิด!!”
“ปล่อย .. พอ ปล่อยจันทน์”
“เดี๋ยว คุณจันทน์ .. โว้ย~~”
คนตัวเล็กทั้งทุบทั้งตีแล้วรีบลุกวิ่งเข้าห้องน้ำไปทันทีที่อีกคนหยุดมือ เสียงเรียกและเสียงกระหน่ำเคาะประตูของแมค ทำให้ไอดินหงุดหงิดและหัวเสียมาก กำลังจะได้แล้ว อีกนิดจะได้แล้ว
“มีอะไร!! ไอ้สัสเอ๊ย”
“ฮั่นแน่ .. อะโห!! โด่เด่เลยนะมึง”
“แน่พ่อมึงสิ .. มึงมาทำไมวะ ไอ้เหี้ย! ขัดจังหวะกูฉิบหาย”
“ไอ้ดิน .. มึงทำไม่ได้ตามเกมส์ มึงต้องโดนลงโทษ”
“...”
“อ่ะ อ่ะ .. เงียบ ไอ้สัส! เถียงไม่ออก บอกไม่ถูก .. มึงเจอกูแน่ กูจะเล่นให้ยับ”
แมคยิ้มย่องอย่างสะใจที่สามารถเอาชนะเพื่อนได้ ไอ้ดินเป็นคนไม่โกหก ถ้ามันเงียบ ไม่ตอบแสดงว่ามันทำ ถ้ามันบอกว่าเปล่า ก็สามารถแปลความได้ตามนั้นจริงๆ แมคยิ้มกระหยิ่มยิ้มย่องได้เพียงไม่นาน เจ้าตัวชะงักกับรอยยิ้มมุมปากแสนเจ้าเล่ห์ รอยยิ้มชั่วร้ายแบบนี้ ไอ้เพื่อนชั่วคนนี้ มันไม่น่าไว้วางใจ
“มะ มึงยิ้มอะไร ไอ้สัส!”
“หึหึ”
“นั่น .. ชัดเลย เสียงหัวเราะของคนเลว”
“ออกไป กูจะอาบน้ำ”
“มึงอย่าคิดว่า มึงแพ้แล้วมึงจะอีปุ๊กอีปิ๊กต่อได้นะ กูไม่ยอม!! มึงต้องโดนลงโทษก่อน”
“ปัญญาอ่อน .. และกุจะบอกให้ ว่ากูทำตามคำท้ามึงทุกประการ”
“ไม่จริง!! กูแอบฟังอยู่ กูได้ยินเสียงคราง”
“ไอ้สัส! เออ กูไม่เถียง เรื่องเสียง .. แต่กูทำตามที่มึงท้า”
“ยังไง”
“มึงห้ามกูทำ แม้แต่มือก็ไม่ได้ .. ใช่ไหม?”
“ใช่”
“ฟังกูชัดๆเลยนะ ไอ้ตัวเหี้ย! .. มึงห้ามกูทำ แต่~ มึงไม่ได้ห้าม น้องทำให้กู”
“หา~”
“ออกไป!! ไอ้ตัวเหี้ย”
“โอ้ย~~ .. ไอ้ห่า ไอ้ฉิบหาย ไอ้เหี้ย .. ถีบมาได้กูเจ็บนะ ไอ้สันขวาน ไอ้หัว$%#@@#$%$%@”
ไอดินถีบแมคที่ยังไม่ทันตั้งตัวและกำลังอึ้งกับคำตอบของเขาอยู่ จนตัวมันเซเกือบล้ม แต่ไม่ได้ทำให้เขาสนใจสักนิด ส่งยิ้มชั่วร้ายให้มันแล้วผิดประตูใส่หน้าทันที ช่างประไรกับเสียงก่นด่าตามหลัง เขาบอกว่าหมาเห่าอย่าไปให้ความสนใจ
-----------------------------------------------------
ทริปวันนี้เปลี่ยนที่เล่นน้ำจากหาดหน้าบ้านเป็นสวนน้ำพร้อมเครื่องเล่นหวาดเสียวกัน หลังจากที่ทานอาหารเช้ากึ่งมื้อเที่ยงเรียบร้อยแล้ว พฤกษ์ไปติดต่อทางรีสอร์ทให้หารถสองแถวมาได้ 1 คัน สำหรับพาทุกคนไปตะลุยสวนน้ำได้อย่างสบายใจ
เมื่อเดินทางมาถึง ซื้อบัตรเข้าสวนน้ำเสร็จสรรพ หาโซนที่นั่งพัก หาล็อคเกอร์เก็บของได้เรียบร้อย ถึงเวลาไปตะลุยเครื่องเล่นต่างๆ โดยเฉพาะสไลเดอร์อันยักษ์ที่กะทิกับแตงไทยบอกว่าอ่านมาจากอินเทอร์เน็ตถือว่าเป็นสไลเดอร์ที่ยาวที่สุดในประเทศไทย
“คุณจันทน์ .. ทาครีมกันแดดหรือยังครับ”
“…”
“คุณจันทน์ครับ”
“...”
ไม่มีเสียงตอบรับจากบุคคลที่ท่านคุยด้วย ไอดินถอนหายใจ เขารู้ดีว่าอีกคนงอแงเรื่องอะไร ตอนมาถึงไอ้พวกบรรดาลิงค่างทั้งหลายต่างพากันถอดเสื้อโชว์หุ่น โชว์กล้าม(หรือก้าง)กันอย่างเต็มที่ สองสาวที่ไปเปลี่ยนชุดมา ใส่บีกินี่สีสันสดใสทับด้วยเสื้อยืดสีขาวแล้วกางเกงยีนส์ขาสั้นเรียกเสียงแซว เสียงเป่าปากจากไอ้พวกลิงค่างอย่างโหยหวน
** ย้อนกลับไป **
“จันทน์อยากทำแบบฟรานซ์บ้าง”
“ไม่ได้!”
“ทำไมอ่ะ”
“มันโป๊”
“คนอื่นเค้าก็ทำกัน พี่แมค พี่ฟรังซ์ พี่พฤกษ์ ฟรานซ์ ภูผา .. เนี้ย~ ทุกคนถอดเสื้อหมดเลย”
“มันเห็นนม”
“จันทน์เป็นผู้ชายนะ .. ฮึ!!”
คนมีเหตุผลกลับกลายเป็นคนแสนงอนเมื่อถูกขัดใจโดยไร้เหตุผล เพราะหันไปทางไหนคนตัวเล็กก็เห็นแต่คนถอดเสื้อเล่นน้ำ แล้วทำไมเขาต้องเป็นคนเดียวที่ใส่เสื้อกันเล่า!! ไอดินจับจูงคนตัวเล็กให้เดินตามเขาไปทางห้องน้ำ ก่อนไปหันไปตะโกนบอกปัณณ์กับฟรังซ์ที่กำลังยืนเถียงกันอย่างหน้าดำหน้าแดงให้เฝ้าของให้ก่อน ไอดินพาคนตัวเล็กเดินมาที่ห้องน้ำ โชคดีที่ในไม่มีคนอยู่เลย
“รู้ไหม ทำไมพี่ไม่ยอมให้ถอดเสื้อ”
“...”
ถึงแม้จะหน้างอ แต่ก็ยอมตอบคำถามด้วยการส่ายหัวจนผมกระจาย ไอดินจับคนตัวเล็กให้หันหน้าเข้ากระจกแล้วซ้อนอยู่ด้านหลัง ก้มลงหอมแก้มกลมไปหนึ่งทีแล้วดึงเสื้อยืด
“เอ๊ะ! ทำอาราย ..”
“นี่คือคำตอบ .. ข้อที่หนึ่ง”
“...”
“ข้อสอง พี่หวง หวงมาก”
“...”
“ข้อสาม กลัวอดใจไม่ไหว”
“บะ บ้า .. ไม่ต้องพูดเลย”
“หึหึ”
** กลับมาสู่ปัจจุบัน **
คนตัวเล็กที่ถึงแม้จะรู้เหตุผลแต่ยังคงงอนอยู่ โดยเปลี่ยนจากเรื่องถอดเสื้อมาเป็นเรื่องรอยจูบแทน คุณจันทน์โทษว่ามันเป็นความผิดของอีกคน อ้างว่าเขาแกล้ง ทำให้เจ้าตัวไม่ได้ถอดเสื้อเล่นน้ำเหมือนคนอื่น คนงอแงก็คือคนงอแง
“หนู~..”
“มะ ไม่ต้องมาหนูเลยนะ”
“หึหึ”
“ทำยังไงหนูจะหายงอนน๊า~”
“ไม่ต้องมาพูด .. เชอะ”
น้ำเสียงที่ใช้ง้อคนตัวเล็ก ถ้าเพื่อนคนไหนมาได้ยินเจ้าตัวคงโดนล้อไปจนตายนั่นแหละ เขาอดที่จะยิ้มออกมาไม่ได้ คนตัวเล็กในโหมดงอแงแบบนี้มันน่ารัก น่าฟัดให้จมเขี้ยวเสียจริงๆ อยากจะพากลับห้องไปฟัดให้หนำใจแต่คงต้องถูกอีกคนโวยวายแน่นอน
“ไปซื้อเสื้อกล้ามใส่กันไหม”
“...”
“ตัวนั้น ที่หนูบอกว่าสวย”
“...”
“เงียบ .. แสดงว่าไม่อยากได้”
“อยากได้!!”
“หึหึ ฃั้นไปกัน .. ซื้อขนมด้วยดีไหม?”
“ดีฮะ~”
เหมือนสับสวิตช์ได้ จากหน้าบูดบึ้งไม่พอใจ เปลี่ยนมาเป็นเด็กยิ้มหวาน ตาใส น่ารักแบบเดิม คนตัวเล็กอารมณ์ดีขึ้นทันตาเห็น ส่งยิ้มหวาน ละลายใจให้อีกคนแล้วลุกขึ้นยืนเตรียมพร้อมไปซื้อของที่เจ้าตัวอยากได้ทันที
“กะทิ แตงไทย ไปร้านขายของกันไหม? .. ไปซื้อขนมด้วยนะ”
“ไปสิ ไปไป”
“แต่ว่าเราเอากระเป๋าตังค์ฝากพี่แมคไปเก็บแล้วอ่ะ”
“ไม่เป็นไรครับ .. พี่จ่ายให้”
“กรี๊ด~~ .. งั้นจะรอช้าอยู่ใย ไปกันเลยสิคะ”
“แตงไทย~~”
สองสาวควงแขนคุณจันทน์คนละข้างพากันเดินนำไป ปล่อยให้คนจ่ายเงินเดินตามหลัง เมื่อถึงร้านขายของ ไอดินปล่อยให้สองสาวกับหนึ่งคนน่ารักพากันเลือกซื้อของกันได้อย่างเต็มที่ เสื้อกล้ามลายนั้น ลายนี้ถูกนำมาทาบตัวไม่หยุด
กว่าจะเลือกเสื้อเสร็จ ไหนจะบรรดาของทานเล่น ขนมนมเนยที่สามสาว (?) พากันซื้อมา จะขัดใจก็ไม่ได้เพราะเขามีคดีติดตัวอยู่ต้องยอมตามใจไปก่อน และเพราะคดีติดตัวนี่เองทำให้เขาต้องยอมใส่เสื้อกล้ามลายแมวซิลเวสเตอร์นั่งหน้ามึน ส่วนอีกคนกลับใส่เสื้อเจ้านกทวิตตี้สีเหลืองยืนเท้าเอวอย่างเท่
“ซื้ออะไรกันมาเยอะแยะวะ”
“ขนมเต็มเลยค่ะ อันนี้อร่อยมาก! .. พี่ดินพาไปซื้อมาค่ะ”
“ฮะฮ่า .. เสื้อสวยนะครับ คุณแผ่นดิน”
“เออ ขอบคุณ .. ไอ้สัส!”
“หน้าเหมือนมึงดีนะ .. ไอ้แมวหน้าโง่”
“ใช่มะ .. จันทน์บอกแล้วว่า สวย .. คริคริ”
ไอดินพยายามโน้มน้าวให้คนตัวเล็กเปลี่ยนลายเสื้อแต่ก็ไม่สำเร็จ สายตาของคนตัวเล็กที่จ้องตรงมา ปากบางเริ่มคว่ำลงทำให้เขาต้องยินยอม แต่สิ่งที่ทำให้เขาอารมณ์เสียมากกว่าลายเสื้อ คือขากลับจากร้านขายของ สายตาของไอ้พวกมดปลวกที่มันมองคนของเขานี่สิ มันน่าโมโหจริงๆ เสื้อกล้ามสีดำ พอดีตัวยิ่งขับให้ผิวขาวของคุณจันทน์เหมือนกับเปล่งแสงออกมาได้ ยิ่งดึงดูดแมงเม่าให้มาเล่นไฟกันเต็มไปหมด
แล้วยังมีไอ้หัวทองที่กล้าเดินเข้ามาขอไลน์คนตัวเล็กต่อหน้าต่อตาเขา คนตัวเล็กเหมือนจะตกใจ เพราะไอ้หัวทองนั่นอยู่ๆก็วิ่งเข้ามาขวาง แต่ดีที่มีกะทิแตงไทยขนาบข้างอยู่ สองสาวได้ทำการ Say no แล้วบอกว่า Oh! So sorry. He’s in a relationship with HIM. แล้วชี้ตรงมาที่เขา หลังจากได้มองตากันไอ้หัวทองก็เดินคอตกกลับไป ช่วยไม่ได้! เขาคงต้องหาของรางวัลให้กับสองสาวเป็นค่าความดีความชอบเสียแล้ว
หลังจากที่ไปตะลุยสวนน้ำกันจนทั่ว ไม่ว่าเครื่องเล่นอะไร หนุ่มสาวทั้ง 10 คน ไม่มีกลัว โดยเฉพาะคนตัวเล็กที่ดูจะสนุกมากกับการเล่นสไลด์เดอร์แนวดิ่ง เจ้าตัวขอเล่นถึงสองรอบติด ไอดินไม่เคยคิดเหมือนกันว่าคุณจันทน์จะชอบอะไรที่โลดโผนแบบนี้ด้วย พอเหนื่อยก็เดินมานั่งชิลนั่งเล่นกันที่บาร์เครื่องดื่มกลางสระน้ำ
“พี่ไอดิน จันทน์อยากเล่นอันนั้นอีกอ่ะ”
“หายเหนื่อยแล้วเหรอ .. เพิ่งกินแซนวิชไป เดี๋ยวจุกหรอก”
“ไม่จุก .. ไปเล่นกันนะ นะ .. กะทิแตงไทย ไปด้วยกันไหม”
“ปะ..”
“เดี๋ยว!! ไอ้ดิน มึงรู้เหรอ ว่าคุณจันทน์หมายถึงอันไหน”
“รู้ .. ทำไม?”
“มึงอย่ามาหลอกกู มึงไม่มีทางรู้เหอะ .. น้องไม่ได้พูดสักคำว่าอยากเล่นอันไหน ทำมาเป็นรู้ดี”
“แล้วถ้ากูรู้ล่ะ .. มึงจะให้อะไรกู ไอ้ตัวเหี้ย!”
“มึงจะเอาอะไร พูดมาง่ายกว่า”
ไอดินยกยิ้มอย่างชอบใจเมื่อคำพูดประโยคสุดท้ายหลุดออกจากปากเพื่อนตัวดี หันไปมองหน้าพฤกษ์กับฟรังซ์ เพื่อนทั้งสองกลั้นขำกันจนหน้าแดง ฮึ! ทำไมเขาจะไม่รู้ว่าคุณจันทน์ชอบหรือไม่ชอบอะไร คนตัวเล็กมองเครื่องเล่นนั้นตาละห้อย เมื่อไอ้ปัณณ์ชวนทุกคนไปนั่งเล่นกันที่บาร์เครื่องดื่มกลางสระใหญ่ เขารู้ว่าเจ้าตัวอยากเล่นซ้ำมากแค่ไหน
“งั้น~~ .. มื้อเย็นนี้ มึงจ่ายทั้งหมด ตกลงไหม?”
“ได้!! สบาย~ .. คุณจันทน์มาบอกพี่ก่อนว่าที่อยากไปเล่นคืออะไร .. โตไปต้องไม่โกง เข้าใจนะ”
“เอาแล้วเว้ย .. มื้อนี้ฟรีหรือจ่าย”
“คนมันหาเรื่องเสียเงิน .. ต่อไปอย่าเรียกไอ้แมค ให้เรียกไอ้ควาย”
พฤกษ์ถึงกับส่ายหัวให้กับความโง่เง่าของเพื่อน ถ้ามันสังเกตสักหน่อย ไม่ใช่มัวแต่เล่นหูเล่นตากับสาวญี่ปุ่นสองคนในชุดบีกินี่สีแดง มันจะเห็นว่าคุณจันทน์แทบจะชวนเพื่อนทุกคนไปเล่นเครื่องเล่นอะไร
“มามึงมา!! ไอ้ดิน .. กูพร้อมฟังคำตอบของมึงแล้ว”
“แล้วมึงล่ะ .. พร้อมเสียเงินแล้วหรือยัง?”
“ไอ้สัส! ปากคอเราะร้าย ตอบมาอย่าลีลา”
“คุณจันทน์อยากเล่นสไลเดอร์อันใหญ่อันนั้น ที่เล่นก่อนจะมาบาร์น้ำ .. ถูกไหม?”
“เย่เย้!! พี่ไอดินเก่งที่สุด”
คุณจันทน์กระโดดตบมือดีใจ เสียงเฮลั่นจากเพื่อนคนอื่น แมคถึงกับอึ้ง หน้าเหวอไปเลย จะบอกว่าไอ้ดินมันโกงก็คงเป็นไปไม่ได้ เพราะคุณจันทน์ก็ไม่ได้ส่งสัญญาณบอกใบ้อะไรให้มันได้รู้ รู้ได้ไงวะ?
“ไอ้สัสเอ๊ย! .. มึงรู้ได้ไงวะ”
“กูเก่ง”
“ไอ้เหี้ย! กูขอความจริง”
“ใจสื่อใจ .. เพราะรักล้วนๆ หึหึ”
“ถุ๊ย!!!!”
ไอดินจูงมือคุณจันทน์เดินลุยน้ำ เพื่อพาไปเล่นเครื่องเล่นพร้อมกะทิแตงไทย คนตัวเล็กหันมาโบกมือยิ้มหวานให้แมค ถ้าเป็นช่วงก่อนหน้านี้เขาคงหลงรักรอยยิ้มนี้ แต่ตอนนี้มันเหมือนเป็นยิ้มของการเย้ยหยันยังไงไม่รู้
“ถ้ามึงไม่หื่นกาม เอาแต่มองนม มองตูดของสาวบีกินี่แดง มึงจะรู้ว่าน้องชวนทุกคนไปเล่นอะไร ไอ้ควาย”
“อ่านปาก กูนะ .. ไอ้ควาย~”
“โปรดฟังอีกครั้งหนึ่ง .. ไอ้ควาย~”
พฤกษ์ ฟรังซ์ และปัณณ์ เดินผ่านแมคแล้วตบบ่าเหมือนจะให้กำลังใจ แต่คำพูดนั้นมันช่างเสียดแทงความรู้สึกของเขาเหลือเกิน ไอ้เพื่อนชั่ว ไอ้พวกสารเลว ทำไมกูไม่รู้อยู่คนเดียววะ แต่เดี่ยวก่อน .. ถ้าคุณโทรมาในตอนนี้ เห๊ย!! ไม่ใช่ หล่อแล้วยังตลกอีกกู หึหึ!!
“มึงสองตัวหยุด! .. กูรู้ ไอ้สัส .. ลามปามนะมึง”
“โห่~ ไรวะ กูไม่เคยได้ด่าพี่แมคเลยอ่ะ”
“จริง! กูว่าครั้งหน้าเราต้องเปิดก่อน”
“จริง .. ต้องจัด มึงเปิดกูตาม”
“กูนี่แหละจะเปิด นี่!! และ นี่!! กูตามเอง .. ไอ้เด็กเหี้ย!”
แมคถีบสองเพื่อนซี้ที่ยืนปรึกษากัน พวกมันไม่ได้สนใจเขาเลย น่าเจ็บใจนัก ไม่มีใครเข้าข้างกูเลย คอยดูเหอะ! ถึงทีกูเมื่อไหร่ กูจะเล่นให้น่วมเลย เอาให้ยับ จัดให้หนัก พวกมึงคอยดู แมคได้แต่เข่นเขี้ยวเคี้ยวฟันอยู่ในใจ ก่อนกะฟัดกะเฟียดเดินตามไอ้พวกเพื่อนเวรไป ปล่อยให้สองเพื่อนซี้ช่วยฉุดกันขึ้นเอาเอง
“สั่งเต็มที่ กินให้เต็มคาบ เจ้ามือเค้าพร้อมเปย์ .. บุญปากกูจริงๆ ที่มีเพื่อนฉลาดแบบไอ้ดิน”
“และมีเพื่อนโง่แบบไอ้แมค ฮะฮ่า”
“มึงหุบปากดิ .. แม่ง~ สามัคคีกันเชียวนะ ไอ้สัส”
“พี่แมคฮะ จันทน์สั่งหอยหวานเผาให้พี่แมคด้วย”
“ใช่ค่ะ หนูสั่งต้มยำทะเลคลั่ง เห็นว่าพี่แมคอย่างกินอะไรแซ่บๆ”
“แล้วนี่ก็ เบียร์วุ้น .. เย็นเจี๊ยบชื่นใจ สำหรับเฮียแมคที่แสนใจป้ำของฟรานซ์”
“เฮียคร้าบ~ อยากกินไรอีกไหม ผาจัดให้ครับเฮีย~”
“กะทิ เช็ดจานกับช้อน ให้พี่แมคแล้วนะคะ .. นี่ค่ะ”
“เอาใจเก่ง”
“ดูแลเก่ง”
“ส่วนไอ้นั่น .. โง่เก่ง”
ตอนแรกเหมือนจะไม่สบอารมณ์จากคู่หูฟรังซ์ปัณณ์ แต่พอถูกเอาอกเอาใจจากเด็กรุ่นน้อง แมคกลับนั่งยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ แล้ววางมาดเท่ จิบเบียร์เย็นฉ่ำอย่างสบายใจ
“กูเริ่มหมั่นไส้ไอ้แมคแระ .. ไอ้เหี้ย! เก๊กเหลือเกิน”
“เออ กูด้วย”
“จะหมดตูด ยังไม่สำนึก”
“หึหึ”
มื้อค่ำใช้เวลาไปกว่า 2 ชั่วโมง คุณจันทน์ถึงกับร้องบอกไอดินว่า ‘จันทน์ท้องจะแตกแล้ว .. ช่วยด้วย~’ เรียกเสียงฮารอบโต๊ะ เพราะคนตัวเล็กถูกอกถูกใจกับกุ้งอบวุ้นเส้นเป็นอย่างมาก ไอดินสั่งมาให้หนึ่งหม้อ เจ้าตัวก็สามารถกินได้หมดคนเดียว แล้วไหนจะอาหารอย่างอื่นอีก ท้องไม่แตกก็ไม่รู้จะว่ายังไงแล้ว
“ทั้งหมด X,XXX ค่ะ”
“นี่ครับ”
“ทำไมมันไม่บ่นเลยวะ .. ไอ้แมค!! มึงไปรวยอะไรมา ถามจริง”
“คนมันรวย ช่วยไม่ได้~”
“ไอ้สัส! หมั่นไส้ละเกินกูเนี้ย .. ไอ้ดินมึงรู้ใช่ไหม? บอกกูมา!!”
“หึหึ .. ศึกแดงเดือด”
“ไอ้เหี้ยเอ๊ย .. มิน่าไม่มีบ่นสักคำ”
“กูจะแจ้งตำรวจจับมึง คอยดู”
“เชิญ .. ฟรานซ์ ภูผา ไปกับเฮีย เดี๋ยวเฮียเลี้ยงหนม”
“ครับๆ เฮียคร้าบ~”
หลังจากถึงรีสอร์ททุกคนตัดสินใจกันว่าจะเล่นไพ่กัน คลายเครียด (?) รอให้ข้าวเรียงเม็ด อาหารเรียงตัวก่อนนอน ลานกลางบ้านถูกแบ่งออกเป็นสองโซน โซนแรกเป็นของเด็กน้อยมีปัณณ์เป็นหัวหน้ากลุ่มที่กำลังเป็นเจ้ามือนำน้องเล่นไพ่อีแก่กินน้ำอยู่ ในวงประกอบด้วย ปัณณ์ กะทิ แตงไทย และ คุณจันทน์ ที่มีกติกาว่าใครเป็นอีแก่จะถูกดีดมะกอกอย่างไม่ปราณี
ส่วนอีกหนึ่งโซนคือโซนแห่งอบายมุขที่แท้ทรู เจ้ามือจะเป็นใครไปไม่ได้นอกจากเฮียแมคคนคูล ที่ฟรานซ์และภูผา พากันเรียกจนติดปากเสียแล้ว เริ่มจากดัมมี่แต่มันใช้เวลานานเกินไป ไม่ทันใจวัยรุ่นทั้งหลาย พฤกษ์จึงเสนอให้เล่น ป๊อกเด้ง กินเงินตาละ 10 บาทแทน
เสียงโห่ เสียงเฮ ดังเป็นระยะ เสียงด่าทอวุ่นวายดังมาจากกลุ่มใหญ่ทำให้คุณจันทน์และเพื่อนคนอื่นหันมาสนใจเป็นระยะ จนในที่สุด จากสองวงกลายมาเป็นหนึ่งวงใหญ่ในที่สุด
“ไอ้ห่าแมค มึงเล่นของป่าววะ .. กูเสียหลายตาติดแล้ว แมร่งเอ๊ย”
“อะ อ้าว .. คุณพฤกษ์ครับ คุณพูดแบบนี้ ผมฟ้องได้นะครับ”
“มึงเปลี่ยนไพ่ป่าววะ ไอ้ห่า!”
“อ๊ะ อ๊ะ .. ผมเรียกทนายนะครับ”
“ถุ๊ย!!”
“ไอ้สัส! เสลดติดหน้ากู .. คริ คริ”
คุณจันทน์แทรกตัวเข้ามานั่งระหว่างฟรังซ์กับไอดิน มองไพ่ในมือของทั้งสองคนสลับไปมา คิ้วเรียวเริ่มขมวดเข้าหากัน แล้วกระซิบถามไอดินเป็นระยะ เพราะคนตัวเล็กเล่นไม่เป็นและไม่เคยเล่นมาก่อน
“มานั่งนี่มา”
“อื้อ~ แต่ว่า”
“จะสอนไง .. อยากเล่นเปล่า”
ไอดินจับคนตัวเล็กมานั่งที่ตักแล้วเอามือโอบเอวบางไว้ เพื่อนคนอื่นเห็นแต่ก็ไม่ได้ทักอะไร เพราะมัวแต่ลุ้นไพ่ในมือของตนเองด้วย ตอนแรกคนตัวเล็กนั่งเกร็งตัวเพราะกลัวเพื่อนแซว แต่พอเห็นว่าไม่มีใครสนใจ เจ้าตัวก็ผ่อนคลายลงแล้วหันไปให้ความสนใจกับไพ่ในมือง ปากบางขยับถามโน่นนี่กับอีกคนไม่หยุด
“เอ้า! สองคนผัวเมีย .. ยังไง เอาไม่เอา .. จะเล่นมั้ยไพ่อ่ะ หรือจะจีบกันก่อน”
“ผัวเมีย อะไรเล่า!”
“หึหึ .. ตกลงเอาไหม?”
“เอา .. พี่แมคอย่าเปิดนะ จันทน์จะดูเอง”
“เด็กแม่งได้วะ! หัดรู้จักลุ้นเอง”
คนตัวเล็กหยิบไพ่ขึ้นมาเปิด หันไปกระซิบกับเจ้าของตัก แล้วเจ้าตัวก็อมยิ้มเมื่อได้ยินเสียงกระซิบตอบกลับมา ไอดินแทบจะไม่ได้สนใจสิ่งรอบข้างเลย เพราะร่างบางที่นั่งอยู่บนตักเขา จมูกเขาก็วนเวียนอยู่ที่ซอกคอหอม ผมนิ่มหอม ยั่วยวนใจอยู่ตรงหน้า
“คุณจันทน์ .. รู้ตัวมะ ว่าตัวเองร้ายขึ้นมากตั้งแต่คบกับไอ้ดิน”
“อัพเวลเว้ย .. แฟนเค้าสอนมาดี”
“โหย~ ฟรานซ์จะบอกให้ว่า มันไม่ได้หงิมติ๋มแบบที่เห็นนะ ไอ้คุณจันทน์อ่ะ ร้ายจะตาย”
“อะไร! เราเปล่าร้ายเหอะ”
“อย่ามาเถียง! มึงอะตัวดีเลย”
“นี่แหนะ .. ปากมาก”
คุณจันทน์หยิบเศษเหรียญในกองของฟรังซ์ปาไปโดนหัวฟรานซ์อย่างจัง แล้วเจ้าตัวก็ทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้ แต่แอบยกยิ้มมุมปากอย่างชอบใจในการกระทำของตัวเอง
“เห็นไหมๆ มันเอาหน้าตาน่ารักมาหลอกล่อเรา ว่าเป็นคนดี แต่จริงๆ ร้ายสุดสุด ณ จุดนี้”
“ไม่จริง!”
“จริง .. มึงคือตัวร้าย”
“อื้อ~~ .. พี่ไอดินฮะ”
“ฟรานซ์ พันนึง .. แล้วเงียบปากไป”
“โอ้โห~~ .. ปิดปากสนิทตั้งแต่วินาทีนี้เลยครับ”
“หึ .. ไอ้สัสนี่ ก็ใช้เงินแก้ปัญหา”
“ฟรานซ์ .. เฮียให้สองเท่า ไหนเล่าไปสิ”
“อ้าว .. งานเข้ากูแล้วไง”
“พูดดิ! .. ก็ลองพูดดู”
“...”
คุณจันทน์จากที่หันไปออดอ้อนไอดินให้จัดการเพื่อนปากดีของตัวเองได้แล้ว กลับได้ยินข้อเสนอของแมค เจ้าตัวที่ยกยิ้มอย่างชอบใจก็หยุดยิ้มทันที แล้วหันมามองแมคไล่เรื่อยไปที่จบที่เพื่อนสนิทตัวเอง แววตาชั่วร้ายปรากฏขึ้นจากคนตัวเล็ก
“เอาสิ! ฟรานซ์ .. แน่จริงก็พูดมา หึ”
“ไอ้สัส! คุณจันทน์ กูไม่พูด ไม่พูดแล้ว .. กูกลัวแล้ว~~”
“พี่แมค .. อยากรู้อะไรไหม?”
“อ อะไร ..”
“จริงๆ แล้ว จันทน์ไม่ร้ายนะ .. แต่ถ้าจะให้ร้าย จันทน์ก็ทำได้”
“คะ คุณจันทน์”
“พี่ไอดินก็เหมือนกัน .. อย่าให้ จันทน์ต้องร้าย .. จำ!!”
แล้วพบกันใหม่
Talk -:
กราบสวัสดีรอบตัว 360 องศาค่ะ .. เป็ดหายไปนาน ทั้งงาน ทั้งตามผู้ชาย (อันนี้เยอะหน่อย)
ขออภัยนะคะ ที่มาอัพช้าไปหน่อย จะพยายาม อัพให้ได้บ่อยๆ นะคะ (เกี่ยวก้อยสัญญา)
แล้วก็ กราบขอบพระคุณทุกๆ คนที่มาอ่านมาก 10,000 วิว แล้ววววว ..
ถึงแม้ว่า คอมเม้นเราจะต่ำเตี้ยเรี่ยดิน แต่เราไม่แคร์ 5555
.. ขอบคุณนะตัวเทอ ..
หัวข้อ: ▶▷▶ เพียงแค่จันทน์ ◀◁◀ [❀ Only You ❀] -- ** บท 25 ** 27/09/2019 -- Up!! (อ่าน 16619 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก