❤❤ Babysitter สัญญารักฉบับพี่เลี้ยง ❤❤ [ตอนที่ 40]★ 30/03/19 ★ P:57
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: ❤❤ Babysitter สัญญารักฉบับพี่เลี้ยง ❤❤ [ตอนที่ 40]★ 30/03/19 ★ P:57  (อ่าน 279061 ครั้ง)

ออฟไลน์ darin

  • เป็ดนักเขียน
  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1088
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2267/-46
อ้างถึง
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ

ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0

ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0

ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่

1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะ ครับ  เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรัก ชายเข้ามารับรู้  ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ

4.ห้าม แจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะ ปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของ แต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ

5.ห้าม จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิด เดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม

6.การ พูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย  ทำได้  แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว  โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute  ได้    ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
      7.1 นิยาย 1 ตอน  จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
      7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
      7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
            - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ

8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).

9.คุณยินยอม ให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ

10.ห้าม ลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป  โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป http://www.thaiboyslove.com  ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย  เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อ ขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป

11.บอร์ด นิยายที่โพสจนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรือ่งบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว

บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยาย ที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป

12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด

13.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ

14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน  ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ

15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเวปบอร์ด  ควรจะให้เครดิตกับ... 
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เวปไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง

16.นิยาย เรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วน หรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมด ออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข

17.ห้าม แจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน  ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง  นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฏการซื้อขายของเล้่าก่อน ด้วยนะคะ)

18.ใคร จะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดเรื่องสั้น ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที  ส่วนเรื่องสั้นที่จบแล้วให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้วจะได้ไม่ถูกลบทิ้งและจะเก็บไว้ที่บอร์ดเรื่องสั้นไม่ ย้ายไปไหน   เช่นเดียวกับนิยายทุกเรื่องเมื่อจบให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้ว จะได้ย้ายเข้าสู่บอร์ดนิยายจบแล้ว ไม่เช่นนั้นม๊อดอาจเข้าใจว่าไม่มาต่อนิยายนานเกินจะโดนลบทิ้งครับ

เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ
admin
thaiboyslove.com.......................................                                                           

วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฏ ข้อที่ 7
วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฏทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย
วันที่ 11 พ.ย. 2557 เพิ่มเติมการลงเรื่องสั้นและการแจ้งว่านิยายจบแล้ว
วันที่ 4 ธ.ค. 2557 เพิ่มบอร์ดเรื่องสั้นจึงปรับปรุงกฏข้อ 18 เกี่ยวกับเรื่องสั้น และ เพิ่มเติมส่วนขยายของกฏข้อ 17

เวปไซต์ แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่าง ประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม








ใครจะคิดว่าชีวิตของ "เพทาย" ที่กำลังไปได้สวยจะพังครืนลงมา
เมื่อเขาจับได้ว่าเจ้านายกับแฟนสาวสุดสวยแอบมีสัมพันธ์กัน 
หลังจากเริ่มงานได้เพียงหกเดือน ไม่ได้เสียแค่แฟนแต่เขายังเสียงานดีๆ ไปด้วย
   
ชายหนุ่มตัดสินใจเดินทางขึ้นเหนือเพื่อพักใจ ตามคำชวนของเพื่อนรัก
และรับงานเป็นพี่เลี้ยงกึ่งคุณครูชั่วคราวให้กับลูกชายเจ้าของสวนดอกไม้
เงินดี ที่พักฟรี ห่างไกลชีวิตเดิมๆ เป็นตัวเลือกที่เขารีบตะครุบเอาไว้

เพียงแต่...
   
ไม่มีใครกระซิบบอกเขาว่า "เด็กชายอาโป" นั้นแสบแค่ไหน
ยังไม่รวมถึงความร้ายกาจของ "สาริน" เจ้าของสวนดอกไม้ นายจ้างคนใหม่ของเขา
   
ชายหนุ่มอยากลาออกตั้งแต่วันแรก แต่ติดสัญญาหนึ่งปีที่เซ็นไปแล้ว 
เมื่อยอมแพ้ไม่ได้ก็ต้องเดินหน้าทำให้ดีที่สุด
พี่เลี้ยงมือใหม่อย่างเพทายจึงมุ่งมั่นกำราบ (หัวใจ) ให้มาอยู่ในกำมือ

#สัญญารักฉบับพี่เลี้ยง


•.★* สารบัญ *★.•


*.:。 ✿*゚‘゚・✿.。.:* *.:。✿*゚’゚・✿.。.:* *.:。✿*゚¨゚✎・ ✿.。.:* *.:。✿*.:。✿*
 




Share This Topic To FaceBook
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 30-03-2019 10:25:22 โดย darin »

ออฟไลน์ Chompoo reangkarn

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1089
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +33/-0

ออฟไลน์ O-RA DUNGPRANG

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1783
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +50/-5
ว้าว ว้าว ว้าว  :mc4: :mc4: :mc4:

ออฟไลน์ iceman555

  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8217
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +149/-11
มารอเรื่องใหม่จ้าา บทนำน่าสนใจจัง  :ling1: :ling1: :ling1:

ออฟไลน์ JokerGirl

  • ∀Σ❤∀ΔΣ Forever^^
  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2938
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +128/-3
รอเด็กแสบ o18

ออฟไลน์ P.PIM

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 236
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +13/-0
รอเลยค่าาาาาา

ออฟไลน์ areenart1984

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4825
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +167/-7
รอจ้า นอนรอ  :katai5:

ออฟไลน์ ♥►MAGNOLIA◄♥

  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7538
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +193/-11

ออฟไลน์ q.tr

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 367
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +3/-0

ออฟไลน์ darin

  • เป็ดนักเขียน
  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1088
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2267/-46


บทนำ
สัญญา


“ถึงเสียที”

ชายหนุ่มรูปร่างสูงโปร่ง ผมตัดสั้น ในชุดเสื้อยืดสีขาวกับกางเกงยีนส์สีซีด ก้าวออกจากอาคารของสนามบิน ในเช้าของวันเสาร์กลางเดือนกุมภาพันธ์ เป็นการเดินทางแบบปัจจุบันทันด่วน ภายหลังได้รับคำชวนจากเพื่อนรัก ที่ไม่ได้เจอหน้ากันแรมปีตั้งแต่จบการศึกษา

เจ็ดเดือนนับตั้งแต่วันที่เขาก้าวออกจากรั้วมหา’ลัย เพทายรับรู้ถึงความโชคดีของตัวเอง กราฟชีวิตของเขาพุ่งขึ้นสูงแบบฉุดไม่อยู่ เขาได้งานทันทีที่เรียนจบ ในบริษัทชั้นนำของเมืองไทย  เงินเดือนที่ได้มากกว่าที่ขอไป ทำให้หนทางข้างหน้าดูสดใส รวมถึงความรักกับแฟนสาว ที่คบกันมาตั้งแต่สมัยเรียน ก็กำลังไปได้สวย จนเขาเริ่มมองอนาคตร่วมกันไว้ แต่ดูเหมือนโชคของเขาจะมีเพียงแค่นั้น ทำให้ทุกอย่างหายไปภายในชั่วข้ามคืน

เพราะอยากเซอร์ไพรส์วันวาเลนไทน์คนรัก เพทายจึงโกหกว่าเขาต้องไปต่างจังหวัดเป็นเพื่อนมารดาด่วน ดูเหมือนความสามารถทางการแสดงของเขา มีมากพอจะเป็นนักแสดงได้ คนรักของเขาจึงไม่เอะใจสักนิด เพทายไขกุญแจเข้าไปในคอนโดของคนรัก ภาพที่เห็นคือผู้จัดการแผนกที่เขาทำงานอยู่ นอนเปลือยอยู่บนเตียงกับหญิงสาวที่มองยังไงก็คือแฟนของเขา
   
เสียคนรักว่าหนักแล้ว ความคิดที่จะทน จนกว่าจะหางานใหม่ได้ปลิวหาย เมื่อเขาถูกเจ้านายบีบให้ออกจากงาน เป็นช่วงชีวิตที่เส็งเคร็งที่สุดของเพทาย ดังนั้นเมื่อเพื่อนรักโทรมาชวนให้ขึ้นไปหา เขาจึงตอบตกลงทันที
   

“มาแล้วเหรอ เดินทางเป็นไงบ้าง” ผิงยิ้มกว้าง เดินมารอเพื่อนอยู่ข้างรถ

“ดี” ชายหนุ่มจ่ายเงินให้กับคนขับรถ ที่ดั้นด้นมาส่งถึงต่างอำเภอ

“ขอโทษนะที่ไม่ได้ไปรับ” น้ำเสียงคนพูดรู้สึกผิดชัดเจน
   
“ขอโทษทำไม ผมมาเองได้” เพทายยิ้มให้เพื่อน ผิงนัดไปรับเขาที่สนามบิน แต่ติดธุระด่วนเรื่องงานในสวน จึงไม่สามารถไปได้
   
ผิงเป็นลูกสาวเจ้าของสวนส้มในจังหวัดเชียงใหม่ สอบติดมหา’ล้ยในกรุงเทพฯ เรียนจบแล้วก็ขึ้นมาช่วยกิจการของที่บ้าน นอกจากเขากับผิงแล้ว ก็ยังมีคีย์อีกคน ที่เป็นเพื่อนรักกัน
   
“งั้นเข้าบ้านก่อน เพจะได้ล้างหน้าล้างตา พ่อกับแม่อยู่ในสวน เย็นๆ โน่นแหละถึงกลับ”
   
“อืม” ชายหนุ่มพยักหน้า เดินตามผิงเข้าไปในบ้าน

จากนี้เขาจะพักให้หายช้ำ จากพายุที่ซัดกระหน่ำเข้ามา ปล่อยทุกอย่างไว้ข้างหลัง มีแรงเมื่อไหร่ค่อยกลับไปสู้ใหม่
   
   
เข้าสู่วันที่เจ็ด เพทายเริ่มชินกับชีวิตชาวสวน เขาตื่นเช้า นอนเร็ว พยายามช่วยงานเพื่อนเท่าที่พอจะทำได้ เขาเข้ากับทุกคนที่นี่ได้เป็นอย่างดี และยังยิ้มได้ แม้ในวันที่คิดถึงความซวยที่ผ่านมา
   
“ผิง ผมไปตลาดในหมู่บ้านนะ”
   
“ให้ไปด้วยไหม”
   
“ไม่เป็นไร ทำงานไปเถอะเดี๋ยวผมมา จะเอาอะไรหรือเปล่า”
   
“ไม่เอา กุญแจรถอยู่บนโต๊ะ”
   
“อืม”
   

เพทายขับรถเข้าไปในหมู่บ้าน มีตลาดเล็กๆ แห่งหนึ่ง เปิดให้นักท่องเที่ยวที่มาชมสวนส้มในละแวกนี้ ได้จับจ่ายซื้อหาผลผลิตทางการเกษตรกลับไป ชายหนุ่มชอบมาที่นี่ ใกล้กันมีร้านกาแฟเล็กๆ ชื่อริมนา เป็นร้านประจำที่เขามักแวะไปนั่งเล่น

ชายหนุ่มเลือกจอดรถข้างทาง ตรงจุดกึ่งกลางระหว่างตลาดกับร้านกาแฟ จะได้ไม่ต้องย้ายรถ เดินนิดหน่อยถือว่าเป็นการออกกำลังกาย

หมับ!!
   
เพทายรู้สึกถึงแรงดึงที่กางเกง เขาจึงก้มลงมอง เด็กชายตัวเล็ก อายุน่าจะไม่เกินสามสี่ขวบ เงยหน้าขึ้นมองเขาด้วยดวงตากลมโต เด็กชายรูปร่างผอมบาง ผมสีน้ำตาลเข้มเป็นลอนเล็ก ดวงตาสีน้ำตาลอ่อน ทำให้ดูแตกต่างจากเด็กแถวนี้ชัดเจน
   
ลูกนักท่องเที่ยวเหรอ? เพทายย่อตัวลงนั่ง ยิ้มให้เด็กชาย

“สวัสดีครับ”
   
เด็กชายจ้องตาเขา แต่ไม่ยอมตอบ
   
“ชื่ออะไรครับ”
   
“ม่ายพูดกาบคนแปกหน้า”
   
“หึๆ” คนไม่อยากพูดจับกางเกงเขาเสียแน่น
   
“มากับใครครับ พ่อแม่อยู่ไหน”
   
“โปม่ายพูด”
   
ท่าทางจะหลงกับครอบครัว เพราะเขาไม่เห็นใครแถวนี้เลย เด็กอาจจะเดินมาจากตลาดก็เป็นได้ ชายหนุ่มลุกขึ้นยืน
   
“อาจะเข้าไปที่ตลาด อยากไปด้วยกันไหมครับ”
   
เด็กชายพยักหน้า
   
“งั้นก็ไปกันเลย”
   
เพทายเดินช้าๆ ปล่อยให้เด็กชายที่จับกาเกงของเขาเดินตาม

   
“ขอโทษครับ เคยเห็นเด็กคนนี้ไหม ทราบไหมครับว่ามากับใคร” ชายหนุ่มตัดสินใจหยุดถามแม่ค้า ที่ตั้งแผงอยู่ด้านหน้า เผื่อว่าจะเห็นกลุ่มนักท่องเที่ยวที่เดินผ่านไปผ่านมา
   
“อยู่นี่เอง” คนพูดมีสีหน้าตกใจ แต่อย่างน้อยชายหนุ่มก็อุ่นใจว่ามีคนรู้จักเด็กน้อย
   
“ผมจะพาเด็กไปส่งให้พ่อแม่ได้ที่ไหนครับ”
   
“น้องอาโปมากับพี่เลี้ยง เมื่อกี้เห็นตามหาอยู่ ไปไหนแล้ว” หญิงกลางคนกวาดตามองไปรอบๆ
   
“เอ ไม่รู้อยู่ไหนแล้ว เอาไงดี คุณโทรเข้าไปที่สวนได้ไหม เขาจะได้โทรบอกพี่เลี้ยงเด็ก”
   
“ได้ครับ เบอร์อะไรครับ”
   
“เดี๋ยวนะ ป้าก็ไม่มีเหมือนกัน” หญิงกลางคนตะโกนถามเพื่อนที่อยู่แผงใกล้กัน
   
เพทายโทรไปยังเบอร์ที่ได้มา ผู้หญิงคนหนึ่งรับสาย เมื่อเขาแจ้งให้ทราบว่าเด็กชายอาโปอยู่กับเขา ก็เกิดเสียงโหวกเหงกขึ้นทันที เพียงครู่เดียวเสียงทุ้มก็ดังขึ้น
   
“คุณอยู่กับอาโปเหรอ”
   
“ครับ ผมอยู่ที่ตลาดการเกษตรในหมู่บ้าน ผมเจอ..”
   
“ขอผมคุยกับลูกหน่อย” เสียงทุ้มพูดแทรกขึ้นมา
   
“ครับ” ชายหน่มอดนิ่วหน้าไม่ได้ ไม่ฟังกันสักหน่อยเหรอ
   
จากที่เขาจับใจความได้ ผู้ชายคนนั้นน่าจะถามเด็กชายว่า เป็นอะไรหรือเปล่า มีใครทำอะไรไหม ดีเหมือนกัน จู่ๆ เขาก็กลายเป็นผู้ต้องสงสัยเสียอย่างนั้น ครู่เดียวเด็กชายก็ส่งโทรศัพท์ให้
   
“ครับ” เพทายกรอกเสียงลงไป
   
“คุณอยู่ตรงไหน ผมจะให้คนไปรับอาโป”
   
“อืม” เพทายมองไปรอบๆ เขาไม่รู้ว่าใครจะมารับ ใช่พี่เลี้ยงคนที่ว่าหรือเปล่า แล้วตอนนี้ไปไหนแล้ว ออกไปหาไกลจากตลาดหรือยัง
   
“เอาเป็นที่ร้านกาแฟริมนาก็ได้ครับ รู้จักไหม”
   
“รู้จัก รออยู่ตรงนั้นผมกำลังไป”
   
“ครับ”
   
“เดี๋ยว ผมขอคุยกับลูกหน่อย”
   
“ได้ครับ”
   
หลังจากเด็กชายคุยจบ เพทายเก็บโทรศัพท์ในกระเป๋ากางเกง เขาย่อตัวลงคุยกับเด็กชาย
   
“คุณพ่อบอกแล้วใช่ไหมครับว่าเดี๋ยวจะมารับ”
   
เด็กชายพยักหน้า
   
“ถ้าอย่างนั้นเราไปรอคุณพ่อกัน” ชายหนุ่มยื่นมือออกไปให้ เด็กชายมองมือเขาครู่หนึ่ง ก่อนมือเล็กจะยื่นมาจับ

   
“สวัสดีครับ” เพทายทักทายเจ้าของร้าน ที่เริ่มคุ้นหน้ากันแล้ว
   
“คุณเพทำไมมากับหนูอาโปได้คะ” คนถามมีสีหน้าแปลกใจ
   
“พี่นงค์รู้จักเหรอครับ”
   
“รู้จักค่ะ”
   
“ผมเจอแถวตลาดครับ หลงกับพี่เลี้ยง เดี๋ยวคนที่บ้านกำลังจะมารับ ผมเลยพามารอที่นี่”
   
“คุณสารินเหรอคะ”
   
“สาริน?” เพทายเลิกคิ้วขึ้น เขาไม่คุ้นกับชื่อนี้
   
“คุณสารินที่เป็นเจ้าของสวนดอกไม้พัดพารัดชาไงคะ  ที่อยู่ใกล้ๆ กับสวนส้มคุณผิงเลย”
   
“อ๋อ ผมจำได้แล้ว” ชายหนุ่มขับรถผ่านทางเข้าสวนดอกไม้บ่อยๆ ด้วยชื่อที่แปลกหูจึงสะดุดตาเขาตั้งแต่แรก ผิงให้คำตอบว่า พัดพารัดชาคือชื่อของอัญมณีชนิดหนึ่ง มีสีส้มอมชมพู เป็นอัญมณีที่หายาก
   
“ผมขอกาแฟเหมือนเดิมแก้วหนึ่งครับ แล้วก็ขอช็อคโกแลตเย็นให้อาโปด้วย”
   
“ได้ค่ะ เดี๋ยวพี่เอาไปเสิร์ฟให้”
   
“ขอบคุณครับ”
   
   
เสียงเปิดประตูหน้าร้าน เรียกสายตาของเพทายให้หันไปมอง ชายหนุ่มรูปร่างสูงใหญ่ ผิวแบบคนออกแดด ใบหน้าคมสัน ดวงตาดุดัน เดินตรงเข้ามา
   
“พ่อ” เด็กชายอาโปเรียกเสียงดัง สีหน้าตื่นเต้น ดีใจ
   
“ไงเจ้าลูกลิง ไปซนที่ไหนมา” ใบหน้าของผู้เข้ามาใหม่อ่อนโยนขึ้นทันที
   
“โปม่ายโซน” เด็กชายส่ายศีรษะแรงๆ
   
“ไม่ซนแล้วจะหลงกับพี่สายได้ยังไงครับ”
   
“โปม่ายหลงคับ อาโคนนี้หลง โปมาฉ่ง”
   
!!!
   
เพทายได้ยินเสียงเจ้าของร้านหัวเราะเบาๆ เขาก็เพิ่งรู้ตัวตอนนี้ว่าเขาหลงทาง แสดงว่าฟังที่เขาพูดกับเจ้าของร้านทุกคำ เห็นเด็กชายหน้าตาน่ารัก รูปร่างบอบบาง เขานึกว่าจะเป็นเด็กเรียบร้อยเสียอีก เอาเรื่องเหมือนกันแฮะ แต่ก็น่ารักดี
   
“หึๆ” มือใหญ่ลูบลงบนหัวเล็ก ก่อนเงยหน้าขึ้นมามองเขา
   
“สวัสดีครับ” เพทายทักก่อนตามมารยาท เพราะเขาน่าจะเด็กกว่า
   
“สวัสดี ขอบคุณมากที่ช่วย”
   
“ไม่เป็นไรครับ แกน่ารักดี”
   
“ผมไม่เคยเห็นคุณเลย”
   
“ผมเพิ่งมาครับ พักอยู่สวนส้มปองรัก ที่อยู่ใกล้ๆ สวนคุณ”
   
“ผมชื่อสาริน” มือใหญ่ยื่นมาหา เพทายจึงยื่นมือไปจับ
   
“ผมเพทายครับ”
   
“คุณมาทำงานที่ปองรักเหรอ”
   
“เปล่าครับ ผมเป็นเพื่อนกับผิง รู้จักไหมครับ” ร่างสูงพยักหน้า 
   
“ขอบคุณอีกครั้ง ผมต้องกลับก่อน”
   
“เชิญครับ”
   
เพทายมองร่างสูง ก้มลงอุ้มลูกชายขึ้น เป็นพ่อลูกที่ดูต่างกันมาก พ่อดูแข็งแรง ร่างกายกำยำ แต่ลูกชายดูบอบบางเหมือนตุ๊กตา ชักอยากเห็นว่าแม่ของเด็กจะหน้าตาเป็นอย่างไร
   
• • • • • • • •

“สวัสดีครับ” ชายหนุ่มแปลกใจเล็กน้อย เมื่อสารินแวะมาหาเขาที่สวนส้ม ทั้งที่เพิ่งแยกกันได้ไม่นาน คนงานมาบอกเขาที่ห้องว่าอีกฝ่ายมาหา
   
“สวัสดี”
   
“เห็นบอกว่ามาหาผม มีอะไรหรือเปล่าครับ”
   
“ผมเอาของมาขอบคุณ”

“ขอบคุณครับ แต่ไม่ต้องก็ได้” เพทายรับกล่องของขวัญมาวางไว้บนโต๊ะ

“นั่งก่อนสิ”
   
“ครับ” เพราะท่าทางน่าเกรงขามของอีกฝ่าย ทำให้เพทายลืมไปว่า ทางโน้นเป็นแขกไม่ใช่เขา
   
“เห็นผิงบอกว่าช่วงนี้คุณว่างงาน”
   
“ครับ?” คิ้วของเพทายเลิกขึ้น
   
“คุณจบเกียรตินิยมมาใช่ไหม”
   
“ครับ” ชายหนุ่มยิ่งสงสัยหนักขึ้นไปอีก ดูเหมือนอีกฝ่ายจะเดาได้จากสีหน้าของเขา จึงอธิบายที่มา
   
“ผมโทรไปถามผิงเรื่องของคุณมา”
   
“ทำไมถึงต้องถามครับ”
   
“ผมสนใจอยากให้คุณมาเป็นพี่เลี้ยงอาโป”
   
“พี่เลี้ยง?”
   
“ไม่ใช่พี่เลี้ยงเต็มตัว ผมมีคนคอยช่วยคุณด้วย แค่คอยดูแลอาโป กึ่งๆ คุณครู”
   
“แต่ผมไม่ได้จบด้านนี้มา ไม่ลองติดต่อคนที่จบสอนเด็กเล็กมาโดยตรงละครับ”

“ผมเคยแล้ว แต่ที่นี่มันไกล อยู่ได้ไม่นานก็ลาออกกัน  ที่ผ่านมาผมใช้เด็กในสวนมาช่วยดูแลอาโป ก็อย่างที่เห็นวันนี้ พาอาโปไปตลาดโดยไม่ขออนุญาตผม จนเกิดเรื่องขึ้น อีกอย่างผมอยากได้คนที่มีความรู้ ที่พอจะสอนลูกผมได้”
   
เพทายพยักหน้า ฟังแล้วก็พอจะเข้าใจ
   
“เห็นผิงบอกว่าคุณจะอยู่อีกสักพักใหญ่ สนใจจะมาทำงานกับผมไหม”
   
“คือผมไม่ได้คิดว่าจะมาหางานทำทีนี่ครับ แค่อยากมาพัก”
   
“ลองฟังข้อเสนอผมก่อนดีไหม”
   
เพทายฟังข้อเสนอที่อีกฝ่ายยื่นให้ เขาพยายามเก็บอาการเมื่อได้ยินเงินเดือนที่ได้รับ มันมากพอๆ กับที่เขาได้จากที่ทำงานเก่า ที่พักฟรี อาหารฟรีสามมื้อ เท่ากับเขาจะได้เก็บเงินแบบเต็มๆ มันน่าสนใจจนเพทายไม่สามารถปล่อยผ่านไปได้
   
“แต่ผมมีข้อแม้”
   
เขาก็คิดอยู่แล้ว ว่าข้อเสนอแบบนี้ต้องมีเงื่อนงำแน่
   
“ถ้าคุณตกลง ต้องเซ็นสัญญาหนึ่งปี”
   
“เซ็นสัญญา?” ชายหนุ่มเลิกคิ้วขึ้น
   
“อย่างที่บอก แถวนี้มันไกล คนมาอยู่ไม่นานก็ลาออก อาโปต้องเสียเวลาปรับตัวกับพี่เลี้ยงใหม่ การเรียนไม่ต่อเนื่อง ผมเลยอยากตัดปัญหา”
   
“อ๋อ เข้าใจแล้วครับ”
   
“ตกลงสนใจหรือเปล่า”
   
“ผมขอคิดสักนิดได้ไหมครับ”
   
“ผมเพิ่งให้สายออกไป ถ้าเป็นไปได้ผมก็อยากให้คุณตัดสินใจเลย”
   
“อย่างนั้นเหรอครับ” เพทายเริ่มคิดว่ารับหรือไม่รับข้อเสนอดี หนึ่งปีก็ไม่ถือว่านานเกินไป ดีกว่าเขาพักที่นี่ไปวันๆ อีกอย่างเขาก็ยังไม่อยากกลับกรุงเทพฯ เร็วๆ นี้ รู้สึกว่าตัวเองยังไม่พร้อม ถ้าคิดว่าเป็นการเก็บเงินก็เข้าท่าไม่น้อย เด็กก็ดูน่ารักดี พ่อก็ดูน่าเชื่อถือดี
   
“ตกลงครับ” เพทายตัดสินใจได้ในที่สุด
   
“คุณพร้อมจะทำงานเลยไหม ต้องย้ายไปอยู่ที่สวนผม”

“พรุ่งนี้ได้ไหมครับ”
   
“ได้ นี่สัญญาของคุณ ผมให้คนเตรียมไว้ให้แล้ว เผื่อจะตกลง”
   
“ให้เซ็นตอนนี้เลยเหรอครับ” ชายหนุ่มเลิกคิ้วขึ้น
   
“ใช่”
   
“ครับ” เพทายเซ็นชื่อในเอกสาร เขาแปลกใจนิดหน่อยที่อีกฝ่ายดูเร่งรีบ แต่คงเพราะอยากทำให้เรียบร้อยไปเลย หรือไม่ก็กลัวเขาจะเปลี่ยนใจ ขี้เกียจไปหาพี่เลี้ยงคนใหม่
   
“พรุ่งนี้ผมจะให้คนมารับ” สัญญาถูกเก็บเข้ากระเป๋ากางเกง เขาได้สำเนามาฉบับหนึ่ง
   
“ขอบคุณครับ”
   
เพทายลุกขึ้นยืน เขาเดินไปส่งร่างสูงที่รถ เขาอดแปลกใจไม่ได้ว่า ทำไมอีกฝ่ายถึงมั่นใจที่จะให้เขาช่วยเลี้ยงลูกชาย

• • • • • • • •

“คุณสารินโทรไปหาผิงที่ออฟฟิศ บอกว่าจะส่งของมาขอบคุณเพ แต่ไม่ได้ขอเบอร์ไว้ เลยติดต่อมาทางนี้แทน ผิงก็บอกไปว่าเพเป็นเพื่อนสนิท เรียนด้วยกันมา ดีแล้วที่เพเป็นคนเจออาโป ได้คุยกันนิดหน่อย ทางโน้นเลยรู้ว่าเพว่างงาน ถามผิงว่า เพจะสนใจไปทำงานด้วยไหม ผิงบอกให้มาคุยกันเอง แต่ไม่คิดว่าจะมาเร็วขนาดนี้ เลยไม่ได้โทรมาเล่าให้ฟัง ยุ่งๆ อยู่ด้วย กะว่าเย็นนี้ค่อยคุยกัน”
   
ในที่สุดเพทายก็รู้ที่มาที่ไป
   
“เพอยากลองทำดูก็ตามใจ ดีเหมือนกันจะได้ไม่เบื่อ”
   
“อืม”
   
“แต่ถ้าทำแล้วไม่ชอบก็กลับมาอยู่ที่นี่เหมือนเดิม ยังไม่ต้องรีบกลับกรุงเทพฯ  พ่อแม่ผิงโอเค ชอบด้วยซ้ำที่เพอยู่”
   
“เลิกกลางคันไม่ได้ เซ็นสัญญาไปแล้ว ทางโน้นให้ทำสัญญาหนึ่งปี คงกลัวผมอยู่ไม่ทนมั้ง”
   
"เพเซ็นสัญญาไปแล้วเหรอ!!" ดวงตาของผิงเบิกกว้าง
   
"อืม ทำไม มีอะไรหรือเปล่า"
   
"เปล่าๆ ทำไมถึงตัดสินใจเซ็นล่ะ"
   
“ก็ถ้าไม่เซ็นก็ไม่ได้งานนี้ ผมดูแล้วว่างานมันโอเค ปีหนึ่งก็ไม่นานเกินไป กำลังดีเลย”
   
“เหรอ..งั้นก็...คิดซะว่าเก็บเงินละกันเนอะ ปีเดียว ทนไว้"
   
“คิดแบบนั้นเหมือนกัน จู่ๆ ก็ได้งานดีๆ ครบปีคงมีเงินเก็บพอไปเริ่มต้นอะไรใหม่ๆ บางทีโชคร้ายของผมอาจจะหมดไปแล้วก็จะได้นะ” ชายหนุ่มยิ้มให้ผิง เขารู้สึกแบบนั้นจริงๆ
   
“อืม สู้ๆ นะ”
   
เพทายไม่ได้สังเกตสายตาของเพื่อน เขาจึงไม่รู้ว่า โชคร้ายของเขายังไม่หมดลงอย่างที่คิด


Darin ♥ FANPAGE
Twitter : primdarin






CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ Hoya

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 65
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +0/-0
เพทาย...... โดน พ่อเลี้ยง ผลักตก หลุมแล้วอ่า

ออฟไลน์ Chompoo reangkarn

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1089
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +33/-0
ผิงตกใจที่เพเซ็นสัญญาทำไมต้องมีอะไรแน่  ตามๆๆๆ

ออฟไลน์ boonpa

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2359
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +132/-9
 :hao4: มันมีอะไรในสัญญานะดูน่าเป็นห่วง

ออฟไลน์ HISY

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3645
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +61/-3
ลางร้ายเริ่มปรากฏอีกแล้วจ้าา

ออฟไลน์ pigarea

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 748
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +20/-1
งานนี้ไม่รู้ว่า พ่อจะแสบ หรือ ลูกจะแสบกว่า  :katai2-1:

ออฟไลน์ DraCo_SLa13

  • I swear that, will love Super Junior forever..........
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2124
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +314/-3
ตามจ๊าาา มีแววว่าจะหลงเด็กอีกแล้วชั้น

ออฟไลน์ Funnycoco

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 252
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +4/-0
จะเกิดอะไรขึ้นนะ รอติดตามจ้าา :pig4:

ออฟไลน์ soul love

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 197
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +11/-1
อยากรู้แล้ว อยากรู้

ออฟไลน์ Jibbubu

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3393
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +77/-6
ตกใจอะไรอ่ะผิง อยากรู้แล้วซิ

ออฟไลน์ fc_fic

  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2598
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +84/-7

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ lemonphug

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 341
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2/-0
หมั่นเขี้ยวหนูอาโป

ออฟไลน์ TheDoungJan

  • ขอบคุณนักเขียนที่คนที่สร้างทุกตัวละครขึ้นมานะคะ(♡˙︶˙♡)
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 689
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +8/-0
เหมือนจะโดนเด็กแสบตกอีกแล้ว

ออฟไลน์ route rover

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2428
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +221/-7
อาโปลูกกก ทำไมร้ายยย  :m20: ว่าพี่เค้าหลง 555

ออฟไลน์ areenart1984

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4825
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +167/-7
ผิง มีอะไรที่บอกเพื่อนไม่หมดหรือเปล่า  :hao3:

ออฟไลน์ darling

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1741
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +96/-7
อาโป กามเทพตัวน้อย  :กอด1:

ออฟไลน์ prueksa

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 47
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +7/-0
 :mew1:ขอบคุณ นักเขียนขยันมาก

ออฟไลน์ milin03

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 481
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +5/-1
รอติดตามจ้า

ออฟไลน์ O-RA DUNGPRANG

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1783
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +50/-5
ไม่คุยกาบคนแปลกหน้าแต่จับกางเกงเขาแน่นแล้วยังเดินตามไปอีกโท่อาโป  :laugh: :laugh: :laugh:

ออฟไลน์ Ginny Jinny

  • ความเป็นจริงมันวุ่นวาย ก็ขอให้ใจมันสบายๆในความฝัน
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2115
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +51/-4
อาโปคงแสบน่าดู  :hao7: :hao7:

ออฟไลน์ arij-iris

  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2922
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +30/-5
ที่พี่เลี้ยงอยู่ไม่ได้นี่น่าจะมาจากความแสบมากกว่าระยะทางนะ

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด