say-hi ในทวิตเตอร์ ฝากติด #เมื่อหินผาจรดสายน้ำ ด้วยนะคะ
ไม่ขออะไรมาก คอมเมนต์ให้กำลังใจกันหน่อยก็ดีจ้า
อย่าเป็นนักอ่านเงาเลย คนแต่งหมดกำลังใจเนอะ❖ ❖ ❖ ต่อค่ะ 70% ❖ ❖ ❖
ร่างของสายน้ำถูกดันให้เดินถอยหลังเข้าไปในห้องนอนโดยที่ริมฝีปากของเขายังคงโดนหินผารุกรานไม่ห่าง หินผาใช้เท้าตัวเองดันประตูห้องนอนให้ปิดลงเพราะมือทั้งสองข้างของเขาจับประคองอยู่ที่เอวของสายน้ำ เขาเดินไปข้างหน้า ทำให้สายน้ำต้องเดินถอยหลังไปเรื่อย ๆ จนถึงเตียงนอนหลังใหญ่
ริมฝีปากของหินผายังคงรุกไล่คนด้านล่างไม่หยุด ผละจากการจูบก็ตอนที่สายน้ำชนขอบเตียงจนล้มลงบนเตียงนอน ริมฝีปากแดงฉ่ำไปหมดจนสายน้ำรู้สึกว่าปากของเขาต้องบวมแน่ ๆ
“อึก...” ได้แต่เม้มปากตอนที่หินผาแนบจูบร้อน ๆ ลงบนลำคอ สายน้ำในตอนนี้ได้แต่ใช้แขนค้ำยันตัวเองไม่ให้นอนราบไปกับที่นอน ขาทั้งสองข้างที่ยังห้อยอยู่ข้างเตียงถูกแยกออกเพราะหินผาขยับแทรกเข้ามาตรงกลาง
“พี่รักเรา” หินผากระซิบพร้อมกับจูบที่ใบหู ขยับมาจูบที่หางตา ขมับ แก้มแดง ๆ และปิดท้ายที่ปากฉ่ำวาวนั้นอีกครั้ง ไล่ทักทายไปทั่วกลีบปากบนและล่าง ก่อนจะสอดแทรกเข้าไปด้านในหยอกล้อไปทั่วโพรงปาก
สายน้ำได้แต่เกร็งหน้าท้องตอนที่มือของหินผาวางทาบลงไป ตำแหน่งมือที่วางนั้นน่าหวาดเสียวจนต้องเลื่อนมือไปจับมือของหินผาเอาไว้
“พี่หินผา...” ได้แต่เรียกชื่ออีกฝ่ายเสียงแผ่ว
“ได้ไหม ให้พี่รัก... เราได้ไหม” หินผาคลอเคลียที่ข้างแก้ม เขาจูบแก้มสลับกับจูบปากของสายน้ำไปมา ก่อนจะผละออกมามองใบหน้าแดง ๆ ของคนใต้ร่างอย่างต้องการคำตอบของคำถามที่เขาถามออกไป
แต่คำถามนี้จะให้สายน้ำตอบออกไปตรง ๆ ได้อย่างไรกัน เพียงแค่นี้เขาก็เขินอายมากพออยู่แล้ว ดูเหมือนว่าหินผาพอจะเข้าใจเขาถึงไม่ได้เร่งเร้าเอาคำตอบ แต่ก็ใช่ว่าหินผาจะผละถอยห่าง กลับกันหินผาเป็นฝ่ายค้นหาคำตอบด้วยตัวเองโดยการปล้นจูบจากสายน้ำครั้งแล้วครั้งเล่า ยิ่งสายน้ำไม่ผลักออก ไม่หันหน้าหนีก็ยิ่งชัดเจน
ตัวของสายน้ำถูกดันจนขึ้นไปนอนอยู่บนเตียงเต็มตัว เขาหายใจหอบหลังจากที่หินผายอมปล่อยให้ริมฝีปากของเขาเป็นอิสระ เสื้อยืดที่สวมอยู่ถูกถอดออกไปจนร่างกายท่อนบนเปลือยเปล่า หินผาสำรวจร่างกายของคนอายุน้อยกว่า เขากดจูบลงบนแผ่นอกจนสายน้ำสะท้านเฮือก มือทั้งสองของหินผาลากลงต่ำไปถึงหน้าท้อง และขอบกางเกง เสียงซิปที่ถูกรูดลงเหมือนเรียกสติสายน้ำได้ เขาดันคนด้านบนออกรีบขยับไปนั่งกอดเข่าอยู่ที่พื้นข้างเตียง แบบที่หินผาก็ตามไม่ทัน
“สายน้ำ” หินผาขยับไปหา วางมือบนไหล่ของคนรัก “พี่ขอโทษ ขอโทษนะ”
สายน้ำส่ายหน้าไปมา “ไม่ครับ... ไม่เลย”
“พี่ขอโทษ พี่ทำเรากลัวใช่ไหม ขอโทษนะพี่ไม่ได้ตั้งใจจริง ๆ” หินผานั่งลงข้างสายน้ำ เว้นระยะไม่ให้อีกฝ่ายรู้สึกอึดอัดหรือไม่สบายใจ “พี่... ไม่ทำอะไรแล้ว”
“ม ไม่ใช่ครับ ไม่ใช่” สายน้ำยังคงส่ายหน้าไปมา เขาซุกหน้าลงกับเข่าของตัวเอง “ผ ผมไม่ได้โกรธเรื่องนั้น ถ ถ้าพี่จะทำ... ผ ผมไม่ได้ว่าอะไร”
“แล้วเราเป็นอะไร บอกพี่ได้ไหม เรา... ยังไม่พร้อมใช่ไหม” หินผาลูบผมของน้องเบา ๆ นึกเสียใจที่เผลอทำอะไรตามใจตัวเองจนเกินไป
“ผมกลัว”
“พี่ขอโทษที่ทำให้เรากลัวนะ”
“ม ไม่ใช่...” ได้แต่เม้มปากตัวเอง ก่อนจะตอบเสียงสั่น “ผ ผมกลัวว่าพี่จะไม่ชอบ... ห หุ่นผม”
“ห๊ะ” หินผาหลุดออกมาด้วยความไม่เข้าใจกับสิ่งที่สายน้ำพูด
“ผม... ตัวใหญ่ ไม่ได้ตัวเล็ก ๆ ไ ไม่น่ารัก กลัว... พี่ไม่ชอบ”
หินผาหลุดยิ้มตอนได้ฟังคำตอบ ใครบอกว่าสายน้ำไม่น่ารักเขาจะขอเถียงจนขาดใจ สำหรับเขาแล้วสายน้ำเป็นคนที่น่ารักมาก ๆ ยิ่งตอนที่พูดออกมาด้วยน้ำเสียงสั่น ๆ หน้าตาแดงก่ำและตาแดงคล้ายคนจะร้องไห้แบบนี้ก็ยิ่งน่ารักเข้าไปใหญ่
“เด็กดี” หินผาดึงแขนของสายน้ำให้เข้ามาใกล้ก่อนจะกอดเอาไว้ “ไม่ว่ายังไงสำหรับพี่ สายน้ำก็น่ารักเสมอ ไม่ต้องกลัว... ไม่มีทางที่พี่จะไม่ชอบเรา ดูสิ เราหุ่นดีจะตายไปไม่เห็นต้องกลัวเลย”
“ผม...”
“ไม่เป็นอะไรเด็กดี ไม่เป็นอะไร” นึกขำเล็กน้อยที่ต้องมานั่งปลอบเจ้าเด็กที่แสนคิดมากคนนี้ในสถานการณ์แบบนี้ แต่ทำอย่างไรได้ก็ในเมื่อคนของเขากังวล เขาก็ต้องช่วยคลายความกังวลนั้นก่อน หินผาหอมแก้มสายน้ำอย่างเอ็นดู “เป็นสายน้ำ ที่ดีที่สุดแล้ว”
“พี่หินผา” ได้แต่กอดหินผาเอาไว้แน่น ตัวเขาถูกดึงมาใกล้จนกลายเป็นคร่อมทับตักของหินผาเอาไว้แทน
“แค่เป็นสายน้ำ... แค่เป็นเรา” หินผาดันตัวน้องออกเล็กน้อยเพื่อมองหน้า เขาส่งยิ้มให้ ไม่อยากให้น้องต้องกลัวหรือกังวลอะไร มือข้างหนึ่งสัมผัสที่แก้มแดง ก่อนจะรั้งคออีกฝ่ายลงมาแล้วป้อนจูบให้อีกครั้งอย่างนุ่มนวล
ปลายนิ้วสัมผัสไปทั่วแผ่นหลังเปลือยเปล่า วนมาด้านหน้าจนถึงหน้าท้องขาว หินผาลูบไล้ร่างกายของสายน้ำอย่างเพลิดเพลิน เนื้อตัวของสายน้ำนุ่มลื่นมืออย่างไม่น่าเชื่อ นิ้วโป้งปาดสัมผัสที่ยอดอกจนสายน้ำสะดุ้งแต่ก็ไม่ห้ามปราบอะไร และนั่นก็ยิ่งทำให้หินผาได้ใจสัมผัสหนักขึ้น มากขึ้น
ปล่อยจูบสายน้ำ สัมผัสไปตามลำคอกดเม้มอย่างต้องการบอกชัดว่าเจ้าของร่างกายนี้เขาคือเจ้าของ มือทั้งสองข้างสัมผัสวนอยู่ที่ยอดอก ได้ยินสายน้ำส่งเสียงในลำคอ หินผาเงยหน้าขึ้นมอง คนที่โดนเขารุกไล่อยู่ตอนนี้หน้าแดงก่ำไปหมด ตอนนี้กำลังลามไปที่ใบหู ลำคอ และสิ่งที่แดงไม่แพ้กันก็คือยอดอกทั้งสองข้างที่โดนเขารังแกไปเมื่อครู่ สิ่งนั้นกำลังล่อตาล่อใจหินผาให้ลิ้มลอง
ไม่ต้องตัดสินใจนานริมฝีปากของหินผาก็ครอบครองที่ยอดอกข้างหนึ่ง มือที่จับประคองเอวสายน้ำเอาไว้รับรู้ได้ถึงอาการสั่นเทา
“พ พี่หินผา...”
หินผาเพียงแค่ปรายตาขึ้นมอง แต่เขาก็ไม่ผละออกอีกทั้งยังย้ายไปอีกข้างอย่างกลัวว่าฝั่งใดฝั่งหนึ่งจะน้อยใจที่เขาไม่สัมผัส ปลายลิ้นของหินผาตวัดไปมาจนคนได้รับตัวสั่น มือสายน้ำที่จับอยู่ที่ไหล่กว้างพยายามผลักออก แต่แผ่นอกของเขากลับแอ่นรับเสียอย่างนั้น
เมื่อพอใจกับการหยอกล้อแล้วหินผาก็แนบริมฝีปากร้อน ๆ ของตัวเองไปที่กลางแผ่นอก ไล่ต่ำลงเรื่อย ๆ พร้อมกับมือของเขาที่เกี่ยวขอบกางเกงของสายน้ำลง เขาดันตัวคนด้านบนให้ลุกขึ้นยืนเพื่อจัดการกับกางเกงที่สายน้ำสวมใส่อยู่ทั้งสองชิ้น จนร่างกายของสายน้ำเปลือยเปล่าไปทั้งตัว
หินผาจัดการถอดเสื้อของตัวเองออกบ้าง รวมไปถึงกางเกง เขาร่นมันลงไปที่ข้อเท้ารั้งสายน้ำให้นั่งลงบนตักอีกครั้ง จูบปากแดงซ้ำแล้วซ้ำเล่า แขนข้างหนึ่งโอบเอวของคนบนตักเอาไว้ ส่วนอีกข้างก็ซุกซนลูบไล้ไปที่ต้นขา เข้าสู่จุดที่น่าหวาดเสียวที่สุด
“อื้ออ อ่ะ!” เป็นอีกครั้งที่สายน้ำสะดุ้งเมื่อมือหนากอบกุมตัวตนของเขาและรั้งขึ้นลงช้า ๆ เบา ๆ
ดวงตาทั้งสองข้างของสายน้ำฉ่ำไปด้วยหยาดน้ำตาที่พร้อมจะไหลออกมาทุกเมื่อ เขาอายเกินกว่าจะมองคนรักได้จนต้องซุกหน้ากับไหล่ของหินผา
“เด็กดี...” หินผาจูบที่ใบหูแดง ๆ นั้น มือก็ช่วยปรนเปรอคนรักจนเจ้าตัวครางเสียงสั่น
“อ๊าาา พ พี่หินผา... อึก...”
สายน้ำส่ายหน้าไปมาบนไหล่กว้าง แขนกอดรัดหินผาเอาไว้แน่น ร่างกายของเขาเหมือนกำลังทรยศความคิด สมองของเขาสั่งให้ผละออก แต่ร่างกายกลับบดเบียดเข้าใกล้และตอบสนองต่อฝ่ามือร้อน ๆ ที่กำลังเร่งจังหวะให้เร็วขึ้น หนักหน่วงขึ้น
หัวใจของสายน้ำเต้นระรัวไปหมด ทั้งตื่นเต้น ทั้งหวาดกลัวปะปนกันไป อารมณ์หวาบหวามของเขาถูกหินผาปลุกเร้าจนไม่สามารถสกัดกั้นเอาไว้ได้ ตัวของเขากระตุกตอนที่ทุกอย่างถูกปลดปล่อยออกมา
“เด็กดี ไม่เป็นอะไรนะ ไม่เป็นอะไร” เสียงของหินผาสั่นพร่าไปหมด น้องที่ตัวสั่นในอ้อมแขนของเขา เสียงทุ้มที่ครางแผ่ว ทุกอย่างในตัวของสายน้ำปลุกเร้าอารมณ์ของเขาได้เป็นอย่างดี มือของหินผาสั่นตอนที่เอื้อมไปดึงลิ้นชักข้างเตียง เขาควานหาของในนั้นก่อนจะหยิบออกมา
“พ พี่... พี่” สายน้ำเสียงสั่นไปหมดตอนหันไปเห็นสิ่งที่หินผาหยิบออกมา
“พี่ต้องเตรียมตัวให้เรา” หินผาว่า “พี่ขอโทษ... แต่ตอนนี้พี่ถอยไม่ได้แล้ว”
สายน้ำเม้มปากเขาขยับตัวลุกจากตักของหินผาที่มองมาอย่างไม่เข้าใจ สายน้ำก้าวขึ้นไปบนเตียงแล้วนอนคว่ำ คว้าหมอนมากอดเอาไว้และฝังหน้าตัวเองลงบนหมอน “ย อย่าเพิ่ง... ร รุนแรงกับผมมากนักนะครับ”
หินผาชะงักตอนที่ได้ยิน เขานึกมันเขี้ยวเจ้าเด็กขี้เขินของเขาที่ทำตัวน่ารักจนนึกอยากจะจับมาตีก้นสักทีสองที โทษฐานที่กล้าพูดจาอะไรแบบนี้ เขาต้องใช้ความพยายามอย่างมากที่จะไม่กระโจนเข้าหาสายน้ำแล้วทำรุนแรงใส่
“ตัวแสบ... กล้าพูดอะไรแบบนี้ออกมาได้ยังไงกัน” ได้แต่กัดฟันพูดตอนที่ตามขึ้นไปบนเตียง สุดท้ายก็ทนไม่ไหวต้องตีก้นขาว ๆ ไปทีจนสายน้ำสะดุ้งร้องออกมา “อย่าไปพูดแบบนี้กับใคร เข้าใจไหม”
“ข เข้าใจ... ครับ”
“เจ็บไหม พี่ขอโทษ” หินผาก้มลงจูบบนรอยแดงที่เขาตีลงไปเมื่อครู่ แม้จะตีไม่แรงแต่สายน้ำเป็นคนผิวขาวมันจึงขึ้นสีชัดเจน
“อึก!”
สะโพกของสายน้ำถูกจับยกก่อนที่หินผาจะสอดหมอนเข้ามารองเอาไว้ เขานั่งอยู่ตรงปลายเท้าของคนที่นอนคว่ำหน้า เทเจลหล่อลื่นบนมือตัวเองแล้วจึงป้ายบนช่องทางที่ยังคงปิดสนิท สายน้ำสะดุ้งอีกครั้งตอนที่ปลายนิ้วสอดแทรกเข้าไปเพื่อเตรียมความพร้อม มือของเขาจิกหมอนเอาไว้แน่น ร่างกายเกร็งไปหมด
“ใจเย็น ๆ ไม่เป็นอะไร... พี่เอง พี่อยู่ตรงนี้” หินผาชะโงกตัวไปจูบที่ลาดไหล่พลางกระซิบปลอบ เขาจูบไปทั่วแผ่นหลังแรงสลับเบาเพื่อให้สายน้ำผล่อยคลายลง
นิ้วของเขาสามารถสอดเข้าไปได้ลึกขึ้น และเพิ่มจำนวนได้มากขึ้น
“พี่หินผา... พ พี่หินผา” สายน้ำครางเสียงแผ่วยามที่อีกฝ่ายขยับ ความเสียวซ่านแผ่วาบไปทั่วกาย
“ถ้าเจ็บ บอกพี่นะ” ร่างกายของหินผาเริ่มสอดประสานเป็นหนึ่งเดียวกับสายน้ำ คนใต้ร่างตัวเกร็งทันทีพลางร้องออกมาด้วยความเจ็บจนเขาต้องหยุดชะงัก โน้มตัวลงกอดสายน้ำเอาไว้ จูบแก้ม จูบไหล่ปลอบประโลม
สายน้ำถูกรั้งสะโพกให้สูงขึ้น ขาแยกออกมากขึ้นในขณะที่หินผาขยับกายเข้าหา แม้จะต้องใช้เวลาแต่สุดท้ายพวกเขาก็กลายเป็นหนึ่งเดียวกัน จังหวะเริ่มรักเนิบนาบเพื่อให้สายน้ำปรับตัว จนหินผาแน่ใจว่าคนรักสามารถรับเขาได้แล้วจึงได้เพิ่มแรงขึ้น
“พ พี่หินผา... ก กอด อึก... กอดผม”
“เด็กดี พี่อยู่นี่”
“อึก! อ๊า...”
หินผาถอนกายออก พลิกตัวสายน้ำให้นอนหงาย เขาจับขาของอีกฝ่ายให้มาก่ายเอาไว้ที่เอวก่อนจะสอดประสานกายกับสายน้ำอีกรอบ เขาโน้มตัวไปหา กดจูบอีกครั้งอย่างรักใคร่ มือทั้งสองข้างของสายน้ำยกขึ้นโอบรอบลำตัวหินผาเอาไว้ ร่างกายของเขาสั่นไหวยามที่คนด้านบนตอกย้ำความรักเข้ามาหา
“พี่หินผา... พ พี่ครับ พี่...” ร้องครางแทบไม่เป็นภาษายามที่หินผาขยับกายอย่างหนักหน่วง สมองของสายน้ำขาวโพลนไปหมด ทุกอย่างพร่าเลือน เขาเห็นสายตาร้อนแรงของคนด้านบนผ่านม่านน้ำตาของตัวเอง ปลายเล็บจิกลงกับแผ่นหลังกว้างยามที่หินผากระแทกกระทั้นตัวตนเข้ามาหา
“สายน้ำ...” เสียงของหินผาแหบและสั่นพร่าไปหมด ร่างกายของสายน้ำที่กำลังโอบรัดตัวตนของเขานั้นกระตุ้นความต้องการเป็นอย่างมาก จนหินผาได้แต่กัดฟันแน่นพยายามที่จะไม่รุนแรงมากจนเกินไปแม้มันจะทำได้ยากเต็มทน
หยาดเหงื่อผุดพรายบนใบหน้าและลำตัวของพวกเขา ความเย็นของเครื่องปรับอากาศที่ลืมปิดตั้งแต่เช้าไม่ได้ช่วยให้ความร้อนในกายของพวกเขาลดลงเลย
“เด็กดี... ม มากกว่านี้ได้ไหม ขอพี่รัก... มากกว่านี้ได้ไหม”
สายน้ำกอดรัดคนด้านบนเอาไว้แน่น “พ พี่หินผา... ข เข้ามา กอด... กอดผมอีก”
เหมือนเป็นคำอนุญาต และคำปลดล็อค ทันทีที่สายน้ำพูดจบจังหวะรักก็ทั้งหนักหน่วง รุนแรงและเร่งเร้ายิ่งขึ้น สายน้ำได้ยินเสียงหน้าขาของหินผากระทบกับเนื้อของเขาชัดเจนจนฟังดูหยาบโลนไปหมด ร่างกายของเขาตอบรับหินผาเป็นอย่างดี และหินผาเองก็มอบความสุขซ่านให้เขาเช่นกัน
ช่วงท้องของสายน้ำปั่นป่วนไปหมด ร่างกายบิดเกร็งยามที่คนรักตอกย้ำตัวตนเข้ามาไม่หยุด ร่างกายโยกไหว สั่นคลอน ตามแรงกระแทก บางครั้งร่างสูงก็ถอยออกห่าง ก่อนจะกดลึกอีกครั้งจนสายน้ำหลุดร้องเสียงดัง
ตรงไหนที่เป็นจุดอ่อนไหว หินผาก็ตามไปเน้นย้ำจนสายน้ำร้องจนเสียงแหบ
“ห ไหวไหม... ไหวหรือเปล่า”
สายน้ำทั้งพยักหน้า ทั้งส่ายหน้าอย่างไม่รู้ว่าจะตอบอย่างไรดี เขาเลื่อนมือมาจับแก้มของคนด้านบนเอาไว้ “จ จูบผม พ พี่หินผา... อื้ออ!”
หินผาก้มลงจูบปากในทันที ปลายสิ้นสอดเข้าไปในโพรงปากและกวาดต้อนสายน้ำไปทั่ว ฝ่ามือบีบเค้นไปตามตัวจนขึ้นรอยแดงโดยเฉพาะบริเวณสะโพก หินผาเลื่อนไปจูบตามลำคอและแผ่นอก ขบเม้มสร้างร่องรอยจนขึ้นสีแดงช้ำไปทั่วอก
สายน้ำถูกจับพลิกอีกครั้ง คราวนี้เขาถูกจับให้นั่งทาบทับบนตักโดยมีมือของหินผาประคองช่วงเอวเอาไว้
“ม ไม่ได้... บ แบบนี้ไม่ได้ อึก...” สายน้ำสะอื้นยามที่หินผาสวนกายขึ้นมาพร้อมกับบังคับตัวเขาให้ขยับขึ้นลง ใบหน้าหล่อเหลาที่ในเวลานี้หินผามองว่าสวยสะบัดไปมาด้วยความเสียวซ่าน ริมฝีปากช้ำเผยอออกเปล่งเสียงครวญคราง
“เด็กดี... อาาา... เด็กดีของพี่”
“อึก... อ๊าาา พ พี่หินผา”
สายน้ำหน้าตาแดงก่ำ น้ำตาไหล เขายกแขนขึ้นปิดหน้าตัวเองด้วยความอายกับท่วงท่าในตอนนี้ ร่างกายของเขามันไม่รักดีเลยสักนิดเพราะเพียงแค่หินผาช่วยนำทางอยู่ไม่นานมันก็ตอบสนองเป็นอย่างดี
“ไม่ ไม่ไหว... พ พี่หินผา...”
“เด็กดี...” หินผาจับล็อคสะโพกของสายน้ำเอาไว้แน่นพลางกระทั้นย้ำตัวตนเข้าหาจนเกิดเสียงดังไปทั่วห้องนอน
ร่างกายบิดเกร็งตอนรับแรงกระแทก ความรู้สึกของสายน้ำพุ่งทะยานขึ้นสู่จุดสูงสุด ร่างกายสั่นเทากระตุกเกร็ง ไม่นานก็ปลดปล่อยออกมาอีกครั้งจนเปื้อนไปทั่วหน้าท้อง หินผาพลิกตัวสายน้ำให้ลงมานอนราบบนที่นอนอีกครั้งพร้อมตอกย้ำกายเข้าหาไม่หยุด ทั้งกระชั้น ทั้งถี่รัวจนคนรับเสียงสั่นไปหมด
“เด็ก... อื้ออ! เด็กดี...” หินผาเสียงพร่าไปหมด เขากอดสายน้ำเอาไว้แน่นยามเน้นย้ำร่างกายเข้ามา สะโพกเกร็งแน่นยามปลดปล่อย เขาหายใจหอบถี่ตอนที่ทุกอย่างสงบลงแล้ว หินผาฟุบหน้าลงกับแผ่นอกของสายน้ำที่ไหวขึ้นลงเพราะการหายใจ
หินผาขยับตัวถอนกายออกจนสิ่งที่คั่งค้างอยู่ภายในตัวสายน้ำไหลย้อนออกมา สายน้ำได้แต่ยกมือปิดหน้าตัวเองด้วยความอาย ไม่ต้องลืมตามองก็รับรู้ได้ว่าหินผากำลังจับจ้องอะไรอยู่ แต่เขาเหนื่อยล้าเกินกว่าจะห้ามปราบได้
“เด็กดี” ขยับมานอนอยู่ข้าง ๆ จับแขนของเขาให้พ้นใบหน้า ก่อนจะโน้มหน้ามาจูบที่ปากช้ำอีกรอบ หินผาดูดเม้มจนเกิดเสียง เขาทำซ้ำอยู่แบบนั้น อีกครั้ง อีกครั้ง... และอีกครั้ง จนสายน้ำต้องยกมือดันอกกว้างเอาไว้ไม่ให้จูบ
“พี่หินผา” สายน้ำร้องออกมาตอนที่หินผาจับขาเขาก่ายไปกับสะโพก ตาโตตอนที่ปลายนิ้วยาวสัมผัสที่ด้านหลัง พยายามที่จะส่ายหน้าห้ามปราบแต่ก็ทำไม่ได้ “อึก! อ๊า”
อย่างอื่นที่มีขนาดใหญ่กว่านิ้วถูกแทนที่ที่ช่องทางด้านหลัง หินผาขยับขึ้นคร่อมทับสายน้ำอีกครั้ง ก้มจูบอีกหน แลกเปลี่ยนลมหายใจอีกครา ร่างกายขยับตอกย้ำตนตนครั้งแล้วครั้งเล่า
“อะ อ๊าาา อ...”
ลมหายใจร้อนเป่ารดอยู่ที่ลำคอ หินผาซุกไซ้ ขบเม้มไปทั่วคอสายน้ำ มือจับประสานกับคนใต้ร่างในขณะที่สะโพกก็ยังทำหน้าที่ได้อย่างดีเยี่ยม จนสายน้ำเสียงสั่นไปหมด
สายน้ำถูกปลุกเร้าด้วยฝ่ามือ ริมฝีปาก ถูกเร่งเร้าด้วยตัวตน จนทุกอย่างพร่าเลือนไปหมด ไม่สามารถคิดหรือประมวลผลอะไรได้อีกแล้ว ร่างกายของเขาตอบสนองทุกความต้องการในส่วนลึกของจิตใจ ช่วงขาที่ขยับแยกเปิดรับร่างสูง สะโพกที่หยัดเข้าหาอย่างไม่เหนียมอาย ครวญครางอย่างสุขสม เหมือนกับว่าเขาในตอนนี้... ไม่ใช่เขาเลย
อีกครั้งที่สายน้ำปลดปล่อยออกมา เขาหายใจถี่เพราะเหนื่อยอ่อนแต่ถึงอย่างนั้นก็ยังพักไม่ได้เมื่อคนด้านบนยังไม่ยอมหยุด
“อ๊าาา... เด็กดี...” หินผาหรี่ตามองเมื่อมือซน ๆ ของสายน้ำลูบไล้ที่หน้าท้องของเขา ได้แต่จับมือนั้นมากุมเอาไว้แล้วเร่งเร้ากายเข้าหาไม่หยุด
หน้าท้องเกร็งแน่นจนเห็นเป็นลอนกล้ามชัดเจน หินผาหลั่งรินทุกหยาดหยดเข้าไปในกายของสายน้ำจนคนรับครางหวิว รู้สึกวูบวาบไปทั่วท้อง เขานอนอย่างหมดแรงจากกิจกรรมที่ผ่านมา รู้สึกว่าแรงจะยกแขนยังไม่มี ได้แต่นอนอยู่แบบนั้น
“ไหวไหม” หินผาถามเสียงหอบ ลูบแก้มคนรักอย่างเอ็นดู ก้มลงหอมแก้มเบา ๆ พร้อมกระซิบคำ “พี่รักสายน้ำ”
“พี่หินผา ผมก็รักพี่”
“ขอบคุณนะครับ” รั้งคนหมดแรงมานอนกอด นึกสงสารน้องที่โดนเขารังแกอย่างหนัก ได้แต่เอ่ยขอโทษที่ไม่สามารถยับยั้งตัวเองได้จนเผลอรุนแรงใส่ “เจ็บมากหรือเปล่า ขอโทษนะที่พี่ทำแรง”
“ฮื่อ...” สายน้ำได้แต่ซุกหน้ากับอก เขาไม่กล้าเงยหน้ามองหรือตอบอะไรเลย ภาพเหตุการณ์เมื่อครู่ฉายเข้ามาในความคิดไม่หยุดจนเขินอาย อยากจะมุดหนีในกองผ้าห่ม หรือไม่ก็หายตัวไปจากตรงนี้เลย
“อ๊ะ! พี่หินผา ท ทำอะไรครับ” สะดุ้งตาโตเมื่อปลายนิ้วของหินผาสอดเข้ามาข้างใน
“ชู่ว... พี่ขอโทษ แต่มันต้องเอาออกนะ”
“ด เดี๋ยว เดี๋ยวผมทำเอง...”
“พี่ทำให้ เราทำไม่ไหวหรอก” หินผาจับอีกฝ่ายซุกอกตัวเอง “ซุกพี่ไว้ ถ้าเจ็บจะกัดพี่ก็ได้ พี่ขอโทษแต่ต้องเอามันออกจริง ๆ ทนก่อนนะ”
สายน้ำสะดุ้งเฮือกเผลอจิกเล็บกับหลังของหินผาตอนที่นิ้วควานไปมาจนทั่วเพื่อเอาสิ่งที่คั่งค้างอยู่ข้างในออกมา บางครั้งก็เจ็บจนร้องไห้ แต่หินผาก็จูบขมับปลอบจนคลายสะอื้น ความอ่อนเพลียทำให้ดวงตาของสายน้ำปิดลง จนสุดท้ายเจ้าตัวก็นอนหลับไป
“ขอบคุณนะ” หินผากระซิบบอก เขาจูบไปทั่วใบหน้าอย่างรักใคร่เอ็นดู อมยิ้มตอนที่สายน้ำซุกตัวเข้าหาเขา “พี่รักสายน้ำ”
หินผาลูบผม ลูบหลังกล่อมคนหลับ ดูจนแน่ใจว่าสายน้ำหลับสนิทแล้วจึงค่อย ๆ ขยับตัวออกมา เขาเดินไปหยิบผ้าขนหนูชุบน้ำเพื่อมาเช็ดตัวให้คนหลับ แม้ว่าใจจริงอยากจะปลุกอีกฝ่ายให้ตื่นขึ้นมาแล้วพาไปอาบน้ำก่อน ด้วยกลัวว่าจะไม่สบายตัว แต่ก็สงสารคนเหนื่อย เลยปล่อยให้นอนหลับไป และเขาก็ใช้วิธีเช็ดเนื้อเช็ดตัวให้แทน เช็ดทำความสะอาดหลายรอบหน่อยเพื่อที่สายน้ำจะได้สบายตัว ไม่เหนียวเหนอะหนะจากเหงื่อ
หยิบชุดของตัวเองมาสวมให้ ดึงผ้าห่มที่เปื้อนออกไปใส่ตะกร้าเตรียมซัก โชคดีที่ผ้าปูไม่เลอะเพราะมีผ้าห่มรองอยู่เลยยังไม่ต้องเปลี่ยน หินผาหยิบผ้าห่มอีกผืนมาคลุมให้สายน้ำ จัดท่าทางคนหลับให้นอนสบาย แล้วเขาจึงไปจัดการตัวเองบ้าง
หินผาเดินออกจากห้องน้ำในชุดนอนตัวใหม่ เอาผ้าไปตากจนเรียบร้อยก็เดินกลับมาที่เตียง กึ่งนั่งกึ่งนอนอยู่ข้างสายน้ำ หยิบโทรศัพท์มากดดูเวลา ตอนนี้บ่ายกว่าแล้ว อีกไม่กี่ชั่วโมงก็จะเย็นย่ำ เอาไว้ค่อยปลุกสายน้ำขึ้นมากินข้าวเย็นทีเดียว หินผาเข้าไปตอบข้อความของเพื่อนที่ส่งมาถามด้วยความเป็นห่วงเรื่องอาการไข้ และนั่นก็ทำให้เขารู้สึกตัว
ดูเหมือนว่าอาการไข้ของเขาจะหายเป็นปลิดทิ้ง แต่ก็ไม่รู้ว่ามันถูกถ่ายทอดไปที่ใครอีกคนแทนหรือเปล่า เอื้อมมือไปสัมผัสหน้าผาก ลำคอคนหลับ ถอนหายใจอย่างโล่งอก ดูเหมือนว่าสายน้ำจะยังไม่มีไข้อะไร แต่ก็ยังวางใจไม่ได้ต้องรอดูอาการต่อไปก่อน
หลังจากตอบข้อความเสร็จก็วางโทรศัพท์ไว้ที่เดิม หินผาล้มตัวลงนอนแล้วคว้าตัวสายน้ำเข้าไปกอด นอนมองคนหลับพร้อมรอยยิ้มอย่างคนมีความสุข จนกระทั่งเขาเผลอหลับตามไปอีกคน
❖ ❖ ❖ ❖ ❖ ❖ ❖ ❖ ❖ ❖
คุณแม่~~~~
พี่หินผารังแกน้องงงงง คุณแม่ตีพี่เลย พี่รังแกน้องไม่หยุดเลยคุณแม่
ตอนนี้เป็นอะไรที่แต่งแล้วเขินมากมายก่ายกอง
คือนี่ก็ไม่ใช่สาย NC ไง ไม่ค่อยได้แต่ง
แต่งแล้วกุมแก้มไป งุ้ย!!
แซ่บ ไม่แซ่บ ไม่รู้
รู้แต่อิพี่กินน้องไปแล้วจ้าาาาาาา
แล้วเจอกันใหม่ครั้งหน้าค่า
ปล. เค้ามี Line@ แล้วน้า แอดมาคุยเล่น ติดตามข่าวได้เลยนะ
Line@ : @f.gc (มี @ มี . (จุด) ด้วยน้า)
#เมื่อหินผาจรดสายน้ำ
หัวข้อ: Faculty of Love . 2 : เมื่อหินผาจรดสายน้ำ l ครั้งที่ "21" [END] l P.23 07-04-63 (อ่าน 77835 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก