หัวข้อ: (เรื่องสั้น) -คิดถึง [END] 04/05/2560

[PloySupawadee]

ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ


ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0

ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0

ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่



1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ  เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้  ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ

5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม

6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย  ทำได้  แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว  โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute  ได้    ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
      7.1 นิยาย 1 ตอน  จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
      7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
      7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
            - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ

8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).

9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ

10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป  โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป http://www.thaiboyslove.com  ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย  เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป

11.บอร์ดนิยายที่โพสจนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรือ่งบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว

บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป

12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด

13.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ

14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน  ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ

15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเวปบอร์ด  ควรจะให้เครดิตกับ... 
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เวปไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง

16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข

17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน  ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง  นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฏการซื้อขายของเล้่าก่อน ด้วยนะคะ)

18.ใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดเรื่องสั้น ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที  ส่วนเรื่องสั้นที่จบแล้วให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้วจะได้ไม่ถูกลบทิ้งและจะเก็บไว้ที่บอร์ดเรื่องสั้นไม่ย้ายไปไหน   เช่นเดียวกับนิยายทุกเรื่องเมื่อจบให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้ว จะได้ย้ายเข้าสู่บอร์ดนิยายจบแล้ว ไม่เช่นนั้นม๊อดอาจเข้าใจว่าไม่มาต่อนิยายนานเกินจะโดนลบทิ้งครับ

เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม




********************************************************************************************

คิดถึง

[/size]

จะเก็บมันเอาไว้ในใจ เพราะฉันไม่อาจ
ฝืนย้อนคืนวัน ให้หวนได้ใหม่
ทำได้เพียงคิดถึง นับจากนี้ไป
เธอจะอยู่ในใจ เป็นเรื่องจริงในความทรงจำ

[/size]

*เรื่องจริง
 ศิลปิน Sin (singular)

[/size][/i]

   การเลิกราคุณว่ามันเจ็บปวดมากรึป่าว การที่เราต้องแยกจากกันทั้ง ๆ ที่ยังรักคุณว่ามันเสียใจมากไหม แล้วการที่เราต้องแยกจากคนที่เรารัก โดยไม่มีทางได้เจอกันอีกแล้วตลอดชีวิต คุณว่ามันแย่แค่ไหน คนที่เสียใจที่สุดจะเป็นคนที่มีชีวิตอยู่ หรือคนที่อยู่บนฟ้า แล้วการเริ่มต้นใหม่ มันยากมากแค่ไหน...
   ใคร ๆ ก็บอกให้ผมเริ่มต้นใหม่ การที่เราจมปลักอยู่กับอดีตมันไม่ได้ทำให้ชีวิตเราดีขึ้น ไม่มีใครอยากจะจมปลักกับอดีตหรอกนะ แต่เราแค่ไม่รู้จะทำยังไงให้มันลืมความเจ็บปวดที่ได้รับ น้ำเสียงของเขา สิ่งที่เขามอบให้ คำสัญญาต่าง ๆ สถานที่ต่าง ๆ ที่เคยไป สิ่งที่เราทำร่วมกัน จะให้เราลืมมันได้ยังไง ทั้ง ๆ ที่เรารักกันมากขนาดนี้ ทำไมเราต้องแยกจากกันละ ทำไมเราต้องไม่ได้อยู่ด้วยกัน ทำไมต้องเป็นเราที่เจ็บปวดขนาดนี้....

ถ้าหากเพียงได้รู้ ว่ามันจะเป็นครั้งสุดท้าย
ฉันก็คงทำได้ดีกว่า แค่พูดทักทาย
แต่เพราะฉันไม่รู้ ความรู้สึกที่ควรจะอยู่
ในประโยคสุดท้าย เธอไม่เคยได้ยิน

*ครั้งสุดท้าย
ศิลปิน Stamp

[/i]




‘พรุ่งนี้เราไปเที่ยวทะเลกันดีไหม’
‘พี่อยากไปทะเลเหรอ’
‘ป่าวหรอก พี่แค่อยากไปเที่ยวกับหนู’
‘อืมม งั้นไปทะเลก็ได้หนูอยากดูพระอาทิตย์ตกกับพี่’

‘เด็กดี พี่รักหนูนะ’

‘หนูไม่ดื้อสิ’

‘ไหนมากอดหน่อยสิ’

‘คนดี พี่คิดถึงหนูจังเลยครับ’

‘พี่รักหนู’

‘ภัค ทำใจดี ๆ นะลูก พี่พิช เขาไปสบายแล้วนะ’

‘ภัคพี่พิชเขาไปแล้ว’

‘พี่พิชไม่อยู่แล้ว’

‘ไม่มีพี่พิชอีกแล้ว’

‘ไม่มีคนชื่อ พิชของภัค  อีกแล้ว’

   “พี่พิช ไม่ ฮึก กลับมา ไม่ !”
   “ภัค ! ภัค ตื่น ภัค !”
เฮือก !
   “ภัค ค่อย ๆ หายใจนะ มึงมองหน้ากูภัค ใจเย็น ๆ นะ”
   “พัช เหรอ”
   “ใช่ กูพัช กูพัชเพื่อนของมึงไง มองกูนะ อย่าเป็นแบบนี้”
   “พัช ฮึก พี่พิชไปไหน ฮึก พี่พิช คิดถึง คิดถึงพี่พิช ฮึก คิดถึง”
   “พี่พิชเขาไม่ได้ไปไหนนะภัค เขาอยู่ตรงนี้ อยู่ในใจของมึง อยู่ในความทรงจำของมึงไง เขาไม่ได้ไปไหนหรอกนะ”
   พัช มองหน้าเพื่อนสนิทตัว เพื่อนสนิท ที่ร่าเริง เด็กที่น่ารักของพี่พิช การสูญเสียพี่พิชไป ไม่ใช่เรื่องที่น่ายินดี พัชเป็นน้องชายของพิช และเป็นเพื่อนสนิทของภัค พัชเป็นคนทำให้ทั้งสองเจอกัน การคบหาของทั้งสองคน ไม่ได้ทำให้ครอบครัวรู้สึกแย่ เพราะครอบครัวทั้งสองฝ่าย ค่อนข้างเปิดกว้างกับเรื่องแบบนี้  พิชกับภัค เป็นคู่รักที่น่ารัก พี่พิชให้เกรียติภัค และครอบครัวเสมอ ทุกอย่างมันผ่านไปด้วยดี ไม่มีใครคิดว่าเรื่องนี้มันจะเกิดขึ้นเร็วขนาดนี้ ไม่มีใครคิดว่าวันหนึ่งเราจะเสียพี่พิชไป ไม่มีใครรู้ และไม่มีใครที่ทำใจได้ โดยเฉพาะภัค..


   “ดื่มน้ำก่อนนะ”
   “ขอบคุณนะ” ภัครับแก้วน้ำจากพัชมาดื่มก่อนจะเอ่ยขอบคุณไปเบา ๆ
   “มึงฝันถึงพี่พิชอีกแล้วเหรอ”
   “อืม” ฝันอีกแล้ว ทั้ง ๆ ที่ไม่ได้ฝันมาสักพักแล้วแท้ ๆ ฝันเรื่องเดิมมาตลอดตั้งแต่ พี่พิชเสียไป ฝันเรื่องเดิม เหมือนเปิดแผ่นเดิม ซ้ำ ๆ
   “พี่พิชอาจจะอยากให้กูไปอยู่กับเขาก็ได้นะ”
   “ทำไมมึงไม่ยอมให้กูไปอยู่กับเขา”
   “เราขาดกันไม่ได้มึงก็รู้นี่”
        “ให้กูไปหาเขาไม่ได้เหรอ”
   “ไปหาพี่พิชไม่ได้เหรอ”
   พัชมองเพื่อนสนิทตัวเองที่เหมือนจิตใจไม่อยู่กับตัวอีกแล้ว ก่อนจะดึงอีกฝ่ายมากอด ทุกครั้งที่ภัคฝันถึงพี่พิช ภัคจะพูดเรื่องนี้ซ้ำ ๆ ตลอด ทั้ง ๆ ที่ไม่ฝันมาสักพักแล้วแท้ ๆ
   “ถ้ามึงไปคุณน้ากับคุณอาจะอยู่ยังไง มึงไม่สงสารพ่อแม่เหรอ เขาจะอยู่ยังไง ถ้าไม่มีมึง”
   “แต่กูคิดถึง พี่พิช ฮึก คิดถึงพี่พิช” สงสาร ภัคน่าสงสารเสมอเวลาเพ้อถึงพี่พิช
   “มึงต้องอยู่ให้ได้ พี่พิชคงเสียใจถ้ามึงมัวแต่เป็นอยู่แบบนี้ พี่เขาชอบให้มึงยิ้มนะ เพราะฉะนั้น อย่าร้องไห้ อย่าร้องไห้นะ” พัชดึงเพื่อนออกก่อนจะเช็ดน้ำตาให้ภัคเบา ๆ ราวกับกลัวว่าถ้าเช็ดแรงกว่านี้ร่างตรงหน้าจะสลายไปแน่ ๆ
   “กลับมาเป็นภัคที่น่ารักของพี่พิชได้แล้ว พี่พิชคงรอให้มึงกลับมายิ้มสวย ๆ มากกว่าร้องไห้นะ”
   “อืม”


   หนึ่งวัน สองวัน สามวัน หนึ่งปี สองปี สามปี หรือจะสิบปี ต้องใช้เวลานานแค่ไหนเราถึงจะลืมความเจ็บปวดจากการสูญเสียได้เหรอ ต้องทำยังไงถึงจะกลับมายิ้มแบบที่พี่ชอบได้เหรอ ทำยังไงผมถึงจะนึกถึงเรื่องพี่แล้วมีความสุข แทนที่จะร้องไห้ได้เหรอ แล้วผมจะทำยังไง ถ้าผมอยากให้พี่กลับมา กลับมาหาภัคไม่ได้เหรอ ภัคคิดถึงพี่ คิดถึงพี่พิช ภัคคิดถึงนะ กลับมาหาภัคได้ไหม...

‘ภัครักพี่พิชที่สุด’

‘พี่พิช ภัคคิดถึงงงงงงงงง’

‘พี่พิชคนดี ดีที่สุด’

‘ภัคจะไม่ดื้อ อยู่กับภัคนาน ๆ นะ’

‘ภัคเรียนจบเมื่อไหร่ พี่พิชก็มาสู่ขอได้เลยนะ ฮ่า ๆ’

‘สุขสันต์วันครบรอบ 4 ปี อยู่กับภัคไปนาน ๆ นะ’

‘หนูรักพี่ที่สุด รักมาก ๆ เลยนะ’

‘อย่าทิ้งหนูไปนะ’

‘เรามาอยู่ด้วยกันจนแก่เลยนะ’

‘พี่รักภัคนะ’

‘อย่าร้องไห้ พี่ไม่ชอบให้หนูร้องไห้ ยิ้มหน่อยนะคนดี’

‘พี่ขอโทษนะ หยุดร้องได้แล้ว’

‘พี่คิดถึงหนู’

END

[/size]

[ืniyataan]

เศร้า....

[Fufufeel]