หัวข้อ: (จบ) ภรรยาที่ดีไม่ได้มีแค่คุณธรรม

[TheDoungJan]

อิเฮีย นังคนทอแล ไมทำงี้อะเฮีย ปล่อยน้องไปดิ รั้งไว้ทำไม สงสารน้อง เราว่าน้องไม่ผิดเลย เรื่องมันเริ่มจากอืเฮียทั้งนั้น เรื่องนี้ก็เริ่มจากเฮีย น้องได้แผล น้องเสียใจ พอวันที่น้องจะไป กลับรั้งไว้ สุดท้ายนี้ถ้าเฮียยังเป็นพระเอกอยู่ขอให้เข้มแข็งและทนต่อคำด่าเยอะๆนะคะ

[TheDoungJan]

อิเฮีย นังคนทอแล ไมทำงี้อะเฮีย ปล่อยน้องไปดิ รั้งไว้ทำไม สงสารน้อง เราว่าน้องไม่ผิดเลย เรื่องมันเริ่มจากอืเฮียทั้งนั้น เรื่องนี้ก็เริ่มจากเฮีย น้องได้แผล น้องเสียใจ พอวันที่น้องจะไป กลับรั้งไว้ สุดท้ายนี้ถ้าเฮียยังเป็นพระเอกอยู่ขอให้เข้มแข็งและทนต่อคำด่าเยอะๆนะคะ

[Chanik]

โอ้ยยย เราสงสารหลิวจนน้ำตาไหล สงสารอ่ะ แล้วคือเกลียดพระเอกสุดๆตอนนี้ ทำไงดีอ่ะไม่ไหวๆ

[MaTazz]

เกลียดพระเอก. แต่ก็ขำที่โดนบิดหู
นึกภาพวันข้างหน้าน้องหลินบิดหูคุณสามีไว้แล้วนะคะ. รอ

[ทั่วหล้า]

หวังหย่งเหวินไอ้คนสารเลว!!!!!!!

[malula]

สงสารแม่พระเอกที่ต้องมาตามล้างตามเช็ดลูกชายจอมเอาแต่ใจไร้เหตุผล

[่patsaporn]

ไม่ว่าจะยังไงก็ทีมน้องหลิวนะคะ

ขอบคุณค่ะ

[greenmeat]

หลังมือเย็นสิ้นสุดลง เสี่ยวหลิวก็ชำระล้างร่างกายเพื่อเตรียมตัวทำแผล คนตัวเล็กยังคงไม่ยอมให้หวังหย่งเหวินแตะต้องตัว เทียนฉีเลยต้องทำหน้าที่เป็นบุรุษพยาบาลแทน


เมื่อก้าวเข้ามาในห้องสวีทขนาดใหญ่ ผู้ติดตามโค้งให้กับสองสามีภรรยา รับรู้ได้ถึงสายตาคมที่ฟาดฟันลงมา เขาอดขนลุกไม่ได้
หวังไป๋ลี่สั่งไว้ว่าหลังจากนี้ยังไงก็ให้คุมพฤติกรรมไว้ เสี่ยวหลิวสั่งอะไรก็ให้ทำตามถ้ามันจะทำให้เรื่องไม่ขัดแย้งไปมากกว่านี้ แต่ถึงอย่างนั้นก็เปิดโอกาสให้ลูกชายหล่อนได้ใกล้ชิดภรรยาบ้าง


เสี่ยวหลิวนั่งอยู่ที่โซฟาห้องรับแขกปล่อยให้ลูกน้องเอาพลาสเตอร์ออกแล้วใส่ยาให้ใหม่ โดยมีหวังหย่งเหวินซึ่งไม่สบอารมณ์ยืนกอดอกมองอยู่ไม่ห่าง


เขาเป็นสามีแท้ ๆ แต่ทำอะไรไม่ได้เลย


ดูเทียนฉีสิ ได้แตะต้องเมียเขาแบบสบายใจ ขณะที่เขาเองจะแตะตัวยังทำไม่ได้


น่าโมโห


น่าโมโหจริง ๆ


“เดี๋ยวข้างล่างผมจัดการต่อเอง ขอบคุณมากครับ” เสี่ยวหลิวยิ้มให้ เขารับหลอดยามาเพื่อที่จะเดินเข้าห้องน้ำเหมือนที่เคยทำ แผลตรงบั้นท้ายถึงจะมองไม่เห็นแต่ถ้าใช้กระจกบานใหญ่เอี้ยวตัวดูก็พอไหว


เทียนฉีรีบลาทันทีก่อนที่จะโดนสายตากดดันจนบี้แบน แต่ไม่วายกระซิบให้หวังหย่งเหวินซึ่งยืนหน้าบูดบึ้งอยู่ “หูของคุณก็อย่าลืมใส่ยาด้วยนะครับ ตอนนี้มันแดงน่ากลัวมาก ผมขอโทษด้วยที่ใส่แรงเยอะไปหน่อย”


ยังมีหน้ามาพูด…


เรื่องหูเขาเอาไว้ก่อนเถอะ ตอนนี้เขาเป็นห่วงเสี่ยวหลิวที่อยู่ในห้องน้ำ แผลที่ก้นจะทำยังไง เอี้ยวตัวแล้วจะเห็นจริง ๆ เหรอ มาให้เขาช่วยทายาจะดีกว่า เดินไปหาจะเปิดเข้าไปแต่พบว่าประตูล็อคอีกแล้ว


“เสี่ยวหลิว นายทำแผลเองได้ใช่ไหม ต้องให้ฉันช่วยรึเปล่า”


ไม่มีเสียงตอบรับออกมา เสี่ยวหลิวยังคงง่วนอยู่กับการเล็งแผลตัวเอง เขาพบว่ามันน่ากลัวกว่าเก่า ปากเล็กพึมพำด้วยความหงุดหงิดใจ ผิวสวย ๆ ของเขาตอนนี้มันเหมือนกับพวกสัตว์ประหลาดในหนังสยองขวัญแหนะ


“เสี่ยวหลิว...” วันนี้ได้แต่เคาะประตูเรียกภรรยาทั้งวัน กุญแจสำรองมีก็ไม่กล้าใช้ กลัวว่าจะทำให้โกรธหนักกว่าเดิม บางทีหวังหย่งเหวินก็อยากย้อนเวลากลับไปฆ่าไอ้คนคิดกลอนประตูบ้าบอนี่


“เฮียอยากช่วยเราทำแผล เปิดประตูให้เฮียหน่อย” บอกแล้วว่าต่อไปนี้จะอ่อนโยนต่อนาย ฉันอยากทำแผลให้อีกครั้ง ครั้งนี้จะไม่จับมัดแล้ว สัญญา


รออยู่เกือบนาทีประตูห้องน้ำถึงเปิดออก เขาเห็นภรรยาอยู่ในชุดนอนเรียบร้อยเหมือนเดิม เสี่ยวหลิวมองตรงไปข้างหน้า เอายาไปวางที่โต๊ะหัวเตียง ก่อนจะรีบสอดตัวเข้าไปในผ้าห่ม


หวังหย่งเหวินไม่รีรอเดินไปนั่งที่ปลายเท้าภรรยา “ทายาเรียบร้อยดีใช่ไหม ?  ทำไมไม่ตอบเฮียล่ะ นึกว่าเกิดอะไรขึ้นในนั้นแล้ว”
ตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้ที่เขาลืมตัวใช้สรรพนามที่คุ้นเคยแทนตัวเองและคนตรงหน้า คำว่า ‘ฉัน’ และ ‘นาย’ ดูจะห่างเหินเกินไป


เงียบ เงียบ เงียบ มีแต่ความเงียบ สวรรค์กำลังลงโทษคนบาป หวังหย่งเหวินเหมือนอกจะแตกตาย เขาเลื่อนมือไปจะแตะที่ขาเรียวเบา ๆ แต่เสี่ยวหลิวถดขาหนี


โอเค ยอมแล้ว ยอมก็ได้ ร่างสูงยกมือขึ้นเหมือนโจรจำนนต่อปากกระบอกปืน


“เดี๋ยวไปอาบน้ำแล้วเดี๋ยวมานอนด้วยนะ” ก็ไม่รู้จะพูดอะไรแล้ว ได้แต่เป็นประโยคบอกเล่า หวังว่าจะเข้าหูคนนอนบ้าง


“ผมอยากนอนคนเดียว คุณออกไปนอนที่โซฟานะ เดี๋ยวพรุ่งนี้ผมก็ไปแล้ว รบกวนคืนนี้คืนเดียว”


ไม่ปล่อยให้โต้แย้งอะไร เสี่ยวหลิวหลับตาพลิกตัวไปทางอื่น คนเป็นสามีรู้สึกปวดหนึบไปทั้งหัวใจ


แบบนี้มันเกินไปรึเปล่า จะย้ายไปข้างนอกแล้วคืนสุดท้ายก็ยังไม่ให้เขานอนด้วยอีก


หวังหย่งเหวินตอบรับในลำคอ ได้แต่คอตกเดินไปหยิบผ้าเช็ดตัวเข้าห้องน้ำไป ก่อนหน้านี้คิดว่ายื้อให้อยู่ด้วยแล้วจะพูดคุยให้เข้าใจกันได้เสียอีก


เขาคิดผิดไปจริง ๆ






“พวกฉันขอโทษ ! ”


เพื่อนสนิททั้งสี่คนคุกเข่าบนพื้น ทุกคนมีสีหน้าเศร้าสลด สำนึกผิดกับสิ่งที่ทำลงไปในคืนงานเลี้ยง ลู่เสียนน้ำตาแทบไหลเมื่อทราบว่าเรื่องมันเลยเถิดจนไปถึงขั้นที่น้องชายสุดที่รักเอ่ยปากหย่า


“ฉันแค่อยากให้พวกนายรักกัน” ไม่คิดเลยว่าจะเกิดเรื่องราวแบบนี้ หวังไป๋ลี่มาพาลูกสะใภ้กลับไทย หญิงวัยกลางคนคนนั้นน่ากลัวอย่างกับอะไรดี เพื่อนเขาเกือบไม่รอดถ้าไม่ใช้ความร้ายกาจให้เป็นประโยชน์


หวังหย่งเหวินใช้สายตาน่ากลัวตวัดมอง กอดอกมองต่ำรายคน “แต่ตอนนี้เสี่ยวหลิวโกรธฉันจนแทบไม่มองหน้า นายทำชีวิตคู่ฉันพังเพราะความสนุกส่วนตัว คิดว่าตัวเองเป็นกามเทพรึยังไง ! ”


“ขอโทษนะ ๆ  ฉันผิดไปแล้ว ผิดไปแล้วจริง ๆ  ฉันเห็นพวกนายแต่งงานกันไม่มีความสุขก็อยากจะช่วย เสี่ยวหลิวรักนายมากฉันก็อยากให้น้องชายสมหวัง นายเองก็เหมือนจะรู้ใจตัวเองแต่ก็ปากแข็งไม่ยอมรับเสียที แต่ว่าฉันจะไม่ทำเรื่องพวกนี้อีกแล้ว ฉันมันวุฒิภาวะไม่พอ ไม่มีวิจารณญาณ คิดไม่ถึงว่าเรื่องมันจะบานปลายแบบนี้” พูดไปแบบนั้นทั้งที่อายุก็ไม่ใช่น้อย ๆ แล้ว ลู่เสียนแก้ตัวพัลวัน ก้มหัวเอาศอกสะกิดเพื่อนสองด้าน


“พวกนายก็ผิดด้วยไม่ใช่เหรอ รีบขอโทษอีกรอบเซ่ ! ” อย่ามาให้ฉันยอมรับผิดคนเดียวนะ เราลงเรือลำเดียวกันแล้ว คนเดียวหัวหาย สองคนเพื่อนตาย ไม่เคยได้ยินเหรอไง


“พวกฉันขอโทษ ! ” ทุกคนออกเสียงดังฉะฉาน ก็ยกเว้นแต่ซุนไป่หานที่มีผ้าพันศีรษะจรดปลายคางครึ่งหน้า แก้มเขาบวมเหมือนอึ่งอ่างพองลมน่าเกลียดเสียไม่มี ตอนนี้แค่ขยับปากก็ร้าวไปทั้งซีกแล้ว


หวังหย่งเหวินยังคงขมวดคิ้วทำหน้าเครียด วันนี้เขาอุตส่าห์ลางานเพื่อไปส่งเสี่ยวหลิวที่คอนโดใหม่ อุตส่าห์บอกให้ขับรถตามไป แต่หารู้ไม่ว่าภรรยานั่งรถไปอีกคัน ที่เขาตามไปน่ะตัวหลอก !  นึกว่าตัวเองกำลังอยู่ในภาพยนตร์สายลับไล่ล่า เมียเขาหายไปราวกับเป็นนินจา วนรถที่เดิมสองสามรอบไม่เจอเลยขับมาโรงพยาบาลที่เพื่อนแจ้งไว้ในข้อความ มาจัดการคิดบัญชีกับไอ้พวกตัวแสบ !


เห็นเพื่อนหน้าดุยังดูไม่พอใจก็พึมพำเสียงเบา “แต่นายก็กะจะหย่าอยู่แล้วนี่ พอเขาจะหย่าก็มาโกรธ... ย้อนแย้งชะมัด”


แน่นอนว่าไม่รอดจากหูหวังหย่งเหวิน “ฉันไม่ได้อยากหย่าแล้ว”


เงียบทั้งห้อง ได้ยินเสียงเครื่องปรับอากาศเป่าดังฟู่ ๆ


“หมายความว่าไง”


“ก็ไม่หย่าไง จะเป็นสามีภรรยากันตลอดไป” ผัวเมียครองคู่กันจนลมหายใจสุดท้าย


เหอซั่วเกอนึกว่าหูฝาด “นายไม่ได้เกลียดน้องเขาแล้วเหรอ ? ” เมื่อคืนมันยังทำท่าปฎิเสธอยู่เลย ถึงจะมีอาการบ้างก็เถอะ


“อือ”


“แสดงว่ารักเสี่ยวหลิวแล้ว ? ” ตาพวกมันเป็นประกาย หวังหย่งเหวินรู้สึกอึดอัด เรื่องมาถึงขนาดนี้แล้วก็คงต้องยอมรับไปตามตรง


“อือ”


จากนั้นเสียงร้องด้วยความดีใจก็ดังขึ้นทั่วห้องพักผู้ป่วย ยกเว้นซุนไป่หานที่อ้าปากไม่ได้แทบหลั่งน้ำตา ที่เจ็บตัวไม่เสียเปล่า... เขามันเทพเจ้าแห่งความรักของแท้ ใครก็ได้สร้างรูปปั้นเขาไว้ที่ศาลเจ้าที


“แต่ฉันก็ไม่มั่นใจว่าจะร้อยเปอร์เซ็นต์ไหม มันเกิดขึ้นเร็วมากตอนน้องเขาพูดว่าหย่ากัน รู้แต่ว่าตอนนี้มันไม่เหมือนเมื่อก่อน ฉันอยากอยู่ใกล้เสี่ยหลิว อยากดูแล ไม่อยากให้ใครมายุ่ง แค่คิดว่าถ้าหย่ากันแล้วเสี่ยวหลิวต้องแต่งงานกับคนอื่นที่ไม่ใช่ฉัน ก็รู้สึกว่าโมโหจนควบคุมตัวเองไม่ได้แล้ว”   


เจิ้งตงมู่แทบกลั้นยิ้มไม่อยู่ “ฉันเข้าใจ มันอาจจะปุบปับแต่ว่าถ้าได้ใช้เวลาอยู่ด้วยกันมากขึ้น นายอาจจะมั่นใจมากกว่านี้”


“เอ้าลุก ๆ ลุกกันได้แล้ว” ตัวตั้งตัวตีในภารกิจครั้งนี้ตบบ่าเพื่อน ๆ ไม่ต้องนั่งคำนับมันอีกต่อไปแล้ว ความผิดของพวกเขาสลายไปเกินครึ่ง 


“เดี๋ยวพวกฉันจะไปคุยกับเสี่ยวหลิวเอง บอกว่าฉันวางแผนเอาไว้ นายไม่ได้ผิด ไม่ต้องกังวล”


หวังหย่งเหวินส่ายหน้า เรื่องมันไม่ง่ายขนาดนั้น “ถึงนายจะขอโทษหรือสารภาพอะไรเขาก็ไม่ล้มเลิกหรอก เขาบอกว่าไม่ใช่เพราะเรื่องที่ฉันนอนกับผู้หญิงอื่น เรื่องแผล หรือเรื่องซุนไปห่าน แต่มันเพราะว่าเขาเหนื่อยที่จะไล่ตามฉันแล้ว เขาบอกว่าฉันหมดใจต่อเขา ทั้งที่ตอนนี้ฉันกำลังเริ่มรักใหม่แท้ ๆ ”


ความรักของพวกเขาทั้งสองกำลังสวนทางกัน เสี่ยวหลิวที่เริ่มรักเขาจาก 100 ตอนนี้กำลังค่อย ๆ ลดลงไปยัง 0 ส่วนเขาที่ไม่ได้เริ่มจากศูนย์ แต่ก็กำลังเพิ่มไปถึง 100 มองไม่ออกเลยว่าจะบรรจบเข้าใจกันที่สัดส่วนไหน


ถ้าหวังหย่งเหวินไม่สามารถทำให้เสี่ยวหลิวเชื่อมั่นว่าเขายังรักเจ้าตัวอยู่ได้ทันเวลา เมื่อนั้นเสี่ยวหลิวที่ยอมแพ้แล้วคงหมดรักในตัวเขาจริง ๆ


“ฉันเองก็พยายามปรับปรุงตัวอยู่ แต่ไปผูกมัดเขาด้วยเรื่องโกหกแบบนั้นมันก็ยากที่จะทำให้เขายกโทษให้ได้ ฉันควรจะทำยังไง” หมดหนทาง ยิ่งเมื่อคืนเขาต้องหอบหมอนและผ้าห่มออกไปนอนโซฟาห้องรับแขกก็รู้สึกอนาถตัวเอง เมียนอนอยู่บนเตียงแต่นอนกอดไม่ได้ เขาอยากกอดเสี่ยวหลิว อยากพร่ำบอกว่าความรู้สึกที่เขาให้นั้นเป็นของจริง


ตอนนี้ลู่เสียนรีบใช้สมองคิดหาหนทาง คนอื่นก็เปิดโทรศัพท์เข้าเว็บ ใช้คำค้นว่า ‘วิธีการง้อเมียในกรณีที่สามีทำเรื่องที่ไม่น่าให้อภัย’


“นายก็ต้องตื๊อต่อไป ตื๊อเท่านั้นที่จะละลายกำแพงหัวใจเสี่ยวหลิวได้”


“ตื๊อเหรอ ? ที่ฉันทำอยู่มันไม่ใช่รึยังไง” บอกขอโทษไปตั้งหลายครั้ง พยายามเอาตัวไปใกล้แต่ก็ถูกผลักไสออกมาไม่รู้กี่รอบ


“ที่นายทำอยู่มันเรียกเข้าข่าย แต่มันยังไม่สุดน่ะสิ นายจะใช้วิธีเดิม ๆ ไม่ได้ บางครั้งจะง้อเขาก็เหมือนออกคำสั่ง นายจะต้องใช้ใจมากกว่านี้ ต้องเข้าใจในมุมมองเขา อา... ฉันว่านะ นายคงต้องจีบเสี่ยวหลิวใหม่อีกครั้ง ! ”


หวังหย่งเหวินเลิกคิ้ว จีบ ?  ให้จีบภรรยาตัวเองเนี่ยนะ “แต่งงานแล้วจะจีบใหม่อีกทำไม”


“โธ่ ไอ้โง่เอ้ย !  เอ่อ โทษที” กระแอมไอเพราะหวังหย่งเหวินแยกเขี้ยว “คือนายก็ต้องทำแบบที่เสี่ยวหลิวทำกับนายยังไงล่ะ ตอนนายเลิกรัก เขาก็ไม่ได้มานั่งขอโทษอย่างเดียวนี่ เวลาเสี่ยวหลิวไปไหนก็ซื้อของมาฝากตลอด พยายามชวนนายไปทานข้าวข้างนอก พาไปสถานที่ต่าง ๆ  ทำตัวดี ๆ แบบที่นายชอบ บอกรักนายวันละหลาย ๆ ครั้ง ผลักไสก็ยิ้มรับไม่ทำหน้าหงอยเหมือนหมาห่างเจ้าของ คือน้องเขาใช้ใจทั้งหมด เสียใจกับสิ่งที่ทำแต่ไม่เห็นว่านายจะยกโทษให้ก็เดินหน้าต่อ เข้าทุ่มเททั้งแรงกายแรงใจเลยนะ !  ที่นายทำอยู่ตอนนี้ยังไม่ได้เศษเสี้ยวของภรรยาเลย”


หวังหย่งเหวินยังกังวลกับสิ่งที่ทำลงไป เอาแต่ขุดเรื่องในอดีตขึ้นมาพูดให้ขุ่นหมองใจกันและกัน มานั่งนับว่าขอโทษไปกี่ครั้ง ถามอยู่ได้ว่าเมื่อไหร่จะยกโทษให้ เขาต้องเลือกที่จะเก็บเรื่องนั้นลงไปก่อน ตอนนี้ต้องปั้นความรักขึ้นมาใหม่ ต้องทำให้เสี่ยวหลิวเชื่อใจเขา ไว้ใจเขาอีกครั้ง ถึงตอนนั้นขอโทษอีกรอบต้องได้รับการให้อภัยแน่ ๆ


เหมือนกับว่าร่างสูงจะเริ่มเข้าใจ หวังหย่งเหวินเริ่มมองเห็นแสงสว่างอีกครั้ง เขากล่าวขอบคุณเพื่อนที่ตอนแรกจะมาคิดบัญชีให้หนัก รีบหมุนกายวิ่งออกจากห้องไป มือหนากดโทรศัพท์ติดต่อซิ่นเฉิงทันที เสียงทุ้มออกคำสั่งให้จ้างนักสืบสักสิบคนตามหาภรรยาที่หายตัวไป ต่อให้พลิกหาทั่วแผ่นดินจีนก็ต้องทำ


แก๊งเสืออันตรายแห่งซานหลี่ถุนได้แต่ยืนมองแผ่นหลังของเพื่อนซึ่งแม้จะมีสติปัญญาเฉียบแหลมที่สุดในกลุ่ม ทว่าเรื่องความรักกลับอ่อนหัดยิ่งนัก ภาพการกระทำของเพื่อนต่อภรรยาที่เปลี่ยนไปทำให้ทั้งสี่รู้สึกแปลกใหม่ ทว่าก็อดจะดีใจด้วยไม่ได้เมื่อแผนการที่ผิดพลาดพอจะสัมฤทธิ์ผลขึ้นมาบ้าง








----------------------------------
สวัสดีค่าาาาา ตอนใหม่มาเสิร์ฟแล้ว ขออภัยที่ล่าช้านะคะ
ตอนนี้ไม่หน่วงมากเนอะ555555555 ย้อนอดีตนิดเดียว ที่เหลือก็ให้เฮียรับผลกากระทำตัวเองเบื้องต้น หลังจากนี้ก็คงต้องตามจีบเมียใหม่ แต่จะวิธีไหนบ้างคงต้องเอาใจช่วยกันนะคะ เมตตาเขาด้วย5555555


นิยายเรื่องนี้คิดว่าคงจบสักประมาณ 20-25 ตอนค่ะ ไม่น่าจะยืดเยื้อไปกว่านี้แล้ว ฉากพอร์นยังไม่รู้จะโผล่ตรงไหนเหมือนกัน เพราะเอาให้เสี่ยวหลิวยกโทษให้ก็น่าจะนานอยู่55555


มีข่าวมาแจ้งด้วยค่า เราสร้างแอคทวิตใหม่ไว้ให้ติดตามเฉพาะเรื่องนิยายแล้วนะคะ @greenmeat_novel เนื่องจากเกรงใจไทม์ไลน์หลายคนเพราะรีฟลัดเยอะมาก TT ใครที่ฟอลแอคหลักนักเขียนไว้จะอันฟอลก็ได้ตามสะดวกเลยค่ะ


สุดท้ายขอบคุณทุกกำลังใจ ทุกคอมเมนท์ ทุกคนที่ยังคงติดตามกันต่อ คิดถึงทุกคนสัมเหมอออ เจอกันตอนหน้าค่าาา

[lemonphug]

อยากกอดปลอบเสี่ยวหลิว

[BAKA]

อย่างน้อยซุนไป่หาน เทพเจ้าแห่งความรักก็ไม่ได้เจ็บตัวฟรี 5555
เรายังทีมหลิวหลิวอยู่ อย่าใจอ่อนง่ายๆนะลูก

[yasperjer]

เหมือนผิดกันคนละครึ่งๆ(แต่อีเฮียผิดมากกว่าน้องหลิวอยู่ดี ) ในส่วนของน้องหลิวลูกแม่ก็แอบดื้อจะแต่งงานทั้งๆที่ป๊าม๊าก็เตือนแล้ว ก็เพราะว่าน้องฝังใจที่เฮียพูดตั้งแต่เด็กๆ ส่วนอีเฮียก็คือนั่นแหละทำร้ายจิตใจน้องสารพัดพอเขาจะไม่ทนก็ทำเป็นขาดไม่ได้ ตามง้อเมียต่อไปนะจ๊ะ ขอให้น้องไม่ให้อภัยง่ายๆ

[queenrulet]

ยังยืนยันคำเดิมค่ะ ไม่อยากให้น้องหลิวยุ่งกับคนชื่อเหวินอีก พอแล้วเถอะ ให้น้องได้เจอชีวิตดีๆมีความสุขบ้าง เหวินคุณควรปล่อยน้องไป

[c4jeab]

น้องหลิวจงโกรธต่อไปนะฮะ

[orloftin]

อิเฮียถึงจะเก่งฉลาดแค่ไหน เรื่องความรักก็เด็กน้อยนี่เอง
เหมือนที่ผ่านมา นางยังไม่รู้จักรักจริงๆอะ หลังตอนนี้ไปก็เอาใจช่วยอิเฮีย
ตื้อเท่านั้นที่ครองโลกกกกกก 

[nnwangJrs]

เฮียนี่เลวจริงๆนะ ไม่รู้จะเอาคำไหนมาบรรยายเลยค่ะ แอบคิดว่าถ้าจบแบบ bad ending เราก็โอเคนะคะ55555555555555 ถ้าต่างฝ่ายต่างได้รับผลของการกระทำตัวเอง เราว่ามันก็สมเหตุสมผลดี

[meteexp]

 

[Jibbubu]

เอาให้สำนึกกับสิ่งที่เคยทำกับน้อง เพราะเท่านี้มันยังไม่มากพอกับสิ่งที่ทำลงไป

[บูมเบส]

หาสามีใหม่ลูกคือดี

[TachibanaRain]

พอมาอ่านพาร์ทอดีตมันก็ต่างคนต่างผิดจริงๆนั่นแหละ เสี่ยวหลิวรู้ทั้งรู้ว่าเขาไม่รักแต่ก็ไปบังคับเขาด้วยความที่คิดน้อยเกินไป หย่งเหวินผิดที่พูดไม่คิดไปให้ความหวังเขาแถมไม่ยอมปฏิเสธแต่งงานพอแต่งมาก็ทำตัวไม่ดีอีก ก็ถือว่าต่างฝ่ายต่างรับผลการกระทำของตัวเองละนะ ต่อจากนี้ก็คงเหมือนการเริ่มใหม่แล้วแหละ

[iceman555]

 

[fuku]

อิเฮียเป็นคนนิสัยเปลี่ยนใจง่ายอ่ะ
ไม่มั่นคง

คนงี้จะทำยังไงให้รู้สึกว่าวันนี้บอกว่ารัก แล้วจะไม่เปลี่ยนใจอีก
อยู่ด้วยแล้วเหนื่อยใจ

[Yokohama]

คือทำเขาไว้เยอะมาก จะให้ดีง่ายๆก็ไม่ใช่ป่ะ

[Hananijinji]

อะไรนะคะ? กว่าน้องหลิวจะยอมยกโทษให้ก็อาจจะนทน? 55555555555555 แบบนี้ก็สาแก่ใจคนอ่านแล้วค่ะ อยากเห็นเฮียเหวินเจ็บจนกระอักจะแย่อยู่แล้วววววว 

[TheDoungJan]

โธ่ เฮียยยยย น่าสงสารนะ แต่ยังไงเราก็ทีมน้องหลิวค่ะ

[tunaki]

สู้ๆนะเฮียเหวิน คราวนี้น้องหลิวเอาจริงนะจ๊ะ ชอบเพื่อนๆของเฮียมากน่ารักทุกคน

[NuTonKaw]

 

[Snowermyhae]

น้องหลิวรีบไปเรียนมหาลัยเลยลูกกกก 

[onlyplease]

#ทีมถีบอิเฮียออกจากการเป็นพระเอก
อย่าใจอ่อนนะหลิววววว  เอาให้หย่าไปเลย
คนแบบนี้ ถ้ารักเราจริงอีก10ปี ค่อยหันมามอง
ขนาดว่ารักหรือเปล่า ยังไม่มั่นใจ เพราะไม่ได้ใกล้ชิด
อิเฮียคะ คุณใกล้ชิดน้องมาครึ่งชีวิตแล้วป่ะ
พอเจอวิถีชีวิตใหม่ ก็บอกน้องไม่ใช่ คนใหม่เข้าใจผมมากกว่า โถ่วววววววว เลว!!!  อดีตเชี่ยมากอ่ะ คนแบบนี้อ่ะ เอาออกไปจากชีวิตเลยยิ่งดี
 

[♥lvl♀‘O’Deal2♥]

น่าหายตัวไปสักปี เอาให้หย่าไปเลย คนแบบนี้ โคตรแย่
แย่ตั้งแต่ทิ้งหลิวไปคบฝน และยังแย่อย่างต่อเนื่อง

[puiiz]