ไม่เคยอ่านแนวนี้เลย แปลกดี ตอนเด็กๆพ่อเคยเล่าให้ฟัง เรื่องของ จรกา กับอิเหนา
ตอนนั้นยังเด็ก แต่จำได้ว่า เกลียดอิเหนา แม้รูปจะงาม แต่นิสัยไม่ดีเอาเสียเลย ตอนนั้นไม่ได้คิดถึงจรกาเท่าไหร่นัก แต่คิดว่าบุษบาเองก็น่าสงสาร
พอตอนนี้มาอ่านในมุมของจรกา เข้าใจความรู้สึกของคำว่าแค้นใจมากเลย เพราะทำอะไรอิเหนาไม่ได้ ไม่ว่าจะพยายามเท่าไหร่ก็สู้อิเหนาไม่ได้เลย
ถ้าอิเหนาเป็นคนดีจริงๆ ก็ไม่อะไรหรอก นี่อยากให้อิเหนาหลงรักจรกาให้มากๆ แล้วจรกาก็ยึดมั่นในการรักบุษบาต่อไปนานๆเลย
ให้สมกับไปแย่งของรักเขามา เชอะ
ทีมจรกาค่ะ