เพลงเพื่ออรรถรส :
https://www.youtube.com/watch?v=NALeI_SVNgE
To my beloved soul
This message will remind you how to be loved by meเพชร อยู่บนท้องฟ้า
มันกระจัดกระจายราวกับถูกพระเจ้าปาทิ้งลงบนผ้ากำมะหยี่สีดำ
ถึงพระเจ้าจะไม่ต้องการ แต่กระนั้น มันก็มีค่าต่อใครหลายคน
โอ้...วันนี้ทับทิมมีมากเหมือนเดิม จะว่าไป เจ้านั้นน่าสงสารกว่าเพชรเสียอีก
พระเจ้าลำเอียง เขวี้ยงทิ้งลงบนสิ่งประดิษฐ์ของมนุษย์ที่พระองค์จงเกลียดจงชังนักหนา
มนุษย์ที่จะต้มยำทำแกงอย่างไรก็ได้ ...
เดินเร่ร่อนอยู่ที่เดิมมาหลายปี สิ่งต่างๆเปลี่ยนไปตามกาลเวลา บ้างใหม่ขึ้น บ้างเก่าลง
เลี้ยวเข้าตรอกมืดติดผับเกย์เปิดใหม่ เพราะเห็นเด็กใหม่ยืนเก้ๆกังๆ เหมือนยังหาวิญญาณไม่เจอ
ลองทักสักหน่อย
ฮ่าๆๆ ไม่ต้องทำหน้าตกใจขนาดนั้นก็ได้
ลองออกมาที่ไฟซิ
อืม...ใบหน้าออกทางตะวันตก
ผิวขาวซีด มีกระน่ารักจุ๋มจิ๋มบนแก้มและปลายจมูก ผมสีน้ำตาลอ่อนยุ่งเหยิง ดูเหมือนเพิ่งตื่นนอน หรือหนีใครมา
โอ...น่ารักเหลือเกิน
สำเนียงภาษาไทยไม่ได้เรื่องของคุณ น่ารักดีนะ คงเพิ่งมาอยู่
ว่าแต่ทำไมเพิ่งมาตอนวัยนี้ล่ะ ปกติชาวตะวันตกมักจะมาไทยตอนวัยรุ่นคึกคะนอง
ไม่ก็แก่หง่อม เพื่อหาเมียเลี้ยง
ผมคนไทย ดูตัวเล็กลงไปถนัดตา แต่กะคร่าวๆคงอายุพอๆกันกับคุณ
เหงาเหรอ ?
หรือหลงทาง?
มีจุดหมายมั้ย?
ให้ไปส่งมั้ย?
สนใจจะไปดูทับทิมที่พระเจ้าละทิ้งบนพื้นโลกไหมล่ะ?
นั่นไง เดินไปข้างบนนั้น
แสงสีแดงแยงตา สวยงามสมราคา แต่หาได้มีประโยชน์
ขำเหรอ?
ผมขำผู้คนที่นั่งอยู่ในพาหนะพวกนั้น ช่างน่าเวทนา ถูกพระเจ้าปล่อยปละละเลยจนเป็นเช่นนี้ ถ้าหากพระองค์เห็นค่าบ้าง คงจะดีเหมือนชีวิตคุณ
คุณก็แค่หลงทาง ...ถ้าหากคุณรู้ว่าตัวเองต้องไปทางไหน คุณก็จะไปจากผม
อย่าอ้างเรื่องพระเจ้าเลย พระองค์ไม่มีจริงด้วยซ้ำ การสวดพร่ำภาวนาน่ะหรือ คือการเสียเวลาเปล่า
คุณไม่เข้าใจมันเลย คุณไม่เคยทำความเข้าใจ
เอาเป็นว่าตอนนี้สนใจจะอยู่กับผมไหม?
เรามาเจอกันทุกคืน คุยกัน มีเซ็กส์กัน
เอางี้...ตั้งแต่พระอาทิตย์ตก จนถึงตีสี่ เพราะผมมีธุระตอนตีห้า
อย่าทำหน้าอย่างนั้นเลย
คงไม่มีผู้ชายที่ไหนไปยืนอยู่แถวผับเกย์หรอก
พระองค์กำหนดมาอย่างนั้น
ให้เราเป็นตัวตลก เพราะพระองค์ชอบดูตลก
•
เฮ่!
ทางนี้...
จำที่ผมบอกได้มั้ย ว่าเราจะไปดูวิวกัน
ที่นี่คือกรุงเทพ เมืองเทพสร้าง
ใช่ หมายถึงพระเจ้าสร้างมันขึ้นมาอย่างไรล่ะ ทุกอย่างถึงได้ดูสวยงามขนาดนี้
คุณดูนั่นสิ ทับทิมมากมายละลานตาไปหมด รู้ไหมทำไมผมถึงชอบ เพราะผมเห็นใจพวกมันที่มีศักดิ์ต่ำกว่าเพชร
อ้อ! ถ้ามองจากตรงนี้ เราเห็นเพชรได้น้อยเหลือเกิน แสงของทับทิมมันสะท้อนขึ้นไปน่ะ
คงอยากจะแก้แค้นล่ะมั้ง
อ๊ะ! นี่ผมลืมแนะนำเจ้านี่ ที่อยู่ข้างๆคุณ ผมเรียกมันว่าบุษราคัมล่ะ
แสงสีเหลือง ประเทืองปัญญา ...
อะไรต่อดี ช่วยคิดหน่อยสิ
อืม...
สวยเต็มตาเหรอ?
เข้าใจนะว่าภาษาไทยไม่แข็ง ยิ่งเรื่องคำคล้องจองยิ่งยาก
อืม....เย็นเนอะ
ลมบนนี้เย็นมากเลย เหมือนพระพายกำลังอวยพรให้เราสองคน
นี่คุณ
คุณคิดจะแต่งงานมั้ย?
ไม่เอาดีกว่า
มีแฟนแล้วหรือยัง?
คุณรู้สึกยังไงอ่ะ? หมายถึงตอนมีความรัก มันเป็นยังไงเหรอ?
เหมือนที่ปลาขาดน้ำไม่ได้หรือเปล่า หากมันขึ้นมาบนบก มันจะหายใจพะงาบๆ
กระเสือกกระสนเพื่อมีชีวิต ทั้งๆที่บนบกก็มีอ็อกซิเจนเหมือนกัน
ผมไม่ค่อยเข้าใจหรอก ผมตกวิทยาศาสตร์น่ะ
แต่ผมเก่งคณิตนะ เพราะการคิดเลขมันไม่ต้องใช้อะไร เพียงปล่อยให้สมองทำตามสูตรที่เขากำหนดมา
Bang!
ผลลัพธ์ปรากฏ
ผมคิดว่า...ผมเคยมีนะ แต่มันไม่น่าเรียกว่าความรัก เรียกว่าความทุกข์จะเหมาะกว่า
อะไร?
เปล่าหรอก
ผมแค่ชอบเดินเล่นน่ะ
เดินเล่นตอนกลางคืนมันทำให้ได้คิด คุณอยากไปบ้านผมไหมล่ะ แต่ตอนนี้มีคนอยู่นะ
ผมกลัวว่าจะไปรบกวนเขา
อา...ลมนี่ช่างเย็นกรีดผิวอะไรอย่างนี้
รู้สึกดีจัง
อาจเป็นเพราะผมมีเพื่อนเป็นคุณ
เห...!
แป๊บเดียวทับทิมก็หายไปหมดแล้ว
แย่จังเลยนะ
คุณ...
ลองปล่อยใจไปกับสายลมสิ
แล้วคุณจะได้ยินเสียงดนตรี
หายใจเข้า....
หายใจออก....
ฮึม...ฮืม... นั่นคือเสียงหัวใจของคุณ
เสียงที่คุณอยากได้ยินมาตลอดใช่ไหมล่ะ
เสียงกังวลของกลอง กับเสียงตีจังหวะของฉิ่ง กรุ๊งกริ๊งน่ารัก ฟังแล้วชื่นใจชะมัด
คุณเก็บเสียงนี้ไว้นะ จำมันไว้
•
อึก..!
เบาๆหน่อย ผมก็มีความรู้สึกนะ ใส่เข้ามาแบบนั้นก็เจ็บสิ
อ๊ะ...ใช่ ค่อยๆขยับนะ แบบนั้น ดันเข้าดันออก นึกถึงเวลาที่คุณขี่ม้าสิ เอวจะเคลื่อนไปข้างหน้า แล้วกลับมาด้านหลัง
สัมผัสผม คิดว่าผมคือม้าอันแสนพยศที่คุณต้องกำราบ
จัดการผม!
เฆี่ยนตีผม!
ได้โปรด
ทำให้ผมศิโรราบต่อคุณ
ทำให้ผมสยบใต้แทบเท้าคุณ
ทำให้ผมเทิดทูนคุณ บูชาคุณ ทำได้แม้กระทั่งเลียตีนคุณ
ได้โปรด
ตอนนี้ผมมีแต่คุณ มีเพียงคุณ
โอ้!...
กัดผม
กัดไหล่ผม ดูดคอผม ฝังรอยไว้
ได้โปรด
ผมอยากจดจำมันไว้
อย่าให้ผมเป็นคนไม่มีค่า
ผมคือของๆคุณ
ผมจะเป็นทุกอย่างให้คุณ
ได้โปรด
•
มีเพชรเม็ดหนึ่ง
มันสว่างเจิดจรัสอยู่ทุกคืน แม้แต่แสงของทับทิมกับบุษราคัมจะร่วมกันแกล้งมัน แต่มันก็ยังคงอยู่
ใครๆจึงเรียกมันว่า “เหนือ”
สำหรับผมแล้ว ไม่ใช่เพราะมันอยู่ทางทิศเหนือ แต่มัน “เหนือ” กว่าคนอื่นๆก็เท่านั้น
คุณอย่าลืมนะ
มองมันไว้
จำมันไว้
ฮ่าๆๆ อะไร ...คุณนี่ก็บ้า
นี่
ไปสนุกกัน
ผมเบื่อวิวนี่เต็มทน
คุณเคยดูหนังฝรั่งมั้ย ที่พระเอกกับนางเอกเกิดคึกอยากทำลายบ้านคนอื่น
วิ่งออกไปข้างนอกแล้วปาหินใส่หน้าต่างบ้างล่ะ ปาไข่บ้างล่ะ แอบย่องเข้าสวนสนุกบ้างล่ะ
ทุเรศดีเนอะ บอกว่าเพื่อให้ชีวิตวัยรุ่นสุดเหวี่ยง แต่กลับทำลายข้าวของของคนอื่น
ทุเรศ
ไปทำกัน
ป้ายไฟนีออน ทำมันให้แตกสิ
นั่นแหละ! ฟาดมันเลย!
ประกายไฟก็เหมือนเลือด มันกำลังเจ็บ
ทำอีก!
เอาให้เลือดมันหมดตัว เอาให้มันตายไปซะ
ไอ้ผับเกย์ซังกะบ๊วย!
นี่ก้อนหิน
ผมหาก้อนที่กลมสวยที่สุดมาเชียว จับ
ถนัดมือไหม
คิดเสียว่ากำลังเล่นเบสบอลอยู่ ซึ่งอันที่จริงผมเล่นไม่เป็นหรอก เคยเห็นเด็กอินเตอร์แถวบ้านมันเล่น
น่าอิจฉาชะมัด กีฬาอะไร ขว้างลูกบอลไป แล้วก็วิ่งไปเก็บ แม่งเพี้ยนพอๆกับตีลูกกลมๆลงหลุม
เพล้ง!
ว้าว...
สะเก็ดของเพชรหลังเจียระไน
สวยจังเลย
คุณดูนี่สิ อัศจรรย์ใช่ไหม
เพชรอยู่ในมือผมแล้ว
งดงาม
งดงามอะไรเช่นนี้
พระเจ้า ท่านช่างโง่จริงๆ ที่ทอดทิ้งพวกเจ้า
คุณ...ดูนั่น
ทางข้างหน้า
ทำไมช่างมืดบอดเช่นนั้น
ใครปลดผ้ากำมะหยี่ลงมา!
คุณ...
ผมต้องไปแล้ว
จะตีสี่แล้ว
อย่าตามมานะ
อย่าตามมา!
ออกไป!!
คุณ...
ได้โปรด
ผมขอร้องล่ะ
ออกไป
ไม่!!
ผมไม่ได้ทำอะไรผิด!
ผมปกติ!
ผมเป็นคน!!
ผมก็มีหัวใจ!
ไม่!
อย่าตามมา!
เบื้องบาดาลเจ้าขา
ไล่เขาออกไป
ได้โปรด
ข้างล่างนั่น
ลึกเหลือเกิน
ไม่อยากมองเลย
มันคือหลุมดำ ที่อยู่ท่ามกลางสายน้ำไหลเชี่ยว
มันหมุนวนเป็นวงกลม เสียงของมันมีเสียงกรีดร้องเจือปน
มันดังขึ้นมาถึงสะพาน
ซ่า
กรี๊ดดดด
ซ่า
อ๊ากกกกก
ซ่า
คุณ...
ได้โปรด...
ออกไป...
ผมทำอะไรผิด?
ผมทำอะไรผิดครับแม่
พ่อครับ...ผมก็เจ็บเป็นนะ
ผมไม่ใช่ขยะ!
ได้!
ใช่!
ผมเป็นขยะ!
ขยะก็สมควรถูกทิ้งใช่ไหม?
นี่แหละ
มึงดู!
ดูกูนี่!
ในเมื่อกูเป็นขยะ กูไม่ใช่ลูกมึง!
จำไว้นะ!
พวกมึงทิ้งกู!
.
.
.
.
.
.
.
ตู้ม!•
เสียงลมหายใจคือสิ่งที่ผมอาศัยคนอื่นเพื่อให้รู้ว่าบนโลกนี้ยังมีมนุษย์อยู่
มนุษย์ที่สักวันก็ต้องกลับสู่อ้อมกอดของพระเจ้า สู่อ้อมกอดของบุคคลที่เคยทอดทิ้งเรา
เหตุผลน่ะหรือ
โอ้
แล้วแต่จะคิด
ชายหญิงคู่นั้นยิ้ม
อาจจะยิ้มให้กัน หรือยิ้มให้คนอื่นในใจ
โลกนี้มีความรักด้วยหรือ
โลกนี้มีความหวังดีด้วยหรือ
สุดท้ายทุกคนก็เห็นแก่ตัวกันทั้งนั้น!
เกิดมา เพื่อทอดทิ้ง
เกิดมา เพื่อแดดิ้น
เกิดมา เพื่อสิ้นลม
คุณคงตกใจ
ผมเข้าใจ
และคุณจะไม่มีวันเข้าใจ
เพราะคุณ ไม่ใช่ผม
ผมขอโทษที่ทำให้ต้องเห็นภาพน่าสังเวชเช่นนั้น แต่ผมบอกคุณแล้วว่าอย่าตามมา
รู้ไหม
ผมไม่อยากให้คุณเห็นผมเป็นแบบนั้นเลย
เสียงลมหายใจ
เปล่าเปลี่ยว
ไม่ใช่
มันคือเสียงเครื่องปรับอากาศ
พัดลมหมุนวนทำงาน ภายในร้อนระอุ
ทำงานของมันไป ทำไป ทำไป
มันยิ้มดีใจที่มีคนสนใจมัน
อา...ใช่แล้ว
ฉันสนใจแก
เพราะเขาคงไม่กลับมาแล้วหละ
•
พระอาทิตย์เป็นเพื่อนกับความร้อน
ขณะที่พระจันทร์เป็นเพื่อนกับความหนาว
แต่ความหนาวก็ทำให้ได้ไอเดียดีๆ อย่างการหาวิธีแกล้งคนอย่างไรไม่ให้เขาช็อคตาย
หรือแกล้งหมาให้หอนรับกันเป็นจังหวะ
โอ้ ไอ้หนูกระจอก!
ออกไปจากเบื้องบาทอันแสนมีค่าของฉัน
ตรอกเน่า ย่อมเหมาะกับจิตใจเน่าหนอน
หนอนนั้นมีอิสระ อยากกินอะไรก็ได้กิน
อยากอยู่ที่ไหนก็ได้อยู่
มันไม่รังเกียจเรา
มันรักเรา
จนกินเราได้
น่าอิจฉา
อะไรนั่น
บ้าหรือบ้า
เหม็นขนาดนี้ พวกคุณยังมีอารมณ์อีกเหรอ
ความใคร่จอมปลอม
ที่พวกคุณเองก็รู้อยู่แก่ใจ
หวังอะไรกันเหรอ?
ความรัก?
ไม่หรอก
ส่วนใหญ่พวกคุณก็ดูถูกมันนี่
อ้อ!
ในเมื่อไม่มีความรัก
สถานที่อันโสมมเช่นนี้คงเหมาะแล้วล่ะ
อ๊ะ!
คุณ!!
หาผมเจอได้ยังไง?
หาผมทำไม!
ผมสมเพชตัวเอง
อย่าเจอกันอีกเลย
คุณไปอยู่ในที่ของคุณเถอะ
ผมเป็นเพียงคนต่ำต้อยยิ่งกว่าขี้ดินใต้เศษตีนคุณ
ที่นี่ไม่ใช่ที่ของคุณ
•
อะไรเนี่ย!?
มาทำไมอีก!!
คุณกลับไปเถอะ
ไม่ใช่
นั่นมันเมื่อก่อน
ตอนนี้ผมเป็นตัวผม
ผมไม่ต้องการคุณ
ผมไม่เคยพูด!
นั่นมันก็แค่ตอนมีอารมณ์
อย่ามาให้เจออีกได้มั้ย
ถ้าหากสงสาร
อย่ามาเจอกันเลย
•
ร่องรอยของคุณยังฝังอยู่เสมอในความทรงจำ
ตอนนั้นคุณมีกระจางๆ ตัดกับรูปลักษณ์ของคุณ
คุณตัวสูงชะลูด
คุณดูดี
คุณสะอาด
อิจฉา
อิจฉาเหลือเกินที่มีความสุขได้ขนาดนั้น
อิจฉาตัวเองในตอนนั้น
แล้วตอนนี้
ผมนั่งมองเพชรในมือ
กำเข้า
แบออก
กำเข้า
อ้าออก
ร่วงหล่น
ตกสู่พื้นอันไร้ราคา
ตกสู่ยอดหญ้าที่ไม่รู้ความหมาย
อาจจะคล้ายน้ำตาของผม
เพราะมันสะท้อนแสง ส่งประกายวิบวับ
เมื่อมองไกลๆช่างสวยเหลือเกิน
หากแต่พอมองใกล้ๆ
มันคือความเจ็บปวด
ผมจะเป็นความเจ็บปวด
และผมกำลังชดใช้กรรม
ขอบคุณ
ที่เข้ามาสร้างความไม่เจ็บปวด ให้ผม
•
แผ่นหลังของคุณช่างงดงาม
คุณเดินคนเดียว
มองอัญมณีสีแดงเบื้องล่าง
ผู้คนเดินผ่านไปมา
แต่คุณไม่สนใจ
คุณคิดอะไรอยู่
คิดถึงผมหรือเปล่า
นั่นสินะ
ผมเป็นคนฝังความคิดเรื่องทับทิมไร้ค่าให้คุณเองนี่
ลมวันนี้เย็นสบาย
คุณคงยืนตรงนี้อีกนาน
เอาล่ะ
ผมขอแอบมองจากตรงนี้แล้วกัน
.
.
.
.
.
อ๊ะ!
ไม่ใช่!
ผมไม่ได้ตามคุณมา
เข้าใจผิดแล้ว!
นี่มันที่ประจำของผม!
คุณนั่นแหละตามผมมาทำไม
อื้อ...อย่า...
ได้โปรด
อายคนอื่นบ้าง
เราไม่ควรทำอย่างนี้
อื้อ~
ปล่อยผม
อ้ะ..!
อย่า!
จะพาผมไปไหน?!
.
.
.
.
.
แฮ่ก
แฮ่ก
แฮ่ก
ยอม
ยอมแล้ว
อา
อ๊ะ
แรงอีก
อ่ะ...ดีจังเลย
แรงอีก
แรงอีก
โอ ที่รัก
รักผมอีก
รักผมให้ตายไปเลย
ผมยอมแล้ว
ใส่เข้ามาแรงๆ
ตอกย้ำว่าผมเป็นของคุณ
ความรู้สึกของคุณจะกลายเป็นความสุขสมของผม
ไม่ว่าคุณจะรู้สึกอย่างไร
ผมจะรับมันไว้ ด้วยความสุข
อือ...
เอาอีก
เอาผมแรงๆ
ผมเป็นของคุณ
คุณจะทำอะไรกับผมก็ได้
ได้โปรด
อา ตรงนั้น
ตีผม
ตีเลย
ขยับเอวของคุณ
ใส่ความเป็นชายของคุณเข้ามา
อา...มันใหญ่จังเลย
ทะลุทะลวงผม
เปิดกายผม
ผมพร้อมจะให้คุณสิงสู่
อือ
ที่รัก
ที่รักครับ
ทำเมียแรงๆ
เมียอยากให้ผัวรักมากๆ
อื้อ
อึก
อ๊าาา
.
.
.
คุณไม่อายเหรอ
จูบกันในที่แบบนั้น
อะไร?
อะไรเนี่ย
บ้าน่า
ผมไม่ได้ชอบสักหน่อย
มันก็แค่เศษกระจก
แต่ก็ขอบคุณนะ
คุณรับผมได้เหรอ
ฮ่าๆๆ ก็คุณเอาผมนี่นา
เลิกพูดเถอะ
อาย
•
ถ้าผมเป็นพระเจ้า
ผมจะเอาดาวทั้งหมดมารวมกัน แล้วใส่น้ำยำรสแซ่บๆ
รสชาติคงกรุบกรอบเคี้ยวเพลิน
แล้วคุณล่ะ
ชอบผัดเหรอ
อืม
งั้นเอาอุกกาบาตมาผัด
ส่วนผมเอาดาวมายำ
ใช่
หิว
ไม่มีใครนึกถึงผม
ถ้าหากจะนึก
ก็คงนึกแต่ภาพสุดท้ายที่ผมทำไว้
คงจะฝังใจจนตายเลยล่ะ
ไม่รู้สึกผิดหรอกนะ
แต่รู้สึกเสียดายมากกว่า
....ที่ไม่ได้เจอคุณก่อน
บ้านคุณเป็นอย่างไรบ้าง
อเมริกันหรือไทย
ชอบอยู่ที่ไหนมากกว่ากัน
ที่รัก...ถ้าผมไม่เป็นแบบนี้
เราคงอยู่ด้วยกันมีความสุขมากกว่าที่เป็น
•
นภาสีดำเจือด้วยเมฆสีเทาดั่งหมึกหกเลอะ
หยาดเพชรที่คุณให้ผมถูกนำมาเจียระไนเป็นแหวน
ผมใส่มันลงบนนิ้วที่ถนัด
ชูขึ้นฟ้า
ส่องมันกับบุษราคัม แกล้งกลั่นทับทิม
อ้อ
ด่าพระเจ้าด้วย
ผมไม่คู่ควรกับคุณเลย
คุณสูงส่ง
คุณมีค่า
ยิ่งกว่าอัญมณีจอมปลอมพวกนี้
ผมคือความโสมมที่เผลอเดินเข้าหาคุณ
ป้ายคราบโคลนด้วยความตั้งใจ
ผมไม่คู่ควรกับคุณเลย
•
บ้านคุณสวย
อบอุ่น
กรุ่นรัก
คุณคือสิ่งที่พระเจ้าสร้างมาเพื่อกลั่นแกล้ง
แต่ผมเต็มใจ
เพราะพระองค์พลาด
พลาดเองที่รังสรรค์ความรักขึ้นมา
ทั้งๆที่ตัวเองไม่รู้จักมันเลย
สีขาวคงหมายถึงความบริสุทธิ์
เหมือนกับคุณ
พ่อแม่ของคุณคงภูมิใจในตัวคุณ
แต่อย่าให้ท่านรู้ความลับของเราล่ะ
ที่รัก
ขอจับมือคุณได้ไหม
ได้โปรด
ให้ผมรู้สึกถึงความอบอุ่น
จากหัวใจของคุณ
•
ผมคือความสกปรก
ผมคือน้ำเน่าส่งกลิ่นเหม็น
ผมคือสวะ
ไม่ควรเลย
เราไม่ควรเจอกันเลย
คุณควรได้รับสิ่งที่ดีกว่านี้
แท้จริงแล้วผมคือบาป
•
ถ้าพ่อแม่ของคุณมีความสุข
คุณก็จะมีความสุขใช่ไหม
คุณมีความสุขกับผมไหม
ดูนั่น
แสงเพชรเจิดจ้า
พระจันทร์ล่องลอย
สวยงามเหมือนความรู้สึกของคุณหรือเปล่า
ผมมีความสุขสิ
คุณคือความสุขของผม
แค่ได้มองคุณ
ไอ้เศษแก้วไร้ค่าพวกนี้ก็ไร้ความหมาย
อ้อ
ยกเว้นเจ้าแหวนวงนี้นะ
ที่รัก
ได้โปรดจูบผม
พระเจ้าอุตส่าห์สร้างบรรยากาศอันงดงามอย่างนี้ขึ้นมา
ช่วยสงเคราะห์พระองค์หน่อย
•
ไม่
ผมไม่ไป
ผมไม่มีความหมายสำหรับพวกเขา
ถึงไปก็เท่านั้น
คุณจะเข้าใจ
ใช่
สมเพช
ผมสมเพชเขา
ที่มีลูกแบบผม
น่าขำ
ขำแทบบ้า
นั่นไง
ประตูรั้วสีฟ้าอ่อน
นานขนาดนี้ก็ยังทาสีเดิม
บ้านทรงขนมปัง
คนพื้นที่มีฐานะ
ผู้คนเคยเรียกผมว่าคุณชายด้วยซ้ำ
แต่คำนั้นเลือนหายไปเหมือนกับลมหนาวประเทศไทย
หายไปพร้อมความรัก
ที่แม้แต่ผมเองยังไขว่คว้าไว้ไม่ได้
เข้าไปกันเถอะ
อะไร
ก็บอกแล้วว่าไม่ได้กลัว
นี่รูปของผม
ชนะประกวดวาดภาพวิทยาศาสตร์
แต่ผมวาดดาวอังคารมีวงแหวนนะ
คือผมเข้าใจผิดว่ามันคือดาวเสาร์ล่ะ
อันนี้ตอนเต้นอะไรสักอย่าง
จำความไม่ได้
รูปนี้ไปงานวัดที่ต่างจังหวัด
จำไม่ได้เหมือนกัน
นานมากแล้ว
ผมหายไปจากที่นี่ตั้งเกือบยี่สิบปี
ถ้าจำได้ก็บ้าเต็มทน
ออกไปกันเถอะ
น่าเบื่อจะตาย
บอกแล้วว่าไม่มีอะไร
บ้านหลังนั้นเยือกเย็น
ต้นไม้เหี่ยวเฉา
มันไม่เคยมีชีวิต
ผมสิที่ยังมีความรู้สึก
จับมือผมไว้
เหนี่ยวรั้งผมไว้
บอกให้รู้ว่าผมยังมีตัวตน
•
ความรู้สึกก็เหมือนก้อนเมฆ
ขาว
หม่น
มืด
สีทองยามต้องแสงตะวัน
มันเป็นทุกอย่างที่เราไม่รู้ว่ามันจะหายไปเมื่อใด
แล้วความรู้สึกของคุณล่ะ
เป็นเมฆสีอะไร
ไม่หรอก
ผมไม่หายไปไหนหรอก
ผมจะอยู่ตรงนี้
ที่เมืองนี้
สะพานนรกนั่น
คุณตามหาผมได้ตลอดนะ
ถ้าอยากจะตาม
ตามใจคุณ
ไม่นี่
ผมปกติดี
ไม่มีอะไร
ไม่ใช่เรื่องนั้น
ผมไม่ได้แคร์อะไรพวกเขา
ผมก็แค่บอก
คุณ
รักผมหรือเปล่า
ทำไมต้องอยู่กับผม
ไม่เข้าใจเลย
ผมรู้
แต่ผมก็เลวจริงๆ
อย่าเลย
เลิกพูดเถอะ
ไม่เอาแล้ว
ไม่อยากฟังแล้ว!
ผมขอโทษ
ผมขอโทษ
ที่รั้งคุณไว้
ผมขอโทษ
ขอโทษ
•
น้ำตาสีใส เพราะมันคือตัวแทนของความว่างเปล่า
ในนั้นไม่มีอะไร
นอกจากภาพสะท้อน
และกับน้ำตาของผม
มันยิ่งกว่าคำว่าว่างเปล่า
เพราะมันไม่มีอะไรออกมาด้วยซ้ำ
ผมคือความว่างเปล่า
น้ำตาของผมจึงว่างเปล่า
ผมใช้ชีวิตเพื่ออยู่ไปวันๆ
ผมอาจอายุมากกว่าคุณ
แต่ผมยังไม่เข้าใจอะไรเลย
เพราะผมนั้นว่างเปล่า
ผมไม่อยากพูดให้คุณทุกข์ใจ
แต่ผมไม่สามารถรู้สึกเฉยชาได้อีกแล้ว
คุณ
มีค่า
ผม
ไร้ค่า
คุณ
มีความหมายกับผม
แล้วผมล่ะ
คุณจะจำผมได้ไหม
คุณจะลืมผมไหม
นั่นไม่ใช่คำถาม
มันคือคำสั่ง
โอ
ที่รัก
ได้โปรดจดจำผมไว้
ในกายคุณ ในใจคุณ ในทุกอณูห้วงคำนึง
ขอจงมีผมในนั้น
•
อะไร?
ดีใจด้วยนะ
พ่อแม่ของคุณมีความสุขเมื่อคุณมีความสุข
ผมไม่น้อยใจหรอก
พวกเขาไม่ใช่พ่อแม่ของผมตั้งแต่แรก
ผมจะน้อยใจอะไร
แต่พ่อแม่ของคุณท่านรักคุณ
ดีแล้ว
ช่วงเวลาที่มีค่า
คือช่วงเวลาที่อยู่กับคนรัก
มองสิ่งไม่มีค่าร่วมกัน
แล้วเยาะเย้ยมัน
การสร้างความอิจฉาให้คนอื่นคือความสุขอย่างหนึ่ง
เพราะมันทำให้เรามองคนที่เรารักมีค่าเพิ่มขึ้น
ผมเคยนะ
เยาะเย้ยพระจันทร์
ว่าผมมีทับทิมละลานตาเต็มมือ
เม็ดนี้ร่วง ก็มีเม็ดใหม่มา
เม็ดนี้เล็กไป ก็มีเม็ดใหม่มา
แต่พวกนั้นก็ยังมีค่า
มีค่ามากขึ้นเรื่อยๆ
เมื่อผมไม่ได้ทิ้ง
ผมเก็บไว้ต่างหาก
พ่อแม่คุณคงคิดอย่างนั้น
พวกท่านมีลูกคนใหม่
แต่พวกท่านก็ยังรักคุณเหมือนเดิม
ใช่ไหม?
ผมน่าจะเข้าใจถูกต้อง
ฮ่าๆๆ ผมช้าเอง
ก็คนมันไม่เคยมีความรักนี่
แต่ตอนนี้รู้แล้ว
คุณคือความสุขของผม
คือความรักของผม
คือคนที่ผมยอมก้มกราบแทบเท้า แล้วยอมเป็นทุกอย่าง
ต่อให้ต้องตกนรกอีกสักกี่รอบ ผมก็จะไป
ผมจำได้เสมอ
เพราะมันฝังอยู่ในทุกอณูเท่าที่ผมจะนึกออก
ดีใจที่คุณยิ้ม
นี่เป็นครั้งแรกที่เห็นคุณยิ้มอย่างนี้
ผมดีใจ
ขอบคุณนะ
อ๊ะ
ผมต้องไปแล้ว
ได้เวลาแล้ว
ไม่ต้องหรอก
•
หากแสงอาทิตย์คือแสงสุดท้ายของผม
จะเป็นเกียรติอย่างยิ่งครับพระเจ้า
แต่ผมไม่ได้รับเกียรตินั้นมานานมากแล้ว
แสงอาทิตย์หายไปจากสายตาตั้งแต่นึกถึงช่วงเวลาอันไร้ค่า
แล้วคุณก็ให้ผมมาเมื่อเจอคุณ
จะมีอีกไหม
ที่เราจะได้เจอกันอีก
ใช่
วันนั้น
นี่
บอกผมหน่อยสิ
รักผมหรือเปล่า
ผมไม่เคยเข้าใจว่ารักคืออะไร
นี่ใช่รักใช่ไหม?
ไม่ต้องการแบบนี้
ไม่ต้องการไม่มีความสุข
แต่คุณคือความสุขของผม
คุณทำให้ชีวิตอันไร้ค่ามีความหมายขึ้นมา
คุณอยู่กับผม
เคียงข้างผม
จับมือผม
แม้ผมจะเป็นเพียงวิญญาณติดบ่วง
แต่คุณก็ยังลดตัวมาหาผม
ขอบคุณนะ
อย่าลืมผม
ได้โปรด
ที่รัก
ได้โปรด
อย่าลืมผม
อย่าลืม
คนที่รักคุณในวันสุดท้าย
คนที่จะมั่นคง
มั่นคงต่อวิญญาณอันสูงส่ง
ลาก่อนยอดรัก
จำไว้นะ
ชาติหน้า
คุณต้องกลับมารักผม
ผมจะรอคุณอยู่ตรงนี้
จะตามไปนะ
ต่อให้ต้องแลกด้วยเพชรทั้งฟ้า
ผมก็จะตามไป
รอผม
ที่รัก
เดี๋ยว!
เอานี่ไป
เก็บไว้
ที่นิ้วกลางข้างซ้าย
ถ้าเราเจอกันอีก ผมจะจำคุณได้
รักคุณนะ
ลาก่อน
ดวงวิญญาณสุดที่รัก
•