หัวข้อ: เรื่อง ของ .... เรา .... (เรื่องราวของเอกับป่าน) At Last P.467/ ส่งข่าวค่ะ

[N.T.❁]

อ่านแล้วก็ยิ้มแก้มแตกเลยค่ะ
พี่เอพี่ป่านน่ารักที่สุด 

รู้สึกดีมากๆกับความคิดของพี่เอ....วันแรกที่เรายิ้มบนโลกนี้แต่มันคือวันที่ผู้หญิงที่รักเราที่สุดในชีวิตเจ็บปวดสุดๆ
ขอบคุณคุณแม่พี่ป่านที่ทำให้มีพี่ป่านในวันนี้...
มีความสุขมากๆนะคะพี่ป่าน...เพราะความสุขของพี่ป่านก็คือความสุขของพี่เอ...และก็เป็นความสุขของทุกคนที่รักพี่ด้วย ♥

>_____________________<

[Ugly Ducky]

อ่่านไป น้ำตาซึมไป ด้วยความ ปลาบปลิ้ม และ ประทับใจ
สิ่งที่พี่เอ และ พี่ป่าน มีให้กัน มันคงหา คำใดๆมาบรรยายได้ยากอ่ะค่ะ
ตื้นตันอ่ะ .. และชอบการกระทำของพี่เออ่ะ มันเป็นการแสดงถึง
ความเข้าใจ ความสนใจ ความไม่เห็นแก่ตัว และ คำสำคัญ คือ "รัก"
พี่เอ แสดงให่้เห็นถึงความรักที่มีต่อพี่ป่่าน และมันทำให้เราประทับใจมากๆค่ะ

[thehackzzi]

ช่วยหน่อยครับ ผมอ่านตอนนั้นนานมากแล้ว นึกว่าจบแล้วเลยไม่ได้อ่านต่อ
ผมจำได้ผมอ่านถึงตอนนี้

ผมขนของมาอยู่คอนโดกับป่านมันแล้วครับ และก็ยังนอนโซฟาหน้าห้องเหมือนเดิม จริงๆ ป่านมันก็ไม่ได้บอกให้ผมนอนตรงนั้นหรอกนะครับ แต่ผมเลือกที่จะนอนเอง เพราะไม่ไว้ใจตัวเอง แล้วก็ยังไม่อยากจะไปทำอะไรมันตอนนั้นด้วย
เพราะพอมันเริ่มเปิดเทอม งานมันก็เยอะตลอด ปีสุดท้ายแล้วนี่ครับ
ระหว่างนั้นพ่อกับแม่มันก็แวะมาเยี่ยม ซึ่งป่านมันบอกว่า ชวนผมมาแชร์ค่าห้อง เพราะผมก็งานเยอะ ขับรถไปๆ มาๆ ก็เหนื่อย (เหตุผลเดียวกับที่บอกที่บ้านผมน่ะแหล่ะครับ ซึ่งเราก็ไม่ได้โกหก ทุกอย่างที่พูดมันก็จริง งานผมก็เยอะจริงๆด้วยแหล่ะ)
พ่อป่านก็ยังบอกว่า ไงก็ฝากผมเตือนๆ ป่านให้มันขยันๆ ด้วย
แต่ผมกับมันก็ต้องระวังครับ เพราะว่ายังไม่อยากให้ที่บ้านมันกับที่บ้านผมรู้ เราทั้งคู่เป็นลูกชายคนโตครับ ก็ไม่รู้ว่าเกิดพ่อกับแม่รู้จะรับได้แค่ไหน
แต่ไม่นาน มันก็เกิดเรื่องร้ายขึ้นกับครอบครัวของป่านมันครับ
พ่อมันไม่สบาย (พ่อมันมีโรคประจำตัวเกี่ยวกับเรื่องหัวใจ  ลิ้นหัวใจรั่ว หรือ ปิดไม่สนิทอะไรเนี่ยแหล่ะครับ ผมก็ไม่แน่ใจนัก) เข้า รพ. มันก็ไปเยี่ยมพ่อบ่อยๆ ผมเองก็ไปกะมันบ้าง บางทีมันก็ต้องค้าง รพ. เฝ้าพ่อ ผลัดกับแม่มันบ้าง ผมก็เฝ้าคอนโดคนเดียว
ช่วงนั้นไอ้ป่านซึมไปเลยครับ มันรักพ่อมาก (และมันเองก็เป็นลูกชายคนโปรดของพ่อมันด้วย) ผมก็คอยให้กำลังใจมันไป
แต่แล้ววันนึง ขณะที่ผมกำลังทำงานอยู่ที่ทำงาน มันก็โทรมาหาผมครับ
เอ อยู่ไหนอ่ะ  เสียงมันสั่นๆ
อยู่ที่ทำงาน ป่านมีไรเหรอ
มาหาได้ไหม
เป็นไร มีเรื่องอะไร
พ่อ พ่อเสียแล้ว มันพูดได้เท่านั้นแล้วก็เงียบไป........

ช่วยหาลิงค์ที่ต่อจากตอนด้านบนให้หน่อยนะครับ

อยากอ่านต่อ แง้ๆๆๆ

ฝากด้วยนะครับ

[maggy]

^
^
^
^
อันนี้เป็นลิ้งค์ตอนที่คุณhackz อ่านล่าสุดนะคะ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=6253.msg286849#msg286849

ตอนต่อไปก็น่าจะเป็นอันนี้
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=6253.120

ลองดูนะคะ ว่าใช่หรือเปล่า
----------------------------------------------------------------------------------------------
ถึงพี่เอกับพี่ป่าน
ขอบคุณที่มอบความสุขแก่คนทางนี้นะคะ
เชื่อว่าทุกคนก็คงจะอวยพรให้แก่พี่เอและก็พี่ป่าน
กี้เองก็หวังเช่นกันว่า ทุกๆวันของพี่ทั้งสองจะมีแต่ความสุขและรอยยิ้มนะคะ

[Phantom]

(มาอวยพรล่าช้าไปซะงั้น)

สุขสันต์วันเกิดนะคะป่าน

ขอให้มีความสุขแบบนี้ตลอดไปค่ะ
 

ชอบไอเดียเซอร์ไพรส์ของเอจังเลย
ครอบครัวสุขสันต์ น่ารักจริง ๆ

ขอบคุณความสุข มุมมองของชีวิตคู่
และความทรงจำดี ๆ ที่แบ่งปันให้ร่วมรับรู้
ขอพระคุ้มครองนะคะ
 

[leeO5]

เป็นคนอ่านที่นิสัยไม่ดีเลย เพราะติดตามเรื่องของ เอกับป่านมานานมาก

แต่ไม่เคยเมนท์เลย เป็นเพราะคุยไม่เก่งนะ

แต่วันนี้อยากจะเข้ามาอวยพรวันเกิดให้ป่านย้อนหลังหน่อย

Happy Birthday นะ ป่าน

อยากบอกว่าอ่านเรื่องของทั้งสองคนที่เอเล่าแล้ว มีความสุขทุกครั้ง

ความรักของทั้งเอและป่านมันส่งผ่านมาทางตัวหนังสือให้ทุกคนรับรู้ได้เลย

อ่านเรื่องของเอกับป่านทีไร จะนึกอยู่เสมอว่าโชคดีจังเลยที่ทั้งสองคนหากันเจอ

ขอบคุณที่เอและป่านที่ อนุญาติให้เราและคนอ่านทุกคนมีส่วนรับรู้ในความรักของทั้งคู่

ขอบคุณจริงๆ 

[Sakana2yunjae]

โอ้วน่ารักไม่ไหวแล้วอ่ะ อ่านวันนี้ยิ้มจนแก้มแตกแล้วคะพี่ป่าน

ขอบคุณเช่นกันคะที่มีเรื่องราวน่ารักแบบนี้ และขอให้รักกันตลอดไปนะคะ

[C2U]

HBD ย้อนหลังนะคะ ป่าน   

ขอให้มีความสุขมากๆ  สุขภาพแข็งแรง  น่ารัก และเป็นที่รักของใครต่อใคร อย่างนี้ตลอดไป (แต่ขอให้เป็นคนรักคนเดียวของเอ ละกัน)



ปล. เมื่อคืน แวะเข้ามาเม้นท์อวยพรแล้ว  แต่ทำไมโพสไม่ไปไม่รู้  เลยต้องเข้ามาเช้านี้แทน 

[pukpra]

  ชอบคำลงท้ายของพี่ป่านจังค่ะ ป่านก็เป็นของเอ จริงๆ แล้ว เราเป็นของกันและกันเนอะ
เอ... พี่เอ จะมีเซอไพรส์อะไรพี่ป่านอีกป้าวน้า   :man1:อิอิ

[Namehoto]

เรื่องรอบเช้ามาแล้วค่ะ


********************


สวัสดีครับ

เมื่อวานให้เป็นวันของป่านครับ เลยให้เจ้าตัวเข้ามาขอบคุณโพสอวยพรวันเกิดที่อวยพรกันน่ะครับ ส่วนวันนี้ ผมเข้ามาบริษัทกับป่านครับ เลยส่งเรื่องมาช้าหน่อย

เมื่อเช้าตื่นมาก็ฝนตกแต่เช้าเลย กว่าจะออกจากบ้านกันก็สายล่ะครับ ผมตื่นสายด้วย เลยไม่ได้ส่งเรื่องมาจากที่บ้านเสียก่อน ยกยอดมาเป็นตอนสายๆ แทน

เล่าเรื่องเมื่อวานก่อนนะครับ ก็อย่างที่ป่านเล่าไปนั่นแหล่ะครับ ผมทำเซอร์ไพรส์มันแบบง่ายๆ ก็คือ พามันกลับไปรับแม่กับน้องไปทำบุญด้วยกันเสียเลย จากที่ตอนแรกบอกว่าจะแค่ใส่บาตรกันเฉยๆ ป่านมันก็ดีใจนะครับที่ได้ไปทำบุญกับแม่กับน้องมัน ผมก็ดีใจแหล่ะ ปีที่แล้วก็หนีไปเที่ยวกันมาแล้ว ปีนี้อยู่กับแม่บ้าง เดี๋ยวปีหน้าก็คงอยู่ระหว่างเรียนต่อ ไม่รู้จะได้กลับมาหรือเปล่า

ก็แอบเตี๊ยมกับแม่ป่านไว้ก่อนจริงๆ ล่ะครับ โทรไปบอกแม่เขาล่วงหน้าสักสองสามวัน แอบเอาถังสังฆทานที่ผมแว้บไปซื้อมาไว้ไปฝากไว้ก่อน แล้วก็ตามที่ป่านเล่าไปน่ะครับ ส่วนตอนเย็นอันนี้ผมก็โทรนัดพ่อแม่ผมไว้ด้วย นานๆ จะได้ไปกินข้าวกันพร้อมหน้าพร้อมตาเสียที ก็พาไปร้านบรรยากาศดีๆ น่ะครับ กินข้าวนั่งคุยกันไป เรื่องโน้นเรื่องนี้ เรื่องที่ผมจะไปเรียนด้วย แม่ๆ ก็ห่วงกันตามประสาแม่ๆ ล่ะครับ (ขนาดไอ้ลูกชายทั้งสองอายุจะเข้าไปครึ่งคนแล้วนะ ฮ่าๆ)

ไอ้บีกับสามีโทรมาอวยพรป่านครับ มันกะเวลาให้เป็นตอนค่ำๆ ที่บ้านเราเพราะผมบอกมันไปวันก่อนว่าจะพาไปกินข้าวกันหมดทั้งพ่อแม่ผม แม่ป่าน บีมันเลยบอกว่า ไม่ได้ วันเกิดพี่ขะใภ้ทั้งที มันต้องมีส่วนร่วม

ตอนบีโทรมาป่านมันก็รับ สักพักมันหัวเราะใหญ่  ผมเลยถาม

มีอะไรเหรอ

ป่านมันไม่ตอบ เปิดลำโพงมือถือมันให้ฟังกัน ปรากฏว่าเจ้าจีน่าครับ แหกปากร้องเพลง Happy Birthday แข่งกับพ่อมัน ระหว่างที่ไอ้บีกำลังพูดอวยพรอยู่ ไอ้บีมันเลยหันไปบ๊งเบ๊งๆ กันใหญ่ ป่านมันเลยฮาซะ กว่าจะอวยพรกันได้ครบ ก็รัดคอพ่อลูกก็ร้องกันไปหลายรอบ

ผมก็เลยคิดกับป่านว่า ตอนไปเรียนต่อ (ซึ่งต้องบินไปก่อนเปิดเรียนอยู่แล้ว) ไหนๆ ก็ไหนๆ แวะเยี่ยมหลานกันสักสองสามวันดีกว่า ป่านมันก็เห็นด้วยล่ะครับ

ก็กินข้าวกันเสร็จ ก็แยกย้ายกลับครับ ไปส่งแม่ป่านกับน้อง แล้วก็กลับบ้านกัน มาถึงบ้านป่านก็แกะของขวัญที่พ่อกับแม่ผมให้ ปรากฏว่าเป็น นาฬิกาข้อมือครับ (ไม่บอกยี่ห้อและรุ่นนะครับ) ป่านมันก็ชอบล่ะครับ เพราะใส่ไปทำงานก็ได้ ใส่ออกงานก็ดูดี มันโทรไปขอบคุณพ่อกับแม่ผมอีกรอบ

แล้วผมก็เปิดเมลให้มันไล่อ่านคอมเมนท์ที่คุณนายเขารวมๆ ส่งมาให้ มันเลยบอกว่าเดี๋ยวมันขอโพสเรื่องวันเกิดมันเองนะ ผมก็เลยยกให้มันพิมพ์เรื่องส่งโพสเองเลยครับ (แต่ผมก็นั่งอยู่ข้างๆ มันน่ะแหล่ะ ตอนแรกมันจะไม่ยอม แต่ผมก็ดื้อนั่งไปเรื่อยๆ ล่ะ)

ตอนที่เห็นมันพิมพ์ขอบคุณผม มันพิมพ์แล้วก็หันมามองหน้าผมยิ้มๆ เขินๆ ของมัน ผมก็ยิ้ม ไม่แซวอะไรเดี๋ยวมันแว๊กเอา แต่อ่านแล้วมันก็ชื่นใจล่ะครับ พอมันพิมพ์จบ ก็ส่งเมลไปให้คุณนายเอาลงเรื่องให้ แล้วมันก็ปิดเครื่อง

ป่าน

อะไรเหรอ

ป่านชอบตาเอเหรอ

อื้ม  (มันตอบไป ก้มง่วนอยู่กับโน๊ตบุ๊คไป)

ชอบแล้วทำไมไม่หันมามองล่ะ

ปิดคอมอยู่ไง  ดูมันอ้างสิครับ ผมเลยดึงโน้ตบุ๊คจากมือมันไปไว้บนโต๊ะเสียเลย

ป่านไปอาบน้ำนอนล่ะนะ มันดันทำท่าจะลุกขึ้นครับ ก็รู้แหล่ะมันเขิน (ไอ้เรื่องเขินๆ เนี่ย ผมก็ไม่เข้าใจมันเหมือนกันนะ ว่าทำไม๊ ทำไมยังเขินอยู่ได้ทุกทีเวลาจะหวีทๆ กันเสียหน่อยแบบนี้)

ผมเลยดึงตัวมันซะจนมันเสียหลักนั่งตุ๊บมาบนโซฟาเหมือนเดิม ทีนี้ผมจับมันหันหน้ามาทางผมเสียเลย

ป่านยังไม่ได้บอกเอเลยว่าทำไม

มันก้มๆ อมยิ้มๆ เขินๆ อะไรของมันอยู่ พักนึงครับ ก่อนจะเงยหน้ามามองผม

เออ่ะรู้ตัวหรือเปล่า เวลาเอมองป่านแบบที่เอมองอยู่แบบนี้น่ะ มันทำให้ป่านทำอะไรไม่ถูกเลย

ยังไงล่ะ (ผมซักมันต่อ)

ก็ไม่รู้สิ แต่ตั้งแต่เราสนิทกันแรกๆ แล้ว บางทีเวลาเอเผลอๆ เอจะมองป่านแบบนี้น่ะ  (ทีนี้ผมขมวดคิ้ว อันนี้เริ่มงงล่ะครับ)

ยังไงอ่ะ

จำที่บีบอกเราตอนบีรู้เรื่องเราสองคนได้ไหมอ่ะเอ ว่าตาเอน่ะมันฟ้องทุกอย่างหมดเลย

อ่าเหรอ

อื้ม เวลาเอมองป่านน่ะนะ มันทำให้ป่านรู้สึกเลยว่า เอมองแบบพิเศษๆ อ่ะ  มันเริ่มอุบอิบแล้วหลบตาผมล่ะครับตอนนี้

ผมเองคิดตามที่มันพูดก็เริ่มเข้าใจนะ คือผมก็ยอมรับนะครับว่าเวลาไปไหนมาไหน หรือเวลามีมันอยู่ข้างๆ ผมก็ชอบมองมัน ชอบมองมาตั้งแต่ไหนแต่ไร ยิ่งพอเราเริ่มคบกัน ก็รู้ตัวนะครับว่าผมก็ชอบมองมันมากๆ ผมก็ไม่รู้หรอกว่า เวลาผมมองมันเนี่ย ตาผมเป็นแบบไหน (ก็ตอนนั้นมองมันอยู่นี่ครับ) 

แต่พอเรามาคบกันจริงๆ จังๆ พอคนเริ่มรู้เรื่อง เอก็เหมือนกับระวังตัวขึ้นน่ะ เวลาเราไปทำงาน ไปงานหรือไปไหนมาไหนข้างนอกที่มีคนอาจจะสงสัยหรือเห็นอะไรได้ เอรู้ตัวไหม ว่าเอจะไม่ค่อยมองป่าน คือมองก็แค่ปกติ คุยด้วย อะไรด้วย แต่เหมือนพยายามระวังตัวอยู่

อืม ก็จริงนะ

แต่เวลาพอเอแน่ใจแล้วจริงๆ ว่าไม่มีใครเห็น หรือมีแค่เราสองคน ตาเอก็จะยังงั้นอีกแหล่ะ

ไอ้ยังงั้นมันยังไงล่ะ

เอมานี่สิ มันว่าแล้วก็ลุกขึ้นดึงมือผมให้เดินตามเข้าไปในห้องนอนครับ ในห้องเรามีกระจกบานยาวอยู่ มันดึงผมมาตรงกระจก แล้วก็ให้ผมไปยืนซ้อนหลังกอดมันไว้  ผมก็เอาคางเกยไหล่มัน

เอมองตาป่านในกระจกสิ มันว่า ผมก็มองตามันครับ ป่านมันก็ยิ้ม

เอมองตาเอในกระจกสิ  เนี่ยแหล่ะ ตาเอเวลาเอมองป่าน ป่านชอบเวลาเอมองแบบนี้ ผมเบือนสายตาไปมองตาตัวเอง มันจะเป็นยังไงผมก็ไม่รู้เหมือนกันน่ะครับ รู้แต่ว่า ตัวเองน่ะมีความสุข เวลามองป่าน แล้วก็รู้ว่า ผมรักมันแค่ไหน แล้วมันก็รักผมด้วย ไอ้ความรู้สึกนั้นมันคงสะท้อนออกมาจากตาเรามั้ง เหมือนที่มีคนบอกว่า ดวงตาเป็นหน้าต่างของหัวใจ

เพราะผมก็ชอบตามันเวลามองผมเหมือนกันนี่ครับ

ส่วนของขวัญที่ผมให้ป่านไป ผมซื้อโน้ตบุ๊คใหม่ให้มัน (และให้ตัวเองด้วย คนละเครื่อง) จะได้เอาไปใช้ตอนเรียนที่โน่นน่ะครับ

ส่วนของขวัญที่ไม่ต้องซื้อ ก็มีเหมือนกัน เล่นเอาตื่นสายเลยล่ะครับ วันนี้

ตอนนี้ผมมาที่บริษัทป่าน พวกพนักงานก็มีของมาสุขสันต์วันเกิดท่านประธานกันล่ะครับ ก็คงต้องจบเรื่องวันเกิดของป่านไว้ตรงนี้ก่อนนะครับ โพสหน้า คงเป็นตอบคำถามที่ยังค้างไว้ แล้วก็คงต้องเข้าบทสรุปกันแล้วจริงๆ ล่ะครับ

เอ กับ ป่าน (แฮปปี้ อีกที นะที่รัก)


**************************

คนรักกันมันก็หวานตลอดดดดด

[JAN]

พี่ป่านนี่เป็นคนเขินง่ายเนอะ

ทำไรก็เขินไปหมด
แต่ว่าตาพี่เอที่มองพี่ป่านแบบนั้น
คนอื่นไม่สามารถมองเห็นได้เลยนะ เพราะพี่เอมองพี่ป่านคนเดียว
พิเศษสุดๆไปเลยเจ้าค่ะ

หวานอ่ะพี่เอ

ขอบคุณนะคะ

[ASSASSIN]

  สำลักความหวาน 

[anajulia]

เพิ่งตามอ่านมาจนทันแล้วค่ะ เรื่องของคุณเอกับคุณป่านมันละมุนละไม
อ่านมาถึงเช้าวันนี้แล้วทำให้มีความสุขเต็มหัวใจเลย

ขอบคุณที่พี่สองคนรักกันนะคะ

ปล.พี่ป่านน่ารักมากกกกกกกกกกกกก

[JChloe]

โพสหน้า คงเป็นตอบคำถามที่ยังค้างไว้ แล้วก็คงต้องเข้าบทสรุปกันแล้วจริงๆ ล่ะครับ 

จะปิดทู้อย่างเป็นทางการในโพสท์หน้าเลยมั๊ยอ่ะคะ
แอบรอคอยแม้ใจจะหวิวๆอ่ะเนอะ 

[เกริด้า(๐-*-๐)v]

สบสายตากันปิ๊งๆปั๊งๆ   love you     รักนี้..หวานได้ใจ    

[ToeyTato]

ต้องไปเช็คระดับน้ำตาลด่วนนนนน
ไม่ไหวแล้วคะ พุ่งสูงอย่างแรงเลย 555

[•ผั๑`|nกุ้va’ด•]

โอ๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย ความหวานมันบาดหัวใจ. . .
 
 
แค่เรื่องตาอย่างเดียว ก็ทำผัดไท ละลายแทน ~~~!!~     โอ๊ยยยๆ~!!
 
 
จะถึงบทสรุปแล้วสินะคะ. . .   T^T~!!!~  เฮ้อออ. . .  ไม่อยากให้ถึงเวลานั้นเลย  กอดกันนะ กอดกัน

(สงสัย เจอหน้ากันทุกวัน พอพี่เอกับพี่ป่านจะไม่อยู่ น้ำตาจะไหล. . .)

[yun]

Happy Birthday คุณป่าน

ขอบคุณที่คุณเอและคุณป่าน นำเรื่องราวดีๆ มาเล่าให้พวกเราฟัง  และ ขอบคุณ Namehoto ที่นำเรื่องที่น่าประทับใจและซึ้งใจมาเล่าให้พวกเราต่อ

เรื่องนี้เป็นหนึ่งในเรื่องที่ทำให้พวกเราอยากเข้ามาเปิดอ่านทุกวัน  จนรู้สึกเหมือนเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวเดียวกัน ร่วมภาวนาไปด้วยว่าขอให้ครอบครัวทั้งสองฝ่ายยอมรับได้ และ คอยลุ้นในบางครั้งว่าคุณเอจะมีอะไรมาเซอร์ไพรส์คุณป่านบ้าง  

ขอบคุณที่ทำให้รู้ว่า ชีวิตจริงที่เป็นดั่งนิยายรักหวานซึ้ง  สามารถมีจริงๆ ได้ เพียงแค่ ทำทุกๆ วันให้ดีที่สุด ด้วยการใส่ใจ เข้าใจ และเชื่อมั่นซึ่งกันและกัน  เติมความหวานให้กันวันละนิดวันละหน่อย  พวกเราก็สามารถมี "เรื่องของเรา" ได้เหมือนกับ "เรื่องของเรา เอกับป่าน"

[flyingploy]

โอ้ยยยยยยยยยยย  หวานซะ
อ่านแล้วยิ้มแก้มปริ กรี๊ดลั่นบ้าน
ยิ่งอ่านยิ่งรักพวกพี่ทั้งสองคน
พี่เอกับพี่ป่าน  รักนะคะ จุ๊บๆ


(สงสัยว่าแม่พี่ป่านรู้เรื่องพวกพี่หรือยังคะ คือว่าแอบมาอ่านตอนท้ายเรื่องก่อน ฮ่าๆๆ อ่านเพิ่งถึงตอนพ่อแม่พี่เอรู้เรื่องแล้วอ่ะค่ะ)

[bbyuqin]

สวัสดีค่ะ พี่เอ พี่ป่าน พี่นาเมฮ์

หวานซึ้งกันอีกแล้วอ่ะ...หวีทซะคนอ่านก็ละลายเพราะความหวานไปเลยเหมือนกัน

พี่เอเรื่องเขินเนี่ย มันพูดยากนะ...แล้วพี่เอไม่เคยเขินพี่ป่านมั่งเหรอคะเวลาพี่ป่านทำหวานๆใส่อ่ะ หรือว่าถนัดแต่ทำให้พี่ป่านเขินเนี่ย....คิกคิก

น้องจีน่านี่น่ารักจังร้องเพลงเบิร์ธเดย์ให้พี่ป่านด้วย ตอนนี้จะโตขนาดไหนแล้วเนี่ย

ใกล้แล้วนะคะที่จะถึงตอนสรุปก่อนปิดเรื่อง....  หวิวๆ ใจหายอ่ะค่ะ
แต่ยังไงก็ตามผึ้ง รัก พี่เอ พี่ป่าน พี่นาเมฮ์ นะคะ

รออ่านรอบเย็นจ้า

[1582]

โฮกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก  กระอักความหวาน
น้ำตาลในเลือดพุ่งปรี๊ดดดดดดด  มีความสุขแก้มปริเลยค่ะ
ถ้าสายตาเอบ่งบอกได้ขนาดนั้น ก็สมควรที่ป่านจะเขินแหละค่ะ  
ขนาดคนอ่าน  ยังอ่านไปเขินไปเหมือนกัน  


รักเอรักป่านรักคุณนาเมฮ์ค่ะ  

[Kfc_Pizza]

หวัดดี เอกับป่าน

Happy birthday ป่านก่อน

ขอให้มีความสุขยิ่งๆขึ้นไปนะ (เพราะป่านคงมีความสุขมากอยู่แล้ว)

กลับไปอ่านก่อนนะ เห็นคนแถวนี้จะเป็นเบาหวานกันหมดแล้ว

ขอโทษนะมาอวยช้าไปหน่อย (กลับบ้านเลยไม่ได้เล่นเนต)

 

[Tsuki_dark]

เขินนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน
อ่านแล้วน้ำตาลในเลือดพุ่งเพราะความหวานจริงๆ
ขนาดคนอ่านยังเขินเลย ไม่แปลกหรอกค่ะที่พี่ป่านก็เขินเหมือนกัน

[jaaeyboy]

โอ๊ย หวานซะ  มดตอมคอมเค้าหมดล่ะ

ดวงตาเป็นหน้าต่างของหัวใจจริงๆด้วย

[kwan]

สวัสดีค่ะพี่เอพี่ป่าน พี่นาเมฮ์
สารภาพว่าตื่นเต้นมาก จะกดกระทูเข้ามาก็แอบกลัวนิดๆ(ทั้งๆที่รู้ว่ามันใกล้แล้ว)
ถ้าถึงตอนลาจริง ๆ ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าจะเขียนอะไรได้บ้าง
กลับมา ณ.ตอนนี้ก่อน เค้าขอพูดคำเดิมอีกนะพี่ป่านยังไงก็คือพี่ป่านที่น่ารัก  :m1:ขี้เขิน
สายตาพี่ต้อง อ่ะนะ พี่เอก็คือพี่เอเหมือนเดิม ชอบทำให้พี่ป่านเขินได้ตลอดสินั่น
อ่านแล้วนั่งยิ้มไปด้วยเลย พวกพี่มีความสุขกันตลอดเวลาจริงๆ

มันเคยชินไปแล้วนะที่จะเข้ามารับความสุขจากพวกนี้อ่ะ
ปล.ตอนนี้อยู่ในช่วงปรับตัว

[Kfc_Pizza]

รู้แล้วว่าทำไมคนแถวนี้เป็นเบาหวานกัน

ก็เล่นหวานกันทั้งป่านและเอเลย

 

ขอไปคิดคำถามก่อนนะ

[SJ]

อ่านแล้วก้อยิ้มออกมาเองโดยไม่รู้ตัวเลยอ่ะพี่เอ
โอ๊ยยยยยย แล้วทำไมพี่ป่านไม่กล้าตอบ เขิลลลล แทน อิอิ

ทั้งมีความสุขที่ได้อ่าน ทั้งใจหายที่ทู้จะจบลงในอีกไม่นาน  ร่วมนับถอยหลังพร้อมพี่เอ กะ พี่ป่านค่ะ

[bbyuqin]

อู้งานเข้ามาถามพี่เอ พี่ป่าน....

รูปสติ๊กเกอร์ที่พี่ๆๆถ่ายกัน ที่พี่ป่านทำแก้มป่อง พี่เอทำตาเหลือกแลบลิ้นยังอยู่มั้ยอ่ะคะ...คึคึ คือแบบ งานน้อย เลยไปวนๆอ่านตอนแรก...เดี๋ยวได้มีอ่านแบบรวดเดียวจบอีกแน่ๆ 

[manami1155]

โอ้ยๆๆๆ เขินมากคะพี่ๆ
ป่านประหนึ่งว่าตัวเองนั้นกลายร่างเป็นกระจก
แล้วส่องเห็นภาพสวีทๆของพี่เอกับพี่ป่าน
 

แค่โอบกันก็ว่าหวานแล้ว
ยังมีมองตากันให้หวานกว่าอีก
ในเดาว่าในตาของพี่เอกะพี่ป่านนี้คงมีประกายรักอยู่เต็มไปหมดแน่ๆ่อ่า
แบบว่ามันวิ้งๆๆๆ
 

พี่เออะตั้งแต่กลับจากมัลดีฟมา
พี่เอทำให้1บริโภคความหวานมากจนติดแล้วนะคะ
พอพี่เอไปเรียนต่อแล้ว1จะหาเรื่องหวานๆแบบนี้ได้ที่ไหนอีกคะ
ถ้า1กลายเป็นโรคขาดความหวานจะโทษพี่เอ เอิ้กๆๆ ล้อเล่นค่า

อ่านตอนนี้แล้วคิดถึงเพลงนี้จังคะ

" รักนิรันดร์"

ใจส่งถึงใจเธอ มือจับกันไว
มองตาแล้วเข้าใจไม่ต้องเอ่ยคำ
เดินเกี่ยวแขนกันไปถ่ายทอดความรัก
จงอย่าสนใจใครฉันอยู่ใกล้เธอ
เปี่ยมด้วยความรักต่อเธอ

ขอให้ความรักที่เกิดขึ้นมานั้นอยู่ตลอดกาล
ขอให้ความรักที่เกิดขึ้นมานั้น เป็น รักนิรันดร์
คืนเปลี่ยนแม้วันผ่านกาลเปลี่ยนปรวนแปร
รักเรามั่นคงแน่มิเปลี่ยนแปรไป
เราหล่อหลอมดวงใจเป็นหนึ่งเดียวกัน
คงจะไม่มีวันเหินห่างกันไป
เปี่ยมด้วยความรักต่อเธอ

[wma=300,50]http://www.mediafire.com/file/mjmwmiuwgot/ปั่น ไพบูลย์เกียรติ - รักนิรันดร์.wma[/wma]

* ง่ะ...ทำไมแปะเพลงไม่ติดหว่า
กลับถึงบ้านแล้วจะหาทางแก้นะฮับ - - "
[/color]

[berlyn]

อ่านไปก็นั่งยิ้ม แถมเขินอีกต่างหาก

ดวงตาเป็นหน้าต่างของหัวใจ