อรุณสวัสดิ์ค่ะ พี่นาเมฮ์ พี่เอ และ พี่ป่าน
อ่านเรื่องเมื่อคืนแล้วแอบตกใจนิดหน่อย
แต่พี่ป่านไม่เป็นอะไรก็ดีแล้วค่ะ
พอดีว่าเมื่อสองสามเดือนก่อนก็รถชนเหมือนกัน
บอกตรงๆ ว่าใจหายเลยค่ะ มันตกใจอ่ะ
มีจักรยานออกมาปาดหน้ารถคันหน้า เค้าเบรก
แล้วเราก็เบรกตามแต่รถมากันเร็วค่ะเพราะวันหยุด
เห็นคันหน้าชนจักรยานล้มต่อหน้าต่อตาค่ะ
ตัวเองก็พยายามเบรกแต่ก็ไม่ทันก็ชนท้ายเค้าไป
ดีที่ไม่แรงไม่งั้นคนขี่จักรยานคงโดนทับแน่ๆ
ตอนเกิดเรื่องตกใจเลยค่ะ แบบว่าในรถมีทั้งแม่และน้อง
ถ้าเกิดมันเป็นอุบัติเหตุใหญ่ขึ้นมาเราคงเสียใจที่เราทำให้เค้าเจ็บตัว
คือปกติก็ขับรถไม่เร็วมากนะคะ (ในกรุงเทพ) แต่ออกต่างจังหวัดก็ 120 อัพ (แหะ แหะ)
จากวันที่เกิดเรื่องก็เบาไปเยอะค่ะ เป็นห่วงคนที่ไปด้วย
แต่ถ้าออต่างจังหวัดถนนโล่งๆ ก็เผลอๆ ลืมตัวอีกเหมือนเดิม
แหะแหะ แต่ก็ระมัดระวังมากขึ้นค่ะ
ส่วนที่พี่ป่านอ้อนเมื่อเช้า
ก็คงเพราะอยากอยู่กับพี่เอเยอะๆ กว่านี้แหละค่ะ

ปล. วันนี้ได้พักร้อน ปล่อยเจ้านายทำงานเอง หลังจากหนีเราไปเที่ยวมาสองรอบแล้ว

มีความสุขกับวันพุธนะคะ
^______________________^