หัวข้อ: เรื่อง ของ .... เรา .... (เรื่องราวของเอกับป่าน) At Last P.467/ ส่งข่าวค่ะ

[mist]

 

[phung]

 ผมก็ไม่ได้ไปทำอะไรให้ป่านมันเสียหาย (ยกเว้นเสียตัว ฮ่าๆ) ---- ชอบมากกกกกกกกก

แต่นะ มานั่งให้กำลังใจพี่เอกะพี่ป่าน

สู้ไปด้วยกันนะค้า

[cartoons]

   ชอบๆๆๆๆๆๆๆๆ รักพี่ๆจัง อิอิ

[[N]€ẃÿ{k}uñĢ]

 

หนักใจ จริงๆ

[Namehoto]

ตอนต่อมาแล้วค่ะ

*************************

ไม่พูดพล่ามทำเพลงครับ ต่อกันเลย

********************

หลังจากวันที่ป่านมันบอกกับผมเรื่องแม่มัน  ผมกับมันก็ระวังกันขึ้นมากกว่าเดิม ส่วนมากเราจะใช้ sms ส่งหากันเวลาที่มันหรือผมทำงาน หรือเวลามันอยู่บ้าน แล้วผมก็จะใช้คำทั่วไปเหมือนส่งให้เพื่อน ไอ้จะมาหยอด หวานๆ คิดถึงนะ เป็นห่วงนะ อะไรแบบนี้แทบไม่มีเลยครับ

ถามว่าอึดอัีดไหม มันก็เป็นนะครับ แต่ทำไงได้ล่ะ

แล้วช่วงนั้นป่านมันก็ยุ่งมากด้วย งานมันเข้ามาเยอะ มันก็ต้องคอยดูแลตลอด กลับคอนโดมาแต่ละวัน หมดแรงมาเลย ไอ้ผมก็ได้ดูแลมันตอนอยู่คอนโดนี่แหล่ะ

ส่วนผม งานการก็เรื่อยๆ ครับ มันเป็นงานออกแนววิชาการ วิจัย อะไรแบบนี้

เราต่างคนต่างทำงาน จนผมเกือบลืมไปเลยว่า มันก็ใกล้วันสำคัญของผมกับป่านเข้ามาทุกทีแล้ว จนกระทั่งวันนึง ไอ้บีน้องสาวผมมันโทรมาหา

พี่ จะไปฉลองที่ไหนอ่ะ

ฉลองอะไรวะ

อ้าวววววววววววว (มันอ้าวเสียงยาวมาก) ก็ครบรอบแต่งงานไง

เฮ้ย ผมสะดุ้งหันไปมองปฏิทิน อีกสองอาทิตย์จะถึงวันครบรอบวันที่ผมกับมันแต่งงานกันแล้ว (งานแต่งฝีมือของไอ้สาวๆ และไอ้เพื่อนตัวแสบของผม)

อย่าบอกนะว่าลืม

เออว่ะ ลืมจริงๆ งานยุ่งเนี่ย ป่านมันก็คงลืมเหมือนกัน

งั้นขอบคุณน้่องสาวคนสวยคนนี้เสียดีๆ ที่โทรมาเนี่ย ไม่งั้นมีหวังจำไม่ได้แหงแซะ

เออ ขอบคุณคร้าบ คุณน้องบีึคนสวย สวยที่สุด สวยมากมาย สวยเหลือเกินนนนน

พอๆ เริ่มไม่จริงใจแล้ว ไอ้พี่บ้า (อ้าว ไอ้เวร แกด่าฉันทำไม) แล้วมีแพลนอะไรหรือยัง

มีเมออะไรล่ะ วันที่ยังลืมจะมาคิดอะไรตอนนี้วะ คงพาไปกินข้าว ดินเนอร์อะไรกันมั้ง

โหย ไรวะ ไม่ได้เรื่องเลย ครบรอบหนแรกก็ต้องมีอะไรสักหน่อยดิ๊

จะไปรู้เรอะ ว่ามันต้องมีอะไรแค่ไหน ไม่เคยแต่งงานนะเว้ย  ผมเม้งใส่มัน

ก็ไม่ไปฉลองครบรอบกันที่หัวหินอ่ะ

ไม่ได้หรอก

ไมอ่ะ

ป่านมันงานเยอะมากช่วงนี้ มีเรื่องวุ่นๆ แล้วก็ไหนจะแม่มันอีก ผมก็บ่นๆ ไป ไอ้บีมันเลยถามว่ามีเรื่องอะไร ดูเครียดๆ ผมเลยเล่าให้มันฟังไป เรื่องที่แม่ป่านมันพูด

โห พี่ป่านทำงานตัวเป็นเกลียวหัวเป็นน๊อตขนาดนั้น จะอะไรนักหนา มันบ่น แล้วถามผมต่อ

แล้วพี่ว่าแม่พี่ป่านจะสงสัียพี่กะพี่ป่านป่ะ

ก็คงมีมั้ง

แล้วจะทำไงอ่ะ

ไม่รู้ดิวะ ก็คงต้องระวังๆ บอกไม่ได้หรอก ขืนรู้มีหวัง บ้านแตกแน่ๆ

ไอ้บีเงียบไปพักนึง

พี่เอ เค้าถามอะไรหน่อยดิื แล้วพี่ไม่กลัวพ่อกับแม่เรารู้เหรอ เรื่องนี้อ่ะ

ผมอึ้่งไปพักเหมือนกันครับ ก่อนจะบอกมัน

ก็ไม่รู้ว่ะ พี่ว่าอย่างน้อยพ่อกับแม่เราอ่ะ คงไม่กดดันพี่เท่าไอ้ป่านหรอกมั้ง เมื่อก่อนเขาก็บ่นพี่เรื่องลอยไปลอยมา ไม่จริงจังกับใครอะไรไปเรื่อย ตอนนี้อย่างมากคงคิดว่าพี่โตขึ้น ทำงานแล้ว อะไรแบบนี้

ไม่รู้ดิ เค้าอ่ะคิดว่าถึงพ่อกับแม่รู้ ก็คงไม่เท่าไร แต่ก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน จะบอกไหมอ่ะ

เอาเป็นว่า ถ้าเขาเกิดมาถามเอาจริงๆ จังๆ อาจจะบอกมั้งวะ แต่ถ้าไม่ถาม ก็ไม่บอกดีกว่า

แต่เค้าว่าพ่อกับแม่ก็อาจจะสงสัยนะ เพราะก็มีพูดๆ เหมือนกันว่าพี่กะพี่ป่านเนี่ย ตัวติดกันตลอด แต่เึ้่ค้าอ่ะ ก็ขำๆ ไปประมาณว่าเหมือนรักยมไง เป็นกุมารทองสองตัวอะไรเงี้ย

มุกอะไรของแกเนี่ย

เอาเหอะน่า ก็นั่นแหล่ะ พ่อกับแม่ก็ขำๆ ไป แต่เค้าก็ไม่รู้เหมือนกันว่า พ่อกับแม่สงสัยแค่ไหนอะไรยังไง แต่เค้าไม่บอกไม่เล่าอะไรหรอกนะ

อืมมม พี่ก็กะว่า คงทำเฉยๆ ไป ถ้าวันนึงเขาเกิดมาถามแบบซีเรียสอะไรค่อยว่ากัน

แล้วถ้าแม่พี่ป่านเขาจะให้พี่ป่านไปแต่งงาน มีทายาทอะไรแบบที่ละครเขาชอบทำกันล่ะ

มันก็อยู่ที่ป่านด้วยแหล่ะว่ะ ว่ามันจะเอาไง

โฮ้ยยย เค้าไม่ยอมนะ พี่ป่านคงไม่ยอมหรอก ถ้ายอมนะ เค้าจะพาเพื่อนๆ ไปโวยวายพังงานแต่งเลย หรือจะให้ใครไปแต่งบังหน้าให้เอาป่ะ ได้นะ เพื่อนๆ เค้ายอมอ่ะ พี่ป่านน่ารักจะตาย

เฮ้ยๆ เยอะไปแล้วเยอะไป  ผมว่า ไอ้ผมคุยเรื่องนี้กับมันเครียดก็เครียด แต่ขำมันก็ขำนะครับ ไอ้น้องสาวผมเนี่ย

ไม่รู้ดิวะบี ตอนนี้ก็คงทำทุกวันให้ดีที่สุดแหล่ะ ต่อไปอะไรจะเกิดก็ค่อยแก้ไขกันไป ผมบอกมัน

เออ เค้าเอาใจช่วยนะ มีไรให้เค้าช่วย หรือเวลาเครียดๆ ไม่รู้จะบ่นกะใคร พี่โทรหาเค้าได้นะ

จ้ะ ขอบใจว่ะ

แล้วอย่าลืมเรื่องครบรอบล่ะ

จ้า

เชิญพวกเค้าด้วยเด่ะ งานครบรอบอ่ะ

ไม่เอา กะดินเนอร์กันสองคน

โหย ไรวะ

เอาน่าๆ ไว้พาไปเลี้ยงทีหลัง

เออ จะคอย

แล้วไอ้น้องสาวผมก็วางสายไปครับ ผมก็มาคิดๆ คำที่มันพูดเรื่องพ่อกับแม่ผม ซึ่งก็ใช่นะครัีบที่ท่านไม่เคยบังคับหรือมาตั้งกฏเกณฑ์อะไรกับผม แต่สำหรับเรื่องนี้ มันก็เรื่องใหญ่ที่ผมก็ไม่แน่ใจเหมือนกันว่า ถ้ารู้แล้วมันจะเป็นไง

และผมก็ตัดสินใจว่า ผมคงไม่บอกอะไร ปล่อยให้มันเป็นเรื่องคลุมเึครือไป ไว้เกิดโดนถามจริงๆ จังๆ ค่อยว่ากันอีกที

หลังจากเรื่องพ่อกับแม่ ผมก็มาึคิดเรื่องงานครบรอบครับ แต่ก่อนอื่นที่ผมจะคิดทำอะไร มันก็ต้องดูก่อนว่าไอ้ป่านมันจะว่างไหม

เท่าที่แพลนได้ตอนนั้นก็คือ ไปดินเนอร์ ร้านอร่อยๆ ที่มันพิเศษๆ สักร้านนึง ที่มันส่วนตัวๆ หรือไม่ก็ เปลี่ยนสถานที่ไปใกล้ๆ สักหน่อย อะไรประมาณนี้

แล้วก็มาคิดหาวิธีว่า จะเช็คยังไงว่าไอ้่ป่านมันว่างหรือไม่ว่าง ก็กะว่าคงต้องไปแอบดูสมุดนัดหมายงานของมัน เพราะปกติไอ้ป่านมันจะมีสมุดเล็กๆ ไว้จดเหมือนกันครับ ว่าวันนี้มันต้องไปพบใคร มีนัดกินข้าวกับลูกค้าไหม ถ้ามี มีกับใคร ยังไง เพราะมันจะได้แต่งตัวให้ถูกกาละเทศะ ไอ้ป่านบอกว่า พ่อเคยบอกตอนสมัยพ่อทำงานว่า การทำให้ลูกค้าประทับใจเวลาเจอเรา การแต่งตัวมันก็ช่วยได้ด้วยเหมือนกัน เราแต่งตัวดี เวลาไปพบลูกค้า ก็เหมือนเราให้เกียรติเขา

ผมเลยว่าจะไปแอบดูในนั้นน่ะแหล่ะ

**********************************

วันนี้มีงานเช้า วุ่นๆ นิดหน่อย เอาไปแค่นี้ก่อนนะครับ

*************************************

ไว้ติดตามต่อไป เมื่อมันส่งมานะคะ ไปทำงานด้วยเหมือนกันแล้วค่า

[nana]

   :L2:มาให้กำลังใจ



 

[PAfc]

^
^
^
^

กรีสสสสส (อดจิ้ม) พลาดไปอึดใจ 

อ่านตอนนี้ประทับใจพี่บี อิอิ

อย่างน้อยก็ทำให้เรื่องเครียดๆ กลายเปนเรื่องที่ยังพอยิ้มออกได้บ้าง

ว่าแร้วก็รอช่วงดินเนอร์ วันครบรอบบบแต่งงาน โฮฮฮ ชอบคำนี้จังค่ะ ปลาบปลื้มม

อย่าลืมเลี้ยงหนักๆพี่บีทีหลังด้วยน้า

อีก1บุคคลของเรื่องราวที่สำคัญมากๆ ^^

รักพี่เอ พี่ป่าน พี่บี คุนนายของเราด้วยค่า รักนะ จร๊วบบบ >________<

[NT llSJs]

ดีใจ มาต่อให้สองตอน
พี่เอขยัน คุณนายก็ขยัน น่าร้ากกกกกกกกกกกกกกก


เป็นกำลังใจให้พี่เอกะป่านผ่านพ้นช่วงเวลาอึดอัดนี้ไปให้ได้นะคะ
ให้รักกันมากๆ จับมือกันไว้ให้แน่นๆ ด้วย

รักกันตลอดไป



 

[Millet]

อ๊ากกกก  จะ Aniversary แล้วหรออ

ฉลองๆๆๆๆๆ


----------------
ถึงแม้จะมึนก็จะอ่านค่ะพี่เอ โฮะๆ

[RN]

จิ้ม น้องดาว สุดเปื่อยยยย 

ตามรี บน มาอ่านนนนนน

[ken_krub]

เป็นกำลังใจให้ครับ

[mist]

ตอนต่อไปจะมีตอนหวาน ๆ แก้เครียดบ้างไหมน้อ 

[christiyaturnm]

 :mc4:celebtate wedding day 
 
 

[dahlia]

    

ขอบคุณค่า

[boboaje]

   + 1 ให้พี่เอ พี่ป่านที่น่ารัก และพี่นาเมฮ์สุดเซ็กซี่ ....... หนูว่าหนูต้องเห็นพี่เอแน่ๆ เลย ในงานราชพิธีอ่ะ .....

...... เพ่งอยู่นาน เลยหล่อหลายคนตัดสินไม่ได้ว่าคนไหนอ่ะค่ะ .........(ซุ่มอยู่ตามพุ่มไม้ค่ะ)

[Bg LoVe NT]

กีสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสส

  ฉลองๆๆ

เด๋วเค้ากลับมาอ่านอีกทีนะพี่เอ

แบบว่าตอนนี้เบลอๆ แต่ก็อยากอ่าน (ไม่เคยตื่นเช้าขนาดนี้เลยอ่า..ฮาาาาา)


มาแปะไว้ก่อน อิอิ


รักพี่เอพี่ป่าน

[[N]€ẃÿ{k}uñĢ]

ไม่ทันไรครบรอบซะแล้วหรอ อิๆ

ขอให้มีความสุขมากๆงะ

[yee]

 :mc4:และ 

[april]

ดีใจด้วยกับวันครบรอบนะทั้งสองคน รักกันตลอดไปนะคะ
    

[bixzz]

  รออ่านตอนฉลองครบรอบแต่งงานนะครับ...

[Lala]

ว้าวววววววววว


เพิ่งแต่งไป 1 ปีเองหรอคะ


อ่านซะยาวนาน

55+


จุ๊บุๆ นะค้า

พี่เอกะพี่ป่าน อย่าเครียดกะงานไปน้า (ทั้งตอนในเรื่องเล่า และตอนปัจจุบันนี้)

ครบรอบแรก

ตื่นเต้นแทนง่ะ

กรีสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสส

[HydrA]

พี่เอค่ะถ้าต้องการกองหนุนบอก
นะค่ะ นู๋จะไปพูดยืนยันนั่งยัน
ความรักของพี่เอกับพี่ป่านว่ามันสวยงามขนาดไหน

[maabbdo]

อิอิ  ครบรอบงานแต่งครั้งนี้จะมีอะไรให้ตกใจไหมนี่

 

[Otaku]

 

ว่าแต่จะมีอะไรเซอร์ไพร์สหรือป่าวหว่า

[Namehoto]

มาแล้วค่า มาแล้ว  ได้เจาะไข่คนข้างบนด้วย อิอิ

*************************

เย็นวันรุ่งขึ้น ผมสบโอกาสเหมาะๆ ที่จะแอบดูสมุดนัดหมายของมันครับ เพราะไอ้ป่านเอางานกลับมาทำที่บ้าน ผมเห็นมันง่วนอยู่นานจนดูท่าทางเริ่มล้าๆ ผมเลยไปเปิดน้ำใส่อ่างอาบน้ำไว้ให้มัน แล้วก็บอกให้มันพักไปอาบน้ำ แช่น้ำอุ่นให้ผ่อนคลายก่อนแล้วค่อยมาทำงานต่อ
 
ไอ้ป่านมันก็ว่าง่าย ผมตามเข้าไปสระผมให้มันแล้วก็ให้มันแช่น้ำอุ่นต่อ ก่อนที่จะออกมาแล้วรีบไปรื้อหาสมุดนัดหมายของมัน เปิดไล่ๆ อย่างรวดเร็ว อาฮะ วันนั้นมันยังไม่มีคิวนัดที่ไหนครับ
 
แต่เราก็วางใจไม่ได้หรอก มันก็ต้องมีขั้นตอนที่ต้องทำเพื่อกันไม่ให้มีลูกค้าที่ไหน หรือใครมานัดมันกินข้าวอีก
 
ซึ่งนั่นคือแผนการณ์ต่อไปครับ ที่ต้องหาตัวช่วยกันเสียเล็กน้อย
 
ซึ่งมันก็คงไม่พ้นไอ้พวกสาวๆ นั่นแหล่ะครับ (และเป็นไอเดียของพวกมันเองด้วย) โดยการที่ น้องแป้ง (จำได้ไหมครับ สาวเรียบร้อยที่สุดในแกงค์พาวเวอร์เกิร์ลของน้องสาวผม) โทรไปหาเลขาไอ้ป่าน บอกว่า จะทำโครงงานปริญญานิพนธ์เกี่ยวกับ ธุรกืจสายทางที่บริษัทไอ้ป่านมันดูแลอยู่ จะขอสัมภาษณ์ ไอ้ป่านเป็นข้อมูล ตอนเย็นหลังเลิกงาน โดยสถานที่จะแจ้งอีกที ซึ่งพอไอ้ป่านรู้ว่าเป็นน้องแป้งโทรมา มันก็ให้เลขารับนัดเลย (มันยังมาเล่าให้ผมฟังเลยนะครับ ว่าแป้งโทรมาขอสัมภาษณ์มันเรื่องงาน แถมมีการกำชับด้วยว่า วันนัดสัมภาษณ์ให้แต่งตัวหล่อๆ เพราะจะถ่ายรูปไปประกอบรายงานด้วย ..... ฮ่าๆๆ ใช้ได้จริงๆ สาวๆ พวกนี้)
 
พอล๊อควันแน่นอนว่าไม่มีใครมาทำให้มันไม่ว่างแล้ว ผมก็เริ่มแผนการณ์ขั้นต่อไปครับ คือการหาสถานที่ ซึ่งก็ต้องเป็นที่ๆ น้องแป้งจะใช้นัดสัมภาษณ์ไอ้ป่านมันด้วย
 
ตัวช่วยมาจากพวกสาวๆ อีกเช่นเคยครับ แต่หนนี้มาจากไอ้แก้วตัวแสบ ที่มันบอกว่า ญาติๆ หรือคนรู้จัก หรืออะไรสักอย่างเนี่ย พอติดต่อโรงแรม ......... (ขอสงวนชื่อ) ได้ มันเลยจองดินเนอร์ในร้านอาหารแนะนำของโรงแรม + ห้องสวีทราคาพิเศษให้ผม ตอนแรกผมก็กะเอาแค่ร้านอาหารนะครับ แต่มันบอก เฮ้ย ไม่ได้พี่ วันสำคัญทั้งที ต้องเปลี่ยนบรรยากาศกันมั่ง
 
เฮ้ย ไม่ใช่พวกแกไปจองห้องข้างๆ แล้วแอบฟังนะ ผมยังระแวงพวกมันอยู่
 
บ้า เค้าไม่ทำอย่างนั้นหรอกน่า    แต่เอากล้องไปแอบติดดีกว่าเนาะ อัดคลิปๆ  เฮ้ย ไม่ๆ ถ่ายทอดสดเลยดีกว่าไหมแก  ดูมันคุยกันสิครับ ผมเลยโวยไป มันก็เลยบอกว่าล้อเล่น ใครจะไปกล้า ผมเล่นดุยังกะหมาขนาดนี้ (เอ่อ ตกลงมันกลัวหรือมันด่าผมกันครับ)
 
ตามมาด้วยขั้นตอน แต่งหล่อของผม ที่ไอ้บีมันจัดแจงบอกว่า ห้ามแต่งตัวเรื่อยๆ เปื่อยๆ เหมือนทุกวัน ต้องหล่อ พิเศษกันหน่อย
 
สูทเลยไหมวะ ผมแกล้งแหย่
 
เออ นั่นแหล่ะ  แต่มันเอาจริง
 
เฮ้ย ไม่เอา แกก็รู้ว่าพี่ไม่ชอบใส่สูทผูกไทด์ ผมว่า
 
ใครบอกจะให้ใส่แบบนั้นเล่า สูทลำลอง เท่ๆ แบบที่พวกนายแบบเขาใส่กันอ่ะ แต่งตัวดีๆ อะไรเงี้ย มันว่า
 
แล้วมันก็ลากผมไปชอปปิ้งเอาเย็นวันนึง ที่ป่านมันทำงานกลับค่ำ ก็ได้ชุดหล่อมาแหล่ะครับ ผมก็ต้องเอาไปแอบไอ้ป่านไว้อีก
 
ต่อไปก็เรื่องของขวัญ สาวๆ มันถามผมว่าจะให้อะไรไอ้ป่านเป็นของขวัญครบรอบ ให้ตายเถอะครับ ไอ้ผมก็ไม่รู้จะให้อะไรเหมือนกัน คืดก็คิดไม่ออก จะให้แหวน เราก็ใส่แหวนแต่งงานกันแล้ว อันนี้บอกตรงๆ เลยว่าไม่รู้ว่าจะให้อะไรมัน
 
โหย ไรวะ พี่ฉัน ไม่ได้มีหัวคิดหรือไอเดียอะไรเลยเร้อ ไอ้บีบ่น
 
ก็จะไปรู้เรอะ ปกติก็ซื้อโน่นซื้อนี่ให้กันอยู่แล้วนี่หว่า  
 
พี่ป่านใส่สูทไหมอ่ะ เวลาพบลูกค้า ไอ้น้องแอนถาม
 
ใส่
 
งั้นรู้แล้ว  แล้วไอ้แอนก็บอกผมว่าทำอะไรให้ไอ้ป่านมันดี  ซึ่งไอเดียอันนี้ผมซื้อเลยครับ  ส่วนจะเป็นอะไรนั้น รอเฉลยตอนผมให้ไอ้ป่านก็แล้วกันนะครับ
 
ตอนนี้ก็นับวันรอแล้ว แต่ระหว่างนั้นผมก็ทำตัวปกติ ไม่กระโตกกระตากอะไร ไอ้ป่านเองก็งานเยอะเสียจนมันคงลืมไปจริงๆ แหล่ะครับ ว่าใกล้จะวันครบรอบของเราแล้ว
 
 
 
 
เช้าวันนั้น ผมก็ทำตัวปกติ ไอ้ป่านเองก็ไปทำงานอะไรของมัน มันก็ยังบอกผมว่า ตอนเย็นนัดน้องแป้งไว้เรื่องงาน ผมจะตามไปเจอด้วยไหม แต่ผมก็บอกว่า ไม่เป็นไร จะได้คุยสัมภาษณ์กันสะดวกๆ ป่านมันก็บอกว่า คงค่ำหน่อย ถ้าผมหิวก็ไม่ต้องรอกินข้าว ผมก็เออออไป
 
แต่วันนั้นทั้งวันไม่เป็นอันทำอะไรเลยครับผมน่ะ กระวนกระวายตื่นเต้นรอตอนเย็น ผมรีบไปที่โรงแรมตั้งแต่บ่ายแก่ๆ คือห้องพักอ่ะ ไอ้แก้วมันบอกว่าเปิดไว้ให้ตั้งแต่กลางวัน แล้วไอ้บีมันก็จัดแจงเอาชุดผมไปรีดไปแขวนรอไว้ก่อนแล้วอีก ผมก็ไปแต่งตัวที่นั่น ของที่เตรียมไว้เป็นของขวัญให้ไอ้ป่านก็พร้อม ไอ้แก้วมันนัดแนะกับร้านอาหารไว้เรียบร้อยอีกในขั้นตอนการเซอร์ไพรส์ (มีไอเดียผมเพิ่มมาด้วย งานตัวเองทั้งที ไม่คิดอะไรบ้างก็แย่แล้วครับ)
 
น้องแป้งโทรมาย้ำกับผมว่า มันนัดไอ้ป่านตอนทุ่มนึง มันบอกไอ้ป่านไปแล้วว่าโต๊ะจองชื่อน้องแป้งเอง เราเตี้ยมแผนกันเล็กน้อย
 
ไอ้ป่านมันโทรหาผมทีนึงตอนผมกำลังจะลงไปที่ร้าน มันบอกว่ามันถึงโรงแรมที่นัดน้องแป้งไว้แล้ว ถามว่าผมกินข้าวหรือยัง โน่นนี่ ผมก็ตอบๆ ไป ใจก็กระหยิ่มยิ้มย่องว่าเดี๋ยวมันคงแปลกใจ
 
ไอ้ป่านมันวางหูไปหลังจากมันบอกว่า กำลังจะเดินเข้าไปในโรงแรมแล้ว ผมก็เลยลงลิฟท์ไปเตรียมตัว ไอ้แก้วมันบอกให้เดินไปทางทางเข้าด้านข้างของร้าน มันเตี้ยมกับพวกพนักงานไว้แล้ว (เบิกเงินค่าทิปจากผมไปหลายตังอยู่)
 
ผมลงไปที่ร้าน เดินไปข้างหน้าบอกพนักงานที่เตี้ยมกันไว้ เรื่องโต๊ะคุณแป้ง เขาก็ชี้ๆ ว่าอยู่ทางนี้ (บอกเองครับว่าไม่ต้องเดินนำไปที่โต๊ะ)
 
ผมเดินเข้าไปในร้าน หลบๆ ไปข้างๆ ไปแอบมองมันก่อน ไอ้ป่านดูกระวนกระวาย เพราะนั่นก็เลยเวลานัดมาพอประมาณ ผมเห็นมันหยิบมือถือมา คงโทรหาน้องแป้ง คุยๆ อยู่สักพัก ก็วาง
 
ของชิ้นแรกที่ผมเตี้ยมกับพนักงานไว้ (โดยความช่วยเหลือของสาวๆ) ก็ไปที่โต๊ะ ไอ้ป่านทำหน้างงๆ ตอนพนักงานเอาไปวางไว้ให้
 
มันอ่านการ์ดที่แนบมากับของ แล้วเงยหน้ามองซ้ายมองขวา
 
ถึงคราวที่ผมต้องเดินออกไปจากที่หลบมันอยู่แล้วครับ
 
ผมเดินทำหน้านิ่งๆ ยิ้มนิดๆ ออกไปหามัน ไอ้ป่านมันมองผมด้วยสีหน้าแบบ งงๆ ปนอึ้งๆ
 
ผมเดินไปที่โต๊ะ ยิ้ม แล้วบอกมันว่า
 
 
ขอโทษนะครับ คุณมาคนเดียวใช่ไหม ขอผมนั่งด้วยคนนะครับ
 
 
 
 
 
ไอ้ป่านขมวดคิ้ว
 
 
เล่นอะไรเนี่ย
 
ก็อย่างในการ์ดแหล่ะครับ คุณเชื่อในโขคขะตา และเนื้อคู่ไหม?
 
ไอ้ป่านหยิบการ์ดมาอ่านอีกหน
 
การ์ด ที่มากับช่อดอกไม้สีขาว (กุหลาบ ลิลลี่ ยิปโซ่ แอสเตอร์)
 
การ์ดที่เขียนไว้ว่า
 
Do you believe in Destiny and Soul Mate?
 
 
 
ไอ้ป่านเงยหน้ากลับมามองหน้าผม
 
ไม่รู้สิ ผมไม่ค่อยแน่ใจ ว่ามันจะมีจริงหรือเปล่า หรือแค่อารมณ์ชั่ววูบ  (มันเริ่มเล่นมุกคืนผมแล้วสิ)
 
 
แล้วถ้าผมจะบอกว่าโชคชะตาทำให้ผมมาเจอคุณ แล้ว รักคุณ คุณจะเชื่อไหมครับ
 
บอกรักง่ายๆ แบบนี้ ใครก็บอกได้ครับ
 
แต่สำหรับผม กว่าจะมาบอกคุณวันนี้ ผมใช้เวลาเกือบสามปีเลยนะครับ ผมอมยิ้มแล้วมองหน้ามัน
 
สามปี?
 
ครับ สามปี เป็นเพื่อน ก่อนพัฒนามาเป็นแฟน ใช้ชีวิตอยู่ด้วยกัน และ ...
 
ผมยื่นมือไปกุมมือซ้ายของมัน มือที่มันใส่แหวนแต่งงานของเราสองคนไว้
 
อีกปีนึงถึงมีงานแต่งงาน  แล้วตอนนี้ มันก็ครบรอบปีนึงแล้วนะครับ ที่ผมแต่งงานกับคนที่ผมรักมากทึ่สุด รวมเป็นสามปีพอดี
 
ไอ้ป่านมองหน้าผม น้ำตาเริ่มปริ่มตามัน
 
 
เอรักป่านนะครับ  ผมบอกมัน
 
ไอ้ป่านน้ำตาร่วงเลย
 
 
ร้องไห้ทำไมกันเนี่ย หือ ผมเช็ดน้ำตาให้มัน
 
เอ ป่านขอโทษ ป่านลืมไปเลย มันอ้อมแอ้ม
 
ไม่เป็นไร เอรู้ว่าป่านทำงานหนัก แค่มีป่านอยู่แบบนี้ เอก็ดีใจแล้ว
 
แล้วนี่แสดงว่าทั้งหมดเป็นแผนของเอเหรอ น้องแป้งไม่ได้จะมาสัมภาษณ์ป่านจริงๆ ใช่ไหมอ่ะ
 
อื้ม สาวๆ ม้นช่วยเอล๊อคคิวป่านน่ะ ไม่งั้นเดี๋ยวป่านไม่ว่างอีก จะให้เอบอกเองก็ไม่เซอร์ไพรส์ดิ
 
นี่วางแผนกันหมดเลยเหรอ
 
ใช่แล้ว
 
เสียไปเท่าไรล่ะเอ ไอ้ป่านถามขำๆ (เปลี่ยนอารมณ์เร็วจริง น้ำตายังเปียกขนตาอยู่เลย)
 
ก็มันบอกให้ไว้พาพวกมันไปเลี้ยงน่ะ
 
โดนถล่มๆ แน่ๆ เอ ป่านมันว่า (และก็จริงครับ เพราะผมต้องแลกแผนการณ์ทั้งหมดกับการที่ผมต้องพาพวกสาวๆ มันไปเลี้ยงอาหารอิตาเลี่ยนร้านหรูระยับในตอนหลัง ทำเอากระเป๋าแทบฉีก ฮ่าๆๆ)
 
เรานั่งทานอาหารกันสองคน
 
 
แต่ก็นั่นแหล่ะครับ เซอร์ไพรส์ของผมยังไม่หมดเท่านี้หรอก  ของขวัญยังไม่ได้เอามาให้มันเลยนี่นา อิอิ
 
แต่ รอตอนหน้านะครับ

*************************

[ranny]

แปะก่อน

เดี๋ยวค่อยอ่าน

คิดถึงนะคุณนาย

จ๊วฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ




กีสสสสสสสสสสสสสสสส

อ่านจบแล้วววว

เค้าต้องรอพรุ่งนี้เลยชิมิ

อยากรู้อ่ะ เซอร์ไพรซ์ต่อไปเป็นอะไร

แต่ไม่ว่าของเซอร์ไพรซ์จะเป็นอะไร

เค้าว่า คืนนี้ สองคนได้ "ตึ่งตึ๊ง" กันแน่ๆ

อิอิ

[cmos]

เอน่ารักอ่ะ

มีอะไรมาเซอร์ไพร์ป่านอยู่เรื่อยเลย

น่ารักมากมาย

[111_1]

 

ดับเบิล  เซอร์ไพรส์

 

[yee]

น่ารักจังเลยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
อิฉา.

[The Lover]

น่ารักเนอะ 

แต่ข้าพเจ้า มันค้างอะพี่เอ