29.ไม่รัก.. ไม่รัก..
“ ว่างวันไหน..พี่ปูนอยากจะเลี้ยงขอบคุณมึงสักมื้อ”
มันทำท่านึก “ถ้าเป็นวันปกติกูก็พอว่าง เสาร์อาทิตย์คงยาก”
“อืม..” ผมพยักหน้า “งั้นวันพุธที่จะถึงนี้เป็นไง พี่ปูนก็หยุด”
“เอางั้นก็ได้”
“แล้วจะโทรหา”
มันพลิกเอกสารในมือดูอีกครั้ง ก่อนจะบอก “มีปัญหาอะไรโทรหากูได้ เผื่อต้องแก้ไขอะไร”
“อือ”
“หลังจากนี้คงไม่ค่อยได้เจอกันแล้วนะ” ผมพยักหน้า เพราะจำได้ว่าหลังจากเสร็จงานนี้แล้วมันต้องย้ายไปทำอย่างอื่นแทน “แต่โทรหากูได้ตลอดนะ”
“อืม”
“มึงจะโทรไหม” ผมขมวดคิ้วกับคำถามของมัน “ถ้ามึงไม่โทร กูจะได้โทรเอง”
“อะไรของมึง”
เห็นผมหัวเราะมันก็ทำท่าไม่พอใจ “มึงติดค้างกาแฟกูเดือนละแก้วนะ”
“อยากกินมึงก็ต้องมานี่เอง”
มันยิ้ม “นั่นสินะ”
“ แค่เดือนละแก้วนะ”
“งก” เห็นมันหยิบกุญแจรถ ผมก็เตรียมตัวจะเดินตามไปส่ง “หรือจริง ๆ กูควรเอาตัวคนชงกลับไปชงให้ที่บ้านวะ”
“ตลกละ”
“หึ ๆ”
“แล้วเจอกัน”
“แล้วเจอกัน”
ผมขำที่มันพูดทวนคำพูดผม “ไปได้แล้ว”
“เออ”
ผมนัดคนที่ทิ้งใบสมัครไว้มาสัมภาษณ์ คุยกันเข้าใจก็ตกลงทำสัญญากัน จัดตารางเวลาทำงานให้แต่ละคนแล้วก็สั่งซื้อวัตถุดิบ พี่ปูนดูค่อนข้างพอใจที่ร้านเริ่มเป็นรูปเป็นร่าง แต่ก็ยังกำชับผมไว้หลายเรื่อง
ผมยิ้มให้กับก้าวแรกของตัวเอง ก่อนจะกาวันแรกที่จะเปิดร้านลงในปฏิทิน หนึ่งอาทิตย์หลังจากเสร็จงานรับปริญญาคงทำให้ผมเริ่มต้นทำงานได้อย่างสบายใจ
“ขอให้วันนั้นเป็นวันที่ดี”
แม้ไม่รู้ว่าเหตุผลมันคืออะไร
พอถึงเวลานัดในวันพุธจริง ๆ พี่ปูนกลับมีงานด่วนให้ต้องไปทำ ผมถอนหายใจเซ็ง ๆ ตอนที่โดนยัดเงินใส่มือ แล้วบอกให้ดูแลภาคให้ดี นึกเสียดายที่พี่ชายตัวเองไม่ได้อยู่ในวันแรกของการย้ายเข้า เสียดายที่ไม่ได้อวดผลงานจากความพยายามของตัวเอง
“กูว่าสั่งอะไรเข้ามากินที่นี่ก็ได้ ไม่ต้องออกไปหาข้างนอกหรอก”
ผมพยักหน้าเห็นด้วยกับมัน ก่อนจะหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาโทรสั่งพิซซ่า ขณะที่มันเดินหายออกไปจากร้านแบบไม่บอกอะไร แล้วกลับเข้ามาอีกครั้งพร้อมเบียร์ลังหนึ่ง
“เอามากินหรือเอามาอาบถามจริง” มันไม่ตอบ เอาแต่หัวเราะแล้วเอาไปแช่เรียงไว้ในตู้ “หมดไปเท่าไรบอกด้วย พี่ปูนสั่งให้เลี้ยงมึง”
“เอาแค่ที่อยู่ในมือมึงตอนนี้มาก็พอ”
“สองร้อยอะนะ” จริง ๆ ผมเตรียมไว้ กะว่าจะออกไปซื้อส้มตำหรือซื้ออะไรที่มันไม่ได้เข้ากับพิซซ่าเข้ามาแกล้งมัน “เดี๋ยวกูไปหยิบมาเพิ่ม”
“แค่นี้พอ” มันว่าแล้วดึงแบงค์ร้อยสองใบในมือผมไป
“แต่ขอค้างนี่นะคืนนี้”
“เคลียร์กับนอสแล้วเหรอ”
“เออ”
“บอกไหมว่าจะมานอนนี่” เห็นหน้ามันผมก็รู้คำตอบ
“เดี๋ยวก็มีเรื่อง”
“ ให้กูพักบ้างเถอะ” พอมันพูดอย่างนั้น ผมก็ไม่รู้ว่าควรพูดอะไรต่อ “เออน่า ไม่มีอะไรหรอก”
“ให้มันจริง”
“ไปเตรียมแก้วเตรียมจานมา” ว่าแล้วก็ดันหลังผม “กูจะไปซื้อกับแกล้ม”
“แล้วพิซซ่ากูล่ะ”
“ก็จะเตรียมไว้หลังอิ่มจากพิซซ่าไง”
ผมขมวดคิ้ว เริ่มคิดว่าเงินที่พี่ปูนให้มาจะไม่พอแล้วจริง ๆ
“กูบอกให้มันย้ายมาอยู่กับกูหลังจากเรียนจบ เพราะกูเดินทางไป ๆ มา ๆ ไม่ไหวแล้ว มันก็บอกว่ามันเป็นห่วงแม่มัน” ผมนั่งฟังมันบ่นไปเรื่อยหลังจากเริ่มเมา “พอบอกว่างั้นกูคงจะไปหามันได้แค่เดือนละสองสามวัน มันก็ร้องไห้”
“...”
“โคตรเหนื่อยเลย”
“...”
“มึงจะไม่พูดอะไรหน่อยเหรอ”
“จะให้กูพูดอะไรอ่ะ”
มันถอนหายใจ ก่อนจะเงียบไม่พูดอะไรต่อ ผมเลยเงียบบ้าง
แล้วเบียร์แก้วแล้วแก้วเล่าก็หมดไปท่ามกลางความเงียบ
“ขอขวดเลยแล้วกัน ขี้เกียจเทแล้ว”
ผมพยักหน้า แล้วหยิบขวดมาเปิดกระดกบ้างหลังจากในแก้วหมด “ไม่รู้สึกรักน้องมันบ้างเลยเหรอ”
มันเหลือบตามามอง ก่อนจะตอบแบบไม่ค่อยเต็มใจ “กูสงสารมัน”
ผมพยักหน้า “งั้นเหรอ”
“นึกว่ามึงจะรู้ใจกูดีที่สุด”
“ทำอะไรไว้ก็ควรรับผิดชอบ” ผมพูดแบบปลง ๆ แต่มันกลับย้อนผมมาจนแทบสะอึก
“กูไม่ใช่คนดีแบบไอ้เมธนี่”
ผมวางขวดลง แล้วลุกขึ้นเก็บจานที่ขนมหมดไปแล้วจะไปไว้หลังร้าน
“ปั่น”
“มึงกินไปเถอะ เดี๋ยวกูจะขึ้นไปเตรียมที่นอนไว้ให้”
“ปั่น”
ผมถอนหายใจ “กูไม่ได้โกรธหรอก”
“...”
“จะเอาอะไรกับคนเมาล่ะจริงไหม”
“กูขอโทษ”
“อืม”
มันดึงแขนผมไว้ สีหน้าแย่ลงไปเรื่อย ๆ “กู..”
“...”
“ขอโทษ”
“ช่างมันเถอะ” ผมวางจานลงเมื่อมันไม่ยอมปล่อยมือ “มึงเมา กูเองก็เมา..”
ผมผลักอกมันไว้ทันทีที่ถูกดึงเข้าไปจูบ พยายามขยับตัวหนีก็ถูกมันรัดเอวแล้วกดท้ายทอยเอาไว้
“อื้อ..”
“อย่าดิ้น” มันผละออกไป ก่อนจะเริ่มจูบผมใหม่ แทรกลิ้นเข้ามาแล้วบีบนวดต้นคอผมให้ค่อย ๆ ผ่อนคลาย “กูรักใครมึงน่าจะรู้”
ผมสูดเอาอากาศเข้าปอดทันทีที่มันซบหน้าลงบนไหล่ “กูไม่รู้จะทำยังไง”
“...”
“มึงไม่รักกู และนอสมันก็ขาดกูไปไม่ได้”
“...”
“กูไม่รู้ว่าตัวเองควรทำยังไงจริง ๆ”
ถึงคำพูดจะวกวนไปมาตามแบบคนเมา แต่ผมก็พอเข้าใจความรู้สึกมัน
“ขึ้นไปนอน ได้นอนแล้วมึงก็จะดีขึ้น”
“มันแค่หายเมา”
“มึงจะได้สติคืนมา”
“ได้คืนมาแล้วยังไง” มันไม่ยอมง่าย ๆ “กูจะเจอทางออกอย่างนั้นเหรอ”
“นี่มึงเมาอยู่จริงหรือเปล่า”
ไม่มีคำตอบ สำหรับคำถามนี้ของผม
Ma-NuD_LaW
แบตมือถือหมด พร้อมกับความคิดในหัวเลย
ชาร์ตแปบน้าาาา
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
