[Feeling Good SET] 4th Location, เหตุเกิดร้านหมูกระทะ (จบ)
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: [Feeling Good SET] 4th Location, เหตุเกิดร้านหมูกระทะ (จบ)  (อ่าน 5193 ครั้ง)

ออฟไลน์ karmdodcom

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 145
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +19/-0
***************************************************************************************
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ


ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0

ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0

ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่

1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน  เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ   เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด   คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง   จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต  และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ   

เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า  อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต   จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น   ก็ประมาณอย่าทำให้กระทุ้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย  ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ  เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้  ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ

5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้  มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย  ทำได้  แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว  โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute  ได้    ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
      7.1 นิยาย 1 ตอน  จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
      7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
      7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
            - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ

8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).

9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ

10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป  โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป http://www.thaiboyslove.com  ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย  เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป

11.บอร์ดนิยายที่โพสจนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรือ่งบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว

บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป

12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด

13.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ

14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน  ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ

15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเวปบอร์ด  ควรจะให้เครดิตกับ... 
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เวปไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ  ให้โพสชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ  พร้อมทั้งเวปไซต์ที่อ้างอิง 
  (กรณีนี้จะโพสอ้างอิงชื่อผู้โพสหรือเวปไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเวปไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสและเวปไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเวปไซต์สาธารณะ เช่น  หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพส
- ถ้าเป็น FW mail  ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail

16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข

17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน  ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง  นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฏการซื้อขายของเล้่าก่อน ด้วยนะคะ)
ว่าด้วยเรื่องการจะรวมเล่มนิยายขายในเล้า จะต้องมี ID ซื้อขายก่อน ถึงจะสามารถประกาศ ..แจ้งข่าว.. ที่บนหัวกระทู้ของนิยายได้ ในกรณีที่ รวมเล่มกับ สนพ. ที่มี  ID ซื้อขายของเล้าแล้ว นักเขียนก็สามารถใช้ หมายเลข  ID ของ สนพ. ลงแจ้งในหน้าที่มีเนื้อหารายละเอียดการสั่งจองนิยายได้

18.ใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดเรื่องสั้น ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที  ส่วนเรื่องสั้นที่จบแล้วให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้วจะได้ไม่ถูกลบทิ้งและจะเก็บไว้ที่บอร์ดเรื่องสั้นไม่ย้ายไปไหน   เช่นเดียวกับนิยายทุกเรื่องเมื่อจบให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้ว จะได้ย้ายเข้าสู่บอร์ดนิยายจบแล้ว ไม่เช่นนั้นม๊อดอาจเข้าใจว่าไม่มาต่อนิยายนานเกินจะโดนลบทิ้งครับ

เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ
admin
thaiboyslove.com.......................................                                                           

วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฏ ข้อที่ 7
วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฏทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย
วันที่ 11 พ.ย. 2557 เพิ่มเติมการลงเรื่องสั้นและการแจ้งว่านิยายจบแล้ว
วันที่ 4 ธ.ค. 2557 เพิ่มบอร์ดเรื่องสั้นจึงปรับปรุงกฏข้อ 18 เกี่ยวกับเรื่องสั้น และ เพิ่มเติมส่วนขยายของกฏข้อ 17



เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม

*****************************************************************************************



          สวัสดีค่าาา คราวนี้เจอกันในเรื่องสั้นค่ะ

          เรื่องสั้นคราวนี้ชื่อว่า Feeling Good Set ค่ะ เป็นเหตุการณ์ฟีลกู้ด อุ่นๆ ตามสถานที่ต่างๆ

          อารมณ์คล้ายๆ Slice of Life ค่ะ

          อันนี้เป็นเรื่องแรกในเซ็ท เรื่องเกิดที่ร้านบะหมี่ค่ะ (นึกถึงชายสี่หมี่เกี๊ยวที่ขายอยู่หน้าปากซอยหอนะคะ นั่นแหละ :hao3:)
         
          ตามสไตล์ของเรา เห็นแก่กินเป็นสำคัญ คิดว่าส่วนใหญ่ก็คงมีโลเคชั่นเป็นร้านอาหารค่ะ  :hao7: :hao7: :hao7:

          ฝากติดตามกันด้วยนะคะ  :กอด1: :กอด1:

Share This Topic To FaceBook
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 20-11-2017 23:47:25 โดย karmdodcom »

ออฟไลน์ karmdodcom

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 145
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +19/-0
เหตุเกิดร้านบะหมี่





หิวจังเลย...


ร่างสมส่วนยืนปรือตาอยู่ในห้องตัวเอง มือถือกุญแจค้างไว้ หันมองเตียงที มองตู้เย็นที ก่อนจะตัดสินใจอย่างรวดเร็วเท่าที่สมองเบลอๆจะประมวลผลได้


เขากองของทุกอย่างไว้มุมห้อง ถอดเสื้อผ้าเกะกะหนักตัวออก เหลือแต่ชั้นในตัวเดียว แล้วล้มตัวลงนอนด้วยสภาพสมองที่ชัทดาวน์ตัวเองลงทันที






ตื่นมาอีกทีตอนตีหนึ่งกว่า หันไปมองนาฬิกาก็สงสัยว่าตัวเองซ้อมตายนานขนาดนี้ได้อย่างไรทั้งๆที่ท้องหิว ปกติต้องกินอิ่มแล้วค่อยนอนยาวๆไม่ใช่หรอ


นอนนิ่งอยู่บนเตียง คิดเรื่องไร้สาระอยู่ในหัวสักพัก ก็ลุกขึ้นจัดการล้างหน้าล้างตาตัวเอง แต่งตัวด้วยเสื้อยืดย้วยและกางเกงที่ย้วยยิ่งกว่า คว้าโทรศัพท์กระเป๋าเงินได้ก็พุ่งตัวออกจากห้องด้วยท้องหิวๆที่เรียกร้อง


จุดหมายคือร้านขายหมี่เกี๊ยวหน้าซอยหอ ที่ตอนมากินครั้งแรกๆได้ถามจนรู้ว่าร้านปิดตีสามตีสี่ เหมาะแก่พวกที่หิวตอนกลางคืนแบบเขายิ่งนัก ส่วนเรื่องที่บอกว่าดึกแล้วไม่ควรกิน เดี๋ยวอาหารจะไม่ย่อย...เบลอมันไปจะดีกว่า


เขาเป็นคนชอบซดซุปร้อนๆ ปกติถ้าลงมากินเวลานี้จะสั่งแค่เกี๊ยวตัวลื่นคอ แต่พอดีวันนี้หิวมาก เลยสั่งเป็นบะหมี่เกี๊ยวแทน


นั่งเช็คไลน์ เลื่อนเฟสบุ๊ค ไถไอจี ไปเรื่อยๆระหว่างรอ วันนี้ร้านมีคนประปราย ถนนข้างๆมีรถผ่านไปมาเป็นระยะ ทั้งมอเตอร์ไซค์และรถยนต์ คาดว่าคงเพิ่งกลับจากร้านเหล้า


โอ๊ะ นั่นๆ มีรถเรียงเข้ามาจอดเทียบข้างทางบดบังทัศนวิสัย ลงจากรถกันได้ก็ตรงเข้าสั่งอาหาร พวกนั้นวุ่นวายอย่างกับมดแตกรัง จนเขาต้องละจากหน้าฟีดขึ้นมองตรงๆ


อุ้ย


เขาสะดุ้งตอนที่เงยหน้าขึ้นไปแล้วสบตากับใครบางคนในกลุ่มที่จ้องมองมาทางเขา








เห็นว่าอีกคนสะดุ้งตกใจตอนสบตากับเขาก็อดยกยิ้มขึ้นมาไม่ได้


ความจริงเขาไม่ได้เจออีกฝ่ายครั้งแรกหรอก ที่คณะเขาก็เห็นเจ้าตัวเดินผ่านบ่อยๆ เดินมากับเพื่อนบ้าง เดินมาคนเดียวบ้าง ถ้าเดินมาคนเดียวบางครั้งก็จะใส่หูฟัง โยกหัวไปตามจังหวะเพลงเป็นครั้งคราว


หลายครั้งที่เขาคิดอยากจะทัก แต่เห็นท่าทางยิ้มๆตอนจิ้มนิ้วตอบแชทคนในโทรศัพท์ เขาก็ยังใจป๊อด ไม่รู้ว่าน้องมีแฟนรึยัง


เจ้าตัวไม่ได้เป็นคนหน้าตาโดดเด่น ที่โดดเด่นคงเป็นเพราะเจ้าตัวไว้ผมยาว แถมยังดูนุ่มละเอียดจนน่าจับ บางครั้งก็เห็นรวบเป็นหางม้า บางครั้งก็ถักเปีย ไม่บ่อยนักที่จะเห็นปล่อยผม


ความจริงเห็นการแต่งตัวที่มีต่างหูหวงสีเงินวงใหญ่บ้าง ต่างหูยาวกระจุ๋มกระจิ๋มบ้าง ก็พอจะรู้รสนิยมอยู่หรอก แต่เพราะรู้นั่นแหละ เลยยิ่งป๊อด เพราะบางทีเห็นเดินตลาดกันสองคน แล้วให้ช่วยเลือกต่างหูให้ แหวนบ้าง เสื้อบ้าง เขาก็ยิ่งไม่กล้า


พอมาวันนี้ เพิ่งกลับจากพาเพื่อนไปปลอบอาการเฮิร์ต ตั้งใจหาอะไรเบาๆกินรองท้องก่อนกลับหอ แล้วดันเจอน้องพอดี!!


ตอนนี้สภาพเจ้าตัวดูไม่ค่อยเหมือนปกติ เจ้าตัวดูหน้ามึนๆ ตาปรือๆ โทรมๆ ผิวซีดเผือด ตัวผอมๆอยู่ในชุดเสื้อยืดตัวโคร่งและกางเกงยืดๆ แถมสติดูอยู่กับตัวไม่ค่อยเต็มร้อยนัก


...ห่-เอ๊ย ความน่ารักให้คูณล้านเลย


ระหว่างนั่งคุยกับเพื่อนรอบะหมี่ เขาก็ชำเลืองมองอีกคนไม่หยุดจนเพื่อนต้องตบหัวเรียกสติ


“ไอ้เหี้ย ตาเริ่มเยิ้มแล้ว จับน้องเขากลืนลงท้องเลยมั้ย”


“ได้ก็ดีดิ”


ทั้งกลุ่มกรอกตาใส่เขาอย่างพร้อมเพรียง ถ้าเบะปากพร้อมกันอีกสักทีคงน่าดูชม


“แค่กๆ”


น้องป่วย?!!!


เขามองคนตัวเผือดไอค่อกแค่กแล้วสูดจมูก เจ้าตัวถูจมูกซ้ำๆ เสียงแหบๆบ่นหงุงหงิง ได้ยินแต่จับใจความไม่ได้
พลันความคิดหนึ่งก็เข้ามาในหัว


“เฮ้ย! มึงจะไปไหน!!”


ผองเพื่อนร้องเรียกตอนที่เขาผุดลุกขึ้น แล้ววิ่งออกไป


เขากลับมาอีกครั้งพร้อมถุงยาของร้านเภสัชใกล้ๆ ข้างในมียาแก้เจ็บคอ ยาลดน้ำมูก เผื่อน้องเป็นไข้ก็เลยแถมยาลดไข้มาอีกแผง แต่พอได้มา หย่อนตัวเองนั่งลงที่โต๊ะ ก็ยังใจป๊อดไม่กล้าเข้าไปหาอยู่ดี


“ซื้อมาไม”


“มึงป่วยหรอ คนเหี้ยไม่ป่วยไม่ใช่รึไง” ...เขาว่ามันไม่ใช่นะประโยคนี้


“น้องป่วย”


ทุกคนได้ยินถึงกับถอนหายใจแรงใส่ เขามองถุงยาในมือที มองน้องที่กำลังสูบบะหมี่เข้าปาก


...อืม สูบน่ะถูกแล้ว เมื่อกี้คีบขึ้นมาคำใหญ่บะเริ่ม


“ไม่ลองจะรู้รึไง”


เพื่อนคนหนึ่งที่นั่งเงียบมาตลอดพูดขึ้นมานิ่งๆ


“โถ พ่อเสือหนุ่ม กับแค่นี้ดันเสือกป๊อด” อ้าวไอ้นี่ ไม่ช่วยอะไรยังจะมากวนให้ขุ่นอีก


“ไม่เหมือนกันป่ะวะ นี่น้องเขาเลยนะเว้ย!”


“ด้านได้อายอดนะมึง ปกติด้านตลอด ไหวคราวนี้มาอายวะ”


ว่าจบก็หัวเราะครื้นเครง ตีมือกันเสียงดังจนน้องเงยหน้าขึ้นมามอง


“โอ๊ะ น้องเขามองแล้วมึง เอาเลยๆ”


ไม่พูดเปล่า ร่วมแรงร่วมใจผลักเขาจนแทบตกเก้าอี้ รู้ตัวอีกทีก็มายืนอยู่หน้าโต๊ะน้องพร้อมถุงยาสีขาวในมือแล้ว
น้องเงยหน้าขึ้นมาเขามึนๆ ปากที่เคี้ยวหมี่เกี๊ยวคำโตชะงักกึก








ฉันจ้องเธอ เธอจ้องฉัน เรามองหน้ากันไปมา


เห็นอีกฝ่ายยังเงียบ คล้ายเกิดเดทแอร์ระหว่างเราสองคน เขาเลยรีบเคี้ยวให้เสร็จ แล้วถามขึ้นมา


“มีอะไรรึเปล่าครับ”


ฮือ พอพูดแล้วเจ็บคอ ก็ต้องยกน้ำขึ้นดื่ม จนหมดอาการระคายคอ อีกฝ่ายก็ยังไม่พูดอะไรออกมา


“พี่...มายืนจ้องหน้าผมทำไม”


พอพูดปุ๊บ ถุงสีขาวๆในมืออีกฝ่ายก็วางลงตรงหน้าเขาปั๊บ มีโลโก้สีเขียวหน้าถุงเป็นร้านยาที่อยู่ใกล้ๆ


“มียาแก้เจ็บคอ ยาแก้แพ้ กับยาลดไข้ให้”


ว่าจบก็หมุนตัวกลับหลังไปโต๊ะตัวเอง โวยวายกับเพื่อนที่จกหมูแดงในชามตัวเองไปจนเหลือแต่บะหมี่เปล่าๆ


เขามองท่าทางพวกคนๆนั้นอยู่แป๊บหนึ่ง ก่อนจะยิ้มออกมา








“มึง น้องจะกลับแล้วว่ะ”


เขาพูดออกมา ตาละห้อยมองน้องเขาเดินไปจ่ายเงิน


“ห่- ทำหน้าเป็นหมาหงอยเลยมึง ที่ม.ก็เจอน้องเขาบ่อยๆนี่”


เพื่อนตบหัวเรียกสติ ตบไม่พอ ยื่นตะเกียบมาเอาเกี๊ยวเขาไปอีก!!


เขาถลึงตาใส่เพื่อน แล้วก็เก็บสายตากลับแทบไม่ทันตอนที่น้องมายืนอยู่ข้างโต๊ะเขาพอดี


“ขอไลน์ไว้ได้มั้ยครับ อยากเลี้ยงตอบแทนเรื่องยานี่”


ว่าจบก็ยกถุงยาสีขาวขึ้นแกว่ง เขาสตั๊นกับรอยยิ้มของน้อง ผองเพื่อนด้านหลังก็เงียบ หน้าตาท่าทางลุ้นเอาใจช่วยเขาเต็มที่


“ไม่ได้หรอครับ”


“ได้สิ! ได้ๆ! ได้แน่นอน!!”


เขาสะดุ้ง ลนลานหยิบโทรศัพท์ จิ้มไม่กี่ที เบอร์โทรศัพท์และไอดีไลน์ของคนที่มองมาหลายเดือนที่ปรากฏอยู่ตรงหน้า


แม่ง อยากจะกรี๊ดก็งานนี้แหละ


“ไปละนะ สวัสดีครับ” น้องไหว้รอบวง ไม่แปลกใจเพราะเดินกันในคณะก็ผ่านก็เห็นกันบ้าง


ส่วนเขายังคงนิ่ง มองตามหลังน้องที่เดินเลี้ยวเข้าซอยไป






..เดี๋ยวนะ


...เดิน?


หอน้องเขาอยู่ตรงนี้หรอ?!!


“ไอ้เหี้ย! แล้วมึงจะตามน้องเขาไปทำไมมมม!!”


ผองเพื่อนต่างก็หนักใจกับการรั้งตัวควายๆของเพื่อน ไม่ให้เดินตามน้องไปถึงหอ พวกเขาต่างก็ยื้อยุดสุดแรง ไม่อย่างนั้นเพื่อนพวกเขาอาจมีสิทธินกได้ ด้วยข้อหาโรคจิตตามไปถึงหอ!!






End

[/size]


          จบแล้วค่ะ เรื่องสั้นๆ   :katai2-1: ติชมกันได้นะคะ :ruready


          ฝากติดตามด้วยนะคะ เรื่องหน้าคาดว่าเราก็จะหิวไปด้วยกันอีกค่ะ :hao6:


« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 07-09-2017 01:07:14 โดย karmdodcom »

ออฟไลน์ ืniyataan

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3324
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +64/-1
น่ารักอ่า...อยาก-อ่าน-ต่อ   :m5: :m5: :m5:

ออฟไลน์ nsai.ss

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 412
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +8/-2
แต่งต่อเลยได้ม๊ายยยยยยยยยยย~~~

ออฟไลน์ นอนกินแรง

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1348
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +76/-4
อ่านแล้วรู้สึกดีมาก จนอยากจะเดินไปหน้าปากซอยซื้อบะหมีบ้าง 55555 น่ารักมากๆเลยค่าา

ออฟไลน์ karmdodcom

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 145
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +19/-0
------------------------------------

เหตุเกิดที่ร้านน้ำถาปัตย์





ตื่อดึ๊ง


พวกมึง พน.ไปถาปัตย์กัน


เขาพลิกตัวมานอนหงาย จ้องข้อความในแชทกลุ่ม ที่จู่ๆเพื่อนก็เปิดประเด็นมาแบบไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ย


??


ตามวิสัยตัวสล็อต ส่งกลับไปแค่เครื่องหมายเควสชั่นมาร์ค ซึ่งผองเพื่อนก็ดูจะเข้าใจกันดี


ไปแดกน้ำกัน


เห็นข้อความแบบนั้นก็ขมวดคิ้ว ตอบกลับไปแบบไม่คิดอะไรมาก


แดกน้ำหรือส่องสาว เอาดีๆ


เพื่อนผู้น่ารักเงียบนิดหนึ่ง ก่อนที่ไลน์กลุ่มจะถูกถล่มด้วยสติกเกอร์จนมองไม่เห็นข้อความต้นเรื่อง เป็นสัญญาณว่าทุกคนในกลุ่มอ่าน รับรู้ และตอบตกลงเรียบร้อยแล้ว เขาเลยเงียบ ไม่ได้ตอบอะไรอีก


@บีสอง มึงอย่างเงียบ ตกลงจะไปไม่ไป ทุกคนตกลงไปกันหมดละนะ น้องก็ไปด้วย


เลิกคิ้วตอนโดนแท็กเรียกจากตัวต้นเรื่อง ส่วนน้องที่ว่าก็คือน้องที่พ่อเสือหนุ่มทำใจกล้า ซื้อยาไปให้ที่ร้านบะหมี่เกี๊ยวนั่นแหละ เมื่อก่อนละไม่กล้า ปัจจุบันนี่แทบพกไปด้วยทุกที่


ไปดิ ไม่มีเรียนบ่ายนิ


ส่งสติกเกอร์แพนด้าปิดท้ายไปอีกตัว เป็นการตัดบทสนทนาว่าเขาจะนอนต่อ หลังจากนี้ต่อให้แท็กเรียกก็จะไม่มีการตอบรับ จนกว่าเขาจะตื่นมาเช็คอีกทีเท่านั้น






วันถัดมา หลังจากเลิกเรียนก็ถูกลากมาที่คณะฝั่งตรงข้ามแบบมึนๆ


“มากี่รอบก็รู้สึกเหมือนคนละภพแท้”


ใครสักคนพูดขึ้นมาพร้อมกับมองไปรอบๆ


“เดี๋ยวนี้ถนนเส้นเดียวนี่เป็นเขตแบ่งภพแล้วหรอ”


“ยังเงียบสัดๆเหมือนเดิม”


คณะเขากับคณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ตั้งอยู่ข้างๆกันโดยมีถนนเส้นเล็กๆกั้น แถมยังใกล้โรงอาหารโรงหนึ่งของคณะเขา ดังนั้นถ้าเห็นผู้หญิงน่ารักๆ ใส่ชุดนักศึกษาล่ะก็ไม่ใช่ผู้หญิงคณะพวกเขาแน่นอน


จำได้ว่าตอนอยู่คณะมันอึกทึกจนบางทีก็หนวกหู แต่พอข้ามถนน เท้าเหยียบลงอีกคณะเท่านั้นแหละ อย่างกับเหยียบย่างเข้าไปอีกภพ คณะเงียบไม่เห็นคนจนเหมือนคณะร้าง แถมยังลมเย็น ร่มรื่นด้วยบ่อน้ำและต้นไม้ตามรายทาง


เดินลึกเข้ามาจนถึงร้านน้ำเจ้าประจำ รสชาติดี ราคาสบายกระเป๋า ทุกคนต่างสั่งเมนูประจำ แล้วพากันเดินไปหาที่นั่ง


โต๊ะของที่นี่เป็นม้าหินอ่อนบนลานอิฐตัวหนอน ร่มรื่นจากต้นไม้ใหญ่รอบๆที่แผ่กิ่งก้านปกคลุมจนทั่ว


ระหว่างนั่งรอก็คุยสัพเพเหระ พ่อเสือหนุ่มที่พกน้องมาด้วยก็คุยหนุงหนิงจนพวกเขารู้สึกเป็นส่วนเกิน


“สอง...เราย้ายที่กันดีมะ”


จนมีใครบางคนทนไฟอิจฉาในใจไม่ไหว พูดขึ้นมากลางปล้อง


“หือ?”


เขาเงยหน้าขึ้นจากโทรศัพท์ เอียงหัวหนักๆที่เท้าคางอยู่หันไปทางเพื่อนนิดหน่อย


“หรือไม่ก็ให้เชี่ยบอสกับน้องย้ายไปนั่งกันสองคนตรงนู่น”


ท่าทางเบะปาก หมั่นไส้เต็มประดาทำให้หัวเราะครืนทั้งกลุ่ม


“ร้อนใดเล่าห์ จะร้อนเท่าไฟอิจฉาห์ ในใจเธอว์” ตัวต้นเรื่องที่ชวนให้ถ่อสังขารมากินน้ำถึงถาปัตย์พูดด้วยสีหน้ายิ้มๆ ปากแสดงความวิบัติทางภาษาและเสียงเพื่ออรรถรสอย่างชัดเจน


“กูเกลียดคำว่า ‘เธอว์’ ของมึง สัดกาย ฮ่าๆ”


เสียงหัวเราะนั่นไม่เบานักจนเพื่อนบอสต้องตบไหล่บ่าเตือนให้เบาเสียงลง


“อยู่ต่างถิ่น อย่าซ่าให้มาก เดี๋ยวโดนรุมยำตีนหรอกมึง”


“กลัวด้วยหรอ”


“น้องมาด้วยมั้ยล่ะ”


ประโยคท้ายสุด ทุกคนแสดงกิริยากรอกตาอย่างชัดเจนให้เพื่อนบอส


“โอ๊ะ คนนั้นมองมึงอ่ะสอง” เพื่อนปอสะกิดเขา พยักเพยิดไปทางโต๊ะเยื้องๆกัน


“ผู้หญิงคนนั้นอ่ะหรอ เชี่ย น่ารักสัด”


“น่ารักไม่ต้องเติมสัดก็ได้นะกาย แล้วคนที่มองสองมันไม่ใช่ผู้หญิงโต๊ะนั้น โต๊ะหลังจากนั้นต่างหาก”


ทุกคนหันไปมอง แล้วก็หันกลับมา...ก่อนจะทำหน้าตกใจจนโอเวอร์


“โอ้ เดี๋ยวนี้มีผู้ชายมองมึงด้วยว่ะ เพื่อนสอง”


เขากรอกตาใส่ปอ ไม่ตอบคำและทำเป็นไม่สนใจ ก้มหน้าไถเฟสบุ๊ค แต่พอเงยหน้าไปทางนั้นอีกที ก็เห็นผู้ชายคนนั้นยังจ้องเขาอยู่เหมือนเดิม


สองค่อนข้างมั่นใจว่าอีกฝ่ายจ้องเขาแน่ๆ


ผู้ชายท่าทางประหลาดที่สูบบุหรี่อยู่ตรงนั้นยกยิ้มขึ้นผ่านควันเบาบาง ไม่ยอมละสายตาจากเขาเลย







“โก้เย็นได้แล้วค่ะ”


“ทำไมมึงได้ก่อนอ่ะ”


“ก็กูสั่งก่อน”


ยกยิ้มกวนตีนให้เพื่อน ลุกจาโต๊ะไปเอาของและจ่ายเงินที่เพิงขายน้ำ  ระหว่างรอเงินทอน ผู้ชายคนนั้นก็เดินมายืนข้างๆเขาแบบไม่ให้สุ้มให้เสียง


บุหรี่ในมืออีกฝ่ายดับไปแล้ว แต่ยังมีกลิ่นบลูเบอรี่เย็นๆลอยโชยออกมา


เขาชำเลืองมองขณะรับเงินทอน อีกฝ่ายก็รับแก้วน้ำปั่นไปเช่นกัน


“นี่”  เสียงทักมาตอนกำลังหมุนตัวกลับไปที่โต๊ะ สองหันไปมอง แต่ไม่ได้ตอบคำ


“ไปนั่งด้วยกันหน่อยมั้ย”







สงสัยคำชวนเขาจะแปลกเกินไปจนอีกคนต้องขมวดคิ้ว หน้าตานิ่งๆนั่นดูหาเรื่อง แต่ไม่เป็นไร ให้อภัย


“อยากรู้จักเฉยๆ” พูดช้าชัด น้ำเสียงเรียบเรื่อย พยายามไม่ให้เกิดความรู้สึกคุกคาม “ไม่ได้หรอ”


คนตรงหน้าเม้มปาก ท่าทางคิดหนักกับการไปนั่งโต๊ะคนแปลกหน้าในถิ่นคนแปลกหน้า หันไปหากลุ่มเพื่อนที หันมามองเขาที แล้วก็ถอนหายใจออกมา


ท่าทางน่ารักจนอยากบีบ ยิ่งตอนเม้มปากนะ มุมปากจะกดลงให้ข้างแก้มยิ่งพองออก อื้อหือ อยากกัดให้ขาด


คนๆนี้เป็นคนที่ดูกลืนไปกับฝูงชน รูปร่างอวบนิดๆ มีเหนียงหน่อยๆ ตาตี่ผิวขาวเหลืองตามประสาลูกคนจีน ยิ่งท่าทางเอื่อยเฉื่อยเหมือนตัวสล็อตนะ ยิ่งน่าเอ็นดู


“ไปก็ได้”


เขายิ้ม พาเจ้าตัวไปนั่งที่โต๊ะของเขา เพื่อนก็รู้งานดีว่าอยู่ไปก็เกะกะ เฟดตัวเองออกไปเรียบร้อย ทั้งโต๊ะเลยเหลืออยู่สองคน
นั่งได้ปุ๊บก็ใช้หลอดคนโก้เย็นเข้มๆให้เข้ากัน ดูดปื้ดทีเดียวหายไปเกือบครึ่งแก้ว...ท่าทางจะชอบจริงๆแหละ


เห็นแล้วอยากกัด อมเข้าปากก่อนได้มั้ย??


เขายังคงนั่งเท้าคางมองอีกฝ่ายอยู่เงียบๆ จนเจ้าตัวพอใจกับโก้เย็นในมือนั่นแหละ ถึงเงยหน้าขึ้นมาถามเขา


“มีอะไรรึเปล่า ถึงให้มานั่งนี่”


“แค่อยากรู้จัก ได้มั้ย? ชื่ออะไร??”


“ชื่อสอง แล้วอยากรู้จักไปทำไม?”


สองก็ยังไม่ค่อยจะเงยหน้าขึ้นมองเขา สนใจโก้เย็นในมือไม่ห่าง ก็สงสัยอยู่ ตกลงเขาน่าอร่อยน้อยกว่าเจ้าโก้เย็นนั่นหรอ??


แต่เขาก็ค่อนข้างมั่นใจหนังหน้าตัวเองอยู่นะ...


“อยากจีบ ได้มั้ยล่ะ” จบคำนั้น ตัวสล็อตน้อยก็เงยหน้าขึ้นมาฉับพลัน






“นี่เพื่อนจะมีคู่ไปแล้วอีกคนหรออออ” ปอโหยหวนเสียงเบา ฟุบหน้าลงกับโต๊ะ ไม่อยากมองคนมีคู่ให้ตัวเองอิจฉาเล่น


“ร้อนมั้ย ไฟอิจฉาในใจมึงอ่ะ หึ!” น้องขำคิกตอนบอสแขวะเพื่อนด้วยรอยยิ้มหวาน กายได้ทีแซะต่อ


“อิจฉาเขาจนตาไหม้ มึงก็ยังนกเหมือนเดิมนั่นแหละ!” ตบท้ายด้วยเสียงหัวเราะเสียดแทงใจ


สาบานได้ ว่าถ้ามันหัวเราะดังกว่านี้นิดหนึ่ง ปอต้องได้เล่นบทฆาตกรรม เพื่อนรักหักเหลี่ยมโหดแน่!!





END

---------------------------------------

          สวัสดีค่า อันนี้ตอนที่สองของ Feeling Good Set นะคะ คราวนี้เหตุเกิดขึ้นที่ร้านน้ำถาปัตย์ค่ะ   :hao6: :hao6:
         
          คือวันนั้นไปถ่อไปกินโก้เย็นกับเพื่อนถึงถาปัตย์ค่ะ เข้มสะใจ อาหารปากก็ดี อาหารตาก็ดีค่ะ   :hao7: :hao7:

          คราวนี้คือแก๊งเดียวกับบะหมี่คราวที่แล้วค่ะ คราวนี้รู้ชื่อกันแล้วเนอะ  :katai2-1:
 
          ส่วนบทลงเลยของพี่ถาปัตย์กับน้องสองจะเป็นยังไง สามารถตามลุ้นกันได้ในโลเกชั่นถัดไปค่ะ :hao3:

          ฝากติชม และติดตามกันได้นะคะ  :กอด1:

« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 07-09-2017 01:11:27 โดย karmdodcom »

ออฟไลน์ MSeraph

  • This too shall pass
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1751
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +33/-3
น่ารักกค่ะ
ทั้งสองคู่เลยย
แบบนี้เราก้จะรู้บทสรุปของทุกคนในคู่ถัดมาพอดีเลย
รอค่ะ

ออฟไลน์ sirin_chadada

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4110
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +114/-8
มีความอยากจับใส่ปาก ฮา

ออฟไลน์ ืniyataan

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3324
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +64/-1
น้องสล๊อตน่าย๊าก..กกกกกก รอตอนต่อไป  o13

ออฟไลน์ นอนกินแรง

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1348
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +76/-4
รออ่านตอนต่อไป :mew1:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ aoihimeko

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3132
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +155/-9
น่ารักดี

ออฟไลน์ nsai.ss

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 412
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +8/-2

ออฟไลน์ rueduron

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 2
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +0/-0
น่าร้ากกกกก อยากจับยัดเข้าปากเหมือนรีบนๆนู่นเลย
ว่าแต่โลเคชั่นเหมือนคณะเราเลย แอบถามว่าใช่มหาลัยที่มีรถไฟตัดกลางหรือเปล่าคะ

ออฟไลน์ BlueWizard

  • Friendly & optimistic
  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 87
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0
รอและรอ ตอนต่อไป  :impress2:

ขอบคุณนะครับผม  :man1:

ออฟไลน์ Minoru88

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 185
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +4/-0
น่ารักทั้งสองคู่เลย

เอาใจช่วยกลุ่มนี้ให้มีคู่ยกกลุ่ม 555

ออฟไลน์ Minoru88

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 185
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +4/-0
น่ารักทั้งสองคู่เลย

เอาใจช่วยกลุ่มนี้ให้มีคู่ยกกลุ่ม 555

ออฟไลน์ MayA@TK

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4991
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +51/-7

ออฟไลน์ MyLavenderLand

  • ฉันสุขใจ เมื่อได้ Log in เล้า
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1576
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +84/-1
ชอบทั้ง 2 เรื่องเลยยย   :katai2-1: :katai2-1:  มันเป็นเรื่องราวปกติในชีวิตประจำวันมากกกก แต่ที่มันจะพิเศษและไม่ปกติก็ตรงไปแล้วมันได้แล้วมันโดนเนี่ยแหละ แอร๊ยยยยยย  :-[  :-[  เรื่องนี้จะเป็นแรงบันดาลใจให้แวะชายสี่กับร้านขายน้ำปั่นต่อไป Fighting !!

ออฟไลน์ twinmonkey0311

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 5480
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +110/-9

ออฟไลน์ Billie

  • "Let come what comes, let go what goes and see what remains. That is what is real"
  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3327
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +78/-6

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ blue colour

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 50
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +3/-0
เง้อออออออออน่ารักมากฮืออออ อ่านละยิ้มไม่หุบเลย :-[
รอตอนต่อไปค่ะอิอิ

ออฟไลน์ kun

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3592
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +122/-10
น่ารักอ่ะ
ตอนนี้มา 2 คู่ ให้ตาร้อนกันไป อิอิ
รอดูทุกคนจะได้คู่ที่ไหนกันบ้างน่ะ

ออฟไลน์ karmdodcom

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 145
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +19/-0


เหตุเกิดจาก ร้านสะดวกซื้อ






ติ๊ดๆ ติ๊ดๆ

บางทีนะ...เสียงนาฬิกาปลุกก็กลายเป็นมารผจญได้ไม่ยาก


....ถึงเขาจะเป็นคนตั้งมันเองก็ตามเถอะ


ปอเงยหน้ายับๆขึ้นจากหมอน ห้องมืดๆมีแสงสว่างหนึ่งเดียวคือแสงจากโทรศัพท์ที่แสดงการแจ้งเตือนให้ปลุก


เขาหันหน้าไปอีกทาง เห็นกองหนังสือวางอยู่บนโต๊ะแล้วรู้สึกน้ำตาจะไหล


“อีกวิชาเดียวมึง ท่องไว้”


ฮึบให้ตัวเองแล้วฝืนสังขารจากปรากฏการณ์เตียงดูดไปล้างหน้าล้างตา เตรียมไปอ่านหนังสือกับเพื่อนที่มหาลัย


ออกมาจากห้องน้ำอีกทีก็รู้สึกสดชื่นขึ้นนิดหน่อย แต่ตาลอยๆ ใต้ตาคล้ำๆกับหน้ายับๆนี่ ท่าทางจะแก้ยาก


เขารวมกองชีทและสมุดไว้ในมือคว้ากระเป๋าตัง หูฟัง โทรศัพท์ และกุญแจได้ก็เปิดประตูออกไป








ปอเดินไปนั่งที่โต๊ะที่ผองเพื่อนจองไว้ให้ ส่วนรอบๆโต๊ะก็ไม่ใช่ใคร เหล่าผองเพื่อนในภาคนั้นแหละ เราจะผ่านมิดเทอมนี้ไปด้วยกัน


หลายวันที่ผ่านมา บางครั้งก็จะเห็นคนลุกขึ้นมาโวยวายบ้างอะไรบ้าง ได้ยินเสียงบ่นอยากเผาชีทบ้าง ได้ยินเสียงร้องว่าจะเทบ้าง แต่สุดท้ายก็เห็นพวกแม่งปลงตกแล้วอ่านต่อไปอยู่ดี


พรุ่งนี้คือการสอบของตัวสุดท้าย ยากไม่ยากดูได้จากสีหน้ากล้ำกลืนฝืนทนของเหล่าผองเพื่อน


สำหรับปอวิชานี้เขาไม่ได้เครียดเท่าวิชาที่สอบผ่านมาก่อนหน้านี้ อาจเพราะวิชานี้เขาค่อนข้างตั้งใจเรียนในห้อง เนื้อหาเลยอยู่ในหัวสมอง เพียงแต่ก็ต้องมาลุ้นกัน ว่าเขาจะ เรียบเรียงเนื้อหา จำเนื้อหา และจำสูตรทั้งหมดในหนึ่งคืนเป็นวันไนท์มิราเคิลได้หรือไม่


“มึง กูอยากเท”


ทันทีที่เห็นหน้า กายก็ครวญออกมาเสียงอ่อย โยนดินสอลงบนโต๊ะอย่างแรงจนกระดอนตกลงพื้น


นั่นไง...สุดท้ายก็ต้องก้มลงไปเก็บเองอยู่ดี


“คิดจะเท คิดถึงเอฟ” สองเงยหน้าขึ้นมาพูดพร้อมยิ้มพิมพ์ใจ แล้วก้มลงไปอ่านอีกรอบ


“กูไปสู้ไฟนอลเอาก็ได้ มิดเทอมเก็บสามสิบเองมึง” กายยังไม่ย่อท้อที่จะต่อรอง


“แล้วมึงคิดว่าไฟนอลห้าสิบมึงจะไฝว้ไหวหรอ มึงเห็นแนวไฟนอลยัง วงจรสมการบูลรีนให้มาทั้งหน้าอะมึง”


“แล้วสมการซีมอสที่กูทดอยู่นี่คือไม่ทั้งหน้าหรอ”


กายก้มลงมองสมุดทดของตัวเองแล้วทำหน้าเหมือนจะร้องไห้


“อ่านๆไปเหอะมึง ตัวสุดท้ายแล้ว” ปอไม่รู้จะพูดปลอบเพื่อนยังไง เพราะเมื่อเที่ยงสอบเสร็จเขาก็กลับมานอน ตื่นมาตอนค่ำๆแล้วก็มานี่เลย ไม่ได้แตะทั้งอาหารและหนังสือ


“ฮือ” กายร้องออกมาอีกที แล้วก็ก้มหน้าก้มตาอ่านต่อไป ด้วยว่า คิดจะเท คิดถึงเอฟ









“มึง กูจะไปเซเว่น เอาอะไรมั้ย” ปอนั่งเช็คไลน์ที่คนส่งมาหาสักพัก ก็เงยหน้าขึ้นไปถาม


“กูไปด้วยๆ” สองพยักหน้า


ทั้งคู่เดินออกจากใต้ตึกอันเป็นศูนย์รวมของเหล่าทหารแพนด้าที่ต้องออกรบกับการสอบมิดเทอม ข้างๆตึกที่พวกเขาอ่านหนังสือกันอยู่คือเซเว่น ไม่แปลกใจว่าสอบทีไร ตึกนี้ก็ฮอตฮิต ที่นั่งเต็มเร็วเหลือเกิน


“มึงจะแดกไร” ปอถามสองที่ขมวดคิ้วจ้องโทรศัพท์ เหลือบไปมองก็เห็นว่าเป็นแชทไลน์ของใครสักคน


“มีคนสั่งมา ช่วงนี้ใกล้พินเลยจะเอาเสบียงไปส่ง”


ปอถึงกับบางอ้อ หันไปเลือกมาม่าแบบคัพ แล้วเดินไปหยิบเครื่องเคียงอีกสามสี่อย่าง ไปคิดตัง


“กินขนาดนี้แดกข้าวเลยมั้ย”


“ไม่อ่ะ อยากกินมาม่า...เอ้อ เอาฟุตลองชีสด้วยครับ”


คิดตังเสร็จก็เอามาม่าคัพไปกดน้ำ พร้อมใส่เครื่องเคียงอันได้แก่สาหร่าย ไข่ต้มยางมะตูม และลูกชิ้นลงในถ้วย แล้วปิดฝา เป็นอันเสร็จ

ระหว่างทางสองแยกตัวออกไปทางคณะฝั่งตรงข้าม ส่วนเขาเดินกลับโต๊ะ วางมาม่าคัพ ฟุตลองชีส และชาเขียวฝาเขียวลงบนโต๊ะ


“สองไปไหน”


“ไปส่งเสบียงให้เด็กถาปัต เห็นว่าช่วงนี้ใกล้พินอีกละ”


พยักหน้าเข้าใจ เพื่อนกายก้มลงไปอ่านหนังสือต่อ ส่วนเพื่อนบอสคนดีที่มีน้องกับเพื่อนน้องมานั่งอ่านหนังสือด้วยก็ไม่แคร์สายตาใคร ล้มตัวนอนหนุนตักน้องอย่างสบายใจ


คนที่เหลือหันหน้ามาสบตากันที ตกลงกันทางสายตาว่าพวกเขาจะทำเป็นไม่เห็น คิดว่าพวกเขาเป็นธาตุอากาศ หรือไม่ก็กองขี้ควายแถวนี้ไปนั่นแหละ


ปอเมินภาพชวนตาร้อนของเพื่อน จิ้มฟุตลองชีสเข้าปากขณะกางหนังสือขึ้นอ่าน และเทฟุตลองชีสที่เหลือลงในมาม่า


“โห เครื่องจะล้นถ้วยแล้วอ่ะพี่”


น้องหัวเราะคิกกับคำที่เพื่อนแซวปอ เดี๋ยวนี้กลุ่มเพื่อนน้องกับกลุ่มเขาเจอกันบ่อยขึ้น ทำให้สนิทกันมากขึ้น


“อร่อยนะ สูตรพี่เอง”


“กินมาแล้วพี่ ไม่เป็นไร”


ปอยิ้มทั้งที่ปากยังเคี้ยวตุ้ย ก่อนจะก้มลงไปจดจ่อกับชีทต่อ










เขาเผลอมองคนๆหนึ่งจนเพื่อนตบหัว


...คือไม่ได้มองเชิงชู้สาวอะไรหรอก แต่มองเพราะตกใจกับของในมือของคนๆนั้นต่างหาก


ของในมือของอีกคน ประกอบไปด้วยมาม่าคัพถ้วยยี่สิบ ลูกชิ้นลูกเล็กพร้อมน้ำจิ้มซีฟู้ด ไข้ต้มยางมะตูมหนึ่งลูก พร้อมกับสาหร่ายอบกรอบยี่ห้อดังอีกหนึ่งซองถ้วน


...นั่นแดกหรืออะไร


“กินขนาดนี้แดกข้าวเลยมั้ย”


“ไม่อ่ะ อยากกินมาม่า...เอ้อ เอาฟุตลองชีสด้วยครับ”


...นี่คือในมือยังไม่พอ??


เขามองของทั้งหมดที่ถูกยัดลงในถุง แล้วเปรียบเทียบกับขนาดตัวของอีกฝ่าย...


...คนๆนี้ไม่ได้อ้วน แต่ก็ไม่ได้ผอม ดูมีเนื้อหนังน้อยกว่าเพื่อนข้างๆหน่อยนึง ขนาดตัวก็ไม่ได้สูงอะไรมาก เห็นแล้วก็สงสัยว่ากินแล้วจะเอาไปเก็บที่ไหน


“มึง ไปได้แล้ว เดี๋ยวก็ไม่เสร็จอะ”


เพื่อนเรียกแบบไม่เบามือนัก สุดท้ายก็ต้องละสายตาจากคนที่กำลังเดินไปกดน้ำร้อนใส่มาม่าคัพ แล้วเดินออกจากร้านสะดวกซื้อไป








“แม่งงง ไม่ไหวแล้ววว ทำไมลุงแกแม่งจวกเละงี้วะ ฮ้อลลลลลล”


เพื่อนที่ขอก้าวข้ามผ่านคืนนี้ด้วยห้องนอนของเขาตะโกนขึ้นมาระหว่างเดินขึ้นบันได สายตาลอยๆของผองเพื่อนก็เบนไปหาแบบสงสัย ว่ามันยังขุดเอาแรงจากส่วนไหนขึ้นมาโวยวายได้อีก


“มึงง ฮือ กูตายแน่เทอมนี้  กูไม่ได้เก่งเหมือนพวกมึงนะเว้ย”


เขาและผองเพื่อนที่เหลือยังคงมองมันแบบลอยๆ ไม่มีการตอบรับใดๆกลับไป


“..พวกมึงจะไม่ตอบกูจริงดิ..”


“กู...เหนื่อย”


ณ จุดที่แม้ไม่อยากแม้แต่การขยับปาก การควานหากุญแจห้องขึ้นมาไข คือการขุดพลังเฮือกสุดท้ายขึ้นมาจากส่วนที่ลึกที่สุด


แต่ขณะที่กำลังก้าวขาเข้าห้องนั้น...


ปึง!


“ขอโทษนะ เบาเสียงหน่อยดิ รบกวนคนอื่นชิบหายเลยรู้ป่ะ”


หันไปมองห้องตรงข้ามที่เปิดประตูผลัวะออกมา สีหน้าถมึงทึงนั่นเห็นชัดเจน แต่ที่ชัดกว่าน่าจะรอยดำใต้ตากับหน้ายับๆ


“โอ้ะ”


เขาอุทานออกมา คนที่เห็นกันที่เซเว่นนั่นเอง ไม่ได้เจอกันแค่ไม่นาน ทำไมโทรมลงเยอะเลย


“โทดทีๆ เดี๋ยวจะเข้าไปนอนละ”


เพื่อนคนหนึ่งขอโทษด้วยความรู้สึกผิดอย่างใหญ่หลวงตอนเห็นสภาพของคนที่เปิดประตูมาด่าชัดๆ


คนได้รับการขอโทษมุ่ยหน้าใส่หนึ่งที ก่อนจะหันหลังแล้วปิดประตูใส่แบบไร้เยื่อใย


เหล่าผองเพื่อนหันมามองหน้ากัน แล้วทยอยเข้าห้องไปเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น










...เที่ยงวันถัดมา ถุงร้านสะดวกซื้อถุงใหญ่ถูกแขวนไว้หน้าห้องฝั่งตรงข้าม


เจ้าของห้องเปิดมาเจอถุงสีขาวขนาดใหญ่ก็มองมันแบบงงๆ คุ้ยดูก็พบว่ามันคือเสบียงที่น่าจะเยียวยาท้องไปได้อีกมื้อ คุ้ยอีกทีก็เจอกระดาษแผ่นเล็กๆ เขียนด้วยลายมือหวัดๆ ตกแต่งด้วยรูปวาดตัวการตูนยิ้มแป้น น่ารักน่าชัง


“ขอโทษที่เมื่อวานรบกวน มีอะไรเคาะเรียกได้”




END 3rd Location
-----------------------------------------------------------

สวัสดีค่าาา เรากลับมาแล้วววววววว   ความจริงพิมพ์เสร็จได้สักพักแล้วค่ะ แต่พอดียุ่งๆเลยยังไม่ได้ลงค่ะ  :katai5:

เรื่องนี้เป็นเรื่องของปอค่ะ หนึ่งในสี่หนุ่มที่มีคู่ไปแล้วสองนั่นเองงง  :katai3:

คราวนี้มาในตีมของมิดเทอมค่ะ....(เขียนตอนเพิ่งสอบมิดเสร็จค่ะ อารมณ์เลยยังค้างคา  :katai1: :katai1:)

เรื่องสูตรมาม่า สามารถไปลองกันได้นะคะ อร่อยดี บางทีก็จะใส่ซุปอาสาเรนแบบซองกับเต้าหู้ไปด้วย อร่อยไปอีกแบบค่ะ

แนะนำคือมาม่าคัพกล่องใหญ่รสหมูสับค่ะ รสอื่นยังไม่เคยลอง ใครลองแล้วมาแนะนำกันได้นะคะ  :hao6:

ตอบคุณ rueduron ใช่ค่าา ขอยืมโลเกชั่นมาใช้ พอดีใกล้ตัวที่สุดแล้ว
(นอกจากโก้เย็น ชาจืดก็อร่อยค่ะ ชอบบบบ โก้เย็นเข้มสะใจมากก  o13)

หลังจากนี้ คิดว่าน่าจะหายไปจนจบไฟนอลเลยค่ะ แล้วเจอกันที่ 4th Location นะคะ  :กอด1: :กอด1:

ออฟไลน์ m.starlight

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 76
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0
บอกให้ไปเคาะเรียก แต่ไม่เขียนห้องมา เดี๋ยวไปผิดห้องแล้วจะนกน้าาาา  :hao7:

ออฟไลน์ ืniyataan

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3324
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +64/-1
กลับมาแล้ว..ววววววว  ดีใจ  :pig4: :pig4: :pig4:

ออฟไลน์ rueduron

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 2
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +0/-0
น่าร้ากกก จะให้เคาะห้องไหนครับบบบ
ปล.โกโก้แมคกับชาพีชก็อร่อยนะคะ 55555

ออฟไลน์ MSeraph

  • This too shall pass
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1751
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +33/-3
น่ารักจังเลยยน
ขอบคุณค่ะ

ออฟไลน์ kun

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3592
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +122/-10
คู่ปอมาแล้ว อิอิ รออออออ
มาไวไวน่ะ

ออฟไลน์ karmdodcom

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 145
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +19/-0
4th Location เหตุเกิดที่ร้านหมูกระทะ



พวกมึงไม่ว่างกันจริงๆหรอ *สติกเกอร์แพนด้าน้ำตาคลอ*


ไม่ว่าง นัดกับน้องแล้ว



กลับบ้านอ่ะ  ม๊าเรียกกลับบ้าน ไม่งั้นอดตัง


กลับบ้านเซม ที่บ้านจะแวะไปหาญาติ



กายขมวดคิ้ว จ้องโทรศัพท์หน้างอ



ใจคอจะทิ้งกูไปกินหมูกระทะคนเดียวจริงดิ



คนชวนเหลือบตามองเวลา หกโมงครึ่ง อากาศเย็นๆหลังฝนตก ควรค่าแก่การกินหมูกระทะยิ่งนัก



แต่เพื่อนดันไม่มีใครว่างสักคน! รู้ไหมว่าร่างกายเขาโหยหาหมูกระทะแค่ไหน!



คราวหน้าโปรดกดบัตรนัด



มึงชวนกะทันหันเอง



คนชวนเห็นคำตอบแบบนี้ก็ยิ่งมุ่ยหน้าเข้าไปใหญ่ นิ้วกดจิ้มแป้นพิมพ์บนหน้าจอกระแทกกระทั้นกว่าเดิม



ก็ได้! *สติกเกอร์แพนด้าโกรธ*


*สติกเกอร์หมีสู้ตาย*


*สติกเกอร์รูปกระต่ายหัวเราะ*


*สติกเกอร์แมวน้ำโดนตากอยู่บนราวตากผ้า*



กายจ้องหน้าจอโทรศัพท์ด้วยความรู้สึกที่โมโหแต่ทำอะไรไม่ได้



“ฮึ่ย!” และเมื่อทำอะไรไม่ได้ ก็คว้ากระเป๋าตังกับกุญแจห้อง มุ่งหน้าออกจากหอไปในทันที







ฉ่า ฉ่า



เสียงเบค่อนแผ่นกลมสัมผัสกับกระทะร้อนๆสีดำ กลิ่นหอมๆของเนื้อที่ถูกย่างลอยฟุ้ง เมื่อเริ่มสุก ก็เทชีสกับข้าวโพดลงไป โรยด้วยออริกาโน่กับผงปาปริก้าอีกนิดหน่อย ระหว่างรอให้ชีสละลายก็จ้วงผักที่ต้มอยู่รอบๆเข้าปากไปเรื่อย



เสียงจอแจดังรอบร้าน รวมถึงเหตุการณ์ผู้คนหันมามองโต๊ะเขาเนืองๆ ก็ไม่ทำให้เขาสามารถรู้สึกระคายใดๆได้



นั่งกินหมูกระทะคนเดียวโดดเดี่ยว สตรองแค่ไหนถามใจเธอดู



เวลาผ่านไปจนเนื้อเริ่มเกรียมกรอบ ชีสละลายยืดเยิ้มทับข้าวโพดน่าน้ำลายไหล เห็นแล้วก็อดใจไม่ได้ ถ่ายรูปหนึ่งแชะส่งลงไลน์กลุ่มและไลน์บ้าน ประกาศให้รับรู้โดยทั่วกันถึงความน่ากินของเบค่อนใส่ชีสย่างเกรียมๆ



โอ้โห กินคนเดียวเหงามั้ยจ๊ะ


น่ากินอ่ะ ทำไมถ่ายได้ยั่วน้ำลายขนาดนี้




กายเบ้ปากใส่โทรศัพท์ ทีชวนล่ะไม่เห็นมา



มือวางตะเกียบลง เตรียมจิ้มตอบกลับข้อความแบบดุเดือด เสียงหนึ่งก็ขัดขึ้นมาก่อน



“เอ่อ คุณลูกค้าคะ ถ้าเราจะขอให้คุณลูกค้าแบ่งโต๊ะกับลูกค้าท่านอื่นด้วยจะได้มั้ยคะ”



กายเงยหน้าขึ้นมอง เพิ่งสังเกตเหมือนกันว่าโต๊ะรอบๆเต็มทั้งร้าน ไม่เหลือที่เลย แถมฝนข้างนอกก็ลงเม็ดอีก



“พอดีโต๊ะก็เต็มหมดแล้วน่ะค่ะ ไม่ทราบว่าคุณลูกค้าสะดวกมั้ยคะ ถ้าจะยกเตามาเพิ่มอีกเตาหนึ่ง”



เขาขมวดคิ้ว ความจริงคือถึงเขาจะดูพูดมาก พูดเล่นไปทั่ว แต่ก็ไม่ได้สนิทกับคนแปลกหน้าง่ายๆ



“กี่คนอ่ะพี่”



“มีคนเดียวค่ะ”



กายถึงกับบางอ้อ เอาจริงๆโต๊ะที่เขานั่งก็เป็นโต๊ะสี่คนด้วยนั่นแหละ ถ้าเขยิบมานิดนึงคงไม่เป็นไร ถือซะว่าเข้าใจหัวอกคนต้องนั่งกินหมูกระทะคนเดียวแล้วกัน



“ได้ครับ งั้นพี่เขยิบเตาเลยก็ได้”








“ขอบคุณมากนะครับ”



ระหว่างรอหนักงานเขยิบเตากับเอาเตามาเพิ่ม เขาก็พูดขอบคุณเด็กที่ยอมแบ่งโต๊ะให้เขานั่งด้วย



“พี่นั่งเลยก็ได้”



เขายิ้มตอบให้อีกคน นั่งลงฝั่งตรงข้ามแต่โดยดี เหลือบมองเบค่อนแผ่นกลมบนกระทะของอีกฝ่ายแล้วก็เตือน



“จะไหม้แล้วนะนั่นน่ะ”



อีกฝ่ายเบิกตาโต มือจับตะเกียบคีบหมับเข้าเนื้อเยิ้มชีสเข้าปากอย่างรวดเร็วจนเขาอึ้ง แล้วหัวเราะออกมาตอนอีกคนอ้าปากค้าง มือขยับพัดคลายความร้อนรัวๆ



“อ๊อนนนน”



แต่ก็ไม่ยอมคายออกมา ความพยายามในการกินสูงจนน่านับถือ เขาก็เลยส่งแก้วน้ำไปให้



“เตามาแล้วค่า”



ขณะจัดวางเตาใหม่ เด็กคนนั้นก็ดูดน้ำอึกๆ หน้าแดงก่ำ ท่าทางทั้งน่าขำและน่าสงสาร



ฉ่า ฉ่า



เสียงเนื้อถูกย่างทวีความดังคูณสอง แต่ความน่ากินยิ่งคูณล้านกว่าตอนที่นั่งกินคนเดียว



“ทำไมมานั่งกินคนเดียวล่ะเรา”



“ไม่มีเพื่อนมากินด้วย แต่อยากมาก เลยมากินคนเดียวซะเลย”



ตอบเสียงอู้อี้นิดหน่อยเพราะใช้มือปิดปากตอบตอนที่กำลังเคี้ยว เขาอดอมยิ้มกับกิริยาน่ารักนั่นไม่ได้



“แล้วพี่อ่ะ”



“เอาของมาให้น้องน่ะ แล้วบ่นให้มันฟังว่าอยากกินปิ้งย่าง มันเลยแนะนำร้านนี้”



“อื้อ ใช่ๆ ร้านนี้อร่อย เบค่อนยิ่งอร่อยยยย”



เขาหัวเราะกับพรีเซนเตอร์ร้านหมูกระทะตรงหน้า เป็นเด็กอารมณ์ดีจริงๆน้า



“ได้ค่าโฆษณาเท่าไหร่น่ะ” แซวกลับไป อีกฝ่ายตอบกลับมาด้วยรอยยิ้มกว้าง



“ไมได้สักบาท แต่ได้เพื่อนมากินหมูกระทะด้วยก็โอเคแล้ว” คนตรงข้ามย่นจมูก คีบหมูลงจากกระทะอย่างว่องไว จุ่มน้ำจิ้มบาร์บีคิวผสมน้ำจิ้มซีฟู้ด แล้วงาบเข้าปากคำโต พอได้เคี้ยวก็ทำหน้าฟินจนน่าขำ



“ใช่ ตอนแรกนึกว่าต้องกินคนเดียวแล้วนะเนี่ย”



“ตอนแรกก็ไม่อยากกินกับคนไม่รู้จักหรอก แต่เห็นว่ามาคนเดียวเหมือนกัน ให้นั่งด้วยก็ได้!”



ท่าทางมุ่ยหน้าแบบหยิ่งๆ เห็นแล้วมันเขี้ยวจนอยากหยิก ดูไม่ขัดตาสักนิดเลย



“นั่นสิ นั่งกินสองคนก็ดีเนอะ”







พี่ฝั่งตรงข้ามดูเป็นคนใจเย็น ใส่แว่นกรอบใส ยิ้มทีก็เห็นรอยบุ๋มที่ข้างแก้ม ใส่เชิ้ตพับแขนดูเหมือนคุณชายจากที่ไหนสักที่



“ละพี่มาแถวนี้บ่อยมั้ย คราวหน้าเผื่อมา อยากกินจะได้ชวนได้”



“หมายถึงเราชวนหรือพี่ชวน” พูดไป มือก็คีบผักแบบรีฟิลลงต้มที่กระทะของเขา ระหว่างรอหมูที่กระทะตัวเองสุก



“ทั้งคู่แหละ นี่เห็นร้านเปิดใหม่ตรงข้ามเป็นพวกเกาหลีๆด้วยอ่ะ น่ากินเหมือนกัน บิงซูร้านนู้นก็อร่อย พี่ลองยัง”



“ยังเลย ปกติแวะมาหาน้องอย่างเดียว ไม่ได้ค่อยได้แวะกินหรอก”



กายจุปาก อีกฝ่ายช่างไม่รู้อะไรเอาเสียเลย



“พี่น่ะ ไม่รู้อะไร ใครมาเรียนที่นี่ น้ำหนักต้องขึ้น”



“เหมือนเราอะหรอ” พอเขามุ่ยหน้าก็หัวเราะใส่ แต่สุดท้ายก็ปลอบใจโดยการคีบเบค่อนจากจานตัวเองมาลงกระทะเขาชิ้นหนึ่ง
 เสียงฉ่า ฉ่า กับกลิ่นหอมของปิ้งย่างทำให้รู้สึกดีขึ้นจริงๆ



“แต่จริงๆนะ ร้านนั้นอ่ะ เคยลองกินมิ้นช็อกปั่นทีนึง อร่อยมากกกก เฟรนช์ฟรายราดชีสก็อร่อยเหมือนกัน”



ลากเสียงยาวเป็นเชิงว่าอร่อยจริงๆ พี่เขาก็ตอบรับด้วยรอยยิ้มกว้างจนตาหยี คีบผักลงกระทะเขาอีกทีตอนเห็นว่ามันพร่องลงไปเยอะ



“เดี๋ยวได้ลองแน่ๆ ชวนกันขนาดนี้ นี่กินไม่กลัวอ้วนเลยหรอ”



“เด็กกำลังโตต่างหาก กินทั้งทีอย่างกลัวอ้วนสิ ไม่งั้นจะอร่อยได้ไง”



“ถ้าแพคพี่หายจะโทษเรานะ”



“แพคมันไม่ได้หายเพราะหมูกระทะมื้อเดียวซะหน่อย!”



โวยขึ้นตอนอีกฝ่ายโบ้ยความผิดเอาดื้อๆ เอาคืนด้วยการจกหมูสามชั้นจากอีกกระทะเข้าปากด้วยความไวเสียง



“โอ๊ะ ขโมย!”



ไม่พูดเปล่า มือขาวๆใช้ตะเกียบคีบหมูย่างติดเกรียมจากกระทะเขาเข้าปากด้วยความไวแสง เคี้ยวตุ้ยพร้อมยิ้มพิมพ์ใจใส่คนนั่งตรงข้าม พอเคี้ยวหมดปากก็พูดด้วยน้ำคำรื่นหู



“อร่อยเนอะ”



“พี่อ่ะ!”







มื้อหมูกระทะจบ ต่างคนต่างได้แลกไลน์ เบอร์โทรศัพท์ รวมถึงช่องทางการติดต่ออื่นๆ พอเดินออกมานอกร้าน กายก็ชี้ชวนดูร้านสีโทนน้ำตาลอบอุ่นที่อยู่ใกล้ๆ



“ร้านนี้แหละ ที่บอกว่าบิงซูอร่อย ความจริงอยากลองพวกวาฟเฟิลด้วย แต่ก็ยังไม่ได้ลองซะที”



เขายิ้มให้อีกคนที่มีท่าทางกระตือรือร้นกับของกิน พอเห็นอีกคนยิ้มร่า ตาสดใส ก็พูดออกไป



“งั้นคราวหน้ามากินบิงซูกันนะ”







END 4th Location
---------------------------------------------------


สวัสดีค่าาาา กลับมากลางดึกพร้อมหมูกระทะค่ะ หวังว่าทุกคนจะหิวกันถ้วนหน้านะคะ  :hao6:

คราวนี้เป็นคนสุดท้ายของสี่หนุ่มค่ะ หน่องกายนั่นเองง แล้วหลังจากนี้ถึงโดนเพื่อนเท เขาก็จะได้คนไปกินเป็นเพื่อนแล้วนะคะ!  :katai2-1:

ถ้าใครรู้โลเกชั่น น่าจะทราบร้านได้ไม่ยากค่ะ ถ้าใครยังไม่เคยลอง หมูกระทะก็แนะนำ ร้านข้างๆที่มีเฟรนช์ฟรายชีส บิงซู กับมิ้นช็อกปั่นยิ่งแนะนำค่ะ!  :hao7:  ไปลองกันได้นะคะ ว่าเดี๋ยวว่างๆจะไปลองวาฟเฟิลเหมือนกัน  :hao3:


ตอนแรกว่าจะไฟนอลให้เสร็จแล้วค่อยพิมพ์ค่ะ แต่พอดีได้ไปกินหมูกระทะก่อน แล้วมันทนไม่ไหวค่ะ  :z2:
(เอาจริงๆคือพรีเซนท์เจคยังไม่ถึงเลยด้วยซ้ำค่ะ โฮรววว :katai1:)

หลังจากนี้คงหมดเซ็ทนี้แล้วนะคะ ถ้าจะมีต่อก็คงเป็น Special Location หรือไม่ก็ SET ถัดไปเลยล่ะค่ะ แต่เซ็ทถัดไปเป็นแนวไหนก็คงต้องลุ้นกันอีกที   :hao5: ยังไงก็ฝากติดตามกันด้วยนะคะ เยิฟฟฟ  :กอด1: :กอด1:

« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 20-11-2017 23:56:06 โดย karmdodcom »

ออฟไลน์ ืniyataan

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3324
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +64/-1
หนูไม่เห็นแก่กินเยย...ยยยยยยย 5555  :hao3: :hao3: :hao3:

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด