ตอนที่135 เซอร์ไฟร์
ผมกลับมาบ้านไอ้แมนอีกครั้ง ได้รถละ ทุกอย่างเดินเองได้แล้ว ไม่พึ่งแท็กซี่ เดี๋ยวโดนฆ่าปาดคอ กร๊าก ผมขี้ระแวงนะครับ นั่งแท็กซี่ทีไร ระแวงทุกที
“วันนี้จะไปไหนละมึง”ไอ้แมนถาม
“เดี๋ยวกรูไปกับมึงที่ร้านดีกว่า เบื่อๆ”ผมบอก วันนี้ไอ้แมนต้องไปดูร้านไวน์ที่มันเปิดอยู่ในศูนย์การค้าชื่อดัง ตอนเช้ามันเปิดร้านนี้ กลางคืนมันก็ร้านเหล้ามันแหละครับ
“เออ..เอารถมึงไปนะ”ไอ้แมนบอก
“แต่มึงขับนะ”ผมบอก
“สาด..รถมึงๆก็ขับเองดิวะ..กรูขี้เกียจ.”ไอ้แมนบอก
“กรูก็ขี้เกียจ.”ผมบอกบ้าง
“งั้นนั่งแท็กซี่ไปเลยมั้ย เหี้ยนิ”ไอ้แมนว่าให้
“ก็แล้วแต่มึงดิ.แท๊กซี่ก็ดีเหมือนกัน.ไม่ต้องขับดี”ผมบอก นั่งไปสองคน กรูไม่กลัวหรอก
“เออดี.มีรถก็ไม่ขับ”ไอ้แมนบ่น ก่อนที่จะเดินเข้าห้องน้ำไปอาบน้ำ วันนี้สายหน่อย ผมกดโทรศัพท์หาไอ้ป๊อด สืบเรื่องราวไอ้ตาร์หน่อย
“ดีคราบบบ..”ผมกรอกเสียงไป
“ไอ้เหี้ย.กรูทำงานอยู่ มีไรรีบว่ามาเลย”ไอ้ป๊อดรีบด่า
“อ่าว.มึงก็รู้นี่หว่าว่าเรื่องอะไร”ผมบอกมัน
“วันนี้สิบเอ็ดโมง เฮียนัดลูกค้าไว้ที่ร้าน..................... ซอย..................แถวๆ..................ไปกับพี่ทราย เนี้ยออกไปเมื่อกี้เอง.สงสัยไปหาเพื่อนอะไรรึไงเนี้ยแหละ กรูฟังไม่ถนัดเหมือนกัน”ไอ้ป๊อดบอก
“ดีมากครับคุณเพื่อน..แค่นี้นะครับ.”ผมบอกมัน
“เออ.เชี้ย.เกลียดมึงวะ”แล้วมันก็วางกระแทกหูผมไปเลยครับ ผมเดินไปหยิบเสื้อผ้า เอาแบบหล่อสุดเท่าที่จะหล่อได้ กรรมเวร
เมื่อทุกอย่างเสร็จสิ้น พวกผมสองคนก็นั่งแท็กซี่ด้วยความขี้เกียจไปนั่นแหละครับ หมดค่าแท๊กซี่ไปเกือบสามร้อย แม่ง ไม่รู้ไกลหรือว่ารถติด เซ็งเป็ด กะว่าไปดูร้านไอ้แมนก่อน แล้วค่อยไปตามไอ้ตาร์ต่อครับ
เมื่อมาถึงร้านไอ้แมน มันก็ไม่ได้ใหญ่โตมากหรอกครับ ไม่เล็ก พอดีๆ มันแต่งร้านสวยดีเหมือนกันแฮะ พนักงานหญิงสามคน พนักงานชายสามคน แต่งตัวดูดี มันเลยทำให้ร้านดูดี
“นี่มึงคัดหน้าตาพนักงานด้วยหรอวะ”ผมถามมัน
“สวัสดีค่ะคุณแมน ..”พนักงานหญิงคนหนึ่งยกมือไหว้ผมกับไอ้แมน
“ก็นะ..ให้มันเจริญหูเจริญตาหน่อยไม่ได้ไงวะ..ให้กรูมาดูร้าน พนักงานหน้าเหี่ยน.กรูหมดอารมณ์ดูพอดี.มึงก็รู้กรูมีขีดจำกัด.”
“ความเลวของมึงอะดิ”ผมบอก
ผมเดินดูรอบๆร้าน ไอ้แมนไปเช็คของกับพนักงาน ผมเบื่อๆ เลยเดินออกไป หาหนังสืออ่านดีกว่า หาอะไรกินด้วย
“เฮ้ย..เหี้ยเอ้ย..มาได้ไงวะ.ไหนบอกไปพบลูกค้า”ผมบ่นกับตัวเองเมื่อรีบปลีกตัวหลบกับกำแพง
ผมเหลือบหันไปมอง ไอ้ตาร์กับคนชื่อทรายอะไรนั่นเดินมาด้วยกัน
“มึงจะหวานกันไปไหน..”ผมบ่นกับตัวเอง แล้วหมันไส้ อยากถีบหน้ามันมากเลยครับ ไอ้ตาร์เดินเข้าไปที่ร้านไอ้แมน ผมรีบๆหามุมหลบ เอ๊ะ ไม่เอาดีกว่า เดินไปดูหน่อยดีกว่า
ว่าแล้วผมก็เดินเข้าไปใกล้ร้านไอ้แมนมากขึ้น ดีครับ เป็นกระจก เห็นหมดแหละครับ ไอ้ตาร์ยืนคุยกับไอ้แมน ไอ้แมนเหลือบหันมาเห็นผมพอดี มันขำยกใหญ่
“มึงอยากให้พ่อมึงรู้รึไง.เวรเอ้ย”ผมบ่นเบาๆ เหี้ยแมนมันเห็นว่าหน้าผมโกรธ มันก็ยิ่งขำมากขึ้น น่าเอาตีนยัดปากจริงๆครับ
ไอ้ตาร์กับทรายยืนเลือกไวน์อยู่ สักพัก มันก็เลือกได้ สามขวด เอาไปปาหัวญาติมึงหรอ เยอะแท้
จังหวะที่มันคิดเงิน ผมก็รีบวิ่งเข้ามาตาซอกหลืบอีกครั้ง จนไอ้ตาร์มันเดินออกจากร้านไป ผมเดินกลับเข้ามาในร้าน
“มันมาซื้อไปทำไมวะ”ผมถามด้วยความสงสัย
“ฮันแน่..อยากรู้อะดิ”ไอ้แมนทำหน้าเล่นหูเล่นตา
“กรูไม่อยากรู้แล้วกรูจะถามเพื่อ..อย่ามาลีลา..”ผมยกตีนใส่มัน
“ซื้อให้ลูกค้า.วันนี้เห็นบอกว่าไปพบลูกค้าวีไอพีมั้ง..เรื่องสัญญาไรสักอย่างกับโครงการบ้านจัดสรร”ไอ้แมนบอก
“อืม..นี่คนคิดแบบเค้าต้องไปด้วยตัวเองเลยหรอวะ”ผมถามมัน
“กรูจะรู้มั้ย..เค้าก็คงสนิทกันนั้นแหละมั้ง..”ไอ้แมนบอก
“เออ.กรูอยากรู้แล้วทำไมกรูไม่ตามไปวะ.”ผมปิ๊งไอเดียออก ไม่ลาไอ้แมน ผมก็วิ่งแจ้นหน้าตั้ง ตามไอ้ตาร์ไปเลยทันที
พบลูกค้าสิบเอ็ดโมง จะเที่ยงอยู่แล้ว มันยังมาเดินดูเสื้อผ้าอยู่เลยครับ แม่ง น่าถีบมาก กรูว่ารู้สึกไม่ได้ซื้อให้ลูกค้าแล้วมั้ง ทาบตัวแฟนกรูจัง แล้วมันก็ออกมา พร้อมกับถุงเสื้ออีกสองถุง ผมเดินตามไปห่างๆ จนจะไปขึ้นรถแหละครับ ผมรีบวิ่งหน้าตั้งมาหน้าห้าง ก่อนที่จะเรียกแท็กซี่
“ไปไหนครับ.”
“เดี๋ยวครับ รอก่อน..”ผมบอกพี่คนขับ สักพักรถไอ้ตาร์ก็เคลื่อนออกมา
“ตามคันนั้นไปอะครับ.”ผมบอก พี่แกก็ขับตามไป
“อย่าให้รู้นะครับพี่.”ผมบอกอีก
“ครับ..”พี่แกตอบรับอย่างดี เออ ขับดีมาก ไม่เร็วเกินจนติด ไม่ช้าเกินจนตามไม่ทัน
และแล้วรถก็มาจอดอยู่ที่โรงแรมเมื่อวาน ผมตามลงไปห่างๆ มันเข้าไปร้านอาหารอีกละ แล้วกรูจะเข้าไปนั่งยังไง ร้านโล่งขนาดนั้น สาด
ผมเลยมารอร้านอาหาร ข้างๆล๊อบบี้โรงแรมแทน
หนึ่งชั่วโมงผ่านไป
สองชั่วโมงผ่านไป
สองชั่วโมงครึ่ง
“นานสาด..”ผมบ่นเมื่อเห็นมันเดินออกมา พร้อมกับทราย
“ติดกันแจขนาดนั้นกรูว่าแต่งงานเลยดีมั้ย”ผมบ่นคนเดียว เป็นเอามากวะกรู
แล้วมันก็ไปขึ้นรถอีก ชิหาย ไม่มีแท็กซี่ ผมรีบวิ่งหน้าตั้งอีกรอบไปหน้าโรงแรม แล้วเรียกแท็กซี่อย่างด่วนก่อนที่มันจะออกมาเห็น แล้วก็ทัน
“แม่งโคตรเทพ..”ผมบ่นกับตัวเอง แล้วก็นั่งหอบสักพัก
“ไหนครับเทพ.”พี่คนขับถาม
“อ่อ..เปล่าครับพี่..เดี๋ยวตามคันนั้นไปนะพี่..อย่าให้มันรู้นะ”ผมบอกประโยคเดิม แล้วพี่แกก็ทำตามอย่างว่าง่าย
ทางนี้คุ้นๆ
“มันมาทำไมทางนี้วะ.ไม่ใช่ทางกลับบริษัทนี่หว่า”ผมบ่นกับตัวเอง แล้วพอมันหักเลี้ยวเท่านั้นแหละครับ ผมก็เดา และก็เดาถูกด้วย
ผมถึงกับจุกเมื่อมันมาจอดอยู่ที่ร้านไอศกรีมที่ผมกับมันมากินกันประจำหลังเลิกเรียน
ผมนั่งอยู่ในรถแท็กซี่ รอให้สองคนเดินเข้าไปในร้าน
“เออ..คุณจะลงตรงนี้รึเปล่าครับ.”พี่คนขับถาม
“อืม.ครับ.”ผมตอบก่อนที่จะจ่ายเงิน
แล้วเดินลงไปข้างๆร้าน ร้านเป็นร้านไม่สูงนะครับ ร้านเป็นกระจก มีนั่งด้านนอกกับด้านใน ข้างๆเป็นสวนให้นั่งเล่น จนถึงด้านหลังร้าน อีกด้านเป็นที่จอดรถ ผมเดินไปลัดเลาะอยู่ตรงสนามเด็กเล่น แล้วเป็นจิ้งจกเกาะไม้อยู่ข้างๆร้าน
“พี่ข้าว..พี่ข้าวรึเปล่า..”ผมหันไปตามเสียง
“อ่าว..น้องปัด..ยังอยู่อีกหรอเนี้ย”ผมพูด ลืมปาก
“โห.พูดอย่างกับให้ปัดไปตายงั้นแหละ”น้องปัดพูดยิ้มๆ
“เห็นพี่เจ้าบอกว่าไปเรียนที่อังกฤษไม่ใช่หรอค่ะ..แล้วกลับมาเมื่อไหร่ แล้วนี่มาทำอะไรตรงนี้อะ”น้องปัดถามเป็นชุด
“กลับมาไม่กี่วันนี่แหละครับ..ก็แอบดูไอ้ตาร์อยู่ น้องปัดอย่าไปบอกมันนะว่าพี่มามันยังไม่รู้”ผมบอก
“ค่ะ...แหม ไม่ค่อยหวงแฟนเลยนะ”น้องปัดแซว
“แล้วนี่พี่ตาร์เค้ามากับใครอะค่ะ.”น้องปัดถาม พร้อมกับชะโงกหน้าดูบ้าง
“เพื่อนมันนะครับ”ผมบอก
“เพื่อนแล้วทำไมพี่ข้าวต้องแอบด้วยอะ”สอดรู้จริง
“ก็ไม่รู้เหมือนกัน.รู้อีกที ทำไปแล้ว”ผมพูดแล้วเกาหัวตัวเองงงๆ
“น้องปัดทำไมยังทำงานที่นี่อยู่อีกละ”ผมถามเพราะว่าน้องน่าจะทำงานด้วยเรียนไปด้วย ไม่คิดว่าจะทำนานขนาดนี้
“ก็ร้านนี้สบายดีอีกอย่างปัดชอบที่นี่ ไปไหนไม่ได้ละ..รอให้เรียนจบก่อนแล้วกันค่ะ”น้องปัดพูด
“เดี๋ยวปัดต้องเข้าร้านแล้วค่ะ..กินอะไรมั้ยค่ะเดี๋ยวปัดเอามาให้”โอโห ยังมีอารมณ์ห่วงกรูเนอะ
“งั้นเอา.ช๊อกโกแลตแฟนตาซี.กับโกโก้ปั่นให้พี่แก้วนะครับ..”ผมบอก
“ได้ค่ะ..”น้องปัดตอบรับ
“พี่นั่งรอตรงนู้นะครับ.”ผมชี้ไป
“ค่ะ.”น้องปัดรับยิ้มๆ เด็กคนนี้เป็นมิตรมากๆเลยครับ
“เออเดี๋ยวครับ..ไอ้ตาร์มาร้านบ่อยรึเปล่าครับ”.ผมอยากที่จะรู้ไม่ได้ ว่ามันพาคนอื่นนอกจากผมมารึเปล่า
“ก็ไม่เลยค่ะ.ก็มาวันนี้แหละค่ะ.ส่วนมากมาคนเดียว อาทิตย์ละครั้งได้ค่ะ”น้องปัดตอบ ผมพยักหน้าเป็นการรับรู้ก่อนที่จะเดินไปนั่งม้านั่งหลังร้านที่จัดเป็นสวนไว้ให้เด็กเล่น
สิบห้านาทีน้องปัดก็เอาอาหารมาเสริฟ
“พี่ตาร์กลับแล้วอะค่ะ..”น้องปัดบอก ผมลุกด้วยความตกใจ กลับเร็วแท้ละ
“หรอครับ..มันออกจากร้านรึยัง”ผมรีบถาม
“ค่ะ ไปขึ้นรถแล้ว”น้องปัดบอกหน้างงๆ เมื่อเห็นหน้าผมตื่นๆ ผมรีบวิ่งไปแอบดูอีก กรู เหมือนแมวกลัวหมาเลยอะ ไอ้ตาร์มันเปิดประตูให้ทราย ก่อนที่มันจะขึ้นด้านคนขับ ผมรีบหลบตรงพุ่มไม้ เมื่อไอ้ตาร์มันขับผ่านไปตรงหน้า
“เฮ้อออ..”ผมถอนหายใจยาว
“เป็นอะไรรึเปล่าค่ะ.มันอาจไม่เป็นอย่างที่พี่คิดก็ได้นะ”น้องปัดเข้ามาพูด
“เปล่าหรอกครับ..พี่ไม่ได้คิดหรอกว่ามันนอกใจ..แต่ก็นะ..แค่...”ผมจะพูดจบ
“หวง.”น้องปัดพูดตัดบท
“รู้ดีนะเรา..ไปเลยไป..เดี๋ยวหมดพี่ก็ยกเข้าไปเก็บเอง”ผมลูบหัวน้องปัด ก่อนที่จะเดินคอตกเป็นหมาหงอยกลับมาที่โต๊ะ
ไม่รู้สิครับ ความรู้สึก ก็แค่อยากรู้ว่ามันเป็นอยู่ยังไง ถ้าผมกลับมามันจะดีใจแค่ไหน ตอนผมไม่อยู่มันดำเนินชีวิตนอกลู่นอกทางรึเปล่า โดยไม่อยากให้มันไปเตี้ยมใครไว้ก่อน แล้วค่อยมาบอกผม การที่มันไปไหนมาไหนกับคนชื่อทราย ผมก็แอบน้อยใจไม่ได้ ที่รู้สึกนิดๆว่าทำไมเค้าช่างเหมาะกันดีเหลือเกินนะ เหมาะกันมากเกินไปแล้วครับ ผมยังคิดเลยว่า ถ้ามันกลับไปชอบผู้หญิงผมจะทำยังไง ถึงความรู้สึกลึกๆก็มั่นใจในตัวไอ้ตาร์ แต่ว่าก็ไม่ชอบที่ให้ใครมาอยู่ใกล้ๆ รู้เรื่องของไอ้ตาร์มากกว่าผม ไม่ชอบเลย ไม่ชอบจริงๆ
การที่มันดูเหมาะสมกันเกินไป มันทำให้ผมคิดว่า แล้วมันคบกับผม มันเหมาะสมรึเปล่า นั่งกินไป เค้กก็ตักใส่ปากไป น้ำตาก็จะไหล ไม่รู้ไหลทำเหี้ยไร สาเหตุก็ไม่มี สงสัยซึ้งกับตัวเองเกินไป ที่รักมันมากเกิน จนปล่อยให้มันไปกับคนอื่นไม่ได้
“อร่อยรึเปล่า.”เสียงหนึ่งดังมากจากด้านหลัง ผมหันกลับไปด้วยความตกใจ ปากก็ยังคาบซ่อมอยู่เลยครับ
ตาโตเป็นไข่ห่านแล้วมั้งครับผมอะ ไอ้ตาร์ยืนยิ้มล้วงกระเป๋า
“ถามว่าอร่อยรึเปล่า.”มันถามอีก แล้วยิ้ม ก่อนที่จะเดินเข้ามาใกล้ ผมต้องถอยหลังด้วยความงงต่อสถานการณ์
“มึง....”ผมอึ้งๆ พูดไม่ออก ไอ้ตาร์มันหยิบซ่อมออกจากปากผม แล้วเอาไปวาง
“จูบได้มั้ย...”มันส่งสายตามาให้ พร้อมกับลูบต้นคอผมเบาๆ ผมต้องหลบสายตามัน เพราะว่ามันอ่อนโยนเกินไปแล้วครับ
“หืมม...”มันกระซิบ พร้อมกับเอาจมูกมาสีกับจมูกผม พร้อมกับแตะริมฝีปากลงเบาๆ เหมือนกลัวว่าผมจะเจ็บ
ผมจับข้อมือมันสองข้าง ที่มันเอามือจับแก้มผมไว้
“ไม่น่ารักเลยนะครับ.ทำแบบนี้.”ไอ้ตาร์มันกระซิบบอก
“..................”ผมไม่ตอบ ได้แต่จ้องตามันกลับ
ก่อนที่มันจะพูดอะไรออกมา ผมจับหน้ามัน พร้อมกับประกบปากทันที แบบไม่ให้ทันตั้งตัว ผมกับมันจูบกันนานเท่าไหร่ไม่รู้ แต่ดูดดื่มเป็นบ้า ไอ้ตาร์มันไม่ยอมแพ้เลยครับ ทั้งสายตาเร่าร้อนของมันที่ส่งมาให้ผม
“กลับห้องกัน.”มันพูดแค่นั้น พร้อมกับลากแขนผม
“ดะ..เดี๋ยว..”ผมรีบท้วง
“ผู้หญิงที่มากับมึงละ”ผมถามกลับ
“นั่งแท็กซี่กลับไปแล้ว.”ไอ้ตาร์บอก พร้อมกับลากผมไม่หยุด
“อ่าว..เดี๋ยวๆ..”ผมรีบทักอีก
“ครับ.”มันหันหน้ามาแบบไม่สบอารมณ์นักที่ผมไปขัดใจ
“ลืมจ่ายเงิน.”ผมรีบบอก แล้วกำลังจะเดินไปจ่าย แต่ไม่ทันแล้วครับ ไอ้ตาร์วิ่งเข้าไปในร้าน ไม่ถึงห้านาทีมันก็วิ่งออกมาแล้ว ลากข้อมือผม กึ่งวิ่งกึ่งเดินทันที
“มึงไปจอดไหนเนี้ย.”ผมรีบทัก
“เกือบถึงแล้วครับ..ก็นะ..เจ้าวางแผนดีนัก..ไปเป็นสายลับตั้งแต่เมื่อไหร่”ไอ้ตาร์มันพูด แล้วยิ้มเจ้าเล่ห์ ก่อนที่จะเปิดประตูรถ แล้วก็ดันผมเข้าไป แล้วก็ปิดให้
มันเคลื่อนรถออกไปอย่างรวดเร็ว
“มึงรู้ได้ไง..”ผมถามเมื่อมันขับมาสักพัก
“จับผิดไอ้ป๊อดได้.”มันพูดยิ้มๆ
“ยิ้มหาพระแสงวิมารไรวะ”ผมด่ามัน
“แล้วไง.”ผมถามมันอีก
“ก็ถ้าจับผิดมันไม่ได้ จะรู้หรอครับว่ามีที่รักมาคอยเป็นห่วง ตามต้อยๆแบบนี้”มันพูดแล้วหันมายิ้มให้ผม
“ส้นนิ..กรูแค่อยากรู้ว่ามึงมีกิ๊กรึเปล่า.แล้วที่เห็นก็มีจริงๆด้วย”ผมพูดประชดมัน
“มีที่ไหน..อย่ามามั่ว”มันรีบท้วง ทำหน้าตกใจมาทางผม
“แล้วที่ติดกันแจอย่างกับแตงเมนั้นละ..”ผมพูดบอก
“เพื่อนกัน.”มันพูดแค่นั้น แล้วจับมือผมไปกุม
“แล้วนี่มาตามพี่แบบนี้ทำไมครับ”ผมถามเสียงจริงจัง
“ก็ไม่ทำไม..ก็แค่อยากรู้ว่าใช้ชีวิตยังไง.เป็นไงบ้าง”ผมพูด พร้อมกับเอาศอกเท้าที่กระจก
“แล้วเป็นไง หล่อขึ้นป่ะ.”มันพูดยิ้มๆ
“เหอะ...”ผมทำเสียงแค่นั้น
“แล้วถ้าพี่ไม่รู้ด้วยตัวเองเนี้ย..จะมาหาพี่เมื่อไหร่ครับเนี้ย.”มันถามกลับ
“ก็ไม่มีโอกาสดีๆนี่หว่า.”ผมพูดบอก
“หึ...ให้พี่เป็นบ้าเป็นหลังแทบตาย โทรก็ไม่ติด..เดี๋ยวโดนไม่ใช่น้อยแน่”มันพูด แล้วหันมายักคิ้วให้ผม ก่อนที่มันจะตั้งใจขับรถ โดยไม่ถามอะไรอีก
..........................
“อือ..เดี๋ยวๆ....”ผมรีบท้วง เพราะก้าวพ้นประตูห้องได้ ไอ้ตาร์ก็ระดมจูบไม่หยุด
“อือออ..ไม่เดี๋ยวแล้ว..”มันพูดไป ปากก็ประกบผมแจไม่ปล่อย มันรีบถอดเสื้อผมออก เข็มขัด กางเกง รองเท้า ถุงเท้า แล้วมันก็ถอดเสื้อผ้าตัวมันตามมาติดๆ
“ใจเย็นๆ..สิวะ...อืออ..”ผมพูดไปไม่ทันจบประโยคดี มันเข้ามาประกบปากอีกครั้ง พร้อมกับ ดันตัวผมให้เข้าไปทางประตู คงเป็นห้องนอนมันแน่ๆ มันเปิดประตูเข้าไป พร้อมกับขาที่ไต่กันไปมา แทบจะสะดุดกันล้ม มันผลักผมลงที่เตียง พร้อมกับดึงกางเกงในผมออก ผมเลือดสูบฉีดที่หน้านิดๆ ไม่รู้เพราะอะไร คงเพราะไม่ได้เจอกันนานมั้งครับ
“ยังขาวเหมือนเดิม..”มันล้มตัวลงแล้วพูดบอกยิ้มๆ ผมจับหน้ามันมาประกบปากก่อนที่จะพูดอะไรมากกว่านั้น
“อะ......อา..”ผมครางออกมาเบาๆ เมื่อโดนปลายลิ้นไอ้ตาร์แตะเข้าที่หัวนมชูชัน ไอ้ตาร์เล่นไม่หยุด อย่างกับจะให้มันหลุดคาปากมาซะอย่างนั้น มันจับขาผมอ้าออก แล้วเลื่อนลิ้นต่ำลงไปจน
“อึก..ซี๊ดดด...”ปลายลิ้นที่ไม่ได้เจอมานาน โหยหามานาน มันยังคงเก่งเหมือนเดิม ไอ้ตาร์ใช้ลิ้นและปากประเคนความเสียวให้ผมทุกอณู จนผมขนลุกชันไปทั้งตัว ผมจับหัวมัน เอวผมเด้งรับเป็นจังหวะ ไอ้ตาร์เอานิ้วมันมาแตะเข้าที่ประตูสงวน(ให้มันคนเดียว) ผมถึงกับเสียววาบ กระแทกน้องชายเข้าปากมันเต็มๆ
“อึก...”เสียงไอ้ตาร์เหมือนจะสำลักเมื่อผมดันไปโดนคอหอยมัน
“โทษทีวะ..”ผมบอกมันหอบๆ ไอ้ตาร์งับเข้าที่ต้นขาผมเบาๆ จูบอยู่แถวนั้น จนผมตัวแทบดิ้นพล่าน
“พอเหอะมึง..ทำเถอะ.”.ผมบอกมันเสียงแหบพร่า ก่อนที่ไอ้ตาร์จะยิ้มเหมือนรอคำตอบนี้มานาน
“ไม่มีเจลอะ..”มันพูด หน้าเสียนิดๆ
“ไม่มีถุงยางอะ..”มันพูดจบแค่นั้น ผมไม่รู้สิครับ ดีใจบอกไม่ถูก เหมือนกับรู้ไปนัยๆว่ามันไม่ได้มีใครจริงๆ แล้วก็คงไม่ได้เอาใครมาในห้องนี้ด้วย
ผมชันตัวขึ้นไปจูบมันเหมือนเป็นการปลอบ เพราะว่ามันทำหน้าเหมือนกลัวว่าผมจะไม่ให้มันทำ
“ถุงยางอยู่ในกระเป๋าสตางค์ กระเป๋าอยู่ในกางเกง”พูดจบแค่นั้นแหละครับ มันลุกจากเตียงไปอย่างกับจรวด
ไอ้ตาร์วิ่งหน้าตั้งกลับมา น้องชายมันแกว่งไปมาอย่างกับเด็ก ตลกมากอะ ผมนอนขำอยู่บนที่นอน
“ขำไปเถอะ..”มันพูด ก่อนที่จะสวมถุงยางให้น้องชายตัวเอง สักพัก มันดึงขาผมให้มาอยู่ริมเตียง
“อะ..ทำไร..”ผมรีบถาม ไอ้ตาร์ไม่ตอบ มันนั่งลงกับพื้น แล้ว หน้ามันก็พอดีกับตรงนั้นผมเลยครับ
“ดะ.เดี๋ยว..อย่านะมึง..”ผมรีบผลักหัวมันออก เพราะว่ายังไม่ได้อาบน้ำเลย แต่ไม่ทันแล้วครับ มันจับข้อมือผมไว้ แล้วจัดการลงลิ้นทันที คราวนี้เองไอ้ข้าว ไปสวรรค์ชั้นเจ็ดไปแล้วครับ
“อึก...ฮา..ซี๊ดดดด..โอย...”ผมครางกระเส่า ไม่เป็นภาษาแล้วครับ กว่ามันจะทำจนหนำใจ มันก็ปล่อยให้ผมนอนหอบอยู่บนเตียง
“หน้าแดงเลย”มันแซวยิ้มๆ ก่อนที่จะจับหน้าขาผม ให้อ้ามากขึ้น
“พร้อมนะครับ..”มันถามเบาๆ พร้อมกับชักน้องชายตัวเอง ดูแล้วเซ็กซี่ชิบเป๋ง คนไรวะ มึงรีบล่อกรูให้เสร็จเลย เดี๋ยวกรูจะจัดการมึงบ้าง ไอ้ตาร์
“อึก....โอ้ย...”ผมร้องออกมา เจลก็ไม่มีกรู น่าสงสารแท้ กว่าจะเข้าไปได้อย่างทุลักทุเล
“ฮา......”ไอ้ตาร์หอบคราง กัดฟันแน่น ก่อนที่มันจะเริ่มขยับสะโพก และนั้นแหละครับ ทั้งดัง ทั้งแรงอย่างบอกใคร
“อึก...อืออ..เจ็บ.....อะ...”ผมร้องไป มันก็ไม่ฟังหรอกครับ ยิ่งร้องเหมือนยิ่งได้ใจ มันกัดเข้าที่คอผม ก่อนที่จะเลียรอบๆ กลายเป็นผมครางออกมาซะงั้น เอวไอ้ตาร์แรงมันดีจริงๆครับ
กว่าจะเสร็จ เอาเหอะ
“ซี๊ดดดด...ไม่ไหวววแล้วววว....อือออออ...ฮะ...ฮา...”ผมครางออการะลอกสุดท้าย น้ำพุ่งไปถึงปากตัวเอง ไอ้ตาร์เร่งตามมาติดๆ อย่างกับแข่งมอไซด์วิบากกรรม
“อึอออ..อือออ...โออยยย....ออกแล้วคาบบบ..ออกแล้ววววว ฮะ อะ..”ไอ้ตาร์ครางไม่เป็นศัพท์อยู่ข้างหูผม ก่อนที่จะนอนกอดหอบกันอยู่อย่างนั้น
“อีกรอบนะ..”มันพูดแค่นั้น ไม่จบ เมิงไม่จบใช่มั้ย แล้วเมื่อไหร่กรูจะได้ทำ
กลายเป็นว่า ตั้งแต่ห้าโมงเย็น มันทำไปปาไปเกือบสองทุ่ม สามรอพอดี
“เจ็บชิบหาย.”ผมบ่นๆ พร้อมกับลูบก้นตัวเอง ไอ้ตาร์นั่งยิ้มอยู่บนเตียง
ผมเดินสำรวจห้องมัน ไม่ได้แตกต่าง มีแต่โดราเอมอน แล้วเมื่อไหร่มึงจะโตวะ หนึ่งห้องนอน สองห้องน้ำ หนึ่งห้องครัว หนึ่งห้องรับแขก ดูดีครับ ช่างเลือก อย่างนี้แหละ สถาปนิก
“แล้วนี่มึงรู้ตั้งแต่เมื่อไหร่”ผมหันไปถามมัน พร้อมกับเปิดตู้เสื้อผ้ามัน
“เมื่อเช้า ไอ้ป๊อดหลุดปากพูดบ่นเรื่องข้าว พี่ได้ยินทันพอดี”มันพูดยิ้มๆ
“เออ.ฉลาดด.”ผมทำเสียงประชด
“แล้วคนชื่อทรายนั้นอะ..ไปทิ้งเค้าไว้แบบนั้น ลูกผู้ชายมากเลยแฟนกรู”ผมพูด พร้อมกับแหวกเสื้อผ้ามันดู
“โห.ทรายมันรู้ตั้งแต่ไปซื้อไวน์แล้ว”มันพูดแค่นั้น ผมรีบหันกลับไปมองหน้ามัน
“พี่จัดฉากเองแหละ..แกล้งไปซื้อไวน์..ไอ้ป๊อดมันบอกข้าวอาจจะตามพี่วันนี้ พี่เลยไปเดินโฉบเฉี่ยวดู..แล้วก็พาไปกินไอติม..ทรายรู้หมดแหละ เพราะว่าพี่เล่าให้ทรายฟังหมดแล้ว..”ผมเริ่มหน้างอ เมื่อมันอ่านเกมส์ผมออกหมด
“แล้วรู้ได้ไงว่ากรูอยู่ที่ร้านนั้นด้วย”ผมถาม
“มันเป็นสัญชาตญาณ คนรักกันก็งี้แหละ..คลื่นมันส่งถึง”มันทำหน้าเจ้าเล่ห์
“ส้นตีน..ไง ได้ข่าวว่ามีคนมาจีบเยอะนิ.”ผมพูดอะไรที่อยากพูด
“ใคร มีที่ไหน.”มันทำเสียงแบบไม่มี้ไม่มี
“น้องรินลูกประธานบริษัท.ทราย ใครอีกวะ..เยอะแยะ.จำไม่หมด”ผมทำท่าคิด
“หึ..หึงหรอ..”มันทำเสียงหัวเราะในลำคอแบบที่ผมเกลียด
“เสียใจวะ..กรูอยู่นู้.เยอะกว่ามึงอีก.”ผมเล่นหน้าเล่นตาใส่มัน
“ใคร..”นั่น ของขึ้นเลยกรู มันเดินกรูจากเตียงมาหาผม
“ไม่มีหรอก..ประชด.”ผมบอกปัดๆ
“ไม่เชื่อ.”มันพูดใส่ สีหน้าจริงจัง แกมโกรธ
“เอ๊ะ.รำคาญ..”ผมผลักมันออก แบบหงุดหงิด
“รำคาญหรอ...หืมมม...กัดให้ขาดเลยนิ..”มันทำเสียงใส่
“โอ้ยยยย..กรูเจ็บนะเหี้ยนิ..”ผมตีหน้ามัน เพราะว่ามันกัดหูผม แรงมากเลยครับ
“เดี๋ยวให้กรูมีแรงก่อนมึง.เดี๋ยวจะโดน..ไปเลย.อาบน้ำ.หิว.”ผมไล่มัน
“อาบด้วยกันเลยก็แล้วกัน..”ไม่ทันได้ด่ากลับ มันกระชากตัวผมไปอย่างแรง เข้าห้องน้ำ เปียกไปพร้อมกันไปแล้วครับ
เฮ้อออ กรูต้องยอมมันอีก
เซ็งเขียด
...
มาต่อแล้วววววววว เย้ๆ ดีใจจังเลย คิดถึงคนอ่านทุกคน
จุ๊บๆนะค่ะ
ไงคืนนี้ฝันดีนะค่ะ พรุ่งนี้ตั้งใจเรียนตั้งใจทำงานกันเน้อ
บับบาย รักคนอ่านทุกคน จุ๊บๆ
หัวข้อ: [นิยาย]สุดท้ายกรูก็รักมึงจนได้..ไอ้โรคจิต (ไม่อนุญาตให้นำนิยายไปโพสเวปอื่นค่ะ) (อ่าน 2644946 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก