สวัสดีค่ะ เพิ่งเข้ามาติดตามค่ะ แต่ก็อ่านรวดเดียวจนจบ เอิ๊กๆ
ปวดตาเรยย ประสบความสำเร็จในการอ่านเมื่อเข้าสู่วันที่สอง
อยากจะบอกว่าฟิคเรื่องนี้ พระเอก นายเอก? (มีด้วยเหรอนายเอกอ่ะ?)
แมนมากๆ ไม่หวานหยดย้อย แต่โหด เฮ้ว เรื่อยไป แถมมีเรื่องต่อย ตี
แอนด์เมาไม่เว้นวัน เอิ๊กๆ เค้าชอบ ดีแล้ว เรื่องจริงมันก็เงี้ยะ ใครมันจะ
มาจ้ะจ๋า อยู่ได้เลี่ยนแย่
อยากบอกว่าคุณแต่งได้สนุกมากๆ ค่ะ แรกๆ ก็งง ในตัวนายเอก? อยู่บ้าง
ว่า ไม่ใช่เกย์ แต่ทำไมมันยอมได้ตลอดเวลา เมื่อพระเอกมาลูบๆ คล้ำๆ เลยฟร่ะ
แต่อ่านไป อ่านมา เอิ่ม...ของงี้ มันเคลิ้มกันได้ 555++
ความรัก มันค่อยๆ พัฒนามา ไม่หวือหวามากมาย แต่ก็ทำให้เราค่อยๆ ซึมซับถึง
ความรัก ความห่วงหา แอนด์โคตะระหึงหวง ของพระเอกและนายเอก แต่ ข้าวนี่หึงโหดอ่ะ
แถมเจ้าชู้ และไม่ค่อยแคร์ความรู้สึกพี่ต้าร์เท่าไหร่เลย ความจริงอยากให้ข้าวลองทรมาน
จากความรักบ้าง แต่ดูไรเตอร์จะเอ็นดูพี่ข้าวไม่น้อย ก็อ่ะๆ เลยตามเลยกะได้
น้องเพลงน่ารักค่ะ เป็นส่วนเติมเต็มของครอบครัวมาก ทำให้ต้าร์และข้าว รู้จักความรักใน
อีกแบบหนึ่ง แต่ข้าวก็ยังห้าวและห้วนต่อเด็ก ไม่อบอุ่นเหมือนพี่ต้าร์เลย คนนี้เหมาะเป็นแม่มากอ่า
แต่ติดที่ตัวหนา เงิบๆ อ่านไป แอบอึดอัดไป ตอนที่ต้าร์เปลี่ยนเป็นฝ่ายรับบ้าง คือมัน...เค้าไม่
ค่อยชอบฝ่ายรับตัวหนาๆ อ่า มันจั๊กกะเดี้ยม
สุดท้ายนี้ ขอบคุณไรเตอร์มากๆ เลยค่ะ ที่แต่งฟิคสนุกๆ มาให้อ่าน เราจะติดตามผลงานไรเตอร์ต่อไปเรื่อยๆ นะคะ
หัวข้อ: [นิยาย]สุดท้ายกรูก็รักมึงจนได้..ไอ้โรคจิต (ไม่อนุญาตให้นำนิยายไปโพสเวปอื่นค่ะ) (อ่าน 2570481 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก