>>>
ขอโทษนะคร้าบบบที่มาสวย เอ้ย มาสาย
รักคนอ่านทุกคนนะคร้าบบบ
++++++++++++++++
ในระหว่างวิชาคณิตศาสตร์ที่แสนหน้าเบื่อ ผมก็นึกอะไรมาได้ว่า ไอ้ลิงพยายามจะบอกอะไรผม ก่อนที่ครูชะเอมจะเข้ามาขัดจังหวะเสียก่อน
“เฮ้ย ไอ้ลิง” ผมกระซิบกระซาบสะกิดไอ้ลิงที่กำลังจะไปเข้าเฝ้าพระอินทร์ ให้มันกลับมาก่อน
“อะไรของเมิงวะ” ไอ้ลิงสะดุ้งเมื่อผมสะกิดมัน พร้อมกับเช็ดน้ำลายที่ย้อยลงมุมปาก
“เมิงจำได้ไหม ที่เมิงจะบอกกรูเรื่องพี่มาริโอกะพี่โมบายอะ” ผมทำเสียงกระซิบกระซาบ โดยไม่สนครูมะลิที่กำลังพาเพื่อน ๆ สู่วงจรของพายอาร์กำลังสอง อย่างน่าเบื่อที่สุด
“เมิงหึง ว่างั้นเถอะ” โอ้โห ไอ้ลิง เมิงจะอ้อมบ้างก็ได้นะ
“เปล่า กรูก็แค่อยากรู้”
“เออ ๆ ก็ได้ ก็คือว่า ก่อนหน้านั้นนะ นายก็รู้ใช่ม้า ว่าพี่มาริโอ้นะ เขาฮ๊อตขยาดไหน เขามักจะเป็นที่หนึ่งเสมอหละ แต่จะมีสักกี่คนที่รู้หละว่า จริง ๆ แล้วนะ เขาไม่เคยชนะพี่โมบายเลยต่างหากหละ ทั้งเรื่องการเรียน ความ ป๊อบปูล่า แถมยังหล่อกว่าอีก พูดง่าย ๆนะแกว่า พี่โมบายนะก็เหมือนเสี้ยนหนามที่ต้องกำจัดของพี่มาริโอ้นะ” ไอ้ลิงสาธยายอย่างยืดยาว
“แต่เขาเป็นเพื่อนกันไม่ใช่หรอ” ผมยังสงสัยไม่หาย
“ก็ใช่ แต่เพื่อนรักหักเหลี่ยมโหดก็เยอะแยะไม่ใช่หรอ”
ผมพยักหน้ายืนยันว่าเข้าใจแจ่มแจ้งแล้ว ว้ายยยยย นี่จะเกิดศึกชิงนางกันหรือเปล่าเนี่ย คริคริ
++++++++++++++
“มะขาม มะขาม”
“หือ อะไรหรอครับพี่” ใช่ครับ ผมลืมไปเลยว่าตอนนี้ผมนั่งรถกลับบ้านกับพี่โมบายอยู่ มัวแต่คิดถึงเรื่องที่ไอ้ลิงบอกเมื่อบ่าย ทำให้เผลอยิ้มออกมาอย่างภูมิใจอย่างไม่รู้ตัวว่า คริคริ จะเล่นตัวอย่างไงดีเนี่ย คริคริ
“ยิ้มอะไร บ้าหรือเปล่า” แป่วววววววว กำลังเคลิ้ม ไอ้บร้านี่ทำให้เสียมู้ดหมด!!!
“อ้อ เปล่าครับพี่ แล้วนี่จะถึงบ้านหรือยังครับเนี่ย”
“อ้อ ยังหรอก พี่กะว่าจะพาเราไปกินเข้าสักหน่อย ถือว่าเป็น เฟิร์สเดด นะ”
“อ้อ เฟิร์ส เดด นั่นเอง” ว่าแต่ว่ามันแปลกว่าอะไรวะ ช่างมัน เดี๋ยวรอดูดีกว่า ว่าคืออะไร
“นี่ไง ถึงแว้ววววววว” แหม ขำซะด้วยนะพี่โมบายของเรา นึกว่าโหน่ง ชะชะช่า มาเอง
ที่นี่ที่ไหนหรอครับ ก็เป็นร้าน MK ธรรมดาแถว ๆ เอกมัยครับ แถมเป็นMK GOLD ซะด้วย คนเงียบเชียว พี่โมบายพาผมเดินเข้าไปข้างใน อุแม่เจ้า ทำไมมันหะรูหะราอย่างนี้เนี่ย ช่างเหมาะกับเราเสียนี่กระไร
“กี่ท่านค่ะ” พนักงานเสียใสดูดีในชุดพนักงาน ถ้าไม่บ้าก็คงตกเลขมั้ง ก็เห็นอยู่ว่าเดินมากันแค่สองคน
“สองคนครับ” พี่โมบายตอบไป แต่ถ้าตอบไปว่าสามคนมันจะทำหน้ายังไงวะเนี่ย
“เชิญทางนี้ค่ะ” พี่พนักงานเดินนำเราไป ส่วนเราสองคนก็เดินตามหลังไปติดๆ
“หรูจังเลยนะพี่เน้อะ วันหลังพาแม่มาบ้างดีกว่า”
“อืม เอาดิ ว่าแต่ว่า ตอนนี้แม่มะขามคงจะกินกิมจิจนพุงกางแล้วมั้ง”
“อืม เนอะ คงใช่ 55555” ผมหัวเราะอย่างอารมณ์ดีกับพี่โมบายในระหว่างที่เรากิน MK ด้วยกัน จนไม่ได้สังเกตว่ามีใครขบเคี้ยวฟันอย่างแค้นเคืองอยู่มุมนึงของร้าน
++++++++++++++
“มะขาม พี่ว่าเดี๋ยวอย่าเพิ่งกลับบ้านมะขามเลยนะ กว่าแม่จะกลับก็อีกสองวันไม่ใช่หรอ” พี่มะขามบอกกับผมขณะที่เรากำลังเดินมารอแท็กซี่กลับบ้าน แหมไอ้มะขาม ท่าจะนิสัยเสียใหญ่แล้วนะเรา นั่งแต่แท็กซี่ รถเมล์ไม่ขึ้น อิอิ
“เอ้า แล้วพี่จะพาผมไปไหนหรอ” อย่านะ เขายังไม่พร้อม
“พอดีว่าพี่ได้เกมเพลย์มาใหม่ สนุกมาก เลยอยากให้มะขามไปลองเล่นด้วย”
“อุ้ย จริงหรอพี่ เกมเพลย์ด้วยหรอ ไปครับพี่ ไปครับ” ไม่คิดไม่ฝันว่าเราจะได้เล่นเกมเพลย์กับเขาด้วย
“ที่ไหนอะ” ผมถามขณะที่เรานั่งอยู่ในรถแท็กซี่เรียบร้อยแล้ว
“ที่บ้านของพี่อะ”
เอาละซี่ เราจะได้ไปบ้านพี่โมบายแฟนของเราแล้ว อยากเห็นว่าที่บ้านของเรา ว่าที่พ่อ แม่สะใภ้ของเรา อิอิ ยิ่งคิดยิ่งเขิน
“ใกล้ถึงยังอะพี่” ผมเร่งถามพี่โมบายเมื่อเวลาผ่านไปพอสมควร
“ใกล้แล้ว ทำไมหรอ” อ้อ เปล่า ไม่มีอะไร
.......................................
“ใกล้ถึงยังอะพี่”
“ ใกล้แล้ว อีกนิดเดียว เลี้ยวข้างหน้าก็ถึง แล้วนี่เป็นอะไร ทำไมหน้าหน้าแดงยังงี้ อย่าบอกนะว่าเขิน ที่จะได้ไปบ้านพี่ โหะ โหะ”
“เปล่า ไม่ได้เขิน” ผมปฏิเสธโดยพลัน
“ไม่ได้เขินแล้วทำไมหน้าแดงหละ ยอมรับมาเห้อะ โหะ โหะ”
“เออ...คือว่า ปวดฉี่” คำตอบของผมทำเอาพี่โมบายหุบยิ้มทันที เมื้อกี้ไม่น่ากินน้ำไปเยอะเลย ก็แหม เขามาเติมแล้วเติมอีก ไอ้เราก็กินไปเรื่อย ๆ ไม่คิดว่าจะปวดฉี่ขนาดนี้นิหน่า
พอรถเลี้ยวซ้ายเข้าไปประมาณ 5 นาที รถแท็กซี่ก็ไปจอดหน้ารั้วบ้านสีขาว สูงบังบ้านภายในมิดชิด
“เอ้า ถึงแล้ว ไหนว่าปวดฉี่ไม่ใช่หรอ” พอพี่โมบายพูดจบ พี่คนขับแท็กซี่ก็เหลือบมองนิดนึง
กรูอายนะเว้ย ไม่ต้องพูดดังขนาดนั้นก็ได้ ผมกระฟัดกระเฟียดรีบลงจากรถ ยืนขาขวิดเป็นเลขแปด พอพี่โมบายจ่ายเงินเสร็จ ก็เปิดประตูนำผมเข้าไปในบ้าน
โอ้โห!!!! นี่นะหรอบ้าน ผมว่าไม่ใช่หละมั้ง นี่มันวังต่างหาก ทำไมมันใหญ่ยังงี้หละเนี่ย ตายแล้วถ้าฝนตกจะปิดหน้าต่างทันไม่ละเนี่ย ถ้าแม่มาเห็นคงบ่นตายเลย เพราะว่าขี้เกียจกวาดบ้าน ถูบ้าน แน่ๆๆ
“เข้ามาดิ” ผมสะดุ้งเมื่อพี่โมบายเอื้อมมือมาจับมือผมเพิ่งจูงกันเข้าเรือนหอ เอ้ย บ้าน
“ห้องน้ำอยู่ทางนู้นนะ” ผมมองตามทางที่พี่โมบายชี้ไปพร้อมกับวิ่งปรู๊ดไปทันที เมื่อถึงห้องน้ำก็จัดการธุระส่วนตัวที่อั้นมานาน
“เพล้ง” พอเพล้งแรกดัง เสียงก้องของห้องน้ำก็ดังขึ้นตามเป็นแอ็คโค่ อย่านะครับ ผมไม่ได้ซุ่มซ่ามจนทำอะไรในห้องน้ำตกนะครับ แต่ว่ามันเป็นซีดีที่ผมจิ๊กมาจากชมรมต่างหากหละ ดีนะที่หล่นในนี้ไม่ไปหล่นต่อหน้าพี่โมบาย และอีกอย่าง ผมลืมไปซะสนิทเลยว่าผมจิ๊กมา อิอิ ผมเลยรีบเก็บซีดีใส่กระเป๋านักเรียนให้เรียบร้อย
“เสียงอะไรอะ มะขาม” น่าน กรูว่าแล้ว
“อะ อ้อ แมวครับ แมว” โอ้ย กรูจะบ้าตาย ในบ้านนี้มีแมวที่ไหนกันเนี่ย
“อ้าว แมวหรอกหรือ” o_O อ้าว นี่เมิงเชื่อกรูหรอ
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
