หัวข้อ: หนทางรักเด็กวิศวะ : 23 (13/04/20)

[ceylon]

เริ่มอยู่ด้วยกันโดยไม่ตีกัน(มาก)ได้แล้วว 5555

[nunda]

ตอนนึ้ไม่มีชกต่อย คนอ่านสบายใจ ^^

[BreezGit]

ตอนที่ : 11


"มาเอาสร้อยที่ซ่อมไว้ครับลุง"

ผมขี่รถมาเอาสร้อยให้ไอ้เบทแต่เช้า ลุงเจ้าของร้านแกก็เอาสร้อยมาให้ผม ค่าซ่อมประมาณแปดร้อยบาท แพงอยู่เหมือนกันเว้ย เงินเก็บผมก็หมดแล้วด้วย ทั้งเนื้อทั้งตัวเหลือเงินไม่ถึงสองร้อย ผมคงได้ไปจิ๊กตังค์ไอ้อั๋นอีกแน่ๆ

...พี่ที่ดี ต้องจิ๊กเงินน้องครับ

พอผมได้สร้อยมาก็ขี่รถไปเรียนตามปกติ ตกเย็นมีแข่งบอลชิงเงิน ไอ้อัคมันชวนผมเข้าทีม แข่งกับทีมของเด็กแผนกอื่น จนทีมพวกผมแข่งชนะ ก็เอาเงินมาแบ่งกัน ผมได้มาห้าร้อยบาทก็ถือว่าโอเค ยังมีเงินเหลือให้กินข้าวบ้าง

ตอนจะกลับบ้าน ไอ้เกมส์มันบอกจะเลี้ยงเหล้าผม ผมก็ไปกินกับพวกมัน แต่ผมกินไม่เยอะ เพราะต้องขี่รถกลับบ้าน ขากลับผมขี่รถออกไปทางรัด เพราะไม่ได้ใส่หมวกกันน็อคมา ผมเลยขี่มาทางนี้เพื่อหลบตำรวจ ไอ้น้องเวรมันขโมยหมวกผมไปใช้ตั้งแต่เมื่อเช้า

ผมรู้สึกได้ว่าวันนี้ทางมันดูเปลี่ยวกว่าทุกวันว่ะ หรือผมจะคิดมากไปเองวะ มาทางรัดที่ไม่ค่อยมีคนขี่รถผ่าน มันก็เปลี่ยวแบบนี้แหละ...

พอผมขี่รถออกมาจะถึงทางแยกสู่ถนนใหญ่ ผมได้ยินเสียงรถมอเตอร์ไซค์สองคันขี่ตามหลังมา ผมมองผ่านกระจกรถผม ไม่เห็นตัวคนหรอกครับ เพราะแสงไฟมันแยงตา แต่ผมกลับรู้สึกถึงลางสังหรอะไรแปลกๆ เหมือนจะเกิดเรื่องไม่ดีขึ้นกับผม

ปี๊มๆๆ ปี๊มมม!!

ผลัก!

โครม!

นั่นไง!

"ไอ้เหี้ย! ใครวะแม่ง!"

ผมโดนเจ้าของรถมอเตอร์ไซค์คันหนึ่ง ขี่เข้ามาเบียดรถผมแล้วถีบท้ายรถผม จนผมเสียหลักล้ม พอผมจะลุกขึ้นมาเอาเรื่อง พวกมันก็จอดรถวิ่งเข้ามารุมผมเลย จนผมไม่ทันได้ตั้งตัว โดนสี่รุมหนึ่งเข้าไป ผมสวนกลับมันไม่ได้เลยสักคน

...แล้วแม่งก็ใส่หมวกกันน็อคกันหมด กูเลยไม่เห็นหน้าพวกมันสักตัว

"อั่ก! ไอ้สัด! พวกมึงเป็นใครกันวะ!" ผมโวยวายขึ้นมา พวกมันก็ยำผมเละอย่างเดียว

"มึงไม่ต้องรู้หรอกเว้ย! เฮ้ยพวกมึง! อัดมันให้ตายไปเลย"

ผลัก!

แล้วกูก็โดนพวกมันอัดจนจุก ไอ้ห่าเอ้ย! มันเล่นงานกันผิดคนหรือเปล่าวะ เพราะว่าผมก็ไม่ได้มีศัตรูที่ไหนนี่หว่า นอกจากไอ้เหี้ยเบทกับพวกไอ้พล

"แต่ถ้ามึงอยากรู้ว่าทำไมพวกกูถึงมายำมึง กูให้มึงไปถามยมบาลในนรกดูแล้วกัน ไอ้ชั่วเอ้ย!"

"อั่ก!"

กูโดนเต็มๆที่ท้อง พอจะสวนคืนแม่งก็กระทืบกันลงมาอีก ไม่มีใครผ่านมาทางนี้เลยหรอวะ มาช่วยกูทีดิ๊! กูจะตายห่าอยู่แล้วเว้ย!

"กวนตีนกูนักใช่ไหม! ทำเป็นหล่อ ไอ้สัด! สุดท้ายก็หมาตัวหนึ่ง"

"พวกมึงนั่นแหละไอ้เหี้ย! หมาหมู่!"

ปรึก!

"อั่ก!"

"หึ! จะตายแล้วยังปากดีอีกนะมึง!"

สรุปแม่งผมไปทำอะไรให้พวกมันวะ อัดมาไม่ถามกูสักคำ ว่ากูรู้จักกับมึงไหม

"กูปะ! ไปทำเหี้ยอะไรให้พวกมึงวะ อึก! พวกมึงถึงได้มากระทืบกู!"

"กูจำเป็นต้องบอก?"

อ่าว...ก็ถ้ามึงไม่บอก แล้วกูจะรู้ได้ไงหละวะ!

"เงียบปากแล้วรอความตายไปได้เลยมึง"

"อึก! ไอ้สัด!"

ผมพูดได้แค่นั้น ไม่รู้ตีนหรือเหี้ยอะไร ประเคนมาหาผมหมด เห็นกูบึกขนาดนี้ แต่กูก็เจ็บเป็นนะเว้ย! มาแบบทีละคนไม่ได้ไง ให้กูได้โชว์ความสามารถบ้างดิวะ!

ผลัก!

ตุบ!

"อึก! โอ้ยไอ้เหี้ย! ใครวะ!"

"ไอ้อู่! ลุกเร็ว!"

เพราะผมมัวแต่ก้มหน้าลงพื้น เลยไม่รู้ว่ามีคนเข้ามาช่วยตั้งแต่ตอนไหน แต่ผมจำเสียงมันได้ ว่ามันคือไอ้เหี้ยเบท มันกระชากแขนผมขึ้น วิ่งฝ่าดงตีนออกมา ไอ้พวกที่มันกระทืบผมยังคงยืนกันอย่างงงๆ ผมเองก็งงว่ามันมาช่วยผมได้ยังไง แถมมันยังมาคนเดียวอีก โคตรกล้า...

"ตามพวกมันไป!"

ซวยละครับ พวกมันวิ่งตามผมกับไอ้เบทมาแล้ว ผมกับไอ้เบทพากันวิ่งหนีอย่างเดียว ไม่มีใครพูดอะไรออกมา เพราะขืนมัวแต่พูดกันอยู่ คงได้ตายจริงๆก็คราวนี้แหละ

ไอ้เบทมันวิ่งนำผมไปตามซอกตึกเก่าๆ วิ่งแม่งโคตรเร็ว ขากูก็เท่ามันเสือกวิ่งไม่ทัน จะบอกให้มันรอก็ยังไงๆอยู่ เดี๋ยวมันคิดว่าผมเป็นสาวน้อย ผมก็วิ่งไปหอบไป ไอ้เหี้ยพวกนั้นก็ยังวิ่งตามผมไม่เลิก

"อู่! มึงวิ่งเร็วๆหน่อยดิวะ!" ไอ้เบทมันหันมาบอก แต่ตีนมันก็ยังคงวิ่งต่อไป

"กูก็เร็วได้แค่นี้แหละ มึงหนีไปก่อนกูเลย"

"ไปก่อนได้ไง! มึงนี่วิ่งช้าฉิบหาย!"

แล้วมันก็หยุดรอผม ผมก็วิ่งแซงมันออกหน้ามาเลย ไอ้เบทก็วิ่งตามตูดผมมา พวกผมพากันวิ่งเลี้ยวไปตามซอกตึก หักหลบมุมจนพ้นสายตาไอ้พวกที่ตามมา พวกผมก็พากันหยุดหายใจ เสียงหายใจของผมกับไอ้เบทแข่งกันดังลั่น

"พวกมันคงไม่ตามมาทางนี้หรอกมั้ง" ไอ้เบทมันถามผม ผมก็เลยส่ายหัวไปมา

"ไม่รู้ดิ"

"ว่าแต่...กูกับมึงปีนกำแพงข้ามไปฝั่งนั้นดีกว่าไหม กูว่าพวกมันคงไม่หยุดตามหรอก เดี๋ยวแม่งก็ตามมากัน"

ไอ้เบทมันชี้กำแพงตรงนั้นให้ผมดู จนผมหูตาสว่าง ไม่ใช่ดีใจที่จะหนีพ้นนะครับ แต่ตกใจกับความสูงของกำแพง กูจะเอาอะไรปีนวะ

"จะข้ามไปยังไง กำแพงสูงขนาดนั้น"

"เหยียบหลังกู"

แม่ง โคตรพระเอกไปเลยเว้ย! ไอ้เบทมันเดินไปที่กำแพงแล้วครับ ก่อนมันจะนั่งลงไป ผมได้แต่มองตามมัน...

"ถ้ากูเหยียบหลังมึงข้ามไปแล้ว แล้วมึงหละวะ มึงจะปีนตามกูข้ามไปยังไง"

ผมถาม เพราะกำแพงสูงขนาดนี้ มันต้องใช้ตัวช่วยอย่างบันไดเอาไว้มาปีนครับ พวกผมเป็นคน ไม่ใช่นกใช่กา ไม่มีปีก คงบินข้ามไปไม่ได้อย่างแน่นอน ไอ้เบทเอี่ยวคอหันมามองผม

"เออน่า...กูมีความสามารถของกูหละกัน มึงรีบๆเหยียบหลังกูข้ามไป เดี๋ยวพวกแม่งก็ตามมาเห็น กูขี้เกียจวิ่งหนีแล้วนะเว้ย"

"มึงพูดเองนะ"

"เออ รีบๆขึ้นมาได้แล้ว"

ผมจำใจเดินไปหาไอ้เบท ก่อนจะถอดรองเท้าเหวี่ยงข้ามกำแพงไปก่อน ถ้าผมไม่ถอด มีหวังไอ้เบทได้เจ็บหลังแน่ๆ ผมเหยียบไปที่ช่วงหลังของมัน ไอ้เบทก็ค่อยๆยืดตัวขึ้น จนผมจับขอบกำแพงด้านบนถึง ก็ออกแรงดึงตัวเองให้ปีนขึ้นไป

"ฮึบ!"

ผมกระโดดลงมายังอีกฝากฝั่งของกำแพงได้สำเร็จ ก็ยืนรอลุ้นอยู่ครับ ว่าไอ้เบทมันจะปีนข้ามมาได้ไหม แต่แม่งก็ยังคงไร้วี่แววของมัน จนผมอดเป็นห่วงมันไม่ได้ เพราะมันยังไม่โผล่หัวขึ้นมาให้ผมเห็นเลย

"ไอ้เบท ทำไมมึงไม่รีบปีนขึ้นมาวะ เร็วๆหน่อยดิ เดี๋ยวพวกมันตามมา" ผมเร่งมัน ตาก็มองหารองเท้าของตัวเองไปด้วย ตอนโยนข้ามมาไม่ได้กะระยะเอาไว้ มันเลยหายไปไหนข้างหนึ่งก็ไม่รู้

"กูมาแล้ว..."

เสียงไอ้เบทตอบกลับผมมา ทำไมเสียงมันอยู่ใกล้ตัวกูจังวะ แล้วอีกอย่างไอ้เบทจะมาแล้วได้ไง ก็ในเมื่อผมยืนมองอยู่ตรงนี้ มองเห็นว่ามันยังไม่ได้ปีนกำแพงตามผมมา

"ตลกละไอ้สัด รีบๆปีนขึ้นมา ไม่งั้นกูหนีไปก่อนนะเว้ย"

"กูอยู่นี่"

"เฮ้ย! ไอ้เหี้ย! มึงโผล่มาตั้งแต่ตอนไหนวะ! แล้วทำไมกูถึง..."

"ถึงไม่เห็นว่ากูปีนกำแพงข้ามมา"

"เออ"

"กูเดินข้ามมา"

"มึงเดิน?"

"เออ กูเดิน กูเดินออกมาจากทางโน่น"

ไอ้เหี้ยเบทเล่นกูอีกแล้วครับ! มันชี้ไปที่ประตูไม้เก่าๆด้านซ้ายมือผม ระยะทางไกลออกไปไม่เท่าไหร่ แล้วแม่งก็เสือกยิ้ม สรุปว่าที่นี่มันมีทางให้เดินข้ามมา และที่สำคัญไอ้เบทมันคงจะรู้ก่อนหน้าแล้วครับ ว่ามันมีทาง

...แล้วมึงจะให้กูเสี่ยงตายปีนข้ามกำแพงมาเพื่อ! นี่ถ้ากูโดดลงมาท่าไม่สวย ศพกูก็อาจจะไม่สวยเหมือนท่าเลยก็ได้

"นี่มึงหลอกกูเหรอวะ! มึงรู้ว่ามันมีทางเดินข้ามมา แล้วมึงจะให้กูขึ้นเหยียบหลังมึงปีนข้ามมาทำไม"

"กูอยากรู้ไง ว่าตัวมึงหนักหรือเปล่า"

"ตัวกูหนักอยู่แล้วเว้ย ที่สำคัญตีนกูก็หนักด้วย มึงจะลองดูไหม"

"เฮ้ย! พวกมันอยู่ฝั่งโน่น!! รีบตามไป!!"

ฉิบหาย...ซวยแล้ว...

"หนีดิวะ! พวกมันรู้แล้วว่ากูกับมึงอยู่นี่"

ไอ้เบทรีบวิ่งเข้ามากระชากแขนผม แต่ผมยังคงยื้อตัวเองเอาไว้ เพราะอะไรนะเหรอครับ เพราะร้องเท้าอีกข้างกูยังหาไม่เจอนี่ดิ

"เดี๋ยวๆ รองเท้ากูหาย"

"ไม่มีเวลาขนาดนั้น อะ เอาของกูไปใส่ก่อน"

"เฮ้ยๆ ไม่เป็นไร กูวิ่งตีนเปล่าก็ได้ ตีนกูด้าน"

ผมรีบปฏิเสธไอ้เบททันที มันก็ไวเกินคน รองเท้าผ้าไบที่มันสวมอยู่ เกือบถอดออกมาจากเท้ามันแล้ว ไอ้เบทมองหน้าผมนิดหน่อย ผมเลยพยักหน้าให้มัน แล้ววิ่งนำออกมา

"เฮ้ย! พวกมันอยู่นั่นไง!!"

แม่ง!! พวกนั้นเห็นผมแล้วครับ ผมกับไอ้เบทก็พากันวิ่งเลาะผ่านซอกตึกมาอย่างไว ทางก็แทบจะมองไม่เห็นเพราะมันมืดมาก หรือว่าผมควรจะหยุดวิ่ง แล้วหันไปจัดการพวกมันเลยดีไหม สี่ต่อสอง ก็น่าจะชนะอยู่มั้ง

"ไอ้อู่ ทางนี้"

ทางนี้ แล้วมันทางไหนวะ ไอ้เบทวิ่งนำผมออกไปก่อน ผมก็วิ่งตามมันไป จนผมกับมันวิ่งมาหลบมุมอยู่ในซอกเล็กๆโคตรอับ ได้ยินเสียงฝีเท้าหลายคู่กำลังวิ่งผ่านไป แสดงว่าพวกมันคงวิ่งไปกันแล้วครับ ผมนั่งกลั้นหายใจกลัวแม่งจะได้ยินกัน

"ฟอด!"

"ไอ้เหี้ย!!"

ผมหันไปด่าไอ้เหี้ยเบทอย่างดัง หน้ามันอยู่ใกล้ผมจนแทบจะสิง แล้วที่ผมต้องด่ามัน เพราะว่ามันมาหอมแก้มผมนะสิครับ ไอ้เหี้ย! ทำเอากูขนลุกไปหมด แสงจันทร์ที่สาดส่องลงมา ทำให้ผมเห็นหน้าไอ้เบทลางๆ ว่ามันกำลังยิ้มล้อผมอยู่

"เบาๆดิวะ เดี๋ยวพวกมันก็ได้ยินหรอก"

"ได้ยินก็เรื่องของพวกมันดิ! แม่ง หลอกหอมแก้มกู"

"เอาค่าตอบแทนหน่อยไม่ได้ไง"

"ไม่ได้เว้ย!"

ผมถูแก้มตัวเองเต็มแรง ขนลุกยังไม่หายเลยกู ผมจะขยับออกมาจากไอ้เบทก็ทำไม่ได้ เพราะที่โคตรแคบ ไอ้เบทก็ขยับตัวติดผมอย่างเดียวเลย ผมมองหน้ามันอย่างเคืองๆ โมโหก็โมโห ให้กูออกไปจากที่นี่ได้ก่อนเถอะมึง มึงได้ตายคามือกูแน่

"กูขอโทษ..."

"จิ๊!"

ผมทำอะไรมันไม่ได้ไงตอนนี้ เลยระงับอารมณ์ตัวเองเอาไว้ มึงจะต่อยหน้ากู หรือว่ายำกูก็ได้ กูรับได้หมด แต่ไอ้เรื่องแบบนี้ กูยอมรับไม่ได้จริงๆ

"พวกมันคงไปกันแล้วมั้ง" ไอ้เบทถามเหมือนขอความเห็น ผมก็มองไปรอบๆบริเวณ ไม่เห็นมีใครมา พวกมันก็คงจะไปกันแล้ว

"ขอบคุณที่มาช่วยกู" ผมหันไปบอกไอ้เบท ก่อนจะลุกขึ้นมายืน ไอ้เบทก็ลุกตามผมขึ้นมาด้วย

"ไม่เป็นไร"

"แต่มึงอย่าคิดว่าการที่มึงมาช่วยกู กูจะใจอ่อนยอมให้มึงจีบนะเว้ย"

"กูก็ไม่ได้คิดแบบนั้นอยู่แล้ว แค่มึงปลอดภัย กูก็โอเค"

"ถุ๊ย น้ำเน่าว่ะ ว่าแต่ว่า... มึงรู้ได้ไงวะว่ากูถูกยำ หรือว่ามึงแอบตามกูมา"

หลายรอบแล้วครับ ที่มันมาเจอผมในสภาพที่โคตรแย่ มันจ้างคนมาตามติดชวิตผมหรือเปล่าวะ ไอ้เบทมันถึงได้รู้หมดว่าผมกำลังมีเรื่อง

"เออ กูตามมึงมา" มันตอบผมครับ

"มึงตามกูทำไม"

"คือกูไปหาพี่รหัสที่ร้านนั่งเมา" ร้านนั่งเมา? ร้านที่ไอ้เกมส์ชวนผมไปกินเหล้านี่หว่า ผมไม่รู้หรอกครับ ว่าร้านนั้มันเป็นของพี่รหัสไอ้เบท

"กูไม่รู้ด้วยซ้ำว่ามึงนั่งกินเหล้าอยู่ที่นั่น แล้วที่กูตามมึงมาที่นี่ กูเห็นไอ้พวกที่มันยำมึง จ้องจะเล่นงานมึงตั้งแต่อยู่ที่ร้านแล้ว แต่มึงขี่รถออกไปก่อน ไอ้พวกนั้นก็เลยขี่รถตามมึงไป ว่าแต่มึงไปทำอะไรให้พวกมันวะ"

"กูไม่รู้"

ผมไม่รู้จริงๆครับ ผมว่าผมก็นั่งกินเหล้าอย่างเดียวนะ ไม่ได้ไปหาเรื่องใครด้วย มีแต่คนอื่นที่เข้ามาหาเรื่องผม

"เออ ช่างมันเถอะ กลับบ้านกัน"

"เออ" ผมพยักหน้าให้มัน ก่อนจะเดินนำ แต่แล้วขาผมก็หยุดเดินไปกลางคัน "ไปทางไหนต่อวะ"

"ตามกูมา" ไอ้เบทมันเดินมาสะกิดหลังผม ผมก็เดินตีนเปล่าตามมันออกมา จนโผล่มาที่ถนนใหญ่ ซึ่งมันอยู่ไกลจากที่รถผมจอดมากครับ

"มึงจะกลับยังไง" ไอ้เบทหันมาถามผมอีก ผมก็ตอบมันไปว่าจะกลับไปเอารถ ไอ้เบทก็เดินมาส่งผม

แต่เหี้ยเถอะครับ! รถกูหายวะ

"รถกูหายไปไหนวะ"

"กูว่าไอ้พวกเหี้ยนั่นมันคงเอาไป" ไอ้เบทเสนอความเห็นออกมา ผมเลยเลือดขึ้นหน้าเลยครับ หน้าพวกมันผมก็ไม่เห็น เพราะแม่งใส่หมวกกันน็อคกันหมด

"ไปแจ้งความเปล่าอู่ เดี๋ยวกูพาไป"

"เออ ขอบใจว่ะ"

ไอ้เบทขับรถพาผมมาแจ้งความเรื่องขโมยรถ แล้วก็ขับรถพาผมกลับมาบ้าน บ้านผมยังคงปิดไฟเงียบสงบ ไอ้อั๋นคงยังไม่กลับมา เพราะรั้วผมยังคงใส่แม่กุญแจอยู่ด้านนอก แล้วกูจะเข้าบ้านยังไงวะ คลำหากุญแจในกระเป๋าก็ไม่มี ไม่รู้ไปตกหายอยู่ที่ไหน

"ไง เข้าบ้านได้เปล่ามึง"

ไอ้เบทมันเดินมาดูผม ที่จริงมันขับรถเข้าบ้านตัวเองไปแล้วด้วยซ้ำ มันคงเห็นไฟบ้านผมไม่เปิดสักทีมั้ง เลยออกมาดู...

"ให้กูไปปีนกำแพงข้างบ้านมึงหน่อยดิ ปีนตรงนี้เดี๋ยวตำรวจจับกู"

"มึงทำกุญแจบ้านหายหรอวะ"

"เออ คงหายตอนที่กูถูกยำนั่นแหละ"

"แล้วทีนี้มึงจะเข้าบ้านยังไง"

"เดี๋ยวกูเดินไปดูหลังบ้านเอา เผื่อไอ้อั๋นมันไม่ได้ล็อคประตูหลัง"

"อืม"

ไอ้เบทพยักหน้าตกลง ผมเลยเดินไปที่บ้านมัน...

"เดี๋ยว" ผมถูกไอ้เบทเรียกตัวเอาไว้ครับ ผมเดินมาเกือบจะถึงกำแพงข้างบ้านอยู่แล้ว จนผมต้องหันหน้าไปมองหน้ามัน ไอ้เบทมันมองหน้าผมไปด้วย สลับกับก้มมองไปยังเท้าผม

...เท้ากูมันเป็นยังไงวะ แล้วมึงจะมองทำไมเฮ้ย!

"ไปทำแผลก่อน เท้ามึงเลือดออก"

"ตลกแล้วไอ้สัด กูเหยียบน้ำแดงมาเว้ย!"

"น้ำแดงบ้านมึงดิ เลือดออกเยอะขนาดนั้น มึงไม่รู้สึกเจ็บบ้างหรอวะ"

สุดท้ายผมก็โดนไอ้เหี้ยเบทลากเข้าบ้านมันครับ ผมรู้สึกเจ็บเท้ามาตั้งแต่ตอนที่วิ่งแล้ว ก็เล่นวิ่งเท้าเปล่าไปตามเศษดินเศษตะกวดที่ตึกล้าง ไม่เจ็บก็คงไม่ใช่คนแล้วเว้ย

ผมโดนลากให้มานั่งที่โซฟาหน้าทีวี ส่วนไอ้เบทมันเดินหายเข้าไปในครัว พอมันเดินออกมาอีกทีมีกะละมังใส่น้ำติดมือมาด้วย มันคงไม่เอาน้ำมาให้ผมล้างเท้าหรอกนะ

ไอ้เบทยกกะละมังมาวางไว้ใกล้ๆเท้าผม ผมมองดูการกระทำของมันทุกอย่าง ว่ามันคิดจะทำอะไรอยู่

"โอ๊ะ! ไอ้..!"

"เฮ้ย! อยู่นิ่งๆดิวะ"

ไอ้เบทมันสั่งผมเสร็จสัพ เพราะมันเอื้อมมือมาจับเท้าผมทั้งสองข้าง ผมเลยรีบยกขาขยับหนีมือมัน กูว่าแล้วไงว่ามึงต้องทำแบบนี้แน่ๆ

"จะให้กูล้างตีนก็บอกมาดิวะ ไม่เห็นต้องแบบนี้เลย"

"งั้นก็ไปล้างในห้องน้ำ กูจะได้ทำแผลให้"

"กูทำเองได้"

"แต่กูอยากทำให้"

"ไม่ต้อง!"

"ไปล้างเท้าได้แล้วไป"

แล้วแม่งก็ไล่กูให้ไปล้างเท้า ผมก็เดินไปเข้าห้องน้ำบ้านมัน ล้างเท้าจนสะอาด น้ำที่พื้นกลายเป็นสีชมพูอ่อนๆ ผมยกเท้าตัวเองขึ้นมาดู แผลแม่งโคตรใหญ่ ผมวิ่งไปเหยียบอะไรมาวะ

พอผมล้างเท้าเสร็จ ก็เดินออกมาเห็นไอ้เบทกำลังลื้อค้นกล่องเครื่องมือทำแผล มันรู้ว่าผมเดินออกจากห้องน้ำมาแล้ว มันเลยหันมามองผม

"กูขอทำเอง"

ผมรีบพูดขึ้นมาก่อน ไอ้เบทก็พยักหน้าให้ผม ผมเลยเดินเข้าไปนั่งข้างมัน แล้วทำแผลไปเท่าที่มีประสบการณ์

"มืออาชีพ" ไอ้เบทมันยกนิ้วให้ผม แค่กูทำแผลเองมึงยังชมกู ไอ้ห่า!

"เออ"

ผมตอบมันไปได้แค่นั้น ก็รีบๆทำแผล จะได้กลับบ้าน ไอ้เบทก็นั่งมองผมอย่างเดียว มองจนกูตัวลีบไปหมด มองแบบนี้เอากับกูเลยไหม มองจนกูนึกว่ามึงเป็นปลากัด ไอ้สัด! มองหน้ากูมากๆ ระวังท้องนะครับมึง


TBC.

[cheezett]

มาแล้ววววว ใครเป็นคนเล่นงานอู่  พวกไอ้พลรึป่าว??? 

[angel_Z4]

มาได้ค้างคาเช่นเคย อะฮือ

[puiiz]

 

[oilzaza001]

มิกเปล่า? นิสัยไม่น่าใช่คนดี

[nunda]

ใครวะ?

[ceylon]

แปปๆเค้าได้หอมแก้มกันแล้ววว แอร้ย ว่าแต่ใครมาทำอู่

[papapajimin]

นับว่าเป็นมม.ฟินๆของตอนนี้เลยก็ว่าได้ 555555

ใครมาทำร้ายอู่ของช้านนนนนน นิสัยไม่ดี!!!!

[Nus@nT@R@]

ใครจ้างมาทำร้ายอู่

[jimmyjimmy]

คุ้มละ..ได้หอมแก้ม อู่ ด้วย

[Zetnezz]

 

[kun]

ฮ่าอู๋อ่ะ โดนเล่นอีกแล้วกระโดนกำแพง แต่เบทเดินทางประตู
ได้หอม 1 ฟอดซะด้วย อิอิ
เบทต้องเห็นหน้าคนยำอู๋นิ

แต่ที่แน่ๆๆๆสร้อยหายไปแล้วชัวร์

[♥►MAGNOLIA◄♥]

ใคร มายำอู่ พวกพล หรือเปล่า 

[BreezGit]

ตอนที่ : 12


มันมีเสน่ห์ แม่งโคตรมีเสน่ห์เลยว่ะ อยากจับไอ้อู่มาเอาให้มันรู้แล้วรู้รอดไป ยิ่งตอนที่มันทำแผลแล้วซี๊ดปากเบาๆ แล้วผมต้องห้ามใจ ห้ามน้องชายตัวเองมากแค่ไหน คือผมตอนนี้อยากจับมันกดลงเตียงอย่างเดียวเลย ไอ้อู่มันโคตรน่าเอา ซี๊ดปากที ได้อารมณ์กูฉิบหาย

ผมนั่งมองมันอยู่อย่างนั้น จนไอ้อู่มันทำแผลเสร็จ ผมเลยเดินเอาอุปกรณ์ทำแผลไปเก็บ จัดแจงทำให้มันทุกอย่าง ทั้งๆที่ผมยังไม่ได้เป็นอะไรกับมันเลย ไม่รู้มันหวั่นใจให้ผมบ้างหรือยัง ผมเพิ่งรู้...ว่าการจีบมันแม่งยากขนาดไหน

อย่าให้กูต้องเล่นบทจำเลยรักนะมึง ไม่งั้นมึงเสร็จกูแน่...

"ขอบใจ..."

ไอ้อู่พูดขอบใจผม ตอนที่ผมเดินเอาน้ำออกมาให้มัน ผมยื่นขวดน้ำให้ มันก็รับไปกระดกดื่ม ผมเลยนั่งลงข้างๆมันต่อ ตาก็มองแผลที่เท้ามัน เลือดออกเยอะขนาดนั้น มันคงจะเจ็บ แล้วก็เดินลำบากแน่ๆผมว่า

"จะเอาไง จะกลับบ้านเลยไหม"

ผมถามมัน เพราะตอนนี้มันก็ดึกมากแล้วครับ ถ้าไอ้อู่จะกลับบ้านผมจะได้เดินไปส่งมัน แต่ถ้าไอ้อู่มันไม่อยากกลับ จะนอนบ้านผม หรือนอนที่ห้องผมเลยก็ได้ ผมไม่ว่าอะไรมันหรอก ยินดีตอนรับอีกด้วย

"กลับเลยก็ได้ว่ะ"

"แล้วบ้านมึงไม่ล็อคไง ทำกุญแจหายแล้วจะเข้าบ้านได้ยังไงวะ"

"เผื่อหลังบ้านกูไม่ได้ล็อค"

"อืม"

ผมพยักหน้าให้มัน ไอ้อู่ก็ลุกขึ้นมายืน แล้วเดินนำผมออกไป ขนาดมันเจ็บเท้าอยู่มันยังเดินได้คล่องตัว ไม่คิดจะเจ็บแผลบ้างหรอวะ กูจะได้ช่วยมึงพยุงตัวไง กูอยากแต๊ะอั๋งมึงนะเว้ย แต่วันนี้ผมก็แอบหอมแก้มมันไปตอนที่มันเผลอ เห็นเถื่อนๆแบบมัน แต่แก้มมันก็นิ่มอยู่นะ

"ใส่รองเท้าก่อน เดี๋ยวตีนอีกข้างมึงก็เป็นแผลอีกหรอก"

ผมร้องห้ามไอ้อู่ เพราะมันเดินออกจากบ้านผมไปแบบเท้าเปล่าเหมือนเดิม ไอ้อู่หันหน้ามามองผมอย่างงงๆ "มึงจะให้กูใส่รองเท้าที่ไหน รองเท้ากูก็ไม่มี"

"ใส่ของกูไปก่อน แค่รองเท้าคู่เดียว กูคงไม่คิดค่าแรงมึงเพิ่มหรอก"

"เออ"

มันเดินมาใส่รองเท้าแตะของผม ผมมองมันก็แอบยิ้มไปด้วย เวลามันไม่อารมณ์ขึ้นก็ดูดีไปอีกแบบ เมื่อไหร่ผมจะได้มันเป็นแฟนวะ ผมต้องจีบมันยังไง มันถึงจะใจอ่อนให้กับผม

"เอ่อ ไอ้เบท"

ไอ้อู่มันเรียกชื่อผม ผมเลยมองหน้ามัน พลางเลิกคิ้วสงสัย "อะไร"

"กูเอาสร้อยมาคืนมึงว่ะ กูเอาไปซ่อมให้แล้ว รับรองว่ามันเหมือนเดิมทุกอย่าง"

ไอ้อู่ล้วงหยิบกระเป๋าตังค์ในกระเป๋ากางเกงมันออกมา เปิดเอาสร้อยส่งมาให้ผม ตั้งแต่ที่ผมสนใจในตัวไอ้อู่ ผมลืมเรื่องสร้อยไปเลยทันที เพราะสร้อยเส้นนี้มันเป็นของแฟนเก่าผมเอง

"เออ"

ผมรับสร้อยมาไว้ในมือ ไอ้อู่ถึงได้เดินออกไปจากบ้านผม โดยที่มีผมเดินตามหลังมันไปติดๆ มันเดินมาที่กำแพงข้างบ้านครับ แล้วปีนข้ามไปอย่างทุลักทุเล เพราะเท้ามันเจ็บอยู่

"ไว้เจอกันพรุ่งนี้" ผมเอ่ยบอก ไอ้อู่หันหน้ามามองทันที

"แต่กูไม่อยากเจอ"

"อะไรวะ แต่กูอยากเจอมึงนี่หว่า..."

"เออ ไปนอนได้แล้วไป"

สรุปคืออยากเจอกู หรือไม่อยากเจอกันแน่วะ

ผมยืนมองไอ้อู่ว่ามันจะเข้าบ้านได้ไหม ในใจภาวนาขอให้ประตูหลังบ้านมันล็อคครับ มันจะได้เข้าบ้านไม่ได้ไง หลังจากนั้นมันจะได้มานอนบ้านผม แค่คิดกูก็มีความสุขแล้ว...

มันเดินหายไปทางหลังบ้านนานอยู่เหมือนกัน ไฟในบ้านก็ยังไม่ติดสักที ไม่รู้ว่าไอ้อู่เข้าบ้านได้หรือเปล่า

"ไอ้สัดเอ้ย ไม่รับโทรศัพท์กูวะ"

แต่แล้วผมก็ต้องยิ้มออกมา เพราะไอ้อู่มันเดินกลับออกมา สีหน้ามันแม่งโคตรดูหงุดหงิด ดูหัวร้อน มันกำลังโทรหาใครสักคน สงสัยเข้าบ้านไม่ได้แหงเลย

แม่ง กูดีใจฉิบหาย เตียงนอนกูกว้างนะมึง มึงมานอนกับกูก็ได้

"ล็อคหาพ่อง ไอ้เหี้ยเอ้ย"

มันบ่นๆ เก็บโทรศัพท์ใส่กระเป๋ากางเกง ไม่รู้ด่าน้องมันหรือด่าประตู ถ้าด่าไอ้อั๋น มึงกับไอ้อั๋นก็พ่อเดียวกันไหมวะ...

"ไง เข้าบ้านไม่ได้หรอวะ"

"เออ"

มันตอบผมน้ำเสียงโคตรหวน ยืนอารมณ์เสียจนผมหลุดขำ มันเลยหันหน้ามามองผมดุๆ

"ตลกเหรอไงวะ"

"เปล่า...ว่าแต่มึงจะไปนอนไหน ไม่มีที่ไปมานอนบ้านกูก่อนก็ได้"

"กูจะนอนตรงม้าหินอ่อนหน้าบ้าน มึงอะกลับบ้านไปนอนได้แล้ว"

"นอนตรงนั้นยุงก็ได้หามมึงไปแดกดิ มานอนบ้านกูนี่แหละ กูไม่ทำอะไรมึงหรอก"

"..............."

ไอ้อู่มันมองหน้าผมนิ่ง ในหัวสมองมันคงใช้ความคิดอยู่แน่เลย คิ้วมันขมวดชิดติดกันเป็นปม

"ถ้ากูทำอะไรมึงจริงๆ ตีนมือมึงก็มี มึงก็ห้ามกูสิวะ"

"กูไม่ไป"

สั้นๆ ได้ใจความกูฉิบหาย ถ้าเป็นคนอื่นกูไม่ต้องชวนเข้าบ้านเลยนะเว้ย แม่งมากันเองโดยที่ผมไม่ต้องขอร้องห่าอะไร แต่ไอ้อู่มันโคตรเล่นตัว ถ้าตัวมึงเล็กกว่ากู กูคงเข้าไปอุ้มมึงมาแล้วเนี้ย

"ก็แล้วแต่มึง ถ้ามึงไม่อยากรู้ว่าคนที่มันมาทำร้ายมึงเป็นใคร มึงไม่ต้องมานอนบ้านกูก็ได้"

"..............."

"แต่ถ้ามึงอยากรู้ ก็ตามกูมา"

แม่ง...กูต้องเอาทีเด็ดมาขู่ ไม่รู้ว่ามันจะตามมาหรือเปล่า เพราะผมพูดจบก็เดินกลับเข้าบ้านมาทันที พอกำลังจะล็อคประตูบ้านเท่านั้น ไอ้อู่รีบผลักประตูเข้ามา จนผมหลุดยิ้ม ไอ้อู่มันทำหน้าโหดใส่ผม

"นึกว่าจะไม่มา" ผมพูดแหย่

"กูก็ไม่อยากมาหรอกเว้ย แต่กูแค่อยากรู้ว่าไอ้เหี้ยตัวไหนมันมายำกู กูจะพาพวกไปกระทืบมัน"

"มึงอยากรู้จริงดิ"

"เออ"

"นวดหลังให้กูก่อน แล้วกูจะบอก"

ผมยิ้มทำหน้ากวนตีนใส่มัน พอล็อคประตูบ้านเสร็จก็เดินมานั่งที่โซฟา หันไปมองไอ้อู่อย่างเชิญชวน มันดูหัวเสียขึ้นมาเลย หึ! เห็นท่าทางของมัน แล้วผมอดที่จะกวนไอ้อู่ต่อไปไม่ได้ แม่งโคตรน่าแกล้งน่ารังแก ไอ้สัด ถ้าผมโดนมันต่อยกลับมาก็ไม่ต้องคิดเยอะ

"ไมมึงชอบมากวนตีนกูวะ" ไอ้อู่ถาม

"กูไม่รู้ว่ะ แต่ตอนนี้กูปวดหลังจริงๆนะเว้ย กูปวดตรงที่มึงขึ้นเหยียบตรงหลังกูอะ"

"สมน้ำหน้าไอ้สัด แม่งอยากมาหลอกกูให้ปีนกำแพงข้ามไปเอง"

"มานวดเร็วๆ กูง่วงแล้วเนี้ย..."

ผมเร่งมัน ไอ้อู่จิ๊ปากดูไม่ค่อยพอใจผมเท่าไหร่ แต่มันก็ยอมเดินมานวดหลังให้ผม แค่มือไอ้อู่สัมผัสตัวผม ก็ทำเอาผมขนลุก แต่มึงออกแรงนวดหลังกูหนักฉิบหาย มือหรือตีนวะรู้สึกเจ็บ

"เบาๆหน่อยดิวะ กูเจ็บนะเว้ย"

"เออ ก็เจ็บเนี่ยแหละที่กูต้องการ"

"มึงทำกูแรงกูไม่บอกนะ ว่าไอ้เหี้ยพวกนั้นมันเป็นใคร เอาดิ..."

ผมหมุนคอหันหน้าไปมองไอ้อู่ มันยืนทำหน้าโหดเหี้ยมอยู่ข้างหลังผม แล้วก็ลดแรงในมือลงจนผมรู้สึกเบาหวิว เพราะมันเอามือออกไปจากหลังผมแล้ว

"หยุดทำไมวะ"

"กูเจ็บตีน"

พอมันพูดจบประโยคผมถึงได้รู้สึกผิด ลืมไปเลยว่ามันเจ็บแผลอยู่ แล้วแม่งก็ยืนอยู่อย่างนั้น ผมเลยดึงแขนมันมานั่งลงข้างๆ แต่ไอ้อู่มันรีบสะบัดแขนออกไปจากมือผมอย่างไว แต่ก็ยอมนั่งลงข้างๆผม

"นวดต่อ..."

ผมหันหลังให้ไอ้อู่ มันก็ลงมือนวดหลังผมต่อ ลีลาการนวดมันก็ทำให้ผมรู้สึกดีอยู่เหมือนกัน หรือเพราะว่าเป็นมันวะ ที่ทำให้ผมรู้สึกดี

"โอ๊ย!"

แต่แม่งกูก็ต้องคิดผิด เพราะไอ้อู่ มันเอื้อมมือมาบีบหัวนมผมอย่างแรง จนผมร้องออกมา

"มึงจะปลุกอารมณ์กูหรือไง กูยิ่งขี้เงี่ยนอยู่นะเว้ย" ผมหันหน้าไปบอกไอ้อู่ จนโดนมันสวนกลับ

"ปลุกบ้านมึงดิ กูแค่หมั่นไส้มึงเฉยๆ แม่งเคลิ้มซะ"

"ก็ลีลามึงดี" ผมว่าต่อ คำพูดแม่งโคตรสองแง่สองง่าม

"สัด! มึงบอกกูมาได้ยัง ว่าใครมันเป็นคนมาทำร้ายกู" ไอ้อู่ถามผมต่อ มือมันก็นวดหลังให้ผม

"พวกของไอ้ภพ มีอยู่คนหนึ่งที่กูจำหน้ามันได้"

ผมบอกออกไป ไอ้ภพก็พี่ชายไอ้พลนั่นแหละ ไอ้อู่มันน่าจะรู้จัก... เพราะตอนที่พวกนั้น มันตามไอ้อู่ออกไปจากร้าน ผมเห็นหน้าพวกมันทุกคน และมีอยู่คนหนึ่งที่เป็นรุ่นน้องของไอ้เลวที่มันข่มขืนพี่สาวผม

ไอ้อู่หยุดนวดให้ผม ผมเลยหันตัวกลับไปมองหน้ามัน สีหน้ามันดูนิ่งๆ ไม่รู้ว่าในใจไอ้อู่คิดอะไรอยู่ จนผมอดเป็นห่วงมันไม่ได้ เพราะมันก็มีปัญหาอยู่กับไอ้พลน้องของไอ้ภพ

"อู่ มึงคิดว่าเรื่องนี้มันเกี่ยวกับไอ้พลไหมวะ"

ผมลองถามมันออกไป ไอ้อู่หันมามองหน้าผมแทบจะทันที...

"กูก็ไม่รู้ว่ะ แต่ถ้ามีคนของไอ้ภพที่มึงพูดจริงๆ กูว่าไอ้พลก็น่าจะมีส่วน ที่พาคนมารุมกระทืบกู"

"แล้วมึงจะเอาไงต่อ"

"ในเมื่อมันไม่หยุด กูก็จะไม่ยอมหยุดให้แม่งเหมือนกัน"

มันพูดอออกมา สายตามันดูเจ็บปวดกับไอ้พลมาก หรือมันเป็นเพราะผมด้วยวะ ที่ทำให้มันกับเพื่อนมีปัญหากัน จากตอนแรกที่ผมไม่ได้คิดอะไรเกี่ยวกับเรื่องพวกนี้ แต่ดูจากที่ไอ้พลมันมาทำร้ายไอ้อู่แล้ว ผมก็อดคิดไม่ได้

"กู... ขอโทษว่ะ" ผมบอกกับไอ้อู่ มันเลยมองหน้าผมงงๆ

"ขอโทษกูเรื่องอะไรวะ"

"เรื่องที่กูทำให้มึงกับไอ้พลมีปัญหากัน"

"เออ ช่างมันเหอะ ถ้ามึงไม่ทำแบบนี้กูคงไม่รู้นิสัยจริงๆของพวกมัน ว่าพวกมันคิดยังไงกับกู"

มันตอบกลับผม จนผมหายรู้สึกผิดไปนิดเดียว ตอนแรกนึกว่ามันจะด่าอะไรผม แต่พอมันพูดออกมาแบบนี้ เลยทำให้ผม ไม่ต้องคิดมากอีกต่อไป

"ไอ้เบท..."

"หืม?" ผมเลิกคิ้วถาม หลังจากที่ไอ้อู่มันเรียกชื่อผม

"กูอยากอาบน้ำแล้วว่ะ ยังไงกูขอยืมเสื้อผ้ามึงใส่หน่อยดิ เดี๋ยวกูซักมาคืน"

"เออได้... แต่มึงต้องตามมาเอาบนห้องกูนะ กูไปนอนละ"

ผมแกล้งแหย่มันอีก หลอกแม่งให้ขึ้นมานอนที่ห้องผมจนได้ ถ้ามันไม่ตามขึ้นมาก็นอนเน่าไปบนโซฟานั่นแหละครับ ผมยิ้มก่อนจะเดินออกมา ปล่อยให้ไอ้อู่นั่งคิดมากไปคนเดียว

แต่ถ้าไอ้อู่จะอาบน้ำที่ห้องห้องน้ำข้างล่าง คงต้องเสียใจด้วยว่ะ เพราะห้องน้ำผมตรงชั้นล่างมีไว้สำหรับถ่ายเบาถ่ายหนักอย่างเดียว ไม่มีที่อาบน้ำ

"ไอ้สัด"

แล้วมันก็ด่าไล่หลังผมมา จนผมหลุดขำ ก่อนจะเดินขึ้นมาถึงห้องนอน ผมเดินเอาสร้อยไปเก็บไว้ในลิ้นชัก เพราะผมคง...ไม่ได้ใส่มันอีก พอเคลียร์อะไรเสร็จ ผมจึงไปอาบน้ำ พออาบเสร็จก็ออกมานอนรอไอ้อู่อยู่ที่เตียง

หนึ่งชั่วโมงผ่านไป ไอ้อู่มันยังไม่ขึ้นมาเลย ไม่ใช่ว่าหนีผมออกจากบ้านไปแล้วหละ เวรจริง

ผมเดินลงมาชั้นล่างเพื่อดูมัน เห็นไอ้อู่มันนอนราบไปบนโซฟา มันทนยอมเน่าจริงๆด้วย ไม่ยอมอาบน้ำ แล้วแม่งก็หลับไปแล้วอีก ผมเดินเข้าไปใกล้ๆมัน ไอ้อู่นอนหลับตาพริ้ม พ่นลมหายใจเข้าออกเป็นระยะ

ถ้าผมจะปลุกให้มันตื่น ก็คงทำไม่ได้ เพราะไอ้อู่มันดูเหนื่อยมากจริงๆ กับเรื่องที่เกิดขึ้น...

ผมเดินกลับไปเอาผ้าห่มกับหมอนลงมาให้มัน จัดแจงเอาหมอนหนุนหัวให้ ทีแรกนึกว่ามันจะตื่นลืมตาขึ้นมามอง แต่ไอ้อู่ก็ยังคงหลับตาสนิท หรือว่ามันเพิ่งหลับไปวะ เพราะคนที่เพิ่งจะนอน ช่วงแรกจะหลับลึกมาก

ผมนั่งมองใบหน้าไอ้อู่ใกล้ๆ จนทนไม่ไหวจูบปากมันไปที ใจจริงอยากจะลักหลับมันด้วยซ้ำ แต่ถ้ามันตื่นมาเห็น ผมได้โดนมันกระทืบตายแน่ แล้วแม่งก็นอนยั่วอารมณ์กูเหลือเกิน

แล้วไอ้อู่ก็ลืมตาขึ้นมา ทำเอาผมสะดุ้งตัวอยู่หน่อยๆ สรุปเมื่อกี้...มันได้หลับจริงหรือเปล่าวะ ถ้าไม่ได้หลับนี่ มันคงสัมผัสรสจูบของผมไปเต็มๆ

"มองอะไร" มันถามผม หน้ามันอยู่ห่างจากผมไม่เท่าไหร่ เพราะตอนนี้ผมนั่งคุกเข่าอยู่ข้างๆไอ้อู่

"มองคนเน่า น้ำแม่งก็ไม่ยอมอาบ"

"กูไม่มีเสื้อผ้าใส่"

"ก็บอกให้ขึ้นไปเอาที่ห้อง อีกอย่างคือห้องน้ำข้างล่างมันไม่ที่อาบน้ำ ถ้าจะอาบก็มีแค่ห้องกูห้องเดียวที่อาบได้"

"ชวนกูขึ้นห้องตลอดเลยนะมึง" รู้ทันกูตลอด

"ไม่ได้ชวน กูแค่จะให้มึงขึ้นไปอาบน้ำ อาบเสร็จค่อยลงมานอนข้างล่างก็ได้ กูไม่ห้าม..."

"เออ"

ไอ้อู่ขยับตัวลุกขึ้นมายืน ผมก็ยืนขึ้นเหมือนกัน เดินนำมันขึ้นไปบนห้อง ไอ้อู่ก็เดินตามผมมา พอเข้าห้องมาได้ผมก็หยิบผ้าขนหนูโยนให้มัน ไอ้อู่รับไว้แล้วเดินเข้าห้องน้ำไปเลย

ผมทิ้งตัวลงนอนบนที่นอน หยิบเอาโทรศัพท์มาเล่น รอจนกว่าไอ้อู่จะอาบน้ำเสร็จ  ผมจะได้ปิดไฟนอน ผมเปิดไลน์ดูมีข้อความของไอ้มิกซ์ที่เป็นคนทักผมมา ผมดูเวลาตรงหัวมุมโทรศัพท์เป็นเวลาตีสอง ป่านนี้มันคงนอนไปแล้ว งั้นผมค่อยคุยกับมันพรุ่งนี้

เสียงประตูห้องน้ำดังขึ้น ไอ้อู่เดินออกมาโดยที่มีผ้าขนหนูผืนเดียวคาดเอว ผิวข้างในร่มผ้ามันขาวดีครับ ขาวกว่าแขนมันเสียอีก เห็นทีกูอารมณ์ขึ้นเลยแม่ง อยากเอามันว่ะ น้ำผมไม่ออกมาหลายวันแล้ว

"เสื้อผ้า"

ไอ้อู่มันพูดขึ้นมาขัดความคิดหื่นๆของผม ผมเลยวางโทรศัพท์ไว้บนที่นอน แล้วลุกเดินไปหยิบที่ตู้เสื้อผ้าออกมาให้ไอ้อู่ เลือกหาเอาชุดที่ดูเซ็กซี่ให้มันใส่ มันก็รับเอาไปเปลี่ยน

ไอ้อู่ก็ใส่อยู่ตรงนี้ให้ผมดู แม่งยั่วกันนี่หว่า... น้องชายกูแข็งตัวแล้วเว้ย มึงเห็นไหมวะไอ้อู่

"เลิกมองกูแบบนั้นสักที" ไอ้อู่หันมาบอกกับผมครับ

"มองแบบไหน" ผมเลยถามมันกลับไป

"มองแบบที่มึงกำลังมองกูอยู่นี่แหละ ไอ้เหี้ย... สายตาแม่งโคตรหื่น กูไม่เอามึงหรอกเว้ย ไม่ต้องมามอง"

"คิดเยอะไปแล้วมึง รีบๆเปลี่ยนชุดเร็วๆจะได้ไปนอน ตีสองแล้วนะ"

"เออ"

มันตอบกลับ ผมเลยเดินมาทิ้งตัวลงนอนบนเตียง มองไอ้อู่ที่มันเดินเอาผ้าเช็ดตัวออกไปตากข้างนอกระเบียง แล้วเดินกลับเข้ามาในห้อง มันหันซ้ายหันขวามองหาอะไรสักอย่าง แต่ผมก็ไม่ได้ถามว่ามันมองหาอะไร จนไอ้อู่หันมามองหน้าผม

"กูขอนอนตรงโซฟานั่นนะ"

มันชี้ไปที่โซฟาริมห้องติดกับโต๊ะทำงาน ที่ผมเอาไว้นั่งอ่านหนังสือ จนผมกระตุกยิ้ม เพราะไอ้อู่มันกำลังนอนร่วมห้องกับผม ถึงจะไม่ได้นอนเตียงเดียวกันก็เถอะ แค่นี้กูก็มีความสุขแล้ว

"ไม่ไปนอนข้างล่างแล้วหรอวะ" ผมย้อนถาม มันเลยส่ายหน้าให้ผม

"ไม่ว่ะ ขี้เกียจเดินลงไป กูง่วง"

"ไม่กลัวกูจะปล้ำมึงไง"

"มึงลองมาปล้ำกูดิ ถ้าไม่เดี้ยงก็ตาย"

สัด มันขู่ผมว่ะ ไอ้อู่มันเดินไปนอนที่โซฟา ผมเลยลุกออกมาจากที่นอน มันก็มองมาที่ผมอย่างงงๆ จนมันเอ่ยปากถาม

"มึงจะไปไหนวะ"

"ไปเอาหมอนกับผ้าห่ม มึงนอนไปก่อน เดี๋ยวกูมา"

ผมพูดจบก็เปิดประตูห้องออกมา เดินลงบันไดมาเอาผ้าห่มกับหมอนที่ผมเอามาให้ไอ้อู่นอนตั้งแต่ทีแรก หอบเอาขึ้นไปให้มัน ไอ้อู่ลืมตาขึ้นมามองผม ตอนที่ผมเดินเอาของพวกนี้ไปให้มัน

"ดูแลกูดีจังวะ"

มันถามผมครับ ถ้ากูไม่ดูแลมึงจะให้กูไปดูแลใคร เพราะตอนนี้กูคิดจะเคลมมึงอยู่ไงไอ้อู่...

ผใมยิ้มให้มันแต่ไม่ได้พูดอะไร ก่อนจะเดินไปปิดไฟ แล้วกลับขึ้นเตียงไปนอน "ฝันดี"

ผมหันไปบอกไอ้อู่ท่ามกลางความมืด ไม่มีเสียงตอบกลับอะไรจากมัน แต่ผมก็ไม่ได้หวังอะไรมากอยู่แล้วครับ แค่ให้มันรับรู้ในสิ่งที่ผมบอกมันไปก็พอ

"เออ ฝันดี"

แม่ง...กว่าจะพูดออกมาได้ผมแทบหลับ ความรู้สึกมันช้า หรือว่ามันกำลังคิดตัดสินใจ ว่าจะพูดดี หรือว่าไม่พูด แต่อย่างน้อยๆมันก็พูดว่ะ คืนนี้ผมคงหลับฝันดีอย่างที่มันบอก


TBC.


มาต่อแล้วจ้า ขอบคุณสำหรับคอมเม้นนะคะ อู่เริ่มหวั่นใจอยู่บ้างแล้วค่ะ ขอบคุณที่ติดตามกันนะคะ

[kun]

อู่ต้องรู้ตัวแน่ๆๆๆตอนโดนเบทแอบจูบอ่ะ

[NuNam]

รักกันๆ นะจ้ะ หนุ่มๆ

[Zetnezz]

 

[Billie]

 

[GN_SWAG]

เราว่าเราเคยอ่านเรื่องนี้นะ แต่จำได้แค่เลือนราง ชอบอ่ะ แมนๆจีบกัน

[papapajimin]

ชอบตอนนี้ เบทดูแลดีเวอร์!!!!!!
ในความคิดนี้จะเครมอู่ตลอดเลยนะ 555555

[♥►MAGNOLIA◄♥]

อู่ คงเหนื่อยหน่ายที่จะมีเรื่องกับเบท เลยทำเฉยๆ
ตอนที่เบทจูบตัวเอง
เบท เต็มที่กับอู่สุดๆแล้ว

พล เอาเรื่องอู่ไปเล่าให้ภพ พี่ชายรู้แน่ๆ
พลต้องมีส่วนในการรุมทำร้ายเพื่อนตัวเอง
พี่ก็เลว น้องก็เลว ดีเอ็นเอเดียวกันชัดเจน
       
 

[puiiz]

 

[Jibbubu]

เบทพูดงี้ก็ไม่ถูกนะ ที่ว่าดูแลเพราะหวังเคลมเนี่ยมันทำให้คิดว่าแค่อยากฟันแล้วทิ้งมากกว่านะ

[ceylon]

โอ้โห ใจฉันนน แค่นี้ก็ดีมากแล้ว บรรยากาศต่างกับต้นเรื่องลิบลับ

[angel_Z4]

ขอบคุณที่ไม่ตีกันนะ ฮ่าๆๆ

แต่ยังข้องใจเรื่องคุณพี่สาวเบทกับอู่จัง มันค้างคาาาา เหมือนจะมีอะไรๆ (?)

[myd3ar]

ไม่ค่อยตีกัน ต่อไปก็รักกัน

[่jum]

เบท เก็บความหื่นบ้างนะ นิดหน่อยก็สามารถพาลงใต้สะดือได้นี่ 

[nunda]

ไอ้เบท ไอ้หืีน 555