ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่
2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ
เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น ก็ประมาณอย่าทำให้กระทุ้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้ ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ
4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ
5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้ มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว
6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย ทำได้ แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute ได้ ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน
7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
7.1 นิยาย 1 ตอน จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
- 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ
8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).
9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ
10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป
http://www.thaiboyslove.com ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป
11.บอร์ดนิยายที่โพสจนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรือ่งบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว
บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป
12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด
13.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ
14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ
15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเวปบอร์ด ควรจะให้เครดิตกับ...
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เวปไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ ให้โพสชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ พร้อมทั้งเวปไซต์ที่อ้างอิง
(กรณีนี้จะโพสอ้างอิงชื่อผู้โพสหรือเวปไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเวปไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสและเวปไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเวปไซต์สาธารณะ เช่น หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพส
- ถ้าเป็น FW mail ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail
16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข
17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฏการซื้อขายของเล้่าก่อน ด้วยนะคะ)
ว่าด้วยเรื่องการจะรวมเล่มนิยายขายในเล้า จะต้องมี ID ซื้อขายก่อน ถึงจะสามารถประกาศ ..แจ้งข่าว.. ที่บนหัวกระทู้ของนิยายได้ ในกรณีที่ รวมเล่มกับ สนพ. ที่มี ID ซื้อขายของเล้าแล้ว นักเขียนก็สามารถใช้ หมายเลข ID ของ สนพ. ลงแจ้งในหน้าที่มีเนื้อหารายละเอียดการสั่งจองนิยายได้
18.ใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดเรื่องสั้น ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที ส่วนเรื่องสั้นที่จบแล้วให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้วจะได้ไม่ถูกลบทิ้งและจะเก็บไว้ที่บอร์ดเรื่องสั้นไม่ย้ายไปไหน เช่นเดียวกับนิยายทุกเรื่องเมื่อจบให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้ว จะได้ย้ายเข้าสู่บอร์ดนิยายจบแล้ว ไม่เช่นนั้นม๊อดอาจเข้าใจว่าไม่มาต่อนิยายนานเกินจะโดนลบทิ้งครับ
thaiboyslove.com.......................................
Rrrrrrrr เสียงโทรศัพท์ดัง
ผมลืมตาตื่นขึ้นมาหยิบโทรศัพท์มาดูเวลาและรับสายเพื่อนสนิทในกลุ่ม
"ฮัลโหล"เสียงในสายที่เอ่ยมาตามปกติแต่น้ำเสียงติดจะเศร้าซึม
"เออว่าไง"
"มึงจำได้มั้ยวันนี้เรานัดกันไปถ่ายรูปรับปริญญานอกรอบ"ฉัตร เพื่อนในกลุ่มที่สนิทกันมาตั้งแต่ปีหนึ่ง
"โทษทีว่ะเใื่อคืนกูดื่มมาตื่นสายเลย"
"เออฟังเสียงก็รู้ละ แล้วมึงลืมปะว่ามึงต้องไปรับไอ้จิด้วย"เสียงฉัตรถอนหายใจหนักๆ ผมรู้ว่ามันกังวลเรื่องอะไร
"กูไม่ลืมหรอก ขอ15นาทีเดี๋ยวกูขับรถไปรับจิที่บ้าน"
"ครับไอ้คุณชาย เจอกันที่นัดนะมึงเนี่ยพวกกูถึงกันหมดละ"
"เออๆ ฝากทักทายไอ้พวกนั้นด้วย"
"ได้รีบๆมาเลยมึงพวกแม่งคิดถึง"
ผมวางสาย อาบน้ำแต่งตัวปกติผมเป็นคนที่อาบน้ำแต่งตัวเร็วอยู่แล้ววันนี้ผมไม่ได้เซตผมกลัวหล่อกว่าไอ้จิ
ผมกับเพื่อนในกลุ่มทุกคนเคยไปบ้านไอ้จิทั้งนั้นแต่ผมคงพิเศษกว่าพวกมันเพราะผม เป็นเพื่อนที่สนิทที่สุดของจิ
บ้านของจิเป็นบ้านไม้สองชั้นและยังมีศาลาไว้นั่งเล่นเมื่อก่อนพวกผมก็ชอบมานั่งก๊งเหล้ากันที่ศาลาบ้านจิเป็นประจำถึงขนาดที่จิมันเตยคิดว่าอยากจะเปิดร้านเหล้าแต่ดีที่พ่อมันเบรกไว้ซะก่อนก็เลยได้แค่ก๊งเหล้ากัน
ผมก้าวลงจากรถมากดกริ่งหน้าบ้าน
"อ้าวพี่แทน หวัดดีค่ะ"ส่วนเด็กสาวคนนี้ชื่อเจนเป็นน้องสาวจิเจนอายุห่างจากพวกเรา4ปีเห็นมาตั้งแต่ยังผมสั้นเท่าติ่งหูแต่บัดนี้เป็นสาวมหาลัยไปแล้ว
"หวัดดีเจน พี่ขอเข้าไปนะ"
"โอ๊ยยย เข้ามาเลยๆค่ะ"เจนเลื่อนรั้วกั้นให้ผมเดินเข้าไป
"พ่อกับแม่ไม่อยู่หรอ"
"พ่อกับแม่ไปวัดค่ะ"น้ำเสียงของเด็กสาวแผ่วลง
"งั้นพี่ขอตัวจิไปสักวันนะเดี๋ยวตอนเย็นมาส่ง"
"แหมถ้าเป็นพี่แทนต่อให้ไม่อณุญาตหนูว่าพี่จิก็คงหนีตามไปจนได้แหละ"เด็กสาวพูดติดตลกใบหน้ายิ้ม
"ใครว่าล่ะมันเคยทำแล้วต่างหาก"
ผมยิ้มน้อยๆให้กับเรื่องบ้าบอที่จิเคยทำแค่พวกผมนัดกันไปกินเหล้าแต่วันนั้นไอ้จิมันป่วยอยู่เลยไม่ได้ชวนพอมันเห็นรูปในเฟซมันก็แอบพ่อมันออกจากบ้านเพื่อมาเที่ยวกับพวกผม
เจนเดินนำผมเข้าไปในบ้านภายในบ้านยังเหมือนเดิมเหมือนครั้งที่พวกผมมาหาจิทุกครั้ง โปสเตอร์ภาพยนตร์เรื่องที่มันชอบ รูปครอบครัวตั้งแต่สมัยพ่อแม่มันยังหนุ่มสาว และรูปล่าสุดเห็นจะเป็นรุปครอบครัววันที่เจนเรียนจบม.6 เจนเดินมาหยุดอยู่หน้าห้อง
"พี่แทนเข้าไปเองนะ"เจนหันมายิ้มน้อยๆ
ผมเปิดประตูเข้าไปในห้องของจิที่เหมือนจะหลุดเข้าไปในร้านหนังสือ จิเป็นคนชอบอ่านหนังสือมากและอ่านได้ทุกประเภททุกครั้งที่ไปเดินห้างด้วยกันจิมักจะได้หนังสือติดสอยกลับมาด้วย ในห้องจึงมีชั้นหนังสือสามสี่ตู้ ผมเดินเข้ามาหยุดอยู่ปลายเตียงกลิ่นของห้องยังเหมือนเดิมไม่เคยเปลี่ยนโต๊ะเขียนหนังสือถูดจัดเรียบร้อยกรอบรูปตั้งเด่นกลางโต๊ะ
ผมออกมาจากห้องพร้อมกับล่ำลาเด็กสาว
เรานัดกันไว้ว่าจะไปปถ่ายรูปกันที่ทะเลที่เราเคยไปรับน้องด้วยกันตอนปีหนึ่ง
"มาสักทีนะไอ้คุณชาย"นิ้ง เดือนคณะที่ดูภายนอกแล้วไม่น่าจะคบกับพวกผมได้แต่นิ้งก็มีบางอย่างที่บอกไม่ถูกว่าอะไรทำให้เราคบหาเป็นเพื่อนสนิทกันได้นานขนาดนี้
"โทดทีว่ะเมื่อคืนดึกไปหน่อย"
"ไม่ใช่แอบพาไอจิไปทำมิดีมิร้ายที่ไหนหรอวะ" ไอ้โต หนุ่มใต้หน้าโหดแต่ว่าจิตใจมันดีขัดกับภายนอกเป็นคนรักเพื่อนฝูงพึ่งพาได้
"สัสเดี๋ยวไอ้จิก็หักคอมึงหลอกห่า" ชมพู เป็นพี่หรือเพื่อน? จริงๆชมพูแก่กว่าพวกผมหนึ่งปีมันซิ่วมาแต่มันบอกไม่ต้องเรียกมันพี่มันไม่อยากมีน้อง
"ลามปามละพวกมึงไอ้จิโกรธตัวใครตัวมันนะ5555"ผมแกล้งอำพวกมัน
"บรื้๊อออ"ไอ้ฉัตรทำหน้าตาขนลุก
พวกเราจ้างรุ่นน้องในคณะให้มาถ่ายรูปให้เพราะไอ้จิเคยบอกว่าถ้าจบก็จะให้น้องมันถ่ายรูปให้พวกผมเลยจัดการให้มัน
"ชิดๆกันหน่อยพี่ พี่นิ้งจับพี่จิแน่นๆนะอย่าให้ตก" นิ้งจับจิไว้แน่นด้วยกลัวตก
พวกเราผลัดกันถ่ายรูปเดี่ยวบ้างกลุ่มบ้างหรือคู่บ้าง
ตกเย็นก็หาร้านนั่งจิบเบียแลกเปลี่ยนสารทุกข์สุกดิบเพราะตั้งแต่จบมาต่างคนก็ต่างได้งานหรือกลับบ้านเกิดไม่แปลกที่ทุกคนจะคุยกันไม่หยุดถึงขนาดแย่งกันพูดนี่ขนาดคุยกันในกรุ๊ปไลน์ทุกวัน
"มึงว่าปะเวลาแม่งผ่านไปไวเนอะแปปๆก็จะรับปริญญาละ"ฉัตรพูดขึ้น
"กูก็ว่างั้นกว่าจะเข็นกันให้จบทุกตัวนี่เปลืองเหล้าเปลืองเบียชิบหาย"ไอ้โต
"อิคุณโตคะชั้นว่าแกคนเดียวเลยค่ะแดกอย่างกะเครื่องสูบน้ำ"ชมพู
"นี่ถ้าไม่ได้ไอ้จิช่วยนะกูว่าพวกเราคงยังไม่จบแน่เลย555"นิ้ง
ทุกคนพร้อมกันเงียบ
"เฮ้ยมึงอย่าเงีบดิวะกูรู้สึกผิดเลย"นิ้ง
"ก็จริงของมึง กูอยากให้มันยังอยู่กับพวกเราตอนนี้จังคงมีคนเมาก่อนแหง"โต
"แต่กูเชื่อว่าจิมันยังอยู่กับพวกเรานะ" ทุกคนหันมองหน้าผม
"อยู่ในความทรงจำไง" ทันใดนั้นรอยยิ้มอิ่มเอมใจก็ปรากฎบนใบหน้าเพื่อนกลุ่มนี้
"โดยเฉพาะมึงใช่มั้ยล่ะแทน"นิ้งแซว
ผมไม่ได้ตอบแค่ยิ้มกลับไป ก็จริงระหว่างผมกับจิมันมีความพิเศษกันมากกว่าเพื่อนคนอื่น ความห่วงใยความคิดถึงความหวังดีและอาจจะมีความรักแต่มันทันจะได้ดูแลอย่างเต็มที่ความรักของจิกับผมก็ไม่มีวันสมหวัง
ย้อนกลับไปปีที่แล้วในวันสอบวันสุดท้ายตัวสุดท้ายพวกเรานัดกันว่าใครเสร็จก่อนให้มารอที่โต๊ะประจำใต้ตึกคณะ วันนั้นจิเสร็จคนแรกแต่มันไม่ได้ไปรอพวกเรานั่งรอจิจนเกือบเย็นโทรหาก็ไม่ติดเลยตัดสินใจว่าไปหาที่บ้าน ทุกคนในครอบครัวจิอยู่พร้อมหน้า แม่บอกว่าจิกลับเข้ามาเอาของจะเอาไปให้เพื่อน พวกผมไม่มีใครได้เจอจิพวกเรานั่งรอหวังเจอจิที่บ้านแต่วันนั้นจิไม่ได้กลับมาอีกเลย มีโทรศัพท์โทรมาจากโรงพยาบาลวันนั้นเป็นวันที่ผมอยากจะให้เป็นแค่ฝัน โทรศัพท์ถึงครอบครัวจิข่าวร้ายจิถูกรถชนเสียชีวิตในที่เกิดเหตุคนขับรถหนีหายไป หมอบอกว่าถ้ามาเร็วกว่านี้จิอาจไม่ตาย ร่างของจิถูกเข็นออกมา มีแต่เสียงร้องไห้เศร้าโศกเสียใจจิเป็นที่รักของทุกคน เพื่อน รุ่นพี่รุ่นน้อง อาจารย์ ตั้งแต่วันนั้นผมกลายเป็นคนพูดน้อยลงผมเชื่อว่าต้องใช้เวลาผมยังทำใจไม่ได้
พวกเราล่ำรากันช่วงนี้คงได้เจอกันบ่อยเพราะอีกอาทิตย์ก็ถึงวันรับปริญญา
ผมพาจิกลับมาส่งที่บ้านเจอครอบครัวของจิทุกคนและพ่อกับแม่ของจิก็ยังเอ็นดูผมเหมือนเดิมเหมือนตอนที่จิยังอยู่
ผมวางกรอบรูปจิไว้ที่เดิมจ้องมองใบหน้าของคนในรูปพร้อมคิดว่าถ้ายังอยู่ผมจะรักเขาให้มากให้เขาเป็นคนที่พิเศษกว่าคนอื่่นๆตลอดไป
5ปีผ่านไป
"ไอ้แทนทางนี้ๆ"
บ่าวสาวที่ผมคุ้นเคยนิ้งกับฉัตรทั้งสองคนซุ่มปลูกต้นรักมาหลายปีโดยเริ่มจากเพื่อนที่รู้ใจจนตกลงจะเป็นเพื่อนคู่คิดกันตลอดไป
"ยินดีด้วยนะพวกมึง"ผมให้ของขวัญกับบ่าวสาวเป็นกล่องดนตรีที่ซื้อจากตอนไปดูงานที่ญี่ปุ่น
"ขอบใจมากมึงแค่มึงมาก็ดีใจละ นี่ชมพูกับโตก็กำลังมา"
ตึก ตึก ตึก ตึก เสียงฝีเท้าของคนสองคนวิ่งมาทางพวกผม
"รถติดมากกกมึง"ชมพูที่วิ่งมาหอบแฮ่กๆ
"ก็มึงไม่ใช่หรอที่แต่งตัวนานน่ะ"โตหันไปเหน็บ
"แหม่มึงวันนี้วันของเพื่อนรักนะเว้ยก็ต้องจัดเต็มดิวะ"ชมพู
"วันของกูนะคะชมพูมึงจะสวยกว่ากูไม่ได้"นิ้งแซว
"จ้าาาวันนี้ให้เพื่อนสวยที่สุดค่ะ 10 10 10 "
"เกลียดค่ะ555"
"มาๆถ่ายรูปดีกว่า"เป็นฉัตรที่หยุดการสนทนาของสองสาวก่อนที่จะไม่ได้ทำอะไรสักที
ในงานมีการเปิดpresentationเป็นวิดิโอที่ตัดต่อมีคลิปที่พวกเราเคยถ่ายด้วยกันสมัยเรียนในนั้นมีจิอยู่ด้วย ภาพในวันวานฉายจนจบ บ่าวสาวเล่าถึงที่มาที่ไปที่พวกเขาได้รักกัน ผมชอบประโยคที่ว่า "เราสองคนเริ่มจากเพื่อนค่ะเป็นเพื่อนรักและจะยังเป็นเพื่อนคู่คิดกันจนแก่เฒ่า"นิ้งที่พูดเองร้องไห้เอง พวกผมโห่แซวเจ้าสาวที่วันนี้ขี้แย
วันหยุดที่กำลังจะถึงทุกคนนัดกันจะไปหาจิที่บ้าน
"สวัสดีค่ะ/ครับ พ่อแม่"พวกผมกล่าวสวัสดีพ่อแม่ของจิ
"สวัสดีเด็กๆ เอ๊ะ ไม่เด็กแล้วสินิ้งกำลังจะมีน้องแล้วนี่"แม่พูดแซว
"ไม่กี่เดือนเองค่ะแม่"นิ้งยิ้มรับ
"มาๆเข้ามาก่อน"พ่อ
"เห็นเด็กพวกนี้โตขึ้นขนาดนี้ละใจหายเนอะพ่อเห้นตั้งแต่ยังเป็นขี้เมากันอยู่เลย"
"ไอ้โตคนเดียวเลยครับแม่ที่ขี้เมา"ฉัตรพูดขึ้น
"ไอ้ห่าใครกันที่เช้ดอ้วกให้มึงห๊ะ"โต
"ไม่ใช่กูหรอวะที่เช้ดให้พวกมึงน่ะ"ผมพูดแทรก
"อู้ยยยย"ไอ้โต
"แม่คะหนูขอขึ้นไปหาจินะคะ"ชมพู
"ตามสบายจ้ะ"
ตอนนี้ทุกคนอยู่ในห้องของจิและทุกอย่างยังเหมือนเดิมเพราะคนในบ้านช่วยกันดูแล เจนก็ทำใจได้จนกล้าเข้ามานอนเล่นได้แล้วเจนเคยเล่าว่าแรกๆไม่อยากเข้ามาห้องจิเพราะในนี้มีแต่ความทรงจำของเธอกับพี่ชาย
"หวัดดีไอ้จิพวกกูมาหาแล้วนะเว่ย"โต
"นี่กูกำลังจะเป็นพ่อคนแล้วนะเว่ย"ฉัตร
"ไม่รู้เด้กผู้หญิงหรือเด็กผู้ชายแต่ฉันขอให้เค้าน่ารักเหมือนแกสักครึ่งก็ดีนะจิ"นิ้ง
"ชั้นก็เหมือนเดิมโดนเททั้งปีทั้้งชาตินี่กะจะโสดเป็นเพื่อนไอ้แทนแล้วนะ"ชมพู
"ไม่เกี่ยวกับกูเลยชมพูกูแค่ยังไม่อยากมีใครเว่ย"ผม
"ไม่ใช่ว่าลืมคนแถวนี้ไม่ได้หร๊อ"ชมพู
"พูดมากว่ะ"ผมแกล้งว่าแซว
"กูสบายดีจิและยังเหมือนเดิมในชีวิตกูมีใครผ่านเข้ามาหลายคนนะแต่กูยังไม่พร้อมว่ะ มึงว่ากูควรเริ่มต้นใหม่ได้หรือยัง"
ผมพูดเล่นๆแต่นาทีนั้นรู้สึกถึงลมพัดภายในห้อง ทุกคนหันมามองหน้ากัน โตที่ขี้กลัวถึงกับกลืนน้ำลาย
"กูว่ามึงรู้แล้วนะว่าจิมันจะบอกว่ายังไง"ฉัตร
ผมมองรูปของคนตรงหน้าจิคงอยากให้ผมได้เริ่มชีวิตใหม่เหมือนอย่างเพื่อนๆ ไม่ว่าต่อไปผมจะมีใครที่เป็นเพื่อนรักหรืออาจได้เป็นเพื่อนคู่คิดผมก็จะไม่ลืมคนที่สอนให้ผมรู้จักคำเหล่านั้น เพื่อนรัก
หัวข้อ: Memory,friends and my first love 28/2/2017 (อ่าน 1241 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก