โอ๊ยยยย ไม่ว่างมาอ่านแปปเดียว กลับมาอีกทีจบแล้ว
โทษงานมากก็ไม่ได้เดี๋ยวไม่มีตังเปย์หนุ่มๆในสต็อกของ นข.
ขอโพสรวมๆเลยแล้วกัน
นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายที่ดีมากๆเรื่องนึงเลยทีเดียว มันมีรสชาติครบเกือบทุกรส
ส่วนตัวชอบ เจ๊ฟางซินที่สุด คือเป็นคนที่มีความคิดดีมากๆ แต่เสียดายที่เจ๊แกไปสบายซะละ
ส่วนผิดหวังมากที่สุดต้องยกให้ไป๋ซาน ไป๋ซานคือคนที่เราสงสารมากๆคนนึงเลยกับสิ่งที่ต้องเจอ แต่ในตอนจบเรากลับเกลียด แต่มันอารมณ์แบบเกลียดไม่สุดอ่ะ เพราะตัวไป๋ซานเองนั้นไม่ได้รับโอกาสดีๆแบบลูกเต่าน้อย และตอนนั้นที่ไป๋ซานได้ยินจินไห่พูดโน้มน้าวใจคน ใจที่ต้องการความเท่าเทียมจึงเอนเอียงไปแบบไม่ทันยั้งคิดและความไม่รู้เดียงสา
แต่เมื่อโตขึ้นมา แทนที่จะคิดไตร่ตรองอะไรให้ดีกว่าเดิม กลับยึดมั่นในสิ่งที่เชื่อจนไม่มองทางอื่นๆ สุดท้ายแล้วความเชื่อคนที่เทิดทูนก็กลับมาทำร้ายตน ได้แต่เบะปากมองบนใส่จริงๆ
แต่ที่ทำให้เกลียดจริงๆเลยคือดันมาหรอกเต่าน้อยซะได้ น่าโมโหตรงนี้แหละ
ส่วนตอนจบทำได้ดีมากๆ ดีจนแอบน้ำตาซึม ตอนแรกลุ้นมากๆนะว่าจะหนีไปไหนกัน สุดท้ายมาลงล็อคที่ไต้หวัน (ถึงกับไปหาประวัติของไต้หวันมาอ่านเลยทีเดียว)
สุดท้ายแล้วขอขอบคุณ belove ที่แต่งนิยายน้ำดีให้ได้อ่าน
ปล.รออุดหนุนนะจ๊ะ
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
