ตอนที่ 15 บทเรียนรักร้อนแรง NC18+? END
สวัสดีครับ ผมชื่อเทมนที บ้านไม่รวยแต่มีเพื่อนหล่อ สถานะล่าสุดมีแฟนแล้ว ออ พวกคุณรู้กันแล้วหรอครับ แน่ล่ะสิ วันที่ผมตัดสินใจแน่วแน่ว่าจะมีแฟนถูกถ่ายทอดสดผ่านเว็บไซต์ของคุณมาร์ค ซัคเคอร์เบิร์กไปทั่วโลก แถมยังเป็นประเด็นให้ไอ้พวกเพจจอมดูด ดูดคลิปไปเผยแพร่อีกยาว ๆ แม้ว่าผมจะเอามีดจี้คอคนต้นตอให้ลบคลิปแล้วก็ตาม เรื่องนี้เป็นทอล์กออฟเดอะทาวน์จนผมไม่กล้าไปมหาลัยอยู่สามวันสี่คืน ดีหน่อยที่ผมเป็นคนจริงและค่อนข้างแน่จริง เพราะไม่งั้นผมคงผ่านการบูลลี่จากสังคมโซเชี่ยลมาไม่ได้ เรียกว่ารอดตายมาได้แบบร่อแร่และยังมีผู้คนจดจำ
ส่วนคนที่ไม่รอดน่ะ รอดตายมาได้อย่างปาฏิหารย์เช่นกัน คิดไปคิดมาวันนั้นผมน่าจะเอาตีนอุดจมูกซีซั่นให้ตาย ๆ ไปซะ จะได้ไม่ต้องมาเป็นเวรเป็นกรรมกันจนถึงตอนนี้ ถ้าคุณคิดว่าเป็นแฟนกันแล้วอะไร ๆ คงจะเปลี่ยนไป คงจะมีรสชาติชีวิตหอมหวานราวน้ำตาลปึก ผมบอกได้เลยครับว่าคุณคิดผิด ผมและซีซั่นยังคงเป็นคนเดิมอย่างเสมอต้นเสมอปลาย เพียงแต่เพิ่มความรัก ความห่วงใยและดูแลกันมากขึ้นเท่านั้น ถ้านึกภาพไม่ออก ผมอยากจะให้ทุกคนดูตัวอย่างจากบทสนทนาดังต่อไปนี้ครับ
“ไอ้ซั่นนี่มึงทำอะไรกับรองเท้ากูเนี่ย”
“ก็เทมให้ยืมแล้วอ่ะ เราก็เลยใส่ไปเรียนมา”
“บ้านพ่องมึงเรียนกลางคันนาหรอ เหี้ย ลูกกูเปื้อนหมดแล้ว”
“อย่าโมโหดิ เดี๋ยวซื้อให้ใหม่”
“หึ อย่างมึงอ่ะหรอจะซื้อ Adidas ให้กู”
“Adidas อะไร ไทยนิยมต้องนันยาง”
“งั้นให้พ่องตายเหอะ ค่อยซื้อใช้กูอ่ะ เอารองเท้ากูไปซักเดี๋ยวนี้เลย”
“ทำไมแฟนไม่อ่อนโยน สาปแช่งพ่อสามีหวังมรดกไม่น่ารักเลย”
“ใครสามี”
“เราไง”
“มึงรู้ได้ไงว่ามึงจะเป็นสามี คาดหวังมากไปป่ะ”
“ไม่เป็นสามีก็ได้ เป็นผัวดีกว่า เมียใช้ไปซักรองเท้าก็คงต้องทำ”
“ไอ้ซั่น! ไอ้เวร! ระวังตูดไว้เหอะมึง! ”
“แล้วแฟนจ๋าซ้อมขมิบตูดยังอ่า เป็นห่วงนร้าาาา จุ๊บ ๆ ”
ครับ นั่นล่ะครับท่าน ความห่วงใยของผมและซีซั่นก็มีเพียงเท่านี้ แล้วก็ไม่ต้องสงสัยไปว่าทำไมคำพูดคำจาของเรายังต่างระดับชั้นเช่นเดิม ผมพยายามแล้ว ซีซั่นเองก็พยายามแล้ว พอลองพูดสำเนียงอ่อนหวานแบบคนรักกัน ครับ ๆ ขา ๆ ที่รัก เบ่บี๋ ขนแม่งลุกเกรียวตั้งแต่หูชั้นใน น้ำย่อยในกระเพาะเต้นผลั่บ ๆ จนอยากจะอ้วก พอให้ซีซั่นขยับความหยาบโลนมาพูดมึง ๆ กู ๆ แม่งก็กระแดะบอกว่าไม่อ่อนโยนอีก เรื่องการพูดจามันเลยจบประเด็นไปตามเหตุผลเหล่านี้ ส่วนอีกเรื่องที่หลายคนยังสงสัย… ใครกันแน่ระวังตูด
เอาเป็นว่าเรื่องดังกล่าวกำลังจะได้คำตอบภายในหนึ่งหรือสองชั่วโมงนี้ก็แล้วกันครับ
“ไหนอ่ะ อ่านให้ฟังมั่งดิ”
“เชี่ย ของแบบนี้ใครเขาอ่านออกเสียงกันวะ”
“แล้วแบบนี้เมื่อไหร่จะได้อินเนอร์ แม่งมีแต่อ้า ๆ ซี้ด ๆ ไรก็ไม่รู้” ซีซั่นเริ่มบ่นอิดออดเมื่อเราตัดสินใจอ่านนิยายเฉพาะกลุ่มเรื่องหนึ่งด้วยกัน เอาเป็นว่าในทีแรกผมค่อนข้างคาดหวังว่าเนื้อหาแจ้งเตือนเรท 20+ มันจะช่วยให้ผมได้เรียนรู้ในเรื่องที่ไม่เคย แต่ใครจะไปคิดว่าไอ้คนข้างตัวมันจะมานั่งจุ้มปุ้กจ้องจอโทรศัพท์เพราะไม่เคยผ่านมือชายใดมาเหมือนกัน
“ใจเย็นดิวะ มึงไม่อ่านก็หลบไปนั่งปลายเตียงนู่นเลย กูจัดการเอง” ผมว่าพลางหยิบหมอนฟาดใส่หน้าคนข้าง ๆ ออ ไม่ต้องสงสัย และผมจะไม่แอ๊บใสเช่นกัน ใคร ๆ ก็มีครั้งแรกกันทั้งนั้น และก็แน่นอนว่าใคร ๆ ก็ย่อมมีอารมณ์ความต้องการทางเพศ ถ้าผมมัวแต่เขินอายชาตินี้จะได้ฟินกับชาวบ้านเขาหรอครับ แม่งพูดไปกระดากปากไป เสียภาพลักษณ์ที่สั่งสมมาทั้งชีวิตหมด
“เรื่องอะไรล่ะ ถ้าเราหลบตอนนี้ก็เสียโพชิชั่นอ่ะดิ” ซีซั่นหันมายิ้มให้ผมอย่างมีนัยยะสำคัญ เขาค่อนข้างมันใจว่าจะมีชัยชนะอยู่เหนือผม ส่วนผมนั้นได้แต่คิดเอาเองว่าเรื่องแบบนี้มันจะรีบสรุปไม่ได้หากไม่ลองจริง ใครจะไปรู้ ผมอาจจะจับซีซั่นพลิกคว่ำแล้วแทงสวนไปเลยก็ได้
“เดี๋ยวก็รู้ เงียบก่อนดิ” ผมพยายามจะอ่านนิยายโดยไม่พึ่งเนื้อเรื่องต่อ แต่ดูท่าว่าแม่งจะไม่ได้ช่วยอะไรผมเลย ไอ้บทบาทในนิยายที่อ่านกับความเป็นจริงมันต่างกันโดยสิ้นเชิง แน่นอนว่าผมไม่ได้มีรูปร่างอ้อนแอ้นอ่อนแอเหมือนปลากระพรุน และซีซั่นก็ไม่ได้ร่างยักษ์สูงเท่าขอบประตูเซเว่น ก็ยอมรับแหละว่าอ่านแล้วรู้สึกเสียวท้องน้อยแปลก ๆ แต่มันไม่ได้ช่วยเพิ่มพูนทักษะใด ๆ ให้กับผมเลย
“อะ อ๊ะ อะ อ่า อือออ อ้าาาาา อ่าาาาา อ้าาาาาาาาาาาาาา”
“สัด อ้าเหี้ยอะไรมึงเนี่ย”
“เราพยายามใส่อินเนอร์ตามอยู่อ่ะ ดูดิ อ้าทุกห้าบรรทัด”
“แล้วไอ้ซี้ด ๆ นี่ต้องออกเสียงยังไง จำเป็นม่ะ ซี้ดดดดดดดด อ้าาาาาาาาาา”
“โอ๊ย หยุดทำเสียงพิลึกได้มั้ยเนี่ย”
“โอ้ววว ยาหยีผมรักคุณที่สุด โอ้วววว ผมจะถึงแล้วล่ะยาหยี คุณนี่มันสุดยอดไปเลย ซี๊เ …เดี๋ยวนะ ทำไมซี้เออ่ะ ซี้แล้วสระเอคืออะไร”
“เอ๊ะมึงนี่ เขาพิมพ์ผิดมั้ง”
“มือหยาบไล้ไปตามแก่นกายชูชัน… ทำไมมือมือหยาบ ทำไมไม่ทาครีม แล้วทำไมใช้คำว่าแก่นกายไม่เห็นได้ฟีลเลย จู๋ก็จู๋ xวยก็xวยดิ… โอ๊ววว ที่รักxวยผมโด่แล้ว งี้อ่ะ”
“โว้ยยยยย! พอ! ไม่อ่านแล้ว จบ! พอกันที! ” ผมปิดล็อคหน้าจอโทรศัพท์ตัวเองทันที พิงหลังลงไปกับหัวเตียงแล้วก็ปล่อยให้หน้าแดงขึ้นมาซะแบบนั้น ฉิบหาย ว่าจะไม่เขินแล้วนะ แต่พอเห็นซีซั่นยังจ้องหน้าไม่หยุดผมก็อดเขินไม่ได้อยู่ดี ฉิบหาย ใครใช้ให้มันอ่านออกเสียงพร้อมวิพากษ์วิจารณ์ออกมาซะหมดแบบนั้นวะ
“อ่านนิยายวายไม่เวิร์คเลย นี่เทมไปปรึกษาใครมาเนี่ย”
“ไอ้นีล”
“ห่ะ นีลเป็นผู้หญิงนี่ ทำไมไม่ปรึกษาณนนอ่ะ” ซีซั่นดูจะตกใจไม่น้อยที่รู้ว่าผมไปเอาความคิดเรียนรู้ผ่านนิยายวายมาจากใคร ก็ไอ้นีลเนี่ยสายวายตัวยงเลยนะเว้ย ถึงมันจะไม่มีแฟน กรี๊ดผู้ชายที่แดกไม่ได้ไปวัน ๆ แต่เรื่องชายชายพวกนี้ขอให้บอก ยิ่งกว่าเจ้าแม่ ถึงถามนีลจะไม่ได้ข้อมูลแบบเซอร์เรียล แต่อย่างน้อยผมก็ไม่ต้องไปบากหน้าถามไอ้นนแล้วโดนมันหัวเราะเยาะกลับมาล่ะวะ
“เรื่องอะไร ปรึกษาไอ้นนก็โดนมันขำเอาดิ”
“โดนเพื่อนขำเพราะถาม กับขำเพราะเอากันไม่เป็นนี่อะไรน่าอายกว่ากัน”
“มึงอ่ะตัวดีเลย ล้วงกูตั้งหลายที เสือกทำไม่เป็น ล้วงอยู่นั่นอ่ะ ลูกกูเฉามือหมดแล้ว”
“ไม่ได้บอกว่าทำไม่เป็นสักหน่อย แค่บอกว่ายังไม่เคยเลยไม่มั่นใจเรื่องทางเทคนิค” ซีซั่นยักคิ้วใส่ผมราวกับเป็นต่อ ส่วนผมก็ทำได้เพียงใช้ศอกทุ้งข้างลำตัวให้เขาห่างออกไปบ้างเท่านั้น ไม่ได้หรอก โอกาสแบบนี้แหละโคตรเหมาะกับคนที่จ้องจะพลิกสถานการณ์อย่างผม ถ้าผมปล่อยให้ซีซั่นเป็นงานและควบคุมสถานการณ์ได้ก่อน มีหวังมันได้ขึ้นตำแหน่งสามีสมใจแน่ ไม่ว่ายังไงวันหวยออกตามปีปฏิทินเช่นวันนี้ จะต้องเป็นวันมงคลเบิกฤกษ์โหมโรงให้จงได้
“งั้นดูหนัง” ผมทำท่าจะคว้าโทรศัพท์ตัวเองขึ้นมาอีกครั้ง แต่ยังไม่ทันได้ปลดล็อคหน้าจอ ซีซั่นที่มีดีแค่ล้วงก็ถือวิสาสะเริ่มกิจกรรมล้วงลับแล้วจากไปอีกครั้ง เขาปัดมือถือผมจนหล่นลงไปกับซอกเตียง และพลิกตัวขึ้นมาคร่อมผมไว้ในเวลาเพียงเสี้ยววินาทีเท่านั้น ผมถูกซีซั่นล็อคร่างเอาไว้จนติดกับหัวเตียง เหอะ คิดว่ากลัวหรอ ทำเป็นเก่ง ทำเป็นเปล่าเห้ย! ทำเป็นเปล่า!
“ไม่ต้องดูหรอกเสียเวลา รวมมิตรทะเลรอบที่แล้วยังไม่เข็ดรึไง”
“เชี่ย ได้โปรดอย่าพูดถึง” คือเรื่องมันเป็นแบบนี้ครับ นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่ผมมาเปิดโลกอะไรแบบนี้ เมื่อวันก่อนนู้นผมอยากศึกษาหาความรู้เพิ่มเติมเลยเสิร์ชหาหนังอย่างว่าผ่านอินเทอร์เน็ต แล้วผลเป็นยังไงล่ะหรอ หึ หม้อรวมหม้อใหญ่ ผู้ชายกล้ามปูแม่งโผล่มาเป็นสิบ ผมงี้ปิดคลิปแทบไม่ทัน แม่ง คืนนั้นผมก็เลยต้องจบการเรียนรู้ด้วยกิจกรรมโลกสวยด้วยมือเรา ออ… ผิด โลกสวยด้วยมือแฟน
“โอเค ไม่พูด” พูดจบซีซั่นก็โน้มใบหน้าลงมาประทับริมฝีปากที่ซอกคอผม เสียงออกแรงดูดดันดังขึ้นพร้อม ๆ กับความรู้สึกเจ็บแปรบเสียวซ่านที่ถูกปลุกระดม แน่นอนว่าตามเสต็ปซีซั่นจะต้องใช้มือดำเนินการรุกรานเข้ามาที่ร่างกายของผมด้วย แต่ดูเหมือนว่าครั้งนี้แม่งจะล้วงลึก ล้วงจริง ล้วงจังมากกว่าทุกที แถมยังวนเวียนเล่นหัวนมผมราวกับเรื่องสนุก เชี่ย… บี้จุดยุทธศาสตร์กันขนาดนี้ตัดเอาไปเล่นที่บ้านเลยมั้ยล่ะ
“อืออออออ มึงใจเย็นก่อนดิ๊”
“ไม่เย็นแล้ว”
“แล้วมึงทำเป็นรึไง”
“ไม่เคยกับผู้ชายก็ใช่ว่าจะไม่เป็นเลยซะหน่อย อาศัยสัญชาตญาณ” ซีซั่นยักคิ้วแรงแรง ๆ ให้ผม และโน้มลงมาปิดผนึกริมฝีปากผมแทบจะทันที ริมฝีปากแห้งผากเพราะลิปมันหมดเผยอขึ้นรับสัมผัสอุ่นร้อนเป็นอย่างดี โชคดีจริง ๆ ที่วันนี้มีแค่รสชาติกระเพราไก่ติดปลายลิ้นเข้ามา
ผมไม่ได้ส่งเสียงใด ๆ ออกไปขณะที่ซีซั่นกำลังหยอกล้อเล่นไปทั่วร่าง ว่ากันตรง ๆ ก็คือผมกำลังต้องอยู่ในสถานการณ์เป็นรองอย่างไม่อาจห้ามได้ แต่ถึงกระนั้นผมก็ยังมีความหวังอยู่ลึก ๆ ว่าจะไม่ต้องเสียตูดให้มัน แม้ว่าตอนนี้ร่างกายผมจะแอ่นรับเรียวมือที่ลากผ่านแผ่นหลัง และพ่ายแพ้ให้กับจังหวะการดูดเม้มเหมือนหิวข้าวไปมากแล้วก็ตาม
“ที่ผ่านมาแค่เกรงใจหรอกนะ” ซีซั่นหยุดกระซิบที่ข้างใบหูผม เขาปลดเปลื้องเสื้อผ้าตัวเองอย่างรวดเร็ว แม้แต่กางเกงในพันปีก็ยังถูกโยนทิ้งไปต่อหน้าต่อหน้า ผมเชิดใบหน้าขึ้นมองเพดานแม้ว่าจะเคยเห็นมันมาแล้วก็ตาม ก่อนที่ในจังหวะนั้นซีซั่นจะหันมาคว้าเสื้อยืดของผมและหมายมั่นปั้นมือที่จะดึงมันออกในคราวเดียว
ปั๊กกกก!
“ไอ้สัด! หัวกู” ผมโวยวายลั่นออกมาเมื่อหัวกระแทกเข้ากับขอบเตียงเขาอย่างจัง ไอ้เวรนี่ไม่ดึงเสื้อเปล่า ๆ แม่งพยายามจะใช้อีกมือดึงกางเกงยางยืดของผมออกด้วย กะมัลติทาสกิ้งแต่สมองน้อยไง แล้วผลเป็นไงล่ะครับ ตัวผมแม่งดันไหลลงมาด้วยนิดนึง หัวก็ลั่นสิงานนี้
“อุ๊บส์ ซอรี่นะ” ซีซั่นไม่ได้หยุดการกระทำใด ๆ เลยแม้ว่าหัวผมจะได้รับการประทบกระเทือน เขาจับช่วงขาผมดึงลงไปจึงกระทั่งผมนอนราบอยู่กับเตียง ตอนนี้เราสองคนไม่ต่างอะไรกับชีเปลือยเวอร์ชั่นที่กำลังคิดจะสมสู่กัน
“เดี๋ยว ๆ มึงจะทำอะไร” ผมร้องเสียงหลงเมื่อซีซั่นลากลิ้นวนไปมาบริเวณหน้าท้อง ผมชันขาขึ้นข้างนึงจนแทบจะจิกปลายเท้าลงไปกับเตียง สองมือพยายามจะขยุ้มผมของซีซั่นเอาไว้เพื่อระบายอาการสั่นสะท้านเมื่อซีซั้นกำลังพรมจูบต่ำลงเรื่อย ๆ
ออ แล้วจะบอกให้ว่าการขยุ้มผมเมื่อกี้แม่งโคตรไร้ประโยชน์ ขนจู๋ยังยาวกว่าขนหัวมันเลย
“อ...ไอ้ซั่น” มันเรียกชื่อซีซั่นเสียงสั่นเมื่อริมฝีปากของเขาพยายามโลมเล้าที่ช่วงขาหนีบของผม จนกระทั่งซีซั่นเงยหน้าขึ้นมายกยิ้มบาง ๆ และโน้มลงไปจุมพิตอุ๋งน้อยลูกชายของผมทันที ผมแทบจะทนร่างกายที่บิดเร้าของตัวเองไม่ไหว แอ่นช่วงสะโพกรับเมื่อซีซั่นค่อย ๆ ขยับปากดูดกลืนอุ๋งน้อยเข้าออกเป็นจังหวะ ถึงก่อนหน้านี้จะเคยผ่านมือผ่านไม้กันมาบ้าง แต่แน่นอนว่ายังไม่เคยมีครั้งไหนที่ปากจะมามีส่วนร่วมเช่นนี้
“อือออ”
“มะ...มึง จู๋นี่กูเอาไว้ฉี่นะ”
“...”
“ก...กู...กูไม่ค่อยได้ล้างด้วยนะโว้ย! ”
“พูดมากจังเลย ของสะอาดใครเขาล้างกันบ่อย ๆ ” ซีซั่นพูดขึ้นทันทีที่ปล่อยปากออกจากของสงวนของผม แต่เท่านั้นมันไม่ใช่ประเด็นหรอกครับ ประเด็นมันอยู่ที่พอน้องอุ๋งของผมเป็นอิสระ อาการตั้งตรงเด่ก็โผล่มาเป็นสัญญาณแจ้งเตือนก่อนที่น้องอุ๋งจะทรยศผมด้วยการพุ่งของเหลวสีขาวขุ่นออกมาด้วยความแรงระดับที่ลานน้ำพุหน้าพารากอนยังแพ้พ่าย
“เหี้ย! อันนี้มึงหยุดเดี๋ยวนี้เลย” ผมส่งเสียงร้องห้ามพลางดันตัวเองขึ้นเล็กน้อย ซีซั่นกำลังจะจับขาผมชันขึ้นหลังจากที่ผละตัวออกไปหยิบกล่องถุงยางและเจลหล่อลื่น สายตาของเขากำลังมองช่องทางหลังของผมไม่ผิดแน่ แล้วสายตาเจ้ากรรมของผมก็ดันไปโฟกัสอุ๋งอุ๋งของมันที่อยู่ในสภาพเติบโตพร้อมใช้งานซะด้วยสิ
“หืม ทำไม”
“ใครบอกว่ามึงจะได้เสียบกู”
“เห้อออ ขนาดนี้แล้วเนี่ย”
“ก...กู...กู….กูไม่รู้แหละ กูจู๋เล็กกว่ากูต้องได้เป็นผัว! ” คงไม่ต้องบอกว่าคนที่คร่อมผมอยู่จะแสดงสีหน้ามึนงงขนาดไหน ซีซั่นนิ่งไปเมื่อได้ยินผมประกาศิตออกไปแบบนั้น ช่วยไม่ได้นี่มันหนทางสุดท้ายแห่งการอยู่รอดแล้วนี่หว่า
“เกี่ยวอะไร คือยังไงนะ”
“มึงก็อ่านกะกูเมื่อกี้นี่ ถ้ามึงจู๋ใหญ่กูก็ต้องเจ็บมากไง ถ้างั้นกูยอมเล็กเอง เจี๊ยวเล็กและไข่น่ารัก โอเคมั้ย”
“นี่เทมไปเอาความมั่นใจมาจากไหน”
“เออ กูมั่นใจของกู”
“งั้นเทมคงคิดผิดแล้วแหละ เพราะของเราเล็กกว่าเห็น ๆ ” ว่าแล้วซีซั่นก็ชันตัวขึ้นให้พอยืนบนเข่าตัวเองได้ เขาใช้มือจับอุ๋งของตัวเองชี้มาที่หน้าผม เออ ก็ไม่ได้ใหญ่น่ากลัวอะไรหรอก และไม่ได้เล็กจนน่าอดสู แต่ก็ไม่ได้ใหญ่กว่าของผมล่ะวะ
“ของกูเล็กกว่า”
“ของเราเล็กกว่า”
“เนี่ย มึงดูกูสั้นด้วย”
“งั้นสั้นก็ไม่ควร ปิกาจูที่ดี ต้องเล็ก แหลม และมีแสงไฟ”
“อย่าเถียงดิกูเล็กกว่าก็คือเล็กกว่าดิวะ”
“ไม่ได้เถียง ของมันเห็น ๆ กันอยู่เนี่ย ของเราเล็กกว่า”
“ไม่เชื่อมึงไปหยิบไม้บรรทัดมาวัดเส้นรอบวงเดี๋ยวนี้เลย! ”
“โอ้วววว ที่รัก จู๋เล็ก ๆ ของผมโด่แล้ววววว”
“ซีซั่นโว้ยยย! ”
“งืออออ อย่างอแงสิครับเทม ไว้ใจซีซั่นไม่ได้หรอ” ผมแทบจะอุทานคำว่าเหี้ยออกมานอกใจดัง ๆ การที่ซีซั่นในมือลูบหัวของผมอย่างแผ่วเบามันทำให้ผมพ่ายแพ้อย่างราบคาบ สายตาดุดันเมื่อครู่อ่อนลงทันทีที่มองเขา ทุกการสัมผัส ทุกวินาทีที่ซีซั่นคว้าสองแขนของผมไปเกี่ยวกันไว้ที่คอของเขามันยิ่งกว่าการปลุกระดมครั้งไหน ๆ ที่ผ่านมา
“แล้ว...ถ้ากูปวดขี้ขึ้นมาตอนนี้ทำไงอ่ะ”
“แก้มแดงขนาดนี้ขี้หดตดหายหมดแล้วมั้ง” ซีซั่นก้มลงจูบผมอีกครั้งราวกับปลอบประโลมและบอกให้ผมเตรียมใจรับสิ่งที่พยายามค้านหนีมาตลอด สองแขนที่อยู่ในตำแหน่งเหมาะสมช่วงให้ผมโน้มซีซั่นลงมาได้ง่ายขึ้น ช่างแม่งมาถึงขนาดนี้แล้วจะมีผัวหรือได้เป็นผัวปลายทางมันก็เหมือนกันล่ะวะ
“นี่...กูไว้ใจมึงนะ”
“....” ซีซั่นไม่พูดอะไรอีก เขาได้แต่แค่นยิ้มออกมากวนตีนผม ผมมองภาพซีซั่นใส่ถุงยางอนามัยแล้วก็ได้แต่ท่องคาถาแคล้วคลาดในใจ โดดหอตอนเรียนลูกเสือยังไม่ตื่นเต้นเท่านี้เลยครับคุณ และแล้วคาถาต่าง ๆ นานาก็ไร้ประโยชน์ ผมรู้สึกได้ถึงเรียวนิ้วเย็บเฉียบเพราะเจลเข้ามาทักทายวนเวียนอยู่รอบ ๆ ช่องทางหลัง ซีซั่นยังคงสบมองตากับผมอยู่ราวกับต้องการสร้างความมั่นใจ ทั้ง ๆ ที่ตอนนี้ผมกำลังถลึงตากัดฟันขึ้นมาเมื่อซีซั่นแทรกนิ้วเข้ามา หนึ่ง สอง และสาม ในจังหวะนับถอยหลัง
“เหี้ย! มึงจะเร็วไปไหนเนี่ย! ”
“เอ้า ไม่รู้ว่าไม่รีบ ก็เห็นเทมขมิบตูด” แม้ว่าผมจะก่นด่าออกไปแต่ร่างกายมันดันตอบรับราวกับไม่เชื่อฟัง ภายในร่างกายผมเต้นเร่าร้อนระอุไปเสียหมด ยิ่งบิดตัวขยับสะโพกยิ่งรู้สึกเหมือนตอบรับให้รู้สึกเสียวซ่านยิ่งกว่าเดิม แถมความกวนตีนใด ๆ แม่งยิ่งเป็นตัวเร่งปฏิกิริยาให้เพิ่มมากขึ้นไปอีก
“ให้กูด่ามั้ย ไอ้กรวยซั่น! ”
“เห้… ผมไม่สั้นนะครับ” พูดจบซีซั่นจึงเริ่มโลมเลียที่ปลายยอดอกของผม ความรุนแรงทั้งกัดขบเม้มทำให้ผมแอ่นอกรับเกร็งไปทั้งตัว แต่ใครจะไปคิดว่านั่นมันก็แค่สัมผัสที่ทำให้ผมตายใจ ในเมื่อของจริงแม่งจ่อเข้าช่องทางหลังอยู่ในทุกขณะที่ผมเผลอตัว
“.....”
“ฟู่ววว ครั้งแรกแต่ว่าชิลล์ ๆ ”
“ไอ้ซีซั่น! มึงแม่งไม่อ่อนโยนเลย!! ”
ชิลล์ฉิบหาย รีบพุ่งเข้ามาเหมือนมีใครจะแซงคิวเนี่ย จุกน้ำตาจะไหล เสียสาวในคืนหวยออก รู้ไปถึงไหนอายเขาไปถึงนั่น ผมขอร้องล่ะ อย่าให้ผมต้องนำเสนอเรื่องการสมยอมที่น่าอดสูของตัวเองต่อไปเลย ไม่ไหวจะแบกสมองให้มีสติกับเรื่องบ้า ๆ ต่อไปแล้วจริง ๆ
“ลืมบอกเทมไปเลย ว่าเป็นแฟนเราไม่ต้องอ่อนโยนแล้วก็ได้”
บ้าฉิบหาย โคตรบ้า แต่ช่างเหอะ ไอ้บ้านี่แหละแฟนผม
“เทม”
“เรียกทำเหี้ยไรอีก! ”
“ว่าแต่เสียบเสร็จแล้วทำไงต่ออ่ะ”
“ขยับสิไอ้ควาย เหมือนที่มึงทำกับผู้หญิงนั่นแหละ”
“โอเค ขยับ”
“ไอ้ซั่น! กูบอกให้ขยับสะโพกไม่ใช่ขยับตัวย้ายที่! ”
“ซีซั่น”
“อะไรอ่ะ”
“เมื่อไหร่มึงจะหมดแรงเนี่ย”
“ยัง กำลังเห่อ”
“ทำไมมึงไม่อ่อนโยนกับกูหน่อยวะ”
“ไม่ล่ะ ไม่ชอบคนอ่อนโยน”
“เทม”
“จะเรียกทำไมบ่อย ๆ วะ”
“เหนื่อยอ่ะ”
“มึงควรเหนื่อยตั้งแต่ชั่วโมงที่แล้วแล้วมั้ย สัด! ออกไป”
“ขอคาไว้ก่อนนะ หมดแรงจะเอาออก”
“ซีซั่น”
“หืมมมมมม”
“วันนี้มึงไม่ได้ไลฟ์สดใช่มั้ย”
“อัดวิดีโอไว้แล้ว จะอัพเป็น Vlog”
“ไอ้เหี้ย! ”
“ล้อเล่นหรอกน่า”
“เทม”
“เออออ”
“วันหลังไปเอ้าดอร์กันม่ะ”
“ไหนพูดใหม่อีกทีสิ”
“เอ้าดอร์ อาทิ ลานจอดรถ ตลาดสด สวนลุม ป้ายรถเมล์ ลานหน้าคณะก็ได้”
“อยากลองตายแบบเอ้าดอร์ดูก่อนมั้ยล่ะ”
“ซีซั่น”
“เหออออ”
“ซื้อเกงในใหม่เหอะกูขอร้อง”
“ไม่ใส่ก็ได้ ไม่เปลือง”
“สกปรกสัด”
“นอกจากเล็ก แหลม และมีแสง ฉายาของเราคือ เล็กเหม็นเป็นโรค”
“เทม”
“พอ กูจะนอน”
“รักนะ”
“ซีซั่น”
“ครับ”
“อือ รักเหมือนกัน”
“ซีซั่น”
“งือออ ไหนบอกจะนอน”
“มึงแม่งบ้าว่ะ”
“เทม”
“อือหึ”
“นี่เทมยังคิดว่าตัวเองปกติดีอยู่อีกหรอ”
END
จบเหอะ จบเถอะจ้า 5555555
ก่อนอื่นต้องขอขอบคุณทุกคนที่ติดตามกันมาจนถึงตอนจบนะคะ สำหรับนิยายเรื่องนี้เป็นนิยายที่แตงเขียนขึ้นเพราะต้องการผ่อนคลายเป็นหลัก ด้วยตัวเรื่องแทบไม่มีพล็อตอะไรที่แปลกใหม่เลย ขาด ๆ เกิน ๆ มุกห้าบาทสิบบาทก็จะเล่น ฮาไม่ฮาก็จะเล่น ต้องขอบคุณทุกคนมากจริง ๆ ค่ะ อ่านทุกคอมเมนต์เลย เห็นทุกคนชอบก็ดีใจมาก ส่วนไหนที่ยังไม่ดีจะปรับปรุงต่อไปนะคะ โดยเฉพาะในเรื่องคำผิดที่ไม่ได้ตรวจสอบก่อนลงเลย ต้องขอโทษด้วยจริง ๆ ค่ะ
สุดท้ายนี้สำหรับแฟนผมคนไหน อยากจะฝากทุกคนคอมเมนต์และรีวิวเป็นกำลังใจให้หน่อยนะคะ อยากอ่านฟีดแบคมากจริง ๆ และอยากให้หลายคนที่เล่นทวิตเตอร์ ติด #แฟนผมคนไหน รีวิว ติชม ติเตียนให้ซีซั่นและเทมด้วยค่ะ
ขอบคุณค่า
ปล.ช่วงนี้ติดตามนิยาย Route เส้นทางการเดินรัก ได้ที่ fictionlog นะคะ
หัวข้อ: THAT CRAZY GUY★★★ไอ้บ้าแฟนผม [ซีซั่น x เทม แฟนผมคนไหน] | END จบจ้า 15/08/18 (อ่าน 20966 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก