หัวข้อ: ((เรื่องสั้นตอนเดียวจบ)) เสียงกระซิบ..

[ลิงภูเขา]

ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ


ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0

ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0

ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่

1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน  เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ   เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด   คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง   จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต  และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ   

เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า  อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต   จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น   ก็ประมาณอย่าทำให้กระทุ้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย  ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ  เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้  ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ

5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้  มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย  ทำได้  แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว  โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute  ได้    ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
      7.1 นิยาย 1 ตอน  จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
      7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
      7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
            - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ

8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).

9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ

10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป  โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป http://www.thaiboyslove.com  ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย  เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป

11.บอร์ดนิยายที่โพสจนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรือ่งบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว

บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป

12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด

13.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ

14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน  ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ

15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเวปบอร์ด  ควรจะให้เครดิตกับ... 
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เวปไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ  ให้โพสชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ  พร้อมทั้งเวปไซต์ที่อ้างอิง 
  (กรณีนี้จะโพสอ้างอิงชื่อผู้โพสหรือเวปไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเวปไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสและเวปไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเวปไซต์สาธารณะ เช่น  หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพส
- ถ้าเป็น FW mail  ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail

16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข

17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน  ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง  นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฏการซื้อขายของเล้่าก่อน ด้วยนะคะ)

เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ
admin
thaiboyslove.com.......................................                                                           

วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฏ ข้อที่ 7
วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฏทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย

เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม


 



 

 

 


เสียงกระซิบ..


ยาก..บางครั้งมันก็ยากมาก กับอีแค่การอวยพรวันเกิดใครสักคน..

ยิ่งถ้าเขาคนนั้น..เป็นคนที่สำคัญกับเรามากๆ ..



ผมกับเค้ก..หรือ ‘น้องเค้ก’ ที่ผมเรียกเจ้าตัวแบบนั้นจนเคยชิน เราคบกับมาหลายปีแล้วครับ..ตั้งแต่น้องเขาเริ่มเข้ามอหนึ่งนั่นแหละมั้ง ตอนนั้นผมเป็นรุ่นพี่มอสอง..รุ่นพี่หน้าม่อที่ถูกกล่าวเจ้าตัวกล่าวหาว่าวันๆ เอาแต่เต๊าะเด็ก !!

เอิ่ม..จริงๆ วันแรกที่เราเจอกัน ผมกำลังคุยอยู่กับน้องชายข้างบ้าน ที่เพิ่งเข้าเรียนมอหนึ่งเหมือนๆ กันกับน้องเค้ก..วันนั้นผมจำได้ว่า มีแมลงบินมาเกาะอยู่ตรงแก้มน้องฟิวส์ (น้องชายข้างบ้าน) ผมเลยยื่นมือไปปัดให้..ก่อนจะแกล้งก้มลงไปกระซิบข้างหูว่า มีแมลงสาบเกาะอยู่ที่หลังด้วยเท่านั้นเอง แล้วน้องฟิวส์ก็กระโดดกอดผม..ร้องโวยวายใหญ่เลยก็เท่านั้น

“กูว่าแล้ว..ว่าไอ้พี่นี่แม่งไม่น่าไว้ใจ”

น้องเค้กพูดแค่นั้น..ก่อนจะกระหน่ำฟาดผมด้วยกระเป๋า ???

เป็นจุดเริ่มต้นในการทำความรู้จักแบบซ้ำใครเลยจริงๆ !!


ตอนหลังผมเองก็เพิ่งมารู้ว่าน้องฟิวส์น่ะเคยเรียนอยู่ที่เดียวกันกับน้องเค้ก..แถมยังสนิทกันเอามากๆ ตอนอยู่ที่โรงเรียนเก่าสมัยประถม..น้องฟิวส์มันโดนแกล้งบ่อยครับ แบบว่าโดนพวกรุ่นพี่รุ่นน้องแกล้งด้วยการกอด..การหอมแก้ม เผลอๆ บางทีโดนจูบปากยังมี ไอ้น้องเค้กมันก็คอยตามช่วยทุกที่อ่ะครับ

อันที่จริงน้องเค้กมันก็น่ารักกว่าน้องฟิวส์เยอะนะ..แต่ทำไมมันถึงไม่โดนแกล้งเหมือนกันน่ะเหรอครับ?

เพราะว่าน้องมันโหดไง..เห็นตัวเล็กๆ แบบนั้นนะ หมัดมันหนักมาก !!



ตอนผมจีบน้องมันนะ..โดนเตะโดนต่อยจะระบมไปหมดอ่ะ ไอ้เด็กบ้านี่มันก็เขินได้น่ากลัวมาก..เขินเป็นทุบ เขินเป็นทุบ โหย..กว่าจะได้น้องมันมาเป็นแฟนนะ ผมแทบน่วม !!

แต่ตอนนี้เราก็มาเป็นแฟนกันแล้ว..คบกันมาได้เกือบๆ จะสี่ปีแล้วครับ และมันจะครบรอบสี่ปีในวันพรุ่งนี้แหละ..เพราะเราตกลงคบกันในวันเกิดน้องมันพอดี พรุ่งนี้น้องเค้กของผมจะอายุครบสิบเจ็ดปีแล้ว..



“เค้กไม่อยากได้อะไร..พี่ไม่ต้องทำอะไรให้เค้กเป็นพิเศษหรอก..”

นั่นคือสิ่งที่น้องเค้กบอกกับผม..ตอนถูกถามเรื่องของที่อยากได้ในวันเกิด เป็นคำตอบที่ทำให้ผมต้องมานั่งกุมขมับอยู่ตอนนี้..เพราะไม่รู้ว่าจะซื้อหรือจะทำอะไรให้น้องมันดี ??

จริงที่น้องมันไม่เคยเรียกร้องอยากได้อะไรจากผมเลยตั้งแต่คบกันมา..และจริงที่ว่ามีแต่ผมเองคนเดียวที่มานั่งกลุ้มนั่งเครียดอยู่ทุกปีว่าจะซื้อหรือจะทำอะไรให้น้องมันดี แต่นั่นก็เพราะว่ามันไม่ใช่แค่วันเกิดของน้องมันนี่ครับ..เพราะมันก็คือวันที่น้องเค้กมันยอมรับรัก ยอมเป็นแฟนกับผมด้วย ผมเลยต้องเครียดมากขนาดนี้..

ผมแค่อยากให้มันเป็นวันที่น่าจดจำในทุกๆ ปี..

อย่างน้อยก็ตราบเท่าที่เรายังคบ และรักกันอยู่..

.
.
“ฟิวส์ว่าปีนี้พี่จะทำไรให้น้องเค้กมันดีว่ะ”

คำถามที่ไม่เคยได้รับคำตอบจากคนถูกถาม..ไอ้น้องฟิวส์มันก็ช่างเป็นเพื่อนที่โคตรดีของน้องเค้กมันเลย เพราะมันไม่เคยปริปากบอกอะไรผมสักคำ..ไม่เคยพูดเลยว่าน้องเค้กมันชอบอะไร อยากได้อะไร..

ซึ้งน้ำใจมันจริงๆ

“บางทีพี่แม่งก็คิดมากไปนะ..” ปีนี้แปลกไปครับ..แปลกที่น้องฟิวส์มันมีปฏิกิริยาตอบสนองผมแบบนี้ “ลองคิดอะไรง่ายๆ ทำอะไรง่ายๆ บ้างดิ”

“แล้วไอ้อะไรง่ายๆ ที่ฟิวส์พูดมันคืออะไรล่ะ?”

“บอกไม่ได้หรอกพี่..ของแบบนี้มันต้องคิดเอาเอง”

เออ..เหมือนมันจะช่วยผมนะ แต่แม่งก็แค่นี้แหละ !!

กวนตีนจริงๆ เด็กเวร !!

.
.
“น้องเค้กจ๋า..น้องเค้กครับ..น้องเค้กที่รักอยากได้อะไรเป็นของขวัญวันเกิด อยากได้อะไรเป็นของขวัญวันครบรอบของเราจ๊ะ”

คำตอบของคำถามคือรอยยิ้มน่ารักๆ ที่สะกดใจผมทุกครั้งแหละครับ..แค่นั้นจริงๆ ไม่มีอะไรมากกว่านั้นเลย

.
.
“แล้วกูจะทำอะไรให้น้องมันดีว่ะเนี้ย !!”

ผมนั่งคิดนอนคิด..วนเวียนไปมาแบบนั้นจนเกือบๆ เที่ยงคืน คือแม่งคิดไม่ออกไง..เลยยังไม่ได้ซื้ออะไร ถ้าเป็นสามปีที่ผ่านมา..ตอนนี้ผมคงกำลังนั่งจ้องมือถือ รอเวลาให้ถึงเที่ยงคืนแล้วรีบโทรไปอวยพรวันเกิดน้องมัน..ก่อนจะตื่นเต้นจนนอนไม่หลับที่จะต้องเอาของขวัญวันเกิดและของขวัญวันครบรอบไปให้น้องมันในวันรุ่งขึ้น

แต่ปีนี้มันดันคิดอะไรไม่ออกไง !!

กระสับกระส่ายอยู่บนเตียง..จนเวลาล่วงเลยมาถึงเที่ยงคืนครึ่ง ผ่านเข้ามาในวันเกิดน้องมันได้ครึ่งชั่วโมงแล้ว..แต่ผมก็ยังคิดอะไรไม่ออก เฮ้อ..

“อย่างน้อยโผล่ไปให้เห็นหน้าหน่อยหนึ่งก็ยังดีว่ะ”

ผมลุกขึ้น..หยิบเสื้อแขนยาวขึ้นมาสวมทับเสื้อกล้ามเน่าๆ ที่ผมใส่นอนมาหลายปี ก่อนจะหยิบกุญแจมอเตอร์ไซแล้วรีบขี่ไปหาน้องเค้กที่บ้าน..

แต่ไอ้ครั้นพอไปถึงก็ทำได้แค่นั่งมึนๆ บนรถมอเตอร์ไซค์เฝ้าหน้าบ้านน้องเขาอยู่แบบนั้น..จะอะไรซะอีกล่ะครับ ก็ผมลืมหยิบมือถือมาด้วยไง ตอนนี้เลยโทรหาน้องมันไม่ได้ จะตะโกนเรียกก็ไม่กล้า..กลัวพ่อแม่น้องเขาตื่นแล้วจะมาด่าเอา เฮ้อ..

.
.
“มาทำอะไรบ้านเค้กดึกๆ ดื่นๆ เนี้ย..” ผมเงยหน้าขึ้นมองเจ้าของบ้านตัวเล็ก..ที่ส่งเสียงลอดรั้วไม้ออกมาถาม “ดีนะที่ฟิวส์โทรมาบอกว่าเห็นพี่ขี่รถออกไปไหนก็ไม่รู้..เค้กเลยแอบลุกขึ้นมาดูเนี้ย”

“น้องเค้ก..” ผมเรียกน้องเสียงแผ่ว..ก่อนจะรีบลุกขึ้นเดินเข้าไปเกาะรั้วคุยกับน้อง “พี่ยังไม่รู้จะให้อะไรเราเลย..จะโทรหาก็ดันลืมเอามือถือมาด้วยอีก”

“หึๆ”

“ขำอะไรเล่า..”

“บางทีพี่แม่งก็คิดมากเกินไปเหมือนที่ฟิวส์มันว่า..” น้องมันว่ายิ้มๆ “ทำไมจะต้องซีเรียสอะไรมากมายกับอีแค่เรื่องของขวัญ..”

“หือ???”

“ซื่อบื้อจริงๆ” ว่าแล้วน้องมันก็เปิดประตูรั้วออกมาหาผม “รู้นะว่ามีแฟนโง่..แต่ไม่ยักรู้ว่าจะโง่ขนาดนี้”

“โหย..”

“แค่มาให้เห็นหน้าก็ดีใจแล้ว..” พูดแล้วก็ส่งยิ้มโปรยเสน่ห์มาให้อีก

“อย่ามายิ้มนะ..พี่ยิ่งเครียดๆ อยู่” ผมบ่น.. “ปีนี้ไม่รู้เป็นอะไร..เหมือนหมดมุก ไม่รู้จะทำอะไรให้เค้กดีใจเลย”

“แค่กระซิบอวยพรเบาๆ เค้กก็ดีใจแล้วป่ะ..ไม่รู้จะคิดมากไปทำไม”

“หืม??”

“อย่าบื้อน่า..” น้องมันว่าแล้วเขย่งเท้าขึ้นมาจุ๊บที่ปากผมเบาๆ “เค้กไม่ได้อยากได้อะไรซะหน่อย..”

“...”

“แค่มีพี่อยู่ใกล้ๆ ก็พอแล้ว..”

“อ่อยว่ะ” ผมว่าน้องมันยิ้มๆ

“ไอ้บ้านี่..” เลยโดนทุบอกไปทีหนึ่ง..

“สุขสันต์วันเกิดครับน้องเค้ก..” ผมก้มลงไปกระซิบเบาๆ ที่ข้างหู “อยากได้แบบนี้ก็ไม่บอก..”

“ก็นึกว่าจะคิดเองได้..”

“หึๆ”

แล้วเราก็ยืนจ้องกันอยู่แบบนั้น..ก่อนที่น้องมันจะเป็นฝ่ายหลบสายตาผมไปก่อนด้วยความเขิน

“พี่รักเค้กนะ..”

“อือ..”

“บอกพี่มั้งดิ..” ผมว่าอ้อนๆ “บอกหน่อยนะ..นะๆ”

“ฮึ้ย..” ยิ่งเห็นแก้มน้องมันแดงมากขึ้นเท่าไร..ผมยิ่งฉีกยิ้มกว้างมากเท่านั้น

“ว่าไงครับ..หืม..ว่าไงน้องเค้ก..”

“เออ!!”

“...”

“เค้กก็รักพี่..ไอ้บ้านี่. !!”

นั่นแหละครับ..พอได้ยินคำนั้นเลยให้รางวัลด้วยการหอมแก้มน้องมันไปฟอดใหญ่ๆ ก่อนจะถูกเด็กบ้าไล่เตะจนต้องรีบชิ่งกลับมาบ้าน กลับมานอนอมยิ้มฝันดีตลอดคืน..


 

เรื่องสั้นที่แต่งเพื่อเป็นของขวัญวันเกิดให้น้องสาวสุดที่รัก ..

ขอบคุณที่ทำตัวเป็นน้องสาวที่น่ารักของฉันมาหลายปีนะ.. ((ว่าแต่เรารู้จักกันมากี่ปีแล้วว่ะ !?))

ลิขสิทธิ์เรื่องนี้ยกให้แก่.. cakecoke

[BlueCherries]

น้องเค้กนี่....มือหนักดีจริงๆ

:> ขอบคุณค่า

[cakecoke]

       อ่านไปยิ้มไป อ่านไปเขินไป ขอบคุณนะ ของขวัญพี่นี้พิเศษกว่าทุกปีจริงให้ตายเถอะ 
ขอบคุณค่ะเซอร์ไพร์มากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก 

ขอบคุณอีกครั้งนะค่ะ 

ป.ล กี่ปีว่ะ จำไม่ได้อ่ะ 55555555

[IsDeer]

อุต๊ะ 
เห็นชื่อคนแต่งไม่คิดว่าจะแต่งแบบหวานเจี๊ยบทั้งเรื่องได้ด้วย

[mapreaw]

โอ๊วววว คราวนี้มาแบบใสๆมาก
  นะจ้ะ cakecoke

[ลิงภูเขา]

อุต๊ะ 
เห็นชื่อคนแต่งไม่คิดว่าจะแต่งแบบหวานเจี๊ยบทั้งเรื่องได้ด้วย

โอ๊วววว คราวนี้มาแบบใสๆมาก
  นะจ้ะ cakecoke

  พูดกันอย่างงี้..เดี๋ยวจัดดราม่าให้สักดอกดีไหม???

หึหึ .. หึหึหึหึ 

[KKKwanGGG]

อ่ะ น่ารักมาก .... ขอบคุณครับ

[spsygk]

อยากให้เป็นเรื่องยาวจังง

[arij-iris]

สั้นๆแต่น่ารักอ่ะ

[kun]

น่ารัก+มือหนัก ฮ่าๆๆฟ