ตอนที่ 16 ♥ 2 : อะไรนะ!!“จีบ!! จีบผมหรือครับ?” ไออุ่นคิดว่าตัวเองไม่ใช่แค่ตกใจ แต่เขากำลังจะช็อค
“เฮ้อ สงสัยต้องไปเคาะสนิม จีบมาเป็นอาทิตย์เขาไม่รู้ตัวเลยสักนิด” ทินภัทรแกล้งถอนใจ ทำหน้าเศร้า ซ่อนรอยยิ้มเอาไว้
เมื่อเห็นไออุ่นตกใจจนตาโต พูดแทบไม่เป็นภาษา
“แต่..แต่พี่ทินจะจีบผมได้ยังไงครับ มันไม่ได้” กระต่ายสีขาวยังคงตื่นตูมไม่เลิก
“แล้วทำไมถึงจีบไม่ได้ครับ ไหนบอกเหตุผลพี่สิ” ทินภัทรหัวเราะอย่างอารมณ์ดี เขาค่อยๆ ไล่ต้อนกระต่ายตัวน้อยอย่างใจเย็น
“ผมเป็นผู้ชาย”
“หึหึ ถ้าพี่จำไม่ผิดใครบางคนแถวนี้ชอบผู้ชายนะครับ แล้วทำไมพี่ถึงชอบบ้างไม่ได้”
“พี่ทิน ไม่ใช่เรื่องล้อเล่นนะครับ ผมไม่ขำ” ไออุ่นอยากเชื่อทินภัทรพอๆ กับที่ไม่อยากเชื่อ เขากลัวว่าถ้าพูดอะไรออกไป
สุดท้ายทินภัทรบอกว่าล้อเล่น เขาคงล้มทั้งยืน
“อุ่น” ทินภัทรหันไปสบตากับกระต่ายดื้อ ที่เอาแต่เถียงเขาหัวชนฝา
“อยากให้พี่แสดงให้ดูไหมครับว่าล้อเล่นหรือเปล่า” ทินภัทรแกล้งชะโงกหน้าเข้าไปหา ไออุ่นตกใจรีบถอยหลบจนหัว
ไปกระแทกกับกระจกเสียงดังโป๊ก
“ฮ่าๆ ตกใจอะไร พี่ขับรถอยู่ถึงอยากทำก็ทำไม่ได้หรอกครับ” ไออุ่นรู้สึกเหมือนตัวเองเป็นลูกข่าง เขาถูกคนเจ้าเล่ห์ปั่นจนหัวหมุนไปหมด
“พี่ทินจีบผมเพราะอะไรครับ เพราะอยากให้ผมดูแลลูกหมูหรือเปล่า ถ้าใช่ พี่ทินก็ไม่จำเป็นต้องทำแบบนี้ครับ ผมเคยบอก
แล้วว่าผมรักทะเล ผมเต็มใจดูแล”
ทินภัทรเพิ่งรู้ว่าการเล่นบูมเมอแรงเป็นอย่างไร ก็ตอนที่โดนมันย้อนกลับมากระแทกหัวนี่แหละ
“อุ่น”
“ครับ”
“อุ่นเคยจีบใครไหม” ไออุ่นมองหน้าคนถาม เขาไม่ค่อยไว้ใจทินภัทรสักเท่าไหร่
“ถามทำไมครับ”
“เอาน่าตอบพี่มา”
“ก็เคยบ้างครับ” ไออุ่นไม่อยากพูดความจริง ว่าเขาไม่เคยจีบใครมาก่อน เขาเคยมีแฟนครั้งเดียวสมัยเรียนมัธยมปลาย
และผู้หญิงเป็นฝ่ายจีบเขาก่อน
“ถ้าอย่างนั้นอุ่นต้องรู้จักคำนี้สิ คำว่า ข้ออ้าง ข้ออ้างอยากไปเจอ ข้ออ้างอยากอยู่ใกล้ๆ ใช้ทุกอย่างเป็นข้ออ้างเหมือนที่พี่
กำลังทำอยู่ตอนนี้”
“ตอนนี้?”
“ใช่ครับตอนนี้” ไออุ่นยังไม่ทันพูดอะไรต่อ รถก็เข้าโค้งเสียก่อน รถเริ่มเลี้ยวและเลี้ยวไปเรื่อยๆ เป็นวงกลม จนเข้าจอดสนิทในที่จอด
“ลงกันเถอะ” ทินภัทรยิ้มให้ไออุ่น ถือโอกาสที่อีกฝ่ายยังจับต้นชนปลายไม่ถูก ก้าวลงจากรถ เขาเดินอ้อมไปเปิดประตูให้
ไออุ่น ก่อนเปิดประตูหลังอุ้มลูกหมูทะเลขึ้นจากที่นั่งเด็ก
“อุ่นอุ้มทะเลให้พี่ที พี่จะหยิบของ” ไออุ่นรับลูกหมูทะเลมาจากคนเป็นพ่อ รู้โดยไม่ต้องให้อีกฝ่ายบอกว่าคืนนี้เขาจะมี
แขกพิเศษมาค้างที่ห้องอีกครั้ง
“อายอุ่น” ลูกหมูทะเลปรือตาขึ้นมอง เมื่อถูกขยับตัวจนตื่น
“ตื่นแล้วเหรอครับ”
“แด๊ด”
“พ่อไปเอาของท้ายรถครับ ง่วงก็นอนต่อ” ไออุ่นจับศีรษะทุยของเด็กชายทะเลซบลงบนบ่า ลูบผมให้เบาๆ
“เรียบร้อย” ไออุ่นมองกระเป๋าสองใบใหญ่ที่ทินภัทรถือมาแล้วชักไม่แน่ใจ
“นี่จะไปต่างประเทศกันหรือครับ” ดูหอบของมาเถอะ เยอะขนาดนี้จะไม่ให้เขาประชดได้อย่างไร
“ใช่ พี่ว่าจะไปอิรัก อุ่นสนใจไปด้วยกันไหม” แววตากรุ่มกริ่มที่มองมาทำให้ไออุ่นเลือกตอบคำถามด้วยการเดินหนี
ใครจะไปยืนอยู่ให้เสียเปรียบ
++++++++++++++++++++++++++++++++++++
“หอมมมม” ลุกหมูทะเลตัวอ้วนในชุดนอนคุณหมี ยื่นแก้มเข้ามาชนจมูกของไออุ่นเพื่อยืนยันสิ่งที่ตัวเองพูด
“อืม หอมที่สุดครับ” ไออุ่นแกล้งทำเสียงสูดลมหายใจดังๆ ทำเอาเด็กชายทะเลชอบอกชอบใจใหญ่
“ไหน ขอพ่อพิสูจน์หน่อย” ทินภัทรเดินเข้ามานั่งบนเตียงเป็นคนสุดท้ายเพราะถูกไออุ่นบังคับให้แต่งตัวในห้องน้ำ
“อืม หอมจริงๆ ด้วย”
“พี่ทิน!!”
“คิกคิกแด๊ด พี่ทะเลม่ายช่ายอายอุ่น”
“อ้าว พ่อก็นึกว่าลูกหมูหอมอาอุ่นเสียอีก ได้ยินเสียงหอมดังไปถึงในห้องน้ำ” ไออุ่มยกมือกุมแก้ม มองคนเจ้าเล่ห์คุยกับ
ลูกชายเป็นตุ๊เป็นต๊ะ
“มา ไหนพ่อหอมใหม่”
“นี่เยย” ลูกหมูป่องแก้มกลมๆ ให้พ่อหอมซ้ายหอมขวา
“อืม หอมครับ หอมทั้งสองคน”
“หนายอายอุ่น” ลูกหมูทะเลยกมือจับหน้าอาอุ่น ก่อนจุ๊บปากลงไปที่แก้ม
“หอมมมมม
“เดี๋ยวๆ นั่นหอมเหรอเจ้าลูกหมู ทำเกินหน้าเกินตาพ่อไปหน่อยไหม”
“พี่ทะเลเจ้าจู้” ลูกหมูทะเลส่งยิ้มตาหยีให้พ่อด้วยความภาคภูมิใจ ลุงเสือกับพี่เหมาชอบบอกเวลาพี่ทะเลหอมอาอุ่น พี่ทะเลจำได้
“ฮ่าๆๆ” ทินภัทรขำลูกชายจนตัวโยน
“หัวเราะทำไมครับ แบบนี้เขาเรียกเชื้อไม่ทิ้งแถว พ่อยังไงลูกยังงั้น” ไออุ่นหมั่นไส้คนที่เอาแต่หัวเราะชอบใจ
เจ้าชู้ทั้งพ่อทั้งลูกนั่นแหละ
“ไม่เถียงครับ ลูกชอบคนไหนพ่อถึงชอบคนนั้นด้วย รสนิยมเดียวกัน เชื้อไม่ทิ้งแถว” ไออุ่นแอบเจ็บใจตัวเอง
ดูเถอะพูดอะไรออกไปเข้าทางทินภัทรหมด จะพูดอะไรตอนนี้ก็ไม่ดี เขาไม่อยากให้ลูกหมูทะเลได้ยิน
“พี่ทะเลชอบอายอุ่น”
“พ่อก็ชอบอายอุ่น” ทินภัทรบอกลูกชาย แต่ตากลับมองไปที่อีกคน
“อู้” เด็กชายทะเลมองตามสายตาพ่อที่จ้องอาอุ่นเสียจนตาเยิ้ม เขารีบตะกายตัวลุกขึ้นยืน
หมับ ลูกหมูทะเลกอดไปรอบคอไออุ่น ก่อนหันกลับมาบอกพ่อ
“อายอุ่นของพี่ทะเล” ลูกหมูตัวกลมป่องแก้มขู่แด๊ด ห้ามแย่งของพี่ทะเล
“หึหึ ใช่ครับอาอุ่นของพี่ทะเลคนเดียว” ไออุ่นฟัดแก้มป่องๆ ของเด็กน้อยตัวกลม ตัวแค่นี้เริ่มหวงของเสียแล้ว
“ช่าย คนเดียวเยย”
“อุ่นนนนน” คนที่คิดว่ากำลังทำคะแนนได้ดีร้องเสียงหลง เมื่ออยู่ๆ ก็ถูกลูกชายทิ้งกลางอากาศ
“งั้นเดี๋ยวคืนนี้เรานอนกันสองคนดีไหมครับ ให้พ่อไปนอนข้างนอก”
“ดีคับ”
“ลูกหมูไม่รักพ่อเหรอครับ พูดแบบนี้พ่อน้อยใจ” ทินภัทรใช้มุกเดิมๆ เดี๋ยวลูกหมูก็จะรีบเข้ามาโอ๋เขา
“ไม่ลัก ลักอายอุ่น”
“เจ้าลูกหมู” ทินภัทรมองลูกหมูทะเลที่หันไปซุกหน้ากับอกของไออุ่น บอกได้คำเดียวว่าชักอิจฉาขึ้นมาจริงๆ
“หึหึ เดี๋ยวผมเอาหมอนกับผ้าห่มออกไปให้ครับ”
“อุ่น ไหนบอกว่าโซฟามันเล็กไปสำหรับพี่ นอนไม่สบายไงครับ” ทินภัทรหันมาอ้อนคนตัวโตแทน เมื่อคนตัวเล็กรู้ทัน
ไม่ยอมเล่นด้วย
“ผมเปลี่ยนใจแล้วครับ ผมว่าพี่ทินนอนได้สบายมาก”
“พอรู้ว่าเราชอบก็กดขี่ข่มเหงทันที เฮ้อ ทำยังไงได้ดันชอบเขาไปแล้ว”
“พี่ทิน!!” ไออุ่นรีบยกมือปิดหูเด็กชายทะเลทั้งสองข้าง
“ลูกหมูครับ” ทินภัทรทำเนียนขยับเข้าไปนั่งจนชิด ดึงมือของไออุ่นออก
“ถ้าแบ่งอายอุ่นให้พ่อ พรุ่งนี้พ่อพาไปซื้อหุ่นยนต์ไดโนเสาร์ตัวใหญ่ๆ เอาไหมครับ”
“อู้ อู้” ลูกหมูทะเลตาโต มือยังกอดไออุ่นไว้ แต่สายตาชักลังเล
“ตัวโหญ่เท่านี้เลย” ทินภัทรทำมือประกอบ ลูกหมูทะเลมองตาวาว ตะกายขึ้นจากตักของไออุ่น มือนึงเปลี่ยนมากอดคอพ่อ
อีกมือกอดคออาอุ่นเอาไว้
“ลักกาน แบ่งกาน”
ไออุ่นอ่อนใจกับสองพ่อลูก โดยเฉพาะคนพ่อ
“พี่ทินสอนลูกแบบนี้ได้ยังไงครับ เด็กวัยกำลังเรียนรู้ กำลังจำ” ดูเถอะสอนลูกแต่ละอย่าง มันใช้ได้ที่ไหน
“ต่อรองแบบนี้ มันไม่ดีเหรอ” ทินภัทรถามไออุ่นหน้าตาย
“ยังจะถามอีกนะครับ เอาของเล่นล่อเด็ก อีกหน่อยอยากได้อะไรก็ต้องมีของมาแลก เราต้องสอนให้ทะเลรู้จักแบ่งปัน
โตมาเป็นคนมีน้ำใจสิครับ”
“อืม นั่นสิ พี่สอนไม่เอาไหนเลย ต่อไปคงต้องให้อุ่นเป็นคนสอน กว่าทะเลจะโตก็อีกนาน ห้ามทิ้งพี่กับลูกไปไหนนะครับ”
คนพูดรวบรัดตัดความ คนกำลังอบรมความเป็นพ่อถึงกับหน้าแดงไปไม่ถูก ไม่รู้ว่ามันวนกลับไปเข้าเรื่องนั้นได้ยังไง
“ม่ายทิ้งฉิ อายอุ่นไม่ทิ้งพี่ทะเลน้า” เด็กชายทะเลรีบหันไปกอดอาอุ่นเอาใจ จุ๊บหน้าผากด้วยจะได้รักพี่ทะเล
“ฮ่าๆ ไม่ทิ้งครับ อาอุ่นจะอยู่กับพี่ทะเล ไม่ต้องฝากน้ำลายไว้เป็นประกันก็ได้ครับ” ไออุ่นยกมือเช็ดหน้าผากตัวเอง
ที่เด็กน้อยฝากความรักเอาไว้
“สัญญาแล้วนะ” มือที่เช็ดหน้าผากชะงัก เมื่อมีเสียงทุ้มดังอยู่ข้างหู
“ฉันยา” เสียงตอบดังฟังชัด เพียงแต่ไม่ใช่จากไออุ่น
“หึหึ เสร็จลูกหมูทะเล หนีไปไหนไม่ได้แล้วนะอุ่น” ทินภัทรยื่นหน้าเข้าไปกระซิบใกล้ๆ เฉียดจมูกกับแก้มหอมให้คนฟังสะดุ้งเล่น
“............”
“ทะเลได้เวลานอนแล้วครับ” เมื่อหาทางไปไม่ได้ ไออุ่นก็ต้องยึดทะเลเป็นที่พึ่งเหมือนที่อีกฝ่ายชอบทำ
“คับ” ลูกหมูทะเลว่าง่าย ล้มตัวลงนอนก่อนกวักมือเรียกไออุ่นให้ตามลงไป
“อายอุ่นเล่านิทาน”
“เดี๋ยวพ่ออ่านให้ฟัง ให้อาอุ่นไปอาบน้ำดีกว่า”
“ไม่อาว”
“อาอุ่นอาบน้ำแล้วจะได้มานอนกอดลูกหมูไงครับ ดีไหม” ลูกหมูทะเลคิดหนัก ก่อนพยักหน้าตอบรับ
“ดีคับ”
“อุ่นไปอาบน้ำเถอะ เดี๋ยวพี่เอาลูกเข้านอนเอง” ได้ยินทินภัทรพูดทำนองนี้ทีไร ไออุ่นมักจะเผลอทำหน้าแดง เขาไม่ปฏิเสธ
ว่าเขาชอบฟัง
“ครับ เดี๋ยวอาอุ่นมานะ”
“คับ มาเย็วๆ น้า”
“ครับผม” ไออุ่นก้มลงหอมแก้มลูกหมูทะเลก่อนลุกจากเตียง
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
“พี่ทินหลับหรือยังครับ” ไออุ่นรอจนแน่ใจว่าลูกหมูทะเลที่นอนอยู่ตรงกลางหลับสนิทไปแล้ว เขาถึงเรียกทินภัทร
“ยังครับ”
“ที่..ที่พี่ทินพูดว่ากำลังจีบผม จริงหรือครับ” ทินภัทรผงกหัวขึ้นมองคนถามที่ยังนอนกอดลูกหมูทะเลนิ่งอยู่
“จริงครับ”
“พี่ทินชอบผมหรือครับ” ไออุ่นโพล่งออกไปจนได้ เขารีบซุกหน้าเข้ากับผมนุ่มของลูกหมูทะเล กลัวอีกฝ่ายจะเห็นหน้า
ทินภัทรขยับตัวลุกขึ้นนั่ง ภายในห้องมีเพียงแสงสลัวๆ จากไฟดวงเล็กหน้าประตู
“พี่ชอบไออุ่นครับ”
“พี่..ชอบ..ไออุ่น” ทินภัทรพูดซ้ำอีกครั้ง เขาย้ำชัดๆ ทีละคำ เพราะรู้ว่าไออุ่นคงไม่ยอมเชื่อง่ายๆ
“..............”
“อุ่น ไม่พูดอะไรหน่อยเหรอครับ”
“ผมง่วง”
“ตอบอะไรพี่นิดสิครับ ถ้าอุ่นยังไม่ชอบพี่ ขอความหวังสักนิดก็ยังดี ว่าอุ่นอนุญาตให้พี่จีบได้ไหม”
“ทำไมพี่ทินถึงชอบผมครับ” ไออุ่นอยากได้คำตอบก่อนที่เขาจะพูดอะไรออกไป
“แล้วทำไมอุ่นถึงน่ารักครับ”
“ตอบแบบนี้อย่าตอบเสียดีกว่า”
“คนขี้งอน” ไออุ่นตกใจเมื่อทินภัทรชะโงกหน้าข้ามตัวเด็กชายทะเลมา จนหน้าพวกเขาห่างกันไม่ถึงคืบ
“ความชอบไม่มีเหตุผลครับ แต่เมื่อไหร่ที่เราละสายตาจากใครคนหนึ่งไม่ได้ คิดถึงเสมอ อยากเจอหน้าบ่อยๆ
แค่นี้ก็เพียงพอแล้วไม่ใช่หรือครับ”
“ครับ” ไออุ่นเข้าใจความรู้สึกนี้ดี สามปีในรั้วมหาลัยทำไมเข้าจะไม่เข้าใจ
“.......................”
“แล้วตกลงว่ายังไงครับ พี่ตอบคำถามไปหมดแล้ว ทำไมอายอุ่นใจร้ายจังไม่ยอมพูดอะไรสักคำ” ทินภัทรเรียกไออุ่น
เลียนแบบลูกชาย
“นอนเถอะครับ” ไออุ่นหลับตาแน่น เพราะรู้สึกว่าหน้าของอีกฝ่ายเคลื่อนเข้ามาใกล้จนรู้สึกได้ถึงลมหายใจที่เป่ารดหน้าเขาอยู่
“อุ่นนน” ทินภัทรเริ่มงองแง เมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายตั้งใจจะหลับทิ้งเขาไปเสียดื้อๆ
“ตอบพี่ก่อนสิครับ อนุญาตให้จีบหรือเปล่า”
“...............”
เมื่อตื้อแล้วก็ยังมีแต่ความเงียบ ทินภัทรเลยต้องยกธงขาวยอมแพ้ถอยกลับมานอนข้างลูกหมูทะเลตามเดิม
ปล่อยไปก่อน อย่างน้อยวันนี้เขาก็ได้ออกตัวให้ไออุ่นได้รู้รับถึงความรู้สึกของเขาแล้ว
“ราตรีสวัสดิ์ครับ” ทินภัทรเอ่ยออกไปเบาๆ ก่อนจะหลับตาลง
“ถ้าแค่นี้พีทินไม่รู้คำตอบ ก็ไม่ต้องมาบอกว่าจะจีบผมหรอกครับ ราตรีสวัสดิ์ครับ” เสียงแผ่วเบาที่ดังมากระทบโสตประสาท
ทำเอาทินภัทรรีบลืมตา เด้งตัวลุงขึ้นมานั่งอีกครั้ง
“อุ่น”
“..............”
“อุ่นครับ”
“...............”
“ขอบคุณครับ”
“อ๊ะ!!” เสียงอุทานเบาๆ ดังออกจากปากคนที่แกล้งหลับสนิท เมื่อทินภัทรประทับริมฝีปากลงบนแก้มนุ่ม
ไออุ่นรีบยกมือปิดปาก เมื่อทินภัทรถอยตัวกลับ ดีที่อีกฝ่ายไม่ได้พูดอะไรให้เขาอายไปมากกว่า ปล่อยให้ไออุ่นนอนหน้าแดง
อยู่ในแสงไฟสลัว
ทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วมากจนไออุ่นตั้งตัวไม่ติด บทจะพูดทินภัทรก็พูดขึ้นมาทื่อๆ ใครจะคิดว่าจู่ๆ คนที่เขาชอบจะมา
บอกว่าชอบเขา แม้แต่ในตอนนี้ก็ไม่อยากจะเชื่อหูตัวเอง
รอก่อน ไออุ่นยังไม่คิดที่จะบอกทินภัทรว่าเขาเองก็ชอบทินภัทรเช่นกัน เขาอยากให้ทุกอย่างมันชัดเจนกว่านี้
อยากทิ้งระยะเวลาอีกสักพักให้ทินภัทรได้แน่ใจในความรู้สึกตัวเองเสียก่อน ไม่ใช่บอกชอบเขาวันนี้ อีกสองเดือน
เพิ่งคิดได้ว่าชอบผู้หญิงมากกว่า
อย่างน้อยตอนนี้เขาก็ได้ให้โอกาสตัวเองและเปิดโอกาสให้ทินภัทร สำนวนที่ว่าระยะทางพิสูจน์ม้า กาลเวลาพิสูจน์คน
ยังใช้ได้ดีเสมอ ไม่จำเป็นต้องรีบร้อน ค่อยๆ ดูกันไป เขาแอบรักทินภัทรมาถึงเก้าปี รออีนิดจะเป็นอะไรไป
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>TBC<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<
Darin ♥ FANPAGE
หัวข้อ: *✿ ｡Someone LOVES You ｡✿* [แจ้งข่าว] /29/03/17 ✿ P.149 (อ่าน 1266305 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก