หัวข้อ: รักนี้เกิดขึ้นในรั้วโรงเรียน(เขมXคริส)เรื่องร้ายๆผ่านไปเรื่องดีดีก็เข้ามา P.18

[chickygirl]

  ให้ณัฐกานต์
รอลุ้นตอนต่อไป  อยากให้เขมรุกคริสมากกว่า 

[4559]

เปลี่ยนสาย

[MayA@TK]

ครูไม่ต้องกลัว เสียฟอร์ม เพราะเราอยากให้ครู เสียตัว

 

[GuoJeng]

ปล่อยให้ค้างอยู่ในห้องน้ำอ่ะ ค้างมากกกอยากอ่านต่อคับ
   รออ่านตอนต่อไปนะคับ

[ฤดูใบไม้หลากสี]

เขม แกโดนเด็กกด นี่ไม่มีความผิดมาก แต่ถ้าแกกดเด็กนี่คุกเลยนะ เลือก ! จงนอนเอ็มเลค ให้คริสซะ !

[Alice111]

กึก!! เสียงประตูห้องนอนถูกปิดลงพร้อมกดล๊อก ผมหันหน้ากลับไปมองคริสโตเฟอร์ เขาเดินเข้ามาในห้องมีเพียงผ้าเช็ดตัวพันกายแบบหมิ่นๆ เขาก็ตรงเข้ามาหาผมยิ่งเห็นสายตาคู่นั้น ผมยิ่งหวั่นไหว


"หมับ"คริสเข้ามาสวมกอดผมเขายืนกอดผมนิ่งโดยไม่พูดอะไรส่วนผมก็พ่นลมออกมาจากปาก


"ผมรักครู...ผมยอมเป็นรับก็ได้" ผมก้มหน้าลงมองหน้าคริสโตเฟอร์ ว่าคิดดีแล้วเหรอ


"และเธอรู้ไหมจะมีสิ่งอื่นตามมาอีกมากมายซึ่งมันก็คือปัญหา...และมันอาจจะเป็นปัญหาที่หนักถ้าเธอเลือกจะเดินทางนี้"ผมกระซิบถามคริสโตเฟอร์กลิ่นอ่อนๆหอมละมุลจาน้ำยาสระผมมันโชยมาแตะที่จมูกผม

"และกับพี่" ผมพูดเสียงที่เบา ผมเอามือขึ้นลูบหัวคริส


"ผมยอมรับมันได้ครู..ขอแค่ผมได้รักครู..ผมรู้สึกดีรู้สึกอุ่นใจทุกครั้งที่ผมอยู่ใกล้ครูและผมไม่เคยรู้สึกแบบนี้มาก่อนหลังจากที่เขาทิ้งผมไป" คริสโตเฟอร์มองผมแววตาใสซื่อคู่นั้น


"ผมเลือกแล้วครู..ครูละ..คิดเหมือนผมมั้ย ครูผมรู้ว่าและผมก็ยอมรับมันได้" คริสโตเฟอร์ถามผม


"แต่จะว่าไปนี้มันก็เป็นครั้งแรกของผม..ผมยอมให้คนที่ผมรัก" คริสโตเฟอร์พูดเขาเงยหน้าขึ้นมองผม  ผมยิ้มดีใจนะแล้วอย่างนี้ผมจะไม่รักเขาได้ยังไง


"เธอแน่ใจแล้วเหรอว่าเธอรับไหว..เจ็บนะ" ผมพูดสีหน้าผมบอกได้ว่าจริงจัง


ฟู!!! เสียงลมหายใจถูกพ่นออกมาทางปาก ผมเลิกคิ้วมองคริสโตเฟอร์


"ทำยังไงได้ละผมรักไปแล้วนิ" คริสโตเฟอร์ยังคงมองหน้าผมตาแป๋วเชียว ผมยิ้มที่มุมปากก่อนจะก้มลงประกบไปที่ริมฝีปากแดงๆ ทั้งดูดเม้มปากและสอดลิ้นเข้าไปสัมผัสความหวานคริสก็ตอบรับลิ้นผมได้ดีและส่งลิ้น กลับมาหาผม ที่ผ่านมาผมให้เขาเป็นคนเร้าโรมผมเองตลอดแต่วันนี้เห็นที่จะไม่ได้แล้วผมต้องรักษาสิทธิ์ผมคืนบ้างแล้ว


"แต่ผมก็ยากรุกครูนะ..เราผลัดกันได้ไหม..อ่ะ" คริสโตเฟอร์พูด ผมต้องหยุดชะงักชั่วขณะ


"แฟร์ๆ นะครู ผมเป็นนักเรียนนะ” คริสโตเฟอร์พูดออดอ้อนที่อย่างนี้ใช้สิทธินักเรียนขึ้นมาทันที ผมยืนนิ่งใช้ความคิดอีกครั้ง ก่อนจะพยักหน้าก็ดี ลองดูก็ได้ ก็แฟร์ดี


        ผมดันร่างคริสโตเฟอร์ลงไปนอนที่เตียงและผมก็กระโจนขึ้นไปค่อมไว้ ใช้มือดึงผ้าเช็ดตัวของตัวเองออกและคริสก็ดึงของตัวเองออกเช่นกัน อารมณ์มันกรุ่นๆตั้งแต่ในห้องน้ำแล้วของผมทั้งคู่มันชูชันพร้อมจะออกรบ ผมก้มลงจูบคริสอย่างเร้าร้อน เขาคงได้รู้คราวนี้แหละว่ารสจูบแบบผู้ใหญ่นะมันเป็นยังไง ผมไซ้ลงมาตามซอกคอขาวๆนั้นดูดดังจ๊วบ!!! ในแต่ละจุดที่ผมฝังไว้พรุ่งนี้คงได้มีรอยไปอวดเพื่อนบ้างแหละ ผมก็ใช้ลิ้นเลียวนเล่นที่ตรงสองจุด ทั้งขบและเม้มเล่นอย่างสนุกปากจนคนที่นอนต้องแอ่นขึ้นมาตามปากผมผมเลย มันสร้างความพึงพอใจให้ผมมิใช่น้อย


"เล่นท่า69กัน"ผมกระซิบกับคริสโตเฟอร์เงยหน้ามองผมและเขาก็พยักหน้าตา ผมรู้ว่าเขารู้จัก


"พี่นอนข้างล่างส่วนเรายังมือใหม่อยู่ข้างบนและทำตามที่พี่ทำให้เรานะ"ผมพูดบอกคริสโตเฟอร์ผมแทนตัวเองว่าพี่ไม่อยากใช้คำว่าครูเพราะมันจะทำให้ผมรู้สึกผิดขึ้นมาที่กำลังจะจับ นักเรียนกดแบบนี้
   
      คริสโตเฟอร์พยักหน้าอย่างว่าง่ายผมก็นอนไปตามแนวที่นอนคริสโตเฟอร์ขึ้นมานั่งบน หน้าท้องแบนราบของผมโชคดีที่ลำตัวเราพอพอกันและเขาส่งเจ้านั้นมาตรงหน้าผม กลิ่นสบู่ที่เราใช้ทำความสะอาดยังติดอยู่เลย ผมก็จัดการครอบตรงนั้นของคริสโตเฟอร์เข้าปากไปคนโดนครอบก่อนถึงกับสะดุ้ง ผมส่งสัญญาณมือให้ทำให้ผมไปด้วย ผมรู้สึกเย็นวาบตรงส่วนนั้นและรู้สึกได้ว่ากำลังมีคนกลืนกินมันอยู่ดูดเลียยังกับกินไอติมโคน มันสร้างความรู้สึกเสียวสยิวแปลกๆถึงแม้จะขัดเขินไปบ้าง  ส่วนผมก็ใช้ปากอย่างช่ำชองผมรับรู้ได้จากคนด้านบ้านส่ายสะโพกบิดไปมาแบบนี้


"อืมมม..อืมมม"มีเสียงครางเล็ดรอดออกมาจากปากคนที่กำลังทำให้ผมอยู่แสดงว่าลีลาใช้ลิ้นผมถึงใจเข้าอยู่เหมือนกันบางครั้งก็กระตุ๊กโต้ตอบกลับ ทำไมผมไม่นอนตะแคงก็เพราะว่าผมตั้งใจจะ ลองล้างตู้เย็นให้คริสโตเฟอร์ดู ผมทำไปได้สักพักและอีกคนก็ไม่เคอะเขินแล้วผมก็จัดการจับแก้มก้นขาวเนียนนั้นของคริสโตเฟอร์และจัดการล้างตู้เย็นให้ทันที(รู้จักใช่ไหมครับล้างตู้เย็นเป็นยังไง) ได้ผล คริสแอ่นหลังขึ้นมาทันทีมือก็ดันลำตัวผมทำท่าจะยกก้นหนีผม


"โอ้วว...ซี้ด ...." คงเสียวมากละซิถึงได้ขมิบก้นขนาดนั้น ผมยิ่งได้ใจยิ่งเล่นหนักขึ้น นี้แค่ลิ้นนะที่ฉกอยู่นี้นะ


"โอ้ยย...เขม..เสียว..พอ..พอก่อน"คริสร้องและพยายามจะดิ้นหนีผมแต่ผมก็ยึดเขาไว้ว่าจะดิ้นไปไหนละ


“เขมทำอะไรคริสอะ..อู้ยย..ไม่ไหวแล้ว”


“เขาเรียก ล้างตู้เย็น”


“ห๊ะ!..อู้ย..อืมม” ยังจะดิ้นอีก


"อยู่เฉยๆซิ...อดทนหน่อย...มันสุดยอด.." ผมพูดและดึงคนข้างบนให้เข้ามาหาผมอีกและจัดการล้างให้ต่อ คนที่ค่อมผมอยู่ อยู่ไม่เป็นสุข




"อู้ยย...ซี้ด....อาห์....เขม..อาห์....อืมมม" ผมต้องหยุดก่อนที่เขาจะไม่ทนไม่ไหว คริสหันมามองหน้าผมสีหน้าบอกได้เสียวซ่านแค่ไหน คริสหมุนตัวกลับมาเผชิญหน้ากับผมและขึ้นมาค่อม เขาโน้มตัวลงมาจูบปากผมแบบเร้าร้อนเหมือนที่ผมปูทางทำให้เขาดู มือผมก็จับตรงจุดนั้นโดยอัตโนมัติมันแข็งและสู้มือผมได้ดีมาก คริสทั้งจูบและไซ้ไล่ลงมาที่ซอกคอของผมไล่ลงมาเลื่อยๆจนถึงแผ่นอกและลงลิ้นลากมันลงไปถึงสะดือ นี้แค่ลิ้นผมยังบิดไปบิดมาได้ขนาดนี้คริสเลื่อนตัวขึ้นมาเล่นลิ้นกับสองจุดสีชมพูระเรื่อนั้นอีกครั้งผมก็แอ่นอกขึ้นรับการหยอกเย้าจากคริส เขาลากลิ้นลงไปจุดต่ำสุดอีกและคราวนี้เขาทั้งขบทั้งเม้มตรงเนื้ออ่อนๆ ที่หัวหน่าว


"โอ้ววว...ซี้ดดด" เสียงครางลากยาวดังออกมาจากปากผมและบิดตัวพร้อมกับพยายามสูดลมหายใจเข้าทางปากเพื่อลดอาการกระสั่นทุกครั้งที่คริสขบลงตรงเนินเนื้ออ่อนนั้น มือของคริสที่กำลังจับกุมของผมและขยับมันไปมาเบาๆก่อนจะคอบปากลงเขากลืนและคลาย กลืนและคลายอยู่แบบนั้น มือผมก็จิกผ้าปูที่นอนไปด้วย ยอมรับว่าคริสลีลาดีใช่เล่น สงสัยผู้หญิงจะทำให้บ่อย


"ขอผมก่อนนะที่รัก"คริสเงยหน้ามามองผม ผมพยักหน้าว่าให้ก่อนเดี๋ยวเจอของเขมแล้วคริสอาจจะเปลี่ยนใจไม่อยากรุกก็ได้มั้งแอบคิดเข้าข้างตัวเอง คริสลุกไปหยิบถุงยางที่ผมวางไว้บนโต๊ะข้างเตียง


"ใช้เจลด้วยคริส" ผมหันไปบอกคริส เขาหยิบหลอดสีฟ้าและชูมันขึ้นผมพยักหน้าว่าใช่ เขาเทมันลงตรงส่วนนั้นก่อนจะโยนมาให้ผม และคริสโตเฟอร์ก็เดินมาเข้าทางระหว่างขาของผม


"ต้องเบิกทางก่อนมั้ย" คริสโตเฟอร์ถาผม ผมกระดกหัวมอง


"เบิกหน่อนก็ดีนะ..รู้ไหมว่านี้ก็ครั้งแรกของพี่นะคริส"

"ผมรู้ครับที่รักผมจะถนอมนะ..ถ้ายั้งได้" พอบอกว่าถนอมก็อุ่นแต่พอบอกถ้ายังได้ต้องรีบกระดกหัวขึ้นมองคริสแยกขาผมออก มือก็ยืนมาหยอกเล่นกับสองจุดบนแผ่นอกของผมแทน ผมรู้สึกว่ามีบางสิ่งกำลังสอดเข้าไปช่องทางรักของผม


"อู้ยยย" ผมสองร้องครางออกมาเพราะว่ามันแน่นแปลก


"อู้ยยยยย"ร้องดังขึ้นเพราะว่ามันเริ่มคับขึ้นแสดงว่าเพิ่งจำนวนนิ้ว คริสหยุดใช้นิ้วมือและก้มหน้ากับกับท้องน้อยของผมและเม้มปากขบมันเล่นผมมือก็จับของสำคัญผมไปด้วยคริสจับสะโพกผมยกขึ้น ผมรู้สึกว่ามีบางสิ่งกำลังทักทายอยู่ตรงประตูนั้นและมันก็ค่อยๆดันเข้าไป มือผมก็จิกที่ผ้าปูที่นอนไว้มันเริ่มแน่น เริ่มปวดหนึบๆ


"โอ๊ะ...โอย...โอ้ย"ผมร้องเพราะว่าเริ่มเจ็บและจุกไปพร้อมๆกัน ผมกระดกหัวมองสีหน้าคนที่กำลังจะพรากสิ่งทีผมรักและหวงแหน แม้แต่ณัฐกานต์ผมยังไม่เคยให้เขาแบบนี้เลยดูสีหน้าเหยเกของเขา ซึ่งไม่ต่างอะไรกับผมตอนนี้เช่นกัน


"โอ้ยยยย...โอ้ยยย...โอ้ยยย" ผมยังคงร้องอย่างต่อเนื่องและคริสก็ผลักดันสิ่งนั้นอย่างต่อเนื่องเช่นกัน สีหน้าคริสบอกได้ทางรักของผมค้อนข้างลำบากนิดนึง มันคงดันเข้าไปยากหน่อยแต่เขาก็พยายาม จนคริสโตเฟอร์ต้องหยุดพักก่อน


"ฮู่ๆๆ" เสียงสูดลมหายใจเข้าปอดทางปากของคริส เข้าโน้มตัวลงมาหาผม ผมก็ดึงรั้งให้เขาโน้มลงมาเพื่อจะจูบลดความเจ็บปวดให้กลายเป็นความรู้สึกอื่นเข้ามาแทน


"ที่รักครึ้งทางแล้ว..อีกครึ้งเดียว..เราจะสนุกกันแล้ว"คริสบอกผม ผมก็พยักหน้าในเมื่อผมตัดสินใจทำแบบนี้แล้วนิ


"อืมม..พล้วด!!!!"

"โอ้ยย!!!!!!!"ผมร้องลั่นและคริสก็โน้มตัวลงมาหาผมเขาค้างไว้แบบนั้นก่อน เขากอดผมไว้จนผมรู้สึกว่าความเจ็บค่อยๆเริ่มจะหายทีละนิดและเปลี่ยนเป็นความรู้สึกอื่นเข้ามาแทนที่ คริสก้มลงใช้ลิ้นเล่นกับสองจุดของผมเขาทำสลับกันไปมาอยู่แบบนั้น สีหน้าผมก็เหยเกด้วยความรู้สึกมีความสุขคริสก็เริ่มขยับเบาๆ และแรงขึ้นเขารับรู้ได้จากมือผมที่บีบบันท้ายเขาไว้และแรงขึ้นเรื่อยๆ


"อะ..อืมม..อ่าห์.."เสียงครางของผมสองแข่งกับเสียงเตียงนอนที่ดังอ๊อดแอดๆ ไปด้วยยังพอจะช่วยกลบเกลื่อนได้บ้าง คริสเคลื่อนตัวขึ้นมาพยักหน้าให้ผมนอนตะแคง ผมนะรู้งานอยู่เพราะเคยทำ คริสทิ้งตัวลงนอนตะแคงด้านหลังของผมและก็สอดสิ่งนั้นเข้ามาที่ด้านหลังผมอีกครั้งเขาใช้แขนสอดเข้ามาโอบกอดผมไว้ด้วยแขนเดียวและอีกข้างก็ยกโคนขาผมลอยขึ้นเล็กน้อย และก็เริ่มออกแรงโยกส่วนล่าง ร่างของผมนี้โยกไปตามแรงเหวียงของคริส แรงเยอะดีจริงเอวก็ดีอีกต่างหาก


"ผมชอบท่านี้..ซี้ดส์...ดูมาจากหนัง...อู้ย ..เพื่อนกรูรักมึงวะ...มันโคตรฟินเลยอะเขม...อาห์ " ผมพยักหน้าตอบว่าจริง ดูมาเหมือนกันลองแล้วเหมือนกันแต่ไม่เคยคิดว่าจะมีคนมาลองท่านี้กับประตูหลังผม ไม่เคยคิดเลยจริงๆ


"ปักๆๆ"เสียงเนื้ออ่อนกระทบเนื้ออ่อน ร่างผมก็ขยับขึ้นลงขึ้นลงตามจังหวะของคนด้านหลังผมหันหน้าไปจูบคริส กันมันรู้สึกดีบอกไม่ถูกและมือคริสก็จัดการกับของผมไปด้วย


"เขม..คริสรักเขมนะ..ขอบคุณที่นะ..คริสจะไม่ทำให้เขมผิดหวัง...อืมมม...อ่าห์" แรงกระแทกที่เข้ามาอย่างต่อเนื่องมือผมก็ต้องหาที่ยืดก็คือหัวเตียงใช้มือดันไว้ไม่ให้ไถลออก เสียงเตียงไม้ที่ดังแข่งกับแรงกระแทกของคนที่คุมเกมส์อยู่ทางด้านหลังผมคริสดึงรังใบหน้าผมให้หันไปให้เขาจูบ ลิ้นก็วนเลียที่ใบหูผมแยงเข้าไปในรูหู บอกได้ว่า..เสียวครับ


"อ่าห์...ที่รัก ...It's cuming now...It's cuming..right now..อ่าห์" คริสร้องบอกผมว่าจะมาแล้วผมก็ยิ่งจิกผ้าปูแถบจะดึงให้หลุดติดมือขึ้นมาเลย  และของผมก็กำลังมาเช่นกันจนกระทั้งเสียงกระแทกเงียบหายพร้อมกับเตียงที่หยุดนิ่ง


"ฟู่" เสียงคริสพ่นลมหายใจออกจากปาก


"cuming already darling" คริสโตเฟอร์พูด ผมรู้สึกอุ่นๆที่หน้าท้องตัวเองของผมเองที่กระฉอกออกมาจากมือคริสจนเลอะเทอะไปหมดคริสโตเฟอร์มองผมสายตาเขามีความสุขกว่าทุกครั้ง ผมหันไปจูบคริส คริสค่อยๆถอนส่วนนั้นออกและนอนแผอยู่ข้างๆผม ผมดันตัวเองขึ้นนั่งมองคนข้างๆ


"สุดยอด" คริสโตเฟอร์หันมามองผมปากยังคงสูดนำอากาศเข้าปอด ผมเองก็หอบไปด้วยเช่นกัน


"จะมีสุดยอดกว่านั้นอีก ..ตาพี่แล้วคริส" ผมพูด คริสโตเฟอร์กระดกหัวขึ้นมามองผมแต่ช้าไปซะแล้ว ผมขึ้นไปค่อมร่างคริสโตเฟอร์ไว้ ผมขึ้นมาทาบทับ จูบปากคริสอย่างเร้าร้อนมือก็ลูบไปทั่วเรือนร่างทีกำยำกล้ามเนื้อไม่เยอะแต่ก็แน่น ผมใช้ลิ้นหยอกเล่นกับสองจุดที่แผ่นอกลากลิ้นวนไปวนมา คริสก็สนอมตอบผมด้วยการแอ่นอกขึ้นรับลิ้นนุ่มของผม


"อ่าห์...ซี้ด...อ่าห์.."คริสส่งเสียงครางตอบกลับนั้นแปลว่าเขานั้นพึงพอใจกับสิ่งที่ผมปรนเปรอให้ ผมก็ลากลิ้นไล่ลงไปที่หน้าท้องของคริสเขาเกร็งหน้าท้องตัวเองทุกครั้งที่ปลายลิ้นผมแตะลงและก็เม้มพร้อมกับขบมันเล่นเบาๆ คนที่นอนเบื่องล่างถึงกับดิ้นส่ายไปมามีขืนตัวขึ้นมาเล็กน้อย เสียงการเต้นหัวใจที่ดังแสดงว่าเลือกกำลังสูบฉีด ผมลากลิ้นต่อจากสะดือลงไปอีกถึงหัวหน่าว ผมชำเรืองตาขึ้นไปมองคริส ตอนนี้หน้าตาเขาตาเหยเกเพราะเจอลิ้นที่ช่ำชองของผมเข้าไป มือนี้จิกลงผ้าปูที่นอนไว้แน่น และมือของผมจับสิ่งนั้นขึ้นมามันพองเต็มกำมืออีกครั้งไวจริงๆ และผมครอบปากลงไป


"เขม..เขม..มัน..เลอะเทอะอยู่"

"ไม่เป็นไร..เดี๋ยวจัดการให้" ผมพูดบอกคนที่นอนดิ้นพล้านไปมาอยู่บนเตียง

"อ่าห์..เขม..อ่าห์..อืมม..ซี้ดดดดดด" เสียงร้องครางดังออกมาจากปากร่างที่นอนบิดตัวผมชำเรืองตามองคริสเกร็งหน้าท้องตัวเองไว้ตลอด พอผมใช้ปากกับตรงนั้นแรงมากเท่าไหร่เขาก็ยิ่งเกร็งตามและเด้งตรงนั้นขึ้นตามจนผมต้องเอามือกดมันไว้เดี๋ยวได้ทะลุคอผมยิ่งยาวอยู่ด้วย พอเห็นว่าผมทรมารคนที่นอนดิ้นพล้านไปมาจนได้ที่ผมก็ลุกขึ้นจากเตียงเดินไปหยิบถุงมาสวมใส่และหยิบเจลมาทาลง คริสโตเฟอร์มองหน้าผมคงแอบกลัวอยู่ในใจละซิ


"ไม่ต้องกลัว...เจ็บนิดเดียว..หมอฟันบอกมา" ผมพูดก้มลงไปกระซิบและขึ้นไปนอนตะแคงผมจุูบปากคริส


"คริสขึ้นนะ..จะได้ควบคุมมันเองได้ถ้าเจ็บก็หยุดก่อนถ้าดีขึ้นค่อยดันลงมา" ผมก้มลงบอกคริส เขาก็พยักหน้าและพลิกมาค่อมกะให้ตรงดูสีหน้ายังกังวลอยู่มิใช่น้อยอยู่เหมือนกัน ผมมองหน้าเขา คริสก็พยักหน้าว่าโอเคก่อนที่เขาจะกดตรงนั้นลงผมชั้นมือดันยั้งไว้ก่อนว่าอย่าเพิ่ง ผมก็เอาเจลทาที่นิ้วผมไว้เพื่อจะทำการเบิกทางให้ก่อน


"โอ้ยยย...เขม..ซู้ด..แค่นิ้วนะยังเจ็บแน่นเลยอะ" คริสบอกผมก่อนจะยกก้นตัวเองลอยขึ้นแต่ผมจับสะโพกเข้าไหว้พยายามกดลงไม่ให้หนี


"ถอดใจเหรอ" ผมเลิกคิ้วมองผมรู้ว่าเขาไม่ใช่คนที่ยอมแพ้อะไรง่ายๆ คริสส่ายหัว ผมเบิกทางไปได้สักพักดูสีหน้าเหยเกของคริส ผมคิดว่าเขาพร้อมแล้วแหละและคริสก็ค่อยหย่อนลงมาพยายามครอบส่วนของผมเข้าไปในกายของเขาช้าๆ


"อืมมม" คริสถึงกับต้องกัดปากตัวเองไปด้วย


"เยี่ยม..อืมม.." ผมร้องครางมันแน่นมาก แน่นมากจริงๆ เขาเรียกว่าเปิดซิงซินะเปิดเด็กมัธยมซะด้วย สีหน้าคริสก็เหยเกไปด้วยไม่รู้ว่าเจ็บหรือว่ายังไงผมสัมผัสส่วนของเขามันแข็งสู้อยู่นะ คริสค่อยๆลงไปเรื่อยๆ เรือยๆ จน


"พล้วด" เขาตัดสินใจทิ้งตัวลงมาลวดเดียวเลย


"โอ้ยยย" ร้องออกมาลั่นเหมือนกัน มือผมกับคริสกุมประสานกันไว้อยู่


"สูดหายใจลึกๆ มันจะดีขึ้นคริส"ผมบอกคริสเขาก็ทำตาม


"เยี่ยมมาก. เยี่ยม...อย่างนั้นแหละ..อืมมม".ผมค่อยขยับช่วยคริสค่อยขยับตามผม ผมใช้แขนยันตัวเองขึ้นคริสก็โน้มตัวลงมาหาผมเพื่อกอดจูบผมก็เด้งสู้คริสก็ขยมตอบ ผมเพริ่งจะรู้นะว่ารุกกับรุกเจอกันนี้มันสนองกันได้ถึงใจจริงๆ


"โอ้ววว..โอ้ววว...เขม...โอ้ยยย...อืมม..."เสียงคราวของคริส ผมก็ค่อยพลิกแบบระมัดระวังไม่ให้หลุดจากกันผมผมจับคริสนอนหงายและผมเองก็ลงมายืนที่ขอบเตียงอันนี้ก็ชำนาญอีกเช่นกันและผมก็ซอยหยิบเลยเลย


"เขม..เบาหน่อย..ซู้ด..อ่าห์...อ่าห์"มันกระแทกเข้าไปแบบลึกและออกเกือบสุดและเข้าไปสุดเช่นกัน


"อ่าห์..เขม.." ผมโน้มตัวลงไปเม้มสองจุดสีชมพูอ่อนนั้น และเลื่อนไปจูบปากคริส


"ไม่ชอบเหรอ..ฮืมมม"

"ชะ.ชอบ..โอ้ว..เขม..คริสไม่ไหวแล้ว.."

"จะรีบไปไหนละ..เพี๊ยะ" ผมและตีฝ่ามือลงที่ก้นนั้น เสียงดังแต่คนที่นอนไม่ร้องสักแอ๊ะ ผมก็ถอดแกนออกและจับคริสหมุน คริสมองผมคงรู้ว่าผมจะใช้ท่าไหนเขาก็ทำตามโน้มตัวลงไปและโก้งก้นโด่งเล็กน้อย ผมก็ขึ้นไปเลยและ


"อ๊าก!!...ซ๊้ด" พล้วดเดียวเข้าไปเลย


"เข้าไม่บอกกันเลย..อ่าห์..เขมอะ..."

         ปั๊กๆๆๆๆๆๆๆ!!!!!! เนื้อกระทบเนื้อดังรัวแข่งกับเตียงที่ดังเหมือนจะหักซะให้ได้

"เขม..คริสไม่ไหวแล้วอั้นไม่อยู่แล้ว" คริสพูดมือผมก็ปฏิบัติให้อยู่ไม่ขาดตกบกพร่อง ยิ่งผมโยกเร็วเท่าไหร่มือผมก็ทำกับของเขาเร็วเท่านั้นผมเองก็ไม่ไหวแล้วเหมือนกัน


"จะมาแล้วเหมือนกันคริส...โอ้ววว...อืมมม...คริส....อืมมมม..อะ..อะ."

"อ่าห์....."เสียงร้องเฮือกสุดท้ายของผมสองคน ผมก็เรียบร้อบไปแล้วเช่นกัน คริสทิ้งตัวลงไปนอนราบกับที่นอน ผมก็ทิ้งตัวนอนทาบทับเขาอีกที

      แฮ้ก!!!! เสียงหอบเหนือบของทั้งคู่และคนที่นอนเบื่องล่าง ผมค่อยๆถอดของรักผมออกจากตัวคริสโตเฟอร์ ผมก้มลงพลิกร่างนั้นให้หันมานอนหงายและก้มลงจูบขอบคุณอย่างดูดดื่มอีกครั้ง

"ผมเชื่อแล้วว่าทำไมเขาไม่อยากเลิกกับเขม" คริสพูดทั้งที่ยังหอบเหนื่อยอยู่เลย

"ทำไมละ" ผมถามคริสผมใช้ข้อศอกตั้งยันไว้นอนตะแคงอยู่ข้างๆคริสโตเฟอร์

"เอวเขมโคตรดีเลยอะ" คริสโตเฟอร์พูดชมผม ผมว่าแล้วสงสัยจะเปลี่ยนใจเลิกรุกก็วันนี้แหละ ผมหยักไหล่มันแน่อยู่แล้ว


"ว่าแต่จะไปเดินตลาดอีกไหม" ผมเลิกคิ้วสูงถามคนที่นอนหลับตาอยู่


"ไปพรุ่งนี้นะวันนี้เดินไม่ไหวอะ..เจ็บก้นแล้วเนี๊ยะ..เมื่อกี้ก็มันอยู่นะแต่ตอนนี้โคตรเจ็บระบบเลยอะ"
 
"หึๆ..ไปล้างตัวและจะได้ทายาให้"

"ขอบคุณนะครับ..ที่รัก" คริสโตเฟอร์พูดผมพากันเข้าห้องน้ำไปล้าง มีเลือกไหลกันคนละนิดละหน่อยไม่มาก ผมนะโตแล้วรู้จักอดทนเจ็บแค่นี้ทนได้แต่คริสโตเฟอร์นี้ทำหน้าตาเหยเกทันทีที่ผมใส่ยาให้

"อู้ยย..เจ็บ..เขม..เบาๆหน่อย"

"นิดหน่อยนะ..แค่วันแรกเองนะหรือว่าจะไม่ถอดใจเลิกซะตอนนี้ละ" ผมถามคนที่นอนคว่ำให้ผมใส่ยาให้อยู่


"ไม่มีทาง...แต่ต้องตกลงกันนะวันคี่ผมรุกวันคู่เขมรุก โอเคปะ..ถ้ารุกพร้อมกันแบบนี้นะตายแน่ๆ" คริสโฟอร์พูดผมก็ดึงกางเกงบ๊อคเซอขึ้นให้ก่อนจะลุกขึ้นไปนั่งข้างๆ คริสดูท่าจะอยากเพลียแล้วแหละ

“อืมก็ดีนะ..วันคู่พี่และวันคี่เรา ..ห้ามหาเรื่องชิ้งไปไหนละ” ผมพูดคริสโตเฟอร์หันไปมาหยักคิ้วให้ผม

“พรุ่งนี้วันคี่นะ” คริสโตเฟอร์บอกผม

“ห๊ะ” ผมสะบัดหน้ามองคนที่นอนค่ำอยู่ และหันไปดูปฏิทิน วันคี่จริงๆด้วย 


“ทำไมไม่บอกก่อนละทำขอตกลงแบบนี้ และพรุ่งนี้ก็วันคี่อีก ไม่อย่างนั้นพี่จะได้ให้ทำกับพี่พรุ่งนี้ทีเดียว” ผมหันไปถามพ่อตัวดี อย่างนี้ก็โดนสองรอบอะดิ

“บอกก็ไม่ได้อะดิ..ไม่รู้แหละพรุ่งนี้เวรผมนะ...เป็นผู้ใหญ่อะอย่าผิดคำพูดนะ” คริสโตเฟอร์พูดมันน่าเค้กหัวไหมเนี๊ยะ แต่ถึงจะวันคู่ผมคงไม่ลงหรอกดูท่าจะระบบเยอะอยู่เหมือนกัน


"นอนก่อนก็ได้นะ..เดี๋ยวสักพักจะต้มข้าวต้มให้กิน..หึ" ผมก้มลงไปมองหน้าคริสโตเฟอร์ใกล้ๆ เขาพยักหน้าแบบสลึมสลือให้ผม ผมหันไปเก็บหลอดยาก่อนจะเดินกลับมาที่เตียงนอน


"ฟ้อด!!! " เสียงผมหอมแก้มคริสแต่เขาคงจะหลับแล้วแหละ ผมหันไปหยิบโน๊คบุ๊คขึ้นมาผมเปิดอิเมลและผมกดเลื่อนหาอิเมลณัฐกานต์ ผมเลือก “Forward “ ส่งรูปที่พี่ก้องส่งมาให้ผมส่งต่อไปให้ณัฐกานต์ คราวนี้คงบอกได้แล้วซิว่าสถานะของเราสองคนมันควรยุติได้แล้วผมก็ขอบคุณนะที่เขาก็ดูแลอยู่กับผมมีความสุขกันในช่วงเวลาหนึ่ง แต่ผมคงรับไมได้ที่เขาจะใช้ร่างกายเพื่อให้ได้สิ่งที่เขาต้องการแบบนี้ เกรดดีด หน้าที่การงานดีดีแม้ระทั้งพี่ชายที่ผมรักเขายังพยายามจะให้พี่ผมหักหลังผมแต่บ้านผมนะรักกันมากแค่ไหนเขาก็น่าจะรู้ดี แม่เคยบอกว่าตอนที่คลอดลูกออกมาแม่เก็บสะดื้อลูกไว้ทุกคนจนถึงรุ่นผมและแม่ก็ต้มให้ลูกกินพร้อมกัน ผมเชื่อแล้วแหละว่ามันทำให้ลูกๆรักกันมันจริง อันนี้ก็เป็นความเชื่อส่วนตัวอย่างหนึ่งที่ใครหลายคนอาจจะคิดว่ามันงมงาย

    พอส่งเสร็จผมก็ทิ้งตัวลงนอนข้างๆคริสเขาหลับสนิทแล้ว ผมดึงรั้งร่างนั้นเข้าเพื่อจะสวมกอด คริสโตเฟอร์ลืมตามองผม เขาก็ขยับตัวขึ้นเล็กน้อยเพื่อให้ผมสอดแขนเข้าไปกอดเข้าได้ง่ายขึ้น

“ถ้าหิวข้าวเรียกพี่นะ”

“อืมม..ตอนนี้ไม่หิวอะ..เพลีย..น้ำหมด” คริสโตเฟอร์หลับหูหลับตาตอบผม ผมต้องกลั้นหัวเราะเป็นไงตอนแรกนี้ซ่าหนักยังกับวัวกระทิง ไหงตอนนี้กลายเป็นลูกแมวไปซะแล้วละ

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ขอบคุณทุกกำลังใจนะคะ รักคนอ่านจัง

 ฉากนี้อาจรุ่นแรงไปขออภัยด้วยนะคะ คนแต่งเพิ่งจะเขียน NC เป็นครั้งแรกหากผิดพลาดประการใดต้องขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยค่ะ

  

จะมาลงอีกทีวันจันทร์นะคะ พอดีพรุ่งนี้คนแต่งไปธุระ ตอนหน้าก็จะหวานๆ แอบหึงกันบ้างก็ยังเปิดเผยไม่ได้เนอะ แต่จะมีดรามาเล็กน้อย ปล.ครูลินดาเธอไม่ใช่นางร้ายจร๊าเธอดีแสนดีแต่อาจจะมีบางสิ่งให้เขมช่วย อะไรนะ มาติดตามกันต่อนะ ..

[arij-iris]

สรุป เปลี่ยนกันรุกกกก อร๊ายยยยยยยยยยยยย

[Wut_Sv]

โอ้ยยยยย ตายๆๆๆๆๆ เป็นNC ที่รุนแรง และ เร่าร้อนดีจริงๆเลย

เหมือนจะแฟร์นะ พลัดกันรุกรับ วันคู่พี่ - วันคี่เรา แต่แบบนี้วันที่ 31 ต่อ 1 คริสมันก็ได้ 2 วันติดอ่ะดิ คริสมันร้าย พี่เขมหลงกลเด็กซะแล้ว 555

กำจัดอีกานต์ไปซะที หลักฐานขนาดนี้คงเลิกยุ่งกะเขมได้แล้วนะ

ต่อไปน่าจะเป็นเรื่องปัญหาในการคบกันแล้วหล่ะ จำได้ว่าตอนก่อนบอกว่าเห็นมีคนแอบตาม ใครกันนะ จะมีปัญหาหรือป่าว

รอตอนต่อไปคร้าบบบบ 

[broke-back]

เอิ่มมมมม..บั๊บว่า
เลือดหมดตัวเหมือนกัน

แบบทั้งปั๋วและเมีย
ทำเก่งทั้งสองแบบ
พี่เขม+น้องคริส
หุหุ

[ฤดูใบไม้หลากสี]

สรุปแล้วมันสองคนก็เป็นโบ้ท หักมุมจริง ๆ

cuming เขียนนี้นะครับ I'm cuming ฉันกำลังจะเสร็จแล้ว เพราะ cum อันนี้แปลว่าสำเร็จความใคร่ครับ I'm cuming. คือฉันจะเสร็จแล้ว แบบนี้ครับ

NC ตอนนี้แบบ โอ้พระเจ้า นี่คือเหตุผลที่กานต์ไม่เลิกสินะ งานนี้คริสก็คงยิ่งหึงยิ่งหวงมากกว่าเดิมแน่ ๆ

[iceman555]

สรุปได้รุกทั้งคู่ อิอิ

[MayA@TK]

  
คริสเขมแบ่งวันคู่วันคี่ แบบนี้เลือดเราคงหมดตัวทุกวัน

 

[NuNam]

เลือดหมดตัวแย้ววว 

[yowyow]

 

[chickygirl]

 
เขาเป็นของกันและกันแล้ว  แถมยังรุกกับรุก ผลัดกันรุกน่ารักที่สุด ชอบ ชอบ 

[semen]

  โอ๊ยยยยย ผลัดรุก ผลัดรับ สนุกสุดๆ แต่คริสไม่ค่อยเจ้าเล่ห์เลยอ่า วันคี่จะเอาอีกรอบอ่ะ อิอิ  

[4559]

โบทชัดๆ

[Alice111]

@arij-iris  ขอบคุณนะคะที่เข้ามาให้กำลังใจ .. เหมือนสายหื่นมาเจอกันยังไงก็ไม่รู้ คิก คิก คิก
@Wut_Sv  เตรียมเลือดไว้เยอะๆนะ เพราะว่าสองคนนี้จะหื่นขึ้นเรื่อยๆ และณัฐกานต์ก็จะได้รับผลตอบแทนที่ทำไว้กับเขมภายหลัง   ส่วนคนที่แอบถ่ายเขาก็ได้รับผลตอบแทนเช่นกันแต่รอดูไปเรื่อยๆก่อนนะ ตอนต่อไปปัญหาจะค่อยๆมารุมเร้าแต่ก็ไม่อาจทำให้สองเราจืดจางแน่นอน จะมีฉากผลัดกันงอน  (คงไม่ต้องบอกว่าเขาง้อกันยังไง)
@broke-back ขอบคุณนะคะ รักคนอ่านที่น่ารักคนนี้จัง  ฝากพี่เขมกับคริสไว้ด้วยนะ ปลพระเอกเรื่องนี้ไม่ร้าย หื่นนิดหน่อยมีผ้าไว้ซับเลือดเยอะด้วยนะ
@B.B.S ขอบคุณมากนะคะ สำหรับคำแนะนำดีดีทริคดีดี ขอบคุณจริงๆ  ทำให้มีคนอ่านเพิ่มขึ้นด้วย  แน่นอนคริสนะหวงเขมมากกกกกกกกก พูดเลย
@iceman555 ใช่ค่ะ จะให้เขมโดนรุกฝ่ายเดียวเขมจะน้อยใจอุตสาเป็นมาตั้งหลายปี  เดี๋ยว He จะไม่ยอมาแสดง
@TaecKhun Imagine Love รู้สึกว่าเขาจะสายหื่นกันทั้งคู่ จะง้อกันก็ยังหื่น เตรียมเลือดสำรองไว้ได้เลยคะ
@NuNam  หาเลือดเพิ่มด่วน คู่นี้เขารักกันแบบหื่นๆ ไม่รู้ว่าจะสงสารคริสหรือครูเขมเราดี
@ yowyow ขอบคุณที่ตามให้กำลังใจนะ หวังว่าครูเขมกับคริสโตเฟอร์คงจะทำให้ยิ้มเวลาอ่านได้บ้าง หุ หุ หุ
@chickygirl  ขอบคุณนะคะที่ชอบ คู่นี้ 
@semen  ขอบคุณนะคะที่เข้ามาติดตาม มาดูกันซิว่าครูหรือนักเรียนใครจะเจ้าเล่ห์กว่ากัน
@4559  แบบว่าไม่อยากให้ใครเสียเปรียบใคร เลยให้ทั้งคู่ไปเลยค่ะ

ขอบคุณทุกคอมเม้นทุกำลังใจคะแนนบวก ดีใจจนตัวลอย วันนี้จะรีบลงให้นะ ตอนหน้านี้ปัญหาเริ่มรุมเร้าเข้ามา แต่คนแต่งจะหยอดความน่ารักทั้งคู่เอาไว้ฉบับหื่นๆ  คนแต่งก็ไม่รู้ว่าใครพระเอกนายเอกนะเพราะดูท่าจะกินกันไม่ลงจริงๆ  คืนนี้มาลงให้แน่นอนคะ 

รักคนอ่านจังงงงงงงง

[Alice111]

       เริ่มต้นรักครั้งใหม่ของครูเขมชาติ VS คริสโตเฟอร์
                   
                          สัปดาห์ที่สองของการทำหน้าที่ครูและสัปดาห์แรกที่ผมไม่มีณัฐกานต์ ผมส่งอิเมลรูปถ่ายพวกนั้นให้ณัฐกานต์ เขาตกใจมากผมคิดว่านะว่าผมมีรูปพวกนี้ได้ยังไงผมบอกว่าผมจะเข้าไปเอาสมุดฝากบัญชีเงินฝากที่ฝากด้วยกันวันอาทิตย์และจะพาคริสโตเฟอร์ไปหาแม่ผมด้วย ส่วนณัฐกานต์เขาก็พยายามโทรหาผมอยากคุยกับผมแต่ผมส่งข้อความตอบไปว่าไม่มีอะไรต้องคุยกันแล้วทุกอย่างมันควรจบแล้ว ผมบอกไปตรงๆว่าผมเจอคนรักใหม่แล้ว เขาก็ยังคิดว่าเป็นครูลินดาอยู่ดีผมก็ให้เขาคิดไปแบบนั้นแหละ ผมบอกกับณัฐกานต์ว่ารูปที่ผมส่งไปให้นะ มันก็น่าจะเพียงพอแล้วกับเหตุผลที่ผมกับเขาควรจะยุติความสัมพันธ์กันคงไว้แค่เพื่อน 
                     
                         แต่ในความโชคร้ายของผมก็มีความความโชคดีเข้ามาด้วย ที่ผมได้มาเจอคริสโตเฟอร์เข้ามาอยู่ข้างๆผมตลอด ตั้งแต่ผมมีเขาผมก็เหมือนได้เพื่อนเพิ่มมาอีกหนึ่งคน ได้น้องชายมาดูแลหนึ่งคน ได้ลูกศิษย์ที่แต่ก่อนดื้อกลับมาเป็นเด็กตั้งใจเรียน และอันหลังนี้มีค่ามาที่สุด ผมได้คนรัก คนรักจริงๆของผม
 
                  แต่เสียที่ว่าผมยังไม่สามารถเปิดเผยเรื่องของผมกับคริสได้ เพราะดันมีเรื่องครูมิ้งกับแชมป์ ก็ที่เขาหายไปก่อนนหน้าที่ผมจะมาทำหน้าที่ครูแถมมันยังคาราคาซังอยู่ไง  แม้ว่าจะไม่มีหลักฐาน แต่ก็เป็นที่น่าสงสัยและจับตามองของบรรดาครูและนักเรียนทุกคน จนใครๆก็ต่างพากันฟันธงเลยว่าไปด้วยทำไมไม่บอกว่าจูงมือกันไปเลยละ ขนาดไม่เห็นนะ

        และดังนั้นผมต้องติดต่อใครสักคนให้ได้ว่าเขาทั้งคู่ทำแบบนั้นจริงมั้ยและถ้าทำจริงผมอยากให้เขากลับมาทำสิ่งที่ถูกที่ควรไม่ใช่พากันหนีไปโดยทิ้งความเป็นหวงเป็นใยไว้ให้คนข้างหลังแบบนี้
       
      ผมได้ส่งชื่อและนามสกุลทั้งสองคนไปให้พี่ต้นช่วย ครูมิ้งเขาเกิดที่เขาใหญ่ ซึ่งพี่ต้นผมก็เป็นปลัดที่นั้นแต่มันหลายอำเภออยู่คงต้องใช้เวลาตรวจสอบ ผมได้แต่ภาวนาขอให้ติดต่อเขาทั้งคู่ได้เร็วๆนี้ ผมเองก็ค้างคาใจเหมือนกัน

"ฟ้อด" ผมมัวแต่ยืนคิดอะไรเพลินๆ ก็มีคนเข้ามากอดผมจากด้ารหลังและโน้มตัวหอมแก้มผมด้วย  ผมหันไปมองคริสโตเฟอร์เขาแต่งตัวด้วยชุดนักเรียนปกติ ผมกำลังถือแซนวิชแฮมชีสทำเองด้วยเพิ่งจะไปถอยเครื่องทำแซนวิชมาไว้ที่บ้านพักคือเราจะทานอาหารเช้ากันที่บ้านพักเลยและเราจะผลัดกันคนละวันลุกมาทำให้ผมคนเดียวคงไม่ไหวละแต่จะให้คริสคนเดียวผมก็ว่าไม่แฟร์  ผมสองคนเลยตกลงกันว่าผลัดกันเหมือนเวลาแบ่งวันทำกิจกรรมบนเตียง วันคี่ ผมให้คริส อันนี้ผมเป็นคนเลือกเองก่อนเลยนั่งน้ำตาไหลซิ มีเยอะกว่าส่วนวันคู่อีก วันคู่เป็นหน้าที่ผมเอง

"งับ" นั้นไงอีกคนอ้าปากงับแซนวิชที่ปากผมไปเกือบไปครึ้ง  ทำเพื่อ ? ก็ทำวางไว้ให้ตั้งหลายชิ้นมาแย้งที่ปากผมนี้นะ

"แย้งกันกินมันอร่อยกว่า" คริสโตเฟอร์พูดหยักคิ้วก่อนจะหยิบในจานที่ผมวางไว้ขึ้นมานั่งทานทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้

"วันนี้พี่เลิกกี่โมงอะ" ผมหันไปมองเราคุยกันแล้วอยู่บ้านเรียกพี่  อยู่ในโรงเรียนเรียกครู และตอนอยู่บนเตียงเรียกที่รัก

"วันนี้พี่มีสอนเยอะเลย เช้าสามคาบ บ่ายสองคาบ และติวอีกหนึ่งคาบ" ผมพูดและเหล่สายตามองไปทางคริสโตเฟอร์

"กลับมาคงสลบ" ผมพูดให้คนข้างๆเห็นใจก็คืนนี้มันเป็นวันคี่นี้  และคนข้างๆผมก็หันมาทั้งที่ปากยังคาบแซนวิช อย่าทำท่าจะร้องไห้ได้มั้ย 

"วันนี้วันคี่นะที่รัก" เอามือถึงแซนวิชที่ปากออกทันที

"ก็รุู้ว่าวันคี่แต่ทำยังไงได้ละ...เฮ้อ!.... พี่ก็สอนเหนื่อยทั้งวันเลยนะวันนี้นะ" ผมหันไปแกล้งคนข้างๆ หันมาทำหน้าเข้าซิ อยากจะขำก๊าก! แต่ต้องแกล้งขรึมไม่ให้เห็นว่าผมแกล้งเขา

"ไหนบอกผมว่าห้ามชิ้งห้ามหนีไงทำไมตัวเองทำเองอะ...ทีเมื่อวานผมซ้อมบาสเหนื่อยมากกกกก"ลากเสียงยาว

"ผมยังยอมให้พี่เลยนะ" คนข้างๆพูดและนั่งทำหน้ามุ่ยทันทันที เมื่อคืนผมเป็นฝ่ายรุกก็วันคู่จะให้พลาดทำไมยิ่งมีน้อยๆอยู่ ผลก็คือโดนล้างตู้เย็นไปตามระเบียบ

"วันนี้มีซ้อมหรือเปล่าและจะสั่งอาหารมาทานที่บ้านไหมละ เราจะได้ไม่ต้องทำและของในตู้เย็นก็ไม่มีอะไรแล้วด้วย”

“นี้ก็วันพฤหัสบดีเองจะออกไปตลาดซื้อของกลัวจะเสียซะก่อนเพราะวันเสาร์เราจะไปบ้านพี่กันไม่ใช่เหรอ" ผมหันไปถามคริสโตเฟอร์  พอบอกไปบ้านผมยิ้มดีใจทันที

"คริสซ้อมบาสนะแต่จะออกไปซื้อพวกไข่ไก่ แฮม และขนมปังก่อนก็ได้...พี่เขมจะได้มีอะไรไว้ทานตอนเช้าไง" คริสโตเฟอร์บอกผม ผมหันไปหยิบกระเป๋าสตางค์พร้อมส่งธนบัตรให้คริสโตเฟอร์

"ไม่เอาอะคริสออกบ้าง นะเราเป็น...แฟนกันก็จริงแต่คริสจะให้พี่ออกคนเดียวตลอดไม่แฟร์อะ "

"ก็ได้แต่ไม่ต้องซื้อมาเยอะนะ ไว้วันอาทิตย์ค่อยไปโลตัสกันตอนขากลับและพี่ว่าซื้อไมโครเวฟมาไว้ใช้ด้วย " ผมพูดคริสโตเฟอร์พยักหน้า

"แย่แล้ว!!......พี่มีเวรยืนหน้าประตูวันนี้ เรารีบไปนะนี้เจ็ดโมงสิบห้าแล้วด้วยนะคริส ...ห้ามกลับไปนอนต่อนะถ้าเราออกไปสายพี่ทำโทษนะ"  ผมเหลือบมองนาฬิกาข้อมือตัวเองผม

"จริงอะ...ทำตอนนี้เลยปะ" คริสโตเฟอร์หมุดตัวมาทำปากจู่

"จะทำด้วยไม้เรียวหน้าเสาธง! " ผมพูดและรีบเดินหยิบกระเป๋าที่ผมใส่พวกสมุดการบ้านเด็กนักเรียนไว้ คริสโตเฟอร์ยังนั่งกินแซนวิชอยู่เลย กินไปเล่นมือถือไปด้วย อ้อ!ผมติดตั้งไวไฟเรียบร้อยแล้ว

"อย่าไปสายนะคริส..พี่ไปแล้วนะ" ผมพูดคริสโตเฟอร์เงยหน้าขึ้นมาปากก็คาบแซนวิช ผมก็หน้าลงก้มลง

"งับ!!!"  อ้าปากกัดแซนวิชที่คาปากคนที่เงยหน้ามองผมอยู่ ผมกัดเข้าไปเกือบครึ้งได้  ก็เมื่อกี่อยากแย้งผมกินนิผมก็แย้งคืนแค่นั้นเอง ฮาๆ เงยหน้ามองผมเพราะว่ามันเป็นชิ้นสุดท้ายพอดีเลย

"ก็บอกเองไม่ใช่เหรอแย้งกันกินอร่อย...อืม ....อร่อยจริงด้วย" ผมพูดก่อนจะรีบเดินออกทันทีผมกับคริสโตเฟอร์อยู่บ้านเดียวกันก็จริงแต่เวลาออกจะออกคนละเวลา คริสโตเฟอร์จะเดินลัดไปทางสนามด้านหลังสนามฟุตบอลที่ผมเคยเดินคุยไปกับเขานั้นแหละและอ้อมไปทางด้านหลังห้องอาหาร ไปนั่งกับเพื่อนๆของเขาพวกโป้ง ปัน ปัน  และ อาร์ท และโจ้ เห็นบอกว่ามีอีกคนชื่อเกมส์จะมาเรียนเทอมหน้า

------------------------------------------------
คริสโตเฟอร์
          พอครูเขมไปได้สักพักผมก็ออกตามก่อนจะออกก็เก็บล้างทำความสะอาด เราจะผลัดกันเป็นพ่อบ้านคนนะ กวาดบ้านถูบ้านทั้งที่แต่ก่อนผมไม่เคยทำเลย ตั้งแต่ผมเป็นแฟนครูเขมนี้แหละแต่ยังไม่กล้าบอกใครอายที่ต้องมาเป็นพ่อบ้าน

      ถามว่า ผมมีความสุขไหม มีความสุขมาก  ไอ้ความรักแบบผู้ใหญ่นี้มันก็ดีไปอย่างหนึ่งนะมันทำให้ผมดูโตเป็นผู้ชายใหญ่ไปด้วย  ที่จริงก็ไม่ได้เปลี่ยนอะไรมากก็แค่ หลังเลิกซ้อมบาสผมก็ต้องรีบไปช่วยที่รักทำกับข้าว ซักผ้าพวกชุดชั้นในแต่ยกเว้นเสื้อผ้าชุดนักเรียนและชุดทำงานของครูเขม ส่งซักรีดที่เขาเข้ามารับในโรงเรียนและพอเขาเอามาคืนผมก็จะออกไปรับและนำมาใส่ตู้เสื้อผ้าให้ ผมนอนที่บ้านครูมาห้าวันแล้ว ไม่ได้กลับไปนอนที่บ้านพักกับมันเลยแต่ผมได้ยินมาว่ามันเอาไอ้ ปัน ปัน ไปนอนด้วยแทน
 
     ผมเดินมาถึงโต๊ะที่นั่งประจำของผมส่วนมากจะเป็นไอ้โป้ง ปัน ปัน และผม ไอ้อาร์ทไอ้โจ้นะนานนานทีเพราะว่ากว่ามันจะมาได้เกือบสายบ้านมันอยู่ทางเดียวและไม่ไกลกันด้วยมันเลยไม่ต้องนอนหอเหมือนผม ผมเห็นไอ้โป้งนั่งก้มหน้าก้มตาเล่นมือถือนี้ไม่ได้คุยกับมันมาสองวันได้แล้ว เหมือนเวลาไม่ค่อยตรงกันแถมผมยังต้องรีบกลับไปในวันที่ผมต้องทำกับข้าวให้ที่รักกิน เราผลัดกันเป็นพ่อครัวด้วยนะ อิ อิ


"ไปไหนกันหมดวะไอ้โป้ง" ผมถามไอ้โป้ง

"เงียบ" มันไม่ตอบ

"โป้ง"

"เงียบบบบบ"มันไม่ฮือไม่อือ

"โป้งมรึงเป็นอะไรวะโกรธกรูเหรอ" ผมถามไอ้โป้ง มันเงียบไม่ตอบผม

"โป้ง" ผมเรียกมันอีกครั้ง

"กูเพื่อนมึงไหมวะคริส" โป้งมันละสายจากมือถือเงยหน้าขึ้นมามองผม

“อะไรของมึง .เป็นอะไรเนี๊ยะห๊ะ! ..อย่ามาเล่นมุกนะสัส” ผมพูดกับไอ้โป้งหน้าตามันนิ่งมาก พอผมถามมันกลับเงียบไม่ตอบผมเริ่มรับรู้ได้แล้วว่าไม่ใช่มุก

"มีอะไรก็พูดมาโป้งอย่าลังเล  เอาแบบตรงๆวะโป้งกูขี้เกียจเดาแล้ววะ " ผมบอกไอ้โป้งให้มันพูดออกมาเลย

“และที่มรึงซ้อมแค่แป๊ปเดียวนี้เพราะกูด้วยใช่ไหมวะโป้ง” ผมถามไอ้โป้ง ผมเอะใจตั้งแต่เมื่อวานแล้วว่าทำไมพอผมมาถึงสนามไอ้โป้งมันบอกเพื่อนขอตัวกลับเลย

"ตกลงมรึงกับครูเขมเขาเป็นอะไรกัน...มรึงคงไม่ได้แค่ไปนอนเป็นเพื่อนหรอกมั้งคริส"

"กูถามว่าใช่ไหมไอ้คริส!!!"  ไอ้โป้งเงยหน้าขึ้นตะโกนถามใส่หน้าผม  สีหน้ามันดูจริงจังไม่เหมือนทุกทีที่เราหยอกเล่นกัน  ผมเองก็ไม่ได้จะปิดนะแต่ก็คิดว่ากำลังจะต้องบอกมันอยู่แล้ว ไอ้โป้งมันลุกขึ้นเอามือเท้าโต๊ะสายตาผมสองคนประสานกัน สายตาของไอ้โป้งมันกลับเปลี่ยนไป ไม่ใช่เพื่อนรักของผมอีกแล้วนะซิ

"เออ ...ใช่..กู..กับครูเขมไม่ใช่แค่ครูอาจารย์ เป็นมากกว่านั้น..กูรักครู..และกูก็เป็น..."

"แฟนกัน" ไอ้โป้งชิ้งตอบซะก่อนที่ผมจะพูด

"คลื้น"เสียงเก้าอี้ถูกเลือนออกไปให้พ้นและมันก็ลุกขึ้น ไอ้โป้งทำท่าจะเดินออก ผมยืนมือไปแตะที่ไหล่ของมันแต่ม้ันสะบัดมือผมออกทันที 

"อย่ามาแตะกรู"  ไอ้โป้งหันมาบอกสายตามันเย็นชากับผมมาก

"นี้มรึงรังเกียจกูใช่ไหมโป้ง"  ผมถามไอ้โป้ง เพื่อนที่ผมคบมาตั้งแต่ม.ต้นแม้กระทั้งผมถูกพักการเรียนผมกลับมาอยู่คนละชั้นคนละห้องผมคอยแต่มาคลุกอยู่กับมัน

"กรูถามว่ามรึงรังเกียจกูใช่ไหมโป้ง...ที่กูรักครูเขมเพราะครูเขม..เขาเป็นผู้ชาย..และกูก็ผู้ชาย  "  ไอ้โป้งมันไม่พูดมันทำท่าจะเดินออก

"แค่ผู้ชายมันรักกันมึงรักเกียจขนาดจะเลิกเป็นเพื่อนกับกูเลยเหรอวะโป้ง" ผมถามไอ้โป้งมันหยุดและมันก็เดินต่อไปทันที ไม่หันหลังมามองผมเลย ผมได้แต่ผายลมออกมาทางปากผมเอง  ผมได้แต่ยืนมองไอ้โป้งตอนนี้ก็เหลือแค่ผมยืนอยู่คนเดียว


"คริส มาแล้วเหรอวะ .." ไอ้ปัน ปันมันไปซื้อน้ำมาสามแก้ว เหมือนเช่นปกติ ไอ้ปัน ปัน มันย้ายมาตอนผมพักการเรียนมันเลยเข้ามาเป็นเพื่อนไอ้โป้งแทนผม ผมก็ดีใจนะที่มันมีเพื่อนดีดีคอยดูแลมัน 

        ไอ้ปัน ปัน มันมองผมและมองไปที่เก้าอี้ที่ว่างเปล่าที่เคยมีไอ้โป้งนั่งลง  o_?

"ไอ้โป้งละ"มันถามผม

"มันไปแล้ว" ผมตอบมันและเดินหลังออกแต่ไปคนละทางกับไอ้โป้งมันผมไม่อยากปะทะไม่อยากต่อยเพื่อนที่ผมรักมาก เรียกได้ว่าเพื่อนตายเลยก็ว่าได้ 

"ไปไหนวะ!!!" ไอ้ปัน ปัน ตะโกนถามผม

"ไม่รู้ไปเดินหามันเองแล้วกันกรูจะไปเตรียมเข้าแถววะ" ผมพูดแค่นั้น คนที่งงเป็นไก่ตาแตกคือไอ้ปัน ปัน

"เชี้ย เห็นมีตึกเดียวกูเดินหลงนะสัส!"

" แล้วจะไปหามันที่ไหนวะ!!"

" แล้วน้ำนี้ละให้กูไปซื้อมาตั้งสามแก้ว ให้ซื้อมาทำพองมึงหรอ!!!!! " ตะโกนถามกุูแล้วกูจะถามใครละ

"และที่เชี้ยมากที่สุดคือทิ้งกรูไว้คนเดียว!!! "ผมปล่อยให้ ไอ้ปัน ปันมันยืนโหวกเหวกโวยวายของมันอยู่คนเดียว หน้าตาก็ออกจะกวนตรีนแต่เสือกงอแงเหมือนเด็กอนุบาลในบางเวลา 

        ส่วนผมก็เดินไปอีกทางเหมือนกันไปแต่ไปทางเข้าโรงอาหาร ผมกำลังจะเดินเข้าไปหาครูเขม แต่ครูลินดาเดินเข้าไปซะก่อน ผมเห็นการสนทนากันและสายตาที่ครูลินดามองครูเขมมันไม่ใช่เพื่อนมองเพื่อนธรรมดา ถึงครูจะเป็นเกย์ก็เถอtเกย์สมัยนี้มีครอบครัวก็เยอะแยะไปและเกย์นี้ก็ลังเป็นที่นิยมในหมู่สาวๆ   ผมเลยเลือกที่จะเดินกลับถอยหลังมายืนที่เดิมแต่ไม่มีไอ้ปัน ปันแล้ว  นี้หึงใช่ไมวะคริสโตเฟอร์

"เออ..หึง...พี่เขมนะพี่เขมทำให้คริสหึงเดี๋ยวกลับบ้านก่อน." ผมยืนกอดอกพูดอยู่คนเดียวเท้าก็เตะฝุ่นบนพื้นซีเมนต์ไปด้วย

           วันนี้ทำไมซวยอย่างนี้ไอ้โป้งก็มามีท่าทีรังเกียจผมใครเอาเรื่องผมไปบอกมันวะ และกะอีแค่ผมชอบผู้ชายนี้ ถึงกับทำให้ความเป็นเพื่อนมันพังไปด้วยมันเกี่ยวอะไรวะ เหลือเวลาอีกสิบนาทีจะเข้าแถวหน้าเสาธงแล้ว ผมยืนอยู่ที่เดิมไม่รู้จะไปทางไหนดี   เสียงเตือนว่ามีข้อความส่งมาที่แอพพริเคชั่นจากครูเขมที่ผมพิมพ์ให้ครูเขมไว้ว่าMy Darling

My Darling : "เป็นอะไรไปนะคริสพี่เห็นเราจะเดินมาหาพี่พอพี่หันมาอีกทีเรา เราเดินกลับซะแล้ว"
ChristKhem: เปล่าไม่มีอะไรครับที่รัก
My Darling : งอนอะไรพี่หรือเปล่า
ChristKhem: เปล่า!!!!
My Darling : เสียงสูง..โกหกเปล่า
ChristKhem: เขาไม่ได้เสียงสูงนะเขาพิมพ์คุยกับพี่อยู่ต่างหาก 
My Darling : เราอยู่ไหน?
ChristKhem: ด้านหลังห้องอาหารอ่ะ
My Darling : พี่เห็นแล้วละ นี้แน่ใจนะว่าไม่ได้งอนนะ ...ยืนหน้ามุ่ยเลยนะ
 
     ครูเขมส่งข้อความว่าผมยืนหน้ามุ่ย ผมหันไปมองด้านข้าง ก็เห็นว่าครูเขมนะเดินตรงมาหาผมแล้ว พอครูเดินมาถึงผมไม่พูดอะไรตรงเข้าไปกอดครู ผมรู้สึกแย่ๆ แย่มากๆ  ตลอดเวลาผมก็มีแต่ไอ้โป้งที่เป็นเพื่อนและเพื่อนที่เล่นบาสด้วยกันแต่ก็ไม่มีใครที่ผมจะไวใจสนิทใจเท่ามันแต่นี้
 
"เป็นอะไรไปนะคริส" ครูเขมถามผม และดึงผมหลบเข้ามุมกลัวใครเดินมาเห็น ครูเขมก้มลงมองผม คงคิดซินะเห็นผมแบบนี้จะมีมุมอ่อนแอกับเขาด้วยเหรอ ผมก็มีนะแต่พยายามไม่อยากให้ใครเห็น

"ไอ้โป้งมันรู้เรื่องผมกับครูแล้วผมไม่รู้ว่ามันรู้ได้ยังไง.ตอนแรกผมว่าจะคุยกับมันจะบอกมันเองวันนี้แหละ"

"ไม่ซิจะบอกตั้งแต่เมื่อวานมันก็มาซ้อมบาสแป๊ปเดียวพอผมมาก็ขอตัวกลับหน้าตาเฉยผมก็คิดว่าคงมีใครไปกวนตรีนมันครู" ผมพูด ผมแคร์มันมากเลยนะ

"แล้ว ?"

"มันไม่พูดซักคำมันเดินหนีผมไปมันคงไม่เป็นเพื่อนกับผมแล้วแหละ..ครู" ผมพูด ครูเขมกอดอกก้มลงมองหน้าผม

"ถ้าจะกลับไปหาเพื่อนก็ได้นะคริส"

"ไม่อะผมต้องเลือกคนที่ผมรักมากกว่า..ผมเชื่อได้ว่ากลับไปก็ไม่เหมือนเดิมผมไม่เหลือใครแล้วนะครู "

"หมับ" ครูเขมกอดผม

"ก็เหลือพี่นี้ไง..หึ ? " ครูเขมพูดแทนชื่อตัวเองผมเงยหน้าขึ้นมองผมรู้สึกดีขึ้นเยอะเลย

"พี่ว่าเขาอาจจะแค่โกรธ เป็นเพื่อนกันมันก็ต้องมีงอนกันบ้าง ผิดใจกันบ้าง โกรธกันบ้างเป็นเรื่องปกติ เดี๋ยวก็คงหายนะอย่าไปคิดมาก"

"หรือไม่พี่เจอโป้งพี่จะลองถามเขาดูว่าใช่เรื่องเรากับพี่หรือเปล่า ที่โกรธเรานะ" ครูเขมพูด

"ไปเข้าแถวได้แล้ว...ตอนเที่ยงไปกินข้าวที่บ้านพักกันไหมละ ซื้อกับข้าวที่ห้องอาหารและเอาไปทานด้วยกัน "

"หึ? "ครูเขมเลิกคิ้วมองผม ผมพยักหน้าว่าดีเลยไม่อยากนั่งอยู่โดยที่เพื่อนที่รักผมมันกำลังทิ้งผมไปแบบนี้เลย

"หมดคาบแล้วลงมาหาพี่ตรงนี้ เราเดินไปด้วยกันดีมั้ย " ครูเขมพูดกอดอกมองผมรอยยิ้มที่ดูอบอุ่นแบบนี้ไง ผมจะไม่รักได้ยังไงละ  ผมพยักหน้าเบาๆ  แค่นั้นและผมกับครูเขมก็แยกย้ายกันผมเดินไปเข้าแถว ผมเดินผ่านไอ้โป้งมันออกมาหยอกล้อผมเล่นแต่วันนี้มันยืนนิ่งเอามือล้วงกระเป๋าไอ้ปัน ปัน มันก็ชี้ไปที่ไอ้โป้งถามผมด้วยสายว่ามันเป็นอะไร ผมส่ายหัวผมยังคงมองไอ้โป้งแม้ว่ามันจะไม่มองผมแม้แต่หางตาก็ไม่แลมองมาก็ตาม มันคือเพื่อนคนแรกของผม มันเป็นเพื่อนที่ผมไว้ใจ มันเป็นเพื่อนที่ผมรักแต่แค่ผมรักผู้ชายมันเปลี่ยนไปเลยในทันแบบนี้เลยเหรอวะ มันใช่ปะวะ?
---------------------------------------------------
เขมชาติ
    ผมยืนคุมนักเรียนเข้าแถวหน้าเสาธงกับบรรดาครูท่านอื่น  ผมรู้สึกไม่ค่อยสบายใจเลยที่ทำให้คริสโตเฟอร์ผิดใจกับเพื่อนของเขา ที่ชื่อโป้ง เพราะว่าเขามารักกับผมแค่นั้นนะหรอ? ปกติทั้งคู่จะชอบหยอกกันเล่นแต่วันนี้ไม่มีแต่ความเงียบของทั้งคู่หน้ายังไม่มองกันเลย ผมยืนมองทั้งคู่จนกระทั้งกิจกรรมเข้าแถวเคารพธงชาติเสร็จสิ้น

          วันนี้ผมก็มีเยอะกว่าทุกวันซะด้วยสอนคราบแรกและคาบที่สองและสามยังดีมีพักคาบที่สี่ ผมคงจะลงไปสั่งข้าวไปทานกับคริสโตเฟอร์ที่บ้านพักต้องพาไปปลอบใจตอนเที่ยงอีก เพราะว่าเฮิร์ทเพื่อนโกรธผมนะเฉยๆแล้วผมเจอมาเจอทุกรูปแบบแล้วแต่คริสโตเฟอร์เขายังใหม่อยู่ซินะ  และระหว่างที่นักเรียนกำลังทยอยเดินขึ้นชั้นเรียน ผมหันไปเห็นผู้หญิงร่างบางอายุราวๆ ห้าสิบกว่าๆได้และผู้อำนวยการกำลังเดินเข้าไปต้อนรับขับสู่อย่างกันเอง

"คนนี้แหละค่ะครูเขมเป็นคุณป้าของแชมป์เขาคงมาถามหาข่าวคราวอีกแล้ว" ครูลินดาเดินมากระซิบกับผม ผมพยักหน้าเบาๆ  ผมแค่หันไปมองแค่นั้น ผมก็รีบเดินขึ้นห้องพักครูเพื่อหยิบหนังสือและสื่อการเรียนจะได้ไปทำการเรียนการสอนต่อ  ผมเดินคิดไปตลอดทางผมต้องตามหาเขาสองคนให้เจอให้ได้ ยิ่งป้าของแชมป์เขาคอยมาตามข่าวหลานของเขาแบบนี้ เห็นแล้วสงสารเขาเหมือนกันนะ 

"โป้ง" ผมเดินมาเจอโป้งยืนอยู่คนเดียว ผมจึงเดินเข้าไปแตะทีไหล่เขาแต่

"ปึก" เขาหันมาสะบัดมือผมออกแบบไม่ให้แตะต้องเขา มันทำให้หนังสือที่ใช้ในการสอนหล่นกระจายลงสู้พื้น ผมยังไม่ได้ก้มลงเก็บผมยืนจับจ้องมองสายตาที่มองผมเขม็งนั้น นี้เขาโกรธผมไปด้วยอย่างนั้นรึ 

"อย่ามาแตะผม ไมไม่ใช่เกย์" โป้งพูดก่อนที่เขาจะหันหลังออกและรีบเดินออกไปในทันที ผมก้มลงเก็บหนังสือบนพื้น ผมเหลืบตามองมีมือใครบ้างคนก้มลงช่วยผมเก็บและส่งมาให้ผม คนนั้นก็คือคริสโตเฟอร์

"ผมจะไปคุยกับมันให้รู้เรื่องมันจะมาว่าครูแบบนี้ไม่ได้" คริสโตเฟอร์ส่งหนังสือให้ผม ผมว่าไม่ได้คุยกันหรอกน่าจะไปต่อยกันมากกว่า

"หมับ" ผมดึงแขนเขาไว้ คริสโตเฟอร์หันมามองหน้าผม ผมส่ายหัวว่าอย่า

"ถ้าเธอมีเรื่องชกต่อยอีกครั้งเธอจะถูกภาคทัณฑ์หรือไม่ก็โดนไล่ออกคริสและนั้นก็เพื่อนเธอไม่ใช่เหรอ “ ผมถามคริสโตเฟอร์

“แต่มันว่าครู ...ไม่ซิมันว่าคนที่ผมรัก..ผมทนไม่ได้”

“ทนไม่ได้ก็ต้องทน..พี่เคยบอกเราแล้วใช่ไหมว่าถ้าเลือกแล้วต้องยอมรับสิ่งที่จะตามมาให้ได้นะคริส” ผมมองหน้าคริสโตเฟอร์ เขาหันหลังทันทีและผายลมออกมาทางปากเพื่อระบายความอึดอัดภายใน

“ครูว่ารอให้เขาเย็นกว่านี้ก่อนค่อยเข้าไปคุยเถอะ ยังไงก็เพื่อนกันมาตั้งหลายปี " ผมพูดสีหน้าผมจริงจัง เขาถึงได้ยืนนิ่ง ก้มหน้าลง

"ขึ้นเรียนซะ..เชื่อพี่นะคริส!! " ผมบอกคริสโตเฟอร์ คริสโตเฟอร์มองผมผมรู้ว่าสายตาเขาโกรธที่ผมโดนว่าแต่ผมไม่อยากให้เขาใช้เหตุผลนี้ไปต่อยกับเพื่อนหรือกับใครที่ไหนก็ตามที่เขาว่าผม ผมอยากให้เขาใช้ความอดทนไม่ใช่ใช้กำลัง


"ฟู่"คริสโตเฟอร์หันหลังพ่นลมออกม  เขาพยักหน้า ก่อนที่เขาจะเดินออก ผมดึงแขนเขาเด้งกลับมาโดยที่คริสโตเฟอร์ไม่ทันตั้งตัว

"อ้อ!..อย่าทำหน้าโหดบ่อย..มันเซ็กซี่ " ผมกระซิบที่ข้างหูคริสโตเฟอร์เขาก็เงยหน้าขึ้นมาใบหน้าบูดบึ่งนั้นค่อยมียิ้มปรากฏ และเขาก็หยักคิ้วตอบกลับเหมือนทุกที

       ผมก็แยกย้ายออกจากกันเดินไปอีกชั้นหนึ่งวันนี้ผมไปสอนนักเรียนชั้น ม.2 ระหว่างเดินผ่านนักเรียนก็ยกมือไหว้ยิ้มทักทายปกติ ผมนะสอนให้นักเรียนสนุกกับการเรียนภาษาอังกฤษ 

""แกจริงเหรอวะที่ครูเขมเป็นเกย์นะ" ผมได้ยินนักเรียนกระซิบกันข้างหลังผม พอผมหันไปไม่ได้ทำหน้าดุหรอกเขาก็เดินก้มหน้าเดินไปทันที

"เดี๋ยวนี้ไม่ได้แค่ระวังชะนีแย้งผัวเท่านั้นต้องระวังพวกเก้ง กวาง มันแย้งผัวชะนีอีกทีหนึ่งด้วย มีดีอะไรวะมีแค่ตรูดนมก็ไม่มี " เสียงตะโกนแต่ไม่ได้เจาะจงว่าใคร ผมก็หันหลังไปมองแก้มเธอยืนตะโกนอยู่กับกลุ่มเพื่อนๆ สายตานะมองจิกมาทางผม เธอก็ยืนเบ้ปากใส่ผมก่อนจะเดินกลับเข้าห้องเรียนเธอไป ผมนะไม่ได้สอนห้องแก้มหรอกเป็นครูอรุโณทัยที่สอน

"ครูเขม" ครูลินดาเธอออกมาจากห้องเรียนพอดีเธอก็คงได้ยินเช่นกัน

"ลินดาจะคุยกับแก้มให้เองค่ะครูไม่ไหวเลยจริงๆเด็กคนนี้ไม่ค่อยมีสัมมาคาราวะให้ใครเลย"ครูลินดาพูดพร้อมกับส่ายหน้าเล็กน้อยผมก็พยักหน้าเบาๆ ก่อนจะส่งยิ้มจางๆให้ครูลินดา

"ครูเขมคะ..ลินดาอยากจะคุยด้วยสักแป๊ปหนึ่งครูเขมไม่มีสอนคาบที่สี่ใช่ไหมค่ะ" ครูลินดาเรียกเธอบอกว่ามีเรื่องอยากจะคุยกับผม

"ได้ซิครับครูคาบที่สี่ผมว่างผมมีสอน 3 คาบรวดเช้านี้และมีอีกสองคาบตอนบ่าย " ผมบอกครูลินดา เธอส่งยิ้มให้ผมก่อนจะปลีกตัวออกไปและผมก็เข้าในห้องนักเรียนแทนเพื่อทำการสอนต่อเลย ผมก็ทำหน้าที่สอนหนังสือตามปกตินักเรียนก็ตั้งใจสอนเหมือนเช่นปกติทุกอย่าง ผมยอมรับว่าผมเอนเตอร์เทนเก่งดูจากนักเรียนสนุกกับการเรียนของผมมาก ผมพยายามสร้างบรรยากาศให้เป็นการเอง พยายามให้นักเรียนทุกคนเรียนด้วยความสนุกไม่ใช่ตึงจนเกินไป

"พรุ่งนี้สอบเก็บคะแนนนะนี้คือข่าวดี แต่ไม่ต้องตื่นเต้นดีใจจนนอน....ไม่หลับนะ" ผมบอกนักเรียนในห้อง

"โห่!!! ครูอันนี้ข่าวร้ายมากกว่าอะครู" เสียงโห่กันทั้งห้อง

"ห้ามร้องโห่..คืนนี้อ่านหนังสือพรุ่งนี้ก็วันศุกร์แล้ว...และวันเสาร์ก็จะได้ไปลอยกระทงกันเพราะว่าวันจันทร์อาจจะมีบางคนไปกลับกระทงและยังไม่พร้อมจะกลับมาเรียนครูเลยเลือกสอบพรุ่งนี้ไม่ดีเหรอ!!! " ผมบอกเด็กๆ ขณะที่ผมกำลังเก็บหนังสือสำหรับทำการสอน ผมเห็นเด็กๆในห้องเหมือนมีบางอย่างอยากจะถามผม แต่ก็ไม่กล้าถามผม

"มีคำถามไหม.." ผมถามรักเรียนในห้องแต่ละคนมองหน้ากัน แต่ก็พากันส่ายหัวกันเป็นแถม

"ถ้าไม่มีครูจะไปแล้วมีสอนห้องอืนต่อแล้วนะและ อย่าลืมอ่านหนังสือนะพรุ่งนี้สอบข้อสอบก็โหดนะไม่ได้ขู่ “ผมพูด

“ครับ”  "ค่ะ"

"ถ้าอ่านหนังสือมาต่อให้ข้อสอบโหดแค่ไหนก็ทำได้เพราะครูก็เอามาจากหนังสือนั้นแหละ..หัวหน้าห้องเชิญครับ" ผมพูดและมองนักเรียนทุกคน

“นักเรียนทำความเคารพ”

“Thank you teacher , See you tomorrow .


“See you tomorrow “ ผมตอบ ขณะที่ผมกำลังจะก้าวเท้าออกจากจากห้อง

"แกว่าที่แก้มมันบอกว่าครูเขมเป็นเกย์จริงเปล่าวะ และกำลัง..กับพี่คริสหล่อๆของกรูด้วยอะ" ผมชะงักเท้าแต่ก็ไม่ได้หันกลับไปมองว่าใครพูด คริสหล่อ แสดงแรงไหม!! แต่ผมก็อดอมยิ้มไม่ได้แต่ก็กังวลไปด้วยกันแสดงว่าที่ผมเจอแก้มเขาตามดูผมกับคริสโตเฟอร์และผมกับคริสคงต้องระวังตัวให้มากขั้นจะไม่สวีทกันนอกสถานที่มาก มีความรักแบบนี้มันลำบากนะแต่ทำยังไงได้ผมเลือกไม่ได้มันเหมือนโปรแกรมที่ถูกป้อนไว้ตั้งแต่เกิด ถ้ากินยาแล้วหายผมคงสรรหามากินแล้วแหละ ผมเดินขึ้นไปอีกชั้นเพื่อทำหน้าที่สอนชั้นม.1 ต่อ

   วันนี้ทั้งวันเลยผมได้ยินแต่นักเรียนกรซิบกันว่าผมเป็นเกย์หรือเปล่า คบกันคริสโตเฟอร์จริงไหม และที่เขาบอกว่าผมเป็นแฟนกับครูลินดาอีกละ  คือเดินไปทางไหนก็ได้ยิน  ตอนนี้หมดคาบเรียนที่สามแล้ว ผมก็ต้องรีบลงมาที่ห้องพัก ผมหวังว่าเรื่องที่ครูลินดาจะคุยกับผมนั้น จะเป็นข้อมูลของครูมิ้งกับแชมป์และถ้าใช่ผมก็จะได้ตามหาเขาได้เร็วขึ้น ผมอยากแก้ปัญหาของครูมิ้งก่อนคอยแก้ของผมตาม

"ครูเขมครับ" ผมสะดุ้งเพราะว่าท่านผู้อำนวนการเรียกผม ผมสะดุ้งสุดตัวเลย ผมจำได้เสียงผู้อำนวยการแม้จะไม่ได้ยินบ่อยๆก็เถอะ ผมยกมือกุมหน้าอกเกือบฮาร์ทแอทแทคแล้วซิผม
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
คนแต่งให้แค่นี้ก่อน อย่าเพิ่งฮาร์ทแอทแทคไปกับครูเขมนะคะ ....ตอนหน้าสปอยด์ ครูเขมงอนคริสและใครคือคนทำให้ครูเขมงอนคริสละ มาลุ้นกันนะคะ
รักคนอ่านจัง ขอบคุณอีกครั้งที่ติดตามนะคะ   

[Wut_Sv]

คบกันไม่ถึงอาทิตย์ดีเลย ปัญหามาแล้ว 

อีแก้มนี่แม่งน่าตบๆๆๆๆๆๆ ให้คอหลุด(อินจัดมาก) 

ผู้อำนวยการจะว่าไงเนี่ย โผล่มาแบบนี้

เขมจะพาคริสไปหาแม่แล้ว เปิดตัวกะครอบครัว

ขอบทหื่น...เอ้ย...สวีทเยอะๆหน่อยนะ กร๊ากกกกก

แล้วแชทพี่เขมเนี่ย กลัวเข้าไม่รู้หรือไงครับ ChristKhem  

[NuNam]

โฮ่ๆๆ อุปสรรคแรกมาแล้วอะ
เอาใจช่วยทั้งคู่นะคะ

[MayA@TK]

ขอให้ทั้งคู่เข้มแข็งผ่านอุปสรรคไปให้ได้

 

[yowyow]

 

[GuoJeng]

รักในโรงเรียน ความจริงก็ไม่ผิด แต่ที่ผิดก็เพราะมองที่บรรทัดฐานทางสังคมว่าคนเป็นครูแต่ทำแบบนี้ไม่ได้ เขมต้องรอให้คริสจบไปก่อนถึงเปิดเผยได้
    รออ่านตอนต่อไปคับ

[Alice111]

    วันนี้ทั้งวันเลยผมได้ยินแต่นักเรียนกรซิบกันว่าผมเป็นเกย์หรือเปล่า คบกันคริสโตเฟอร์จริงไหม และที่เขาบอกว่าผมเป็นแฟนกับครูลินดาอีกละ  คือเดินไปทางไหนก็ได้ยิน  ตอนนี้หมดคาบเรียนที่สามแล้ว ผมก็ต้องรีบลงมาที่ห้องพัก ผมหวังว่าเรื่องที่ครูลินดาจะคุยกับผมนั้น จะเป็นข้อมูลของครูมิ้งกับแชมป์และถ้าใช่ผมก็จะได้ตามหาเขาได้เร็วขึ้น ผมอยากแก้ปัญหาของครูมิ้งก่อนคอยแก้ของผมตาม

"ครูเขมครับ" ผมสะดุ้งเพราะว่าท่านผู้อำนวนการเรียกผม ผมสะดุ้งสุดตัวเลย ผมจำได้เสียงผู้อำนวยการแม้จะไม่ได้ยินบ่อยๆก็เถอะ ผมยกมือกุมหน้าอกเกือบฮาร์ทแอทแทคแล้วซิผม

"ขอโทษนะครับเรียกซะครูตกใจ..ฝันอ่อนเหมือนกันนะครับครูเนี๊ยะ"

"สวัสดีครับครับท่าน..จะออกไปข้างนอกเหรือครับ"

"ครับผมจะไปให้ปากคำเพิ่มเติมเรื่องเด็กนักเรียนที่หายไป..ครูพอจะทราบจากครูท่านอื่นบ้างหรือยังครับว่าเรามีเด็กนักเรียนหายไปพร้อมกับครูที่มาสอนก่อนหน้าคุณเขมสักสองสามเดือนได้" ท่านผู้อำนวนการพูดผมพยักหน้าว่าผมได้ฟังมาบ้างแล้ว

"ป้าของเด็กเขาแจ้งความลงบันทึกประจำวันไว้ ว่าสาเหตุที่หลานเขาหายไปเป็นเพราะครูมิ้งหลอกหลานเขาไปเด็กยังไม่สิบห้าแต่คงจะสิบห้าปีนี้แหละ"ผู้อำนวนการบอกผม

"ยุคต์นี้สมัยนี้พ่อแม่ไม่ใช่ว่าต้องคอยระวังแค่ลูกสาวนะครับ มีลูกชายก็ต้องคอยระวังเหมือนกัน"

"เผลอๆจะมากกว่าลูกสาวซะด้วยซ้ำและประเทศไทยเรา เด็กผู้ชายน้อยลงไปทุกทีดูอย่างโรงเรียนของเรานี้ซิ มีนักเรียนหญิง 4 ต่อ 1 ของเด็กนักเรียนชาย " ท่านผู้อำนวยการพูด

"แต่เด็กที่หายดันเป็นเด็กผู้ชาย" ผู้อำนวยการพูดเหมือนบอกอะไรผมเป็นนัยๆหรือเปล่าผมยกมือขึ้นมาเกาต้นคอตัวเอง

"ครับแต่ผมก็ว่าน่ากลัวทั้งลูกผู้หญิงและลูกผู้ชายและครับ" ผมตอบแบบกลางๆ

"ผมได้ข่าวเกี่ยวคริสโตเฟอร์" ผมก็เหงื่อแตกไหลย้อยลงมาทันที

"ร้อนเหรอครับครู"

"เออ..นิดหน่อยนะครับ" ผมพูดและควักเอาผ้าเช็ดหน้าปาดเหงือบนใบหน้า

"เดี๋ยวก็ไม่ร้อนแล้วครูพอหลังลอยกระทง...ที่นี้หนาวเอาเรื่องเหมือนกันนะครู รีบหาแฟนมากนอนกอดได้แล้วมั้งครับ" ผมยกมือเก้าท้ายถอยอีก มีแล้วแหละก่อนหน้าหนาวอีกแค่ยังบอกผอ.ไม่ได้เพราะเดี๋ยวท่านจะรู้  ผมก็ยิ้มๆให้ผู้อำนวยการ

"เออ..ว่าแต่...ท่านได้ยินเรื่องคริสโตเฟอร์มาว่ายังไงเหรอครับ"

"ใช่แล้วครับครู ..ผมได้ข่าวว่า" ผมก็กลืนน้ำลายลอจะข่าวจากแก้มหรือเปล่าลุ้นยิ่งกว่าผลประกาศผลสลากกินแบ่งรัฐบาลอีก

"เข้าเรียนภาษาอังกฤษ" 

"ฟู่!!" เสียงพ่นลมหายใจ ผู้อำนวยการเลิกคิ้วสูงมองผม

"คือแบบว่ากลัวจะไปมีเรื่องที่ไหน ผมเห็นว่าเขามีคดีเยอะแล้วนะครับ  เป็นห่วง!! " ผมพูดผู้อำนวนการพยักหน้าตาม

"ผมไม่อยากเชื่อนะเด็กคนนี้ไม่เอาภาษาอังกฤษเลยตั้งแต่เข้าม.1 ติดศูนย์ทุกเทอมเพราะไม่ยอมเข้ายอมทำงานอะไรส่งครู สอบก็กามัวไปแบบนั้นตอนแรกผมจะไม่ให้เรียนต่อที่นี้นะแต่แม่เขามาขอร้องไว้"

"ครูมีอะไรดีเหรอครับ"

"ผมเหรอครับ...เออ..ตั้งใจสอนครับและก็..ผม..ผม.." ผู้อำนวยการก็มองหน้าผมเหมือนรอลุ้นผลฉลากกินแบ่งเหมือนผมตอนแรกเหมือนกัน

"พยายามอธิบายว่าจำเป็นที่เขาจะต้องเรียนแม้จะไม่ใช่ภาษาที่เขาต้องใช้ในชีวิตประจำวันอะไรแบบนี้นะครับ" ผมพูดเหงือก็เริ่มแตกผลักๆ

"แค่นี้เองเหรอครับครู..สุดยอดมากครูเพราะว่าไม่มีครูสอนภาษาอังกฤษคนไหนทำให้นายคริสเข้าเรียนได้เลยเพลอๆมีเรื่องกันอีกผมนี้ต้องคอยประสานให้...งานเข้าทุกครั้งเลยจริงๆ" ครูใหญ่พูดผมพยักหน้า

"มีครูคนเดียวที่เขาเข้ากันได้กับเขา" ครูใหญ่เลย

"ครับ...ครับ...เราเข้ากันได้ดี ...เฮอะๆ" ผมพูด

"ดูท่าทางครูร้อนมากไปพักห้องแอร์เถอะครับ" ผู้อำนวนการบอกผม ผมก็พยักหน้าอยากจะรีบไปเหมือนกันที่ท่านหันหลังจากผม

"..งั้นผมขอตัวไปทำธุระก่อนนะครูเขม"

"ครูเขมครับถ้ามีเพื่อนที่จบครูและเหมือนครูจะยิ่งดีมากแนะนำผมทีนะครับ ผมอยากได้ครูเพิ่ม เด็กนักเรียนชายเราเกรียนเยอะขนาดมีนักเรียนชายไม่ค่อยเยอะนะครับ"

" ตอนแรกผมก็ไปคัดครูสาวๆ เอาแบบดาวมหาวิทยาลัยอย่างครูลินดา ครูถาวร ยังเอาไม่อยู่เลยครับ"

"ลองหาเดือนมหาวิทยาลัยดูดีไหมครับเพื่อนักเรียนจะชอบ" ผมกระซิบ

"ครู" ผมสะดุ้ง

"ผมคิดว่ามันเป็นคำแนะนำที่ดีมาก"

" อุ้ยผมต้องไปแล้วครับ ไว้ผมต้องขอคำแนะนำการปราบนักเรียนเกรียนๆดูบ้างนะครับ"ท่านผู้อำนวนพลิกข้อมือดูนาฬิกา

"ครับท่าน" พอท่านเดินหันหลังออกไปผมก็เป่าปากผายลมแบบยาวๆเลย

"ครูเขม" เสียงเรียกชื่อผม

"คะ...ครับ..ท่าน" ผมชะงักเท้าค้างทันที

"ผมได้ยินครูเขาพูดกันว่าครูเป็นแฟนกลับยายลินดาเหรอครับ" ผมเลิกคิ้วสูงใครเหรอ


" อ้อ...เออ..ผมหมายถึงครูลินดาเรียกซะติดปาก หลานสาวผมเองลูกชายเพื่อนผมนิสัยดีนะครูลินดานะน่ารักสวยก็สวย ได้ครูเขมมาเป็นหลานเขยนี้ผมจะรีบเสนอตัวเป็นเถ้าแก่ให้ทันที" ท่านผู้อำนวยการบอกผม ผมก็ยืน'งง อึ่งกิมกี่ ไปหลายสิบวิก่อนจะยกมือเกาหัวอีกรอบดูท่าจะต้องคุยเรื่องนี้กับครูลินดาด้วยซะแล้วผมไม่อยากให้คริสโตเฟอร์หึงผมนะ เห็นแบบนี้ขี้งอนเหมือนกันถ้างอนขึ้นมาจะเงียบ

"เป็นเกียรติอย่างยิ่งครับ" ผมตอบไป พอเห็นว่าท่านเดินลงไปจริงๆผมรีบเดินตรงไปที่ห้องพักครูทันทีรอครูลินดาลงมาคุยธุระด้วย ตอนนี้ผมรู้แค่ว่าผมงานเข้า!! 
     
         ตอนนี้ใบหน้าผมคบเปียกชุ้มไปด้วยเหงือที่ไม่ได้ร้อนอะไรมากเลย ดีนะที่ห้องพักครูเขาเปิดแอร์ไว้และบรรดาครูก็ขึ้นห้องเรียนเพื่อทำการสอนกันหมด ผมทรุดตัวลงนั่งที่เก้าอี้ทำงานหยิบหนังสือเล่มบางขึ้นโบกและพัด มีกล่องขนมวางอยู่บนโต๊ะของผม ผมหยิบมาดูใกล้ น่าจะเป็นขนมชั้นนะม้วนเป็นรูปดอกกุหลาบสีสันสวนงามมากและโน๊ตเล็กๆแนบอยู่

"คุณแม่ลินดาฝากมาให้ค่ะ ..ขอบคุณสำหรับขนมเม็ดขนุนนะคะ..ลินดา ^_^  " ผมก็รีบดึงกระดาษออกและหยัดลงลิ้นชักก่อนคงเอาไปแค่กล่องขนมไปให้คริสโตเฟอร์กินดีกว่า นี้ก็เกือบจะสิบเอ็ดโมงครึ้งแล้วด้วย ผมเขียนกระดาษโน๊ตว่าผมจะลงไปสั่งข้าวก่อนหากครูลินดาเข้ามาให้รอผมแป๊ปหนึ่งผมรีบลงไปสั่งข้าวที่ห้องอาหารทันที ระหว่างที่ผมกำลังจะเดินผ่านห้องอาหาร

"ไอ้โป้งมึงจะโกรธคริสมันก็ไม่ถูกนะแค่มันเป็น"

"เกย์..กูไม่ชอบเกย์ ...ตอนแรกกูก็คิดแค่ว่ามันคงอยากจะได้คะแนนภาษาอังกฤษแต่นี้มันไปคลุกกับเขาและยิ่งแก้มมันเอารูปที่นั่งในรถดูก็รู้กูว่าโม้คให้กันอยู่มันเป็นไปขนาดนี้เลยเหรอวะ ไอ้ปัน ปัน" เสียงโป้ง พูดพอเขาหันมาเจอหน้าผม ผมก็สะบัดหน้าหนีไปเลย ปัน ปันแค่หันมายกมือไหว้ผมผมพยักหน้ารับไหว้และเดินไปสั่งข้าว

"สวัสดีคะครู วันนี้ทานอะไรดีคะมีหลายอย่างเลย" แม่ค้าขายข้าวเดินมารับออเดอร์จากผม ชะเงอมองก่อนจะส่งกระดาษที่ผมจดไว้แล้วเอาที่คริสโตเฟอร์เขาชอบ ไก่ทอด ผัดวุ้นเส้นและแกงส้มผมชอบกิน

"ใส่ถุงใช่ไหมคะครู"

"ใช่ครับ ...ผมจะให้คริสเขามาเอาแล้วกันนะครับพอดีว่ามีคุยธุระกับครูลินดา"

"ได้ซิคะ...ครู..ครูเขมค่ะ" ผมกำลังจะเดินออก ก็ต้องหันไปตามเสียงเรียก

"ครูเป็นแฟนกับครูลินดาเหรอคะ..."

"เออ..ไม่ใช่ครับ...เราเพื่อนครูด้วยกันครับ"

"แม้บอกเถอะคะ..ลูกสาวดิฉันเขาว่าเมื่อวันอาทิตย์ครูลินดาหกขล้มหัวแตกครูยังอุ้มไปโรงพยาบาลเลย มีข่าวดีเร็วนะคะ คนสวยก็ต้องคู่กับคนหล่อๆอย่างครูเขม..จริงไหมคะ" ผมก็ยิ้มเจื่อนๆไปทันทีก่อนจะรีบเดินออกอย่างไว

My Darling  :คริสเลิกเรียกแล้วลงมาเอากับข้าวที่พี่สั่งด้วยนะและเจอกันที่เรานัดไว้" ผมส่งข้อความหาคริสโตเฟอร์
ChristKhem :ครับที่รัก...คิดถึงที่รักอะ..กลับไปกินที่รักแทนข้าวได้ปะไม่อยากกินข้าวแล้ว"
My Dralin  : "ทะลึงกินข้าวก่อนพี่โคตรหิวเลย"
ChristKhem :ไม่หิวผมเหรอ"
My Dralin  : หิวข้าว)))))))) แต่หลังกินข้าวเราจะให้พี่กินเราต่อก็ได้นะ....วันนี้วันคี่ไม่ใช่เหรอ ?
ChristKhem : เห้ย!! ได้ไง ผมดิต้องกินพี่...คืนนี้โดนแน่ๆ เมื่อวานแกล้งผมเกือบตาย ผมล้างตู้เย็นเป็นขึ้นมาเมื่อไหร่นะจะเอาให้พี่เขมดิ้นพล้านเลย
My DArling  :"เรียนไป..ว้อนตลอดเวลาเรานิ.แค่นี้นะ." ผมส่งข้อความคุยกับคริสโตเฟอร์
 ChristKhem : แล้วสปอยด์ทำไมอะแข็งแล้วเนี๊ยะ (แค่พูดมันแข็งเลยเหรอ ไวไปหรือเปล่าไม่ซิ ไม่ซิหื่นไปไหม)
My DArling  : ถ้าอย่างนั้นพี่ไม่คุยแล้ว และพี่จำได้ว่าเราเรียนสายศิลป์นะ ไม่ใช่สายหื่น
 
     ผมเดินขึ้นมาบนห้องเห็นครูลินดายืนคุยกับครูถาวรยิ้มๆหัวเราะชอบใจกันใหญ่ และพอผมเดินเข้าไปในห้องครูถาวรก็หันมาส่งยิ้มให้ผมก่อนจะเดินออกไป ปล่อยให้ผมกับครูลินดาอยู่ในห้องสองคน

"ครูลินดามีอะไรจะคุยกับผมเหรอครับ" ผมถามครูลินดา เธอก็นั่งลงตรงข้ามผมดูเธออิดออดที่จะพูด

"พูดมาเถอะครับ" ผมบอกเธอไปสายตาผมก็มอง อึดอัดแทนจริงๆ ผมเองก็โคตรอึดอัดเลย

"พรุ่งนี้ป้าของลินดาจะมาเยี่ยมนะคะ แม่อยากให้เชิญครูเขาไปทานข้าวเย็นด้วยกันได้ไหมคะ " ผมก็นิ่งอึ่งไปหลายวินาทีเลย

"นะคะ...ครูเขม..ลินดาขอร้อง..คือลินดาอยากให้ครูเขมช่วยลินดาเรื่องหนึ่งนะคะ ...ช่วยเป็นแฟนให้ลินดาหน่อย"

"ห๊ะ!! .." ผมตกใจสะบัดหน้ามองครูลินดา ผมเป็นเกย์ครูลินดาก็รู้นี้

"ครูลินดาครับ...ผมพูดตรงๆนะ..ผมมีคนรักแล้ว"

"คริสโตเฟอร์"

"ใช่ครับ ผมไม่อยากให้เราสองคนมีเรื่องทะเลาะกันนะครับ ครูลินดาเข้าใจผมนะครับ..แค่ปัญหาที่ครูมิ้งพาน้องแชมป์ไปมันจึงทำให้ผู้อำนวยการไม่ชอบความรักประเภทผมก็เครียดแย่อยู่แล้วครับ" ผมพูดกับครูลินดาตรงๆ

"เดี๋ยวนะครับ ผมถามก่อนว่าทำไมครูอยากให้ผมไปเป็นแฟนและคงจะเกี่ยวกับป้าที่จะมาเยี่ยมครูด้วยใช่ไหมครับ"

"ใช่ค่ะ..ถ้าลินดาไม่มีแฟนเขาจะให้ลินดาแต่งงานกับผู้ชายที่ลินดาไม่เคยรู้จักเขาเป็นคนใต้เหมือนกันเขารู้จักลินดาและเขาก็ชอบลินดานะคะ" ผมพยักหน้าเข้าใจนะ

"และแม่ก็เข้าใจว่าครูเขมกำลังจีบลินดาด้วยเลยบอกว่าให้เชิญไปทานข้าวที่บ้านป้าของลินดาจะได้ไปบอกทางฝ่ายโน้นว่าลินดามีแฟนอยู่แล้ว และเขาจะได้เลิกส่งผู้ใหญ่มาทาบทามลินดาซะที " ครูลินดาพูดพร้อมทำหน้าตาเศร้าๆ

"ผมแคร์คริสโตเฟอร์มากครูลินดา"

"ครูรักเขามากเลยเหรอค่ะ..ครูเพิ่งจะมาไม่กี่วันเองเจอเขากี่ครั้งเอง..หรือว่าเจอเขาบ่อยมากกว่าที่เจอที่โรงเรียนคะ" ครูลินดาพูดเธอมองผม ผมนิ่งเงียบ

"นี้ลุงครูลินดา เออ..ผู้อำนวยการเขาก็ถามลินดาเกี่ยวกับครูและคริสโตเฟอร์  ลินดาตอบไปว่าแค่ครูนักเรียนจริงๆ และท่านก็เข้าใจว่าครูนะจีบลินดาอยู่ ถ้าผู้อำนวยการเข้าใจแบบนี้ท่านก็จะไม่เพ็งเล็งครูกับคริสโตเฟอร์ถูกต้องไหมคะ"

"ครูเขมช่วยลินดาก่อนได้ไหมคะ..ลินดาไม่อยากแต่งงาน"

"ฟู่!!!!"

"ผมจะช่วยครูแต่ครูต้องอธิบายให้คริสโตเฟอร์ฟังหากเขาเข้าใจผมผิด.."ผมพูดกับครูลินดาเธอพยักหน้ากับผม

"ผมต้องไปแล้วนะครับผมลืมของไว้ที่บ้านพักและจะไปทานข้าวที่บ้านพักด้วยเช่นกัน ..ผมขอตัวนะครับ"

"ค่ะครูเขม..อย่าลืมขนมนี้ด้วยะคะ " ครูลินดาพูดพร้อมหยิลกล่องขนมชั้นขึ้นมาให้ผม ผมรับไปถือไว้และรีบเดินลงไปที่ผมนัดหมายคริสโตเฟอร์ไว้ ผมควรทำยังไงดี

"ครูเขม" ผมหันไปเจอพี่สมพิศพอดีเลยครูฝ่ายการเงิน เขามองที่มือผมถือไว้ ทำตาโต

"น่าอิจฉานะคะครูเขม...ครูลินดาทำมาให้ใช่ไหมคะ..ดอกกุหลาบด้วย...พี่นี้ดีใจนะคนสวยๆของพี่จะมีแฟนซะที" ผมก็พยักหน้าไปแบบนั้น

"ผมขอตัวก่อนนะครับ ผมจะกลับบ้านพักนะครับ " ผมรีบเดินจั้มอ้าวไปด้านหลังห้องอาหารตอนนี้ได้เวลาพักเที่ยงแล้วด้วยเกินไปห้านาทีแล้วด้วยซิพอมาถึงคริสโตเฟอร์ยืนถือถุงขนมไว้อยู่แล้ว ผมควักมือเรียกเขาก็วิ่งมาหาผมทันที ทำท่าจะกอดผม

"คริส!!" ผมทำหน้าดุตอนพักเที่ยงคนก็เยอะแยะ

"ครูทำไมวันนี้สั่งกับข้าวเยอะจังอะ"คริสโตเฟอร์พูดผมก็ก้มลงดูในถุงเออ ผมเขียนแค่สามอย่างข้าวสองถุงแต่นี้ให้มาตั้งสีอย่างมีผัดหมีซั่วถุงหนึ่งผมคิดว่าเขาคงแถมมาให้แน่ๆ ขณะที่ผมกำลังจะเดินออกผมหันไปเห็นเด็กผู้ชายตัวเล็กน่าจะม.1 ผมมองดีดี เด็กคนนี้เป็นเด็กนักเรียนห้องที่ผมสอน ผมเห็นเขานั่งแอบอยู่คนเดียวเอามือกุมท้อง

"มีอะไรเหรอครู" คริสกระซิบถามผม ผมชี้ให้ดูเด็กผู้ชายคนนั้น

"เด็กคนนี้บ้านอยู่ข้างวัดนะครูพ่อมันติดคุกมันไม่มีแม่มีแต่ย่า ย่ามันแก่แล้วแหละเก็บของเก่าขายไปวันวัน  วันนี้มันคงไม่มีตังมาโรงเรียนนะครู"

"คริสเอาหมีซั่วนี้ไปให้น้องเขาถุงหนึ่งและอะเอาตังค์ครูนี้ให้เขาไว้ซื้อน้ำซื้อขนมกิน "ผมพูดและหยิบกระเป๋าสตางค์ควักเงินออกมาห้าสิบบาท คริสโตเฟอร์ก็วิ่งไปสะกิดเด็กผู้ชายนั้นเขาส่งถุงหมีผัดและเงินให้ไปคริสโตเฟอร์ชี้มาที่ผมว่าผมเป็นคนให้เด็กคนนั้นหันมายิ้มให้ผมเขาดีใจนะถึงจะเล็กๆน้อยก็เถอะ เขายกมือไหว้ขอบคุณผมก่อนจะถือถุงนั้นเขาไปนั่งกินกับเพื่อนๆ

      เราเดินไปด้วยกันสองคนไปทางสนามฟุตบอลและเดินลัดเลาะไปยังบ้านพักผมได้ด้วยแต่ทางไม่คอยเอื้ออำนวยสำหรับรถมอเตอร์ไซค์เขาจึงไม่ค่อยมาใช้ทางนี้กัน พอผมสองคนข้ามที่กีดขวางไว้เหมือนเป็นกำลังแพงกันระหว่างเขตบ้านพักกับโรงเรียน คริสโตเฟอร์ก็เอื้อมมือมาจับมือผม

"ครู...วันอาทิตย์เราไปลอยกระทงกันด้วยใช่ปะ"

"อืม..ทำไมละไม่อยากไปเหรอ"

"เมื่อก่อนไม่อยากไปอะ..แต่ตอนนี้อยากไปแล้วอยากไปมากด้วย"

"อยากมีโมเม้นยืนถือกระทงใบเดียวกันกับแฟนและอธิษฐานร่วมกัน" ผมหันมาองคริสโตเฟอร์มีโมเม้นน่ารักกับเขาด้วยเนอะขึ้นมาบนบ้านแล้วคริสโตเฟอร์ก็จัดการจัดโต๊ะผมก็แกะถุงแกงใส่ชาม  ก็ดีเหมือนกันผมอยากไปลอยกระทง ลอยกระทงที่ไรไม่ได้ไปลอยสักทีเพราะว่าณัฐกานต์เข้าผับตั้งแต่สองทุ่มพอเที่ยงคืนณัฐกานต์ก็เมาคอพับเป็นอันว่ากระทงไม่ได้ลอยแถมต้องแบกกลับห้องอีกด้วย 

"พี่เขม" 

"หึ ? " คริสโตเฟอร์เรียกผม ผมหันไปมองหน้าว่ามีอะไร

"เหมือนมีใครเอาเรื่องเราไปพูดเลยอะพี่...ไอ้โป้งมันรู้ก่อนที่ผมจะบอกได้ไงอะ"

"ก็เรามานอนกับพี่มั้ง...สมัยนี้สื่อออกจะเยอะแยะ ผู้ชายค้างกับผู้ชายใครเขาก็ดูออก" ผมพูด

"เสียใจเหรอคริส...ที่โป้งเขา"

"เสียใจแต่ผมแคร์หัวใจตัวเองมากกว่า...ผมรักพี่มากนะ..ผมกับไอ้โป้งคงทำบุญกันมาแค่นี้"

"คริสทำบุญมาแค่นี้ ส่วนใหญ่เขาเอาไว้พูดกับคู่รักที่แตกหักไม่ค่อยมีใครเขาเอามาพูดกับเพื่อนแบบนี้หรอกนะนายนี้"

"ถ้าอย่างนั้นพี่กับ...ณัฐกานต์ก็ทำบุญกันมาแค่นี้อะดิ"

"อันนี้เรียกได้ว่าชาติที่แล้วพี่คงไปทำกรรมไว้ดีกว่ามั้งและเลิกพูดถึงณัฐกานต์ได้แล้วเลิกแล้วพี่ก็ไม่อยากจะขุดสิ่งไม่ดีของกันและกันมาพูดอีกคริส"

"คริสขอโทษพี่เขมคริสแค่พูดขำ ขำ"  คริสโตเฟอร์ทำหน้าเศร้า ผมเอามือแตะหัวคริสโตเฟอร์เบาๆ ผมสองคนทานอาหารเสร็จวันนี้คริสโตเฟอร์ล้างทำความสะอาดจะว่าไปก็น่าดีนายนี้

"คริสต้องออกไปกันแล้วจะบ่ายโมงแล้วคริส" ผมบอกคริสโตเฟอร์ ตอนนี้เที่ยงสี่สิบนาทีแล้ว คริสโตเฟอร์เดินเข้ามาหาผม เข้ามาสวมกอดผมและจูบผมแบบเร้าร้อน ยิ่งนับวันคริสโตเฟอร์ยิ่งเจนจัดเรื่องพวกนี้มากขึ้น มือก็กุมจับตรงเป่าผมคลึงเล่นอย่างรู้งานแต่ทว่ามันไม่ใช่เวลามาเล่นกันแบบนี้ผมรีบจับมือคริสโตเฟอร์ออกก่อน

"คริสอย่าล่อเล่นกับอารมณ์พี่แบบนี้ ถ้ามันเกิดขึ้นแล้วมันห้ามยากนะ" ผมพูด พร้อมกับเลิกคิ้งขึ้นสูง

"คืนนี้เราเล่นท่ายากกันนะ" ผมยิ้มที่มุมปาก

"จะคอยดูนะ.."

"ไม่เชื่อผมเหรอ..เดี๋ยวคืนพี่เขมเตรียมตัวครางไม่หยุดได้เลย "

"จะคอยดูอยากมีโมเม้นแบบนั้นจัง" ผมพูดเหมือนแกล้งประชด เพราะว่าผมทำให้นะคนนี้ครางดังกว่าผมอีก ผมก็หยิบพวกโทรศัพท์ ผมซื้อโทรศัพท์ใหม่ผมใช้ Nokia Lumia ราคาไม่แพงเท่าไอโฟนแต่พอใช้ได้ผมจะเอาไอโฟนไปคืนณัฐกานต์ ถ้าจบแล้วผมก็คืนทุกอย่างที่เขาให้ผมมา ผมไม่อยากเก็บไว้   

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
รีบมาลงให้ พรุ่งนี้จะได้่อานฉากคริสง้อครูเขมทัน จะง้อยังไงนะ    :pig4:รักคนอ่านจัง
ขอบคุณที่ติดตามให้กำลังใจนะคะ

[NuNam]

"คืนนี้เราเล่นท่ายากกันนะ" ไอย่ะ อยากให้ถึงคืนนี้เร็วๆ จัง
ขอไปแอบอยู่ใต้เตียงได้ป่ะคะ 

[iceman555]

 

[GuoJeng]

ตอนนี้ก็หวานๆกันดี ตอนหน้าพวกเขาจะงอนๆกันเรื่องอะไรอ่ะ
  รออ่านตอนใหม่นะคับ

[yowyow]

 

[iceman555]