✽ ✽ ✽ ต่อค่ะ ✽ ✽ ✽
ร้อน… สัมผัสของควอตซ์นั้นร้อน ไม่ว่าริมฝีปากและฝ่ามือนั้นสัมผัสลงที่ไหนน้ำเหนือก็รู้สึกร้อนไปหมดจนอยากจะผลักไส แต่ในความร้อนนั้นก็แฝงไปด้วยความอบอุ่นที่ไม่อยากจะให้หนีไปไหน
“อือ… พ…” ได้แต่จิกมือลงกับผ้านวมยามที่สัมผัสร้อนแตะโดนไปทั่วหน้าอก
เสื้อเชิ้ตตัวใหญ่ที่ใส่นอนถูกปลดกระดุมออกตอนไหนน้ำเหนือก็ไม่อาจรู้ได้ รู้ตัวอีกทีก็ตอนที่อีกฝ่ายพรมจูบไปทั่วทั้งอกและหน้าท้องนูนเด่นชัดนั่น
“อ่ะ…” ใบหน้าน่ารักแดงก่ำ เชิดขึ้นยามที่ควอตซ์แนบริมฝีปากลงบนหน้าท้อง ความรู้สึกแปลกๆ หมุนวนอยู่ในช่องท้อง
“เด็กดี” ไม่รู้ว่าว่าที่คุณพ่อกำลังบอกใครระหว่างลูกน้อยในท้องทั้งสองหรือว่าที่คุณแม่ที่เป็นเด็กดีนั่งนิ่งๆ ปล่อยให้เขาทำตามใจชอบ
“ม… มันแปลกๆ อือ…”
“ลืมตามองพี่” น้ำเหนือปรือตาขึ้นมองตามคำบอก ใบหน้าของควอตซ์อยู่ห่างเพียงแค่ฝ่ามือกั้น “พี่จะไม่พูดถึงเรื่องร้ายๆ ที่ผ่านมา แต่จากนี้… เชื่อใจพี่”
ใบหน้าแดงก่ำกดลงนิดเป็นการยอมรับ “ครับ…” ไม่มีเรื่องจำเป็นอะไรที่จะต้องหนีอีกแล้วน้ำเหนือ
ยอมรับในหัวใจของตัวเองและเดินหน้าต่อไป
มือทั้งสองข้างยกขึ้นโอบรอบคอคนตัวสูง หลับตาพริ้มปล่อยให้อีกฝ่ายมอบจูบให้ไม่หยุด ว่าที่คุณแม่สะดุ้งนิดยามที่รู้สึกถึงสัมผัสที่หน้าอกซ้ายและขวา และสัมผัสนั้นก็ลากต่ำลงเรื่อยๆ
ขาเรียวสั่นระริกยามที่ริมฝีปากของควอตซ์แนบสัมผัสที่ต้นขา ริมฝีปากอ้าส่งเสียงครวญครางออกมา “อะ… อ่าห์… พ พี่ควอตซ์…”
คนที่มอบสัมผัสเงยหน้าขึ้นมอง น้ำเหนือได้แต่ปรือตามอง ปากสั่นขาสั่นไปหมด ยกมือขึ้นปิดหน้าตัวเองตอนที่ใบหน้าคมคายนั้นเลื่อนลงต่ำเรื่อยๆ
ไม่รู้ว่าปราการชิ้นสุดท้ายหลุดออกจากร่างกายไปตอนไหน เพราะพอรู้ตัวอีกทีก็ต้องที่สัมผัสร้อนจากฝ่ามือกอบกุมเอาไว้
“ย อย่า… อือ… ม มันแปลกๆ อ๊ะ” น้ำเหนือตัวสั่นมากขึ้นเมื่อความร้อนวูบวาบนั้นสัมผัสขึ้นลง จนความร้อนนั้นแล่นไปทั่วทั้งตัว สองมือยันไหล่กว้างของควอตซ์เอาไว้เพื่อเป็นหลักยึด ขาทั้งสองข้างจิกเกร็งลงกับที่นอน
“เดี๋ยวก็ชิน” ควอตซ์ว่าเสียงพร่า ร่างกายของน้ำเหนือสร้างปฏิกิริยาให้กับเขาอย่างไม่น่าเชื่อ เพียงแค่ร่างกายสั่นๆ เสียงสั่นๆ และดวงตาที่พร่าไปด้วยน้ำตาก็สร้างอารมณ์ให้เขาตั้งมากมาย
ฝ่ามือร้อนยังคงปรนเปรอให้ไม่ห่าง ริมฝีปากก็แนบไปทั่วหน้าท้องนูนก่อนจะไล่ขึ้นมาทักทายยอดอกทั้งสองข้างให้น้ำเหนือจิกมือลงกับไหล่กว้างของควอตซ์มากขึ้น
“อึก… อะ อ่าห์…” เวลานี้น้ำเหนือทำได้แค่นี้จริงๆ ทำได้แค่ปล่อยเสียงออกมา ความรู้สึก อารมณ์ และความต้องการมากมายวิ่งวนไปทั่วจนทำให้สมองขาวโพลน ปล่อยทุกอย่างให้เกิดขึ้นอย่างยินยอมและเต็มใจ
ที่เขาว่าคนท้องจะมีอารมณ์ร่วมง่ายเห็นท่าจะจริง เพราะเพียงแค่ไม่กี่จูบ สัมผัสไม่กี่ครั้งน้ำเหนือก็รู้สึกมากมายเสียเหลือเกิน
“พ พี่ควอตซ์… ย อย่า เลีย… อื้ม!!” น้ำเหนือห้ามเสียงสั่นยามที่ปลายลิ้นของอีกคนไล้วนไปรอบยอดอกสีชมพูจนเริ่มเข้มขึ้นและตอบโต้กลับมาที่ปลายลิ้นด้วยการแข็งตัว
ลมหายใจของน้ำเหนือกระชั้นขึ้นและหอบหนักขึ้นตามแรงอารมณ์ที่เพิ่มขึ้นทีละนิดจากการปลุกเร้าของผู้ชายตรงหน้า ได้แต่ทิ้งตัวพิงหมอนในหมุนใบใหญ่ในท่วงท่าที่สบายและผ่อนคลายที่สุด
“น่ารัก...” คนที่เล้าโลมน้ำเหนือกระซิบยามที่มองใบหน้าแดงก่ำที่บ่งบอกถึงอารมณ์ภายในร่างกาย
“ฮื่อ...ย อย่ามอง อ๊ะ...” น้ำเหนือยกมือปิดหน้าตัวเอง รู้สึกว่าใบหน้าของตัวเองตอนนี้ต้องไม่น่ามองมากแน่ๆ
“น่ารักต่างหาก” ควอตซ์ว่าย้ำอีกรอบ พร้อมกับจับมือของน้ำเหนือออกจากใบหน้าน่ารักนั้น
ใครว่าไม่น่ามอง...
ใบหน้าของน้ำเหนือตอนนี้น่ามองเป็นที่สุดสำหรับควอตซ์
“ทำตัวตามสบายน้ำเหนือ”
ฝ่ามือร้อนของควอตซ์เริ่มสัมผัสไปตามร่างกายขาวผ่องของน้ำเหนืออีกรอบ กระตุ้นอารมณ์และความรู้สึกของน้ำเหนือให้เพิ่มขึ้นทีละนิด แต่ทุกอย่างเป็นไปด้วยความอ่อนโยน จึงไม่ใช่เรื่องยากเลยที่น้ำเหนือจะโอนอ่อนตามอย่างง่ายดาย
“อึก... อือ...” น้ำเหนือสะดุ้งยามที่ปลายนิ้วยาวสัมผัสเข้าที่กลางลำตัว ขยับกอบกุมและรูดรั้งทีละนิด จนน้ำใสๆ เริ่มปริ่มขึ้นมาทีละนิดก่อนจะตามมาด้วยริมฝีปากที่แนบลงไปเบาๆ สัมผัสนั้นยิ่งทำให้น้ำเหนือตัวสั่นมากยิ่งขึ้น “ฮ๊า... พ พี่... ผ ผม อือ...”
“ไม่เป็นไรน้ำเหนือ ไม่เป็นไร” ควอตซ์เอ่ยปลอบ แต่การกระทำกลับยิ่งปลุกเร้าอารมณ์มากขึ้นเพราะเขาใช้มืออีกข้างที่ว่างลูบไล้ไปตามต้นขาด้านใน ส่วนอีกข้างที่สัมผัสอยู่กลางกายก็ขยับมากขึ้น สัมผัสมากขึ้น
ร่างของน้ำเหนือถูกอุ้มมานั่งซ้อนอยู่บนตักของควอตซ์ โดยนั่งหันหน้าเข้าหา ใบหน้าแดงก่ำซุกลงกับไหล่มือทั้งสองข้างโอบรอบลำคอ พร้อมกับกระชับแขนมากขึ้นเมื่อรับรู้ถึงสัมผัสที่แตะอยู่ทางด้านหลัง
“พ พี่ควอตซ์...” น้ำเหนือเอ่ยเสียงสั่น อดรู้สึกกลัวขึ้นมาไม่ได้
“ไม่เป็นไร พี่จะค่อยๆ ทำไปนะ” เสียงทุ้มที่ติดจะแหบพร่าเพราะอารมณ์ในกายที่พุ่งขึ้นมากระซิบชิดใบหูอย่างต้องการปลอบ กระชับกอดร่างคนบนตักมาใกล้ชิดมากขึ้นเท่าที่จะสามารถทำได้
เขารู้สึกต้องการน้ำเหนือมากอย่างที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อนแต่ก็ไม่สามารถทำอะไรตามใจได้เขาจึงต้องใจเย็นที่สุดเพื่อช่วยน้ำเหนือ แม้ในใจจะอยากที่จะข้ามขั้นตอนทุกอย่างไปก็ตามที
“ผ่อนคลายนะน้ำเหนือ อย่าเกร็ง” ควอตซ์พูดปลายนิ้วยังคงสัมผัสผะแผ่วไปที่ช่องทางด้านหลังโดยที่ไม่ได้รุกล้ำเข้าไป เพียงแค่กดและนวดคลึงบริเวณรอบๆ ค่อยๆ ผ่อนคลายร่างกายของน้ำเหนือทีละนิดเพื่อให้เตรียมพร้อม
“ผม... อื้ม... มันแปลกๆ อ่าห์... พี่ควอตซ์...”
ริมฝีปากกดย้ำอยู่ที่ขมับของน้ำเหนือ มือข้างที่ว่างจับสอดประสานกับมือของน้ำเหนือ ส่วนอีกข้างก็ช่วยเตรียมความพร้อมร่างกายของเจ้าของร่างบนตักไปด้วย
ควอตซ์ทำทุกอย่างอย่างใจเย็นเขาไม่มีตัวช่วยเพราะแต่ไหนแต่ไรเขาไม่เคยพาใครมานอนที่บ้าน ตัวช่วยทั้งหลายเขาจึงไม่มีติดห้อง อีกทั้งหลังจากที่เจอน้ำเหนือในครั้งแรกเขาก็ไม่ได้นอนกับใครอีกเลย
“ช่วยพี่หน่อยนะครับ พี่ไม่มีตัวช่วย ไม่อย่างนั้นน้ำเหนือจะเจ็บ” ควอตซ์ปล่อยมือที่ประสานอยู่กับมือของน้ำเหนือแตะนิ้วที่ริมฝีปากอิ่มช้ำของน้ำเหนือก่อนจะดันนิ้วเข้าไปด้านในโพรงปากเพื่อสัมผัสกับลิ้น
นิ้วยาวตวัดเกี่ยวเล่นกับลิ้นของน้ำเหนือจนนิ้วนั้นชุ่มไปหมด ดวงตาสีสวยจ้องมองใบหน้าของน้ำเหนือ ดวงตากลมโตนั้นปรือปรอยและวาวไปด้วยหยาดน้ำใส
“อึก...”
น้ำตาหนึ่งหยดไหลออกมาจากตากวางคู่นั้นตามที่ปลายนิ้วยาวผลุบหายเข้าไปด้านใน ริมฝีปากอ้าออกพยายามที่จะสูดลมหายใจเข้าลึกๆ เพื่อลดอาการเกร็ง มือทั้งสองข้างที่โอบรอบคอของควอตซ์เอาไว้รัดแน่นขึ้น ดึงรั้งเสื้อนอนที่อีกฝ่ายยังสวมอยู่
“เจ็บมากหรือเปล่า” ควอตซ์ถามพร้อมกับจูบซับน้ำตาของคนบนตักไปด้วย
น้ำเหนือส่ายหน้า มันไม่ได้เจ็บมากแต่มันรู้สึกอึดอัดยิ่งเมื่อนิ้วที่สองถูกดันตามเข้ามาก็ยิ่งรู้สึกอึดอัดควอตซ์จึงต้องถอนนิ้วออกเพราะกลัวว่าจะทำให้น้ำเหนือเจ็บ นิ้วโป้งนวดคลึงไปรอบๆ ส่วนมืออีกข้างก็คอยช่วยปรนเปรอด้านหน้าเพื่อช่วยให้น้ำเหนือผ่อนคลายมากขึ้น
“โอเคไหมครับ เจ็บหรือเปล่า”
“ม ไม่เจ็บ... อื้อ... ครับ” น้ำเหนือตอบเสียงสั่น ความอึดอัดเมื่อครู่เริ่มคลายตัว
“พี่ต่อนะ ถ้าเจ็บก็ให้บอกโอเคไหมครับ”
น้ำเหนือพยักหน้ารับ เอนหน้าซบลงกับไหล่กว้างของควอตซ์พยายามผ่อนคลายตัวเองให้มากที่สุด น้ำเหนือรู้... รู้ว่าอีกฝ่ายเองก็อึดอัดและต้องการ
มือของควอตซ์เริ่มขยับเมื่อรับรู้ถึงอาการคลายตัวของช่องทางที่ตอดรัดนิ้วของเขาอยู่ น้ำเหนือได้แต่ส่งเสียงครางเมื่อความรู้สึกแปลกใหม่เข้ามาแทนที่ความอึดอัดและความเสียด
“พี่รักน้ำเหนือ...” ร่างของน้ำเหนือถูกจับให้เอนลงนอนบนเตียงหลังใหญ่ก่อนที่คนตัวสูงจะตามลงไปนอนซ้อนอยู่ทางด้านหลัง สองมือโอบกอดร่างของว่าที่คุณแม่เอาไว้กระชับอ้อมแขนจนแผ่นหลังของน้ำเหนือแนบชิดกับร่างกายของเขา
เสื้อผ้าของควอตซ์เจ้าตัวจัดการถอดออกก่อนหน้านี้จนตอนนี้ทั้งคู่มีเพียงร่างกายที่เปลือยเปล่าที่สัมผัสกันและกัน
“พี่จะอ่อนโยนที่สุดนะ” ควอตซ์ว่าแนบริมฝีปากของตัวเองลงกับลาดไหล่ของน้ำเหนือ จับขาข้างหนึ่งของน้ำเหนือให้พาดอยู่บนขาของตัวเอง ก่อนจะค่อยๆ แนบชิดร่างกายของตัวเองเข้าหาคนในอ้อมแขน
“อึก... จ เจ็บ... พี่ควอตซ์... ผม อื้อ... จ เจ็บ”
กายที่แนบชิดหยุดนิ่งทันทีที่ได้ยินเสียงร้องของคนรัก ควอตซ์พรมจูบไปทั่วหน้าของน้ำเหนืออย่างอ่อนโยน ส่งผ่านความห่วงใยไปให้
“ให้พี่หยุดไหม” เขาเอ่ยถาม ถึงแม้ในใจของควอตซ์กำลังร้องปฏิเสธ แต่เขาก็ไม่อยากทำให้น้ำเหนือเจ็บไปมากกว่านี้
ผิดพลาดครั้งเดียวในอดีตก็เกินพอ จนไม่อยากจะทำให้เรื่องราวมันซ้ำรอยอีก...“ม ไม่!” น้ำเหนือรั้งเมื่อรับรู้ถึงสัมผัสที่ห่างออกไป “ผม... ไม่เป็นไร...”
“ดื้อ... เด็กดื้อ!”
ไม่ว่ายังไงน้ำเหนือก็ยังเป็นเด็กดื้อเสมอ แม้แต่เรื่องแบบนี้ก็ยังจะดื้อ
“ขอโทษที่ทำให้เจ็บ” ควอตซ์ว่า ก่อนจะขยับร่างกายของตัวเองให้แนบชิดกับร่างของน้ำเหนือมากขึ้น เขาทำอย่างช้าๆ ค่อยๆ เข้าไปทีละนิดปล่อยให้ร่างกายของน้ำเหนือได้คุ้นชิน
มือหนาสัมผัสไปทั่วตัวของคนรักเพื่อช่วยให้กระตุ้นอารมณ์และทำให้อีกฝ่ายผ่อนคลายมากขึ้น หยาดเหงื่อผุดไปทั่วตัวแม้อากาศภายในห้องจะเย็นฉ่ำ ถึงแม้ร่างกายจะรู้สึกร้อนรุ่มแต่อารมณ์และบรรยากาศที่ลอยอยู่รอบตัวของพวกเขานั้นนุ่มนวลและอบอุ่น
ควอตซ์ส่งผ่านความรักของเขาผ่านร่างกายนี้ ผ่านอ้อมแขนที่โอบกอดนี้ ผ่านริมฝีปากที่กระซิบปลอบโยนไม่ห่างนี้ ส่งผ่านให้น้ำเหนือได้รับรู้ทุกอย่าง
“อะ... อื้อ... พ พี่ควอตซ์...” เสียงน่าฟังของน้ำเหนือเล็ดลอดออกมาทุกครั้งยามที่ร่างกายของควอตซ์ขยับแนบชิด
“อืม... น้ำเหนือ...”
มือของทั้งคู่ประสานกันแนบแน่นเหมือนกับร่างกายที่แนบชิดไม่ห่าง
“อือ... พ พี่... ผ ผม อื้อ...” มือของน้ำเหนือบีบมือของควอตซ์แน่นเมื่อความรู้สึกมันดันสูงขึ้นเรื่อยๆ
“ไหวหรือเปล่า...”
คนถูกถามส่ายหน้าไปมา ดวงตากลมโตนั้นหลับลง ริมฝีปากเม้มเข้าหากันแน่นร่างกายตอดรัดคนด้านหลังไม่หยุด
ควอตซ์ขยับตัวมากขึ้นแต่ก็ไม่ได้เพิ่มความแรงหรือจังหวะที่หนักหน่วง ทุกอย่างทุกการกระทำยังคงเต็มไปด้วยความอ่อนโยน เลื่อนมือไปช่วยบรรเทาความอึดอัดของน้ำเหนือให้
ไม่กี่นาทีต่อมาร่างของน้ำเหนือก็กระตุกก่อนที่จะปลดปล่อยทุกหยาดหยดของห้วงอารมณ์ออกมาพร้อมกับเสียงร้องของคนที่ไม่สามารถกดกลั้นอารมณ์เอาไว้ได้
“อึก.... อ่าห์...”
ควอตซ์สูดลมหายใจเข้าปอด เสียงของน้ำเหนือ แรงบีบรัดของน้ำเหนือทำให้เขาอยากที่จะทำตามใจของตัวเอง จึงได้แต่พยายามดึงสติของตัวเองเอาไว้ถึงแม้จะเป็นการร่วมรักที่ไม่สามารถทำอะไรได้ตามอย่างที่ใจต้องการ แต่มันเป็นการร่วมรักที่ดีที่สุดที่ควอตซ์เคยมีมา
ไม่สิ... นี่เป็นการร่วมรักของแรกของเขา
ร่วมรักด้วยความรัก ไม่ใช่ความใคร่อย่างที่เคยมี
“ดื้อ... อือ... น้ำเหนือ” แม้สัมผัสจะหนักหน่วงขึ้นแต่ก็ไม่รุนแรง ริมฝีปากและปลายจมูกโด่งสัมผัสไปทั่วท้ายทอยน้ำเหนือสูดกลิ่นหอมของวนิลาที่ปะปนกับหยาดเหงื่อ
ร่างสูงกระตุกก่อนจะปลดปล่อยทุกอย่างออกมา ดึงกายของตัวเองออกจากตัวของน้ำเหนือก่อนจะรั้งคนที่นอนหอบหายใจเข้ามากอดเอาไว้ ใบหน้าของน้ำเหนือซุกซบลงกับอกกว้าง ไม่มีคำพูดอะไรระหว่างคนทั้งสองคน มีเพียงลมหายใจที่ประสานกัน หัวใจที่เชื่อมต่อกันเป็นหนึ่งเดียวแค่นั้น
“ขอบคุณนะครับ” ร่างสูงแนบจูบลงที่ขมับของน้ำเหนือ เช็ดเหงื่อบนใบหน้าให้
“ผมง่วง...” คนพูดแรกของคนที่นอนเงียบเรียกเสียงหัวเราะจากควอตซ์ได้เป็นอย่างดี
“ง่วงก็นอนนะครับ เดี๋ยวพี่เช็ดตัวให้”
“อือ...” คนเพลียหลับตาลงใช้เวลาไม่นานก็หลับสนิทไปทันที ควอตซ์ผละจากคนที่เพิ่งหลับไปเข้าห้องน้ำเพื่ออาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าอีกรอบก่อนจะออกมาพร้อมกับอ่างน้ำใบเล็กและผ้าขนหนู
ควอตซ์เช็ดตัวและทำความสะอาดให้กับคนที่เพลียจนหลับไป ก่อนจะเดินไปหยิบชุดนอนชุดใหม่มาสวมให้ เก็บทุกอย่างจนเรียบร้อยแล้วจึงเดินกลับมาที่เตียงอีกรอบ ก้มลงจูบที่หน้าท้องนูนของว่าที่คุณแม่แล้วเลื่อนมาจูบหน้าผากอีกรอบ
“Good night honey.”************************************************
หายไป 2 อาทิตย์... แจ้งอีกรอบละกัน คือถ้าฟางหายไปนานๆ เข้าไปส่องได้ที่เฟสนะคะ ฟางจะแจ้งเอาไว้ที่เฟสบุ๊คค่ะ บางทีไม่สะดวกเข้ามาแจ้งในหน้านิยายเนอะ นี่พอดีคอมมีปัญหาค่ะเลยไม่ได้มาอัพ
กลับเข้าที่เนื้อเรื่อง!! ยิ่งกว่ากรี๊ดอีกค่ะกับตอนนี้ คือคราวนี้มาเต็ม 100% เพราะถ้าตัด 50% มันจะตัดช่วง NC พอดี เลยมาเต็มๆ เลยอะคราวนี้! เชิญหวีดร้องได้ตามสบายค่า แต่ไม่รู้ว่าโอเคไหม คืออยากให้มันดูอบอุ่นๆ ไม่ได้บรรยายแบบชัดเจนจนเห็นภาพ แต่อยากให้มันดูฟุ้งๆ นิดๆ ไม่แน่ใจว่าสื่อได้ไหม คือแต่งไปก็ง่วงไป หาวไป ฮ่าาาา หวังว่าจะชอบกันนะคะ แบบรุนแรงมากไม่ได้ด้วย น้องท้องอยู่
ปล. คำผิดยังไม่ได้เช็คนะคะ มีบอกได้ค่า
อาจจะมาช้าหน่อยแต่ก็จะไม่ทิ้งไปไหนแน่นอนค่ะ หวังว่าจะเข้าใจกันนะคะ เป็นกำลังใจให้ฟางด้วยค่ะ ^^
ถ้าชอบถูกใจก็คอมเมนต์กันเนอะ ขอเลยค่าขอคอมเมนต์เลย ขอกันแบบนี้นี่แหละ แฮ่...
สำหรับเฟสบุ๊คค่ะ https://www.facebook.com/fgc32yaoi
สำหรับทวิตเตอร์ค่ะ https://twitter.com/Fangiily_GC
เข้าไปพูดคุย สอบถาม ทวงหานิยายกันได้เลยนะคะ ยินดีตอบทุกคน ทุกข้อสงสัย(ที่ตอบได้จ้า)
ฝากอุ้มรักด้วยนะคะ อย่าลืม กดเฟบ กดเมนต์ กดโหวด กดแชร์ แล้วแต่สะดวกเลยน๊า คนละนิดคนละหน่อยเป็นกำลังใจให้ด้วยนะคะ จุ๊บๆ ขอบคุณค่ะ
ขอบคุณทุกคะแนนบวกเป็ด คะแนนชื่นชมในตัวฟางนะคะ ขอบคุณมากๆ เลยค่ะ
หัวข้อ: ❤… อุ้มรัก ...❤ #Mpreg } ll อุ้มรัก'S 01 [100%] l P.160 [12-11-62] (อ่าน 1337612 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก