หัวข้อ: :Love ♥ no boundaries: ตอนพิเศษส่งท้าย บ๊ายบาย [END] 22.09.18

[fay 13]

 

[river]

สัญชาตญาณแมทกำลังส่งสัญญาณเตือน

[rotedump]

รู้สึกแปลกกกกๆ กับคนชื่อเน

[cchompoo]

เนนี่ต้องมาไม่ดีแน่เลยอะ 

[iceman555]

อีเน นางจะทำอะไรอะ 

[DraCo_SLa13]

อีเนกะชะนีกลุ่มนั้นต้อง เหยียด แมทน้อยแน่ๆ ไม่ก็เม้าท์อะไรเลวๆอ่ะ

[♥►MAGNOLIA◄♥]

กลุ่มเน ต้องคุยอะไรซักอย่างที่ฟังแล้วไม่ดี
เกี่ยวพันถึงวิคเตอร์แน่ๆ
แต่วิคเตอร์ ยังไม่แข็งภาษาไทย จึงไม่เข้าใจ
แมท เลยออกอาการ
แต่แมท น่าจะพูดให้วิคฟังนะ
       
 

[TongRung]

เน น่าสงสัย รักลิง รักยักษ์ 

[kitty08]

 :z1:ลุ้นให้ถึงวันวาเลนไทน์เร็วๆ เห็นใจพ่อยักษ์อดอยากนาน

[คุณเจ้]

Yours and Mine EP.3 [100%]



เรากลับมาที่รีสอร์ท มียานพาหนะเป็นมอเตอร์ไซด์คู่ใจคนละคัน คันผมแมทเป็นคนขับ ผมเป็นคนซ้อน เขาขอขับเองเพราะขามาผมขับแล้ว ขากลับเขาเลยขอขับบ้าง ขับไปผมก็หวาดเสียวไป ไอ้เอเลี่ยนขับรถได้ แต่ขับรถไม่เป็น มองซ้ายมองขวาที่ไหน อยากไปคือไปเลย

 

 

“ใครเล่นมั่ง” ไอ้ล่ามถามตอนเรายืนรวมตัวกันอยู่บนชายหาดที่มีคนไม่มากนัก หาดตรงนี้อยู่ด้านล่างของที่พักผมกับแมท เป็นหาดขนาดไม่เล็กไม่ใหญ่ มีนักท่องเที่ยวต่างชาติไม่ถึงสิบคนกำลังนอนอาบแดดยามใกล้เย็น ผู้หญิงบางคนก็เปลือยท่อนบนไม่สนใจใคร ผู้ชายที่มาด้วยก็นอนอาบแดดเงียบๆ ฟังเสียงคลื่น รับลมทะเลเย็นๆ บ้างก็กำลังเล่นน้ำกันอยู่ในทะเล มีเด็กผมทองสองคนที่คงเป็นลูกใครสักคนกำลังวิ่งเล่นริมหาดอย่างสนุกสนาน ส่วนมากคนที่มาพักที่นี่มักไปนอนเล่นหาดที่อยู่ใกล้กับร้านอาหารเมื่อคืนนี้ เพราะมีขนาดกว้างและใหญ่กว่า ตรงนี้เลยจะสงบและออกแนวส่วนตัวมากหน่อย

 

 

“มึงอะออกไปเลย ไปนั่งให้กำลังใจผัวมึงที่เก้าอี้อาบแดดนู่นไป” หลังจากกวาดตามองและพึมพำนับจำนวนคนสักพัก ไอ้ล่ามก็โบกมือไล่แมทเป็นคนแรก บาสกับวอร์มที่ฟังออกหัวเราะชอบใจ แมทหน้ามุ่ยใส่เพื่อนตัวเอง

 

 

“ทำไมกูจะเล่นไม่ได้ ถ้ากูออกก็เหลือเจ็ดคน มึงก็ไม่พอดีหรอก” แมทเถียงเหมือนเด็กตัวเล็กที่ทำหน้าทำตาเย้ยหยัน ผมไม่รู้หรอกว่าเขาเถียงว่าไร แต่เห็นหน้าตาแล้วหมั่นไส้จนต้องยกมือขยี้หัวเขาเบาๆ

 

 

“มึงไม่ต้องครับ กูเจอคนแทนมึงละ พี่เคนๆ!!!” คนชื่อวอร์มหันไปตะโกนเรียกเคนที่กำลังเดินมาพร้อมแคทที่สองแขนหอบตัวตุ๊กตาห่วงยางลอยน้ำรูปเป็ดกับปลาโลมามาด้วย

 

 

“เล่นบอลมั้ยพี่?!” เขาตะโกนถามแข่งกับเสียงคลื่นซัดหาดและเสียงเด็กกรีดร้องชอบใจเมื่อยามโดนคลื่นสัดใส่ตัวเอง

 

 

“เล่นๆ!” เคนตะโกนตอบรับ ดูจากท่าทางน่าจะตอบว่าเล่นนะ พวกเรายืนรอเคนเดินเข้ามาหาสักแปบแล้วไอ้ล่ามก็พูดต่อ

 

 

“อะ ไอ้แมท กูให้หน้าที่สำคัญมึง มึงเลือกเลยอยากเห็นใครอยู่ด้วยกัน จิ้มเลือกเลยครับแม่” แมทยิ้มพอใจอะไรสักอย่างกับคำพูดของไอ้ล่าม เขากวาดตามองพวกผมทุกคนและยกมือขึ้น

 

 

“วิคเตอร์ มึง อันเดร พี่เคน อยู่ด้วยกัน และเบนเนดิคท์ บาส ไอ้วอร์ม ออสติน อยู่ด้วยกัน” ไอ้ล่ามหันมาแปลเป็นภาษาอังกฤษให้พวกผมฟังว่าแมทเลือกทีมให้แล้ว ทุกคนโอเคไม่มีปัญหา แต่สักพักปัญหาก็เกิดขึ้นเพราะไอ้เอเลี่ยนตัวป่วน

 

 

“You guys are all shirtless. It look like you all are together. One team should wear t-shirt, then we can know each team. And who is the loser of this game—will take off all your clothes, and run from here to the sea, run from the sea come back here. (ถอดเสื้อกันทุกคนเลยอะ ดูเป็นทีมเดียวกัน ใส่เสื้อทีมนึงสิ จะได้แยกถูก ทีมแพ้แก้ผ้าวิ่งลงน้ำ และวิ่งขึ้นจากน้ำกลับมานี่)” ไอ้เอเลี่ยนยิ้มอย่างกับคนโรคจิต มองพวกผมตาเป็นมัน

 

 

“ต๊ายยย อีแมท แผนเลิศมากกก!” แคทพูดอะไรสักอย่างแต่หน้าตาดูเห็นด้วยสุดใจ พวกเพื่อนผู้หญิงของแมทที่นั่งอยู่บนเก้าอี้อาบแดดหัวเราะชอบใจและตะโกนเสียงดัง

 

 

“We could not agree more with him! (พวกเราเห็นด้วยกับอีแมทมากค้า!)” ชายหนุ่มอย่างพวกผมมองหน้ากัน แว้บแรกทุกคนมีท่าทีอึกอัก แต่สักพักก็พากันทำหน้าชิลๆ

 

 

“Okay. It’s fine. (ก็ได้ ไม่มีปัญหา)” ไอ้อันเดรตอบรับอย่างสบายอกสบายใจ ไอ้นี่มันมีปัญหากับการแก้ผ้าที่ไหน ในอินสตาแกรมมันมีตั้งหลายรูปที่ล่อเหยื่อให้มันได้ตั้งเยอะ ส่วนผมน่ะไม่มีปัญหาหรอก แก้ผ้ากับแมทบ่อย แต่ก็แก้กับแมทคนเดียวไง

 

 

“งั้นเอางี้ดีกว่า ไหนๆ ก็จะแก้แล้ว ไม่ต้องใส่เสื้อหรอก แบ่งทีมด้วยการทีมนึงใส่กางเกงขาสั้น อีกทีมใส่แต่กางเกงในแล้วกัน”

 

 

“เอ้อออ! อีแชมป์มันใจเด็ดเว้ยยย!” พวกฝรั่งทำหน้างง บาสเลยต้องแปลให้พวกผมฟังอีกที พอรู้ว่าไอ้ล่ามพูดว่าไร พวกเราก็หัวเราะกันเสียงดังลั่นหาด

 

 

“Yeah! I accept that! (เออ เอาก็เอา!)” ไอ้เบนดูสนุกขึ้นมา มันตอบรับคำท้านั้นอย่างสบาย

 

 

การตัดสินว่าใครจะต้องถอดกางเกงเหลือแต่กางเกงในคือการส่งตัวแทนเป่ายิงชุบสามครั้ง ชนะสองในสามคือต้องถอดกางเกง ทีมผมส่งไอ้ล่ามไปสู้กับออสติน และไอ้ล่ามดันเป่าเก่งจนชนะสามรอบรวด สรุปทีมผมต้องถอดกางเกง

 

 

“ฮิ้ววว กูจะได้เห็นไข่ผัวอีแมทเต็มตาละเว้ยยย!” แคทตะโกนอะไรสักอย่างแต่สร้างเสียงหัวเราะให้กับพวกคนไทยด้วยกัน แมทหัวเราะชอบอกชอบใจดูไม่หวงไม่ห่วงผมเลยที่ต้องเหลือแต่กางเกงในสีดำตัวเดียวแล้ววิ่งเตะบอลไปรอบหาด

 

 

ผม ไอ้อันเดร ไอ้ล่ามและเคน ถอดกางเกงขาสั้นผ้าร่มที่ใส่อยู่ออก เอากองไว้บนเก้าอี้อาบแดด พวกสาวๆ ส่งเสียงวี้ดวิ้วแซวกันยกใหญ่

 

 

“พี่เคนเซ็กซี่มาก สมกับเป็นผัวแคทค่ะ!” พวกแมทหัวเราะเฮฮากับคำพูดอะไรสักอย่างของแคท ไอ้ตัวจ้อยวิ่งมากอดคอผม เขย่งตัวขึ้นจุ๊บปากผมหนึ่งทีก่อนผมลงสนาม

 

 

“อย่าแพ้จนต้องแก้ผ้าล่ะ ฮิๆ” ผมยิ้มเหี้ยม มองเขาตาวาว แมททำหน้าทะเล้นใส่ผม วิ่งหนีกลับไปหาสาวๆ ส่วนเหล่าหนุ่มๆ ก็เดินลงสนามฟุตบอลชายหาด เราตกลงเล่นกันสิบประตู ใครได้สิบก่อนก็ชนะไปเลย พอแมทตะโกนบอกให้เริ่ม พวกเราก็เริ่มเล่นกันอย่างแข็งขัน ท่ามกลางสายตาเป็นประกายของสาวๆ เพื่อนแมทที่มองทีมผมตาเป็นมัน

.

.

.

.

 

“ปี๊ดดด! ทีมใส่กางเกงชนะ ทีมกางเกงในแพ้!!!” แมทตะโกนบอกเป็นภาษาไทยก่อนแล้วค่อยแปลเป็นภาษาอังกฤษอีกที พวกผมทีมกางเกงในล้มตัวลงนั่งบนหาดทรายด้วยอาการหอบ เราแพ้ไปสองแต้ม ทีมผมได้แปด ทีมไอ้เบนได้ครบสิบก่อน

 

 

“อะ มาค่า ถอดๆ ใครแพ้ก็ต้องถอดให้เป็นบุญตาค่า” แคทตะโกนบอกอย่างเฮฮาอารมณ์ดี แมทตะโกนบอกเป็นภาษาอังกฤษอีกรอบ พวกผมที่แพ้หันไปมองตรงด้านนึงของหาดก็เห็นคนยืนมองเยอะกว่าตอนเริ่มเล่นอีก เหมือนจำนวนคนจะเพิ่มขึ้นตอนเริ่มครึ่งหลัง ทั้งชายทั้งหญิงรวมกันก็สิบกว่าคนได้ มีทั้งไทยและเทศ

 

 

ทีมที่แพ้ลุกขึ้นยืนท่ามกลางเสียงกรีดร้องของพวกแมท ไอ้เอเลี่ยนมันดูถูกอกถูกใจที่สุดละ ชักเริ่มสงสัยว่ามันอยากเห็นคนอื่นถอดมากกว่าผมรึเปล่า

 

 

“เดี๋ยวพวกกูไปถอดในทะเลและวิ่งขึ้นมา”

 

 

“โน่! ไม่ได้ ถอดตรงนี้ และวิ่งไปที่ทะเลเว้ย” ผมยืนมองแฟนตัวเองที่บอกอะไรสักอย่างกับไอ้ล่ามด้วยท่าทางเอาเป็นเอาตาย

 

 

“โห่ ไอ้ห่าแมท แฟนมึงก็ต้องถอดด้วย มึงไม่หวงแฟนมึงเลยรึไง”

 

 

“ไม่เป็นไร เดี๋ยวกูช่วยวิคเตอร์ถอด” แมทหัวเราะคิๆ และเดินเข้ามาใกล้ผม

 

 

“เดี๋ยวเถอะมึง ผัวเผลอมึงเจอกูแน่” ไอ้ล่ามชี้หน้าแมทพร้อมทำท่าขู่ แต่แมทลอยหน้าลอยตาไม่กลัวกลับไป ผมเห็นแล้วก็อมยิ้ม

 

 

ไอ้ล่าม ไอ้อันเดร ต้องใช้มือนึงกุมเป้าตัวเอง อีกมือก็ดึงขอบกางเกงในลง แล้วก็สลับมือที่กุมเป้าไปดึงกางเกงในอีกฝั่งจนกางเกงในหลุดออกจากขา ทั้งสองคนรีบเอามาปิดเป้าตัวเองไว้ ส่วนผมมีไอ้เอเลี่ยนช่วยถอดเลยใช้สองมือกุมเป้า ไม่ได้จะอวดหรอก แต่ก็เกือบกุมไม่มิดเหมือนกัน พอกางเกงในหลุดออกจากขา แมทก็ยื่นให้ผมปิดยักษ์น้อยไว้ 

 

 

“ผัวดิฉันถอดเสร็จแล้วค่ะ” แคทหันมาพูดกับแมทหลังจากช่วยเคนถอดเสร็จ

 

 

“Ready? Go!!” แมทตะโกนอย่างอารมณ์ดี พอเขาให้สัญญาณ พวกผมก็วิ่งไปทางทะเล โชคดีว่ามันไม่ได้ไกลกันมาก คนที่เคยยืนมองตอนเราแข่งสลายตัวแยกย้ายกันไปคนละทางแล้ว บนหาดมีคนเพิ่มขึ้นเพราะพากันมาดูพระอาทิตย์ตก แสงกำลังมัวๆ แบบนี้ไม่มีใครเห็นของพวกผมชัดนักหรอก พวกเราวิ่งเหยาะๆ ไปลงทะเล ไม่ได้รีบร้อนเขินอายอะไรมาก ถ้าจะอายก็อายกองเชียร์กันเองนี่แหละ แสงพระอาทิตย์ยามเย็นมันช่วยบดบังได้นะ แต่เสียงพวกกองเชียร์นี่สิเรียกความสนใจจากคนอื่นให้หันมามองกันใหญ่

 

 

“กลับมาๆ” แมทตะโกนบอกพร้อมกวักมือเรียกพวกผมหลังจากนั่งลงแช่น้ำทะเลโต้คลื่นปิดความเปลือยได้ไม่นาน แสงอาทิตย์สีส้มสลับสีน้ำเงินก็ทำให้บรรยากาศมันเริ่มมืด ถ้ามองไกลๆ ก็เห็นแต่เงาพวกผม ไอ้ล่ามเลยใจกล้าเปิดเป้า อ้าสองแขนออกและแอ่นเป้าไปข้างหน้า ไอ้อันเดรเอาบ้าง ผมกับเคนเดินไปหัวเราะไป พวกแมทกรีดร้องชอบอกชอบใจ ตะโกนอะไรหลายอย่างเป็นภาษาไทย ผมชิลกับเรื่องแก้ผ้านะ แต่วันนี้ไม่มีฟีลความบ้าบิ่นเท่าไหร่ เอาเท่าที่เป็นอยู่ก็บ้าพอแล้ว แก้ผ้าวิ่งไปวิ่งมาเนี่ย มันก็สนุกดี เพราะพวกเรากันเองก็หัวเราะกันสนุกสนาน แต่ผมหมั่นไส้ไอ้เอเลี่ยนที่สุดแล้ว อยากจับเย็xโชว์คนอื่นมันตรงหาดนี่แหละ ระริกระรี้ดีนัก

           

 

“ไอ้แชมป์ มึงก็ไม่ธรรมดานะเนี่ย”

           

 

“มึงเห็นเหรอ แดดย้อนแสงแยงตาขนาดนั้น” ไอ้ล่ามพูดกับแมทในขณะที่นั่งลงบนเก้าอี้อาบแดดโดยที่ยังใช้เพียงกางเกงชั้นในปิดตรงกลางลำตัวไว้อยู่

           

 

“เห็นซี่ ไม่เบานะเลาอะ” แล้วไอ้เอเลี่ยนก็หัวเราะคิกคัก ผมเดินไปนั่งข้างเขา ไอ้ตัวจ้อยกระเถิบก้นขึ้นมานั่งทับเป้าผมที่ยังมีกางเกงชั้นในวางปิดอยู่

           

 

“ไม่เบาก็มาเอากับกูนี่มา” ไอ้ล่ามกวักมือเรียกแมท ไอ้ตัวดีหัวร่อเสียงเล็กเสียงน้อย

           

 

“เดี๋ยวเถอะมึงๆ อาศัยว่าผัวภาษาไทยไม่แข็งแรง เล่นชู้กันซึ่งๆ หน้าเลยนะ” หนึ่งในเพื่อนแมทที่ผมยังจำไม่แม่นอยู่ดีว่าเธอชื่ออะไรพูดหน้าตาราวกับสาปแช่งใครอยู่

           

 

“แต่กูว่า ที่ไม่เบาอะ ผัวมึงนะอีแมท เชฟปังไรขนาดนั้นคะ กล้ามท้องนี่ อื้อหืมมม เห็นแล้วลุกฟูเลยนะ” แมทหัวเราะเสียงดัง ยกแขนขวากับแขนซ้ายโอบรอบคอผมและทำท่าหวง

           

 

“โห ไอ้แคท มึงนี่มันแรดไม่เกรงใจสามีเลยเนอะ” ไอ้ล่ามว่าอะไรสักอย่าง เคนหัวเราะยิ้มๆ

           

 

บรรยากาศตอนนี้แทบไม่เหลือแสงพระอาทิตย์แล้ว ความมืดเริ่มกลืนกินท้องฟ้า ไฟตามชายหาดเปิดให้ความสว่างแทนแสงแดด

           

 

“เล่นน้ำกันสักหน่อยมะก่อนไปฟูลมูน อีแคทนางอุตส่าห์แบกห่วงยางแฟนซีมาให้” เพื่อนแมทอีกคนที่น่าจะชื่อเหมียวชี้ไปทางห่วงยางเป็ดกับโลมาที่วางอยู่บนพื้นทราย

           

 

“ของฉันเป็นม้าโพนี่กับแตงโมแล้วก็มีนกฟามิงโก้ด้วย น่ารักกว่าอีก”    ไอ้ตัวเล็กแต่อวบบนตักผมบอกอย่างภูมิอกภูมิใจกับเรื่องอะไรสักอย่าง

           

 

“จ้า แม่คุณ ถ้ามีก็เอามาเล่นสิโว้ย” แฟนเคนตอบ

           

 

“เออๆ พรุ่งนี้เอามาเล่นกัน วันนี้เล่นแบบหอมปากหอมคอก่อน แล้วจะเจอกันกี่โมงอะ”

           

 

“สามทุ่มครับคุณแมท เดี๋ยวให้รถรีสอร์ทไปส่งพร้อมกันทั้งหมดเลย” แมทพยักหน้าให้เคน

           

 

ทุกคนตกลงว่าจะเล่นน้ำทะเลในช่วงหัวค่ำโดยอาศัยแสงไฟจากหลอดไฟบนหาดเป็นตัวให้แสงสว่างกันสักแปบก่อนจะแยกย้ายไปอาบน้ำ และเตรียมตัวไปงานฟูลมูนปาร์ตี้ค่ำนี้

           

 

ผมพาแมทลงเล่นน้ำทั้งที่ตัวเองไม่ได้ใส่อะไร ไม่ได้มีแค่ผมคนเดียว มีไอ้อันเดร ไอ้เบน ไอ้ล่ามและบาสร่วมขบวนการด้วย บ้ากันมาค่อนวันแล้ว ก็บ้ากันอีกนิดหน่อย เพราะยังไงตอนนี้ก็เหลือแต่พวกเรา ไร้ซึ่งความอายกันไปแล้วแหละ แมทเกาะเอวผมเหมือนลูกลิงเกาะท้องแม่ ใช้มือดันน้ำใส่เพื่อนสนุกสนาน พอสู้ไม่ได้ก็หันหน้าเข้าซุกกับคอผม

           

 

“อีกไม่กี่ชั่วโมงก็เที่ยงคืนแล้วนะ พร้อมรึยัง” ผมกระซิบถามตอนอยู่ห่างจากคนอื่นๆ ในทะเล แมทยิ้มเขิน ผมยิ้มกรุ้มกริ่ม เขายื่นหน้ามากัดริมฝีปากล่างของผมและลากเบาๆ เป็นการตอบ ผมยิ้มกริ่ม ยกมือขวาตีก้นเขาแรงๆ หนึ่งที

           

 

เราเล่นน้ำกันจนไม่หลงเหลือแสงสีส้มบนท้องฟ้าก็พากันขึ้นจากฝั่งและแยกย้ายกลับบ้านพักใครบ้านพักมัน เราแวะล้างตัวข้างนอกบ้านก่อนสักแปบ พอล้างตัวเสร็จก็เดินเข้าบ้านในสภาพเปลือยเปล่าด้วยกันทั้งคู่ เข้าห้องน้ำได้ก็จัดการอาบน้ำตัวใครตัวมัน แต่ก็ยืนอยู่ข้างกันนี่แหละ

V
v
v

[คุณเจ้]

V
v
v


“โทรศัพท์ผมอยู่ไหนเหรอ” ไอ้ตัวจ้อยแหงนหน้าถามพลางบีบโฟมล้างหน้าใส่มือ ผมทำหน้าเฉยและบีบโฟมล้างหน้าของตัวเองลงบนฝ่ามือเช่นกัน

           

 

“อยู่ไหนสักที่” ผมตอบแบบขอไปที แมทย่นคิ้วและใช้มือถูหน้าจนเกิดฟอง ผมถูของผมบ้าง พอล้างหน้าเสร็จเขาก็ยังไม่จบกับประเด็นมือถือ

           

 

“ขอเอามาเช็กงานหน่อยสิ”

           

 

“อาบน้ำให้เสร็จก่อนเถอะ” แมทพยักหน้า เราอาบน้ำต่อจนเสร็จ เช็ดตัวให้แห้ง แมทเป่าผมให้ตัวเองก่อนและค่อยช่วยเป่าให้ผมทีหลัง เขาอยู่กับเส้นผมยาวของผมมาจนคุ้นเคยกว่าตัวผมอีก เพราะบางทีผมก็เช็ดหรือเป่าไม่แห้ง ต้องให้เอเลี่ยนมาคอยเก็บกวาดให้ตลอด

           

 

พอตัวแห้งผมแห้งเราก็ออกมาแต่งตัว ผมใส่เสื้อกล้ามสีดำกับกางเกงผ้าร่มขาสั้นสีน้ำเงินเข้ม แมทใส่เสื้อกล้ามสีชมพูสะท้อนแสง ตัวเสื้อสกรีนว่า Six pack is coming soon กางเกงก็สีส้มสะท้อนแสงไม่แพ้เสื้อ เห็นบอกว่าก่อนเข้างานจะไปเพ้นท์สีเรืองแสงบนตัวอีกด้วย สะท้องแสงไปทั้งตัวแน่คืนนี้

           

 

“ขอเช็กงานแปบเดียวเอง นะๆ เผื่อพีททิ้งข้อความอะไรไว้” พอแต่งตัวเสร็จก็แบมือขอโทรศัพท์ทันที

           

 

“ไม่” ผมตอบเสียงเข้ม แมทเบะปาก เดินเข้ามาคลอเคลียกอดคออ้อน ผมหน้านิ่งขรึม นึกสบายใจที่เอาแม็คบุ๊คเขาไปซ่อนแล้ว

           

 

“แปบเดียวนะเตอร์ สัญญาว่าแค่อ่าน” ผมยกนาฬิกาข้อมือขึ้นดู อีกสี่สิบนาทีจะสามทุ่ม ผมพ่นลมหายใจ ล้วงมือถือออกจากกระเป๋ากางเกงยื่นโทรศัพท์ให้เขา เอเลี่ยนยิ้มกว้าง คว้ามือถือได้ก็เปิดเครื่อง เดินไปนั่งบนเตียง ต่อสัญญาณอินเตอร์เน็ตได้ปุ๊บก็จดจ่ออยู่กับมือถือหน้านิ่งไม่พูดไม่จากับผมอีก

           

 

“แม็คบุ๊คผมอยู่ไหนอะ…” เขาพึมพำทั้งที่ตายังไม่ละจากหน้าจอ นิ้วมือเลื่อนอ่านข้อความจากอีเมล ผมยืนกอดอกพิงขอบประตูกระจกปลายเตียงมองเขาอย่างเริ่มไม่สบอารมณ์

           

 

“…เหลือแก้อีกตอนเดียวก็โอเคแล้ว… นัดประชุมทางสไกป์เหรอ… เริ่มถ่ายปลายเดือนนี้ อืม…” ผมกลอกตาเซ็ง โคตรไม่ชอบเวลาที่เขาทำเหมือนสิ่งที่เคลื่อนไหวอย่างเดียวคืองาน แต่ทุกอย่างหยุดนิ่งอยู่กับที่

           

 

“แมท ไปได้แล้ว” ผมว่าเสียงเข้มหน้าดุ แต่ไอ้เอเลี่ยนมันเงยขึ้นมามองที่ไหน ยังหน้านิ่วคิ้วขมวดกับหน้าจออยู่เลย

           

 

“แปบนึงๆ”

           

 

“ไม่ ไปเดี๋ยวนี้ ไม่งั้นฉันจะกระทืบโทรศัพท์” ผมหงุดหงิดและเริ่มมีอาการฉุนเฉียว ยิ่งแมทตอบสนองด้วยการสนใจแต่หน้าจอและอ่านข้อความห่าเหวในมือถือก็ยิ่งฉุน ผมเดินไปกระชากโทรศัพท์ออกจากมือเขา แมทเงยหน้าขึ้นมองอย่างงงๆ

           

 

“จะไม่ไปฟูลมูนก็ได้นะ อยู่รอถึงเที่ยงคืนที่ห้อง” แมทขมวดคิ้วพร้อมกับพ่นลมหายใจด้วยความหน่ายนิดๆ

           

 

“คุณคิดแต่เรื่องนี้รึไง”

           

 

“เออ! เงี่ยน!…” แมทมองผมอย่างไม่พอใจ ผมเองก็เริ่มจะไม่พอใจเหมือนกัน และน่าจะไม่พอใจกว่าเขามากด้วย

           

 

“…หรือจะให้ไปเอาคนอื่น?!” ผมว่าประชด แมทกัดริมฝีปากล่าง จ้องผมตาแข็งสักพักแล้วก็หยิบหมอนหนุนขึ้นมาปาใส่หน้าผมเต็มแรง

           

 

“เอาก็เลิก!!” ผมโยนหมอนลงบนเตียง ยกมือชี้หน้าแมท มองเขาอย่างคาดโทษ

           

 

“อย่าปากดี” ผมว่าอย่างมีน้ำโห แมทก็มองกลับมาอย่างไม่ยอม

           

 

“แล้วปากดีก่อนทำไม พูดมาได้ไงว่าจะไปเอาคนอื่น” แมทพูดน้ำเสียงเหวี่ยง ผมมองหน้าเขานิ่ง แมทมองตอบกลับมาตาแทบขวาง ผมเสยเส้นผมขึ้นก่อนจะถอนหายใจ เดินไปนั่งลงบนเตียง ยื่นแขนไปกอดเขา แต่แมทไม่หันมามองหน้าผมเลย

           

 

“ไม่ได้คิดจะเอาไปใครจริงๆ สักหน่อย”

           

 

“ไม่ได้คิด แต่ก็ไม่ควรพูด มันเป็นเรื่องที่ควรพูดเหรอ ถ้าผมพูดบ้าง คุณจะรู้สึกยังไง”

           

 

“นายจะโดนขัง” ผมตอบหน้ามึน

           

 

“ใช่ ผมจะกลายเป็นนักโทษทันทีเพราะคำพูดเล่นๆ แบบนี้ แต่พอคุณพูด คุณก็แค่บอกว่าไม่ได้คิดจะทำจริงๆ แล้วพอผมจะโกรธบ้าง คุณก็จะโกรธกลับแรงกว่า” คราวนี้เขาหันมาขึงตาใส่ผม จ้องผมราวกับโกรธกันมานานหลายปี

           

 

“ก็ฉันพูดเล่นนั่นแหละ ประชดเฉยๆ จะไปเอาใคร” ผมบอกเสียงห้วน  แมทมองผมตาขวางอีกพักแล้วก็เลื่อนสายตาไปมทองทางอื่นที่ไม่ใช่หน้าผม เขาขมวดคิ้วหน้าตาหงุดหงิดกับอะไรสักแปบแล้วก็พูดเสียงทื่อ

           

 

“ผมไม่มีอารมณ์ไปแล้ว” ผมผ่อนลมหายใจแผ่วเบา พยายามปรับอารมณ์ตัวเองให้อ่อนลง มองหน้าเอเลี่ยนนิ่งๆ เพื่อให้รู้ว่านี่คือแฟนผมในสภาวะกำลังงอน ซึ่งงอนเพราะคำพูดผมตอนที่กำลังหงุดหงิด

           

 

“ไม่อยากไปเต้นรึไง” ผมถามเสียงนุ่ม เรียกให้ถูกคือข่มเสียงให้นุ่ม

           

 

“ไม่ไป คุณอยากไปก็ไป” เอ้า? อะไรวะ ผมย่นคิ้วหน้างงที่จู่ๆ เขาก็ดูจะฉุนเฉียวเหมือนมีอะไรไปสะกิดต่อมอารมณ์โกรธจนเดือดขึ้นมา

           

 

“นี่ ฉันพูดไปเพราะหงุดหงิด ไม่ได้คิดจะไปเอาใครแบบที่พูดนะ” ผมพยายามพูดอย่างใจเย็นทั้งที่จริงอยากจับเขาฟาดก้นด้วยเข็มขัดแรงๆ แมทยังคงหน้าบึ้ง เขาตวัดสายตามองผมโกรธๆ

           

 

“ไม่อยากไป คุณอยากไปก็ไป ผมจะนอน” อ้าว เมียกูมีประจำเดือนตั้งแต่ตอนไหนเนี่ย

           

 

ผมพ่นลมหายใจ ขบกรามแน่น รู้สึกเซ็ง ไม่ได้เซ็งที่ไม่ได้ไปปาร์ตี้ แต่ผมเซ็งที่จู่ๆ เราก็เข้าโหมดทะเลาะกันกะทันเฉยเลย เปลี่ยนฉากไวยิ่งกว่าหนังที่ผมเล่นอีก ผมปล่อยแขนออกจากตัวเขา นั่งมองหน้าบึ้งหน้าบูดของเอเลี่ยน

           

 

“ไม่ไปก็ไม่ไป เดี๋ยวฉันโทรบอกพวกนั้น” แมทไม่ตอบรับ เขานั่งนิ่ง ผมส่ายหัวเบาๆ ล้วงโทรศัพท์ตัวเองออกมาจากกระเป๋ากางเกง กดหาเบอร์โทรศัพท์ไอ้ล่ามแล้วกดโทรออก รอสัญญาณอยู่สักพักมันก็รับสาย

           

 

“ฉันกับแมทไม่ไปนะ… ทะเลาะกัน หมดอารมณ์จะไป… ไม่ดีกว่า อย่าให้ฝืนไปเลย ไปก็ไม่สนุกอยู่ดี… ไปเหอะ เที่ยวให้สนุก…” ผมกดวางสายจากไอ้ล่ามทั้งที่มันยังไม่ทันตอบรับคำผมจบ ผมวางโทรศัพท์ไว้บนโต๊ะข้างเตียง ลุกขึ้นเดินออกไปทางครัว กะหาอะไรเย็นๆ ดื่มเพื่อดับความหงุดหงิด และกะหาไปให้แมทดื่มเพื่อให้เขาอารมณ์ดีขึ้นด้วย ไม่รู้จะช่วยได้รึเปล่า

           

 

ผมเดินกลับไปหาเขาในห้องนอน เขาถอดเสื้อผ้ากองไว้บนพื้น ส่วนตัวเขานอนหลับตาอยู่ใต้ผ้านวมบนเตียง ผมถอนหายใจด้วยความเซ็งและความหงุดหงิด จัดการกระดกเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ทั้งสองอย่างจนหมดอย่างรวดเร็ว พอหมดแล้วก็เดินกลับไปในครัว วางขวดไว้บนโต๊ะไม้ เปิดตู้เย็นและหยิบเบียร์ออกมาสิบขวด มีกี่แบรนก็หยิบมาปนกันเป็นสิบนั่นแหละ ผมเอาไปวางบนโต๊ะไม้เล็กตรงโซนรับแขก เปิดทีวีจอใหญ่แล้วนั่งเอนหลังกับโซฟาดูทีวีไปเรื่อยเปื่อยพร้อมกับกระดกเบียร์ไปเรื่อยๆ

           

 

เดี๋ยวค่อยง้อแล้วกัน ง้อตอนนี้ผมว่าคงมีเดือดจนระเบิด

           

 

ติ๊งหน่อง~

           

 

ผมหันไปมองทางประตูก็เจอกับไอ้ล่าม ไอ้เบน บาส แล้วก็คนชื่อเนกับผู้หญิงคนหนึ่ง น่าจะเป็นคนที่มาขอถ่ายรูปกับผมมั้ง ผมลุกเดินไปเปิดประตูให้พวกนั้น

           

 

“You don’t go, seriously? (แกไม่ไป เอาจริงเหรอ)” ผมพยักหน้าให้ไอ้เบนพลางกระดกเบียร์จนหมดขวด

           

 

“We should go together we don’t come here every full moon day. (เราควรไปด้วยกันนะ เราไม่ได้มาฟูลมูนทุกวันนะเว้ย)” ผมยักไหล่

           

 

“Matt said no and if he does not go—I am not. (แมทไม่ไป ถ้าเขาไม่ไป ฉันก็ไม่)” ผมยักคิ้วแล้วกวาดตามองทุกคนแว้บหนึ่ง เนกับเพื่อนมองหน้ากันแบบเลิ่กลั่กแล้วก็หันกลับมามองผมตามเดิม

           

 

“Maybe we can talk to him. (ให้พวกเราลองคุยมั้ย)” บาสถาม ผมเลิกคิ้วขึ้นพักหนึ่งแล้วก็ผายมือให้เขาเข้ามาในบ้าน ผมเดินไปหยิบเบียร์อีกขวด และรีบเดินนำบาสเข้าไปในห้องนอน พอหันไปมองด้านหลังก็ตกใจไปนิดหนึ่งเพราะเล่นยกโขยงมากันจนหมด ผมเลยรีบเดินไปถึงเตียงก่อนใครเพื่อดูว่าแมทไม่ได้โป๊อยู่

           

 

“เฮ้ย แมท ไอ้เตี้ย” แมทลืมตาพรึบ แว้บแรกเขามีท่าทีบึ้งตึง แต่พอเห็นว่ามีหลายคนยืนอยู่ในห้องก็ตกใจ

           

 

“เข้ามากันทำไมเยอะแยะเนี่ย” แมทถลึงตาใส่เพื่อนตัวเองทั้งที่ยังนอนอยู่ เขาเลื่อนสายตาไปมองเนกับเพื่อนอย่างไร้อารมณ์และเลื่อนสายตาหนีไปมองหน้าคนอื่นอย่างเร็ว

           

 

“มึงไปด้วยกันเลย มึงอะตัวว้อนฟูลมูนสุด อย่างอแง” ผมกระดกเบียร์ไปครึ่งขวด ปล่อยให้ไอ้ล่ามจัดการเพื่อนตัวเอง แมทเบะปากและส่ายหัว

           

 

“ไม่ไป หมดความว้อนแล้ว”

           

 

“มึงแม่งเอาแต่ใจว่ะ” ผมนั่งลงปลายเตียง แมทขมวดคิ้วใส่ไอ้ล่าม แววตามีความไม่พอใจ ผมงงไปนิดที่เขาดูจะไม่พอใจเพื่อนตัวเองมาก ไอ้ล่ามแม่งพูดไรวะ เหมือนว่าแมทเอาแต่ใจหรือเปล่า

           

 

“เออ เอาแต่ใจ และก็จะเอากับผัวด้วย เดี๋ยวกูอารมณ์ดีเมื่อไหร่ ตามไปได้มะ” ทุกคนเว้นไอ้เบนและผมมีสีหน้าตกใจ แต่สักพักไอ้ล่ามกับบาสก็หัวเราะเบาๆ

           

 

“แหม เออๆ ก็ได้ เดี๋ยวกูบอกพี่เคนให้ว่ามึงอึ๊บกับผัวเสร็จแล้วจะตามไป แต่ต้องตามไปนะมึง ไม่งั้นมึงโดน” แมทพยักหน้าแบบขอไปที

           

 

“ไปด้วยกันนะน้องแมท นานๆ มาที สนุกนะฟูลมูนที่นี่อะ” แมทหันไปยิ้มน้อยๆ ให้กับเนที่พูดอย่างยิ้มแย้ม

           

 

“ใช่จ้ะ ยังไงถ้าเรียบร้อยดีแล้ว ตามไปนะ ไปด้วยกันเยอะๆ สนุกออก” ผู้หญิงที่มากับเนยิ้มให้แมท เอเลี่ยนยิ้มตอบกลับไปน้อยๆ สักพักเธอก็หันมายิ้มให้ผม ผมเลยยิ้มยักคิ้วตอบกลับไป

           

 

“Follow us after you finish your sexercise, okay? (เสร็จกิจกรรมทางเพศแล้วก็ตามไปนะ โอเค๊)” ไอ้ล่ามหันมาถามผม ผมทำหน้างง แต่ก็พยักหน้ารับแบบมึนงง ไอ้ล่ามยกนิ้วโป้งให้ผมพร้อมรอยยิ้มกรุ้มกริ่มก่อนจะชวนคนอื่นๆ ให้ออกไปจากบ้าน

           

 

ผมเดินตามทุกคนออกไปเพื่อปิดประตูบ้าน พวกไอ้เบนย้ำนักหนาว่าต้องตามไป ผมรับปากแบบมึนๆ มั่วๆ เพราะยังจับประเด็นที่แมทคุยเมื่อกี้ไม่ได้ ผมล็อคบ้าน เดินไปหยิบเบียร์ขวดใหม่ เปิดฝาได้ก็กระดกไปครึ่งหนึ่ง หยิบสเมอร์นอฟรสเลม่อนของโปรดแมทจากตู้เย็นติดมือมาหนึ่งขวดและเดินกลับไปทางห้องนอน เจอเอเลี่ยนนอนเปลือยก่ายหมอนข้างอยู่บนเตียง เขามองผมตาแข็ง ผมยื่นเครื่องดื่มให้เขา แมทมองผมเคืองๆ พักหนึ่งแล้วก็ยื่นมือมาดึงขวดแอลกอฮอล์ไปจากมือผม

           

 

“หายงอนได้แล้วน่า” แมทไม่ตอบ ผมนึกอะไรบางอย่างได้ก็เดินเข้าไปในห้องแต่งตัว หยิบของบางอย่างออกมาจากกระเป๋าเดินทางที่เปิดอ้าไว้ ตอนเดินกลับไปที่ห้องนอนแมทก็กำลังนอนกระดกเหล้าเข้าปากอยู่ ผมเดินไปด้านหลังของเขา กระดกเบียร์จนหมดขวด วางขวดไว้บนหัวเตียง ค่อยๆ เอนตัวนอนซ้อนหลังไอ้ตัวจ้อย เจ้าตัวไม่ได้มีท่าทีขัดขืนหรือฝืนอะไร ผมเลยดึงเขาเข้ามาชิดกับด้านหน้าตัวเอง

           

 

“You said something about sex with your friend, huh? (นายพูดเรื่องเอากับไอ้ล่ามใช่มั้ย ฮึ)” แมทหน้ามุ่ย และยังไม่ทันที่เขาจะตอบ ผมก็ยัดนิ้วชี้กับนิ้วกลางมือซ้ายที่เยิ้มไปด้วยเจลหล่อลื่นเข้าไปในก้นของเขา แมทเผยอริมฝีปากขึ้นพร้อมครางเสียงสั้นเบาๆ เขาหันมามองผมตาแป๋วแต่ก็แอบมีปรือเล็กๆ ผมกระตุกยิ้มมุมปาก ใช้มือขวาหยิบขวดเหล้าออกจากมือเขาไปวางไว้บนหัวเตียง ขยับตัวขึ้นใช้ศอกขวาดันตัวไว้ แมทเขยิบตัวนอนตรงพร้อมกับยกขาขึ้นอย่างรู้งาน ผมกระทุ้งนิ้วขึ้นสองสามที ท้องน้อยแมทหดเกร็งพร้อมกับพ่นลมหายใจออกทางปากเสียงสั้นๆ เปลือกตาปรือน้อยๆ ริมฝีปากเผยอขึ้นชวนแลกลิ้น

           

 

“No… no… nothing.” แมทพูดเสียงกระท่อนกระแท่น พยายามดันนิ้วผมออก แต่ผมดันเข้าไปลึกกว่าเดิม หน้าท้องแมทเกร็งมากกว่าเดิม ใบหน้าแหงนขึ้นพร้อมกับครางเสียงสั่น ผมยิ้มตาวาว หันหน้าไปมองแมทน้อยที่ค่อยๆ ตื่นตัวขึ้นตามแรงอารมณ์แล้วก็กระตุกยิ้มตรงมุมปากทั้งสองข้าง

           

 

“I don’t have to wait for midnight anymore. (ฉันไม่ต้องรอเที่ยงคืนแล้วสินะ)”

 



     


 



           

           

           

เม้าท์เม้าท์เม้าท์กะขุ่นเจ้ 



งอนกัน ก็ง้อกัน แต่การง้อของพี่ยักษ์ก็เป็นสไตล์พี่เขานะคะ เข้าที่เข้าทางของตัวเอง ครุคริๆ

ฟูลมูนปาร์ตี้ ไม่รู้มีใครสงสัยรึเปล่า เพราะตอมยังไม่ได้ระบุสถานที่เนอะ ก็คือที่เกาะพะงันอันโด่งดังนี่แหละค่ะ ตอมไปมาแล้วสองรอบ นกทุกรอบ 555555 ถามว่าสนุกมั้ย รอบแรกสนุกสุดค่ะ เพราะเราไม่เคยไป ไม่เคยรู้มาก่อนว่ามันเป็นยังไง พอได้ไปก็เซิ้งเต็มที่ รอบสองก็ไม่ได้ตื่นเต้นอะไรมาก แต่กับชายฝรั่งยังคงทำให้ตื่นเต้นเช่นเคยค่ะ ฮ่าๆๆๆ

ก็สบายๆ ไปก่อนเนอะ แต่จริงๆ ในสามตอนที่ผ่านมาเราก็แอบปูเรื่องไปด้วยแน้ ถ้าใครตามอ่านกันมานานต้องจับจุดตอมได้จิ ชิมิ ว่าตอมใส่ดีเทลบางประเด็นเข้าไปให้ แล้วก็อยากให้คนอ่านได้ซึมซับบรรยากาศของเรื่องราวนิยายไปด้วยกันค่ะ เขาไปเที่ยวก็อยากให้ได้ไปเที่ยวด้วยกัน อุๆ

ตอนหน้าพี่ยักษ์ก็ได้ปลดปล่อยความเหงียนของตัวเองแล้วมั้ง ทำไมมีมั้ง 555555

เจอกันตอนหน้าค่า เรื่องนี้เขียนสดอัพสดนะคะ ไม่ได้มีสต็อกเก็บไว้ เขียนเสร็จก็อัพเลยอะไรแบบนี้ เดี๋ยวตอมจะแจ้งเรื่องคิวนิยายให้ได้อ่านกันที่เพจเน้อ ว่ามีแพลนจะไดบ้างงงง





ขอบคุณคนอ่านทุกคนเลยนะคะที่ยังรออ่านนิยายเรื่องนี้เสมอ ขอโทษที่หายไปนานนะคะ แต่สัญญาว่าจะไม่ดองแน่นอน ไม่ทิ้งคนอ่านแน่ๆ ค่ะ อยู่ด้วยกันมาตั้งแต่พาร์ทแรกจนพาร์ทสุดท้ายละเนอะ ^__^





ขอบคุณทุกเม้นต์ ทุกโหวตที่มีให้นิยายเรื่องนี้ ขอบคุณทุกการติดตามทั้งแบบแสดงตัวตนและไม่แสดงตัวตน ขอบคุณคนอ่านทุกคนที่รักนิยายเรื่องนี้ในแบบที่มันเป็นค่ะ



แท็ก #LoveNoBoundaries

[iceman555]

เมื่อไหร่อีเนกะเพื่อนจะแสดธาตุแท้ออกมาอะรอไม่ไหวละ เฉลยมาเหอะๆๆๆๆๆๆ ค้างคาใจมากๆๆๆๆๆๆๆๆ

[cchompoo]

 

[fay 13]

 

[♥►MAGNOLIA◄♥]

แมท พอแตะโทรศัพท์ ก็สติหลุดโลก
มีแต่งานอย่างเดียว จนลืมวิคเตอร์
ไม่สนใจ ทั้งที่รับปากวิคเตอร์แล้ว แต่ทำไม่ได้
ทั้งที่มาเพื่อเที่ยวแท้ๆ พอพูดว่าก็โกรธ
สองคนนี่ต้องตกลงกันให้ดี งานก็งาน เที่ยวก็เที่ยว
ไม่งั้นสักวันต้องทะเลาะกัน จนความสัมพันธ์ร้าวฉาน
เข้าทางคนที่ต้องการเข้าหาวิคเตอร์
ซึ่งดูเหมือนจะเป็นเน
       
 

[kitty08]

อ่าน ๆ ไป ก้อชักสงสารพี่ยักษ์น่ะ แต่ก้อเข้าใจแมทด้วย นางอยากทำงานตามความฝันให้ออกมาดีที่สุดในเมื่อได้โอกาสแล้วแต่นายยักษ์ก้อตามประสาแหละ ชั้นต้องเป็นที่หนึ่งเสมอ บางครั้งงานก้อมักจะเอาเวลาส่วนตัวเราไปเสมอ ยังไงทั้งสองคงต้องพยายามให้ลงตัวกับความสัมพันธ์ในรูปแบบใหม่น่ะ สู้ ๆ ผ่านอะไรมาตั้งมากมายมาเจอเรื่องงานก้อสู้ ๆ กันไปน่ะ 

[oilzaza001]

เนกะเพื่อนนี่กะเคลมแน่ๆแต่เนมันจะรู้ไหมเนี่ยว่าพี่ยักษ์ไม่ได้เป็นเกย์นางเอาแค่แมท =_= สงสัยเล็งมานานแล้วล่ะสิ......

[songte]

งอนกันอีก ง้อกันนทั้งคืนเลยทีนี้  แผนแมทมั้ยอ่ะ อยากให้วิกง้อนานๆๆๆๆๆทั้งวันทั้งคืนงี้

[aiyuki]

แมธบ้างานเกินไป ผัวเลยงอนไง

[TongRung]

เข้าใจทั้งยักษ์ และ ลิง เลิกโกรธ เลิกงอนกนไวๆ นะ กลัวใจเนเข้ามาเป็นมือที่ 3 มือที่ 4 รักยักษ์ รักลิง

[a_tapha]

ดันเข้ามาดัน

[คุณเจ้]

Yours and Mine EP.4 :: On the beach. (บนชายหาด) [35%]



   

ควันสีขาวพวยพุ่งออกจากริมฝีปากสีแดงหม่นขึ้นไปในอากาศราวกับควันจากหัวจักรรถไฟ ร่างยักษ์ใหญ่ยืนเปลือยเปล่าปล่อยผมยาวสยายโชว์กล้ามเนื้อที่เน้นสัดส่วนชัดเจนอยู่บนระเบียงไม้ริมสระว่ายน้ำนอกห้องนอน ความเป็นชายที่ยังมีคราบสีขาวข้นเยิ้มติดอยู่พุ่งตรงราวกับลูกธนูพร้อมยิงจากคันศร ใบหน้าหล่อแหงนขึ้นพร้อมพ่นควันบุหรี่ออกจากปากเรื่อยๆ ดวงตาคมคู่สวยมองพระจันทร์สีเหลืองสดบนท้องฟ้าสีดำอย่างผ่อนคลาย 
   


“สูบอีกแล้ว ไหนว่าจะเลิกไง” เสียงงุ๊งงิ๊งมาพร้อมกับอ้อมกอดจากด้านหลัง วิคเตอร์พ่นควันออกจากปาก นิ้วยังคีบบุหรี่ที่เหลือไว้ เขาหันกลับมาหาเอเลี่ยนน้อยและก้มลงจูบกลางกระหม่อมหอมๆ ไปหนึ่งที
   


“มวนเดียวน่า” แมทแหงนหน้างอๆ มองใบหน้าหล่อที่เฟิ้มด้วยหนวดเคราสีดำจนแทบจะเป็นแฮกริดในแฮร์รี่ พ็อตเตอร์แล้ว
   


“มวนเดียวแต่หลายเวลา” วิคเตอร์ยิ้มยกบุหรี่ขึ้นสูบอีกหนึ่งครั้ง พ่นควันสีขาวออกจากปากจนหมดและก้มลงจูบเหม่งของแมทไปหนึ่งที
   


“มีแรงลุกมาบ่นฉันแบบนี้สงสัยเอาเบาไป” แมทบู้ปาก ยกมือขวาตีแผ่นหลังที่อัดแน่นด้วยกล้ามของวิคเตอร์แรงๆ หนึ่งที
   


“นอนเหมือนคนพิการคาเตียงขนาดนั้นยังจะว่าเบาอีก” วิคเตอร์หัวเราะเบาๆ สูบบุหรี่ที่เหลือจนหมดมวน ยื่นแขนเอาก้นบุหรี่จิ้มลงหัวถังขยะสีเงินนอกห้องนอน
   


“อ๊ะ…” แมทร้องตกใจเบาๆ เมื่อวิคเตอร์ใช้มือช้อนก้นตัวเองขึ้นอุ้ม สองขาตวัดรอบเอวสอบ สองแขนโอบรอบคอยักษ์ใหญ่ กลิ่นบุหรี่ผสมกลิ่นเบียร์ลอยคะคลุ้งจากตัววิคเตอร์ คนตัวใหญ่อุ้มคนตัวเล็กและพาเดินกลับเข้ามาในห้องนอน ก่อนจะวางร่างเล็กไว้ปลายเตียง มือใหญ่หนาดึงแขนของแมทออกจากคอและใช้มือขวารวบข้อมือทั้งสองข้างไว้เหนือหัวของแมท มือซ้ายจับยักษ์น้อยที่พร้อมรบต่อในรอบที่สองแล้วหลังจากได้พักไปครู่ใหญ่ วิคเตอร์อาศัยน้ำสีขาวข้นที่ยังติดอยู่ที่แท่งเนื้อและในรูก้นแมทเป็นเจลหล่อลื่น ดันลูกชายตัวเองเข้าไปจนกลีบเนื้อของแมทกลืนกินเข้าไปเต็มคำ
   


“อ้า!” แมทครางลั่น วิคเตอร์ดันสะโพกเพื่อดันตัวแมทให้ไถลไปกองกลางเตียง จับสองขาแมทขึ้นพาดบ่าตัวเอง กางขาตัวเองให้เข้าที่เข้าทาง แล้วก็ซอยสะโพกเข้าหาร่างเล็กอย่างแรงจนเตียงสั่นสะเทือนเลื่อนลั่นอีกครั้ง
   


“อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ เตอร์จ๋า…”
   


“จ๋า…” วิคเตอร์ตอบรับเป็นภาษาไทยเสียงหวานและส่งจูบให้แมทที่กัดปากตาหรี่ปรืออย่างเย้ายวนในสายตาของเตอร์ สะโพกสอบแสนจะแน่นเปรี๊ยะซอยอย่างเร็วและแรงจนแมทอ้าปากร้องดังลั่นเพราะความเสียวและความจุก
   


คืนนี้จะได้ไปฟูลมูนมั้ย…


   




เอเลี่ยนน้อยเอนตัวนอนไปด้านขวาบนอกของวิคเตอร์ หน้าผากแนบกับแก้มสากหนวดเฟิ้มของยักษ์ใหญ่ มือขวาลูบรอยสักสีดำบนอกซ้ายหนาแน่นอย่างเพลิดเพลิน มือขวาของวิคเตอร์ลูบขึ้นลูบลงจากก้นถึงกลางหลังของแมทอย่างเพลินมือ เปลือกตาหลับพริ้มสบายตัว ยักษ์น้อยนอนสงบอยู่บนหน้าท้องของเขา แต่ทิ้งความเลอะเปรอะเปื้อนไว้ในก้นและแก้มก้นของแมทเต็มไปหมด
   


“Will we go to see them? (เราจะไปหาเพื่อนๆ มั้ยอะ)” แมทถามเสียงเบาหวิว สายตายังจับจ้องที่รอยสักตัวอักษรสีดำแสนสวยบนอกของวิคเตอร์
   


“You wanna go? (นายอยากไปมั้ย)” วิคเตอร์ถามกลับเสียงทุ้ม
   


“Yes, I want to dance with them. (ก็อยาก อยากไปสนุกกับเพื่อน)”
   


“Then go. (ถ้าอยากก็ไป)” แมทผงกหัวขึ้นมองหน้าวิคเตอร์ที่ลืมตาขึ้นมองกลับมา
   


“But I don’t like your old friend. (แต่ผมไม่ชอบพวกเพื่อนเก่าคุณ)” วิคเตอร์ขมวดคิ้วทำหน้างง มือซ้ายเสยเส้นผมสีดำที่ปรกหน้าผากแมทขึ้นเบาๆ
   


“Which one? (เพื่อนเก่าไหน)”
   


“Nay and his friends. (คนชื่อเนกับพวกเพื่อนเขา)” วิคเตอร์คลายคิ้วออกแต่ยังคงทำหน้างง เลื่อนมือซ้ายไปซ้อนท้ายทอยตัวเอง
   


“Why? (ทำไมล่ะ)”
   


“I just don’t like them. Can you stay away from them? (ก็ไม่ชอบอะ คุณไม่ยุ่งกับพวกนั้นได้มั้ย)” ยักษ์หน้ามึนกะพริบตาปริบๆ มองหน้าบูดบึ้งน้อยๆ ของเอเลี่ยน แต่สุดท้ายก็ยักคิ้วหนึ่งที
   


“I can stay anywhere without them. (ฉันอยู่ไหนก็ได้ที่ไม่มีพวกนั้น)” วิคเตอร์ตอบสบายๆ ไม่ได้มีท่าทีคิดเยอะคิดมาก แมทคลี่ยิ้มแบบไม่เปิดปาก หน้าตาพึงพอใจ
   


“Really? (จริงอะ)”
   


“I’m not close to them and you don’t like them. And when do I need them in my life? (ฉันไม่ได้สนิท แล้วนายก็ไม่ชอบพวกนั้น และฉันจำเป็นต้องมีคนพวกนั้นในชีวิตเมื่อไหร่กัน)” วิคเตอร์ถามอย่างสบายๆ หมายความตามที่พูดจริงๆ ว่าอะไรที่ทำให้แมทคิดว่าเขาถึงต้องมีคนพวกนั้นอยู่ในชีวิตด้วย แมทคลี่ยิ้มกว้างเห็นฟัน ยื่นหน้าไปหอมแก้มวิคเตอร์หนึ่งที ยักษ์ตัวโตคลี่ยิ้มกว้างกลับมา
   


“Good giant. (ดีมากยักษ์)”
   


“But, can I ask why? (แต่ถามได้มั้ยว่าทำไมไม่อยากให้ฉันยุ่ง)” แมทหน้ามุ่ย บุ้ยปากไปซ้ายทีขวาที
   


“What do you say if I don’t have the reason? (ถ้าไม่มีเหตุผลคุณจะว่ายังไง)” วิคเตอร์ยิ้มขำ ใช้มือขวากดท้ายทอยแมทลงมาจูบที่หน้าผากหนึ่งที
   


“Say nothing. You don’t like them. Don’t want to involve with them. I will do as you ask me, okay? (ไม่ว่ายังไง เอาเป็นว่านายไม่ชอบ ไม่อยากยุ่ง ฉันก็จะทำแบบนั้น โอเค๊)” แมทยิ้มเม้มปาก พยักหน้าหงึกๆ ยกมือขวาขึ้นทำท่าโอเค
   


“โอเคเบบี้” แมทพูดเป็นภาษาไทยพร้อมยิ้มสดใส วิคเตอร์ยิ้มกว้างและหัวเราะเบาๆ ยกมือซ้ายออกจากท้ายทอย ใช้นิ้วกลางแทงเข้าไปในรูนิ้วของแมท
   


“ปี้” แมทตาโต เลิกคิ้วขึ้นและยิ้มอย่างประหลาดใจ ช่องนิ้วที่มีนิ้วกลางวิคเตอร์คาอยู่บีบรัดแน่น เสียงหัวเราะคิกคักดังขึ้นเพราะเจ้าตัวอดขำไม่ได้กับรอยยิ้มตาใสเหมือนเด็กเพิ่งหัดเรียนรู้ของวิคเตอร์
   


“ไอ้แชมป์สอนอีกแล้วเหรอคำเนี้ย”
   


“ชั่ย” วิคเตอร์ขยับนิ้วกลางเข้าๆ ออกๆ รูนิ้วของแมทและยิ้มใสซื่ออย่างน่ามันเขี้ยว
   


“รู้เหรอว่าแปลว่าอะไร”
   


“หรู่ซี้ แปลว้าเยท” แมทหัวเราะเสียงดังอย่างชอบอกชอบใจ วิคเตอร์คลี่ยิ้มตาใส มองแมทหัวเราะตาเป็นประกาย ยักษ์ชอบเห็นเอเลี่ยนยิ้มและหัวเราะเสมอ
   


“คำพวกนี้ล่ะเก่งจังนะ” แมทยื่นหน้าไปขบเนื้อแก้มวิคเตอร์ด้วยความคันเขี้ยว วิคเตอร์หัวเราะ ดึงมือขวาของแมทมาหอมหลังมือและเอาไว้บนอกตามเดิม
   


“กี่โมงแล้วเนี่ย” แมทหยุดวุ่นวายกับการหอมแก้มวิคเตอร์ ยกตัวขึ้นมองหาโทรศัพท์บนหัวเตียง หยิบของวิคเตอร์มากดดูเวลาบนหน้าจอ
   


“ห้าทุ่มแล้ว”
   


“ไปอาบน้ำมั้ย จะได้ไปกัน” แมทพยักหน้า วางมือถือไว้บนหัวเตียงตามเดิม ลุกออกจากตัววิคเตอร์ เดินเข่าลงจากเตียงไปยืบบนพื้น วิคเตอร์ลุกตามลงมาจากเตียงมายืนซ้อนหลังและก้มลงอุ้มแมทในท่าเจ้าสาว พาเดินเข้าไปชำระล้างร่างกายในห้องน้ำ
   


อาบน้ำเสร็จก็พากันออกมาแต่งตัวข้างนอก ก็เลือกที่จะใส่ชุดเดิมที่ถอดทิ้งไว้กันตามพื้นนั่นแหละ แมทเชิดคางขึ้นส่องกระจกในห้องแต่งตัว รอยจูบรอยดูดสีแดงเข้มผุดขึ้นตามซอกคอและหน้าอก มีรอยกัดเป็นห้อเลือดช้ำตรงหัวไหล่ขวา ดวงตาใสแป๋วยืนมองรอยพวกนั้นอย่างครุ่นคิดพักหนึ่ง ก่อนที่จะตัดสินใจเดินตามวิคเตอร์ออกไปในห้องครัว วิคเตอร์ยืนยกขวดเบียร์ไซส์เล็กรออยู่ แมทมองขวดเบียร์เปล่าบนโต๊ะในโซนนั่งเล่นของบ้านพักก็เห็นว่างอยู่เป็นสิบขวด แต่พ่อยักษ์ใหญ่ก็ยังดูชิลๆ แค่หน้าแดงเข้มเท่านั้น
   


“มัดผมมั้ย” แมทถามพร้อมกับชูยางมัดผมสีดำที่รัดข้อมือขวาตัวเองอยู่ วิคเตอร์พยักหน้า เดินไปนั่งที่โซฟา แมทไปยืนด้านหลังพนักพิง จัดการรวบผมยาวหยักศกสลวยสวยสีดำเข้มขึ้นขึ้นมามัดเป็นจุดตรงกลางหัวอย่างชำนาญเพราะทำให้วิคเตอร์บ่อย แรกๆ ก็มัดผุๆ พังๆ แต่หลังๆ มาก็คล่องมือขึ้นเยอะ ไม่ต้องใช้หวีช่วยเลยด้วยซ้ำ
   


“เสร็จแล้ว” วิคเตอร์หันมายิ้มให้และลุกขึ้นยืนพลางวางขวดเบียร์ลงบนโต๊ะ ร่างสูงใหญ่เดินอ้อมจากโซฟามาหาแมท ยกมือลูบรอยสีแดงตามตัวแมทเบาๆ และก้มลงมองของตัวเอง เห็นรอยสีแดงอยู่ตรงอกที่โผล่พ้นขอบเสื้อขึ้นมา และมีอีกที่คือตรงหัวไหล่ซ้าย
   


“Wow, we have a mark on our skin. That’s cool. (แจ๋ว เรามีรอยจูบบนผิวเหมือนกัน เจ๋งสุดๆ)” วิคเตอร์ว่าอย่างครึกครื้นที่เห็นตัวเองและเมียมีรอยดูดสีแดงตามตัวเหมือนกัน แมทยิ้มกริ่ม ยกนิ้วจิ้มรอยสีแดงตรงใต้กรามด้านขวาของวิคเตอร์
   


“And this one, too. (แล้วก็มีตรงนี้ด้วย)” คนตัวใหญ่ยิ้มทะเล้น ไม่ได้มีท่าทีเดือดเนื้อร้อนใจกับรอยดูดเหล่านั้นที่ทิ้งร่องรอยไว้บนตัวเอง
   


“You don’t have to pain your body at all. (นายไม่ต้องเพ้นท์ตัวแล้วแหละ)” แมทยิ้ม เปิดกระเป๋าผ้าคล้องคออันเล็ก ยัดโทรศัพท์กับเงินจำนวนหนึ่งเข้าไป และยื่นมือไปขอโทรศัพท์ของวิคเตอร์มายัดไว้ด้วยกัน วิคเตอร์หยิบขวดเบียร์ที่เหลืออีกสองขวดขึ้นมาจากโต๊ะและพากันเดินออกจากบ้านพัก พอล็อคประตูเสร็จ วิคเตอร์ก็ยื่นกุญแจให้แมทเก็บไว้ในกระเป๋า ยื่นมือไปจับมือซ้ายแมทและเดินจูงมือกันออกไปแถวข้างหน้าที่รีสอร์ทที่คาดว่ารถน่าจะจอดรออยู่ตรงนั้น
   


ตอนที่เดินมาถึงตรงเค้าน์เตอร์เช็กอินในกระโจมมุงจากอันใหญ่ แมทเดินไปแจ้งกับทางพนักงานว่าเป็นแขกของพี่เคน พนักงานวัยรุ่นที่รับคำสั่งเจ้านายไว้แล้วก็เก็ททันทีว่าต้องทำอะไร ยกโทรศัพท์กดโทรหาพนักงานขับรถของรีสอร์ท เรียกให้ออกมารับแขกที่ด้านหน้า
   


“สักครู่นะครับ พี่คนขับกำลังมา รถกระบะได้ใช่มั้ยครับ” แมทยิ้มอย่างเป็นมิตรและตอบเสียงใส
   


“สบายมากครับพี่ นั่งได้หมดแหละ แค่พาไปถึงอย่างปลอดภัยก็พอ” พนักงานหนุ่มผิวเข้มพยักหน้ายิ้ม แมทหันไปมองวิคเตอร์ที่เดินไปนั่งรอตรงเก้าอี้ไม้ยาวสีน้ำตาลแก่อย่างสบายๆ ยกเบียร์ที่หยิบติดมือมาจากห้องขึ้นกระดกเรื่อยๆ จนหมดไปหนึ่งขวดลำลังตามด้วยขวดที่สอง
   


“เอามั้ย” วิคเตอร์ยื่นขวดเบียร์ไปทางแมท
   


“ใจดีจัง ให้ผมกินแอลกอฮอล์ได้เหรอ” แมทยื่นมือไปรับขวดเบียร์มาจากมือวิคเตอร์และกระดกเบียร์เข้าปากไปหนึ่งอึก
   


“อันนี้อนุญาต งานปาร์ตี้ จะได้สนุก” แมทยักคิ้วหนึ่งที กระดกเบียร์อึกที่สองเข้าปาก จังหวะที่วางขวดเบียร์ลงบนตัก พนักงานหนุ่มคนนั้นก็ยกเครื่องดื่มของโปรดแมทมาเสิร์ฟให้พร้อมกับเบียร์แบรนเดียวกับในมือแมท
   


“รับมั้ยครับ พี่เคนบอกไว้ว่าคุณกับแฟนคุณชอบ” แมทยิ้มประหลาดใจเล็กน้อย แต่ก็ยื่นมือไปหยิบเครื่องดื่มทั้งสองขวด
   


“ขอบคุณนะครับ” แมทยื่นเบียร์ให้วิคเตอร์ที่รับไปแบบงงๆ แต่พอแมทอธิบายว่าพนักงานนำมาให้ก็ยิ้มขอบคุณและกล่าวคำขอบคุณเป็นภาษาไทยสำเนียงแปร่ง พนักงานยิ้มให้และเดินกลับไปประจำที่ตามเดิม
   


ตอนที่แมทกระดกเบียร์หมดขวดก็เป็นจังหวะที่รถกระบะสีขาวคันใหญ่สี่ประตูคันหนึ่งขับมาจอดตรงพื้นที่ด้านหน้าของรีสอร์ท
   


“รถมาแล้วครับ” แมทพยักหน้าและพาวิคเตอร์เดินไปขึ้นรถ คนตัวใหญ่กระดกเบียร์ในมือจนหมดขวดและโยนใส่ถังขยะสีดำ แมททิ้งแต่ขวดเบียร์แต่สเมอร์นอฟเลม่อนยังคงเหลืออยู่เลยถือติดมือขึ้นรถมาด้วย
   


“สวัสดีค้าบ” คนขับเป็นคุณลุงผู้ชายสูงวัย ท่าทางใจดีและเป็นมิตร แมทเอ่ยทักทายตอบกลับอย่างเป็นมิตรเช่นกัน วิคเตอร์ทำเพียงเซย์ฮัลโหลและนั่งเงียบๆ ไปตลอดทาง ส่วนแมทก็นั่งกระดกเครื่องดื่มจนหมดขวด รู้สึกร้อนวูบวาบนิดหน่อยแต่ยังไม่รู้สึกถึงความเมา ระหว่างทางไปแมทก็แชทถามเพื่อนว่ารออยู่ตรงร้านไหน รอพักใหญ่ๆ เพื่อนถึงตอบชื่อร้านกลับมา
   


ทางที่จะไปหาดริ้นสถานที่จัดปาร์ตี้ฟูลมูนสุดโด่งดังเป็นถนนเนินเขาที่ขึ้นสุดลงสุดชวนหวาดเสียว ถนนบางจุดติดกับหน้าผา ถ้าขับพลาดไปแม้แต่นิดมีสิทธิ์รถพุ่งตกผาได้ง่ายๆ และการขับรถของถนนเส้นนี้ต้องบีบแตรตลอดทาง เพราะบางเนินมันสูงหรือโค้งจนปิดไม่เห็นรถเบื้องหน้า ต้องบีบแตรให้อีกฝ่ายรู้ว่ามีเราอยู่ตรงนี้ จะได้ไม่พุ่งชนกัน
   


“ถ้าขับมอเตอร์ไซด์มาต้องข้อแข็งจริงๆ ครับ บิดอย่าได้หยุด ไม่งั้นไหลตกเนินไปอีก” คุณลุงคนขับบอก แมทมองเนินขึ้นสูง ลงต่ำและโค้งหวาดเสียวด้วยความรู้สึกกลัวๆ ความเร็วของรถที่ใช้ก็ต้องกะให้ดีด้วย เร็วมากไม่ได้ ช้ามากไปไม่ดี ยิ่งมากลางคืนยิ่งน่าหวาดเสียว
   


“Are you okay? (นายโอเคนะ)” วิคเตอร์ถามหลังจากเห็นว่าแมทดูตัวเกร็ง
   


“Yeah, good, but it’s adventurous. I think. (ครับ ก็ดี แต่ผมว่ามันหวาดเสียวอะ)” วิคเตอร์ยิ้มขำน้อยๆ แต่ก็ไม่ได้เข้าไปปลอบ เพราะเชื่อว่าคนขับคงชำนาญทางมากพอ ไม่พาตกเหวแน่นอน
   


ใช้เวลาราวยี่สิบห้านาทีเหลื่อมล้ำกว่านั้นหน่อยรถกระบะก็มาจอดตรงเซเว่นแห่งหนึ่ง คนขับรถบอกกับแมทว่าจะมารับอีกทีตอนโทรไปตาม พอเดินลงจากรถก็เจอเข้ากับฝูงชนจำนวนมากที่หลั่งไหล่พากันเดินเข้าไปในบริเวณจัดงาน เสื้อหลากสีสันสะท้อนตา ชายชาวต่างชาติหลายคนถอดเสื้อและเพ้นท์บนตัวก็มีเยอะ ในมือทุกคนจะมีเครื่องดื่มติดมือคนละขวดสองขวด บางคนก็ถือถังหลากสีที่ในนั้นบรรจุเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ไว้ ชาวต่างชาติดูจะมากกว่าคนไทย แต่ก็ยังมีคนไทยให้เห็นบ้างอย่างเช่นพนักงานเซเว่น
   


“ไปซื้อเครื่องดื่มที่หาดแล้วกันเนอะ หรือคุณอยากจะซื้อจากเซเว่นไปเลย” แมทถามแข่งกับเสียงจ้อกแจ้กจอแจและเสียงเพลงดังกระหึ่มจากหาดมาถึงจุดที่ยืนอยู่
   


“เดินไปหาเพื่อนๆ ก่อนก็ได้” แมทพยักหน้า และพากันเดินไหลไปตามฝูงชน มีทางเข้าหลักอยู่ใกล้กับเซเว่น แต่พวกไอ้แชมป์พิมพ์ในกลุ่มไลน์บอกว่าให้เดินมาเข้าอีกทางจะใกล้กับร้านที่พวกนั้นอยู่มากกว่า เลยพากันเดินไหลตามผู้คนมาทางถนนอีกเส้น
   


ด้วยความที่ชาวต่างชาติเยอะ วิคเตอร์เลยไม่ได้โดดเด่นมาก เพราะความสูงของผู้ชายต่างชาติคนอื่นก็ช่วยทำให้วิคเตอร์เนียนกลมกลืนไป อีกอย่างใบหน้าหนวดเครารกรุงรังและผมยาวมัดจุกแบบนี้เลยไม่ได้เป็นที่สนใจของใครมาก ถ้าไม่ถึงกับขนาดมาจ้องตา จ้องหน้าเก็บรายละเอียดก็คงจำวิคเตอร์ไม่ได้ คงคิดว่าฝรั่งคนหนึ่งทั่วไปเท่านั้น แต่ถ้าจะมีคนมองกล้ามแขนกับแผงอก และท่อนขามากกว่าหน้าก็ไม่แปลกใจ เพราะล่อสายตาได้มากทีเดียว
   


แต่พอแมทจ่ายค่าบัตรเข้างานคนละร้อยและเดินมาเรื่อยๆ จนมาถึงบริเวณหาดจัดงาน ก็ได้สัจธรรมว่า วิคเตอร์ไม่ใช่คนเดียวที่ชวนมอง เพราะหนุ่มๆ ตาฟ้า ตาน้ำข้าว ตาเทา ตาน้ำตาลหลายคนก็มีหุ่นที่พาน้ำลายสอมากมายเหลือเกิน บางคนตัวไม่สูงมากแต่หุ่นอัดแน่นซะจนไม่สนใจความสูง เพราะแค่ความแซ่บชองหุ่นก็ชวนสนใจแล้ว ส่วนสาวๆ ต่างชาตินั้น… ละไว้ในฐานที่ไม่อยากจะเข้าใจก็แล้วกัน
   


ตึง! ตึง! ตึง! ตึงๆ!
   


“Where are they?! (พวกนั้นอยู่ไหน?!)” วิคเตอร์ก้มตัวลงตะโกนถามข้างหูแมทแข่งกับเสียงเพลงรอบหาด เสียงเพลงไม่ได้ดังร้านเดียว แต่ดังมาจากหลายร้าน เปิดดังๆ มันส์ๆ เพื่อเรียกลูกค้าให้ไปกองหน้าร้านตัวเองเยอะๆ ตอนนี้เที่ยงคืนคนยิ่งเยอะมากขึ้นไปอีก ถ้าไม่เดินจับมือกันไว้มีสิทธิ์พลัดหลงกัน
   


“Cactus!” แมทตะโกนบอกชื่อร้านและชี้ไปที่ร้านที่มีสัญลักษณ์ต้นกระบองเพชรสีเขียวประดับไฟ มีชายหญิงดีดดิ้นกันอยู่บนพื้นทรายและบนโต๊ะหน้าร้าน จากที่เดินผ่านมาสามสี่ร้านจนมาถึงร้านเป้าหมาย แมทรู้สึกว่าเพลงร้านนี้มันส์ที่สุดแล้ว จังหวะไม่ใช่ EDM สมัยใหม่จนเกินไปที่อารมณ์กำลังจะขึ้นแล้วก็พาอารมณ์ตกลงมาจนเซ็ง
   


แมทให้วิคเตอร์มองหาเพื่อนฝูงเพราะเขาตัวสูงกว่า มองหาสักพักวิคเตอร์ก็ชี้ไปที่โต๊ะไม้ตัวยาวตัวหนึ่งที่ไอ้แชมป์อันเดรและไอ้วอร์มกำลังถอดเสื้อยืนโยกอย่างสนุกสนาน มีอีแคทเป็นตัวแทนชะนีดีดดิ้นสู้ศึกกับอีเหมียว นอกนั้นเต้นอยู่ข้างล่างลักษณะคอยคุมเชิง พื้นที่บนโต๊ะครึ่งหนึ่งถูกแบ่งให้สาวๆ หนุ่มๆ ชาวต่างชาติยืนเต้นด้วย
   


“พวกมึงงง!!!” พอไปถึงโต๊ะฐานทัพของเพื่อนฝูง แมทก็ตะโกนเรียกสุดเสียงแข่งกับเสียงเพลง พวกเพื่อนๆ หันมามองแมท ก่อนจะโห่ร้องตะโกนยินดีต้อนรับจนคนอื่นที่อยู่บริเวณใกล้เคียงหันมามอง แมทกับวิคเตอร์หัวเราะ เคนส่งกระติกสีแดงที่มีหลอดเสียบมากมายให้วิคเตอร์พร้อมยกนิ้วโป้งให้ แค่นั้นพ่อนักแสดงก็รู้แล้วว่าในนั้นคืออะไร มือใหญ่รับกระติกไปและดูดแอลกอฮอล์รสชาติอมหวานอมเปรี้ยวแต่ยังมีกลิ่นเหล้าติดอยู่เข้าไปหลายอึกก่อนจะส่งให้แมทดูดบ้าง
   


“อีแมท พร้อมขึ้นสังเวียนยังคะ??!!” เหมียวก้มตัวลงมาตะโกนถาม แมทดูดเหล้าเสร็จก็หันไปตอบเพื่อน
   


“ขอบิ๊วอีกแปบ เจอฉันแน่!!!”   
   


“เอ๊อออ ดีค่า!!!” เหมียวที่คงเมาได้ที่แล้วยกนิ้วโป้งขึ้นสองมือ แมทหัวเราะเสียงดัง หันไปดูดเหล้าในกระติกจากมือวิคเตอร์อีกรอบ
   


“ไอ้แมท!!! ได้เอากับพระสวามียังครับ?!” ไอ้แชมป์นั่งยองๆ และตะโกนถามหน้าตาอย่างกับจะหาเรื่องต่อยเพื่อน แมทกระเถิบหลังยืนชิดกับตัววิคเตอร์และเบ้ปาก
   


“จัดหนักจัดเต็ม!!!”
   


“วู้ยยย!!!” ไอ้แชมป์นำทัพโห่ใส่ อีเพื่อนคนอื่นไม่รู้หรอกว่ามันพูดอะไร แต่พอเห็นไอ้ตี๋โอปป้าโห่เลยโห่ตามเพราะคิดว่าคงด่าหรือแซวไอ้แมทนั่นแหละ
   


แมทยืนตัวติดกับวิคเตอร์ใกล้กับโต๊ะที่เพื่อนยึดเป็นฐานทัพ อันเดรเดินลงมาจากโต๊ะ มาตบไหล่เพื่อน วิคเตอร์ถามหาเบนเนดิคท์กับบาส คนถูกถามบอกว่าสองคนนั้นไปห้องน้ำ
   


“ไม่เต้นเหรอแมท??!!” อันเดรก้มหน้าก้มหัวที่ชุ่มไปด้วยเหงื่อถามแมทที่ยืนดูดเหล้าในกระติกสีแดงอยู่อย่างช้าๆ รสชาติมันไม่ขมจนเกินไป ออกหวานแบบนี้เลยยืนดูดเพลิน
   


“คุณอันเดรอยากเห็นเหรอ?!” อันเดรหัวเราะและพยักหน้า
   


“แน่นอนสิ ฉันยังจำสเต็ปนายได้ อยากเห็นอีก!” แมทยิ้มกว้าง ยักไหล่ขวาเขินๆ วิคเตอร์ดึงกระติกขึ้นไปดูดเหล้าบ้าง มือขวาของเขาโอบเอวแมทไว้หลวมๆ เอเลี่ยนน้อยเริ่มโยกตามจังหวะเพลงเบาๆ
   


“เฮ้!! มาแล้วเหรอ?!” แมทกับวิคเตอร์หันไปมองคนถามพร้อมกัน เนยืนอยู่กับเพื่อนผู้หญิงของตัวเองสองคนและผู้ชายต่างชาติผมทองอีกคน แมททำหน้านิ่งและหันไปมองทางอื่น
   


วิคเตอร์ยิ้มนิดหน่อยและพยักหน้าหนึ่งทีก่อนจะหันไปคุยกับอันเดรเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แมทเหลือบมองกลุ่มนั้น เนกับเพื่อนทำหน้างงที่เห็นรีแอคของวิคเตอร์ ผู้หญิงคนหนึ่งในกลุ่มกระซิบข้างหูเน ก่อนที่จะพากันเดินออกไปจากบริเวณนั้นพร้อมหนุ่มชาวต่างชาติที่พามาด้วย
   


แมทเบะปากเบาๆ ยกกระติกดูดเหล้าอีกหลายอึกเพื่อเพิ่มความคึกให้ตัวเอง เพราะตอนนี้เพลงของร้านคึกมากจริงๆ อีกไม่นานคงได้ขยับกล้ามเนื้อแน่นอน







เม้าท์เม้าท์เม้าท์กะขุ่นเจ้   



ในที่สุดพี่เตอร์ก็ได้ปลดปล่อยสมใจ ไมอยากบรรยายยาวมาก เพราะกลัวจะเบื่อลีลาพี่เตอร์แกซะก่อน 55555 แต่เอาจริงๆ ก็สลับๆ กันไปค่ะ แล้วแต่ซีน แล้วแต่อารมณ์เนอะ

ฟูลมูนปาร์ตี้เป็นอะไรที่สนุกมากค่ะ ถ้าไม่ได้พักบนหาดที่เขาจัดเราต้องขับรถหรือขึ้นรถกระบะไป ตอมมั่นมาก ไปครั้งแรก ไม่รู้อะไรเลย แต่ขับมอเตอร์ไซด์ไป หวาดเสียวม๊ากกกก ทางมันสูงจริงๆ ขับเร็วเกินช่วโค้งหน้าผามีสิทธิ์ร่วง เนินชัน รถบางคันก็บิดจนอืด ลุ้นว่าจะตกเขามั้ย กว่าจะถึงหาดริ้น แทบจะเป็นลมค่ะ สะพรึง

ชิลๆ สบายๆ กับเนื้อเรื่องไปเนอะ ไม่ต้องกลั๊วววว กับดราม่าาาา ไม่มี๊

ตอนนี้ก็อยู่ไทยกันไปก่อน พักผ่อนกันสักพัก ค่อยกลับไปลุยงานกันนน

เจอกันในส่วนถัดไปค่ะ เรื่องนี้เขียนสดอัพสดนะคะ ไม่ได้มีสต็อกเก็บไว้ เขียนเสร็จก็อัพเลยอะไรแบบนี้ แจ้งคิวนิยายไว้ที่เพจแล้ว ลองตามไปอ่านกันดูได้นาาาา





ขอบคุณคนอ่านทุกคนเลยนะคะที่ยังรออ่านนิยายเรื่องนี้เสมอ ขอโทษที่หายไปนานนะคะ แต่สัญญาว่าจะไม่ดองแน่นอน ไม่ทิ้งคนอ่านแน่ๆ ค่ะ อยู่ด้วยกันมาตั้งแต่พาร์ทแรกจนพาร์ทสุดท้ายละเนอะ ^__^





ขอบคุณทุกเม้นต์ ทุกโหวตที่มีให้นิยายเรื่องนี้ ขอบคุณทุกการติดตามทั้งแบบแสดงตัวตนและไม่แสดงตัวตน ขอบคุณคนอ่านทุกคนที่รักนิยายเรื่องนี้ในแบบที่มันเป็นค่ะ



แท็ก #LoveNoBoundaries

เม้าท์มอยหอยกาบรอบนอกกันได้ที่

Facebook page > ขุ่นเจ้

Twitter > tomisagiftofgod
   
   
   

[Yara]

ยักษ์กับเอเลี่ยนน้อย ยังร้อนแรงเหมือนเดิม
ตอนหน้ารอดูแมทเต้นนะคะ อิอิ

[kitty08]

  เย้ ในที่สุดพี่ยักษ์ของเราก้อได้ปลดปล่อยแหละ  ก้อวินวินกันทั้งสองฝ่ายแล้วเนอะ  แล้วตกลงเนนี่มีซัมทิงหรือเปล่าเนี่ย แต่ก้อเล่นเอางงไปเลยน่ะ เพราะ น้องแมทเตี๊ยมไว้แหละ
 

[mild-dy]

 

[cheezett]

พาทสุดท้ายขอหวานๆได้ม้ายยยย สองพาทแรกเหมือนพาขึ้นสวรรค์ละถีบลงนรกทันทีค่ะในบางตอน มีเรื่องมีราวได้ตลอด กว่าจะมาถึงวันนี้สุดๆจริงๆในความคิดเรา 

เอาพวกนังเนไปเก็บบบ  

[Tatangth]

ไม่ไว้ใจพวกเนเลยแม้แต่นิดเดียว!!!!!!!!!!

[songte]

กะไส้แล้วว่าแมทน่าจะไม่ชอบเน แต่ว่าก็อยากรุ้สาเหตุเหมือนกันนะ พ่อเตอร์ช่างตามใจศรีภรรยาเหลือเกินน่าอืจฉา
หวังว่าพวกเนจะไม่มาปวนให้ทะเลาะกันอีกนะ

[คุณเจ้]

Yours and Mine EP.4 [70%]




วิคเตอร์ที่เริ่มกรึ่มแต่ยังยืนไหว ยืนโยกเบาๆ อยู่บนพื้นทรายกับเบนเนดิคท์ บาสและออสติน ในมือถือถังเหล้าที่เคนคอยเติมให้อยู่เรื่อยๆ สายตาคอยมองแมทที่ยืนเต้นอยู่บนโต๊ะกับเพื่อนๆ เป็นระยะ เอเลี่ยนตัวจ้อยเต้นสะบัดและเต้นได้โคตรสนุก วิคเตอร์ยิ้มหัวเราะตอนที่เห็นแมทเด้งก้นเป็นจังหวะตามเพลงและค่อยๆ ย่อเข่าลงจนติดพื้นโต๊ะและเด้งตัวขึ้นไปยืนใหม่ ก่อนจะยกแขนบิดเอวไปตามเสียเพลงกับพวกเพื่อนๆ ตัวเอง


“ไอ้อันเดรอยู่ไหนวะ??!!” เบนเนดิคท์ตะโกนถามวิคเตอร์ คนถูกถามหันไปมองรอบๆ บริเวณที่ยืนอยู่ สอดสายตามองหาอันเดรสักพักก็เจอมันยืนคุยอยู่กับผู้หญิงคนหนึ่งใกล้กับบาร์ไม้สี่เหลี่ยมของร้านที่ตั้งไว้สำหรับขายเครื่องดื่มด้านนอก แต่อาจจะเป็นการคุยที่แนบชิดสนิทสนมมากไปสักหน่อยเพราะมีจูบปากกันด้วย
   

“นั่นไง” วิคเตอร์ยื่นคางไปทางอันเดรให้เบนเนดิคท์ดู พ่อหนุ่มผมทองเหมือนรวงข้าวมองตามไปแล้วก็เลิกคิ้วขึ้นนิดหนึ่ง
   

“ตอนนี้มันโสดอยู่ใช่มั้ย?!” วิคเตอร์ย่นคิ้วนิดหน่อยเพราะไม่ค่อยได้ยินที่เพื่อนถาม สมองพยายามจับคำว่าไอ้เบนมันพูดว่าอะไร พอเริ่มจับใจความได้ก็เลยตะโกนตอบกลับไป
   

“เท่าที่เห็นคือมันทำตัวเป็นคนโสด!!” เบนเนดิคท์ไหวไหล่สองข้าง ก็ไม่ได้คิดจะเข้าไปก้าวก่ายชีวิตเพื่อน ก็แค่หวังว่ามันจะไม่มีใครอยู่อีกคนและสนุกข้ามคืนกับคนอื่นไปเรื่อย อันเดรรักคนยาก แต่มันเอาไม่ยาก
   

It's going down, I'm yelling timber


***เพื่อความอินยิ่งขึ้นควรฟังและดูคลิปนี้ค่ะ***
TIMBER


“อ้ากกกก!!!!” แมทกรีดร้องลั่น พวกเพื่อนๆ ส่งเสียงเฮเป็นแบ็คอัพเพราะรู้ว่าแมทชอบเพลงนี้ ถ้าเพลงนี้ขึ้นแมทจะลายใหญ่กว่าเดิมและเต้นสะบัดเป็นสเต็ปอย่างสนุกสนาน


Let’s make a night, you won’t remember. I'll be the one, you won't forget.


Woooah (timber), Woooah (timber), Woooah (timber)


แมทอ้าขาและย่อเข่าลงเล็กน้อย หมุนเอวลงตามจังหวะเสียงกู่ร้องของ Kesha และสะบัดหัวทุกครั้งตรงเสียงกระซิบคำว่า timber พอจังหวะเริ่มจะเข้าท่อนแร็พ แมทก็เด้งตัวตรงและเริ่มวาดลีลาอย่างช่ำชองกับเพลงนี้


The bigger they are, the harder they fall.
สองมือยกจับเอว สองเท้าแทงย่ำพื้นด้านหน้าซ้ายที ขวาสองที แอ่นก้นหักเอวสองมือแปะต้นขาและลาก…


This biggity boy’s a diggity dog.
…สองมือขึ้นไปเหนือหัว จับไว้เป็นเหมือนซุ้มโค้งและเหวี่ยงบนเหนือหัวพร้อมกระสะโพกซ้ายขึ้นหนึ่งที…


มีลงไปเล่นท่าล่าง กระดกก้นขึ้นและเต้นดุ๊กดิ๊ก ทุกท่วงท่าผ่านการโคเวอร์จากยูทูปมากอย่างเป๊ะปังเพราะชอบฟังและดูไลฟ์สดเพลงนี้ บางทีว่างๆ ก็เต้นโยกเบาๆ คนเดียว วิคเตอร์ยิ้มขำแต่ก็ชอบใจที่ได้เห็นลีลาของแมทสะบัดไม่เปลี่ยนแปลง


Swing your partner round and round
แมทหันหลังและสะบัดก้นกับสะโพกข้างละสองที สองเท้ายังคงย่ำ…


End of the night, it’s going down
…ตามจังหวะเพลง สะบัดสะโพกสับๆ ก่อนจะหมุนมาด้านขวา…


One more shot, another round
…และยกแขนขวาขึ้นตรงคำว่า One more shot ตามด้วยแขนซ้ายที่ยกขึ้นสูงกว่าเพียงช่วงเวลาสั้นๆ ก่อนเอาลงและเหวี่ยงมือขวาสองที ยกแขนซ้ายกลับขึ้นมาเป็นแนวนอน และเหวี่ยง…


End of the night, it’s going down
…แขนขวาใกล้กับสะโพก ก่อนยกสองแขนขึ้นและย่อตัว…


Swing your partner round and round
…ลงไปกับพื้นและเด้งก้นกลับขึ้นมา สองมือวางบนหัวเข่ากระดกก้นสองทีตรงคำว่า round and round และยืดตัวตรงเหมือนเดิมก่อนจะ…


End of the night, it’s going down
…เดินย่ำเท้าคล้ายว่ากำลังเปลี่ยนโซน ใบหน้าของแมทยิ้มเริงร่าอย่างเมามันส์เหงื่อไหลท่วมหน้าท่วมตัวแต่ก็ยังคงเต้นต่อ


One more shot, another round
ร่างเล็กย่อตัวพร้อมกับใช้สองมือแบะขาแยกออกจากกัน ยกสะโพกขึ้นทั้งที่นั่งอยู่ข้างละทีอย่างสั้นๆ ก่อนจะสะบัดหัวอย่างแรงจนคอแทบหลุด เรียกเสียงกรี๊ดเชียร์อัพได้ดังได้อีกระลอก


แมทนั่งย่อขายองๆ อีกสักแปบก่อนจะค่อยๆ ใช้สองมือตบตั้งแต่หน้าขาขึ้นไปตามตัวตามจังหวะเพลง…
It’s going down…


และเหวี่ยงสองแขนเป็นวงกลมเหนือหัวแรงๆ อีกที
I’m yelling timber...



วิคเตอร์ส่งเสียงเชียร์เมียตัวเองอย่างสนุกสนานและยกถังเหล้าขึ้นดูดไปอีกหลายอึก จังหวะที่กำลังจะเดินไปรับแมทที่คงจะเดินลงมาพักร่างกายหลังจากเต้นมาประมาณสี่สิบนาทีอย่างต่อเนื่องก็มีผู้หญิงคนหนึ่งเดินล้มมาซบอกวิคเตอร์ ไอ้ยักษ์ขมวดคิ้ว ก้มลงมองหญิงสาวคนหนึ่งที่หน้าตาคล้ายว่าจะเมา แต่ยังคงส่งยิ้มเย้ายวนมาให้


 “Hi, Victor.” ผู้หญิงคนนั้นยิ้มตาเยิ้มและพูดเสียงอ้อแอ้ หน้าอกโตๆ ของเธอเบียดช่วงท้องของวิคเตอร์ไปมาราวกับจงใจ


“ขอโทษทีวิคเตอร์ เพื่อนเราเมามากแล้ว” วิคเตอร์หันหน้าไปมองต้นเสียงที่ตะโกนมาก็เจอกับเนที่รีบเดินเข้ามาดึงผู้หญิงคนนี้ออกห่างจากตัวเขา วิคเตอร์ขมวดคิ้ว มองตาแข็งเล็กๆ เนยิ้มแหยและยกมือไหว้ขอโทษ วิคเตอร์เตอร์ถอนหายใจและส่ายหัวเป็นเชิงว่าช่างมันเถอะ


“วิคเตอร์…” เจ้าของชื่อหันไปมองแฟนตัวเองที่เดินหน้าแดงก่ำและเหงื่อท่วมหน้าเข้ามาหา แมทหันไปมองเนกับเพื่อนด้วยสีหน้ามึนๆ งงๆ เมาๆ วิคเตอร์ดึงแมทเข้ามากอดเอวไว้หลวมๆ และส่งถังเหล้าให้ดูด แมทก้มลงดูดน้ำหวานๆ เข้าปากด้วยความชื่นใจ


“ขอโทษแทนเพื่อนพี่ด้วยนะน้องแมท มันเมาอะ” แมทมองเนที่มีสีหน้ารู้สึกผิดตาเยิ้มและด้วยความรู้สึกเบลอๆ เอเลี่ยนน้อยยิ้มเยิ้มพอๆ กับตา ไม่ตอบรับหรือปฏิเสธอะไร แค่หันไปกอดวิคเตอร์และแหงนหน้าขึ้นมองพ่อยักษ์รูปหล่อ


“เตอร์! คิสๆๆๆ คิสมี คิสแมท!” วิคเตอร์ได้ยินชัดแจ๋วเลยยิ้มกว้าง ก้มลงจูบปากสีชมพูซีดของแมท และแช่ค้างไว้อย่างนั้นสักพักค่อยดึงออก


“เอาอีกมั้ย?” วิคเตอร์ถามด้วยรอยยิ้มล้อเลียน แม้จะได้ยินไม่ถนัดแต่แค่เห็นรอยยิ้มซุกซนก็รู้แล้วว่าตอนนี้เอเลี่ยนน้อยกำลังหัวเราะคิกคัก แมทกวักมือเรียกให้วิคเตอร์ก้มลงมาใกล้ๆ ก่อนจะกระซิบที่ข้างหู


“เงี่ยx อยากโดนยักษ์น้อย(แฮป)ปี้จัง คิๆๆๆ” ไม่ว่าเปล่ายังส่งมือขวาไปบีบเป้าวิคเตอร์เต็มมือเล่นเอาคนตัวโตหัวเราะด้วยความชอบใจและประหลาดใจปนกัน


“กลับที่พักมั้ยล่ะ” แมทพยักหน้าหงึกๆ อย่างกระตือรือร้น วิคเตอร์ยิ้มกว้าง ยกนาฬิกาข้อมือขึ้นดูเวลา ใกล้จะตีสามแล้ว เขาเลยพาแมทเดินไปถามเพื่อนคนอื่นๆ ว่ามีใครอยากกลับพร้อมกันเลยหรือเปล่า


โดยที่ไม่สนใจเนกับเพื่อนที่มองอย่างเงิบๆ และหน้าเสียกันไปทั้งสองคน



“เตอร์จ๋า” เสียงหวานๆ มาพร้อมกับการระดมหอมแก้มของเอเลี่ยนน้อยจนวิคเตอร์ต้องยิ่งโฟกัสทางเดินกลับบ้านพักของตัวเองให้ดี เพราะหอมจนอย่างกับจะกินเนื้อแก้มเขาเข้าไป


“จ๋า” แม้จะทุลักทุเลสักหน่อยกับการอุ้มเอเลี่ยนตัวจ้อยแบบที่ไอ้ตัวดีเอาขาเกี่ยวเอวและแขนคล้องคอเขาแน่นเหมือนลิงเกาะต้นไม้ ไหนจะเมาด้วยกันทั้งคู่ แต่วิคเตอร์ที่ถือว่ามีสติมากกว่าก็ยังตอบรับเสียงหวานกลับไป


“เย็xแมทหน่อย เย็xแมทหน่อยยยย” วิคเตอร์หัวเราะกับคำขอร้องออดอ้อนแบบแปลกๆ ของแมท สองมือที่โอบอุ้มก้นแมทบีบแรงๆ เป็นการตอบรับ


“เดี๋ยวโดนแน่ๆ” แมทหัวเราะคิกคัก วิคเตอร์เอียงหน้าไปหอมแก้มแมทที่เอาจมูกซุกซอกคอเขาอยู่ด้วยความมันเขี้ยว ตลอดทางที่นั่งรถกลับมารีสอร์ท ไอ้เอเลี่ยนมือซนไม่หยุด ล้วงเป้า จับไข่ จับเค ของเขาจนมันแข็งสู้มือ แต่ก็ต้องจับเด็กน้อยให้อยู่ในความสงบเรียบร้อยเพราะเพื่อนๆ ทุกคนกลับพร้อมกัน โชคดีที่เมาๆ กรึ่มๆ กันถ้วนหน้าเลยไม่ค่อยมีคนสนใจเขาสองคนเท่าไหร่ ไหนจะคนที่เมาน้อยกว่าต้องคอยดูแลคนเมามากกว่าที่อ้วกกันสามสี่คน


“เตอร์ร์ร์” แมทเรียกชื่อสามีตัวเองเสียงยานคางตอนที่วิคเตอร์เปิดไฟในบ้านเพื่อให้ความสว่าง วิคเตอร์วางแมทลงบนโซฟาตัวใหญ่สีเทา จัดการถอดเสื้อผ้าแมทออกจนหมด เอเลี่ยนน้อยตัวแดงเพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์ไปทั้งตัว


“ไหน ใครหยั่กไหเตอร์เย็ท” วิคเตอร์ถามเป็นภาษาไทยเสียงแปร่ง แมทลืมตาแล้วยิ้มอ้อล้อก่อนจะยกสองมือขึ้นพร้อมกัน


“แมททท แมทเองงง” วิคเตอร์หัวเราะ เดินเข้าไปในโซนห้องนอน ขนผ้านวมสองผืน หมอนสองใบ และเจลหล่อลื่นที่ทิ้งไว้บนเตียงติดมือมา กะว่าเอากันจนหมดแรงจะได้นอนตรงนี้ไปเลย เขาวางผ้านวมกับหมอนไว้บนโซฟาเดี่ยว ถอดเสื้อผ้าออกจนเปลือยเปล่า


“แมท ยักษ์น้อยอยู่นี่” วิคเตอร์นั่งบนโซฟาตัวใหญ่พร้อมกับใช้มือขวารั้งรูดอาวุธตัวเอง แมทเด้งตัวลุกขึ้นนั่งมองยักษ์น้อยตาเป็นประกาย วิคเตอร์ยักคิ้วขวาให้สองที แมทคลี่ยยิ้มหวาน และคลานเข้าหาวิคเตอร์ ก่อนจะใช้ปากครอบครองยักษ์น้อยอย่างรวดเร็ว…



“อะ! อะ! เตอร์! เตอร์!” วิคเตอร์คำรามตอบรับกับเสียงกรีดร้องของแมท และเด้งเอวใส่แมทไม่ยั้งจนตัวแมทสั่นคลอนอย่างรุนแรง ใบหน้าแดงก่ำเพราะหล้าสะบัดไปมาอย่างมึนเมาและเสียวซ่าน


ปับ! ปับ! ปับ! ปับ!


“อ้า!!” แมทจิกแผ่นหลังวิคเตอร์และครูดเนื้อจนผิวเนื้อสีแทนของวิคเตอร์ขึ้นรอยเล็บแดง วิคเตอร์ร้องซี๊ดเพราะความเจ็บแต่ก็รู้ว่าแมทเล็บสั้น เนื้อไม่ถลอกติดซอกเล็บแมทแน่นอน


“อ่า!” วิคเตอร์หยุดกระแทกใส่แมท ร่างเล็กทิ้งสองแขนลงบนพื้นเหนือหัว นอนหอบหายใจจนอกกระเพื่อม วิคเตอร์ใช้สองแขนโอบร่างแมทไว้และค่อยๆ อุ้มให้ลุกขึ้นทั้งที่ด้านล่างยังไม่หลุดออกจากกัน แมทลุกขึ้นนั่งคร่อมตักวิคเตอร์อย่างเมาๆ แถมตอนนี้ยังโดนกระแทกจนหมดแรง เลยทิ้งหัวซบไหล่วิคเตอร์จนหัวห้อย แต่คิ้วก็ย่นน้อยๆ เพราะความอึดอัด คับแน่นและความเสียววูบตรงท้องน้อยที่โดนลูกชายวิคเตอร์ก่อกวนอยู่ด้านในจนต้องขยับเอวเบาๆ เพื่อผ่อนความเสียว


“แมท ขยับแรงๆ สิ” วิคเตอร์กระซิบข้างหูขวาของแมท สองมือลูบหลังแมทเบาๆ


“อื้อออ เตอร์ แมทเหนื่อยแล้ว” เอเลี่ยนน้อยครางอย่างอ้อนๆ ขยับหัวถูไหล่อ้อนเพิ่มด้วย วิคเตอร์กัดฟันแน่น เพราะกำลังได้ที่


“น่าแมท อย่าให้เตอร์ค้างสิ” วิคเตอร์จูบขมับแมทไปที มือขวายกลูบหัวแมทเบาๆ


“แมทม่ายหวายแล้ววว” แมทครางอ้อแอ้เป็นภาษาไทย แต่วิคเตอร์จับใจความได้ ยักษ์ใหญ่พ่นลมหายใจ กลอกตาเซ็งๆ นึกอยากจับไอ้เด็กอวดดีก่อนหน้านี้ตีก้นให้เนื้อแตก เรียกร้องจะเอา สุดท้ายทิ้งกันกลางทางซะงั้น


วิคเตอร์คำรามฮึ่มๆ อย่างหงุดหงิด และค่อยๆ ยกแมทขึ้นจนที่เชื่อมกันไว้หลุดออกจากกัน แมททำท่าจะทิ้งตัวหงายหลังลงพื้น วิคเตอร์รีบประคองไอ้ตัวจ้อยไว้ และลุกขึ้นยืนพร้อมแมทที่ยืนโงนเงนๆ วิคเตอร์พาแมทก้าวอีกสองก้าวเพื่อไปนั่งบนโซฟา ก่อนที่ตัวเขาจะรีบจัดการเอาผ้านวมปูกับพื้นหน้าโซฟา วางหมอนลงได้ก็อุ้มแมทลงมานอนข้างล่าง แมทนอนพลิกตัวไปมาบนผ้านวม วิคเตอร์ยืนเท้าเอวก้มมองแมทอย่างเซ็งๆ เลื่อนสายตามามองไอ้ยักษ์น้อยที่ตั้งโด่พร้อมรบแล้วส่ายหัว


“เตอร์…” แมทพึมพำ สองมือปัดป่ายไปรอบตัวราวกับกำลังหาหมอนข้างมีชีวิตประจำตัวอย่างวิคเตอร์ คนที่เพิ่งเซ็งเพราะอารมณ์ค้าง คลี่ยิ้มด้วยความเอ็นดู ก่อนจะนั่งลงข้างๆ แมท


“ตื่นมาเมื่อไหร่โดนจนขนต้องคลานแทนเดินแน่ไอ้เอเลี่ยน”


“ฮื่อ… ฮึ? ฮึๆๆๆ” วิคเตอร์หัวเราะเบาๆ กับรอยยิ้มแป้นแล้นทั้งที่ยังหลับตา ไม่รู้ว่าตอบรับหรือว่ายังไง แต่เขาถือว่าแมทรับรู้สิ่งที่เขาบอกแล้ว


วิคเตอร์ล้มตัวลงนอนบนหมอนอีกใบ ดึงแมทเข้ามาซ้อนด้านหน้าตัวเอง จูบขมับแมทไปหนึ่งทีและคำรามเบาๆ เพราะอารมณ์ที่คั่งค้าง แต่ก็ข่มใจให้นอนหลับ แขนขวากอดเอวแมทแน่น ลูกชายเขาตั้งตรงอยู่ตรงหว่างขาแมท อยากจะทำต่อให้เสร็จ แต่เขาก็อยากจะเสร็จเพราะเอเลี่ยนช่วยทำมากกว่า


กว่ายักษ์น้อยจะสงบได้ ยักษ์ใหญ่ก็หลับไปก่อนแล้ว





 
พี่เตอร์เราค้างอีกละ 555555 นังแมท หล่อนอ้อนผัวแล้วหล่อนก็หนีเขา ทิ้งเขาไว้กลางทางนะยะ เดี๋ยวฉันก็ไปช่วยเองซะหรอก -.,-

นังเนกับเพื่อนนี่เกาะติดเหมือนเห็บหมานะ หล่อนมีจุดประสงค์อันใดกัน แต่ไม่ว่าจะจุดประสงค์ไหน หล่อนต้องโดนทุบสักทีค่ะ

ยังอยู่กันที่ทะเลอยู่เนาะ ขอเวลาให้สองผัวเมียเขาได้พักผ่อนก่อนจะไปเจอเรื่องหนักๆ หมายถึงงานค่าาา งานหนักไง ทั้งสองคนทำงานเย้อออออ / เสียงสู๊งงงง

เอาจริงๆ สร้างกระแสไปงั้น กลัวคนอ่านหาย 555555 เรื่องราวพาร์ทนี้จะไปเรื่อยๆ ตามคอนเส็ปต์นิยายของขุ่นเจ้นี่แหละค่า

ยังไงก็อยู่ด้วยกันไปจนจบก่อนเนาะ ใครรออ่านหนังสือก็อีกนานเลย เรื่องนี้เขียนสดอัพสด ไม่ได้สต็อกเรื่องไว้เลยค่ะ เขียนไปเรื่อยๆ จนจบแล้วค่อยทำหนังสือ แต่ต้องจบภายในปีนี้แหละ ยืดนานไปเดี๋ยวนานเกิน จะกลายเป็นย้วยซะก่อน เส้นเรื่องทุกอย่างล็อคไว้หมดแล้ว เหลือให้ตอมเขียนให้จบนี่แหละ 55555

มีใครยังจำพี่แซ็คได้มั้ย พี่แซ็คใกล้มาแล้ววววนะ ฮี่ๆ 



เจอกันในส่วนถัดไปค่ะ

ขอบคุณคนอ่านทุกคนเลยนะคะที่ยังรออ่านนิยายเรื่องนี้เสมอ ขอโทษที่หายไปนานนะคะ แต่สัญญาว่าจะไม่ดองแน่นอน ไม่ทิ้งคนอ่านแน่ๆ ค่ะ อยู่ด้วยกันมาตั้งแต่พาร์ทแรกจนพาร์ทสุดท้ายละเนอะ ^__^

ขอบคุณทุกเม้นต์ ทุกโหวตที่มีให้นิยายเรื่องนี้ ขอบคุณทุกการติดตามทั้งแบบแสดงตัวตนและไม่แสดงตัวตน ขอบคุณคนอ่านทุกคนที่รักนิยายเรื่องนี้ในแบบที่มันเป็นค่ะ



แท็ก #LoveNoBoundaries

[cchompoo]