:Love ♥ no boundaries: ตอนพิเศษส่งท้าย บ๊ายบาย [END] 22.09.18
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: :Love ♥ no boundaries: ตอนพิเศษส่งท้าย บ๊ายบาย [END] 22.09.18  (อ่าน 810675 ครั้ง)

ออฟไลน์ EverGreen™

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1684
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +192/-1
Re: ::Love ♥ no boundaries ||Only You|| {EP.29 100%}:01.03.59:
«ตอบ #1020 เมื่อ02-03-2016 18:48:06 »

เอิร์ธ  :กอด1:

ออฟไลน์ wonwon

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 58
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0
Re: ::Love ♥ no boundaries ||Only You|| {EP.29 100%}:01.03.59:
«ตอบ #1021 เมื่อ02-03-2016 19:07:40 »

อ่านEp.นี้แล้ว เอิร์ท เรากลับมาชอบแกแล้วนะ555

รักสามเศร้า อย่างไรก็ต้องมีคนนึงเจ็บนะเอิร์ท  เพราะฉะนั้นเดินตรงไปรับยา(แก้โรคปวดหัวใจ)กับพี่อาร์มที่ช่อง2เลยคะ พี่อาร์มรอหนูมาครึ่งปีแล้วอ่ะ อิอิ 


ปล.ดีใจที่เอิร์ทเลิกกับขวัญได้เด็ดขาดซะที 

ออฟไลน์ cocococoa

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 11
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +0/-1
Re: ::Love ♥ no boundaries ||Only You|| {EP.29 100%}:01.03.59:
«ตอบ #1022 เมื่อ03-03-2016 20:09:48 »

สงสารเอิร์ธเหมือนกัน  แต่ตอนนี้คิดถึงวิคเตอร์แล้ว
 :katai5:
 :hao6:

ออฟไลน์ คุณเจ้

  • Follow your heart, but take the brain with.
  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 527
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +263/-8
Re: ::Love ♥ no boundaries ||Only You|| {EP.30 55%}:04.03.59:
«ตอบ #1023 เมื่อ04-03-2016 23:16:40 »


Only You EP.30 :: Scare. [55%]



“สรุปว่าเขาจะเดินทางมาวันไหนกันแน่” ผมเขี่ยข้าวกล้องในจานไปมาด้วยอาการเซ็งๆ หิวน่ะมันหิวอยู่แล้ว ผมก็หิวอยู่ตลอดเวลานั่นแหละ เพียงแต่มันคงจะดีถ้าผมได้ออกไปหาอะไรทานกับเพื่อนๆ บ้าง
   

“คงเป็นกลางเดือนนี้แหละครับ อย่างที่บอก เขาเปลี่ยนใจรอให้หนังปิดกล้องไปเลยทีเดียว จะได้มาอยู่ที่ไทยแบบยาวๆ” ผมถอนหายใจ เขี่ยเนื้อปลาแซลมอนพร่องน้ำมันไปมาอย่างเลื่อนลอย
   

“แล้วก่อนเขาจะมา ขอผมออกไปข้างนอกไม่ได้รึไง” ออสตินเลิกคิ้วขึ้น สายตาที่มองมาเป็นคำถามประมาณว่า จำไม่ได้รึไงว่า…
   

“คุณโดนเขากักบริเวณอยู่นะครับ…” ผมถอนหายใจแรง ทำหน้าเบื่อหน่ายเต็มที่


“…แล้วเอาเข้าจริงๆ คุณก็ยังกลับบ้านได้ ไปเรียนหนังสือตามปกติ และยังคงไปฟิตเนสได้เหมือนเดิม” ผมกลอกตาอย่างเซ็ง อยากจะเอาช้อนสีเงินเขวี้ยงใส่หน้าพ่อบอดี้การ์ดเหลือเกิน
   

“ผมหมายถึงว่าให้ผมได้ออกไปเที่ยวบ้าง ไม่ใช่เที่ยวกลางคืนก็ได้ เที่ยวตอนกลางวัน เดินห้าง เข้าร้านหนังสือ หรืออะไรก็ได้ที่ไม่ใช่อยู่แต่ในห้องสี่เหลี่ยมยักษ์นี่” ผมบอกด้วยเสียงอดทนอดกลั้น แต่กระนั้นก็ตักข้าวปลาแซลม่อนเข้าปากไปหนึ่งคำ อืม… อร่อยดี ผมว่าผมคงติดใจอาหารคลีนอย่างจังแล้วละ
   

“ที่เขาโกรธคุณอยู่ทุกวันนี้มันยังไม่พออีกเหรอครับ”
   

“แล้วที่เขาทำกับผมมันยังไม่พออีกรึไง” ผมวางช้อนข้าวลงอย่างแรง รู้สึกขุ่นเคืองอยู่ในอกไม่เบาที่เขาพูดเหมือนผมทำผิดอยู่ฝ่ายเดียว แล้ววิคเตอร์นั้นทำถูกต้องแล้ว
   

“แต่คุณหนีเที่ยวนะครับ”
   

“แต่เขานอกใจผม” ออสตินยกมือสองข้างขึ้นเป็นท่ายอมแพ้ สีหน้าเขาดูเหนื่อยใจ
   

“ปัญหานี้คุณเคลียร์กับเขาเถอะครับ”
   

“ก็แล้วทำไมเขาถึงไม่โทรหาผม ไม่ยอมคุยกับผมล่ะ” โทรหาแต่ออสติน นี่ถ้าไม่อยู่ด้วยกันแทบจะตลอดเวลาผมจะคิดว่าออสตินนี่แหละชู้ตัวจริง ส่วนอันเดรียนานั่นตัวหลอกอีกที
   

“เขาคงอยากคุยกับคุณแบบตัวต่อตัวมั้งครับ” แต่มันทำให้ผมอึดอัดและรู้สึกหวาดหวั่น
   

วิคเตอร์ไม่ยอมคุยกับผมอีกเลยหลังจากวันที่ผมหนีไปเที่ยวกับเพื่อนๆ เพราะรู้สึกเบื่อกับการทะเลาะกับวิคเตอร์ และรู้สึกอกหักรักคุดกับการที่รับรู้ว่าแฟนตัวเองไปนอนกับผู้หญิงคนอื่น ผมเลยอยากจะปลดปล่อยออกไปบ้าง ตอนแรกผมขอดีๆ แล้ว แต่เขาไม่ให้ ไม่ยอม เสียงแข็งว่าห้ามไป มีการโทรหาบาส ให้บาสโทรมาบอกพ่อกับแม่ผมด้วยว่าให้ห้ามผมอย่าออกไปไหนในตอนกลางคืน ซึ่งบาสไม่ได้โทรหาพ่อกับแม่ผมหรอก เขาโทรมาบอกผมให้รับรู้ไว้ แล้วเอาเข้าจริงพอผมลองไปขอพ่อกับแม่ ทั้งสองคนก็ไม่อยากให้ผมไปแม้ว่าไอ้แชมป์จะโทรมาการันตีว่าจะส่งผมถึงบ้านอย่างดี แต่แม่ก็ไม่อยากให้ไปอยู่ดี ผมอึดอัดและเบื่อหน่ายเลยหนีไปเที่ยว แล้วก็กลายเป็นเรื่องเมื่อวิคเตอร์รู้เข้า เขาโมโหมากแบบมากๆ แล้วก็สั่งให้ออสตินมาตามตัวผมกลับนั่นแหละ
   

แต่พอผมสร่างเมา วันต่อๆ มาผมก็ไม่ได้คุยกับวิคเตอร์อีก เขาไม่โทรหาผมโดยตรง แต่เลือกจะโทรหาออสตินและสั่งให้พ่อหัวเกรียนเฝ้าผมไว้ดีๆ ไปรับไปส่งผมให้ตรงตามเวลา ช่วงเวลาที่เล่นฟิตเนสออสตินก็จะไปนั่งรอรับกลับบ้าน (บ้านผม) แต่พอขึ้นเดือนธันวาคมได้เกือบสิบวัน เขาก็พาผมมาพักที่แมนชั่นเพื่อมารอเจอกับวิคเตอร์ แต่ผ่านมาสี่วันแล้ว ไอ้ยักษ์ก็ยังไม่โผล่หน้ามา นั่นยิ่งทำให้ผมจะประสาทกิน
   

เขาไม่ยอมพูดกับผม เราไม่ได้คุยกัน ยังไม่ได้เลิกกัน ยังไม่ได้เคลียร์กันจริงจัง แล้วเขายังจับเอาผมมาไว้ในห้องสี่เหลี่ยมคนเดียวโดยมีออสตินคอยเฝ้าตลอดเวลา ทำให้ผมเหมือนจะเป็นบ้า เพราะผมรอคุยกับเขาอยู่ แต่การที่ไม่รู้ความเคลื่อนไหวอะไรจากเขาเลยมันทำให้ผมพะว้าพะวง ผมคิดแผนการเตรียมรับมือกับเขาไว้เยอะแยะมากมาย แต่สี่วันที่ผ่านมาแผนการพวกนั้นเริ่มขาดๆ หายๆ เพราะเขายังไม่มาสักที แถมไม่บอกวันเดินทางที่แน่นอนด้วย มันทำให้ผมจิตตกเล็กๆ กับการที่ต้องรู้สึกผวาหรือสะดุ้งทุกครั้งที่ได้ยินเสียงเปิดประตู แต่กลับกลายเป็นว่ามีออสตินแค่คนเดียว
   

ถ้าหากเขากำลังเล่นสงครามประสาท กดดันให้ผมรู้สึกหวาดกลัวเขาว่าจะโผล่มาตอนไหน แล้วโผล่มาด้วยอารมณ์ไหน ผมบอกเลยว่าเขาทำได้ดีทีเดียว เพราะใจผมไม่ค่อยจะอยู่กับเนื้อกับตัวสักเท่าไหร่
   

“อยากดูหนัง” ผมเอ่ยลอยๆ หลังจากทานข้าวเสร็จ
   

“อยากดูเรื่องออะไรครับ ลิสต์มา เดี๋ยวผมไปซื้อให้” ผมถอนหายใจ หันไปมองหน้าบอดี้การ์ดตัวใหญ่ไหล่หนาด้วยสายตาหน่ายๆ
   

“ผมอยากดูหนังโรงฯ”
   

“รอเจอคุณเรย์มอนด์ก่อนดีกว่าครับ”
   

“แล้วเมื่อไหร่คุณเรย์มอนด์ของคุณจะมาล่ะฮะ?! ทำงานจริงรึเปล่าก็ไม่รู้ อาจจะแอบไปหาชู้อยู่ก็ได้ อ้อ ไม่ต้องสิ อยู่ในกองถ่ายด้วยกันอยู่แล้วนี่” ผมยิ้มเยาะเมื่อนึกถึงหน้านางเอกหนังของเขา เหอะ ขนาดหนังไม่ใช่แนวรักๆ ใคร่ๆ โมเม้นต์ของสองคนนั้นก็รุนแรงเหลือเกิน และดูท่าจะแรงยิ่งขึ้นเมื่อชารอนเลิกกับแฟนหนุ่มแล้ว
   

“จินตนาการเป็นเรื่องที่ดีนะครับ แต่บางทีจินตนาการอะไรเองมากไป ผมว่ามันอาจจะเป็นอาการทางจิตได้” ผมหันไปจิกตาใส่ออสติน อีกฝ่ายเลิกคิ้วขึ้นกวนๆ กลับมา
   

“แล้วคุณจะไปไหนก็ไปสิ มายืนอยู่ได้ ผมเบื่อหน้าคุณจะตายอยู่แล้ว”
   

“ไม่เคยมีบันทึกไหนบอกนะครับว่ามีการตายเกิดขึ้นเพราะเบื่อหน้าใครสักคน” บางทีหมอนี่ก็เป็นคนดี พูดจาดี พูดจาให้กำลังใจกัน แต่หลายๆ ครั้งไอ้บ้านี่เป็นคนที่ผมอยากถีบปากที่สุดในโลก
   

“ผมเบื่อ เฝ้าอยู่ได้ ผมไม่ใช่นักโทษนะ!” ผมแทบจะตะคอกออกมา แต่ก็เบรกตัวเองเอาไว้ให้เป็นแค่พูดเสียงเหวี่ยงเท่านั้น คือผมจะสติแตกอยู่แล้ว รอไปวันๆ แบบที่ไม่รับรู้ข้อมูลอะไรมันอึดอัดจะตายห่า
   

“ผมว่าสถานะคุณตอนนี้ก็ไม่ต่างจากนักโทษหรอกครับ คุณทำผิดกฎ”
   

“กฎหมายบ้านเมืองไหนเหรอที่บอกว่าการหนีเที่ยวกลางคืนมันผิด” ผมรู้สึกหงุดหงิดกับท่าทีนิ่งๆ น้ำเสียงราบเรียบของเขาซะเหลือเกิน ให้ตายเหอะ ขอยาระงับประสาทสักแผงซิ!
   

“The Victor Raymond’s rule, Got it?” นี่มันบ้านป่าเมืองเถื่อนชัดๆ!
   

ผมลุกขึ้นยืนแล้วเดินกระแทกเท้ากลับเข้าไปในห้องนอน หยิบแม็คบุ๊คมาเปิดเล่น หาหนังในอินเตอร์เน็ตแบบถูกลิขสิทธิ์ดู มือถือผมก็ถูกริบไว้กับออสติน แน่นอนว่าออสตินไม่ได้ยึดเองหรอก ถูกสั่งมาให้ยึดอีกที ผมจะใช้โทรศัพท์ได้ก็ต่อเมื่อพ่อกับแม่โทรมาหา หรือผมจะโทรหาใครสักคน แต่ออสตินต้องยืนอยู่ด้วยและห้ามคุยเกินกว่าสิบห้านาทีอีกต่างหาก
   

นักโทษที่อยู่ในคุกเขามีชีวิตแบบนี้มั้ย ถ้าไม่ ผมขอเข้าไปอยู่ในนั้นแทนได้หรือเปล่า ถ้ามันจะไม่เข้มงวดเท่านี้ อ้อ หรือไม่ก็ให้ไอ้ยักษ์วิคเตอร์ไปเป็นผู้คุมในเรือนจำเลยเถอะ
   

แล้ววันนี้ก็ผ่านพ้นไปแบบเบื่อๆ และผ่านพ้นไปอย่างหวาดระแวงว่าวิคเตอร์จะมาหรือเปล่า แต่เขาก็ไม่ได้มา พอตกกลางคืนผมก็อาบน้ำเข้านอนตามปกติ ออสตินออกไปนอนโรงแรมด้านนอกตามที่วิคเตอร์หาไว้ให้ ไม่รู้จะระวังอะไรนักหนา ถ้าออสตินจะปล้ำผมจริงๆ ละก็ เขาทำไปนานแล้วมะ จะหวงอะไรช่วยดูหนังหน้าแฟนตัวเองหน่อยได้มั้ยไอ้หนวด ผมนอนเล่นเฟซบุ๊ค แชทกับคุณแซ็ค กับคุณอันเดร คุณเบนสนุกสนาน อย่างน้อยพวกเขาก็ทำให้ผมยิ้มได้บ้าง อ้อ ผมแอดอดัมกลับมาเป็นเฟรนด์แล้วด้วย เขางงๆ ว่าทำไมผมแอดกลับมา ผมเลยตีเนียนไปว่าลบเฟซบุ๊คผิดคน
   

ผมก็แค่คุยกับพวกเขาผ่านหน้าจอ ไม่บังอาจไปคุยกันบนเตียงแบบที่วิคเตอร์ทำหรอก
   

   


เช้าวันต่อมาผมตื่นนอนตอนประมาณเจ็ดโมงเช้า ผมเข้าไปอาบน้ำในห้องน้ำ แล้วใส่ชุดคลุมอาบน้ำออกมา กะว่าจะออกไปทำอาหารคลีนในครัวทานแล้วค่อยกลับเข้ามาแต่งตัว แต่ตอนที่กำลังเดินผ่านห้องนั่งเล่นของแมนชั่น ใจผมก็กระตุกวูบและแทบจะหล่นไปอยู่ตาตุ่ม
   

“Hi, baby.” วิคเตอร์ยิ้มเยิ้ม ตรงหน้าเขาคือไวน์ขาวหนึ่งขวด วิสกี้สองขวด กับบุหรี่ที่แกะใช้แล้วหนึ่งซอง มีไฟแช็ควางอยู่บนซองบุหรี่ ไวน์ขาวหมดไปแล้ว วิสกี้ก็หมดไปแล้วหนึ่งขวด อีกขวดเหลืออีกประมาณครึ่งหนึ่ง ผมยืนอยู่ตรงข้ามกับเขา กลืนน้ำลายลงคอช้าๆ วิคเตอร์ยกแก้วเหล้าขึ้นดื่มจนหมด แล้วเทใหม่อีกแก้ว
   

“คุณ… คุณมาถึงเมื่อไหร่ครับ” ผมถามเสียงเบาหวิว พยายามตั้งสติให้อยู่กับร่องกับรอย เขามาในตอนที่ผมไม่ทันตั้งตัว แผนการที่คิดจะรับมือกับเขามลายหายไปหมด
   

“เมื่อคืนตอนที่รักหลับไปแล้วไงครับ” เขาแสยะยิ้ม ผมรู้สึกไม่ค่อยชอบเท่าไหร่ที่เขาพูดจาเพราะเกินไป เหมือนตั้งใจพูด ผมเม้มปากเพื่อไม่ให้มันแห้งผาก
   

“ทานข้าวเช้ามั้ยครับ เดี๋ยวผมทำให้ เลยเวลาของคุณมาแล้วนิดหน่อย แต่ยังไม่สายมากนัก” ผมพยายามพูดอย่างสงบและใจเย็น วิคเตอร์ยิ้มเมากลับมา ยกเหล้าขึ้นดื่มอีกแก้ว ดวงตาคู่คมหยาดเยิ้มเพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์
   

“ไม่ล่ะ ยังไม่หิว คิดถึงนายจัง มานั่งใกล้ๆ ซิ” เขาพูดเสียงอ้อแอ้ ตบตักตัวเองเสียงดัง ถ้าในเวลาปกติผมคงจะเดินเข้าไปหาเขาแล้ว แต่เวลานี้ผมไม่อยากเข้าใกล้เขาเลย เขาดูแปลกๆ ยังไงไม่รู้
   

“มาสิ” เขาเลิกคิ้วขึ้น ตบตักตัวเองเน้นๆ อีกสองสามที แต่ผมก็ยังยืนแช่แข็งอยู่กับที่ วิคเตอร์หยุดยิ้ม จ้องผมแววตาแข็งกร้าว แล้วก็ตะคอกดังลั่นห้อง
   

“บอกให้มาไง!! เดินมาสิวะ!!” ผมสะดุ้งโหยง หัวใจเต้นรัวและเร็ว ลมหายใจแทบหยุดหายไปเมื่อสบตาคู่คมคู่นั้นที่จ้องอย่างกับจะฆ่ากันให้ตาย สีหน้าเขาหยาบกระด้างจนผมไม่อยากเข้าไปใกล้
   

“ดื้อกับฉันเหรอ?! คิดดีแล้วใช่มั้ย?!” เขาถามเสียงกระแทก น้ำตาผมเอ่อคลอที่ขอบตา ขาขวาก้าวออกไปอย่างเชื่องช้า ค่อยๆ เดินเข้าไปหาอีกฝ่าย พอไปถึงตัวเขา วิคเตอร์ก็กระชากแขนผมจนผมร้องออกมาเบาๆ แต่เขาก็ไม่สนใจ จับผมนั่งลงบนตักให้หันข้างเข้าหาเขา สองแขนเขาโอบรัดผมไว้แน่นจนผมนิ่วหน้า
   

“วะ… วิค…” เขาคลี่ยิ้มของคนเมาออกมา แก้มแดงปลั่ง ดวงตาเยิ้มฉ่ำไปหมด เขายื่นหน้ามาหอมแก้มขวาผมอย่างหนัก กดแช่ไว้อย่างแรง ผมปล่อยให้เขาทำตามที่ใจชอบทั้งที่ในใจเริ่มกลัว ผมพยายามกลั้นน้ำตาไม่ให้ไหลออกมา ปล่อยให้วิคเตอร์ขยี้แก้มผมอย่างรุนแรง
   

“คิดถึงจังเลย เด็กดื้อของฉัน หึๆ” เขายิ้มมุมปากแบบมีเลศนัย ผมมองเขาด้วยดวงตาสั่นระริก น้ำตาเอ่อในดวงตาทั้งสองข้าง วิคเตอร์ยกมือขวาขึ้นลูบผมที่ปรกหน้าผากผมอยู่เบาๆ
   

“จุ๊ๆ ร้องไห้ทำไม เจอหน้าผมต้องยิ้มสิครับที่รัก” เขายิ้มเยิ้ม ผมพยายามยิ้มตอบกลับไป แต่ก็ทำได้เพียงขยับปากสั่นๆ ของตัวเองอย่างเชื่องช้า
   

“ยิ้มซิ” ดวงตาสีน้ำผึ้งข้นจ้องมองผมอย่างกดดัน ผมตัวสั่น ใจสั่นไปหมด ค่อยๆ คลี่ยิ้มให้เขาอย่างยากลำบาก วิคเตอร์ยิ้มพอใจเมื่อเห็นผมยิ้มให้ตามที่เขาสั่ง ก่อนจะก้มหน้าลงมาจูบหน้าผากผมอย่างแรง เขาทั้งกดจูบและสูดดมหน้าผากผมแช่ไว้ ผมตัวสั่นน้อยๆ หัวใจแกว่งไกวแปลกๆ
   

“ตัวหอมจังเลย…” วิคเตอร์หัวเราะเสียงเล็กเสียงน้อย แล้วใช้มือขวากระตุกเชือกผูกเอวเสื้อคลุมอาบน้ำออก เขาแหวกชุดคลุมออกจนเห็นร่างเปลือยเปล่าของผม มือขวาเขาเลื่อนลงไปลูบๆ คลำๆ กลางลำตัวผมไปมา ผมมองเขาด้วยความหวาดหวั่น น้ำตายังคงคลอเต็มเบ้าตา
   

“รู้มั้ยว่าฉันรักนายมากแค่ไหน ฮึ? รู้มั้ยครับที่รัก” ริมฝีปากผมสั่น น้ำตาตั้งท่าจะไหลออกมา ลำคอแห้งผาก หัวใจเต้นช้าลงแต่จังหวะแสนจะหนักหน่วง กลางลำตัวที่วิคเตอร์ลูบคลำอยู่ทำท่าว่าจะขยายขึ้นเรื่อยๆ ทั้งที่จริงผมไม่ได้มีอารมณ์อย่างว่าเลยสักนิด
   

“ว่าไง รู้มั้ย” เขาเลิกคิ้วขึ้น ส่งรอยยิ้มคล้ายจะใจดีมาให้ แต่ผมรู้ว่ารอยยิ้มนั้นมันต้องมีอะไรบางอย่างซ่อนอยู่
   

“ระ… รู้ครับ” วิคเตอร์ถมน้ำลายใส่ปลายนิ้วมือแล้วเลื่อนมือลงไปที่ช่องทางด้านหลังของผม นิ้วชี้กับนิ้วกลางของเขาค่อยๆ กดแทรกเข้าไปด้านใน ผมค่อยๆ เผยอปากขึ้นตามความรู้เสียวและอึดอัดที่เกิดขึ้น วิคเตอร์จ้องหน้าผมด้วยใบหน้าเรียบนิ่ง แล้วสักพักเขาก็กดนิ้วลงด้านในอย่างแรงจนผมอ้าปากกว้าง ใบหน้าเหยเกเพราะเสียววูบ
   

“อ้า…”
   

“รู้แล้วทำไมถึงขัดคำสั่งฉัน ทำไมถึงไม่เชื่อฟังกัน!” เขากัดฟันแล้วพูดด้วยน้ำเสียงกดต่ำ แววตาแข็งกระด้างของเขาจ้องมองผมด้วยความโมโหสุดขีด ใบหน้าคมขบแน่นจนกรามขึ้น ผมย่นคิ้ว หายใจหอบ สะโพกพยายามบิดหนีจากความทรมานและความเสียวที่เกิดขึ้น แต่วิคเตอร์กลับดันนิ้วเข้าไปลึกกว่าเดิมเพื่อทำให้ผมนิ่งอยู่กับที่
   


“อะ… วิคเตอร์ อะ! อย่า…” ผมเปล่งเสียงแหบแห้งของตัวเองออกมา แก่นกายทรยศขยายตัวชูชันขึ้นเพราะความเสียวจากทางด้านหลัง ผมไม่ได้อยากมีอารมณ์เลย แต่กลไกร่างกายผู้ชายมันถูกปลุกง่ายเหลือเกิน
   

“โอ๋ๆ อย่าร้องไห้ อย่าร้องเลยนะ ฮื้อ?” เขาดึงนิ้วออกจากด้านหลังผม แล้วก้มหน้าลงมากดจูบบนริมฝีปากผมอย่างรุนแรง เขาไม่ได้ลุกล้ำเข้าไปด้านใน ทำเพียงแค่ใช้ริมฝีปากเขาขยี้ริมฝีปากผมจนเจ็บ จนผมต้องยกมือมาดันหน้าเขาออกไป ผมจ้องหน้าเขาทั้งน้ำตา วิคเตอร์ยิ้มเหมือนคนสติหลุด มือขวาเขาเลื่อนไปลูบคลำกลางลำตัวผมแผ่วเบา
   

“คุณเมาอยู่นะ ไว้หายเมาค่อยคุยกันเถอะ” ผมทำท่าจะลุกขึ้นออกจากตักเขา แต่ก็ต้องตกใจแทบใจหายวาบ เมื่อโดนมือขวาเขาพุ่งมาบีบที่คางอย่างแรง
   

“วิคเตอร์ เจ็บนะ!” ผมพยายามแงะมือเขาออก แต่เขาบีบไว้แน่นมาก ผมน้ำตาไหลออกมาด้วยความกลัว มองใบหน้าหยาบกระด้างของเขาแล้วก็ห้ามน้ำตาเอาไว้ไม่อยู่
   

“คนทำผิดมีสิทธิ์ต่อรองด้วยรึไง?!” เขายกคางผมขึ้น สองมือผมยกมาจับมือขวาเขาไว้ มือซ้ายของเขาโอบรัดไหล่สองข้างของผมไว้แน่นจนผมเจ็บ ผมพยายามจะดึงมือขวาเขาออกทั้งที่กลัวจนตัวสั่นไปหมด
   

“คุณมันก็ทำผิดเหมือนกันนั่นแหละ ร้ายแรงกว่าผมด้วย!” วิคเตอร์เบิกตากว้างขึ้น แววตาของเขาตอนนี้กระด้างน่ากลัว แต่ผมก็เริ่มมีน้ำโหแล้วเหมือนกัน
   

“คุณนอกใจผม คุณนอนกับคนอื่น แล้วยังจะมีหน้ามาว่าผมอีก อย่ามาทำกลบเกลื่อนหน่อยเลย!” ใบหน้าของวิคเตอร์มีแววเหี้ยมเกรียมมากขึ้น ตอนนั้นที่ใจผมหล่นวูบด้วยความหวาดกลัว
   

“เออ ฉันนอนกับอันเดรียนา!!!” เขาตะคอกใส่หน้าผม ความรู้สึกเจ็บปวดพุ่งเข้ากัดกินหัวใจผมทันที น้ำตาผมไหลออกมา ผมไม่รู้ว่าเขาพูดออกมาเพราะโมโห เพราะเมา เพราะประชด หรือเพราะเขาเอาเธอจริงๆ
   

“อยากได้ยินแบบนี้ใช่มั้ย ต้องการให้กูพูดแบบนี้รึเปล่าล่ะ??!!!” น้ำเสียงของเขาหยาบคายมากขึ้น เลเวลความโมโหในประโยคนั้นก็มีมาก เขางัดคางผมขึ้น มือซ้ายที่อ้อมมาจับไหล่ซ้ายผมไว้ก็บีบหัวไหล่ผมแน่นจนผมต้องนิ่วหน้า มันเจ็บไปหมด ผมออกแรงดึงมือเขาออก สุดท้ายหน้าผมก็เป็นอิสระจากมือเขา วิคเตอร์จ้องหน้าผมด้วยความโมโห ผมมองเขาด้วยสายตาเจ็บปวด ก่อนจะยกมือขวาขึ้นตบแก้มซ้ายเขาเต็มแรง วิคเตอร์หันกลับมามองนิ่งๆ ผมมองกลับไปทั้งที่น้ำตาไหลออกมาเงียบๆ
   

“ไอ้ชั่ว” ผมว่าเสียงนิ่ง แล้วดันตัวลุกขึ้นยืน ตั้งท่าจะเดินหนีเขาไป แต่กลับโดนเขากระชากให้หันกลับไป เขาจับผมนอนคว่ำหน้าบนตักเขา ผมดิ้นสู้ แต่เขารวบมือผมไพ่หลังเอาไว้ ก่อนจะใช้มือซ้ายมือเดียวกดข้อมือทั้งสองข้างของผมไว้ตรงบั้นท้าย
   

“ยังไม่ได้ลงโทษกันเลยจะรีบหนีไปไหน?!” เขาพูดเสียงดัง เหมือนกำลังหงุดหงิดอย่างมาก
   

“ปล่อย!” ผมพยายามดิ้นสู้ แต่ก็สู้ไม่ได้ วิคเตอร์ใช้มือขวาดึงชายเสื้อคลุมอาบน้ำขึ้นมาไว้ที่เอวผม ก่อนที่จะใช้มือขวาลูบไปบนก้นทั้งสองข้างของผมไปมา
   

“เด็กดื้อมันต้องถูกตี” ป้าบ!
   

“โอ๊ย!” พอพูดจบปุ๊บเขาก็ฟาดมือลงบนแก้มก้นขวาของผมปั๊บ มันรุนแรงจนเจ็บแสบ มันไม่เหมือนเวลาเขาตีตอนเรามีอะไรกัน ครั้งนี้เขาตีด้วยอารมณ์โกรธ ด้วยอารมณ์โมโห มันจึงรุนแรง ไม่ได้รุนแรงที่กาย แต่มันรุนแรงที่ใจ แต่เขาก็ไม่หยุดแค่นั้น
   

ป้าบ! ป้าบ! ป้าบ! ป้าบ!
   

เขาสลับตีแก้มก้นซ้ายขวาของผมไปมาอย่างแรง ผมกรีดร้องออกมาบอกให้เขาปล่อย พยายามดิ้นหนี แต่ก็ไร้ผล เขากดข้อมือจนผมรู้สึกปวด แต่เขาก็ไม่ได้คิดสงสารผมเลย
   

“ปล่อย!! ปล่อยเดี๋ยวนี้ ออกไป ออกไป!!” ผมกรีดร้องลั่นห้อง แต่วิคเตอร์ก็ยังไม่หยุดฟาดก้นผม ผมรู้สึกเจ็บ รู้สึกแสบ และผมรู้สึกทรมาน
   

“ฮือออ ฮึก!” ผมสะอื้นไห้ออกมาเพราะความกลัว ผมกลัว กลัวจนใจสั่น กลัวจนตัวสั่น กลัวไปหมด วิคเตอร์หยุดฟาดก้นผม ปล่อยมือผมให้เป็นอิสระ ผมดันตัวลุกขึ้น พอลุกขึ้นนั่งได้ ผมก็ระดมตบตีวิคเตอร์สะเปะสะปะไปหมดทั้งที่ยังสะอื้นไห้ไม่หยุด
   

เพี๊ย! เพี๊ย!
   

ผมใช้มือซ้ายตบแก้มขวาเขาเต็มแรงสองทีติดกันจนวิคเตอร์หน้าหัน ตรงบ้องหูลากลงมาช่วงรอยต่อของแก้มกับสันกรามเขานั้นแดงเถือก เขาหันกลับมามองอย่างโกรธจัดแล้วรวบผมเข้าไปกอดเอาไว้แน่นจนผมทำอะไรเขาไม่ได้ แต่ผมก็ยังพยายามดิ้นให้หลุดออกจากอ้อมแขนของเขา
   

“ออกไป ไปไหนก็ไป อย่ามายุ่งกับผม จะไปนอนกับใครก็ไป!!!” ผมก้มลงกัดไหล่เขา วิคเตอร์ร้องออกมาเสียงดัง และรีบคลายอ้อมแขนที่รัดผมไว้ออก ผมได้ทีก็ตบหน้าเขาไปอีกรอบ ก่อนจะลุกขึ้นยืนบนพื้น และพยายามหมุนตัวหนีเขา สติผมไม่คงที่แล้ว ผมเดินมั่วซั่วไปหมด สายตาพร่าเบลอด้วยม่านน้ำตาที่ยังไหลออกมาไม่หยุด สมองบอกให้หนีเข้าไปในห้องนอน แต่เท้ากลับก้าวไปทางห้องครัว ขาผมสั่น แต่ผมก็พยายามก้าวหนีเขาไป วิคเตอร์ตามมาแล้วผลักร่างผมชิดกับผนังในห้องครัว ขึงสองมือผมไว้เหนือหัว แล้วเขาก็ก้มลงมาซุกไซ้ซอกคอผมอย่างรุนแรง
   

“ไม่!!! จะไปทำกับใครก็ไป แต่อย่ามาทำกับผม ออกไป!!!” เขาไม่ฟัง ไม่สนใจเสียงกรีดร้องของผม น้ำตามากมายไหลออกมา ความรู้สึกกลัว ความรู้สึกเจ็บปวดที่รู้ว่าเขาไปนอนกับใครอีกคนมาจริงๆ และเจ็บปวดที่เขาทำร้ายผมแบบนี้มันพุ่งเสียดแทงเข้าที่ใจจนผมไม่อยากจะรับมันไว้
   

“ฮือออ วิคเตอร์! ปล่อย! หยุด!” แต่เขาไม่หยุด ใบหน้าเขาซุกไซ้คอผมรุนแรง แล้วสักพักเขาก็ลากผมไปตรงเค้าน์เตอร์ครัว ผมทุบตีเขา ทั้งศอก ทั้งเข่าพยายามทำร้ายเขาให้ได้มากที่สุด พยายามดิ้นหนี แต่เขากระชากชุดคลุมอาบน้ำของผมออกจนเหลือแต่ร่างกายเปลือยเปล่า ผมก้มลงกัดแขนเขาเต็มแรง
   

“อ้ากกกก!” เขาร้องลั่นและปล่อยตัวผมออกอย่างเร็ว ผมรีบวิ่งหนี แต่ก็หนีไม่พ้นเพราะโดนเขากระชากแขนกลับมา แล้วก็โดนเขาจับนอนคว่ำหน้าซีกขวาลงบนเค้าน์เตอร์หินอ่อนเย็นเฉียบ ผมพยายามยกมือทุบตีเขา แต่ก็ไปไม่ถึง เขาใช้มือขวากดหัวผมไว้ให้แก้มแนบไปกับพื้นหินอ่อน ผมได้ยินเสียงถอดเข็มขัด และรูปซิปลง ก่อนที่จะได้ยินเสียงถมน้ำลาย เขาเอานิ้วที่เปื้อนน้ำลายมาป้ายตรงบริเวณนั้น ใช้เข่าสองข้างของเขาดันขาผมที่หุบไว้ให้อ้ากว้าง แล้วก็ดันความเป็นชายของเขาเข้ามาในตัวผม
   

“อ๊า!!!!” ผมกรีดร้อง เพราะเขาดันเข้ามาอย่างรุนแรงจนผมเจ็บ เจ็บจนหน้าเหยเก เจ็บจนน้ำตาไหลออกมาไม่หยุด เขาปล่อยมือออกจากหัวผม แล้วใช้สองมือกดข้อมือผมไว้แทน
   

“อย่าทำแบบนี้” ผมบอกเขาเสียงแหลมเพี้ยน น้ำเสียงสั่นเครือ น้ำตาไหลทะลักออกมา ผมกลัวเขา ผมกลัววิคเตอร์ ผมคิดอะไรไม่ออกแล้ว รู้อย่างเดียวว่าผมเจ็บปวดทั้งกายและใจ
   

“ฉันอยากให้นายเป็นเด็กดีของฉัน เข้าใจมั้ย” เขาก้มลงมากระซิบข้างหูผม แล้วหอมแก้มซ้ายผมที่เปรอะเปื้อนไปด้วยน้ำตา ผมหลับตาลง ปล่อยให้ร่างกายเคลื่อนไหวไปตามแรงกระแทกรุนแรงของวิคเตอร์ ดวงตาผมเหม่อลอย เฝ้ารอคอยช่วงเวลาที่เขาจะหยุดเมื่อถึงจุดพอใจ ร่างกายผมถูกบังคับจับให้เป็นไปตามที่เขาต้องการ เขาทำเหมือนว่าผมไม่มีชีวิตจิตใจ
   

“Ah! Yeah!” เขาคำรามดังลั่นยามที่ปล่อยน้ำอุ่นร้อนเข้าไปในตัวผม เสียงลมหายใจหอบกระเส่าดังแผ่วเบาที่ข้างหูผม เขาทาบทับลงมาบนแผ่นหลัง ยืนค้างอยู่ในตัวผมสักพักก็ค่อยๆ ดึงออก
   

ผมนอนนิ่ง น้ำตาไหลออกมาไม่หยุด มีเสียงสะอื้นเล็กๆ ออกมาทั้งที่ผมพยายามกลั้นไว้ ผมนอนคว่ำหน้าอยู่อย่างนั้น ผมหมดแรงแล้ว หมดทั้งแรงกาย แรงใจ ไม่อยากขยับ ไม่อยากทำอะไรแล้ว มันเป็นความรู้สึกผิดหวังจนเกือบจะหมดอาลัยตายอยาก
   

“ลุกขึ้นมา” เขาสั่ง แต่ผมก็ยังนอนอยู่ที่เดิม จนเขาต้องเป็นคนยกตัวผมขึ้นมาจากเค้าน์เตอร์ แล้วจับผมหมุนไปเผชิญหน้ากับเขา ผมหันหน้าหนี ไม่อยากมองหน้าเขาในตอนนี้ ผมยืนเหมือนคนไร้วิญญาณ ปล่อยให้น้ำตาไหลอาบสองแก้มเงียบๆ
   

“อะไร ร้องไห้ทำไม อย่าทำเป็นไม่เคยหน่อยเลยน่า” ผมสะบัดหน้ากลับมามองเขาแล้วยกมือขวาขึ้นตบหน้าเขาเต็มแรง และแถมด้วยการตบแก้มขวาเขาด้วยมือซ้ายอีกที วิคเตอร์สะดุ้งตกใจ เขาหลับตาปี๋ เพราะปลายนิ้วเฉี่ยวโดนดวงตาเขา พอเขาลืมตาขึ้นมา ผมก็มองเขาด้วยความแค้นเคือง ก่อนจะหมุนตัวเดินหนีเขากลับไปที่ห้องนอน
   

“แมท!” เสียงเขาตะโกนดังตามหลังมา ผมรีบก้าวเท้าเดินกลับไปที่ห้องนอน กะจะล็อคห้องหนีเขา แต่ก็ไม่ทันวิคเตอร์ที่เดินตามเข้ามา
   

“ออกไป!” ผมตะคอกใส่หน้าอีกฝ่าย วิคเตอร์ถลึงตาแข็งกระด้างกลับมา
   

“ไล่ตั้งแต่เมื่อกี้แล้วฉันไปมั้ย?!” เขาถามกลับมาอย่างยียวน ผมมองหน้าเขาแล้วก็รู้สึกถึงความผิดหวังที่ถาโถมเข้ามา ไม่รู้ว่าผิดหวังกับเขาประเด็นไหนกันแน่ แต่มันรู้สึกแย่ไปหมด เขาทำให้ผมรู้สึกแย่จริงๆ
   

“อย่าเข้ามาใกล้ผม” ผมเดินถอยห่างออกจากตัวเขา มองเขาด้วยใบหน้าเปื้อนน้ำตาและแววตาโกรธเคืองปนกับความผิดหวัง วิคเตอร์ที่อยู่ในอาการเมาคงไม่ได้สังเกตกิริยาของผมมากนัก เพราะตอนนี้เขายังพยายามเดินเข้ามาหาผมแบบเซๆ ทำเหมือนว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น ทำเหมือนว่าเมื่อกี้เขาไม่ได้ทำลายศักดิ์ศรีของผมเลย 
   

“ไม่เอาน่า ถึงจะยังไม่แต่งงานกัน แต่เราสองคนก็เหมือนผัวเมียไปแล้ว” เขายิ้มเผล่ หัวเราะเบาๆ อย่างเมาๆ คนเดียวและเอื้อมแขนจะมากอดผม แต่ผมเบี่ยงตัวหนีแล้วเดินหลบเขาไปที่ตู้เสื้อผ้า ตัวผมสั่นเทิ้ม ผมยกมือสั่นๆ ของตัวเองเช็ดน้ำตา พยายามคุมสติให้อยู่กับตัว วิคเตอร์จะเดินเข้ามากอดผม แต่ผมหยิบไม้แขวนเสื้อที่ทำจากไม้ขึ้นมาขู่ เขาผงะถอยหลังไป แต่รอยยิ้มยียวนกวนตีนยังประดับอยู่บนใบหน้า ยกสองมือขึ้นมาทำท่าว่ายอมแพ้


ผมหันไปที่ตู้เสื้อผ้า ยื่นแขนสั่นเทาของตัวเองไปหยิบผ้าขนหนูมาเช็ดสิ่งที่มันไหลเยิ้มตามง่ามขาออกไป ผมเห็นเลือดปนออกมาด้วยจางๆ แต่มันไม่ได้เจ็บอะไรมากมาย ผมเช็ดเสร็จก็ใส่เสื้อยืดกับกางเกงขาสั้นอย่างรวดเร็ว ยังไม่ทันจะได้เดินไปไหนก็โดนวิคเตอร์รวบตัวเขาไปกอด เขาดึงไม้แขวนเสื้อที่ผมถือมาขู่ออกจากมือแล้วปาลงพื้น ก่อนจะลากผมที่สู้รัดฟัดเหวี่ยงกับเขาไปนอนบนเตียง
   

“อย่ามายุ่งกับผมได้มั้ย!” ผมบอกอย่างรำคาญ ยกมือตีหน้าเขามั่วไปหมด พยายามออกแรงดิ้นสู้ แต่ก็โดนเขานอนก่ายกอดรัดไว้แน่นจนผมไม่สามารถขยับส่วนไหนของร่างกายได้อีกนอกจากใบหน้ากับปลายเท้า ด้านหลังผมแนบชิดกับด้านหน้าเขา วิคเตอร์ก้มหน้ามองผมด้วยสายตาเมาๆ รอยยิ้มเหมือนคนไม่มีสติปรากฏขึ้นบนใบหน้าอีกครั้ง
   

“ฉันรักนาย ฉันมีแค่นายคนเดียว” เขาก้มลงมาหอมแก้มขวาผม ผมหดคอหนี แต่เขาก็หอมไม่ปล่อย กดแช่ไว้สักพักถึงดึงหน้าออก ผมนอนหน้านิ่วคิ้วขมวด ไม่ยอมหันไปมองเขา กลิ่นเหล้า กลิ่นไวน์กับกลิ่นบุหรี่ผสมกลิ่นเหงื่อหน่อยๆ ฟุ้งออกมาจากตัวเขาจนผมต้องย่นจมูก
   

“นอนๆ นะ นอนกันเถอะ อยู่โน่นฉันต้องนอนกอดหมอนข้าง ไม่ฟินเท่ากอดนายเลยสักนิด” เขาหัวเราะอ้อแอ้ ก้มลงหอมแก้มผมอีกที ก่อนจะทิ้งหัวลงนอนบนหมอน โดยที่ขาขวายังก่ายสะโพกผมไว้ สองแขนรัดร่างผมไว้แน่น ลมหายใจของเขารดอยู่บนหัว ผมนอนนิ่ง ปล่อยให้น้ำตาไหลเงียบๆ สายตามองไปข้างหน้าแล้วคิดว่าถ้าเขาสร่างเมาคงต้องคุยกันให้รู้เรื่องกว่านี้
   

แต่ตอนนี้ผมทั้งเกลียดทั้งกลัวเขาจริงๆ ถ้าเขานอนกับผู้หญิงคนนั้นจริงๆ แบบที่ไม่ได้พูดประชด เราคงไม่ต้องคุยอะไรกันอีก


V
v
v
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 05-03-2016 23:43:28 โดย ขุ่นเจ้ »

ออฟไลน์ คุณเจ้

  • Follow your heart, but take the brain with.
  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 527
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +263/-8
Re: ::Love ♥ no boundaries ||Only You|| {EP.30 55%}:04.03.59:
«ตอบ #1024 เมื่อ04-03-2016 23:17:06 »



V
v
v


 :mew4:

ไอ้ยักษ์มาแล้ว มาพร้อมกับความรุนแรงและร้ายกาจสำหรับคนรักกัน - - หึๆ ที่เป็นอยู่ ยังแย่ไม่พอสินะ ! ใครใจร้อนจะให้เขาดีกัน อาจจะอึดอัดใจจนรำคาญอีคนเขียน 55555 แต่ทำไงด้ายยย ถ้าตามอ่านกันมา สไตล์ตอมคือค่อยๆ ไป แม้จะอมครึมก็ตาม ก็ต้องค่อยๆ อึมครึม และค่อยๆ จางไป รวบรัดตัดจบเร็วๆ มันข้ามช็อต เขียนไปรู้สึกไม่อินอีก -..- ใครหงุดหงิดสองคนนี้ หรือหงุดหงิดแมท หรือหงุดหงิดอีคนเขียน ได้แต่บอกว่า อดทนและอ่านไปพร้อมกันนะคะ ฮ่าาา

มันเป็นการกระทำที่ปวดใจนะ วิคเตอร์เคยทำกับแมทมาแล้วครั้งนึง แล้วยังมาทำซ้ำอีก อารมณ์วิคเตอร์ไม่ปกติอยู่แล้ว เจอเหล้าเข้าไป หลุดโลกกก น้องแมทก็บอบช้ำ T_T

รีบมาอัพก่อนค่ะ กลัวตัวเองจะหายไปนาน เดี๋ยวตั้งแต่วันอาทิตย์ติดงานไปจนถึงกลางเดือน เสร็จแล้วแพ็คหนังสือต่อ กรีสสสส อะไรจะคิวเยอะปานนั้น สวยเท่าอั้ม พัชราภาสุดดด -.,- แต่ตอมคิดว่ามันแว้บมาอัพนิยายได้อะ คิดว่าคงไม่ทิ้่งช่วงนาน

สำหรับพี่เขี้ยวกับเรียวจันทร์ ใครตามเรื่องนั้นอยู่ ไม่ต้องห่วงนะคะ ไม่ดองงง แต่คือจะมาช้าหน่อย เนื่องจากเร่งปิดต้นฉบับเรื่องนี้อยู่  ซึ่งก็อีกอึดใจนึงงง ตอนหลักเหลืออีกสองตอนจะเขียนจบละค่ะ แต่.... ตอนพิเศษในเล่มอีกเจ็ด-แปดตอนรออยู่ TOT แต่สู้ ! ตอนพิเศษในเล่มเหรอ =.,= หุๆ ใครอยากเห็นพี่ยักษ์เมาแล้วอ้อนเอาเมียบ้าง คริๆ นี่แค่หนึ่งตอนนะจ๊ะเนี่ย กริ๊บกริ้ววว

ต้นฉบับยังไม่เรียบร้อย ตอมเลยไม่กล้าเปิดพรีออเดอร์ทันทีนี่แหละ T.T อยากให้ต้นฉบับจบปึ้งจริงๆ ก่อน จะได้ไม่ไฟลนก้น ไม่อยากรีบเขียนด้วย ไม่อยากรีบเขียนเพื่อขาย อยากให้คนอ่านได้สิ่งดีๆ ไปอ่านเนอะ อุ๊ยยย ดูดีอะ

พอดีช่วงนี้ติดงานนอกด้วยค่ะ เวลาปั่นต้นฉบับเลยช้าไปอีก ปกติก็เป็นคนเขียนช้าอยู่แล้ว เจองานนอก ช้าเข้าไปอีก แต่หลังเลิกงานตอมก็เขียนนะ แบบสักสองสามหน้าเอสี่ก็ยังดี ให้รู้สึกว่าเขียนอะ 5555

ใครเจอคำผิดบอกได้เลยนะค้า ตอมจะได้รีบแก้ ขอบคุณทุกคนมากค่า เจอกันส่วนต่อไปจ้า

ออฟไลน์ zleep

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 264
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +4/-4
Re: ::Love ♥ no boundaries ||Only You|| {EP.30 55%}:04.03.59:
«ตอบ #1025 เมื่อ04-03-2016 23:38:52 »

วิคนี่สติหลุดไปไกลแล้วอะ โคตรน่ากลัว!

ออฟไลน์ dragon123

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 744
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +105/-2
Re: ::Love ♥ no boundaries ||Only You|| {EP.30 55%}:04.03.59:
«ตอบ #1026 เมื่อ04-03-2016 23:42:04 »

สงสารน้องแมท  :sad4: :sad4:

ออฟไลน์ farfarneenee

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 365
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +5/-1
Re: ::Love ♥ no boundaries ||Only You|| {EP.30 55%}:04.03.59:
«ตอบ #1027 เมื่อ04-03-2016 23:42:23 »

ไอ้ยักษ์  :z6: :z6: :z6: :z6: :z6:
แอบสงสารแมทอยู่ลึกๆๆ   :hao5: :hao5: :hao5: :hao5: :hao5:
ค้างมากกกกกกก
มาต่อเร็วๆน้า 
สู้ๆ :L2: :L2:
เป็นกำลังใจให้คร้าาาาา
 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:


ออฟไลน์ phenomintna

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 281
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +23/-1
Re: ::Love ♥ no boundaries ||Only You|| {EP.30 55%}:04.03.59:
«ตอบ #1028 เมื่อ04-03-2016 23:43:51 »

 :fire: :fire:

ออฟไลน์ tkaekaa

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 329
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +9/-0
Re: ::Love ♥ no boundaries ||Only You|| {EP.30 55%}:04.03.59:
«ตอบ #1029 เมื่อ04-03-2016 23:48:33 »

 :sad4:สงสารแมทอะ โดนอิยักษ์ทำร้ายด้วยอารมณ์ตลอด

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

Re: ::Love ♥ no boundaries ||Only You|| {EP.30 55%}:04.03.59:
« ตอบ #1029 เมื่อ: 04-03-2016 23:48:33 »
ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ iceman555

  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8196
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +149/-11
Re: ::Love ♥ no boundaries ||Only You|| {EP.30 55%}:04.03.59:
«ตอบ #1030 เมื่อ04-03-2016 23:50:47 »

 :laugh: :laugh: :laugh:

ออฟไลน์ wawa_piya

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 234
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +15/-2
Re: ::Love ♥ no boundaries ||Only You|| {EP.30 55%}:04.03.59:
«ตอบ #1031 เมื่อ04-03-2016 23:54:46 »

ทำไมชั้นต้องทนอ่านขนาดนี้ๆๆๆๆ ม่ายยยยยยยยยย :sad4: :sad4:
อิวิคเตอร์ถ้ายังไม่หายบ้าเร็วๆนี้ได้เสียแมทไปจริงๆแน่

ออฟไลน์ Yara

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2104
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +18/-2
Re: ::Love ♥ no boundaries ||Only You|| {EP.30 55%}:04.03.59:
«ตอบ #1032 เมื่อ05-03-2016 00:06:46 »

วิคเตอร์ ไปปรึกษาจิตแพทย์บ้างก็ดีนะ
หวงแมท หึงแมท มากจนก้าวเข้ามาควบคุม ชีวิตส่วนตัวมากเกินไปแล้วนะ

ออฟไลน์ kitty08

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1952
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +48/-4
Re: ::Love ♥ no boundaries ||Only You|| {EP.30 55%}:04.03.59:
«ตอบ #1033 เมื่อ05-03-2016 00:26:49 »

 :o12: เราว่าอารมณ์ของวิคเตอร์น่ากลัว เป็นอารมณ์ที่อาจทำให้แมทตายได้ทุกเมื่อน่ะ และอารมณ์แบบนี้ก้อทำให้หลายคู่ต้องเลิกกันมาแล้วหลายคู่เช่นกัน ความรักที่ไม่สมดุลไม่มีสติล้วนแต่จบลงอย่างพังทลาย สุดท้ายก้อต้องแยกกันเพราะฝ่ายที่ต้องรองรับอารมณ์ก้อจำต้องเลิกแม้จะรักมากแค่ไหนก้อตามและแมทก้อเริ่มที่จะรับกับอารมณ์ของวิคเตอร์ไม่ได้แล้วล่ะ เราว่าทั้งสองฝ่ายต้องคุยกันด้วยสติน่ะและถ้าจะให้ดีต้องมีตัวกลางด้วยน่ะ แล้วต้องให้แมทมีอิสระที่จะคิดหรือทำไม่งั้นเขาก้อจะรู้สึกกดดันแล้วมองว่าวิคเตอร์มีความผิดจนต้องทำเช่นนี้น่ะ แต่ใครจะทำให้วิคเตอร์มีสติได้ล่ะ ถ้าแมทหนีมันก้อยิ่งแย่ มีแต่ต้องหาตัวกลางอย่างเดียวเลยน่ะ
ตอนนี้ยอมรับเลยน่ะว่าอ่านไปลุ้นไปว่าจะจบลงด้วยใครบาดเจ็บหนักทางกายไหม ทางใจไม่ต้องพูดถึงเลยแหละ เราว่าเป็นกันทั้งสองฝ่าย  :เฮ้อ: ส่วนที่เหลือคงจะหน่วงต่อไป เพราะยังไม่เห็นทางที่จะสงบได้เลยระหว่างทั้งคู่น่ะ วิคเตอร์ดูเหมือนจะมองแต่อารมณ์ของตัวเองเป็นหลักเลยน่ะ  :m16: สงสารแมทแต่ก้อหมั่นไส้แมทด้วย ขนาดเอิร์ทก้อเตือนแล้วน่ะ แต่อย่างว่าเป็นเพราะเขาไม่ได้รับอิสระด้วยแหละ  :m15:

ออฟไลน์ kissings

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 26
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +3/-0
Re: ::Love ♥ no boundaries ||Only You|| {EP.30 55%}:04.03.59:
«ตอบ #1034 เมื่อ05-03-2016 00:48:33 »

ขอบคุณที่เขียนนิยายดีๆให้อ่านนะคะ สนุกมากๆเลยค่ะ กำลังอ่านทีละตอน :)

ออฟไลน์ Dark_Noah

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 838
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +22/-3
Re: ::Love ♥ no boundaries ||Only You|| {EP.30 55%}:04.03.59:
«ตอบ #1035 เมื่อ05-03-2016 01:29:58 »

ก็ไม่ได้ถึงกับจะให้เปลี่ยนพระเอกหรอกนะ แต่อยากให้เริ่มรักกันใหม่ - -
เราว่าสิ่งที่วิคเตอร์ทำมันเหมือนการทำลายความรู้สึกดี ๆ ที่มีต่อกันยิ่งกว่าอะไรทั้งหมด
ถ้าเราเป็นแมทเราคงถามตัวเองว่าจะมีอนาคตร่วมกับคน ๆ นี้จริง ๆ เหรอ

ออฟไลน์ Tatangth

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 431
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +4/-0
Re: ::Love ♥ no boundaries ||Only You|| {EP.30 55%}:04.03.59:
«ตอบ #1036 เมื่อ05-03-2016 02:07:59 »

วิคเตอร์ =___=
เปลี่ยนพระเอกกก /โดนวิคเตอร์กระทืบ

ออฟไลน์ •♀NoM!_KunG♀•

  • *,*โสดสนิทศิษย์พยักหน้า*,*
  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7559
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +181/-8
Re: ::Love ♥ no boundaries ||Only You|| {EP.30 55%}:04.03.59:
«ตอบ #1037 เมื่อ05-03-2016 03:22:01 »

น่ากลัว

ออฟไลน์ fay 13

  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 5635
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +286/-44
Re: ::Love ♥ no boundaries ||Only You|| {EP.30 55%}:04.03.59:
«ตอบ #1038 เมื่อ05-03-2016 04:35:39 »

 :mew1:

ออฟไลน์ ่patsaporn

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4338
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +227/-6
Re: ::Love ♥ no boundaries ||Only You|| {EP.30 55%}:04.03.59:
«ตอบ #1039 เมื่อ05-03-2016 05:57:10 »

วิคคือโรคจิตไง เป็นโรคยึดติดแมท จนแบบต้องขังเอาไว้แบบนี้ ถึงรักยังไงก็ไม่มีใครเป็นเจ้าของชีวิตใคร
จะมาทำร้ายข่มขืนกันแบบนี้ไม่ได้ รักได้ก็เลิกรักได้นะ ยิ่งทำตอนเมาแบบนี้ คุณติดจะมีสติคุยกันบ้างไหม
เขียนเก่งมากค่ะ คนอ่านฟีลลิ่งหลอนวิตเตอร์มาก ตอนแมทเข้าครัวนั้นกะว่ามีแทงกันแน่แล้ว 555 วุ้ว คิดได้นะคะ

อยากอ่านต่อมากๆ ขอบคุณค่ะ

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

Re: ::Love ♥ no boundaries ||Only You|| {EP.30 55%}:04.03.59:
« ตอบ #1039 เมื่อ: 05-03-2016 05:57:10 »





ออฟไลน์ meuy

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 218
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0
Re: ::Love ♥ no boundaries ||Only You|| {EP.30 55%}:04.03.59:
«ตอบ #1040 เมื่อ05-03-2016 07:33:36 »

สนุกมากค่ะ  วิค  ยึดติดกับแมทมากอ้ะ หวงหึงแรง

ใจเยนๆสิวิค

 :katai1: :katai1: :katai1: :katai1:

ออฟไลน์ anantawee

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 26
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +0/-0
Re: ::Love ♥ no boundaries ||Only You|| {EP.30 55%}:04.03.59:
«ตอบ #1041 เมื่อ05-03-2016 08:15:16 »

คืออ่านไปอ่านมาคู่นี้จะไปกันรอดไหมนี่....คนหนึ่งก็ภาวะอารมณ์ไม่คงที่มีปัญหาทางจิต ส่งคนคอยดูคอยตาม เมาก็ทำร้ายเค้า พอส่างก็ร้องไห้ อย่าทิ้งฉันไปนะฉันขอโทษ บราๆๆๆๆ.... อีกคนก็หวาดระแวง ไม่มั่นใจ เหมือนไม่เชื่อใจในคนรัก  พอกันทั้งคู่  :mew5:

ออฟไลน์ Glitterycandy

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 169
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +6/-0
Re: ::Love ♥ no boundaries ||Only You|| {EP.30 55%}:04.03.59:
«ตอบ #1042 เมื่อ05-03-2016 08:25:54 »

สงสารเตอร์ อาการทางจิตหรือทางประสาท ทำให้คนเราขาดการยับยั้งชั่งใจและการควบคุมตัวเองจริงๆนะ

ขอให้แมทเข้าใจถึงอาการเตอร์หน่อยนะ สงสารนาง

ออฟไลน์ Rafael

  • เพราะคนเราเกิดมาเพื่อแตกต่าง
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4377
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +685/-7
Re: ::Love ♥ no boundaries ||Only You|| {EP.30 55%}:04.03.59:
«ตอบ #1043 เมื่อ05-03-2016 12:59:35 »

สงสาร
วิคเตอร์น่าจะหายเมาก่อนค่อยคุยกันดีๆ

ขอบคุณคนเขียนนะคะ

ออฟไลน์ Onlylyn

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 40
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +3/-0
Re: ::Love ♥ no boundaries ||Only You|| {EP.30 55%}:04.03.59:
«ตอบ #1044 เมื่อ05-03-2016 18:32:52 »

อิพี่วิคคคคคค คะแนนติดลบอยู่แล้วยังจะกินเหล้าย้อมใจแล้วสติแตกกับแมทอีก
แมทก็คิดมาก คิดแง่ร้าย ยังดื้อฝืนคำสั่งอิพี่วิคอีก  :m31:
สงสารแมทแมทที่โดนพี่วิคขืนใจมากเลย โดนงี้ยิ่งไม่อยากมองหน้าไปใหญ่แม้จะรักจะยอมขนาดไหนก็เถอะ :z3:

ออฟไลน์ ai_pat

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 9
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0
Re: ::Love ♥ no boundaries ||Only You|| {EP.30 55%}:04.03.59:
«ตอบ #1045 เมื่อ05-03-2016 19:44:24 »

ดักตีหัวไอ้ยักษ์ :fire:

ออฟไลน์ EverGreen™

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1684
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +192/-1
Re: ::Love ♥ no boundaries ||Only You|| {EP.30 55%}:04.03.59:
«ตอบ #1046 เมื่อ05-03-2016 22:09:30 »

วิคเตอร์น่ากลัวเกินไปแล้ว
เป็นเรา เราไม่อยู่กับคนแบบนี้นะ จริงๆ
เหมือนคนที่สติหลุดแล้วพร้อมจะทำร้ายเราได้ทุกเมื่อเวลาไม่ได้ดั่งใจอะ
ต่อให้รักแค่ไหนก็พอก่อนเถอะ ถอยไปรักษาตัวรักษาใจของตัวเองก่อนแล้วค่อยกลับมาเริ่มกันใหม่ ทั้งคู่เลย  :hao4:
แต่อีกใจก็แอบเชียร์ให้แมทเข้าใจวิคเตอร์แล้วช่วยกันรักษานางนะ
โอ๊ยยยย ยากจัง  :katai1:

ออฟไลน์ CattyMeawMeaw

  • Just An Ordinary Person in The WORLD
  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 20
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0
Re: ::Love ♥ no boundaries ||Only You|| {EP.30 55%}:04.03.59:
«ตอบ #1047 เมื่อ05-03-2016 23:18:18 »

จริงๆเเล้วชื่อเรื่องตืคือ love no boundaries ภาคสวรรค์เบี่ยงใช่มั้ยคะ ทั้งตบ ตี  ด่า  จูบ ข่มขืน จิตเบาๆ

ขอให้ร่างกายและจิตใจน้องเเมทดีขึ้นเร็วๆนี้นะคะ ส่วนอิยักษ์ เตรียมพบหมอจิตด่วนค่ะ ศรีจะไม่ทน
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 11-03-2016 21:26:00 โดย Kitcat »

ออฟไลน์ JustWait

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3348
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +80/-4
Re: ::Love ♥ no boundaries ||Only You|| {EP.30 55%}:04.03.59:
«ตอบ #1048 เมื่อ06-03-2016 08:32:17 »

ถ้าอารมณ์กลัวมันมากกว่ารักเมื่อไหร่ก็เตรียมบายๆเลยค่ะวิค

ออฟไลน์ wonwon

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 58
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0
Re: ::Love ♥ no boundaries ||Only You|| {EP.30 55%}:04.03.59:
«ตอบ #1049 เมื่อ06-03-2016 15:59:32 »

วิกเตอร์ แก.. รักได้แต่อย่าให้มาทำร้ายคนที่ตัวเองรักขนาดนี้  ถ้าแมทมันหนีไปก็อย่าโทษใคร โทษที่ตัวแกเองก่อนเลย ที่บ้ามากจนแมทมันอยู่ไม่ได้ ไปปรับอารมณ์ความบ้าซะใหม่นะไม่งั้นอยู่กันไม่ยืดแน่

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด