chapter 31 [Night & Kan] p.9
2 เดือนผ่านไป.....
"กานครับ พี่บอกแล้วไงว่าไม่ให้ไป" ร่างสูงดึงมือผมไว้
"ผมจะไป พี่ไม่มีสิทธิ์ห้าม ผมบอกแล้วไงว่าอย่ามาห้ามนู้นห้ามนี้ ผมไม่ชอบ" ตอนนี้ผมกำลังยืนเถียงกับไอ้ฝรั่งบ้าอยู่เนี้ยแหละครับ สงสัยละสิว่าผมกำลังจะไปไหน
"สิทธิ์ในฐานะแฟนไง" ร่างสูงยืดตัวขึ้น
"พี่มั่นใจ? พี่ยังจีบผมไม่ติดเลยน่ะ หึ" ผมยกยิ้มขึ้นน้อยๆ ตั้งแต่วันนั้นแดเนียลพยายามจีบผมทุกวัน ขนาดผมกลับมาไทยเขายังตามมาด้วย มาดูแลงานที่นี้แทนโดยทิ้งงานที่โน้นให้เลขาของเขาดูแลให้ แล้วมาซื้อห้องคอนโดอยู่ใกล้ๆผม เขารักษาสัญญากับผมดีครับ ไม่มีการล่วงเกินใดๆ ผมอนุญาติให้แค่จับมือกับกอดเท่านั้น ถ้าเขาทำเกินกว่านั้นผมจะยกเลิกเรื่องทั้งหมดและจะไม่คุยกับเขาอีกเลย
"โถ่กาน ก็พี่รักเราไง พี่ถึงได้เป็นห่วง ดึกดื่นค่ำคืนขนาดนี้กานยังจะออกไปกินเหล้าข้างนอกอีกหรอ" เขาลูบมือผมเป็นเชิงอ้อนให้ผมอยู่กับบ้าน ดึกที่ไหนแค่ 4 ทุ่มเอง (ไม่ดึกบ้านแกสิ ==* : ไรต์)
"ครับ ผมจะไป" ผมตอบหน้านิ่งๆ
"แล้วทำไมต้องไปวันที่พี่ติดงานด้วยล่ะ พรุ้งนี้ได้ไหมเดี๋ยวพี่พาไปเอง นะครับ"
"ไม่เอา ผมจะไปวันนี้ เพื่อนๆผมอุตส่าห์นัดกันพร้อมหน้า"
"ถึงพี่ห้ามก็ยังจะไปให้ได้ใช่ไหม?" เขาทำหน้าใจอ่อน
"ครับ! ^^" ผมยิ้มให้เขาอย่างหนักแน่น งานนี้ผมไม่พลาดหรอก
"งั้นก็ได้ครับ" ยอมแบบเหนื่อยใจที่จะยื้อ
"หึ งั้นผมไปก่อนน่ะ พี่ก็รีบๆทำงานให้เสร็จ ถ้าผมกลับถึงห้องแล้วจะโทรบอก โอเคไหมครับ?" ผมมองหน้าเขาเพื่อต้องการคำตอบ
"ครับ ถ้าถึงห้องแล้วไม่โทรมาพี่จะงอนน่ะ" เขายกนิ้วมือขึ้นบีบจมูกผมเบาๆ
"คิคิ ผมไม่ง้อพี่หรอก แบร่~" ผมแลบลิ้นใส่อย่างล้อเลียนก่อนเดินออกจากห้อง
"ระวังตัวด้วยนะกาน" เสียงตะโกนดังออกจากห้อง ผมกับร่างสูงยืนเกาะประตูไว้
"อือออ" พยักหน้ารับ
"ถ้าเมาแล้วกลับไม่ไหวมานอนกับพี่นะ" เขาตะโกนมาบอกอีกครั้ง
"ไม่มีทางหรอก! แบร่~" ถึงใบหน้าผมจะดูร่าเริงแต่ในใจมันตรงกันข้าม ครับ...ผมยังลืมไม่ได้กับเรื่องราวที่ผ่านมา ผมไม่กล้าที่จะนอนห้องของแดเนียลเพราะกลัวเขาจะทำร้ายผมเหมือนที่เขาคนนั้นทำกับผมเอาไว้ ถึงแม่จะผ่านไปสองเดือนแล้ว แต่อาการของผมยังอยู่ปากผมแข็ง ผมยอมรับปากผมอาจบอกไม่กลัว แต่ในใจผมกลัวทุการกระทำ แดเนียลเป็นเพื่อนกับเขาคนนั้น เพื่อนกันยังไงก็เหมือนกัน ความรู้สึกของผมมันบอก 50/50 ที่จะไว้ใจใครที่เข้ามาในชีวิต
ตั้งแต่วันนั้นที่ผมเดินออกจากห้องๆนั้น มได้ทิ้งความรู้สึกทั้งหมดไว้ก่อนตัดสินใจที่จะเดินออกมา หลังจากเหตุการณ์นั้นสองวันแดเนียลบอกผมว่าเพื่อนของเขาได้บินกลับไทยไปแล้ว ส่วนผมก็ดูแลย่าต่ออีกสองอาทิตย์แล้วบินกลับมา เพราะไม่อยากขาดเรียนนานๆ นี้ก็สองเดือนแล้วที่ผมไม่เห็นหน้ามัน ก็ดีนะผมจะได้ตัดใจง่ายๆ.....
บรืนนนน บรืนนน
"เฮ้! ไอ้แสบขึ้นรถเลย" เสียงไอ้ลันตะโกนออกมาพร้อมกับโผล่หน้าออกมาจากที่นั่งข้างคนขับ
ผัวะ! ผมยกกระเป๋าสะพายข้างตีหัวมัน
"โอ้ยย!! ไอ้นี้! ทักเพื่อนให้มันเบาๆหน่อย"
"สมควร อย่ามาเรียกกูว่าแสบเพราะกูแสบไม่เท่ามึง เข้าใจ?" ผมทำท่ากวนตีน ก่อนเปิดประตูหลังขึ้นไปนั่ง
"จะมีสักวันไหมที่พวกมึงจะไม่ทะเลาะกันห่ะ กูละรำคาญพวกมึงสองตัวจริงๆ รอบหน้าไปไหนมาไหนเองแล้วน่ะ กูจะไม่มารับมาส่งพวกมึงแหละ" เสียงคนขับรถดังขึ้น
"ลันเดี๋ยวนี้มีคนขับรถมึงพูดมากเนอะ" ผมหันไปสะกิดไอ้ลัน เลย์หันมามองหน้าดุๆ
"เดี๋ยวมึงจะโดนไม่น้อยนะกาน" เสียงต่ำเชิงดุที่ใครฟังก็ต้องกลัว แต่ผมไม่เพราะชินแล้ว
"รักมึงน่ะเลย์ จุ๊บๆ ><" ผมทำเสียงส่งจูบ
"ขนกูลุกซู่เลยว่ะ" เลย์ทำท่าลูบแขนตัวเองไปมา มึงจะเวอร์ไปแหละ
"แหม่ที่กูทำนี้ขนลุก ถ้าไอ้ด้ายทำนี้อย่างอื่นคงลุกน่ะสิ หึหึ" ผมพูดติดตลก
"ตีนกูลุกเลยตอนเนี้ย!"
"เออว่าจะถาม ไอ้ด้ายอยู่ไหนเนี้ย ไม่เห็นมาด้วยเลย" ทุกทีผมจะเป็นคนสุดท้ายที่เลยจะมารับเพราะผมคอนโดอยู่ไกลจากมัน มันจะรับไอ้ลันเป็นคนแรก แล้วต่อด้วยไอ้ด้ายและก็ผม สังเกตดูไอ้ลันมักได้นั่งหน้าตลอดเพราะไม่มีใครแย่ง
"ผัวมันไปส่งอ่ะ อิจฉามันว่ะมีผัวรวย ฮ่าๆๆๆ" ไอ้ลันพูด
"มึงก็เอาตูดไปอ้อยคนรวยดิเดี๋ยวติดเอง ไม่ก็เดี๋ยวกูมอมเหล้าให้แล้วมึงก็เอาตูดไปสอย" เลย์พูด เรื่องจังไรมึงนี้คิดได้คิดดีจริงๆ
"ตีนเหอะเลย์ หวงกูบ้างก็ได้น่ะแหม่ นี้กูเพื่อนมึงน่ะเว้ย" ลันยกมือชกเข้าที่แขนเลย์ไม่แรงนัก
"หึหึ" ร่างสูงยกยิ้ม
"บอกแต่พวกกู มึงก็ชอบชวนทะเลาะนั้นแหละเลย์" ลันโวยวายเล็กน้อย ผมเห็นเป็นเรื่องปกติของกลุ่มเราอยู่แล้ว
พวกเราทั้งสามคุยกัยนไปได้ไม่นาน เลย์ก็จอดหน้าสถานที่ที่พวกเรานัดกันไว้ ผับ ZTH สถานที่ที่แสนคุ้นเคย วันนี้ไม่ได้มาแค่กลุ่มผมกลุ่มเดียว ยังมีกลุ่มพี่ดินที่มาด้วย งานนี้กลุ่มผมไม่ต้องจ่าย เพราะพวกเฮียๆจะเลี้ยงเอง วู้วว ของฟรีผมชอบบบ
"นั้นไง มันมากันแหละ" เสียงไอ้ด้ายดังออกมาจากโต๊ะในสุด
"หวัดดีครับเฮียๆ" ผมยกมือไหว้
"ดีเฮีย" ไอ้ลันนั่งลงข้างๆพี่นายก่อนพูดกวนส้นตีน
"ดีเหี้ยไรมึง เคารพกูไหมเนี้ย" พี่นายผลักหัวกลมของมันไม่แรงมาก
"โอ้ยย!! มันเจ็บน่ะเฮีย!" ไอ้ลันยกมือลูบหัวตัวเอง
"นั่งดิว่ะ ยืนทำห่าไรอยู่ไอ้พวกนี้" พี่ดินพี่ทามเขยิบตัวไปคนละทางเพื่อให้มีที่วางสำหรับพวกผมสามคน
"พี่ดินนั่งในดิ ด้ายจะนั่งกับเพื่อน" ไอ้ดื้อมันพูดจบลุกข้ามหัวพี่ดินย้ายมาอีกฝั่งเพื่อนั่งข้างๆผม
"ข้ามงี้ ไม่เตะหัวกูไปเลยละ" เขาพูดลอยๆออกมาให้ได้ยิน
"งั้นมาดิ" มันลุกขึ้นยืนอีกครั้ง
"เดี๋ยวจะโดนไม่ใช่น้อย เส้นด้าย" เสียงเข้มข่มร่างบาง ไอ้นี้ก็ทำปากขมุบขมิบก่อนนั่งลง
"เฮียมันบ่น หึหึ" ผมแกล้งมัน
"กานอ่ะ!" ด้ายทำปากยู่ลงอย่างอนๆ
"สั่งเพิ่มได้ไหมเฮีย คนเยอะแดกกันจนไม่เหลือให้พวกผมแล้วเนี้ย" เลย์พูดจบก่อนกระดกเหล้าขึ้นดื่ม
"เออๆ จะสั่งไรก็สั่ง" พี่ไฟต์ตอบ
"เหล้า6ลัง น้ำแข็ง20ถัง" เลย์พูดลอยๆ
"สั่งขนาดนี้มึงไปทำโรงงานผลิตเหล้าเลยไปไอ้เลย์ กวนตีน" พี่หยวนทัก
"โถ่ ผมรู้น่าว่าเฮียกระเป๋าหนา" เลย์ยิ้มกรุ่มกริ่ม
"อ่ะ! เอาไปดูให้เต็มตา" พี่หยวนปากระเป๋าตังตัวเองให้เลย์
"หึ เฮียจริงจังมากไหม ฮ่าๆๆ"
"จริงจังดิสัส กูมีตังพันเดียวเสือกสั่งเหล้า6ลัง ค-ยเหอะ"
"ล้อเล่นน่ะเฮีย น้อง!เอาเหล้าเพิ่ม4ขวดแล้วก็กลับแกล้ม.........แค่นี้พอ" เลย์ไล่รายการอาหารก่อนสั่งไปประมา5-6อย่าง
ตอนนี้พี่ม่านกับพี่ปายชวนไปเต้น มีหรือที่พวกผมสามคนจะไม่สน ผมกับไอ้ลันรีบเดินออกจากโต๊ะทันที แต่เหมือนว่าไอ้ดื้อจะไม่ได้ออกมาด้วย
"ไม่ต้องเลยด้าย" พี่ดินยื้อมือเอาไว้
"ด้ายจะไป จะมาห้ามทำไมอ่ะ" มันขมวดคิ้ว
"รูปร่างเรายิ่งรอตัวเหี้ยอยู่ พี่ไม่อยากให้ไป เต้นแค่ตรงโต๊ะเนี้ยแหละ"
"ไม่เอา พี่ดินห้ามด้ายกินเหล้าแล้ว ยังจะมาห้ามเต้นอีกเป็นไรนักหนาเนี้ย" มันยื้อมือตัวเองกลับก่อนจะเดินมาหาผม
"ก็กูห่วงไง!!" พี่ดินตะโกนออกมาเหมือนไอ้ดื้อเหมือนจะไม่ฟัง รีบดึงมือผมไปเต้นตรงกลาง
"ห่วงก็เดินมาหาเค้าสิ" ไอ้ดื้อพึมพำ
"มึงนี้ก็ชอบหาเรื่อง ยอมๆเฮียเขาบ้างก็ได้" ผมพูด
"อือ" มันขานรับ
"คุยเหี้ยไร ชวนมาเต้นไม่ได้ชวนมาคุย" พี่ปายผู้ที่กวนเบื้องล่างคนได้ทุกเมื่อทุกสถานการณ์ ผมหันไปยิ้มก่อนที่พวกเราทั้งหมดจะโยกย้ายไปตามเพลง
ผ่านไปสี่เพลงทุกคนยังมันส์กันอยู่ แต่มีเพียงคนเดียวที่ไม่มันส์
"กลับไปที่โต๊ะเหอะ ถ้ามึงจะทำหน้าอย่างนี้น่ะด้าย"
"ก็พี่มันอ่ะ...." มันทำปากงอนๆ
"ไปๆ กูก็จะกลับที่โต๊ะ" ผมดึงมือมันให้เดินตามมาด้วย
ปึก มันหย่นก้นลงข้างๆพี่ดิน ก่อนจะแย่งแก้วเหล้าจากมือพี่มันไปดื่ม
"เออแดกเข้าไป สิ่งที่กูห้ามทำมันเข้าไป ต่อไปนี้ก็จะไม่ห้ามไม่หวงไม่ห่วงมึงอีกแหละ" เขาพูดเสียงนิ่งๆ
"เอ่อ...เออ! ใครจะเข้าห้องน้ำบ้างว่ะ" เหมือนพี่บอลพยายามจะเปลี่ยประเด็น
"กูๆ แม่งแดกมาสองขวดแหละ เยี่-วจะแตก" พี่นายลุกขึ้น
"แล้วคนอื่นอ่ะ ด้ายไปไหม" พี่นายหันไปมอง ไอ้ดื้อเงียบ เมื่อไม่มีใครบอก พวกเขาก็ไปกันแค่สองคน
"แดกดิ เงียบกันทำไมว่ะ" พี่ปายที่เดินกลับมาจากการไปเต้น ไม่รู้เรื่องอะไรทักขึ้น
"ฮึก" เสียงสะอื้นดังขึ้นพร้อมกับไอ้ดื้อที่ก้มหน้าคางชิดกับอกเส้นผมตกลงมาปิดหน้า พี่ดินหันมามองมันน้อยๆ ก่อนยกมือขึ้นลูบหัว
"แค่นี้ก็ร้อง" พี่ดินจับเส้นด้ายหันหน้าซบลงกับอกแกร่งของตนเอง
"กูไปไม่เป็นไรเลย จะแดกต่อไหมหรือจะไปง้อกันที่ห้อง" พี่ไฟต์ถาม
"งั้นกูกลับก่อนน่ะ" พี่ดินพูดพร้อมพยุงเส้นด้ายให้ลุกขึ้น มันยังคงเอาหน้าซุกกับอกพี่ดินพร้อมกอดไม่ปล่อย
"เดินดีๆ" พี่ดินหันไปพูดกับด้ายก่อนเดินออกไป
"อ่าว ไอ้ดินไปไหนว่ะ" พี่บอลทักหลังจากกลับจากห้องน้ำ
"กลับไปง้อกันที่ห้องน่ะเฮีย" เลย์ตอบ
"ไอ้แสบร้องหรอ" พี่นายถาม
"จะเหลือหรอ" ผมยกยิ้ม ทะเลาะกันที่ไรไอ้ด้ายมันก็ร้องไห้ตลอดทำตัวเป็นเด็กเล็กไปได้
"ตอนกูเดินออกมา กูว่าแหละว่าต้องร้อง หึ ลูกมึงนี้ขี้แงจังว่ะเลย์"
"หึหึ" เลย์ไม่ตอบแต่หัวเราะกับคำพูดของพี่บอล
พวกผมยังนั่งกินกันต่อไป ตอนนี้พี่ปายเมากว่าเพื่อน พยายามหาชวนคนในกลุ่มคุยด้วย แต่เหมือนพี่แกจะรู้เรื่องคนเดียว แต่พวกผมคุยไม่รู้เรื่อง แกพูดอะไรผมยังฟังไม่ออกเลย
"เออเฮียๆ ใครจะเข้าห้องน้ำบ้างอ่ะ" ผมหันไปถามเพื่อนรอบๆ ทุกคนต่างส่ายหน้า
"ห่า กูไปกับไอ้นายมาแล้วเมื่อกี้ ทำไมไม่ไปพร้อมพวกกูว่ะ" พี่บอลพูด
"ก็ยังไม่ปวดไงเฮีย แต่ตอนนี้ปวดแล้ว" เมื่อผมถามแล้วไม่มีใครไปผมก็ต้องไปคนเดียว ผมเดินลงบันไดจากชั้นสองลงมาชั้นหนึ่ง ห้องน้ำอยู่ริมในสุดต้องเดินฝ่าผู้คนเข้าไป
"เหี้ยกราฟ! เหล้ากูมึงหยิบผิดแก้วแหละ" เสียงดังมาจากตรงไหนไม่รู้ เป็นเสียงคุ้นๆที่ทำให้ผมหยุดชะงัก แล้วหันไปมอง
"เออๆ เหี้ยผับแม่งก็แสงน้อยเกินกูมองไม่เห็น" คนที่ชื่อกราฟวางแก้วเหล้าลง ร่างสูงเหมือนรู้สึกถึงการถูกจ้องมอง เลยมองไปรอบๆกับสะดุดกับร่างบางที่ยืนจ้องเขาไม่กระพริบตา
"หึ" ไนท์ยกยิ้มขึ้นน้อยๆ
"นะ ไน.... เชี้ยมึงจะมองมันทำไมว่ะ" ผมด่าตัวเอง
"ต่างคนต่างอยู่ท่องไว้ไอ้กาน" กานหลบสายตาก่อนจะขยี้หัวตัวเองเบาๆ ก่อนเดินเข้าไปห้องน้ำทันที ผมเลือกเข้าห้องแบบมีประตูปิด ผมไม่ชอบยืนฉี่ตรงโถ่ที่เรียงกันเป็นแถว เพราะผมเคยโดนตาลุงแก่ๆยืนซ้อนหลังก่อนลูบหลังผมเป็นการเชิญชวน ผมนี้ขนลุกซู่เลย ตอนนั้นผมน่าจะเสยหมัดเข้าไปให้เต็มๆ ไม่น่ารีบวิ่งหนีออกมาเลย ตั้งแต่โดนอย่างนั้นผมก็เลยเข้าห้องน้ำแบบมีประตูปิดตลอด
ปึงง!! แกร็ก! เสียงปิดประตูนอกพร้อมลงกอนเสียงดัง
ผมรีบฉี่ให้เสร็จก่อนจะเปิดประตูออกมา
ปึก!
"อ่ะ!" แรงผลักผมจนติดกับผนัง
"ไง" ร่างสูงเหยียดยิ้มขึ้น
"ไม่เจอกันซะนานเลยน่ะเมีย หึ กับเพื่อนกูนี้ไปได้ดีไหม" ท่าทางกวนเบื้องล่าง เดินเข้าประชิดตัว
"ก็ดีกว่ามึงอ่ะ" ผมผลักมันให้ถอยห่าง
"ติดใจเพื่อนสามีขนาดนั้นเลยหรือครับที่รัก" ไนท์จับคางร่างบางให้เงยขึ้น
"สัส!! มึงไม่ต้องมาเสือกเรื่องของกู" ผมด่ามันแล้วปัดมือหนาออก
"จุ๊ๆ ไม่เอาสิครับ พูดกับสามีตัวเองแบบนี้ได้ไง"
"มึงต้องการอะไร!" ผมถามมันออกไป มันต้องการอะไร ในเมื่อมันเป็นคนปล่อยผมมาเอง จะมาหาเรื่องอะไรกับผมอีก
"ก็แค่.................หึ " สายตาที่มองไล่ไปตายร่างกายของผมอย่างน่ารังเกียจ พร้อมกับริมฝีปากแสยะยิ้ม
"มึงอย่าเอาสายตาชั่วๆของมึงมามองกู"
"หรอ หึ" ร่างสูงจับมือผมขึ้นมาไว้เหนือหัว
"ปล่อยกูน่ะไนท์! ไม่งั้นกูเรียกคนมาช่วยจริงๆด้วย" ผมเกลียดสายตาที่มันมองมายังผม
"เอาสิ ถ้ามึงคิดว่าคนข้างนอกจะได้ยิน เสียงเพลงดังขนาดนั้น"
"ปล่อยกู!!" ผมพยายามดิ้นให้หลุดจากมือหนา
"ได้..หึหึ" มันลดมือลงก่อนจะปล่อยผม
"ไม่!...อื้อออ!" แต่ผมคงคิดผิด มันจับหน้าผมไว้ก่อนจะโน้มตัวลงมาประกบริมฝีปากหนาเข้ากับปากบาง
ปึกๆๆ! ผมระดมทุบไหล่มันให้ปล่อย
"จ๊วบ!" เสียงดูดปากดังรอดออกมา
"อือออ อ่อยอู(ปล่อยกู) อื้อออ!" มือหนาลดลงมาปลดซิบกางเกงของผมลง ก่อนจะจับน้องชายของผมออกมารูดรั้ง
"อ๊าา อืออ" ลิ้นร้อนๆสอดแทรกเข้ามาก่อนจะเกี่ยวพันกับลิ้นของผม ส่งรสชาดของเหล้าที่มีติดอยู่ให้กับผม
"จ๊วบ...อืม" มือหนาสาวแกนกายของร่างบางขึ้นลง กานกำเสื้อของร่างสูงแน่นเขาพยายามที่จะพลักไนท์ออกแต่ก็สู่แรงไม่ได้
"อือ อ๊ะ" เขาไม่ปล่อยช่องวางให้ร่างบางได้หายใจเลยสักนิด ไนท์เอานิ้วมือสะกิดส่วนปลายของแกนกายจนร่างบางกระตุกด้วยความเสียว เขายังคงดูดริมฝีปากอวบอิ่มนั้นไปมา
"อ๊ะ อ๊ะ" เมื่อร่างสูงสัมผัสได้ถึงอาการเกร่งตัวของกานที่พร้อมจะปลดปล่อย เขากดหัวปลายเอาไว้เพื่อไม่ให้ร่างบางได้สมหวัง
"อือออออ" เสียงเล็กๆพยายามประท้วง
"จุ๊บ! ทำไงก่อน" ไนท์จูบที่ปากบางก่อนผละออก กานมองหน้าไนท์อย่างโกธรแค้น
เพี๊ยะ!! ฝ่ามือบางตบลงไปที่หน้าของร่างสูง
"หึ ได้ทำงี้กับกูใช่ไหม" ไนท์ก้มลงไปดูดคอของกานแรงๆจนเกิดรอย
"อ๊าา อ๊ะ ไอ้..เหี้ย" ไนท์สาวแกนกายของร่างบางไปด้วยจนกานเริ่มกระตุกอีกครั้ง ไนท์กดหัวปลายเอาไว้พร้อมกับสาวไปด้วยเพื่อทรมานร่างบาง
"กูถามว่าทำไง!" ไนท์ตะคอกเสียงดัง
"ถ้าตบกูอีกมึงไม่รอดแน่"
"กะ.....กู อึก...ไม่ทำ!"
"ได้...." ไนท์ใช้มือที่วางจับชายเสื้อร่างบางขึ้น พร้อมก้มลงไปดูดยอดอกของกานแรงๆเพื่อเพิ่มความเสียว
"อ๊าาาา อ๊ะ" กานครางออกมาด้วยความเสียวซ่าน
ไนท์ลงลิ้นกับยอดอกชมพูนั้น เขาทั้งดูดทั้งเลีย กานขนลุก ขาเริ่มยืนไม่ไหวเขาเสียวไปหมดแต่ไม่สามรถปลดปล่อยได้ ไนท์ขยี้ส่วนปลายแกนกายเบาๆเป็นเชิงกระตุนอีกรอบ
ปึงๆ!!
"กาน! อยู่ในนั้นไหม มึงเข้าห้องน้ำนานไปแล้วน่ะ" เสียงลันตะโกนเรียกเขาจากข้างนอก
"ไง ให้กูเปิดให้เพื่อนมึงเข้ามาไหม เพื่อนมึงจะได้รู้เรื่องพวกนี้ด้วยไงเอาไหม หึ" ไนท์ก้มลงมากระซิบ
"ไม่" ผมรีบปฏิเสธ
"งั้นมาทำให้จบ เร็วๆก่อนที่กูจะเปลี่ยนใจ" ผมยังคงก้มหน้านิ่ง เอื้อมมือหวังจะมาสาวเพื่อปลดปล่อยให้มันเสร็จไแล้วออกไปจากที่นี้ซะ แต่ก็โดนร่างสูงปัดมือออก
"ต้องทำไงก่อน" เสียงเชิงสั่งดังขึ้นข้างๆหู
ผมเงยหน้ามองมันนิดนึงก่อนจะยกมือขึ้นกอดรอบคอของร่างสูง พร้อมทำตาปรือๆ
"ช่วยหน่อยน่ะ อืมมม"
พร้อมกับจับหัวกดลงมาแล้วแนบริมฝีปากตนเองลงกับปากหนา
"จุ๊บ! หึ ดีมากคนเก่ง" ไนท์พูดจบก่อนชักรูดแกนกายร่างบางขึ้นลง
"อ๊า อ๊ะ อ๊าาาา" กานบิดเร้าไปมาด้วยความเสียวก่อนจะเกร็งตัวน้อยๆ พร้อมปลดปล่อยน้ำสีขาวขุ่นออกมาเต็มๆมือ
"ออกมาเยอะขนาดนี้เพราะกูทำให้ใช่ไหมครับที่รัก" ไนท์เดินมาล้างมือ
"สัส!" ร่างบางสบทออกมาให้ได้ยินก่อนจะดึงกางเกงตัวเองขึ้น
"กานนน! มึงมาเปิดประตูดิ"
"แล้วเจอกันน่ะครับ เมีย"
"ค-ย" ผมชูนิ้วกลางให้ก่อนจะ ประตูห้องน้ำเปิดออก ผมรีบเดินออกไปก่อนที่ไอ้ลันจะเดินเข้ามาเห็น
"อะไรของมึง" เขาพยายามทำตัวไม่ให้มีพิรุจ
"ทำเหี้ยไรตั้งนาน"
"กูขี้ จบน่ะไปเหอะ" ผมดันหลังมันให้เดิน
"แล้วทำไมต้องล็อคประตูห้องน้ำด้วย มึงล็อคแค่ห้องเล็กก็พอแม่งคนอื่นเข้าไม่ได้"
"กูล็อคที่ไหนเหอะ เหี้ยแม่งล็อค" ผมตะโกนเสียงดังให้ไอ้ไนท์ได้ยิน
"เหี้ยไหนว่ะ" ไอ้ลันถาม
"มึงนี้! ไปเป็นโคนันคุงเลยไปสัส จะสงสัยเหี้ยไรนักหนาว่ะ"
"คอมึง.." มันเอานิ้วจิ้ม
"มดกัดแม่งคันชิบหาย" ผมยกมือขึ้นเกา
"อ่ออ เออๆกลับโต๊ะ"
"อืม"
'แล้วเจอกันน่ะครับ เมีย' ไอ้ไนท์มันต้องการอะไรกันแน่ ระหว่างนี้ผมกำลังอยู่ในช่วงตัดใจ ผมต้องหาทางไม่เจอหน้ามันให้ได้ แม้กระทั้งที่มหาลัยก็ตาม...
---------------------------------------------------------------
มาแล้วหลังห่างหายไปนานร่วมเดือน ตอนนี้ทำกิจกรรมที่มหาลัยอยู่ค่ะ มีทั้งช่วงรับน้อง ไหนจะงานคณะอีก เหนื่อยสายตัวแทบขาด โทรศัพท์แทบจะไม่ได้แตะ คอมก็อย่าหวังว่าจะได้เล่น แต่ตอนนี้เริ่มลงตัวแล้ว กิจกรรมมหาลัยพึ่งจบไปเมื่อวาน เหลือกิจกรรมคณะกับรับน้อง ช่วงนี้จะพยายามมาลงให้น่ะค่ะ ถ้าผ่านเดือนนี้ไปก็ว่างแล้วค่ะ
ขอบคุณทุกคนที่ยังเข้ามาอ่านนิยายของไรต์ ยังมีคนมาค่อยถามหา นึกว่าลืมเรากันหมดแล้วสะอีก ขอบคูณน่ะค่ะ
ปล. รีบพิมพ์รีบลงไม่ตรวจอะไรเลย พิมพ์ผิดก็ขออภัย
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
