หัวข้อ: {{ King’s Club }} เพราะเสพติดเซ็กซ์ - แจ้งข่าวรีปริ้น - P.149 -

[zuu_zaa]

 

[Satang_P]

 

[miya_pp]

มาต่อเร็วๆๆๆ น้าาาาา

[มาจะกล่าวบทไป]

ตอนที่ 4 : หมอบ

โคตรเปื่อย

ทั้งง่วงทั้งเพลียทั้งรู้สึกป่วย ผมฟุบหลับกับโต๊ะในคาบเรียน มีไอ้ชายคอยช่วยจดเลคเชอร์หยิกๆ อย่างรู้งาน เพราะเมื่อก่อนเวลาผมล่าเหยื่อทีไร ก็มักกลับมาในสภาพทนถ่างตาช่วงคาบเช้าไม่ไหวทุกที

“หนักนะมึง”

ไอ้หญิงส่งนมจืดให้อย่างเป็นห่วงเพราะเมื่อเช้าผมมาสายเลยไม่ได้แดกอะไรลงท้องอย่างเคย ผมกระดกหมดขวดก่อนจะลงไปนอนพับอีกรอบแบบสิ้นเรี่ยวสิ้นแรง อยากจะตอกกลับแรงๆ อยู่หรอกว่าบทรักเมื่อคืนแม่งอย่างกับพายุทอนาโด ซัดกันซัดกันมาจนเตียงแทบพังร่างแทบแหลก พออ้าปากกลืนน้ำลายก็เจ็บคอ จนได้แต่นอนทดท้อเพราะผัวไม่รัก ไม่มาส่งกูไม่พอยังถีบตกเตียงเพราะรำคาญเสียงปลุกโทรศัพท์กูอีก โคตรเชี่ย

แต่ผมก็บ่นไปงั้นแหละ เมื่อคืนเหมือนความสัมพันธ์ของผมกับมันจะชัดเจนขึ้น นั่นคือ...เอาปากไว้ครางบนเตียงอย่างเดียว เรื่องอื่นอย่าไปเสือก มันไม่เทคแคร์ดูแลผม แต่ถ้าอยากจะมานั่งกรึ้บในผับก็จะไม่เก็บค่าใช้จ่าย ถือว่าอย่างน้อยผมก็ได้กำไรล่ะวะ
ว่าแต่เมื่อคืนกูครางไปถึงสวรรค์ชั้นเก้าเลยรึไงถึงได้อาการหนักขนาดนี้

ช่วงเอวเองก็ปวดแปลบๆ ตัวรุมๆ อย่างบอกไม่ถูก ทั้งที่ผมเป็นพวกเสพติดเซ็กซ์ จนร่างกายปรับตัวและค่อนข้างชินชากับบทรักอันรุนแรง ซึ่งเป็นที่ถูกอกถูกใจไอ้เชี่ยคิงนักล่ะเพราะไม่มีใครต่อยอดกับมันอย่างถึงใจแบบไม่ยั่นมาก่อน แต่เมื่อคืนผมยอมรับตามตรงว่าโคตรหนัก..หากบทรักกับผมเหมือนทำศึก เมื่อคืนแม่งก็คงเป็นศึกสุดท้ายก่อนน้ำท่วมโลกที่เอากันจนหน้ามืดตามัวเหมือนพรุ่งนี้แม่งจะตายอย่างนั้นล่ะ หากแรงเสียดสีทำให้ติดไฟได้ห้องก็คงมอดไหม้ไปแล้ว เพราะท้ายที่สุดทั้งผมและมันแม่งก็สลบทั้งคู่ ไม่รู้ว่ากี่โมงกี่ยาม แต่ตอนโทรศัพท์ดังเหมือนได้นอนไปไม่ถึงชั่วโมง แถมสภาพตอนลืมตาแม่งอย่างกับมีโจรปล้นบ้านอย่างนั้นล่ะ ผ้าปูที่นอนลุ่ย หมอนกระจุยกระจาย มีแค่ผมกับมันนอนก่ายกันในผ้าห่มหมิ่นเหม่ด้วยเนื้อตัวเป็นจ้ำอย่างกับโดนยุงหาม แล้วยังไม่นับน้ำคาวที่กว่าจะสร้างอสุจิขุ่นขึ้นมาใหม่คงต้องใช้เวลาสักพัก

เป็นครั้งแรกที่รู้สึกถึงคำว่า ‘น้ำหมดตัว’

ตัวผมแม่งโคตรแห้ง รู้สึกขยาดเซ็กซ์ไปวูบหนึ่งเพราะต่อให้มีหนุ่มหล่อล่ำตรงสเปคแค่ไหนแต่ตอนนี้แม่งก็ปั้นน้องชายไม่ขึ้นจริงๆ บทรักเมื่อคืนคร่าชีวิตอสุจิน้อยๆ ของผมตายเกลื่อน พอๆ กับตัวผมเมื่อคืนที่แม่งแทบขาดใจตายคาเตียง เพราะพอสนองอะไรไปไอ้เชี่ยคิงแม่งสนองกลับเป็นสองเท่าจนแทบดิ้นเร่าอย่างกับปลาขาดน้ำ

หรือมันจะพยายามทำตัวข่มผมอยู่วะ

มันกำลังขู่ผมอยู่ใช่มั้ยว่าห้ามก้าวล้ำไปในเขตห่วงห้ามซึ่งไม่มีที่สำหรับผมน่ะ

“กินยารึยัง” ไอ้ชายหันมาถามผมเมื่อเห็นขยับตัวยุกยิกไม่ยอมหลับสักทีทั้งที่ง่วงใจจะขาด

“แดกแล้ว” แน่ล่ะว่าผมคลานจากเตียงไปหาเอง ส่วนไอ้เชี่ยคิงนอนเหมือนตาย ใช่สิ สูบน้ำกูจนอิ่มแล้วนี่!

“มึงกลับดีกว่ามั้ย กูว่าวันนี้มึงไม่ไหวว่ะ” หญิงมองผมอย่างเป็นห่วง ทั้งสงสารแกมสมเพช เพราะคนป่วยในสภาพคอแดงก่ำเหมือนเพิ่งฟัดกับหมามองยังไงก็ไม่น่าเห็นใจนักหรอก นี่ยังไม่นับรอยจูบใต้ร่มผ้าที่แทบจะปรากฏทุกตารางนิ้ว หากเมื่อคืนไอ้คิงจกเนื้อผมแดกได้มันคงทำไปแล้ว

“กูก็ไม่ได้อยากมานักหรอก แต่คาบบ่ายมีสอบย่อย กูต้องเก็บคะแนนสิวะ” ฝืนใจพูดก่อนจะหาวหวอด แม่ง เจ็บคอสัด ถ้าไม่ติดว่าผมเป็นนักเรียนทุนของคณะนี้คงไม่ทำตัวเป็นเด็กขยันนักหรอก แต่เพราะผมรู้ดี...หากหลุดจากเกณฑ์เมื่อไหร่ไอ้ชายก็ช่วยผมไม่ได้ เพราะทั้งผมทั้งมันต่างมากรุงเทพด้วยเงินเก็บอันน้อยนิดและมันสมองที่ติดตัวมาด้วย ถ้าโดนปลดเมื่อไหร่ ผมก็เตรียมเก็บข้าวของกลับบ้านเก่าได้เลย ซึ่งนั่นเป็นสิ่งที่เลวร้ายเกินจินตนาการจนผมต้องยอมลากสังขารมาในวันนี้เนี่ยล่ะ

“แล้วมึงทำไหวเหรอวะ”

“ไหวดิ ถึงกูจะไม่ค่อยอ่านหนังสือ แต่ในคาบกูตั้งใจฟังนะสัด” พูดไปพลางก็ก้มหน้าก้มตาเป็นการตัดบทไม่ให้หญิงชวนคุยอีก กูจะตายอยู่แล้วช่วยดูสภาพหน่อย

เกรดของผมความจริงไม่ได้ดีนักหรอกครับ แต่ก็ไม่ได้หมิ่นแหม่น่าเป็นห่วงขนาดนั้น เพราะผมเองก็ไม่ได้หัวขี้เลื่อย ยิ่งเป็นด้านภาษา ผมค่อนข้างมีเซนต์ในการใช้คำเหมือนกับที่เก่งพูดนั่นแหละ ทำให้แถสดแถเปื่อยมาได้แบบสบายๆ ส่วนวิชาอื่นก็ได้ไอ้ชายกับหญิงช่วยทำสรุปมาให้ตลอด ผลออกมาเลยค่อนข้างพอใช้ได้

แต่วันนี้เสือกมีเทสสำคัญที่เอาไปรวมกับคะแนนเก็บ สิบคะแนนเลยนะเว้ย แทบจะเปลี่ยนจากเกรดเอเป็นบี จากบีเป็นซีเลยนะเว้ย ขืนขาดก็ชวดสิวะ

คิดไปคิดมาก็ปวดหัวชิบหาย ผมรีบข่มตาหลับเพื่อทำสมาธิในช่วงบ่าย ค่อนข้างโล่งใจเพราะไอ้ชายเตรียมชีทเก็งไว้ให้อ่านตอนพักเที่ยงอยู่แล้ว ไอ้นี่น่ะกะแม่นจะตาย ถ้าอ่านตามนั้น อย่างน้อยผมก็ต้องได้เกินครึ่งล่ะนะ!




เชี่ย...จะถึงครึ่งมั้ยวะ

ผมเดินออกจากห้องเรียนด้วยสภาพโซเซเหมือนสมองมันโอเวอร์ฮีทไปแล้ว แม้จะได้ไอ้ชายช่วยติว แต่พอไปนั่งสอบตอนท้ายคาบเข้าจริงๆ กลับรู้สึกคุ้นๆ ไปหมดแต่เสือกนึกคำตอบไม่ได้ เหมือนมันติดอยู่ในเซลล์ที่หยุดประท้วงทำการในวันนี้ ทั้งหมดก็เพราะ...ก็เพราะเชี่ยคิงนั่นแหละ!

ตายอยากชิบหาย พอนึกถึงก็โทรมาเลยนะสัด เพิ่งตื่นนอนรึไงวะ

“อะไร”

ผมรับสายด้วยเสียงที่โคตรแหบ มันเป็นแบบนี้ตั้งแต่เที่ยงหลังชายคะยั้นคะยอให้ดื่มน้ำผึ้งมะนาวแล้วครับ ผลที่ได้คือช่วยบรรเทาการเจ็บคอนิดหน่อยแต่เสียงที่ออกมาอย่างกับเป็ด

(( กูจะคุยกับเมีย ))

“กูนี่แหละเมียมึง แค่ก!”

แม่ง ผัวจำเสียงกูไม่ได้ โคตรแค้นเลยว่ะ ถ้าไม่เพราะช่วงหลังมึงคิดถึงเสียงครางหวานๆ ของกูจนแกล้งหยอกซะหนำใจ สภาพกูจะเป็นแบบนี้มั้ยไอ้เชี่ย

(( กูจอดรถอยู่หน้าคณะมึง เลิกเรียนแล้วก็เดินมาให้ถูกๆ ด้วยแล้วกัน ))

“เดี๋ยว กูจะไปหอไอ้ชาย กู...เชี่ย!”

ผัวแม่งวางสายตั้งแต่พูดเสร็จแล้วครับ ผมนี่ปวดหัวจี๊ดขึ้นมาเลย เพราะรู้ดีว่าหน้าอย่างมันไม่มาดูแลผมตอนป่วยแน่ๆ วันนี้เลยวางแผนจะไปนอนอ้อนไอ้ชายให้มันช่วยเช็ดตัวสักหน่อย แต่ดูดิ...ดูมันดิ๊!

“มีอะไรเหรอนิล”

“ผัวโทรตาม วันนี้ขอผ่านยกเลิกแล้วกันนะชาย”

ไอ้ชายมองผมอย่างไม่ไว้วางใจ มันน่ะรู้จักผมดีจะตาย แค่เห็นหน้าก็รู้แล้วว่าไอ้ที่รอผมอยู่น่ะไม่ได้ดีนักหรอก แต่ถึงอย่างนั้นนิสัยช่างแม่งของผมที่ไม่ชอบมากความให้เบียดบังเซลล์สมองก็ทำให้มันพยักหน้ารับอย่างเข้าใจ

“ถ้ามีอะไรก็โทรมาล่ะ”

“เออ” ผมตบไหล่มันเบาๆ ก่อนจะเดินลงจากตึกไปที่รถมาเซราติสีดำอุ่นตูดอันแสนคุ้นเคย ไอ้คิงปลดล็อคเมื่อผมเดินมาเคาะกระจก ก่อนจะออกรถทันทีโดยที่ผมไม่ทันคาดเข็มขัดซะด้วยซ้ำ จะรีบไปตายรึไงวะ

ผมพิงหัวกับข้างประตูโดยหันหน้ามองไปทางผัวเชี่ยที่หล่อโคตรพ่อโคตรแม่ มันใส่เสื้อเชิ้ตปลดกระดุมสีดำห้อยโซ่สีเงินตรงคอ ดูจากหน้าตาแจ่มใสและการแต่งตัวแล้วคงจะเพิ่งตื่นแล้วแต่งตัวเตรียมเที่ยวอ่ะดิ แล้วดูกู...ดูสภาพกู...โลกโคตรไม่ยุติธรรมเลยสัด

“ถ้าจะมองหน้ากูขนาดนั้นไม่ด่าออกมาเลยล่ะ”

“กูเจ็บคอ”

มันเหลือบตามามองหน้าผมเล็กน้อย ก่อนจะหลุดยิ้มมุมปากออกมา แม่ง สยิวไปทั้งท้องเลยกู คือมึงจะช่วยสงสารกูบ้างอะไรบ้างก็ได้ แต่ไม่ใช่มองอย่างสมน้ำหน้า ไอ้ผัวเชี่ย

“ก็ดี กูรำคาญเวลามึงปากมาก เก็บเสียงไว้ครางก็พอแล้ว”

เออ กูรู้ กูครางเพราะประหนึ่งนกขมิ้น มึงไม่ต้องชม

“มึงจะพากูไปไหน”

มองไปมองมานี่ไม่ใช่ทางไปคอนโดหรูสัดๆ ของมันแน่

“เจ็บคอไม่ใช่เหรอเมีย”

“เออ แต่กูไม่ได้เป็นใบ้! แค่กๆ”

ไอ้ผัวหันมามองผมด้วยสายตาเวทนา ความเห็นอกเห็นใจต่อเพื่อนมนุษย์น่ะมีบ้างมั้ย เชี่ย! กลายเป็นผมซะเองที่ต้องหันหลังไปเอื้อมหยิบขวดน้ำที่กองตรงเบาะหลังมาเปิดดื่มแล้วยึดเป็นของตัวเองซะเลย

“ไว้จบเรื่องแล้วค่อยไปนอนที่ออฟฟิศกู เพราะกูขี้เกียจขับรถวนไปวนมา ”

ออฟฟิศ...มึงพากูไปผับเหรอไอ้สัด! สภาพเปื่อยขนาดนี้จะแดกเหล้าลงมั้ย จะเต้นยั่วมึงได้มั้ย ช่วยดูสุขภาพกูนิดนึง พลีส!

“จบเรื่องไรวะ” ผมเอ่ยเสียงแผ่ว เพราะพอตะโกนทีไรจะไอใส่หน้าแม่งทุกที

“ตอบสนองพวกสอดรู้สอดเห็น” ไอ้ผัวหล่อเชี่ยโคลงสีหน้าแบบขอไปทีเหมือนไม่ใช่เรื่องใหญ่ “ความจริงข่าวลือเรื่องกูมีเมียมันมีมาสักพักแล้ว แต่ไม่ค่อยมีคนเชื่อเพราะกูเจอหน้ามึงก็เอาแต่บนเตียง ไม่ได้ไปโชว์ใครที่ไหน แต่เมื่อวันก่อนกูไปหามึงที่คณะ เรื่องนี้ก็เลยถูกขุดมาพูดอีก และพอเมื่อคืนมึงมาหากูที่คลับ พวกสอดรู้สอดเห็นก็เลยโพทะนาไปกันใหญ่”

“แล้วไง”

ผมไม่คิดว่ามันจะพาผมไปประกาศแล้วยอมรับอย่างให้เกียรติเป็นจริงเป็นจังหรอกนะว่านี่คือเมีย เพราะไอ้คำเรียกกันและกันนั่นก็แค่แทนตัวแบบขำๆ อย่างยกย่องในเซ็กซ์ของอีกคนก็เท่านั้น ไม่ได้มีความหมายลึกซึ้งอะไรเลย

“กูรำคาญ ก็เลยตัดปัญหา พามึงไปโชว์ตัวจะได้หยุดลือมั่วซั่วเซ้าซี้สักที”

“ด้วยสภาพกูแบบนี้เนี่ยนะ! แค่กๆ”

“ต่อให้มึงใกล้ตายกูก็จะลากไป แค่โชว์หนังหน้าให้มันจบๆ จะทำให้ยุ่งยากทำไม”

โหย มึงได้นอนเต็มอิ่มนี่ มึงเอากูอย่างเดียวเลยนี่ ลองเปลี่ยนเป็นให้กูเอามึงยันเช้าบ้างมั้ยแล้วค่อยบอกว่ามันไม่ยุ่งยาก ไอ้สัด! ทั้งเนื้อทั้งตัวกูที่ระบมไปหมดไม่ใช่ฝีมือมึงเลยเชี่ย!

“แต่ไม่ต้องห่วงครับเมีย กูแค่พามึงไปให้พวกลูกน้องกูจำหน้ามึงได้ วันหลังเวลาจะเข้ามาหาผัวที่คลับจะได้ไม่ต้องให้คนอื่นพาเข้ามา เอ้อ จะว่าไปรุ่นน้องมึงออกจากโรงพยาบาลรึยังล่ะ”

ออกจากโรงพยาบาล? ไอ้เห้มันเป็นไรวะ หรือเป็นหอบหืด เมื่อวานเครียดจัดเลยอาการกำเริบ

“มันโดนคนของกูกระทืบจนเละ เงินก็ไม่คืน ยังเสือกพาเมียกูมาให้วุ่นวายอีก กูไม่อัดมันเองก็บุญแค่ไหนแล้ว”

เชี่ย! นั่นน้องรหัสกู!!!

“กูออกค่ารักษาพยาบาลให้ ถือซะว่าปลอบขวัญเมีย” มันยังหันมายักคิ้วให้ผมกวนๆ แต่หน้าอย่างโฉดเหมือนเรื่องนี้ไม่ได้สำคัญอะไรเลย มันแค่ทำไปเพื่อระบายอารมณ์ขึ้นๆ ลงๆ ของมันก็เท่านั้น “ส่วนมึง...อย่าจุ้นเรื่องคลับกู ถึงจะเข้าออกได้ตามสบายแต่ก็อย่าเสือกเหมือนที่ก่อเรื่องเมื่อวานอีก กฏในคลับกูเป็นสิทธิ์ขาด ต่อให้เป็นเมียกูก็ไม่เว้นหรอกนะ”

“แต่เมื่อวานมันจะขโมยกระเป๋าเงินกู”

“ต่อให้มันปล้ำมึงมันก็ไม่ผิด คลับของกูคือสถานที่พิเศษของราชาที่อยากจะทำเรื่องคาวโลกีย์หลุดโลกแค่ไหนก็ได้ทั้งนั้น จะเสพยาลากผู้หญิงมาข่มขืนก็ทำได้ ยกเว้นเพียงอย่างเดียวคือห้ามทำลายข้าวของโดยไม่จ่ายเงินซื้อก่อน และห้ามฆ่าใครตายเพราะกูขี้เกียจรับผิดชอบ”

“เจริญเถอะมึง”

“ขอบใจที่อวยพร”

สัด! กูประชด!!!

ผมชักเข้าใจคำว่า ‘อันตราย’ ของพี่แป็ปขึ้นเมื่อได้ฟังจากปากไอ้เชี่ยคิงตรงๆ ถ้าเมื่อวานไอ้เวรนั่นจ่ายเงินซื้อเหล้าอย่างถูกต้องตามกฏก็คงไม่ถูกลากออกไปข้างนอก ในเมื่อไอ้คิงบอกว่าห้ามฆ่า แต่ไม่ได้หมายความว่าห้ามทำร้ายจนเลือดตกยางออกนี่หว่า!
เชี่ยเถอะ ผมเกือบโดนแทงแล้วมั้ยล่ะ

สถานที่พิเศษของราชา...เพราะเป็นราชาที่ใหญ่ที่สุดเลยอยากจะทำอะไรก็ได้สินะ คอนเซปมึงแจ่มจริงนะไอ้คิง กูนี่โคตรนับถือความเลวของมึงเลยจริงๆ!

รถมาเซราติที่โคตรน่าขูดให้เป็นรอยเลี้ยวเข้าไปจอดด้านหลังร้านอันเป็นสถานที่พิเศษสำหรับเจ้าของ มองยังไงก็โคตรไม่เข้ากับสภาพแวดล้อมเหมือนคลับของมันที่โคตรเหี้ยแต่เสือกแต่งซะหรู ผมเดินตามหลังมันอย่างสงบเสงี่ยมเจียมตัวสุดๆ เพราะเจ็บคอ แถมยังรู้สึกมึนๆ อยากจะให้มันจบๆ เหมือนที่ไอ้ผัวมันพูดนั่นแหละ

แต่พอเดินเข้ามาทางหลังร้าน...ซึ่งเป็นตัวคลับไม่ใช่ผับ ผมนี่แม่งสะดุ้งเลยครับ มีคนสามคนกำลังช่วยกันล้างเลือดบนพรมอย่างขมักเขม้น หวังว่าจะไม่ใช่เลือดของไอ้เห้หรอกนะ

“บอส ทุกคนไปรวมตัวที่ชั้นสองตามคำสั่งแล้วครับ”

หนึ่งในนั้นก้มหัวให้ทั้งที่นี่มันเป็นยุคเลิกทาสกดขู่ข่มแหงไปแล้ว ไอ้คิงแค่พยักหน้าหนึ่งทีแล้วหยิบบุหรี่มาจุดสูบด้วยท่าทางอภิสิทธิ์จริงนะมึง เห็นแล้วหมั่นไส้ชิบ

พอไอ้คิงเดินผ่านไปสามคนที่ก้มหน้าก้มตามองแต่เท้าตัวเองก็รีบหันมาจ้องผมทันที เชี่ย! กูเป็นคน ไม่ต้องมองเหมือนประเมินราคาหรือระแวดระวังเหมือนไปตีหัวไอ้คิงมาทำผัวเลย ถ้าไม่ใช่เพราะมังกรและลีลามันแซ่บ แถมเมื่อวานก็โดนเอาซะจนหมดอารมณ์ไปมีเซ็กซ์กับคนอื่นอีกนาน ผมก็คงขอเลิกมันไปแล้ว ไม่ต้องมาจ้อง!

“ชักช้าไรของมึง มานี่”

ไอ้คิงมันคงรำคาญที่ผมมัวแต่หันไปถลึงตากลับก็เลยดึงข้อศอกกึ่งลากไปอย่างไม่ถะนุถนอมกันซะเลย จับมือก็ได้มั้ยสัด! ไม่ต้องมาบีบศอกกู กูเจ็บ!

ผมรีบสะบัดตัวหนีพอดีกับที่โดนมันลากมาถึงชั้นสอง ทำเอาแทบอ้าปากค้างเพราะคนมากมายยืนเรียงแถวอย่างกับรอเกณฑ์ทหาร นี่มัน...สามสิบ...ห้าสิบกว่าคนได้มั้งเนี่ยที่อัดแน่นอยู่ในนี้ ทำเอาห้องกว้างแทบจะคับแคบไปในทันที แม่ง จะเรียกมาแย่งอากาศหายใจกันรึไงวะ เห็นแล้วโคตรอึดอัด

“สวัสดีครับ บอส!”

เชี่ย! กูตกใจ จู่ๆ ก็โค้งตัวแล้วพูดประสานเสียงได้พร้อมเรียงยิ่งกว่านักร้องอคาเพลล่า พวกมึงฝึกกันนานมั้ย ไม่เห็นจะส่งสัญญาณนับหนึ่งสองสามกันเลย เทพไปมั้ยมึง

“เออ สวัสดี” ไอ้เชี่ยคิงพูดเสียงเรียบพลางพ่นควันบุหรี่กลิ่นมินต์อย่างสบายอารมณ์ ก่อนจะหันมากระดิกนิ้วเรียกผมให้เข้าไปใกล้ๆ อย่างกับหมา

ผมแกล้งทำเป็นมองไม่เห็น เรื่องอะไรต้องทำตามมันสั่งด้วยวะ

“เมียครับ”

เชี่ย! ใจเต้นเลยกู ไม่ใช่เพราะตื้นตันกับคำหวาน แต่เพราะสยองกับเสียงเรียบที่โคตรข่มขู่ว่าหากกูไม่เดินเข้าหาในสิบวินาทีต่อจากนี้ มันอาจจะเอาอารมณ์ที่โคตรเดาไม่ถูกไปลงกับร่างกายอันแสนบอบช้ำให้ตายคาเตียงเข้าจริงๆ

“เออๆ” ผมขานรับแบบขอไปที พอถูกจ้องขนาดนี้เล่นเอาไอ้ที่ปวดเนื้อปวดตัวแทบจะหายเกลี้ยงเพราะต้องยืนเกร็งให้เหมือนไม่สะทกสะท้านทั้งที่กลัวจะตายห่า แม่ง ไอ้พวกนี้จ้องผมเหมือนสามคนข้างล่างเปี๊ยบ สายตาประเมิน ดูถูก ไม่ยอมรับ และอยากจะดีดกระเด็นให้ไปไกลๆ ไอ้พวกนี้นี่ไม่เห็นค่าใบหน้าหล่อๆ ของกูเลย!

พอขยับตัวเข้าใกล้ไอ้คิงก็เอาแขนพาดคอแล้วดึงมาแนบอกทันควันจนแทบสำลัก

“นี่เมียกู นิลกาฬ จำหน้าไว้ให้ดีๆ แล้วไม่ต้องไปยุ่งกับมัน ปากแม่งเสีย เดี๋ยวพวกมึงจะอยากต่อยซะมากกว่า”

นี่คำแนะนำเมียของมึงเหรอ ไม่เอาตะกร้อครอบปากแล้วใส่ปลอกคอเขียนว่า ‘ระวังดุ’ เลยล่ะวะ!

“ครับ บอส”

ตอบพร้อมเพรียงอีกแล้ว ถามจริงว่าให้สัญญาณยังไง ตอนไหน ทำไมพูดประสานเสียงกันได้เป๊ะแบบนี้ นี่ชื่นชมนะเนี่ย ตอนผมไปฝึกรด.ยังไม่เป็นระเบียบขนาดนี้เลย โคตรทึ่ง

“แยกย้ายไปได้แล้ว” ไอ้คิงโบกมือแบบกึ่งรำคาญ มันคงไม่ชอบเรื่องยุ่งยากเหมือนผม ตามประสาพวกที่กลัวเซลล์สมองทำงานหนักเกินไป สู้เอามาคิดเรื่องบนเตียงยังดีกว่า “ส่วนมึง”

มันหันมาพ่นควันบุหรี่ใส่หน้าผม ไอ้เชี่ยนี่!

ผมไอค่อกแค่ก ต่อยต้นแขนมันไปแรงๆ หนึ่งที แต่ก็โดนมันคว้าจับไว้ทันซะก่อน

“ไปนอนในออฟฟิศกูไป” มันชี้นิ้วไปที่ห้องปิดทึบด้านในที่คงจะมีประตูเชื่อมไปฝั่งของผับด้วย เพราะผมเคยเห็นห้องนี้ตอนไปดื่มเหล้าและทำความรู้จักกับมันช่วงแรกๆ หรือจะให้พูดตรงๆ ก็คือ เป็นสถานที่ที่ผมกับมันเอากันครั้งแรกก่อนจะติดใจแล้วอุ้มไปต่อที่คอนโดนั่นแหละ

“แล้วมึงล่ะ”

“ทำงานสิวะ” มันหันมาจับหัวโยกไปโยกมาอีกแล้ว ผมสะบัดตัวหนีก่อนจะเดินตรงไปห้องด้านในอย่างไม่รีรอ ออฟฟิศของเชี่ยคิงมีทุกอย่างครับ ตั้งแต่โต๊ะทำงาน คอมพิวเตอร์ โทรทัศน์ เครื่องเสียง โซฟา บาร์ขนาดเล็ก รวมไปถึง...เตียงนอน

แม้จะไม่ใหญ่เท่าที่คอนโด แต่ก็มีขนาดพอสำหรับการทำกิจกรรมเข้าจังหวะ ไม่รู้ว่าก่อนหน้าผมไอ้บ้านี่เกี่ยวทั้งชายทั้งหญิงมานอนระทวยในนี้กี่รายแล้ว แต่เชื่อเถอะ ว่ามันน่ะเชี่ยวกว่าผมเยอะ

ผมเปิดแอร์ปรับอุณหภูมิเป็นยี่สิบห้าองศาแล้วทิ้งตัวนอนทันที อา...ในที่สุดก็ได้พักผ่อนสมใจ พอกลิ้งบนเตียงนุ่มๆ ความไม่สบายตัวปวดระบมทั้งหลายที่แทบลืมเมื่อครู่ก็เล่นงานทันที ผมซุกตัวหลับในท่าตะแคงเพราะเจ็บก้น เพียงไม่นานก็จมดิ่ง...ไปในนิทราหวาน

ผมฝันถึงตอนเจอไอ้คิงครั้งแรก

(มีต่อข้างล่าง)

[มาจะกล่าวบทไป]

ตอนนั้นผมมาที่ผับพร้อมกับสายรหัส แค่เห็นหน้าไอ้เห้ก็รู้สึกว่าวันนี้จะต้องเกี่ยวเหยื่อดีๆ สักรายกลับไปเพื่อล้างอดีตอันขมขื่นของมันให้ได้ ต้องเอาให้แซ่บและเจ๋งกว่าชนิดที่ทาบไม่ติด!

ตอนนั้นผมยังไม่เมาเพราะต้องมีสติในการตรวจจับเพื่อไม่ให้พลาดซ้ำสอง จนกระทั่งรู้สึกเหมือนถูกไฟฟ้าช็อต แม่งเวอร์ว่ะ เอาเป็นว่ารู้สึกเหมือนถูกจ้อง ด้วยสายตาอันร้อนแรง...ผมก็เลยเงยหน้าขึ้น เจอเข้ากับไอ้คิงที่ยืนเก็กหล่อบนชั้นสอง

ผมเคยมาผับนี้หลายครั้งก็จริงแต่ไม่เคยขึ้นชั้นบนมาก่อน เพราะมีคนบอกว่าเก็บค่าที่นั่งด้วย แต่พอแกล้งเดินหลงขึ้นไปก็เข้าใจเพราะแม่งอย่างกับเลาจ์หรูราคาแพงที่จัดวางโซฟาโค้งเป็นวงเหมือนแบ่งเขตสำหรับคนที่ชอบความเป็นส่วนตัว ไอ้คิงนั่งอยู่บนโซฟาที่ตะแคงข้างจากตรงบันได ไม่บอกก็รู้ว่ามันกำลังรอผมอยู่

ดวงตาคมปลาบอันร้ายกาจ ผมสีแดงเซ็ตอย่างดีและรอยยิ้มมุมปากน้อยๆ ที่คาบบุหรี่อย่างเชิญชวน ผมแทบจะตกอยู่ในมนตร์สะกดระหว่างเดินเข้าหาด้วยในใจที่คึกคะนองว่ากูตกได้เหยื่อชั้นดีเข้าแล้วโว้ย สำหรับคนชอบเที่ยวกลางคืน แค่มองตาก็รู้กันดีว่าต่างคนต่างต้องการอะไร ไม่ต้องอารัมภบทให้มากความ  มันก็คว้าเอวผมจูบปากทันที

เชี่ยยยย โคตรเก่ง

ไม่บอกก็รู้ว่าท่าทางเหลือร้ายแบบนี้คงแดกตับเป็นประจำ มันคิดว่าจะไล่ต้อนผมได้ด้วยสกิลการจูบที่แทบจะกลืนกินลิ้นของผมเข้าไปในปากอีกฝ่าย หารู้ไม่ว่าผมเองก็เชี่ยวชาญไม่ใช่น้อย พอจูบโดนใจ มือก็ล้วงเพื่อวัดขนาดเป้ามันทันทีโดยไม่ต้องลวนลามให้มากความ สำหรับผม เซ็กซ์ที่ยอดเยี่ยมย่อมมาจากความคับแน่นที่สุดยอด ฉะนั้นจึงเป็นสิ่งชี้วัดอย่างดีว่าผมกับมันจะได้กินตับกันหรือไม่

ไอ้คิงหัวเราะหึในลำคอ ท่าทางมันดูประหลาดใจกับคนหน้าตาดีที่เดินมาถึงก็ล้วงเป้าชาวบ้าน แถมยังมาชักสีหน้าใส่เพราะปั้นไม่ขึ้นสักที

“ถ้าอยากรู้ก็ชิมดูสิ”

ผมเลิกคิ้ว โดนท้าก็ไม่หวั่นล่ะเพราะขนาดตอนยังเป็นหนอนก็ใหญ่กว่าของผมอย่างน่าลุ้นไม่เบา คิดแล้วก็จัดการก้มหน้าตวัดเลียสิ่งนั้นเข้ามาในโพรงปาก โชว์ลีลาสุดแซ่บไม่แพ้สกิลการจูบของมันจนไอ้เชี่ยที่นั่งนิ่งมานานเด้งตัวสวน ล่อซะแทบจุกเข้าไปในลำคอ แต่เพราะขนาดที่ขยับขยายอย่างรวดเร็วทำให้ผมตื่นเต้นมาก ก็เลยยอมกลืนและดูดดุนกระทั่งน้ำข้นหวานๆ ที่ไหลเยิ้มออกมาด้วย

เชี่ย! โคตรมหึมา ผมขอตั้งสมญาว่านี่คือมังกร!!!

ผมนั่งอึ้งกับความพึงพอใจที่วันนี้กูไม่ผิดหวังแน่แล้วโว้ย ก่อนจะโดนโยกหัวจนแทบโคลงเมื่อไอ้เชี่ยคิงก้มหน้ามองอย่างขบขัน อะไร หน้ากูมันแสดงออกนักหรือไง หึ มึงก็มองแบบหื่นกระหายพอกันนั่นแหละวะ

ไม่ต้องพูดให้มากความ ผมก็นั่งตักมันทันที มังกรนี้กูจอง คืนนี้มึงต้องเสพสังวานกับกู ตัวเป็นของกู ใจเป็นใครก็ช่าง แต่มังกรต้องพ่นน้ำให้กู!

“อยากมากมั้ย”

กำมังกรมึงแน่นขนาดนี้ไม่อยากเลยมั้ง!

“โคตรๆ” ผมตอบเสียงพร่าแบบยั่วยวนสุดขีด ก่อนจะล้วงมือเบิกช่องทางเองโดยไม่ต้องรอให้ไอ้คิงจัดการ ชักช้าว่ะแม่ง ผมนี่อดอยากกับเซ็กซ์ยอดเยี่ยมมานานแค่ไหนรู้มั้ย ว่าแต่จะทำกันตรงนี้เหรอวะ แม้นึกกระสันเต็มแก่ แต่ผมก็รู้ว่าตัวเองเสียงดังแค่ไหน ขืนโดนมังกรแทงเข้ามามีหวังชั้นล่างรู้กันหมดน่ะสิ

“อย่าทำให้กูผิดหวังแล้วกัน”

แล้วไอ้คิงก็อุ้มผม อุ้มแบบทั้งตัวในท่านั่งตักมันนั่นแหละ ผมตกใจ รีบเกี่ยวขากับเอวแล้วเกาะไหล่มันเต็มแรง ก่อนจะกลั้นเสียงครางเพราะมังกรแม่งมาเสียดสีกับหนอนน้อยของตัวเองเข้าอย่างจัง

“โอย เร็วๆ เลย”

ผมหยิกไหล่เร่งมันที่เดินแบกไปในห้องหลืบที่เพิ่งสังเกตเห็น ตอนนั้นผมไม่รู้หรอกว่าห้องอะไร แต่คิดว่าคงเป็นห้องพิเศษสำหรับแขกที่อยากเสียตัวจนทนไม่ไหวเพราะมันแม่งไม่เปิดไฟผมเลยเห็นแต่เตียง และพอทิ้งตัวลงไปในฟูกนุ่มๆ ผมก็กำมังกรจ่อที่ช่องทางซึ่งพร้อมโดนสำรวจแบบไม่รอรี

“มึงนั่นแหละอย่าทำกูผิดหวัง”

ผมยังเอาขาเกี่ยวกับเอวมันแน่น ไอ้คิงหลุดยิ้มหึ ดูชอบอกชอบใจกับผมที่ดูจะอยากซะเหลือเกิน

จากนั้นมันก็ยกสะโพกผมเล็กน้อย และค่อยๆ ยัดมังกรเข้ามาอย่างเชื่องช้า

ยะ...ใหญ่ชิบหาย!

ดูเหมือนมันจะคุ้นชินกับการมีเซ็กซ์ในครั้งแรกที่ต้องค่อยเป็นค่อยไป เพราะด้วยขนาดระดับนี้ถ้ายัดโครมๆ อาจทำให้คู่นอนช็อคตาเหลือกหมดแรงตั้งแต่ยกแรกจนเซ็งเอาได้ แต่โทษที ผมน่ะไม่อ่อนแอขนาดนั้นหรอก ด้วยความบ้าบิ่นล้วนๆ ผมเลยเอื้อมมือไปเปิดช่องทางตัวเองให้เข้าสะดวกกว่าเก่า ก่อนจะสวนเอวตัวเองเข้าหามังกรแบบจังๆ

“อ๊า! เสียวโว้ย!”

ทำเองร้องเอง ผมขี้เกียจรอไอ้คิงก็เลยจัดเองด้วยสองมือและสองขาที่เกาะเอวมันเป็นหลักยึดแน่น พอมังกรมุดเข้าลึกก็ร้องลั่นอย่างกับพวกโรคจิต แต่แม่ง...มันสุดจริงๆ ทั้งที่เพิ่งเข้ามาแค่ครึ่งเดียว แต่ก็ทำเอาหนอนน้อยของผมพอใจมากจนผงกหัวทักทาย

“อ๊ะ อ๊า เร็วๆ หน่อยสิวะ!”

เพราะแค่แรงคนเดียวในท่าทุลักทุเลโคตรๆ มันสู้ศึกไม่ค่อยไหว ผมเลยหันไปเร่งไอ้คิงที่เหมือนจะอึ้งแดกไปแล้ว ผลที่ได้คือมันแสยะยิ้มชั่วร้ายจนใจสั่น ปัดมือผมที่แหย่ทางให้เบิกกว้างมากขึ้นทิ้ง ก่อนจะสวนตัวเข้าหาเสียจนมิดด้ามในที่เดียว

“เชี่ยยย!”

ผมนี่ร้องลั่นเลยสิครับ โคตรจุก และก็โคตรเจ็บด้วยเพราะแม่งกระทุ้งทีเดียวถึงดาว ไอ้คิงร้องซี๊ดเพราะผมตอดมันแน่นด้วยความเสียวซ่าน มือทั้งสองเปลี่ยนมาเกาะหลังมันตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ รู้แต่ว่าวันนี้มึงได้โดนวิชาข่วนสะท้านปฐพีกูไปแน่ๆ

“อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ อ๊า! อ๊า!”

ไม่รู้ว่าหมั่นไส้ผมหรือยังไง พอกดเข้ามาได้เต็มสูบแม่งก็เดินเครื่องทันทีจนผมครางเสียงหลง ไม่ว่าจะโดนกระแทกจุดไหนก็รู้สึกดีไปหมดเพราะมันคับเต็มไปซะทุกส่วน ขาผมเกี่ยวเอวมันแน่น รอจนจับจังหวะได้แล้วก็ค่อยเด้งสวนกลับแบบไม่ขาดตอน ผลคือมันยกเอวผมสูงขึ้น กระแทกเข้ามาทั้งเร็วและแรงเสียจนเตียงร้องประท้วงเพราะไม่อำนวยกับบทรักที่โหมกระหนำ เหมือนผมจะได้ยินเสียงเคาะประตูห้องซะด้วยซ้ำ แต่ในตอนนี้ทั้งผมทั้งมันไม่สนอะไรทั้งสิ้นนอกจากกระดกกายเข้าหากันเพื่อเข้ามาให้ลึกที่สุด

“อ๊า เชี่ย เชี่ย!”

หนอนน้อยปล่อยน้ำพุ่งแรงจนแม่งกระเซ็นโดนหน้าเพราะไอ้คิงมันยกสะโพกผมสูงเพื่อจะได้กดตัวย้ำลงมาหนักๆ มันกระแทกเข้ามาอีกหลายครั้งก่อนจะปล่อยน้ำออกมาบ้าง แต่ผมไม่ค่อยรู้สึกอะไรเพราะมันสวมถุงยางอยู่ มือเร็วชิบ ใส่ตอนไหนวะผมไม่ทันมอง แต่ก็นั่นแหละ มันเป็นสิ่งที่พวกเที่ยวกลางคืนต้องรู้กันดีอยู่แล้วว่าต้องมือใวในการป้องกัน เพราะเซ็กซ์แบบคืนเดียวแยกทางเป็นอะไรที่คาดเดาไม่ได้เลยว่าอีกฝ่ายจะมีโรคแถมมาด้วยรึเปล่า

แต่ว่า...

“อือ...” ผมเงยหน้ารับจูบจากไอ้คิงขณะที่มือมันเริ่มบีบเฟ้นไปที่หน้าอกผมและลามไปยังหนอนน้อยเพื่อเตรียมสู้ศึกครั้งที่สอง ไม่ต้องพูดอะไรให้มากความ แค่สบตากันด้วยความกระหายเสียจนต้องแลบเลียริมฝีปาก ทั้งผมและมันก็รู้กันโดยสัญชาตญานทันทีว่าคืนนี้มียาวแน่นอน

และถ้าผ่านมันไปได้อย่างยอดเยี่ยม มันจะไม่ให้เซ็กซ์แบบน้ำแตกแล้วแยกทาง
มาให้กูพิสูจน์หน่อยสิว่ามังกรมึงจะสู้ได้นานแค่ไหน!

“อะ...อื๊อ อ๊ะ อา”

นั่นเป็นในฝัน แต่ในความเป็นจริงผมก็กำลังครางแผ่วและยกเอวกระดกกับความรุ่มร้อนช่วงล่างที่เหมือนกำลังถูกครอบครองในโพรงปากซึ่งโดนโลมเลียอย่างหื่นกระหาย ผมเอื้อมมือไปกดหัวคนคนนั้นให้กลืนลึก ก่อนจะชักรู้สึกไม่เข้าทีเพราะลิ้นที่กำลังละเลงบนหนอนน้อยมันไม่ยักช่ำชองอย่างในฝัน

เชี่ย! ใครวะ!

พอรู้ตัวผมก็ถีบแม่ง ร่างนั้นกระเด็นตกเตียงไปทันที เป็นจังหวะให้ผมยันตัวนั่งเพื่อหรี่ตาสำรวจท่ามกลางความมืดว่า...ไอ้เชี่ยนี่ไม่ใช่ไอ้คิง!

“โคตรขาวเลย”

เออ กูรู้กูขาว ผมรีบเก็บหนอนน้อยในกางเกงนักศึกษาที่ถูกถลกมาถึงเข่า ดึงเสื้อที่ถูกเลิกขึ้นลงมา หัวนมเปียกๆ แบบนี้อย่าบอกนะว่ากูโดนไปเยอะแล้วแต่เพิ่งรู้ตัวเพราะมัวแต่ฝันว่าป้าบๆ กับไอ้คิง

“กูเมียเจ้าของผับนะเว้ย”

ได้ทีต้องข่มล่ะครับ เข้ามาในห้องเจ้าของแล้วปล้ำเมียมันได้ยังไง ไม่กลัวตายเหรอวะ

“ส่วนกูก็เพื่อนเจ้าของผับ” ไอ้นั่นตอบหน้าตาย “เพื่อนกันมีอะไรก็ต้องแบ่งปัน ไอ้คิงมันยังไม่ว่าอะไรเลยถึงได้ปล่อยกูมาดูดของเมียมันเนี่ย มามะนิลกาฬ กูก็แซ่บไม่แพ้มันหรอก”

มันพยายามจะฉุดแขนผม แต่โทษที ผมต่อยสวนเลยครับ!

“เหี้ย!”

เออ มึงสิเหี้ย ผมมองผู้ชายที่กุมหน้าเซไปด้วยความมึน โทษที พอดีหมัดผมหนัก แต่ก่อนก็เคยชกคนน็อคมาแล้ว อย่างไอ้เหลี่ยมนั่นไง แต่หมอนี่อึดกว่าที่คิด มันสะบัดหัวงุนงงชั่วครู่ ก่อนจะหันมาจ้องผมด้วยสายตาเอาจริงจนน่ากลัว แต่ผมไม่กลัวมันหรอก...สายตาไอ้คิงยังทำให้กูสะดุ้งกว่าอีก

“อย่าเล่นตัวน่า” ดูเหมือนหมอนี่จะหมดอารมณ์เกลี้ยกล่อมผมดีๆ แล้วครับ มันเลยกระโจนเข้ามากดผมทั้งตัวโดยใช้น้ำหนักที่มากกว่าไม่ให้ผมขัดขืน ไอ้โง่เอ๊ย ผมหน้าตาดีแบบนี้คิดว่าไม่เคยโดนฉุดหรือไง แค่นี้จะหยุดได้เรอะ ฝันไปเถอะ!

“เหี้ย!”

สัตว์ครึ่งบกครึ่งน้ำหลุดออกมาเป็นตัวที่สอง คราวนี้ไอ้เหี้ยผงะถอยหลังกุมศีรษะที่โดนผมโขกใส่เข้าอย่างจัง เชี่ย กูเองก็มึน ทำไปโดยไม่ดูสังขารตัวเองเลยว่ายังป่วย

ไม่รอช้า ผมยกเท้าถีบไอ้เวรนี่ให้ตกเตียงไปอีกรอบ คราวนี้มันถึงกับนอนระทวยเพราะผมเล็งกลางลำตัวอย่างจงใจ

“เหี้ย!”

ตัวที่สามแล้ว...หมดฤทธิ์ยังล่ะมึง

ผมแต่งตัวให้เรียบร้อย มองหาเข็มขัดก็พบว่าโดนเหวี่ยงไปอยู่ข้างๆ หมอนั่น ผมก็เลยเอาเท้าเขี่ยๆ มันให้หยิบส่งของของกูคืนมาด้วย

“มึงแม่ง...”

“Kมึงเล็ก ลีลาไม่เด็ด ไม่ต้องมาเสือกอยากจะเอากู” ผมรับเข็มขัดคืนแล้วตอบทั้งที่จัดแต่งตัวเองให้ดูดี ไอ้นั่นมันลุกขึ้นนั่งทำหน้าเจื่อน คราวนี้หมดอารมณ์อยากจะปล้ำผมโดยสิ้นเชิงแน่นอน เพราะกับคนที่ผมคบด้วยคนล่าสุด พอโดนพูดแบบนี้ก็หายหัวไปเลย

“ปากแม่งเสียอย่างที่ไอ้คิงบอกจริงๆ”

“แล้วผัวกูอยู่ไหน มันบ้ารึไงปล่อยให้เพื่อนเอาเมียตัวเอง แค่กๆ” ผมหลุดไอออกมา แม้จะนอนพักผ่อนจนอาการปวดหัวปวดตัวดีขึ้นบ้างแต่สภาพลำคอยังไม่ค่อยฟื้นฟูเท่าไหร่ ปรากฏไอ้บ้านี่เป็นคนดีกว่าที่คิดเพราะเดินไปรินน้ำส่งให้ด้วย เออ ดีว่ะ ดูเลี้ยงง่ายดี

“กูอยู่นี่”

“เหี้ย!!!”

คราวนี้ผมอุทานออกมาเองเลยครับเพราะจู่ๆ ไฟก็เปิดพรึ่บ เผยให้เห็นไอ้คิงนั่งดื่มเหล้าตรงโซฟาห่างจากเตียงไปแค่ไม่กี่คืบ มึงเป็นนินจาเหรอวะ ไร้ตัวตนได้โคตรเนียนเลยสัด!

“กูแค่อยากพิสูจน์ว่ามึงจะทำตามข้อตกลงรึเปล่า”

เรื่องที่มังกรมึงต้องมุดถ้ำกูได้คนเดียวระหว่างถูกเรียกว่าเมียน่ะเหรอ พิสูจน์แรงนะสัด!

ผมชูนิ้วกลางใส่มันด้วยสีหน้าไม่พอใจ

แต่แม่งทำอะไรรู้มั้ยครับ...มันหัวเราะหึออกมาอย่างที่ชอบทำนั่นแหละ!

“ไม่เตือนกูเลยนะว่าเมียมึงหมัดหนัก เชี่ย กูนี่วิ้งเลย” เพื่อนมันเดินไปนั่งโซฟาข้างๆ รินเหล้าให้ตัวเองเสร็จสรรพ แต่พอยกดื่มก็ร้องซี๊ดเพราะข้างในปากแตก สมน้ำหน้า

“ก็มึงบอกขอลอง กูเลยไม่ห้าม” ไอ้คิงตอบง่ายๆ สรุปว่าไอ้เพื่อนคนนี้ของมันเห็นผมแล้วอยากเอา ไอ้คิงเลยนึกพิเรนท์อยากพิสูจน์ ก็เลยเปิดไฟเขียวให้งั้นสิ “มานี่สิครับเมีย”

มันตบตักตัวเองแปะๆ บอกตรงๆ ว่าตอนนี้ผมรู้สึกเกลียดขี้หน้ามันจับใจที่มาล้อเล่นอย่างกับกูเป็นของเล่น เลยทิ้งตัวลงนอนหันหลังให้แม่ง ขี้เกียจรับรู้ความเลวของผัว เจอหน้าเอากันก็พอแล้ว ไม่อยากทำความรู้จักกับนิสัยเหี้ยๆ ของมัน

“นิล”

มันเรียกเสียงเย็น แต่ผมก็ยังทำไม่สนใจ ก่อนจะร้องจ๊ากเมื่อมันเดินเข้ามาตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ แถมยังอุ้มผมตัวลอย ปากมันก็คาบบุหรี่พ่นควันไปสิ ส่วนขาก็เดินไปที่โซฟา จับผมนั่งตักอย่างกับตุ๊กตาประดับมาทั้งผ้าห่มซึ่งผมติดมือมาด้วย

มันหันมายักคิ้วยียวนเหมือนว่าถ้าต้องการอะไรก็ต้องได้ หมั่นไส้จนผม...จับมันกระชากหัวมาจูบแพร่เชื้อแม่ง!

“วู้ ไม่โชว์หนังสดให้กูเห็นเลยล่ะ”

ผมหันไปชูนิ้วกลางให้ไอ้เวรทั้งที่ยังแลกลิ้นกับเชี่ยคิง ก่อนจะผละออกเมื่อชักเริ่มหายใจไม่ออกและปวดหัวตึ้บขึ้นมาอีกรอบ โอย...กูป่วยนะมึง

ผมนั่งพิงไหล่มันโดยไม่ต้องขอ แย่งบุหรี่มันมาสูบแก้ปวดด้วยเอ้า ความจริงแล้วผมไม่ค่อยชอบสูบหรอกเพราะทำให้ปากเหม็น ซึ่งปากของผมมันก็เสียอยู่แล้วไม่ควรหาพร๊อฟมาประดับเพิ่มเติม แต่ตอนนี้มันหงุดหงิด โมโห ทำอะไรไม่ได้เพราะผัวล็อคเอวแน่นจนอึดอัด เลยต้องระบายด้วยวิธีโคตรไร้สาระแบบนี้

ไอ้คิงขยับตัวให้ผมนั่งพิงสบายๆ ก่อนจะจุดบุหรี่ม้วนใหม่ขึ้นสูบ ไม่ต่อว่าผมสักแอะ

เพื่อนมันมองอย่างอึ้งๆ

“อิจฉากูอ่ะดิ” ผมพ่นควันใส่แม่ง ยังโกรธไม่หายที่ฝันเอากับผัวอยู่ดีๆ เสือกตื่นมาเจอไอ้เวรไร้ชั้นเชิง

“อย่าลามปามเพื่อนกู” ไอ้คิงโยกหัวผมเบาๆ ผมเลยเงยหน้าพ่นควันใส่มันบ้าง แต่ไม่ทันได้ทำก็โดนจับจูบอีกรอบ ทำเอาสำลักควันตัวเองจนไอโขลกๆ

“สม”

ผัวเชี่ย!

“มันชื่อหมอบ เพื่อนสนิทและเป็นหุ้นส่วนร้านกู” ไอ้คิงแนะนำเสียงเรียบ ส่วนไอ้เวรหน้าตาแป้นแล้นก็ยกมือทักทาย

“พี่นี่โคตรน่าสงสารอ่ะ หมอบตั้งแต่ชื่อยันกระเจี้ยว”

“เหี้ย! เจี้ยวกูไม่ได้หมอบ” มันรีบยกมือกุมเป้าอย่างร้อนตัว “มึงนอนอ้อนผัวเฉยๆ ไปเลยไอ้น้องนิล พูดออกมาทีบั่นทอนกำลังใจกูชิบ”

“ฮิฮิ” ผมหัวเราะคิกคักอย่างนึกสนุก ก่อนจะดับบุหรี่ทั้งที่ดูดไม่ถึงครึ่งเพราะเริ่มอารมณ์ดีขึ้นมาบ้าง พี่หมอบมันหันมามองอย่างเสียดาย

“ทำไมเรียกมันว่าพี่ แต่เรียกกูว่าเชี่ย”

ก่อนจะนิ่วหน้าเพราะไอ้คิงแม่งหยิกเอวผมจนแทบสะดิ้ง

“ก็มึงเป็นผัว” ผมตอบหลังตบขามันดังป้าบ “หรืออยากให้พี่หมอบเป็นผัวกูด้วย”

เจ้าของชื่อส่ายหน้าทันควัน มันดูขยาดผมนิดๆ ขณะที่ไอ้คิงปรายตามองเพื่อนสนิทแล้วส่ายหน้าน้อยๆ

“มันเอามึงไม่ไหวหรอก มันกาก”

“เหี้ยคิง!”

ผมหัวเราะลั่นส่วนไอ้คิงก็แค่นเสียงในลำคออย่างท่ามากเหมือนเดิม เอาเป็นว่าที่โกรธเมื่อกี้ยกโทษให้แล้วกัน เพราะพี่หมอบแม่งดูน่าแกล้งจริงๆ ว่ะ แม้จะตัวหนากว่าแต่ดูยังไงก็สู้ผมไม่ได้ ไอ้คิงมันคงรู้อยู่แล้วเลยช่างแม่งตามประสาพวกขี้เกียจอธิบาย แต่ปล่อยให้เจอหมัดกูเอง

มีผัวเข้าใจยากนี่ต้องขยันทำการบ้านจริงๆ ครับ เฮ้อ!

---------
ย้อนความกับตอนเจอกันครั้งแรก ใครหวังว่าจะเห็นบทหวานๆ ต้องผิดหวังค่ะ เพราะสองคนนี้ตามชื่อเรื่องเลย "เพราะเสพติดเซ็กซ์" หื่นยังไงก็หื่นอย่างนั้นเลย ฮี่ๆ

[❣☾月亮☽❣]

   อูย. พี่คิงเล่นแบบนี้ใจหายใจคว่ำ. ขอเรียกเชี่ยคิงตามน้องนิลละกัน. เราว่าคนที่จะหมอบต่อไปคือนิลนะ. สู้ศึกครั้งที่แล้วบาดเจ็บช้ำในเชียว
รีบๆพาน้องไปหาหมอดีไหมเนี่ย. ไม่ห่วงเมียเลย
คนเขียนขยันจัง. ขอบคุณค่ะ.

[JJHJJH]

พี่คิง ไม่ต้องฉีดยารักษา น้องนิล นะ เดี๋ยวได้ admit

[bulldog17]

ถนอมเนื้อถนอมตัวบ้างหนูนิลลลล

[magarons]

อยากถามว่า จะรักกันไหม
เหอะๆๆๆ แต่ฮาหมอบมากๆๆๆ อ่ะ

[PingPong_Hunlay]

  ฟินมากมาย

[kdds]

คู่นี้บ้าดีอ่ะ ชอบๆ
ทำเมียเบาลงหน่อยนึงนะพี่คิง เดี๋ยวเครื่องในพังหมด

[Jthida]

ทั้งเถื่อนทั้งขำ555555555555

[GuoJeng]

หื่นๆดี สมชื่อเลย ๕๕๕๕  

[miya_pp]

 

[กวังกีเมย์บี]

เรื่องนี้จะมาม่ามั้ยคะเนี้ยยยย  มองไม่เห็นความรักของทั้งสองคนเลย กลัวว่าวันนึงพี่คิงจะเอาน้องไปให้คนอื่น  บอกให้เราชื้นใจหน่อยได้มั้ยค่า?????

[rogerr]

คู่นี้ ยกโล่พระเอกนายเอกแห่งปีให้เลย 555

[boboman]

สนุกกก! >O<
หมอบนี่มันหมอบกระแตสมชื่อจริงๆ อ่ะ 555
เฮียคิงมีการลองใจนิลด้วยอ่ะ แต่ก็แอบหวงชิมิล่า~ #ชงให้แก้วแตก แต่อุดมการณ์น้องนิลที่บอกหมอบนี่คือแบบ...เล่นเอาหมอบเสียเซลฟ์เลย 5555555
ชอบมาก รอค่าาา

[EoBen]

สงสารพี่หมอบขึ้นมาทีนทีเลย โดนแกล้งทั้งผัวทั้งเมีย

[aom2529]

 

[Meimei]

ร้อนแรงสุดๆ

[КίmY]

ปากนิลนี่สุดคำบรรยายจิงๆ ฮ่าๆ 
อ่านแล้วหลงรักนิลกับพี่คิงเลยย 
มาต่อไวๆนะฮะรออออ   :')

[เอแคร์ไวท์ครีม]

 

[มาจะกล่าวบทไป]

ตอนที่ 5 : ตัวประกัน

ผมสะดุ้งตื่นเมื่อเสียงโทรศัพท์ดัง

“อือ...รับสิวะ”

มันไม่ใช่ของผมแน่นอนครับ เพราะช่วงทำกิจกรรมจนหลังเสร็จกิจ ผมมักจะกดปิดเสียงยกเว้นก็แต่ตอนตั้งปลุก

ไอ้คิงที่นอนเปลือยเอาแขนพาดกับเอวผมผุดลุกอย่างหงุดหงิดเพราะแม่งเดินกระทืบเท้าเสียงดังชิบ ผมหันไปนอนตะแคงเข้าหามัน ปรือตามองผัวหุ่นโคตรน่าหม่ำที่เดินส่ายก้นไปรับโทรศัพท์จากกางเกงที่ถูกเขวี้ยงไปพาดบนเก้าอี้

ครับ...อย่างที่พวกคุณคิดนั่นแหละ แม้ผมจะป่วยก็ไม่ว่างเว้นต่อการประกอบกิจอันที่ชอบที่ควร ผมกับมันเอากันทุกวันตั้งแต่เจอกันครั้งแรกจนถึงตอนนี้ จะให้ว่างเว้นมันก็รู้สึกโหวงเหวงแปลกๆ ยิ่งไอ้เหี้ยนี่ชอบนอนเปลือยโชว์มังกรที่ผมหลงรักเป็นชีวิตจิตใจ ก็เลยจัดกันไปสองยกเบาะๆ ทำเอาไข้ที่ลดลงไปเยอะแทบขึ้นอีกรอบถึงได้ต่างคนต่างนอน

พอได้ปล่อยน้ำผมก็สบายตัว แม้จะเป็นนมข้นใสๆ เพราะเมื่อคืนจัดหนักไปหน่อยก็เถอะ อาการปวดเมื่อยเริ่มดีขึ้น อาการเจ็บคอเองก็ลดน้อยลงไปมากเพราะตอนอยู่ที่ผับผมเอาแต่จิบน้ำอุ่นอย่างเดียว ฉะนั้นถ้าวันนี้นอนเต็มอิ่ม พรุ่งนี้คงจะตื่นมาอย่างสดใสชัวร์ป้าบ

“เออ กูจะไปเดี๋ยวนี้”

ไอ้คิงวางโทรศัพท์เสียงเครียด เดินไปเปิดตู้เสื้อผ้าแต่งตัวทันทีทั้งที่ตอนนี้ตีสาม

“ไปไหนวะ” ผมถามงัวเงีย

“ไม่ใช่เรื่องของมึง”

ไม่ด่ากูว่าเสือกเลยล่ะ! ผมชักสีหน้าก่อนจะพลิกตัวกลับเพราะก็ไม่ได้อยากยุ่งเรื่องของมันนักหรอก แค่ได้ใจเพราะเห็นว่าวันนี้มันทำตัวดี พากูไปแนะนำแล้วยังให้รู้จักเพื่อนสนิทอีกต่างหาก แม่งนึกว่ายอมรับกูในฐานะเมียขึ้นมาบ้าง แต่ก็ยังเห็นเป็นแค่ของค่าเวลาที่ถูกใจเหมือนเดิมสินะ

เออ กูจะรีบๆ เบื่อมังกรมึงแล้วไสหัวไปจากที่นี่เลยสัด!

ผมนอนคลุมโปงไม่สนใจแม้กระทั่งตอนมันปิดประตูดังปังเหมือนแกล้ง ด้วยความเพลียอยู่แล้วเลยนอนหลับไปอย่างรวดเร็ว
จนกระทั่งเสียงมือถือสั่น

ผมขยี้ตาดูนาฬิหา แม่ง หกโมงเช้า ไอ้ผัวยังไม่กลับ กูครองเตียงคนเดียวสบายเฮ ว่าแต่ใครโทรมาล่ะเนี่ย

ผมภาวนาไม่ให้เป็นหญิงที่โทรมาบอกว่าวันนี้มีพรีเซ้นต์ ก่อนจะเลิกคิ้วเมื่อเห็นว่าเป็นเบอร์แปลก

“ไรวะ”

ผมกดรับอย่างรำคาญเมื่อมันโทรมาเป็นรอบที่สาม ถ้าโทรผิดจะด่าเปิงให้

(( คะ...คุณนิลใช่มั้ยครับ ))

“ก็เออสิวะ”

(( ตอนนี้บอสบาดเจ็บหนัก ไม่ยอมไปโรงพยาบาล คุณนิลช่วยมากล่อมหน่อยสิครับ ))

“ปล่อยให้มันตายๆ ไปเหอะ”

ผมกดวางสายทันที นึกว่ามีเรื่องใหญ่อะไร ไร้สาระสัดๆ

ครืด...ครืด

“อะไรอีกวะ!” ผมชักจะหงุดหงิด กูจะนอน เข้าใจมั้ย ผัวมันไม่อยากให้กูเสือก แล้วกูจะกระเสือกกระสนไปหาแม่งทำไม เดี๋ยวจะตายก็มีคนลากไปโรงพยาบาลเองนั่นแหละ ไม่ต้องมายุ่งกับกู!

(( น้องนิล... ))

เชี่ย เสียงพี่หมอบ

(( อย่าออกมานะ! นี่เป็นกับดัก ไม่ต้องออกมา! โอ๊ย! โขลกๆๆ ))

จากนั้นเสียงโดนต่อยก็ดังจนผมต้องนิ่วหน้า เดี๋ยวนะ สรุปคือสายแรกมันโกหกกู ส่วนสายสองคือของจริงที่พยายามจะล่อกูใช่มั้ย นี่คิดว่าผมสนิทกับพี่หมอบขนาดไอ้ยินเสียงครางทรมานปางตายแล้วจะรีบวิ่งโร่ไปหาเหมือนนางเอกโง่ๆ รึไง ขืนออกไป คนที่นอนโอดโอยแบบในสายก็เป็นกูดิ!

“ไม่ต้องห่วงพี่ ผมจะดูแลตัวเองอย่างดี พี่เองก็ขอให้ปลอดภัยนะ”

(( เหี้ย! ))

ผมกดตัดสาย ไอ้สงสารก็สงสาร แต่โทษทีว่ะ กูไม่เสือกเรื่องคนอื่น

แต่ถึงอย่างนั้นก็กดโทรไปหาไอ้คิงเพื่อจะได้รายงานว่าเพื่อนมันใกล้จะโดนส่งโรงพยาบาลสักหน่อย เสียงตี๊ดดังหลายครั้งก่อนจะถูกตัดสาย...ผัวแม่งตัดสายกู!

ช่างแม่ง!

ผมโยนโทรศัพท์ไปไว้ข้างหมอน ก่อนจะทิ้งตัวลงนอนอย่างหงุดหงิด

ครืด...ครืด

อะไรอีก ครั้งนี้มาไม้ไหนอีกล่ะ

“กูจะนอนแล้วสัด เลิกโทรมากวนสักที!”

(( นิล ))

เชี่ย เสียงไอ้ชาย!

(( นิล...นี่มันเรื่องอะไร เกี่ยวกับพี่คิงใช่มั้ย ))

“ปะ...เป็นอะไรมั้ยไอ้ชาย มึงอยู่ที่ไหน มึงยังปลอดภัยรึเปล่า!” ผมนี่ลุกพรวดเลยครับ อย่างที่เคยบอกว่าไอ้ชายมันเปรียบเสมือนแม่ของผม มันรักผมมาก และผมก็รักมันมาก ไม่ใช่ฐานะคนรัก แต่ในฐานะของเพื่อน ของพี่ ของคนในครอบครัวที่ดูแลกันและกันมาโดยตลอด

ที่สำคัญ...ไอ้ชายมันไม่สู้คน!

(( จู่ๆ ก็มีคนบุกห้องแล้วพาตัวเราออกมา มันสั่งให้เราโทรหานิล ))

ผมรู้ว่าชายไม่มีทางโทรหาผมเองในสถานการณ์แบบนี้แน่ๆ เพราะอย่างนั้นไอ้สองสายแรกก็เลยเอามาลองเชิงผมสินะ พอไม่ได้ผล ก็เลย...บังคับไอ้ชาย

“พวกมันทำอะไรมึงรึเปล่า!”

(( นิล... ))

เลี่ยงไม่ตอบ แสดงว่าใช่

“ไอ้พวกเชี่ย! มึงอยากให้กูไปที่ไหนก็บอกมา อย่าดึงไอ้ชายมาเกี่ยวด้วยสิวะ!” ผมเดือดจัด เดินไปแต่งตัวออกจากห้องโดยถือโทรศัพท์และกระเป๋าเงินติดไปด้วย เดี๋ยวนะ...หยิบมีดในครัวไอ้คิงด้วยดีกว่า เกิดไอ้ชายเจ็บหนักจะได้กระซวกคืนแม่ง!

(( ผับโจ๊กเกอร์ ในอีกสิบนาที ))

เสียงปริศนาที่ผมไม่รู้จักพูดขึ้น มันคงเปิดสปีกเกอร์โฟนแต่แรกเพื่อจะได้ยินเสียงผมด้วย

เรียกแท็กซี่ตอนหกโมงเช้า ด้วยสภาพผมยุ่งเพิ่งตื่นกับหน้าตื่นๆ ในสภาพสวมเสื้อยืดกางเกงขาสั้นและรองเท้าแตะ ยังดีที่ผมรู้จักผับโจ๊กเกอร์เพราะเคยไปล่าเหยื่อมาก่อน มันอยู่ห่างจากคิงคลับของไอ้คิงประมาณสองซอย อย่าบอกนะว่าเขม่นกันเพราะเรื่องแย่งลูกค้าแล้วเอามาลงกับกูน่ะ

เชี่ย!

ระหว่างทางผมโทรหาไอ้คิงด้วย แต่โทรเท่าไหร่ก็ไม่ติด ไม่รู้ว่าแม่งเอาโทรศัพท์ไปทิ้งที่ไหนแล้ว

“เอ่อ...น้องครับ”

“ไรพี่” ผมนั่งกระดิกเท้าอย่างว้าวุ้นใจเต็มแก่ ไม่รู้ไอ้ชายจะเป็นยังไงบ้าง

“คือ...ในมือนั่นมัน...”

“อ้อ มีดไงพี่ อย่าคิดมาก ผมไม่เอามาจี้พี่หรอก” แต่จะเอาไปจ้วงคนอื่น!

อาจเพราะหน้าตาผมน่ากลัว พอถึงที่หมายพี่แท็กซี่ก็แล่นฉิวไปโดยไม่เอาเงินสักแดง เออ ดี ลาภกระเป๋ากูโดยแท้ รู้งี้น่าจะถือมีดขึ้นแท็กซี่ตั้งแต่ปีหนึ่งจะได้ประหยัดเงิน

ตอนหกโมงหน้าร้านโจ๊กเกอร์ปิดประตูสนิท แต่ผมคุ้นชินจากคลับไอ้คิงเลยเดินอ้อมไปข้างหลัง นั่นไงล่ะ มีคนยืนเฝ้าอยู่สองหน่อ ผมมองมีดในมือ คิดว่ายังไงคงเดินถือเข้าไปง่ายๆ ไม่ได้แน่ แต่จะเอามาเหน็บหลังเหมือนปืนมีหวังตูดแหก เอาไงดีวะ

ผมเหลือบไปเห็นกระดาษหนังสือพิมพ์ระแกะระกะวางทิ้งอยู่ข้างทาง ก็เลยเอามันมาห่อมีดแล้วเหน็บเก็บไว้ข้างหน้าเนี่ยแหละ ชักออกมาจะได้เสียวๆ หน่อย พอพร้อมก็ตบหน้าตัวเองแรงๆ สู้โว้ย นิลกาฬ!

“พี่ๆ”

ผมเดินเข้าไปทักแบบด้วยรอยยิ้มหวานแบบเชื่อว่าใครเห็นก็อยากจับปล้ำ

“มีคนเรียกผมมาที่นี่อ่ะ”

“น้องใช่นิลกาฬรึเปล่า”

“เออดิพี่” พูดพลางโปรยเสน่ห์ไปพลาง เผื่อจะเห็นใจทำอะไรเบาๆ มือบ้าง ที่ไหนได้ พูดจบแม่งกระชากแขนแทบหลุด อีกคนก็จับหัวผมดันเข้าไปข้างในแบบไม่ถนอมกันเลย แถมยังมาตบตัวตบหลังผมเหมือนสำรวจอีก ดีนะที่เอามีดเหน็บไว้ข้างหนอนน้อย ไม่งั้นมีหวังโดนยึดไปแล้วแน่ๆ

ข้างในเป็นเป็นคลับเหมือนไอ้คิงครับ แต่ที่น้อยกว่า และร้างคนเพราะถูกเคลียร์ทาง

“ไอ้ชาย!”

พอเข้าไป ผมก็เห็นไอ้ชายที่โดนอัดซะบักซะบอมนอนทรุดอยู่ข้างๆ พี่หมอบ แต่ปล่อยให้พี่เขาหมอบต่อไปเหอะ ผมห่วงแค่เพื่อนรักเท่านั้นแหละ

ผมโดนกระชากแขนสองข้างเอาไว้เลยวิ่งเข้าไปหาไม่ได้ ก่อนจะเงยหน้าจ้องไอ้คนที่นั่งบนโซฟาสีแดงสดไขว้ขาอยู่ตรงกลางระหว่างร่างคู้สองร่างนั้นด้วยหน้าตาที่เห็นแล้วเสียวไปถึงสันหลัง แม่ง โรคจิตป่ะวะ ความจริงมันก็หน้าตาดีนะ แต่แม่งเจาะหู เจาะคิ้ว เจาะจมูก และเจาะปากอย่างกับพวกแยงกี้ โกนผมข้างหนึ่งแบบเท่ๆ อีกข้างย้อมสีม่วง ถามจริงมันกล้าออกไปเดินข้างนอกป่ะวะ โดดเด่นสะดุดตาแบบนี้ถ้าไปทำร้ายใครที่ไหนนี่โดนจับหนีไม่พ้นแน่ๆ หลักฐานคาตัวชิบหาย

“นี่น่ะเหรอเมียไอ้คิง” มันเงยหน้ามองผมด้วยดวงตาหรี่เล็กเหมือนงูจ้องเหยื่อ

“เออ ปล่อยเพื่อนกูได้ยัง” ผมมองชายอย่างเป็นห่วง มันเหมือนจะหมดสติไปแล้ว ซึ่งก็เป็นเรื่องดี ผมไม่อยากให้มันมารับมารู้เรื่องพวกนี้เท่าไหร่ ส่วนไอ้พี่หมอบ อึดชะมัด โดนอัดจนหน้าเยินแทบดูไม่ออกแล้วยังผงกหัวขึ้นมามองผมได้อีก ก่อนจะโดนไอ้โรคจิตนั่นเอาเท้าเหยียบให้ก้มลงไปใหม่ น่าสงสารโคตรๆ

“กูจะปล่อยเพื่อนมึง ถ้ามึงยอมเป็นของกู”

“ก็บอกกันดีๆ แต่แรกสิวะ” ผมแค่นหัวเราะ “ทีหลังอยากได้กูก็บอก ไม่ต้องไปยุ่งกับเพื่อนกู แม่งเสียเวลา มึงไม่รู้หรือไงว่ากูง่าย ปล่อย!”

ไอ้โรคจิตโบกมือให้ไอ้ยักษ์สองคนที่ยึดแขนผมไว้ปล่อยมือสักที ผมเลยเดินข้ามหัวพี่หมอบเดินมาหามันสะดวกๆ

“แล้วไง จะเอากับกูท่าไหน ยังไง อยากได้แบบไหนกูจัดให้”

“มึงเป็นเมียไอ้คิงจริงเหรอวะ”

“เอ้า มึงระบุตัวกูมาหาถึงนี่ ยังจะสงสัยอีก!” ผตะโกนอย่างหงุดหงิด อยากให้เรื่องจบเร็วๆ จะได้พาไอ้ชายไปโรงพยาบาล “ถามไอ้พี่หมอบนี่ดิว่ากูตัวจริงหรือตัวปลอม”

ไอ้โรคจิตดูคลาดแคลงใจซะเหลือเกิน เลยพยักหน้าให้ลูกน้องกระชากหัวพี่หมอบขึ้น เชี่ย! คนหรือผี หน้าแม่งมีแต่เลือด!

“นะ...นิล มึงอย่าทรยศไอ้คิง”

“กูไม่ได้ทรยศมัน ถ้าการหันก้นให้ไอ้นี่จะทำให้มันทิ้งกูก็ช่างแม่ง ถือว่าข้อตกลงเราจบ เพราะยังไงกูก็ไม่หวงตัวอะไรมากมาย แลกกับการช่วยไอ้ชายแค่นี้แม่งกระจอกสัดๆ” ผมตอบพลางเอานิ้วเชยคางไอ้โรคจิตที่ดูยังจับใจความไม่ค่อยได้ “ว่าไง สรุปจะเอากูมั้ย กูให้ท่าจนเมื่อยแล้วเนี่ย”

มันยิ้มกริ่ม กระชากผมพรวดเดียวลงไปนอนราบกับโซฟา ก่อนจะโน้มตัวตามลงมาจูบโดยที่มือล้วงเข้ามาในกางเกง เหี้ย! ในลิ้นมึงก็เจาะด้วยเหรอ แล้วไอ้ห่วงตรงริมฝีปากมึงนี่แม่งก็ไม่เร้าใจเลยไอ้ชิบหาย ไม่ผ่าน! ถ้าไม่ติดว่าต้องช่วยไอ้ชายยังไงผมก็ไม่ชายตาแลหมอนี่เด็ดขาด ไม่ผ่านเกณฑ์โว้ย!

“หือ”

มันชะงัก ล้วงเอามีดที่ผมซ่อนตรงหนอนน้อยออกมา

“มึงแอบเอามาแทงกูเหรอ”

“ตอนแรกก็คิดงั้น แต่พอดีกูถนัดหันก้นให้แทงมากกว่าหยิบมีดไปแทงคนว่ะ ถ้าเรื่องมันจบง่ายๆ ที่อย่างแรก กูก็ไม่ต้องกระเสือกกระสนทำอย่างที่สอง เข้าใจม่ะ”

“เข้าใจ...” ไอ้โรคจิตฉีกยิ้มกว้าง แม่ง ถึงว่าทำไมตั้งชื่อคลับโจ๊กเกอร์ เพราะหัวหน้าพวกมันยิ้มแล้วโคตรเหมือนตัวโกงในแบทแมน “แจ่มแจ้งเลยล่ะ”

แล้วมันก็ซุกคอผมอย่างเมามันส์ แต่กูไม่รู้สึกอะไรเลยเพราะไอ้ที่เจาะปากมึงมันทิ่มเนี่ย ผมนอนเหลือกตาปล่อยให้มันทำตามใจชอบอย่างเซ็งๆ ก่อนจะหันไปมองไอ้หมอบซึ่งมองผมอึ้งๆ ก็เลยยกนิ้วกลางให้อย่างหมั่นไส้ แม่ง ต้องยุติความสัมพันธ์กับมังกรผงาดที่โคตรรัก เพื่อมาถูกไอ้ตัวไม่ถูกจริตนี่เย คิดแล้วโคตรขาดทุน

แต่เพื่อไอ้ชาย เอาวะ

ผมถอนหายใจเฮือก ลูกน้องไอ้โรคจิตที่ยืนคุมเชิงอยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลก็มองผมอย่างเวทนาเพราะหัวหน้ามันดูหิวกระหายมากเล่นดูดอกผมจ๊วบๆ อย่างกับไม่เคยกินนมแม่ ยิ่งได้ซ้ำรอยเดิมที่ไอ้คิงเคยฝากเอาไว้จนเริ่มจางก็ยิ่งได้ใจเข้าไปใหญ่ มือมันล้วงเข้าไปปลุกปั้นหนอนน้อยของผม แต่โทษที คงจะยากว่ะ กูไม่มีอารมณ์

มันดูฉุนเฉียวนิดหน่อย เงยหน้าหันมามองผม ผมก็เลยกัดปากยั่วไปหนึ่งทีเหมือนเสียวจะตายชัก มันเลยหันไปไซร้ต่อแล้วพยายามปลุกปั้นต่อไป ไอ้เชี่ยนี่ จะเสียบก็เสียบดิวะ จะได้จบๆ

ผมเริ่มจะอารมณ์ไม่ดีแทน เลยผลักไอ้โรคจิตพิงกับโซฟาอีกด้าน แล้วขึ้นไปนั่งคร่อมถลกเสื้อมัน ก่อนจะดึงลงแทบไม่ทันเพราะแม่งเจาะหัวนมด้วย เชี่ย! เห็นแล้วคันคะเยอ เหมือนจะเจาะสะดือด้วยป่ะวะ มึงเป็นพวกชอบความเจ็บปวดป่ะเนี่ย อย่าบอกนะว่าแม่งเจาะ...หรรมด้วย

ผมไม่อยากจะคิด เริ่มอยากหยิบมีดที่ตกอยู่ข้างโซฟามาแทงมันแทน

“ต่อสิจ๊ะน้องนิล”

ไม่ต้องมาจ๊ะจ๋า กูชั่งใจอยู่!

แต่พอหันไปมองไอ้ชายที่ยังสลบเหมือด ผมก็ถอนหายใจเฮือกแล้วเริ่มเป็นฝ่ายล้วงกางเกงไอ้บ้านี่แทน ล้วงไปแขยงไปกลัวจะเจออะไรแปลกๆ ให้ช็อคตาตั้ง ก่อนจะชะงักเพราะไม่ทันได้จับเต็มมือประตูก็ถูกกระแทกดังโครมซะก่อน

“ช้าชิบหาย!”

ผมผละมืออกมาทันที เบ้หน้าใส่ไอ้คนมาใหม่ที่ยืนเก๊กสูบบุหรี่อยู่ได้

ไอ้เชี่ยคิง!

“มึงไม่ต่อล่ะ”

“ระหว่างตัวเม่นกับมังกรของมึง ถ้าเลือกได้กูก็เลือกมังกรดิวะ” ผมตอบอย่างไม่อายขณะที่ไอ้โรคจิตดูจะงงๆ ว่าเม่นที่ผมว่าคืออะไร...ก็มึงนั่นแหละไอ้สัด!

ผมลุกจากโซฟาทันทีเหมือนขยะแขยงเต็มแก่ แต่ก็โดนกระชากแขนจนลงไปกระแทกกับอกมันจนแทบมึน

“คิดจะทิ้งกูไปง่ายๆ รึไงน้องนิล” มันโบกมือให้ลูกน้องเข้าไปชาร์ตผัวผม แต่โทษที ผมรู้ว่าคนอย่างไอ้คิงไม่โง่มาคนเดียวหรอก และก็จริงซะด้วย เพราะพอมันยืนพ่นควันเท่ๆ ลูกน้องหน้าโฉดทั้งหลายก็เดินเข้ามาพร้อมอาวุธครบมืออย่างกับอันธพาลข้างถนน เสียงซัดกันนัวเนียดังสนั่น ขณะที่มือซึ่งบีบต้นแขนผมชักจะแน่นขึ้นทุกที

“กูเจ็บ”

“มึงบอกไอ้คิง!”

“ไม่บอกก็ควายดิวะ” ผมตอบง่ายๆ ก่อนจะต่อยหมัดขวาตรงข้างที่เป็นอิสระใส่ท้องไอ้โรคจิตเต็มแรง มันนอนหงายไปพร้อมกับโซฟาที่พลิกคว่ำ แต่ยังไม่สลบเพราะล่อเจาะทั้งตัวคงจะทนเจ็บทนจุกได้ดีนักล่ะ แต่ผมไม่สนใจ เพราะลูกน้องไอ้คิงตามมาจัดการต่อ ปล่อยแม่ง ผมสนแต่ไอ้ชายเท่าแหละน่า

“ชาย ชาย”

ผมเขย่าตัวเพื่อน พบว่ามันเหมือนจะสลบเพราะโดนตีหัวมากกว่าโดนทรมาน ตอนเห็นไกลๆ เหมือนจะเลือดอาบสภาพแย่ แต่เอาเข้าจริงก็มีแผลหนักแค่ที่หัว หน้าตาฟกช้ำนิดหน่อย เสื้อมีรอยกระทืบน้อยๆ ไม่ได้หนักหนาเท่าพี่หมอบที่แม่งพยายามถดตัวขึ้นโดยมีลูกน้องเชี่ยคิงช่วยพยุง

“จะไปไหน”

ไอ้คิงถามผมที่แบกไอ้ชายขึ้นหลังเดินโซซัดโซเซสวนมันโดยไม่แม้แต่จะชายตาแล งอนครับที่แม่งไม่ยอมรับโทรศัพท์ จนผมต้องส่งข้อความไปแทนว่ามาที่ผับโจ๊กเกอร์ ถ้าไม่อยากให้เพื่อนมึงตายห่าไปก่อนก็ตามมาด้วย ไอ้เชี่ย!

แน่ล่ะว่าผมไม่รู้ว่ามันจะอ่านรึเปล่า หรืออ่านแล้วจะมาหรือไม่ ก็เลยต้องยอมไอ้โรคจิตจนเกือบเสียตูดแล้วมั้ยล่ะ

“พาเพื่อนกูส่งโรง’บาลสิวะ”

ตามข้อตกลง ก้นกูยังเป็นของมัน ถ้าจบเรื่องนี้แล้วมันอยากจะเอาอยู่น่ะนะ ยังไงก็ตาม ผมอยากจะแบกชายออกไปให้เร็วที่สุด และไม่อยากจะยุ่งเรื่องเพี้ยนๆ ในโลกคิงคลับง่าวๆ ของมันแล้ว

“มึงมีเงินรึไง”

“กูไม่ได้อดอยากถึงขนาดขายตูดให้มึงเลี้ยงหรอกนะสัด!” ผมด่ามันกลับอย่างอดไม่ได้ แม้จะประหยัดจนเหมือนไม่มีกิน แต่ผมก็มีเงินเก็บนะครับ ถึงจะไม่ได้มากได้มายอะไรก็เถอะ

ไอ้คิงไม่พูดอะไรอีก ยอมให้ผมเดินออกไปง่ายๆ โดยที่ลูกน้องมันช่วยแหวกทางให้ เข้าใจความรู้สึกของโมเสกก็วันนี้ แต่ไอ้ชายก็ตัวหนักชิบหาย มันเป็นนักกีฬาบาสเลยตัวหนากว่าผม แถมยังสูงด้วย ผมแบกมันขึ้นหลังก็จริงแต่ขามันแม่งแทบลากพื้น ถ้าข้อเท้าเคล็ดก็อย่าด่ากูแล้วกันเพื่อน กูพยายามแล้ว

ผมนวดไหล่หลังวางไอ้ชายพิงกับฟุตบาทแล้วโบกเรียกแท็กซี่หน้าปากซอย โบกกี่คันแม่งก็ไม่ยอมรับ จนกระทั่งผมถกขากางเกงขึ้นมาหน่อยนั่นแหละถึงยอมจอด

“แถวนี้นักเลงเยอะ ระวังหน่อยนะน้อง ยิ่งหน้าตาดีๆ ด้วย ถึงจะเป็นผู้ชายมันก็ไม่เว้นหรอกนะ”

“ขอบคุณครับพี่”

พี่แท็กซี่พาผมไปส่งคลินิกใกล้ๆ เพราะผมบอกไม่เอาโรงพยาบาลเอกชน กลัวสู้ค่ายาไม่ไหว โชคดีที่หมอดูแล้วไอ้ชายแค่หัวแตก เย็บสดๆ ไปแปดเข็มก็เรียบร้อย ไม่ต้องแสกนสมองให้วุ่นวาย แต่เพื่อความปลอดภัยต้องนอนพักดูอาการสักคืนว่ามีอาการเลือดคั่งภายในหรือเปล่า ผมนั่งเฝ้ามันทั้งที่อยู่ในชุดเสื้อยืดกางเกงขาสั้นสำหรับใส่นอน ไม่ลืมส่งข้อความบอกหญิงว่าฝากจดเล็คเชอร์ให้พวกผมด้วย โชคดีเป็นบ้าที่วันนี้ไม่ติดพรีเซ้นต์หรือสอบย่อยอะไร ไม่งั้นต้องแย่แน่ๆ

ผมนั่งกอดอกมองไอ้ชาย รู้สึกผิดลึกๆ ที่ทำให้มันต้องเจ็บตัว

ถ้าไอ้คิงมันยังอยากจะเอากูอยู่ กูถอนตัวดีมั้ยวะ

แม้จะรักมังกรของมันแค่ไหน แต่ถ้าต้องแลกกับชีวิตของเพื่อนที่ไม่สุขสงบเหมือนเคย ผมก็ยอมไม่ได้จริงๆ ไอ้ชายช่วยเหลือผมมาตลอด ทั้งที่ผมเป็นแบบนี้ก็ไม่เคยมองอย่างรังเกียจหรือต่อว่าสักคำ มันเป็นเพื่อนเพียงคนเดียวที่ผมพูดได้เต็มปากว่าเป็น ‘เพื่อนตาย’

เพราะถ้าไม่มีมัน ผมก็คงตายไปแล้ว

คงไม่มีนิลกาฬในตอนนี้


-------------

ถ้าน้องนิลถอนตัว...แล้วคิดว่าพี่คิงจะยอม???
เรื่องนี้ไม่ดราม่าค่ะ อาจจะพอมีพอหอมปากหอมคอบ้าง แต่เน้นหื่นกามสถานเดียว (ชะเฮ้ย!)

ปล.ที่เห็นลงรัวๆ เพราะมีสต็อกไว้ค่ะ แต่มีไว้ถึงตอนที่ 8 นะคะ...//เหล่ คงจะพอลงติดกันได้อีกสามวัน น้องนิล ลุย!!!

[❣☾月亮☽❣]

สงสารชายจัง. เป็นเพื่อนที่ดีมากจริงๆ.      ชีวิตน้องนิลไม่ง่ายแล้วอ่า. สู้ๆนะ
หลังจากนี้อยากรู้นักว่าคิงจะปกป้องเมียยังไงหรือแยกทางกัน
นิลเหมือนขึ้นหลังเสือแล้วหาทางลงลำบาก ศัตรูรอบตัวคิงเลย

เราชอบนิลที่นิลแรงแบบมีเหตุผลและเป็นคนชัดเจนในตัวเองดีค่ะ. อยากรู้จังว่าโตขึ้นมากับชายแบบไหน
ถึงได้เป็นเหมือนครอบครัวกันแบบนี้.    มาต่อไวๆนะคะ

[Jthida]

อดีตของนิลกาฬนี่ดูท่าจะเลวร้าย อยากอ่านต่ออออ

[JJHJJH]

ป๋าคิงดูแลด้วย ยังไงเนี่ยๆๆๆๆ

[เอแคร์ไวท์ครีม]

คุณนิลของบ่าว 

[kdds]

ชอบเรื่องนี้ตรงที่มันหื่น 555 นั่นก็ส่วนนึง แต่ที่สำคัญเลยคือ เพราะทั้งสองคนดูไม่ได้รักกัน อาจจะมี(นิล)ห่วงบ้างนิดหน่อย แต่พี่คิงนี่เดาใจเฮียไม่ออกเลย มันน่าติดตามดีว่าความสัมพันธ์จะออกมารูปแบบไหน แต่อย่าแต่งให้หวานนะคะ คงแปลกขัดกับคาแรคเตอร์พิลึก

โถๆ น้องนิลต้องตัดใจจากมังกรที่รัก เพื่อเพื่อนรัก...รอชมปฏิกริยาของพี่คิงดีกว่า

[GuoJeng]

อ่านตอนนี้แล้ว ดีใจมากๆที่นิลกาฬไม่ง้อผัวแล้ว เมินไอ้คิงไปซะเลย มีผัวใหม่ไปเลย ๕๕๕๕

[กวังกีเมย์บี]

ชอบเรื่องนี้ตรงที่มันหื่น 555 นั่นก็ส่วนนึง แต่ที่สำคัญเลยคือ เพราะทั้งสองคนดูไม่ได้รักกัน อาจจะมี(นิล)ห่วงบ้างนิดหน่อย แต่พี่คิงนี่เดาใจเฮียไม่ออกเลย มันน่าติดตามดีว่าความสัมพันธ์จะออกมารูปแบบไหน แต่อย่าแต่งให้หวานนะคะ คงแปลกขัดกับคาแรคเตอร์พิลึก

โถๆ น้องนิลต้องตัดใจจากมังกรที่รัก เพื่อเพื่อนรัก...รอชมปฏิกริยาของพี่คิงดีกว่า

เม้นนี้โดนใจมาก 5555555 เราก็ไม่ชอบอะไรหวานๆเหมือนกัน หวานไปมันก็น่าเบื่อ เราอยากให้คิงเป็นฝ่ายไล่ตามนิลบ้าง เราก็อยากจะรู้เหมือนกัน ถ้าในวันไม่มี คิงจะทำยังไง