~~เออกูผิด 2...ตอนที่ 28~~ (กลับบ้านเรารักรออยู่ 12)“ พูดงี้หมายความว่าไงไม่ทราบ ”
“ ยังต้องให้แปลอีกเหรอไง คนกรุงเทพฯ นี่แปลกนะทำอย่างกับคนไม่ได้รับการศึกษา ”
“ นี่... ” ไอ้โมกัดปากระงับอารมณ์อย่างเห็นได้ชัดก่อนจะเงยหน้ามาเชิดคอต่อปากต่อคำต่อ
“ โจ๊กงั้นเดย์ขอกลับก่อนนะเดย์ยังไม่อยากมีเรื่องนะ ”
“ ยังไม่อยากมีเรื่องเหรอว่ากลัวกันแน่ ”
“ ทำไมต้องกลัวด้วย ”
“ นั่นสินะทำไมต้องกลัวด้วย ในเมื่อการโดนผู้ชายทิ้งนะมันน่ากลัวซะยิ่งกว่าอะไรซะอีกจริงไหมพี่ ”
“ มันจะมากไปแล้วนะน้อง ”
“ ตรงไหนครับ ^^ ”
“ เฮ้ยพอๆ ไปแยกๆ โมนี่เพื่อนพี่ชื่อเดย์ไม่มีอะไรไปมากกว่านั้น (ไอ้โมมองหน้าผมเหมือนไม่เชื่อ) จริงๆ สาบานได้ ”
“ อย่าเลยเดี๋ยวจะตายฟรีซะเ้ปล่าๆ ”
“ งั้นไป เราไปสมทบกับพวกไอ้จ๊ากกันไปก่อนนะเดย์ ”
“ อืม ”
“ แหม๋มีร่ำลาซะด้วยนะ ” ไอ้โมหันมาประชด
“ ไปๆ เดินคิดอะไรให้มันสร้างสรรค์หน่อยนะเรา ไม่ใช่อะไรก็เหมาว่าพี่จะต้องมีไปทั่วซะหมด กูรู้ตัวเองอยู่หรอกนะว่าหล่อนะ ”
“ แหวะจะอ้วกอ่ะ ”
“ 555+ ”
ผมพาไอ้โมเดินจากไอ้เดย์มาด้วยอาการโล่งใจ จริงๆ ผมกับเดย์เราก็ไม่มีอะไรกันจริงๆ แหละครับเพียงแต่...ตอนเรียนจบมันพึ่งมาบอกผมว่ามันสนใจผมก็แค่นั้นเอง คงเป็นเพราะว่ามันคงรู้มาจากไอ้จักว่าผมกำลังจะเข้ากรุงเทพฯ มั้งครับมันเลยยอมหน้าด้านมาสารภาพว่าชอบกับผม แต่ผมก็บอกกับมันไปตรงๆ ด้วยอาการแมนๆ ครับว่าผมมีแฟนอยู่แล้วก็ไม่ใช่ใครที่ไหนหรอกครับก็น้องแน๊บสุดที่รักแฟนเก่าผมนั่นแหละครับ
“ แรดชมัดเพื่อนพี่เนี้ย ”
“ พูดจาไม่เพราะเลยนะโม ปลาบึกยังไม่เคยว่าใครลับหลังขนาดนี่เลยนะ ”
“ ก็พี่ปลาบึกเป้นคนดีนี่ ไม่เหมือนโม ”
“ พี่ไม่ได้พูดนะ โมพูดเองนะ ”
“ แหงล่ะ ใจจริงอยากจะว่าโมอย่างนี้อยู่แล้วใช่ไหมล่ะ ”
“ หึ ว่าไป โน่นไงไอ้ปลาบึกกับไอ้จ๊าก ”
“ โจ๊ก ทางนี้โว๊ย ”
ไอ้จ๊ากกวักมือเรียกผมให้ตามเข้าไปสมทบกับมันที่ร้านน้ำแข็งใสครับ ไม่ต้องถามนะครับว่าใครขาย
“ อ้าวอีส้ม ”
“ แดกไรมึง มานั่งเลยช่วยอุดหนุนกูหน่อย ”
“ โหมึงนี่มันจะขยันเอาโล่ไปถึงไหนวะอีส้ม ”
“ แหงล่ะไม่ขยันแก่ไปใครจะมาเลี้ยงกู กระเทยบ้านนอกใครเค้าจะมาสนใจ ” อีส้มมีเหล่สายตาไปหาไอ้จ๊าก
“ มองไรอีส้มเดี๋ยวกูตบตาหลุด ”
“ 555+ เขิลเหรอมึง ” ไอ้บึกมีแซวครับ
“ ไอ้ปลาบึกเดี๋ยวมึงได้นอนแดกเดี๋ยวๆ ”
“ 555+ / 555+ ”
“ ขำเชี้ยไรไอ้โจ๊ก ไอ้โม พวกมึงก็ด้วยแดกเสร็จแล้วเดี๋ยวไปช่วยพ่อขายหนูต่อเลยนะ กูจะพาลูกไปเล่นชิงช้าสวรรค์ ”
“ อ๊ายย ไม่เอาอ่ะ โมไม่ชอบมิกกี้เม้า โมขอสละสิทธิ์พาหลานไปเล่นเครื่องเล่นเองดีกว่า ”
“ หึหึ ”
“ ไม่ขำนะพี่ปลาบึก ห้ามหัวเราะโมด้วยหยุด หยุดเดี๋ยวนี้ ” ไอ้โมหันไปทำหน้างอนๆ ใส่พี่มันก่อนจะตีแขนให้ไอ้ปลาบึกให้หยุดหัวเราะมัน
“ เออนี่เดี๋ยวกินเสร็จแล้วเราไปไหว้พระในโบสถ์กันดีกว่า ”
“ ดีๆ โมอยากทำบุญ ”
“ โอ๊ยโชคดีจังมีวาสนาได้ทำบุญร่วมชาติกับน้องโม ” ไอ้จ๊ากทำหน้าเหมือนหมาดีใจ
“ ยี้ ไปไกลๆ เลยพี่นะ โน่นไปช่วยพี่ส้มขายของโน่นไป ”
“ อ้าวเฮ้ยไหงงั้นอ่ะ ”
“ 555+ / 555+” ผมหันไปหัวเราะกับไอ้ปลาบึก วันนี้ดูไอ้บึกอารมณ์ดีครับหัวเราะตาหยีเชียว ผมเห็นแล้วหมั่นเขี้ยวมันก็เลยยื่นมือไปจับหัวมันโยกไปมาก่อนจะดึงเข้ามาซบที่อกแล้วเผลอก้มลงไปหอมแก้มมันไปที คุณพระช่วยกูลืมตัวว่าไม่ได้อยู่บ้าน...ตายห่ามีใครเห็นบ้างวะเนี้ย ผมค่อยๆ ปล่อยตัวไอ้บึกออกจากอ้อมแขนก่อนจะหันไปมองรอบๆ ตัว นั่นกูว่าแล้ว...แม่ค้าที่อยู่ร้านข้างๆ ไหนจะคนที่รอซื้อของ คนที่เดินผ่าน โอ๊ยยยยยอาย อิอิ
“ ยิ้มไรไอ้โจ๊ก บ้าไปแล้วเหรอมึง ”
“ ยิ้มเพราะดีใจ ”
“ ดีใจ ดีใจเรื่องอะไรวะ ”
“ ดีใจที่กูมีมึงเป็นแฟนไง ”
“ (ไอ้บึกทำตาโตก่อนจะเปลี่ยนมาทำแก้มแดงใส่) ไอ้บ้า เมาเหรอมึง ”
“ เอ้าไอ้นี่ ”
“ ไม่อายคนอื่นบ้างเหรอไง ”
“ อายทำไมคนรักกัน เนอะ ” ผมหันไปขอความเห็นจากไอ้โม
“ 555+ โมจะอ้วกอ่ะ 555+ ”
“ ก่อนจะอ้วกโน่นเลยช่วยเอามือหุบปากหวอๆ ของไอ้จ๊ากก่อนเลยดี๋ยวแมงวันมันบินเข้าไปไข่ใส่ซะก่อน ” ไอ้บึกชี้ให้ไอ้โมหันไปดูไอ้คนนั่งข้างๆ ที่เอ๋อแดกไปซะแระ
“ มันจะไม่บินไปไข่อย่างเดียวอ่ะสิ โมกลัวมันจะขี้ใส่แถมให้อีกด้วยซ้ำ 555+ ”
“ เฮ้ยยไอ้จ๊าก ”
ไอ้จ๊ากนั่งตัวตรงในมือถือช้อนทำท่ากำลังจะตักของหวานใส่ปากแต่มันค้างไว้อย่างนั้นครับ และจังหวะที่ัมันอ้าปากค้างไว้นี่เองผมก็เอานิ้วอันแสนสะอาดสะอ้านของตัวเองปาดเข้าไปที่ปากมันทันทีครับ
“ แหวะ เชี้ยแม่งเค็มโครต แหวะๆๆๆๆ ”
“ 555+ / 555+ / 555+ ” หนุกหนานมากๆ
“ เฮ้ยอีส้มให้หลานมือขายดีกว่านะหนุ่มๆ เค้าจะได้กล้ามากิน ส่วนมึงนะมานั่งนี่เถอะปล่อยเด็กเค้าขายไป ”
“ แล้วตกลงมึงจะแดกอะไร ”
“ โหแม่ค้าเชี้ยไรพูดเพราะชิหายเลย ”
“ ตกลงจะแดกไม่แดก ”
“ โหพูดงี้ก็แดกดิวะ กูเอาสลิม ลูกชิด ข้าวโพด สัปปะรดแล้วก็ขนมปัง ”
“ อีเชี้ยมึงช่วยแหกตาดูป้ายหน่อยโว๊ยมันเขียนไว้ว่า 3 ย่างสิบไม่ใช่ 10 อย่างสิบ ”
“ อ้าวเหรอ 555+ งั้นกูเอาลูกชิด แห้ว แล้วก็ข้าวโพด ”
“ หลายใจจริงนะมึง เออๆ แล้วเอาน้ำอะไร ”
“ น้ำใจมิคงไม่มี งั้นกูเอาน้ำแดง โมอ่ะเอาไร ”
“ โมเอาลูกชิดกับมันครับ เอาน้ำแดงแต่ไม่ต้องใส่เยอะนะครับเดี๋ยวอ้วน 555+ เดี๋ยวจะสวยสู้พี่ส้มไม่ได้ละแย่เลย ”
“ ต๊ายพูดเพราะอย่างนี้เดี๋ยวพี่แถมแห้วกับสัปปะรดให้ด้วยนะจ๊ะ รอแปปนะน้องโม ^^ ”
“ ครับพี่ส้มคนสวย ^^ ”
“ ถุย 555+ ” เสียงไอ้จ๊ากครับ
“ อยากตายเหรอไอ้โจ๊ก ”
“ อ้าวเฮ้ยไรวะ ไอ้จ๊ากโน่่น ”
“ พี่น้องมันก็เหมือนกันแหละด่าใครก็เหมือนกัน ”
“ เอ้ามึง ไรวะ ”
“ 555+ ไอ้ส้มมันน่ารักดีนะมึงว่าไหม ” ไอ้บึกหันไปถามความเห็นไอ้จ๊าก
“ มันนิสัยดี ขยัน แต่ก็ปากร้ายอารมณ์ร้อนแต่เอาเข้าจริงก็ไม่เป็นพิษเป็นภัยกับใครคล้ายๆ เห่าแต่ไม่กัด เพราะถึงกัดกูก้ไม่เจ็บ 555+ ”
“ โหรู้ละเอียดจัง ไหนว่าไม่สนใจมันไง ”
“ เพื่อนกันโว๊ยยย ”
“ จริงดิ / จริงดิ / จริงดิ ”
“ อะไร พวกมึงนี่ไกลๆ ติงกูเลย สาดยุกันซะจริง ตกลงจะแดกของหวานเหรอจะแดกติงกูก่อนเลือกเอา สาดดดด ”
“ กิ้วๆ ” ผมแกล้งหยิกแขนแบบหยอกๆ
“ 555+ พี่โจ๊กทำเหมือนอ่ะ ”
“ เหมือนไรโม ”
“ เหมือนกะเทย 555+ เอาอีกๆ ”
“ บ้า เดี๋ยวตีตายเลย บ้าๆ ” นึกภาพออกไหมครับว่าผมจะทำท่าอย่างไง
“ 555+ พอเถอะกูอายแทนมึงวะไอ้โจ๊ก ” ไอ้บึกกินไปขำไปครับ (เหมือนชิมไปบ่นไปไหมอ่ะ)
“ โจ๊กโย่ๆ น้องโมคนสวยของพี่จักก็มาด้วยเหรอจ๊ะ ”
“ มาคนเดียวเหรอครับพี่จัก ”
“ จ้าก็ว่าจะมาหาคู่เดินเที่ยวงานน่ารักๆ อย่างน้องโมนี่แหละ สนใจเดินเป็นเพื่อนพี่ไหมจ๊ะ เดี๋ยวพี่จะพาเดินให้ครบทุกซอกทุกหลืบเลยเชียว ”
“ ข้ามติงกูไปก่อนไอ้จักกูเป็นพี่ไอ้โจ๊กกูต้องได้สิทธิ์นั้นก่อนมึง ”
“ แม่งพวกกูนั่งกันเป็นฝูงเสือกทักไอ้โมคนเดียว เออไอ้จักไอ้แมนไปไหนวะมึงกูไม่เห็นหัวมันเลย ”
“ ไปรับสาว เดี๋ยวมันจะพามาเปิดตัว (ไอ้จักมองซ้ายมองขวา) เห็นแล้วจะหนาว ”
“ ทำไมวะ ” ผมว่าต้องเด็ดแน่ๆ ครับคนนี้ เพราะตามประวัติแล้วไอ้แมนเป็นคนที่ชอบผู้หญิงประเภทเปรี้ยวๆ ครับและที่สำคัญผู้หญิงคนนั้นต้องนมใหญ่และหม้อข้าวหม้อแกงต้องใหญ่มากๆ ด้วยเพราะถ้าคนไหนต่อให้เปรี้ยวให้สวยจริงแต่อุปกรณ์เสริมไม่ครบสูตรมันได้แล้วโละทิ้งทันทีครับ
“ มึงก็น่าจะรู้ อย่างไอ้แมนไม่ครบเครื่องไม่เอาทำแฟน แฟนคนก่อนมันนะนมนี้ใหญ่ยังกะภูเขาไฟฟูจิหัวนมแม่งชี้หน้าด่าทุกคนที่ยืนอยู่หน้ามันไม่เว้นแม้กระทั้งไอ้แมน 555+ ”
“ 555+ เชี้ยวิจารณ์ซะเห็นภาพเชี่ยวมึง ”
“ เหอะๆ ชอบอ่ะดิมึง ” ไอ้บึกหันมาแขวะผม
“ อะไรของมึงไอ้บึก ”
“ เอ้าจะรู้เหรอ เผื่อเห็นแล้วอยากลองกลับไปเป็นผู้ชายธรรมดาๆ เหมือนเดิม ”
“ ไม่อ่ะเพราะกูชอบเป็นผู้ชายธรรมดาที่ไม่ธรรมดาโว๊ย 555+ ”
“ เอ้าแล้วใครช่วยพ่อมึงขายหนูวะ ”
“ พ่อให้กูพาไอ้สองตัวนี่มาเดินงานก่อนเดี๋ยวค่อยกลับไปช่วยก็ได้ แต่ป่านนี้แม่กูคงมาช่วยพ่อแล้วล่ะ ”
“ แล้วมึงเจอไอ้เดย์ยังวะ เมื่อกี้กูเห็นมันที่วงเหล้าตรงโน้นแวบๆ อ่ะไอ้ศักดิ์ก็อยู่ ครบเลยมึงสมาคมตัวเ_ี้ยแม่งขนาดในวัดแม่งยังนั่งแดกเหล้ากันเฉย นรกส่งพวกมันมาเกิดจริงๆ เลย ”
“ เฮ้ยไอ้จักเบาๆ หน่อยเดี๋ยวแม่งก็แห่มายำติงมึงหรอก ”
“ กลัวที่ไหนอ่ะ ไปบอกมันมาเลยกูอยากกระทืบไอ้ศักดิ์มานานและ ”
“ มึงไปมีเรื่องอะไรกับมันมาอีกล่ะ ”
“ โอ๊ยกับไอ้เชี้ยนี่หลายเรื่อง ”
“ อ่ะได้แล้วน้ำแข็งใสของมึงไอ้โจ๊ก อ่ะของโม ”
“ โหอีส้มน้ำแข็งใส 2 ถ้วยกว่าจะได้ นี่มึงมัวไปปีนต้นงิ้วเก็บลูกชิดอยู่เหรอไง ”
“ แล้วมึงจะแดกไหม ”
“ แดกครับแดก ”
“ พี่ส้มไปเดินเที่ยวกับพวกเรานะครับ ” ไ้อ้โมหันไปออดอ้อน
“ (ไอ้ส้มหันไปจ้องหน้าไอ้จ๊ากที่กำลังกินน้ำแข็งใสอยู่) ไม่เอาดีกว่าพี่ไม่อยากให้งานกร่อยนะ เดี๋ยวเอาไว้พี่จะเดินไปเล่นที่ร้านพ่อก็แล้วกันนะ โมเดินเที่ยวเผื่อพี่ด้วยแล้วกัน ”
“ อ้าวไหงงั้นอ่ะ ”
“ ไปด้วยกันดิวะ ” ไอ้บึกหันไปช่วยไอ้โมชวน
“ ไ่ม่ดีกว่าวะ ช่วยน้องขายของดีกว่าคนเยอะๆ เดี๋ยวน้องทำไม่ทันนะ ”
เห็นแล้วก็อดสงสารเพื่อนไม่ได้ครับ ถ้ามันเกิดมาเป็นหญิงแท้ผมว่ามันคงจะมีผัวสมใจนึกไปแล้ว แต่จะว่าไปก็เข้าใจที่ไอ้จ๊ากมันไม่ยอมลงเอยกับไอ้ส้มซะทีอาจเป็นเพราะว่ามันไม่ใช่เกยืเหมือนผมหรืออีกอย่างก็เพราะลูกมัน
“ ดูส้มชอบจ๊ากมาเลยนะ ” ไอ้บึกหันมาถามผมหลังจากที่เราพากันเข้ามาไหว้พระในโบสถ์
“ อืม ”
“ เป็นความรักที่ยิ่งใหญ่มากๆ เลย รักที่ไม่ได้ต้องการอะไรตอบแทนแค่ให้ได้อยู่ใกล้และดูแลอย่างนี้เรื่อยๆ ไปก็พอ ”
“ ถ้ามึงเป็นอีส้มมึงจะทำไงวะบึก ”
“ ทำใจมั้ง เชื่อไหมโจ๊กว่าไอ้จ๊ากชอบไอ้ส้ม ”
“ ห๊ะ ” ผมหันกลับไปมองไอ้จ๊ากที่เดินเคียงคู่ดูข้าวของสองข้างทางพร้อมกับไอ้โม
“ หึ ไม่เชื่อล่ะซิ ”
“ มึงเห็นอย่างนั้นเหรอ ดูไงวะบึก ”
“ ดูด้วยใจ มึงแหกตาดูร้านน้ำแข็งใสดิมีตั้งหลายร้านแต่มันกลับพากูไปนั่งร้านอีส้ม เวลาลูกค้าเยอะๆ มันก็ไปช่วยเค้าใสน้ำแข็ง อีกอย่างถ้าไอ้จ๊ากไม่ชอบไอ้ส้มจริงกูว่าอย่าว่าแต่เข้าใกล้เลย แม้แต่เข้ามาร่วมใช้ชีวิตด้วยยังยากเลย ”
“ ร่วมใช้ชีวิต ”
“ อืม ก็อย่างเช่นเดี๋ยวเอากับข้าวมาส่งให้ เดี๋ยวมาซักผ้าเก็บกวาดบ้าน แล้วก็ดูแลเด็กๆ ”
“ นั้นมันก็ทำมาตั้งนานแล้วนะ ”
“ นานจนไอ้จ๊ากเริ่มชินเลยใช่ปะ แค่นี้ก็ถือว่าได้ใช้ชีวิตที่เหลือร่วมกันแล้ว ”
“ เหรอ ” ผมเดินคิดเรื่องนี้เงียบๆ ก็เห็นว่าน่าจะจริงอย่างที่ไอ้บึกว่า
“ อย่าไปถามเหรอรบเร้าให้มันชอบกันเลยนะ เพราะแค่นี้ไอ้จ๊ากก็ทำตัวลำบากมากพอแล้ว ”
“ อืม ”
“ ไอ้ส้มนี่เก่งนะ แค่มองตาก็รู้ใจจ๊ากได้ว่าต้องการอะไร ”
“ หมายความว่าไง ”
“ ก็ตอนที่โมชวนมันมาเดินเที่ยวงานด้วยกันไง ”
“ ก็มันไม่ว่างไง ”
“ ผิดแล้ว ไม่ใช่ไม่ว่างแต่เพราะไอ้ส้มรู้ว่าอะไรทำแล้วจะดีที่สุดสำหรับคนที่มันรักต่างหาก ”
“ แค่มาเดินเที่ยวด้วยกันมันไม่ดีตรงไหน ”
“ มันไม่ดีตรงที่จะเป็นขี้ปากชาวบ้านมากกว่าเดิม ถึงคนที่นี่จะรู้ว่ามันชอบกันหรือไม่ก็ไม่สำคัญเท่ากับการวางตัวให้ไม่โดนนินทาไปมากกว่าเดิม นี่ไม่ใช่ดีสำหรับจ๊ากคนเดียวนะแต่จะดีสำหรับลูกๆ ของจ๊ากมันด้วย ”
“ นี่มึงมองไกลขนาดนั้นเชียวเหรอไอ้ปลาบึก มึงทำกูอึ้งเลยนะเนี้ย ”
“ ^^ เค้าเรียกว่ารักเป็นจำเอาไว้ ใครจะรู้ซักวันกูอาจจะเหมือนส้มก็ได้ ^^ ”
“ อย่าพูดงี้อีกนะกูโกรธจริงๆ ด้วย ”
“ โกรธเพราะว่ารัก งั้นสิ ^^ ”
“ อาทิตย์พากูไปหาพ่อแม่มึงเลยนะไอ้บึก ”
“ ไปทำไม ”
“ ไปขอลูกเค้าให้เป็นเรื่องเป็นราว ”
“ 555+ เอาจริงอ่ะ ”
“ อืม ”
“ ^^ ได้ เอางั้นก็ได้ ^^ ”
ถึงแม้ว่ามันจะไกลสุดไกลแสนไกล
และฉันก็คงจะไปได้เพียงแค่ครึ่งทาง
ในวันที่ฉันได้จับมือของเธอคราวนั้น
ฉันเหมือนได้เห็นทางเดินสู่หัวใจ
แต่จากตรงนี้ จะอีกไกลไหม จากมือเธอนั้นไปสู่ใจ
ฉันไม่รู้ว่ามันจะนานเท่าไหร่ เพราะมันดูแสนจะยาวไกล
ไกลสักเพียงไหน
ฉันไม่รู่ว่ามันจะนานเท่าไหร่ ฉันเองก็พร้อมจะก้าวไป
จะไปสู่กลางใจเธอ
No Me Importa Si Todos Te Miran
No Me Importa Lo Que Digan De Ti
No Me Importa Como Pasa El Tiempo
Sabiendo Yo Que Tu Me Quieres
แต่จากตรงนี้ อีกไกลไหม จากมือเธอนั้นไปสู่ใจ
ฉันไม่รู้ว่ามันจะนานเท่าไหร่ เพราะมันดูแสนจะยาวไกล
No lo se
ฉํนไม่รู้ว่ามันจะนานเท่าไหร่ ฉันเองก็พร้อมจะก้าวไป
A tu corazon
แต่จากตรงนี้ จะอีกไกลไหม จากมือเธอนั้นไปสู่ใจ
ฉันไม่รู้ว่ามันจะนานเท่าไหร่ เพราะมันดูแสนจะยาวไกล
ไกลสักเพียงไหน
ฉันไม่รู่ว่ามันจะนานเท่าไหร่ ฉันเองก็พร้อมจะก้าวไป
จะไปสู่กลางใจของเธอ
A tu corazon 
หัวข้อ: ~~เออกูผิด 3 ...ตอนที่ 57~~ รวมตัวแก๊งรั่วไหล2 13.12.13 (อ่าน 1508461 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก