เอาน้ำจิ้มมาวางก่อนเดี๋ยวอาหารจะตามมาทีหลังครับ
ตอน...ไปทะเลกันนะ (ตอน 4)
“ พี่บึกหยิบผ้าผืนนั้นมา ”
ตายแน่ผม.....ไอ้บึกลุกไปหยิบผ้าผืนหนึ่งออกมาคลี่ดูก่อนจะเปลี่ยนเป็นหันไปหยิบเนคไทในกระเป๋ามันออกมาแทน
“ พี่ว่าอันนี้ท่าจะเหมาะกว่านะโม ”
“ โอเค เยี่ยมไปเลยพี่ปลาบึก เอามานี่โมจัดการเอง ”
“ เดี๋ยวๆ จะทำอะไรกันหันมาปรึกษาพี่ก่อนซักนิดดีปะค๊าบบบคุรเมียๆ ที่รักทั้งหลาย ”
“ ไม่จำเป็น โมโตแล้วตักสินใจเองได้ ” นั่นดูมันเถียง
“ แต่พี่ว่าไม่ดีมั้ง ”
“ อย่ามาลีลา พี่ปลาบึกจับพี่โจ๊กไปนั่งที่โซฟา และมัดแขนข้างนั้นไว้ ”
ไอ้โมโยนเนคไทคืนให้ไอ้ปลาบึกคืนมาหนึ่งเส้น
“ ปลาบึกจัดให้ มานี่เจ้ากระต่ายน้อยของปลาบึก ” ไอ้บึกกระดิกนิ้วเชิญชวนแต่ผมเห็นท่าไม่ดีเลยกระเถิบหนีแต่ว่า...
“ โมจับไว้ ”
“ ไม่เอาไม่เล่นอย่างนี้ ปล่อยยยยยยยยยย ”
ไอ้ปลาบึกกับไอ้โมวิ่งพาน้องชายห้อยโตงเตงดักหน้าดักหลังผมอย่างไม่ยอมให้หนีไปไหนได้ ผมพยายามมองหาหนทางที่จะรอดแต่ดูเหมือนโอกาสจะเป็นศูนย์
“ พี่โจ๊ก ไม่เห็นจะมีอะไรเลย เอาน่าสนุกๆ เดี๋ยวโมก็ปล่อยไม่ได้จับไว้ทั้งคืนซักหน่อย ”
“ แน่นะ ” ผมไม่กล้าไว้ใจไอ้คนตรงหน้าเอาซะเลย ดูมันมีพิรุธอย่างไงพิกล
“ เอาน่ามึง ก็แค่หาอะไรเล่นสนุกๆ แค่แปปเดียวเอง ”
“ ก็ไม่เห็นต้องจับมัดกันเลยนี่ ”
“ ตื่นเต้นดีออกพี่ มามะ มาให้โมจับซะดีๆ ”
ผมวิ่งหนีไอ้สองตัววนไปมาก็ก็ไม่ได้ผลหรอกครับ เพราะห้องก็แค่นั้นมันจะหนีไปไหนได้สุดท้ายก็เหนื่อยเปล่า
“ โอเคๆ พี่ยอมแล้วครับ เหอะๆ ” ผมหยุดยืนแลบลิ้นเป็นหมาหอบแดดอยู่หน้าประตูห้องนอน
“ งั้นมานี่ ”
ไอ้น้องโมเดินมาดึงตัวผมไปนอนหงายราบไปกับที่นอนก่อนจะเรียกไอ้บึกให้มาช่วยกันผูกแขนผมไว้
“ ผูกแน่นๆ นะพี่เดี๋ยวพี่โจ๊กหลุดมาอาละวาด 555+ ”
“ ได้ๆ ปลาบึกจัดให้ 555+ ”
“ พอเลยพวกมึง อย่าให้กูหลุดไปได้นะมีเจ็บตูดแบบเรียงตัว ”
“ ปากดีนักใช่ไหม ” ไอ้โมเดินหยิบผ้าเช็ดหน้าผืนใหญ่มาปิดปากผมไว้
“ อาม ไอ อ้อง อิด อาก อ้วย ” ไอ้โมไม่ฟังเสียงผมเลยครับ เพราะหลังจากที่มันมัดมือและปิดปากผมได้แล้วมันก็ไปดึงเอาผ้าห่มแพรผืนลื่นมาคลุมร่างผมไว้ให้มีแต่ช่วงหน้าอกผมเท่านั้นที่โผล่พ้นผ้าห่มออกมา
“ ทีนี้เสียงครางพี่ก็จะไม่ดังออกไปข้างนอกแระ 555+ พร้อมแล้วใช่ไหมพี่โจ๊ก เพราะต่อไปนี้เป็นรายการ...สำรวจโลก (ไอ้โมบีนขึ้นทางปลายเตียงก่อนที่จะคลานเข่ามุดเข้าใต้ผ้าห่มผม) ”
“ อืมมมมมม ” ผมขนลุกซุ่เมื่อถูกไอ้โมดันขาให้แยกออกจากกัน
จริงๆ ก็ไม่ใช่ว่าผมจะไม่รู้ครับว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับตัวเอง แต่การที่เราไม่ได้เห็นอะไรด้วยสองตาของเราเองมันทำให้การจิตนาการมันฟุ้งซ่านไปกันใหญ่นะครับ
ผมเฝ้ามองเงาไอ้น้องโมค่อยๆ คลานลูบขาผมขึ้นมาเรื่อยๆ เรื่อยๆ และก่อนที่อะไรมันจะเกินไปกว่านั้นผมก็หันไปเห็นไอ้ปลาบึกกำลังใช้ปากคาบหลอดน้ำผึ้งตามขึ้นมาและมุดหายเข้าไปที่ปลายเท้าผมอีกคน...
เดี๋ยวมาต่อให้นะ..^^
หัวข้อ: ~~เออกูผิด 3 ...ตอนที่ 57~~ รวมตัวแก๊งรั่วไหล2 13.12.13 (อ่าน 1508251 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก