~~เออกูผิด 2...ตอนที่ 24~~“ หมอ หมอทำอะไรอ่ะ ” ผมขยับตัวหนีออกไปจากหน้าของไอ้หมอเถื่อน
“ 555+ กลัวก็เป็นด้วย 555+ ” สนุ๊กกกกสนุกนะมึง
“ ไอ้หมอบ้า ”
“ 555+ งั้นคุณก็เป็นคนไข้โรคจิต ”
“ ปากหมา ” ผมแค่ขยับปากก่อนจะหันหน้าหนีไปทางอื่น
“ ………….เอาแต่ใจไร้จิตสำนึก............. ”
“ อะไรนะ ” ผมหันหน้าไปถามเพื่อความแน่ใจ
“ เอาแต่ใจ คุณนะมันเป็นคนเอาแต่ใจ ไร้จิตสำนึกด้วยตัวเองเป็นคนไข้อยู่แท้ๆ แต่กลับด่าหมอที่รักษาตัวเอง ช่างไม่ห่วงชีวิตตัวเองเอาซะเลยนะ ”
“ หมายความว่าไง ถ้าผมพูดไม่ดีกับหมอ...หมอก็ฆ่าผมใช่ไหม ”
“ 555+ ช่างคิดนะ ”
“ อยู่แล้ว หมอทำอะไรก็คงไม่ผิด แค่หมอพูดชาวบ้านธรรมดาๆ อย่างเราๆ ก็เชื่อแล้ว ”
“ ไร้สาระ ”
“ หมอนะสิที่ไร้สาระ ”
“ วันนี้เท่าที่ดูอาการหลังจากวัดไข้แล้วก็ไม่มีปัญหาแล้วนี่ ไข้ลดลงเยอะแล้วพักผ่อนต่ออีกนิดหน่อยก็กลับบ้านได้แล้ว ”
“ ……………. ”
“ ดีใจล่ะซิท่า ”
“ ……………. ”
“ ถามไม่ตอบหมายความว่าอย่างไง ” ไอ้หมอเถื่อนเดินอ้อมเตียงมาจ้องหน้าผม
" ผมอยากอยู่คนเดียว ออกไปซะ "
" หึหึ ไม่อ่ะ พอดีหมออยากอยู่หลายคน " อะไอ้สาดดด
" หน้าด้าน "
" ขอบคุณที่ชม " ไอ้หมอเถื่อนโค้งตัวคำนับให้ผมหนึ่งที
ผมหลับตาลงอย่างอ่อนอกอ่อนใจยังไงก็ไม่รู้ หรือชาติก่อนผมจะไปทำเวรทำกรรมกับมันมา
อาการง่วงมาอีกแล้ว... ผมนอนฟังเสียงก๊อกๆ แก๊กๆ ที่ไอ้หมอเถื่อนทำอะไรอยู่ก็ไม่รู้ไปเรื่อยจนรู้สึกเคลิ้มๆ
" ฝันดีนะครับ "
สัมผัสของฝ่ามือที่ลูบหัวลูบหน้าของผมอยู่ตอนนี้ไม่ผิดแน่ๆ ไอ้หมอเถื่อน...ผมพยายามจะลืมตามาห้ามมันแต่...หนังตาของผมก็ไม่เป็นใจเอาซะเลย
21.00 น. (โดยประมาณ)
" ตื่นแล้วเหรอ "
" โม "
" ครับ ผมเอง พี่หลับยาวอีกแล้วนะ เป็นอะไรไปอีกหรือเปล่าโมปลุกพี่มากินข้าวพี่ก้งอแงไม่ยอมตื่น "
" เหรอ โมมานานแล้วเหรอ "
" อืม "
" บึกไปไหน "
" ไปคุยกับหมอ กินอะไรหน่อยนะพี่จะได้กินยา นี่มันก็เลยเวลามานานแล้วลุกนั่งก่อนนะ "
" อืม "
" ปวดหัวจังเลย "
" พี่คงนอนนานเกินไปนะ แต่พยาบาลเค้าก็เข้ามาดูพี่อยู่ตลอดนะ "
" อืม หิวน้ำจัง "
" งั้นแปปนะ "
" โม "
" ครับ "
" พี่อยากกินน้ำส้มเย็นๆ จัง "
" เอาไว้ให้หายไข้ก่อนดีไหม โมกลัวพี่กินตอนท้องว่างๆ แล้วจะท้องเสียอีกนะ "
" อืม ก็ได้ "
" อะน้ำพี่โจ๊ก มาโมป้อนนะ "
" ขอบคุณครับ "
" ไอ้หมอ เอ่อตอนโมเข้ามามีใครอยู่ในห้องนี้ไหม "
" ก็ไม่มีนี่ "
" อืม "
" มีอะไรหรือเปล่าพี่ "
" เปล่าๆ "
" แล้วไอ้หมอที่พี่ว่าเมื่อกี้ " ไอ้โมทำหน้าสงสัย
" อ๋อ เปล่าๆ ไม่มีอะไร "
" แน่นะ "
" อืม ไม่มีอะไรจริงๆ "
" งั้นรอแปปนะโมจะหาอะไรให้กิน "
" อืม "
เช้าวันรุ่งขึ้น...
" ไงลูก เป็นไงบ้างดีขึ้นหรือยัง ไหนขอแม่ดูซิ " ไม่โมเดินเข้ามาจับที่ตัวผม
" ดีขึ้นมากแล้วครับแม่ "
" ดีแล้ว ขวัญเอ้ยขวัญมานะลูก คนไม่เคยป่วยเคยไข้บ่อยๆ ก็อย่างนี้แหละ พอเป็นที่ก็ถึงกับล้มหมอนนอนเสื่อกันเลย แต่ก็ดีแล้วฟาดเคาระห์มันไปแล้วต่อไปลูกก็จะมีแต่ความสุขแล้วล่ะนะทีนี้ " แม่ลูบหัวผมเบาๆ
" ขอบคุณครับแม่ " ผมยกมือไหว้แม่โมก่อนจะถูกแม่โมดึงผมเข้าไปกอด
" โจ๊ก พ่อกับแม่ขอโทษกับเรื่องที่เกิดขึ้นนะลูก ที่แม่พูดในวันนั้นแม่ไม่ได้เห็นลูกเป้นคนอื่นเลยนะ ลูกเป็นคนรักของโมลูก็เป็นเหมือนลูกชายของแม่อีกคนแล้วอย่างนี้จะให้แม่เห็นลูกเป็นคนอื่นไปได้อย่างไง เราด้วยนะปลาบึกแม่เห็นเราเป็นเหมือนลูกแม่นะลูก "
" ครับแม่ ขอบคุณครับ แม่ครับผมเองก็ต้องขอโทษที่วันนั้นผมพูดไม่ดีกับแม่ไปผมขอโทษนะครับแม่ " ไอ้ปลาบึกเดินมากราบแม่โมที่ตัก
" แม่ครับโมเองก้ขอโทษด้วยนะครับที่พูดไม่ดีกับแม่กับพ่อวันนั้น โมขอโทษครับ " ไอ้โมเดินมากราบเท้าแม่อีกคน
" เอ่อๆ โอ๋กันเข้าไป " มาแล้วครับพ่อตาผม
" พ่อผมขอโทษเรื่องวันนั้นด้วยนะครับ " ไอ้ปลาบึกเดินไปยกมือไหว้พ่อโม
" ไม่เป็นไร พ่อก็พูดแรงเกินไปพ่อเสียใจนะปลาบึก โม มึงด้วยไอ้โจ๊ก " พ่อโมรับไหว้ก่อนจะตบไหล่ไอ้บึกเบาๆ แล้วดึงตัวเข้าไปกอดไว้
" โม " แม่จ้องหน้าไอ้โม
" พ่อครับ โมขอโทษ " ไอ้โมเดินไปก้มลงกราบเท้าพ่อมัน
" ไม่เป็นไรๆ เรามาเริ่มกันใหม่นะ "
" ครับพ่อ " ไอ้โมลุกขึ้นมากอดพ่อมันไว้
" พ่อ " แม่ส่งสายตาไปเตือนสติพ่อเหมือนให้รู้ว่ายังมีผมอีกคนที่พ่อจะต้องรับผิดชอบ
" ไอ้โจ๊ก กู "
" พ่อครับผมขอโทษ " ผมชิงยกมือไหว้แล้วเอ่ยปากขอโทษพ่อโมก่อน ผมรู้ว่าต่อให้เรื่องนี้พ่อโมจะเป็นคนผิดจริงหรือผมจะเป็นคนผิดจริง ผมก็ควรที่จะเป็นฝ่ายเริ่มกล่าวคำว่าขอโทษก่อนจะดีที่สุด
" กูเอ่อ กูฝากโมด้วยนะ มันอาจจะสายที่พึ่งจะมารู้สึกตัวเอาตอนนี้ แต่กูว่ามันยังคงไม่สายไปใช่ไหมที่เราจะมาเริ่มต้นกันใหม่ "
" ครับพ่อ มันยังไม่สายไปหรอกครับถ้าพ่อยังให้โอกาสผมอยู่ "
" ว่าไงล่ะพ่อ ลูกมันขอโอกาสอีกซักครั้งแล้วพ่อจะไม่ให้มันเชียวเหรอ "
" เอ่อๆ ก็ได้ๆ "
" เย้ๆ โมรักพ่อที่สุดในโลกเลย 555+ " ไอ้โมกระโดดโลดเต้นไปกอดพ่อมันเป็นลูกลิงเลยครับ
" ปล่อยๆ ร้อนมากงมากอดอะไรกันนักหนาโตแล้วนะเราไม่ใช่เด็กๆ "
นั่นเป็นครั้งแรกที่ผมเห็นพ่อไอ้โมเขิล แม่เองก็อมยิ้มก่อนจะหันกลับมาก้มตัวลงมากอดผมบ้าง ผมจ้องมองพ่อไอ้โม...พ่อยิ้มให้ผมก่อนจะเดินหน้าแดงหูแดงหันหลังกลับไปทำเป็นค้นหาของในกระเป๋าสะพายตัวเอง...พ่อเขิล..พ่อเขิลเป็นด้วย ฝนตกฟ้ารั่วแน่ๆ เมืองไทย
ช่วงสาย...
" สวัสดีครับ "
" คุณหมอ " ผมหันหน้าควับไปดูหน้าไอ้หมอเถื่อนแต่...
" เป็นไงบ้างครับคนไข้ วันนี้คุณหมอประจำติดธุระด่วน ผมหมอ...จะมาดูแลคุณแทนก่อนชั่วคราวนะครับ ^^"
" ครับ " ผมยิ้มแต่ใจรู้สึกแปลกๆ
" งั้นเดี๋ยวโมกับพี่ปลาบึกขอตัวไปหาอะไรกินข้างนอกแปปนะพี่โจ๊ก ฝากด้วยนะครับคุณหมอ "
" ครับ ^^ "
" เดี๋ยวมานะพี่โจ๊ก "
" เท่าที่ดูจากวัดไข้ ตอนนี้ก็เหมือนทุกอย่างกำลังจะเข้าสู่ช่วงปรกติแล้วนะครับ "
" ครับ "
" ยังปวดหัวอยู่ไหมครับ "
" เป็นบางครั้งครับ แต่เป็นแค่ช่วงเช้าๆ ที่ตื่นใหม่ๆ "
" อืม "
" เจ็บหน้าอกหรือเปล่าครับ "
" ครับ "
" หืม "
" อ้อ เปล่าๆ ครับ ขอโทษครับพอดีคิดอะไรเรื่อยเปื่อยไปหน่อย "
" .....(หมอจ้องหน้าผม) ผมว่าช่วงนี้คุณควรจะหาอะไรทำ เอาที่ทำแล้วคุณรู้สึกเพลิดเพลินไปกับมัน คุณจะได้ไม่ไปคิดเรื่องไม่เป็นเรื่องให้ตัวเองต้องกลับเข้ามาพักร้อนที่โรงพยาบาลอีก ^^ " รู้สึกหมอที่นี่จะปากดีทุกคนนะครับ
" ครับหมอ "
" เดี๋ยวผมจะให้พยาบาลพาคุณไปตรวจร่างกายเพิ่มเติมอีกนิดหน่อยนะครับ "
" แต่ผมไม่ได้เป็นอะไรแล้วนะครับหมอ "
" คนที่เค้าสุขภาพดีเค้าไม่มาอยู่ที่โรงพยาบาลกันหรอกนะครับ " มาแล้วครับไอ้หมอเถื่อน ไหนบอกว่าติดธุระไง
" อ้าวมาแล้วเหรอหมอเอก " โหชื่อเอกซะด้วย
" ครับ พอดีธุระเสร็จก่อนเวลานะครับพี่หมอ "
" ไปพักผ่อนก่อนก็ได้นี่ครับ เดี๋ยวทางนี้ผมจัดการเอง "
" ขอบคุณมากครับ แต่ไม่เป็นไรครับเพราะเมื่อเช้าผมก้ฝากพี่ไปหลายเคสอยู่เหมือนกัน "
" เป็นเป็นไรหรอกครับ คนกันเอง ^^"
" งั้นเดี๋ยวคนไข้รายนี้ผมรับมือเองดีกว่าครับ " เฮ้ยยยมึงใช่คำผิดเหรอเปล่าไอ้หมอปากหมา ถึงขนาดใช้คำว่ารับมือเชียวเหรอมึง
" โอเคครับ เคสพิเศษนี่นะ 555+ "
" 555+ " หัวเราะอะไรกัน แล้วอะไรที่มันพิเศษเหรอมันคิดจะเก็บตังค์ผมเพิ่ม...ใช่เลย...นี่มึงคิดจะโกงค่ารักษากูใช่ไหมเนี้ยยยย
" งั้นตามสบายนะครับหมอเอก "
" ขอบคุณครับพี่หมอ "
" ครับๆ "
" หมอเอก เหอะๆ ชื่อลิเกชะมัด " ผมบ่นเบาๆ กับตัวเอง
" แอบนินทาชื่อคนอื่นเค้าไม่ดีเลยนะครับ "
" ........... " ใจร่มๆ ไอ้โจ๊ก ใจร่มๆ
" ลุกนั่งไหวไหมครับ "
" .............. " ผมลุกขึ้นนั่งช้าๆ โดยมีไอ้หมอปากหมาหมุนเตียงขึ้นให้
" ............(มันจ้องหน้าผม)..........."
" ............(ผมจ้องมันคืนในใจก็คิดว่า...มึงจะเอาอะไรกับกูอีกไอ้สาด)........"
" ................." มันใช้หูฟังแนบมาที่อกผมก่อนจะกดหูฟังไปตรงโน้นตรงนี้พร้อมกับจ้องหน้าผมไปด้วย
" ...............(อึดอัดชะมัด)..........."
เป็นการตรวจที่เงียบที่สุดเท่าที่เคยมีมา ผมอดแปลกใจไปกับการแต่งตัวของไอ้หมอไม่ได้ วันนี้ภายใต้เสื้อกราวสีขาวไอ้หมอใส่เสื้อมีปกสีฟ้าอ่อนเปิดกระดุมโชว์ไหปลาร้า กางเกงสแลคสีดำยาวพอดีตัวกับรองเท้าหนังขัดจนมันวาว กลิ่นน้ำหอมอ่อนๆ มันหอมเย็นๆ ดมแล้วรู้สึกเหมือนอยู่สปาเลยอ่ะ ผมอยากเอ่ยปากถามว่าน้ำหอมยี่ห้ออะไร...ผมอยากซื้อมาให้แฟนใช้บ้าง แต่พอคิดได้ว่าถ้าแฟนตัวเองใช้แล้วมันไปทำให้เราคิดถึงเจ้าของคนแรกที่เราได้กลิ่นนี้ละ...แฟนเราคงไม่พอใจ
" โอเคเสร็จแล้วครับ "
ไอ้หมอเขียนอะไรไม่รู้ยุกยิกๆ จากนั้นก็ปิดแฟ้มแล้วเดินออกไปจากห้องผมทันที
" อะไรของมันวะ ไอ้บ้า "
หัวข้อ: ~~เออกูผิด 3 ...ตอนที่ 57~~ รวมตัวแก๊งรั่วไหล2 13.12.13 (อ่าน 1508850 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก