หัวข้อ: (แจ้งข่าว) รักต้องยุ่ง ❤️ | Re-print 23 กุมภาพันธ์ - 10 เมษายน 59 .. P.34 ★彡

[สายลมที่หวังดี]

น้องเกี๊ยวไม่น่ารอดมือพี่อิฐได้นาน

[koikoi]

เกี๊ยวรู้ตัวปะเนี่ยว่าทำพี่อิฐหวั่นไหว

[hormonesyj]

เกี๊ยวเป็นเด็กที่น่าจับมาฟัดให้แก้มแดงจริงๆเหมือนที่อิฐว่า 

[sam3sam]

เกี๊ยวตั้งใจยั่วพี่อิฐใช่มั้ย

[КίmY]

แน่ะๆ พี่อิฐเราเริ่มหวั่นไหวแล้วสินะ 
รอนะฮะ  :')

[black sakura]

อิพี่อิฐรีบๆคัดสินใจได้แล้วนะ
เพราะคู่แข่งท่านมาแล้วนะ
ว่าแต่ว่ามิลค์เนี่ยคือเนื้อคู่
คุณพี่แน่ใช่ป่ะเนี่ย

[ohho99]

ตามน้องเกี๊ยวมาค่ะ ยิ่งโตก็ยิ่งน่ารัก
คาดว่าพี่อิฐคงอดทนได้อีกไม่นาน 555
รอวันพี่อิฐตบะแตกค่ะ แต่ว่าต้องมีด่านโหดเป็น 2 คุณพ่อแน่ๆเลย


+1 เป็นกำลังใจให้คนเขียนค่ะ ^^

[Min*Jee]

อิพี่อิฐ นี่พี่ซึนใช่มะ!!!
หรือพี่ซื่อบื้อเนี่ยยยย
เอาใจช่วยเกี๊ยวน้าาาาา
รอตอนต่อไปปป

[uknowvry]

น่ารักมากกกกก

[yokibear]

 
กรี้ดดดดดด น่ารักมุ้งมิ้งสุดพลัง
อ้อนเลยค่ะอ้อนเลยลูก
น้องน่าฟัดใช่ป่ะล่ะอิฐ คึคึคึคึ

[hembetaro]

พี่อิฐก้อใจแข็งเกิ๊นนนน 

[black sakura]

จะมีสเปวาเลนไทน์ไหมน้าาาา

[=นีรนาคา=]

เห็นแล้วว่าพี่อิฐแคร์น้องมากจริงๆ
หนูเกี๊ยวอยากให้พี่อิฐเป็นแค่พี่ชายจริงๆหรอลูกกกก

เพื่อนมิลค์ตัวโตของน้องเกี๊ยว เจ้แอบจิ้นให้คุณแน่ได้ม่ะ55555

[Aomoto]

น้องเกี๊ยวน่ารักมากคะ อ่านไปเหมือนต้องอดใจไว้แทนพี่อิฐ แต่ตอนหน้าขอแบบอดใจไม่ไหวดีก่า หุ หุ

[NUTSANAN]

พีอิฐเป็นคนดีเกินไปป่ะคะ ถ้าน้องทำกะคนอืื่นอย่างงี้น้องคงไม่รอด

[mooping-7]

น้องเกี๊ยวน่ารักมากค่ะ ไม่หลงได้ไงเนี่ย

[thyme812]

 

[AMMY★]

น้องเกี๊ยวน่ารักแบบนี้ พี่อิฐจะทนได้แค่ไหนกันนะ 

[black sakura]

  :katai5:เข้ามารอว่าพี่อิฐจะทน
ที่จะไม่จับน้องเกี๊ยวฟัดได้อีกนานไหม

[Lemon_Tea]

น้องเกี้ยวน่ารักทั้งตอนเด็กและตอนโตเลย
ขี้อ้อนขนาดนี้
พี่อิฐจะทนได้อีกสักแค่ไหนกันนะ

[coldcream]

   มารอน้องเกี๊ยวค่ะ น้องน่ารักมากเลย อยากตีพี่อิฐ ชอบทำเสียงดุใส่น้อง ตอนนี้รู้สึกหวงน้องแล้วสินะ
  ส่วนคุณมิ้ลค์นี่ ขอยกให้คุณแน่นะคะ ดูเป็นคู่กัดนิดๆ ชอบอ่ะ 

[cbqx]

ฮอลลลลลลลลลลลล เกี๊ยวน่ารักกกกกกกกกกก
เกี๊ยวชอบพี่อิฐแบบพี่ชายหรอออ แต่พี่อิฐเริ่มใจเต้นแรงแล้วนะะะ
ทำไมช่วงนี้เกี๊ยวขี้งอน

[fay 13]

 

[JustWait]

น้องเกี๊ยวของป้าคะะะะะะ

[Akikojae]

"ปะป๊าสวัสดีครับ .. คุณมี้สวัสดีฮับบบบ" ในที่สุดเราก็มาถึงบ้าน เกี๊ยววิ่งลงมาจากรถแล้วตรงเข้าบ้านทันที ตอนนี้ท่านประมุขและภริยากำลังช่วยกันทำอาหารเย็นอยู่ ก็แค่น้องบอกน้องจะกลับบ้าน สองคนนี้เขาก็ตื่นเต้นอะไรกันนักหนาไม่รู้ ลงทุนไปเดินซื้อของมาทำครัวเอง พ่อใครเนี่ย น่ารักสุดๆเลย


"เรียกมี้เดี๋ยวเจอๆ ไงมิลค์สวัสดีครับ" มี้คาดโทษผมก่อนหันไปรับไหว้มิลค์ มิลค์มาเที่ยวบ้านเกี๊ยวบ่อยครับ แต่ตอนที่ไปเรียนต่อก็ไม่ค่อยได้มาอีกเลย นี่กลับมามิลค์ก็รีบมาหาเกี๊ยวเลย ป๊ากับมี้เขาชอบมิลค์นะ เพราะมิลค์ดูเป็นผู้ชาย ส่วนเกี๊ยวน่ะป๊าชอบบอกว่าอยู่แต่กับมี้จนเป็นทอมไปแล้ว แต่มี้ผู้ชายนี่ครับ แล้วเกี๊ยวจะเป็นทอมได้ไง


"สบายดีครับ คุณอาสวัสดีครับ" ป๊าเพิ่งหันมาจากหน้าเตา วันนี้คุณชายสวมผ้ากันเปื้อนทับเสื้อเชิ้ตตัวโปรดเอาไว้ ปะป๊าของเกี๊ยวหล่อมากนะ ผู้หญิงรุมตอมกันเต็มเลย จนพ่อปรุงหมั่นไส้อ่ะคิดดู เอ่อ แต่รายนั้นอาจจะหึงมากกว่าหมั่นไส้นะดูๆแล้ว


"จะไปเที่ยวไหนกันล่ะพวกเรา" ปะป๊าถาม กลิ่นกับข้าวหอมฉุยเลย ชักจะเริ่มหิวแล้วสิ


"เกี๊ยวจะพามิลค์ไปทะเล .. แต่คงไม่ค้างว่าจะกลับมานอนบ้านเราครับ" น้องตอบ ตอนนี้ปะป๊าเทต้มยำรวมมิตรลงถ้วย โอ้โห ท้องเกี๊ยวนี่โครกครากเลยครับ


"ดีแล้วล่ะ เดี๋ยวให้พี่แจ่มเขาตรวจสภาพรถให้พรุ่งนี้เช้า เราสองคนมาเหนื่อยๆขึ้นไปล้างหน้าล้างตาไป เดี๋ยวจะได้ลงมาทานข้าว" ป๊าไล่แล้ว เกี๊ยวขึ้นห้องดีกว่า


"ครับ" ผมวิ่งไปหอมแก้มป๊าทีนึงแก้มมี้ทีนึงก่อนจะนำมิลค์ขึ้นห้อง ตอนนี้น้องเปลี่ยนห้องใหม่แล้วนะ ห้องกว้างมากๆและสะอาดตลอดเวลาเลยเพราะพี่แตเข้ามาทำความสะอาดให้ทุกอาทิตย์


"ยังบ้าคอสมอสเหมือนเดิมเลยนะ" มิลค์วางกระเป๋าลงแล้วมองไปรอบๆห้อง ก็แหงล่ะ ตัวการ์ตูนในดวงใจนี่นา ไมว่าจะเป็นการ์ตูน ตุ๊กตา โมเดล ล้วนเป็นของสะสมมาตั้งแต่เด็กๆทั้งนั้น เกี๊ยวมีตู้โชว์สำหรับใส่โมเดลด้วย ปะป๊าจัดไว้ให้ เกี๊ยวเปลี่ยนจากห้องเล็กมาเป็นห้องใหญ่ตอนขึ้นมอสามครับ จากนั้นทั้งห้องเกี๊ยวก็แต่งเองหมดเลย


"แน่นอน" ผมตอบหยิบผ้าขึ้นมาเช็ดหน้า เมื่อกี้เข้าไปล้างหน้าแล้ว รู้สึกสดชื่นขึ้นเยอะเลย เราออกมาจากกรุงเทพฯตอนสามโมงนิดๆ มาถึงนี่ก็หกโมงกว่าเพราะมีรถติดบ้าง มิลค์เป็นคนขับครับ แต่เอารถเกี๊ยวมานี่แหละ


"นึกว่าจะหันมาเล่นตุ๊กตาหมีซะแล้ว" มิลค์ชอบแซวตลอดอ่ะ น้องไม่ใช่ผู้หญิงสักหน่อย แซวมาตั้งแต่มัธยม ขึ้นมหาลัยแล้วก็ไม่เลิกแซวสักที


"อะไรเล่า แซวเขาอยู่เรื่อย" ต่อยแขนล่ำๆของมิลค์ก่อนจะเดินไปนั่งบนที่นอน มิลค์เข้าไปล้างหน้าเสร็จก็ตามออกมา


"อ๊ะ .. กอดไม่ได้นะ" ผมรีบบอกเขา มิลค์ชอบทำเหมือนเกี๊ยวเป็นเด็กตัวเล็กๆที่ชอบจับมานั่งตัก ก่อนเขาจะไปเรียนต่อ เขายังตัวโตกว่าผมไม่มากเลย แต่ตอนนี้ทั้งความสูง ทั้งรูปร่างเขาใหญ่โตเกินน้องไปเยอะแล้ว น้องเองตอนนี้เหมือนคนขาดสารอาหารเลย เตี้ยด้วย ผอมด้วย ตลกจัง


"ทำไมล่ะ .. ก็กอดอยู่ประจำ" มิลค์กอดเกี๊ยวไว้แน่นแล้วซบหน้ามาที่คอ ก็มันแปลกๆนี่ ไม่ได้เจอกันตั้งนาน มาทำแบบนี้มันก็ไม่ชินนะ ถึงแต่ก่อนเราจะกอดกันบ่อยก็เถอะ


"ก็มันไม่เหมือนแต่ก่อนนี่" นอกจากปะป๊า พ่อปรุง พี่อิฐ เกี๊ยวก็ไม่ค่อยยชอบให้ใครกอดเลยนะ แต่ก่อนมิลค์กอดยังปกติ แต่ตอนนี้มันไม่เหมือนเดิมอ่ะ


"ไม่เหมือนเดิมตรงไหน .. หรือตรงที่มิลค์สารภาพว่าชอบเกี๊ยว .. เกี๊ยวก็เลยรู้สึกแปลกๆ .. ใช่ไหม" ผมพยักหน้าอยู่บนตักเขา ก็ประมาณนั้น ถ้ามิลค์ไม่มาสารภาพรักเกี๊ยวก่อนไปเรียนต่อ ตอนนี้เกี๊ยวก็คงจะกอดคอ ขี่คอมิลค์ได้เหมือนเดิม แต่ตอนนี้มันไม่ได้แล้ว ไม่เหมือนเดิมแล้ว


"ถ้าอย่างนั้นพี่อิฐเกี๊ยวชอบให้เขากอดใช่ไหม" ฮือออ ไม่รู้จะตอบยังไง เกี๊ยวชอบให้พี่อิฐกอด ชอบเวลาพี่อิฐลูบหัว ไม่ว่าพี่อิฐจะทำอะไรเกี๊ยวก็ชอบไปหมด หลังๆมาพี่อิฐทำเหมือนรำคาญเกี๊ยว เกี๊ยวเสียใจมาก เกี๊ยวไม่ได้ตั้งใจจะยุ่งมากขนาดนั้นนี่นา แต่พอได้คุยกันแล้วก็สบายใจขึ้นเยอะเลย


"ไม่ตอบแต่หน้าแดงขนาดนี้ .. รักเขาแล้วล่ะสิ" งื้อออ ไม่รู้หรอก มิลค์อย่าถามเกี๊ยวได้ไหมล่ะ ผมกอดคอมิลค์แล้วสั่นหัวรัวๆๆ ไม่เอา ไม่ให้ถามแล้ว เกี๊ยวตอบไม่ได้หรอก ตอนนี้เกี๊ยวเองก็สับสนเหมือนกัน ว่าที่เข้าไปทำดีกับเขา ตกลงเกี๊ยวอยากได้พี่อิฐเป็นแค่พี่ชายจริงหรือเปล่า


"อะไรเนี่ย .. มากอดเขาเองนะ .. ฮ่าาา" มิลค์แซวผม เขาหยิกแก้มผมส่ายไปมา เจ็บนะเนี่ย เราตีกันสักพักได้เวลาลงมาด้านล่าง โต๊ะอาหารถูกจัดไว้เรียบร้อยแล้ว ปะป๊านั่งหัวโต๊ะ มี้กับผมนั่งคนละฝั่ง มิลค์นั่งข้างผม ผมไหว้พี่แตกับพี่แจ่มแล้ว คิดถึงเมื่อก่อน ถ้าปะป๊าหรือพ่อไม่อยู่เกี๊ยวจะไปเล่นในครัวตลอด คิดถึงสายชูมากๆ ตั้งแต่สายชูตาย เราก็ไม่ได้เอาอะไรมาเลี้ยงอีกเลย น้องก็อยากเลี้ยงสัตว์นะ แต่ไม่ค่อยได้กลับบ้าน อยู่หอก็ไม่สะดวก กลัวจะทิ้งเขาไม่ได้


"ทานเยอะๆนะเกี๊ยว .. ลูกผู้ชายมันต้องล่ำๆแบบมิลค์นู่น .. ลูกป๊าตกลงเป็นผู้หญิงใช่ไหม" ป๊าตักผัดบล็อคโคลีให้แถมแซวอีกต่างหาก ใช่ซี้ เกี๊ยวมันเตี้ยนี่


"ผิดที่ป๊านั่นแหละ ไม่ใช่น้อง" แบร่ แลบลิ้นใส่เลย ชอบว่าน้องก็ตัวเองแหละที่ทำให้น้องเกิดมา เป็นผู้ชายแต่ดันรูปร่างเหมือนผู้หญิง ใครๆก็บอกว่าเกี๊ยวเหมือนทอมมากกว่าผู้ชาย โดนล้อมาตั้งแต่เด็กจนตอนนี้ชินซะแล้ว


"อย่าแกล้งลูกน่า .. เรียนเป็นไงบ้างเรา" มี้ถาม อิอิ มี้น่ารักที่สุดละ ไม่เคยแกล้งน้องเลย เวลามี้ดุป๊าก็จะเชื่อทุกคำ กลัวมากๆ


"สนุกดีครับ .. แม้จะแอบยากแต่ว่าเรียนได้สบายๆ" ผมบอกตักข้าวเข้าปาก ฝีมือปะป๊าอร่อยที่ซู้ดด


"แล้วมิลค์ล่ะ เห็นว่าเรียนนิเทศ สนใจการแสดงหรอ" ป๊าถามมิลค์ ฝ่ายนี้เขาหน้าตาดีครับ ไม่พระเอก นายแบบ ก็นักร้องแหละว้า


"ใช่ครับ ผมไม่รู้จะเรียนอะไร เข้ากลางเทอมแบบนี้เลยลองเรียนนิเทศดูครับ" มิลค์ตอบ พ่อเขารู้จักกับอธิการครับ ไม่อย่างนั้นคงไม่ได้เข้ากลางเทอมแบบนี้แน่


"ก็ดีนะ อนาคตไกลแน่ๆ" แล้วป๊าก็นั่งซักทอดความเป็นไปในชีวิตการเรียนของเกี๊ยวอีกตามเคย เราคุยไปทานไป ทานข้าวเสร็จก็มีลูกตาลลอยแก้วให้ทานต่อ อยู่บ้านทีไรอิ่มหนำสำราญทุกที อยู่ที่ไหนก็ไม่อิ่มใจเท่าอยู่ที่บ้านแล้วครับ กลับมาบ้านทีไรน้ำหนักขึ้นทุกที ป๊าชอบบ่นว่าเกี๊ยวผอม แต่เกี๊ยวว่าเกี๊ยวเริ่มจะฉุแล้วนะ หน้าบวมๆไงไม่รู้


พอทานเสร็จต่างคนก็ต่างแยกย้ายเข้าห้อง ผมรีบขึ้นมาบนห้องเพื่อออนเฟส ไม่รู้ตอนนี้พี่อิฐทำอะไรอยู่ บางทีเกี๊ยวก็อยากให้เขาทักมาก่อนบ้าง แต่นี่อะไร ไม่มีความเคลื่อนไหวใดๆเลย พี่อิฐไม่คิดถึงน้องบ้างเลยหรือไงนะ


เกี๊ยวกุ้ง :  พี่อิฐทานข้าวหรือยังคร้าบบบ ^___^


อิฐ : .......


สงสัยเขาจะไม่ออน


อิฐ : เรียบร้อย


เกี๊ยวกุ้ง : น้องถึงบ้านตั้งแต่เย็นแล้วนะ คิดถึงพี่อิฐจัง น่าจะมาด้วยกัน


อิฐ : เอาน่า เที่ยวเผื่อด้วยแล้วกัน


เกี๊ยวกุ้ง : ครับ


อิฐ : แล้วนี่นอนด้วยกันหรอ กับมิลค์น่ะ


เกี๊ยวกุ้ง : เกี๊ยวว่าจะไปนอนกับป๊า คิดถึงท่าน


อิฐ :  เออ ดีละ อย่าดื้อนักล่ะ


เกี๊ยวกุ้ง : น้องดื้อตรงไหน -3-


อิฐ : ทุกตรงแหละ ไปนอนซะ


เกี๊ยวกุ้ง : ก็ได้ ฝันดีครับบบ ^^


อิฐ : อืม


ดีใจจัง เกี๊ยวนึกว่าพี่อิฐจะไม่ออนซะอีก แม้จะได้คุยกันไม่กี่คำแต่เกี๊ยวก็พอใจแล้ว


"จะไปไหนเกี๊ยว" มิลค์ถามตอนผมกำลังจะเดินออกนอกห้อง อาบน้ำแต่งตัวเสร็จกำลังจะเดินออกจากห้อง ลืมซะสนิทเลยว่าจะไปนอนกับป๊า ยังไม่ได้บอกมิลค์เลย


"เราจะไปนอนกับป๊า .. มิลค์ตามสบายเลยนะ" กำลังจะเปิดประตูออกไป แต่มิลค์วิ่งมาดึงเกี๊ยวไว้ก่อน


"ไม่ได้โกรธอะไรเราใช่มั้ย" มิลค์ดูซีเรียสมาก เขาคงนึกว่าเกี๊ยวโกรธเขา ถึงได้หนีไปนอนห้องอื่น


"ไม่ได้โกรธเลย .. เราแค่คิดถึงป๊า .. เดือนนี้ได้กลับบ้านครั้งเดียวเอง .. ไม่เกี่ยวกับมิลค์เลยนะ " ตบบ่าเขาปุๆ มิลค์มีสีหน้าดีขึ้นแล้วพยักหน้าเข้าใจ เกี๊ยวเดินไปหยิบหมอนข้างคอสมอสก่อนจะเดินมาเคาะประตูห้องป๊า


ก๊อก  ก๊อก


"น้องนอนด้วยคนน้าาาา" แหะๆ เปิดประตูเข้ามาเจอมี้กำลังตัดเล็บให้ป๊าอยู่ เขาสองคนอาบน้ำเรียบร้อยแล้ว จะว่าไปเกี๊ยวเริ่มสงสารผู้หญิงเพศแม่แล้วสิ เดี๋ยวนี้ผู้ชายหน้าตาดีเขามาได้กันเองหมดแล้ว ดูอย่างป๊าเกี๊ยว เป็นถึงอดีตหนุ่มคลีโอ ส่วนพ่อปรุงก็หล่อมากๆเลย แถมสองคนนี้เขารักกันมาตั้งสิบกว่าปีแล้ว ตั้งแต่เกี๊ยวยังเด็ก จนตอนนี้ตัวโตเท่าไหล่ป๊าแล้วด้วย เป็นชีวิตคู่ที่ดูไม่มีอะไร แต่โรแมนติกมากๆ


"ทำไมทิ้งเพื่อนล่ะน้อง นิสัยไม่ดีเลยน้า" ป๊าหันมาว่าผมอ่ะ ง่าาา น้องเดินเบะปากเข้าไปใกล้ๆแล้วล้มตัวลงนั่งบนเตียงกอดป๊าไว้ มี้ขำใหญ่เลยครับ ป๊าชอบแกล้งน้องอยู่เรื่อย


"ทีตัวเองล่ะ ให้มี้ตัดเล็บเท้าให้ ทำเองไม่เป็นหรอไง" แขวะคุณป๊าคืน เลยโดนบีบจมูกจนหายใจไม่ออก แงๆๆ แกล้งเด็ก


"นี่แน่ะ .. เอาให้แดงเลย" สุดท้ายน้องก็โดนป๊าจับฟัดแก้มจนหน้าแดง ป๊าชอบบอกว่าแก้มเกี๊ยวนิ่ม แล้วก็หอมด้วย ทำไมพี่อิฐไม่เห็นชมเกี๊ยวแบบนี้บ้างเลย


"แล้วจะทิ้งมิลค์ให้นอนคนเดียวจริงหรอ พ่อว่าเราไปนอนห้องดีไหม" มี้พูด ป๊ารีบพยักหน้าเห็นด้วยใหญ่ เข้ากันเป็นปี่เป็นขลุ่ยเชียวนะ


"ทุกคนดูเป็นห่วงเพื่อนน้องมากกว่าน้องอีกน้า .. ใจร้ายจัง" แกล้งงอนซะเลย ทำหน้าบึ้งกอดอกนิดๆ จะได้ดูสมจริง


"หัวล้านเปล่าเนี่ยลูกป๊า .. เอ้า .. อยากนอนก็นอน .. ห้ามได้ที่ไหนล่ะ" เย้ๆๆ สุดท้ายปะป๊าก็ติดกับน้องจนได้ เกี๊ยวรีบกอดป๊าแล้วหอมแก้มสองข้างรัวๆ รักปะป๊ากับพ่อปรุงที่สุดเลย ป๊าไม่เคยดุด่าว่าเกี๊ยวเลยนะ หนักสุดก็ตอนที่แอบไปเล่นเกมส์กับเพิ่อนตอนเย็นแล้วไม่ได้บอก ตอนนั้นป๊าสวดซะเกี๊ยวหูดับเลย จำมาจนถึงทุกวันนี้ว่าไปไหนต้องรายงานป๊าก่อน


"ปิดไฟละนะ" เกี๊ยวขึ้นเตียงพร้อมป๊า คืนนี้ป๊าต้องอดกอดมี้ไปหนึ่งวัน อิอิ มี้เดินไปล้างมือแล้วออกมาปิดไฟ ตอนนี้เลยกลายเป็นเราสามคนนอนกันบนเตียงขนาดใหญ่ น้องนอนตรงกลาง ตามมาด้วยปะป๊าข้างซ้าย พ่อปรุงข้างขวา เป็นการนอนที่อบอวลไปด้วยความสุขของครอบครัวที่อบอุ่นมากจริงๆ เกี๊ยวไม่เคยคิดว่าตัวเองมีปัญหาหรือขาดความอบอุ่นเลยนะ เกี๊ยวดีใจด้วยซ้ำที่ป๊ากับพ่อปรุงรักเกี๊ยวมากขนาดนี้


"ฝันดีนะครับลูก .. คนดีของปะป๊า" ป๊ากอดเกี๊ยวแล้วหอมมาที่หน้าผากหนึ่งที เกี๊ยวก็รักป๊าครับ


"เดี๋ยวพ่อนอนกอดเราเอง .. นอนได้แล้วครับ" พ่อปรุงขยับมากอดเกี๊ยวไว้ เกี๊ยวก็กอดท่านกลับ ตอนนี้หมอนข้างคอสมอสเลยต้องถูกวางไว้บนหัวเตียงไม่มีใครสนใจ คืนนี้คงเป็นคืนที่มีความสุขที่สุดอีกคืนในชีวิต อ้อมกอดของเขาสองคนเป็นอ้อมกอดที่เกี๊ยวรักที่สุดในโลกเลยก็ว่าได้ ไม่อยากกลับมอเลย เริ่มอยากงอแงแล้วสิ


.........


"จะพามิลค์ไปเที่ยวไหนล่ะตอนนี้ .. มันยังเช้าอยู่เลยนะเกี๊ยว" ปะป๊าเดินออกมาดู ตอนนี้พี่แจ่มกำลังเช็ครถให้อยู่ เดี๋ยวทานข้าวเสร็จค่อยออก ตอนนี้รอพ่อปรุงทำกับข้าวอยู่


"น้องว่าจะพาไปวังแก้วอ่ะ .. อยากไปถ่ายรูป" วังแก้วร่มรื่น และก็สงบ เกี๊ยวชอบเวลาที่ป๊าพาไป ตอนนี้เกี๊ยวจะได้ไปเองสักที


"สิบโมงค่อยออกละกันเนอะ .. ทานข้าวกันก่อน" ผมพยักหน้าวิ่งเข้าบ้าน มิลค์อาบน้ำเสร็จลงมาพอดี เมื่อเช้าเกี๊ยวตื่นแปดโมงครึ่ง ส่วนปะป๊ากับพ่อปรุงเขาตื่นแต่เช้าลงมาชงกาแฟกันตั้งแต่เจ็ดโมง


"หิวหรือยังมิลค์ เราทานข้าวไปก่อนนะ ไว้บ่ายๆค่อยไปนั่งร้านอาหาร เกี๊ยวอยากกินหมึกกุ้งสดๆมากอ่ะ"


"ได้ดิ .. ตามใจเกี๊ยวเลยครับผม" ขยี้หัวอีกแล้ว ทุกคนเห็นหัวเกี๊ยวเป็นอะไรเนี่ย


"เดินไปเลย!" ผมปัดมือมิลค์ออก แล้วเดินดุ่มๆไปนั่งรอทานข้าว ป๊าก็ขำด้วยอีกคน รักกันมาก


"อะไรแค่นี้ทำงอน" มิลค์เดินมาเขี่ยแก้มเกี๊ยว หึยยย กัดให้นิ้วขาดเลยดีไหมเนี่ย


"อย่ามายุ่งน่า .. ป๊าก็ไม่ต้องมาหัวเราะน้องเลยนะ" งอนแล้ว ไปหามี้ดีกว่า


หลังจากอิ่มมื้อเช้า เราก็ออกเดินทางกัน วันนี้ป๊ากับมี้ไม่ต้องไปทำงาน น้องชวนเขามาเที่ยวด้วยแต่เขาบอกปล่อยให้วัยรุ่นไปกันเองดีกว่า บนรถเลยมีกันแค่สองคน ขับตรงจากบ้านมาในเมืองใช้เวลาครึ่งชั่วโมง กว่าจะมาถึงวังแก้วก็เกือบเที่ยงพอดี มิลค์ขับรถเก่งพอๆกับพี่อิฐเลย เวลาเกี๊ยวจะไปไหน เกี๊ยวไม่ต้องขับเองเลยก็ยังได้ ขับเข้ามาจอดด้านใน วังแก้วเป็นสถานที่ที่กองถ่ายชอบมาถ่ายทำละคร เพราะสวยและสงบมาก ริมทะเลมีรีสอร์ทและหาดส่วนตัว นักท่องเที่ยวจึงไม่ค่อยเยอะ ดีกว่าไปเดินตามชายหาดทั่วไปตั้งหลายเท่า


"มิลค์เคยมากับป๋านะ ตั้งแต่ตอนเด็กๆ พอโตมาก็ไปเกาะเสม็ด ไม่ค่อยมาที่นี่หรอก" เราลงมาจากรถ วันนี้มิลค์ใส่เสื้อกล้ามลายทางสีฟ้าสลับขาวโชว์กล้าม ส่วนเกี๊ยวใส่เสื้อยืดธรรมดา กางเกงขายาวปลิวๆ รู้สึกสบายจัง อยากให้พี่แน่กับพี่อิฐมาด้วย มาแค่สองคนรู้สึกเหงายังไงไม่รู้


"เกี๊ยวก็เหมือนกัน .. ไปนั่งตรงนั้นกันมิลค์" เรากึ่งเดินกึ่งวิ่งไปนั่งบนเปลไกวอันใหญ่ เบื้องหน้าเป็นทะเลกว้างสีฟ้าสว่าง โชคดีที่วันนี้แดดไม่ร้อน ทะเลสวยมากๆ ไม่ต้องไปถึงอันดามันเลย


"เกี๊ยวยิ้มหน่อย .. แชะ" มิลค์กอดคอเกี๊ยวไว้แล้วกดถ่ายรูป หึ ยิ้มหน้าแป้นแล้นเชียว


"แท็กไปแล้ว"


"อืม"


สักพักเราก็ถ่ายรูปกันอีก มีทั้งรูปเดี่ยวรูปคู่ นั่งเล่นบ้าง เดินเล่นบ้าง การแจ้งเตือนมือถือแจ้งมาเป็นระยะ มีทั้งแฟนคลับมิลค์แล้วก็แฟนคลับเกี๊ยว เพื่อนๆตอนมัธยมเขาก็เข้ามาแซวกันนะ บ้างก็ว่ามิลค์กลับมาไทยเพื่อเกี๊ยว บ้างก็แซวว่าเป็นแฟนกัน


อิฐ : สนุกไหม


เกี๊ยวกุ้ง : สนุกมากๆ (แนบรูป)


อิฐ : ส่งเท้ามาเนี่ยนะ (เกี๊ยวส่งรูปเท้ายื่นไปทางทะเลแล้วส่งไปให้ สวยออก ฮ่าๆๆ)


เกี๊ยวกุ้ง : ^___^


อิฐ : เดี๋ยวจะโดน


เกี๊ยวกุ้ง : อยากให้พี่อิฐมาด้วย คราวหน้าเรามาเที่ยวกันนะ


อิฐ : อืม


แชทกับพี่อิฐไป เดินเตะน้ำทะเลไป นี่ถ้าพี่อิฐมาด้วยคงจะสนุกกว่านี้


"หิวแล้วอ่ะคุณหนู .. พาไปร้านอร่อยๆหน่อยดิ" มิลค์เดินมาแตะหัวผมแล้วบ่นงุ้งงิ้ง ดูนาฬิกาถึงรู้ว่าทำไมมิลค์ถึงหิว ผ่านมาสองชั่วโมงแล้วหรอเนี่ย


"ร้านนี้เลย อร่อยมากๆ" ร้านนี้ป๊าพามากินตั้งแต่เด็ก เป็นร้านอาหารทะเลติดชายหาดแม่รำพึง ร้านนี้ของสดและอร่อยมากๆ ขับรถมาจากวังแก้วไม่ถึงยี่สิบนาทีก็ถึง


"ป่ะ .. เกี๊ยวเลี้ยงมิลค์นะ" มิลค์ล็อครถแล้วเดินมากอดคอเกี๊ยว


"ได้โอกาสนี่เอาใหญ่เลยน้า .. ได้สิ .. ป๊าให้เงินมาเพียบ" ฮ่าๆๆ เข้ามานั่งในร้านก็สั่งแต่อาหารทะเลเด็ดๆ นี่ถ้าพรุ่งนี้เราสองคนท้องเสียวิ่งเข้าห้องน้ำนี่ไม่ต้องสงสัยเลย


"ของสดมากอ่ะ ตั้งแต่กลับมาไทยเรายังไม่ได้กินอะไรแบบนี้เลย" มิลค์พูด วันนี้ร้านคนเยอะมาก รอตั้งเกือบครึ่งชั่วโมงแหนะ


"อยู่ไทยแล้ว อยากกินอะไรขอให้บอก"


เผลอแปปเดียวทั้งโต๊ะตอนนี้เหลือแค่จานเปล่ากับเศษซากอาหารทะเล อิ่มมากถึงมากที่สุด ราคาก็ไม่แพงเท่าไหร่เพราะเขาตั้งราคามาตรฐานกันทุกร้าน หลังจากอิ่มหนำจนเดินไม่ได้ เกี๊ยวก็ให้มิลค์พาไปซื้อของฝาก ว่าจะเอาไปฝากเพื่อนที่เรียนด้วยกัน พี่อิฐแล้วก็พี่แน่ด้วย


"หอบอะไรกันมาเยอะแยะลูก .. ซื้อของฝากไปให้เพื่อนหรอ" พ่อปรุงทักตอนเกี๊ยวหอบของฝากเข้ามา ก็ไม่เยอะมากหรอก หมดไปเกือบพันเอง


"ของเขาทั้งหมดและครับ ไม่รู้จะซื้ออะไรเยอะแยะ" มิลค์รีบฟ้องมี้เลยอ่ะ โห่ เพื่อนกันป่ะเนี่ย


"กลับพรุ่งนี้เช้าเลยหรอเกี๊ยว" มี้ถาม เดินมาลูบหัว น้องรีบกอดมี้เลย อ้อนเสียหน่อย พรุ่งนี้ก็ต้องกลับมอแล้ว


"ครับ ต้องไปเตรียมอ่านหนังสืออ่ะ วันจันทร์มีเทสย่อย" หอมแก้มมี้ มี้แก้มหอมห๊อม


"เค็มว่ะไอ้ตูด .. ไปอาบน้ำไปตัวเหนียว" มี้หอมแก้มเกี๊ยวแล้วทำหน้าเหม็น อะไรอ่ะ เกี๊ยวไม่เค็มสักหน่อย แกล้งกระโดดกอดมี้อยู่สักพักถึงขึ้นมาอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า พอเย็นๆเราก็ทำบาร์บีคิวกินเล่นกัน ดึกๆก็ขึ้นนอน น้องก็นอนกับป๊าเหมือนเดิม เป็นลูกแหง่ติดพ่อมากอ่ะรู้ตัวเลย ตอนนอนชอบให้มีคนนอนกอด แต่คนที่กอดต้องเป็นคนที่เกี๊ยวอนุญาตเท่านั้นนะ คนอื่นห้าม


"ขับรถดีๆนะมิลค์ .. เกี๊ยวนั่งข้างๆก็อย่าหลับนะช่วยกันดู" กำลังจะกลับมอแล้ว มี้กับป๊าลงมาส่งที่รถ ของฝากเกี๊ยวยัดใส่เบาะหลังหมดแล้ว


"ตั้งใจเรียนนะเราสองคน ไว้ป๊าขึ้นไปหา" ป๊าพูดเดินมากอดน้อง


"ครับ"


ลาป๊ากับพ่อปรุงเสร็จเราก็ตีรถขึ้นกรุงเทพฯเลย ครั้งนี้มิลค์เป็นสารถีตลอดทาง เกี๊ยวแค่คอยนั่งเป็นกำลังใจให้ ใช้เวลาเกือบสามชั่วโมงมาลงคอนโดมิลค์ ก่อนเกี๊ยวจะตีรถกลับคอนโดตัวเอง ถึงคอนโดก็รีบเอาของขึ้นไปเก็บ ก่อนจะหอบหิ้วของฝากมาให้พี่อิฐ วันนี้เขาน่าจะอยู่นะ คงไม่ได้ไปไหน


ก๊อก  ก๊อก


"ทำไมกลับมาเร็ว" พี่อิฐเดินมาเปิดประตู เขาใส่แค่บ็อกเซอร์ตัวเดียวเองอ่ะ แถมสั้นด้วย แล้วมันก็พองๆด้วยอ่ะ สงสัยเพิ่งตื่น


"เที่ยงแล้ว ไม่เร็วเลย" น้องบอกก่อนจะเดินเอาของที่ซื้อมาไปวางบนโต๊ะ


"แล้วซื้ออะไรมานักหนา บอกแล้วไงว่าไม่เอา" พี่อิฐดุเกี๊ยว แต่เกี๊ยวไม่กลัวหรอก ดุจนชินแล้ว


"ของพี่อิฐกับพี่แน่ พอดีป๊าฝากมาให้" เกี๊ยวขอโทษนะพี่อิฐ ถ้าเกี๊ยวไม่บอกแบบนี้พี่อิฐต้องบ่นเกี๊ยวไม่เลิกแน่


"กินไรมายัง" พี่อิฐถาม เขาเดินไปใส่เสื้อบอลก่อนจะเดินออกมาด้านนอก


"ยังเลย"


"งั้นต้มมาม่านะ" พี่อิฐเดินไปตั้งกระทะ


"ได้ครับ" ต้มมาม่าใส่หมูสับกับผักกาดขาว แค่นี้ก็พออยู่ถึงเย็นแล้ว พี่อิฐมักทำอะไรง่ายๆ ที่จริงเกี๊ยวอยากกินอะไรที่มันมีประโยชน์กว่านี้นะ แต่คงพูดยาก


"มานั่งสิครับ รออะไร" ทำไมต้องหน้านิ่งตลอดเลยก็ไม่รู้ เวลาพี่อิฐพูดเสียงนิ่งๆทีไร เกี๊ยวทำอะไรไม่ถูกทุกที


"อื้ออ .. ร้อนๆ" นั่นไง เอาจนได้ ปากพองหมดแล้ว อื้ออ ร้อนอ่ะ


"เป่าบ้างสิก่อนจะกินน่ะ .. ทำอะไรทำไมต้องให้บอก" พี่อิฐลุกขึ้นไปเอาน้ำมาให้ เขาดึงชามเกี๊ยวออกแล้วดึงทิชชู่มาเช็ดที่ปากให้ ทำไมเกี๊ยวต้องทำตัวเป็นเด็กๆทุกทีเลยนะ โดนพี่อิฐดุได้ทุกวี่ทุกวัน


"เกี๊ยวขอโทษ" น้องบอกก่อนน้ำตาจะไหลลงมา เสียใจอ่ะ แล้วก็เจ็บลิ้นด้วย ไม่น่ารีบทานเลย


"จะร้องไห้ทำไมบ่อยๆ .. หืม .. กูเห็นน้ำตามึงแล้วใจไม่ดีทุกที" เขาดึงหน้าเกี๊ยวขึ้นมาแล้วใช้นิ้วปาดคราบน้ำตาออกให้


"ไม่ร้องแล้ว .. ฮึ่ก" เกี๊ยวกลั้นน้ำตาไว้ พี่อิฐลูบหัวแล้วกลับไปนั่งที่เดิม พี่อิฐใจดีกับเกี๊ยวขึ้นเยอะเลย ถ้าเป็นแต่ก่อนพี่อิฐคงไม่ลูบหัวน้องแบบนี้


"ไปนั่งเฉยๆเถอะ เดี๋ยวจัดการเอง" พยักหน้าแล้วเข้าไปนั่งอ่านชีทในห้องรอเขา พี่อิฐล้างจานเสร็จก็เข้าไปอาบน้ำ ก่อนจะออกมานั่งวาดรูปของเขาไป


"ครั้งนี้พี่อิฐวาดรูปคนเหรอครับ" ผมถาม พี่อิฐเหมือนจะปริ้นท์รูปมาจากที่ไหนสักแห่งมาเป็นแบบ


"อืม มันต้องวาดแผ่นหลังเปลือยอ่ะ แต่หาแล้ววาดตามไม่ได้เลย เซ็งอยู่เนี่ย วาดไม่ออกตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว" พี่อิฐบ่น พยายามร่างตามแบบแต่ก็เป็นอันต้องวางดินสอทุกที


"แผ่นหลังผู้หญิงหรือผู้ชายอ่ะ" น้องถาม เผื่อจะมีทางอื่นพอช่วยได้


"ผู้หญิงอ่ะดิ แล้วใครจะมาเป็นแบบให้ล่ะ" นั่นสิเนอะ แผ่นหลังเปลือยเปล่าขนาดนี้ คงไม่มีใครกล้าให้คนที่ไม่รู้จักวาดหรอก


"แล้วถ้าพี่อิฐวาดหลังน้องล่ะ .. พอจะได้ไหม" ลองถามดู ถ้าได้ก็จะได้ไม่ต้องไปหาผู้หญิงมาเป็นแบบ


"จะดีหรอ .. ไม่ต้องหรอก .. เดี๋ยวกูวาดตามรูปนี่แหละ" พี่อิฐปฏิเสธ


"แต่เกี๊ยวเต็มใจนะ ก็แค่หลังเอง" ลองอ้อนดู อยากช่วยพี่อิฐอ่ะ เกี๊ยวรู้ว่าพี่อิฐต้องใช้เงิน เรื่องแค่นี้นิดเดียวเอง ช่วยๆกัน


"แต่เราเป็นผู้ชายนี่ พี่ต้องการผู้หญิง" พี่อิฐเอานิ้วจิ้มหน้าผากจนแทบหงายหลัง


"ลองดูก่อนไหม ว่าจะวาดได้หรือเปล่า" เกี๊ยวหันหลังให้พี่อิฐ แล้วเลิกเสื้อขึ้นให้เห็นหลัง พอได้ไหมอ่ะ


"ได้ไหมครับ" ผมถาม พี่อิฐไม่เห็นตอบอะไรเลยอ่ะ


"พี่อิฐ" หันหน้ากลับไปมองพี่อิฐ ตอนนี้พี่อิฐเหมือนคนกำลังตกตะลึงอะไรอยู่


"พี่อิฐ"


"มึงแน่ใจหรอว่าตัวเองเป็นผู้ชาย .. ถ้ามีนมนี่ผู้หญิงชัดๆ" พี่อิฐพูด เกี๊ยวรู้สึกเหมือนตัวเองกำลังหน้าร้อนและต้องแดงมากแน่ๆ


"แล้วมันพอจะได้ไหมอ่ะ" เกี๊ยวถาม เอาเสื้อลงแล้วหันมาถามพี่อิฐ


"อืม ได้ ถ้าอย่างนั้นช่วยมาเป็นแบบให้พี่หน่อยนะ" น้องนี่ยิ้มปากกว้างเลย พี่อิฐขอช่วยอ่ะ เป็นครั้งแรกเลยนะเนี่ย ที่พี่อิฐจะยอมฟังอะไรจากเกี๊ยวบ้าง




TBC.

ช่วงนี้เราลงนิยายหลายเรื่องจนเบลอแล้วค่ะ
มีทั้งดราม่า เร่าร้อน พอมาน่ารักนี่งงเลย เขียนไม่ออก 555
ถ้ามันทะแม่งๆขออภัยด้วยนะคะ
ตอนหน้าพี่อิฐจะมาเล่านะ
ตอนนี้ขอไปพักสมองก่อน เอิ๊กๆ

[Ryoooo]

น้องเกี๊ยวของป้าา
ไปไหนก็คิดถึงแต่พี่อิฐ น่ารักจริงๆลูก
มิลทำใจเถอะนะ คนนี้ของพี่อิฐเค้า 555

[Min*Jee]

คิดถึงคุณถุงกับพี่ปรุงเลยยยยยย
น้องเกี๊ยวทำให้พี่อิฐหวั่นไหวนะคะเนี่ยยยย แผ่นหลังเนียนๆๆๆๆ น่ากินๆ รอตอนต่อไปเน้ออออ

[Yarkrak]

 

[black sakura]

อิพี่อิฐจะทนต่อการยั่วยวนได้อีกนานไหมนะ

[boonpa]

  แค่แผ่นหลังพี่อิฐตะลึงเลยเหรอก้าวหน้าแระ