45 วันพนัน(ไม่)รัก.........วันแห่งความสุข(จบแล้วย้ายได้เลย)[18-05-2016]
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: 45 วันพนัน(ไม่)รัก.........วันแห่งความสุข(จบแล้วย้ายได้เลย)[18-05-2016]  (อ่าน 116656 ครั้ง)

ออฟไลน์ norita_boyV2

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 391
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +167/-1
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ

เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ


ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0

ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0

ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่

1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน  เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ   เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด   คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง   จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต  และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ   

เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า  อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต   จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น   ก็ประมาณอย่าทำให้กระทุ้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย  ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ  เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้  ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ

5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้  มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย  ทำได้  แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว  โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute  ได้    ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
      7.1 นิยาย 1 ตอน  จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
      7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
      7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
            - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ

8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).

9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ

10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป  โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป http://www.thaiboyslove.com  ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย  เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป

11.บอร์ดนิยายที่โพสจนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรือ่งบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว

บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป

12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด

13.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ

14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน  ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ

15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเวปบอร์ด  ควรจะให้เครดิตกับ... 
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เวปไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ  ให้โพสชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ  พร้อมทั้งเวปไซต์ที่อ้างอิง 
  (กรณีนี้จะโพสอ้างอิงชื่อผู้โพสหรือเวปไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเวปไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสและเวปไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเวปไซต์สาธารณะ เช่น  หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพส
- ถ้าเป็น FW mail  ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail

16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข

17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน  ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง  นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฏการซื้อขายของเล้่าก่อน ด้วยนะคะ)

เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ
admin
thaiboyslove.com.......................................                                                           

วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฏ ข้อที่ 7
วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฏทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย

เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม

...
Share This Topic To FaceBook
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 26-05-2016 23:07:05 โดย norita_boyV2 »

ออฟไลน์ norita_boyV2

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 391
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +167/-1
Re: 45 วันพนัน(ไม่)รัก [03-12-2014]
«ตอบ #1 เมื่อ03-12-2014 22:49:38 »

45 วัน พนัน(ไม่)รัก


“เป็นไรของมึงว่ะไอ้ตี๊ฟ ทำหน้ายังกะคนอกหัก”เสียงหนึ่งทักทายผมขึ้น ซึ่งก็ไม่ใช่ใครเพื่อนในกลุ่มของผมเอง เจ้าของเสียงมาพร้อมกับเพื่อนๆ อีกหลายคน ผมนั่งอยู่ที่โต๊ะหินอ่อนตัวนี้ตั้งแต่บ่ายแล้ว จนตอนนี้ตกเย็นเพื่อนๆ เลิกเรียนกันมาแล้ว อย่าเพิ่งแปลกใจไปครับว่าทำไม เพื่อนๆ เพิ่งเลิกเรียน แต่ผมนั่งมาตั้งนาน ไม่ใช่ว่าผมเรียนคนละสาขา คนละคณะกับเจ้าพวกนี้นะครับ ความจริงก็เรียนเหมือนกันนั่นแหละ เพียงแต่ผมไม่มีอารมณ์จะเรียนเลยไม่เข้าเรียน

ผมไม่ซีเรียสอะไรเรื่องเรียนเท่าไหร่ เพราะตอนนี้ก็อยู่ปี 4 ซึ่งเป็นปีสุดท้ายของชีวิตมหาวิทยาลัยแล้ว จากเกรดที่มีอยู่และมันสมองของผม แม้จะไม่ได้ฉลาดขั้นอัจฉริยะ แต่ก็คงจบในอีกไม่กี่เดือนข้างหน้านี้อยู่แล้ว และวันนี้ก็อย่างที่เพื่อนผมมันว่ามานั่นแหละครับ ผมอกหัก มันจะเรียกแบบนั้นอาจจะดูดีเกินไป ต้องบอกว่าถูกทิ้งเสียมากกว่า วันนี้เพราะเรื่องรักๆ ใคร่ๆ ผมเลยพาลไม่มีกะจิตกะใจจะเรียนหนังสือ ทั้งที่รู้ว่าควรแยกเรื่องรักกับเรื่องเรียนให้ออก แต่ผมก็ทำไม่ได้  แต่ผมเองก็จะเป็นแค่ไม่กี่วันเดี๋ยวก็ดีขึ้นเอง ไม่ใช่ว่าเพิ่งเคยถูกทิ้งเมื่อไหร่กัน นี่มันครั้งที่เท่าไหร่ก็ไม่ได้นับ ช่วงเวลาที่เรียนมหาวิทยาลัย ผมเปลี่ยนแฟนมาแล้วตั้งกี่คนก็จำไม่ได้

เมื่อก่อนผมอาจจะไม่ค่อยได้คิดอะไรมาก แต่ตอนนี้ผมเริ่มรู้สึกว่า เมื่อไหร่เราจะเจอตัวจริงเสียที ลองผิดลองถูกจนไม่รู้จะยังไงแล้ว หรือเนื้อคู่ผมจะยังไม่เกิด แต่แบบนั้นคงไม่ดีแน่ เพราะตอนนี้ผมก็ยี่สิบกว่าแล้ว ถ้าเกิดเนื้อคู่ยังไม่เกิดก็ต้องอายุห่างจากผมตั้งยี่สิบกว่าปี ไม่เอาๆ ผมไม่อยากโดนข้อหาพรากผู้เยาว์

“ผัวทิ้งอีกละสิมึง”หนึ่งในเพื่อนของผมทักขึ้นมาอีก พวกเพื่อนๆ รู้กันหมดแล้วแหละครับเพราะผมก็ไม่ได้ปิดบังอะไร ว่าผมมีรสนิยมเช่นไร แต่ไอ้การมาบอกว่าผมถูกผัวทิ้งนี่ผมก็ไม่ค่อยชอบสักเท่าไหร่นะ อีกอย่างที่ผมเครียดๆ อยู่เนี่ยก็ไม่ใช่เพราะถูกทิ้ง แต่มันเหมือนกำลังท้อมากกว่า ว่าจะมีวันที่ผมจะรักใครสักคนจริงๆ ไหม แล้วคนนั้นก็รักผมจริงๆ

“ช่างกูเหอะน่า ว่าแต่วันนี้ไปหาเบียร์สด ฉลองความโสดกันดีกว่า”ผมกลับมาทำตัวร่าเริงปกติ เพราะไม่ชอบเครียดนาน แม้ในใจอาจจะยังไม่สู้ดี แต่ขอเก็บไว้คนเดียวจะดีกว่า ไม่อยากให้เพื่อนๆ มาเป็นทุกข์ด้วย คิดเผื่อไว้แบบนี้แต่จริงๆ พวกเพื่อนๆ มันจะคิดห่วงผมบ้างหรือเปล่าก็ไม่รู้

“ทุกทีแหละมึง ถูกทิ้งทีไรก็มีแต่จะเมาๆ ไม่คิดจะหาทางออกอื่นบ้างหรือไงหะ”หนึ่งในกลุ่มเพื่อนบอกอย่างหวังดี หรือเปล่าผมก็ไม่แน่ใจ

“แต่กูว่าทางออกนี้แหละดีที่สุดแล้ว ไอ้ตี๊ฟถูกทิ้ง ไอ้ตี๊ฟอยากเมา ไอ้ตี๊ฟก็ต้องเลี้ยง ส่วนพวกเราก็เมาฟรีไงว่ะ”นั่นแหละครับเพื่อนผม ทำเป็นพูดดีไป แต่สุดท้ายก็มามุกตลกบริโภค อีกตามเคย แต่ผมก็ไม่ถือสาหรอก เพราะปกติพวกผมก็ผลัดกันจ่ายอยู่แล้ว วันนี้ผมเลี้ยงวันต่อๆ ไปก็เป็นคิวคนอื่นๆ เวลาใครมีตังค์ก็ค่อยเลี้ยงคืน หรือช่วงไหนไม่ค่อยมีตังค์กันก็แชร์กัน สรุปว่าเมาได้ตลอดครับงานนี้

“พวกมึงก็จำแต่ตอนกูโดนทิ้งนะ เวลากูเป็นฝ่ายทิ้งคนอื่นนี่ไม่ได้คิดจะจำกันเลย”ผมอดที่จะแก้ต่างให้ตัวเองไม่ได้ เพราะพวกนี้พูดยังกะผมเป็นฝ่ายถูกทิ้งตลอดทั้งที่จริงตามสถิติแล้ว ตอนนี้อัตราระหว่างการเป็นฝ่ายทิ้งกับฝ่ายถูกทิ้งของผมก็ยังเป็น 1:1

“จะอะไรก็ช่างเหอะ กูว่าเรารีบกลับไปอาบน้ำแต่งตัว แล้วเจอกันที่ลานเบียร์ดีกว่า”หลังจากพูดคุยตกลงเสร็จก็เป็นอันว่าต่างคนต่างแยกย้าย ผมเองก็กลับไปอาบน้ำแต่งตัว อย่างน้อยๆ แม้จะไม่มีแฟนแต่ผมก็ยังมีเพื่อนแหละน่า อีกอย่างพวกเพื่อนๆ ผมก็ต่างยังโสดกันเสียส่วนมาก เพราะอะไรเพื่อนๆ ผมถึงไม่มีแฟนกันนะเหรอครับ ก็เพราะนิสัยขี้เหล้าเมายาของพวกมันนี่แหละ อีกอย่างแต่ละคนก็ซกมกกันเหลือเกิน แม้บางคนหน้าตาจะจัดว่าดูดีไปจนหล่อขั้นเทพ แต่ความซกมกทำให้ความหล่อเหล่านั้นแทบไม่เหลืออยู่เลย ก็เลยกลายเป็นหนุ่มโสดกันตามระเบียบ

พอถึงเวลานัดผมก็ไปที่ลานเบียร์ตามตกลงกันไว้ แต่พอไปถึงพวกเพื่อนๆ ผมดันไปถึงกันเกือบหมดแล้ว นี่ขนาดผมมาช้าแค่ห้านาที ช่างพากันตรงต่อเวลาดีแท้ กับเรื่องแบบนี้ ทีนัดเรื่องอื่นนี่ตามแล้วตามอีกยังไม่มีใครจะยอมปลีกตัวสละเวลามาตามนัด แต่พอนัดมาเมาฟรีนี่ มาก่อนเจ้าภาพอีก

“เอ้า...ขอให้เจ้าภาพจงเจริญ...หมดแก้ว”ดูท่าพวกนี้จะนำผมไปหลายช่วงตัวแล้ว เหมือนว่า เบียร์สดหมดไปหลายทาวเวอร์แล้วเสียด้วย แบบนี้ผมคงต้องเร่งสปีดตามพวกมันให้ทันเสียแล้ว

หลังจากออกสตาร์ทช้าไปนิด แต่พอเครื่องเริ่มร้อน ผมก็จี้ตามพวกเพื่อนๆ มาติดๆ บรรยากาศการร่ำแอลกอฮอล์คลอเสียงเพลงเบาๆ ดำเนินต่อไปอย่างสนุกสนาน ผมลืมเรื่องว่าวุ่นใจเกี่ยวกับความรักไปเสียสนิท เพราะฤทธิ์ของเบียร์โดยแท้

“เดี๋ยวๆ ...เดี๋ยวก่อน นี่ไอ้หน้าหล่อของกลุ่มเรามันหายหัวไปไหนว่ะ”อยู่ๆ ก็มีคนถามถึงไอ้หน้าหล่อประจำแกงค์ของเรา ซึ่งก็คือเพื่อนอีกคนในกลุ่มนั้นเอง มันชื่อไอ้เชษฐ์ เป็นคนเดียวในกลุ่มที่ยังทำตัวให้สาวกรี๊ดได้ วันนี้ก็คงจะไปกับสาวๆ อีกตามเคยเลยไม่ได้มารวมตัวกับเพื่อน

“คนมันมีแฟนมันก็ต้องไปกับแฟนมันจะมาสนใจเพื่อนทำไมกันละ”ผมตอบออกไปอย่างเหน็บแนมเล็กน้อย ความจริงผมก็ไม่ได้สนใจเท่าไหร่หรอกว่ามันจะมาหรือไม่มา เพราะตัวผมเองช่วงไหนมีแฟนก็ไม่สนใจเพื่อนเหมือนกัน เลยเข้าใจไอ้เชษฐ์มันเหมือนกัน แต่อยู่กับคนเมาโสดๆ แบบนี้เราต้องกัดคนมีแฟนเสียหน่อย

“ใครๆ ใครถามหากู”ยังไม่ทันจะได้นินทา เจ้าตัวที่ถูกกล่าวถึงก็โผล่มา ตอนหลังเลิกเรียนไอ้เชษฐ์ไม่ได้อยู่ในกลุ่ม แต่คงมีเพื่อนคนอื่นชวนมาอีกทีนั่นแหละ แต่นี่ก็คงไปกับสาวมาก่อนแล้วค่อยแวะมาหาเพื่อน

“มึงนี่มันตายยากจริงๆ นะเนี่ย พูดถึงก็มาเลย เอ้าฉลองกันหน่อย”เพื่อนๆ ต่างช่วยกันรินเบียร์ส่งให้ผู้มาใหม่ จนไอ้เชษฐ์แทบตั้งตัวไม่ทัน ตอนนี้คนอื่นๆ เริ่มมึนๆ ตึงๆกันแล้วแหละครับผมว่า เพราะแต่ละคนก็เสียงอ้อแอ้เหลือเกินแล้ว

“อย่าเพิ่งๆ กูขอถามก่อนว่านี่พวกมึงฉลองอะไรกันอีก”อ้าวนี่มันมานี่มันยังไม่รู้หรือไงว่าเค้ามาฉลองความโสดให้ผม

“อ้าวก็มาฉลองที่ไอ้ตี๊ฟมันโดนผัวทิ้งนะสิ”ไม่ได้คิดว่ากูจะอายเลยนะนั่น เล่นตะโกนซะได้ยินกันทั้งลานเบียร์เลยมั้ง

“มึงไม่เอาไมโครโฟนมาประกาศให้เค้าได้ยินชัดๆ เลยละไอ้การ์ด...พูดเบาๆ ก็ได้ถึงกูจะเมาแต่กูก็อายนะมึง”ผมตบกระโหลกเพื่อนตัวดีที่มาประจานผมกลางลานเบียร์แบบนี้ มันเอามือคลำหัวเหมือนเจ็บเสียเต็มประดา

“เกย์ก็อย่างนี้แหละ รักง่ายหน่ายเร็ว คบกันเล่นๆ ไปวันๆ”อ้าวไอ้นี่วอนซะแล้ว มาทีหลังแล้วยังจะมาปากเสียอีก ถ้าเป็นปกติผมอาจจะไม่ถือสามันเท่าไหร่ แต่ตอนนี้อารมณ์คนเมาอะไรนิดหน่อยมันก็มีเดือดได้นะ

“เกย์แล้วมันทำไม มึงมีปัญหาหรือไงไอ้เชษฐ์ หรืออยากมีเรื่องกับกู”พอมึนๆ ก็เริ่มอยากจะท้าตีท้าต่อยเลยครับผม ทั้งที่ถ้าสู้กันจริงๆ ผมคงสู้ไอ้เชษฐ์มันไม่ได้หรอก ปกติไอ้เชษฐ์มันก็พูดประชดประชันผมบ่อยๆ อยู่แล้วแหละครับ แต่จะเป็นแนวแซวเล่นๆ ขำๆ มากกว่าแต่วันนี้ผมว่ามันเล่นไม่ถูกกาลเทศะเท่าไหร่

“กูไม่ได้อยากมีเรื่องกับมึง แต่กูเห็นมึงเป็นเพื่อนเลยเตือนด้วยความหวังดี อยากให้มึงกลับตัวกลับใจ เกิดเป็นผู้ชายมันก็ต้องคู่กับผู้หญิง กูก็ไม่ได้รังเกียจเกย์หรอกนะ แต่เพราะเห็นมึงเป็นเพื่อนเลยอยากให้เลิกเป็น”คำก็เป็นเพื่อนสองคำก็ไม่ได้รังเกียจ แต่อยากให้ผมเลิกเป็นเกย์ เรื่องแบบนี้มันเลิกเป็นได้ด้วยงั้นสิ แล้วจากคำพูดผมว่าไอ้นี่ต้องไม่ชอบเกย์แน่ๆ เลย

“ชีวิตของกูมึงไม่ต้องมาเสือก”ตอนนี้ผมชักฉุนๆ ไอ้เชษฐ์ขึ้นมาเสียแล้ว เพื่อนๆ ก็คงเริ่มสังเกตเห็นว่าผมกับไอ้เชษฐ์ชักจะไปกันใหญ่แล้ว หลายคนพยายามปรามๆ ผมไม่ให้ต่อปากต่อคำแต่มันไม่ทันแล้ว

“แบบนี้แหละคนมันมักมาก คบคนนั้นทีคนนี้ทีไม่เลือกมันก็ต้องเลิกกันแบบนี้แหละ”อ้าวไอ้นี่สงสัยวันนี้ต้องเคลียร์กันยาว

“มึงอย่าได้ไปเผลอใจหลงรักเกย์เข้าแล้วกัน”ด้วยความหมั่นไส้ ปากผมเลยโพล่งออกไป

“กูไม่มีทางไปหลงรักผู้ชายด้วยกันเด็ดขาด ยังไงกูก็ยังพิศวาสผู้หญิง และกูก็มีแฟนเป็นตัวเป็นตนอยู่แล้ว”ไอ้เชษฐ์ตอบกลับมาอย่างไม่ยอมแพ้

“งั้นกูขอสาปแช่งให้มึงไปหลงรักเกย์ แล้วให้เกย์คนนั้นหักอกมึง เอาแบบเจ็บเจียนตายเลย”เมื่อนึกอะไรไม่ออกผมก็ได้แต่เถียงข้างๆ คูๆ ออกไปเพราะจริงๆ ผมก็คิดว่าไอ้เชษฐ์มันคงไม่ไปหลงรักผู้ชายด้วยกันอยู่แล้ว แต่ด้วยความหมั่นไส้เลยอดไม่ไหว

“ไม่มีทางหรอกที่กูจะไปหลงรักเกย์ มีแต่เกย์แหละจะมาแอบรักกู มึงเองก็เถอะระวังจะเผลอใจมาชอบกูเข้าละ แล้วจะเจ็บเสียเองเพราะกูคงไม่มีวันลดตัวไปมีชีวิตแบบมึงแน่ๆ”ไอ้บ้าเอ้ย ไอ้หลงตัวเอง ไอ้ทุเรศ ผมไม่รู้จะด่ามันว่าอะไรดี นี่ถ้าไม่ติดว่ามันเป็นเพื่อนผมลุกไปต่อยมันแล้ว

“กูไม่มีวันไปชอบคนอย่างมึงหรอก ไอ้หลงตัวเอง....”และสารพัดคำที่ผมพอจะนึกออกเพื่อต่อปากต่อคำกับไอ้เชษฐ์ ทางฝั่งไอ้เชษฐ์เองก็ไม่ยอมแพ้เช่นกัน สงครามน้ำลายย่อมๆ ของผมสองคนทำให้เพื่อนๆ ต้องรีบห้ามทับ

“กูไม่มีทางชอบคนอย่างมึงเด็ดขาด”

“กูเองก็ไม่มีวันจะไปชอบเกย์แน่นอน”

“หยุดดดดดดดด!!!!”เสียงเพื่อนๆ ประสานกันเพื่อให้ผมกับไอ้เชษฐ์เลิกเถียงกันเสียที

“พวกมึงจะทะเลาะกันให้มันได้พระแสง ของ้าวอะไรขึ้นมาห๊า”ไอ้การ์ดถามขึ้นอย่างรำคาญ ซึ่งเพื่อนคนอื่นๆ เองก็ไม่ได้ต่างกัน

“ก็มันหาว่ากูจะไปชอบมัน/มันหาว่าคนอย่างกูจะไปชอบเกย์”ผมกับไอ้เชษฐ์ประสานเสียงกันตอบ

“พวกมึงบ้ากันหรือเปล่าเนี่ย วันนี้มาสนุกสนานนะจะทะเลาะกันทำไม เดี๋ยวปั๊ดกูจับคู่พวกมึงส่งเข้าหอเลยนิ”
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 24-12-2014 06:15:11 โดย norita_boyV2 »

ออฟไลน์ norita_boyV2

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 391
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +167/-1
Re: 45 วันพนัน(ไม่)รัก [03-12-2014]
«ตอบ #2 เมื่อ03-12-2014 22:54:11 »

ฝากเรื่องใหม่ด้วยนะคร๊าบบบ

ก็เป็นเรื่องราวของหนุ่มๆ นักศึกษา ที่เป็นกลุ่มเพื่อนสนิทกัน

จากชื่อเรื่องก็น่าจะพอเดาได้ว่า จะมีการพนันขันต่อเกิดขึ้น

แต่จะเกิดขึ้นจากอะไร ยังไง ต้องตามอ่านกันดู

ฝากติชมด้วยนะครับ  o13

ออฟไลน์ hello_lovestory

  • >>I'm C-Z@<<
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 881
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +47/-0
Re: 45 วันพนัน(ไม่)รัก [03-12-2014]
«ตอบ #3 เมื่อ03-12-2014 22:59:51 »

มาแปะไว้ เดี๋ยวมาอ่านต่อ

ออฟไลน์ Freja

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2394
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +145/-4
Re: 45 วันพนัน(ไม่)รัก [03-12-2014]
«ตอบ #4 เมื่อ03-12-2014 23:05:34 »

 :กอด1: ตามมาอ่านเรึ่องใหม่ค่ะ

อยากรู้ว่าใครจะตกหลุมใครก่อน


ออฟไลน์ Veesi3

  • coHon3 {ต้นฝ้าย}
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 715
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +33/-2
Re: 45 วันพนัน(ไม่)รัก [03-12-2014]
«ตอบ #5 เมื่อ04-12-2014 05:41:41 »

 o13 น่าติดตาม

ออฟไลน์ norita_boyV2

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 391
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +167/-1
Re: 45 วันพนัน(ไม่)รัก [03-12-2014]
«ตอบ #6 เมื่อ04-12-2014 20:02:36 »

“มึงจะบ้าเหรอไอ้การ์ด”ทั้งผมและไอ้เชษฐ์แทบจะประสานเสียงกันหลังจากไอ้การ์ดเพื่อนตัวดีพูดจบ

“แต่กูว่าก็ดีเหมือนกันนะ ทะเลาะกันดีนัก จับแมร่งอยู่ด้วยกันซะเลย”เสียงสมทบตามมาอีกหนึ่งเสียง

“งั้นกูว่าเรามาเล่นเกมกันดีกว่า”ไอ้การ์ดพูดพร้อมกับหันมาจ้องผมกับไอ้เชษฐ์สลับไปมา อย่างใช้ความคิด เพื่อนคนอื่นๆ ต่างเงียบรอฟังว่าไอ้การ์ดจะมีเกมอะไรให้เล่น แต่ผมเห็นสายตามันแล้ว ผมว่าความซวยกำลังจะมาเยือนผมนะเนี่ย

“ไอ้เชษฐ์ตอนนี้มึงกับแฟนพักอยู่ด้วยกันหรือเปล่าว่ะ”หลังจากมองผมสองคนอยู่นาน ไอ้การ์ดก็เริ่มคำถาม

“เปล่า กูพักคนละที่กับเค้า ถามทำไมว่ะ”ไอ้เชษฐ์ตอบอย่างกังวลว่าจะต้องมีอะไรไม่ชอบมาพากลแน่ๆ ที่ถามแบบนี้

“งั้นก็ดี...ส่วนมึงไอ้ตี๊ฟ ผัวเพิ่งทิ้งมาต้องอยู่คนเดียวแน่นอนอยู่แล้ว”ผมได้แต่พยักหน้าตอบ ในใจก็ลุ้นเหมือนกันว่าไอ้การ์ดจะเล่นอะไรแผลงๆ หรือเปล่า

“พนันกันไหมว่ามึงสองคนจะไม่มีวันรักกัน”ไอ้การ์ดพูดยิ้มๆ ผมกับไอ้เชษฐ์หันมองหน้ากัน ก่อนจะทำท่าขนลูกพร้อมๆ กัน ถึงไอ้เชษฐ์จะหล่อ ดูดี แต่ผมก็ไม่เคยรู้สึกว่าจะชอบหรือสนใจมันเลยสักนิด เพราะรู้จักกันมาในฐานะเพื่อนตลอด ใครจะไปพิศวาสมันลง

“กูไม่มีวันรักมันอยู่แล้ว”รู้สึกวันนี้ผมจะพูดพร้อมไอ้เชษฐ์บ่อยเหลือเกิน

“งั้นเรามาพิสูจน์กัน”ไอ้การ์ดพูดเสียงเย็น อย่างเด็ดขาด เพื่อนคนอื่นๆ ต่างพากันสงสัยว่าจะพิสูจน์ยังไง รวมทั้งผมเองด้วยแหละก็อยากรู้ว่าจะพิสูจน์ยังไง แต่ไม่ว่ายังไงผมก็มั่นใจว่าไม่มีทางจะไปตกหลุมรักไอ้เชษฐ์อย่างแน่นอน

“พิสูจน์ยังไงว่ามาเลย”ไอ้เชษฐ์บอกอย่างมาดมั่น มันเองก็คงคิดว่าไม่มีทางจะมาชอบผมเช่นเดียวกัน

“พวกมึงต้องรับปากว่าจะทำตามเงื่อนไขของกูก่อน”นั่นไง มันต้องมีอะไรแน่ๆ ถึงต้องให้ยอมรับก่อนแบบนี้

“ก็บอกมาก่อนสิว่าเงื่อนไขอะไรของมึง”ผมไม่ยอมตกหลุมพรางเป็นตัวตลกให้พวกมันเล่นกันง่ายๆ หรอก

“แค่นี้ก็ไม่กล้าหรือไง ไม่แน่จริงนี่หว่า หรือมึงกลัวจะไปหลงรักไอ้เชษฐ์มันเข้า...หือไอ้ตี๊ฟ”เล่นกันแบบนี้เลยใช่ไหม บีบบังคับกันเหลือเกิน

“กูยอมรับเงื่อนไขทุกอย่าง”อ้าวไอ้เชษฐ์มึงจะไม่อยากรู้ก่อนเหรอว่าเค้าจะให้มึงทำอะไร เกิดเค้าให้ไปตายนี่มึงจะไปเลยใช่ไหม ไอ้บื้อเอ้ย

“ว่าไงไอ้ตี๊ฟ มึงจะเอาไง หรือแค่นี้ก็ไม่กล้า มึงนี่นาใจปลาซิวจริงๆ”กดดันกันเข้าไปนะพวกมึง ดูสนุกกันเหลือเกิน

“เออ เอาไงก็ว่ามา”ด้วยความไม่อยากให้เพื่อนดูถูกว่าไม่กล้าพอทำให้ผมตอบรับอย่างเสียไม่ได้

“ข้อแรกพวกมึงสองคนต้องนอนห้องเดียวกันให้พวกกูเห็นเพื่อยืนยันว่าพวกมึงจะไม่หวั่นไหวเผลอใจให้กัน”โถ่อีแค่ให้นอนห้องเดียวกันให้ดูแค่นี้ไม่เห็นจะยากอะไรเลย

“ถ้าทำแบบนี้แล้วกูจะได้อะไร”จะให้ผมทำแบบนี้ฟรีๆ ไม่มีทางเสียหรอก

“พวกมึงสองคนอยากได้อะไรหรืออยากให้พวกกูทำอะไรให้ กูยินดีทุกอย่างถ้าทำตามเงื่อนไขแล้วพวกมึงไม่รักกัน”ไอ้การ์ดบอกอย่างอารมณ์ดี คอยดูเถอะมึงกูจะให้มึงเลี้ยงเบียร์กูตลอดชีวิต

“แค่นอนห้องเดียวกันคืนเดียวไม่เห็นจะยากตรงไหนเลย”ไอ้เชษฐ์เองก็คงกำลังคิดเหมือนผม จากตอนแรกที่เถียงกันเหมือนจะกินเลือดกินเนื้อแต่ตอนนี้เราคงต้องปรองดองกันเพื่อหลอกบริโภคไอ้การ์ดให้ได้

“ใครบอกมึงเหรอไอ้เชษฐ์ว่าแค่คืนเดียว”ไอ้การ์ดยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์

“หมายความว่าไง”นี่มันจะเล่นอะไรอีก

“กูจะให้พวกมึงย้ายมาอยู่ด้วยกันเป็นเวลา 45 วัน”

“ห๊า”เสียงอุทานจากทั้งสองคนที่จะต้องเป็นหมากในเกม

“ไม่มีทาง”ผมรีบปฏิเสธ

“กูก็ไม่เอา”ไอ้เชษฐ็ปฏิเสธเสียงแข็งเช่นเดียวกัน ก็ใครจะไปบ้าจี้กับพวกมัน เล่นอะไรเป็นเด็กๆ ไปได้

“งั้นก็แสดงว่าพวกมึงสองคนยอมรับแล้วว่ากลัวจะหวั่นไหวเผลอในไปกับอีกคน”แล้วมันหมายความว่างั้นที่ไหนกันเล่า

“ถ้าเรื่องแค่นี้พวกมึงยังทำไม่ได้ แล้วเรียนจบไปมึงจะไปทำอะไรกิน”แหมทำยังกะรับน้องเลยนะมึง ถึงจบไปกูจะทำอะไรไม่เป็นก็ไม่กลัวเพราะ กูจะไปขายมรดกพ่อกับแม่กิน

“งั้นกูตกลง”เฮ้ยไอ้เชษฐ์นี่มันจะบ้าไปกับพวกนี้ด้วยหรือไง แล้วแบบนี้ความกดดันก็จะตกมาที่ผมคนเดียวสิแบบนี้ เมื่อมองหาทางหนีไม่เจอผมก็ต้องทนรับสถานการณ์บ้าๆ บอๆ นี่ต่อไป

“งั้นข้อตกลงที่สอง พวกมึงต้องไปเรียนพร้อมกัน”ก็โอเคคงไม่อยากเท่าไหร่มั้ง คิดเสียว่าไหนๆ ก็ไหนๆทำตัวเหมือนตอนเรียนปีหนึ่งที่ต้องมีรูมเมท แล้วก็ไปเรียนด้วยกัน อะไรแบบนั้น เอาว่ะก็แค่ต้องนอนร่วมห้องกับเพื่อนอีกคน แล้วก็ต้องไปเรียนหร้อมกัน ผมจะได้ไม่ต้องขับรถเองเพราะผมจะอาศัยเกาะรถไอ้เชษฐ์มันไปเรียน ถ้าคิดให้มันเป็นเรื่องสนุก ผมก็ไม่ต้องกังวลอะไรแล้ว เอาว่ะลองเล่นเกมกับพวกมันดูหน่อย

“ข้อที่สาม”เมื่อเห็นพวกผมไม่โต้แย้งในข้อสองก็เริ่มเพิ่มมาอีกข้อ นี่ทำไมมันจะต้องให้ทำอะไรมากมายด้วย แค่อยู่ห้องร่วมกัน 45 วันนี่มันก็เกินพอแล้วนะรู้สึกถูกริดรอนความเป็นส่วนตัวสุดๆ

“พวกมึงสองคนต้องไปดูหนังสองต่อสองบ้าง ไปกินข้าว ไปเดินเที่ยวด้วยกันบ้าง”มันชักจะมากไปหรือเปล่าเนี่ย

“ทำไมต้องทำตัวเหมือนเป็นแฟนกันด้วย”ไอ้เชษฐ์เริ่มชักจะทนฟังไม่ไหวแล้วมั้งนั่น แต่ผมก็อยากจะถามเหมือนกันแหละว่าทำไมต้องให้ทำขนาดนั้น

“ก็ลองให้พวกมึงมาทำตัวเป็นแฟนกันจริงๆ ไง ทีนี้ค่อยมาดูว่ามึงจะตกหลุมรักกันและกันหรือเปล่า เป็นอันตกลงตามนี้นะ”และนั่นมันก็คือจุดเริ่มต้นที่จะทำให้ชีวิตผมต้องเปลี่ยนไป


“โอ๊ย...ใครมันโทรมาแต่เช้าว่ะเนี่ย”ผมบ่นพึมพำก่อนจะควานหาโทรศัพท์ เมื่อคืนดื่มไปพอสมควร ตอนนี้เลยเหมือนยังแฮงค์ๆ อยู่เลย ผมเหลือบมองนาฬิกาที่หัวเตียง อ้าวนี่มันเที่ยงแล้วนี่หว่า ไม่เช้าแล้ว แต่วันหยุดแบบนี้จะรีบตื่นไปไหน ธุระอะไรผมก็ไม่มี ผมหยิบเจ้าโทรศัพท์ที่แผดเสียงอย่างไม่ยอมหยุดมาดู ชื่อที่ขึ้นอยู่ทำให้ผมรู้สึกใจไม่ค่อยดี ไอ้การ์ดนั่นเองที่เป็นคนโทรเข้ามา แม้เมื่อคืนผมจะเมาอยู่เหมือนกัน แต่ผมก็ยังจำได้ว่ารับปากจะเล่นเกมที่มันตั้งขึ้นมา

ผมกดปิดเสียงให้โทรศัพท์เงียบเสียง ก่อนจะนอนต่อ แต่เหมือนว่าผมจะคิดผิด เพราะพอเสียงโทรศัพท์เงียบเสียบทุบประตูห้องผมก็ดังสนั่นหวั่นไหว พร้อมเสียงตะโกนของคนที่โทรเข้ามาหาผม

“ไอ้ตี๊ฟ...กูรู้นะว่ามึงตื่นแล้วเปิดประตูเดี๋ยวนี้เลย”มันจะอะไรของมันกันนักหนาเนี่ย ผมพยายามเอาหมอนปิดหู แต่ในที่สุดผมก็ทนไม่ไหว ลากสังขารที่ดูเหมือนจะทรุดโทรมของผมออกไปเปิดประตู

“มีอะไรของมึง”ผมถามออกไปอย่างฉุนๆ ที่ถูกรบกวนการนอน ผมยังนอนไม่ครบสิบชั่วโมงเลย ปกติวันหยุดแบบนี้ผมต้องนอนให้ครบสิบชั่วโมงชดเชยจากวันอื่นๆ ที่นอนไม่ค่อยพอ แต่ดูเหมือนจะไม่ได้มีแค่ไอ้การ์ดคนเดียวที่อยู่หน้าห้องผม เพราะยังมีเพื่อนๆ อีกสี่ห้าคน

“กูจะนอน”ผมหันหลังกลับเดินเข้าห้องหลังจากเปิดประตูให้เพื่อนๆ เรียบร้อย

“ลืมอะไรไปหรือเปล่าไอ้ตี๊ฟ”น้ำเสียงเย็นยะเยือกของการ์ดดังขึ้นเบื้องหลังผม ผมไม่ได้ลืมหรอกครับว่าวันนี้ข้อตกลงจากเกมบ้าๆ ของไอ้การ์ดกำลังจะเริ่มขึ้น แต่ขอทำเนียนจำไม่ได้หน่อยแล้วกัน

ผมไม่ได้ตอบอะไรหรือพูดกับเพื่อนๆ อีก แต่แกล้งทำเป็นง่วงเสียเต็มประดาทั้งที่ตอนนี้ตื่นเต็มตาแล้วเพราะไอ้เรื่องที่พวกมันกำลังจะทำนี่แหละ โดยไม่มีการขออนุญาตใดๆ พวกมันก็เก็บข้าวของผมเพื่อเตรียมจะขนย้าย ใช่แล้ววันนี้พวกเพื่อนๆ จะย้ายข้าวของผมไปไว้ห้องไอ้เชษฐ์ เพื่อจะได้เริ่มเกมของไอ้การ์ดโดยเร็วที่สุด

“สิบนาทีนะไอ้ตี๊ฟ”ไอ้การ์ดเดินเข้ามาปลุกผมที่แกล้งหลับอยู่ ตอนนี้พวกมันเก็บข้าวของผมจนเกลี้ยงหมดแล้ว แม้จะไม่เต็มใจนัก แต่ด้วยไม่อยากจะเสียหน้าที่ไปรับปากพวกมันไว้ ผมเลยต้องเลยตามเลยอย่างที่เป็น

“สิบนาทีอะไรว่ะ”ผมถามอย่างไม่เข้าใจจริงๆ อยู่ๆ มาบอกสิบนาทีใครมันจะไปเข้าใจ

“กูให้เวลามึงอาบน้ำแต่งตัวสิบนาที ถ้าไม่ทันก็ไปทั้งอย่างนี้ เร็วเข้า พวกกูยังมีอีกหลายอย่างต้องทำ”มีอีกหลายอย่างต้องทำก็ไปทำเหอะ ไม่ต้องมายุ่งกะกู ได้แต่บ่นในใจ แต่ก็ต้องรีบไปอาบน้ำแต่งตัวเพราะผมรู้ว่าพวกนี้มันเอาจริง ผมเคยอ้อยอิ่งไม่ยอมอาบน้ำอาบท่า ยังเคยเจอมันลากออกจากห้องทั้งที่ใส่แค่ บอกเซอร์ตัวเดียวมาแล้ว คิดแล้วยังแค้นไม่หาย อย่าให้ถึงทีของผมบ้างแล้วกัน

“อ้าวมานี่ทำไมว่ะ”ผมเกิดความสงสัยเมื่อมาถึงที่หมายของการขนย้ายข้าวของ เพราะตอนแรกตกลงกันว่าจะให้ผมย้ายไปอยู่ห้องไอ้เชษฐ์นี่นา แต่นี่มันใช่ห้องไอ้เชษฐ์ที่ไหนกัน หรือว่าพวกมันเปลี่ยนใจให้ผมไม่ต้องอยู่กับไอ้เชษฐ์แล้ว ไชโย!!! ผมตะโกนก้องในใจ แต่ก็แค่เพียงเสี้ยววินาทีเพราะ ผมเห็นไอ้เชษฐ์เดินมาโน่นแล้ว

“ห้องไอ้เชษฐ์มันคับแคบเกินไป พวกกูเลยเลือกที่นี่ให้เป็นรังรักของพวกมึงแทน”ไอ้การ์ดตอบอย่างอารมณ์ดี สนุกจริงๆ นะมึง สักวันผมต้องเอาคืนไอ้การ์ดให้ได้คอยดู

“กูไม่มีทางรักกับไอ้ขี้เก๊กนี่อย่างแน่นอน”ผมสวนกลับไปอย่างไม่ค่อยจะสบอารฒณ์

“ยังกะกูจะรักมึงงั้นแหละ”ไอ้เชษฐ์ที่เพิ่งเดินเข้ามาสบทบทันได้ยินที่ผมพูดก็ตอกกลับผมมาเหมือนกัน

“หยุด อย่าเพิ่งมาแสดงความรักกันตอนนี้”นี่เค้าเรียกแสดงความรักกันเหรอ เพื่อนๆ ผมนี่สงสัยต้องเอาไปหัดภาษาไทยใหม่เสียแล้ว

“รีบจัดข้าวของให้เรียบร้อยจะได้เริ่มภารกิจกันเสียที”สิ้นคำไอ้การ์ด เจ้าของความคิดเกมบ้าๆ นี่ ทุกคนก็ขนย้ายข้าวของผมเข้าภายในที่พักแห่งใหม่ คอนโดที่เกือบจะหรู แถมไม่ได้อยู่ในเมือง ดูๆ แล้วสภาพก็โอเคในระดับนึง แต่ก็ดูดีกว่าหอเดิมผมแหละน่า คิดในแง่ดีเข้าไว้ ภายในห้องประกอบด้วย สองห้องนอน หา!!!  สองห้องนอน ใช่แล้วสองห้องนอน นับว่าไอ้การ์ดมันยังปราณีพวกผมอยู่บ้าง แต่รู้สึกว่าจะเป็นความต้องการของไอ้เชษฐ์มันแหละครับ จริงๆ ผมก็ต้องการเหมือนกันนะ คือไอ้เชษฐ์มันขอไว้เนื่องจากเผื่อแฟนมันมาค้างด้วยจะได้ไม่มีปัญหา ก็โอเค แบบนี้ก็แค่เหมือนมีเพื่อนพักอยู่ด้วยธรรมดา ไม่มีปัญหา

“เรียบร้อย พวกกูกลับก่อนนะ อย่าเพิ่งรีบรักกันตั้งแต่วันนี้ละ เพราะเกมนะเริ่มพรุ่งนี้”หลังจากพากันจัดข้าวของเสร็จพวกเพื่อนๆ ก็พากันแยกย้าย ว่าแต่เมื่อกี๊ว่าไงนะ เกมเริ่มพรุ่งนี้ หมายความว่าไงทำไมไม่เริ่มนับหนึ่งตั้งแต่วันนี้ละ

“ก็ไหนว่าเริ่มนับวันนี้เป็นวันที่หนึ่งไม่ใช่เหรอ”ผมทักท้วงไอ้การ์ดออกไป

“วันนี้ไม่นับเพราะกว่าจะจัดการอะไรลงตัวมันก็ปาไปกี่โมงกี่ยามแล้วแหกตาดูมั่งสิไอ้ตี๊ฟ ถือว่าวันนี้กูแถมให้พวกมึงแล้วกัน”กูไม่อยากได้ของแถม อยากจะต่อรองขอลดต่างหาก โธ่เอ๊ย



แวะมาต่อครับ

ยังไงก็ฝากติดตามด้วย จะพยายามมาอัพทุกวันเลย

 o13 o13
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 24-12-2014 06:16:46 โดย norita_boyV2 »

ออฟไลน์ YounIn

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1524
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +28/-8
Re: 45 วันพนัน(ไม่)รัก [04-12-2014]
«ตอบ #7 เมื่อ04-12-2014 20:32:13 »

น่าสนุกๆ

ออฟไลน์ norita_boyV2

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 391
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +167/-1
Re: 45 วันพนัน(ไม่)รัก [04-12-2014]
«ตอบ #8 เมื่อ06-12-2014 15:41:20 »

“กูจะออกไปหาอะไรกินนะ”น้ำเสียงพูดลอยๆ จากอีกคนที่ต้องมาอยู่ร่วมชายคากับผมพูดขึ้น

“จะไปไหนก็ไปเซ๋ จะมาบอกกูทำไม”ด้วยความหงุดหงิดผมเลยตอบออกไปพาลๆ นิดหน่อย

“อ้าวไอ้เชี่ยกูพูดด้วยดีๆ แล้วมาตอบกวนตรีนแบบนี้เดี๋ยวก็สวยหรอก”ไอ้เชษฐ์หันมาจ้องผมอย่างเอาเรื่อง ผมเองก็ไม่ยอมแพ้เหมือนกัน นี่พวกผมกำลังทำอะไรกันอยู่นะ ทั้งที่จริงๆ เราก็เป็นเพื่อนกัน แต่ทำไมตอนนี้เหมือนจะต้องมาตั้งป้อมทะเลาะกันท่าเดียว

“โอเค กูว่าเรามาตกลงกันดีๆ นะ เพราะกูคิดว่าพวกเพื่อนคงไม่ยอมให้เราแยกออกไปอยู่ลำพังแน่ๆ”ผมคิดว่าถ้าจะต้องอยู่ด้วยกันจนครบ 45 วันก็ควรจะสามมัคคีกันไว้ดีกว่า ถ้าเราสองคนต่างฝ่ายต่างคิดว่าไม่มีทางจะรักกันยังไงเสียก็ไม่เห็นมีอะไรจะต้องกลัวเลย

“แล้วมึงจะเอาไงว่ามา”ไอ้นี่พอกูจะพูดดีๆ ด้วยยังจะมาทำเสียงแข็งอีก ไอ้ขี้เก๊กเอ๊ย หล่อตายแหละมึง

“พวกมันตั้งกฎให้เราเดินตาม เราก็ต้องทำจริงไหม งั้นเราก็ต้องตั้งกฎของเราเพื่อเอาคืนพวกมันบ้าง”ใช่แล้ว ใครจะไปยอมเดินตามเกมพวกมันอยู่ฝ่ายเดียว ไอ้เชษฐ์เริ่มมีท่าทีเห็นด้วยกับความคิดผม

“ข้อแรก เราสองคนจะไม่มีทางรักกันเด็ดขาด”เมื่อพวกมันอยากลองดูว่าพวกผมจะรักกันไหม ผมก็ต้องทำตรงข้ามกับที่พวกมันต้องการซึ่งจริงๆ มันก็ไม่น่าจะใช่เรื่องยากเพราะผมก็ไม่เคยคิดกับไอ้เชษฐ์เกินเพื่อนอยู่แล้ว ส่วนตัวมันก็บอกชัดเจนขนาดนั้นว่าไม่ชอบเกย์อยู่แล้ว

“ถึงไม่ตั้งกฎเรื่องนี้มันก็แน่นอนอยู่แล้ว หรือมึงกลัวว่าจะรักกู”เห็นไหมละครับแบบนี้จะรักกันลงไปได้ยังไง ไอ้หลงตัวเอง  แต่ผมต้องใจเย็นไว้ อย่าไปสนใจปากเสียๆ ของมัน

“กูรู้แล้วเพราะกูก็ไม่ได้พิศวาสมึงนักหรอก แค่จะตั้งไว้ย้ำเตือนว่าภารกิจนี้เรามีจุดประสงค์ที่ต่างจากพวกไอ้การ์ด แค่นั้นแหละ”ถ้าผมจะมัวต่อปากต่อคำกับมัน ใน 45 วันนี้ผมคงไม่ได้อยู่อย่างเป็นสุขแน่ๆ

“เออๆ แล้วมีกฎอะไรอีก”ไม่ต้องมาเร่งเพราะจริงๆ ผมก็ยังนึกไม่ออก

“มึงกับกูจะไม่มัวมาทะเลาะกันเอง โอเคไหม”เห็นไอ้เชษฐ์มันนิ่งคิดไปพักนึง

“แต่กูไม่ชอบเกย์”ไอ้เชี่ยเอ๊ย แล้วเป็นเกย์นี่มันผิดตรงไหน

“เออ งั้นเป็นอันว่าข้อนี้ตกไป มึงอยากจะทะเลาะอะไรกับกูก็จัดมาเดี๋ยวกูสนองเอง”ผมชักจะหมดความอดทนกับไอ้ขี้เก๊กนี่แล้วนะ ทั้งที่พยายามว่าจะพูดดีๆ ด้วยแล้ว

“มึงกับกูไม่ต้องมาตั้งกฎห่าเหวอะไรหรอก เอาแค่ช่วยกันคิดวิธีแก้เผ็ดพวกไอ้การ์ดให้ได้ก็พอ”ข้อเสนอนี้ของไอ้เชษฐ์น่าสนใจไม่น้อย ว่าแต่ พวกนั้นจะมีเรื่องอะไรให้เอาคืนได้บ้างไหมนา


“แต่ตอนนี้กูหิวแล้วไปหาไรกินกันดีกว่า แล้วค่อยๆ คิดไปว่าเราจะเอาคืนพวกมันยังไงดี”พูดจาแบบนี้เริ่มน่าคบขึ้นมาหน่อยนะไอ้เชษฐ์

“กูว่าอย่างพวกนี้ต้องหาคนมาหักอกมันดูบ้าง จะได้รู้สึก”ผมเริ่มออกความเห็น ตอนนี้ผมและไอ้เชษฐ์อยู่ที่ร้านอาหารตามสั่งร้านนึงใกล้ๆ กับคอนโดที่พวกเราอยู่นี่แหละครับ

“ก็ดีนะเผื่อมันจะสำนึกเสียบ้างว่าไม่ควรเอาเรื่องความรู้สึกคนอื่นมาล้อเล่นแบบนี้”ไอ้เชษฐ์พูดแปลกๆ ซึ่งผมก็ไม่ค่อยเข้าใจหรอกว่ามันหมายความว่ายังไง

“เออ ว่าแต่แล้วนี่แฟนมึงเค้าว่าไงบ้าง ที่มึงต้องย้ายมาอยู่กับกูแบบนี้”ที่ถามเพราะแฟนของไอ้เชษฐ์เองก็รู้ว่าผมเป็นเกย์ ไม่รู้ว่าเธอจะคิดยังไงบ้างที่แฟนตัวเองต้องมาอยู่ร่วมกับเกย์แบบนี้ อีกอย่างแม้ว่าทั้งผมกับไอ้เชษฐ์จะบริสุทธิ์ใจว่าไม่มีทางคิดอะไรเกินเลย แต่คนอื่นๆ จะคิดแบบนี้หรือเปล่าผมก็ไม่รู้

“เค้ายังไม่รู้ พอดีแหม๋วกลับบ้านที่ต่างจังหวัดนะ”อ้าวเวรแล้วไหมล่ะ ไม่ใช่ว่าพอคุณเธอรู้เรื่องจะมาอาละวาดแหกอกผมหรอกนะ

“แล้วไมมึงไม่บอกไป”ผมพูดพร้อมกับตักข้าวเข้าปากเตี้ยวตุ้ยๆ อย่างไม่สนใจว่าใครจะมองว่ามุมมาม

“มันเรื่องของกู ไม่ต้องส.ใส่เกือก”ไอ้เชี่ยด่ากูอีก นี่กูถามดีๆ นะ

“ว่าแต่มึงเหอะ คิดยังไงถึงเป็นเกย์”ดูแมร่งจะสนใจกะความเป็นเกย์เหลือเกินนะ ตกลงไอ้นี่มีความหลังอะไรกับเกย์นักหนา

“ไม่ได้คิด แต่กูนะ born to be โว้ย”ผมตอบออกไปอย่างภาคภูมิใจ ผมไม่รู้สึกเสียใจเลยสักนิดที่เป็นแบบนี้ เราเป็นแบบนี้เราก็ต้องมีความสุขกับชีวิตแบบนี้ ไม่ต้องมานั่งทุกข์ใจหรือฝืนความรู้สึกตัวเอง ไอ้เชษฐ์เบ้ปากเหยียดๆ ผมเล็กน้อย ผมเลยแยกเขี้ยวใส่มันนิดนึง

“กูถามจริงๆ นะมึงเป็นอะไรทำไมถึงรังเกียจเกย์ ใครไปทำความเดือดร้อนอะไรให้มึงกูถามหน่อย อย่างมึงด่ากูวันก่อน ว่ากูมั่วกูไม่เลือก กูขอเถียงขาดใจเลย เพราะคนอย่างกูถึงจะหน้าตาดีแต่ก็เลือกนะโว๊ย อย่างน้อยก็มีมึงคนนึงละที่กูจะไม่เลือก จำใส่กะโหลกไว้เลย”ผมเอานิ้วจิ้มที่หน้าผากไอ้เชษฐ์ก่อนจะผลักมันออกไปเบาๆ

“เรื่องกูจะชอบไม่ชอบเกย์กูไม่มีความจำเป็นที่ต้องบอกมึง”เออ กูจะได้จำไว้



พอทานข้าวเสร็จเรียบร้อยเราทั้งสองก็กลับมายังคอนโด จากการตกลงกัน ผมเลือกห้องนอนที่มีห้องน้ำในตัวส่วนไอ้เชษฐ์เลือกอีกห้องที่ต้องใช้ห้องน้ำด้านนอก นับว่ามันยังเป็นสุภาพบุรุษอยู่บ้างที่ยกห้องนี้ให้ผม เมื่อไม่มีอะไรทำผมเลยกะว่าจะอาบน้ำนอนเพราะนี่วันนี้ผมยังนอนไม่เต็มที่เลย ส่วนไอ้เชษฐ์มันอยากจะทำอะไรก็ปล่อยไปตามสบายเถอะ

“นี่ไอ้ตี๊ฟ...ตกดึกอย่าลุกขึ้นมาปล้ำกูล่ะ”ไอ้เชษฐ์พูดกลั้วหัวเราะในตอนที่ผมกำลังจะปิดประตู ผมเลยชูนิ้วกลางให้เสียเลย

“กูไม่หน้ามืดตามัวขนาดนั้นหรอก อีกอย่างตัวยังกะควายอย่างมึงกูจะไปมีแรงปล้ำมึงไหม ไอ้เชี่ย”มันอดไม่ได้จริงๆ ครับทั้งที่คิดว่าจะไม่ต่อปากต่อคำกับมัน ทั้งที่ท่อง นะโม สามจบแล้ว(มันเกี่ยวไรด้วยกับนะโมสามจบ)

“แสดงว่าถ้ามึงมีแรงมากพอก็จะมาปล้ำกูงั้นสิ”มันทำท่ายียวนกวนประสาทผม

“คิดได้นะมึง”ผมได้แต่ส่ายหัวให้มันก่อนจะปิดประตูเข้าห้องนอน อย่างเหนื่อยหน่าย นี่ผมกำลังทำอะไรอยู่กันนะ


« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 24-12-2014 06:17:46 โดย norita_boyV2 »

ออฟไลน์ norita_boyV2

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 391
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +167/-1
Re: 45 วันพนัน(ไม่)รัก [04-12-2014]
«ตอบ #9 เมื่อ06-12-2014 15:42:26 »

วันที่ 1

วันนี้ผมตื่นแต่เช้าเพราะเมื่อคืนได้นอนตั้งแต่หัวค่ำเลยสดชื่นเป็นพิเศษ วันอาทิตย์แบบนี้ ไปหาหนังดูดีกว่า เดี๋ยวโทรชวนเพื่อนๆ ไปดูหนัง ช่วงนี้ยิ่งมีหนังใหม่ๆ น่าดูเยอะๆ อยู่ ผมจัดการอาบน้ำล้างหน้าแปรงฟันเรียบร้อย ก็กดโทรศัพท์หาเพื่อนๆ แต่ไม่มีใครรับโทรศัพท์ผมเลย พวกนี้สงสัยเมื่อวานไปเมาที่ไหนกันอีกหรือเปล่า หรือว่ายังไม่ตื่นกันอีก ผมกดโทรออกอีกครั้งต่อสายไอ้การ์ดคนที่ผมคิดไว้เป็นตัวเลือกสุดท้าย

“ไปดูหนังเป็นเพื่อนหน่อยดิ”ผมกรอกเสียงออกไปอย่างอารมณ์ดี

“เคาะห้องนอนไอ้เชษฐ์ดีกว่าไหมเพื่อน วันนี้เกมของเราได้เริ่มต้นขึ้นแล้วนะ”น้ำเสียงไอ้การ์ด หลอนเข้ามาในโสตประสาทของผม ตกลงนี่ผมต้องทนไอ้เกมบ้าๆ นี่จริงๆ หรือนี่ วันนี้เริ่มต้นขึ้นแล้วสินะ ไม่เป็นไรๆ คิดเสียว่ายังไงซะตอนนี้มันก็จะลดระยะเวลาไปได้อีกหนึ่งวันแล้ว วันที่ผมใกล้จะได้เป็นอิสระกำลังจะใกล้เข้ามา ไอ้การ์ดวางสายไปโดยไม่สนใจผมแม้แต่น้อย ไอ้เพื่อนเลว

ผมออกจากห้องนอนมาเห็นภายนอกเงียบเชียบ สงสัยไอ้เชษฐ์จะยังไม่ตื่น ผมไม่ได้สนใจว่ามันจะยังนอนอยู่หรือยังไง เมื่อไม่มีคนดูหนังเป็นเพื่อน ผมไปดูคนเดียวก็ได้ มันไม่ใช่เรื่องยากเลยกะอีแค่การไปดูหนังคนเดียว คิดได้ดังนั้นผมก็ออกจากห้องบึ่งตรงไปยังห้างสรรพสินค้าชั้นนำที่ใครๆ เค้าว่ากัน ผมกะว่าจะหาอะไรทานก่อน แล้วค่อยไปดูหนังเพราะไม่ได้รีบร้อนอะไร วันนี้มีเวลาทั้งวัน

“นี่...มาทำไรของมึงว่ะ”หลังจากผมเลือกซื้ออาหารเสร็จเรียบร้อย และถือมานั่งที่โต๊ะในศุนย์อาหาร ก็มีคนมาทักทายผมด้วยน้ำเสียงสุดจะกวนประสาท ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าคือใคร อะไรโลกมันจะกลมได้ขนาดนี้ ห้างในกรุงเทพฯมีเป็นร้อยเป็นพัน ทำไมไอ้เชษฐ์มันต้องมาห้างนี้ด้วย ตอนนี้ผมยังไม่อยากเจอหน้ามันเท่าไหร่ เพราะคิดว่าอีกเดี๋ยวคงต้องได้เจอกันจนเอียนกันไปข้างแน่ๆ

“แล้วมันธุระกงการอะไรที่กูต้องรายงานมึงด้วยหรือไงว่ากูจะมาทำอะไร”ผมตอบไปอย่างไม่สนใจ ผมวางของที่ซื้อมาก่อนจะขยับเก้าอี้นั่ง

“อ้าวแล้วมึงมานั่งกะกูทำไมเนี่ย ที่มีตั้งเยอะตั้งแยะ”เมื่อเห็นอีกฝ่ายนั่งลงโต๊ะเดียวกับผม เลยเกิดอาการสงสัยนิดหน่อยครับ

“ก็กูอยากนั่งตรงนี้ มีปัญหาอะไรไหม มึงมีสิทธิ์นั่งคนเดียวหรือไง”ไอ้นี่มันจะเกิดมาเพื่อกวนประสาทผมหรือไงกัน แบบนี้กว่าเราจะอยู่กันครบ 45 วันตามเกมที่ไอ้การ์ดมันวางไว้ ผมกับไอ้เชษฐ์จะไม่ฆ่ากันตายก่อนหรือไงเนี่ย แต่ด้วยความที่คนเริ่มมองผมกับไอ่เชษฐ์เถียงกัน ผมเลยไม่อยากจะต่อปากต่อคำ มันอยากนั่งก็ปล่อยมันนั่งไป

“แฟนมึงยังไม่กลับมาอีกเหรอ”เมื่อนั่งด้วยกันแล้วจะไม่พูดคุยกันบ้างมันก็จะแปลกๆ ผมเลยต้องเปิดประเด็นคุยเสียหน่อย

“กลับมาพรุ่งนี้เช้ามั้ง...พอดีเห็นว่ามีเรียนบ่าย”ไอ้เชษฐ์ตอบโดยไม่ได้เงยหน้าขึ้นมามองผม แล้วก็ไม่พูดอะไรต่อ ผมละไม่ชอบไอ้บรรยากาศแบบนี้เลย แต่ถ้าจะให้เถียงกันอีกก็ไม่เอาเพราะคนเยอะ อายเค้า สุดท้ายเลยต้องต่างฝ่ายต่างนั่งกินเงียบๆ

“มึงว่า...”อยู่ๆ เราก็พูดขึ้นพร้อมกัน หลังจากที่เงียบกันอยู่พักใหญ่

“กูพูดก่อนแล้วกัน”โดยไม่มีความเกรงใจไอ้เชษฐ์ก็โพล่งออกมา ผมเห็นมีแต่คนเค้าจะบอกว่าให้อีกฝ่ายพูดก่อน แต่ไอ้นี่ดันมาบอกว่าขอพูดก่อน ผมก็ไม่ได้ขัดมันหรอกครับ ปล่อยมันไป

“มึงว่าเราสองคนบ้าหรือเปล่าว่ะ ที่มาเล่นเกมของไอ้การ์ดมันเนี่ย”โหนี่มันพูดในสิ่งที่ผมกำลังจะพูดเลยนะเนี่ย

“กูกำลังจะคุยเรื่องนี้อยู่พอดีเลย กูว่าเราโคตะระบ้าเลย มึงนั่นแหละดันรับปากพวกมันก่อน”ได้ทีผมก็โทษมันก่อนเลยครับ เพราะมันนั่นแหละดันรับปากพวกเพื่อนๆ ก่อน พวกเพื่อนเลยมากดดันผมต่อ

“อ้าวแล้วทำไมมึงไม่ปฏิเสธเล่า”อ้าวถ้าผมปฏิเสธก็ต้องโดนหาว่าไม่แน่จริงสิ ใครจะไปยอมแพ้กันละ

“เออๆ ช่างมันเหอะ ในเมื่อมาถึงขั้นนี้แล้ว ยังไงก็คงต้องเลยตามเลย กูว่าเรามาคิดกันดีกว่าว่าพอครบ 45 วันเราจะขออะไรจากไอ้การ์ดดี”ใช่แล้วเราจะมัวมาเครียดทำไม สู้ตั้งตารอผลตอบแทนที่จะได้รับดีกว่า

“กูกลัวมึงมาตกหลุมรักกูแล้วจะแพ้พนันไอ้การ์ดมันก่อนนะสิ”ไอ้นี่พอพูดดีๆด้วยหน่อยก็เอาอีกแล้ว

“ข้อตกลงมันคือมึงกับกูต้องรักกันไม่ใช่เหรอ ไม่ใช่ฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งแอบรัก ซึ่งยังไงเสียกูก็ไม่รักมึงแน่ๆ จำใส่กะโหลกไว้ด้วย ไม่ต้องมาพูดแบบนี้อีก เข้าใจ๋”ดูไอ้เชษฐ์นี่หลงตัวเองจริงๆ เลย ผมเห็นมันพูดว่าผมจะไปหลงรักมันหลายทีแล้วนะ

“กูถามจริงๆ นะ เวลามึงอยู่ใกล้ๆ หนุ่มหล่ออย่างกูนี่มีหวั่นไหวบ้างไหมว่ะ”ตกลงว่าอยากจะเช็คเรตติ้งตัวเองว่างั้นเถอะ แม้ไอ้เชษฐ์จะมีแฟนคลับมากมาย และมันก็จัดว่าหน้าตาหล่อเหลาเอาการ แต่ผมก็คงชอบมันไม่ลงหรอก คนเรามันรู้จักเห็นไส้เห็นพุง รู้เช่นเห็นชาติกันมาแล้ว จะให้มานึกพิศวาสคงจะยาก

“กูเคยบอกแล้วไม่ใช่เหรอ ว่าถึงกูจะน่ารัก กูก็เลือก อย่างมึงไม่มีทางทำให้กูหวั่นไหวได้หรอก”ผมตอบออกไปอย่างมั่นอกมั่นใจ

“จริงเหรอตี๊ฟ”ไอ้เชษฐ์ชะโงกหน้าเข้ามาหาผม พร้อมกับจ้องหน้าผมด้วยสายตาที่เหมือนจะยั่วยวน จนผมต้องหลบสายตา เพราะดันรู้สึกแปลกๆ ที่ต้องมาจ้องหน้ากันแบบนี้

“มึงเขินกูเหรอ”อะไรนะ ไม่มีทางทำไมผมจะต้องเขินมันด้วย

“จะบ้าเหรอ ทำไมกูต้องเขินมึงด้วย แค่กูไม่ชอบที่มึงมาจ้องกูแบบนี้ ขนลุกว่ะ มันแหยงๆ ยังไงไม่รู้”ผมรีบปฏิเสธ แม้ในใจจะรู้สึกเขินจริงๆ ก็เถอะ ก็ใครมันจะไม่เขินละเล่นมาจ้องกันซึ่งๆ หน้าไม่ทันได้ตั้งตัวแบบนั้น แม้จะไม่ได้คิดอะไรกับมันก็เถอะ แต่เล่นมาจ้องกันแบบเมื่อกี้

“เอา ไม่เขินก็ไม่เขิน แล้วนี่มึงจะไปไหนต่อ”เหมือนไอ้เชษฐ์เองก็ไม่ได้ใส่ใจเท่าใดนัก

“กูจะดูหนัง งั้นเราก็แยกกันตรงนี้เลยแล้วกัน”ผมบอกจุดประสงค์พร้อมกับขับไล่อีกคน แม้จะอยากมีเพื่อนดูหนัง แต่ถ้าต้องดูกับไอ้เชษฐ์ ขอดูคนเดียวดีกว่า

“เฮ้ยกูดูด้วย แต่มึงเลี้ยงกูหน่อยนะ พอดีช่วงนี้กูกรอบ ไว้พอมีตังค์เดี๋ยวกูเลี้ยงมึงคืนนะ กูอยากดูเรื่องนั้นอ่ะ”แล้วมันก็บอกชื่อเรื่องมาเสร็จสรรพ ดันเป็นเรื่องที่ผมตั้งใจว่าจะดูเสียด้วยสิ

“ไม่มีตังค์มึงก็ไม่ต้องดู กลับไปนอนอยู่ห้องเลยไป”จะว่าผมใจไม้ไส้ระกำก็เถอะ แต่หมั่นไส้มันนี่นา ชอบขัดชอบเถียงผม แต่ยังมีหน้ามาขอให้เลี้ยงหนังอีก

“อะไรแค่นี้ให้เพื่อนให้ฝูงก็ไม่ได้ ทีกับผู้ชายอะนะ”มันพูดเป็นนัยๆ เหมือนจะว่าผมเลี้ยงผู้ชายละสิ ผมเคยทำแบบนั้นที่ไหนกันเล่า

“ทำไมจะว่าอะไรกู”ผมหันไปพูดด้วยน้ำเสียงไม่ค่อยจะพอใจนัก

“ใช่สิก็กูมันหล่อเกินไปนิ”โห...ไม่ได้อายเลยใช่ไหมที่พูดนะ เมื่อเล็งเห็นแล้วว่ายังไงเสียวันนี้ไอ้เชษฐ์ก็จะให้ผมเลี้ยงหนังให้ได้ ผมเลยต้องจำใจซื้อตั๋วเผื่อมัน แต่วันหลังมันต้องเลี้ยงผมคืน


« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 24-12-2014 06:18:44 โดย norita_boyV2 »

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

Re: 45 วันพนัน(ไม่)รัก [04-12-2014]
« ตอบ #9 เมื่อ: 06-12-2014 15:42:26 »
ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ norita_boyV2

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 391
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +167/-1
Re: 45 วันพนัน(ไม่)รัก วันที่ 1 [06-12-2014]
«ตอบ #10 เมื่อ06-12-2014 15:48:03 »

ว่าจะมาอัพตั้งแต่เมื่อวานแต่พอดี ไปธุระมาแล้วลืม

วันนี้เลยเพิ่งมาอัพต่อคร๊าบบบบ

ยังไงอ่านแล้วฝากติชมได้เลยนะครับ

และก็ขอบคุณทุกๆ คนที่ติดตามอ่านด้วยครับ

 o13 o13

ออฟไลน์ Viewonohm

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 844
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +21/-5
Re: 45 วันพนัน(ไม่)รัก วันที่ 1 [06-12-2014]
«ตอบ #11 เมื่อ06-12-2014 16:56:16 »

อ่านไม่กี่ตอนก็ติดซะแล้ววว   o13

ขอฝากนิดนึงนะคะ  คำว่ส "มรึง  กรู"  เราแนะนำให้พิมพ์ "มึง กู" เลยดีกว่าค่ะ  อ่านง่ายดี   สุดท้ายแล้วแต่ความถนัดของนักเขียนนะคะ   :call:

ออฟไลน์ สายลมที่หวังดี

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 508
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +138/-1
Re: 45 วันพนัน(ไม่)รัก วันที่ 1 [06-12-2014]
«ตอบ #12 เมื่อ06-12-2014 16:56:45 »

รอภารกิจ :hao3:

ออฟไลน์ kun

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3593
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +122/-10
Re: 45 วันพนัน(ไม่)รัก วันที่ 1 [06-12-2014]
«ตอบ #13 เมื่อ06-12-2014 20:03:28 »

ชอบๆๆๆๆ
รอลุ้นเกมจร้า

ออฟไลน์ norita_boyV2

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 391
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +167/-1
Re: 45 วันพนัน(ไม่)รัก วันที่ 1 [06-12-2014]
«ตอบ #14 เมื่อ07-12-2014 21:40:12 »

วันที่ 2

“ไอ้ตี๊ฟมึงจะไปพร้อมกูไหมเนี่ย...เร็วๆ หน่อย”เสียงตะโกนอยู่หน้าห้องผมเป็นรอบที่สามแล้ว วันนี้ผมกับไอ้เชษฐ์ตกลงกันว่าจะไปเรียนพร้อมกัน ตามข้อตกลงที่เคยให้ไว้กับไอ้การ์ด แต่นี่ผมไม่รู้ว่าไอ้เชษฐ์มันจะรีบอะไรนักหนา ถึงต้องไปแต่เช้าขนาดนี้

“เสร็จแล้วเนี่ย”ผมออกจากห้องทั้งที่หัวก็ยังไม่แห้งเลย วันหลังผมไม่ไปพร้อมมันอีกแล้ว รถผมก็มี ไปเองดีกว่าตั้งเยอะ แม้ตอนแรกจะคิดว่าประหยัดค่าน้ำมัน แต่ตอนนี้ไม่สนแล้ว พอผมออกจากห้อง ไอ้เชษฐ์ก็ไม่ได้พูดพร่ำทำเพลงรีบเดินยังกะจะไปตามควายที่ไหน ผมเกือบจะขึ้นรถไม่ทันมันเสียด้วยซ้ำ

“มึงจะบ้าหรือไง กูเกือบตกรถนะเมื่อกี้”ผมร้องโวยวายเพราะผมเพิ่งจะก้าวเข้ามานั่งในรถ ยังไม่ทันปิดประตูเสียด้วยซ้ำ แมร่งเล่นออกตัวอย่างแรงเลย จนผมหัวคะมำ

“อยากชักช้าเองทำไม อย่าบ่นหน่อยเลยหัดทำตัวไม่เรื่องมากบ้างได้ไหม”ใครกันแน่ที่เรื่องมาก ไอ้บ้าเอ้ย

เราทั้งสองมาถึงมหาวิทยาลัยแต่เช้าพอควร แต่ก็ยังมีคนที่มาเช้ากว่าเราอีก ปกติผมไม่เคยมาเช้าแบบนี้หรอกครับ ส่วนมากจะมาแบบเฉียดฉิว จะทันแหล่ไม่ทันแหล่

“เค้ามุงดูอะไรกันว่ะ”ผมชี้ไปที่บอร์ดที่ปกติจะใช้ติดประกาศต่างๆ ของคณะผม ส่วนมากถ้ามีคนมามุงแบบนี้น่าจะมีคะแนนสักวิชาประกาศผลแน่ๆ แต่ช่วงนี้ไม่ได้มีสอบอะไรนี่นา แล้วจะมีคะแนนอะไรมาติดหรือว่าจะมีเรื่องอะไรแจ้งหว่า แต่เรื่องอะไรที่ทำให้คนสนใจได้ขนาดนี้

“อยากรู้มึงก็ไปดูเอาดิ หนองน้ำมันไม่เคยเดินมาหาควายนะโว๊ย”หนองน้ำไม่เคยเดินมาหาควาย หมายความว่ายังไงเนี่ย ปกติควายมันก็ต้องเดินลงหนองน้ำเองอยู่แล้วนี่นา หรือว่า...

“มึงว่ากูเป็นควายเหรอ ไอ้ทุเรศ”หนอยตกลงว่าเปรียบบอร์ดเป็นหนองน้ำแล้วว่าผมเป็นควาย ไอ้นี่มันจะกัดผมตลอดเลยหรือไงเนี่ย กะว่าจะตบกะโหลกมันสั่งสอนเสียหน่อยแต่แมร่งเดินลิ่วๆ ไปที่บอร์ดแล้ว ผมเลยได้แต่เดินตามไป

พอผมกับไอ้เชษฐ์ไปถึงคนที่มุงดูอยู่ก็แหวกทางให้อย่างกับว่าผมสองคนเป็นบุคคลสำคัญงั้นแหละ แต่พอเห็นว่าที่บอร์ดคืออะไรผมก็แทบอยากจะหักคอไอ้การ์ด เรื่องนี้มันจะเป็นฝีมือใครไปไม่ได้นอกจากไอ้การ์ด

“คู่รักคู่ใหม่ สองหนุ่มสุดฮอตประจำคณะ”ไอ้เชษฐ์อ่านข้อความที่ติดบนบอร์ด ด้านล่างของข้อความมันคือรูปของผู้ชายสองคน แม้จะมีที่คาดปิดตาไว้ แต่ไอ้รูปพวกนี้ผมจำได้ดีว่ามันคือผมและไอ้เชษฐ์ เพราะมันคือรูปตอนผมไปกินข้าว ตอนอยู่ที่ห้าง ตอนเดินเข้าโรงหนัง นี่พวกเพื่อนๆ ผมมันเล่นกันถึงขนาดนี้เลยเหรอเนี่ย

พวกมันสะกดรอยตามกันเลยหรือ ใต้รูปภาพแต่ละรูปมีคำอธิบาย เสียจนเลยเถิดถึงไหนต่อไหน แม้ใบหน้าจะไม่ชัดเจน แต่ดูแล้วถ้าใครเดาไม่ออกก็โง่เต็มที ดูจากูปร่าง สไตล์การแต่งตัว แค่นี้คนที่เรียนคณะเดียวกันมาจนนี่ปีสี่แล้วมันก็ต้องรู้ว่าไอ้คนในรูปมันคือใคร

ผมกับไอ้เชษฐ์หันมองหน้ากัน ได้ยินเสียงซุบซิบจากคนที่มุงอยู่รอบๆ

“ชั้นว่าแล้วมิน่าแฟนตี๊ฟถึงบอกเลิก ที่แท้เพราะตี๊ฟนอกใจมาคบกับเชษฐ์นี่เอง”หนึ่งเสียงจากหญิงสาวนิรนาม

“แต่เชษฐ์เค้ามีแฟนเป็นผู้หญิงอยู่นี่นา หรือเชษฐ์จะเป็นไบ คบพร้อมกันสองคน”ตกลงว่าคนพวกนี้ไม่รู้หรือไงว่าสองคนที่พวกเค้ากำลังพูดถึงมันได้ยินเต็มสองรูหูแล้ว

“ไอ้การ์ด...มึงตาย”ผมคำรามรอดไรฟันก่อนจะเดินออกจากบอร์ดแห่งนั้นพร้อมกับไอ้เชษฐ์ หลายคนมองตามเราสองคนอย่างแปลกใจระคนสงสัย และคาดว่าไม่นาน ข่าวลือเรื่องความสัมพันธ์ของผมกับไอ้เชษฐ์จะแพร่สะพัดอย่างแน่นอน


“มึงเล่นแรงไปนะไอ้การ์ด”ทันทีที่เจอตัวผมก็ตวาดเพื่อนตัวดีดังลั่น จนเพื่อนคนอื่นๆ ตกใจ

“อะไรของมึงหือไอ้ตี๊ฟ”เจ้าตัวก่อเรื่องยังลอยหน้าลอยตาตอบอย่างไม่รู้ไม่ชี้ แต่ครั้งนี้ผมรู้สึกโมโหจริงๆ ผมคิดว่ามันล้ำเส้นมากเกินไป ใช่อยู่ที่ผมยอมเล่นเกมบ้าๆ นี่ แต่มันก็ควรจะเป็นเรื่องที่อยู่เฉพาะกลุ่มของพวกเราไม่ใช่เอาไปป่าวประกาศให้เค้ารู้กันทั่วแบบนี้

“มึงไม่ต้องมาทำไขสือ มึงเอารูปพวกกูไปขึ้นบอร์ดแบบนี้มันเกินไปนะโว๊ย”ผมยังคงโวยวายด้วยเสียงอันดัง

“มึงพูดเรื่องอะไรของมึงว่ะไอ้ตี๊ฟ”นี่มันยังจะทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้อีกงั้นเหรอ

“ก็ไอ้บอร์ดหน้าคณะนั่นไง มึงอย่าบอกว่าไม่รู้เรื่องนะ เพราะคงไม่มีใครทำแน่ๆ นอกจากพวกมึง”ผมชี้กราดพวกเพื่อนๆ ทุกคนเพราะคิดว่าทุกคนต้องรู้เห็นเป็นใจในเรื่องนี้แน่นอน

“บอร์ดอะไรของมึง กูไม่รู้เรื่องด้วย ก่อนมึงจะมาด่ากูปาวๆ เนี่ยช่วยหาหลักฐานมายืนยันด้วย”ตกลงว่ายังไงก็จะไม่ยอมรับใช่ไหม

“ทำมึงก็บอกว่าทำสิว่ะ ลูกผู้ชายกล้าทำก็ต้องกล้ารับ แต่ทำแบบนี้มันเรียกว่าอะไรมึงรู้ไหม แบบนี้เค้าเรียกหน้าตัว...”ผมยังไม่ทันได้พูดไอ้เชษฐ์ก็ห้ามผมไว้ก่อน

“ใจเย็นๆ น่าตี๊ฟค่อยๆพูดกันดีกว่า”แล้วนี่มันไม่ได้เดือดร้อนอะไรบ้างเลยหรือไงกัน ตัวมันเองก็กำลังจะเป็นขี้ปากชาวบ้านเหมือนๆ กับผมนี่แหละ ทั้งที่จริงมันเองน่าจะต้องเป็นเดือดเป็นร้อนมากกว่าผมเสียอีกเพราะตัวมันเองไม่ชอบเกย์และคงไม่อยากให้ใครมองว่าเป็นเกย์ด้วย แต่นี่มันกลับบอกให้ผมใจเย็นๆ งั้นเหรอ

“ครั้งนี้มึงทำเกินไป”ผมยังหันกลับไปคาดโทษกับไอ้การ์ด แต่ไอ้เชษฐ์ลากผมออกมาจากตรงนั้น

“มึงจะโมโหอะไรนักหนาเนี่ย เพื่อนมันก็แค่คงแค่แซวเล่นขำๆ มึงจะซีเรียสไปทำไม ทีตอนตกลงเล่นเกมมึงยังยอมเล่นเลย”ผมอดแปลกใจไม่ได้ที่ทำไมดูไอ้เชษฐ์มันไม่เป็นเดือดเป็นร้อนอะไรเลย

“ก็เรื่องนี้มันควรเป็นเรื่องเฉพาะในกลุ่มเรา ทำไมต้องมาให้คนอื่นรับรู้ด้วยล่ะ มึงเองก็เหอะไหนบอกว่าเกลียดเกย์ แล้วไม่กลัวคนอื่นมองว่าเป็นเกย์หรือไง”ผมบอกออกไปอย่างฉุนๆ จริงๆผมก็ไม่ควรโมโหมากมายหรอก แต่เพราะอะไรไม่รู้ผมถึงได้รู้สึกโกรธเป็นฟืนเป็นไฟขนาดนี้

“กูแคร์เพื่อนมากกว่าคนอื่นว่ะ คนอื่นมันจะคิดยังไงก็ช่างมัน แค่เพื่อนเราเข้าใจก็พอแล้ว ถ้ากูแคร์คนอื่น กูไม่กล้าตกลงเล่นเกมบ้าๆ นี่หรอก แต่ที่กูยอมเล่นเพราะกูจะพิสูจน์ให้เพื่อนเราเห็นแค่นั้น”ผมไม่ค่อยจะเข้าใจที่มันพูดเท่าไหร่หรอกครับ แต่คิดว่าไอ้เชษฐ์ยังมีมุมที่ผมไม่รู้จักอยู่อีกมุมนึงนะเนี่ย ปกติผมจะคิดว่ามันไม่ค่อยใส่ใจคนอื่น ด้วยบุคลิกที่เหมือนจะหยิ่งๆ ของมันบางทีเลยอาจดูเหมือนเห็นแก่ตัว ผมเพิ่งจะเห็นว่ามันแคร์เพื่อนก็วันนี้แหละ หรือมันจะพูดไปอย่างนั้นให้ดูดีผมก็ไม่รู้หรอกครับ

“กูขอคุยด้วยหน่อยได้ไหม”ไอ้การ์ดเดินตามมาขอคุยกับผม ไอ้เชษฐ์แยกตัวออกไปปล่อยผมไว้สองคนกับไอ้การ์ด

“ถ้ากูจะบอกว่ากูไม่ได้เป็นคนทำมึงจะเชื่อกูไหม”ผมรู้จักและสนิทกับไอ้การ์ดมานานกว่าใครเพื่อน และก็พอรู้ว่ามันไม่ใช่คนที่ชอบโกหก แต่ครั้งนี้ผมชักไม่มั่นใจเท่าไหร่

“แต่เพื่อความสบายใจของมึงกูก็ขอโทษแล้วกัน”เล่นพูดมาซะผมรู้สึกผิดเลย ผมรู้ว่าแม้บางทีมันจะชอบแกล้งคนนั้นคนนี้แต่ความจริงไอ้การ์ดเป็นคนที่แคร์เพื่อนมากๆ คนนึงเลยทีเดียว

“ถ้ามึงบอกไม่ได้ทำ ก็ไม่ได้ทำ กูเองก็ขอโทษด้วยแล้วกันที่ว่ามึงแรงไป”เพื่อนกันก็ต้องให้อภัยกันใช่ไหม แม้ผมจะยังไม่ค่อยเชื่อว่าไอ้การ์ดไม่ได้เป็นคนทำ แต่ผมก็ยังไม่อยากถึงขนาดว่าจะตัดเพื่อนตัดฝุง อย่างน้อยๆ ที่ผมโวยวายไปวันนี้พวกเพื่อนๆ ก็จะได้รู้ว่าเล่นอะไรก็ให้มันมีขอบเขตบ้าง เรื่องวันนี้อาจจะไม่ใช่ไอ้การ์ดทำแต่มันก็ต้องเป็นเพื่อนในกลุ่มสักคนนี่แหละที่เป็นคนทำ พอตกลงกันได้ ผมกับไอ้การ์ดก็กลับเข้าไปสมทบกับเพื่อนๆ



แวะมาต่อคร๊าบบบบ

ขอบคุณทุกคนที่ติดตามนะคร๊าบบบ

 o13 o13 o13
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 24-12-2014 06:19:32 โดย norita_boyV2 »

ออฟไลน์ norita_boyV2

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 391
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +167/-1
Re: 45 วันพนัน(ไม่)รัก วันที่ 2 [07-12-2014]
«ตอบ #15 เมื่อ08-12-2014 11:49:26 »

วันที่ 3

วันนี้ก็เป็นวันที่ 3 แล้วกับเกมบ้าๆ ของพวกผม เป็นไปตามคาดที่คนในมหาวิทยาลัยเริ่มซุบซิบเรื่องของผมกับไอ้เชษฐ์เพิ่มมากยิ่งขึ้น ตอนแรกก็อยู่แค่ในคณะของผม แต่ตอนนี้มันเริ่มลุกลามออกไปนอกคณะเรียบร้อยแล้ว

“ฝากถือด้วย”ไอ้เชษฐ์โยนหนังสือให้ผมถือ ทั้งที่ผมเองหอบหิ้วของผมเองก็แทบจะทับตัวเองอยู่แล้ว แค่ผมอาศัยรถไปเรียนแค่นี้ทำยังกะผมเป็นทาส งั้นแหละ เดี๋ยวพรุ่งนี้ไม่ไปกับมันแล้ว

“ถือเองไม่เป็นหรือไง”ผมบ่นตามหลังมันที่เดินไปไม่รอผม

“เอ้าแล้วหยุดทำไมเนี่ย”ผมที่เดินตามหลังมาชนเข้ากับไอ้เชษฐ์จนเกือบทำของหล่น ไอ้นี่ก็จะหยุดก็หยุด แถมมาขวางทางกันอีก

“แหม๋ว”พอผมเงยหน้าขึ้นมองก็เห็นแฟนสาวของไอ้เชษฐ์ยืนจ้องมองพวกเราสองคนอยู่แววตาของเธอเหมือนจะเย้ยหยันยังไงบอกไม่ถูก นี่อย่าบอกนะว่าไอ้เชษฐ์มันยังไม่ได้บอกกับแฟนว่าตอนนี้กำลังทำอะไรอยู่

“ที่คนเค้าลือกันมันคือความจริงใช่ไหม”นี่แหม๋วคงไม่ได้เข้าใจเหมือนกับที่คนอื่นๆ เข้าใจนะว่าผมกับไอ้เชษฐ์เป็นแฟนกันไปแล้ว

“ใช่ไหมเชษฐ์”เอาเข้าไป งานนี้ตัวใครตัวมันนะไอ้เชษฐ์ คนมีพันธะอย่างมึงมันก็ต้องเจอแบบนี้แหละ ยังไงก็จัดการกันเอาเอง เคลียร์กันเอง

“มันไม่ใช่อย่างนั้นนะแหม๋ว คือเรื่องมันยาว”แล้วนี่ทำไมผมต้องมายืนฟังเค้างอนง้อกันด้วยเนี่ย แต่ผมจะไปทางไหนดีละถ้าจะเดินขึ้นคอนโด ก็ต้องผ่านแหม๋วไป แต่ดูเหมือนเธอจะยืนคุมเชิงไม่ให้ผมผ่านไปนะเนี่ย

“พอเถอะแหม๋วไม่อยากฟัง เอาเป็นว่าเราจบกันแค่นี้นะ”อ้าวงานเข้าแล้วไหมล่ะไอ้เชษฐ์ พูดจบแหม๋วก็วิ่งสะบัดตูดไปเลย ส่วนไอ้เชษฐ์ก็ยืนเป็นตออยู่ได้ แทนที่จะวิ่งตามไปง้อเค้าหน่อย

“แล้วไม่ง้อเค้าเหรอ ยืนบื๊ออะไรอยู่”ผมถามด้วยความสงสัย

“คุยกันตอนนี้ก็ไม่รู้เรื่องหรอก ไว้ค่อยไปคุยวันหลังดีกว่า”แทนที่จะรีบเคลียร์จะได้เข้าใจกัน แต่นี่ดันจะไว้ค่อยเคลียร์วันหลังมันคิดอะไรของมันเนี่ย

“โอเคตามสบาย มันเรื่องของมึงไม่ใช่เรื่องของกู”ผมเดินผ่านไอ้เชษฐ์เพื่อขึ้นห้อง รู้สึกสมน้ำหน้ามันนิดๆ แหะๆ แอบเลวครับ ก็ผมมันคนไม่มีแฟนนี่นาก็ต้องอิจฉาคนมีแฟนนิดนึง

วันนี้ระหว่างกลับเราแวะทานข้าวกันมาเรียบร้อยแล้ว พอถึงห้องผมเลยกะว่าจะอ่านหนังสือหน่อย ไม่ได้ขยันหรอกครับ แต่พอดีได้การ์ตูนเรื่องโปรดมาใหม่ เล่มล่าสุดเพิ่งออก หลังจากอาบน้ำอาบท่าเสร็จเรียบร้อยก็จัดที่ทางสำหรับพักผ่อนเรียบร้อย ขนมพร้อมหนังสือการ์ตูนพร้อม

“กูจะออกไปข้างนอกเอาอะไรไหม”เสียงไอ้เชษฐ์ตะโกนผ่านประตูมา สงสัยจะออกไปง้อแฟนแหง๋  ๆทำเป็นฟอร์มที่แท้ก็กลัวเค้าทิ้งเหมือนกันละว้า

“ไม่เอาอ่ะ ตามสบาย”ผมตอบปฏิเสธก่อนจะสนใจกับการ์ตูนเล่มโปรดต่อ ผ่านไปยังไม่ถึงชั่วโมงการ์ตูนผมก็หมดลง นี่ผมอ่านเร็วไปหรือมันสั้นไปกันแน่ ผมพยายามพลิกหนังสือดูกลับไปกลับมา ยังอ่านไม่จุใจเลยทำไมมันจบเร็วแบบนี้ กว่าเล่มใหม่จะออกก็อีกตั้งนาน เมื่อไม่มีอะไรทำเลยกะว่าเดี๋ยวหาอะไรนมดื่มสักแก้วแล้วจะนอน

“เฮ้ย...ทำอะไรเนี่ย”พอเปิดประตูออกมาตอนแรกก็ตกใจที่เห็นเหมือนเงาอะไรตะคุ่มๆ ตรงแถวๆ โซฟาหน้าทีวี แต่เมื่อดูดีๆ จะเป็นใครไปไม่ได้ถ้าไม่ใช่ไอ้เชษฐ์ พอเปิดไฟ ก็เห็นไอ้เชษฐ์ที่นั่งกับพื้น มือถือกระป๋องเบียร์

“สักหน่อยไหม”มันยื่นกระป๋องเบียร์ให้ผม ด้วยความเกรงใจผมเลยหยิบมาอย่างไม่ลังเล

“อะไรนี่แค่โดนบอกเลิกถึงกับต้องมานั่งดื่มย้อมใจเลยเหรอว่ะ”ผมแซวออกไป ด้วยความหมั่นไส้ ไม่รู้ว่านี่มันไปง้อแหม๋วมาหรือยัง

“ไม่ต้องมาแขวะกูเลย แค่อยากดื่มแค่นั้นแหละ”ทำเป็นปากแข็งอีกนะมึง

“ไปง้อแหม๋วมาแล้วเหรอ”ผมยกเบียร์ดื่มจนหมดก่อนจะถามออกไป และถือวิสาสะนั่งลงจะหยิบกระป๋องต่อไปอย่างไม่เกรงใจ เรื่องแบบนี้ถึงมันไม่ชวนผมก็หน้าด้านดื่มต่อครับ

“ยัง”อ้าวแล้วมาดื่มทำอะไรของมันละเนี่ย ไอ้ผมก็นึกว่าไปง้อแล้วเค้าไม่ดีด้วยถึงมาทำเศร้าอยู่แบบนี้ แต่นี่ยังไม่ได้ตามไปง้อเลย แต่มาทำยังกะคนอกหักเสียแล้ว

“ตกลงมึงรักแหม๋วป่ะว่ะเนี่ย”ผมยังคงยกเบียร์ดื่มอย่างไม่เกรงใจเหมือนเดิม ที่ผมถามออกไปแบบนั้นเพราะผมดูไอ้เชษฐ์มันเหมือนไม่ค่อยจะกระตือรือร้นในการจะไปง้อแฟนเอาเสียเลย จริงอยู่ที่มันดูเหมือนหงอยๆ แต่จริงๆ ถ้าเป็นคนอื่นเค้าคงรีบตามไปง้อแฟนแล้ว แต่ไอ้นี่ดูมันสิครับ

“ไม่รู้สิ”ผมหันไปมองมันอย่างไม่เข้าใจ ในคำพูด มันหมายความว่ายังไงกัน มันพูดเหมือนไม่แน่ใจว่าตกลงมันรักเค้าหรือไม่ได้รักเค้าอย่างนั้นแหละ

“พูดเหมือนมึงไม่ได้จริงจังกับเค้า”น่าแปลกที่วันนี้ไอ้เชษฐ์ไม่ได้ต่อปากต่อคำกับผมมากนัก ปกติต้องสวนกลับผมมาแรงๆ แล้ว แต่นี่ทั้งๆ ที่ผมซักไซ้มันแบบนี้ แต่มันก็ยังตอบผมดีๆ อยู่ได้ น่าแปลกจริงๆ

“แล้วมึงรู้ไหมว่าความรักจริงๆ มันเป็นยังไง”สงสัยวันนี้ไอ้เชษฐ์จะเมาเสียแล้ว เพราะดูพูดจาแปลกกว่าทุกวันจริงๆ

“ไม่รู้หรอก...แต่กูกำลังหาอยู่”ใช่แล้วละ ผมเองก็กำลังรอคอยความรักจากใครสักคน ที่จะมาเป็นคนสุดท้าย และเดินเคียงข้างผมตลอดไป ผมไม่รู้ว่าผมจะเจอไหม แต่ผมก็ยังคงหวังว่าสักวันจะเจอใครคนนั้น

“แล้วเมื่อไหร่จะเจอว่ะ”ตอนแรกคุยเรื่องมันกับแหม๋วอยู่ดีๆ แล้วทำไมกลายมาเป็นเรื่องผมได้ละเนี่ย

“กูจะรู้ไหม...มึงนี่วันนี้ดูแปลกๆ นะ เมาแล้วเหรอว่ะ”แม้ผมจะคิดว่าการดื่มเข้าไปแค่นี้ มันคงไม่เมาแต่จากคำพูดแล้วทำให้อดสงสัยไม่ได้ว่าไอ้เชษฐ์อาจจะเกิดอาการคออ่อนกะทันหัน

“ถ้ากูเมา...คงปล้ำมึงไปแล้วแหละแต่นี่ยังไม่ปล้ำมึง แสดงว่ากูยังไม่เมา”ตอนนี้เชื่อแล้วครับว่าไม่เมาเพราะกลับมาพูดจากวนประสาทผมอีกแล้ว

“ขำตายละ”ผมตอบออกไปอย่างไม่ได้ถือสาอะไรมากนัก เพราะรู้ว่ามันพูดเล่น อีกอย่างวันนี้ขอสงบศึกชั่วคราว เดี๋ยวจะอดดื่มเบียร์ต่อ เพราะงั้นวันนี้จะไม่พยายามทะเลาะกับไอ้เชษฐ์

“ก็ไม่ได้พูดให้ขำ แค่จะเตือนสติมึงว่า ไม่ต้องมาอ่อยกู เพราะยังไงกูก็ไม่หน้ามืดตามัวคิดอะไรกับมึงแน่ๆ”แล้วกูไปอ่อยมึงตั้งแต่เมื่อไหร่ ไอ้หลงตัวเอง

“ไอ้เชี่ย  กูไม่ลดตัวไปเกลือกกลั้วกับมึงหรอก กูไปนอนดีกว่า เชิญมึงตามสบายแล้วกัน”ด้วยความหมั่นไส้ ผมเลยละทิ้งเบียร์ของโปรด ไว้ผมไปหาดื่มเองก็ได้หรอก ไม่อยากอยู่เถียงกับไอ้เชษฐ์มัน

“เขินกูอีกแล้วเหรอ”มันช่างคิดได้ นะเนี่ย ผมหันกลับไปชูนิ้วกลางให้มันก่อนจะปิดประตูเข้าห้อง


« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 24-12-2014 06:20:17 โดย norita_boyV2 »

ออฟไลน์ kun

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3593
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +122/-10
Re: 45 วันพนัน(ไม่)รัก วันที่ 3 [08-12-2014]
«ตอบ #16 เมื่อ08-12-2014 20:14:58 »

เอ๋..........แบบนี้เชดตกหลุมรักก่อนป่ะเนี่ย
ลุ้นๆๆๆๆๆๆมาเยอะๆๆๆๆน่ะ

ออฟไลน์ สายลมที่หวังดี

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 508
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +138/-1
Re: 45 วันพนัน(ไม่)รัก วันที่ 3 [08-12-2014]
«ตอบ #17 เมื่อ08-12-2014 23:13:59 »

ไม่น่ารอดนะเชษฐนะ อยู่ด้วยกันก็รักกันไปเองแหล่ะ

ออฟไลน์ yowyow

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4198
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +139/-7
Re: 45 วันพนัน(ไม่)รัก วันที่ 3 [08-12-2014]
«ตอบ #18 เมื่อ08-12-2014 23:29:41 »

นี่เป็นแผนของเชษฐ์ ที่ร่วมมือกับการ์ดป่าวเนี่ย

 :pig4: :pig4: :pig4:

ออฟไลน์ norita_boyV2

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 391
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +167/-1
Re: 45 วันพนัน(ไม่)รัก วันที่ 3 [08-12-2014]
«ตอบ #19 เมื่อ09-12-2014 12:00:46 »

วันที่ 4

“เรื่องมันก็เป็นแบบนี้แหละ...ระหว่างเรากับไอ้เชษฐ์ไม่ได้เป็นอย่างที่คนเค้าลือกันหรอก”ผมสรุปเรื่องราวต่างๆ ที่ทำให้ผมต้องมาพักอยู่ร่วมกับไอ้เชษฐ์ให้แหม๋วฟัง วันนี้ไอ้เชษฐ์มันบังคับผมมาเป็นคนยืนยันกับแหม๋ว ว่าเรื่องราวทั้งหมดที่เกิดขึ้น มันเกิดจากการนึกสนุกของไอ้การ์ดและผองเพื่อนของผมเท่านั้น มันไม่ใช่ว่าผมกับไอ้เชษฐ์จะพิศวาสกันแม้แต่นิดเดียว

“จริงเหรอ”ดูแหม๋วยังมีความคลางแคลงใจอยู่พอสมควร เหมือนกำลังคิดว่าผมแต่งเรื่องโกหกเธออยู่ ไอ้เชษฐ์นี่ก็ไม่ช่วยกูพูดเลย นี่มันแฟนมึงนะไม่ใช่ธุระกงการอะไรของกูเลย แค่ยอมมาพูดนี่ก็ถือเป็นบุญคุณอันใหญ่หลวงแล้ว แล้วดูมันสิแทนที่จะช่วยกันพูดให้แหม๋วเข้าใจดันไม่ช่วยกันเลย

“ก็อย่างที่ตี๊ฟมันพูดนั่นแหละแหม๋ว”แล้วคุณชายท่านก็เปิดปากพูดเสียที แหมทีอยู่กับเพื่อนนี่กัดกูจัง แต่พออยู่ต่อหน้าสาวนี่ทำเป็นขรึมนะ

“แล้วเชษฐ์จะมาขอคืนดีกับเราใช่ไหม”แหม๋วพูดพร้อมกับจ้องหน้ามองไอ้เชษฐ์อย่างตัดสินใจ ส่วนไอ้เชษฐ์ก็พยักหน้าตอบรับอย่างขรึมๆ เหมือนเดิมนี่มันจะเก๊กไปไหนของมันฟระ

“ถ้าเคลียร์กันเข้าใจแล้วงั้นเราขอตัวก่อนนะ”เมื่อเห็นว่าผมน่าจะหมดหน้าที่แล้ว ก็ไม่อยากอยู่เป็นส่วนเกินของเค้าหรอกนะครับ ขอจรลีก่อนจะดีกว่า

“เดี๋ยวก่อน”เสียงแหม๋วดังขึ้นเรียกให้ผมหยุดการก้าวเดินอย่างไม่เข้าใจว่าจะอะไรกับผมอีก

“ว่ายังไง”ผมหันกลับมาถามว่าจะเอาอะไรจากกูอีกเนี่ย กูจะไปแล้วเคลียร์ๆ กันเองบ้างก็ได้

“ตี๊ฟไม่ได้คิดอะไรกับเชษฐ์แน่นะ”อ้าวผมก็ว่าผมบอกไปชัดแล้วนะ

“แหม๋ว...เรากับไอ้เชษฐ์เป็นแค่เพื่อนกันเท่านั้นแหละ แล้วก็เป็นมาตั้งนานแล้วแหม๋วก็รู้นี่นา แล้วเรื่องที่เกิดขึ้นตอนนี้มันก็แค่เกมที่เพื่อนๆ นึกสนุกคิดขึ้นมาแค่นั้นเอง  ไม่มีอะไรจริงๆ”เอาว่ะจะได้จบๆ ไปเสียทียังข้องใจอะไรอีกก็ถามมา

“งั้นยกเลิกเกมนี้ได้ไหมล่ะ”ว่าแล้วไหมล่ะ เอาไงดีละทีนี้ ไอ้ผมนะไม่เป็นไรหรอก แต่ไอ้การ์ดจะว่าไงละทีนี้แต่ก็ไม่น่าจะมีปัญหาก็ในเมื่อหมากในเกมอีกคนอย่างไอ้เชษฐ์ไม่สะดวก สงสัยคงต้องจบเกมนี้เสียแล้วมั้ง ผมมองดูว่าไอ้เชษฐ์มันจะว่ายังไง เพราะผมไม่มีปัญหาอยู่แล้วจะเลิกก็เลิก

“แหม๋วไม่เชื่อใจเราเหรอ”ไอ้เชษฐ์หันไปถามด้วยน้ำเสียงผิดหวังหน่อยๆ

“เชษฐ์คงเลิกเล่นเกมนี้ไม่ได้หรอก เพราะตกลงกับเพื่อนไปแล้ว คนเราในเมื่อรับปากจะทำลงไปแล้วมันก็ต้องทำตามที่พูด ไม่ใช่มากลับกลอกไม่ทำตามที่พูด”โอ้โหอะไรจะขนาดนั้น นี่มันก็แค่เรื่องเล่นๆ สนุกๆของเพื่อนๆ คงไม่มีใครเค้าจริงจังหรือว่าอะไรหรอก ถ้าจะยกเลิกไป ไม่ต้องซีเรียสขนาดนี้ก็ได้มั้งไอ้เชษฐ์เอ้ย แฟนจะขอเลิกอยู่รอมร่อยังมาห่วงศักดิ์ศรีอีก

“ถ้าแหม๋วให้เชษฐ์เลือกระหว่างไอ้เกมบ้าๆ นี่กับแหม๋ว เชษฐ์จะเลือกอะไร”เอาแล้วไหมละ ผมได้แต่มองดูทั้งสองอย่างเงียบๆ ตอนนี้แทบจะกลั้นหายใจแล้วจะขยับตัวก็ไม่ได้ เพราะบรรยากาศชวนอึดอัดเป็นที่สุด จริงๆเรื่องของทั้งคู่ไม่ควรมีบุคคลที่สามอย่างผมมารับรู้ด้วยเลย จะตกลงอะไรกันยังไงก็ทำไปเถอะ จะดึงตูเข้ามาร่วมรับฟังทำไมเนี่ย

“ถ้าเราไม่เลือกล่ะ”ไอ้เชษฐ์ตอบกลับไปอย่างราบเรียบ แหม๋วจ้องหน้าไอ้เชษฐ์พร้อมยิ้มอย่างขื่นๆ

“คนเราคบกันมันก็ต้องไว้เนื้อเชื่อใจกันไม่ใช่เหรอ แต่ถ้าเรื่องนี้ทำให้แหม๋วไม่มั่นใจในตัวเรา ก็แล้วแต่แหม๋วจะตัดสินใจแล้วกัน”ทำไมดูไอ้นี่ไม่ได้ใส่ใจเลยว่าแหม๋วจะรู้สึกยังไง ดูแบบมาง้อเค้าเพราะเป็นหน้าที่ แต่ถ้าเค้าจะไม่ยอมดีด้วยก็ไม่ได้คิดจะแคร์เท่าไหร่เลย ดูเป็นแฟนที่ไม่ได้เรื่องเลยสักนิด ชักจะอยากให้แหม๋วเลิกกับมันจริงๆ แล้วสิ หมั่นไส้เหลือเกิน เอาแต่เก๊กอยู่ได้

“งั้นก็เชิญ เชษฐ์เล่นไอ้เกมบ้าๆ นี่ต่อไปแล้วกัน เราจะคอยดูว่าสุดท้ายแล้วจะเป็นยังไง”ว่าแล้วแหม๋วก็เดินจากไปเลย ไอ้เชษฐ์ก็มองตามอย่างไม่ได้ใส่ใจเท่าใดนัก แต่ไอ้ผมนี่สิ งงเต็กไปเลย ตกลงมันอะไรกันเนี่ย สองคนนี้มันรักกันภาษาอะไรฟระ ไม่เห็นจะอยากปรับความเข้าใจกันสักเท่าไหร่เลย หรือต่างคนต่างมีฟอร์มมันเลยเป็นอย่างที่เห็นแบบนี้

“มึงโอเคไหมว่ะ กูว่าเราเลิกเล่นเกมนี้แล้วมึงลองง้อเค้าดูอีกทีน่าจะดีขึ้นนะ”ถามออกไปด้วยความห่วงใยเพื่อน แม้วันๆจะเอาแต่เถียงกันตลอดแต่ยังไงก็เพื่อนกัน มันก็ต้องห่วงกันบ้างแหละครับ

“ช่างเค้าเถอะ ถ้าเรื่องแค่นี้เค้ายังไม่ไว้ใจกู แล้วถ้ามีเรื่องอื่นๆ อีกละ คบกันไปก็จะมีแต่ปัญหา เลิกไปก็ดีเหมือนกัน หล่อๆ อย่างกูหาแฟนไม่ยากอยู่แล้ว”แหมไม่ได้เศร้าเลยใช่ไหมที่โดนบอกเลิกแบบนี้ ไอ้พ่อคนหล่อเลือกได้

“หล่อตายละมึง”อดที่จะแขวะมันไม่ได้

“หล่อไม่หล่อเดี๋ยวก็รู้ ระวังจะหลงในความหล่อกูแล้วกัน เพราะเรายังต้องอยู่ด้วยกันอีกนาน”เพราะนี่ยังอยู่ในมหาวิทยาลัย แล้วอีกอย่างตอนนี้เริ่มมีสายตาหลายคู่จับจ้องมาที่เราสองคนแล้ว ทำใหผมไม่อยากจะต่อปากต่อคำกับมันเท่าใดนัก เลยเดินหนีมันกะจะไปหาพวกเพื่อนๆ

“แล้วมาเดินตามกูทำไมเนี่ย”เมื่อเห็นว่าอีกคนเดินตามผมมาด้วยยังเคืองๆ แกมหมั่นไส้มันเมื่อครู่ที่มาหาว่าผมจะไปหลงมัน ผมเลยถามออกไปอย่างพาลๆ

“เดินตามที่ไหนกัน ก็มึงจะไปหาพวกไอ้การ์ดไม่ใช่เหรอ แล้วไอ้การ์ดนี่มันก็เพื่อนกูเหมือนกันมึงลืมไปแล้วหรือไง กูจะไปหาเพื่อนบ้างนี่จะไม่ได้เชียวรึไง”มาตอบผมกลับมาอย่างยียวนกวนประสาท อยากจะว่ามันคืนใจจะขาดแต่ตรงที่เรายืนตอนนี้คนเยอะเหลือเกิน แล้วอีกอย่างเหมือนหูผมจะได้ยินเสียงแว่วๆ จากกลุ่มผู้หญิงที่ยืนอยู่ใกล้ๆ ซึ่งเป็นคำพูดที่กำลังซุบซิบเรื่องของผมกับไอ้เชษฐ์อยู่

“นี่ๆ เธอเห็นสองคนนั้นไหม เค้าลือกันว่าตอนนี้เชษฐ์เลิกกับแฟนหันมาคบตี๊ฟอย่างเปิดเผยแล้วนะ”นี่ทำไมคนอื่นตีความเข้าใจเรื่องราวผิดเพี้ยนไปได้ขนาดนี้ ผมรีบเดินออกจากตรงนั้นอย่างรวดเร็ว

“เซ็งโว๊ย”เมื่อมาถึงกลุ่มเพื่อนๆ ผมก็ตะโกนอย่างเบื่อๆ เพราะตลอดทางการเดินมาหาเพื่อนๆ ผมรู้สึกว่ามีแต่สายตาจับจ้องมาที่ผมกับไอ้เชษฐ์แถมด้วยการหันไปซุบซิบพูดคุยกัน โดยไม่ต้องเดาผมว่าตอนนี้คนทั้งมหาวิทยาลัยคงเข้าใจว่าผมกับไอ้เชษฐ์เป็นแฟนกันไปแล้ว

“มึงจะเซ็งทำไมไอ้ตี๊ฟ ตอนนี้คู่แข่งมึงก็ไม่มีแล้ว มึงกับไอ้เชษฐ์ก็รีบๆ รักกันเรื่องราวจะได้ แฮปปี้เอนดิ้ง ไง”ไอ้การ์ดต้นคิดของเรื่องพูดก่อนจะหัวเราะร่วมกับเพื่อนคนอื่นๆ อย่างสนุกสนาน แสดงว่านี่พวกเพื่อนๆ ก็คงรู้แล้วว่าไอ้เชษฐ์เลิกกับแหม๋ว จริงๆข่าวนี้คงแพร่ไปตั้งแต่เมื่อวานแล้ว แต่คงยังไม่มีใครรู้ว่าไอ้เชษฐ์เหมือนจะได้พยายามไปง้อแล้ว และโดนปฏิเสธมาแล้ว

“กูไม่ได้ความจำเสื่อมนะไอ้การ์ด จะได้ลืมว่ากูพนันไว้ยังไง กูบอกว่ากูกับไอ้เชษฐ์จะไม่มีทางรักกันเด็ดขาด”ผมบอกออกไปอย่างหนักแน่น

“เหรอ........”เพื่อนๆ ประสานกันลากเสียงยานคางอย่างล้อเลียน

“กูก็นึกว่ามึงพนันไว้ว่าต้องรักกันให้ได้ภายใน 45 วันเสียอีกนะเนี่ย ใช่ไหมไอ้เชษฐ์”ไอ้การ์ดยังคงพูดอย่างสนุกปากพร้อมทั้งหันไปหาไอ้เชษฐ์ที่ทำเป็นทองไม่รู้ร้อนอยู่นั่นแหละ


แวะมาต่อคร๊าบบบ

ขอบคุณทุกคนเหมือนเดิมที่ติดตามอ่านน้า

 o13
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 24-12-2014 06:20:57 โดย norita_boyV2 »

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

Re: 45 วันพนัน(ไม่)รัก วันที่ 3 [08-12-2014]
« ตอบ #19 เมื่อ: 09-12-2014 12:00:46 »





ออฟไลน์ yowyow

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4198
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +139/-7
Re: 45 วันพนัน(ไม่)รัก วันที่ 4 [09-12-2014]
«ตอบ #20 เมื่อ09-12-2014 13:13:16 »

 :pig4: :pig4: :pig4:

ออฟไลน์ kun

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3593
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +122/-10
Re: 45 วันพนัน(ไม่)รัก วันที่ 4 [09-12-2014]
«ตอบ #21 เมื่อ09-12-2014 19:58:55 »

พนันครั้งเชษฐ์มีนอกรอบป่ะเนี่ย
ลุ้นๆๆๆๆๆๆ

ออฟไลน์ Freja

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2394
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +145/-4
Re: 45 วันพนัน(ไม่)รัก วันที่ 4 [09-12-2014]
«ตอบ #22 เมื่อ09-12-2014 22:01:58 »

ตามมาอ่านค่ะ   เรึ่มเข้มข้นแล้วสิ

ออฟไลน์ real port

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 206
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +10/-0
Re: 45 วันพนัน(ไม่)รัก วันที่ 4 [09-12-2014]
«ตอบ #23 เมื่อ09-12-2014 22:59:49 »

เป็นกำลังใจครับ :pig4:

ออฟไลน์ IsDeer

  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2519
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +85/-8
Re: 45 วันพนัน(ไม่)รัก วันที่ 4 [09-12-2014]
«ตอบ #24 เมื่อ09-12-2014 23:15:01 »

รู้สึกว่าเชษฐ์มีเล่ห์นัย ยังไงก็ไม่รู้สิ

ออฟไลน์ norita_boyV2

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 391
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +167/-1
Re: 45 วันพนัน(ไม่)รัก วันที่ 4 [09-12-2014]
«ตอบ #25 เมื่อ10-12-2014 09:05:37 »

วันที่ 5

“กลับห้องไปอย่าลืมอ่านหนังสือล่ะ...ไม่ใช่มัวแต่จู๋จี๋กัน พรุ่งนี้มีสอบนะมึง”ดูปากมันเถอะครับ รู้หรอกนะว่าหวังดี แต่พูดให้มันดีหน่อยได้ไหมไอ้เชี่ยการ์ด พรุ่งนี้ผมกับเพื่อนๆ มีสอบเก็บคะแนน วิชานึงครับ เป็นวิชาที่ผมไม่ค่อยจะได้เรียนสักเท่าไหร่เลย สงสัยวันนี้ต้องเหนื่อยหน่อยแล้วผม

“ดูมึงนี่มั่นใจเหลือเกินนะว่ากูกับไอ้เชษฐ์จะชอบกันขึ้นมาจริงๆ อะไรทำให้มึงมั่นใจขนาดนั้นว่ะ การ์ด”เพราะยังต้องรอกลับพร้อมไอ้เชษฐ์ซึ่งยังไม่ออกมา ผมเลยต้องหันกลับมาคุยกับไอ้การ์ดต่อ

“อ้าวว่าไง”เมื่อเห็นว่าไอ้การ์ดไม่ตอบเอาแต่ยิ้มผมเลยต้องถามย้ำอีกครั้ง แต่ก็ยังไม่ได้คำตอบอยู่ดี

“จะกลับไหม”สั้นและห้วน จะเป็นใครไปไม่ได้ นอกจากไอ้เชษฐ์นั่นเอง ตกลงนี่ผมเป็นคนรอมันหรือมันรอผมกันแน่ น้ำเสียงยังกะว่าผมปล่อยให้มันรองั้นแหละ

“ก็ไปสิ”หันไปตอบก่อนจะเดินนำไปที่รถ เหมือนกับว่ารถผมเอง หลายวันมาแล้วนะเนี่ยที่รถผมไม่ได้ใช้เลย เพราะมารถไอ้เชษฐ์ตลอดเลย

“อ่านหนังสือบ้างรึยังละมึง”หลังจากนั่งรถออกมาได้สักพักไอ้เชษฐ์ก็เอ่ยถามผมด้วยน้ำเสียงราบเรียบ ไม่รู้ว่ามันห่วงผมหรือตั้งใจจะกัดผมอีกกันแน่

“มือชั้นนี้ไม่อ่านก็ทำได้อยู่แล้ว”ทำเป็นปากดีครับ ที่จริงนี่แทบยังไม่รู้เรื่องอะไรเลย นี่ยังหวั่นๆ อยู่เลยว่าพรุ่งนี้จะรอดหรือเปล่า แต่คิดว่าไม่น่าจะมีปัญหาอะไร ผมอ่านคืนนี้ก็น่าจะพอทำได้ ผมขอแค่ผ่านก็พอไม่ได้หวังจะได้คะแนนเยอะแยะอะไร

“เห็นอย่างนี้ทุกทีสิมึง...ไม่คิดอยากจะได้คะแนนดีๆ กับเค้าบ้างหรือไง”น้ำเสียงเหมือนจะเป็นห่วงแต่ก็ยังแฝงไปด้วยการประชดประชัน เพราะไอ้เชษฐ์มันตั้งใจเรียนกว่าผมเยอะ แม้จะไม่ใช่เด็กเรียนหรือเป็นหนอนหนังสือ แต่มันก็ไม่ค่อยขาดเรียนเหมือนผม เวลาสอบทีไรคะแนนมันเลยออกมาดีกว่าผมตลอด เพราะงั้นเรื่องนี้ผมไม่ควรจะเถียงมันเลย ก็ผมไม่มีอะไรจะสู้มันได้นี่นา แต่ผมก็ไม่ได้ซีเรียสหรอก คนเรามันไม่ได้วัดกันที่คะแนนสอบหรือเกรดตอนที่เรียนหรอก (คิดเข้าข้างตัวเองสุดๆ)

“เรื่องนี้กูยกให้มึงแล้วกัน...กูยอมแพ้”ตอบออกไปอย่างไม่ได้ใส่ใจเท่าใดนัก เพราะคิดว่าผมคงไม่ถึงกับขนาดจะสอบไม่ผ่านคราวนี้หรอก อย่างมากก็อาจจะแค่เฉียดๆ

“กูช่วยติวให้เอาไหม”

“อะไรนะ”ผมหันไปมองหน้าไอ้เชษฐ์อย่างแปลกใจ ไม่ได้คิดว่าคำพูดแบบนี้จะออกมาจากปากของมัน ปกติพวกผมมีแต่เรียนกันตามอัตภาพ เพราะไม่ได้มีใครเก่งถึงขนาดจะติวให้เพื่อนในกลุ่มได้ ถ้าเกิดมีใครอยากจะติวก็ต้องไปติวกับพวกเด็กเรียน

“กูช่วยติวให้ไหม”ไอ้เชษฐ์พูดช้าๆ ชัดๆ ย้ำให้ผมฟังอีกครั้ง

“นี่กูหูฝาดไปหรือเปล่า”แม้จะเริ่มรู้สึกดีๆ ว่าไอ้เชษฐ์นี่ก็เป็นเพื่อนที่ดีคนนึงนะเนี่ย รู้จักเป็นห่วงเป็นใยเพื่อน แต่ด้วยยังต้องยั้งฟอร์มผมเลยพูดกับมันออกไปอย่างนั้น

“อยู่ด้วยกันมันก็ต้องถ้อยทีถ้อยอาศัยกันไม่ใช่หรือ”นี่ผมต้องมองมันใหม่หรือเปล่าเนี่ย วันนี้ไอ้เชษฐ์มาในเวอร์ชั่นใหม่ เป็นเพื่อนที่แสนดีงั้นเหรอ

“วันนี้มึงทานอะไรไปบ้างว่ะเชษฐ์”ผมหันไปถามไอ้เชษฐ์ด้วยท่าทางและน้ำเสียงที่จริงจัง จนไอ้เชษฐ์ต้องละสายตาจากถนนหันมามองผมแวบนึง

“ถามทำไม”แทนที่มันจะตอบผมแต่กลับมาตั้งคำถามเอากับผมอีกที

“ตอบมาเหอะน่า”ในเมื่อผมถามก่อนก็ต้องได้คำตอบก่อน

“ตอนเช้าก็ทานโจ๊กพร้อมมึงไง ตอนเที่ยงก็ทานที่แคนทีน มีผัดเห็ดน้ำมันหอยกับกระเพราะกรอบไข่เยี่ยวม้า มึงก็เห็นนี่นาถามทำไมอีก”ไอ้เชษฐ์ทำท่านึกพร้อมกับตอบกลับมา พร้อมความสงสัยที่มีอยู่ว่าผมถามมันทำไม

“นั่นสินะ มึงก็ไม่ได้ไปกินอะไรแปลกๆ มานี่นา แล้วทำไม....”ผมเว้นระยะหยุดพูด ก่อนจะมองหน้ามันอีกครั้ง ไอ้เชษฐ์ยังคงไม่เข้าใจว่าผมจะพูดอะไรกันแน่

“แล้วมึงไม่ได้ดื่มแอลกอฮอล์มากี่วันแล้ว”ผมแกล้งถามอย่างเป็นการเป็นงานอีกครั้ง

“ก็สองสามวันมั้งใครจะไปนั่งจำว่ะ ตกลงว่านี่มึงจะทำวิจัยสุขภาพกูหรือไง”เหมือนไอ้เชษฐ์จะเริ่มหงุดหงิดหน่อยๆ ที่ผมไม่ยอมบอกเสียทีว่าผมกำลังถามมันเพื่ออะไร

“นั่นไงกูว่าแล้ว ตอนแรกนึกว่าเป็นเพราะมึงกินอะไรผิดสำแดงเข้าไป แต่กูว่าต้องเป็นเพราะร่างกายมึงขาดแอลกฮอล์มานานเกินไปแล้วต่างหาก”ผมดีดนิ้วหลังจากวิเคราะห์จากคำพูดของไอ้เชษฐ์เรียบร้อย

“แล้วกูขาดแอลกอฮอล์นี่มันเป็นอะไร พูดเองเข้าใจเองคนเดียว อะไรของมึงไอ้ตี๊ฟ ช่วยกรุณาอธิบายให้กูเข้าใจด้วยได้ไหม”เป็นจังหวะที่รดถึงที่หมายพอดี ไอ้เชษฐ์เลยหันมาจ้องหน้าผม ผมจ้องมองตอบก่อนจะพูดออกไป

“ก็พอมึงขาดแอลกอฮอล์ มึงก็เลยเพี้ยนมาพูดดีกับกูแบบนี้ไง สงสัยว่ามึงต้องรีบหาแอลกอฮอล์เข้าเส้นเลือดแล้วละ”ผมพูดอย่างอารมณ์ดีก่อนจะหัวเราะหน่อยๆ แล้วเปิดประตูลงจากรถ

“ตี๊ฟ”เสียงไอ้เชษฐ์ตะโกนเรียกผมดังพอควรจนผมต้องหันกลับไปมองทั้งที่กำลังจะเดินขึ้นห้องพักแล้ว ผมหยุดเดินก่อนจะยักไหล่เพื่อเป็นการถามว่ามีอะไรอีก

“มึงหาว่าการที่กูพูดดีๆ กับมึงเพราะกูเพี้ยนงั้นเหรอ”เอ้านึกว่าเรื่องอะไร

“อืม”ผมตอบพร้อมกับมองหน้ามันอย่างไม่เข้าใจว่ามันจะถามทำไมอีก

“งั้นเหรอ”ไอ้เชษฐ์พูดพร้อมกับยิ้มเหยียดๆ ให้ผม ตกลงมันมาอารมณ์ไหนของมันฟระเนี่ย แล้วแบบนี้จะไม่ให้ผมว่ามันเพี้ยนได้ไง แล้วมันก็เดินมานำผมไปลิ่วๆ เลย ผมละงงกับมันจริงๆ ว่าตกลงมันเป็นอะไรแปลกจริงๆ



ผมกลับมาบนห้องอาบน้ำเตรียมตัววเพื่ออจะาอ่านหนังสือ พอเสร็จเรียบร้อยกะว่าจะออกไปหาอะไรกินก่อน แต่พอออกมาทีแรกว่าจะชวนไอ้เชษฐ์ไปกินด้วยเพราะมันก็ยังไม่ได้ทานมื้อเย็น แต่ดันไม่เจอแม้แต่วิญญาณของไอ้เชษฐ์ สงสัยจะออกไปหาอะไรกิน แมร่งไม่ชวนกันเลย ช่างมันในเมื่อมันไม่อยู่ผมก็ออกไปหาอะไรทานคนเดียวก็ได้ ผมออกไปหาอะไรแถวใกล้ๆ คอนโดทานพอเสร็จกลับมาไอ้เชษฐ์ก็ยังไม่เห็นเข้ามาเลย

ผมไม่ได้ใส่ใจอะไรมาก เพราะต้องรีบจัดแจงขนบรรดาหนังสือ และชีทเอกสารต่างๆ ออกมาดูเพื่อเตรียมอ่านในคืนนี้ ตอนนี้เป็นเวลาทุ่มหน่อยๆ ผมมีเวลาอีก ห้าถึงหกชั่วโมงในการอ่าน เพราะกะว่าจะนอนสักตีหนึ่งตีสอง แต่พอยกบรรดาหนังสือออกมาแล้วทำไมมันเยอะอย่างนี้ แบบนี้ถ้าอ่านหมดนี่คงอ่านไม่ทันแน่ๆ จริงๆมันก็ไม่ต้องอ่านหมดนี่หรอก เพราะครั้งนี้มันแค่สอบเก็บคะแนน คงมีสอบแค่บางส่วน แต่ไอ้คนไม่ค่อยเข้าเรียนอย่างผม เลยไม่รู้ว่าต้องอ่านส่วนไหนบ้าง

“การ์ดพรุ่งนี้สอบนี่ต้องดูอันไหนไปบ้างว่ะ”ผมโทรหาไอ้การ์ดเพื่อสอบถามว่าผมควรจะเลือกอ่านตรงจุดไหนบ้าง

“ถามไอ้เชษฐ์สิ แค่นี้นะกูกำลังยุ่ง”แล้วมันก็วางสายไปเลย ผมโทรกลับไปอีกมันก็ไม่รับโทรศัพท์ผม มันคงคิดว่าไอ้เชษฐ์อยู่ห้องละสิ แต่นี่ไอ้คนที่ไอ้การ์ดคิดว่าจะเป็นที่พึ่งให้ผมไม่รู้หายหัวไปไหน ผมหยิบโทรศัพท์กดหาเบอร์ไอ้เชษฐ์ แต่แล้วก็เปลี่ยนใจไม่โทรหามันดีกว่า ยังไงอีกไม่นานมันก็คงกลับมาแหละน่า ผมเลิกสนใจกับหนังสือ หันมาเปิดทีวีดูเพราะอ่านไปผมก็คงอ่านไม่ทัน ช่างมันเลยแล้วกันกะว่าถ้าไอ้เชษฐ์กลับมาค่อยถามมันอีกทีว่าควรจะอ่านตรงไหน ผมน่าจะพออ่านได้บางจุดและคงพอทำคะแนนให้ผ่านการสอบครั้งนี้ได้

ผมเพลินกับการดูอะไรไปเรื่อยเปื่อยเหลือบดูเวลาอีกที อ้าวสามทุ่มซะแล้ว ผมตัดสินใจว่าจะโทรหาไอ้เชษฐ์เพราะอาจจะรอไม่ไหวแล้วถ้ารอต่อไป

“มึงอยู่ไหนเนี่ย”จะโทรไปขอความช่วยเหลือแต่แทนที่ผมจะพูดดีๆ ดันพูดด้วยน้ำเสียงกวนประสาทมันเสียนี่

“หน้าห้อง”หน้าห้อง หน้าห้องไหนแล้วมันทำอะไรของมันอยู่หน้าห้อง

“หน้าห้องไหนของมึง”ผมถามออกไปอย่างสงสัยพร้อมกับเดินออกไปดูตรงทางเข้าห้องพักของเราสองคน

“เพิ่งกลับมาถึง กำลังเปิดประตูเนี่ย”แล้วประตูก็เปิดออก ซึ่งทำให้ผมแปลกใจพอสมควรเพราะผมดันเป็นคนจมูกไวเหลือเกินกับกลิ่นแอลกอฮอล์

“ไอ้เชษฐ์...มึงดื่มเบียร์มาเหรอ”กลิ่นที่ผมคุ้นเคยและจำได้ดี เพราะผมก็ดื่มเป็นประจำอยู่แล้ว แต่นี่ไอ้เชษฐ์มันจะบ้าหรือไงกัน พรุ่งนี้จะสอบยังดันไปดื่มเบียร์มาอีก

“กูจะได้ไม่เพี้ยนอย่างที่มึงว่าไง”บ้ามันต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ นี่มันเป็นอะไรของมันหรือเพราะถูกแฟนทิ้งเลยเสียสติไปแล้ว

“มึงจะบ้าเหรอไอ้เชษฐ์ พรุ่งนี้มีสอบแล้วไปดื่มมาทำไม ประสาทหรือเปล่าเนี่ยมึง”ผมอดจะตำหนิมันไม่ได้ แม้พวกเราทั้งกลุ่มจะค่อนข้างดื่มกันบ่อย แต่เวลาจะสอบหรือมีงานที่ต้องรับผิดชอบพวกผมก็ไม่ดื่มกันหรอกนะ แต่นี่ไอ้เชษฐ์มันเกิดบ้าอะไรขึ้นมา

“แค่เบียร์สองกระป๋องเองไม่เป็นไรหรอกน่า แล้วมึงโทรหากูทำไม”คำตอบของมันทำให้ผมคลายกังวลลงได้บ้าง แต่ใจจริงก็ยังอดจะตำหนิมันไม่ได้ แม้จะดื่มเพียงเล็กน้อยแต่มันก็ไมควรเพราะพรุ่งนี้มีสอบ

“ถึงจะดื่มนิดหน่อยก็เหอะ มึงก็น่าจะรู้ว่าพรุ่งนี้สอบก็ไม่ควรดื่ม ตกลงนี่มึงเป็นอะไรมากเปล่าเนี่ย”อดที่จะห่วงมันไม่ได้เหมือนกันนะเนี่ย อย่างน้อยๆเราก็เป็นเพื่อนที่คบกันมานาน นี่ไม่รู้ว่ามันมีปัญหาอะไรหรือเปล่า

“เป็นห่วงกูหรือไง”น้ำเสียงเหมือนจะตัดพ้อราวกับว่ามันคิดว่าจะไม่มีใครสนใจมันเลยอย่างนั้นแหละ

“ก็เราเพื่อนกันนี่นา”ผมพูดด้วยน้ำเสียงที่ให้ฟังดูเป็นมิตรมากที่สุด แต่ไอ้เชษฐ์กลับมีรอยยิ้มหยันอยู่ในที

“กูก็แค่หาแอลกอฮอล์เข้าเส้นเลือดกันเพี้ยนแค่นั้นแหละ ตกลงว่ามึงโทรหากูมีอะไร”แม้จะยังไม่ค่อยเข้าใจมันนักแต่มันก็คงไม่บอกอะไรผมมากไปกว่านี้ และมันคงเอาตัวรอดในการสอบพรุ่งนี้ได้อยู่แล้ว อีกอย่างเบียร์แค่สองกระป๋องคงไม่ถึงกับมันไปสอบไม่ได้หรอก แต่ผมว่าเบียร์สองกระป๋องนี้ทำมันเพี้ยนกว่าเดิมเสียอีก

“ว่าจะถามว่าพอรู้ไหมว่าพรุ่งนี้สอบตรงไหนบ้าง”ผมรีบตอบเมื่อนึกขึ้นได้ว่าตอนนี้ผมควรจะห่วงตัวเองมากกว่าเสียแล้วเพราะเหลือเวลาน้อยเต็มทีที่จะอ่านทำความเข้าใจ ก็แทนที่จะอ่านตั้งแต่หลายวันก่อนดันมาอ่านเอาคืนก่อนสอบแบบนี้มันก็กระชั้นชิดแบบนี้แหละ

“ก็ตอนแรกกูบอกจะติวให้ทำมาเป็นวางฟอร์ม”ไอ้เชษฐ์หันมาแซวผมอย่างไม่ได้จริงจังนัก

“ก็ใครจะไปรู้ว่าเนื้อหาทั้งหมดมันเยอะขนาดนี้”ผมชี้ไปที่กองหนังสือที่ผมค้นออกมากองกะจะนอนหนุนให้มันซึมเข้าไปในหัวจะได้ไม่ต้องอ่าน

“เอาอ่านนี่แล้วกัน”ไอ้เชษฐ์ไปค้นกระดาษมาให้ผม สามแผ่นคงเป็นที่มันสรุปไว้แล้วนั่นเอง

“พรุ่งนี้ข้อสอบมี 3 ข้อ เป็นแบบอัตนัยเขียนบรรยาย อันนี้กูสรุปอันที่น่าจะออกสอบมาแล้ว มึงก็ดูตามนี้พยายามจำ key word ของแต่ละหัวข้อให้ดี ที่เหลือแล้วค่อยไปต่อยอดเอาเอง”แล้วมันก็อธิบายอะไรให้ผมฟังอีกนิดหน่อยก่อนจะให้ผมทำความเข้าใจเอง ไม่ยักรู้มาก่อนว่าไอ้เชษฐ์เตรียมตัวกับการสอบย่อยแบบนี้ดีขนาดนี้

ผ่านไปสามชั่วโมง ตอนนี้เที่ยงคืนพอดีผมก็ทำความเข้าใจกับกระดาษสามแผ่นแล้วก็ดูตัวอย่างโจทย์จากในหนังสือจนเข้าใจถ่องแท้ ถ้าข้อสอบออกมาอย่างที่ไอ้เชษฐ์เก็งมายังไงเสียผมก็ผ่านอยู่แล้ว

“ไปกินโจ๊กที่ตลาดโต้รุ่งกันไหม”หลังจากจดจ่ออยู่กับการอ่านหนังสือเป็นเวลาพอสมควรทำให้ผมสูญเสียพลังงานไปมาก ตอนนี้เลยเริ่มหิวอีกแล้ว กะว่าจะทานมื้อดึกก่อนแล้วค่อยนอน

“ไปสิ”ไอ้เชษฐ์ที่ยังไม่ได้นอนทั้งที่คงอ่านทบทวนทำความเข้าใจเสร็จไปเป็นรอบที่ร้อยแล้วมั้ง มันตอบรับการชวนของผมอย่างง่ายๆ

เวลาไม่กี่นาทีเราทั้งสองก็ถึงตลาดโต้รุ่งที่อยู่ไม่ไกลนัก ผู้คนค่อนข้างบางตาแต่ก็ยังมีอยู่ประปราย

“เดี๋ยวกูเลี้ยงเอง เป็นการขอบคุณที่มึงช่วยให้กูไม่ต้องถ่างตาอ่านสะเปะสะป่ะ”ผมเอ่ยอย่างจริงใจ รู้สึกขอบใจมันจริงๆ นะเนี่ย

“มันต้องเป็นอย่างนั้นอยู่แล้ว เพราะกูไม่ได้เอากระเป๋าตังค์มา”ไอ้เชษฐ์พูดพร้อมกับหัวเราะ แหมเตรียมพร้อมดีจริงๆเลยนะมึง รอเพียงไม่นานโจ๊กที่สั่งก็มาตั้งตรงหน้าส่งกลิ่นหอมยั่วน้ำลายเราสองคน

“เออกูถามหน่อยดิ”หลังจากทานกันเงียบๆ อยู่พักนึงไอ้เชษฐ์ก็ทำลายความเงียบขึ้นมา

“ว่า”ผมตอบกลับสั้นๆ พร้อมกับตักโจ๊กเป่าเข้าปากต่อ

“ตอนนี้มึงไม่เล็งใครไว้เลยเหรอ ปกติเห็นไม่เคยขาดแฟนนาน แต่นี่มึงก็โดนทิ้งมาจะครบอาทิตย์แล้วนิ”แหมเหมือนหลอกด่าผมเลยนะเนี่ย ว่าเป็นคนขาดผู้ชายไม่ได้ยังไงยังงั้นแหละ

“ก็กูต้องมาติดอยู่กับมึงแล้วก็เกมของไอ้การ์ดแบบนี้ กูจะไปมองใครได้ หรือใครเค้าจะมาสนใจกูเพราะตอนนี้ใครๆเค้าคิดว่ากูกับมึงเป็นแฟนกันทั้งนั้น”ก่อนถามนี่มันน่าจะลองคิดเองดุบ้างนะเพราะตัวมันเองยังเพิ่งจะถูกบอกเลิกเลยจากการที่ต้องมาติดอยู่กับผมด้วยเกมนี้

“งั้นถ้ามึงอยากได้แฟนก็คงต้องรอให้กูเมาแล้วปล้ำมึงแล้วละ”ว่าแล้วว่าต้องกลับมาหาเรื่องกวนประสาทผมอีกแน่ๆ

“อย่างมึงสงสัยต้องทั้งดื่มทั้งอาบถึงจะเมา แต่ไม่เป็นไรเพราะกูไม่ได้อยากให้มึงมาปล้ำกู”สงสัยความเพี้ยนของไอ้เชษฐ์คงจะเริ่มหายไปกลับเข้ามาสู่โหมดต่อปากต่อคำกับผมอีกแล้ว

“มึงไม่อยากให้กูปล้ำเพราะมึงจะสมยอมกูใช่ไหมล่ะ”ดูปากมันเถอะครับ

“มึงจะให้กูจ่ายตังค์ให้หรืออยากล้างจานเป็นค่าโจ๊กถ้วยนี้”ต่อปากต่อคำกันอีกพอหอมปากหอมคอ ให้มันเหมือนเดิมหน่อยก่อนจะกลับไปนอนเตรียมตัวตื่นไปสอบในพรุ่งนี้เช้า






แวะมาต่อคร๊าบบบ

หลายๆ คนเริ่มได้กลิ่นแหม่งๆ จากนายเชษฐ์แล้วสินะ 555

กะต้องรอดูว่ามันคืออะไร

สุขสันต์วันหยุดคร๊าบบบ

ไปเที่ยวไหนกันหรือเปล่าวันนี้

« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 24-12-2014 06:21:46 โดย norita_boyV2 »

ออฟไลน์ Freja

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2394
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +145/-4
รู้สุกเหมือนกับว่าการ์ดจะรู้อะไรๆเดี่ยวเพึ่อนสองคนนี้ดีนะ  คนนอกอาจจะเห็นได้ชัดกว่าคนในนะบางที

ออฟไลน์ yowyow

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4198
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +139/-7

ออฟไลน์ eveniing

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 137
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +21/-1
รักกันเถอะ  :z1:

ออฟไลน์ insomniac

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1483
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +111/-3
ดูทรงแล้ว เกรงว่าจะได้กันเร็วๆ นี้ ไม่ต้องรอถึง 45 วันหรอก

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด