หัวข้อ: จุดดราม่าของนิยายแบบไหนที่เจ็บปวดและหน่วงจนคุณแทบทำใจรับไม่ได้บ้าง

[AMINOKOONG]

วันนี้มาเปิดอีกกระทู้เพื่อสอบถามความเห็นจากบรรดานักอ่านทั้งหลายว่า
จุดดราม่าของนิยายแบบไหนที่คุณแทบใจทำรับไม่ได้บ้าง


สำหรับเรามีแค่จุดเดียวจริงๆคือดราม่าเรื่องที่พระเอกหรือนายเอกนอกกายนอกใจ
และคนที่ทำมันได้รับการยกโทษแบบง่ายๆอย่างกับปลอกกล้วยเข้าปากซะงั้น
เป็นอะไรที่ไม่ชอบมากๆ อ่านแล้วสะเทือนใจสุดๆหน่วงและจิตตกไปเป็นวัน
ช่วงที่เราเริ่มอ่านนิยาแรกๆตอนที่ยังไม่มีภูมิคุ้มกันและยังไม่ชินนี่จิตตกไปหลายอาทิตย์เลย
แต่พักหลังๆเริ่มมีภูมิคุ้มกันมาบ้างเลยเหลือแค่วันสองวันที่จะมีอาการหน่วงๆในใจเวลานึกถึงเรื่องนั้นๆ
แต่พักหลังๆนี่ถ้าเจอฉากแบบนี้เราจะกดปิดไปเลยไม่อ่านต่อ เว้นเสียแต่ว่าคนแต่งจะมีการบอกล่วงหน้า
ว่าคนที่มันนอกกายนอกใจต้องได้รับบทเรียนที่สาสมแน่นอน เพราะเรามองว่าบางทีการจากตายตอนที่ยังรักกัน
ยังไม่เจ็บปวดเท่าจากเป็นแล้วเห็นอีกคนไปมีความสุขกับคนอื่น

คือบางเรื่องนี่เราชอบมากกกกกกก อ่านแล้วสนุกสุดๆแต่เพราะจุดพีคหรือจุดดราม่าของเรื่องเนี่ยแหละเลยทำให้เรา
ไม่สามารถกลับไปอ่านนิยายเรื่องนั้นซ้ำอีกรอบได้ ขออนุญาตยกตัวอย่าง อย่างเรื่อง Kiss Love เป็นนิยายที่บรรยาย
บรรยากาศตอนที่พระเอก-นายเอกไปเที่ยวได้แบบเห็นภาพและสวยงามมาก ภาษาดีไหลลื่น มีกลิ่นอายความสุขมาตลอด
พระเอกก็เหมือนจะแสนดี รักนายเอกมาก ครอบครัวทั้งสองฝ่ายก็ไม่ได้กีดกัน ถือเป็นเรื่องที่อบอุ่นอีกเรื่อง
พระเอกทุ่มทุนขนาดซื้อร้านเบเกอร์รี่(ถ้าจำไม่ผิดนะ)ราคาเป็นสิบกว่าล้านให้นายเอกโดยเป็นชื่อของนายเอกเลยด้วย
แต่พอแฟนเก่าพระเอกกลับมาเท่านั้นแหละ ดันไปเอากันเฉยเลยแล้วลืมนายเอกไปเลยอ่ะ
คืออยู่ๆก็แจกมาม่าแบบไม่มีปี่มีขลุ่ยให้คนอ่านได้ตั้งตัวซะงั้น คือมันเจ็บปวดและทำร้ายคนอ่านมากอ่ะ
น่าจะบอกหรือใบ้ให้ก่อนก็ยังดีเราจะได้ไม่อ่าน คืออารมณ์แบบนี่หรือคือมึงบอกว่ารักนายเอกมาก
แต่พอชะนีกลับมาอ่อยก็เอากันซะ แถมมีสติและไม่ได้โดนวางยาอะไรด้วย
ไม่แน่ใจว่าเจอครั้งแรกที่นางกลับมาจากนอกรึเปล่าแล้วนางมาหาพระเอกที่คอนโดเลยได้กัน
ซี่งนายเอกมาแอบเห็นแล้วนั่งร้องไห้รอข้างนอกห้องยันเช้าและพอได้กันก็ไม่ได้บอกเลิก
หรือทำอะไรกับนายเอกให้ชัดเจนด้วยนะ หายไปเฉยๆเลยไอ้เวง คือแต่งพระเอกเหี้ยเราไม่ว่านะ
แต่ช่วยให้บทเรียนได้รับผลจากการกระทำของมันให้มันได้เจ็บปวดบ้างก็ยังดี แต่นี่ไม่มีเลย
คือเรามองว่ามัน ปญอ. มากนะไม่สมเหตุสมผล ไม่มีที่มาที่ไปอะไรเลยที่พอจะให้คนอ่านได้ทำใจ
นายเอกก็น่าสงสารแล้วยอมบอกเลิกเอง แต่พระเอกก็เหี้ย ยังไปหานายเอกแล้วยังไปปล้ำนายเอกที่ร้านอีก
คืออยากรู้ว่าคุณมึงจะมาหานายเอกหาสวรรค์วิมารอะไร(แค่นึกถึงก็ปรี๊ดอยากกระโดดถีบมันเลยล่ะ)
แล้วพอมันคิดได้ไปขอคืนดี(แบบบังคับ)นายเอกก็ยอมง่ายๆซะงั้น คือเป็นอะไรที่ขัดใจมาก
ถ้านายเอกไม่ยอมง่ายๆดัดสันดารมันซะบ้างยังจะพอทำใจ แต่นี่คือแบบ ฮึ่ยส์!! ไม่อยากจะพูด
แต่ที่ฮาแบบไร้สาระและเหตุผลยิ่งกว่าก็คือชะนีนางนั้นดันไปได้กับพี่น้องฝาแฝดของพระเอกอีกคน
ทั้งที่ก่อนหน้านั้นฝาแฝดพระเอกมันยังพากัยรุมแย่งจีบนายเอกอยู่เลย ส่วนนางก็ยังรักพระเอกอยู่
แล้วทำไมพอคิดจะมาสร้างความร้าวฉานก็มา พอคิดจะตัดใจเดินจากไปก็ไปไวซะอย่างกับผีหายตัวได้
คือแบบเราว่ามันเลอะเทอะและมั่วไปป่ะ เหมือนแค่แต่งๆมาไม่รู้จะทำไงเลยกำจัดแบบนี้ไปซะงั้น
และหลังจากนั้นเราก็ไม่มีคำว่าฟินให้กับพระเอกนายเอกของเรื่องอีกเลยจนจบ
แม้จะหวานชื่นมื่นกันขนาดไหนมันก็ขมอยู่ดีสำหรับเราเหมือนอ่านต่อแค่พอให้รู้ว่าจะเป็นไงต่อ
และจะจบอย่างไรแค่นั้น เพราะมันไม่อินกับความหวานหรือความสุข ไปกับคู่หลักอีกเลย
เพราะภาพช่วงดราม่ามันยังตามหลอกหลอนตลอด แม้แต่ตอนนี้พอนึกถึงทีไรยังเกิดอาการหน่วงๆอยู่เลย
ที่จริงเรื่องนี้เป็นเรื่องที่เกือบจะเป็นนิยายที่ประทับใจที่สุดของเราเลยนะด้วยองค์ประกอบหลายๆย่างมันลงตัวสมบูรณ์มาก
แต่เพราะดราม่าจุดนี้จุดเดียวนิยายเรื่องนี้เลยกลายเป็นนิยายต้องห้ามที่เราไม่กล้ากลับไปอ่านอีกเลย
ทั้งๆที่ส่วนอื่นๆของเรื่องมันสวยงาม และน่าจดจำมากๆแต่พอเรานึกถึงเรื่องนี้ทีไรเราต้องคิดถึงฉากดราม่าพาให้หน่วงจิตทุกที

หรืออย่างเรื่อง Hello Baby คนดีของมาม๊า จุดดราม่าที่รับไม่ได้เลยคือ พระเอกมันไปมีอะไรกับคนอื่น
แต่มันยังไม่เจ็บปวดเท่าคนที่มันไปมีอะไรด้วยก้คือคนที่มันเคยพยายามจะฆ่าลูกฆ่าเมียตัวเอง
คือแบบเสียความรู้สึกมากๆๆๆๆ แล้วนายเอกก็ยอมยกโทษให้ง่ายๆอีกล่ะ
คือทั้งสองเรื่องที่ยกตัวอย่างไปถ้าสมมติอีพระเอกมันเลวมันเจ้าชู้มันร่านมาก่อนเรายังจะพอทำใจได้บ้าง
คือถึงจะหน่วงแต่ก็คงไม่เท่านี้ แต่เพราะพระเอกมันก็ดีแสนดีไง
แล้วพอมาดีแตกเลยเจ็บปวดแทนนายเอกมาก จำได้ว่าทั้งสองเรื่องนี้
ทำเราหน่วงและจิตตกเป็นเดือนจนคนรอบข้างสังเกตุได้จนเข้ามาถามว่าเป็นอะไรรึเปล่า
คือบางทีนั่งๆอยู่ก็เหม่อแบบซึมเศร้าไปเลย อาจจะดูเวอร์แต่คือเรื่องจริงอ่ะ เราเข้าใจคนจิตหลุดหรือสติขาดผึงเลยนะ
คือแบบเวลาเรามีเรื่องอะไรร้ายแรงเกินจะรับไหวอาการคงปะมาณนี้ อาจจะเพราะเราอารมณ์อ่อนไหวด้วยมั้ง
และคงเป็นเพราะนิยายเรื่องแรกๆที่เราอ่านแล้วเจอดราม่าแบบนี้เลยอาการหนักมากช่วงนั้นต้องกินยาคลายเครียดเพื่อให้หลับ
และคงเพราะพระเอกทั้งสองคนได้รับการอภัยอย่างง่ายดายจนเกินไปจนบางทีเราก็เพลียแทน
แต่ทุกวันนี้ก็ดีขึ้นแล้วอย่างมากก็ไม่เกินสองวันก็สลัดทิ้งออกจากหัวได้
คงเพราะเริ่มมีภูมิคุ้มกันมาจากหลายๆเรื่องจิตเลยแข็งขึ้น สามารถเข้าใจว่านั่นมันคือนิยายไม่ใช่ตัวเราๆต้องแยกแยะ
และเพราะสองเรื่องนี้แหละเราถึงรู้ตัวว่าเกลียดตัวละครที่นอกกายนอกใจแบบสุดๆจนเกิดอาการแอนตี้ตัวละครนั้นๆไปเลย
คือแม้มันจะทำตัวดีแค่ไหนเราก็ทำใจรักตัวละครตัวนั้นไม่ลงจริงๆ

แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นไม่ใชว่าสองเรื่องที่เรายกตัวอย่างไม่ดีนะ เป็นงานเขียนที่ดีมากๆ ภาษาสวยงามอ่านเข้าใจง่าย
บางฉากแทบไม่ต้องจินตนาการเลยเพราะคนแต่งถ่ายถอดเป็นตัวหนังสือจนเราเห็นภาพได้เอง
และทำเราอินไปกับตัวละครได้อย่างถึงพริกถึงขิง เพียงแต่จุดดราม่าของทั้งสองเรื่องสำหรับเราๆว่ามันหนักเกินไป
อาจจะด้วยมันมีบางส่วนคล้ายปมในชีวิตของเราที่เจออย่างเรื่องเจ้าชู้นอกกายนอกใจล่ะมั๊งมันเลยทำให้เราอินจัด
จนถึงขั้นรับไม่ได้ ซึ่งเราว่าประสบการณ์ของคนอ่านก็มีส่วนทำให้อินในนิยายได้มากเลยนะ
บางคนอาจจะดราม่าหนักหรือรับไม่ได้ถ้ามีคนตาย บางคนอาจจะไม่ชอบเรื่องตบตี
หรือบางคนอาจจะไม่ชอบเรื่องเหล้าหรือการพนันก็ได้ แต่ยังไงเราก็คงต้องทำใจยอมรับ
และเคารพการตัดสินใจของคนแต่งล่ะนะครับ ใครใคร่อ่านต่อก็อ่านใครไม่ไหวจริงๆก็หยุด


ปล.แล้วคุณล่ะมีจุดดราม่าของนิยายเรื่องไหนที่คุณรับไม่ได้บ้าง มาร่วมแชร์ประสบการณ์กันครับ

[kinjikung]

จะบอกว่าเคยอ่านเรื่องนี้เหมือนกันยังจำฉากดราม่าได้อยู่เลย พระเอกทำอย่างนี้ได้ไง T_____T
แต่ฉากดราม่าที่ไม่ชอบอีกอย่างคือ เมื่อถึงฉากเข้าใจผิดแล้วพระเอกหรือนายเอกไม่ยอมอธิบายเอาแต่เงียบมโนไปว่า การอธิบายคือการแก้ตัว แล้วก็เงียบ ๆ พอใครซักฝ่ายพูดจาคาดคั้นก็จะประชดประชันออกมา ทำให้กลายเป็นทะเลาะกันใหญ่โตประชดประชันกันจนออกทะเลกันเลยทีเดียว อ่านไปคิดไปจะเงียบทำไมพูดไปเถอะไม่เชื่อก็ไม่ต้องเชื่อ เดี๋ยวซักพักฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งคิดได้ก็มาขอโทษเองแหล่ะแล้วค่อยเอาคืน 55+

[Autonomyz]

มีใครคนใดคนนึงตาย....คือมันใจร้ายมาก
กับการฆ่าตัวละครหนึ่งคนที่เค้าเขียนมาเอง ทำให้เรารัก แล้วก็ทำให้เค้าตาย
 

[ที่ปรึกษาไอทีขั้นต้น]

พี่งจะโดนมาตะกี้เลย
 
ตัวเอกอยู่ดีๆก็ตายซะงั้น แบบว่าทำไมคนเขียนทำร้ายจิตใจคนอ่านได้ขนาดนี้
ตายไม่พอ  ยังเขียนต่อให้เมาไปเอากับน้องชายของคนที่ตายอีก
 
อยากฆ่าคนเขียน

อีกจุดหนึ่งคงคล้ายๆ จขกท
การนอกใจแบบไม่มีปี่มีขลุ่ย แล้วนายเอกเข้มแข็งต่อสู้
มีเหตุมีผลพัฒนาการถึงความเป็นไปจะไม่ว่าเลย
ไม่ใช่คนเขียนอยากเขียนอะไรก็เขียนตามใจฉัน

อ่านแล้วขัดใจมากๆแทนที่จะเกลียดพระเอก เกลียดนางเอกที่โง่มากกว่า

 
บางทีก็อยากจะเม้นต์ในนิยายนะ แต่กลัวคนเขียนรับไม่ได้
โดนด่าเอา
5555

[Infinity 888]

เห็นด้วยกับ จขกท เลยค่ะ

เรื่อง kisslove เนี่ย ที่สำคัญคือ ดันเสียเงินไปซื้อหนังสือ ซึ่งโอนไปก่อนที่จะถึงตอนที่ว่า

ทุกวันนี้ ตั้งแต่ได้หนังสือมา ยังไม่เคยเปิดอ่าน และยังอ่านไม่จบ ตั้งแต่การนอกใจแบบไร้สาระนั่นแหล่ะ

เสียดายเงินสุดๆ ใครอยากได้ติดต่อมาได้นะ ขายทิ้งแบบถูกๆเลยค่ะ

- นอกจากนี้ ดราม่า ที่เกลียดเลย ทำให้หยุดอ่านคือ

  1.นายเอกบริสุทธิ์มาตลอดพระเอกก็ถนอมแบบรอวลา แต่เพราะเหตุจำเป็นทำให้ต้องไปค้างกับคนอื่น และโดนยาปลุกเซ็กส์
 
  เสร็จคนอื่นแบบมีอารมณ์ร่วมด้วยซะงั้น เกลียดดดดดดดดดดเลยแบบนี้

  2.นายเอก ไปสัญญาว่าจะตอบแทนด้วยร่างกายกับคนที่มีบุญคุณด้วย แล้วก็ไปนอนให้เค้าเอา ทั้งที่เค้าก็บอกว่า ตอบแทนด้วย

  วิธีอื่นก็ได้ แต่นี่ไม่ยอมไง ประมาณอยากโดน ภาวะต้องโดนให้ได้ประมาณนั้น 5555

เนี่ย แหล่ะ พวกดราม่า แนวเพศ แนวข่มขืน พวกเนี้ยแหล่ะ ไม่ชอบเลย แต่ที่แบบไปช่วยทันนี่โอเคนะถือว่าไม่ม่า

[yaing]

ตัวเอกของเรื่อง"ตาย"ค่ะ   คือถ้ามีเกริ่นว่าป่วยหรือเหตุที่ต้องตายตั้งแต่แรกอ่ะ  รับได้

แต่แบบอ่านมาจนเกินครึ่งเรื่อง ดูเป็นรักใสๆแบ๊วๆ แล้วก็ตายตอนจบแบบงงๆ  ทำให้สงสัยว่าตัวละครจำเป็นต้องตายด้วยหรอ?  ดราม่าเพื่อ? 

ปล. อ่านจบถึงกับอุทานว่า เ_ี้ย!!!   มันหงุดหงิดจิงๆนะ  ถ้าไม่ได้วางแผนจะดราม่า อย่าทำกับคนอ่านแบบนี้ TwT

[❣☾月亮☽❣]

    โห แต่ละท่านโดนมาแต่ละแบบ หนักๆทั้งนั้น  โอ๋ๆนะ

คนเขียนบางคนใจร้ายมากเลยเนอะ  ดีนะที่ยังไม่เคยเจอเพราะถ้าเห็นเค้าลางว่าดราม่าหนักจะรีบหนี. ไม่กล้าพอจริงๆอะ กลัวนอยด์จนนอนไม่หลับ

[jing_sng]

1.นอกกายนอกใจคือแบบรักกันแทบตายที่เผลอไปมีอะไรกะคนอื่น หรือล่าสุดเจอมาอยากลองศึกษาคนอื่นดูเพราะเค้าชอบอะไรเหมือนฉัน อ้าวเอ้ยผัวที่นอนด้วยกันทุกวันนั่นล่ะ แม้ว่าคนเขียนจะหาเหตุผลมารองรับดีแต่อิชั้นเกลียดการนอกกายนอกใจไง แถมเป็นทั้งคู่หลักคู่รอง พระเอกบอกก็ไม่เชื่อว่าเพื่อนเอ็งน่ะจะกินเอ็งแกล้งโง่ซะงั้น อิชั้นเพลีย
2.เป็นเกย์ืกันทั้งบ้าน เอ่อ..น้องค่ะจะไม่ให้ตระกูลเค้ามีลูกหลานไว้ให้ปู่ย่าชื่นใจบ้างเหรอ ความเป็นจริงน่ะรู้จักไหม
3.อ่านไปอ่านมาดราม่าไม่ตั้งตัวเหมือนเดินอยู่ในสวนดอกไม้แล้วรถสิบล้อวิ่งแหกโค้งมาชน ปูทางให้มันสวยๆ มีเหตุมีผลหน่อย เหมืนพวกนี้พยายามดราม่า
4.เรื่องที่อ่านแล้วรู้เลยเด็กน้อยเขียน ถามว่ารู้ได้ไง อ่านมากๆ มีชีวิตมานานจะรู้ได้เองโดยอัตโนมัติ
ปล.ข้อ2,4เหมือนไม่เกี่ยวกับดราม่า แต่ว่ามันเยอะจริง

[ciaiwpot]

วันนี้มาเปิดอีกกระทู้เพื่อสอบถามความเห็นจากบรรดานักอ่านทั้งหลายว่า
จุดดราม่าของนิยายแบบไหนที่คุณแทบใจทำรับไม่ได้บ้าง


สำหรับเรามีแค่จุดเดียวจริงๆคือดราม่าเรื่องที่พระเอกหรือนายเอกนอกกายนอกใจ
และคนที่ทำมันได้รับการยกโทษแบบง่ายๆอย่างกับปลอกกล้วยเข้าปากซะงั้น
เป็นอะไรที่ไม่ชอบมากๆ อ่านแล้วสะเทือนใจสุดๆหน่วงและจิตตกไปเป็นวัน


ช่วงที่เราเริ่มอ่านนิยาแรกๆตอนที่ยังไม่มีภูมิคุ้มกันและยังไม่ชินนี่จิตตกไปหลายอาทิตย์เลย
แต่พักหลังๆเริ่มมีภูมิคุ้มกันมาบ้างเลยเหลือแค่วันสองวันที่จะมีอาการหน่วงๆในใจเวลานึกถึงเรื่องนั้นๆ
แต่พักหลังๆนี่ถ้าเจอฉากแบบนี้เราจะกดปิดไปเลยไม่อ่านต่อ เว้นเสียแต่ว่าคนแต่งจะมีการบอกล่วงหน้า
ว่าคนที่มันนอกกายนอกใจต้องได้รับบทเรียนที่สาสมแน่นอน เพราะเรามองว่าบางทีการจากตายตอนที่ยังรักกัน
ยังไม่เจ็บปวดเท่าจากเป็นแล้วเห็นอีกคนไปมีความสุขกับคนอื่น

คือบางเรื่องนี่เราชอบมากกกกกกก อ่านแล้วสนุกสุดๆแต่เพราะจุดพีคหรือจุดดราม่าของเรื่องเนี่ยแหละเลยทำให้เรา
ไม่สามารถกลับไปอ่านนิยายเรื่องนั้นซ้ำอีกรอบได้ ขออนุญาตยกตัวอย่าง อย่างเรื่อง Kiss Love เป็นนิยายที่บรรยาย
บรรยากาศตอนที่พระเอก-นายเอกไปเที่ยวได้แบบเห็นภาพและสวยงามมาก ภาษาดีไหลลื่น มีกลิ่นอายความสุขมาตลอด
พระเอกก็เหมือนจะแสนดี รักนายเอกมาก ครอบครัวทั้งสองฝ่ายก็ไม่ได้กีดกัน ถือเป็นเรื่องที่อบอุ่นอีกเรื่อง
พระเอกทุ่มทุนขนาดซื้อร้านเบเกอร์รี่(ถ้าจำไม่ผิดนะ)ราคาเป็นสิบกว่าล้านให้นายเอกโดยเป็นชื่อของนายเอกเลยด้วย
แต่พอแฟนเก่าพระเอกกลับมาเท่านั้นแหละ ดันไปเอากันเฉยเลยแล้วลืมนายเอกไปเลยอ่ะ
คืออยู่ๆก็แจกมาม่าแบบไม่มีปี่มีขลุ่ยให้คนอ่านได้ตั้งตัวซะงั้น คือมันเจ็บปวดและทำร้ายคนอ่านมากอ่ะ
น่าจะบอกหรือใบ้ให้ก่อนก็ยังดีเราจะได้ไม่อ่าน คืออารมณ์แบบนี่หรือคือมึงบอกว่ารักนายเอกมาก
แต่พอชะนีกลับมาอ่อยก็เอากันซะ แถมมีสติและไม่ได้โดนวางยาอะไรด้วย
ไม่แน่ใจว่าเจอครั้งแรกที่นางกลับมาจากนอกรึเปล่าแล้วนางมาหาพระเอกที่คอนโดเลยได้กัน
ซี่งนายเอกมาแอบเห็นแล้วนั่งร้องไห้รอข้างนอกห้องยันเช้าและพอได้กันก็ไม่ได้บอกเลิก
หรือทำอะไรกับนายเอกให้ชัดเจนด้วยนะ หายไปเฉยๆเลยไอ้เวง คือแต่งพระเอกเหี้ยเราไม่ว่านะ
แต่ช่วยให้บทเรียนได้รับผลจากการกระทำของมันให้มันได้เจ็บปวดบ้างก็ยังดี แต่นี่ไม่มีเลย
คือเรามองว่ามัน ปญอ. มากนะไม่สมเหตุสมผล ไม่มีที่มาที่ไปอะไรเลยที่พอจะให้คนอ่านได้ทำใจ
นายเอกก็น่าสงสารแล้วยอมบอกเลิกเอง แต่พระเอกก็เหี้ย ยังไปหานายเอกแล้วยังไปปล้ำนายเอกที่ร้านอีก
คืออยากรู้ว่าคุณมึงจะมาหานายเอกหาสวรรค์วิมารอะไร(แค่นึกถึงก็ปรี๊ดอยากกระโดดถีบมันเลยล่ะ)
แล้วพอมันคิดได้ไปขอคืนดี(แบบบังคับ)นายเอกก็ยอมง่ายๆซะงั้น คือเป็นอะไรที่ขัดใจมาก
ถ้านายเอกไม่ยอมง่ายๆดัดสันดารมันซะบ้างยังจะพอทำใจ แต่นี่คือแบบ ฮึ่ยส์!! ไม่อยากจะพูด
และหลังจากนั้นเราก็ไม่มีคำว่าฟินให้กับพระเอกนายเอกของเรื่องเลยจนจบแม้จะหวานขนาดไหนมันก็ขมอยู่ดีสำหรับเรา
เหมือนอ่านต่อแค่พอให้รู้ว่าจะเป็นไงต่อและจะจบอย่างไรแค่นั้น เพราะมันไม่อินกับความหวานหรือความสุข
ไปกับคู่หลักอีกเลย เพราะภาพช่วงดราม่ามันยังตามหลอกหลอนตลอด แม้แต่ตอนนี้พอนึกถึงทีไรยังเกิดอาการหน่วงๆอยู่เลย
เป็นเรื่องที่เกือบจะเป็นนิยายประทับใจที่สุดของเราเลยนะด้วยองค์ประกอบหลายๆย่างมันลงตัวสมบูรณ์มาก
แต่เพราะดราม่าจุดนี้จุดเดียวนิยายเรื่องนี้เลยกลายเป็นนิยายต้องห้ามที่เราไม่กล้ากลับไปอ่านอีกเลย
ทั้งๆที่ส่วนอื่นๆของเรื่องมันสวยงาม และน่าจดจำมากๆแต่พอเรานึกถึงเรื่องนี้ทีไรเราต้องคิดถึงฉากดราม่าพาให้หน่วงจิตทุกที

หรืออย่างเรื่อง Hello Baby คนดีของมาม๊า จุดดราม่าที่รับไม่ได้เลยคือ พระเอกมันไปมีอะไรกับคนอื่น
แต่มันยังไม่เจ็บปวดเท่าคนที่มันไปมีอะไรด้วยก้คือคนที่มันเคยพยายามจะฆ่าลูกฆ่าเมียตัวเอง
คือแบบเสียความรู้สึกมากๆๆๆๆ แล้วนายเอกก็ยอมยกโทษให้ง่ายๆอีกล่ะ
คือทั้งสองเรื่องที่ยกตัวอย่างไปถ้าสมมติอีพระเอกมันเลวมันเจ้าชู้มันร่านมาก่อนเรายังจะพอทำใจได้บ้าง
คือถึงจะหน่วงแต่ก็คงไม่เท่านี้ แต่เพราะพระเอกมันก็ดีแสนดีไง
แล้วพอมาดีแตกเลยเจ็บปวดแทนนายเอกมาก จำได้ว่าทั้งสองเรื่องนี้
ทำเราหน่วงและจิตตกเป็นเดือนจนคนรอบข้างสังเกตุได้จนเข้ามาถามว่าเป็นอะไรรึเปล่า
คือบางทีนั่งๆอยู่ก็เหม่อแบบซึมเศร้าไปเลย อาจจะดูเวอร์แต่คือเรื่องจริงอ่ะ เราเข้าใจคนจิตหลุดหรือสติขาดผึงเลยนะ
คือแบบเวลาเรามีเรื่องอะไรร้ายแรงเกินจะรับไหวอาการคงปะมาณนี้ อาจจะเพราะเราอารมณ์อ่อนไหวด้วยมั้ง
และคงเป็นเพราะนิยายเรื่องแรกๆที่เราอ่านแล้วเจอดราม่าแบบนี้เลยอาการหนักมากช่วงนั้นต้องกินยาคลายเครียดเพื่อให้หลับ
และคงเพราะพระเอกทั้งสองคนได้รับการอภัยอย่างง่ายดายจนเกินไปจนบางทีเราก็เพลียแทน
แต่ทุกวันนี้ก็ดีขึ้นแล้วอย่างมากก็ไม่เกินสองวันก็สลัดทิ้งออกจากหัวได้
คงเพราะเริ่มมีภูมิคุ้มกันมาจากหลายๆเรื่องจิตเลยแข็งขึ้น สามารถเข้าใจว่านั่นมันคือนิยายไม่ใช่ตัวเราๆต้องแยกแยะ
และเพราะสองเรื่องนี้แหละเราถึงรู้ตัวว่าเกลียดตัวละครที่นอกกายนอกใจแบบสุดๆจนเกิดอาการแอนตี้ตัวละครนั้นๆไปเลย
คือแม้มันจะทำตัวดีแค่ไหนเราก็ทำใจรักตัวละครตัวนั้นไม่ลงจริงๆ

แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นไม่ใชว่าสองเรื่องที่เรายกตัวอย่างไม่ดีนะ เป็นงานเขียนที่ดีมากๆ ภาษาสวยงามอ่านเข้าใจง่าย
บางฉากแทบไม่ต้องจินตนาการเลยเพราะคนแต่งถ่ายถอดเป็นตัวหนังสือจนเราเห็นภาพได้เอง
และทำเราอินไปกับตัวละครได้อย่างถึงพริกถึงขิง เพียงแต่จุดดราม่าของทั้งสองเรื่องสำหรับเราๆว่ามันหนักเกินไป
อาจจะด้วยมันมีบางส่วนคล้ายปมในชีวิตของเราที่เจออย่างเรื่องเจ้าชู้นอกกายนอกใจล่ะมั๊งมันเลยทำให้เราอินจัด
จนถึงขั้นรับไม่ได้ ซึ่งเราว่าประสบการณ์ของคนอ่านก็มีส่วนทำให้อินในนิยายได้มากเลยนะ
บางคนอาจจะดราม่าหนักหรือรับไม่ได้ถ้ามีคนตาย บางคนอาจจะไม่ชอบเรื่องตบตี
หรือบางคนอาจจะไม่ชอบเรื่องเหล้าหรือการพนันก็ได้


ปล.แล้วคุณล่ะมีจุดดราม่าของนิยายเรื่องไหนที่คุณรับไม่ได้บ้าง มาร่วมแชร์ประสบการณ์กันครับ

เห็นด้วยอย่างแรงค่ะ
คือแบบถ้าฉันเป็นนายเอกนะ
ฉันจะ
 
 
 
 
แล้วคือแบบนายเอกแบบ
ขัดใจมากกกกกกกกกกกก
หลายเรื่องมากกกกกที่อ่านไม่จบคือถ้ามีเรื่องแบบนี้เข้ามาจะเลิกอ่านเหมือนกันค่ะ
(อารมณ์ส่วนตัวล้วนๆ)
คือไม่ไหวอ่ะ
ขัดใจเจ๊

อีพระเอกนอกใจยังไงก็ชัง ให้อภัยและก็รักกกกก

แล้วก็แบบพระเอกมีอะไรกับเพื่อนนายเอกยังงี้โหสุดๆ(เพิ่มเต่มจากคุณAMINOKOONGนะค่ะ)

[Jadd]

จากเรื่อง kiss love. เหมือนกันค่ะ อ่านไปเจอตอนที่แฟนเก่ากลับมาแล้วพระเอกทิ้งนายเอกไป  ทั้งที่ก่อนหน้านั้นรักแทบตาย  ยังไม่ได้อ่านต่ออีกเลย(ขนาดซื้อหนังสือมาแล้วนะค่ะ) ทำใจไม่ได้ ถ้ารู้ว่าจะเป็นอย่างนี้คงคิดก่อนซื้อ 

[lollita]

-ฉากที่พระเอกแลกลิ้นกับใครก็ตา มที่ที่คนอื่นๆสามารถผ่านมาเห็นได้ตลอด หรือไม่ก็ฉากที่พระเอกแลกลิ้นกับคนอื่น ดูดปากอย่างเมามัน อุบาทว์  ดูดปากคนอื่นแล้วมาดูดปากนายเอก รับไม่ได้น่ะคะ ดาวไม่อยากอ่านต่อแล้ว
-พระเอกรู้แก่ใจว่าถ้าทำลงไปจะเป็นการทำร้ายนายเอก แต่ก็ดันทุรังทำมัน แล้วก็ซึมกะทือเวลาเห็นนายเอกปวดร้าว พอนายเอกไม่มาเจอหน้า ก็ไม่พยายามเข้าไปเยียวยา ไม่มีแม้แต่คำพูดดีๆทำตัวแบบก็ไม่รู้สินะ (คือทางฟากนายเอกนี่กำลังแดดิ้น)บางรายทำเหมือนไม่มีไรเกิดขึ้น ดำเนินชีวิตประจำวันตามปกติ เฮ้ยงง นี่มันนิยายรักรึเปล่าคะ ถ้าเป็นสถานการณ์ที่ทำให้นายเอกเข้าใจผิด ก็ไม่ตามไปแก้ความเข้าใจ คือพี่เค้าเองก็ เจ็บปวดอยู่เล็กน้อยเเหละ และก็ปล่อยมันไปอย่างที่เปนแบบปลงๆนี่ขนาดรักนะปลงได้เร็วเวอร์ แปลกทำไมไม่ไปบวชคะ จะได้ช่วยสืบทอดศาสนา พ่อแม่ก็จะได้เกาะชายผ้าเหลืองขึ้นสวรรค์อีกด้วย
-พระเอกทำตัวไม่เคลียร์ ตลอดทางที่รักนายเอกแต่ก็แอบโหยหาลืมใครบางคนไม่ลง พอได้เจอคนๆนั้นในใจพระเอกก็ยอกแสยง ยิ่งมาเฉลยกลางเรื่องนี่แหม๊  ที่ผ่านมาการกระทำกับนายเอกคือระ คุณสวมเขาให้ดาวนี่หว่า ดาวนึกว่าคุณรักนายเอกคนเดียวซะอีก โด่ อุตส่าห์อิน  หรือไม่ก็มีแฟนอยู่แล้วแต่แอบแฟนมาชอบนายเอก อะเครเราก็อ่านต่อ พอถึงเวลาต้องเลือกระหว่างนายเอกกับแฟน พี่ทั่นก็เกิดดราม่าเสียดายอาลัยอาวรณ์แฟนซะงั้น ดาวนอยน์นะ  อ้าว ถ้ารักอเฟนแล้วทรยศเขาทำไมทีแรก ถ้ารักเเฟนเล้วแบ่งปันใจให้นายเอกทำไม ถ้ารักแล้วดึงนายเอกเข้าไปในวังวนทำไม ไม่แคร์ใช่มั๊ยถ้าเเฟนจะเจ็บปวด ก็ถ้ารักก็กลับไปอยู่กะเขาเหมือนเดิมสิ ไม่ได้หรอกนะเพราะรักนายเอกเหมือนกัน ก็เลยทิ้งเขา นี่ขนาดรักนะยังทิ้งลง ถ้าวันนึงไปเจอคนอื่นแล้วรักขึ้นมาไม่ทิ้งนายเอกเหรอ ยิ่งเป็นคนหลายใจอยู่ เสียดายเวลาที่เราอยู่ด้วยกันมากับนิยายเรื่องนี้ ลาก่อน
-งอนนายเอกแล้วไปมีไรกะคนอื่น ทำตัวแบบเดียวกะก่อนเจอนายเอก คือก่อนปิ๊งปั๊งกะนายเอกพี่เค้าเคยเป็นติ่ง
หอยเรียกว่าเป็นแฟนพันธ์แท้หอยมาก่อน พอกะนายเอกท่าไม่ดี พี่ทั่นก้อกลับไปซุกหอย  ออกเเนวประชดแบบเด็กๆน่ะ กรูไม่สนเมิงหรอก แต่การกระทำกับมันสมองนี่ไม่เด็กแล้วนะ ประชดอีท่าใหนไม่รุ ได้กำไรไปเต็มๆ

[saranya]

โอ๊วทุกท่านดราม่ามากคะ   

เราแปลกที่สุดแล้วอะ ถ้าพูดถึงดราม่า  เห้นด้วยกับจขกนะคะ ไม่ชอบอะไรที่พระเอกหรือนายเองนอกกายนอกใจ

ไม่ชอบคนเจ้าชู้อะ ก่อนเปนแฟนจะมีอะไรกับใครก็ได้นะ แต่ พอได้กันแล้วอย่าไปมีใครอืนได้ปะ ไม่ชอบอะ มันเหมือนหักหลังกัน

มันก็ไม่เชิงเปนเรื่องดราม่าอะนะ ชอบเรื่องดราม่านะคะ ใครตายจัดมา แต่มีแค่เรื่องที่ไม่ชอบที่รับไม่ได้..

ปกติไม่ชอบอ่านนายเอกเจ้าชู้ แรดอยู่แล้ว เพราะเบื่อมาก เบื่อนายเอกแบบมุ้งมิ้ง แล้วก็แรกๆนายเอกแมนอยู่ดีๆ ไปมาๆสาวแตกเฉยเลย- - แบบนี้ก็ไม่ชอบ เบื่อมากอะ (ตกลงเราจะอ่านเรื่องไหนได้บ้างฟร้าา)

 แล้วที่ไม่ชอบอีกอย่างก้คือ นายเอกหรือพระเอก เก่งทุกเรื่อง พอมีมือที่3มา แม่งโง่วะ ลังเลเฉยอะ  มันเลือกยากมากเลยหรอวะ ไม่พูดไม่คุยกัน ทะเลาะกันเรื่อง ปยอ.      (ส่วนใหญ่จะเจอแต่นายเอง)  เบื่อมากกกก เห็นแล้วอยากไปตบเลย     เข้าใจนะคะว่ามันเปนจุดขาย แต่อยากให้ แต่งแบบให้นางเอกหรือพระเองอย่าโง่ได้ปะคะ เห็นแล้วมันปวดตับอะคะ  สมัยนี้แล้วอะทันโลกทันเหตการ

อ่านแล้วเซ็ง รมเสียไปเป็นวัน :ling1

ไม่โทษนักเขียนนะคะ แต่โทษที่ตัวเรารับบ่ได้เอง มันคงไม่ใช่แนวอะคะ T^T
ตักปัญหา เจอโง่ ปยอ. ออกทันที่คะ   

[puppyluv]

พี่งจะโดนมาตะกี้เลย
 
ตัวเอกอยู่ดีๆก็ตายซะงั้น แบบว่าทำไมคนเขียนทำร้ายจิตใจคนอ่านได้ขนาดนี้
ตายไม่พอ  ยังเขียนต่อให้เมาไปเอากับน้องชายของคนที่ตายอีก
 
อยากฆ่าคนเขียน
 

แต่เค้าชอบคนน้องแหละ 555

[Celestia]

เรื่องที่รับไม่ได้แบบจริงจัง(?)เลยคือ

อยู่ดี ๆ ก็หนีไปนอนกับคนอื่นซะเฉย ๆ ค่ะ

เฮ้ ไหนรักกันมากมาย พอทะเลาะกันก็หนีไปกกคนอื่น ทิ้งให้อีกคนนั่งร้องไห้นอนไม่ได้กินไม่หลับเหรอยะะะ

อีกอย่างคือ ลังเล ค่ะ

จะรักจะจีบใครช่วยจริงจังหน่อยได้ไหม ไม่ใช่จีบกันหวานแหวว มีคนหน้าตาดีเดินผ่านก็เมินกันซะเฉย ๆ อย่างนั้น แถมบางทีมีควงซ้อนด้วย

OMG!! เดี๊ยนช็อกเลยค่ะ!!

[manutty]

ที่รับไม่ได้ก็เหมือนเม้นท์อื่นๆ แหละ คือ การนอกกายนอกใจกัน ก่อนหน้าไม่เป็นไรให้อภัยได้ แต่ถ้าคบกันแล้วทำ ไม่ว่าจะสาเหตุใด มันรับไม่ได้ คือจะเลิกก็เลิกไปซะ อย่ามาประชดประชันหันก้นหันจู๋ไปถูกับคนอื่น รับบ่ได้    แต่ถ้ามีเหตุผลรองรับแบบเลี่ยงไมไ่ด้จริงๆ คือระวังจนไม่รู้จะระวังยังไง แต่ไม่รอดโดนวิธีสกปรก พอรับได้นะ แต่ต้องเอาคืนให้เจ็บแสบด้วย ไม่ใช่ไปคล้อยตาม ไม่ว่าจะพระหรือนาย ก็เหอะ ถ้าไม่เอาคืนนะ ฮึ่มมมมมม 

[Jploiiz]

เราไม่ชอบนิยายที่นอกใจและนอกกายค่ะ อย่างบางเรื่องที่พระเอกไปนอนกับคนอื่น
บอกเลยว่าจุดๆ นี้ทำเราเสียความรู้สึกกับตัวละครมามากแล้ว 
คือตัวเองค่อนข้างมีอคติกับเรื่องนอกใจนอกกาย
ดราม่าเรื่องพ่อแม่ไม่ยอมรับเราว่ายังดูโอเคกว่าเยอะ คือสมเหตุสมผล
แต่นอกใจนอกกายแบบไม่เมา ไม่อะไรนี่บอกตรงๆ รับไม่ได้ 

ไม่สามารถยกตัวอย่างเรื่องได้เลยค่ะ ๕๕๕๕๕๕๕๕๕
อ่านเยอะจนจำไม่ได้

[กฤษณ์]

ฉากไม่ทำให้ชัดเจนค่ะ..
ล่าสุดนี่เลิกอ่านไปหลายเรื่องแล้ว ไม่ไหวจริงๆ
ฝ่ายหนึ่งก็ไม่ยอมทำอะไรให้ชัดเจน ไปกับคนนั้นคนนี้ ปกปิดหมกเม็ด อีกฝ่ายก็ได้แต่เฝ้ารอคอยจนจะหมดรักก็ยังไม่มีอะไรคืบหน้า
บางเรื่องก็แตะประเด็นที่มันลึกซึ้งเกินไปจนเราทำใจไม่ได้ พลาดพลั้งไปแบบเรายังทำใจให้อภัยไม่ได้... เลิกอ่านซะเลยจะได้ไม่ปวดหัว..
บางเรื่องก็งี่เง่า คิดเองเออเอง ทั้งที่อีกฝ่ายเขาทำให้ขนาดนั้น อุทิศทั้งกายและใจให้ ชัดเจนสุดๆ แต่ยังเอาแต่คิดเอง

 

[mahaki]

นอกกายนอกใจเหมือนกันค่ะ ส่วนใหญ่ที่จะทำให้รับไม่ได้จะมาจากตัวพระเอกเอง มีอยู่เรื่องหนึ่งไม่ได้อ่านตั้งแต่ตอนแรกแต่เริ่มอ่านตอนกลางๆเรื่องเลย (เราชอบเริ่มอ่านแบบนี้ค่ะ ถ้าตอนกลางเรื่ิงไม่สนุกก็ไปอ่านเรื่องอื่น555) พระเอกเมาแล้วก็พลาดไปมีอะไรกับคนอื่นพอนายเอกรู้ก็โกรธไม่ให้เข้าห้อง พระเอกก็ง้ออยู่หน้าห้องตั้งนายก็ยีงไม่ยอมให้เข้าจนพระเอดทนไม่ไหว กลีบไปผับที่เจอกับคนๆนั้นแล้วก็ไปอยู่กินฉันผัวเมียกับคนนั้ยเป็นเดือนๆเลยค่ะ ที่พีคคือพระเอกง้อคืนนั้นแล้วก็ไปคืนนั้นเลยค่ะ! ด้วยเหตุผลที่ว่านายเอกไม่ยอมคุยด้วย คุณพระเธอเพิ่งนอกกายฉันนะจะให้ฉันคุยกับเธอได้อย่างปกติสุขทันทีเลยเหรอ?! สุดท้ายพระเอกก็กลับมาง้อใหม่ไม่กี่วันนายเอกก็ยอมคืนดี แล้วก็หวานกันหยดเลยค่ะหลังจากนั้น คือ...ลืมเรื่องที่พระเอกเคยทำไปแล้ว? อ่านไปแล้วแบบ....เพลีย... โชคดีมากค่ะที่มาอ่านเจอฉากนี้พอดี ภาษาสวยแต่ติดตรงปมนี่แหละ ขยี้ปมนี้ไม่นานนะคะ แต่ขยี้แรงและคิดว่าไม่ค่อยสมเหตุสมผล มาเร็วไปเร็วแต่ทิ้งคำถามไว้ในใจเยอะมากมาย จำชื่อเรื่องได้ติดตาค่ะ

อีกดราม่าหนึ่งคือเรื่องกีดกันจากครอบครัวค่ะ มีได้แต่ไม่ควรเยอะจนเรื่องมันไม่เดินไปไหนค่ะ เราว่าจากที่มันจะขยี้ใจให้คนอ่านเจ็บปวดมันจะทำให้เบื่อซะเปล่าๆ รอให้อัพตอนใหม่เป็นอาทิตย์แต่เรื่องก็วนอยู่แค่ปมนีเป็นเดือนๆก็เพลียเหมือนกันนะคะ เหมือนมันไม่ไปไหนสักที จากที่เคยเอาใจช่วยพระ-นายให้ฝ่าฝันอุปสรรคไปได้ต้องเปลี่ยนเป็นเอาใจช่วยคนเขียนให้คิดพล๊อตใหม่ๆได้ซะทีจะได้ไม่วนอยู่ในอ่างแบบนี้จนไม่รู้จุดจบ และบางเรื่องวนอยู่ปมนี้นานมากๆๆๆๆๆสุดท้ายก็แกปมแบบง่ายๆซะงั้น ด้วยการให้ตัวละครตัวหนึ่งมาพูดว่าควรรักลูกมากกว่าความต้องการของตัวเอ จบ...แล้วจะขยี้เพื่อ? ถ้าจะจบด้วยวิธีง่ายๆแบบนี้

ปล.ทั้งสองประเด็นจะรู้สึกเพลียใจมากกว่าหน่วงใจค่ะ ถ้าหน่วงใจก็คงประมาณว่า ทำไมคนเขียนถึงทำแบบนี้ความสมเหตุสมผลมันอยู่ตรงไหน เข้าใจะนะคะว่าจะให้เหมือนกับที่เราต้องการมันไม่ได้ ไม่อย่างนั้นก็คงจะเขียนเองไปแล้ว แต่ก็ขอเถอะค่ะ ขอให้มันมีที่มาที่ไปและจุดจบแบบที่คนจริงๆเขาจะทำกันที

ปล2. เม้นถูกวัตถุประสงค์ของกระทู้ไหมคะเนี่ย ถ้าไม่ถูกยังไงก็ขออภัยด้วยนะคะ เก็บกดมานานค่ะ 555

[Tsubamae]

จิตตกกับkiss loveและhello baby เหมือนกัน คิดเหมือนคุณอะมิโนเปี้ยบ
แต่เราโชคดีหน่อย ที่ภูมิคุ้มกันเราดีกว่า แต่ถ้าเห็นชื่อเรื่องแว่บเข้าสายตา
ก็ทำให้นึกถึงได้ และจะหน่วงๆทันที จำฉากไหนไม่จำนะ ดันจำแต่ฉากพระ
เอกนอกใจ ไอตอนที่เค้ารักกันหวานชื่น ฉากประทับใจอื่นๆนี้ไม่มีขึ้นมาใน
สมองเลย ส่วนใหญ่แนวดราม่า นอกใจ อ่านแล้วหน่วงๆนี่แนวโปรดเลยนะ
แต่ทีสำคัญมันต้องเอาคืนอีกฝ่ายสาสมด้วย แล้วเรื่องนั้นเราจะอ่านแล้วอ่าน
อีกได้หลายรอบมาก อย่าง มาโปรด, love not set, my best friend ฯลฯ
เรื่อง kiss love เราเสียดายเหมือนกัน ตอนแรกๆทำเราติดมาก แทบไม่กินไม่
นอน แต่พอมาถึงตอนแฟนเก่าจนตอนคืนดีกันง่ายๆแถมพระเอกบังคับอีก
เราโมโหมาก จากเคยอ่านแทบจะทุกตัวอักษรก็อ่านข้ามๆตลอด อ่านไม่จบด้วย
ทั้งที่เอาจริงๆอย่างมาโปรดที่ข่มขืนปลื้ม อย่างฝุ่นที่นอนกับคนอื่นต่อหน้าพอยด์
ยังเลวกว่าพระเอกของkiss love อีก แต่ก็นั่นแหละ แม้คนเขียนจะอธิบายว่านิสัย
ของนายเอกเป็นแบบนี้ แต่คนเราโดนกระทำจนเจ็บขนาดนี้มันจะกลับไปรู้สึก
เหมือนเดิมได้ง่ายๆหรอ ถึงจะพยายามเข้าใจนายเอก แต่พ่อแม่นายเอกล่ะ ที่รัก
ลูกขนาดนั้น พ่อนี่ไปเห็นสภาพนายเอกหลังจากถูกพระเอกปล้ำทั้งๆที่แฟนเก่าพระ
เอกก็อยู่ที่นั่นด้วยซ้ำ พอตอนหลังมาคืนดีกัน คุณพ่อกลับไม่ทำอะไรเลย แค่ต่อย
หมัดเดียวเองมั้ง หลังจากนั้นอะไรๆที่เคยดีเหมือนตอนแรกๆก็ไม่สมเหตุสมผลขึ้นเรื่อยๆ
อย่างที่คุณอะมิโนบอกเป้ะ จริงๆตอนหลังๆ ทำเอาเรารู้สึกเหมือนเปลี่ยนคนแต่งเลยล่ะ
 เหมือนนิยายคนละเรื่องไปเลย และเรื่องนี้ก็เป็นอีกเรื่องที่เราไม่กลับไปอ่านอีก
แต่ก็นะ นิยายแนวหน่วงๆนอกใจ นอกกาย ตัวเอกเจ้าชู้ ถ้าชอบอ่านยังไงก็ เสี่ยงทุกเรื่อง
นะที่จะต้องเจอแบบนี้ ยากนักที่จะเจอแบบถูกจริต 555 แต่เราคนอ่านก็ยังคงจะอ่านต่อไป
และนิยายอีกประเภทที่เราจะไม่แตะต้องเลยคือ. ตัวเอกตาย หรือโศกนาฏกรรม เราเคยได้อ่านอยู่
เรื่อง อาการเหมือนคุณอะมิโนเลย จิตตก ซึมไปเป็นอาทิตย์ และนิยายแนวนี้แหละเป็นจุด
เริ่มที่ทำให้เราต้องอ่านคอมเม้นท์ก่อนอ่านนิยาย และทำให้เราไม่ค่อยอ่านนิยายที่ยังไม่จบ
จะเลือกอ่านเฉพาะเรื่องที่เป็นภาคต่อหรือนิยายของนักเขียนที่ไม่แต่งแนวนี้ คือเรากลัวนิยายแนวนี้ไปเลยอ่ะ

[เจ้าชายหมูตอน]

แนวที่ว่างตัวพระเอกไว้แล้ว ได้กับนายเอกแล้ว
กับยอมให้นายเอกเสียบอ่ะ ถ้าเรื่องไหนเขียนก็ให้บอกไว้เลยว่าพระเอกเป็นโบทไปเลย ไม่ใช้ผลัดกันเสียบ เดียวผัว เดียวเมีย

[Alone_]

อืม ....  แนวที่รู้สึกไม่ชอบอย่างแรงหรือหยุดอ่านเรื่องนั้นไปเลย คือ เรื่องที่พระเอกหรือไม่ก็นายเอก นายกายนอกใจ ...
พวกแนวหลาย P แล้วก็เรื่องที่ตัวเอกของเรื่องตาย
โดยเฉพาะเรื่อง

รักวุ่นวาย ของนายเด็กดื้อ ... (  เป็นนิยายเรื่องเดียวที่ทำให้ผมร้องไห้)
ไม่ใช่ว่าผู้แต่ง แต่งได้ไม่ดีนะคับ ... ผู้แต่งแต่งดีมาก !!! (ก.ไก่ ล้านตัว)
ผมอินกับเรื่องนี้มากไม่ว่าจะกลับไปอ่านเมื่อไหร่ก็ร้องไห้เมื่อนั้น ขนาดผมเป็นคนที่มีภูมิคุ้มกันเกี่ยวกับอารมณ์ หรือเนื้อเรื่องโศกเศร้าที่มากระทบจิตใจนะ แต่เรื่องนี้ขอบอกเลยว่าสุด ๆ เศร้ามาก
 

[tuckky]

เป็นคนไม่ชอบดราม่าทุกรูปแบบ ดราม่านอกกายนอกใจ ดราม่าตาย พ่อแม่ครอบครัวกีดกัน ชีวิตรันทดหดหู่ จะไม่ชอบอ่าน ก็รู้ว่าชีวิตของคนก็ต้องมีดราม่า นิยายที่สมจริงมันต้องมีจุดหักมุม จุดดราม่า แม้แต่นิยายที่บอกว่าโนดราม่าก็ยังมีมาสักแว่บสองแว่บก่อนจบ ส่วนใหญ่จะข้ามค่ะ ไม่อ่าน อ่านแล้วนอยด์ คิดมาก ร้องไห้ ไมเกรนขึ้น เลยเซฟตัวเอง ดีที่สุดสำหรับตัวเองคือจะชอบอ่านคอมเมนต์คนอ่านก่อนว่าเป็นไง ถ้าเม้นต์ออกแนวดราม่าจะข้ามไม่อ่าน บางเรื่องก็คุยกับคนเขียนเลย ซึ่งส่วนใหญ่น่ารักมากจะมีเตือนว่าช่วงนี้ม่ามานะอย่าอ่าน 555 สรุปคือเป็นคนแพ้ดราม่าเข้าขั้น ถ้ารู้ว่ามีจะไม่อ่านคะ

[puppyluv]

...ดีที่สุดสำหรับตัวเองคือจะชอบอ่านคอมเมนต์คนอ่านก่อนว่าเป็นไง ถ้าเม้นต์ออกแนวดราม่าจะข้ามไม่อ่าน...

เหมียนกัล
เห็นเม้นต์กะอีโมน้ำตาพรากๆ ทุบผนังปังๆ ทำนองนี้จะกดบวกและเป็ดให้อย่างเดียว แล้วซุ่มรอฟ้าเปิด

[Wordslinger]

เหมียนกัล
เห็นเม้นต์กะอีโมน้ำตาพรากๆ ทุบผนังปังๆ ทำนองนี้จะกดบวกและเป็ดให้อย่างเดียว แล้วซุ่มรอฟ้าเปิด

เหมือนกันเลยเจ้า อิน้องก็ไม่อ่านดราม่าเจ้า