ก้าวที่สิบ" อ่ะ เอาไปซะ "
พอหลังจากเสร็จกิจเรียบร้อย
มันก็ลุกขึ้นไปหยิบเงินในกระเป๋าตังค์มาให้ผม
ทำเอาผมอึ้ง
มองหน้ามันนิ่ง
"เอ้า มองทำไม เอาไปวิ ถือซะว่าเป็นค่าเสียเวลาแล้วกัน"
มันยังคงยืนยันที่จะยัดเยียดให้ผมเหมือนเคย
"ขอบใจนะ แต่มันจะไม่น้อยไปหน่อยหรอ"
ผมมองเงินในมือมันพร้อมกับพูดเสียงเรียบ
"อย่างน้อยครั้งก่อนมันก็เป็นครั้งแรกของชั้น แล้วตอนนี้ชั้นก็ยังไม่ได้ขายให้ใคร อย่างน้อยนายก็น่าจะมีน้ำใจพอที่จะจ่ายค่าเปิดซิงหน่อยนะ"
ผมพยายามกลั้นน้ำตาอย่างเต็มที่
ถึงแม้จะไม่ได้รักไม่ได้ชอบก็เถอะครับ
แต่มันก็เป็นคนแรกของผม
แล้วผมเองก็ยังอุตส่ารู้สึกดีกับมันแล้วแท้ๆ
ไม่น่าหลงกลมันเลย
"งั้นเพิ่มอีกเท่าไหร่ เกินห้าพันกูไม่จ่าย นี่ก็ถือว่ากูจ่ายมากพอแล้วนะ"
"ห้าพันก็ห้าพันสิ"
ผมพดเสร็จมันก็เดินไปหยิบเงินในกระเป๋า
"นายมีเสื้อให้ใส่ไหม"
ผมกำลังจะลุกไปแต่งตัว
แต่ก็นึกขึ้นได้ว่าผมไม่มีเสื้อผ้าใส่
"มีเดี๋ยวกูไปหยิบให้ ตัวใหญ่หน่อย"
แล้วมันก็เดินไปหยิบเสื้อกับกางเกงมาให้ผม
"เงินอยู่ยนโต๊ะนั่นแหละ หยิบไปห้ามเกิน เดี๋ยวกูอาบน้ำก่อน "
แล้วมันก็เดินเข้าห้องน้ำไป
ผมจึงรีบแต่งตัวเพื่อที่จะได้กลับ
โดยไม่ลืมที่จะหยิบเงินออกไปด้วย
อย่างน้อยก็ถือว่ายังไม่เสียเปล่า
อยู่กินได้อีกครึ่งเดือน
จะไปเสียใจอะไรมากมายล่ะครับ
ทั้งๆที่คิดได้แบบนี้แล้วแท้ๆ
แต่ทำไมน้ำมันถึงไหลออกมาจากตาได้ล่ะ
แล้วมันจะมาไหลอะไรกันตอนนี้เนี่ย
หลายๆคนที่ผมเดินผ่านเขาคงมองผมด้วยสนเท่
ไม่ใช่อะไรหรอกครับ
เขาคงคิดว่าไอ้นี่มันคงบ้า
คนอะไรทั้งหัวเราะทั้งร้องไห้
............................................
...........................................
"อ้าวพี่อิง กลับมาแล้วหรอ"
ไอ้น้องชายผมมันทักด้วยน้ำเสียงงัวเงีย
ขณะที่ผมกำลังล้มตัวลงนอน
"อืม"
"พี่หายไปไหนมา ผมโทรเข้าก็ไม่รับ"
มันถามผมทั้งที่ตามันยังไม่เปิดเลยด้วยซ้ำ
"มีเรื่องที่ร้านนิดหน่อย นอนเถอะ"
ผมไล่ให้มันนอน
ไม่อยากให้มันซักมาก
เดี๋ยวจะพาลบ่อน้ำตาแตกอีก
"พี่อิง ผมรู้นะว่าพี่มีเรื่องปิดผมอยู่"
คราวนี้มันหันหน้ามาพูดตรงๆกับผม
"พี่พร้อมเมื่อไหร่พี่จะบอกแล้วกัน"
ผมพูดตัดบทไป
แกล้งหลับตาให้มันเห็นว่าผมกำลังจะนอน
"พี่อิง"
เสียงมันเรียกอีกครั้ง
"อะไรอีกล่ะ"
ผมแสร้งทำเสียงหงุดหงิดใส่มัน
"ผมขอกอดพี่หน่อยดิ"
มันพูดพร้อมกับหยุดมองหน้าผม
"ผมคิดถึงพ่อกับแม่"
มันพูดออกมาเสียงซึมๆ
ทำเอาน้ำตาผมร่วงทันทีเลยครับ
"พี่ก็คิดถึง ยังไงเราก็มีกันสองพี่น้องนะ แกยังมีพี่ มีเพื่อน"
"ผมรู้ เมื่อคืนผมฝัน พ่อกับแม่บอกให้ผมดูแลพี่ให้ดีๆ"
"แกคิดถึงท่านน่ะสิ เลยฝัน คิดอะไรมาก นอนได้แล้ว"
"พี่อิง .....................ผมดีใจจังที่ได้เป็นน้องพี่"
มันกอดผม
เหมือนลูกโผเข้าหากอดแม่ไม่มีผิด
น้องชายผมเวลาอยู่กับพี่มันก็เป็นแบบนี้แหละครับ
เหมือนเด็กขาดความอบอุ่น
"อืม พี่ก็รักแก รักมากด้วย จำไว้ล่ะ "
ผมพูดกับมัน
ก่อนจะลูบหัวเหมือนเด็ก
จนสุดท้ายเราก็หลับไป
.....................................................
.....................................................
เสียงโทรศัพท์ปลุกผมตื่นขึ้นมาในตอนสายของวันหนึ่ง
"อืม"
ผมรับทั้งที่ยังงัวเงียอยู่
"พี่อิง คืนนี้ไปทำงานไหม "
" หืม เอิงหรอ "
"ก็ใช่นะสิ คิดว่าใคร ตกลงคินนี้พี่ไปทำงานรึเปล่า "
" ไม่หรอก ขี้เกียจ "
เอาล่ะสิครับ
เริ่มแล้วอาการขี้เกียจของผม
ทำงานไม่ถึงเดือน
"อ้าว ผมว่าพี่ไม่ต้องไปทำงานอีกหรอก งานแบบนั้นเสี่ยงจะตาย "
มันบอกผมเสียงระรื่น
"แกมีไรวะเอิง เข้าเรื่องสักทีเหอะ "
"ผมมีข่าวดีจะบอก ผมได้งานทำแล้วนะ อาจารย์เขาเห็นผลงานผม เขาเลยเอางานซ่อมคอมพิวเตอร์มาให้ทำ "
" เออ ดีว่ะ แล้วแกมั่นใจนะว่าจะไม่ทำเครื่องเขาพัง "
ผมแซวมันไปขำๆครับ
เพราะถึงมันจะเรียนปวส.ปีแรก
แต่มันก็เก่งพอตัวเหมือนกัน
นี่ขนาดมันขี้เกียจเรียนนะ
ถ้าขยันหน่อยจะขนาดไหน
ฮ่าๆ ๆ
น้องผม น้องผม
"โหพี่ พูดงี้เดี๋ยวไม่ให้เงินกินหนมนะ "
"ขอโทษครับพี่ค้าบบบ "
" ว่าง่ายๆ จะได้โตเร็วๆ ไอ้น้อง "
" อ้าวๆ ๆ ไอ้นี่ เล่นด้วยหน่อยชักลามปาม แล้วนี่โทรมาบอกแค่นี้ใช่ไหม เดี๋ยวก็เจอกันที่บ้านอยู่แล้วนี่ "
" เออเกือบลืม จะโทรมาชวนพี่ไปฉลองด้วยกันน่ะ "
"งานเข้าแค่นี้ฉลองเลยหรอวะ "
"ไม่ใช่เรื่องผมอย่างเดียวหรอก ฉลงงานหมั้นไอ้เดกับไอ้กิกมันด้วย โอ๊ย ไอ้เหี้ยเด แม่ง ตบหัวกูทำไมวะ "
" ใครใช้ให้มึงปากหมาล่ะ อยากแดกก็บอกเจ็แกไปตรงๆ ดิวะ "
เสียงไอ้เดแว่วมาตามสาย
" เออ กูไม่ล้อก็ได้วะ เห็นแก่ไอ้กิกหรอกนะ แม่งหน้าแดงน่าจับกดชมัด ฮ่าๆ ๆ "
" ไอ้สาดด แค่คิดก็ถึงตายแล้วนะมึง ไอ้นี่ก็เหมือนกัน เขาล้อยังจะนั่งหน้าแดงอยู่ได้ "
เสียงได้เดมันพาลไปถึงไอ้กิกมั้งครับ
" ตกลงไปไหมพี่อิง ไปด้วยกัน นะๆ ๆ "
"เออ ไปก็ไป เดี๋ยวพี่เลี้ยงเอง "
ผมนึกถึงเงินห้าพันที่ได้มาฟรีๆ
แล้วเลยใจปล้ำ
เงินซวยต้องรีบใช้ครับ
"เฮ้ย ไม่ต้องหรอกพี่ "
ไอ้อิงมันค้านครับ
"เหอะน่า นานๆที ไม่งั้นพี่ไม่ไปนะ"
"ก็ได้ งั้นพี่มาหาผมที่วิทยาลัยเลยนะ เพราะร้านที่พวกผมจะไปมันอยู่เลยวิทยาลัยไปอีก ขี้เกียจนั่งกลับไปกลับมา "
"ได้ๆ ๆ เดี๋ยวพี่อาบน้ำแต่งตัวก่อน คงพอดีพวกแกเลิกน่ะแหละ"
"ครับพี่ ยังไงโทรหาผมอีกทีแล้วกัน เดี๋ยวผมไปเรียนก่อน"
แล้วมันก็วางสายไปครับ
ดีเหมือนกัน
ไม่ได้สังสรรค์กับคนอื่นมานานแล้ว
...................................
....................................
" เฮ้ยไอ้เดฟ มึงดูดิวะ ใครมา"
พอผมเดินเข้าวิทยาลัยไอ้เอิง
ก็ได้ยินเสียงหมามันเห่าหอนทันทีเลยครับ
ผมหยุดและหันไปมองก็เจอไอ้เดฟอยู่กับกลุ่มของมันเหมือนเดิม
ที่กำลังเดินสวนกัน
แต่ผมไม่ทันได้มอง
"ว่าไงมาหาไอ้เดฟหรอ"
ไอ้คนเดิมมันยังตอแยไม่เลิก
"เปล่า มาหาน้อง ขอตัวก่อนนะ"
ผมพูดขอตัวแบบเรียบๆ
ไม่อยากไปขึ้นเสียงหรือทำโมโหใส่ครับ
"อ้าว ไม่อยู่คุยกับผัวมึงก่อนหรอ"
ไอ้ปากหมานั่นมันยังคงไม่เลิกครับ
ผมเลยต้องหยุดอีกครั้ง
"ไม่เห็นมีเลยนี่"
ผมมองหน้ามันณะพูด
พร้อมกับมองหน้าไอ้เดฟก่อนจะหันหน้ากลับแล้วเดินต่อ
ซึ่งผมก็ไม่รู้ว่าผมจะมองหน้ามันทำไม
ทั้งๆที่มก็มันก็ไม่ได้เป็นอะไรกัน
ผมยังมาทำท่าทางเหมือนคนงอนกันยังไงไม่รู้
"เดี๋ยว"
ไอ้เดฟมันพูด
พร้อมกับมาดึงแขนผมไว้
"มาทำไม"
"ไม่ได้มาหานายแล้วกันน่า"
ผมตอบน้ำเสียงหงุดหงิด
"มึงอย่ามาพาล เพื่อนกูมันปากหมา ไม่ใช่กู"
"แล้วทำไมไม่รู้จักห้ามเพื่อนบ้างล่ะวะ"
"ปากมันไม่ใช่ปากกูนี่หว่า"
"เออ ปล่อยสักทีสิ"
ผมรับเสียงเซ็งๆ
ก่อนจะเอาดึงแขนออกจากมัน
"มึงยังไม่ตอบเลยว่ามาทำไม"
ไอ้นี่มันถามไม่เลิกเหมือนกันครับ
เหมือนเพื่อนมันจริงๆ
"มาหาน้อง"
"มาหาทำไม"
"มาหาเฉยๆไม่ได้รึไง"
ผมถามกลับกวนๆ
"มึงอย่ามากวน กูถามว่ามาทำไม"
มันจะขึ้นเสียงใส่ผมทำไมเนี่ย
"ก็มาหาน้อง จะไปทำธุระกัน"
ผมตอบมันไปโดยดี
แต่มันยังไม่ยอมปล่อย
"ถามจริงเถอะ มันเป็นน้องจริงๆ ใช่ไหม"
อ้าวไอ้นี่
ไม่ใช่น้องจริงๆจะเป็นน้องปลอมๆรึไง
"น้องจริงๆสิ ถ้าไม่ใช่น้องจะบอกว่าน้องทำไม"
"เออ แล้วมาหาจะไปไหนกัน"
มันยิงอีกคำถามครับ
อะไรกันนักกันหนาก็ไม่รู้
แต่คำถามนี้ผมไม่ยอมตอบมันครับ
เพราะไม่รู้จะตอบมันไปทำไม
พ่อแม่ผมก็ไม่ใช่
"ตอบมา เอาความจริงนะมึง"
มันเร่งเอาคำตอบครับ
"ไปเที่ยว"
ผมลองสบัดขนอีกครั้ง
แต่ก็ยังไม่ยอมหลุดอยู่ดี
"ที่ไหน"
"แล้วจะถามไปทำไมเนี่ย "
ผมถามกลับมันบ้าง
แต่มันก็ไม่ยอมพูด
เอาแต่จ้องหน้าผมเหมือนเดิม
ไอ้นี่
มันชักจะเหมือนผีดูดเลือกเข้าไปทุกทีแล้ว
โดยเฉพาะเวลามันทำหน้านิ่งๆแบบนี้
นี่ดีนะที่เขี้ยวมันไม่งอก
และมันไม่ขาว
ไม่งั้นผมว่ามันใช่เลยล่ะ
"ไม่รู้ น้องมันชวน"
มันมองผมไม่เลิกครับ
ผมเลยต้องบอกมัน
ไม่งั้นถ้าผมโดนมันหักคอใครจะมาช่ว
ไอ้น้องผมมันก็เรียนยังไม่เลิก
มันเลยให้ผมมารอหน้าห้องมันไงครับ
"รู้แล้วโทรบอกด้วย"
มันสั่งเสร็จก็ปล่อยแขนผม
แล้วหันหลังเดินไปเข้ากลุ่มกับเพื่อนมันเหมือนเดิม
ผมยังไม่ได้รับปากอะไรมันเลยด้วยซ้ำ
แล้วเรื่องอะไรผมจะไปบอกมันล่ะครับ
มันไม่ใช่พ่อผมนี่
แล้วอีกอย่าง
ผมคงไม่ได้บังเอิญเจอกันกับมันบ่อยๆหรอก
อีกหน่อยผมก้จะลาออกจากที่ทำงานแล้ว
เพราะมีบางบริษัทเขาเรียกสัมภาษณืผมแล้วล่ะ
ถึงจะไม่ค่อยถูกใจ
ยังดีกว่าไปปวดประสาทกับไอ้พวกเถ้าหัวงูที่ร้านแน่ๆ
ผมเดินต่อมาได้สักพัก
ไอ้น้องชายผมมันก็โทรมาครับ
"เออ "
"พี่อยู่ไหนแล้วเนี่ย ไหนบอกว่ามาถึงหน้าวิทยาลัยนานแล้ว ทำไมยังมาไม่ถึงอีก"
มันถามผมเสียงรัวเลยครับ
สงสัยคงกลัวว่าจะเกิดเรื่องกับผมเป็นแน่
"พี่โกหกแกน่ะว่าถึงแล้ว เนี่ยเพิ่งเดินเข้ามาเอง"
"โห ไรวะ นี่อุตส่าโดดเรียนออกมารอนะเนี่ย "
ตายล่ะครับ
ดีนะที่ไอ้เดฟมันเดินไปเร็ว
ไม่งั้นน้องผมต้องเห็นผมอยู่กับมันแน่นอน
"ไอ้เด็กเลว โดดมาทำไมวะ พี่รอได้"
"เหอะน่าพี่ แล้วพี่อยู่ตรงไหน"
"แค่นี้นะ"
ผมเห็นกลุ่มมันเดินมาสี่คน
ก็รีบวางโทรศัพท์ทันทีครับ
คุยนานไม่ดี
มันเปลือง
เดินไปหามันเลยดีกว่า
ให้มันตกใจเล่นๆ ฮ่าๆ ๆ
"""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""
ยังคงสั้นเหมือนเดิม
เหอๆ ๆ
วันนี้อารมณ์ดีเลยมาลงให้ก่อนสอบ
เจอกันหลังสอบจริงๆแล้วค้าบบบบ
ปล.สวดมันอวยพรผมด้วยนะค้าบบบ
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
