หัวข้อ: คิดยังไงกับคนอ่านที่เม้นติงนิยาย

[mahaki]

คือตอนนี้รู้สึกว่านิยายที่กำลังอ่านเรื่องหนึ่งมันไม่เดินเรื่องไปไหนเลยทั้งๆที่เขาก็อัพเกือบประจำ แต่เหมือนเนื้อเรื่องมันย่ำอยู่กับที่มาก มันไม่มีประเด็นอะไรเลยอ่ะความรู้สึกเหมือนกำลังดูละครช่วงใกล้จบอ่ะค่ะที่มันไม่มีอะไรนอกจากให้คนดูดูเอ็มวีระหว่างคู่พระ-นาง ไม่รู้ว่าคนเขียนเขาตั้งใจหรือว่ายังไง อยากจะเม้นบอกเขาเหมือนกันค่ะ อยากอ่านอะไรที่มันมีอะไรมากกว่านี้อ่ะ ถึงหลายอาทิตย์จะมาต่อทีก็ยังรอได้นะคะ แต่การที่มาต่อทีแล้วเนื้อเรื่องมันไม่เดินก็แอบเบื่อเหมือนกัน เนื้อเรื่องไม่เดินแต่มีความหวือหวาในนั้นก็ว่าไปอย่าง แต่กลับกลายเป็นว่าเนื้อเรื่องไม่เดินแถมยังให้อารมณ์เรื่อยๆมาเรียงๆนกบินเฉียงไปทั้งหมู่อีก เป็นแบบนี้มาห้าตอนแล้ว อยากถามค่ะว่าถ้าเราไปเม้นติงแบบนี้คิดยังไงกัน(กลัวไปเม้นแล้วเขาจะเสียความรู้สึก) ตอบตรงๆเลยได้ค่ะจะติงเราก็ได้นะคะ แลกเปลี่ยนความคิดเห็นกัน

[Snufflehp]

ส่วนตัวแล้วคิดว่า PM ไปถามเขาก็ได้ค่ะ ว่าทำไมถึงเป็นแบบนี้ เรื่องจะก้าวหน้าไปกว่านี้ไหม หรือจะจบแล้ว คิดว่าผู้เขียนคงมีเหตุผลให้ค่ะ ในการดำเนินของตัวละครและเนื้อเรื่อง ไม่ว่าผู้เขียนคนไหนก็อาจจะวางไว้แล้วทั้งนั้น PM หรือเม้นถามเหมือนถามลมฟ้าอากาศก็ได้นะ 

[Wordslinger]

เห็นด้วยค่ะ คิดว่าควรจะคุยนอกรอบใน PM มากกว่า เพื่อจะได้เป็นการส่วนตัว และจะได้คุยกันอย่างเข้าใจ. 

[puppyluv]

ส่วนใหญ่เจอ pm
ส่วนน้อยเจอหน้าไมค์
ทั้งหมดจะรับตอบโดยด่วน
เพราะคุณคือคนสำคัญ
ใช่...!

จะยิกๆ อยากอธิบายมาก
แต่ต้องดูด้วยว่าถามเรื่องอะไร
ถ้าประเด็นนี้คนอ่านอื่นน่าจะอยากรู้ด้วย
ก็จะตอบหน้าไมค์
แต่ถ้าคิดว่าเป็นการรบกวน
คนอ่านอื่นไม่ติดใจก็จะตอบ pm

เพราะเราเชื่อมกันด้วยตัวอักษรที่ออกมาจากในเนื้อนิยาย

ขอเลย...บอกมาให้รู้เถอะ
จะโหดมันส์ฮา อิน ฟีลลิ่งแบ็ด มู๊ดบ่จอยแค่ไหน
ยินดีเสมอ
 

ปล.ล็อกอินที่เม้นต์ติงหรือถามนั้นจะจำได้แม่นและหากเจอที่ไหนก็จะกดบวกให้บ่อยๆ
คุณเป็นคนน่ารักของเรานะรู้ตัวมั้ย
 

[mahaki]

PM ไปเรียบร้อยแล้วค่ะ แอบใจเต้นตอนนักเขียนเขาตอบกลับมาเหมือนกัน

[mutoo]

ผู้เขียนบางคนชอบให้ชม
พอติติงนิยาย ชีจะดราม่าทันที

[AI.NoR]

ถ้าเป็นเราๆ จะตอบว่า "เม้นมาเถอะกูกราบล่ะ" เพราะมันแปลว่ามีคนอ่าน มีคนสนใจ มีคนติดตาม และรอคอยให้เราพัฒนางาน

แต่ก็ต้องคุยกันอีกทีนะ ไม่ใช่ว่า "ทำไมไม่แบบนี้ๆ ควรจะแบบนี้ๆ" เขียนเองเถอะโยม เพราะสาเหตุที่เรามาเขียนนิยายก็เพราะอ่านแล้วขัดใจนิยายชาวบ้านนี่แหละ แต่ก็คงจะคุยซอฟท์กว่านี้ละมั้ง ฮ่าๆ

เราว่าคนแต่งทุกคนมีความคิดในใจแหละ การติติงสำนวน โครงสร้างปม แม้แต่การสร้างคาแรคเตอร์หรืออะไรก็ดีมันก็ทำได้นะ แต่ต้องให้เกียรติคนเขียนด้วย คือมองว่า "ตัวละครตัวนั้นนิสัยแบบนี้น่าจะทำอย่างนี้มากกว่าอย่างนั้น" อันนี้เราว่าถือป็นการช่วยเกลาเรื่องนะ แต่ถ้าแบบ "โหย ทำไมไม่ทำแบบนี้อ่ะ ไม่สะใจเลย น่าจะทำแบบนั้น" อันนี้เรียกเยอะไปละ
ตัวละครเรียบๆ ต่อให้เจออะไรหวือหวา เขาจะรับมือกับมันเรียบๆ หรือรับมือด้วยความโฉงฉางอ่ะ? จริงป่ะ?

ตรงนี้เราโดนมานิดหน่อย คือมีคนพูดเยอะว่าทำไมตัวละครเราไม่สู้คน อยากให้เอาคืนบ้าง แต่เราเซ็ทให้ตัวเอกเราใช้สกิลมาสเตอร์มายด์ไง ฮีอ่อนแอต้องคอยหลบหลังคนอื่น ซึ่งตรงนี้จะเพิ่มความหมั่นไส้ให้คนดู30เปอเซ็นต์ แต่คนที่ติดสกิลจะยอมตายแทนเป็นมือเป็นเท้าออกหน้าให้ฮี แล้วฮีก็จะร้องไห้รับดราม่าไปตามเรื่อง
ถ้าเป็นคนอื่นคงชอบเขียนให้ตัวละครนี้มีมุมแอบมานั่งหัวเราะเยาะจัสแอสอะแพลน แต่สำหรับเรามันไม่ใช่ คนที่ทำแบบนั้นมันตัวร้ายละครหลังข่าวชัดๆ
สำหรับเราคือตัวละครตัวนี้เชื่อว่าตนเองถูกกระทำ เพราะงั้นเขาไม่มานั่งจัสแอสอะแพลนหรอก เขาจะดราม่าไปเรื่อย คนรอบข้างก็จะแบ่งได้สองฝั่งคือ 1หมั่นไส้อีนี่ 2สงสารจังเลย ซึ่งมันก็ถูกแล้วนะ เท่าที่วัดจากปฏิกิริยาคนอ่าน
จริงป่ะ คนเลวที่ไหนจะคิดว่าตัวเองเลว

[mamiya]

สำหรับเราติติงได้นะ แต่ขอแบบไม่ด่ารุนแรงอะไรทำนองนี้มากกว่า แต่เราจะแจ้งแต่ต้นว่าอย่าด่าเพราะเราบอบบาง(เหรอ)จริง ๆ ที่เราบอกแบบนี้เหมือนการพูดเล่น ๆมากกว่า ทุกคนมีสิทธิ์จะคิดจะพูดเหมือนกัน ในเมื่อคนเราความคิดเห็นย่อมไม่เหมือนกันดังนั้นทุกอย่างที่เราเขียนไปจะถูกใจทุกคนนั้นย่อมเป็นไปไม่ได้
สำหรับเรา เราชอบแบบถ้าเขามีเหตุผลที่พูด เราก็พร้อมรับฟัง จริง ๆ การติมันใช่ว่าจะไม่ดีซะทีเดียวมันก็เป็นการช่วยให้เราได้ข้อคิดในการปรับปรุงงานเขียนให้ดีขึ้นด้วย เรียกว่าติเพื่อก่อดีกว่าเนอะ

ยังไงก็ดีเราไม่เข้าข้างไม่ว่าใครเราอยากให้อย่าใส่อารมณ์กันมากกว่า สังคมเล้าก็มีกันมากหน้าหลายตา แต่ก็ยังไม่เท่าสังคมภายนอกร้อยพ่อพันแม่ ในเมื่อในเล้าคือคนที่มีความชอบในทางเดียวกัน การจะตักเตือน ตำหนิติติงอะไรหากอยู่ในกรอบของการพูดคุยกันเราคิดว่ามันก็ดีนะ แลกเปลี่ยนความคิดเห็นกันดีออก สำหรับเรามันเหมือนการรับฟังความคิดเห็นของกันและกันแบบนั้นน่าจะดีที่สุด

และเราค่อนข้างเห็นด้วยกับคุณ AI.NoR ค่ะในทุก ๆ อย่างเลยยิ่งไอ้เรื่อง"เม้นมาเถอะกูกราบล่ะ" เพราะมันแปลว่ามีคนอ่าน มีคนสนใจ มีคนติดตาม และรอคอยให้เราพัฒนางาน อันนี้จริงค่ะ เราก็คิดแบบนี้เหมือนกันแทบทุกอย่างที่คุณAI.NoR  (เราเอง:ลอกเลียนแบบหน้าด้าน ๆ 555 ด่าตัวเองก็ได้เนอะไม่คิดเองเลยจริง ๆ 555)

[AI.NoR]

สำหรับเราติติงได้นะ แต่ขอแบบไม่ด่ารุนแรงอะไรทำนองนี้มากกว่า แต่เราจะแจ้งแต่ต้นว่าอย่าด่าเพราะเราบอบบาง(เหรอ)จริง ๆ ที่เราบอกแบบนี้เหมือนการพูดเล่น ๆมากกว่า ทุกคนมีสิทธิ์จะคิดจะพูดเหมือนกัน ในเมื่อคนเราความคิดเห็นย่อมไม่เหมือนกันดังนั้นทุกอย่างที่เราเขียนไปจะถูกใจทุกคนนั้นย่อมเป็นไปไม่ได้
สำหรับเรา เราชอบแบบถ้าเขามีเหตุผลที่พูด เราก็พร้อมรับฟัง จริง ๆ การติมันใช่ว่าจะไม่ดีซะทีเดียวมันก็เป็นการช่วยให้เราได้ข้อคิดในการปรับปรุงงานเขียนให้ดีขึ้นด้วย เรียกว่าติเพื่อก่อดีกว่าเนอะ

ยังไงก็ดีเราไม่เข้าข้างไม่ว่าใครเราอยากให้อย่าใส่อารมณ์กันมากกว่า สังคมเล้าก็มีกันมากหน้าหลายตา แต่ก็ยังไม่เท่าสังคมภายนอกร้อยพ่อพันแม่ ในเมื่อในเล้าคือคนที่มีความชอบในทางเดียวกัน การจะตักเตือน ตำหนิติติงอะไรหากอยู่ในกรอบของการพูดคุยกันเราคิดว่ามันก็ดีนะ แลกเปลี่ยนความคิดเห็นกันดีออก สำหรับเรามันเหมือนการรับฟังความคิดเห็นของกันและกันแบบนั้นน่าจะดีที่สุด

และเราค่อนข้างเห็นด้วยกับคุณ AI.NoR ค่ะในทุก ๆ อย่างเลยยิ่งไอ้เรื่อง"เม้นมาเถอะกูกราบล่ะ" เพราะมันแปลว่ามีคนอ่าน มีคนสนใจ มีคนติดตาม และรอคอยให้เราพัฒนางาน อันนี้จริงค่ะ เราก็คิดแบบนี้เหมือนกันแทบทุกอย่างที่คุณAI.NoR  (เราเอง:ลอกเลียนแบบหน้าด้าน ๆ 555 ด่าตัวเองก็ได้เนอะไม่คิดเองเลยจริง ๆ 555)

แค่คุณอ่านเม้นของเรา เราก็กราบแล้วล่ะขอรับ ฮ่าๆ

จริงๆ เรามีประเด็นที่คิดเหมือนคุณหมือนกันนะ แต่เพราะเราปากเสีย พูดแรง แถมเป็นเด็กใหม่เป็ดเตาะแตะ นิยายก็ไม่ดัง เราเลยไม่กล้าพิมพ์ กลัวเจออิมแพ็ค
เราไม่มั่นใจว่าเราจะรับมือคนอื่นได้โดยไร้พวก ไม่มีแฟนคลับ ไร้เพื่อน เกิดเผลอไปขัดแย้งกับใครแล้วเราจะอยู่ในสังคมเล้าเป็ดลำบาก
มันปฏิเสธไม่ได้ว่านักเขียนทำตัวดีเป็นศรีแก่นิยาย กร่างมากไปคนพาลไม่อ่าน
แค่นี้คนเม้นก็จะไม่มีอยู่ละ เกิดเผลอไปเกรียนจนมีคนหมั่นไส้ แทนที่จะอ่านแล้วเม้นนิยายตามจริงดันแกล้งเม้นเสียๆ หายๆ อ่านเพราะคอยจับผิด อืม... เศร้าเลย

ไม่รู้นักเขียนคนอื่นเคยเจอมั้ย แต่เราเห็นนักเขียนในเด็กดีบ่นกันเยอะ คือปากดีเถียงกันจนโดนกดส่งเรื่องแบนรัวๆ สุดท้ายก็ต้องอพยพ เพื่อนบางคนก็บอกโดนคนแกล้งกดโหวตลบติดๆ กัน เม้นดราม่าจนเสียเซลฟ์
ดังนั้นเราเลยมองว่า บางทีนักเขียนก็ต้องฉลาด มองให้ออกว่าคนอ่านเม้นด้วยเจตนาแบบไหน ไอ้แบบที่รู้ว่าเขามาติเพื่อทำลาย จ้องจับผิดเพื่อทำร้ายความรู้สึก บางทีเจอแบบนี้ก็ต้องปล่อยๆ ไปบ้าง

เป็นกำลังใจให้นักเขียนและนักอ่านทุกคน ถ้าคิดดีทำดี อะไรก็ต้องออกมาดีแหละ

[Snufflehp]

แค่คุณอ่านเม้นของเรา เราก็กราบแล้วล่ะขอรับ ฮ่าๆ

จริงๆ เรามีประเด็นที่คิดเหมือนคุณหมือนกันนะ แต่เพราะเราปากเสีย พูดแรง แถมเป็นเด็กใหม่เป็ดเตาะแตะ นิยายก็ไม่ดัง เราเลยไม่กล้าพิมพ์ กลัวเจออิมแพ็ค
เราไม่มั่นใจว่าเราจะรับมือคนอื่นได้โดยไร้พวก ไม่มีแฟนคลับ ไร้เพื่อน เกิดเผลอไปขัดแย้งกับใครแล้วเราจะอยู่ในสังคมเล้าเป็ดลำบาก
มันปฏิเสธไม่ได้ว่านักเขียนทำตัวดีเป็นศรีแก่นิยาย กร่างมากไปคนพาลไม่อ่าน
แค่นี้คนเม้นก็จะไม่มีอยู่ละ เกิดเผลอไปเกรียนจนมีคนหมั่นไส้ แทนที่จะอ่านแล้วเม้นนิยายตามจริงดันแกล้งเม้นเสียๆ หายๆ อ่านเพราะคอยจับผิด อืม... เศร้าเลย

ไม่รู้นักเขียนคนอื่นเคยเจอมั้ย แต่เราเห็นนักเขียนในเด็กดีบ่นกันเยอะ คือปากดีเถียงกันจนโดนกดส่งเรื่องแบนรัวๆ สุดท้ายก็ต้องอพยพ เพื่อนบางคนก็บอกโดนคนแกล้งกดโหวตลบติดๆ กัน เม้นดราม่าจนเสียเซลฟ์
ดังนั้นเราเลยมองว่า บางทีนักเขียนก็ต้องฉลาด มองให้ออกว่าคนอ่านเม้นด้วยเจตนาแบบไหน ไอ้แบบที่รู้ว่าเขามาติเพื่อทำลาย จ้องจับผิดเพื่อทำร้ายความรู้สึก บางทีเจอแบบนี้ก็ต้องปล่อยๆ ไปบ้าง

เป็นกำลังใจให้นักเขียนและนักอ่านทุกคน ถ้าคิดดีทำดี อะไรก็ต้องออกมาดีแหละ

นักอ่านในเล้าน่ารักหลายท่านเลยค่ะ เรื่องเล่นพรรคเล่นพวกคิดว่าไม่ต้องกลัว เพราะแต่ละคนมีเหตุมีผล เม้นนอกประเด็นหรือนอกเนื้อเรื่องมีโมดุฯ คอยจัดการ สังคมที่นี่เป็นสังคมที่น่าอยู่อีกที่หนึ่งค่ะ จากการที่ได้เห็นความคิดเห็นผ่านทางนิยายมาสามเรื่อง ก็มีบ้างที่คนอ่านอาจจะอินจัดจนเผลอเม้นอะไรแรงๆ ไป ถ้ามันหนักหนามากก็ต้องชี้แจง แต่ถ้าไม่มีอะไรก็ปล่อย คนอ่านส่วนใหญ่ที่นี่แสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับตัวละครและเนื้อเรื่องมากกว่าตัวผู้เขียน คิดว่าไม่ต้องกลัวเลยค่ะกับการกดเรื่องให้ดิ่งหรือทำให้เสียหาย ส่วนตัวคิดว่ามีสิทธิ์แสดงความคิดเห็นได้เต็มที่ คนเขียนกับคนอ่านมีสิทธิ์เท่าเทียมกัน ถ้าวัดจากความเสมอภาคของบุคคลนะคะ

ขอเป็นกำลังใจให้ด้วยคนค่ะ 

[iforgive]

ส่วนตัวพี่ จะพยายามไม่คอมเมนท์นิยายเชิงลบ  นอกจากอิน  แล้วไปลงกับตัวละคร
เวลาอินเนี่ยะ ก้อชอบคิดว่าตัวเองเป็นนายเอกทุกที อิ อิ อิ
พี่เคารพความคิดเห็นของคนแต่งนะ  แต่ถ้ารู้สึกว่าน่าเบื่อ เรื่องไม่ไปไหนสักที
บางทีก็ไม่ตาม  หรือเลืิกอ่านไป  แต่มีน้อยมากอ่ะที่เลิกอ่าน ส่วนใหญ่จะเป็นคนแต่งทิ้งไปมากกว่า
ที่ยังอ่านอยู่ทั้งๆ ที่บางทีเรื่องไม่ไปไหนสักที ก็มี อยากรู้อ่ะว่าจะ​จบ​ยังไง
แต่ไม่บอกคนแต่งหรอก เพราะความคิดคนเราไม่เหมือนกัน  ถึงแม้ว่าคนแต่งจะบอกว่า...
บอกมาเถอะ รับได้ทุกอย่าง ... แต่เชื่อเถอะ การบอกตรง ๆ ต้องเลือกใช้ข้อความพอสมควร
บอกอย่างไร ให้รุ้สึกว่าหวังดี อยากอ่านนะ ชอบอ่ะ ... มันค่อนข้างยาก เพราะมันคือการติเล็ก ๆ

... การส่งข้อความส่วนตัวเป็นวิธีที่ดีที่สุด  เพราะรู้กันแค่สองคน  บอกกันในนิยาย รู้กันไปหมด ไม่ค่อยดีเท่าไร
คิดแทนคนแต่งอีกนั้นแหละ .. บางที เห็นคนคอมเมนท์แรง ๆ ใช้ข้อความแรง ๆ แล้วกลัวคนแต่งถอดใจเหมือนกัน
อยากบอกว่า เอ้ย ยังมีคนรออ่านอยู่นะ อย่าเพิ่งทิ้งกัน ....
ให้ให้เกียรติคนแต่งนิยายที่เขาอุตส่าห์เสียพลังสมอง พลังกายมาพิมพ์ให้อ่าน
การอ่านนิยายมันคือการเปิดมุมมองของ​เรา  จะเห็นว่าบางเรื่องเหตุการณ์คล้ายกัน
แต่ดำเนินเรื่องต่างกันเลย  คนอ่านก็ได้รู้อะไรเพิ่มมากขึ้นเมือนกัน
...
สรุปว่าอะไรล่ะเนี่ยะเวิ่นเว้อซะยาวเลย
...สรุป คือ pm บอก  ใช้ข้อความเบา ๆ แล้วกัน​ค่ะ แอบดูคนแต่งด้วยว่า เขา​เป็นคนแบบไหน
ไม่งั้น​จะ​เป็นตัวเอง​นั่นแหละ​ที่​เสียความรู้สึก

[koonmai]

อันนี้คงแล้วแต่มุมมองคนนะคะ คนเขียนบางคน (เช่นเรา) ก็อยากรับฟังความคิดเห็นที่แตกต่างกันออกไป
ถ้าคนอ่านชอบ ชื่นชมเราก็ยินดีค่ะ แต่มันจะมีความรู้นึงที่สงสัยว่า เอ...งานของเราเนี่ยมันไปถึงไหนแล้ว
เพราะอ่านรวมๆ ของเราเองก็คิดว่ามันดีในระดับนึงแล้ว แต่มันอาจจะไม่ดีในด้านที่เราไม่รู้ก็ได้
แถมไม่มีใครคอยติงยิ่งไปกันใหญ่ค่ะ ก็จะเขียนย่ำอยู่กับที่แบบนั้น
กลับกันบางคนก็ไม่ชอบ แต่ถ้าในความรู้สึกของเรา เปิดเผยดีกว่าค่ะ

[real port]

ผมว่าคนเขียนน่าจะดีใจที่มีคนถามเพราะแสดงว่ามีคนอ่านนิยาย ถ้าทำเฉยผมก็บาย ถ้าตอบมีเหตุผลมีที่มาที่ไปก
จะติดตามต่อ

[none_ny]

เคยเม้นท์เชิงแนะนำให้นักเขียนท่านนึงนอกเล้า ชมว่างานเขียนรอบนี้เขาดีขึ้นมาก มีชั้รเชิง ไม่เหมือนเรื่องก่อนที่ค่อนข้างออกทะเล ลูกกวาดเพ้อฝัน บลาๆ เข้าใจว่าตอนนั้นมือใหม่  ตอนนี้มาถูกทางละ พัฒนาขึ้นเยอะ (คือเราเม้นท์สุภาพ เชิงแนะนำด้วยใจเลยนะ ไม่อคติเลย ) คือปกติจะไม่เม้นท์ไรยืดยาว แต่ตอนนั้นอยากให้กำลังใจคนเขียน ต่อหน้าเราก็ขอบคุณที่ติชม แต่สักพักก็ไปลบเรื่องเก่าที่เราติทิ้งหมดเลย แล้วก็มีแอบดราม่าแฝงในนิยายใหม่ สุดท้ายไปรู้ว่าเขาไปบ่นให้อีกคนฟังว่าเราไปติเขา ทำเขาหมดกำลังใจ บลาๆ หลังๆเขาเอาแต่ใจมาก มีคนชมจะออกมาดีใจ พอมีคนติ จะเหวี่ยงทันที

เราเลยพอเลย ถ้ารับคำติไม่ได้ จะเอาแต่คำชม เราก็ไม่เมนท์ไรต่อละ ทำเอาขยาดไปเลย ไม่กล้าเม้นท์ใครละทีนี้ -_-

[AI.NoR]

เคยเม้นท์เชิงแนะนำให้นักเขียนท่านนึงนอกเล้า ชมว่างานเขียนรอบนี้เขาดีขึ้นมาก มีชั้รเชิง ไม่เหมือนเรื่องก่อนที่ค่อนข้างออกทะเล ลูกกวาดเพ้อฝัน บลาๆ เข้าใจว่าตอนนั้นมือใหม่  ตอนนี้มาถูกทางละ พัฒนาขึ้นเยอะ (คือเราเม้นท์สุภาพ เชิงแนะนำด้วยใจเลยนะ ไม่อคติเลย ) คือปกติจะไม่เม้นท์ไรยืดยาว แต่ตอนนั้นอยากให้กำลังใจคนเขียน ต่อหน้าเราก็ขอบคุณที่ติชม แต่สักพักก็ไปลบเรื่องเก่าที่เราติทิ้งหมดเลย แล้วก็มีแอบดราม่าแฝงในนิยายใหม่ สุดท้ายไปรู้ว่าเขาไปบ่นให้อีกคนฟังว่าเราไปติเขา ทำเขาหมดกำลังใจ บลาๆ หลังๆเขาเอาแต่ใจมาก มีคนชมจะออกมาดีใจ พอมีคนติ จะเหวี่ยงทันที

เราเลยพอเลย ถ้ารับคำติไม่ได้ จะเอาแต่คำชม เราก็ไม่เมนท์ไรต่อละ ทำเอาขยาดไปเลย ไม่กล้าเม้นท์ใครละทีนี้ -_-

ถ้าเราเจอแบบนี้เราไม่เคยดราม่านะ (หรือจริงๆ ต้องบอกว่าเราไม่เจอเพราะนิยายเราไม่มีคนเม้นมากกว่า)

ถ้าเราเจอแบบนี้เราจะโคตรดีใจว่า เฮ้ย คนๆ นี้เค้าตามอ่านงานของเราตั้งเยอะว่ะ โคตรดีใจ เค้าติแบบเห็นภาพรวมทั้งหมดด้วย เราจะรักเลย

แต่เพื่อนเรามาเล่าว่า เค้าแต่งวาย(นอกเล้า) แล้วมีคนไปเม้นทำนองว่า "เธอแต่งวายคนก็เข้ามาอ่านเยอะอยู่แล้ว เค้าอ่านเพราะมันวาย ไม่ใช่เพราะนิยายเธอสนุก" แล้วเพื่อนเอามาบ่นให้ฟัง คืออีแบบนี้รู้เลย เม้นมาแบบอคติ จงใจหาเรื่อง นักเขียนปวดตับกันไป เพื่อนเราเค้านอยด์อารมณ์เสียไปพักใหญ่เลยเพราะคำพูดแบบนี้
เพื่อนเราดังพอสมควรมั้ง เลยโดนเขม่น อาจจะเผลอไปทำไรไม่ถูกใจใครก็ได้ เลยโดนซะ... นี่แหละเค้าถึงว่า "ดีได้แต่อย่าเด่นจะเป็นภัย" เกิดเผลอไปทำอะไรไม่เข้าตาใครแล้วเขาจะมาหาเรื่อง

[ที่ปรึกษาไอทีขั้นต้น]

เป็นกระทุ้ที่ดีมาก
นักเขียนควรเปิดรับความคิดเห็นหลายๆด้านเพื่อพัฒนาตัวเองนะครับ
 

[Alone Alone]

เท่าที่เห็นนักเขียนส่วนใหญ่เขาชอบให้ตินะ เพราะมันเหมือนเป็นการทำให้เขาได้พัฒนาจุดด้อย

แต่ประเภทที่ว่าเม้นติเอาสะใจไม่ได้เกรงใจนักเขียน แต่เม้นแรงๆ ไปแล้วก็จบที่ว่า ความเห็นส่วนตัว คนประเภทนี้น่าจะพิจารณาตัวเองก่อนนะ

สรุปแล้วคือติได้แต่อย่าถึงกับวิจาร์ณเสียงานเขายับแค่นี้ก็ไม่มีปัญหาแล้วค่ะ ^^

[Phut]

อยากได้คนติงจ้ะ เอามาพัฒนาผลงาน ถ้าเป็นไปได้อยากให้จี้เป็นจุด ๆ ไปเลย โดยเฉพาะคนเขียนมือใหม่อย่างเรา อยากมีคนมาคอยแนะนำและบอกว่าควรแก้ตรงไหน ? เรื่องยืดไป ? รวมถึงสำนวนการใช้ภาษา

[juon]

โดยหลักการและสามัญสำนึกค่ะ

จะทำอะไร ควร "มีมารยาท"

ไม่ว่าจะเป็นการ ติ ชม หรือทวง

ดิฉันเชื่อว่านักเขียนไม่น้อย รอฟังคำติติงของท่านผู้อ่านอยู่

แต่คำติติงนั้นจะต้องไม่ใช่การติติงแบบไร้มารยาท ทำนองเหมือนคนอ่านเป็นนายจ้าง เป็นเจ้านาย เป็นเจ้าชีวิตนักเขียน

ควรติติงอย่างมีมารยาท

เรื่องนี้ไม่ว่าคุณจะเป็นนักเขียนหรือใคร ถ้าลองถูกติติงอย่าง "ไร้มารยาท" ล่ะก็ รับรองว่าไม่มีใครพอใจค่ะ

ดิฉันจะยกตัวอย่างสำหรับกรณีของท่านจขกท. ดูเป็นการคร่าวๆ นะคะ

กรณี เราค้นพบว่านิยายเรื่องหนึ่งที่ชอบมาก แต่มันดูไม่ถึงไหนสักที

"คุณพี่คะ ชอบนิยายคุณพี่มากมายเลยค่ะ แม้ว่าคุณพี่จะมาลงช้าหนูก็รออ่านค่ะ แต่หนูแอบอยากให้คุณพี่เดินเรื่องเร็วขึ้นอีกนิดนึงจะได้มั้ยคะ แบบว่าแอบรู้สึกอืดนิดๆ อ่ะค่ะ (ขออภัยถ้าทำให้ไม่พอใจนะคะ)

ทำนองนี้ค่ะ

จะเม้นต์ จะติ จะทวง ท่องไว้นะคะ "มารยาท" แล้วดราม่าจะไม่เกิดค่ะ

ดราม่าเกิดจากการ "ไร้มารยาท" ค่ะ

[broncho]

สำหรับเรา ณ ตอนนี้นะ
จะติจะเม้นท์คนเขียนนิยาย  ให้ดูจากลักษณะนิยายที่เขียน และลักษณะของผู้เขียน

ถ้าใครอ่านงานเขียนมานาน น่าจะพอแยกออกว่า นักเขียนคนไหน มือใหม่ คนไหนมือเก่า

นักเขียนมือใหม่ & นิยายพล็อตตลาด
ถ้าเป็นนักเขียนแนวนี้ ส่วนใหญ่ต้องการกำลังใจ และคำชม บางคนหัดแต่งเพราะอยากฟินเวลามีคนมาอ่านแล้วก็ชม พอแต่งไปได้สักระยะ จะรู้สึกตัน เริ่มไปไม่เป็น เพราะขาดหลักการวางแผนเรื่องพล็อต แล้วไอ้ตอนตันๆ นี้แหละ คนอ่านจะเริ่มทัก แล้วพอโดนทักก็จะงี่เง่าทันที ออกอาการนอยด์ พาล เลิกแต่งไปเลย

ดังนั้นถ้านิยายที่คิดว่าจะเม้นท์ ถ้าอยู่ในกลุ่มนี้ แนะนำว่าอย่าไปติอะไรมาก เลี่ยงได้เลี่ยง แนะนำให้ชม ให้กำลังใจคนแต่ง เผื่อว่าจะโชคดีได้อ่านต่อ

นักเขียนมือเก่า & นิยายพล็อตไม่ตลาด
บางคนอาจจะเพิ่งเขียนหรือเอามาลงให้อ่านเป็นครั้งแรก แต่อ่านปุ๊บ ก็รู้ว่า คนแต่ง "เป็น" ทั้งสำนวน การวางพล็อต มีเหตุมีผล นักเขียนกลุ่มนี้จะรับคำติได้ ภายใต้เงื่อนไขว่าเป็นคำติที่มีเหตุผล  ไม่ใช่เอาแต่ใจ อยากให้ตัวละครตัวนั้นทำอย่างงั้นอย่าทำอย่างงี้ ไม่เคารพสิทธิ์ของคนเขียน เราเชื่อว่าคนเขียนรับได้

แนวทางการเม้นท์ที่คิดว่าน่าจะโอเค (สำหรับเรา)

คือเม้นท์ "สงสัย"
สงสัยว่าทำไมทำแบบนี้ สงสัยว่าทำไมไม่นั้นโน่นนี่  บางทีคนแต่งก็อาจจะมองข้ามไป พอได้อ่านเม้นท์ก็จะเพิ่มเติมเนื้อหาให้หายสงสัย หรือไม่ก็ออกมาชี้แจง
แบบนี้จะดีทั้งคนแต่งและคนอ่านนะ เราว่า

[1st prince]

ส่วนตัวแล้วดูเป็นประเด็นไป เคยเจอนักเขียนบางท่านยังมีทัศนคติที่ไม่เจริญไปตามยุคสมัย
มีการสอดแทรกเนื้อหาอ่อนไหวและง่ายต่อการเข้าใจผิด เช่นการเหยียด ทั้งเชื้อชาติ สีผิว เพศ ฯลฯ
ก็ติและต่อว่าไป เพราะว่ายุคสมัยนี้ ปี 2014 แล้ว เรื่องแบบนี้ไม่ควรจะมีให้เห็น

ต้องยอมรับเลยว่านักเขียนที่เขียนเก่งบางท่านมีอีโก้สูง จนบางครั้งก็ดูไม่เป็นมืออาชีพ
บางท่านรับคำชมจากแฟนคลับได้อย่างเดียว คำติมาเมื่อไหร่ดราม่าทันที
คนอ่านก็เลยต้องเงียบ เพราะถ้าติไปก็อารมณ์คนเขียนไม่ดี ก็หยุดเขียน ลบนิยายก่อดรามา
สุดท้ายคนที่ติ ก็โดนประณามจากคนเขียนและแฟนคลับที่กำลังอินกับนิยาย กลายเป็นวงจรที่ไม่มีใครกล้าพูดความจริง

เข้าใจว่าจริง ๆ คนนิยาย หรือเขียนนิยายก็ไม่ได้รายได้เยอะอะไร บางท่านเขียนเป็นงานอดิเรกด้วยซ้ำ
อย่าลืมว่าอยู่เมืองไทยนิยายบางแนวซัพพลายน้อยคนอ่านต้องอดทน
ตัวอย่างเช่นในอดีตนักแปลชื่อดังเก็บเงินคนอ่านมา 3 ปี หนังสื่อยังไม่เสร็จแต่คนอ่านต้องอดทนรอ
หรือแปลไม่ดีคำผิดเยอะ แต่นิยายพลอทเรื่องสนุกก็ต้องอดทนอ่าน
ปกไม่สวย ตัวหนังสืออ่านยาก รูปเล่มไม่ดีเย็บกี่ไสกาวกระดาษหลุด หมึกติดมือก็ต้องอดทนซื้อ

มันไม่เหมือนต่างประเทศที่คนซื้อเยอะ หรือนักเขียนดัง ๆ บางคนรายได้เป็นกอบเป็นกำเป็นธุรกิจใหญ่
อันนั้นคนเขียนต้องแสดงความเป็นมืออาชีพกับคนอ่าน
คนอ่านก็เสรี มีบอร์ดมีเว็บสามารถให้คะแนน วิจารณ์ได้ นำคำติชมมาตกผลึกทางความคิดได้อย่างมีประโยชน์

ความเห็นส่วนตัวของเรา ความเป็นมืออาชีพ สำคัญที่สุดไม่ว่าคุณจะแต่งนิยายเอามัน แต่งฆ่าเวลา หรือแต่งเพื่อเป็นอาชีพ
ตราบใดที่คุณเปิดให้อ่านมีช่องให้แสดงความเห็นคุณต้องยอมรับคำติดชมได้ อย่าลืมว่าคนเรามีหลายประเภทให้ชอบเหมือนกันหมดคงไม่ได้

ที่สำคัญไม่ควรคิดว่านิยายลงให้อ่านฟรีจะเอาอะไรมาก อั้นนี้เราถือเป็นการดูถูกคนอ่านเลย ใครจะไปรู้ในอนาคตเขาอาจจะเป็นลูกค้าคุณก็ได้