ตอนที่ 55“ เสือ อีกสองนาทีแล้วนะ " เสียงดังอยู่ข้างหูเตือนเวลาที่กำลังเข้ามาใกล้ แขนที่เอื้อมมากอดเอวผมไว้ " อีกสองนาทีก็จะเข้าวันใหม่แล้วนะ "
“ อื้ม " ผมตอบรับอีกคนที่ตั้งเวลาเอาไว้ แต่เหมือนมันจะหยิบโทรศัพท์ออกมาดูแทบทุกนาทีเลยก็ว่าได้
“ เสือ "
“ ก็ยังไม่ถึงเวลาสักหน่อย " บอกคนตื่นเต้นไปแบบนั้นอีกคนก็หันไปนอนนิ่งๆ
“ กูตื่นเต้นจัง "
“ ตื่นเต้นเหมือนครั้งแรกที่มีอะไรกับผู้ชายมั้ย " ผมถามก่อนจะหัวเราะ
“ จะกวนตีนกูเหรอสัด " มันเว้นเสียงก่อนจะถอนหายใจออกมา " โอ๊ย กูจำความรู้สึกครั้งนั้นไม่ได้แล้วละ "
“ นานขนาดนั้นเลย "
“ เสือ มึงกวนตีนกูแล้วนะ งอนเล่า " คงไม่ชอบให้พูดเรื่องนี้ผมคิดแบบนี้ตอนมันหันหนีแบบงอนๆ ในจังหวะเดียวกันที่คิดว่าจะง้อยังไง เสียงนาฬิกาบอกเวลาวันใหม่ที่ปิงตั้งเตือนมันก็ดังขึ้น
' กริ้ง กริ้ง กริ้ง ' พอมือเลื่อนไปกดปิดเสียงมันหยุดลง ผมก็ดึงเอวของอีกคนเข้ามากอด ปิงที่เงียบอยู่แบบนั้น ผมกระซิบข้างหูมัน
“ น้องปิงของพี่เสือ สุขสันต์วันเกิดนะ "
“ เห้ออ " มันถอนหายใจออกมาก่อนจะยิ้มแล้วซุกหน้าลงกับหมอน " อยากจะงอนนานกว่านี้จัง ทำไมพอกับมึงมันทำยากนักนะ กูอยากจะรู้ "
ผมไม่ได้ตอบคำถามนั้น ได้แต่ดึงมันเข้ามากอดเอาไว้ ปิงพลิกตัวกับมาหามาที่ซุกเข้าหาสูดลมหายใจเข้าปอด " วันเกิดปีนี้อยากได้ของขวัญอะไร "
“ ที่มึงให้อยู่ กูก็โอเคแล้วนะ ถ้าเป็นมึงอะไรก็ได้ แค่คนอย่างมึงจำได้นั่นก็ดีแล้ว "
“ คนอย่างกูมันเป็นยังไง "
“ อย่าให้ต้องพูดเลย น่าจะรู้ตัวอยู่ " มันเงยหน้าขึ้นมาบอก หน้าตาที่พูดออกมาด้วยเสียงจริงจัง " ว่าแต่พรุ่งนี้จะทำอะไรให้กูกินเหรอ "
“ อยากจะกินอะไรละ "
“ อาหารเช้าสุดหรู "
“ ไข่ดาวแล้วกัน " ผมบอกปัดอีกคนก็ถอนหายใจออกมาก่อนจะยิ้มราวกับว่าคิดอะไรดีๆขึ้นมาได้
“ งั้นขอเป็นไข่ดาวรูปหัวใจนะ "
“ ปิง " ผมเรียกมันพลางลูบหัว
“ หื้ม "
“ หลับยัง "
“ ยัง หลับแล้วจะพูดกันได้ไง "
“ ก็กูเห็นมึงฝันแบบเพ้อๆ ไอ้เรื่องไข่ดาวรูปหัวใจ เลยคิดว่าหลับแล้วรึเปล่า ขออะไรที่ได้ดูนิสัยแฟนมึงเลยนะ "
“ พูดกับมึงแล้วหงุดหงิดว่ะ ชีวิตกูจะเพ้อบ้างไม่ได้รึไง "
“ ช่วยอยู่ในโลกแห่งความจริงหน่อยได้มั้ย กูก็เป็นให้มึงได้เท่านี้แหละ " ผมบอกมันตอนที่กอดมันไว้ ปิงก็กอดผม
“ ปากหมาให้น้อยลงหน่อยนะ แล้วกูจะรักมึงมากขึ้น "
“ คิดว่ากูเป็นเด็กรึไง ถึงชอบเอาอะไรมาล่อ "
“ น้องเสือ น้องเสือของพี่ปิง " มันจูบปลายคางผมที่ยกยิ้มขึ้นมาก่อนจะกอดมัน
“ หลับได้แล้ว กูง่วงแล้ว "
“ มึงหลับไปก่อนสิ กูยังไม่ค่อยง่วงเลย "
“ อื้ม " ผมตอบ ปิงก็ยื่นมือมาลูบหลังผมเบาๆ
“ เดี๋ยว กูจะกล่อมมึงเอง "
ความเงียบและแรงลูบเบาๆที่หลัง ผมหลับตาลงก่อนจะหลับไปทั้งอย่างงั้นอย่างไม่รู้ตัว ตื่นขึ้นมาอีกที ในเช้าอีกวันที่อีกคนกำลังซุกตัวอยู่อกผม ยามที่ขยับตัวออกมันก็ขยับตามเสียงที่ร้องอย่างขัดใจ ผมได้แต่ลูบหลังมันไว้ ก่อนจะค่อยๆลุกขึ้นจากเตียง
วันนี้เป็นวันเกิดของมันเป็น ช่วงเวลานี้หากย้อนกลับไปหลายปีก่อน คงเป็นวันที่ทำให้หลายคนมีความสุขอยู่ไม่ใช่น้อย ผมยิ้มตอนที่กำลังอาบน้ำแล้วก็แต่งตัว หันไปมองรอบๆห้อง ไม่รู้หรอกว่าการที่จะต้องเอาใจใครมันเป็นยังไง แต่คิดว่าการทำให้ใครอีกคนยิ้มได้ นั่นก็คงดีแล้ว
“ ไม่รู้ว่า เมนูโปรดของมันคืออะไรวะ " ผมสบถกับตัวเอง ตอนที่กำลังยืนอยู่หน้าเตา ลังเลกับวัตถุดิบที่สามารถทำเป็นอะไรหลายอย่างแต่ก็ไม่รู้ว่าจะทำอะไร ผมอยากจะทำอาหารที่มันชอบ มันจะได้รู้สึกดีในวันพิเศษ
ครืน ครืน ครืน
ผมหันไปมองโทรศัพท์ที่สั่นอยู่บนโต๊ะ ตอนที่เดินเข้าไปใกล้ก็พบว่า คนที่ไม่ได้โทรมาหานานแล้ว กลับมีชื่อปรากฏอยู่บนหน้าจออีกครั้ง ถอนหายใจก่อนจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดรับ
“ ว่าไง "
“ ไม่ได้คุยกันนาน แทนที่มึงจะโทรหากูบ้างไม่มีเลยนะ " มันบ่น เหมือนปกติทุกครั้งที่ทำ
“ มีอะไร "
“ ทำไมทุกครั้งที่กูโทรไปมึงต้องทำเสียงหงุดหงิดกูตลอดเลยวะ ทำไม ทำอะไรอยู่ วันนี้ตื่นเช้าเว้ย ที่ไทยเพิ่งจะเจ็ดโมงเองไม่ใช่รึไง "
“ อื้ม " พยักหน้าตอบกลับไปผมเดินไปหยิบบุหรี่ก่อนจะจุดแล้วสูบมัน
“ ตื่นขึ้นมาทำอะไรวะ มึงมีเรียนเช้าเหรอ "
“ ทำกับข้าวให้เมีย " พอบอกแบบนั้น อีกคนก็ถามอีกครั้ง
“ เมื่อกี้ว่าไง "
“ ทำกับข้าวให้เมีย " ผมถอนหายใจออกมาก่อนจะพูดด้วยเสียงที่ดังขึ้น
“ นี่ยังคบกันอยู่อีกเหรอวะ กูคิดว่าเลิกกันไปแล้ว "
“ ก็ยังคบกันอยู่ " ผมตอบ
“ นานจังเลยนะ ปกติมึงรักง่ายหน่ายเร็วจะตายไป คนนี้จริงจังเหรอ " ผมไม่ตอบมันก็พูดต่อ " คนที่เคยบอกกูว่า แรดๆคนนั้นมั้ย "
“ ก็อื้ม "
“ ระวังไว้เถอะคนแบบนั้นน่ะ "
“ โทรมามีอะไร " ผมถามเพื่อให้มันหยุดที่จะพูดเรื่องปิง ธารมีความทรงจำไม่ดีเกี่ยวกับเรื่องของผู้ชายแรดๆคนนึงที่มันเคยคบด้วยแล้วเค้าก็หักอกมัน
“ ก็เปล่าแค่จะบอกว่า ที่กูเคยบอกว่าจะไปหามึงอ่ะ ช่วงนี้ไม่ว่าง "
“ ไม่ต้องมาก็ดีแล้ว "
“ อะไรว่ะ กับพี่กับเชื้อมึงรังเกียจ กูนี่อยากจะไปหามึงจะตาย " ธารบอกก่อนจะหัวเราะ
“ กูหรือเมียกูกันแน่วะ ที่มึงอยากจะมาเจอ "
“ เมียมึง "
“ หึ " ผมยกยิ้มอีกคนก็หัวเราะชอบใจ
“ แล้วนี่ทำกับข้าวอะไรให้เมียมึงกิน "
“ ไม่รู้ " ผมบอก
“ ทำเหี้ยอะไร ถ้าไม่รู้ " นั่นนะสิ ผมเองก็กำลังคิดอยู่
“ มึงว่าทำอะไรดีวะ "
“ มึงทำสปาเก็ตตี้กินอร่อย " ธารบอก " รสชาติเด็ดอย่าบอกใคร กูอยู่นี่ยังคิดถึงรสชาติสปาเก็ตตี้ของมึงเลย "
“ เพิ่งทำให้กินไปเมื่อวันสองวันก่อน "
“ งั้นเอาเป็น ไส้กรอกทอด ไข่ดาว "
“ เบื่อ " กูกินทุกข้าว คือกูต้องกินอีกเหรอวะ ข้าวผัดไหม้ๆ ไส้กรอกไหม้ๆ ไข่ดาวไหม้ๆ แค่คิดก็เบื่อแล้ว
“ เอ้า " ธารบ่น " ข้าวต้มละ โจ๊ก มึงน่าจะทำได้นะ ก็ไม่ยาก "
“ ยาก " ผมบอก รู้สึกคิดๆแล้วขั้นตอนเยอะยังไงชอบกล
“ แดกๆไปก่อนเถอะน่า เมียมึงเรื่องมาก หรือมึงเรื่องมากวะ "
“ กู " ผมตอบ
“ แล้วเรื่องมากทำไมวะ "
“ อยากจะหาเมนูที่ดีที่สุดให้มัน วันนี้วันเกิดมัน "
“ แล้วทุกวันมึงตื่นขึ้นมาทำอาหารให้มันกินมั้ย "
“ ก็ไม่ "
“ การที่มึงตื่นขึ้นมาทำอะไรเพื่อมัน นั่นก็พิเศษแล้ว " ธารบอก " ไม่ว่ามึงจะทำอะไร ถ้าทำด้วยใจ กูว่า นั่นก็พิเศษแล้ว "
“ อื้ม "
“ จะแค่ทอดไข่แล้วเอาไปตั้งบนข้าวผัดธรรมดา นั่นก็พิเศษแล้ว "
“ กูรู้แล้วว่าจะทำอะไร แค่นี้นะ " ผมกดวางสายก่อนจะวางมือถือตั้งไว้บนโต๊ะ จัดการอุ่นข้าวสวยแบบสำเร็จที่ปิงชอบซื้อมาสองกล่องผมพักมันไว้จนเย็นก่อนจะนำมาผัดกับซอสมะเขือเทศหั่นเห็ด หั่นกุ้งใส่ลงไปนิดหน่อย ปรุงรสแล้วผัดให้เข้ากันก่อนจะพักทิ้งไว้ ตีไข่สองฟอง ก่อนจะเทลงในกระทะร้อนๆ หมุนจนเป็นบางๆก่อนจะตักข้าวพอประมาณใส่ลงไป ก่อนจะพลิกไข่กลับมาอีกด้านเพื่อให้มันห่อข้าวไว้ ผมตักใส่จานแล้วไปวางไว้บนโต๊ะ " ก็หวังว่าจะชอบนะ "
จัดโต๊ะอาหารเสร็จเรียบร้อย ผมเดินกลับเข้าไปในห้อง คนที่นอนอยู่ก็คงยังนอนอยู่ที่เดิม แต่ปิงก็ไม่ใช่คนหลับลึกอะไรบางทีแค่ผมพลิกตัวตอนกลางคืนมันก็ตื่นแล้ว
“ ปิง " ผมเรียกมันแต่กลับได้ยินแต่เสียงขัดใจที่ส่งมา ยามที่กวนใจตอนกำลังหลับ " ตื่นได้แล้วมั้ง มึงจะนอนให้ถึงพรุ่งนี้เลยรึไง "
“ อื้ออ อีก ห้านาที "
“ อีกห้านาทีข้าวจะไม่อร่อยแล้วนะ " ผมบอกมัน ปิงที่ลืมตาขึ้นก็หันหน้ามาหา มันทำจมูกฟุตฟิตเหมือนหมาก่อนจะตื่นเต็มตาอย่างตื่นเต้น
“ กลิ่นไข่เจียวนิ นี่มึงทำอาหารเช้าเสร็จแล้วเหรอ "
“ อื้ม " พยักหน้าให้มัน ปิงก็กลิ้งไปมาบนเตียง ท่าทางเขินอายของมันพร้อมกับคำพูดที่ชวนให้ผมถอนหายใจออกมา
" พี่เสือ พี่เสือของน้อง น่ารักที่สุดเลย ลุกขึ้นมาทำอาหารเช้าให้น้องด้วย "
“ อยากจะด่าว่า แรดจังนะ แต่ก็เกรงใจ " ผมบอกมันก็นิ่งก่อนจะยื่นสองแขนมาตรงหน้า
“ จูบน้องหน่อยสิ น้องไม่มีแรงจะลุกอะ ขอจูบเพิ่มพลังหน่อย " มันขอผมก็ดึงตัวเองเข้าไปใกล้มันอย่างว่าง่าย โดยใช้สองแขนค้ำอยูตรงไหล่่หัวมันก่อนจะก้มลงจูบปากมันช้าๆ
บนริมฝีปากนุ่มที่ผมบดเบียดริมฝีปากของตัวเองลงไปพร้อมด้วยลิ้นดันแทรกตัวเข้าไปหา กวาดเอาทุกอย่างในโพรงปากนั้นก่อน มอบจูบดูดดื่มให้จนกว่ามันจะหมดแรง ผมผละริมฝีปากออกไล้ลงมาตรงคอ มือบางที่กำผมเอาไว้แน่นก่อนปิงจะพูดชิดริมใบหู “ เกินห้านาทีแล้วข้าวจะไม่อร่อยนะ "
“ งั้นก็รีบลุกขึ้นมา " ผมดึงตัวเองออกห่างมัน ถอนหายใจเล็กน้อยที่เหมือนโดยพูดตัดโอกาสที่จะทำอะไรที่อยากจะทำใหนยามเช้า แต่ทว่าก็เหมือนว่าอีกคนจะจับความรู้สึกผมได้ว่าต้องการอะไร
“ อย่าทำหน้าแบบนั้นสิครับ " มันว่าพลางเลื่อนมือขึ้นมากอดคอผมไว้ตอนที่ยกตัวเองขึ้นมานั่งตักผม มันก็หอมแก้ม " เรายังมีเวลาทั้งวันนะ ถ้ามึงขืนรีบร้อนตอนเช้า กูก็เที่ยวไม่สนุกสิ " ปิงหอมแก้มผมอีกข้างมันจ้องตาผม " ถ้าทำตอนเช้าให้ทำรอบเดียว แต่ถ้าทำตอนกลับจากเที่ยวแล้วให้ทำหลายรอบเลยนะ จะทำตอนไหน "
“ กลับจากเที่ยว "
“ ดีมากเลย คนเก่ง " จูบปากผมแรงๆ มันยิ้มก่อนจะเอียงหน้า " อุ้มกูไปนั่งที่โต๊ะกินข้าวหน่อยสิ "
“ ห๊ะ ? "
“ อุ้มกู ไปนั่งที่โต๊ะกินข้าวหน่อยสินะ "
“ ไม่เอา ปัญญาอ่อน ตีนมีก็เดินเองสิวะ " ผมบอกปัด ไอ้ที่ทำอยู่ก็รู้สึกตัวกูปัญญาอ่อนจะตายห่าอยู่แล้วนี่ยังจะให้ทำอะไร หวานเว่อร์แบบนั้นอีก แค่คิดก็รู้สึกแน่นในหน้าอกแล้ววะ
“ วันนี้เกิดกูนะ ไหนบอกจะตามใจกูทุกอย่างไง ให้การ์ดกูเองไม่ใช่เหรอ " มันเถียง สายตาที่ต้องมา ผมจ้องหน้ามัน " อุ้มน้องไปที่โต๊ะกินข้าวหน่อยสิพี่เสือ "
“ ก็ได้วะ " ผมอุ้มมันขึ้นจากเตียง เดินมาที่โต๊ะก่อนจะวางลงบนเก้าอี้ ปิงยิ้มพอใจก่อนจะมองอาหารเช้าที่อยู่ตรงหน้า
“ ข้าวห่อไข่เหรอ " ปิงถาม
“ มึงเห็นเป็นผัดกระเพรารึไงละ "
“ โอ๊ยปาก " มันบ่นก่อนจะรับช้อนกับส้อมที่ผมยื่นให้ " แล้วไม่มีซอสมะเขือเทศราดหน้าเหรอ ที่แบบปกติเค้าจะทำเป็นรูปหัวใจ "
“ ว่าไงนะ อยากให้กูวาดรูปKให้เหรอ "
“ หัวใจสิ ไม่ใช่หัวK ไอ้สัด " มันว่าก่อนจะกวักมือเรียก " มาเร็ว มาเขียนความในใจที่มีให้น้อง "
“ กูเกลียดความแรดของมึงชะมัดเลยวะ " ผมสบถตอนที่เขย่าขวดซอสแล้วไปยืนช้อนหลังมันเพื่อเขียนให้ " เอารูปอะไร "
“ ก็แล้วแต่พี่เสือ "
“ แล้วแต่กู รูปหัวKมั้ยละถ้างั้น "
“ แดกไม่ลงนะ อย่างงั้นน่ะ " มันบ่นตอนที่เงยขึ้นมองหน้า " หัวใจสิ รักน้องนิดนึง "
“ หัวใจ " ผมวาดรูปหัวใจให้มันอีกคนก้ยิ้มเขินก่อนจะลุกขึ้นวิ่งเข้าไปในห้อง " ไปไหนอีกละ มากินสิ "
“ กูจะเอามือมือมาถ่ายรูป กูจะอัพลงโซเชี่ยลทุกโซเชี่ยลที่กูมี เพื่อประกาศให้โลกรู้ว่า วันนี้พี่เสือทำอาหารสุดแสนจะน่ารักให้กูกิน และเป็นวันพิเศษที่พี่เสือจะน่ารักเป็นพิเศษด้วย โลกโซเซี่ยลของกูต้องจดจำและจารึกมันไว้ "
“ ประสาท " ผมบ่นแต่อีกคนก็ไม่ได้ใส่ใจ มันยังคงถ่ายรูปตัวเองกับจานอาหาร และอาหารที่ผมทำให้ คิดว่าจากเสียงชัตเตอร์ที่ได้ยิน คงถ่ายไปราวๆยี่สิบกว่าภาพ
หลังจากจบมื้ออาหารแล้วได้เวลาออกจากคอนโด ปิงใช้เวลานานไปกับการแต่งตัวทั้งๆที่พอแต่งออกมาแล้วกลับดูเหมือนเดิมทุกครั้ง ผมหลับไปตื่นนึงตอนที่รอมันแต่ก็พบว่าชุดที่มันใส่ก็แค่เสื้อยืดกางเกงสามส่วนแล้วก็ผ้าใบ
“ ไปกันวันนี้พี่เสือจะพาน้องไปไหนเอ่ย "
“ มึงอยากไปไหนละ "
“ เรื่องนี้มึงต้องคิดเองนะ " มันหันมาบอกผมตอนที่เปิดประตูรถ ปิงก็มองไปรอบๆ " ไม่มีอะไรเซอร์ไฟส์กูเลยเหรอ " มันถามก่อนจะเปิดนู้นเปิดนี่ไปทั่ว " ไม่มีเซอร์ไฟส์เหรอ "
“ เซอร์ไฟส์อะไร "
“ กูแต่งตัวตั้งนานมึงน่าจะใช้เวลานี้ในการซ่อนของขวัญนะ "
“ ไร้สาระ กูนอนดีกว่า " ผมบอกอีกคนก็ถอนหายใจ
“ ไม่โรแมนติกเล๊ย " มันบ่นก่อนจะหันมาถามอีกครั้ง
“ ตกลงจะพาไปไหน "
“ ไปไหนดีน้าาา " ผมลากเสียงถามก่อนจะดึงอีกคนเข้ามากอด ใช้มือเดียวบังคับพวงมาลัยรถขับไปยังทางข้างหน้า ปิงที่มองไปรอบๆ มันหันหน้ามาถาม
“ มึงจะพากูไปไหนอะ ตื่นเต้นจัง "
“ หัวหิน "
“ ห๊ะ! อะไรนะ " มันเสียงดังขึ้นมาทันทีตอนที่ผมบอกแบบนั้น ปิงที่นิ่งไปผมที่กำลังจะถามมันว่าทำไม แต่อีกคนก็เสียงดังขึ้นมาก่อน " ทำไมมึงไม่บอกกู ว่าจะพากูมาหัวหิน กูจะได้แต่งตัวให้เข้ากับทริป นี่คิดว่าเดินห้างสวยๆ เข้าช็อปหลุยส์แล้วมึงซื้อให้ "
“ ตลก " พูดสั้นๆ อีกคนก็จิ๊ปากเซง
“ รู้งี้น้องจะเลือกเสื้อกล้ามบางๆมาใส่โต้ลมทะเลเบาๆ "
“ ให้ลมพัดโกรกหัวนมนะเหรอ "
“ สัด ความคิด " มันสบถ " แค่ถ่ายลงโซเซี่ยลเก๋ๆเว้ย "
“ ชุดนี้ก็ได้ "
“ แต่มันไม่เปรี้ยวไง มันไม่ใช่อะ นี่ไม่ใช่ชุดไปทะเล นี่ชุดเดินพารากอน " มันเถียง
“ เรื่องมาก หรือว่าจะไม่ไป "
“ ไป " มันหันมาบอก รอยยิ้มที่ยิ้มให้ผม ก่อนจะเอนตัวเข้ามาซบ " วันพิเศษแบบนี้ได้อยู่กับมึงสองคนจะไม่ไปได้ไง "
ขับรถออกจากรุงเทพราวสองชั่วโมง ตอนที่ผมจอดรถแถวชายหาดปิงก็เปิดประตูรถแล้วลงไปยืดเส้นยืดสายโต้ลมละเทที่พัดเข้ามาใส่เรา " นอนที่นี่สักคืนได้มั้ย "
“ ได้สิ " ผมบอกมันอีกคนก็ยิ้มกว้าง
“ พี่เสือใจดีกับกูจัง "
“ ก็วันนี้วันเกิด "
“ แล้วถ้าไม่ใช่วันเกิดจะไม่ใจดีเหรอ " มันหันหน้ามาถามผมที่เดินมายืนข้างๆมัน แต่เพราะเงียบไปตอบอีกคนก็เลยเอียงหน้าลงมาใกล้ " ว่าไง "
ขาที่เดินหนีคำถามนั้น ผมเดินลงไปที่ทะเล แม้จะไม่ชอบอากาศเหนียวๆกับอะไรเปียกๆก็เถอะ ปิงเดินมายืนข้างกันมันที่จับมือผมไว้ก่อนจะหันมาถาม
“ ถ่ายรูปนะ "
“ อื้ม " พยักหน้ารับ มันที่เปิดกล้องหน้าก็ฉายภาพของเราสองคน หันหลังให้เห็นวิวทะเลชัดๆ ผมยิ้มปิงก็เขย่งตัวขึ้นจูบที่แก้ม มันที่กอดผมไว้หลังจากที่ถ่ายรูปแค่รูปเดียวนั้น ทำเอาผมไม่เข้าใจการกระทำของมันเอาซะเลย " ปิง "
“ ขอบคุณที่พามาทะเลนะ กูน่ะ ชอบทะเลที่สุดเลย " มันบอกแต่ก็ยังไม่ปล่อยแขนออกจากผม
“ เพราะวันนี้เป็นวันพิเศษของมึง ก็อยากทำให้ " ผมบอกก่อนจะถอนหายใจออกมา " วันที่มึงเกิดมาที่บ้านมึงคงมีความสุขกันมากเลยสินะ "
“ ไม่หรอก ไม่มีใครมีความสุขหรอกตอนนั้นน่ะ " มันที่ผละอ้อมกอดออกจากผม แววตาที่มองมาทำได้เพียงมองมันนิ่งๆ ปิงมองออกไปยังท้องทะเลข้างหน้า " ตอนนั้นไม่มีใครมีความสุขหรอก เพราะแม่กับพ่อยังเด็กทั้งคู่เรียนก็ไม่จบแถมยังท้องอีก ตอนนั้นฝ่ายแม่อยากจะให้เอากูออกจากตายไป แต่ปู่กับย่าก็ไปขอไว้ ฝ่ายนั้นก็บอกว่า เพราะปู่กับย่าเองก็ท้องก่อนแต่งเหมือนกันก็เลย ลูกก็เลยทำตามจนเรื่องออกมาแบบนี้ ทำให้ลูกสาวของเค้าเป็นแบบนั้น ตอนนั้นน่ะ ไม่มีใครมีความสุขหรอก วันเกิดของกูทุกปี เพราะแบบนี้ก็เลยไม่เคยมีความสุขเลย เหมือนเกิดมาเพื่อสร้างความลำบากให้คนอื่นเลย ว่ามั้ย ไม่มีใครมีความสุขที่กูเกิดมาหรอก " ใบหน้าหวานที่หันมาถาม ผมก้มลงจูบมันทันทีในตอนนั้น
อ้อมแขนที่กอดมันเอาไว้แน่น ปากที่จูบมันเบาๆ รู้สึกได้ถึงลมทะเลที่พัดอยู่รอบตัว ผละริมฝีปากออกแล้วกอดมันไว้อีกครั้ง ปิงที่นิ่งงงอยู่นั้นก็เรียกผมขึ้นมาด้วยความสงสัยในการกระทำ
“ เสือ "
“ กูไง " ผมบอก " กูมีความสุขที่มึงเกิดมา "
" เสือ " เสียงที่เรียกผมอีกครั้ง ปิงกอดผมไว้แน่นเช่นกัน รอยยิ้มที่กำลังยิ้มอยู่นั้น ผมย้ำกับมันอีกครั้ง
" ขอบคุณที่เกิดมานะ ขอบคุณที่เกิดมาเพื่อคนอย่างกู "
อย่างน้อยก็ยังมีกูที่มีความสุข ที่ได้มีมึงอยู่บนโลกใบนี้
ในใจ มันอยากจะตะโกนออกไปบอกมันว่าแบบนั้น
....................................................
มันอาจจะสั้นไปสักหน่อย แต่มันยังมีอีกนะ เพราะมันค่อนข้างจะยาว
ก็เลยแบ่งๆ มาลงนะคะ
ช่วงนี้เสือปิงจะน่ารักเป็นพิเศษ
พี่เสือก็จะทำตัวให้ดีขึ้น น้องปิงก็ด้วย
เพราะงั้นต้องติดตามต่อไปนะเค่อะ รับรองทริปนี้ หวานทะเลจืดไปเล๊ยยย
ฝากแท็ก #เสือปิง ในทวิตกับเฟสด้วยนะคะ
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านและคอมเม้นท์จ้า
หัวข้อ: เพราะเกลียดจึงรัก {UP!-ตอนพิเศษที่ 3 (จบเรื่อง) ※ ประกาศรีปริ้นท์ ※ / 14.8.59} #หน้า 73 (อ่าน 790963 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก