คำทำนายเรื่องน้องครีม
{ K }♨ “พี่คิงไปพรุ่งนี้เลยนะ นะ ไปทำบุญที่วัดที่แม่เขมอยู่นะครับนะ ”
“พรุ่งนี้พี่มีสอบนะเด็กน้อย ไว้วันเสาร์ได้ไหม แล้วไงพรุ่งนี้เราก็ต้องไปเรียนไม่ใช่หรือไง หือ ?”
กลับมายังไม่ทันทำอะไรเจ้าน้องครีมก็ดูงอแงแล้วครับ ผมขนกระเป๋าน้องอีกมือก็จูงเดินขึ้นลิฟท์ หน้าเศร้าๆมองผมอย่างมีความหวัง แต่จะทำไงได้พรุ่งนี้ผมไม่ว่างจริงๆนี้หว่า มีสอบทั้งอาทิตย์เลย น้องเองก็มีเรียนด้วยและจะไปได้ยังไง แต่ดูเจ้าตัวเล็กสิก้มหน้าจะร้องไห้อีกล่ะ งอแงตลอดดดดดดดดดด หึหึ
ระหว่างรอลิฟท์ถึงชั้น ผมก็เลยวางกระเป๋าก้มหน้าไปหาเด็กตัวเล็กขี้น้อยใจตรงหน้าจุ๊บๆที่แก้มไปทีนึง น้องยังก้มหน้าไม่สบตาผมอีก ผมเลยอุ้มขึ้นมาไว้บนแขนและลูบหัวลูกหลังอย่างเอาใจ น้องก็ซุกลงกับคอผมบ่นงุงงิงๆอย่าคนเดียว เฮ้อ … สงสารแต่ยังไงพรุ่งนี้ก็ไม่ได้อยู่ดีกว่าน้องจะเลิกเรียนกว่าผมจะเลิกสอบก็หมดวันพอดีแล้ว
“ไม่เอานะครับไม่งอแงนะ เอาอย่างงี้พรุ่งนี้เช้าตื่นมาใส่บารตกันก่อนและวันเสาร์ค่อยไปเนอะ แม่เขมคงไม่ดีใจถ้ารู้ว่าต้องครีมโดดเรียนไปเนอะ” น้องพยักหน้าแต่ยังยึดคอซุกหน้าเอาแน่น ชื่นใจจัง หึหึ พอถึงชั้นผมก็อุ้มเด็กน้อยเดินออกมา
“ว้าย น้องครีมใช่ไหมค่ะ เป็นอะไรค่ะเนี้ย ”เท่านั้นแหละครับป้าแม่บ้านที่กำลังเดินผ่านมาก็ร้องทักทันที โว้วๆ ไอ้เด็กนี้ไปโปรยเสน่ห์ไปถึงไหนเนี้ย
“ครีมไม่ได้เป็นอะไรครับป้าน้อย” เด็กน้อยเงยหน้าจากซอกคอผมขึ้นไปมอง ป้าแกเดินเข้ามาลูบหัวเด็กน้อยเหมือนปลอบใจเด็กน้อยผมหัวเราะเพราะจักกะจี้เพราะป้าแกจั๊กเดียมน้อง น้องเริ่มดิ้นมากขึ้นผมเลยต้องปล่อยลงและยืนมองเด็กน้อยเล่นกับป้าแกอย่างเอ็นดู
“เอ่อ เข้าไปในห้องผมก่อนไหมครับ ดูท่าจะคุยถูกคอกัน”
“ได้เหรอครับ” น้องครีมหันมามองผม ยิ้มแป้น แหมเมื่อกี้แมวตัวไหนงอแงก็ไม่รู้ ผมยิ้มก่อนจะอุ้มเด็กน้อยมาไว้บนแขน อยากจะอุ้มเอาไว้ตลอดเวลา อยากจะฟัดแก้มหอมๆป่องๆไม่แบ่งให้ใคร เด็กน้อยเอียงคอมองผม จนไอ้คิงอดใจไม่ไหวต้องก้มไปฟัดแก้มแดงๆนั้น ต้องเอามือเล็กยันหน้าผมไว้อย่างอายๆ ผมเหลือบไปมองป้าแกที่ยืนทำหน้าฟินยิ้มน้อยยิ้มใหญ่อยู่ เลยก้มไปกระซิบแทน
“ก็ห้องนั้นก็น้องเด็กน้อยคนนี้เหมือนกันนี้หน่า” น้องหัวเราะคิกคักก่อนจะหันไปเรียกป้าแกให้เดินตามเราสองคนเข้ามาในห้อง พอป้าแกเข้ามาได้ไอ้น้องครีมก็ดิ้นลงจากอ้อมอกผม กระซิก อยากกอดเอาไว้ตลอดนี้หน่า ก่อนจะวิ่งไปเชิญป้าแกไปนั่งที่โซฟาและวิ่งคลุกๆเข้าไปในห้องครัวทันที ผมกะจะเอากระเป๋าไปวางไว้ในห้องน้อง แต่ตอนเดินผ่านป้าแก ก็ต้องชะงักเมื่อเสียงป้าแกพูดขึ้น
“ดวงของน้องครีม เธอยังมีกรรมเก่าที่รออยู่ … ดูแลน้องดีๆนะค่ะ ถ้าเกิดพลาดพลั้งหรือวู่วามขึ้นมา … น้องครีมอาจจะจากไปตลอดกาล แต่ถ้ารอดพ้นมาได้ ความสุขและความยั่งยื่นจะบังเกิดขึ้น … ”
“ป้าพูดอะไร ?” ผมถามขึ้นกำหูกระเป๋าของน้องครีมแน่น …
“ป้าเตือนด้วยความหวังดีค่ะคุณคิง … ขอให้รอบครอบและอย่าปล่อยน้องไว้คนเดียวในช่วงนี้ ไม่อย่างงั้นคุณอาจจะต้องเสียใจไปตลอดชีวิต”
“ไร้สาระน่ะป้า” ผมเริ่มหัวฟัดหัวเหวี่ยง เอาอะไรมาพูดว่ะ!!!!!! ผมไม่มีทางเสียน้องและไม่มีทางเสียใจไปตลอดชีวิตหรอกน่า!!!
“ดวงของคุณคิงเป็นผู้ปกปักอยู่แล้ว และดูจะเป็นคนวู่วามเอาซะมากๆ ขอให้ระวังเรื่องการลอบทำร้ายหรือภัยอันตรายจากการปกป้องด้วยนะค่ะ”
“เฮ้ เลิกพูดได้แล้ว!!!!!” ผมตะคอกเสียงดัง อย่าหงุดหงิด! แม้มเอ้ยใครก็ได้ให้อีป้านี้หุบปากสักที!!! มันน่าหงุดหงิดชะมัดเลยว่ะ ถ้าป้าแกเป็นผู้ชายกูกระโดดต่อยปากไปและ!!!
“พี่คิงโวยวายอะไรครับ นี้ครับคุณป้าครีมเอาขนมมาให้ครับ”
“อ่า!ป้านึกได้ว่ามีธุระต่อ ขอโทษด้วยนะจ้ะน้องครีมและเจอกันนะจ๊ะ” ผมยืนมองน้องที่ทำหน้าผิดหวังและเดินออกไปส่งอีป้านั้น มือผมกำแน่นฟันขบกันจนเจ็บกรามไปหมด … ดวงอะไรว่ะไร้สาระยังไงน้องครีมก็ไม่มีทางเป็นอันตรายอยู่แล้วตราบใดที่ผมยังมีชีวิตอยู่ไม่มีทางหรอก!!!!
.
.
.
{ C }♨ วันนี้ผมตื่นแต่เช้าลุกขึ้นมาทำกับข้าวที่แม่เขมชอบและลงไปซื้อขนมที่แม่เขมชอบที่ซุปเปอร์ด้านล่างเพราะไม่มีเวลาทำ ครีมขอโทษนะครับที่ไม่ได้โชว์ฝีมือทำขนมที่แม่สอนน้องครีม แต่ผัดหน่อไม้ ฉู่ฉี่ปลาทู กับแกงจืดเต้าหู้ ที่แม่ชอบทานบ่อยๆ หวังว่าแม่เขมจะอร่อยกับมันนะครับ น้องครีมคิดถึงแม่เขมมากๆเลยรู้ไหม รักที่สุดด้วย แม่เขมเป็นแม่ที่ดีมากๆ ครีมยังจำตอนที่แม่สอนครีมทำการบ้านถึงแม่จะสอนผิดๆถูกๆ แต่ครีมก็มีความสุขมากๆ… อ่ะ! แต่ตอนนี้ผมต้องไปปลุกพี่คิงก่อนเพราะเดี๋ยวพระจะมาแล้ว และวันเสาร์นี้แม่เขมจะได้รู้จักกับพี่คิงอย่างเป็นทางการนะครับ ถึงเขาจะเป็นผู้ใหญ่ขึ้งอแงแต่เขาก็เป็นคนสำคัญของผมล่ะ รอแปปนึงนะครับเดี๋ยวผมจะทำบุญไปให้แม่ทาน
ผมละจากกับข้าวที่ตักใส่ถุงไว้แล้ววิ่งขึ้นไปบนห้องของคนตัวใหญ่ที่นอนไม่รู้ตื่นอยู่เมื่อคืนก็กอดผมซะแน่น แต่ตอนเช้าผมขยับตัวยังไม่รู้สึกเลย ชิ … ผมก้มมองพี่คิงอย่างพิจารณาคนอะไรกันนะ ทำไมถึงหน้าตาคมคายขนาดนี้ … ต่างจากผมที่ตัวก็ผอมแห้ง กล้ามก็ไม่มี แถมยังเด็กเอาซะมากๆด้วย และทำไมหน่อพี่สาวทั้งหลายจึงไม่มีใครเข้ามาเกาะเกี่ยวกับพี่คิงสักคนเลย แต่ก็ดีแล้วล่ะ พี่คิงจะได้รักผมคนเดียว จุ๊บๆ นะผู้ใหญ่จอมงอแง
“จ้องเขาแบบนี้ให้แม่เอาขันหมากมาขอด้วยนะ พี่ท้องแน่ๆ”
“บ้าคนนะไม่ใช่ปลากัด อ่ะ! พี่คิงเดี๋ยวไม่ทันพระน๊า” ผมจะตีคนขี้แกล้งแต่ก็โดนฉุดลงไปกอดซะเอง คิกๆ จักกะจี้ อ่ะ หนวดมันทิ่มหน้าผม
“นิดเดียวครับตัวเล็ก… รักนะพี่คิงรักน้องครีมที่สุด” … ทำไมนะพอได้ยินคำนี้ทีไร ใจผมหวิวตลอดเลย … รักสิ น้องครีมก็รักพี่คิง รักมากๆเลย รักจนไม่รู้ว่าความรู้สึกที่ผมมีมันเรียกว่ารักจริงๆรึเปล่าด้วย …
.
.
.
"อะภิวาทะนะสีลิสสะ นิจจัง วุฒาปะจายิโน, จัตตาโร ธัมมาวัฑฒันติ อายุ วัณโณ สุขัง พลัง,"
ผมยกมือไหว้พระท่านก่อนที่ท่านจะเดินไปโดยมีลูกศิษย์วัดตัวน้อยเดินตามต้อยๆ เดี๋ยวน้องครีมกรวดน้ำให้นะครับแม่เขม … ทานให้อิ่มนะครับ
“สบายใจรึยัง หืม ?”พี่คิงถามผมขึ้น ผมส่ายหน้าก่อนจะเงยหน้าขึ้นไปมอง นิ้วใหญ่ๆของพี่คิงยกขึ้นมาคลึงหว่างคิ้วของผมเบาๆ
“ครีมต้องไปไหว้แม่ที่วัดก่อนถึงจะสบายใจ”
“จ้าๆ แล้วพี่คิงจะพาไปนะ”
“สัญญาแล้วนะ” ผมยิ้มให้ก่อนที่จะจูงมือพี่คิงไปที่ม้าหินข้างๆคอนโดก่อนจะเปิดน้ำในขวดที่เพิ่งซื้อมา ใส่แก้วที่เตรียมมาด้วย และเอาชามมารองไว้ด้านใต้ และจับมือพี่คิงแน่น เขางงนิดๆ ไม่เคยทำบุญหรือไงนะคนๆนี้ … ก่อนจะเริ่มกรวดน้ำให้แม่เขม .... ครีมรักแม่เขมมากนะครับ…
.
.
.
{ K }♨ “พี่คิงขี้โกหก!!!!!!”
“ตัวเล็ก พี่ไม่ได้ตั้งใจฟังกันบ้าง!”
“อย่ามาตะคอกผมนะ พี่คิงบอกเองว่าจะพาผมไปหาแม่เขม แต่พอถึงวันพี่คิงกลับบอกว่าติดธุระ ทำไมอ่ะ! นิสัยไม่ดี”
ปัง! ผมยืนงงอยู่หน้าห้องน้องที่เพิ่งปิดประตูใส่หน้าผมเมื่อกี้ น้องไม่เคยเหวี่ยงแง่งอนขนาดนี้ แสดงว่าต้องโกรธมากแน่ๆ!!! โธ่เว้ย ทำไมแม่งต้องเลื่อนสอบมาวันนี้ด้วยว่ะ!!! ผมยืนหัวฟัดหัวเหวี่ยงกับโชคชะตาอันน่าอนาถของตัวเองอยู่ น้องอุตส่าห์ตื่นมาแต่งตัวนั่งรอเป็นตุ๊กตาและแท้ๆ ผมเองก็เพิ่งรู้เมื่อเช้าเองว่าวันนี้มีสอบ เพราะไอ้ราชโทรมาบอก ไม่งั้นคงได้ขาดสอบไปแล้ว คือ ผมไม่ได้ตั้งใจอ่ะครับจะให้ทำยังไง!!!!
ผมระงับอารมณ์ตัวเองก่อนจะค่อยๆเคาะประตูน้องและบิดประตูปรากฏว่ามันล็อก!!! เฮ้อ … 8 โมงล่ะด้วยผมมีสอบตอน 8.40 … ให้คนมารับน้องไปบ้านใหญ่แล้วกันและค่อยพาน้องไปตอนบ่ายๆ …น้องครีมขอโทษนะขอโทษ
“น้องครีม เดี๋ยวพี่ให้คนบ้านใหญ่มารับไปบ้านนะ และพี่จะรีบตามไป … พี่ขอโทษนะ” ผมเอามือแนบกับประตูและพูดออกไป ก่อนจะรีบวิ่งลงมาจากคอนโดทันที
โธ่เว้ยๆ แม่งเอ้ย!!!!!! หนังสืออีวิชาห่านี้ก็ไม่ได้แตะกะจะมาอ่านใกล้ๆวันสอบ น้องครีมก็มาโกรธอีกพระเจ้าลงโทษผมแท้ๆ และพี่จะรีบกลับมานะน้องครีม! (T^T)
============================
ตอนนี้ไม่รู้จะว่ายังไง ฮ่าๆ
เอาเป็นว่าขอบคุณทุกกำลังใจนะค่ะ และขอกำลังใจด้วยเน้อ มาจุ๊บเหม่งคนล่ะสองที จุ๊บๆ
พี่คิงคะ ไม่ทราบว่าจะไปไถเงินแม่ทำไมคะ
ปอลอ น้องขิงฝันถึงแม่เขมด้วยอ่ะ ไม่ใช่ว่าแม่เขมเป็นอะไรจริงๆนะ *-*
(แอบอยากได้อัลบั้มของน้องขิงบ้าง แหะๆ)
แม่เขมเสียแล้วจ้า เพราะโรคประจำตัว น้องเลยต้องอยู่กับป้าา โดยรังแกจนมาเจอกับพี่คิง
อิอิ รักน๊าาาาาาา
[/color]
โพลล์
หัวข้อ: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก♨{คิดถึงเลยมาหา อิอิ}23/6/59 P.41 END (อ่าน 317139 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก