SPECIAL
ลอยกระทง... หลงอะไรดี?
(ถึงละ ออกมาเลย รอที่เดิม)
"กูไปก่อนนะเว่ย"
"อุ๊ย ผัวมารับแล้วหรอ กลับดีๆนะฮะพ่อหนุ่ม ลอยกระทงหวังว่าคงไม่เสียตัวนะฮ้าาาาา"
จะให้กูกลับไปเฉยๆก็ไม่ได้อ่ะ เชี่ยปุนแขวะผมอีกละ
"บอกตัวเองเถอะไอ้สัส เดี๋ยวโดนไอ้เจ็ทเพื่อนรักจัดหนักนะมึ้ง หาว่ากูไม่เตือนอีก"
"ไอ้เจ็ทมึงบอกไอ้ซีไปสิว่ากูชอบโดนหนักๆ ใช่ม้าาา ฮ่าๆ"
"หุบไว้บ้างปากมึงอ่ะปุน เฮ้อ กูเพลีย ไปดิไอ้ซี เดี๋ยวไอ้กันรอนาน"
นิ้วกลางเรียวยาวของผมถูกมอบให้ไอ้ปุนไปหนึ่งทีก่อนผมจะรวบหนังสือเข้าอ้อมกอดและเดินมาหากันที่จอดรถรออยู่หน้าตึก
"ว่าไง คืนนี้ลอยกระทงที่ไหน"
"จะลอยเหรอ?" ผมถามมันกลับครับ
"ถ้าไม่ลอย นอนเอากันอยู่ห้องเฉยๆก็ได้นะ"
"โห งั้นลอยเถอะ ก็ออกมาที่มอนี่แหละ ตอนแรกกูกะว่าจะไม่ลอย คนเยอะขี้เกียจเบียด"
"ปีละครั้งเองน้องนิด ขี้เกียจยังกะคนแก่"
ผมหันไปยู่หน้าใส่มัน ฝ่ามือใหญ่ลูบแก้มผมสองสามที พักนี้ชอบจับแก้มครับ สงสัยมันนุ่มขึ้นแน่ๆ แปลว่าผมอ้วนขึ้นสินะ u.u
เรากลับมาห้อง นอนเล่นกลิ้งเกลือกกันไปกันมา >.< และออกไปมออีกครั้งตอนเกือบๆสี่ทุ่ม คนก็ยังเยอะอยู่ดี ถ้าเป็นสมัยปีหนึ่งปีสองนี่ผมคงดี๊ด๊าออกมาตั้งแต่ไก่โห่แล้วมั้ง เมื่อก่อนเห็นงานที่มีสาวเยอะๆแล้วเลือดลมมันเดือดพล่าน แต่ตอนนี้สิฮะ โอ้โหตาลายไปโหมดดด +.+
"คนเยอะจังวะมึง"
ผมจับชายเสื้อไอ้กัน ไม่กล้าจับมือหรอกกลัวเสียภาพพจน์ คริๆ
"หาไรกินก่อนเหอะ กูหิว"
"ตามใจมึงเลย อยากกินอะไรหืม"
ฮ่าาาา โอกาสกูมาละ ผมเดินไปเรื่อยและได้ของกินติดมือเรื่อยๆ เดินไปกินไปอ่ะครับ มีแต่ของอร่อยทั้งนั้นเลย กันมันก็มาแย่งผมกินบ้าง ผมป้อนมันบ้าง จนในที่สุดก็เดินมาถึงม้านั่ง ในใจอยากหาที่นั่งที่เงียบๆกว่านี้ แต่ก็อย่าหวังเลยในวันที่มีงานแบบนี้ แม้แต่แปลงเกษตรก็คงพลุกพล่านอ่ะนะ -____-
"จะลอยเลยมั้ย เกือบห้าทุ่มแล้ว"
"ยังงง ขนมยังไม่หมดเลยมึง แล้วดูคนดิยังเยอะอยู่ -0-"
"มึงก็ไม่ต้องรีบพูดขนาดนั้นก็ได้ เคี้ยวให้หมด"
"กูไม่ใช่เด็กนะโว้ย บังอาจมาสอนกูเหรอ เดี๋ยะๆ"
มันหัวเราะผมอ่ะ แต่สนมั้ย ไม่สนหรอก ผมนั่งกินลูกชิ้นในมือจนหมดก่อนจะหยิบชาเขียวมาดื่ม เฮ้อออออ~ อยู่กับไอ้หลุมดำ กินอะไรก็แซ่บไปหมด อีกไม่นานผมเป็นหมูชัวร์
"ขอโทษนะครับ ชื่ออะไรเหรอ"
"ฮะ กูเหรอ?"
"ครับ"
ผมงงๆเมื่อมีผู้ชายหุ่นควายธนูตัวสูงๆเดินเข้ามาหา ผมมั่นใจอ่ะว่าไม่เคยรู้จักมันแน่นอน
"ทำไม มีไร"
"เพื่อนผมบอกว่าผมชอบคุณครับ ^^"
หะหะหะอะไรน้าาาาาาาา เอาแล้วแล้วแล้วแล้ว ขอเรียบเรียงประโยคใหม่แป๊บ เพื่อนผมบอกว่าผมชอบคุณ = เพื่อนมันบอกว่ามันชอบผม เอ๊อะ เอ่อ อะไรน้าาาา
"สรุปแล้วชื่ออะไรครับ ยังไม่ตอบผมเลย"
"ชื่ออะไรก็ได้โตแล้ว มึงนี่เปรี้ยวเนอะ เห็นมั้ยวะว่ามากับผัว นั่งอยู่ด้วยกันเนี่ย"
"อ้าวเหรอครับ นึกว่าเพื่อนกัน งั้นขอไลน์ได้มั้ย"
"ไม่ได้ ผัวเล่น จบนะ เชิญกลับ"
ไอ้หนุ่มแปลกหน้าหัวเราะเบาๆก่อนจะยกมือขึ้นสองข้างเหมือนยอมแพ้และยอมล่าถอยออกไปโดยดี ประโยคสุดท้ายน่ะกันพูดนะครับ ฮ่าๆๆๆ ผมเกาหัวนิดหน่อย อ่อมมมม มีผู้ชายมาบอกชอบพี่ซีหรอเนี่ยยย ไอ้สร้าส กูอยากขำโว้ย
"เสน่ห์แรงจริง"
"โถ่ มันตาบอดรึเปล่า สาระเลย แล้วกูกลายเป็นคนมีเสน่ห์ต่อเพศเดียวกันตั้งแต่เมื่อไรว้า -0-"
"ตั้งแต่มีผัวมั้ง"
"คิๆ งี้แหละธรรมดาคนมันหล่อ แล้วนี่ ห้ามหึงกูนะเว่ย กูบอกเค้าแล้วนะว่ามากับสะมี้อ่ะ เพราะงั้นห้ามโกรธ"
"ไม่โกรธหรอก เมียน่ารักขนาดนี้ : )"
"เยี่ยมเลย มึงนี่น่าร้ากจีจี"
แอบหยิกแก้มมันคืนบ้าง ฮ่าๆๆ ตอนนี้คนบางลงไปเยอะแล้วครับ เราเลยเดินไปหาซื้อกระทงแถวๆนั้น งานใกล้เลิกแบบนี้กระทงแทบจะหมดแล้ว เหลืออยู่แค่ไม่กี่อัน ผมเลยให้มันเลือก
"ปล่อยปลาด้วยเนอะมึง"
"เออ ไปซื้อสิ"
ผมเลยซื้อปลาคู่นึง คนขายใส่แก้วให้ พากันดิ้นใหญ่เลยว่ะ ท่าน้ำโล่งๆสวยโคตรเลย ต้นไม้ริมฝั่งประดับประดาด้วยไฟหลากสี กลางน้ำมีกระทงใหญ่ของแต่ละสาขา แล้วก็กระทงเล็กเป็นพันๆใบที่มีแสงสว่างจากเทียนประปราย
กันจุดธูปเทียน ดึงผมไปนั่งลงข้างๆ ผมเลยปล่อยปลาก่อน หลังจากนั้นเราประคองกระทงด้วยกันและอธิษฐาน กันหลับตาลงครับ ส่วนผมนี่พูดออกมาเลย
"วันนี้ วันขึ้น15ค่ำเดือน12 ผมพี่ซีสุดหล่อแห่งคณะวิศวะ กับน้องกันครูพละสุดหล่อ มาลอยกระทงด้วยกัน ขอขมาพระแม่คงคา อะไรที่ไม่ดี ก็ขอให้ลอยออกไปพร้อมกับกระทง ขอให้มีแต่สิ่งดีๆเข้ามาในชีวิต ขอให้พอเจอสิ่งดีๆคนดีๆ สุขภาพแข็งแรงแล้วก็รวยๆ... สาธุ"
"อธิษฐานดังเชียวนะมึง"
"เอ้า มึงจะได้ไม่ต้องถามอีกไงว่ากูขอไรไปบ้าง"
"ฮ่าๆๆ แสนรู้อีก"
อ้ะ ว่ากูเป็นกระต่ายอีกละสรึด -_-' เราเดินออกมาจากท่าน้ำ แต่ก็มีชายหญิงคู่กนึ่งเดินสวนเราไป โอ้โห พอสบตากันปุ๊บ... ผมจำเธอได้ขึ้นใจ หน่องเบลล์ยังไงล่ะครับ ใครจำหล่อนไม่ได้ย้อนกลับไปอ่านตอนแรกๆได้นะ แต่คราวนี้ไม่ได้มากับไอ้เหี้ยที่กระทืบผม หล่อน้อยกว่าผมเยอะเลย ฮี่ๆ
"อ้าว พี่ซีสวัสดีค่ะ มากับ... แฟน เหรอคะ"
"ใช่ครับ มากับแฟนเหมือนกันเหรอ"
"ค่า แล้วนี่ เอาแนวนี้จริงๆเหรอคะพี่ซี เดินทางนี้จริงอ่ะ?"
แล้วน้องเธอก็ยิ้มหวาน มือใหญ่ที่โอบสะโพกผมอยู่ออกแรงบีบ แต่สีหน้ามันยังเรียบเฉย
"ครับ ทางนี้แหละ ถ้าแต่งงานกันได้นี่แต่งไปแล้ว ฮ่าๆ"
"เอ้า ใช่คนนี้เหรอคะ? วันนั้นที่เบลล์เห็นไปด้วยกันไม่ใช่คนนี้นี่นา"
เอาแล้วครับ อีหล่อนทิ้งระเบิดให้ผมตูมใหญ่เลย กวนตีนกูชิบหายยยยยย
"พี่มีคนนี้คนเดียวครับ"
"เลิกเจ้าชู้ได้แล้วเหรอ คิกๆ ไปละค่ะ เจอกันใหม่นะคะ"
โอ้ยอยากกระชากหัวมันมาตบถ้าไม่ติดว่าเราเป็นผู้ชาย T_________T แอบเห็นแววตาอาฆาตมาดร้ายแกมเยาะเย้ยบวกสะใจหน่อยๆ ฮือออออ เอาละครับ ไอ้คนข้างๆหันมามองอย่างเยือกเย็น รังสีเอลซ่าแผ่กระจายทั่วตัวผมตั้งแต่หัวจรดปลายเล็บเท้า
"น้องแกล้งเฉยๆเด่ะ กูจะไปไหนกับใครได้ อยู่กับมึงตลอดเวลา"
"ไม่รู้สิ"
แล้วมันก็เดินหนีไป ผมก็ต้องเดินตามง้อมันตลอดทาง แต่แม่ง ไอ้ห่านี่ก็บ้าจี้ไปได้ ไม่ยอมคุยกับผมจนถึงห้อง
เฮ้อออออออ
มีผัวขี้หึงแบบร้อยเปอร์เซ็นต์นี่ก็เหนื่อยนะครับ T-T
กว่าจะง้อได้ก็เปลืองแรงเปลืองตัวไปอีก แง
FIN
จิจิจิ จุจุจุ จุ๊บจุ๊บ
มาช้าไม่ว่ากันน่อววว คริคริ
