▆ ▇ █ Maybe….I’ll try?-เล่นของสูง- แปะแฟนเพจ -23.3.2016 p.54 █ ▇ ▆
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: ▆ ▇ █ Maybe….I’ll try?-เล่นของสูง- แปะแฟนเพจ -23.3.2016 p.54 █ ▇ ▆  (อ่าน 606395 ครั้ง)

ออฟไลน์ mild-dy

  • ☆ ทาสแมว ☆
  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8891
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +389/-80
เปอร์มีแต่ได้ 5555555+

ออฟไลน์ Raccoooon

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 298
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +185/-2
Special V


(คิด)

เฮ้อ...



“หืม แรมเป็นอะไรหรอครับ”

“เปล่าครับ...แค่เพลียๆ”

“งานเยอะหรอ”

“นิดหน่อยครับ”

“มีอะไรให้คิดช่วยไหมครับ?”

“ไม่ครับ ลำพังแค่งานของคิดก็เยอะมากอยู่แล้ว ไม่ต้องห่วงผมหรอกครับ”

คนเก่งของผมยิ้มน้อยๆมาให้เหมือนทุกที ติดที่ครั้งนี้เขาดูจะเพลียมากอย่างที่ว่าจริงๆ

ครับ..ตอนนี้พวกผมเรียนจบแล้ว ทีสิสที่ว่าหนักหนาแล้วเทียบไม่ได้เลยกับงานจริง ผมเข้ามาทำงานในบริษัทแรมทันทีที่เรียนจบเพราะคุณแม่ของแรมอยากให้มาช่วยน่ะครับ เห็นว่าถ้าแรมคนเดียวมาคุมนี่น่าจะไม่ไหว(ซึ่งผมก็เห็นด้วยกับคุณแม่นะ แรมน่ะซื่อจะตายได้โดนเขาหลอกง่ายๆบริษัทล่มพอดี) และก็อีกเหตุผลหนึ่งก็คือผมอยากเข้าทำงานที่นี่อยู่แล้วด้วย


อยากตอบแทนคุณพ่อคุณแม่แรมที่ยอมรับในตัวผมและให้เข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัว


และอยากอยู่กับแรม ด้วยกัน


ผมมาฝึกงานที่นี่ตอนปีสี่ครับ อ.เป็นคนแนะนำมา ซึ่งผมมารู้ทีหลังว่าคุณแม่แรมเป็นคนยื่นเอกสารขอผมไปฝึกงานให้กับอ.เองเลยล่ะครับ จริงๆมันก็ไม่ได้ตรงตัวขนาดกำกับว่าเป็นชื่อผม แต่คุณแม่แรมเขียนแค่ว่า’ต้องการนักศึกษาสถาปัตยกรรมศาสตร์ ภาควิชาสถาปัตยกรรมหลักผู้ที่มีเกรดเฉลี่ยมากกว่า3.75ตลอดสี่ปี เข้าร่วมการฝึกงานกับบริษัท KP…’ ประมาณนี้แหละครับ และเผอิญว่าคนๆนั้นมีแค่ผมคนเดียวทั้งภาควิชานี้


เอาเข้าจริงก็มีคนที่ได้เกรดเฉลี่ยมากผมอยู่เหมือนกันนะครับ แต่ถ้านับรวมสี่ปีนี่มีแค่ผมคนเดียวที่รักษาเกรดไม่ให้ร่วงไปกว่า 3.75 น่ะครับ พอไปแอบถามมาก็ได้เรื่องว่าคุณแม่แรมอยากให้ผมมาฝึกงานที่นี่จริงๆ


“แม่น่ะ อยากให้เราช่วยดูตาแรมให้หน่อย แม่รู้ว่าหนูคิดเก่ง สามารถรับมือกับงานพวกนี้ได้แน่ๆ แต่ตาแรมเขาไม่...เขาซื่อเกินไปในโลกวงการธุรกิจนี้ แม่เลยอยากให้หนูคิดมาช่วยเป็นหูเป็นตาให้หน่อยจะได้ไหมจ้ะ”


แน่นอนว่าผมตกลงรับคำอย่างไม่เสียเวลาคิดให้มากเลย


แต่แรมไม่ได้ฝึกงานที่บริษัทบ้านเขาหรอกครับ เขาได้ไปฝึกต่างจังหวัด(ช่วงนั้นผมก็คิดถึงเขามากๆเลย) และพอจบมาแม่แรมก็ไม่ได้ให้เขาขึ้นรับตำแหน่งผู้บริหารทันทีหรอกครับ


ผมใช้เวลาสองปีในการไต่เต้าขึ้นมาเป็นรองผู้บริหาร ส่วนแรมให้เวลาเกือบสามปีในการทำตัวให้พนักงานทุกคนยอมรับและก้าวขึ้นมาเป็นผู้บริหารรับต่อช่วงจากคุณพ่อคุณแม่


ถือว่าเป็นเวลาที่สั้นมากๆ ผมไม่แน่ใจว่าอาจเป็นเพราะเส้นสายด้วยล่ะมั้งครับทำให้ระยะเวลาในการไต่เต้ามันจึงสั้นขนาดนี้ แต่ทั้งผมทั้งแรมก็ทำให้พนักงานทุกคนได้เห็นแล้วว่าพวกผมสามารถรับผิดชอบงานส่วนนี้ได้จริงๆ


“อืออออ” แรมส่งเสียงครางพลางบิดขี้เกียจ ผมเห็นเขานั่งจ้องคอมพิวเตอร์มาตั้งแต่เช้าแล้วพร้อมกับเอกสารเป็นปึกข้างๆ ไม่แปลกถ้าเขาจะเพลีย


แล้วผมก็คิดว่าให้เขาพักหน่อยก็น่าจะดี


“แรมพักหน่อยไหม”

“หือ ไม่เป็นไรหรอกครับ เดี๋ยวก็จะเสร็จแล้ว”

“ก็เห็นพูดแบบนี้มาตั้งแต่เที่ยง ตอนนี้บ่ายสามแล้วยังไม่เห็นจะเสร็จสักที” ผมแอบแขวะเขาเบาๆ ผมรู้ว่าแรมพยายามอย่างหนักกับหน้าที่ตรงนี้ มันยากมากจริงๆที่ให้คนซื่อๆบื้อๆอย่างเขามาดูแลงานทั้งหมดเนี่ย ถึงเขาจะทำได้ดีพอสมควรก็เถอะ แต่คนเราย่อมมีขีดจำกัดของตัวเอง จริงไหมครับ


“แหะๆ...ครั้งนี้จะเสร็จจริงๆแล้วครับคิด”

“แรมพักหน่อยเถอะ เอางี้...มานอนนี่มา” ผมว่าพลางตกตักตัวเองปุ จริงๆแล้วผมมีโต๊ะทำงานอยู่ข้างเขาแหละครับ แต่ด้วยความที่ห้องเป็นห้องใหญ่ เลยมีโซฟาไว้รองรับด้วย และตอนนี้ผมก็ย้ายมานั่งทำงานที่โซฟาแทน เปลี่ยนบรรยากาศ

“หึหึ เอาจริงหรอครับ”

“จริงสิ มานี่มา ทำงานมากเกินไปแล้ว” ผมว่าพลางส่งสายตาดุๆไปให้เขา ไม่อยากให้เขาฝืนน่ะครับ จนแล้วจนรอดแรมก็ยิ้มบางๆมาให้พร้อมกับยอมเดินมาหาผมแต่โดยดี

ผมขยับตัวเล็กน้อยเพื่อให้แรมได้นอนหนุนตักได้สะดวกๆ ทันทีที่แรมเอาหัวมาวางบนตักผมปุ๊ป ผมก็ได้สังเกตหน้าเขาชัดๆ แรมมีท่าทีที่เหนื่อยอ่อนมาก เหมือนเขาพยายามโหมงานหนัก เดาว่าต้องแอบทำงานตอนผมหลับแน่ๆเลย


ผมลูบหัวเขาเบาๆ


“อือออ”

“หลับเถอะครับแรม เหนื่อยก็พักหน่อยนะไม่เป็นไรหรอก”

“งั้นอีกสิบห้านาทีคิดปลุกผมด้วยนะครับ”

“อือ หลับเถอะไม่ต้องห่วง”

“....”

ผมลูบหัวเขาเบาๆ แรมปรือตาเล็กน้อยก่อนหลับไป ผมไม่ค่อยได้เห็นด้านนี้ของเขาเท่าไหร่นักและก็อยากที่จะเป็นคนเดียวที่ได้เห็นด้านนี้ของแรม

ผมนั่งทำงานไปเรื่อยๆ คิดถึงอะไรหลายๆอย่างที่ผมกับเขาผ่านร่วมกันมา คิดแล้วก็อดยิ้มไม่ได้ครับ ผมรักเขามากจริงๆนะ


พลางคิดไปถึงน้องเมที่ตอนนี้ไม่มีข่าวคราวอะไรเลย หลังจากที่รู้ว่าน้องท้อง แต่ก็ไม่ได้มีข่าวว่าน้องเมมีลูก ผมไม่กล้าคิดต่อว่าเป็นเพราะอะไรแต่ก็ถือเป็นเรื่องน่าเศร้าอยู่เหมือนกัน หลังจากนั้นอีกสองสามปีข่าวเรื่องบริษัทพ่อผมล้มละลายก็ดังขึ้นมา ผมนึกสงสารเขาอยู่ไม่มากก็น้อย อย่างน้อยเขาก็เป็นคนเลี้ยงผมมาถึงทุกวันนี้น่ะครับ ผมแอบโอนเงินไปให้น้องเมอยู่บ่อยๆถึงแม้จะไม่ได้รับการติดต่อกลับมาเลยสักครั้งก็ตาม


จนกระทั่งแรมจับได้นั่นแหละครับผมถึงยอมเลิก แต่แรมเองก็ใช่ว่าจะโหดหินขนาดนั้นหรอกครับ เขาให้ผมโอนเงินให้น้อยลงกว่านี้พร้อมทั้งสอนอะไรให้ผมอีกมาก อย่างที่เขาว่าถ้าผมโอนเงินให้แบบนี้ไปเรื่อยๆ พวกเขาก็ไม่สำนึกหรอกครับ ได้อยู่ดีกินดีเหมือนปกติทั้งๆที่ทำตัวเลวร้ายมามาก พวกเขาก็จะทำตัวเลวร้ายแบบนี้ต่อไปเพราะยังไม่เคยเจอกับความทุกข์จริงๆสักที


ถึงจะไม่อยากยอมรับแต่ว่าพอผมเลิกโอนเงินให้พ่อผมก็ติดต่อกลับมาทันที แต่ก็ถูกคุณแม่แรมเป็นคนจัดการเรื่องนี้ให้น่ะครับ ผมยังใจอ่อนอยู่และนั่นทำให้คุณแม่แรมต้องเดือดร้อน


หลังจากนั้นผมก็ไม่ได้รับการติดต่อใดๆจากครอบครัวผมอีกเลย ก็หวังว่าพวกเขาจะยังอยู่ดีกันนะ



พอคิดไปถึงเรื่องเพื่อน ทั้งเปอร์และนันเองก็ดูจะรักกันดีทั้งๆที่เคยตีกันแทบตาย แต่ผมก็เห็นนะว่านันมันเริ่มเปลี่ยนไปบ้างถึงจะเล็กน้อยก็เถอะ มันเริ่มใส่ใจคนรอบข้างมากขึ้นซึ่งนั่นก็เป็นเรื่องดีครับ ส่วนเปอร์ก็ตามนันต้อยๆ เห็นแล้วตลกดี


คนอื่นๆเองก็มีงานทำกันสุขสบายดี นานๆทีพวกผมก็นัดออกมาเจอกันเป็นครั้งคราว คิดแล้วก็ใจหายครับ ยังนึกว่าเมื่อวานเป็นนักศึกษาอยู่เลย แต่เราก็ต้องหมุนตามโลกไป


เขาบอกว่าการที่เรามานั่งคิดถึงอดีตแสดงว่าเริ่มแก่แล้วท่าจะจริงสิครับเนี่ย ตอนนี้ผมก็ปาไป26แล้วนะครับ กาลเวลาช่างโหดร้ายจริงๆ


เวลาผ่านไปจนกระทั่งเกือบสี่โมงผมก็ขยับขาเล็กน้อยเพราะเหน็บเริ่มจะกินครับ ทนนั่งแบบนี้มาได้ขนาดนี้นี่เพื่อแรมเลยนะ แต่พอผมขยับแต่นิดเดียวแรมก็ลืมตาตื่นขึ้นมาแล้วล่ะครับ แต่ดูท่าทางเขายังงัวเงียๆอยู่เลยผมเลยลูบหัวเขาหวังให้เขาพักอีกสักหน่อย(15นาทีของเขาไม่มีความหมายสำหรับผมหรอก แค่15นาทีมันจะไปได้พักอะไรเล่า)


“อือ...”


“แรมพักอีกหน่อยก็ได้นะครับ”


“ครับ..”


แรมรับคำแต่โดยดี ดูท่าจะอ่อนล้ามากๆเลยสิคุณผู้บริหาร ผมกำลังจะลูบหัวเขาอีกครั้งแต่ก็มีมือคว้ามือผมไปไว้ก่อน แรมจับมือผมก่อนก้มลงประกบปากกับปลายนิ้วทีละนิ้วๆ...ทำอย่างนี้ผมก็เขินแย่น่ะสิ! ผมนั่งตัวแข็งให้แรมพรมจูบทั่วมือผมจนเขาพอใจ ผมก็นึกว่าเขาจะปล่อยแต่ที่ไหนได้แรมกลับสอดนิ้วเขาเข้ามาประสานมือผมไว้อย่างแนบแน่น เจ้าของใบหน้าอ่อนโยนแหงนหน้าขึ้นมามองผมพลางอมยิ้มหวาน


“......”


ผมพูดไม่ออก แรมไม่ค่อยจะทำแบบนี้กับผมเท่าไหร่ ไอ้อาการแบบนี้เขาเรียกว่าอ้อนใช่ไหมครับ แรมกำลังอ้อนผม โอ้ย เขาน่ารักเป็นบ้า ถึงแม้จะดูขัดๆกับหน้าตาที่ยิ่งโตก็ยิ่งหล่อของเขาก็เถอะ แต่ต้องบอกว่าเขาน่ารักจริงๆ


แรมพลิกตัวซุกหน้าเขาเข้ากับท้องของผม เล่นเอาผมจั๊กจี้หน่อยๆจนต้องส่งเสียงท้วง แรมเอามืออีกข้างที่ไม่ได้จับมือผมโอบเอวผมไว้ ลมหายใจอุ่นๆของเขาเป่ารดลงที่หน้าท้อง ไหนจะมือที่ประสานกันแน่นนี้อีก ผมแทบจะละลายอยู่แล้ว ทำไมเขาอ้อนได้น่ารักนักล่ะ ทีผมทำไม่เห็นจะเป็นแบบนี้เลย ไอ้นันยังด่าผมอยู่บ่อยๆว่าน่ารำคาญ


ผมผละออกจากงาน ใช้มืออีกข้างลูบหลังลูบหัวเขาเบาๆ ค่อยๆไล่ลามไปจนถึงใบหน้าของเขา ผมสะดุดกึกเมื่อแรมเอียงหน้าเข้าหาฝ่ามือผม ผมลูบไปทางไหนเขาก็เอนศีรษะไปทางนั้น ฮือออออ น่ารัก!!! เหมือนแมวตัวใหญ่เลยๆอ๊ากกก


ผมหยิกแก้มเขาอย่างหมั่นเขี้ยว แรมยังไม่ทันได้ลืมตาได้ดีผมก็ก้มลงไปจูบเขา เหมือนแมวตัวโตจะตกใจไม่น้อยแต่ก็ยอมอยู่นิ่งๆให้ผมเล่นกับปากเขาแต่โดยดี ผมจูบเขาอีกครั้งก่อนเลียริมฝีปากเขาทิ้งท้าย และพอลืมตามามองแรมก็อมยิ้มใส่ผมใหญ่เชียว


“ฮึ่ม ทำไมทำตัวน่ารักฮะ”

“...ใครครับ? ไม่มีใครน่ารักเท่าคิดแล้วนะ”

“ไอ้แมวยักษ์”

ผมตอบกลับพร้อมหยิกแก้มเขาอย่างหมั่นเขี้ยว ใครใช้ให้เอาหน้าหล่อๆมาอมยิ้มหวานๆแบบนั้นเล่า!! ตั้งแต่แรมเข้าบริษัทมาเขาก็ดูดีขึ้นมาก เพราะถูกคุณแม่สั่งให้ไปตัดผมรกๆนี่ออก อีกทั้งบุคลิกการแต่งตัวเขาก็ดูดีขึ้น และพอใบหน้าหล่อๆนั้นเปิดเผยต่อที่สาธารณะนี่ตอนเขาเข้ามาใหม่ๆนี่สาวๆตามจีบเป็นพรวน คิดดูสิว่าเขาป็อปมากแค่ไหน หล่อมากแค่ไหน และตอนนี้เขาก็ใช้หน้าหล่อๆนั่นมาทำร้ายหัวใจผมเสียโครมใหญ่


“น่า...รัก


แรมปล่อยมือที่โอบเอวผมไว้ก่อนยกขึ้นมาลูบแก้วผมเบาๆ พูดคำสั้นๆที่ทำให้หน้าผมระเบิดบรึ้ม! ใครกันแน่ที่น่ารัก



ดูท่าเย็นนี้ได้กลับบ้านช้ากันแน่ๆครับ




____________________________________________

สุขสันต์วันครบรอบนิยายเรื่องนี้ค่ะ 
แต่งมาครบหนึ่งปีแล้วฮือออ  :hao5:
เลยเอาตอนพิเศษเล็กๆน้อยๆมาฝากค่ะ ทุกๆคนโตกันหมดแล้วววว  :hao5:
ต่อไปก็คงให้เด็กๆเขาได้เดินต่อกันเองบ้างละล่ะ

คิดว่าคงไม่ได้มาแต่งตอนพิเศษต่อแล้วล่ะค่ะ
(แต่ถ้ายังคิดถึงเราอาจจะได้เจอกันอีก อิอิ)
จริงๆยังมีอีกประเด็นที่เรายังไม่เฉลยว่าทำไมแรมถึงคิดว่าตัวเองไม่หล่อ... ถ้าว่างๆและมีเวลาจะหยิบมาเขียนนะคะ  :mew2:

การที่เรื่องนี้เดินทางมาได้จนถึงตอนนี้ต้องขอขอบคุณทุกคนจริงๆค่ะ  ฮือออ รักทุกคนมากกกก
รวบมากอดดดดดดด  :กอด1: :กอด1:

อยากขอบคุณทุกคอมเม้นท์ทุกการติชมและทุกการติดตามากๆค่ะที่ทำให้นิยายเรื่องนี้มาถึงตอนนี้
จริงๆเราก็ไม่อยากหยุดเขียน
แต่งานเลี้ยงต้องมีวันเลิกรา  :mew6:

อยากขอบคุณทุกคนจากใจจริง
ขอบคุณที่ติดตามนิยายเรื่องนี้นะคะ...

รักทุกคนนน  :L1: :L1:


ปล. อยากสอบถามเรื่องการรวมเล่มค่ะ เห็นมีหลายคอมเม้นเริ่มถามมาบ้าง คือตอนนี้ยังไม่ได้ตัดสินใจว่าจะรวมเล่มดีไหม เลยอยากมาถามคนอ่านที่น่ารักทุกคนก่อน
ซึ่งถ้ามีคนสนใจเยอะเราอาจจะเปิดรวมเล่มค่ะ(ย้ำนะคะว่าอาจจะ55)
อยากจะสร้างโพลแต่สร้างไม่เป็น รอหาวิธีแปปนึงนะคะ5555 หรือใครรู้ช่วยแจ้งหน่อยนะคะ T^T
 โพสตอบก็ได้นะ  :mew2:


ทำโพลในเล้าไม่เป็นจริงๆค่ะ  :hao5:
รบกวนกรอกแบบสอบถามในลิ้งค์

https://docs.google.com/forms/d/1Fld_0zCvi4ADzzEcDmw54IOea_cQP9epyKbMKh-a5tc/edit?hl=en

แทนนะคะ ขอบคุณมากค่ะ


ขอบคุณทุกคนที่ติดตามมาถึงตอนนี้จริงๆค่ะ


 :L1:



__________________________________

ตอบคอมเม้นค่ะ

Peung002 เป็นการทบทวนหนังสือที่ชวนเลือดหมดตัวจริงๆ5555 //ขอบคุณที่ติดตามนะคะ เสียใจที่ต้องบอกว่าตอนนี้(อาจจะ)เป็นตอนพิเศษตอนสุดท้ายแล้ว  :hao5:

warin ขอบคุณสำหรับการติดตามค่ะ

TheWanFah หนามยอกต้องเอาหนามบ่ง นันว่าเจ้าเล่ห์แล้วต้องเจอเปอร์เจ้าเล่ห์กว่า5555

PharS แอร้ยยย อยากให้ติวทุกวัน แต่นันคงไม่ยอมมม

GintoniC เผอิญว่าติวแบบนี้นันเขาทำข้อสอบได้ก็เลย... :hao6:

mystery Y เลือดหมดตัวเยยยยย

Infinity 888 โฮฮฮ เปิดหนังสือไปด้วยค่ะตอนเขียนตอนนี้ กลัวจะไม่เนียน55555555555

B52 ติวแบบค้ากำไรเกินควร  :hao6:

gayraygirl เสร็จเปอร์เลยย

mild-dy สมใจเปอร์ล่ะ -..- 555555

ขอบคุณทุกคอมเม้น
ขอบคุณทุกการติดตามมากจริงๆค่ะะะ

_______________________________________
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 19-03-2015 19:08:07 โดย xyxear »

ออฟไลน์ nutae or

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 215
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +7/-0
ฉากติวหนังสือ.....เอิ่มมมม :m25: น่ารักทั้ง 2 คู่เลยค่ะ   :pig4:

ออฟไลน์ patchamai28

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 331
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +7/-0
อยากให้เรื่องนี้รวมเล่มจัง ชอบเรื่องนี้มากเลย   :katai5:

ออฟไลน์ Kamung

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 66
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0
รวมเล่มไหมคะ. ชอบมากกกกกกกกกกกค่า
รักนัน รักเปอร์ รักคิด รักแรมมมมม
ที่สำคัญรักคนเขียนที่ซู้ดดดดดดดดด.   :heaven :hao7: :o8:

ออฟไลน์ MK

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1112
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +111/-4
คู่นี้น่ารักใสใส  คิดน่ารัก แรมก็น่ารัก  อ่านแล้วฟีลกู๊ดสุดๆ  เพิ่มพลังบวกเลย 


ส่วนคู่นันเปอร์นี่ร้อนแรง  มาทีไรเงิบๆ ตลอด  แรมกับคิดไม่สนใจเอาวิธีติวหนังสือของนันเปอร์ไปใช้บ้างเหรอ  ทำงานเสร็จช้าจัดไป 1 นิ้ว งี้ 555555555555555555  โอ้ยยยยย  เพ้อ  ที่เป็นแบบนี้เพราะคนเขียนอ่ะบอกเลย 

ออฟไลน์ B52

  • เป็ดZeus
  • *
  • กระทู้: 13215
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +420/-26
ยังรักกันดีเราก็ดีใจ

ออฟไลน์ Peung002

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 870
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +28/-0
 :hao3:
กรี๊ดดดดดด พี่แรมช่างอ้อน
แมวยักษ์ น่ารักอะ ฟินไปสามโลก

ปล.เค้าเข้าไปตอบคำถามตามลิ้งค์แล้วนะคะ
นิยายสนุกๆอย่างนี้ รวมเล่มเลยเหอะค่ะ  :impress2:

ออฟไลน์ Toon_TK

  • เ ด็ ก อ้ ว น
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 740
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +33/-1
ยังอยากอ่านอยู่เรื่อยๆนะ~

ออฟไลน์ Infinity 888

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2026
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +157/-7
เรื่องนี้น่ารักอ่านแล้วมีความสุข

ถ้ารวมเล่มซื้อแน่นอนค่ะ :กอด1:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ Tennyo_Y

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 739
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +15/-2
จนสรุปสุดท้าย ทำให้เราได้รู้ว่า นันรักเปอร์ และทำตัวน่ารักขึ้นทุกวัน ส่วนคิด ขอโนคอมเม้น

ออฟไลน์ mucan99

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 229
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +8/-0
น่ารักไปนะ คู่คิดตี้ กับ แรมอะ 5555+

ออฟไลน์ PharS

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 588
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +26/-1

ออฟไลน์ sunipum

  • ชีวิตต้องต่อสู้ ให้โลกรู้เราแน่แค่ไหน
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 300
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +12/-1
น่ารักมุ้งมิ้งค่ะคู่นี้ อ้อนได้น่ารักมากกกก

ออฟไลน์ JustWait

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3348
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +80/-4
หวานมากกกก

ออฟไลน์ K3n0

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 342
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +17/-0
มาตามอ่านตั้งแต่ต้นจนจบ... ขอบคุณนะครับ

ออฟไลน์ lizzii

  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 6283
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +271/-2
ตามอ่านจบแล้ว
พลาดเรื่องนี้ไปได้ยังไงเนี่ยเรา
ชอบคิดกับแรมจัง คิดน่ารักมากกก
แรมก็ตามใจสุดๆ ชอบอ่ะๆๆ

ออฟไลน์ mild-dy

  • ☆ ทาสแมว ☆
  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8891
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +389/-80
แรมน่ารัก

ออฟไลน์ mystery Y

  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7677
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +585/-12
น่ารักจริงๆคู่นี้~

ออฟไลน์ mickeyz.min

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 767
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +12/-0
อั๊ยยะ สุดยอดเลยยยยย วิชาติว

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ MIwEMInE

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 238
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0
ชอบมากค่ะ อ่านวันเดี๋ยวจบเลย
 o13 o13 o13

ออฟไลน์ GuyThip

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 16
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0
เย้ อ่านจบแล้ววว
 o13 o13

ออฟไลน์ khwanruen

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1035
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +7/-3
อ่านจบแล้ว ขอตอนพิเศษอีกเรื่อยๆนะคะ  :z2:

ออฟไลน์ Yundori

  • From where I stand...
  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 588
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +41/-1
อะไรคือกลับบ้านช้าคะะะะ
โอ้ยยย หนูคิดนี่ก็หื่นไม่เบานะ  :hao6:
แรมแบบน่ารักอ่าาา ผู้ชายที่ดี สุภาพ จริงใจ
หาไม่ได้แล้วแน่ๆในปัจจุบันนี้ 55555
เปอร์กะนันก็น่ารัก แอบเศร้าตอนยังไม่รักกัน
แต่พอรักกันแล้ว รู้สึกนันจะโดนบ่อยนะ 5555
แอบจำเลคเชอร์ไม่ได้รึเปล่าเลยมาหาน่ะ  :mew4:
ขอบคุณนักเขียนที่อุตส่าห์สละเวลามาเขียนนะคะ เลิฟยู  :mew1:

ออฟไลน์ gayraygirl

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3013
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +206/-3
ยังน่ารักกันเหมือนเดิม

ออฟไลน์ AgotoZ

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 406
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +14/-0
หวานนนนนนนนนนนนๆๆๆๆๆๆๆๆ   :กอด1: :กอด1: :กอด1:

ออฟไลน์ neno.jann

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 456
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +13/-0
ตะกี้เพิ่งกลับมานั่งอ่านอีกรอบ้วเพิ่งสังเกตว่าคนแต่งอัพตอนพิเศษ คิดถึงคู่นี้มากๆๆๆๆๆ แรมในความรู้สึกเราแบบหล๊อหล่อ หล่อมากมายอ่ะ เหมือนเจ้าชายยิ้มสวย  เหมาสมกับคิดตี้ยิ่งน้ากกกกกกกก อ่านตอนนี้้วแรมเหมือนแมวยักษ์อย่างที่คิดว่าจริงๆ  :impress2: แมวยักษ์กับต่ายน้อย~

ออฟไลน์ Whatever it is

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3959
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +380/-8
เปนการติวที่อีโรติคมาก 5555

ออฟไลน์ pearl9845

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 288
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +6/-0
ต่างคนก็คิดว่าตัวเองนั้นเล่นของสูง
สนุกมากเลยนะ

ออฟไลน์ chaoyui

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1142
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +28/-3
อ่านๆแล้วบางทีก็หงุดหงิดคิดนะ แต่รวมๆแล้วก็สนุกเลยค่ะ คู่ของนันขโมยซีนสุดๆ ชอบอะ

ขอบคุณนะคะ

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด